Przyjaciółki - odcinek 308 - 16 PAŹDZIERNIKA - 2025  Czwartek - dailymotion - odcinki całe nowe odcinki nowy sezon M jak miłość  1874 1875 1876 1877   305 306 307 308 Kuchenne rewolucje tvp vod serial polskie seriale za free za darmo całe odcinkiPrzyjació - video Dailymotion

TVP 2

Przyjaciółki - odcinek 308 - 16 PAŹDZIERNIKA - 2025  Czwartek - dailymotion - odcinki całe nowe odcinki nowy sezon M jak miłość  1874 1875 1876 1877   305 306 307 308 Kuchenne rewolucje tvp vod serial polskie seriale za free za darmo całe odcinkiPrzyjació Przyjaciółki - odcinek 307 - 09 PAŹDZIERNIKA - 2025  Czwartek - dailymotion - odcinki całe nowe odcinki nowy sezon M jak miłość  1874 1875 1876 1877   305 306 307 308 Kuchenne rewolucje tvp vod serial polskie seriale za free za darmo całe odcinkiPrzyjació

Transcript

00:00DZIENNIKARZ

00:30Wydziemy się po Radiu Harmonia, nigdy tam nie byłem.

00:33Do widzenia!

00:35Do widzenia.

00:39No dobrze, ale tak hipotetycznie...

00:42Podjąłbyś się jej obrony?

00:44No oczywiście.

00:46Wnioskowałbym o badania psychiatryczne.

00:49A jeśli by się okazało, że ma ograniczoną poczytalność,

00:52no to można byłoby zawalczyć o złagodzenie kary.

00:55Albo nawet o uniewinnienie.

00:58Ale musiałaby się poddać leczeniu.

01:01Ale jasno, ona powinna trafić do szpitala.

01:04Nie do więzienia.

01:11Patrycja Kochan-Jeleńska, słucham.

01:15Tak?

01:18Nie, ja powiedziałam wszystko, co wiem.

01:22Do widzenia.

01:25To ten policjant.

01:28Nie znaleźli jej. Mieszkanie jest puste.

01:38To jest granic Trzyglomski.

01:41Dzisiaj dajmy zobaczyć konkretny blok.

01:44Może być inny?

01:45Może.

01:46Może mieć różne kolory,

01:48cętki, może mieć większe, bądź mniejsze.

01:51Dlatego właśnie muszę pojechać i zobaczyć go osobiście.

01:54A można w niego zbudować zamek?

01:56Wszystko można.

01:58Ale nasz dom akurat będzie zbudowany z innych materiałów.

02:02Co dzień nie będę tam zapraszać swoje koleżanki.

02:05A ja swoje.

02:05Dobra, muszę lecieć.

02:13Nie spaćmy za mnie.

02:14Przecież wiesz, że bez ciebie nie mogę zasnąć.

02:16Lepiej?

02:32Aha.

02:34Moja babcia tak robiła.

02:36No i to ma sens.

02:37Poprawa krążenia to więcej tlenu do neuronów

02:39i szybsze usuwanie produktów przemiany materii.

02:42W tym hormonów stresu.

02:44A.

02:45Dziękuję za informację.

02:46W każdym razie pomaga.

02:50Tak.

02:51Właściwie już się nie stresuję.

02:54Po prostu wejdę na to ich spotkanie.

02:56I dasz im się zaprosić do zespołu,

02:58bo przypomnisz, czyli to był pomysł.

02:59Zmobilizowana i gotowa?

03:01Bardziej nie będę.

03:02To bierzesz co twoje.

03:05Dziękuję, że mi tak pomagasz

03:06i w ogóle, że mogę tutaj mieszkać.

03:07Coś, skup się na tym, co jest teraz ważne.

03:10Do boju!

03:11Bez ciebie bym nie dała rady.

03:13Aha.

03:13Nie jest to prawda.

03:15Jesteś typem wojowniczki.

03:17No.

03:17Go, go, go, go!

03:29Cześć.

03:33Cześć.

03:33Twój mąż chce jakieś zmiany w projekcie.

03:35Wiesz o co mu chodzi?

03:36Wiem.

03:36Jest dobra i zła wiadomość.

03:37To zacznij od tej złej.

03:39Zastanawia się, czy granity będą

03:40odpowiednio spektakularne do projektu.

03:42Ewa, będą.

03:43Wiem, ale on bywa uparty.

03:45Na szczęście jest wiadomość dobra.

03:47Ma do mnie zaufanie.

03:48Przekonałaś go.

03:49Jeszcze nie.

03:50Słuchaj, to jest kluczowe do koncepcji

03:52całego holu, naprawdę.

03:53Wiem, spokojnie.

03:55Dlatego pojadę z tobą.

03:57Żeby osobiście zobaczyć te materiały.

04:00Jedziemy moim, czy twoim?

04:06Super, ekstra.

04:08Widzisz, ziemia ciągnie wszystko w dół.

04:11Im dalej celujesz, tym wyżej musisz mierzyć.

04:13To się nazywa grawitacja.

04:14To jest jasne.

04:15Dobra, to jeszcze jeden strzał

04:17dla utrwalenia.

04:20Dziesiątkę.

04:22Dobrze, dobrze.

04:24No.

04:25No nie, no po prostu...

04:26Brawo!

04:27Bierzesz rekordy.

04:28Idę pozbierać strzały.

04:30Widzę, że wracasz do pomysłu elastycznych godzin pracy w kancelarii.

04:33Tak, ale wszystkie wnioski do sądu są już po na skrzynce.

04:36No proszę.

04:38Ale mam osobistą prośbę.

04:39Jeżeli mam stać z jabłkiem na głowie, to...

04:42Nie.

04:43Chodzi o umowę, którą przygotowałem dla ojca.

04:45Sprawy majątkowe, rodzinne?

04:47Wymiana z miastem partnerskim.

04:49Chciałbym się upewnić, że wszystko dobrze napisałem.

04:51Mógłby pan mecenas zerknąć?

04:53Nie.

04:55To też jest na mailu.

05:00Dzień dobry.

05:01Dzień dobry.

05:02Ja do pana Dawida.

05:04O, Dawida dzisiaj nie ma, ale...

05:06Ja przepraszam.

05:07Ja znajdę panu inny termin.

05:09A nie z zastrzeżeniem, to ja mogę jeszcze poczekać.

05:11Chodzi o coś innego.

05:14Przepraszam.

05:14Nie miałem pojęcia.

05:15Musiał spaść z blatu,

05:17a ja dopiero wczoraj wymowałem rzeczy z tej torby.

05:20To pewnie jego.

05:35Sprawdzam.

05:35Wyobraź sobie, dzięki umowę

05:38filmowano przez te publika mistę Melchiora.

05:41Nawet jak sprowadzał rowery z miasta partnerskiego,

05:43to podkreślał...

05:45Czekaj, mam to tutaj.

05:47Rola wartości i więzi rodzinnych.

05:50Wyobrażasz sobie?

05:51Paweł, zostaw to.

05:52To nie nasza sprawa w końcu.

05:54O, nie nasza.

05:54Ale już ani nic jest na dumę Kacpra.

05:57A czego zgodzacie?

05:58A, niczym.

05:59O niczym ważnym.

06:01Tak, kawkę pijemy z mamusią.

06:02Nie no, powiedzcie, też bym chciała wiedzieć.

06:04Nie, naprawdę nic takiego.

06:05Uff.

06:07Chodzi o to, że ojciec Kacpra ma inną kobietę?

06:12Skąd wiesz?

06:13No, bo ich wiedziałam, jak wychodziłam od psychologa.

06:17Jak podobno był w Chinach.

06:19Ciekawe, gdzie podobno był, jak ja go widziałem z jego partnerką i uwaga, z dwuletnim synkiem.

06:23Kacper nie ma brata.

06:25No właśnie, nie ma brata.

06:25Przestańcie, błagam, naprawdę.

06:26Rodzina plotkaże, nic wam nie można powiedzieć.

06:28Bez czasami.

06:29Mamo, zrwaliśmy jabłka z Kacperem, żeby zrobić sok.

06:33No tak, bo biologii i fizyki uczy się najlepiej w naturze, nie?

06:36O, prawda.

06:41Przepraszam.

06:46Oluś, zanieś te jabłka do kuchni.

06:49Siadaj, Kacper.

06:49Myślałam, że tym razem się obędzie bez mdłości.

06:58Jurka, nie podoba mi się to, że wykorzystujesz Kacpra.

07:04Mamo, ale on sam chciał mi pomóc.

07:07Nie robi tego ani dla Oliwiary, ani tym bardziej dla nas.

07:11Przyjaciele sobie pomagają.

07:13Tak, ale on chce być kimś więcej niż twoim przyjacielem.

07:16I dziwię się, że tego nie widzisz.

07:18Ale ja go bardzo lubię.

07:21On jest z tobie zakochany.

07:23I nie wiesz, że jesteś w ciąży z innym mężczyzną.

07:28Mamo, ja go nie chcę przecież wykorzystywać.

07:31To go nie oszukuj.

07:32Gaby?

07:43Tak?

07:44Tam na kanapie siedzi twoja pierwsza klientka.

07:49Serio?

07:51Moja taka najprawdziwsza, moja żywa prawdziwa?

07:54No, myślę, że nawet oddycha.

07:56Ale spokojnie, podpisała zgodę, wierzę, że się uczysz.

07:59Tyle, że usługa będzie bezpłatna.

08:01Zjeżdżające.

08:02Dzieńga.

08:03Mam dołą klientkę pierwszą taką z prawdziwą ręką.

08:07To super.

08:08Super właśnie, tylko trochę się denerwuje.

08:11Pomyśl o niej, jako takiej trochę większej pomarańczy.

08:17A, dobra.

08:18Dzień dobry.

08:24Dzień dobry.

08:24Zapraszam.

08:29Tak, tu, tu, tu.

08:36Myślisz, że jest gotowa?

08:37Nie mam pojęcia.

08:39Ale pewnie i tak zrobi to lepiej ode mnie, jakoś nie mogę się dzisiaj skupić.

08:41Co jest?

08:42Kochania, nie dzwoni, nie wiem, czy to jest dobrze, czy źle.

08:45A, bo wierzę, że chcą równodzień pomysłu, nie?

08:48A, raczej mi się to nie uda.

08:51Sprawdzę, czy nie dzwoniłam.

08:55Świetnie.

08:56Ale ma pani dobry gust.

08:57Jest piękny kolor.

08:58Dobrze.

08:59Myślij mi kopię tego raportu.

09:03Tak.

09:05Tak?

09:07Dzień dobry.

09:09Panie profesorze, możemy porozmawiać chwilkę?

09:12Niestety jestem bardzo zajęty.

09:14A, zajęty?

09:17Może sylergią ornityny i witamin z grupy B przy łagodzeniu objawów zespołu poalkoholowego.

09:25Zadzwonię za chwilę.

09:27Od tamtego pierwszego założenia bardzo wiele zmieniliśmy.

09:36Ale nadal bazujecie na moim pomyśle, prawda?

09:39Pani Hanno, to była praca zespołowa.

09:44Jako studentka dostała pani szansę na udział w poważnych badaniach.

09:47Nie pamięta pan, że to ja wskazałam nowe zastosowanie dla testowanego leku?

09:52Przecież rozmawialiśmy podczas ostatniego spotkania zespołu,

09:55po którym wysłał mi pan maila,

09:57w którym napisał ciekawe podejście,

09:59co oznacza, że zainteresował pana mój pomysł, mój.

10:02Wiem, że pani jest bardzo ambitna,

10:04ale przypisywanie sobie ciężkiej pracy zespołu,

10:07to znasz na przesadę.

10:08Bartek, bardzo dobrze, że jesteś.

10:11Pamiętasz naszą ostatnią rozmowę z profesorem

10:13tuż przed moim wyjazdem do Stanów, prawda?

10:15Pani Hanna uzurpuje sobie autorstwo naszego pomysłu.

10:18Przecież to ja wskazałam,

10:20że lek pomaga w walce z zespołem poalkoholowym.

10:22Dopiero potem pan profesor złożył wniosek o nowy grant.

10:27Panie doktorze...

10:29Bartek!

10:34Niestety niczego takiego sobie nie przypominam.

10:52Dzień dobry.

10:54Dzień dobry.

11:07Dzień dobry.

11:08Dzień dobry.

11:11Z tego fotela świat wygląda zupełnie inaczej.

11:15Już nie lubisz prowadzić?

11:16No, mam przesadę.

11:18Odkąd wyprowadziliśmy się z centrum,

11:19jestem właściwie kierowcą dzieci.

11:20Mecze, gimnastyka, cały czas w korkach.

11:24No tak.

11:25Marysia jest tylko jedna, a ty...

11:28Nie przeszkadza ci, że ona nie jest twoja?

11:32Nie.

11:34Nawet lubię jej ojca.

11:36Przepraszam, to było zbyt osobiste.

11:39Proszę.

11:43Halo?

11:45Tak, tak, synku.

11:46Nie, jeszcze z nim nie rozmawiałam.

11:52No tak, ale nie było okazji.

11:55Dobrze, ale nie podnoś głosu, okej?

11:58Tak, musimy to jeszcze rozważyć.

12:00Ja jestem po twojej stronie,

12:02tylko po prostu tata też chce dla ciebie jak najlepiej.

12:05Słuchaj, halo.

12:09To było bardzo a propos dzieci.

12:12Wieczne dyskusje.

12:13Artur chce go wysłać do szkoły w Anglii.

12:15Hmm, a to chyba super sprawa, nie?

12:18Nie dla Filipa, on nie chce o tym słyszeć.

12:21A dlaczego?

12:22A ile ma lat?

12:22No prawie 15, ale jest zakochany

12:24i wierzy, że nigdy nic ich nie rozdzieli,

12:27a już na pewno nie tata.

12:28A.

12:28A ty?

12:30Chciałbyś, żeby wyjechał?

12:31Artur chce dla niego jak najlepiej,

12:34jestem tego pewna, ale

12:34Filip by źle to zniósł.

12:38No to zobacz o to, żeby

12:39został z nami w domu.

12:42Może być nieszczęśliwy z dala od domu,

12:44zwłaszcza jak mówisz, że ma dziewczynę.

12:47To może być kara, a nie szansa.

12:50Tresura kiepsko się sprawdza,

12:53zwłaszcza jak masz wrażliwe dziecko.

12:56Skąd wiesz, że jest wrażliwy?

12:59Bo tu twój syn.

12:59Napuściłam policję na niewinną kobietę.

13:06Dawid złoży wyjaśnienie

13:07i może upostępować.

13:08Ja już do niego dzwoniłam,

13:09ma jechać na komisaria.

13:11Wiktoria tak na nią naciskała,

13:12może to jest moja wina,

13:13że znowu zniknęła.

13:14Ale myśl racjonalnie,

13:15ona nawet nie wiedziała,

13:16że policja ją i szuka.

13:17A mam wyrzuty sumienia.

13:19Nieuzasadnione.

13:21Chociaż to, że nie ukradła zegarka,

13:23to jeszcze niczego nie oznacza,

13:24że to jest komis tej sprawy.

13:26Nie wiadomo, co jeszcze może zrobić.

13:28Trzeba ją odnaleźć.

13:29Może bardzo zgłosić jej zaginięcie.

13:34Może ktoś z rodziny, może ty.

13:36Wtedy policja nie szukałaby jej

13:38jako podejrzanej,

13:39tylko jako zaginionej.

13:42No i to nareszcie jest sensowna rada.

13:46W tej sprawie naprawdę jest ciężko

13:47cokolwiek przewidzieć.

13:48Paniu, proszę cię, oddzwoń do mnie.

13:52Martwię się o ciebie.

13:54O, jest pani zadowolona?

13:57No śliczne są te listki.

13:58Bardzo dziękuję.

13:59Wie pani, że to dla mnie bardzo ważne,

14:01bo pani jest moją pierwszą klientką.

14:03Proszę.

14:04Nie, nie, nie.

14:04Ja się dopiero uczę.

14:05Dziękuję.

14:05To tym bardziej.

14:07Na szczęście od pierwszej klientki.

14:09Dziękuję.

14:09Dziękuję bardzo.

14:11Dziękuję.

14:11Do widzenia.

14:12Do widzenia.

14:13Do widzenia.

14:15Moja pierwsza kasa.

14:16Zobaczcie.

14:17Co ja mam z tym zrobić?

14:18Może ja oprawię sobie w ramki

14:19i będę mieć na szczęście.

14:20Tak?

14:21Albo nie.

14:21Będę świętować,

14:22czyli na przykład kupię szampana,

14:23truskawki,

14:24mi to już pitany,

14:25jest to smażka.

14:26Spokojnie zobaczysz,

14:27że będzie więcej zadowolonych klientek.

14:28No to pod warunkiem,

14:29że dalej się tak będziesz pilnie uczyć.

14:31Ja się naprawdę dzisiaj czuję szczęśliwa.

14:33Ja już myślałam,

14:33że odkąd mnie wyrzuciły z tej poprze,

14:35to ja już nic nie osiągnę,

14:36a tu proszę jest.

14:37To znaczy,

14:38jakby do perfekcji,

14:39to troszkę jeszcze jednak brakuje.

14:41Ej, ej, ej, dad, marnie,

14:42już nie udawaj takiego surowego belfra, co?

14:45Okej.

14:46Idzie to w dobrym kierunku.

14:47O, ja od razu lepiej.

14:48Dzięki szefie.

14:49Czyli, czyli do czegoś się jeszcze nadaję?

14:52Tak.

14:52Nie jestem beznadziejna.

14:54Potrzebowałam to usłyszeć.

14:55Mhm.

14:56Dzięki.

14:59Ciekańście.

15:00Hania, jak poszło?

15:02Gdzie jeszcze nie poszło?

15:04Ukradli mi nie tylko pomysł,

15:05ale też wiarę w przyzwoitość.

15:06Moja córeczka.

15:08O, proszę.

15:09O Boże, Boże, Boże.

15:14Świetna kuchnia, dziękujemy.

15:15Jeszcze lepszy deser.

15:18No, strzegomskie granity to twardziele.

15:21Gęstość ścieralność,

15:22odporność na chemię i mrozy.

15:26Klienci ostatnio wiarają się importowanymi.

15:29Onyx z Pakistanu,

15:31grecki marmur, ale szczerze,

15:32to tak jakby parmezan do pierogów kupować,

15:34nasze są lepsze.

15:36Głębokie, spokojne.

15:37No i z historią.

15:39No, tak.

15:40Mnie pan przekonywać nie musi.

15:42A też ten to na spokojny nie wygląda.

15:45Jak miała własną duszę, nie?

15:47O.

15:47Mój faworyt.

15:49Znowu myślimy tak samo.

15:50Z tej samej żyły

15:52Norwegzy wzięli na ambasadę w Rzymie.

15:55Podobno przypomina im drogę mleczną.

15:58Kamień z legendą.

15:59I dobrym PR-em.

16:00No to chcielibyśmy zobaczyć się w pełnych blokach.

16:04Jasne.

16:04Jutro rano będzie dla Państwa czekam.

16:08Jutro?

16:09Mhm.

16:10A dlaczego jutro?

16:12No nie, dzisiaj nie mamy takiej technicznej możliwości,

16:15żeby przygotować to dla Państwa.

16:17No, dobrze by było zobaczyć, jaką gra światłem.

16:22Tutaj mają bardzo miłe pokoje.

16:25A jutro rano, na spokojnie,

16:27dostaniecie do oceny dużą płytę.

16:28Połowa w polerce,

16:29połowa w macie.

16:30Okej?

16:31Mhm.

16:33Dobrze.

16:34Przeproszę bez na chwilę, okej?

16:40Myślałam, że dobrze go znam.

16:41Tyle razem mogłam na niego liczyć,

16:42a dzisiaj patrzył mi w oczy

16:44i kłamał, że nic nie pamięta.

16:46Nie wiem, w życiu bym się tego Panią nie spodziewała.

16:48Musi mu strasznie zawrzeć na tych badaniach.

16:50Pewnie profesor mu czegoś naobiecywał.

16:51To takie przykro, kochanie.

16:53Ale pokazywałaś mi tego maila od profesora?

16:55Tak, oczywiście, że pokazywałam,

16:57ale to nie wystarcza.

16:58Oni twierdzą, że to była praca zespołowa.

17:00To jest słowo przeciwko słowu.

17:01Nie mam jak z nimi walczyć.

17:04No ale nie można się tak poddawać.

17:05Halo?

17:06Eee, to jest Gabi.

17:08I naprawdę bardzo cię rozumiem.

17:09Wiesz, bo mnie też ktoś oszukał.

17:11I zdradził.

17:12I gdybym się poddawała,

17:13to nie byłabym dzisiaj tutaj,

17:14gdzie jestem, w takim ładnym miejscu

17:15i z pierwszą zarobioną kasą.

17:17Gratulacje.

17:19Naprawdę, czasami się wydaje,

17:20że to koniec,

17:21a to jest nowy początek.

17:22Gabi, proszcie.

17:23Bez takich banałów.

17:24Przepraszam was.

17:25No i co, kochanie?

17:26Sorry.

17:27Wracasz już?

17:29A powiedz, ty...

17:30Wszystkie te badania im oddałaś?

17:38Nie, daj spokój.

17:41Nie szkodzi.

17:42No w końcu,

17:43po co tam pojechałeś?

17:45Tak, ale jest jeszcze coś.

17:48Bo jest tutaj Ewa.

17:53Jak to?

17:54Zaskoczyła mnie,

17:56ma w imieniu męża

17:58zaakceptować materiał.

18:00No rozumiem.

18:02To tylko biznes, no.

18:05Będę jutro.

18:07Tylko, żeby nie było tak,

18:07jak w komediach romantycznych,

18:09że jest tylko

18:09jeden pokój

18:11i jedno łóżko.

18:14Tęsknię.

18:16Pa.

18:17Pa.

18:19Pa.

18:30Proszę.

18:36To co, widzimy się na kolacji?

18:39Wiesz co, chyba już

18:40nic więcej dzisiaj w siebie nie wcisnę.

18:41Jasne.

18:44Pójdę się przejść

18:45i zadzwonię do Artura.

18:49To miłego spaceru.

18:59Ale przecież możesz odciąć się

19:01od zespołu i tej kradzieży

19:02i pracować tam własnym pomysłem.

19:03To byłoby bardzo ciekawe,

19:05gdyby nie było nierealne.

19:06No coś ty,

19:07przecież ludzie nawet stworzyli

19:08komputery w garażach,

19:09więc ty możesz leki.

19:11Wszystko okej.

19:15Sorry, głowa mi nie rozwalała

19:16z tego wszystkiego rła.

19:18Muszę się uspokoić.

19:19O, i właśnie w tej sytuacji

19:20pomogłaby ci ornityna

19:21w połączeniu z witaminami

19:22z grupy B,

19:22bo to świetnie działa przeciwlękowo,

19:24a poza tym

19:24witaminy z grupy B

19:26są kluczowe w produkcji serotoniny.

19:27Kania zaobserwowała to

19:29podczas testu leku.

19:30Tak, i może to zbadać sama.

19:32Mogłabym, gdyby nie to,

19:33że potrzebne są

19:34pieniądze,

19:36laboratoria.

19:37Dobra, ale przecież są

19:37think tanki, fundusze,

19:39banki.

19:40Właśnie, szefie.

19:43No skoro szef

19:44pracował na takim

19:45ważnym stanowisku

19:46w finansach,

19:46no to przecież szef

19:47wie, jak zdobyć kasę.

19:49Przejdź moją klientkę, Javi,

19:51dobra?

19:51Powinna zaraz być.

19:52Dobra.

19:52Przykilujesz ją.

19:53Pewnie.

19:54A ty gdzie się wybierasz?

19:55Zbiorę myśli

19:56i odświeże kontakty.

19:57Hania, odkurz swoje notatki.

20:00Wszystkie.

20:01No.

20:02Widzimy się.

20:03Okej.

20:05I to ma być kompas?

20:07No tak, zobaczysz, Oli.

20:08Musisz pocierać igłę magnesem

20:10w jedną stronę, właśnie tak.

20:12Teraz kładziemy bardzo delikatnie

20:13liść na wodzie.

20:15Zobacz, bardzo delikatnie.

20:16I teraz igłę na ten liście.

20:17No.

20:23No i co?

20:25Widzisz?

20:25Przecież się rusza.

20:26Tak, pokazuje północ.

20:27Dokładnie, bardzo dobrze.

20:29No, kiedyś ci to może

20:29nawet życie uratować,

20:30jak się zgubisz w lesie.

20:32Tylko musisz mieć przy sobie

20:32te magnesy, igłę

20:33i miskę z wodą.

20:35No, bardzo zabawne.

20:37Dobrze, Oli.

20:38Zasłużona przerwa.

20:39Babcia lody nakłada.

20:43To ja się zacznę zbierać.

20:44I jesteś

20:45fantastycznym nauczycielem.

20:48Dzięki.

20:50Staram się przy tym nie nudzić.

20:52Ten eksperyment robiłem

20:53z ojcem na wczasach.

20:54Swoją drogą powiedziałem mu,

20:56że jak był w Chinach,

20:57to wydawało ci się,

20:58że widziałaś go w Warszawie.

20:59No i co powiedział?

21:01Strasznie się śmiał,

21:03że ma brata bliźniaka.

21:06A ty jesteś blisko

21:07ze swoim tatą?

21:09Nawet bardzo.

21:11Kiedyś chciałbym być

21:12takim ojcem jak on.

21:14I może nawet...

21:15mieć takiego fajnego syna jak Oli.

21:18Kacper, bo ja muszę się o czymś powiedzieć.

21:19No i spróbuję tę umowę.

21:22A niosłem ze dwie poprawki,

21:24nie więcej.

21:25Reszta wygląda w porządku,

21:26tak że...

21:27chyba jednak nieźle cię uczyłem.

21:29Nie mam co do tego

21:30żadnych wątpliwości.

21:31Aha.

21:32Żarty na bok.

21:32Widziałem się,

21:33że męczyłeś z toliwerem.

21:34Dobrze się przy tym bawię.

21:36No musimy coś z tym zrobić,

21:36bo teraz mi oskarżysz

21:38o wykorzystywanie

21:39podgłości zawodowej.

21:40Nie, ja naprawdę robię to

21:41z czystej przyjemności.

21:43Mogę złożyć pisemne oświadczenie.

21:44Kacper, ja też nie mogę cię tak wykorzystywać.

21:48No dobra,

21:48to sobie to wpiszę

21:49jako wolontariat do CV.

21:51Może być?

21:52W sumie do wakacji,

21:53już niedaleko.

21:55Potem znajdziemy

21:55jakieś rozwiązanie.

21:57Super.

21:59Nóżkę musisz dać tutaj z przodu.

22:01Super.

22:02Drugą dokładamy.

22:03Potem jak się odepniesz, dobra?

22:04To teraz spróbuj się odepnąć.

22:07Odepnij się.

22:08Dobrze.

22:08Bardzo dobrze.

22:09Cześć.

22:18Dzień dobry.

22:21Fajnie ci idzie.

22:23Im zależy to mi też.

22:26Mikołaj mówił,

22:26że powinnaś zaraz skończyć,

22:28a ja muszę z tobą porozmawiać.

22:32Tylko nie o mojej mamie.

22:33To jest ważne.

22:43Jest chora psychicznie?

22:47Wszystko wskazuje na chorobę dwubiegunową.

22:50To znaczy?

22:51To znaczy, że mama ma

22:53ataki manii.

22:55Wtedy jest nadpobudliwa,

22:57ma tysiące myśli,

22:58wielkie plany.

22:59A potem przychodzi depresja.

23:04Zdaje sobie sprawę,

23:05że narobiła kłopotów

23:06i sobie, i innym.

23:09Cierpi.

23:09Zamyka się w sobie.

23:11Da się to jakoś leczyć, prawda?

23:13Musi trafić do lekarzy,

23:15którzy najpierw postawią diagnozę,

23:18potem dobiorą jej leki.

23:20Jeżeli się je bierze,

23:21to jakoś można mieć to pod kontrolą.

23:24Czyli to jest choroba?

23:27Najprawdopodobniej.

23:29Dlatego tak ważne jest,

23:31żeby ją odnaleźć.

23:34Nie przychodzi ci do głowy

23:35żadne miejsce,

23:36w którym mogłaby teraz być?

23:41Czasem opowiadała mi takie rzeczy.

23:44W jakim kraju była,

23:46zrobiła, z kim się spotykała,

23:48to co?

23:48Ona to wszystko zmyśliła.

23:50Możliwe.

23:51Ale jedno jest pewne.

24:00Mama naprawdę bardzo cię kocha.

24:04Ale co był z zarąbisty dzieninga?

24:06Dzięki.

24:07Do jutra.

24:07Dzięki dziewczyny.

24:09Pomogę cię zamknąć, co?

24:10Nie no co ty?

24:11Dzisiaj się wystarczy.

24:12Co dużo już napracowałaś za dwoje.

24:14Dobra, leć.

24:15Ja wszystko posprzątam.

24:16Na pewno.

24:16Miłego wieczoru.

24:18Dziękuję.

24:18Pa.

24:19Pa.

24:28Mamy już nieczynne.

24:29Zapraszam jutro.

24:33Ingunia, ty z mopem.

24:35To zbrodnia.

24:37Powinnaś leżeć i pachnieć.

24:39Nie lubię leżeć i pachnieć.

24:43Możesz na sekundę przerwać.

24:45Gdyby panu przedził, ale teraz bardzo mi przykro.

24:47Śpieszę się, jestem już umówiona.

24:49No przecież nie z Borysem.

24:51Bo są zewunią na Dolnym Śląsku.

24:55Chyba nam teraz rogów nie przyprawiają, co?

24:59Bo martwiłbym się, gdyby się okazało, że stara miłość i ten

25:03bla, bla, bla o nierdzewień.

25:06To niech się pan nie martwi.

25:09Kwiaty odesłałaś.

25:12Co one winne?

25:13Przepraszam?

25:14Przepraszam.

25:20Przecież ja niczego innego nie chciałem, jak tylko przeprosić.

25:25Idźcie sobie poszaleć na koncercie.

25:28Myślę, że córka będzie zachwycona.

25:31On jest teraz bardzo popularny.

25:33Loft mu wybudowałem.

25:39Panie Skalski, Rozłonu dziękuję za te bilety.

25:48Ale ani ja, ani moja córka nie możemy ich przejąć.

25:51No trudno.

25:56Rozbijam się te skały.

26:01Cholerny gówniarz.

26:03Co te dzieciaki mają w głowie?

26:06Przepraszam, Słonko muszę zadzwonić do żony.

26:09Panie Skalski, Złonko muszę.

26:39Niech Borys nie mieszajbie w głowie.

26:42Może i straciła na chwilę rozum, bo robią tam nie wiadomo co, ale mój syn, to mój syn.

26:48Nie pozwoli nikomu własić w nasze sprawy.

26:57Nie, przestań. Przestań, Borowie, słyszysz?

27:00Ja dłużej tego nie wytrzymam, po prostu przestań!

27:09Ewa, Ewa, co się stało? Co się dzieje?

27:31Chodź, spójrz dobrze, chodź.

27:37No, wszystko jest dobrze.

27:53Nie, sorry dziewczynynie, ale ja dzisiaj nie mogę.

27:56Ja też.

27:57Wiecie co, najbardziej mnie wkurza, że ja jestem kompletnie bezradna.

28:01Chociaż nie wydaje mi się, żeby ona była niebezpieczna, jeżeli to bardziej dla siebie.

28:07Ja też już mam dosyć życia problemami Julki, na które nie mam żadnego wpływu.

28:11A ty co?

28:17Dzwonię do Borysa.

28:19Nie dzwoń.

28:21Nie, pomyślisz, że go kontrolujesz.

28:25No co, że nie?

28:26Nie, no co ty.

28:27Inga, oszalałaś? Naprawdę uwierzyłaś, że po prostu cię zdradzę?

28:33Skalski chrzani.

28:35A wiesz dlaczego jest toksyczny i niespełniony?

28:37A ty zdaj się miałaś się bronić przed takimi typami, co? Pamiętasz żabę?

28:41Jasne, że pamiętam, dlatego teraz jasno stawiam granice, no.

28:46A żona Skalskiego? Ona w ogóle wie, że on ci je tak narzuca?

28:51Przecież to mam takie wrażenie, jakby w ogóle się przyzwyczaiła do tego, że jej mąż traktuje każdą kobietę jak jakąś potencjalną zdobycz.

29:01Nie da się do tego przywyknąć.

29:03Przepraszam, że się tak rozkleiłam.

29:09No co to Ewa, nie przepraszaj w ogóle za takie rzeczy.

29:13Wspieram syna w jego decyzjach.

29:16Ale Artur uważa, że psuje Filipa, że nie wiem co jest dla niego dobre, że nawet jako matka.

29:22Przepraszam, przecież to jest też twoje dziecko.

29:24Bo już masz absolutnie prawo.

29:26Ja nie wiem już do czego ja mam prawo, a do czego nie.

29:29Jestem nic nieznaczącym dodatkiem.

29:33Ewa, przestań tak mówić o sobie.

29:35Masz prawo walczyć o siebie i o swoje marzenia.

29:38Już dawno skończyłam z marzeniami.

29:41Już dawno skończyłam z marzeniami.

29:43Tylko to ja robiłaś.

29:47Bo to ja robiłaś.

29:57Borys, poczekaj.

29:59Odpocznij.

30:18Super, że mogłem zostać na kolacji. Dzięki.

30:20No przynajmniej tak ci się mogę odwdzięczyć.

30:22No ale nie musisz, naprawdę.

30:24To jest dla mnie super sprawa, że mogę ci pomóc.

30:27Zawsze wiedziałam, że jesteś miły i mądry i kreatywny, ale nie wiedziałam, że aż tak.

30:34No rozwijaj. Rozwijaj ten wątek.

30:38Kilka.

30:41No.

30:50Julka, bo ja...

30:52Ja chciałbym zrobić na ciebie coś więcej!

30:57Bo ja zawsze, od kiedy pamiętam...

31:00Bo ja zawsze, od kiedy pamiętam...

31:01Jestem w ciążę z Tomaszem.

31:16Musisz to wiedzieć.

31:20No.

31:24No to już wiem.

31:28To...

31:30To na razie.

31:34To na razie.

31:36To na razie.

31:38To na razie.

31:40To na razie.

31:42To na razie.

31:44To na razie.

31:46To na razie.

31:48To na razie.

31:50To na razie.

31:52To na razie.

31:54To na razie.

31:56To na razie.

31:58To na razie.

32:00To na razie.

32:02To na razie.

32:04To na razie.

32:06To na razie.

32:07To na razie.

32:08Ja...

32:09...

32:09To na razie.

32:10Ja takie...

32:12To na razie.

32:13To na razie.

32:14Że jesteś dla mnie bardzo ważna.

32:18Ty dla mnie też.

32:23Bardzo cię kocham.

32:26Ja ciebie też.

32:30To śpij dobrze.

32:32Pa.

32:44KONIEC

33:14KONIEC

33:44KONIEC

34:00Oczywiście wstałaś.

34:06Tak.

34:08Tak, tak i już wszystko wiem.

34:11Większość lab czeka na nas w kamieniu.

34:13Artur wysłał już umowę, jak go zaakceptujemy, to możemy działać.

34:23Mogę?

34:24Proszę.

34:28Właśnie w takich cenach, wymyślaną słowo, wow, naprawdę jesteś niesamowita.

34:43To wczoraj nie byłam sobą.

34:50Nie ma tematu.

34:53Artur jest bardzo dobrym ojcem.

34:56Czasem po prostu za bardzo się angażuje, ale chce dla Filipa jak najlepiej.

35:02Na pewno się dogadacie.

35:08To co? Trzeba skończyć tę misję, nie?

35:11To może najpierw jakaś kawa albo jajecznica.

35:16Może chociaż ona nie jest z marmurów.

35:22Babciu, wiesz, że jajko oddycha?

35:25Naprawdę?

35:27No serio, mają specjalne dziurki w wyskorupce, przez co do środka dostaje się tlen.

35:33Aha.

35:34A ty skąd to wiesz?

35:35Kacper mi powiedział.

35:36Właśnie, o której godzinie będzie Kacper?

35:43Dzisiaj nie będzie Kacper.

35:45Teraz będziemy się uczyć sami.

35:48Szkoda, bo z nie tak fajnie.

35:50Oli Kacper nie może, jest zajęty.

35:59Może.

36:02Oczywiście, że może.

36:05Dzień dobry, brama była otwarta.

36:07Dzień dobry.

36:08Obiecałem, ale ja zawsze dotrzymuję obietnicę.

36:13Musiałem tylko na chwilę skoczyć do sądu.

36:15Super, właśnie opowiadam babci, jak jajko oddycha.

36:18No i super, bardzo dobrze zapamiętałeś.

36:22Zobacz.

36:24Tutaj jest taka komora powietrzna, na tym tępym końcu.

36:28Zarodek korzysta z niej, żeby oddychać.

36:31Dobra, to z biologii na tyle.

36:34Zaczynamy język polski.

36:37Pokażę ci się.

36:42Dzień dobry, panie mecenasie.

36:44Mam nadzieję, że nie przeszkadzam.

36:48Wpadłem osobiście podziękować za umowę.

36:51Kacper mówił, że gdyby nie pańska pomoc,

36:53moglibyśmy mieć kłopoty.

36:56Pan razem przygotował bardzo dobrą umowę

36:58i na pewno nic takiego nie mówię.

37:01Widzę, że dobrze go pan zna.

37:04Świetny chłopak.

37:06Lojalny wobec rodziny.

37:08Szczególnie tej, którą zna.

37:11Szybko doszliśmy do bramki.

37:15No przecież po to panu przyszedł,

37:17żeby się upewnić, że nic mu nie powiem.

37:20Wie pan...

37:21To wszystko jest dość skomplinkowane, tak?

37:26Pana dajnica jest bezpieczna.

37:31Także, jeżeli pan pozwoli,

37:33pan sam pewnie ma mało czasu,

37:36krążąc tak pomiędzy ratuszem,

37:39kinami a dwiema rodzinami.

37:40Chyba wyjadę jeszcze raz.

37:46Nigdzie cię nie puszczę.

37:50Coś ci pokażę.

37:51Marysia będzie zachwycona w wróci ze szkoły.

37:55Droga Meczna zaklęta w kamieniu.

37:57Albo schody w Spą Skalskiego.

37:58Ważne, że zbliża nas do naszego domu.

38:00Dziwny jest Skalski.

38:02To, co się stało?

38:04Co się stało?

38:06Co się stało?

38:09Nikt dzieci nie puszcza.

38:11Coś ci pokażę.

38:13Marysia będzie zachwycona w wróci ze szkoły.

38:15Droga Meczna zaklęta w kamieniu.

38:18Albo schody w Spą Skalskiego.

38:20Ważne, że zbliża nas do naszego domu.

38:23Dziwny jest Skalski.

38:24Co się stało?

38:36Panie prezesie, pan Litwicki.

38:40Musimy pogadać.

38:41Mamy poślizg.

38:43Poślizg? Nie byłoby poślizgu, gdyby nie zmieniał pan ciągle zdania.

38:46Wolno mi. Ja za to płacę.

38:50Proszę mi powiedzieć, po co pan mnie zatrudnił, skoro pan mi nie ufa, co?

38:54Uraziłem artystę.

38:57Ja tylko lubię mieć ostatnie słowo.

39:01W sprawie mojego syna szczególnie.

39:04Więc niech się pan designer nie wtrąca w to, co go nie dotyczy.

39:08I wzajemnie.

39:09A pan niech nigdy więcej się nie podwala do mojej kobiety.

39:11I znajdzie sobie kogoś, kto w tym całym resorcie zmieści pańskie ego.

39:16Panie Skazki.

39:20Dziękuję, do widzenia.

39:24Dzień dobry.

39:29Co się stało?

39:31Bo szukała mamy i pojechała.

39:34Pojechałam też na dworzec, bo pomyślałam, że może tam będzie.

39:36Czasami...

39:37Bo była mu takiej pani, o której ona czasami nocowała, jak się pokłóciła właśnie z babcią.

39:42Ale dobrze, że sprawdziłaś.

39:45Hej.

39:45Czemu ona taka jest?

39:50Ja czasami też taka jestem.

39:51Taka, nie wiem, no szczęśliwa bez powodu i potem...

39:54Na przykład na tych zajęciach z dziećmi.

39:55Potem nagle mi się nie chce wstawać z łóżka i wszystko też mi się wydaje takie bez sensu.

39:59Może ja też jestem chora, tak jak mama.

40:01Daria, to co opisujesz?

40:02To są normalne stany u młodego człowieka.

40:04Czyli one może u mnie nie są normalne.

40:06I może skończy tak jak ona.

40:07Ale pstura, nawet tak nie myśl, proszę cię.

40:11Odnajdziemy mamę.

40:13Znajdziemy jakiegoś dobrego lekarza.

40:16Dobra, to ja może jeszcze babci zapytam, że ona będzie wiedziała, gdzie jej poszukać.

40:21Daria, da...

40:23Babski blues, słucham.

40:28To ja.

40:31Agata?

40:33Agata, gdzie ty jesteś?

40:37Zegarek się znalazł.

40:42Dawid wszystko odwołał na policji.

40:45Daria cię szuka.

40:47To nie ma sensu.

40:49Ale co nie ma sensu?

40:52Agata, powiedz mi, gdzie jesteś?

40:53Ja natychmiast po ciebie przyjadę.

40:55Życie nie ma sensu.

40:56Wszystko to robię.

40:57Wszystko się psuje.

40:58Wszystko ich krzywdę.

41:01Daria będzie miała lepsze życie beze mnie.

41:04Ale co ty opowiadasz?

41:05Daria cię kocha.

41:06Ona cię szuka.

41:09Posłuchaj, Agata.

41:10To jest twoja choroba.

41:11Ale zaczniesz się leczyć i wszystko będzie lepiej.

41:13Agata, nie rozłączaj się.

41:15Proszę cię.

41:16Zawołam Darię.

41:17Porozmawiacie.

41:18Daria!

41:19Daria!

41:22Nie daj ją zaglądę.

41:24Agata, ale nie mów tak.

41:31Agata.

41:32Jesteś tam?

41:32Agata!

41:34Agata!

41:36Agata!

41:45Agata!

41:46Agata!

41:49Agata!

41:50Agata!

41:51Ale ja nie rozumiem, dlaczego mężczyźni poruszają się w jakiejś takiej jaskiniowej hierarchii wartości.

41:58Moja kobieta, moje ognisko.

42:01Co to jest?

42:02A ty wie, jakieś problemy?

42:05Nie.

42:06Normalne kobiece sprawy.

42:08Ha!

42:08No tak, jasne.

42:10Panowie, życie nie zawsze toczy się według planu.

42:12No dlatego właśnie mamy procedurę wejrę.

42:14Wszystko da się zaplanować.

42:15Oczywiście.

42:16No.

42:44No.

42:49No.

42:52No.

42:56No.

42:57No.

43:03ок

Przyjaciółki - odcinek 308 - 16 PAŹDZIERNIKA - 2025 Czwartek - dailymotion - odcinki całe nowe odcinki nowy sezon M jak miłość 1874 1875 1876 1877 305 306 307 308 Kuchenne rewolucje tvp vod serial polskie seriale za free za darmo całe odcinkiPrzyjació

Category

Transcript

Be the first to comment

Recommended