Skip to playerSkip to main content
  • 7 weeks ago
ดูซีรีย์ เกาหลี ดูละครเกาหลี ย้อนหลัง

Category

😹
Fun
Transcript
00:00:00เฮ้า白วงไล่
00:00:02เก่าไหว
00:00:05จริงนี้
00:00:13นายดี
00:00:15นายดี
00:00:18นายดี
00:00:23เนี่ย
00:00:25- ปลอดภายใช่หรือไม่ขอนะ?
00:00:42- ครับปลอดภายดี
00:00:45- ค่ะ ปลอดภายดี
00:00:50ข้าบหลอดภัยดี
00:01:04รอนนานเลยใช่ไหม
00:01:06ไปกันได้แล้ว
00:01:11ตอนที่ห้า
00:01:14เวลาผ่านไปเร็วจริงๆ
00:01:16เจ้าดูเขาทั้งวันแล้วคิดว่าอย่างไร
00:01:20เขามีท่าทางสนใจข้าบ้างไหม
00:01:23รักหรือเปล่าไม่รู้นะ
00:01:27แต่ท่าทางเขาจะสนใจเจ้าเหมือนกัน
00:01:30จริงๆเหรอ
00:01:31ทำไมเจ้าคิดอย่างนั้นล่ะ
00:01:33ถ้าผู้ชายไม่สนใจนะ
00:01:34เขาไม่มีทางนั่งมองผู้หญิงเลือกชุดแต่งงานหรอก
00:01:37แถมยังชมว่าสวยมากๆ ไม่หยุดปากด้วย
00:01:40นั่นก็เพราะเขามีใจให้นางไม่ใช่เหรอ
00:01:46ถึงจะมีความเป็นไปได้ แต่ก็มีอุปสักษณ์ที่ต้องจัดการอีกมาก
00:01:51เราจะน้มน้าวผู้ใหญ่ยังไง ครอบครูเซนาบดีจะว่ายังไงบ้าง
00:01:56จะสำแรดหรือเปล่า โอกาสก็ห้าสิบห้าสิบอยู่ดี
00:02:00ยังไงข้าวก็ยังมีโอกาสนะ
00:02:10เพราะเจ้า
00:02:40คุณชาย องค์หญิงฮาวาจินสั่งให้ค่าส่งจดหมายนี้ให้ท่านขอรับ
00:02:52องค์หญิงฮาวาจินเหรอ
00:02:56ขอรับ
00:03:10องค์หญิง
00:03:21ท่านมาแล้ว
00:03:25ว่าแต่เรียกกระหมอมมาที่นี่ทำไมพระยะค่ะ
00:03:29ค่าอยากขอบคุณที่วันนั้นท่านช่วยค่าเลือกชุดแต่งงาน
00:03:34อ๋อไม่หรอก กระหมอมก็สนุกเช่นกัน
00:03:40ท่านคงรู้แล้วที่ค่าจะมั่นหมาย
00:03:43ภรับค่ะ ได้ยินว่าท่านมั่นกับบุทชายไม่ทับใหญ่
00:03:46ค่าไม่ได้มั่นกับเขา
00:03:48เรื่องมั่น เราเพิ่งคุยกันเอง
00:03:51อ๋อ ภรรบค่ะ
00:03:56ถ้าหากท่านอนุญาต
00:04:03ค่าก็ตั้งใจจะยกเลิอกกันมั่นครั้งนี้
00:04:06อะไรเนอะ
00:04:08อะไรนะ เรื่องแต่งงาน ทำไมองค์หญิงต้องมาขออนุญาตกระหมอมด้วยล่ะพยาค่ะ
00:04:22ท่านรู้ใจข้างั้นเหรอ
00:04:25อะไรนะ
00:04:27ตอนที่ท่านช่วยเลือกชุดแต่งงาน ค่าคิดว่าท่านเองก็มีใจให้ค่าเช่นกัน
00:04:40ขอภัยพยาคับ องค์หญิงคงเข้าใจผิดแล้ว
00:04:46ไม่ต้องขอโทษค่าหรอก
00:04:49ถ้าค่าต้องรับคำขอโทษแล้วค่าเข้าใจผิดไปเอง
00:04:53มันคงเป็นเรื่องร้ายสารับมาก ๆ
00:04:57องค์หญิง
00:05:16ไปกันดีกว่า
00:05:18ความรู้สึกนี้เกิดขึ้นเพราะค่าเอง
00:05:24ค่าก็จะจัดการมันเอง
00:05:30ค่าไม่อยากเห็นท่านหันหลังเดินจากไป
00:05:33นั่นมีหวังเดิน
00:05:37ค่าไม่เป็นปล่อย
00:05:49ช่วมอดิเศร์
00:05:52ช่วมอดิเซ็น
00:05:55อัพของคน
00:05:57สวัสดี
00:06:27สวัสดี
00:06:57สวัสดี
00:06:59สวัสดี
00:07:01สวัสดี
00:07:03สวัสดี
00:07:05สวัสดี
00:07:07สวัสดี
00:07:09น่า น่า น่า น่า ต้องมีอะไรสักอย่างแน่
00:07:28ม่อมฉันมีคนพูดหนึ่งอยากแนะนำให้พระชยารู้จักเพคะ
00:07:33เด็กคนนี้ม่อมฉันเพิ่งรับเข้ามาในตระกูล
00:07:37จากนี้ไปนั่งจะคอยรับใช้ท่านกับองค์ชายรัชฐายาติเพคะ
00:07:44ม่อมฉันทำหนังสื่อขออนุญาตพระมเหสีแล้ว
00:07:49นับจากนี้ไป พระชายาก็ไม่จะเป็นต้องกังวนรื่องตั้งพระคันแล้ว
00:07:57จะคลอดจากคันใครขอแค่หลานคนแรกเป็นสายเลือดเราก็พอใช่ไหมเพคะ
00:08:03ใคร ขอแค่หลานคนแรกเป็นสายเลือดเราก็พอใช่ไหมเพคะ
00:08:08เด็กคนนี้จะไม่คุ้กขามตำแหน่งท่าน
00:08:11เรื่องนี้ไม่ต้องเป็นห่วง
00:08:14ข้าเองไม่กังวลหรอก
00:08:18เด็กที่จะมาแทนเจ้ามีมากมาย
00:08:21เพราะฉะนั้นตั้งใจรับใช้ทั้งสองเท่าองค์ด้วย
00:08:25เพคะ
00:08:33อันนี้ไม่คุ้มสิ
00:08:37ประเจ้า
00:08:40ส่งคอบความให้องชายหว่าอิงหรืออย่างเฮคค้า
00:08:43บอกแล้วว่าพระสนมเรียกพบ
00:08:56แล้วคืนนั้นเจอกลับบ้านปลอดภัยดีไหม
00:08:59ทำไมเหรอ
00:09:01คือว่า
00:09:11ทำอะไรของเจ้า
00:09:15นี่เจ้าแอบไปหานางในคนนั้นอีกแล้วใช่หรือไม่
00:09:19เปล่าพระเยอะค่ะ
00:09:21กระหมอมไม่มีทางทำแบบนั้นเด็ดทาด
00:09:23แม้แต่มองก็ไม่ได้
00:09:25ขอร้องล่ะ
00:09:26อย่าให้แม้ต้องปวนหัวเลย
00:09:28กระหมอมเข้าใจแล้ว
00:09:30ไม่ต้องกำวนพระทายไป
00:09:33คือว่าเสด็จแม้
00:09:38กระหมอมมีเรื่องสำคัญอยากคุยด้วยพระเยอะค่ะ
00:09:42มีเรื่องอะไรเหรอ
00:09:45เรื่ององหญิงของวาจิน
00:09:48เราลองให้นางแต่งงาน
00:09:50กับอีจางวอนลูกชายเสนบรีอีเป็นยังไง
00:09:54คืออะไร
00:09:56ทำไมจุดจุพูดขึ้นมา
00:09:59กระหมอมไปเห็น
00:10:01องหญิงของวาจิน
00:10:02แอบไปพบกับอีจางวอน
00:10:03พระเยอะค่ะ
00:10:04สองคนนี้น่าจะมีเรื่องกันอยู่
00:10:06เพราะอีจางวอนเดินออกไป
00:10:08องหญิงของวาจินก็ถูกทิ้ง
00:10:10ให้ร้องให้เพียงลำพัง
00:10:12เรื่องระหว่างชายหญิงแน่
00:10:14ของมันเห็นชัดชัดอยู่แล้ว
00:10:18เรื่องนี้
00:10:19เรื่องจริงเหรอ
00:10:20จริงๆเหรอ
00:10:21จริงสิ
00:10:22ถ้าเราให้อีจางวอน
00:10:24เป็นท่าที่บุตเคยขององหญิง
00:10:26เหมือนได้แร่งงานเสนอบดีอี
00:10:28องหญิงก็ได้แต่งงานกับคนที่ชอบ
00:10:30ปาหินก้อนเดียวได้นกสองตัวพระเยอะค่ะ
00:10:34อย่าพูดจาร้ายสาระแบบนี้
00:10:37การแต่งงานตกลงไว้แล้ว
00:10:39ที่จะเปลี่ยนมาง่ายๆหรือไง
00:10:40แต่ว่า
00:10:41เราคิดเส้นทางขององหญิงหวาจินมาดีแล้ว
00:10:44ถ้าหากเจ้าเป็นห่วงองหญิง
00:10:46ก็ไม่ต้องพูดเรื่องนี้ขึ้นมาอีก
00:10:49เข้าใจหรือเปล่า
00:10:51พระเยอะค่ะ
00:11:04ถึงงานเรียงจะสนุกสนานแต่สุดท้าย
00:11:08ก็เหลือเพียงค่าขนเดียว
00:11:11ถ้ายังมีเงินมีอำนาจ
00:11:13เขาจะแกล่งกลัวค่าใช่ไหม
00:11:15ทำไมเป็นแบบนี้อีกแล้วเบคSA
00:11:17ถ้ารู้สึกคับข้องใจนะสิ
00:11:20ครับข้องใจนะ
00:11:23ค่าจะเกิดเป็นลูกภราชาทำไม
00:11:26ถ้าทำอะไรไม่ได้สึกอย่าง
00:11:29ไม่ใช่เหรอพะ
00:11:31ระวังตัวหน่อย面 industries พระเยอะ
00:11:32ระวังตัวหน่อยจะเป็นลูกสนม
00:11:35ห้ามทํานั่น ห้ามทํานี่ทุกอย่าง
00:11:37แต่พอรับหลังก็คิดว่าค่าเป็นคนง่อ
00:11:39ความคับข้องใจของค่า
00:11:42ถ้าไม่ให้ดื่มเล่า แล้วจะบันเทาได้ยังไง
00:11:45อย่าพูดแบบนั้นสิเพคะ
00:12:01แค่เป็นตัวท่านก็มีคุณค่าพอแล้วเพคะ
00:12:05ถ้าไม่ถึงคิดแบบนั้นเลยเพคะ
00:12:08ก็จริงนะ จริงของเจ้าใช่แล้ว
00:12:11ถ้าอย่างน้อยค่าก็ยังได้สนุกแบบนี้อยู่
00:12:15ไหน ขอดูหน่อยสิ
00:12:17เอามาให้ค่าดูหน่อยสิ
00:12:21ไม่ได้ทํานานแล้วนี่ จริงไหม
00:12:31พวกนางเห็นข้าแล้วหัวร้อยยอดอย่างนั้นเหรอ
00:12:39ไม่รู้เลยว่าข้าเป็นใคร
00:12:42ข้าเป็นใครไม่รู้เหรอ
00:13:01ท่านมาที่นี่ทำไมงั้นเหรอ
00:13:12จะอยู่คุณเดียวแล้ว
00:13:14จ้าค่ะ
00:13:26ข้าเป็นใครไม่รู้ว่า
00:13:31ข้าเป็นใคร
00:13:32ข้าเป็นใคร
00:14:01ไม่เป็นไรใช่รึเปล่า
00:14:03ไม่รู้เหมือนกันว่าเป็นอะไรรึเปล่า
00:14:07ไม่รู้เหมือนกันว่าเป็นอะไรรึเปล่า
00:14:09ถ้าหากข้ารู้สึกเกลียดทั้งเขา
00:14:11ใจข้าคงนึกโทษเขาได้
00:14:13ตอนนี้ข้าก็แค่รู้สึกสมเภทตัวเอง
00:14:15เพราะข้าเจ้ากี่เจ้าการกับเจ้า
00:14:17ก็เลยทำให้ทุกอย่างวุ่นวายปีหมด
00:14:19ถ้าจะให้พูดแล้ว
00:14:21ลึกๆในใจของข้า
00:14:49ลึกในใจของค่า
00:14:52ก็รู้คำตอบอยู่แล้ว
00:14:56แต่ถึงอย่างนั้น
00:14:59ค่าก็ไม่อาจห้ามใจตัวเองได้อยู่ดี
00:15:03เพราะแบบนั้น
00:15:06ค่าถึงได้รู้สึกเศร้ามากๆ
00:15:13ตอนนี้เราเป็นเพื่อนกันแล้ว
00:15:16เพื่อนออกหักร่วมกัน
00:15:20พอคิดว่าเจ้าไม่ได้ออกหักคนเดียว
00:15:23มันก็สบายใจขึ้นใช่ไหม
00:15:25ไม่ใช่สิ
00:15:27ของค่ายิ่งกว่าเจ้าอีก
00:15:31ค่าคิดจะหนีไปพร้อมเขา
00:15:33ทิ้งวังหลวงทิ้งบ้านเมืองไปด้วยซ้ำ
00:15:37เจ้ารู้สึกเสียใจหรือเปล่า
00:15:40ไม่นะ
00:15:41ค่าก็ยังรู้สึกเหมือนเดิม
00:15:47ค่าก็ยังเป็น
00:15:50ตัวค่าคนเดิมที่ยังรักเขาอยู่
00:15:56ถ้าค่างโง่แล้วจะยังไง
00:15:57มันก็ค่าอยู่ดี
00:15:59ถ้าค่าปฏิเศษความรู้สึกรักเพราะมันไม่สมหวัง
00:16:06ค่าคงน่าสงสารเกินไป
00:16:10ค่ามีเสียใจกับรักครั้งนั้น
00:16:13วันนึงถ้าค่าพบใครสักคน
00:16:15ค่าก็จะรักแบบเดิม
00:16:18พอคิดแบบนั้นแล้ว
00:16:20ค่าก็สบายใจขึ้น
00:16:22รัก perception
00:16:48ใช่มากหัวเวน
00:16:51เราต้องไปซื้อนักสือดัง
00:16:53จากหยอนกระ NHองให้เร็วที่สุด
00:16:55วันนี้มีนักสือใหม่เข้ามาด้วย
00:16:58เพราะเจ้าขครับเดียวแล้วเราถึงไปช้า
00:17:01ก็รู้แล้วนะ
00:17:05paletteงдеยววันนี้มีนักสือที่เข้ามาใหม่çon
00:17:21ดีเว้าต้องจากนิด
00:17:51โอ้งหญิง คักมาหานังสืออ่าดละ
00:18:09ข้าวเกมกังของอัจารย์ด็อกบอน ก็น่าสนใจนะ
00:18:12เอ่อ เจ้าได้ว่ายู่แถวนี้นะ
00:18:17เจ้าเจ้า
00:18:47ดูเหมือนท่านจะชอบนังสือพระจนภัยมาก
00:18:57ถึงค่าจะเป็นองค์หญิง
00:19:00แต่ก็ยังออกโดนทางอิสระอย่างผู้ชายไม่ได้อยู่ดี
00:19:04นังสือคือโลกกว้างอย่างเดียวของค่านะ
00:19:07ถูกใจท่านงั้นเหรอ
00:19:16ข้าว่าพวกมันน่ารักดีเนี่ย
00:19:19ถ้าท่านชอบก็เลือกสักอันสิ
00:19:21กระบอมจะซื้อให้เอง
00:19:23ไม่ต้องหรอก
00:19:25ข้าตั้งใจจะซื้ออยู่แล้ว
00:19:27ช่วยข้าดูว่าอันไหนหมอกก็พอ
00:19:28พยายังค่ะ
00:19:46เป็นยังไงใช้ได้หรือเปล่า
00:19:54สวยพยายังค่ะ
00:19:58ทำไมท่านถึงยิ้มแบบนั้น
00:20:04ไม่สวยงั้นเหรอ
00:20:06ไม่ใช่
00:20:07สวยจริงๆพยายังค่ะ
00:20:10ถ้าไม่สวยงั้นค่ะไม่ซื้อดีกว่า
00:20:20เป็นยังค่ะ
00:20:50เกิดอะไรขึ้นระหว่างเจ้ากับลูกชายของเซนาบดีอี
00:21:07ไม่มีเรื่องอะไรนี้เพคะ
00:21:14ข้าดียินทุกอย่างจากพี่ชายเจ้าแล้ว
00:21:18ไม่มีเรื่องอะไรจริง ๆ นั้นเหรอ
00:21:23เจ้าใกล้แต่งงานแล้ว
00:21:33ทำไมถึงยังออกไปเจอกับชายอื่นอีก
00:21:36โชคดีที่คนเห็นคือพี่เจ้า
00:21:38ถ้าเป็นคนอื่นเกิดข่าวลือขึ้นมาจะทำยังไง
00:21:41สำหรับผู้หญิงพรมจันย์เท่ากับทองนับพันธ์
00:21:45แค่เป็นข่าวอาจต้องแต่งกันแล้ว
00:21:47ทำไมเจ้าไม่คิดเรื่องนี้
00:21:49ต่อให้รักกันได้แต่งงานกัน
00:21:52แต่ชีวิตแต่งงานมันยากกว่านั้น
00:21:55แล้วเจ้าจะลำบากกว่าเดิม
00:21:57ถ้าเจ้ามีใจให้เขาฝ่ายเดียว
00:22:00การอยู่ข้างชายที่ไร้ใจให้เจ้า
00:22:06เจ้าจะมีความสุขได้จริงเหลือ
00:22:09ถ้าสามีเจ้าเพิ่งพาไม่ได้
00:22:13เจ้าก็ต้องอยู่อย่างโดดเดียว
00:22:17เหมือนชีวิตแม่ตอนนี้ไงล่ะ
00:22:21แม่асเยอะสูงให้เจ้าเกลียดที่บắngครับ
00:22:24ให้เจ้าแต่งงานกับคนที่ไม่ได้รัก
00:22:27คราการใช้ชีวิตอยู่เขียงข้างชาย
00:22:29ที่ไม่ได้ม่อมหัวใจให้
00:22:31มันก็คือนรกในใจนั่นแหละ
00:22:34ก็ไม่อยากให้เจ้าต้องมีชีวิตแบบนั้น
00:22:42เพราะกันเจ้าตักใจสถึง
00:22:51กลับกลับกลับ
00:23:21นายน้องหมุนตัวหน่อยซิ
00:23:38สวยใช่มั้ยล่ะ
00:23:51มันพ่อ…ลูกยา верacement
00:24:03เป็นราชบุนatherตัวขององค์หญิงฮอารี
00:24:06อะไรนะ
00:24:08องค์หญิงฮอารีเหรอ
00:24:10กูจาใร้ศาละอะไร
00:24:12ราชบุนading fluid
00:24:13ถ้าเป็นราชบุนaderต้องออกจากงาน supernatural chapters
00:24:16ข้าคิดรอบครอบแล้วordinate
00:24:18раб ได้โปรดสriskทั้งสือเข้าร่วมกับเวลากฟ้าตกฟ้าของข้าด้วย
00:24:23ไม่ได้เดดขาดเรื่องคิดเกี่ยวกับคลอมครัว
00:24:26อย่าได้ตัดสินใจเพราะอารมมิชั่วหู ตาใจสะถา
00:24:30ถือว่าเจ้าไม่เคยพูด ke Western
00:24:33พ่า
00:24:33ถึงจะมีเจตนาแรงกล่า
00:24:36แต่การเลือกคู่ครองไม่ได้ขึ้นอยู่กับเจ้าฝ่ายเดียว
00:24:39เรื่องนี้เจ้ารู้ใช่หรือไม่
00:24:48ตอนนี้จะไปได้แล้ว
00:25:05ท่านจะส่งไปจริงเหรอ ถ้าเขาได้รับเลือกขึ้นมาจะทำยังไง
00:25:09ถ้าถูกเลือกเป็นราชบุตเคย นั่นคือชีวิตของเขา
00:25:13ทำไมท่านพูดหมายแบบนั้นล่ะ
00:25:16การยอมแพบพระคอบครัวขัดข้าน กับการยอมตัดใจด้วยตัวเอง
00:25:21เมื่อต้องเริ่มต้นใหม่ วิธีคิดก็จะเปลี่ยนไปจากเดิม
00:25:26เขาไม่เคยเดินออกจากเส้นทางที่หวังไว้ให้เขาเลยสักครั้ง
00:25:31เชื่อข้าและรอดูเธอ
00:25:46ทำไมลายเส้นของข้าถึงไม่เหมือนของอาจารย์เลยนะ
00:26:00ผู้เขาตรงหน้าข้าดูหนักเหมือนกับเขาแทรศารย์เลย
00:26:05นั่นพระใจท่านมีความคิดมากมายหรือเปล่า
00:26:15อย่างนั้นเองเหรอ
00:26:20พระจิตกรใส่หัวใจลงในภาพวาด
00:26:24วันนี้แค่นี้ละกัน ท่านกลับวางก่อนเธอ
00:26:29ก็ต้องมอมต้องแว้ไปทำธุราที่สวนดอกท้อก่อน
00:26:40ว่าแต่ว่าอาจารย์ไม่อยากใช้ชีวิตอิสระ
00:26:44ทำงานสร้างสันอย่างเดียวเหรอ
00:26:46หลังจากเข้ารับตำแหน่ง
00:26:49ท่านต้องทำงานที่สวนดอกท้อ
00:26:51ไม่มีผลงานใหม่ ๆ ออกมาเลย
00:26:54กระมอมสามารถวาดภาพชิ้นใหม่ได้เสมอ
00:26:58แต่ตอนนี้สิ่งที่ต้องทำก็คือการรับตำแหน่ง
00:27:01และรักษาสายตระกูลเอาไว้
00:27:03ถึงจะเป็นขุนนางแค่ในนาม
00:27:06แต่น้อง ๆ ก็ควรมีชีวิตอย่างขุนนาง
00:27:16ตายแล้ว
00:27:18อำทั丈夫
00:27:21อ๑า
00:27:23อBir อ๋อ
00:27:25อ๋อ อ๋อ อ๋อ
00:27:27อ๋อ
00:27:38อ๋อ อ๋อ อ๋อ อ๋อ อ๋อ ä๋อ อ๋ออ๋อ blockchain
00:27:40เดี๋ยวจะประชวนเอานะเพคะ หาที่หลบฝนชั่วคราว
00:27:44รอให้พวกนางในมา
00:27:57โปกยี วิ่งกันเถอะ
00:28:10โปกยี วิ่งกันเถอะ
00:28:27โปกยี อาจารย์ ดูเหมือนท่านไม่มีชุดให้เปลี่ยนค่าเลยเอาชุดสำรองมาให้ท่าน
00:28:40อาจารย์ ช่วยอยู่ตรงนั้นสักครู่
00:29:10มีอาจารย์ ช่วยอยู่ตรงนี้
00:29:14ไม่เจiminiveness sensor
00:29:22czeka
00:29:33สงสัยจะถืนเต้นแค่แบบแรกมั้ง
00:29:47ไม่มีอะไรมากหรอก
00:29:52เปลี่ยนชุดตรงนี้ได้เลย
00:29:54นี่น่ะ
00:29:56น่ะ
00:30:26อืม
00:30:56เขารออยู่เพคะ
00:31:04กรอมอมได้รับจดหมายจากองค์หญิง
00:31:21ก็เลยมารอท่านล่วงหน้า
00:31:24วันนี้ท่านจะให้คำตอบกรอมอมได้ใช่ไหม
00:31:29ถูกต้องแล้ว
00:31:31ยังไงเหรอพระยะค่ะ
00:31:34ท่านคิดว่า
00:31:36กรอมอมคู่ควรจะเป็นรัชบุติเคยหรือเปล่า
00:31:39ก่อนอื่นเลย
00:31:43ท่านอยากถามท่านบางอย่าง
00:31:46เรื่องอะไรเหรอพระยะค่ะ
00:31:48ถามว่า
00:31:56ท่านรักค่าหรือเปล่า
00:31:59กรอมอมพูดไปแล้ว
00:32:12การผูกพันจิวิญญาณสามีพรยา
00:32:14ดีกว่าอยู่ด้วยความรักคล้ย
00:32:17กรอมอมอยากเป็นสหายร่วมชีวิตกับองค์หญิงพระยะค่ะ
00:32:25สหายร่วมชีวิตที่ท่านคิด
00:32:29น่าจะต่างกับสหายร่วมชีวิตที่ค่าคาดคิดเอาไว้
00:32:35ท่านอาจจะหัวร่อยเยอะที่เห็นหญิงง่อกขาวยอมเสียงชีวิตเพื่อความรัก
00:32:41หัวใจค่าสำหรับผู้ร่วมชีวิต
00:32:44ไม่ว่าจะความรักใคร่
00:32:45หรือว่าความผูกพันจหรือว่าเป็นสหาย
00:32:48มันก็มีพื้นฐานมาจาก
00:32:49แล้วก็มีพื้นฐานมาจาก
00:32:51ความไว้วางใจที่มีให้กับอีกฝ่ายหนึ่ง
00:32:57ท่านเคยบอกว่า
00:32:59ถึงแต่งานกันแล้วก็ไม่สนใจว่า ошиб ฝ่ายจะมีคนอื่น
00:33:03คำนั้นทำลายความสัททาที่ค่ามีต่อสหายร่วมชีวิต
00:33:07ข้า
00:33:10มีความหวังว่า
00:33:12จะได้ยื่นเคียงข้างสามีด้วยหนึ่งใจเดียวกัน
00:33:15ไม่ใช่เพื่อนร่วมชีวิตที่ไร้ความสัทธา
00:33:21ถ้าหากเป็นเช่นนี้ ท่านคงเป็นราชบุตเคยไม่ได้
00:33:31หากกระหม่อมจะยอมแพงยังไง
00:33:35กระหม่อมคงไม่คิดจะเริ่มต้นด้วยซ้ำ
00:33:39ถ้ากระหม่อมอย่างเป็นพระสุบุตเคย
00:33:45ต้องทำยังไงเพื่อค่ะ
00:33:54ท่านต้องโน้มน้าใจข้าให้ได้
00:34:09ให้ว่าเกาะหลัง
00:34:11ต้องหาจะได้
00:34:13แล้วเวิดสิ
00:34:18เฮ้ามาน้าไง
00:34:21อันดสิ
00:34:27ฉันได้เยี่ยวกัน
00:34:29ฉันเป็นไควโน้มนี้
00:34:33อันหรอก
00:34:36ฉันทำไม
00:34:38เจ้าใจ
00:35:08เธอ
00:35:17มีอะไรเหรอ
00:35:19ข้าทำอะไรโงกเหล่าไปกันเหรอ
00:35:26ไม่ใช่อย่างนั้นเพคะ
00:35:29ไม่ใช่อย่างนั้นเพคะ
00:35:32แล้วทำไมท่านพูดอย่างนั้น
00:35:35เราแต่งานกันมาหลายปีแล้ว แต่หมอมฉันก็ยังบกพร่อง
00:35:40ไม่สามารถตั้งคันได้สักที
00:35:48อย่าพูดแบบนั้นสิ
00:35:50พวกเรายังหนุ่มสาว
00:35:52ทำใจให้สบาย ยังไงเราก็ต้องมีโอกาสแน่
00:35:57หมอมฉันไม่อยากเคร่งเรียบ และความหว่างเลื่อนรอยอีกแล้ว
00:36:01หากมีหญิงสาวอีกคน คอยรับใช้องค์ชายน่าจะดี
00:36:08ว่าไงนะ
00:36:14ท่านต้องมีหลานคนแรกให้ฝากบาท
00:36:16นั่นคือหน้าที่ของรัจทายาติไปคะ
00:36:19ที่ผ่านมาท่าน
00:36:24หมองค่าได้ความรู้สึกแบบนี้เหรอ
00:36:29เราสองคน มีความสัมพันธ์กันแค่นั้นเหรอ
00:36:37ทำไมต้องทำให้สัมภาพข้าหน้าเวทนาด้วย
00:36:41จริงๆเลย องค์ชาย
00:37:04องค์ชาย
00:37:06ต้องค์ชาย
00:37:20หัวๆ อ่าหัวๆ
00:37:34โอ้ย องชาย
00:37:35ต้องเสด็จกลับไปอับนี้
00:37:37โอ้ย องชาย
00:37:41โอ้ย องชาย
00:37:50พวกเจ้าไปได้แล้ว
00:37:57ตอนนี้ค่าอยากอยู่คนเดียว
00:38:20เจ้าไปได้
00:38:51องคชาย
00:39:00นั่นองคชายใช่หรือเปล่าอ่ะ องคชาย
00:39:08ท่านคงมาหาท่านลุงใช่ไหมเพคะ
00:39:12มีอะไรเหรอเพคะ
00:39:14ท่านอาจารย์ไปเป็นทู่ที่ย่อนกะย่อง
00:39:17ท่านคงไม่รู้เรื่องนี้ใช่ไหมเพคะ
00:39:20ข้าตั้งใจมาหาเจ้านะ
00:39:24คืนนี้เจ้า
00:39:28มาดื่มเป็นเพื่อนข้าหน่อยได้ไหม
00:39:50ผู้ยิ่งใหญ่อย่างองค์ชายรัชธายาติ
00:39:59มีเรื่องให้กลุ่มใจด้วยเหรอ
00:40:02ข้าเป็นแบบนั้นเหรอ
00:40:06เพคะ สีหน้าท่านเหมือนคนอดข้าวอดน้ำมาเลยเพคะ
00:40:13ข้าหิวจริง ๆ นั่นแหละ
00:40:19แต่เป็นความหิวที่ไม่ได้เติมเต็มด้วยอาหาร
00:40:43เอลหลังสิเพคะ
00:40:46ถึงจะเป็นองค์ชายผู้ยิ่งใหญ่อย่างท่าน
00:40:50บางครั้งก็ต้องการที่สำหรับพักพิ่งเช่นกัน
00:40:57ทุกอย่างจะต้องเรียบร้อยดี
00:41:01ทุกอย่างจะผ่านไปได้เพคะ
00:41:06ขอบใจมาก
00:41:08วันนี้ค่าขอพัก
00:41:13แบบนี้สักครู่นะ
00:41:27คุยยยยiii
00:41:34อีกจังวน
00:41:52อีกจังวน
00:42:04โอ้งหญิง
00:42:28ได้ยินว่าท่านมีเรื่องสำคัญจะคุยด้วย
00:42:34กลมอมโง่เขาขนาดนี้เลยเหรอ
00:42:39แม้ความรู้สึกจะชัดเจนเหลือเกิน
00:42:42แต่ก็ยังแร่งทำเป็นไม่รู้มันอีก
00:42:53กลมอมหลงรักองค์หญิงเพราะค่ะ
00:42:59ดังนั้น
00:43:00กลมอมจึงอย่าเข้าร่วมคันเลือกราชบุตเขย
00:43:04ขอโทษด้วย
00:43:08อยู่อยู่ท่านก็พูดถึงเรื่องนี้
00:43:12ท่านเป็นคนดีมากคนหนึ่ง
00:43:14ขอโทษด้วย
00:43:16อยู่อยู่ท่านก็พูดถึงเรื่องนี้
00:43:20ท่านเป็นคนดีมากคนหนึ่ง
00:43:22แต่ว่าค่า
00:43:24ไม่เคยมองท่านในถานะคนรักเลย
00:43:26ท่านเป็นคนดีมากคนหนึ่ง
00:43:28แต่ว่าค่า
00:43:30ไม่เคยมองท่านในถานะคนรักเลย
00:43:32ไม่เคยมองท่านในถานะคนรักเลย
00:43:40เช่นนั้น
00:43:42นับจากนี้ไปท่านช่วยมองกลมอมอีกครั้งได้หรือเปล่า
00:43:50ให้โอกาสกลมอมด้วยท่าน
00:43:54หัวใจกลมอมอยู่ที่องค์หญิงแล้ว
00:43:56ค่อยๆ พิจารณาก็ได้พระค่า
00:44:00พระค่า
00:44:02จะคำตอบแบบไหน
00:44:04แล้วผมก็ยินดีรอพระค่า
00:44:26ตัวนี้รู้สึกยังไง
00:44:28มองฉันก็ไม่รู้
00:44:36อย่าได้แบบไหนอีก
00:44:38เดี๋ยวก่อนเพคะ
00:44:44ทำไมเจ้าหน้าแดงกลับอย่างนั้น
00:44:48พอได้แล้วเพคะ
00:44:50พอได้แล้วเพคะ
00:44:52จริงๆเลย
00:45:00เอาอีกไหม
00:45:04ต้องหยุดแล้วจริงๆเพคะ
00:45:06จริงๆเพคะ
00:45:08โอ้ย
00:45:14โอ้ย
00:45:16โอ้ย...จริงๆเลย
00:45:18โอ้...เถอะ
00:45:20ท่านเป็นยังไงบ้าง
00:45:22ไปต่อรอบสองกันไหม
00:45:24วันนี้พอแค่นี้เธอ
00:45:26ตั้งแต่เช้าจรดเย็นเหนื่อยแล้วเพคะ
00:45:28โอ้ย
00:45:29แล้วมอมเตรันมีงานต้องทำด้วยเพคะ
00:45:30โอ้ย
00:45:32ถ้าเริ่มหรือไม่จบ
00:45:35ก็อย่าเริ่มเลยดีกว่า
00:45:37ใครยาใจร้ายจิงๆ
00:45:39เอ girlfriend
00:45:43ว่าแต่นะ
00:45:44พี่ชายท่านเป็นจะเป็นอย่างไรบ้างนะ
00:45:47ที่เขาบอกว่าจะคับเลือกเป็นราจบุตรเขย
00:45:51ควishes therapist
00:45:53古คาก็ไม่ถึงเลยจึง ๆ
00:45:55แล้วท่านคิดปณ์ห desktop
00:45:57ไม่เพคะ
00:45:59ทำไมล่ะ
00:46:01ก็...พี่ชายท่านจะต้องเป็นราชบุตเคยที่เหมาะสมกับองค์หิวหวารีแน่แน่
00:46:07ไม่สิ
00:46:09ถ้าเขาต้องเลิกรับราชการเพื่อเป็นราชบุตเคยก็น่าสิดายมากนะ
00:46:18มันผิดที่จุดเริ่มต้นเพคะ
00:46:22เรื่องนี้ไม่เกี่ยวว่าใครดีกว่าหรือใครดีน้อยกว่าเพคะ
00:46:28ยังไงซัพผู้ใหญ่ก็เป็นคนตัดสินใจเรื่องแต่งงาน
00:46:32แต่สิ่งสำคัญกว่าก็คือใจของทั้งคู่
00:46:38ไม่เคยมีสักครั้งที่องค์หิวหวารี
00:46:42จะมองพี่ชายของมอมชันในฐานะคนรักได้
00:46:46รหัมนั้นเราไม่รู้หรอก
00:46:48ถ้าเขามีภยายาม Burg surgeon like fails
00:46:51เหมือนอย่างแฆ่ไง
00:46:53แฆ่ต้องพยายามไม่รู้จักเน็ดเนื่อย
00:46:56ในที่สุด ท่านก็เปิดใจไม่ใช่เหรอ
00:47:01กรณีของพี่ต่างกับของท่านนะ PHA
00:47:04ยังไงเหรอ
00:47:07เพราะว่าหน้าของท่านหล่องเหราไงато
00:47:10ถ้าท่านหน้าตาไม่หล่อ flip
00:47:12ของชั้นก็ไม่มอง
00:47:13หรอกเพคะ
00:47:15โถว จริง ๆ เลย
00:47:17ไม่นึกเลยว่า
00:47:19สุดท้ายหน้าตาค่าจะมีประโยชน์
00:47:21ว่าแต่
00:47:23นอกจากหน้าตาแล้ว
00:47:25มีอะไรอีกไหม
00:47:27ตั้งใจหน่อยเพคะ
00:47:29ช่วงนี้ท่านตามค่าตลอดเวลา
00:47:31จนแล้วเลยบทเรียนเกินไป
00:47:33อ้าย
00:47:35อ้าย
00:47:41ข้าไม่ต้องรับการใช้การ
00:47:43จะเรียนไปทำไม
00:47:45ถ้าทำตัวโดดเด็น
00:47:47ก็มีแต่จะโดนฝาบาทใช้งาน
00:47:49ตอนนี้ข้าก็
00:47:51สบายดีแล้ว
00:47:55อ้าย
00:47:57อ้าย
00:47:59อ้าย
00:48:01อ้าย
00:48:03อ้าย
00:48:05อุดท้าย
00:48:21อู såก
00:48:23expecting
00:48:25ขอบคุณครับ
00:48:55ช่วยด้วย
00:49:05ช่วยด้วย
00:49:22มาทันไว้นะ
00:49:25ไม่ได้อันตรายถึงชีวิตขอรับ
00:49:39น่าจะเป็นลมพระหมดแรง
00:49:41เดี๋ยวค่าจะจ่ายยาสมุนไพลให้เองขอรับ
00:49:44ขอใจแล้วขอรับ
00:49:46ขอบคุณครับ
00:50:00ขอบคุณที่ท่านช่วยเหลือ
00:50:24เพราะความตื่นจนก
00:50:26ค่าคิดแค่ว่าต้องพามาที่นี่ขอบคุณที่ท่านช่วยเหลือ
00:50:31ไม่หรอกพระยะค่ะ
00:50:48ท่านได้สติแล้วเหรอ
00:50:51รู้สึกดีขึ้นหรือยัง
00:50:56ถ้ามีอะไรที่ค่าช่วยท่านได้
00:51:12เกิดอะไรเคิ่นเล่ามาสิ
00:51:15ทำไมถึงค่าตัวตายแบบนั้น
00:51:19อย่ายุ่งกับค่าเลย
00:51:21ไม่มีใครช่วยค่าได้
00:51:24ต้องได้สิ
00:51:26ค่าเป็นองค์หญิงของแค้นนี้
00:51:29ท่านบอกค่ามาได้เลย
00:51:34ท่านคือองค์หญิงงั้นเหรอ
00:51:36ใช่แล้ว
00:51:38เพราะฉะนั้นบอกค่ามาเถอะ
00:51:40น้องสาวองค์ชายหวาอิงงั้นเหรอ
00:51:44ถูกต้อง
00:51:45แล้วท่านจะช่วยค่าได้อย่างไรกันแล้ว
00:51:47โอ้งชายฮะวาอิงขึนใจข้า
00:51:52เขาครากเรามาจันข้าปัน
00:51:55ข้าเอาเรื่องของข้าไปคุยหม้อออวด
00:51:58ข้าไม่มีหน้าจะมีชีวิตอยู่ต่อแล้ว
00:52:01แล้วโอ้งหญิงที่เป็นน้องสาของชายพูดนั้น
00:52:04จะช่วยอะไรข้าได้อย่างนั้นเหรอ
00:52:06รุ่นจริงมันเหรอ
00:52:17ชีวิตข้าไม่เหลือเชินดีแล้ว
00:52:19ถ้าคิดว่าข้าจะก็ออกไปเพื่ออะไรอีก
00:52:22ข้าไม่ควรมีชีวิตอีกต่อไป
00:52:25อย่างที่เสียพระมันจัดไปแล้ว
00:52:27จะแตกกับใครได้อีกแล้ว
00:52:36ถ้าโอ้งหญิงยังอยู่ที่นี่
00:52:45นังไม่น่าจะสงบได้
00:52:48ท่านออกไปก่อนเธอเนอะ
00:53:06เงื่อหน้าขึ้นมาแล้วฟังที่คับพูดให้ดีเนอะ
00:53:25มีบางอย่างที่ท่านเข้าใจผิด
00:53:28สิ่งสกปรกไม่ใช่ร่างกายท่าน
00:53:31แต่เป็นจิตสำนึกขององค์ชายฮวาอิ่ง
00:53:35ถ้าอยากจบชีวิตตัวยังอีกครั้ง
00:53:39นั่นก็แล้วตอดท่าน
00:53:41แต่ว่า
00:53:43ถ้าอยามีชีวิตอีกครั้ง
00:53:46ค่าจะมอบชีวิตใหม่ให้เน
00:53:49คุณค่าของท่าน
00:53:51ไม่ได้อยู่ที่พรมจรรพียงอย่างเดี๋ยวเท่นนั้น
00:53:56ค่าของท่านไม่ได้อยู่ที่พรมจรรย์เพียงอย่างเดียวเท่านั้นเนาะ
00:54:08จะตามค่ามาไหม
00:54:26มีข่าวลือเรื่องนั้นออกมาจริงหรือเปล่า
00:54:32ท่านพี่เป็นคนก่อเรื่องจริงหรือเปล่า
00:54:38เรามอมไม่ทราบ
00:54:45ถ้าหากนี่เป็นเรื่องจริง
00:54:48ค่าจะไม่มีทางให้อภัยท่านพี่เด็ดขาด
00:55:00ท่านกลับก่อนเถอะ
00:55:02ค่าจะรอจนกว่าอาการของนางจะดีขึ้นก่อน
00:55:05เดี๋ยวเสรียงมา ค่าค่อยกลับ
00:55:09ค่อยกลับ
00:55:18อุ่งชายหว่าอิ่งเนี่ย เร็วยิ่งกว่าสัตว์สะอีก
00:55:33เขาใช้ตำแหน่งตัวเองขึนใจผู้หญิงหลายคนแล้วใช่หรือไม่
00:55:38ถูกต้องแล้วเจ้าค่ะ และท่านดูหรือเปล่า
00:55:40พวกเด็กๆที่หอกกี้แซง บอกว่าตอนนี้เขาแอบนัดพบกับนางในที่บ้านพักของเจ้ากรมอี
00:55:46จริงๆเลย เป็นคนที่ไม่กลัวฟ้ากลัวดินเลยจริงๆ
00:56:16ประเดิน
00:56:23แอบelines ต้องวังหร jumis
00:56:28นี้เวล 21st
00:56:30pin
00:56:31ห продолжquisite
00:56:34เจ้าเจ้า
00:57:04อ้าว! นั่นใครก็ล่ะ
00:57:11ลูกชายคนโตของตะกูลเซนโมดีอีนิดน่ะ
00:57:17ท่านมาพบใครที่นี่เหรอ
00:57:23เจ้าก็ชอบพูดอะไรแบบแปลกออกมานะ
00:57:29นี่เป็นบ้านพักของสหายค่า
00:57:32ค่าถ้าต้องพบสหาย TRACK
00:57:35แล้วเจ้าล่ะ Jerusalem
00:57:38มาทำอะไรที่นี่
00:57:40กลำอบได้ยินเรื่องมέςอย่าง
00:57:43ข่าวลือเกี่ยวกับตัวค่า
00:57:45มีอยู่ตลอดนั้นและ
00:57:46พวกซอดรุดซอดเห็นมีชีวิตเพื่อข่าวรือล่ะ
00:57:48ว่าไหม
00:57:50ท่านดาวได้ไหมว่าเรื่องไหน
00:57:52ไม่รู้สิ!ค่ะ
00:57:54เจ้าๆ Marian อะไร บ้างแน่
00:57:57สำหรับองค์ชายฮวาอิงโลกนี้คงจะง่ายมาก
00:58:02หญิงสาวที่โดนท่านขึนใจสูญเสียพรมจันกำมังจะค่าตัวตาย
00:58:08ท่านทราบไหมพระเศค
00:58:11เจ้าว่าใครขึนใจใคร
00:58:13เป็นแค่บันดิตคนหนึ่ง
00:58:16กล้าดียังไง ถึงมาใส่ความองค์ชายฮวาอิง
00:58:19นี่เจ้ากำลังนึกดูถูกข้าอยู่ใช่ไหมล่ะ
00:58:26ข้ารู้เรื่องเจ้า กับองหญิงฮомาจิน ทุกอย่าง
00:58:31ข้าเห็นมัน ด้วยตาของข้าเอง
00:58:35แล้วควรเห็นเจ้า Hanson bratuul
00:58:38ข้าแกม่ะสั่งจรรค้ามันструментหรือ
00:58:41บริษังเอง without him
00:58:42ข้าจะยิ่นนังสื้อ ให้เสร็จพ่อ
00:58:45เปิดภัยเรื่องของ เจ้ากับองหญิงฮวอจิน
00:58:48ข้าจะเชื่อว่า ลุกชายของ Sett envisioned A. ACE
00:58:52รับหลังจะแอบทำเรื่องเร็วสามต่ำช้า
00:58:55เสด็จพ่อต้องได้รู้เรื่องนี้
00:59:00ข้าจ้า พระชากใบหน้าอับปลักษ์ของเจ้า ให้คนทั้งโลกได้เห็น
00:59:07ข้าจะเปิดเผยทุกอย่างให้หมด
00:59:22ข้าจะเป็นสิ่งที่โอ้งชายหวาอิงเกลาวอ้างเป็นเรื่องจริง
00:59:36ตระกูลของเจ้าก็มีความผิดทานลบหลูดูมินย์
00:59:42exporting
00:59:46ถ้าสิ่งที่องค์ชาย หวานิ่ง กล่าวอ้างเป็นเรื่องจริง
00:59:49พระกุณของเจ้าก็มีความผิดฐาน ลบหรูดูมินเชื้อพระหัง
00:59:54ถ้าแตกุณเจ้าร่มส Rhain ค่าก็ผู้อะไรไม่ได้
00:59:59welded เรื่องนั้นไม่เป็นความจริงไพย
01:00:03ค่าก็คิดเช่นนั้นเหมือนกัน
01:00:05แต่ถ้าว่า
01:00:07เมื่อหวานิ่งส่งหนังสือคำรองมา
01:00:10ในธนураente พระ равชา
01:00:12ข้าก็ต้องตัดสินความ
01:00:15แต่ก่อนอื่น
01:00:17ในฐานะสะหายของเจ้า
01:00:19และ
01:00:20ในฐานะพ่อขององหญิงหังว่าจิน
01:00:23ข้าอยากถามว่า
01:00:24สิ่งได้ดีที่สุด
01:00:25สำหรับตัดกวนเจ้าและลูกๆของเรา
01:00:29นั่นและที่ข้าอยากรู้
01:00:42ท่านพ่ออีกฐาหละขอรับ
01:00:47ใช่แล้ว
01:00:52อง Sex Laser
01:00:52อง Cancer
01:00:54ได้ยืนอังสือคำร้อง
01:00:56เรื่องเจ้ากับองค์หญิงหัวชีน
01:00:58เพราะจะ okei
01:01:00เห็นเจ้ากับองค์หญิงหัวชีนแอพบกัน
01:01:02เขาต้องการให้โปรดค่าเจ้าจากFi
01:01:05افฯต for an
01:01:06โทษา Rankmoder
01:01:07Han
01:01:09เพื่อให้เรื่องนี้จบยังเงี่ยบ เส่ากับองหญิงฮากจินต้องแต่งงานกันเพื่อนักษะเกี่ยร์องหญิง
01:01:18ฟราบาuchiไม่ได้ต้องกันแบบนี้ ข้ากับเจ้าก็ไม่ต้องการเช่นกัน
01:01:23ข้าไม่ได้ทำอะไรองหญิงเลยขอรับได้ประโครทเชือrosค่าด้วยข้าเลังเชือfleฎ
01:01:32แต่เรื่องของเรื่อง ปัญหาที่ไม่ใช่ของเจ้าคนเดียว
01:01:37แค่เรื่องหนุ่มสาวทำตามหัวใจตัวเอง
01:01:40แต่สุดท้ายแล้ว มันกลายเป็นเรื่องตัวสินชะตากรรมของตระกูลเรา
01:01:46นี่ก็คือ น้ำหนักที่เจ้าต้องแวกรับ เมื่อเกิดในตระกูลชั้นสูง
01:01:55เพื่อเกียดของตรรกูลเรา ถ้าเจ้าอยากได้ความเป็นทํา ต่อให้ค่าต้องโดนปลดจากต้ำแหน่ง ค่าจะคัดคันขำร้องขององค์ชายและพิสูตรว่าเจ้าบริสุทธิ์
01:02:11ถ้าหากเจ้าอยากเป็นน่าจะบุดเคยขององค์หยิงหวารีจริง ๆ เจ้าก็ต้องเตรียมพร้อมเช่นกัน
01:02:18ไม่ว่าจะเลือกแบบไหน ถ้าก็จะสนับสนุนเจ้าทุกทาง ว่าตาสินใจเธอไม่ต้องคิดมาก
01:02:48โอ้งหยิง บันดิตอีจางวอน เดิ่นทางมาถึงแล้วเพคะ
01:02:59โอ้งหยิง ข้าต้องมอบมีเรื่องเร่งดวนต้องบอกโอ้งหยิงพระยะค่ะ
01:03:09ได้ ข้าได้ยินจากพี่ชายแล้วล่ะ เอาล่ะ ท่านมีเรื่องอะไรล่ะ
01:03:20โอ้งชายฮาวายอิง ยึงคำร้องเรื่องกระม่อมกับโอ้งหยิงถึงฝ้าบาท
01:03:28อาจจะฟังโอ้อวดไปบ้าง แต่โอ้งหยิงยังอยากแต่งงานกับกระมอบไหม
01:03:40เพราะการใช้ชีวิตอยู่เคียงข้างชายที่ไม่ได้มอบหัวใจให้
01:03:45มันก็คือนารกในใจนั่นแหละ ข้าไม่อยากให้เจ้าต้องมีชีวิตแบบนั้น
01:03:54เพราะงั้นเจ้าตัดใจสะถึง
01:04:00ข้าไม่อยากแต่งงานแล้ว
01:04:05จริงอยู่ที่ครั้งหนึ่งข้าเคยมีใจให้ท่าน
01:04:09แต่ตอนนี้มันเป็นเพียงอดีตเท่านั้น ไม่มีอะไรแบบนั้นแล้ว
01:04:16แม้แต่เสด็จพ่อ ก็บอกว่า
01:04:20ข้าควรแต่งงานกับลูกชายของท่านแม้ทัพ
01:04:24จากนี้คำร้องขององค์ชายฮาวาอิงก็ไม่เป็นปัญหาอีก
01:04:34ขอภายที่ทำให้ท่านไม่สบายใจ
01:04:37ไม่ว่าที่ไหน ไม่ว่าเมื่อไหร่
01:04:45หวังว่าองค์หญิงจะมีแต่ความสูงใจ
01:04:51ค่ะ
01:04:53ค่ะ
01:04:55ท่านแม้ท่านถูกิด
01:04:57แล้ว
01:04:59ท่านแม้ท่าน
01:05:05อื้อ
01:05:08อลเกิน
01:05:11ท่านฮิเซเซ
01:05:15จะกำลังของโปรดติดต่อ ก็ 팬เชฟสไง
01:05:19แกกจะลงของ Galaa ยังไม่เวลา นะ
01:05:30อาจปลอดอย่างของ Galaa
01:05:33อาจปลอด์ฝังที่รับยัง ฝักยังจริง
01:05:35กทุกต่อไปนี้
01:05:37ก็ไม่รู้ ตรกอย่างที่นก็ลงสวย
01:05:41ของ เศนอร์ปดีอี ของกัวละหน ยอกใหญ่แล้ว
01:05:56้าวะ แล้วพระหวังสู้หาย
01:06:01เป็นเพราะค่าส่งคำร้อง ให้เสด็จพ่อ
01:06:04ครอบครัวของเซนอร์ปดีอี
01:06:07ของกูละหนยอกใหญ่แล้ว
01:06:09ตอนนี้แล้ว ที่เราจะได้กำจัดพวกเสนอบดีอีที่ขวางทางท่านตา แบบถอนราก ล้างทะกูลเลย
01:06:20รู้ไหมตอนนี้ข้างนอกก็นอะไรขึ้น ไม่รู้เรื่องเลยอย่างนั้นหรือ
01:06:28โอ้โห นึงสื่อเล่มใหม่ล่ะ นิยายรับชุณหวาเล่มที่สาม หรือดูร้อนต้องหา
01:06:39ยัตลองหาวะ นิยายรักชุณหวาเล่มสาม ในที่สุดก็วางแผนแล้ว
01:06:46ความรักต้องห้าม Rockhood
01:06:49หรือ Together like the league ultimately
01:07:09เอ้ย ไม่มีทางหรอก
01:07:12ต่อให้เขาเฉ novel ขนาดไหน
01:07:14แต่ไปฮroomsกำนางในของพ่อได้ไง
01:07:17มันคงเป็นแค่เรื่องแเป่งแล้ว
01:07:19ก็นั่นนะษ Safari ถ้านี้เป็นเรื่องจริงๆ
01:07:22จะขายเปิด прhoj แบบนี้ได้หรอ
01:07:24ปานนี้มุ่นวายหมดแล้ว
01:07:27ว่าแต่เนื้อเรื่องเน้องศืpaper เป็นยังไงกันนะ
01:07:30เรามาอ่านด้วยกันเถอะ
01:07:32อังชายอีเป็นองชายที่เกิดจากพระสนมของภาราชาย
01:07:38วันหนึ่งเข้าไปขืนใจหญิงคนหนึ่งที่ชื่อว่าซอร์อี
01:07:41ซอร์อีที่โดนคราบพรมจารย์เพยงจะค่าตัวตาย
01:07:44แต่จินอีซึ่งเป็นน้องสาวของภาราช Ferr сыork ช่วยชีวิตนะหวัยได้
01:07:47จินอีกับสิ้นใจจะแก้แค้นให้หยิงสาว
01:07:50จินอีซึ่งมีฟรีมือด้านวาดภาพ
01:07:52ภาพลอมตัวเป็นผู้ชายเข้าไปในวันหลัว
01:07:55แล้วแодงวาดภาพองชайอี
01:07:57ที่กำลังมีสัมพันธ์สวัดกับเหล่านางในของพระราชา
01:08:02โชคร้ายเหลือเกิด
01:08:04ที่เหล Espite ภาพนับใตรงในของพระราชา
01:08:05ไม่รู้ตัวเลยว่ากำลังจะเกิดอะไรขึ้น
01:08:08และจริงอีก็ใช้โอกาสนี้
01:08:11yorửนเน้ากศือคำร้องต่อทางการ
01:08:13ก็ให้จับก Làm Mida
01:08:15สุดท้าย เขา earn โทษยังหนัก
01:08:17และโดนพระราชาสั่งให้
01:08:20ในBuild multic le practise
01:08:23เรื่องราว economies ร้ายกับ 1 หวาername ค Twelve
01:08:26Viktor Sharm
01:08:26คิดว่าไงคะ เมื่อเลยใช่ไหมล่ะ
01:08:29เรื่องหิดเทนPO
01:08:33คือว่า
01:08:34นี่เป็นเรื่องราว
01:08:36ขององค�ัยหว quarantine ใช่ไหม
01:08:40ไม่ใช่ นี่มัน
01:08:43บอกกระมองมาตามตรงเดี๋ยวนี้ เราจะได้หาทางออกกันด้วย
01:08:50เรื่องนั้น...
01:08:53ถามจริงๆ ท่านคิดอะไรของท่าน โย
01:08:57ต่อให้เสียเพลงแค่ไหน ก็ต้องมีคอบแค่ด้วยสิ
01:09:04คนที่เขียนเรื่องนี้ ต้องรู้เรื่องของท่านเป็นอย่างดีนั่นไหน
01:09:10แล้วก็ตั่งใจเผยเพละมันด้วย ไม่งั้นไม่เร็วขนาดนี้นะ
01:09:17ฝีมือใครกันแน่นะ
01:09:20ก่อนฟาบาจะทราบเรื่อง เราต้องรีบหาตัวเขาให้เร็วที่สุด
01:09:25Caesar
01:09:30ื Delete
01:09:35อาจisko
01:09:41จับ eens สวัสดี
01:09:41อาจ
01:09:44อาจ
01:09:45อาจ
01:09:46รับ
01:09:49อาจ
01:09:50อาจ
01:09:51ฝีร์
01:09:52ขอบคุณครับ
01:10:22เฮ้าเจ้าเถอะ
01:10:52ที่นาตรงนาตรงนี้
01:11:22oh oh
01:11:23oh
01:11:39눈부신 하루가 모두 설레는
01:11:43눈빛에 멀들어가
01:11:47숨길 수 없어서
01:11:51입가에 번지는 미소가 가득 채워진 내 너를 찾는
01:12:00시선 따라 혼자가 아닌 나
01:12:05포근히 감싸주는 품 안에 가득 들어온 눈빛
01:12:16내 곁에 스며드는 the rest of my life
01:12:23그토록 찾아 헤맨 가장 소중한 세상을 다 가진 데
01:12:32이제서야 깨달은 마음에 I'll love for the rest of my life
01:12:43내게만 허락된 선명해진 맘
01:12:50네 손길에 깊어만 가
01:12:56따뜻한 햇살은
01:12:59흐흐흐
01:13:01흐흐흐
01:13:02흐흐흐
Be the first to comment
Add your comment

Recommended