Jak Amerykanie ZMASAKROWALI kultowy film

tvfilmy

Pewnego razu w Ameryce to film gangsterski, który śmiało można postawić obok Ojca Chrzestnego. Problem jednak w tym, że to kultowe dziś dzieło zostało swego czasu zmasakrowane przez idiotyczne decyzje dystrybutorów w USA. --- ✔ Facebook TvFilmy: https://www.facebook.com/Filmomaniakpl-104320947717013/ ✔ Instagram TvFilmy: https://www.instagram.com/tvfilmy.yt/ ✔ Nasz główny kanał: https://www.youtube.com/user/TVGRYpl

Transcript

00:00Mogłoby się wydawać, że osobą, która w największym stopniu odpowiada za ostateczny kształt filmu jest jego reżyser.

00:09Że to on dyryguje pracą na planie, prowadzi aktorów, obmyśla kolejne sceny, bierze czynny udział w procesie montażu itd.

00:18I że za ewentualne fiasko finalnego dzieła można obwiniać właśnie jego.

00:23Generalnie w dużej mierze tak właśnie jest, jednak nie w stu procentach i nie zawsze.

00:28Tak naprawdę wielka hollywoodzka superprodukcja to gigantyczne przedsięwzięcie, przy którym pracuje bardzo wiele osób, również tych decyzyjnych.

00:38Reżyser rzadko kiedy otrzymuje wolną rękę.

00:41Film ma się przede wszystkim sprzedać, dlatego zdarza się, że reżyser i dajmy na to producent mają zupełnie inne wizje tego jak finalny obraz powinien wyglądać.

00:51Czasami taka kontrola się przydaje, żeby reżyser za daleko w procesie twórczym nie odleciał.

00:57Wydaje mi się, że pewnego zaworu bezpieczeństwa zabrakło na przykład podczas realizacji Six Underground Michaela Bea z 2019 roku.

01:06Dlatego zamiast filmu otrzymaliśmy dwugodzinną pełną wybuchów scenę akcji.

01:11Ale to dygresja. Wróćmy do tematu.

01:13Czasami tarcia na linii reżyser-producent są tak duże, że dochodzi do ostrych konfliktów.

01:19Nie da się ukryć, że chłodna ocena kogoś, kto potrafi spojrzeć na projekt z dystansem może być niezwykle cenna.

01:26Reżyser nie zawsze ma rację.

01:29Jednak w tym materiale chciałbym Wam opowiedzieć o odmiennym przypadku.

01:33O wybitnym, kultowym dziś filmie, który początkowo z winy dystrybutora został przez amerykańską widownię zmasakrowany.

01:40Sergio Leone to twórca, który kojarzy się przede wszystkim z tak zwanymi spagetti westernami.

01:58Jest to reżyser odpowiedzialny za słynną dolarową trylogię z Clintem Eastwoodem,

02:03czyli za garść dolarów, za kilka dolarów więcej i dobry, zły i brzydki.

02:07Pod koniec lat 60-tych Leone odrzucił propozycję sfilmowania słynnej powieści Mario Puczo

02:13Ojciec Chrzestny, którą później przyjął Francis Ford Coppola

02:16i stworzył fantastyczną trylogię o losach mafijnej rodziny Corleone.

02:21Odmowa bynajmniej nie wynikała z niechęci włoskiego reżysera do tematów gangsterskich.

02:26Już wtedy chodziło mu po głowie zrealizowanie innego filmu o tej tematyce.

02:31Once Upon a Time in America, czyli dawno temu w Ameryce.

02:35Zdobycie funduszy na realizację tak dużego przedsięwzięcia zajęło Leone ponad 10 lat,

02:40jednak w końcu się udało i w 1982 roku ruszyły zdjęcia.

02:46Dawno temu w Ameryce to film zupełnie inny niż pozostałe klasyki gatunku.

02:51O wiele wolniejszy i mniej dynamiczny niż Chłopcy z Ferajny czy Kasyno.

02:56Pozbawiony tego patosu, mafijnych rytuałów i swego rodzaju mitologizowania dawnych gangsterów,

03:02czym charakteryzuje się ojciec chrzestny.

03:05To przyziemna, ale kapitalnie oddająca realia epoki opowieść,

03:09rozgrywająca się na przestrzeni blisko 50 lat.

03:13Scenariusz oparty jest luźno na książce The Hood z autorstwa Herschela Goldberga,

03:18znanego również jako Harry Gray.

03:20Film to historia Davida Aronsona, którego poznajemy,

03:23kiedy pod koniec lat 60. przylatuje do Nowego Jorku.

03:27Niepozorny, siwiejący facet, o którym początkowo nie wiemy w zasadzie nic.

03:33Przybywa do, jak się później okazuje, swojego rodzinnego miasta,

03:36aby wyjaśnić pewną sprawę z przeszłości.

03:39Sprawę, która teoretycznie została dawno zakończona.

03:43Razem z głównym bohaterem cofamy się w przeszłość,

03:45by poznać jego historię i zrozumieć całą tę wielowątkową opowieść.

03:50Lądujemy między innymi w latach 20.,

03:53kiedy to David, wychowujący się w biednej, robotniczej dzielnicy,

03:57usiłuje wyrwać się z nędzy.

03:59W takim środowisku najprostszą i najbardziej kuszącą drogą

04:02jest oczywiście działalność przestępcza.

04:05Wtedy to poznajemy także kumpli głównego bohatera.

04:08Maxa, Filipa, Patrika, Moe oraz jego wielką miłość, Deborah.

04:14Przedstawiony w filmie Nowy Jork lat 20.

04:16to jedna z najbardziej sugestywnych wizji tego miasta,

04:19jakie kiedykolwiek widziałem na ekranie.

04:22Niby brudne, śmieldzące kamienice, alkoholizm i skrajna bieda,

04:26a jednak jest to miejsce na swój sposób magiczne.

04:30Przepełnione sentymentem i tęsknotą głównego bohatera

04:33za czasami dzieciństwa.

04:34Kiedy wszystko było proste, przyjaźń wydawała się być wieczna,

04:38a życie stało przed Davidem i jego paczką otworem.

04:41Ogromna część tego filmu, a w szczególności segment

04:44rozgrywający się w latach 20.,

04:46to niesamowita, nostalgiczna podróż do Stanów Zjednoczonych,

04:50których już nie ma.

04:51Zresztą to nie tylko moje wrażenia.

04:54Sam reżyser przyznał w jednym z wywiadów,

04:56że dawno temu w Ameryce to nie jest film o gangsterach.

04:59Tak naprawdę to film o pamięci,

05:01upływie czasu i nostalgii.

05:04Ogromną rolę w budowaniu takiego klimatu

05:06odgrywa też kapitalna muzyka Ennio Morricone.

05:09Choć początkowo można się nieco zagubić w tak poszatkowanej historii,

05:14przeskakującej między różnymi okresami,

05:16powoli, krok po kroku poznajemy wszystkie najważniejsze wątki,

05:20a opowieść zaczyna układać się w logiczną całość.

05:24Relacje Davida i jego przyjaciół okropnie się z czasem skomplikowały,

05:28co, jak się początkowo widzowi wydaje,

05:30zakończyło się tragicznie.

05:32I definitywnie.

05:34Okazuje się jednak, że nie wszystko jest takie proste.

05:37Nie chciałbym streszczać całej historii,

05:39ponieważ materiał prawdopodobnie oglądają ludzie,

05:42którzy jeszcze filmu nie widzieli.

05:44A naprawdę warto go zobaczyć,

05:46dlatego staram się unikać spoilerów.

05:48Jak wspominałem na początku,

05:50opowieść rozgrywa się na przestrzeni blisko 50 lat.

05:53Głównych bohaterów poznajemy, kiedy są dzieciakami,

05:56a rozstajemy się z nimi niemalże u schyłku życia.

05:59Jednak poza najstarszym okresem,

06:01w którym rolę naszych bohaterów odgrywają nastoletni aktorzy,

06:04swoją drogą kapitalnie dobrani,

06:06obsada jest stała.

06:08Robert De Niro gra zarówno 20-letniego Davida,

06:11który po wyjściu z więzienia wkracza w świat poważnej gangsterki,

06:15jak i ponad 60-letniego.

06:17Lekko przygarbionego, siwiejącego faceta,

06:20który najlepsze lata ma już dawno za sobą.

06:22Podobne rozwiązanie,

06:23i to w kontekście tego samego aktora,

06:25zastosowano w zeszłorocznym Irlandczyku,

06:28Markina Scorsese.

06:28Z tym, że o ile grając w dawno temu w Ameryce,

06:32Robert De Niro miał 41 lat,

06:34o tyle w Irlandczyku miał lat 76.

06:37Trzeba przyznać, że charakteryzatorzy pracujący przy filmie Sergio Leone

06:41mieli jednak łatwiejsze zadanie,

06:43mimo niedostępności zaawansowanych efektów specjalnych.

06:46W Irlandczyku widziałem stetryczałego dziadka

06:49z odmłodzoną komputerowo twarzą,

06:51który próbował zachowywać się jak 40-latek,

06:54co nie zmienia faktu, że sam film naprawdę mi się podobał.

06:57Ale znowu odbiegam od tematu.

07:00Dawno temu w Ameryce to obraz wyjątkowo długi.

07:03Oczywiście przede wszystkim dlatego,

07:05że opowiada skomplikowaną i wielowątkową historię,

07:08ale jednocześnie Leone się nie śpieszy.

07:11Każda scena, każde spojrzenie,

07:13każdy dialog ma czas, by wybrzmieć.

07:16Akcja nie leci na łeb na szyję,

07:18nie mamy tu szybkich cięć,

07:20skakania po wątkach i lokacjach.

07:22Wszystko jest mimo pozornego,

07:24chronologicznego chaosu uporządkowane.

07:26Widz ma czas na poznanie miejsca akcji,

07:29głównych bohaterów,

07:30zrozumienie ich motywacji.

07:32To cechy, których we współczesnym kinie

07:34bardzo często brakuje.

07:36I taki właśnie nieśpieszny sposób prowadzenia narracji

07:39w połączeniu z nietypową konstrukcją scenariusza

07:42opartego na retrospekcjach,

07:44stanowi o wyjątkowości tego filmu.

07:46Kiedy w 1984 roku,

07:49dawno temu w Ameryce,

07:50zaprezentowano podczas festiwalu w Cannes,

07:53film został przyjęty bardzo ciepło.

07:55Zebrał głośną,

07:56blisko 20-minutową owację na stojącą,

07:59którą było ponoć słychać nawet

08:01w restauracjach zlokalizowanych

08:02po drugiej stronie ulicy.

08:04W takiej wersji,

08:05trwającej prawie 4 godziny,

08:07obraz trafił do europejskich kin.

08:08I bardzo się spodobał.

08:11Niestety, firma odpowiedzialna za dystrybucję w Stanach Zjednoczonych

08:15postanowiła dzieło Sergio Leone przystosować

08:17do domniemanych oczekiwań Amerykanów.

08:20Film skrócono o 90 minut,

08:22wycinając zdecydowaną większość scen z dzieciństwa,

08:26usunięto kilka istotnych epizodów z lat późniejszych,

08:29zmieniono zakończenie i jakby tego było mało,

08:32kompletnie przemontowano film,

08:34układając poszczególne wydarzenia w kolejności chronologicznej.

08:37A więc całkowicie zniknęły retrospekcje

08:40i stopniowe odkrywanie historii w taki sposób,

08:43w jaki zaplanował to sobie reżyser.

08:45W efekcie, dawno temu w Ameryce,

08:48zebrało w Stanach fatalne recenzje

08:49i poniosło ogromną finansową klęskę.

08:52O tym, jak bardzo obie wersje się różniły,

08:55niech świadczy opinia Shelly Benson,

08:57która oglądając wersję amerykańską,

08:59nazwała ją najgorszą produkcją roku.

09:01A 8 lat później, kiedy zobaczyła oryginał,

09:04stwierdziła, że to najlepszy film dekady.

09:07Inny krytyk filmowy, Roger Ebert,

09:09stwierdził, że skrócona wersja

09:10to w zasadzie parodia epickiego poematu

09:13o przemocy i chciwości, którym był oryginał.

09:16Sam reżyser do końca życia

09:18nie mógł pogodzić się z tym,

09:19jak jego wielkie dzieło,

09:21prawdopodobnie największe w karierze,

09:23zostało zniszczone.

09:24Aktualnie dostępna jest

09:26tak zwana rozszerzona wersja reżyserska,

09:28zdecydowanie najbliższa

09:30pierwotnej wizji Sergio Leone.

09:32Wykorzystano w niej sceny

09:33nigdy wcześniej nie prezentowane,

09:35co zresztą widać gołym okiem,

09:36ponieważ zgrano jest taśm

09:38o wiele gorszej jakości

09:39niż reszta filmu.

09:40Ta wersja trwa ponad 4 godziny.

09:43Dawno temu w Ameryce

09:44to film niezwykły.

09:46Przez wielu uważany

09:47za najlepszą,

09:48gangsterską opowieść w historii.

09:50Lepszą niż kultowy

09:51ojciec chrzestny.

09:52Osobiście uwielbiam

09:53oba te obrazy

09:54i nie potrafię wybrać lepszego.

09:56Są inne.

09:58Oba wspaniałe,

09:59kapitalnie wyreżyserowane

10:00i zagrane.

10:02Dzieło Francisa Forda Coppoli

10:04kojarzy w zasadzie każdy.

10:06Sergio Leone

10:07niestety nie.

10:08Dlatego, jeżeli jeszcze

10:09nie mieliście przyjemności

10:11oglądać dawno temu w Ameryce,

10:13zazdroszczę, serio,

10:14to z całego serca

10:16polecam nadrobić.

10:17Fenomenalny obraz,

10:19który po prostu trzeba znać.

10:21Dzięki za uwagę

10:21i do usłyszenia.

10:26Dzięki za oglądanie!

Category

Transcript

Be the first to comment

Recommended