Skip to playerSkip to main content
  • 1 day ago
¡Se hablará mucho de Sanem y Can Love!

Después de trabajar en la tienda de comestibles de su padre durante unas horas por las mañanas, Sanem pasa todo el día soñando y trabajando en su libro y está extremadamente feliz con su vida. Hasta que la madre diga que si el turno del niño no encuentra un trabajo adecuado, ¡tiene que casarse! Sanem tie
ne que empezar por el trabajo de su hermana en el artículo. No se da cuenta de que lo espera allí junto a su gran amor que embellece sus sueños, y sin saberlo se convierte en parte de una trampa tendida contra Can y la compañía ...

¿Podría ser un amor basado en mentiras? ¿Y Sanem? ¿Puede quedar atrapado en Can he odia?

Producción: Gold Film
Productor: Faruk Turgut
Director: Çağrı Bayrak
Guión: Ayşe Kutlu Üner

Emitir:
Sanem Aydın: Demet Özdemir
Can Divit: Can Yaman
Leyla Aydın: Öznur Serçeler
Mevkibe Aydın: Özlem Tokaslan
Nihat Aydın: Berat Yenilmez
Emre Divit: Birand Tunca
Ayhan Işık: Ceren Taşçı
Muzaffer Kaya (Zebercet): Cihan Ercan
Deren Keskin: Tuğçe Kumral
Cengiz Özdemir (Ceycey): Anıl Çelik
Güliz Yıldırım: Sibel Şişman
Osman Işık: Ali Yağcı
Transcript
00:00Transcription by CastingWords
00:30CastingWords
01:00CastingWords
01:29CastingWords
01:31CastingWords
01:33CastingWords
01:35CastingWords
01:37CastingWords
01:43CastingWords
01:45CastingWords
01:47CastingWords
01:49CastingWords
01:51CastingWords
01:53I don't know.
02:23Soy Zanem. Trabajo con el señor Yan.
02:27Soy Polen. Imagino que buscas a Yan, pero no está en casa.
02:31¿Es la señorita Polen?
02:33Así es.
02:35Si el señor Yan no está, volveré más tarde.
02:39No es necesario. Ya estás aquí. Pasa, por favor.
02:43No quisiera molestar. Preferiría irme.
02:46No te vayas. Además, Yan está en camino. No tardará en llegar.
02:50¿No tardará en llegar? ¿Quiere decir que usted habló con él?
02:52Eh, no. No hablamos. En realidad, quería darle una sorpresa y vine.
02:58Parece que viniste por algo importante.
03:03No. En realidad, se trata de trabajo. Hablaré con el señor Yan más tarde.
03:07Tranquila. No es necesario que vuelvas. Lo esperaremos juntas.
03:11Pasa.
03:20Parece que el señor Yan aún no se va. Ahí está su equipaje.
03:23Ah, no. Todo eso es mío.
03:27¿El equipaje es suyo?
03:29Entonces, si se fue al enterarse de su llegada, estoy segura que regresará.
03:34Se quedará una temporada larga.
03:37Ay, eso parece, ¿verdad? Yan se asustará cuando las vea.
03:41Pero también traigo documentos de trabajo.
03:44Ah, por cierto, estuve cocinando. ¿Me acompañas a la cocina?
03:47Si tienes hambre, comeremos algo juntas.
03:50No.
03:51Ay, ¿por qué entré a esta casa?
04:02Mencionó que acababa de llegar, pero ya tiene todo preparado.
04:08Todas son cosas sencillas. Recetas de cinco minutos.
04:11A Yan le gustan.
04:15Pensé que a él le gustaba la barbacoa, pero esto es muy exótico.
04:21Llevaré esto a la mesa y regresaré.
04:27¿Qué haces en esta casa? ¡Ya reacciona!
04:32Te ofrezco algo de tomar. No sé, ¿te gustaría un vino?
04:36No, solo tomaré un vaso de agua. Gracias.
04:39Ya me sirvo.
04:41Ah, parece que sabes dónde están todas las cosas.
04:54Ah, es que hicimos una sesión de fotos aquí.
04:59Ayudé sirviéndole agua a la gente. Ese era mi trabajo.
05:02Por eso sé dónde están los vasos y la jarra.
05:04Ahora, permítame ayudarla a llevar esto.
05:07Está bien, si quieres lleva este.
05:09Pero falta coserla. ¿Esto no está crudo?
05:14No, está lista. Puedes llevarla.
05:17Al señor Yan le encanta la carne término medio, pero esta está cruda.
05:24Oye, ¿en serio?
05:25De verdad es muy interesante.
05:28A esa carne cruda se le llama tártara.
05:30Ah, nunca la había visto antes.
05:33A Yan le encanta.
05:34Vamos a sentarnos.
05:36Claro.
05:40Se dice que volverá al extranjero, ¿es cierto?
05:45No lo sé.
05:47No se vaya.
05:48Tiene que irse.
05:59¿Estás seguro que se irá?
06:10¿Cuándo se irá?
06:11Lo antes posible.
06:15Aquí no hay nada para mí.
06:16No tengo tiempo libre.
06:45Casi siempre estoy trabajando y por lo mismo no puedo venir más seguido.
06:49Pero ahora que Yan se ha sentido mal, decidí venir.
06:53¿Por qué dice eso?
06:55No lo sé.
06:57Hace tiempo que lo noto raro.
07:00Si le pregunto qué pasa, nunca me da una respuesta.
07:04¿Tú has notado algún cambio en él recientemente?
07:07No, no podría decirle nada.
07:09Además, no me habla de esas cosas.
07:12Soy una empleada más en la oficina.
07:14Pero...
07:15Pero...
07:19Usted es su novia.
07:23Lo debe conocer mejor.
07:26En realidad, no sé.
07:28Terminamos y vine para encontrar una solución.
07:31¿A qué se refiere, señorita?
07:34Llámame Polen.
07:37Polen.
07:38Está bien.
07:41Sanem, te pido me disculpes por haberte hecho esa pregunta.
07:45Pero sé que si se lo pregunto a Yan, no me dirá nada.
07:49Has sido tan sincera y te siento como una amiga.
07:52Así es.
07:54Creo que...
07:55Nos vimos en el aniversario de la agencia.
07:57Nos cruzamos a la escalera.
07:59Sí.
07:59Estuve ahí acompañando a Yan, pero tuve que regresar al día siguiente por trabajo.
08:04De lo contrario, nos habríamos conocido.
08:07¿Y tú...
08:09¿Trabajas en la industria de la moda o también tienes una agencia de publicidad?
08:17No, nada de eso.
08:18En realidad, soy física.
08:19¿Física?
08:21¿Físico-terapeuta?
08:22Eh, no.
08:25Me refiero a la ciencia.
08:27Trabajo en física cuántica.
08:29Tengo un laboratorio en Londres.
08:30¿Ciencia?
08:31Sí.
08:33Es broma, ¿verdad?
08:36Entiendo.
08:37Es decir, con ese físico tan perfecto que tienes...
08:40Lo siento, pero no me habría imaginado que te dedicaras a la ciencia.
08:46Así es.
08:48Haré una llamada si no te molesta.
08:52Adelante, aquí te esperaré.
09:03Guzmán, ¿qué es esto?
09:05Parbón, digas.
09:06Estas son demasiadas para nosotros.
09:09Solo se trata de una prueba, no se venderán.
09:11Así no se hacen.
09:12Si queremos que las prueben y sobre todo que se vendan, deben tener un estándar de calidad.
09:18Lo siento, pero tendremos que volver a hacerlas.
09:20Exacto.
09:20Haz todo de nuevo.
09:22Iré a mi habitación.
09:23Tengo cosas que hacer en mi sitio web.
09:25Por favor, Osman, ten cuidado con las albóndigas.
09:27Es una actividad muy importante.
09:30Ayhan, no te vayas.
09:31No me escuchó.
09:33Salen llamando.
09:34¿Quién es?
09:37Un amigo.
09:39Voy a contestar.
09:40Ahora vuelvo.
09:41Yo responderé y tú continúa.
09:43No, no, será algo rápido.
09:44Ya enseguida regreso.
09:45Sí.
09:46Está bien.
09:47Hola, Sanem.
09:54Osman, necesito el consejo de un hombre.
09:58Realmente no sé lo que estoy haciendo.
10:00¿En dónde estás?
10:01¿En dónde estoy?
10:02Estoy en la casa del señor Jan.
10:05Él viajaría al extranjero.
10:06Y vine a decirle que no se fuera.
10:08Es más, si me preguntaba un motivo, no tenía una respuesta.
10:11Con todas las mentiras que le dije, no me atrevo a confesarle que lo amo.
10:15Estoy confundida y no sé qué hacer.
10:17No sé por qué estoy aquí.
10:18El amor te hace hacer tonterías.
10:20Ya, sal de ahí.
10:21No puedo.
10:21Su novia, Polen, fue la que me abrió la puerta e insistió que me quedara.
10:25¿Qué?
10:26Sanem, ¿en qué te metiste esta vez?
10:28¿Quieres que vaya por ti?
10:29No vengas.
10:30Es mejor que te quedes en casa, Osman.
10:32Ahora no sé si el señor Jan de verdad se fue.
10:35A pesar de que Polen está aquí, tal vez por ella regrese.
10:38Y es probable que haya una reconciliación.
10:40Es una mujer increíble.
10:42No puedo ni describirla.
10:44Dime qué hago.
10:45Sanem, ibas a decirle que estás enamorada y no pudiste hacerlo.
10:48Mentiste y crees que jamás te aceptará.
10:50Y mirándolo a los ojos, le dijiste que no lo amabas.
10:53Sí.
10:53Entonces regresa.
10:55Claro.
10:56A menos que quieras decirle algo.
10:58No.
10:58Él estará con quien quiera, cuando quiera.
11:00Ese ya no es tu asunto.
11:02No hagas tonterías.
11:03Trata de calmarte.
11:04Sal de ese lugar, por favor, y regresa a la casa.
11:07Está bien.
11:09Me calmaré.
11:10Polen, creo que lo mejor es que me vaya.
11:24Parece que el señor Jan no vendrá.
11:28Buenas noches.
11:29¿No quieres quedarte un poco más, Sanem?
11:31No puedo.
11:32Tengo que irme a casa.
11:33Te entiendo.
11:34Será como quieras.
11:36Por cierto, la carne cruda me sorprendió mucho esta noche.
11:41Al principio no entendía el platillo.
11:42Siempre me había comido la carne cocida.
11:44No sabía de la carne tartara.
11:46Tengo muy buenas recetas.
11:50Algún día podrías probarlas.
11:51Fue un placer conocerte, Polen.
11:52Buenas noches.
11:53Igualmente, querida Sanem.
11:55Señor Jan, ¿no se fue?
12:21¿A dónde?
12:23Polen, ¿qué haces aquí?
12:25Jan, quería darte una sorpresa.
12:31Te dije que iría a verte.
12:35No pude esperar a verte, como siempre.
12:40¿Y tú a qué viniste?
12:42A nada.
12:43Es decir, por trabajo, nada más.
12:46Sanem y yo estuvimos platicando muy a gusto en lo que llegabas.
12:49¿El tiempo voló?
12:51Sanem, me encantó conocerte.
12:53Igualmente, Polen.
12:55Buenas noches.
12:56Buenas noches.
12:57Vuelvo enseguida.
12:58Sí, aquí te espero.
12:59Sanem, espera, Sanem.
13:00Sanem, espera un momento.
13:02Sanem, Sanem.
13:04No quiero estar gritando y que finjas que no me escuchas.
13:06Espera, por favor.
13:07Dígame, señor Jan.
13:08¿Qué pasa, Sanem?
13:15¿A qué viniste?
13:17No era nada importante.
13:20Ya lo resolví.
13:21Dilo.
13:22¿Qué resolviste?
13:23Ya se lo dije.
13:23Nada importante.
13:24No hay problema.
13:25Mejor ya me voy.
13:26Sanem, espera.
13:27Si no era importante, ¿para qué viniste?
13:30Incluso si no era nada y lo resolviste, quiero saber por qué viniste.
13:32¿Podrías decírmelo?
13:34Ah, señor Jan, en este momento no creo que tenga tiempo de escucharme.
13:39La señorita Polen le preparó una gran cena, incluida la carne tártara.
13:43Creo que lo mejor es que vuelva.
13:44Sanem no sabía que Polen vendría.
13:46Fue una sorpresa para mí.
13:48No tenía idea.
13:49¿Una sorpresa?
13:50Sí.
13:50Le diré, para mí eso también fue una sorpresa.
13:55Llegué hasta aquí, me abrió la puerta, platicamos y me contó qué hace.
14:03¿Estás bien?
14:04Señor Jan, siempre me hace la misma pregunta.
14:09¿Si estoy bien?
14:12Quizás, quizás estoy muy bien.
14:15Todo está de maravilla.
14:18Hablaremos.
14:20Volviste a arruinarlo todo.
14:22¿Por qué eres tan tonta, Sanem?
14:24Si lo vas a olvidar, hazlo y deja de ponerte en esta situación.
14:27¡Cállate ya!
14:28¡No quiero irte!
14:30¿Está bien?
14:31Este asunto terminó.
14:33A partir de ahora, seré una nueva Sanem.
14:43Jan.
14:46¿No estás enojado porque llegué sin avisar?
14:49Perdona, tengo una cortada.
14:52Por eso la vendé.
14:54No, no estoy enojado, solo sorprendido.
14:57Me sentí tan triste cuando terminaste conmigo por teléfono.
15:01Estaba muy mal.
15:03Tienes razón.
15:04Perdona mi rudeza.
15:05Planeaba ir a verte, pero me fue imposible.
15:09Pensé en quedarme un par de días.
15:10Podemos pasar tiempo juntos, platicar más.
15:13Llevamos años como pareja.
15:15Terminar así, de repente, no lo aceptaré.
15:19Por supuesto que hablaremos.
15:22¿Puedo quedarme aquí?
15:23No quiero quedarme en casa de mi madre.
15:25Claro que sí.
15:26Puedes quedarte el tiempo que tú quieras.
15:28Gracias.
15:29Eh, entonces pasemos a la mesa.
15:32¡Guau!
15:32Todo se ve delicioso.
15:34¿Hiciste carne tártara?
15:36Sí.
15:37Zanen me insistía que al señor Jan le gusta la carne cocida.
15:40Es una linda chica, simpática.
15:43Lo es.
15:48Cuando tocó y le abrí la puerta, me miró desconcertada.
15:51No quería pasar.
15:52Pero insistí y la convencí.
15:54Hiciste bien.
15:55Muchas gracias.
15:56De nada.
16:05Y bien, ¿por dónde comenzamos?
16:07¿Qué te parece si tú eliges tu favorito?
16:09Este.
16:21Me gustaría convertirme en una roca, como la leyenda de la novia, o tal vez en un ave.
16:27Para poder volar a lugares muy lejanos.
16:30Aunque sé que no puedo hacerlo.
16:35Solo me queda permanecer de pie frente a la vida.
16:39Deseando olvidar.
16:42Deseando comenzar de nuevo.
16:44Abriendo una nueva página totalmente en blanco en el libro de mi vida.
16:49Deseando primer.
16:55Deseando primer.
18:02Hablo con Leila. ¿Qué puedo hacer? Tu padre está afuera, tú vives en esa agencia. ¿Qué me queda por hacer? Hablar de mis problemas con tu hermana.
18:12Mamá, estás hablando contigo misma como lo hago yo. ¿Escuchas una voz dentro de tu cabeza?
18:19¿Una voz? No de afuera, sino de adentro de mi cabeza. ¿O será por encima de ella, Sanem?
18:26Ahora sí llegaste al punto máximo de la depresión. Te volviste loca, hija. ¡Que el cielo te proteja! ¿Qué hice para merecer este castigo?
18:33Mamá, ¿de qué estás hablando? No estoy loca ni tampoco deprimida. Estoy bien, feliz. Estoy tan de buen humor.
18:39Sanem, ven aquí, cariño. Hablemos de madre a hija. Ven a mi lado. Ven. Hablaremos tranquilamente. Ven.
18:49¿Por qué te enojas? No hay razón para enojarse. Somos madre e hija. Pero podemos hablar como amigas.
18:55Además, puedes decirme cualquier cosa, hija. No me enojaré. Por ejemplo, dime, ¿por qué llegaste tarde anoche? ¿Dónde estabas? ¿Caminabas en el muelle? ¿O tal vez algo más? ¿Qué hiciste? Dime, ¿eh?
19:10Bueno, te lo diré.
19:15Anoche fui a casa del señor Jan.
19:17¿Qué hacías ahí tan tarde? Explícate.
19:20Nada. Solo fui por a buscar unos documentos. Eso es todo, mamá. La conversación se terminó. No hay más que decir.
19:27No, no te vayas. Mira, podemos hablar, mi niña hermosa. Mira, no me enojé. Estoy tranquila. Fue una reacción natural.
19:35Las madres somos así. A veces gritamos, pero no lo tomes personal. Anda, ven, hija. Cuéntame. ¿Puedes decirle todo a mamá? Siéntate.
19:44¿Qué? Sigue.
19:49En casa del señor Jan conocí a su novia.
19:51¿No? Ay, hija.
19:57Muy inteligente.
19:58¿Qué?
19:59Y muy bella.
20:00¿En serio?
20:01Educada.
20:03De largas y hermosas piernas.
20:05Alta y delgada.
20:06Es decir, hace buena pareja con él, a pesar de que tu jefe use esos anillos.
20:11Reconozco que es atractivo. Bueno, conociste a su novia. ¿Y?
20:16Cocinó y puso una mesa perfecta.
20:19Eso parecía un gran banquete.
20:20¿Y qué te he dicho?
20:22El camino al corazón de un hombre pasa por su estómago, pero tú no sabes ni freír un huevo.
20:28Mira a las novias de los demás.
20:29Ya basta, mamá.
20:30Porque me ponen a llevar y traer cosas.
20:33Olvida los pretextos y aprende a cocinar.
20:35Ahora dime, ¿qué preparó?
20:37¿Qué tipo de comida hizo?
20:38Carne tártara.
20:40¿Tártara? ¿Qué es eso?
20:42No lo sé. Era carne cruda.
20:44¿Qué? ¿Comen carne cruda?
20:47Como lo oyes. Aunque vi que tenía especias. Creo que en Europa la comen así. Lo que no sabía era que al señor Jan le gustara esa comida.
20:56La gente rica no sabe ni lo que come. Que me dices de unas ricas albóndigas, kebabs, boregs. Hay variedad de carne para no comer carne cruda.
21:04Tienes razón. ¿Qué me importa? Que comen lo que quieran. Yo tengo mis propios gustos. Aprovecho. ¿Dónde está papá?
21:14Está durmiendo arriba. Todo el día preparó albóndigas veganas. ¿Te imaginas?
21:18Ay, por cierto, debo ir a trabajar. Terminas de freír esto y limpia todo. Adiós.
21:22No me puedo quedar. También tengo que irme.
21:24Hablo en serio, mamá.
21:24Y luego te vas. Obedece a tu padre. No me dejes enojar.
21:27Ay, ¿por qué me hace esto? Ahora a todos les interesa el trabajo. También seré una mujer de negocios.
21:48Buenos días.
21:50Buenos días. ¿No te oí salir?
21:52Fui a correr un poco. Es bueno para quemar algunas calorías.
21:55¿Dormiste bien?
21:59Siempre he dormido cómoda en tu cama.
22:04¿Qué pasa ya? No puedo hacer una broma. No lo tomes a mal.
22:09Te quedaste en el jardín. ¿Cómo dormiste?
22:11Acostumbro pasar muchas noches en el jardín o unas horas y entonces regresar a la cama a dormir o quedarme afuera y ver el cielo.
22:25¿Te parece bien si hablamos?
22:39Tienes razón. Vine aquí para hablar y parece que lo evito.
22:44¿Qué hago, Jan? Estoy aquí actuando como si nada hubiera cambiado y...
22:48Quiero avanzar más.
22:53Jan, dijiste que todo terminó, ¿es cierto?
22:57Creo ser la persona que más te conoce, ¿no?
23:07Hemos conseguido mantenernos juntos por tanto tiempo.
23:10Aunque vivamos separados y casi no nos veamos.
23:14Para mí eso...
23:15Significa mucho, Jan.
23:17Sabes que lo valoro, ¿verdad?
23:19Lo sé.
23:21Lo sabes.
23:21Pero estás terminando con la relación.
23:28¿Tendré otra oportunidad?
23:31No funciona.
23:33Se terminó.
23:35Es decir, es inútil intentarlo y además...
23:38Sé que después te darás cuenta de que es lo mejor.
23:41Has pasado mucho tiempo a mi lado, pero...
23:43Yo no soy lo que quieres.
23:46Mereces algo más.
23:48Y lo sabes.
23:49Jan, prefiero verte tres veces en un año a no volverte a ver.
23:56¿Por qué no nos veríamos?
23:58Eres una de las personas más importantes de mi vida.
24:03Me estás diciendo que seamos amigos.
24:07Está bien, Jan.
24:08Veo que tu postura no cambiará.
24:11Así que...
24:12¿Para qué seguir hablando?
24:13¡Buenos días, amiga!
24:21¡Buenos días, Anem!
24:22Dime, ¿a qué se debe la alegría?
24:24¿Será que anoche sucedió algo con el señor Jan?
24:27¿Tal vez lo atrapaste?
24:28Nada de eso, Aijan.
24:30Conocí y platicé con su novia.
24:32¿Qué?
24:33¿Qué?
24:34¿Estás sorprendida?
24:35Yo también me sorprendí.
24:36El señor Jan siempre ha tenido novia, ¿sabes?
24:38Se llama Polen.
24:39Y confirmé que la vi en la fiesta de aniversario de la agencia.
24:42Nos cruzamos, pero no sabía quién era mientras me besaba con albatros.
24:45Lo más probable es que el señor Jan estuviera en el balcón de al lado besando a Polen.
24:49¡Qué interesante!
24:51Oye, Sanem.
24:53Tu actitud...
24:54No parece reflejarse en tu mirada histérica.
24:58Eso me asusta un poco.
24:59¿Por qué te comportas así?
25:01Solo hablo de que conocí a su novia, Polen.
25:05Pero no habían terminado ya.
25:07Volverán.
25:08Volverán, descuida.
25:09Vi y hablé con Polen.
25:10Es tan hermosa, tan inteligente, bella, es delgada y tiene piernas largas.
25:15Seguro anoche se reconciliaron ya.
25:17Si no lo hicieron, yo misma los ayudaría a volver y a que juntaran sus manos.
25:21El señor Jan volverá con ella.
25:23Y si no, cometería una tontería.
25:25Escucha lo que digo.
25:26Polen es un gran partido.
25:27Volverán.
25:28Ush.
25:28Parece que el verbo volver tienes que usarlo después de cada tres palabras que dices.
25:32Oye, ¿por casualidad no te has dado cuenta de que podrías estar deprimida?
25:36Al contrario.
25:38Tengo tanta energía y Jan quiero hacer tantas cosas.
25:41Incluso decidí volver a escribir mi novela.
25:43Lo que pasó lo incluí anoche.
25:44Ahora todo quedó en el pasado.
25:46Nada de eso me afecta.
25:48Todo estará muy bien.
25:49¿Y qué pasará con Jan?
25:51Amiga, lo entendí.
25:52Lo entendí.
25:53Me iluminé.
25:54Soy una genio.
25:55Bien por ti, Sanem.
25:56Por fin sé que mujeres le gustan al señor Jan.
25:59¿Qué tipo de mujeres?
26:00Las bellas de piernas largas y sexys.
26:03Es decir, jamás estaré dentro de esa categoría de mujeres que le gustan.
26:06Piensa en esto.
26:07Que no se haya reconciliado con Polen.
26:09Que me dijera que me quiere.
26:10Por supuesto que hablamos de una suposición.
26:13Eh, ¿por qué no lo quiero?
26:14Además, después de tantas mentiras, no podría.
26:17El señor ya no me quiere.
26:18Tampoco yo lo quiero.
26:19Todo está de maravilla.
26:21Sanem, yo sé lo enamorada que estás de ese hombre.
26:24¿Cómo puedes olvidarlo tan rápido?
26:26No te creo.
26:26Una mujer consigue lo que quiere.
26:31¿No ves toda la felicidad que siento?
26:33Me voy al trabajo.
26:34¿Qué trabajo?
26:35¿No dijiste que renunciaste a la agencia?
26:37¿Fue ayer?
26:37No, fue antier.
26:38Sí, renuncié.
26:40Buenos días.
26:41Buenos días.
26:42He renunciado y me han despedido tantas veces que a nadie le extrañaría que esté ahí.
26:46Además, tengo una reunión con la señora Remide y quiero saber en qué termina la historia de amor entre el señor Jan y Polen.
26:52Besos, Aijan.
26:54Te cuidas.
26:55Muchas gracias, muchos besos.
26:57Perdí para siempre a mi amiga.
26:59Se volvió loca sin que pudiera hacer nada.
27:01Es la genética.
27:02Estoy segura de que son los genes de Mevkibe.
27:12Oye, no quiero verte triste, Polen.
27:14Cuando venía camino a tu casa, me decía que no me dejarías por otra mujer, que tal vez alguna te impresionaría o llamaría tu atención por un tiempo, tal vez por soledad.
27:31Pero ahora veo que la decisión de terminarla tienes muy clara, y no la cambiarás.
27:39Por eso has despertado mi curiosidad.
27:42Me dijiste que no tenías una relación.
27:44No.
27:45¿Un amor platónico?
27:50De verdad, eso me hace interesarme aún más.
27:52Es decir, ¿cómo es que una mujer con la que no puedes tener una relación te impresiona tanto?
27:57¿Cómo sucedió?
27:58Tengo curiosidad por saberlo.
27:59Jan, ¿quién es?
28:00Polen, no hagas esto, por favor.
28:02Déjame adivinar.
28:06¿Una graduada de Harvard que hace obras benéficas?
28:10¿Una mujer inteligente, valiente, que sacrifica todo por los demás?
28:16¿O tal vez se dedica a la fotografía como tú?
28:19Polen, no sigas.
28:21Te lo pido, por favor.
28:23Acepto tu decisión.
28:26Solo amigos.
28:27Pero quien quiera que sea esta mujer, Jan, creo que no es importante.
28:31Ve con ella, vive lo que quieras vivir.
28:33Tal vez algo te falta.
28:35Pero quiero que sepas que aunque pase el tiempo, siempre estaré para ti y para nosotros.
28:39Lo sabes, ¿verdad?
28:42Lo sé.
28:48Polen, yo lo siento mucho.
28:52Pero es lo correcto.
28:54Eso solo el tiempo lo dirá.
28:57Pero ahora respetaré tu decisión.
29:01Iré a caminar.
29:03Luego te veré en la oficina.
29:09Polen.
29:14Muchas gracias por entender.
29:16Por fin pudimos organizar este desayuno.
29:36Este trabajo terminará con nosotras.
29:38Deberíamos cambiar de sector.
29:39¿De verdad, Nilufer?
29:40No puedo practicar pilates ni ir a que me hagan un facial.
29:43Necesito botox y no puedo hacer la cita.
29:45¿Cuándo voy a cuidar mi piel?
29:46No dejes tonterías, amiga.
29:48¿Te ves genial?
29:51Esto no te gustará.
29:54Aileen está aquí.
29:55¿Qué?
29:55¿En dónde está?
29:56No seas tan indiscreta.
29:57Está mirando hacia acá.
29:58¿Está sola?
29:58¿Con quién está?
30:00Creo que es Levent.
30:02¿Cuál Levent?
30:03¿El señor Levent?
30:04¿Cuál señor Levent?
30:06Su madre es la dueña de Galina.
30:08Es su hijo mayor.
30:09Es increíble.
30:10Nunca nos han presentado.
30:11La agencia les hace algunas campañas de que venden productos orgánicos.
30:14¿No manejan su cuenta de productos orgánicos?
30:16Es una marca más pequeña, relativamente nueva.
30:19Les hacemos la publicidad.
30:20Ah, Aileen lo robará.
30:24Seguramente quiere convencerlo de que le den el trabajo.
30:27¿Qué trabajo?
30:28El de la marca orgánica.
30:29Ah, ni lo sé.
30:30¿Qué hago?
30:31Debo pensar.
30:32Espera, fingiré que voy al baño y pasaré frente a su mesa.
30:35Me detengo y saludo a Aileen y volteo con él y le digo,
30:38soy la directora de arte Fikri Arika de Eren Keskin.
30:41Un gusto conocerlo.
30:42¿Qué te parece?
30:43Si quieres ir a la mesa, cálmate primero.
30:45No puedo calmarme.
30:46No dejaré que esa mujer nos quite una cuenta tan importante como esa.
30:49¿Sabes cuál es la diferencia entre esa mujer y yo?
30:51Que ella es un demonio, el más terrible.
30:54A ver.
30:59No se ve una relación cercana.
31:02¿Y qué vas a hacer?
31:04Esa es una buena pregunta.
31:14Nilufer, ¿me perdonas?
31:16Quisiera irme.
31:17Conozco a la dueña, la señora Remide.
31:19Si hablo con ella, conseguiré la cuenta.
31:21No se saldrá con la suya.
31:23Eso te lo juro.
31:24Ah, ¿Deren, a dónde vas?
31:25Ay, perdóname.
31:26La próxima vez invito yo.
31:28Nos hablamos la próxima semana, ¿eh?
31:30Cuídate.
31:30Mefki, ¿qué?
31:31Mefki, ¿qué?
31:49Mefki, buenos días.
31:52Hola.
31:53Veo que estás trabajando mucho.
31:55No hay nada mejor para el negocio que abrir temprano.
31:58Nuestro trabajo es diferente a otros.
32:00Hay que atender al cliente.
32:01¿Pensaste que me aburriría y abandonaría la tienda?
32:06Mefki, ve.
32:11Mi amada mujer.
32:12Sí, dime.
32:13Mi hermosa esposa.
32:15Mi amor.
32:16Caminemos por esa calle juntos y tomados de la mano disfrutemos del sol de la mañana.
32:20Di que aceptas.
32:21Imposible.
32:22Y no puedes trabajar aquí en la tienda.
32:24Solo puede haber un dueño y ese puesto es mío.
32:26No seré el dueño, pero déjame quedarme en esa esquina.
32:28No notarás mi presencia.
32:29No hablaré.
32:30No respiraré.
32:31Ahí viene.
32:35Señor Niad, señora Mefki, ve.
32:37¿Cómo están?
32:38Que tengan un buen día.
32:39Si me lo preguntan, no estoy muy bien.
32:40Como saben, mi madrecita tomó la silla de la jefa en la tienda de lencería.
32:44Ahora me encuentro sin rumbo.
32:46Voy de calle en calle, perdiendo el tiempo y me convertí en un desempleado.
32:49Como ustedes pueden ver, el único consuelo que me queda es que Sanem renunció a su trabajo.
32:54Es desempleada, igual que yo.
32:55No, Sanem no renunció a su trabajo.
32:57Ella sigue contratada en la agencia.
32:58¿De qué habla?
32:59Aquel día era su último día.
33:01Dijo que renunció.
33:02Se suponía que juntos, tomados de la mano, trabajaríamos en nuestros negocios.
33:05Musafer, lo sabes.
33:06Así es Sanem.
33:07Ayer pudo decir que renunció y el día de hoy sale y se va a trabajar.
33:11Perdóneme, pero no quiero juzgarlos ni culparlos, pero me parece que le exigen demasiado.
33:16Trabaja, hija.
33:17Sigue trabajando.
33:17No descanses.
33:18Trae dinero a la casa.
33:19Trabájale.
33:20Trabájale.
33:20Trabájale.
33:21¿Qué podíamos hacer?
33:22No quería trabajar.
33:23Había que presionarla un poco.
33:24¿Te sientes bien?
33:26Me dijo que renunciaría.
33:27No estoy bien.
33:28Todo dentro de mi cabeza a la vuelta.
33:29Como si no funcionara.
33:30Algo se rompió.
33:33Mefkibé.
33:34¿Ya lo pensaste?
33:35Esa es mi decisión final.
33:37Por favor, no quiero que insistas más.
33:40Mira, estoy trabajando.
33:41Soy una mujer de negocios exitosa.
33:43Déjame trabajar.
33:44Entonces iré a la carnicería.
33:45Continuaré preparando albóndigas veganas.
33:48Pero sé bien que me llamarás, Mefkibé.
33:51Claro que te llamaré.
33:52Tengo tu número, mi amor.
33:54Ah, ¿me llamarás?
33:56Sí.
33:58Casi suegro.
33:59Va con los man.
34:00Lo acompaño.
34:01Además, no tengo nada que hacer.
34:02Soy un desempleado cualquiera.
34:04Dejé unas fotocopias aquí.
34:06Si alguien las tomó, díganme.
34:07¿Dónde están?
34:08¿En dónde están los diseños que hice?
34:10No puedo encontrar nada.
34:11¿Dónde están mis reportes?
34:12¿Qué es esto?
34:13¿Dónde está todo?
34:14Esto es un desastre.
34:16No puedo encontrar mis gráficas.
34:18Quiero llorar.
34:19No llores, compañero.
34:20No quiero revisar ninguno de estos documentos.
34:22No trabajaré.
34:23Lo mejor es lanzarlos al aire.
34:27Bien hecho.
34:29¿Qué es este desastre?
34:31¿No saben trabajar?
34:32Estamos nerviosos por la visita de la señora Remi D.
34:34No podemos concentrarnos ni en la rutina.
34:36Sí, sí, Deren.
34:37Mira esto, míralo.
34:39Este pobre muchacho recién salió del hospital por intoxicación.
34:41Está tratando de recuperarse.
34:43Le recomendé un té especial con vitaminas.
34:45Pero mira qué mal se ve.
34:46Saber que viene la señora Remi D lo ha vuelto a enfermar.
34:49Todos nos sentimos igual.
34:50Estamos en pánico.
34:51No, esto no es nada.
34:53Va a empeorar.
34:54Pánico verdadero.
34:55Porque lo más horrible sucederá.
34:57Se puede perder la cuenta de Galina.
35:00¿Escucharon lo que dije?
35:01Sí.
35:02Muy bien.
35:03¿Qué sucede, Deren?
35:04Necesitamos nuevas ideas, mucha creatividad.
35:07Por suerte hoy me siento inspirada.
35:08Quiero que todos trabajen en la idea de la tienda.
35:11Sanem era la encargada.
35:12Esa fue su idea.
35:13¿En dónde está?
35:14No veo a Sanem por ninguna parte.
35:16Ella renunció, por si no lo recuerdas.
35:18¿Dónde está Jan?
35:19No ha llegado.
35:20Eso ya me lo imaginaba.
35:21Ustedes tres a mi oficina.
35:23Necesitamos una lluvia de ideas.
35:24Sí, muy bien.
35:26Pase lo que pase.
35:27No quiero que nos molesten, J. James.
35:28Pero debo estar en esa reunión.
35:30Necesito hacer mi trabajo.
35:32Es decir, todo tiene que estar bajo mi control, Deren.
35:34Bueno, será como tú quieras.
35:38Luego no vengas llorando.
35:40Estás perdiendo un gran cerebro y no te das cuenta.
35:42Le cierras las puertas de tu reunión a las mejores ideas.
35:45Amigos, no se preocupen.
35:47Estoy bien.
35:48Ponte a trabajar.
35:48¿Qué haces con esa computadora?
35:50Señor Nihat, los exhibidores están llenos.
35:57Deberíamos terminar.
35:58No, Osman.
35:59Hagamos un poco más.
36:00Aún veo espacios vacíos y hay que llenarlos.
36:03Señor Nihat, tenía el propósito de guardar silencio,
36:05pero me veo en la imperiosa necesidad de hablar.
36:08¿Dónde quedará nuestra carne?
36:10La enorme producción nacional.
36:11¿Desde cuándo adoptamos este estilo extranjero?
36:13¿Preparar albóndigas veganas?
36:15¿Dónde quedará la dana kebab y el delicioso alamayún?
36:17¿Las especialidades de Izmir?
36:18¿Los cortes de carne?
36:19¿Quieren que nunca más los volvamos a comer?
36:23Otra vez todo gira dentro de mi cabeza
36:24y eso es porque mi madrecita me quitó la silla del jefe en la tienda.
36:28¡No te quejes!
36:29¿Has pensado en mí?
36:31¿No te das cuenta?
36:32Ahora Mezquivet trabaja en la tienda y me sacó.
36:36¿Crees que eso no me afectó?
36:37No estoy deprimido.
36:38Sigo trabajando.
36:39Ahora tengo esta nueva idea de negocio.
36:41Si yo puedo hacerlo, tú también.
36:42Solo es cuestión de no rendirse.
36:44Señor Nihat, amigo Muzafer,
36:47entiendo cómo se sienten,
36:48pero ¿no les parece que somos demasiados aquí en la carnicería?
36:52No, espacio no hay.
36:54Todo está bien, descuida.
36:55¿Alguien puede darme una mano?
36:57Ayúden a Ihan, trae muchas cajas.
36:59¿Qué es esto?
37:00Ahora te lo explico.
37:03Estas son cajas para refrigerar.
37:05Mientras ustedes preparaban las albóndigas veganas,
37:08tuve una gran idea.
37:09Las usaremos para una promoción.
37:11Cada una llevará 250 gramos de albóndigas.
37:13Ya tengo ubicados algunos puntos estratégicos
37:16donde distribuiremos nuestro producto.
37:18¿Qué les parece?
37:19¡Ah!
37:20¡Muy inteligente!
37:21¡Genial, genial!
37:23Es un excelente plan.
37:24También mandé a hacer estas etiquetas
37:26que tienen todos nuestros datos.
37:27Teléfono, dirección.
37:28¿Qué les parece?
37:29Ahora a trabajar.
37:31Llenen todas las cajas como les dije.
37:33Ayhan, ¿podemos hablar?
37:35Ahora vuelvo.
37:36Regresaré por las cajas.
37:37¿Qué pasa?
37:38¿Hay algún problema?
37:41Ayhan, necesito que hables con la señora Mevkibe
37:44y la señora Aizun.
37:45Ese par necesita volver a trabajar.
37:47Los veo en la carnicería, en la casa, en la calle.
37:49¡Ya no los aguanto!
37:50Está bien, tranquilo.
37:51Me encargaré.
37:52Te ves muy segura.
37:54Lo estoy.
37:54El trabajo está funcionando muy bien.
37:56Me esforcé y ahora tengo nuevos clientes.
37:58Me siento muy feliz.
37:59Por cierto, Lela regresará a las 11
38:01y esa información es un regalo para ti.
38:04¿Hablas en serio?
38:04Claro que sí.
38:06¡Oh!
38:06¡Eres la mejor hermana del mundo!
38:09Iré por las mejores albóndigas veganas
38:11y acabaré con mi mala suerte.
38:13¿Cuál mala suerte?
38:15¿Hablas en serio?
38:15Nada, nada.
38:17Así tú lo dices.
38:22Buenos días.
38:24Buenos días, Yeye.
38:26Es una hermosa mañana
38:28donde brilla el sol.
38:31Todos son felices
38:32y yo te digo buenos días.
38:34Buenos días.
38:36Sanem, ¿qué haces aquí?
38:38¿No renunciaste?
38:40¿Y te estás tomando mi café?
38:41Sí, renuncié, pero volví.
38:43Ahora seré una mujer más decidida
38:45y exitosa.
38:46Soy única en mi trabajo.
38:48Llevando cosas.
38:49Exactamente, Yeye.
38:51¿Y ese café?
38:52¿Qué te pasa?
38:53Tú no lo acostumbras.
38:54Siempre tomas té.
38:55¿Por qué ahora lo cambias por café?
38:56Ahora estoy abierta a nuevas cosas
38:58y tomo café.
38:59Además, es nuestra bebida nacional.
39:01No dejaré el té,
39:01mantendré mi estilo.
39:02¿Mantendrás el estilo?
39:03Qué bien, no hay nada como eso.
39:05Sanem, ¿sabes lo que estás haciendo?
39:07Dices que te vas
39:08y ahora vuelves.
39:08Te sientas aquí
39:09como si nada hubiera pasado.
39:10Te pones a cantar.
39:11Me das los buenos días.
39:12Tomas café.
39:13¿Qué te sucede?
39:14¿Estás bien?
39:15Estoy bien, gracias.
39:17¿Qué tiene de malo regresar?
39:19Además, hoy tengo una reunión
39:20con la señora Remedy.
39:20No podía faltar.
39:21No te creo.
39:23¿Sanem?
39:24Bienvenida de nuevo.
39:25Gracias, ¿lo ves?
39:27Goulis me saludó
39:27con toda normalidad.
39:28Ahora espero lo mismo de Deren.
39:31¿Qué haces?
39:33¿Estás tomando café?
39:34Solo una taza.
39:36Espera que te diga esto.
39:37Descargué una nueva aplicación
39:38lectura de café.
39:39Lo sabe todo.
39:40¿Puedes creerlo?
39:41Me dijo que me convertiré
39:42en una famosa actriz.
39:43¿En serio?
39:44¿Le creíste?
39:45¡Qué brillante eres!
39:46¡Felicidades!
39:47¿Dices que lo sabe todo?
39:48Quizá podría leer
39:49mi taza de cocina.
39:49Ustedes dos están bien locas.
39:51Ahora pones la taza boca abajo
39:52y le das tres vueltas, ¿de acuerdo?
39:55Pero por arriba de tu cabeza.
39:56Una, dos, tres.
39:59Ahora la volteas hacia ti
40:00y tu mundo interior se revelará.
40:02La voltearía hacia mí.
40:02¿Qué es lo que me dirá?
40:15Solo esperamos a que se seque
40:16y la revisaremos juntas.
40:18Esta es la primera vez
40:19que me leen el futuro en línea.
40:21Le contaré a Aijan
40:22y se lo mostraré.
40:23¿Dijiste Aijan?
40:24¿Aijan?
40:24¿Hablarás con ella?
40:25¿Qué le vas a decir?
40:27Respóndeme.
40:27Quizá hoy vendrá a la oficina
40:28o le contarás sobre tus amigos
40:30o la gente con la que trabajas.
40:32¿Le dirás cosas buenas?
40:33¿Lo harás?
40:33¿Hablarás de nosotros con ella?
40:35¿Le contarás del café?
40:36¿Sobre la lectura del futuro?
40:37¿Sobre tus amigos?
40:38Dime.
40:38¡Cuéntame todo!
40:39¡No me tengas en suspenso!
40:40¡Quiero saber todo!
40:41¿Por qué no me habla?
40:42¡Por favor!
40:43¡Háblale de mí!
40:43¡Hazlo!
40:44¿Me escuchaste?
40:45¿Me escuchaste?
40:45¡Hazlo!
40:46¡Hazlo!
40:46¡Jay!
40:47Por favor, Sanemcita, Lina.
40:49Está bien, tranquilo.
40:51Hablaré con ella, no te alteres.
40:53¡Cuánta tensión hay aquí!
40:57Aquí tienen.
40:57Son las direcciones para las entregas.
40:59Llegan y dicen que este es un regalo,
41:01que son albóndigas veganas,
41:03que si desean hacer un pedido posterior,
41:04ahí está nuestro número de contacto.
41:06Es muy simple,
41:07solo son dos frases,
41:08no hablen de más.
41:09¿Entendido?
41:09No platiquen,
41:10solo digan eso, ¿de acuerdo, Muzafer?
41:11De acuerdo.
41:12Como digas, entrego y me regreso.
41:14Las entregaré y regresaré a casa.
41:16Extraño a mi hija,
41:17ya quiero verla.
41:18Yo también.
41:20¿Cómo?
41:22Yo también entregaré de esas.
41:24Ah, sí, son todas tuyas.
41:26¡Que comience la entrega!
41:27¡Buena suerte!
41:27Sí, mucha suerte,
41:28que encontremos muchos veganos en el camino.
41:30Sí, muy bien dicho, Muzafer, bien dicho.
41:31No se tarden.
41:33Un caballo.
41:34¿Caballo?
41:34Sí, lo veo, claramente,
41:36y va a todo galope.
41:38¡Llegó, llegó, llegó!
41:39Veamos.
41:40¿No es un mensaje automático?
41:42¿En un minuto ves el futuro?
41:43No digas nada.
41:44Espero que sea algo bueno.
41:45Deja que me diga que tiene mi destino.
41:47No, así no se dice,
41:48se dice que depara mi destino.
41:49Menos.
41:50Esta es su lectura de café.
41:54Ah, ¿desde dónde está?
41:56Mire hacia atrás.
41:58Tres lapsos de tiempo,
41:59vestidos de azul y blanco con barba.
42:02Entrará por la puerta
42:03y se convertirá en el amor de tu vida.
42:05Un beso no es suficiente,
42:06deberás besarlo una vez más.
42:08¿Albatros?
42:08Habla de albatros.
42:10¿Qué les dije?
42:11Funciona, no tiene falla.
42:13¿Qué es lo que dice?
42:14¿Por qué se emocionan?
42:15Dice que después de tres lapsos de tiempo
42:17encontraré el amor de mi vida.
42:18Tiene que estar hablando de albatros.
42:20Gullis,
42:21¿qué significan tres lapsos de tiempo?
42:23¿Unas semanas?
42:24¿Unos meses?
42:24¿O tal vez tengo que esperar
42:25tres largos años
42:26a encontrarme con albatros?
42:27Chicas,
42:28no crean nada.
42:29La lectura del café
42:30no puede ser tan exacta.
42:31¿Qué les parece lo siguiente?
42:32Comenzaremos con tres horas
42:33y luego iremos aumentando,
42:35¿ven?
42:35Buena idea.
42:36No puedes estar de acuerdo con eso.
42:38No tiene sentido.
42:38¿Por qué no empezamos
42:39con tres segundos?
42:40Miren,
42:40ya pasaron.
42:41¿Por qué no lo consideran?
42:42Tres segundos es nada.
42:44¿Sanem?
42:45¡Sanem!
42:45Voltea a un hombre vestido
42:47de azul y blanco
42:47con barba.
42:48Es real.
42:48Ahí está.
42:57Es solo una coincidencia.
43:10De hecho,
43:11está vestido de azul y blanco.
43:13Tiene barba.
43:13Es una gran coincidencia.
43:15Hola.
43:16¿Cómo has estado,
43:17Oliver?
43:17Bien, gracias.
43:18Tal vez adivinó.
43:23¡Ja!
43:23Mira otro barbón
43:24vestido de azul y blanco.
43:26¡Señor Jan!
43:27Ahí viene.
43:27Sí, viniste.
43:57Vine.
43:59¿No te irías?
44:01Debería irme.
44:03¿Quieres irte?
44:06¿Quiere que me quede
44:07en la oficina?
44:13¿Así podríamos seguir?
44:16Sí.
44:17¿Está bien?
44:18Nos vemos.
44:22Nos vemos.
44:23Nos vemos, señor Jan.
44:23¿Qué?
44:24¿Qué?
44:25¿Qué?
44:56Hayallerine dünün unut
45:01Sanki kalbimin içinde yüzlerce kuş
45:09Sarılıp hayallerine uç hadi uç
45:18Teldeki güvercin, yalıdaki çapkın
45:23Kaldırımda baygın, sana da günaydın
45:27Şarkıdaki serçe, camdaki teyze
45:31Uykusuz aşık, sana da günaydın
45:35Pájaro soñador
45:37Pájaro soñador
45:49Pájaro soñador
45:51Pájaro soñador
Be the first to comment
Add your comment

Recommended