Takiego filmu bokserskiego jeszcze nie było!

tvfilmy

Musimy się Wam pochwalić. Byliśmy ostatnio na 72. Berlinale i obejrzeliśmy tam wiele interesujących filmów. Jednym z nich jest japońskie Small, Slow But Steady. Żeby nie zdradzać za bardzo co tam się dzieje, powiemy jedno. Ten film rzuca rękawice kultowemu Rockiemu. --- ✔ Facebook TvFilmy: https://www.facebook.com/Filmomaniakpl-104320947717013/ ✔ Instagram TvFilmy: https://www.instagram.com/tvfilmy.yt/ ✔ Nasz główny kanał: https://www.youtube.com/user/TVGRYpl

Transcript

00:00Można powiedzieć, że filmy o boksie stanowią w kinie odrębny gatunek.

00:04Od początku historii kinematografii powstało ich naprawdę całe mnóstwo.

00:08Często inspiracją do ich powstania były kariery szczególnie wybitnych bokserów,

00:12takich jak na przykład Mohamed Ali, Jake LaMotta czy Mike Tyson,

00:15choć powstawały też oczywiście produkcje opowiadające historie fikcyjnych zawodników.

00:20Najpowszechnie kojarzone filmy powstawały jakoś na przełomie lat 70. i 80.

00:24W 1976 triumf wyświecił roki, a cztery lata później wściekły byk.

00:30Oczywiście to nie były jedyne produkcje, które skupiały się na tym temacie,

00:34ale nie da się ukryć, że od tamtego czasu w filmach o boksie dominuje właśnie ten hollywoodzki punkt widzenia.

00:39Dlatego też myślę, że warto od czasu do czasu zerknąć na ten temat,

00:43czy w ogóle na temat sportu z trochę innej, może trochę bardziej kameralnej perspektywy.

00:48I właśnie z taką intencją wszedłem na seans Small, Slow, But Steady.

00:52Film o boksie, który jest w zupełnie innej kategorii wagowej.

00:56Ale zanim o nim opowiem, zaczniemy od odrobiny historii.

01:08Pierwsze produkcje, których tematem przewodnim był boks,

01:11powstawały jeszcze w latach 90. XIX wieku.

01:14Jednym z prekursorów był film relacjonujący walkę Michael'a Leonarda i Jacka Cushinga,

01:19nakręcone w 1894 roku przez Williama Dicksona.

01:23Ze względu na polski wątek, warto wspomnieć też o pojedynku bokserskim,

01:27który zyskał mianą Walki Stulecia,

01:28czyli potyczki między Jamesem Corbettem i Bobem Fitzsimonsem z 1897 roku,

01:34zarejestrowanej przez kamery studia Veriscope.

01:37Gdzie w tym wszystkim polski wątek?

01:39Już tłumaczę.

01:40Około miesiąc po walce, studio Veriscope,

01:42zorientowało się, że w obiegu krąży seria krótkich filmów,

01:45które reklamowane są jako Walka Corbetta i Fitzsimonsa.

01:49Ukazało się, że ktoś odtworzył ją na podstawie relacji prasowych,

01:52nagrał scena po scenie z udziałem aktorów,

01:54którzy udawali profesjonalnych zawodników

01:56i sprzedawał z zyskiem.

01:58Tym kimś był Zygmunt Lubszyński,

02:00Polak pochodzenia żydowskiego,

02:02znany powszechnie jako Zygmunt Lubin.

02:04Pewnie zastanawiacie się, jak mu się to udało.

02:06W tamtych czasach na bilety na walkę bokserską

02:09mogło pozwolić sobie niewielu,

02:10dlatego też pomysł ich nagrywania

02:12wydawał się tak genialny.

02:14Z drugiej strony oznaczało to też,

02:16że większość potencjalnych widzów

02:17tak naprawdę nie wiedziała,

02:18jak dokładnie wyglądają ci zawodnicy.

02:20Dlatego nie można było oczekiwać od nich,

02:22że rozpoznają ich nagranych

02:23na dość niedoskonałej wtedy jeszcze taśmie filmowej.

02:26Veriscope, które zapłaciło za możliwość

02:28nagrania walki stulecia, było wściekłe.

02:30Ich wersja była jeszcze w trakcie realizacji,

02:32a filmy stworzone przez Lubina

02:33okazały się sporym sukcesem.

02:37Współcześnie, prawie 130 lat później,

02:39filmy o boksie wcale nie tracą na popularności.

02:41Boks jest jedną z najchętniej filmowanych dyscyplin sportu.

02:44Oczywiście bijatykom na ringu

02:46wciąż jest daleko do bijatyk między superbohaterami,

02:49ale tego typu produkcje nadal powstają w miarę regularnie,

02:52choć zazwyczaj nie jest o nich zbyt głośno.

02:54Wyjątkiem tutaj może być seria Creed,

02:56która jest kontynuacją, a zarazem spin-offem serii Rocky.

02:59Natomiast film, o którym chciałbym dziś opowiedzieć,

03:02stoi zupełnie po drugiej stronie barykady.

03:04Small, Slow, But Steady

03:06to bardzo kameralna produkcja,

03:08która opowiada historię Keiko.

03:09Japońskiej niesłyszącej bokserki,

03:11która bierze udział w profesjonalnych walkach.

03:14I od razu mówię, że na ten moment

03:16raczej nie znajdziecie tego filmu w kinach

03:17czy na streamingu,

03:19bo sam miałem przyjemność zobaczyć go

03:20w ramach pokazów na festiwalu filmowym w Berlinie.

03:23Szczerze mówiąc, miałem problemy nawet z tym,

03:25żeby znaleźć w internecie jakieś fragmenty tego filmu,

03:28dlatego też ta jedna scena, którą znalazłem,

03:30może pojawić się w tym materiale kilkukrotnie.

03:32O, także wybaczcie mi,

03:34ale niestety nic na to nie poradzę.

03:35W każdym razie, kiedy ten film już się gdzieś pojawi,

03:38to zdecydowanie warto dać mu szansę.

03:40Small, Slow, But Steady

03:41nie jest dziełem, które ma bić rekordy w box office,

03:44ale nie czyni go to wcale gorszym

03:45od produkcji z większym budżetem.

03:47Główna bohaterka, wspomniana wcześniej Keiko,

03:50kocha boks.

03:51Mimo, że nie jest on dla niej zbyt łatwy,

03:53bo od urodzenia jest niesłysząca.

03:55Dlatego też trudno było jej znaleźć klub,

03:57który by ją przyjął.

03:58Zgodził się tylko trener Katsumi Sasaki,

04:00prezes jednego z najstarszych istniejących jeszcze klubów w Tokio,

04:03a może i całej Japonii.

04:05Warto wspomnieć też,

04:06że film ten inspirowany jest prawdziwymi wydarzeniami,

04:08które zostało opisane w książce Makenai D.

04:11Jest to autobiografia Keiko Ogasawary,

04:13zawodniczki, która była pierwowzorem głównej bohaterki.

04:16Filmową Keiko poznajemy już

04:17jako w miarę ukształtowaną zawodniczkę,

04:19która jest po swojej pierwszej dnie oczekiwanie wygranej walce,

04:22a teraz przygotowuje się do następnej.

04:24Niestety nie wie jeszcze,

04:25że nad jej ukochanym klubem zbierają się czarne chmury.

04:27Jej mentor, człowiek, który dał jej szansę,

04:30zmaga się z własnymi problemami zdrowotnymi,

04:33a klub jest coraz bardziej nierentowny

04:35i wszystko wskazuje na to,

04:36że trzeba będzie go zamknąć.

04:38A pośrodku tego wszystkiego jest właśnie Keiko,

04:40oczko w głowie całego klubu.

04:42W jej rolę wciela się Yuki Nukishi,

04:44która podjęła się naprawdę trudnego zadania.

04:46Postać, którą się wciela, w zasadzie nic nie mówi.

04:49Ze swoim otoczeniem komunikuje się

04:50za pomocą języka migowego,

04:52gestów, albo po prostu korzystając

04:54z małej, podręcznej tablicy.

04:55Ale mimo tych ograniczonych środków wyrazu,

04:57aktorka wywiązuje się ze swojego zadania

04:59naprawdę dobrze,

05:00co zresztą zauważa sam reżyser,

05:02Shou Miyake.

05:03Mowa ciała i mimika twarzy

05:04w zupełności wystarczą jej,

05:06by przedstawić emocje,

05:07którymi Targana jest główna bohaterka,

05:09ale tym, co robi najlepszą robotę,

05:10są chyba jej oczy,

05:12które dosłownie są zwierciadłem duszy Keiko.

05:14I to właśnie chyba ten aspekt

05:16ostatecznie przekonał reżysera

05:17do zaangażowania właśnie tej aktorki.

05:19Co ciekawe, to nie pierwszy raz,

05:20kiedy wciela się ona w osobę z niepełnosprawnością,

05:22bo w 2017 roku w filmie Hikari Tuhage

05:26zagrała osobę niewidomą.

05:28Small, Slow, But Steady

05:29nagrana jest na 16-minimetrowej taśmie

05:31z charakterystycznym ziarnem,

05:33co sprawia, że produkcja ta dość mocno

05:34wyróżnia się wizualnie

05:35na tle innych tego typu dzieł.

05:37Sam reżyser w bardzo ciekawy sposób

05:39uzasadnia tę decyzję artystyczną,

05:41twierdząc, że podjął ją trochę

05:42w obawie o zdrowie aktorki.

05:43Small, Slow, But Steady

05:45nie jest wysokobudżetową produkcją.

05:47Na planie nie mieli do dyspozycji kaskaderów.

05:49Yuki no Kishi, wcielająca się w główną bohaterkę,

05:52sama musiała zadawać

05:53i przyjmować na siebie wszystkie ciosy.

05:55Gdyby film kręcono cyfrowo,

05:57twórcy mogliby pozwolić sobie

05:58na nieograniczoną liczbę dubli,

06:00ale w związku z wykorzystaniem taśmy filmowej,

06:02ich liczba musiała być ograniczona do minimum,

06:04z zyskiem dla zdrowia aktorki,

06:06która nie musiała wielokrotnie powtarzać sekwencji,

06:08w których jej postać obrywa.

06:10Z drugiej strony argumentuje tę decyzję

06:12powodami czysto estetycznymi.

06:14Wspomina, że nagranie filmu na taśmie

06:15sprawiło, że z jednej strony

06:17dodało mu to realizmu,

06:18a z drugiej nadało trochę baśniowej atmosfery,

06:20co jego zdaniem bardzo pasowało

06:22do tematu tego filmu.

06:24W ogóle warto pochylić się też

06:26nad postacią reżysera,

06:27bo Shomiake może być jednym

06:29z najciekawszych japońskich twórców

06:30młodego pokolenia.

06:31W rozmowie z organizatorami Berlinale

06:33reżyser opowiada o tym,

06:35jak przy tworzeniu tego filmu

06:36inspirował się produkcjami

06:37z okresu kina niemego,

06:38a w krótkim wideo,

06:39które było wyświetlane

06:40zaraz przed projekcją,

06:41wspomniał nawet Charlie'ego Chaplina.

06:43I te tropy w estetyce tego filmu

06:45są trochę widoczne.

06:45Nie powiedziałbym,

06:47że mamy tu na przykład

06:47typowo slapstickowy humor,

06:49ale wiele zabawniejszych momentów

06:50w tym filmie wynika z niedopowiedzeń,

06:52tak jakby główna bohaterka

06:54była wyrwana z jakiegoś filmu niemego,

06:56w związku z czym

06:56ani ona nie zawsze rozumie,

06:58co próbuje przekazać jej świat zewnętrzny,

07:00ani też ten świat zewnętrzny

07:02nie do końca rozumie ją.

07:03Jeśli chodzi o inspiracje reżysera,

07:05to wśród nich wymienia

07:05twórczość dokumentalną

07:06Frederica Weissmana,

07:08ze szczególnym uwzględnieniem

07:09jego filmu Boxing Gym,

07:11choć nie ukrywa też

07:11swojej fascynacji filmem Rocky.

07:13Jak sam wspomina w swoim filmie,

07:15najbardziej chciał skupić się

07:16na estetyce samego sportu

07:17i obecnym w nim rytmie.

07:19W ogóle dość mocno w tym filmie

07:20widoczna jest wrażliwość jego twórcy

07:22i empatia,

07:23z jaką podchodzi do swoich bohaterów.

07:25Zresztą podobnie jak

07:26w swoich poprzednich produkcjach,

07:27tak i tutaj,

07:28na tapet bierze osobę,

07:29która jest w jakiś sposób

07:30odizolowana od

07:31otaczającego ją świata

07:33i jak wspomina sam reżyser,

07:35ta samoizolacja,

07:36której na pewnym etapie

07:37w ciągu ostatnich lat

07:38musieliśmy się wszyscy poddać,

07:39mogła wpłynąć na sposób,

07:41w jaki przedstawił w swoim scenariuszu

07:42główną bohaterkę.

07:44Zresztą to chyba jeden

07:45z pierwszych filmów,

07:45jaki widziałem,

07:46który nie był stricte o pandemii,

07:48ale gdzie ta pandemia

07:49była po prostu gdzieś w tle

07:50i zastanawiam się,

07:51czy w przyszłości

07:52tego typu podejście

07:53może stać się częstsze.

07:54Jeśli chcecie zapoznać się

07:55z twórczością Szomijakiego,

07:57to na Netflixie jest serial

07:58Klątwa You On Początek,

07:59którego jest reżyserem.

08:01Pod względem klimatu

08:02zapewne dość mocno odbiega

08:03od najnowszego filmu,

08:04ale myślę, że dobrze pokazuje,

08:06że mamy do czynienia z kimś,

08:07kto naprawdę zna się

08:07na swoim fachu.

08:10Już raz to powiedziałem,

08:11ale dla lepszego wydźwięku

08:12powtórzę to raz jeszcze.

08:14Small, Slow, But Steady

08:15to film, na który

08:16naprawdę warto czekać.

08:17Choć możliwe,

08:18że nie jest do końca dla każdego.

08:19Jeśli w filmach obok się

08:21najbardziej cenicie

08:21takie rzeczy jak

08:22widowiskowość,

08:23robienie show,

08:24interakcje zawodników

08:25z widownią

08:26i reakcje tejże widowni,

08:28to ten film może po prostu

08:29nie być dla Was.

08:30Ale jeśli równie ważne

08:31jest dla Was to,

08:32co dzieje się za kulisami,

08:33czyli walka zawodników

08:34z własnymi ograniczeniami,

08:35ich motywacja

08:36i dążenie do celu

08:37krok po kroku,

08:38to z pewnością

08:39docenicie ten film.

08:40To kameralna historia,

08:41która ma swoje ograniczenia

08:42spowodowane budżetem

08:44i formą,

08:44którą wybrał reżyser,

08:45ale wciąż jest to

08:46kawał znakomitego kina.

08:48I z jednej strony

08:48ze względu na postać

08:49głównej bohaterki

08:50to chyba najbardziej

08:51nietypowy film

08:52obok się jaki widziałem,

08:54ale z drugiej strony

08:54jest w nim to wszystko,

08:55co jest w tego typu

08:56filmach najważniejsze.

08:57I myślę, że Rocky,

08:58mimo pewnych

08:59oczywistych trudności

09:00komunikacyjnych,

09:01prawdopodobnie i tak

09:02znalazł by z Keiko

09:03wspólny język.

Category

Transcript

Be the first to comment

Recommended