- há 5 horas
Nelly and Nadine is the unlikely love story between two women falling in love on Christmas Eve, 1944, in the Ravensbrück concentration camp. For many years their relationship was kept a secret.
Categoria
😹
DiversãoTranscrição
00:00:00A CIDADE NO BRASIL
00:00:30Det här är en filmrulle från den 28 april 1945.
00:00:39Överlevare från de tyska koncentrationslägen anländer till hamnen i Malmö.
00:00:47Jag har ägnat många år åt att undersöka den här arkivfilmens hemligheter och försöka sätta namn på de anonyma ansikterna.
00:01:00Här på färjan ser vi till exempel Trin de Han Svacherman.
00:01:08En nederländsk socialist och feminist som satt fängslad i Ravensbruck i tre år.
00:01:17Hon reste senare tillbaka till Amsterdam där hon återfrenades med sin man.
00:01:21Och tillsammans fortsatte de att arbeta med ett hälsocenter för kvinnor.
00:01:26Och det här leendet tillhör Lola Sylman, en 16-årig judisk flicka från Krakow i Polen, som förlorat hela sin familj i koncentrationslägren.
00:01:40Hon återhämtade sig i ett flyktingläger i Sverige, där hon träffade en annan överlevare som blev hennes livs kärlek.
00:01:59En man som hon levde tillsammans med i nästan 70 år.
00:02:03Och det här är Nedin Wang, ett av de mest fascinerande ansikterna i arkivfilmen.
00:02:24Under lång tid hade vi ingen aning om vad som hade hänt henne efter kriget.
00:02:31Vi hörde rykten om att hon hade återvänt till Kina.
00:02:36Jag har många gånger funderat över uttrycket i hennes ansikte.
00:02:42Vad tänker hon på just i detta ögonblick när hon äntligen är fri?
00:02:47Nu vet jag svaret.
00:02:55Jag vet vem hon tänker på.
00:03:02Och svaret, det hittar jag på en gård i norra Frankrike.
00:03:07Det hittar jag på en gård.
00:03:37Det tror jag är så.
00:03:39Amém.
00:04:09Amém.
00:04:39Amém.
00:04:46Amém.
00:04:47Minha mãe nos deixou de papéis, de chanço.
00:05:08Algum anos antes de ela se morrer.
00:05:11Em me dizendo que são as memórias de sua mãe,
00:05:14sobre sua experiência de camp,
00:05:18é melhor que seja você que lhes a.
00:05:29Eu me lembro de ter ouvido,
00:05:32de ter começado a ler,
00:05:34e foi muito difícil,
00:05:36eu não podia ler.
00:05:37Então, eu me referma,
00:05:39eu me referma e me dizia,
00:05:40que na próxima vez,
00:05:42talvez isso irá melhor.
00:05:43Eu vou começar assim.
00:05:47Então, faz 20 anos que eu me disse,
00:05:49bom,
00:05:50é eu que eu devo fazer isso.
00:05:57Voilà.
00:06:10.
00:06:2522 avril 1943,
00:06:28Paris.
00:06:29J'ai été arrêtée devant le buste de Molière.
00:06:34Halt, Politzari.
00:06:37J'étais ravie au monde.
00:06:423 septembre, 43.
00:06:49La porte de fer s'ouvre,
00:06:51distribution de la soupe de midi.
00:06:55L'angoisse m'étouffait.
00:06:57Je ne pouvais rien avaler.
00:07:03D'une prison, Saint-Gilles.
00:07:19Brume épaisse ce matin.
00:07:22Nuit de cauchemars.
00:07:26Réveil pesant.
00:07:29Le cœur bat,
00:07:30sans mesure.
00:07:45Tu sentais que c'était difficile ?
00:07:46D'avoir ouvert et d'avoir commencé à lire.
00:07:53Tu sais bien, j'ai essayé plusieurs fois de lire le journal de Mamina.
00:08:02Je n'ai jamais réussi.
00:08:03Je n'ai jamais réussi.
00:08:05Oui, c'est ça.
00:08:11Ça, c'est une partie de sa vie,
00:08:14qui est très très sombre.
00:08:17Ma grand-mère ne voulait pas en parler.
00:08:20Oui.
00:08:25La guerre,
00:08:27le camp,
00:08:29c'est une mémoire qui était ensevelie et dont on n'a jamais parlé.
00:08:36Oui, ça serait bien.
00:08:38Oui.
00:08:39D'accord.
00:08:40O que?
00:09:10A grandeur, a grandeur, a grandeur, a grandeur, a grandeur, a grandeur, a grandeur, a grandeur, a grandeur, a grandeur, a grandeur, a grandeur, a grandeur.
00:09:24Ma grand-mère fait toute sa vie cantatrice.
00:09:30Elle allait à Milan, à Paris, à Zurich, à Londres, chanter.
00:09:36Ela foi arrêtada ao momento em Paris, para um concerto.
00:09:45Quando a gente era pequena, Elie vinha nos ver, passava as férias.
00:09:50Noel, foi para ela muito especial.
00:09:55Para ela, sempre precisava cantar.
00:09:58Na cozinha, no jardim, no salão.
00:10:03E aí, de repente, ela começou.
00:10:05Era como o volcán que saía.
00:10:09Todo mundo se tésia.
00:10:14Minha sœur e eu, nós, nós estávamos em cima da sala,
00:10:17nós entendemos, porque ela comunicava, era o tuyau do poil.
00:10:22Nós amamos bem quando ela montou muito, muito alto.
00:10:24Ela me dizia, não, não, não, tem que ela arrumar, agora ela vai muito.
00:10:28Como é que uma voz pareja saiu do corpo da nossa mãe?
00:10:37É.
00:10:41Então...
00:10:41Amém.
00:11:11Amém.
00:11:19Automne 1944, prison de Kreuzburg.
00:11:26On scie du bois, il gèle, nous grelottons de froid et de fatigue des travaux des champs.
00:11:33Joseph, le surveillant, videra son sac gonflé de carottes, d'un concombre, de laitue.
00:11:46En échange, il me demandera « Ein Lied bitte, mein Nachtial. »
00:11:55Je chante et il pleure, sans cacher ses larmes.
00:12:03On ne regarde pas beaucoup de photos, nous, dans la famille, alors.
00:12:15Quand on les regarde, ça fait drôle, quoi.
00:12:20Ça remonte tous ses souvenirs.
00:12:28C'est Noël 1986.
00:12:31C'est ma sœur, il tend le cadeau, voilà ma maman, là derrière, Nelly qui va ouvrir son cadeau.
00:12:43Après ce Noël-là, on a eu un coup de fil de la voisine.
00:12:48En trois heures, on était à Bruxelles et ma mère et moi, on a ouvert la porte et elle était sur son lit.
00:12:55Et la première chose que ma mère a dit, c'est « Tu chantes ! »
00:13:05Elle était allongée, elle avait la bouche ouverte, comme quand elle chantait, comme ça.
00:13:12Donc, tu ne sais pas, en fait.
00:13:13Non, trauma.
00:13:13Tu ne sais pas, c'est déjà popped.
00:13:15Tu ne sais pas, c'est pas infinité.
00:13:16Tu ne sais pas.
00:13:16Sim.
00:13:461er décembre 1944, Ravensbrück.
00:14:08Le train s'est arrêté au milieu d'une forêt de sapins.
00:14:11Au loin, un lac entre des roseaux, un village dessiné sur le ciel gris.
00:14:20Hurlant, frappant, animé d'une étrange colère, les SS nous poussent et nous franchissons la barrière.
00:14:36Interminables stations sous la pluie.
00:14:39Nous attendons.
00:14:41Je vois ces longues processions de misérables femmes en haillons,
00:14:52décharnées, les yeux fixes, les traits tirés d'angoisse.
00:14:58Elles poussent de leurs pauvres forces des wagonnets de sable, sous les cris et les coups.
00:15:03À minuit, après douze heures d'attente sous la pluie glacée, nous sommes admises aux douches.
00:15:12Ils nous arrachent brutalement tous nos vêtements et nos maigres bagages.
00:15:22Vêtue d'une misérable robe, ridiculement courte et légère, marquée dans le dos d'une croix,
00:15:29je suis poussée dans la nuit et le froid.
00:15:31J'arrive gelée au dortoir immense avec ses trois étages de lit superposé.
00:15:43Je me hisse au troisième étage, grelottant de froid et d'angoisse.
00:15:51Je prie mentalement d'une prière mécanique pour entretenir la flamme de la vie.
00:15:56Je vais encerner la flamme de la flamme de la flamme de la flamme.
00:16:24Il faut commencer à regarder s'il y a dans la grande malle, regarder les lettres, les photos.
00:16:34Toi, t'es déjà regardée ?
00:16:38Euh...
00:16:39Ben, rapidement.
00:16:42C'est maintenant qu'il faut aller regarder tout ça.
00:16:45Ouais.
00:16:50Tiens.
00:16:54Kut.
00:16:55Kut.
00:16:56Kut.
00:16:57Kut.
00:16:59Kut.
00:17:00Kut.
00:17:01Caut.
00:17:02Kut.
00:17:03Kut.
00:17:04he Kut.
00:17:04Cot, cot, cot!
00:17:34Cot, cot, cot!
00:18:04Cot, cot, cot!
00:18:34Toutes ces choses inquiétées à ma grand-mère.
00:18:38Et puis comme tout ça est revenu du Venezuela, en Belgique, chez ma mère.
00:18:48Quand ma mère est décédée, on m'a tout ramenée.
00:18:53Je pense que...
00:18:56Je pense que...
00:19:04C'est un chemin très difficile pour moi.
00:19:10Je n'ai jamais pu ouvrir ces choses.
00:19:17Donc, maintenant je le fais.
00:19:20Je pense que c'est l'heure.
00:19:21Je savais depuis longtemps que c'était le chemin que j'allais prendre.
00:19:25Il y a les films en Super 8, là.
00:19:45Ou en 8, je ne sais pas.
00:19:46C'est les films de Caracas, je crois.
00:20:00Qu'est-ce que c'est ?
00:20:01Je n'ai pas de idée qu'il y avait tant de choses avec Nadine.
00:20:24Nadine était avec ma grand-mère au Venezuela.
00:20:50Et là, peut-être, je devais avoir 4 ans.
00:20:55On y allait régulièrement.
00:21:01Pour moi, c'était...
00:21:01On allait chez ma grand-mère.
00:21:03Elle habitait avec quelqu'un d'autre.
00:21:04Je sais juste qu'elles étaient dans le camp,
00:21:11qu'elles se sont rencontrées dans le camp
00:21:12et qu'après, elles ont vécu ensemble au Venezuela.
00:21:18Elles ont vécu ensemble de l'après-guerre à Odessa de Nadine.
00:21:22Oui.
00:21:25Ok.
00:21:25Ok.
00:21:26Ok.
00:21:34Il neige.
00:21:50Le ciel est beau comme un cadeau de Noël.
00:21:53Les fils de fer barbelés qui entourent le camp
00:21:56sont saupoudrés d'un sucre fin.
00:21:57Au bloc, un sapin nous accueille,
00:22:03orné de papier d'argent.
00:22:06Le plancher est lavé de frais
00:22:08et le poil, pour une fois,
00:22:11ronfle vraiment.
00:22:14C'est Noël.
00:22:16Ravensbrück, 1944.
00:22:18Je vais aller chanter avec les Françaises
00:22:23comme autrefois les troubadours dans les châteaux.
00:22:27Je chante Noël nouvelet,
00:22:29le divin enfant,
00:22:32minuit chrétien.
00:22:35Soudain, une voix appelle dans le brouhaha.
00:22:40Chante-nous donc, butterfly.
00:22:41Butterfly.
00:22:45Pourquoi pas ?
00:22:47Un baldi vedremo.
00:22:57L'émotion coule sur ma peau.
00:23:01Je sens la chaleur de mes yeux.
00:23:05La joie m'envahit.
00:23:07Une joie dionysiaque.
00:23:13Battement de main.
00:23:17Deux bras me serrent.
00:23:19Deux baisers sur ma joue.
00:23:22Butterfly est devant moi.
00:23:27Ses cheveux noirs.
00:23:29Sa peau d'ivoire.
00:23:30Ses yeux obliques.
00:23:34Nadine.
00:23:38Elle dit
00:23:38le bon dieu a été chic pour nous ce soir.
00:23:48Butterfly.
00:23:49fraîNothing.
00:23:58On se va regulser.
00:23:58Man.
00:24:05On se va dispenser.
00:24:07Tiens.
00:24:07On se va d'ivoire.
00:24:09Sometime.
00:24:09Obslex?
00:24:09Elle dit le bon dieu.
00:24:10Minha grand-mãe nunca falava de Nadine.
00:24:29Minha grand-mãe nunca se encontrava no campo de Ravensbruck.
00:24:40Minha grand-mãe nunca se encontrava no campo de Nadine.
00:24:49Minha grand-mãe nunca se encontrava no campo de Nadine.
00:24:54E por que ela era no campo? Por que ela fazia lá? Por que ela fazia antes?
00:24:59Eu não sei.
00:25:07Ela era a filha de ambasadoras da China, na Espanha.
00:25:12Ela era uma prisão política? Uma prisão social?
00:25:21Ela era uma prisão contra a resistência?
00:25:26Eu sei até em março. Ela vive em Paris.
00:25:39Minha grand-mãe nunca se encontrava na Paris.
00:25:44Minha grand-mãe nunca foi para frente a Minha grand-mãe nunca foi.
00:25:47Minha grand-mãe não se encontrava.
00:25:47Minha grand-mãe nunca foi para frente ao Amazonas.
00:25:49Isso parece como Juna Barnes para mim, o grande-americano escritor.
00:26:06Vamos ver quem temos aqui.
00:26:11Essa é de 35 anos.
00:26:16Todas as fotos foram tomadas por Nadine.
00:26:19São Rafael, Beaurelland, Monte-Carlo.
00:26:25Eu encontrei tantos deles.
00:26:27Muitas mulheres, muitas mulheres.
00:26:32Muitas mulheres.
00:26:34Muitas mulheres.
00:26:36Muitas mulheres.
00:26:39Por favor, eu queria se você.
00:26:41Porque parece que vocês sabiam muitas coisas sobre a vida de Nadine antes do eu conhecia ela.
00:26:51Este é Nadine, com Nathalie Barnet.
00:26:54Ah, é Nathalie.
00:26:56Que é distinctemente Nathalie.
00:27:00Nadine era em Nathalie's employ.
00:27:04As a secretary e a chauffeur, e assim como a lover.
00:27:08Nathalie was very practical.
00:27:13Nathalie Barney founded in the early part of the 20th century
00:27:20the most important literary salon that ever existed.
00:27:28She was a lesbian, supporting and promoting brilliant women artists and writers.
00:27:38She had a small inner circle called the Académie des Femmes.
00:27:47It was a response to the Académie Française,
00:27:51which did not admit a woman into its doors until 1980.
00:27:57Naturally, there is no plaque on 20 Rue Jacob, where Nathalie kept her salon for 63 years.
00:28:12No recognition at all of what she did.
00:28:16Everyone knew what went on in that salon.
00:28:25Every Friday, between 5.30 and 8, people came to perform in her salon.
00:28:33Mm-hmm.
00:28:35Stories would circulate that things went on more wild than anyone could imagine.
00:28:42With so many attractive, intelligent people,
00:28:46everyone is going to end up sleeping with everyone else.
00:28:49Mm-hmm.
00:28:51Nadine seemed to have great feelings for Nathalie.
00:28:55But Nathalie had an array of lovers.
00:29:01I found no letters from Nathalie that indicated love to Nadine.
00:29:08What are you looking for here?
00:29:36Nadine and my grandmother met at the concentration camp in 44.
00:29:41Mm-hmm.
00:29:42And after the war, they decided to live together.
00:29:45That was the only thing I was...
00:29:47So what took you so long to investigate your grandma?
00:29:53Because nobody was talking about it.
00:29:56Mm-hmm.
00:29:57My mother put these albums in an envelope written Nadine
00:30:02and put this in the middle of junk.
00:30:07Mm-hmm.
00:30:09So much of this kind of history is lost completely.
00:30:14Mm-hmm.
00:30:15Because although people live together as your grandmother did,
00:30:18nobody says it.
00:30:21And nothing is real socially until it's expressed.
00:30:27Yeah.
00:30:28So when did you express it?
00:30:35It never occurred to you that these two ladies might be in love with each other?
00:30:3910 Janvier 1945, Ravensbruck.
00:31:00Je rentre de la corvée de charbon épuisée, les jambes molles.
00:31:07Je verrai Nadine tout à l'heure.
00:31:12Je me suis attachée à elle.
00:31:15J'ai pris l'habitude de chercher du regard ses cheveux noirs sous le foulard blanc
00:31:23et ses yeux qui s'éclairent à ma vue.
00:31:26Je monte à ton lit du troisième étage.
00:31:41Tu y es heureusement seule.
00:31:44Ce qui est rare dans ce camp.
00:31:46Mi couché, mi accoudé, nous parlons.
00:31:52Moi, de mon enfance.
00:31:56Du jardin de ma grand-mère.
00:31:59De musique, de mes concerts.
00:32:02Toi, de la Chine.
00:32:05Du grand hôtel de Pékin et de Séfaste.
00:32:09Ou de ta vie chez Nathalie Barnet dans son salon de la rue Jacob.
00:32:13Tu fais de singuliers projets où il est question de caviar et de champagne.
00:32:23Nous attendant au retour d'une soirée parfaitement brillante.
00:32:27Cela me fait rire.
00:32:30Ce soir-là, le ciel voilé déposait une clarté de perles sur le camp rendu irréel.
00:32:49La sensation de rêve était si forte que j'attendais le réveil.
00:33:02Plus tard, si je reviens dans la vie, je reverrai cette nuit.
00:33:08Je te reverrai, Nadine, au bras de qui je m'appuyais.
00:33:16Ce bras que je sens chaque jour plus maigre sous le vêtement rayé.
00:33:26Nadine, y aura-t-il jamais une vie pour nous ?
00:33:31Ça fait déjà un certain temps que j'essaye de comprendre. Là, un an peut-être.
00:34:00J'ai bien compris.
00:34:03Elie était vraiment, vraiment amoureuse de Nadine.
00:34:11Mais comment ça devait être ?
00:34:14Comment elles ont réussi à vivre cette relation au camp de concentration, terrifiante ?
00:34:21Je ne sais pas.
00:34:23Les chances pour que toutes les deux survivent étaient vraiment très très très faibles.
00:34:34Merci à vous.
00:34:35Merci à vous.
00:34:36Merci à vous.
00:34:37Merci.
00:34:38Vous préférez poser la question à vous.
00:34:41Merci à vous.
00:34:43Amém.
00:35:13Oula, qu'est-ce que c'est que ça ?
00:35:24Ça, c'est dans l'appartement de Nelly et Nadine.
00:35:31Ah oui.
00:35:34J'ai des photos de moi petite là.
00:35:37Uma pequena, minha sœur e eu dormia no meu apartamento, minha mãe dormia ailleurs, eu não sei.
00:35:52Ah Nadine, incrível!
00:35:57Vocês estavam chacune de suas chambres, e a de Nadine e a de Nelly.
00:36:11Nelly, com sua bella robe bleue.
00:36:27Nadine, ela é, ela é muito masculina, com seus cheveus corpos, com seus pantalons.
00:36:40Ah, o tableau, também.
00:36:46O tableau, que é lá, é lá.
00:36:49José Lóvera.
00:37:10José José Lóvera.
00:37:13Jacque e Raimond, os garçons, como ela os chamava,
00:37:19se virem de bem brincar.
00:37:22E havia sempre gente.
00:37:25Nadine trabalhava na banca, Nelly à l'ambassade de França,
00:37:31diner com amigos, uma grande parte de sua vida.
00:37:36Eu me lembro muito bem de Nadine, ela sempre tinha aparelhos fotos,
00:37:47caméras.
00:37:49Ela adorava filmar.
00:37:50Nadine nunca chamava Nelly.
00:37:59Até a fim de sua vida, ela sempre tinha aparecido.
00:38:04Até a fim de sua vida, ela sempre tinha aparecido.
00:38:07Se nome de guerre.
00:38:10Nadine nunca chamava Nelly.
00:38:13Até a fim de sua vida, ela sempre tinha aparecido.
00:38:17Se nome de guerre.
00:38:18Se nome de guerre.
00:38:27Jusqu'à l'âge de...
00:38:2910, 11 anos,
00:38:31Nadine dizia à ma sœur e à moi,
00:38:34eu vou te dizer algo importante,
00:38:37eu preciso ouvir.
00:38:39Votre grand-mãe,
00:38:40é um heros da guerra.
00:38:44E ela nos tirou as medalhas.
00:38:46Ela nos tirou as medalhas.
00:38:47Ela nos tirou as medalhas.
00:38:48Ela nos tirou as medalhas.
00:38:49Ela nos tirou as medalhas.
00:38:50Ela nos tirou as medalhas.
00:38:51É indestructível.
00:38:55Um heros da guerra.
00:38:57Eu não sabia bem o que ela queria dizer.
00:38:59Estrela.
00:39:04Estrela.
00:39:06Estrela.
00:39:08Estrela.
00:39:09Está nikais.
00:39:18Estrela.
00:39:21Em!
00:39:23Estrela.
00:39:26Estrelaressa.
00:39:28Estrella no local.
00:39:30Estrella a votação...
00:39:32O que é?!
00:39:34Estrella o fonte.
00:39:36Estrella a vição de um,
00:39:40no livro de dinos.
00:39:42Certo.
00:39:43Putem no local.
00:39:45Estrella no local.
00:39:48Estrella no local.
00:39:50Estrella no local.
00:39:52Estrella no local.
00:39:54Estrella no local.
00:39:56Estrella no local.
00:39:5810 juízo 2006 à Bruxelles, profission singerine, chanteuse.
00:40:08Motif d'arrestation, eles colocam espionagem.
00:40:16Ah, uma letra de Mamina.
00:40:18C'est 8 novembro 1945.
00:40:21Eu vos signale, à todas fins utiles,
00:40:27que ao longo dos cinco meses que seguiu meu rapatimento,
00:40:30eu n'ai pu exercer de actividade lucrativa.
00:40:33Eu me permito de vos signaleis que, separada de meu marido,
00:40:37eu subveni aos besoins de meus filhos mineiros, Clare e Claude.
00:40:41Ayant été arrêtada e aprisionada no 28 avril 1943,
00:40:45meus filhos foram recolhidos por amigos,
00:40:48vis-à-vis dos quais eu contratto uma deta.
00:40:50Aparteneu-vous a um grupo de resistência?
00:40:57Oui.
00:40:58De l'armée secrète,
00:41:00des groupes de renseignements de luc.
00:41:02Engagé par le colonel Bernard.
00:41:05Donc, ela é têta.
00:41:07Ela é têta.
00:41:11Eu sou signé Bernard-Henri,
00:41:13lieutenant-colonel,
00:41:14déclare sur l'honneur que madame Nelly Moussevós
00:41:17fut, desde la fin 1940.
00:41:19Ouah.
00:41:20Tô, alors.
00:41:22Agente de service Luc.
00:41:25Que les services rendus par elle furent énormes
00:41:29et qu'elle paye d'une longue et douloureuse captivité,
00:41:34735 jours,
00:41:36représentant 24 mois de 30 jours,
00:41:40et 5 tranches de 6 mois de captivité.
00:41:47Elle ne disait jamais, elle ne se plaignait pas.
00:41:49Non.
00:41:50Oui.
00:41:53On peut imaginer qu'après tout ce qu'elle a vécu,
00:41:55qu'elle devait avoir des moments où...
00:41:57Oui.
00:41:59Ça revenait.
00:42:00Ça devait revenir, hein.
00:42:01Parce que c'est quand même lourd, hein.
00:42:04Hum.
00:42:10Il écrit Mount Housen.
00:42:14Donc ça, c'est le dernier cas.
00:42:16Oui.
00:42:20Et elle a été donc transférée de Kevin Swank.
00:42:25Et cette période, l'a dit née.
00:42:30Hum.
00:42:33Hum.
00:42:57Hum.
00:42:58Hum.
00:42:59Hum.
00:43:00Hum.
00:43:01Hum.
00:43:02Hum.
00:43:03Hum.
00:43:06Hum.
00:43:07Hum.
00:43:08Hum.
00:43:09Hum.
00:43:10Hum.
00:43:11Hum.
00:43:12Hum.
00:43:13Hum.
00:43:14Hum.
00:43:15Hum.
00:43:16Hum.
00:43:17Hum.
00:43:18Hum.
00:43:19Hum.
00:43:20Hum.
00:43:21Hum.
00:43:22Hum.
00:43:23Hum.
00:43:24Hum.
00:43:25Hum.
00:43:26Hum.
00:43:27Hum.
00:43:28Hum.
00:43:29Hum.
00:43:30Hum.
00:43:31Hum.
00:43:32Quando ela está toda única e que Nadine filmou,
00:43:39eu vejo todas as coisas que ela passou durante sua vida.
00:44:02O 25 février 1945. Ravensbrück.
00:44:25Eu estou enfermada em um carro de bestiais.
00:44:27Ele está quase à noite. J'ai muito medo.
00:44:36Nadine, à 7 horas, deve comer seu pain, muito compartilhado com ela.
00:44:42Eu não vou ver a-t-il.
00:44:52A porta se abre. O trem se branle.
00:44:57Eu não vou ver a-t-il.
00:45:06Eu não vou ver a-t-il.
00:45:08Eu não vou ver a-t-il.
00:45:10Eu não vou ver a-t-il.
00:45:41Eu não vou ver.
00:45:43Eu não vou ver a-t-il.
00:45:44Eu não vou ver.
00:46:16Eu não vou ver a-t-il.
00:46:25Eu não vou ver.
00:46:27Eu não vou ver a-t-il.
00:46:29Eu não vou ver a-t-il.
00:46:30A rúgula da mer entre os viejos, Gaia, a pronta prophétessa.
00:46:36Eu salue as lindas, a quem é essa rocha profunda,
00:46:42Aima de os eis eis repéria de monstros.
00:46:45Eu faço a divination, que o Deus me guia.
00:47:00Aima de os eis eis repéria de monstros.
00:47:30Aima de os eis eis repéria de monstros.
00:47:48Là-haut, couronnant la montagne, le camp.
00:47:55Mauthausen, antichambre de l'enfer.
00:48:00Nous descendons un escalier géant de 186 marches taillées dans la roche.
00:48:07C'est la carrière, notre tombeau.
00:48:10L'air sent le typhus et le cadavre.
00:48:27Il faut se battre pour obtenir un morceau de pain moisi,
00:48:31un peu d'eau, une place où dormir.
00:48:33Une femme pousse un long cri d'agonie qui ressemble à un cri de volupté.
00:48:41Où trouver le courage de survivre ?
00:48:52Je m'endors dans mes vêtements mouillés, à même le sol.
00:49:01Où es-tu ?
00:49:03Toi qui m'as aidé à vivre.
00:49:33Toi qui m'as aidé à vivre.
00:50:03Conocí a Nadine, siendo ella secretaria de mi padre en Caracas.
00:50:09Era presidente de un banco.
00:50:12Nos caímos bien y floreció una buena amistad
00:50:17entre mi esposa, que yo estaba recién casado,
00:50:21y Nadine y Nelly, o Claire, como también se llamaba.
00:50:28Era muy graciosa.
00:50:31Nelly, y con una voz maravillosa.
00:50:37Ella cantaba cuando se veían...
00:50:40En casa lo hizo.
00:50:42Lo hizo.
00:50:42Había después unos amigos muy simpáticos, Jack y Raymond.
00:50:48Ellos tenían un programa de radio muy famoso llamado La Voz de Francia.
00:50:55Bueno, celebraron muchas fiestas, muy graciosas.
00:51:03Ella se presentaba como primas.
00:51:08Pero eso era una cosa que para nosotros nos pareció lo más natural.
00:51:16No se trataba de esconder nada.
00:51:20Pero de hacer las cosas más fáciles.
00:51:26Sí.
00:51:26De la vida, de la sociedad.
00:51:28Como te diría yo, me siento incómodo aquí, me voy a cambiar de posición.
00:51:32Más nada.
00:51:33Más nada.
00:51:33No sé si yo me logro expresar.
00:51:37Sí, sí, sí, muy bien.
00:51:38Yo entiendo perfecto.
00:51:39Porque hay algo que está más allá de la simple exteriorización del afecto.
00:51:48Hay gente que está todo el tiempo abrazado.
00:51:51Hay gente que está todo el tiempo acariciándose.
00:51:54Hay gente que está todo el tiempo besándose.
00:51:58Eso es para nosotros.
00:51:59Hay una cosa que es más fuerte.
00:52:05Eso lo vi yo en estas dos personas.
00:52:09Aquí está, mira, Claire, Nadine, tu mamá.
00:52:14Y ese soy yo.
00:52:16Guau, qué joven, Henry.
00:52:19Mira a mi papá.
00:52:21Pienso que se parece mucho a Ilse en la Roja.
00:52:25Sí, sí.
00:52:26¿Y cuál se ve?
00:52:27Las orejas.
00:52:29¿Sí?
00:52:31Qué fotos tan divertidas.
00:52:32Esto es muy divertido.
00:52:33¡Ah!
00:52:34¡Gracias!
00:52:38¡Gracias!
00:52:40¡Gracias!
00:52:41¡Gracias!
00:52:42¡Gracias!
00:52:43¡Gracias!
00:52:45¡Gracias!
00:52:45¡Gracias!
00:52:46¡Gracias!
00:52:48¡Gracias!
00:52:49¡Gracias!
00:52:51¡Gracias!
00:52:52¡Gracias!
00:52:54¡Gracias!
00:52:56¡Gracias!
00:52:58¡Gracias!
00:53:00¡Gracias!
00:53:02¡Gracias!
00:53:03¡Gracias!
00:53:04¡Gracias!
00:53:06¡Gracias!
00:53:07¡Gracias!
00:53:08¡Gracias!
00:53:09¡Gracias!
00:53:10¡Gracias!
00:53:12¡Gracias!
00:53:13¡Gracias!
00:53:14¡Gracias!
00:53:15¡Gracias!
00:53:16¡Gracias!
00:53:17¡Gracias!
00:53:18¡Gracias!
00:53:19¡Gracias!
00:53:20¡Gracias!
00:53:21¡Gracias!
00:53:22¡Gracias!
00:53:23¡Gracias!
00:53:24Que o meu coração, na noite, tenha seguido
00:53:29Oh!
00:53:37Mesdames e Messias, nós agradecemos de vocês assistirem este noite ao nosso concert
00:53:41Écrite-se para o Névi Lucey
00:53:54Se haviam venido a Venezuela buscando a paz
00:54:02e a impossibilidade de voltar ao horror.
00:54:10Ao horror da guerra.
00:54:24Há algo que me impresionou muito a mim, que foi quando Nadine me contou que, em um momento dado,
00:54:38nos obrigavam a os presos a descargar, não sei o que era, os que descargaram de um trem.
00:54:47Tinha que caminar e o tránsito era fatigoso, fazia muito frio.
00:54:55Se sentou de falecer e se caiu.
00:55:01E ela sabia do que o encontram e o quitavam.
00:55:06E ela sentiu um click.
00:55:09E me disse, em um momento dado eu vi, pensé os momentos de alegria que eu tenho.
00:55:16Os momentos de felicidade.
00:55:19Esa coisa que eu vejo que ainda é possível.
00:55:23E disse que me levantara e sigo arrastrando a coisa.
00:55:28Esa foi uma amistade, para mim, admirable.
00:55:46Porque tu te dão conta que ali há algo, algo que não sei como explicarlo.
00:55:57Algo, digamos, sólido.
00:56:03Mas minha mãe não era assim.
00:56:08Quando Nelly foi no campo de concentração,
00:56:13ela tinha 13 anos.
00:56:15E minha mãe estava só.
00:56:18Tinha dois anos só.
00:56:20E todo mundo dizendo, mas a mamãe nunca irá voltar.
00:56:25Volveu, mas com Nelly.
00:56:30Toda sua infância.
00:56:35Nelly e Claude.
00:56:37Eram muito, muito...
00:56:39Era fusão.
00:56:40Então, minha mãe não queria ir à Venezuela.
00:56:45E depois de alguns meses vivendo as três juntas,
00:56:52minha mãe disse, não posso seguir.
00:56:56Eu me vou.
00:56:57Queria sua mãe só para ela.
00:57:03Lamentablemente, às vezes, os afetos não são controláveis.
00:57:13A vida é muito difícil.
00:57:17Muito difícil, sim.
00:57:19Tinha muitas voltas.
00:57:33Tinha.
00:58:01Boa noite.
00:58:03Descabezas?
00:58:05Foi apenas há só debsão.
00:58:07E?
00:58:08Não foi.
00:58:09Não foi Booksy uma certa forma?
00:58:10Uns pouco.
00:58:11Un pouco mesmo.
00:58:12É ótimo que Έ Efendimiz foi tão feliz.
00:58:14É que estou feliz.
00:58:15Então, está dando muita coisa.
00:58:17Não fiz um resíduo de casa чтобы
00:58:24ser todo centeredo.
00:58:26Muito bem!
00:58:27Minha feliz!
00:58:29Muito grande que o cachorro.
00:58:31Sim!
00:58:33Eles são enormes, esse chato. É muito grande.
00:58:37Ele se chama Shumi.
00:58:42Ah, esse é muito bonito também.
00:58:47Esse é Nelly.
00:58:50Uau!
00:58:53Que barbaridade.
00:58:55Uau.
00:58:59Ah!
00:59:00Esse é Jacques.
00:59:02E assim...
00:59:03Raimond?
00:59:04Sim.
00:59:07É que me impressiona tanto.
00:59:09A juventude.
00:59:12Sou inclusive mais jovem que eu.
00:59:13Olha!
00:59:15Ah!
00:59:19Ai, que chévere que filmou tudo isso.
00:59:22Que nota!
00:59:24Que...
00:59:30E fuma.
00:59:31E fuma.
00:59:32Não se me esquece como fuma.
00:59:33Muito, muito.
00:59:34Que barbaridade.
00:59:35Boa lida, mas...
00:59:37Wow!
01:00:01Aíte ou papá?
01:00:03Ah!
01:00:06Míralo!
01:00:08No!
01:00:21No toques a mi pelota
01:00:27Que divertido
01:00:29Cuando yo era adolescente
01:00:33Encontré una caja
01:00:35Tenía como 15 años
01:00:37Me metí en el baño
01:00:39Tranqué la puerta
01:00:40La abrí
01:00:41Y...
01:00:43Wow!
01:00:46Había fotos de Nadine
01:00:48De Claire
01:00:50De las dos juntas
01:00:53Había cartas, había recortes de periódico
01:00:57Esas fotos
01:00:59Esas fotos
01:01:01Esas risas
01:01:05Fue como...
01:01:06Tener una mirada adentro
01:01:08Estar en la intimidad
01:01:10De esa persona
01:01:12Este...
01:01:13Y...
01:01:15Y...
01:01:16Pero a mí fue una gran emoción
01:01:17Y...
01:01:18Wow!
01:01:22Mi papá me dijo que eran primas
01:01:24Pues no eran ninguna primas
01:01:25Era una pareja
01:01:27Y el mon de Jack
01:01:28También eran una pareja
01:01:32Yo estuve varios días con la caja
01:01:35Descubrí que mi papá tenía
01:01:37Un amante
01:01:39Ese hombre que siempre estaba en la casa
01:01:42Descubrí las cartas
01:01:45Que le habían escrito a él
01:01:47Y en un momento dado
01:01:49Estaba en el baño
01:01:51Mi papá abrió la puerta
01:01:52Y me vio con la caja
01:01:54Pues recogí todo
01:01:56Y...
01:01:57Le regresé la caja a mi papá
01:01:59Se fue al...
01:02:00Al closet que estaba en el pasillo
01:02:02Y abrió el...
01:02:04La parte de arriba del closet
01:02:05Y la metí allá arriba
01:02:06Y yo no, no
01:02:07Yo la voy a dejar ahí
01:02:08Ahí va a estar
01:02:09Y cerró el closet
01:02:13Porque él vivía esa vida
01:02:14La vivía paralelamente
01:02:17Él...
01:02:18Él había...
01:02:19Había hecho como una especie
01:02:20De...
01:02:21De...
01:02:22De...
01:02:23De...
01:02:24Arreglo
01:02:25Se casó con mi mamá
01:02:26Para tener mujeres e hijos
01:02:28Pero su amor
01:02:29Siempre fue su...
01:02:31Su...
01:02:32Su pareja
01:02:33Su...
01:02:34Este muchacho Luis
01:02:41Para mí esa...
01:02:42Encontrar esa caja me liberó
01:02:43A mí me liberó
01:02:44Y me empecé a...
01:02:45A...
01:02:46A...
01:02:47Preguntarme...
01:02:48De lo que yo sentía
01:02:49En...
01:02:50De mi sexualidad
01:02:54Yo...
01:02:56Yo mi vida la quiero
01:02:57Vivir como esas personas
01:03:02Yo no quiero esa cosa...
01:03:05Doble...
01:03:07Esa fachada
01:03:08Y después...
01:03:09Es imposible mantener eso
01:03:10Yo tengo que romper con eso...
01:03:12Yo tengo que romper con eso...
01:03:13Yo tengo que romper con eso...
01:03:14No le quito que...
01:03:16De...
01:03:17Ha sido...
01:03:18Difícil...
01:03:19Eh...
01:03:20Ha...
01:03:21Haber vivido su vida...
01:03:23O que foi difícil ter vivido sua vida de uma maneira aberta, nesse momento histórico.
01:03:45Eu sempre lhe disse, toma como exemplo, Ramon e Jacques, toma como exemplo, Nelly e Nadine.
01:03:58Ou seja, fíjate que essas pessoas o lograram, o fizeram, o tiveram, pudieron viver bem.
01:04:03Date o seu permiso para viver.
01:04:15A CIDADE NO BRASIL
01:04:45A CIDADE NO BRASIL
01:04:59Eu tive uma relação muito longa com alguém.
01:05:24Eu estava encontrada em Paris e fez estudos de filosofia e era mais literária e minha grand-mãe
01:05:37l'aimava muito.
01:05:38Eu falava muito.
01:05:40Ela sempre falava, e minha sônia e eu, com ela, de nossos amigos, de garçons que
01:05:49ela gostava mais ou menos, ou porquê-la.
01:05:54Ela sempre escutava bem vejante, sem julgamento.
01:06:00Depois, eu encontrei Christian.
01:06:03Então, lá, foi diferente.
01:06:06Eu fui atirada por o fato de que ele estava fermado.
01:06:11L'attachamento à terra...
01:06:16E lá, foi uma período um pouco difícil para mim, de escolher um novo companheiro na minha vida.
01:06:24Eu me lembro que ela me dizia, quando ela me chamava ao telefone, ela me dizia, tu és
01:06:31o filosofo ou o fermier?
01:06:37Eu sabia bem que ela amava muito o filosofo.
01:06:44Ela disse, ben, sim, é assim.
01:06:47É você que fez um escolher.
01:06:55A sua vida, foi amor.
01:07:02E é isso, eu acho, que fez isso.
01:07:06A minha vida...
01:07:11Mercredi 18 avril 1945
01:07:26La morte regna
01:07:30Plus de pain
01:07:32On nos a oublié
01:07:34On m'a transporté
01:07:38Dans la halle
01:07:38Réservée aux Lazarets
01:07:40Je suis malade depuis deux jours
01:07:43Grosse fièvre et dysentrie
01:07:45Ma petite voisine Annick est mourante
01:07:51Elle demande
01:07:53Quand partirons-nous d'ici ?
01:08:05Je cours après ton souvenir
01:08:07De toutes mes forces
01:08:09Je revois ta silhouette
01:08:13Si familière
01:08:16Ton visage au très fin
01:08:19Je revois ton regard sérieux
01:08:23Dont tu tournais vers moi seul
01:08:24L'intense expression mystérieuse
01:08:27Attends-moi
01:08:39Je dois te revoir
01:08:42Je gravis les 186 marches du tombeau
01:09:03Je les compte
01:09:07L'une après l'autre
01:09:09Elle me porte
01:09:14Le décor de terreur s'évanouit
01:09:18L'escalier se galbe en volute
01:09:21Et je vois arriver sur la route qui nous surplombe
01:09:28Une file de camion marquée d'une croix rouge
01:09:31L'escalier ?
01:09:37L'escalier
01:09:38Amém.
01:10:08Amém.
01:10:18Malmö den 28 april 1945.
01:10:23Den här dagen anländer nästan 2000 överlevare från koncentrationslägren.
01:10:28Här kommer Maria Korowska, en polsk sjuksköterska.
01:10:39Hennes dotter hjälpte mig att identifiera Maria i arkivfilmen.
01:10:46Hon berättar att hennes mamma blev kär i en annan överlevare och de tillbringade resten av sina liv i Sverige.
01:10:58Här är Elsie Ragussin, den 24-åriga amerikanska som arresterades i Italien av nazisterna, anklagad för att vara spion.
01:11:16Hon lyckades överleva både Auschwitz och Ravensbrück.
01:11:23Idag bor hon i Florida och jag har precis gratulerat henne på hennes hundraårsdag.
01:11:36Här är Mary O'Shaughnessy.
01:11:39Hon var efterlyst av Gestapo för att hon hjälpte engelska piloter att fly från Frankrike.
01:11:45Hon förråddes av en vän och skickades till Ravensbrück.
01:11:53Under Nürnberg-rättegångarna vittnade hon mot nazisterna.
01:11:58Och här står Nadine med sin vita halsduk, randiga fångdräkt och mystiska blick.
01:12:16Hon tittar på oss som om hon har en fråga.
01:12:20I det här ögonblicket har hon ingen aning om Nelly har överlevt.
01:12:38Nadine återhämtade sig i Malmö.
01:12:41Här äter hon lunch med Elsie Ragussin och en grupp brittiska och belgiska spioner.
01:12:52I juli 1945 återvände hon till Paris.
01:12:57If it wasn't for Nadine, I wouldn't be talking to you today.
01:13:12Really?
01:13:14Yes.
01:13:16She always knew what was going on in the camp.
01:13:19You met Nadine in Ravensbrück?
01:13:21Yes.
01:13:24I was about eight, nine.
01:13:27It's amazing.
01:13:29My mother was very close to her.
01:13:31They used to talk.
01:13:33And years later, they had my daughter.
01:13:37My mother came to visit me in the hospital.
01:13:40And she said, I made a promise to somebody and I want you to keep it.
01:13:46And she told me, you know, about Nadine Wang.
01:13:49Towards the end, when things were very, very bad, Nadine Wang told my mother that there were some white buses coming.
01:14:02That there were people going to be taken out of the camp and go to Sweden.
01:14:07To freedom.
01:14:09And she said to my mother, Rachel, we must get on that bus.
01:14:13I don't know how she did it, but she was very brave.
01:14:20Mm-hmm.
01:14:21Before we got on the bus, Nadine said to my mother, if you survive, and your little girl survives,
01:14:35and if your little girl ever has a daughter, will you name her for me?
01:14:36Yes.
01:14:37Yeah.
01:14:38For me.
01:14:39Sure.
01:14:40Um, for Nadine.
01:14:41No.
01:14:42No.
01:14:43Se você sobrevive e sua pequena filha se sobrevive e se sua pequena filha tem uma filha, você pode me dar a minha filha?
01:14:57Sim.
01:14:58Não.
01:14:59Não.
01:15:00Não.
01:15:01Não, Nadine.
01:15:05Não.
01:15:06Quando você era?
01:15:181971.
01:15:22Nadine moriu em Febreiro de 1972.
01:15:27Muito bem.
01:15:28Então muito bem.
01:15:31Sim.
01:15:32Sim.
01:15:36Eu me desculpe que ela nunca se conhece.
01:15:53Ela disse que ela estava morta.
01:15:56Ela não podia falar muito, ela não comprenava tudo o que a gente dizia.
01:16:01E que elas estão voltando a Bruxelles.
01:16:05E eu penso que ela é morta à l'hôpital.
01:16:08Ela é morta à Bruxelles, isso é claro.
01:16:10Mas eu não sei onde ela é enterrada.
01:16:15Nem a sônia, nem eu não estamos indo ao seu enterramento.
01:16:19Eu me lembro muito pouco da morte de Nadine.
01:16:22Então, eu encontrei esse cair há dois dias, três dias.
01:16:34Ele estava no grenio, em uma caixa.
01:16:36Tudo combinado com muitas outras coisas.
01:16:41As coisas que não eram particularmente de Nelly.
01:16:48Eu escrevi em octubre 1972.
01:16:51C'est l'année où Nadine est morte.
01:16:556 octobre, 7 octobre, 8 mois après.
01:16:59Oh, minha querida camérista.
01:17:06Ta pierre é placada.
01:17:08Você sabe se você ainda pode saber algo.
01:17:14Porquê a vontade de escrever um jornal?
01:17:17Eu sei que é morbido.
01:17:21Mas é a culpa de cada gesto que eu faço,
01:17:24cada objeto que eu toque,
01:17:39évoque as mãos, a silhão.
01:17:41Não há nada para julgar a minha nova roupa.
01:17:46Não há nada para me fechar.
01:17:49Eu te espero como se você fosse em viajo.
01:18:11Amém.
01:18:41A forma como Nadine filmou a Nelly, realmente o olhar de Nadine que ela filmou,
01:18:58a ver que é a tendência ou amor que ela tem para Nelly.
01:19:28A parte de minha memória, que estava em um tiroir de casa,
01:19:57que estava em um tiroir de casa já há 10 anos.
01:20:01A parte de minha memória, que eu encontrei,
01:20:03então, de estes histórias originais,
01:20:06escritos diretamente no campo,
01:20:09e os escritos.
01:20:18Depois, quando encontrei todos os manuscritos originais,
01:20:24ela estava em um livro de uma versão,
01:20:28que foi escrito na mão de Nadine.
01:20:33E, na verdade, elas decidiram, todas as duas,
01:20:38E eu percebi que elas decidiam, todas as duas, de escrever juntos.
01:20:46Quando Nadi é entrou do camp, à Bruxelles, ela não sabia se Nadine havia sobreviveu.
01:20:54Elas se encontravam em 1946 e 1947, em 1950.
01:21:06Elas se encontravam em Venezuela.
01:21:10E aí, juntos, recorregam todas as memórias, de uma forma que seja publicada.
01:21:21Elas queriam fazer uma história de amor entre elas e dois.
01:21:30Essa reunião em Ravensbrück, essa amor, essa foia, como dizia Nelly.
01:21:42Mas ninguém queria publicá-lo.
01:21:47Porquê? Eu não posso dizer.
01:21:50Eu não sei.
01:21:58Madame Butterfly.
01:22:00O fameux Noël à Ravensbrück.
01:22:07Onde ela cantava, o solo de Butterfly.
01:22:10Então, a parte...
01:22:13A parte...
01:22:16Ah!
01:22:17Voilà!
01:22:18...
01:22:25A belaє.
01:22:25A partición dédié a Nadine.
01:22:27Para meu Nadiz de Noël, Con amore.
01:22:31Amor e...
01:22:33Sim.
01:22:35Claire.
01:23:01Amor e...
01:23:08I...
01:23:22Amor…
01:23:25Juillet 1945,
01:23:28Seul,
01:23:30sur o balcão onde esperando o retorno.
01:23:40Eu rêvo que um dia, talvez,
01:23:42tu viendras frapper à minha porta.
01:23:47J'aurai uma longa roupa de cretão clara.
01:23:52A chambre será toda baída de clarté.
01:23:58J'ouvrirai ma porte
01:24:01e te verrai debout dans la pénombre.
01:24:28Meu amor, onde és tu?
01:24:41Sache seulement que je ne cesse de penser à toi.
01:24:47Tu es dans mon cœur et dans mon âme.
01:24:50Je donnerai ma vie
01:24:53pour te revoir ne fût-ce que 24 heures.
01:24:59Claire,
01:25:01à genoux,
01:25:02je te demande de m'écrire.
01:25:04Puisse Dieu,
01:25:05qui nous a donné la chance de franchir déjà cette étape,
01:25:10nous accorder la faveur de la poursuivre encore longtemps.
01:25:15Pour toi,
01:25:18ma claire chérie,
01:25:21en toute affection,
01:25:23Nadine,
01:25:26je t'aime comme jamais.
01:25:29Je t'aime comme jamais.
01:25:32Je t'aime comme jamais.
01:25:34Je t'aime comme jamais.
01:25:35Je t'aime comme jamais.
01:25:37Je t'aime comme jamais.
01:25:39Je t'aime comme jamais.
01:25:41Je t'aime comme jamais.
01:25:51Même aujourd'hui,
01:25:55je t'aime comme jamais.
01:26:03Je t'aime comme jamais.
01:26:07Amém.
01:26:37Amém.
01:27:07Peu-t-il qu'une créature ait traversé la vie sans connaître la poignante impatience d'étreindre ?
01:27:14L'impatience de se fondre, de se perdre dans l'être aimé ?
01:27:20L'impatience qui te tordait les mains et me tenait immobile et tremblante de désir à portée de ton souffle ?
01:27:30L'impatience de ta bouche ciselée comme une fleur ?
01:27:35L'impatience de tes yeux sérieux qui me pénètrent et me possèdent jusqu'au bord de l'extase ?
01:28:05L'impatience de ta bouche ciselée comme une fleur ?
01:28:12L'impatience de ta bouche ciselée comme une fleur ?
01:28:21L'impatience de ta bouche ciselée comme une fleur ?
01:28:31L'impatience de ta bouche ciselée comme une fleur ?
01:28:33L'impatience de ta bouche ciselée comme une fleur ?
01:28:41Amém.
Recomendado
1:46
|
A Seguir
2:28
59:28
59:30
1:28:00
1:31:37
1:24:24
1:32:11
1:14:21
1:16:25
51:35
1:28:50
54:13
1:22:49
1:24:24
1:22:42
Seja a primeira pessoa a comentar