- 2 weeks ago
Halloween już za nami, jeśli jednak nie jesteście gotowi na porzucenie klimatu grozy, to dzisiejszy materiał może się Wam spodobać.
Category
🎥
Short filmTranscript
00:00Jeśli wciąż trzyma Was atmosfera Halloween, to dzisiejszy materiał powinien przypaść Wam do gustu.
00:05Opowiemy bowiem o horrorach, które są naszym zdaniem 10 na 10.
00:09W naszym zestawieniu znajdzie się miejsce dla filmów kultowych,
00:12ale myślę, że nie obędzie się też bez kilku niespodzianek i nowości.
00:16Wydaje mi się, że każdy znajdzie na tej liście coś dla siebie.
00:19Dlatego nie będę się rozgadywał, przejdźmy do materiału.
00:23W tym zestawieniu nie mogło zabraknąć klasyki, czyli oczywiście lśnienia w reżyserii Stanleya Kubricka.
00:29Jest to film oparty na powieści Stephena Kinga i od razu zaznaczę, że nie czytałam książki,
00:34więc możecie dać znać w komentarzu, jak Waszym zdaniem wypada filmowa adaptacja względem oryginału.
00:40Ale co dzieje się w górskim hotelu odciętym od świata?
00:43No właśnie wcale nie ma tam duchów, potworów czy jumpscare'ów.
00:47Jest po prostu klimat grozy.
00:49Jack przyjeżdża tam zimą wraz z rodziną, aby pełnić rolę powiedzmy dozorcy i z czasem zaczyna popadać w obłęd.
00:55Widzimy pewne obrazy z przeszłości, które działy się w tym miejscu, masakryczne obrazy
01:00i na głównego bohatera Jacka zaczyna to wszystko oddziaływać.
01:04Jego szaleństwo staje się coraz większe, a my dzięki świetnej realizacji w to szaleństwo wierzymy.
01:11Trzeba też zaznaczyć, że Jack Nicholson naprawdę wykreował wiarygodną postać.
01:15Widać tę zmianę, którą przechodzi.
01:17Coraz większy obłęd, a ostatecznie wręcz manie.
01:20Zresztą na pewno nawet jeśli nigdy nie oglądaliście lśnienia, to kojarzycie tę scenę z siekierą w drzwiach,
01:26przerażoną żonę i uśmiechniętego po uszy Nicholsona.
01:30Tak jak wspomniałam, to nie tanie jumpscare'y robią robotę, a sposób powolnego budowania napięcia.
01:36Szerokie kadry, niepokojące ujęcia, labirynty korytarzy.
01:40Wreszcie przemoc, która jest jednak bardziej realna niż nadprzyrodzone potworki.
01:44Film stary jak świat, bo ma na karku już aż 45 lat, a jednak nadal jest to świetne kino i na pewno warto dać mu szansę.
01:54Wybierając ten temat od razu wiedziałem, że będę musiał opowiedzieć o moim ulubionym filmie z 2019 roku,
02:01a to był naprawdę niesamowity rok dla kina, więc konkurencja była naprawdę spora.
02:05Mówię oczywiście o The Lighthouse Roberta Eggersa.
02:08Przepiękny jest ten film.
02:09W głowie mi się nie mieści, jak przemyślana jest ta produkcja od strony estetycznej,
02:13przywodzącej na myśl produkcje tworzone w okresie kina niemego.
02:17Czerni biel, obraz 4x3, niesamowita, bazująca na symetrii kompozycja kadru,
02:22przemyślana gra światłem i dźwiękiem, wszystko to składa się w jedną niezapomnianą całość.
02:27Obecny w tym filmie klimat mrocznej baśni, czy raczej mitu,
02:31bo mamy tu przecież obecne motywy prometejskie, jest po prostu niesamowity.
02:35A pokazanie, co potrafi zrobić z człowiekiem, długotrwała izolacja tylko zyskała na aktualności
02:40w obliczu pewnego globalnego wydarzenia, z którym przyszło nam się mierzyć od 2020 roku.
02:46Może część z Was jeszcze pamięta.
02:47A jeśli dodamy do tego doskonałe występy aktorskie duetu Defoe-Pattinson,
02:51to mamy film kompletny.
02:53Niezwykłą ci panowie mają między sobą chemię.
02:55Nie wyobrażam sobie nikogo innego w którejkolwiek z tych ról,
02:58bo to, że ten film jest tak dobry, wynika w dużej mierze z tego,
03:01jak te dwie postaci zostały napisane i zagrane.
03:03Defoe bywa w tym filmie momentami naprawdę przerażający.
03:06Niestety, zarówno Viking, jak i Nosferatu, czyli dwie kolejne produkcje tego reżysera,
03:10trochę mnie zawiodły.
03:12Brakowało im tego czegoś, za co pokochałem The Lighthouse.
03:14Jednocześnie uważam jednak, że Eggers nie schodzi poniżej pewnego poziomu
03:18i jestem przekonany, że jego Werewolf to też będzie świetne kino.
03:21Choć reżyser będzie musiał się napocić, żeby przeskoczyć poprzeczkę,
03:24którą sam sobie zawiesił przy okazji The Lighthouse.
03:26Pierwszy opcy to rewolucyjny horror utrzymany w klimatach science fiction.
03:32Trzymająca w napięciu fabuła, świetna scenografia, bez użycia efektów CGI
03:36i jedna z najlepszych bohaterek w historii kina.
03:39Wszystko to robiło niesamowite wrażenie już w 1979 roku.
03:44Ale to, co na mnie osobiście robi największe wrażenie,
03:47to fakt, że ten film dobrze ogląda się nawet dziś,
03:50ponad 45 lat po jego premierze.
03:52Jasne, niektórych rzeczy nie da się przykryć i czasem mogą zakuć w oczy,
03:55ale mimo wszystko film broni się tym, co w gatunku kina grozy jest przecież najważniejsze,
04:00klimatem i poczuciem ciągłego niepokoju.
04:03Do tego dorzućmy fakt, że sam obcy jest przecież jednym z najpopularniejszych stworów
04:06stworzonych na potrzeby kina, mimo całej swojej potworności.
04:09Jego scena narodzin nadal może brzydzić,
04:12a pojawienie się sylwetki w ciemnym korytarzu kosmicznego statku
04:15od razu napawa niepokojem.
04:17Ja osobiście zawsze zwracam też uwagę na to,
04:19w jaki sposób w tym filmie nakręcone są wszystkie sceny.
04:22Można odnieść wrażenie, że Ridley Scott przemyślał dokładnie wszystko,
04:25co chciał pokazać na ekranie.
04:26A mimo, że sceny są długie, to świetna kosmiczna scenografia
04:30cały czas przykuwa wzrok widza.
04:32Przez lata wiele już o tym filmie przecież zostało powiedziane,
04:35więc na koniec tylko dodam,
04:36naprawdę jest to horror, który każdy fan kina grozy
04:40już dawno powinien obejrzeć.
04:43Myślę, że nikogo nie dziwi w tym zestawieniu
04:45widok The Thing z 1982 roku.
04:49Poza faktem, że film był naprawdę dobry
04:51na płaszczyźnie science fiction,
04:53jako horror wypadał wręcz kompletnie.
04:55Akcja rozgrywa się na Antarktydzie,
04:57w ściśle odizolowanej stacji badawczej.
04:59Tam naukowcy natrafiają na istotę,
05:01która potrafi naśladować nie tylko zwierzęta,
05:04ale też i ludzi.
05:05Problem tkwi w tym, że ta istota
05:07nie ma zbyt dobrych zamiarów
05:09w stosunku do czegokolwiek, co żyje.
05:11I choć The Thing początkowo było klapą,
05:14tak po wydaniach VHS ludzie się wręcz na niego rzucili.
05:16I nic dziwnego, bo jak wspomniałem na początku,
05:20film jest definicją horroru.
05:22Tempo zostało poprowadzone świetnie,
05:24a całość dopełniała muzyka,
05:26za którą odpowiadał Ennio Morricone.
05:28Co ciekawe, za tę ścieżkę dźwiękową
05:30został nominowany do Złotej Maliny,
05:32więc nie wszystkim pulsujące motywy
05:34przypadły do gustu.
05:36Największą siłą tego filmu
05:37są jednak dwa inne elementy.
05:39Pierwszym jest izolacja.
05:41Bohaterowie są odcięci od świata
05:42i uwięzieni w niebezpieczeństwie,
05:44które z każdą chwilą wydaje się być coraz większe.
05:48My, jako widzowie,
05:49bez problemu odczuwamy to razem z nimi.
05:51To idealnie łączy się z drugim,
05:53równie ważnym elementem,
05:54czyli paranoją.
05:56Nikt nie wie, komu można zaufać,
05:58potworem może być każdy,
05:59a narastający strach i brak zaufania
06:02coraz mocniej zaciśniają przestrzeń akcji.
06:05Obserwujemy na ekranie
06:06powolne zamykanie się kręgu,
06:08z którego nie ma praktycznie szansy się wydostać.
06:11The Thing, czy też skłaniając się w stronę polskiego przekładu
06:14Coś, potrafi wręcz przydusić odbiorcę
06:17i takie wrażenie miałem oglądając dzieło Carpentera.
06:21Właśnie przez płynne zawężanie
06:22nie tylko miejsca, w którym rozgrywa się akcja,
06:25ale także kręgu zaufanych osób
06:27tak dobrze wpisuje się w kategorię horroru.
06:30I nie bez powodu film był jednym z utworów,
06:32w którym przypisuje się interpretacje
06:34związane ze strachem przed zimną wojną.
06:36Strachem przed tym, że każdy obok ciebie
06:39może być tak naprawdę wrogiem.
06:42Get Out, czyli pełnometrażowy debiut Jordana Peela
06:45z 2017 roku, był dla mnie trochę szokujący.
06:48Kojarzyłem tego twórcę, ale z zupełnie innej działalności,
06:51bo Peel znany był wcześniej raczej z komedii
06:53i to takiej o zabarwieniu SNL-owym.
06:55W szczególności ze skaczy tworzonych w duecie
06:57Kai and Peel.
06:58Jak się jednak okazało,
06:59jego talent do horroru jest równie duży,
07:01jeśli nie jeszcze większy.
07:03Get Out opowiadało historię,
07:04która zaczynała się dość niepozornie,
07:06bo pierwszym spotkaniem głównego bohatera,
07:08Chrisa, z rodzicami jego dziewczyny.
07:10To samo w sobie może być dość stresujące.
07:13Chłopak jednak dodatkowo stresował się tym,
07:15jak zareagują oni na fakt, że jest on czarnoskóry.
07:17Jak się miało później okazać,
07:18jego obawy były poniekąd słuszne,
07:21choć zapewne nie tak, jak się tego spodziewał.
07:23Tematy rasowe to coś, co mocno spina twórczość tego reżysera,
07:26bo jest to motyw powtarzający się
07:27zarówno w jego horrorach,
07:29jak i skaczach komediowych.
07:30W Get Out zaprezentował on naprawdę
07:32ciekawe spojrzenie na te kwestie.
07:34Część z bohaterów miała bowiem
07:35dość niepokojącą obsesję na punkcie rasy
07:37i ten narastający przez cały film niepokój
07:40to jest chyba najbardziej genialny aspekt Get Out.
07:42Świetnie kontrastuje to z pozorną normalnością tego świata,
07:46która z czasem coraz bardziej okazuje się
07:47być jedynie fasadą.
07:50I to też jest motyw, który powraca
07:51w kolejnych jego horrorach,
07:52które też lubię,
07:54ale nie aż tak jak ten.
07:55Z Pilem mam trochę podobnie jak z Egersem.
07:57Wciąż czekam, aż któraś z jego kolejnych produkcji
07:59zachwyci mnie tak bardzo jak Get Out
08:00i reżyserowi nadal się to nie udało.
08:03Co nie zmienia faktu,
08:03że z niecierpliwością czekam na jego kolejny projekt,
08:06który miał trafić do kin najpierw w 2024,
08:09potem w 2026,
08:11a niedawno został przesunięty,
08:13niestety na czas nieokreślony.
08:15W 2007 roku dostaliśmy moim zdaniem
08:19przeciekawą, hiszpańską tym razem,
08:21raczej niskobudżetową produkcję,
08:23która co prawda nie była protoplastą
08:25tego sposobu nagrywania filmu,
08:27o którym zaraz Wam opowiem,
08:28ale na pewno wiele do tego sposobu wniosła
08:31i odświeżyła gatunek horrorów.
08:33Chodzi mianowicie o tak zwane nagrywanie z ręki.
08:35Tak jakbyśmy to my jako widz
08:36nagrywali wszystko kamerą
08:38i byli tam na miejscu.
08:39Film nie mógł więc nazywać się inaczej niż Rek.
08:43Tak, w sensie, że od nagrywania.
08:44Jeśli chodzi o fabułę,
08:46to pewna młoda dziennikarka
08:47wraz ze swoim operatorem
08:49udają się do straży pożarnej
08:51i ze strażakami spędzają razem nocną zmianę.
08:55Liczą oczywiście na to,
08:56że coś ciekawego się wydarzy.
08:57Może jakiś pożar?
08:58Może jakaś akcja ratunkowa?
09:00A kobieta będzie na miejscu
09:01i będzie mogła zrobić reportaż
09:03prosto ze zdarzenia.
09:05Jak możecie się domyślić,
09:06coś się wydarza.
09:08Nie chcę zdradzać tu szczegółów,
09:09co takiego się tam dzieje,
09:10ale zdecydowanie jest strasznie,
09:12jest nieco obrzydliwie,
09:13jest tak, powiedziałabym, szybko,
09:16no bo jest ucieczka,
09:17jest walka o przetrwanie,
09:18jest przerażenie.
09:19No i przez to,
09:20że cały czas widzimy ujęcie
09:21prosto z kamery,
09:22bardzo blisko bohaterów,
09:23to jest wręcz taka wiarygodność
09:25w tym wszystkim.
09:26Bardzo lubię ten film,
09:27chociaż tutaj muszę przyznać,
09:28że z każdą kolejną częścią
09:30twórcy odlatywali coraz bardziej.
09:32O ile dwójka jeszcze łączy się z jedynką,
09:35tak trójka to już moim zdaniem
09:36totalny niewypał,
09:37więc nie marnujcie na nią czasu.
09:39Niemniej pierwsza część
09:40jest naprawdę wartą uwagi produkcjom
09:42i czymś takim nietypowym
09:44w świecie horrorów.
09:45Jako, że Oscar powiedział,
09:48że w filmie mogą pojawić się dwa przykłady,
09:50postanowiłem zrobić coś typowego dla mnie
09:53i wrzucić tutaj animę.
09:54I nawet pomijając moje zamiłowanie
09:56do japońskiej animacji,
09:58ciężko jest mówić o horrorach
10:00i nie wspomnieć jednego z ważniejszych
10:02dreszczowców psychologicznych.
10:04A mowa o Perfect Blue.
10:05Film Satoshi'ego Kona,
10:07twórcy m.in. Papriki,
10:09to odbicie w zupełnie inną stronę
10:11niż w przykładzie wcześniej,
10:12bo tym razem nie będzie
10:14o niebezpieczeństwie z zewnątrz,
10:16a walce wewnątrz.
10:18Mima jest młodą piosenkarką,
10:20która zebrała wokół siebie
10:21już naprawdę spore grono fanów.
10:23Korzystając ze swojej popularności,
10:25postanawia spróbować sił jako aktorka
10:27i nieco odciąć się
10:29od swojego dotychczasowego wizerunku.
10:31Razem z nią wchodzimy w etap życia,
10:33który z początku wydaje się być
10:35jedynie trudnym przejściem w dorosłość,
10:37ale z każdą sekundą filmu
10:39coraz wyraźniej czujemy,
10:40że coś jest nie tak.
10:42Bo o ile na początku widzimy różnicę
10:45między wyobrażeniami mimy,
10:46jej strachem, myślami,
10:48a rzeczywistością,
10:50tak ta granica zaczyna się zacierać.
10:52Każda klatka animacji
10:54coraz bardziej przybliża nas
10:55do szaleńczego,
10:56wręcz spętania się jaźni bohaterki
10:59z czymś zupełnie innym.
11:01Z czymś, co nie jest
11:02magiczną istotą czy duchem.
11:05To ja dziewczyny
11:06staje się coraz bardziej niewyraźne,
11:08a w pewnym momencie filmu
11:09zaczynamy się zastanawiać,
11:11czy to Mima traci rozum,
11:12my przestajemy kontaktować,
11:14czy może coś celowo pcha
11:16nas i młodą idolkę
11:17w stronę utraty ego.
11:19Perfect Blue
11:20odcisnęło dość spore piętno
11:21w popkulturze,
11:22bo tak na pierwszy rzut oka,
11:24słuchając fabuły,
11:25czy widząc przebitki,
11:27z jednej strony
11:27może przychodzić wam na myśl
11:29rekwiem dla snu,
11:30a z drugiej czarny łabędź.
11:32Wiem, że kategoryzacja
11:33tego filmu jest różna,
11:35w zależności od tego,
11:36kto te kategorie przydziela,
11:38jednak dla mnie
11:38dzieło Satasiego Kona
11:39wykracza nie tylko poza koszmar,
11:42ale i ramę thrillera.
11:44The Substance obejrzałem
11:46dopiero w tym roku
11:46i bardzo żałuję,
11:48bo gdybym zobaczył je
11:49krótko po premierze,
11:50to z miejsca stałoby się
11:51moim ulubionym
11:52zeszłorocznym filmem
11:53i oscarowym faworytem.
11:55Jestem fanem filmowej groteski,
11:56a ta produkcja to dla mnie
11:57momentami była groteska
11:58w najczystszej postaci.
12:00Całe to obecne w tym filmie
12:01pociągnięte do absurdu
12:03gore jest nieprzypadkowe.
12:04Ma ono uwypuklić
12:05toksyczność konwenansów,
12:07które narzuca nam społeczeństwo.
12:08Film ten pokazuje nam
12:09oczywiście przede wszystkim
12:10kobiecą perspektywę,
12:12ale sam w pewnym momencie
12:13mówi, że tytułowa substancja
12:15wcale nie jest problemem,
12:16z którym zmagają się
12:17wyłącznie kobiety.
12:18Motyw burzliwej relacji
12:19ze swoim własnym ciałem,
12:21które próbujemy dostosować
12:22do naszych często
12:23nierealistycznych wymagań
12:24i przedstawienie tego
12:25w formie konfliktu
12:27dwóch odbić tej samej osoby
12:28był naprawdę świetnym pomysłem,
12:30a sposób w jaki zostało to
12:32zrealizowane jest
12:33naprawdę mistrzowski.
12:34Ten film zdaniem niektórych
12:35będzie pewnie łopatologiczny.
12:37Moim zdaniem ta łopatologiczność
12:38jest jednak tutaj celowym
12:40i konsekwentnym zabiegiem,
12:42który wpasowuje się
12:43w tę przegiętą konwencję.
12:44I naprawdę cieszę się,
12:45że substancja postanowiła
12:46w swoich finałowych scenach
12:47pójść na całość,
12:49bo dość często twórcy
12:50podobnych filmów
12:51niepotrzebnie się krygują,
12:52przez co sporo jest takich filmów,
12:54które szokują,
12:55ale jest to trochę tani szok,
12:56bo brakuje mu konsekwencji
12:57i postawienia wszystkiego
12:58na jedną kartę,
13:00co pozostawia widza
13:01z poczuciem niedosytu.
13:02Na szczęście film
13:03Corelli Farge
13:03nie jest jedną z takich produkcji.
13:06Będąc młodym chłopakiem
13:08w Nocnym Paśmie,
13:09jednej z popularnych
13:10wtedy stacji telewizyjnych,
13:11zobaczyłem po raz pierwszy film
13:13Blade, Wieczny Łowca.
13:15Nigdy nie byłem fanem horrorów.
13:17Z filmów takich jak
13:18Klątwa czy Ring
13:19wyniosłem tylko jedno.
13:20Widok ucharakteryzowanej
13:21Azjatki w kruczoczarnych włosach,
13:23przypadkowo znajdującej się
13:24w Twoim domu,
13:25raczej oznacza kłopoty.
13:27Co innego,
13:28gdy cały na czarno
13:29do tego domu
13:30wchodzi Wesley Snipes.
13:31Jeśli jesteś wampirem,
13:33faktycznie,
13:33masz problem.
13:34W innym przypadku
13:35prawdopodobnie
13:35za chwilę będziesz świadkiem
13:36solidnej rzezi
13:38w rytmu klubowych,
13:39rejwowych bitów.
13:40Kiedy horrory mnie odrzucały,
13:42szczególnie tego módszego mnie,
13:43Blade budził coś
13:44zupełnie innego.
13:45Fascynację połączoną
13:46z satysfakcją oglądania
13:47czystej, filmowej akcji.
13:49To nie jest tak,
13:50że to jest zwykły horror.
13:51To jest ekstremalna
13:52mieszanka akcji.
13:53Dużej ilości krwi,
13:54choreografii
13:55i stylu.
13:56Tam, gdzie inne filmy
13:57kazały się bać,
13:58Blade pozwalał się cieszyć tym,
14:00jak elegancko można
14:01obsługiwać pistolet
14:02strzelający kołkami.
14:05W 2007 roku
14:06dostaliśmy drugą
14:07nietypową produkcję,
14:09także z nietypowym
14:10użyciem kamery.
14:11Jednak tym razem
14:12motyw jest troszkę inny,
14:13bo kamera zamocowana
14:14jest po prostu w domu.
14:16Jestem przekonana,
14:17że część z Was
14:18doskonale pamięta
14:19Paranormal Activity.
14:21A skąd wiem, że pamiętacie?
14:23Bo ta, nie oszukujmy się,
14:24nie najwyższych lotów seria
14:25zostało aż 7 części.
14:28Dzisiaj jednak
14:28skupmy się na pierwszej,
14:29która to wszystko
14:30zapoczątkowała.
14:31Tak jak wspomniałam,
14:32pewna młoda para
14:33postanawia
14:34zamontować w swoim domu
14:35kamerę,
14:36bo w nocy
14:37dzieją się dziwne,
14:38niewyjaśnione rzeczy.
14:39Jak już sama nazwa
14:40filmu wskazuje,
14:41oczywiście będzie się działo
14:42i będą
14:43paranormalne aktywności.
14:46Duchy, straszaki,
14:47ślady stóp,
14:48hałasy,
14:48ruszające się rzeczy.
14:50Dokładnie to zobaczymy
14:51na nocnych nagraniach.
14:52Powiedziałabym,
14:53że ten film nie używa
14:54jakichś wyszukanych sztuczek,
14:55żeby przestraszyć widza.
14:56Tak naprawdę wystarczy to,
14:58że wszystko dzieje się w nocy
14:59i widzimy to na kamerze z sypialni,
15:01przez co nabiera to realizmu.
15:03Łotwiej wyobrazić nam sobie,
15:04że dzieje się to naprawdę,
15:06tak jakbyśmy oglądali
15:07zapis kamery
15:07z prawdziwego zdarzenia.
15:09A przecież znany jest
15:10motyw nocnego strachu,
15:11tego, że pod naszym łóżkiem
15:12czai się potwór,
15:13więc w żadnym wypadku
15:15nie można nawet
15:15stópki poza kołdrę wystawić.
15:17Tutaj widzimy
15:18bezbronnych, śpiących ludzi,
15:20którzy przeżywają nasz koszmar.
15:22Do tego warto dodać,
15:23że koszty produkcji tego filmu
15:25wyniosły zaledwie 15 tysięcy dolarów,
15:28a przychód w samych Stanach
15:29wyniósł uwaga
15:30blisko 100 milionów dolarów.
15:33Myślę, że mówi to samo za siebie.
15:34Było trochę współczesnych filmów
15:37i kilka klasyków,
15:39które zwyczajnie musiały
15:40znaleźć się na takiej liście.
15:41Jestem jednak pewny,
15:42że temat nie został jeszcze wyczerpany
15:44i że dorzuci się coś od siebie.
15:46Nie pozostaje mi więc
15:47nic innego niż zrobić to,
15:48co zwykle.
15:49A zatem odmykam dyskusję
15:50i do usłyszenia.
Recommended
6:16
|
Up next
12:54
12:22
10:24
15:10
10:21
12:46
13:21
12:36
13:50
15:24
16:53
11:25
10:28
13:41
17:40
16:21
12:18
10:14
9:17
12:34
12:49
Be the first to comment