Dlaczego współczesne plakaty filmowe wyglądają tak samo?

tvfilmy

Czy to już utarty schemat? a może ktoś wszedł do naszych umysłow i wie jak robić plakaty by przyciągały uwagę. Nie odpowiemy teraz na to pytanie, bo nie da się tego zrobić tak łatwo, ale na pewno Weronika spróbuje rozwiać wszelkie wątpliwości w tym temacie.  --- ✔ Facebook TvFilmy: https://www.facebook.com/Filmomaniakpl-104320947717013/ ✔ Instagram TvFilmy: https://www.instagram.com/tvfilmy.yt/ ✔ Nasz główny kanał: https://www.youtube.com/user/TVGRYpl

Transcript

00:00O co chodzi z plakatami filmowymi?

00:02Serio.

00:03Dlaczego każda hollywoodzka produkcja

00:06promuje się tą samą grafiką

00:08z pomarańczowo-niebieskim światłem?

00:25Okej.

00:26Może troszkę skłamałam.

00:28Każda hollywoodzka produkcja

00:30i nie jest tu też zawsze ta pomarańczowo-niebieska grafika.

00:32Czasem jest to

00:34para stojąca tyłem do siebie.

00:36Albo mroczne plecy

00:38na jeszcze mroczniejszym tle.

00:40Albo oko.

00:42Albo cokolwiek innego,

00:44co w swoim twitterowym poście

00:46wymienił Lee Steffen,

00:48bo to od niego ukradłam te wszystkie kategorie,

00:50ale nie mówcie nikomu.

00:52Niech to zostanie między nami.

00:54Okej?

00:56No dobra, to może zacznijmy od tego,

00:58jak w ogóle plakaty wyglądały kiedyś.

01:00Plakat w formie jaką kojarzymy

01:02pojawił się w XIX wieku.

01:04Wiązało się to z rozwojem litografii,

01:06czyli no w skrócie drukowaliśmy rzeczy,

01:08jeszcze zanim wynaleźliśmy drukarki.

01:10Artyści tworzyli tzw. matryce,

01:12np. w drewnie albo w miedzianej płytce

01:14i następnie te matryce odbijały się na papierze w określonej ilości.

01:18Wszyscy tworzyli tzw. matryce,

01:20np. w drewnie albo w miedzianej płytce

01:22i następnie te matryce odbijały się na papierze w określonej ilości.

01:28Wcześniejsze techniki działały w gruncie rzeczy jak pieczątki,

01:32w takim sensie, że twórca matrycy musiał dosłownie wydłubać wzór jaki chciał później odbić.

01:37Dopiero wspomniana przeze mnie wcześniej litografia pozwalała na naniesienie rysunku prosto na kamienną matrycę,

01:44z bawienia się w dłuta i inne takie bzdety.

01:48Było to oczywiście ogromne uproszczenie procesu, które pozwoliło na rozpowszechnienie plakatu

01:54jako formy reklamy produktów czy przedstawień teatralnych.

01:59Pierwszym plakatem konkretnego filmu była ta grafika promująca

02:04La Roseur Arrosée w 1895 roku.

02:08Tak jak plakaty promujące kinowe doświadczenie czy pokazy filmowe

02:13pojawiały się już od początku lat 90-tych,

02:16tak ten przykład jako pierwszy promował konkretny tytuł,

02:19pokazując świetnie bawiącą się publiczność.

02:22Swoją drogą kojarzy mi się to jako taki vintage odpowiednik tych wszystkich nagród

02:26i fragmentów recenzji, które pojawiają się na współczesnych plakatach czy zwiastunach.

02:32No zobaczcie jak oni się świetnie bawią.

02:34Wy też na pewno będziecie.

02:36Gdzieś pomiędzy latami dwudziestymi a czterdziestymi dwudziestego wieku

02:44można zauważyć jak różne studia filmowe zaczęły wypracowywać własne stylistyki plakatów.

02:51I tak MGM korzystało głównie z jasnych, pastelowych barw.

02:5520th Century Fox wręcz odwrotnie stawiało na jaskrawe, przykuwające wzrok kolory.

03:01A taka Columbia Pictures skorzystała z podkolorowanych czy wręcz przerysowanych zdjęć i kadrów z promowanych filmów.

03:09Wytwórnie również często zatrudniały znanych ilustratorów czy malarzy.

03:14Na przykład słynnego karykaturzystę a la Hirschfelda, który stworzył plakaty chociażby dla braci Marks.

03:20Albo Karolego Groszak, nie Polaka, Węgra. Od razu uprzedzam, tym razem Polska niestety nie górą.

03:26Którego specjalnością były horrory.

03:28W latach pięćdziesiątych puściły hamulce i na plakatach zaczęło się dziać naprawdę dużo.

03:33Być może było to spowodowane tym, że telewizja odciągała coraz więcej widzów od kin.

03:38Więc filmowcy musieli dwoić się i troić, żeby zachęcić ludzi do oglądania ich dzieł na dużych ekranach.

03:47Najlepszym przykładem tego trendu były chyba prace Reynolda Brauna.

03:51Pełne detalu, dynamiczne ilustracje, które przykuwają oko dużymi kontrastami i jaskrawymi barwami.

03:58W tej dekadzie pojawia się też postać legendarna, głównie dla czołówek filmowych, ale również i plakatów.

04:05Soul Base.

04:06Stworzył wtedy plakaty do Złotorękiego z 55 roku i Miłości po południu z 57.

04:13A w jego późniejszym plakaciarskim repertuarze są chociażby Vertigo, Lista Schindlera czy Lśnienie.

04:20Ok, to teraz może lata 60.

04:24A najważniejszą rzeczą, jaką mogę powiedzieć o tej dekadzie jest chyba to, że wtedy zaczęto mówić o słynnej polskiej szkole plakatu.

04:33Tym razem Polska Guru.

04:35Polska Guru!

04:37Polska Guru!

04:40Ruch ten nie ograniczał się tylko do plakatów filmowych, ale z oczywistych względów skupię się na nich.

04:45A jest na czym się skupiać.

04:47Możecie na przykład kojarzyć plakat do obcego autorstwa Jakuba Erola, Kabaretu Wiktora Gorki,

04:53czy Czasu Apokalipsy Waldemara Świeżego.

04:56Ale przykładów jest oczywiście mnóstwo i zachęcam was do zgłębienia się w ten temat.

05:01Zobaczcie chociażby te trzy różne plakaty dla poszukiwaczy Zaginionej Arki.

05:06Albo ten dla Rokiego.

05:08Siedmiu Samurai, Powrotu Jedi.

05:10Serio, jest w czym wybierać i wydaje mi się, że większość z nich spisuje się świetnie w roli po prostu bardzo ciekawych dzieł.

05:18Zupełnie pozostawiając kontekst tego, że są materiałem promocyjnym dla filmu.

05:22I nie jest to tylko perspektywa Polek i Polaków.

05:25Polska Szkoła Plakatu jest ceniona na całym świecie.

05:28I na przykład Martin Scorsese mówił, że

05:30Często twórcom plakatów filmowych w Polsce udaje się zawrzeć w swoich pracach syntezę całego filmu.

05:36Kolejnym przystankiem, które wybrałam w tej dość pobieżnej przechadce po historii plakatu filmowego są lata osiemdziesiąte.

05:53Początek korzystania z faktycznych fotografii.

05:56Wcześniej, owszem, korzystano ze zdjęć lub kadrów filmowych, ale podmalowywano je albo kalkowano na ilustracje albo po prostu tworzono ilustracje oderwane od konkretnych ujęć.

06:09Oczywiście nie zrezygnowano całkiem z tradycyjnych metod.

06:13Świetnym tego przykładem jest chociażby John Alvin i jego plakaty do Blade Runnera albo E.T.

06:18W latach dziewięćdziesiątych kontynuowano i pogłębiano trend korzystania z fotografii.

06:31Zaczęto też ściągać po efekty komputerowe.

06:37We wczesnych latach dwutysięcznych zaczęły się rozpowszechniać te nieszczęsne kolarze z twarz całej obsady.

06:45Porównajcie sobie chociażby te dwa plakaty.

06:48Ten ze starszych Gwiezdnych Wojen, gdzie mimo pokazania aktorów są przedstawieni ciekawszej kompozycji niż duże mordy obok siebie.

06:58Ale co ja tam wiem?

07:00Jak widzicie, trendy w stylu plakatów były oczywiście zawsze i każda dekada miała jakieś swoje charakterystyczne cechy.

07:09Ale mimo wszystko wydaje mi się, że ostatnie lata doprowadziły do perfekcji recykling tych samych i czasami już dość kiczowatych pomysłów.

07:19I możliwe, że za kilkadziesiąt lat będziemy je postrzegać jako urocze, vintage motywy, ale na obecną chwilę trudno na nie patrzeć inaczej niż jak na odgrzewane zbyt wiele razy kotlety.

07:34Dlaczego więc twórcy decydują się ciągle na powroty do tych sprawdzonych, przemaglowanych po wielokroć pomysłów?

07:51No, pewnie właśnie dlatego, że są sprawdzone.

07:57Nikt chyba nie wątpi w to, że robienie filmów to biznes, a robienie dużych, drogich filmów to duży, drogi biznes.

08:10I czym ten biznes jest większy i droższy, tym mniej jest miejsca na porażkę, a co za tym idzie, mniej miejsca na eksperymenty.

08:18To oczywiście przekłada się na wiele aspektów, a jednym z nich jest właśnie marketing.

08:27Nie mam wątpliwości, że twórcy są świadomi klisz, w jakie sami się wkładają, bo czasem bardzo sprytnie potrafią z tych klisz korzystać.

08:35Może pamiętacie taki trailer pierwszego Deadpoola, który przedstawiał go w taki sposób, w jakim pokazuje się filmy romantyczne?

08:44I uwaga, to niestety nie jest oficjalny trailer.

08:48Zmontowała go po prostu jakaś osoba z internetu.

08:51Tak, wiem, też byłam zawiedziona, kiedy się dowiedziałam podczas pisania tego scenariusza, bo przez ostatnich kilka lat byłam przekonana, że to jeden z oficjalnych trailerów.

09:01Ale, ten plakat jest już całkiem oficjalny.

09:05I może teraz troszkę nadinterpretuję, ale wydaje mi się, że kadrowanie całej postaci odwróconej tyłem, na białym tle, no przywołuje mi na myśl te wszystkie romkomy reklamowane w tej samej konwencji.

09:21To może być oczywiście przypadek, ale wydaje mi się, że biorąc pod uwagę samoświadomość tego filmu, podobieństwo mogło być całkiem zamierzone.

09:30Ok, bo trochę poleciałam w dygresję.

09:39A ja takie ładne wnioski sobie przygotowałam, którymi chciałabym się podzielić.

09:42No więc słuchajcie, oprócz ciągot w stronę sprawdzonych rozwiązań, inną dość istotną kwestią jest to, jak mocno współczesne filmy są promowane przez nazwiska zaangażowanych mnie aktorów.

09:54A jak nazwisko, no to wiadomo, twarz też musi być.

09:57No jak już zapłaciłaś za tego Toma Cruza, albo Scarlett Johansson, albo Rayana Goslinga, no to chcesz, żeby już byli na tym plakacie, tak?

10:05A zapłaciłaś nie tylko za nich, ale też za ich równie popularny love interest, zarównie popularnego Zwolla i za tą małą rolę jakiegoś starego aktora, którego występ skłoni cię do rozważań nad ulotnością piękna i młodości.

10:20No przecież przez całe moje życie miał 30 lat.

10:22Dlaczego teraz nagle wygląda jak mój dziadek?

10:25Oczywiście dochodzi do tego jeszcze ta najbanalniejsza chyba kwestia, czyli to, że jako ludzie lubimy patrzeć na innych ludzi.

10:33W szczególności na twarze.

10:35Nie będę teraz udawała, że znam się na tym jakkolwiek bardziej.

10:39Ale zakładam w takim dużym nawiasie, że na takim instynktownym poziomie, mając do wyboru plakat z twarzą i plakat z czymś innym, zwróćcie uwagę właśnie na ten pierwszy.

10:51Na ile to działa, kiedy wszyscy tak robią? Nie wiem.

10:54Ale no chyba działa, bo wszyscy tak robią.

10:58I ja to tak średnio lubię te plakaty, tak wam powiem.

11:04Jakbyście się nie zorientowali jeszcze po tonie tego materiału.

11:07Ale ja się staram być obiektywna.

11:10Uwierzcie mi.

11:11I chcę podnieść jeden aspekt, który wydaje mi się mimo wszystko pozytywny.

11:14Czyli od razu wiesz na co się piszesz.

11:17Jeśli wystarczająco dużo filmów w danym typie marketuje się w podobny sposób, to widząc kolejny w takim samym stylu możesz wydedukować co czeka cię po pójściu na seans.

11:28Czasami człowiek po prostu ma ochotę obejrzeć ten romkom albo tego blockbustera ze strzelaniem i pościgami.

11:35A, no i jeszcze ten nieszczęsny duet kolorów z intra. Pomarańczowy i niebieski.

11:46Dlaczego one?

11:47Niestety wydaje mi się, że odpowiedź jest dość trywialna i no nie jest to żaden spisek.

11:53W skrócie, to jest koło barw.

11:55Barwy, które są w nim naprzeciwko siebie nazywamy komplementarnymi.

11:59I generalnie wyglądają dobrze zestawione obok siebie.

12:03A wiecie co jest pomarańczowe?

12:05Znaczy, no nie do końca, ale to najbardziej zbliżony temu odcień.

12:09No, ludzka skóra.

12:12Na tych mordach, co muszą być na tych plakatach.

12:15Cóż pozostaje jak nie te dwa kolory?

12:17Proste? Proste.

12:19Efektywne?

12:21Jak najbardziej.

12:22Więc, no cóż kochani, odpowiadając na pytanie z tytułu, TLDR.

12:26Plakaty filmowe wyglądają tak samo, bo akurat tak wyszło na kole barw.

12:30Trzeba było uważać na plastyce.

12:32Oczywiście, żeby nie było, wciąż powstają bardzo dobre i pomysłowe plakaty.

12:38Chociażby te od Jokera, W górę, Mrocznego Rycerza, Parasite, czy nawet w Ludzkiej Stonogi.

12:46Superplakaty ciągle powstają i warto o tym pamiętać w gąszczu pomarańczowo-niebieskich kolarzy.

12:52Więc, jeśli następnym razem traficie na plakat, który was zaintryguje, zachęcam was do przyjrzenia mu się chwilę dłużej.

12:58I do cenienia, że gdzieś tam na świecie jakaś osoba usiadła i zaprojektowała coś, czego nie powstydzilibyście się powiesić na ścianie.

13:07Koniecznie napiszcie o swoich ulubionych plakatach.

13:10Albo ulubionych plakatach.

13:13Do zobaczenia!

13:14Do zobaczenia!

Category

Transcript

Be the first to comment

Recommended