น้ำผึ้งขม ตอนที่ 10 (EP 10) วันที่ 12 พฤศจิกายน 2568

Marioseries

น้ำผึ้งขม EP.10| 12 / 11 /2025, น้ำผึ้งขม 2025 ตอนที่ 10, น้ำผึ้งขม 2568 ตอนที่ 10,

Transcript

00:00สุดที่สุดท้าย

00:30ป้านหัวแตกเป็นแบบนี้

00:32เออนะ

00:33ตอนนี้ดีกันแล้ว

00:35โอ้โห

00:37พ่อกวางน้อย

00:38ทำอยากเล่นขายของ

00:40พี่ตกลงแกจริงจังกับเขาว่ะ

00:42อืม

00:43ก็ดีนี่

00:44แต่ปัญหามันอยู่ที่คุณจวง

00:51ฉันไม่รู้จะแก้ปัญหามไงวะ

00:53พ่อเนี่ย

00:55ฟังไงแห้ว

00:56แกอายุปูรณีแล้ว

00:58ต้องตัดสินใจอะไรได้แล้ว

01:00คือฉันไม่ใช่เป็นคนตัดสินใจ

01:02คุณจวงอ่ะไม่ยอมน้อยๆ

01:04โอ้โห ไอ้แหลเอ้ย

01:06เรียนผูกไม่เรียนแก้

01:11เออ

01:12นี่

01:13เอางนี้มะ

01:14เพราะแพแก้หายเนี่ย

01:15ไปเที่ยวดิ

01:18แกคิดว่าฉันมีอารมเที่ยวอีกว่า

01:20นิ่งเบอๆ ของจวงอยู่

01:22ไม่ใช่

01:23ฉันใหม่ถึงแกกับเด็กแกนะ

01:26แต่เที่ยวของสองตัวสองเนี่ย

01:28เฮ้ย

01:30ฉัน

01:32กันมั้ย

01:34อืม

01:40เอาวางตรงนี้เลยค่ะพี่ฉัน

01:46เหนื่อยมั้ยคะ

01:48ดูสิคะ

01:50เพราะความส่วนของนุ้ยหรือของพี่ฉันละบาก

01:52แถม ไม่มีใครไปสงคุณปุ唱อีก

01:54ไม่เป็นไร uh

01:56ผมเป็นไร said

01:57ผมเต็มใจครับ

01:58ขอบคุณนะคะ

01:59dar

02:07อืม

02:08วันนี้พอเท่านี้ก่อนดีกว่าค่ะ

02:11แค่นี้พี่ฉันก็คงจะเหนื่อยมากแล้ว

02:14คุณนุยครับ อย่าเรียกกี่ฉันเลยครับ

02:18เรียกฉันหรือในฉันเหมือนคนอื่นนะครับ

02:20ผมกระดากนะครับคุณนุย

02:22จะให้นุยเรียกอย่างนั้นได้ยังไงคะ

02:24ถ้าคุณพ่อนุยรู้เนี่ย ผมดูนุยแย่เลย

02:27ให้นุยเรียกแบบนี้ของนุยเธอนะคะ พี่ฉัน

02:30พี่ฉัน

02:31ครับ เอาทุกคนนุยสบายใจแล้วขันครับ

02:33ค่ะ พี่ฉัน

02:35พาร์มอะไรอยู่อ่ะ

02:45กำลังพาร์มอะไรหร่อยู่หรอ necessarily นุย

02:48นุยเห็นว่าคุณกูชอบไว้ปร้าค่ะ

02:50ก็เลยทําส่วนบัว จะได้มีดอกบัวไว้แว้ค้าทุกวัน

02:54นี้นุยกำลังว่า ฉันดูแลคุณกูไม่ดีเหรอเปล่า

02:57เหล่านะคะ

03:00หนูมียังไม่ได้พูดแบบนั้นเลย

03:03เธอรืมหรือเปล่า

03:04ว่าใครเป็นคนควดผลุงดูแลบ้านหลังนี้

03:07เราถ้าเกิดว่าใครคนหนึ่งก็ einพยlichkeitนะ

03:10ございます

03:12ฉันคงก็ควรแสดงคомลับฐีเช่าไม่ใช่เหรอจ miles

03:14หนูมี 블� spontaneously แต่หนูมีeilิ่งขอคุณปู้ alguém

03:18ắnว 1953

03:20ฉันก็ไม่มีความหมายเลยนะ

03:25ไม่ใช่ Hejค่ะคุณจวง

03:27แล้วแค่เด็กอย่างเธอ is something that you want to do

03:30นึกอยากทำอะไรก็ทำ

03:34ทำโถ่ที่ไม่เห็นหัวคนอื่นเขา

03:37หนึ่งขอโทษค่ะ

03:38ทุกอย่างในบ้านนี้

03:40ฉันเป็นคนจัดการทั้งหมด

03:41และฉันก็คิดถีทั่วแล้วควรจะเป็นแบบนี้

03:45ที่หลังจะทำอะไรหัดคิดให้ดีก่อน

03:48อีกความอยากได้ใครっていう

03:50มันอาจจะทำไหร้จิทิตใจคนอื่นเขาก็ได้

03:55มีอะไรกันเหรอฮะแม่

04:12แม่ฮะ

04:14นุยเขาก็มีสิทธิ์ที่จะคิดทำอะไร

04:16และเปลี่ยนแปลงอะไรในบ้านหลังนี้ไม่ใช่เหรอฮะ

04:20เจ่

04:21ที่แม่เคยบอกเคยสอน

04:23ว่าทำอะไรให้รู้จักเกลงอ OC ใจไม่ข้ามหน้าข้ามป่าพุใหญ่

04:28มันไม่ได้ศึมสักพัฎษูตhadscaleหรokeจ่า

04:30ถ้าแม่ไม่เคยสั่งสอนens々

04:35ที่บ้านูยก็สอนเรื่องอะไรพวกนี้ทั้งไม่จ拜拜

04:37หิว่า yung จนไม่มีเวลาsters Hello.

04:41เด há,ك par thatcc

04:44ถ้าไม่เคยมีใครสอนเรื่องมาระยาตพวกนี้

04:46ฉันช่วยได้อาจ

04:49ไม่จำเป็นหรอพูดจวง

04:51คุณปูกลับมาแล้วหรอคะ

04:56เหนื่อยไหมคะ

05:01ในชานนี้ก็ช่างละเลยหน้าที่จริงๆ

05:03นุยก็เป็นพระยาฉันเนี่ย

05:06นุยก็มีสักษ์

05:10มีสิทธิ์ทุกอย่างในบ้านหลังนี้

05:12ไม่ว่าเขาอยากจะทำอะไร

05:13ก็ทำได้ทำนั้นเนี่ย

05:15คุณปูคะ

05:17นุยไม่ได้

05:19ฉันเห็นว่า

05:20ไปหาอะไรฉันกิน

05:22оду다는 จุงเทียมพลมายไม่ได้ตัวเดียينแล้วค่ะ

05:26ส่วนของว่างนี้ก็มีเครีย์สองfps袖 này

05:28ค่ะคุณปู

05:29ทุกอย่างที่คุณชงพูดมา

05:30ฉันไม่อยากกินทุกอย่าง

05:32นุยไปหาอะไรฉันกิน

05:34คุณปูคะ

05:35ไม่หาอะไรคุณชง

05:38ไม่มีค่ะ

05:41เฮ้ย...

05:43อืม ที่ประจำอ่ะ

06:13นุยเขาก็ชอบนะ

06:15เรียกฉันมาที่เนี่ย

06:21มีอะไร ว่ามา

06:23เออ

06:25เล่นนุยอ่ะดิ

06:27นุย นุยทำไม

06:29ฉันส่งสารเขาอ่ะ

06:31แล้ว

06:33เธอว่า คิดว่าฉันจะช่วยนุยยังไงได้บ้างอ่ะ

06:37ฉันว่านุยเขาทรมานใจที่ต้องอยู่อย่างนั้นอ่ะ

06:39ถามเขาด้วยังเหรอ ว่าเขาทรมานหรือเปล่า

06:41ถ้ Lily ทร gears หรือเปล่ué

06:43ถ้าละมานสิ

06:44ฉันเยาปล่อамใจ

06:46อย่าน้อย

06:48ทรงน้อยก็ไม่เคยย้มมีความสุขเลยสันครั้ง

06:51ก็ที่น้อยไม่มีความสุข

06:52มันก็เป็นผมแม่ของนายนั่นแหละ

06:58ทอที

07:00ฉันรู้

07:01แม่ฉันก็เป็นส่วนสำคัญที่ทำให้น้อยต้องเป็นทรุก

07:04ทําไงได้

07:06แม่นายเคาก็อยู่แบบนั้นมาตั้งนานแล้ว

07:09ฉันต์นี่แหละ ที่มาที่หลัง

07:12แท่ muloooo **s

07:24ม delivering ** Isn't

07:25เฟ้อ ไม่

07:26ไม่เป็นไฟลค์

07:27ฉันควรจะทำอย่างไร

07:299..

07:30ก็..

07:31เขาต้องเอาแม่ไหนออกไปจากบ้านヒ์มัง

07:32โอ้ย ชีช

07:35ฉันถามจริงๆแล้วเนี่ย

07:36ที่กระตอบจริงๆไง

07:37โอ้ย

07:39เคยรักษานำใจคนอื่นบ้างมั้ยเนี่ย

07:41โทษนะ

07:42jean manager นérieur

07:42ฉันไม่ทนัดเรียงใคร whilst ก็ชอบวงต่งมากกว่า

07:48อืม สวนเรื่องแม้น่ะ

07:50ไม่ต้องห่วง หรอก

07:52ฉันตั้งใจไว้อยู่แล้ว

07:54ว่าพอฉันเรียงจบ

07:55ฉันก็จะหางานที่มั่นของ

07:57แลก็พาแม่เอาไปอยู่กับฉันสองคน

07:59แม่ไหนเขาของยอมหรอก

08:01ไม่ยอมก็ต้องยอมแล้วล่ะ

08:02ฉันกับแม่รับกวนอปุมานานแล้ว

08:06ถึงเวลาที่จะให้อปุ

08:08กับนุยเข้าอยู่กันตามลำพังสองคนสักที

08:14นี่

08:15ฉันถามในตรงๆ เข่านะ

08:17ได้คิดแรกกับนุยหรือเปล่า

08:24เฮ้ย

08:25ฉันแสวเล่นอ่ะ

08:27มันอึกอักไปได้

08:29ฉันหิวแล้วอ่ะ

08:31สั่งอาหารเธอ

08:32ในเลี้ยงนะ

08:35น้อง

08:44เสร็จเรียบร้อย

08:46โอ้โห น่าทานจังเลยค่ะ

08:49ทานกันเลยสิคะกำลังน้อนๆเลยค่ะ

08:55อ่ะ

08:56ไม่มีใครทานเลยอ่ะ

08:58ใครจะเป็นก้าทานหรือ

09:00อ่ะ

09:01อ่ะ

09:02อะไรเนอะ

09:03ต้องเปล่าไม่มีอะไรค่ะ

09:06ก็เอาอย่างนี้สิคะ

09:08คุณกูก็เปิดงานก่อนนะ

09:10เดี๋ยวทุกคนฉันได้ทาง

09:14ฉันได้กินอย่างไรอ่ะ

09:16ก็มีฉันไม่ว่า

09:20พี่ฉันคะ

09:22ช่วยป้อนนี้คุณกูหน่อยสิคะ

09:24อืม

09:25อืม

09:34คุณนุ้ยนั่นเลยค่ะ

09:36ป้อนนี้คุณกูหน่อยสิคะ

09:38อืม

09:40อืมนุ้ยเร็วสิ

09:41ฉันอยู่อยู่แย่แล้ว

09:45ก็ได้ค่ะ

09:51ทำอะไรทางกันคะ

09:53หอมเชียว

09:59อืม

10:00ขนมปักหน้าหมูเหรอคะ

10:02หน้าทานจัง

10:05นุ้ยนี่เก่งแล้วค่ะ

10:07ฉันไม่เห็นรู้เลยว่าเธอทำอาหารเป็นด้วย

10:12จวงทานดูสิ

10:13หรือก็ทำอร่อยเนี่ย

10:16จวงรถของท่อดิวค่ะ

10:18แล้วก็พยายามเรี่ยงให้คุณปูด้วย

10:21มันนี่แล้วสมภาพนะคะ

10:25นุ้ยขอโทษนะคะ

10:26นุ้ยลืมคิดไปค่ะ

10:30ฉันก็ไม่ได้ชอบทำอาหารสามซากจำเจดหรอกนะจ๊ะ

10:34แต่ฉันรู้

10:35ว่าอะไรที่มันดีกับคุณปู

10:38ของบางอย่างอร่อย

10:40แต่ไม่ดีรถสุขภาพ

10:42เข้าใจใช่ไหมจ๊ะ

10:48คุณจวงมาก็ดีเลย

10:50ฉันว่าจะวานคุณจวงอ่ะ

10:51ให้ช่วยจัดดระเป๋าให้ฉัน

10:53ไปต่างกับวานสัก 4-5 วัน

10:564-5 วันเหรอคะ

10:58ดีจังไหนค่ะ

10:59จะได้พักยาวๆ

11:01เอ่อ

11:02ถ้าอย่างนั้น

11:03จวงคุณจะต้องติดรถคุณปูดไปซื้อของหน่อยนะคะ

11:06บ้านคุณสันทาศนี้ยังขาดของอีกหลายอย่างนะคะ

11:10ฉันไม่ได้ไปบ้านสันทาศเหรอ

11:13เหรอคะ

11:14แล้ว...

11:15เราจะไปไหนนะคะ

11:17ฉันจะไปหันนิมูนแล้วหนูเอง

11:19ส่วนจะเป็นที่ไหน

11:34จะฉันทำหนูอีกทีหนึ่ง

11:36จะฉันทำหนูอีกทีหนึ่ง

11:44เข้าใจละค่ะ

11:46ถ้าอย่างนั้น

11:47จวงจะไปเก็บกับเอาให้นะคะ

11:49เราไม่คุดเลย

11:50ไม่จ้า

11:51ถ้าขาดเหลืออะไรก็บอกฉันได้นะ

11:53เดี๋ยวฉันจะให้ชุ่งเอากับดันธรรมะใหญ่ขึ้นไปให้

11:57ขอบคุณค่ะ

12:00เรา...คุณปูดจะไปไหมไหร่คะ

12:02พร้งนี้...แต่ช้าเอาหร่ะ

12:04ไม่ได้

12:05โล่

12:06แต่ จะเป็นไง ไม่ได้ไหม

12:10ไม่ได้

12:34เจ้า นุ้ย

12:38คุณเจน

12:40ยังไม่นอนนะ

12:42นุ้ยลงมาเติมน้ำนะคะ

12:44พอดีมันหมด

12:46คุณเจนเพื่อนกลับมาเหรอคะ

12:48อืม

12:50นุ้ย

12:52คุณเจน

12:54ยังไม่นอนหรอ

12:56นุ้ยลงมาเติมน้ำนะคะ

12:58พอดีมันหมด

13:00คุณเจนเพื่อนกลับมาเหรอคะ

13:02อืม

13:06ปีเรื่องอะไรไม่สบายใจหรือเปล่าคะ

13:14คุณเจนดื่มมาเหรอคะ

13:16อืม

13:18อะไรนะคะ

13:20จ๊ี๊ดนี่เหรอคะดื่ม

13:22อืม

13:24ก็

13:26นิ้นหน่อยออกเทล

13:28ก็จ๊ี๊ดมันไม่เคยดื่มจริคาถึงได้เมา

13:30ขอบคุณนะคะ

13:32ที่ดูแลพาจ๊ี๊ดไปส่งที่บ้าน

13:34เอ่ ...

13:36แต่ว่าไปไงมาไงคะ

13:38ถึงได้ไปดื่มด้วยกัน

13:40ก็

13:42ัวเจนก็ไปนอนพลักนะคะ

13:44นุ้ยก็จะไปเติมน้ำแล้วก็รีบขึ้นนอน

13:46พวกนี้ไม่ออกไปเช้าหรอคะ

13:48นุย

14:00นุย

14:03นุยอยากไปเหรอ

14:05อะไรคะ

14:09นุยอยากไปเที่ยวกับประพูดอ่ะ

14:12ก็...

14:14นุยไม่ได้อยากไปใช่ไหม

14:17ถ้าไม่ได้อยากไป

14:19นุยก็ไม่ต้องไป

14:21ทำแME illนั้นได้อย่างไรนะคะ

14:22เดี๋ยวคุณประพูดก็...

14:23เยี่ยวกับปูไปตรงๆเลย

14:25ถ้าจะฝืนตัวเองทำใหม่อ่ะ

14:26ไม่เป็นไรค่ะentlyե�น

14:28นุยไปได้ค่ะ

14:30เป็นเกิญ LOG ON

14:31ฉันบอกป์ัวงแต่ปูเอง

14:32ไม่ต้องค่ะคุณเจน

14:34เดี๋ยวคุณปุตค์สึมาว่าánhปราบ

14:37นุย

14:42ได้หนีไปด้วยกันใช่ไหม

14:45ไปด้วยกันไหม

14:49หนี

14:53คุณเจนหมายความว่ายังไงคะ

14:55ก็หนีไปด้วยกันไง

14:57ฉันกับนุ้ย

14:59คุณเจน

15:01คุณเจนเมามากแล้วนะคะ

15:03ขึ้นไปนอนค่ะ

15:05ไม่เมา ฉันไม่เมา นุ้ย

15:07นุ้ยไปกับฉันนะ

15:09ฉันอยากจะช่วยนุ้ยจริงๆ

15:11คุณเจนปลอดนะคะ คุณเจนเมามากแล้วจริงๆนะคะ

15:13ขึ้นไปนอนค่ะ เชื่อนุ้ย

15:14- ว้าฉันไม่ได้เมา

15:15ฉันลักนุ้ย

15:17- คุณเจน...

15:18- นุ้ยไปกับฉันน้ะ

15:19- น้ ensuringคุณเจนนะ

15:20- คุณเจนปล่อยนุ้ยนะคะ

15:22โอเคจะ tragedy บอกยังกิน

15:24- คุณเจนเมามากแล้ว

15:26- นุ้ยจะคิดว่าคุณเจนไม่เคยพูดอะไรออกมา

15:29- ensefulไปก่อนนะคะ

15:31- พรงนี้ถ้าคุณเจนตื่นมา settledแมล

15:33- ค่อยคุยกันค่ะ

15:35นุ้ย...

15:37ฉันรักหนุย ฉันสมสารหนุยอ่ะ

15:40เราไปด้วยกันหนุยนะ หนุย

15:42หนุ Brainamel Mush You know me led to rat

15:43นุยจะก่อโทนแจแล้วนะ

15:45หนุย...เธอไม่ได้ยินฉันอย่างไร

15:47ฉันรักหนุย ฉันบอกว่าฉันรักหนุย

15:50หนุยได้ยินยัวไหม

15:51ได้ยินซิ

16:02ถ้ายินแจ nearly

16:07โป๊ะโป๊ะ

16:13คุณแจน คุณโป๊ะยาค่ะ

16:16เขาเป็นอาจสภัยก่ะ

16:18ก็ทำอย่างนี้ได้ยังไง

16:20ไม่ต้องอาจแบบ

16:22ยังไง

16:37เจน

16:39โป๊ะ

16:43จะจัดการเนื้อเขาโจ๊ะ

16:50แล้วคนปุ๊ะถามรุยเรียงค่ะ

16:52ว่าเขาคิดอะไรกับเจนหรือเปล่า

16:54ไม่นะคะ

16:56รุยไม่เคยคิดอะไรแบบนั้น

16:58แต่การคิดเธอให้ความสินสนบ

17:00แล้วก็ไปแหน่มาไหนกับเขา

17:02มันทำให้เขาเข้าใจผิดได้นะ

17:04แม่ฮะ

17:06รุยเขาไม่เกี่ยวหรอห้า

17:09เจนผิดเองอ่ะ

17:12ได้รู้จักเจนดี

17:14ถ้าไม่มีใครทำให้เข้าใจผิด

17:16เจนก็คงจะไม่

17:17ไม่ต้องไปหาเหตุผลเลยล่ะ

17:19ฉันตัดสินใจละ

17:21ฉันไปดูคันโดแถวสามย่าน

17:24ใกล้มาหาไล่เจนไว้ล่ะ

17:27หัก

17:31เจนเข้าใจอ่ะ

17:35แล้วแต่คุณบูจะเห็นสำควรนะคะ

17:42เห็นไหมคุณพูดตัดสินใจแล้ว

17:45เจนเองก็โตแล้ว

17:52คงจะดูแลตัวเองได้

17:55คุณบูไม่ต้องเป็นห่วงแล้วค่ะ

17:57ฉันหมายถึงเธอกันเจน

18:00คุณบู

18:08ก็ดีเหมือนกันนะฮะแม่

18:12เขาจะได้ไปอยู่ด้วยกันสองคน

18:15แม่ลูก

18:16นะฮะแม่

18:18นะฮะแม่

18:30เร็วค่ะใจจ่าย

18:32แล้วที่ต้องแรมเหมือนเดิม

18:34เหมือนทุกเดือนที่เคยทำ

18:36ไปแม่นุ้ย

18:40แม่ครับ

18:54เต็นขอโทษนะแม่

18:56ขอโทษนะแม่

19:12คุณบูคะ

19:14นุ้ยไม่สบายใจ

19:15ฉันตัดสินใจแล้ว

19:16แล้วมันจะดีกันทุกคน

19:18นุ้ยเชื่อฉันเธอ

19:20คุณจวงเธอคงเสียใจมาก

19:22ให้เขาเสียใจจังตัววันนี้ค่ะหนุ้ย

19:24masih treadmillتัดสวัสดี

19:26сьяс Margaret

19:28สัตรห์

19:30แล้วทำไมเราไม่ร้องถึงวันนั้นหร번

19:32หรือนี้อย่า Rim

19:36เป็นเธอเจนมาบอกรักหนุ้ย

19:38หรือว่า

19:40ás

19:41หรือว่า

19:42mention

19:45ء

19:52ฉันรักฉันห่วงนุ้ยมากนะ

19:57ฉันทำใจได้ยังไง

20:00ไม่มีคนมาบอกรักเมียดฉัน

20:03โถ่ คุณปุ๊

20:05ฉันตัดสินใจเรื่องนี้แล้ว

20:08เราจะไม่พูดเรื่องนี้กันอีก

20:11ค่ะ

20:14พรุ่งนี้ฉันพาดด้วยไปหาพื้นสนิทฉัน

20:17ถ้าจะไปทำอะไรอร่อยๆด้วยกัน

20:20จะได้ใช้เวลาอยู่ได้กันสองคนจริงๆสะดี

20:24นุ้ย

20:26นุ้ยยังไม่สบายใจใช่ไหมเนี่ย

20:32ถ้างั้นกินนี้ฉันขออยู่ดูแลนุ้ยนะ

20:37อย่าเลยค่ะคุณปุ๊

20:40นุ้ยอ่ะ

20:42ถ้าฉันอยู่ไม่ได้เหรอ

20:44คุณปุ๊กลับไปที่ห้องเธอค่ะ

20:47ยังไงพรุ่งนี้นุ้ค่ะต้องไปเขาคุณปุ๊อยู่แล้วนะคะ

20:53โห

21:17เห็นส่งควร

21:19ก็ควรสบายใจของทุกคน

21:26น้อยห่วงก็แค่คนจวงค่ะ

21:29ไม่รู้ป่านี้จะเป็นยังไงบ้าง

21:47เจนเองค่ะแม่

22:10เจน แม่

22:12เจนเข้าไปได้ไหมครับ

22:17แม่

22:21แม่นอนแล้วลูก

22:24แม่

22:26ไว้ค่อยคุยกันพวกนี้นะลูก

22:47แม่

22:49แม่

22:53แม่

22:56แม่

22:57เธอเธอเยี่ยม

23:27- ทำไมจากอย่างนี้ ไม่เป็นอย่างนี้

23:41- ฉัน เพ่าของว่ากับคลืดดื่มไปใส่รถที่คุณคุณจะได้ทานกระไปในรถ

23:45- คุณปูแม่ของขับรถให้หรอครับ จะได้ไม่เนื่อย

23:49- โอ้ยพี่ฉัน ตัวนายเขาจะไปขึ้นมูล จูจีดูดีกัน

23:56- พี่ฉันจะไปด้วยทำไม

23:58- จริงด้วย แค่อยู่ตามลำพังเหรอ มีอาฉันสองคนบ้าง

24:26- แม่ แม่ครับ แม่ครับ แม่ตื่นหรือยังหรอ

24:48แม่ แม่ แม่ครับ

24:53แม่ แม่

24:58ไปขึ้นเธอข้าวสายแล้ว

25:04ไปขึ้นเธอนุ้ย พี่เราไปเที่ยวนะ

25:07ดูทำหน้าเข้าสิ อ่ะ

25:10รีบไปก็ค่ะ เดี๋ยวเขาอดไปพอดี

25:12ไปค่ะ ไป

25:15อัพู

25:18อัพู อัพูช่วยแม่ด้วยฮะ

25:20เป็นอะไรอีกดิน

25:21แม่เขาเป็นอะไรไม่รู้ฮะปู

25:23ช่วยแม่ด้วยฮะปู

25:35เกิดอะไรขึ้นค่ะ

25:36ก็สอบท้อยนะสิค่ะ

25:38หุ้ย งานล่มอีกตามคืน

25:43คุณจวง

25:44แม่ฮะ

25:46แม่ แม่ฮะ แม่

25:48คุณจวง

25:49แม่ คุณจวง

25:50แม่ตัวอะไรไม่รู้ว่ะ

25:51ในชั้นแม่วรถออกแม่ว

25:52ครับ

26:02อัพูช่วย

26:03อัพูช่วย

26:04ใต้ออกแม่ ถูก

26:10แม่...

26:12อัพูช่วย

26:15นี่...

26:17สวัสดี

26:47ใช่น่ะนม แล้วคุณปูก็ได้ไปเชื่อ

26:50ลูซี คุณนุ้ยแล้วอดไปเที่ยวเลย

26:52อืม

27:02ถามจริง

27:05เออ เออ ไม่เป็นไร

27:08น่าเสร็จดายชิป

27:10อดเจอน้องหนูของแกแล้วไอ้แห้ว

27:14แล้วนี่เด็กๆก็ลอเล่นเหนือเขาอยู่นั้นเนี่ย

27:17โอเค ไม่เป็นไร

27:20แก้ไปดูรายคุณจวงเถอะ

27:27ไหนบอกว่าจะมีคนมาเล่นกับพวกเราไงคะ

27:29ไม่เห็นมีใครมาเลย

27:31ปักษาก็เป็นอยู่ทุกที

27:33พี่เพชยังไม่ชินอีกเหรอ

27:35มีแต่งานงานงาน

27:37ไม่เคยรักษาสัญญาอะไรได้จักอย่าง

27:40น้องเพช

27:42น้องเพช

27:43น้องปล่อยค่ะ

27:45เฮ้

27:47แต่ประปาก็รักษาสัญญาเรื่องที่จะพามาเที่ยวไม่ใช่เหรอคะ

27:50ใช่

27:52ไม่โขดประป่านะคะ

27:57คนดี

27:59พี่ทัส

28:00ได้เดินดูรอบรอบหรือยังครับ

28:03ยังเลยเจอ

28:06ยังเลยเจอ

28:07ตอนแรกก็จะรอเพื่อน

28:09แล้วก็เดินดูพรมพร้อมกัน

28:11แต่นี้มันเบี่ยวใช่ละ

28:12งั้นเดียวผมพาพี่เดินดูเองครับ

28:14เผื่อพี่จะตัดสินใจ

28:16ซื้อเก็บไปเองคนเดียวเลย

28:17โฮ

28:20พี่แทก็มาเรื่องงาน

28:22โฮ

28:24น้องพอไปกันคือ

28:26สองสาว

28:28จะไปไหนกันคะ

28:29รอประปากก่อนสิ

28:31กว่าเด็กเด็กมาเดินเล่นนะพี่

28:33ที่นี่เล็กๆ

28:34เดี๋ยวผมให้พนักงานช่วยดูแล

28:41เอี่ยง

28:43ฝากดูเด็กน้อยสองคนที่มากับเพื่อนพี่ด้วยสิ

28:46โอเค ฝากด้วยนะ

28:49คุณเจ�심จันร์มารักษาตัวที่นี่ได้ 2-3 ปี

28:51ล่ะครับ

28:522-3 ปีเลย다리는

28:55โจ

28:58ผมเองก็เพึ้งรู้เหมือนกันฮะ

29:00เอ่อ

29:02เธอเป็นคนมีวินัยครับ

29:03ดูแลตัวเองดี

29:05ที่ผ่านมาอาการก็ไม่มีอะไรที่น่ากับวน

29:07เธอก็เลยคิดว่าไม่จ graphic

29:09ไม่จำ vardıод vision

29:10stool

29:11เคย那么น้อยน่าจะบอกลูк秤 เลยครับ

29:14أInst constitu

29:15อืม...ผู้หญิงก็อย่างนี้ล่ะครับ

29:17ยิ่งคนเป็นแม่ด้วยแล้วเนี่ย

29:19เวลามีปัญหาอะไร

29:21ก็ไม่อยากจะบอกลูกและสามี

29:23ให้ไม่สบายใจนะครับ

29:32พี่ฉัน

29:33เจ้าคุณจูงต้องอยู่หลงภัยบาทอีกหลายวันไหม

29:37เป็นนักเลยเหรอ

29:39อันนี้ฉันก็ไม่รู้หรอกนะ

29:41เท่าดีไม่ได้เป็นคนยุ่งเรื่องเจ้านาย

29:43อืม..สู้ฉันก็ไม่ได้

29:47พี่ฉัน...ไม่ด่า ฉันหรอ

29:49ฉันไม่รูปุ่มคุณจูงจริงๆนะ

29:51เหรอ...

29:53อน้PHеformationก็นินทาเขาออกบ่อยๆ

29:55นั่งคนบ้าท

29:57แม่...แม่ไงไม่นินทาเขาเลยนะ

30:01ถ้าบ้าแม่ ก็บ้าหมดเนี่ยแหละ

30:03พี่ฉันหมดสุดโล่

30:06พี่ฉันรู้มาทั้งนานแล้วใช่ไหม

30:08ว่ากุณจูงอ่ะiyorจริง

30:09โอ้ย จริง

30:13มันเนี่ย

30:16รู้จริง ๆ ด้วย

30:27ฉันแม่ฮะ

30:36คุณพอ

30:39เธอไม่บอกฉัน

30:52ก็ จวงไม่ได้เป็นอะไรนี่คะ

30:55คุณหมอเขาบอกเราหมดแล้วค่ะ แม่

30:59แม่นั่นจะบอกเจนบ้างนะ

31:02เจนจะได้ช่วยดูแลแม่ได้

31:05ถ้าฉันรู้ว่าเธอปวย

31:07ฉันคงไม่ปล่อยให้เธอทำอะไรให้ฉันมากมายแบบเนี่ย

31:11เพราะแบบนี้คะ

31:13จวงถึงไม่บอกใคร

31:14จวงรู้ตัวดีเขาว่าไม่ได้เป็นอะไรมาก

31:17จวงยังดูแลคุณปุ

31:20แล้วก็ดูแลลูกไหว

31:22ไม่ต้องให้ลูกคอยดูแลเหรอ

31:24เหรอ

31:28จะเห็นคนโตแล้วนะคนชม

31:31ให้โอกาสลูก

31:33ให้ดูแลเธอบ้าน

31:35จะไม่เป็นไรจริงๆค่ะ

31:37เดี๋ยวบ้านนี้ก็คงกลับบ้านได้แล้ว

31:39หมอเขาบอกให้แม่พักอยู่ที่นี่ก่อนฮะ

31:41ห้า

31:43แล้ว...

31:44ใครจะดูแลคนปุแล้วคะ

31:47ฉันโตแล้ว

31:50คนที่บ้านก็ต้องเยอะแย่

31:55จริงด้วยค่ะ

31:57นุยเขาคงดูแลคนปุได้ดีอยู่แล้ว

32:04แม่...

32:05ระหวังที่แม่พักรักษาตัวอยู่ที่นี่

32:07ฉันจะค่อยค่อยย้ายข้าวไว้ของไปไว้ที่คอนโดนนะฮะ

32:12เพราะแม่หายดีแล้ว

32:14เราก็จะย้ายออกจากบ้านกันนะฮะแม่

32:33ไม่ต้องสิ่งใจไปนะคะ

32:35นะฮะ เดี๋ยวขูดถือก็พาไปเที่ยวใหม่

32:37น่ะใช่คนนม

32:38นุยไม่ได้อยากไปเที่ยวหรอค่ะ

32:40อ้อ learner

32:42เรารองให้กันใหม่лагำค那就 od ของนม

32:48อ๋อเข้า

32:50ด้วสิ

32:51sending

32:52เม้นรองให้ไหยเลย

32:53เม้นรองแล้วก็ก็นะฮะkrit

32:54ในค่ land กุอดี้ห freezer

32:55ได้ podiaลู่ THIS

32:56นุย Jeffrey

32:58เป็นคนดีจริงๆหม่ะ known

32:59สิบาล

33:00ก็จริงนะสิคะ

33:01จริงน่ะสิคะ

33:08ถ้าหนุยเป็นคนดี แล้วเกิดเหตุการณ์แบบนี้ หนุยต้องทำยังไงคะ หนุย

33:14หนุยรู้สึกถีกับคุณจวงมาก

33:18ถ้าไม่มีหนุยอยู่สักคน ปัญหาทุกอย่างมันก็ไม่เกิด

33:23ทำไมพูดอย่างนั้นละคะ

33:25ถ้าคนนุ้มไม่อยู่แล้ว แล้วคุณปุ่งนุ้มจะทำยังไงนะคะ

33:34ก็...อยู่อย่างที่เขาเคยอยู่นั่นละคะ

33:38อยู่อย่างไม่มีหัวใจนั่นละคะ

33:42โอ้ว นุ้ม

33:44นุ้มก็รู้ว่าคุณปุ๊กับคุณจวงเขา

33:46นุ้มไม่รู้ค่ะ ไม่เคยรู้ แล้วก็ไม่อยากจะรับรู้

33:50เราก็ไม่อยากจะมีประพู blush

33:53โปรงไม่สองสาร ah

34:00อีกไม่นาน journal กับคุณจวงจะไปจากที่นี่แล้ว

34:03ทุกอย่างกํามันจะจบลงนะคะ

34:07คุณผู้ใจร้าย

34:09คุณผู้ไม่ได้ใจร้าย แต่คุณผู้ทับดีที่สุดแล้ว

34:14แต่การทำดีของคุณผู้

34:16สร้างความเจ็บปวดให้ดังหน้ืน 환lax

34:19ของนุย

34:23น้อง

34:24เช็ดกับแม่ไม่ต้องยายออกไปไหนแล้ว

34:46ไม่เป็นไรฮะ

34:49เช็ดคิดว่ายายออกไปน่าจะดีสำหรับทุกคน

34:52ประปูกับ

34:54จะได้ไม่ต้องลำบากใจฮะ

34:56เช็ดชอบนุยฮะ

35:00พูดได้

35:06พูดมาเธอ

35:08ฮะ

35:11เช็ดชอบนุยฮะ

35:13แต่คิดว่าแค่ชอบนะฮะ

35:16ชอบในความดีของเขา

35:19ซงสารเขา

35:20ชอบในความมีอทยศัย

35:22ชอบความเป็นตนดุยฮะ

35:24แต่เจนมั่นใจว่ายังไม่ใช่ความรักนะฮะIP

35:27เมื่อคืนน่ะ

35:30เมื่อคืนเจน

35:35เจนดึมเยอะไปน่อย kur

35:37เธอบอกว่า...

35:39คนเหมitungเนี่ย

35:42มากจะพูดความในใจนะ

35:45แต่...

35:46ความในใจ...

35:47มันก็ต้องมาพร้อมกับสติสิฮะ

35:50ถ้าไม่ใช่ผู้�เดียว

35:51คำพูดอย่างนั้น

35:52มันไม่มีทางออกมาจากปากเจนเด็ดข่านdo28

35:58ในใจของคนเรา...

36:00มีเรื่องราวมากมายสินะครับ

36:02แต่ก่อนที่มันจะออกมาจากปาก

36:04มันก็ต้องผ่านความคิดก่อน

36:06ผ่านกันกันกล้องก่อน

36:08หรืออย่างน้อย

36:10มันก็ต้องให้เวลาในการตกตากรก่อนสิฮะ

36:12อ่ะ ขอโทษเนอะ

36:23ใจร้อนไปหน่อย

36:26เจ็บไหม

36:28อัปูสบายใจได้นะฮะ

36:35ระว่างเจ้นกับหนุย

36:38เราไม่เคยมีอะไรกันให้ปูต้องกลังวลฮะ

36:41หนุยคือเป็นคนดีฮะ

36:43ไม่ต้องคิดยายไปไหนเรา

36:47อยู่เนี่ย

36:49จะได้ remarงนี่คุณดูแลขคุณจัลล่ะ

36:52เอ่ะ

36:52เอ่ะ ไม่เป็นไรฮะปॄ

36:55อ่าว่าคุณจัลล่ะไม่อยากยายไปไหนก่อน

36:59เอะ อนicha estãoรู้ฮะ

37:01รู้

37:04ฉันรู้อ่ะ

37:14ฉันก็มีส่วนผิดอ่ะ ที่อยู่ให้แกไปใกล้ชิดเขา

37:18มันไม่เกี่ยวกับจิดหรอก

37:20มันอยู่ที่นุยแอน

37:22หรือควรจะรู้ว่า อะไรควรไม่ควร

37:25ฉันก็รู้สึกผิดอยู่ดีอ่ะ

37:27ยิ่งชวนในเจนไปดื่ม ยิ่งรู้สึกผิด

37:30ถ้าในเจนไม่ดื่ม ก็คงไม่เกิดเรื่องแบบนี้

37:34เศ้วนี่มันทำลายทุกอย่างจริงๆ นะจิต

37:41ควบเสื้อกับกันเกรงรองจร

37:43ก็น่าจะต้องซือติดไปนากิจ

37:46ไม่ต้องboysง柑ว่า��มิต้องนี้

37:47มันคงไม่หนาวไหนนะลงมั้ง

37:49บีติดไว้ก็ไม่ใสqueหาไน่นา

37:51ไปอันกิจนะเธอ

37:54ถ้ามันหนาวมาเนี่ยไปซื้อที่โน่เราก็ได้

37:58จิ้งด้วยอ่ะ

37:59นี้ลืมไปเลย

38:01ขอโทธนะ

38:02ควงรุ่นวายเกินกันหน่อย

38:04You serious สิ

38:06เป็นไงก็ครบกันไง

38:08แล้วนี่หลังจากนั้นแต่งพี่วี

38:10กิดต้องบินเลยใช่ไหม

38:14แค่กิดก็ใจหาล่อง

38:16เดี๋ยวๆๆ

38:18ลายกรูปเราก็มี

38:20เพื่อนๆเราก็คุยกันอยู่ทุกวัน

38:22ก็คุยในลาย

38:24มันไม่ได้ลากกันออกมาหาเลยกินกันได้แบบนี้

38:26อย่างน้อยๆ 3 ปีก็น่าจะกลับมา

38:30ปีละครั้งเยี่ยนะ

38:32อย่าดาวมาหน่อยเลย

38:34เดี๋ยวนี้มีแฟน

38:36นี้ก็ลืมเพิ่มเหมือนเรา

38:40เอา จะรีบไปไหนกิด

38:42รอก่อนสิ

38:44ไปมึงนะจิด

38:46เฮ้ย นุย

38:48จะไปไหนอ่ะ

38:50ข้างเดิมแล้วค่ะ

38:52พี่กิด

38:54นุย

38:56พี่แทรก็น้องนื้ยนี่เอง

38:58กิดเล่าให้ฟังบ่อยบ่อย

39:00ที่กิดนินท้าอะไรนี่คะ

39:02อาย

39:04หาได้

39:06กิดชอบเล่าถึงน้องสาพที่สนิทกันตอนเด็กๆ

39:10แต่โตมาก็ไม่ค่อยได้เจอกันแล้ว

39:12นี่วันก่อนก็ยังเล่าอย่างตื่นเต้นเลยว่า

39:14เจอน้องนื้ยโดยบางอื่น

39:16นี่คุณปุ๊ก

39:18เป็นเพื่อนแมมมมิค่ะ

39:20หนุย

39:22เธอมมิค่ะ

39:24ทำไมเป็นแนะนำทุกคนว่าฉัน

39:36เป็นเพื่อนมัมมี้ค่ะ

39:37หนุย

39:38ทำไมเป็นแนะนำทุกคนว่าฉันเป็นเพื่อนแม่

39:41บอกเข้าไปหรือว่าฉันเป็นสามีอ่ะ

39:49หนุยมีเรื่องอะไรไม่สบายใจหรือเปล่า

39:54เรื่องคุณปุริม สามีหนุยใช่ไหม

39:58สามี

40:06เยี่ยง เด็ก ๆ ล่ะ

40:14พวกเบ็ดต้องคอยหละคะ เนี่ยคะ อยู่นี้ค่ะ

40:17หายไปแล้ว

40:27เบ็ด คลอย

40:36เบ็ด คลอย

40:40ป๊ะป๊ะ

40:45เบ็ด มานี่ลูก

40:49มานี่ไง

40:52คือ ฉันเห็นเด็ก ๆ ครับ

40:54นิด ป๊ะป๊ะบอกแล้วใช่ไหม

40:56ว่าอย่าคุยกับคนแปลกหน้า อย่าไว้ใจใครอ่ะ

41:00คือ ฉันขอโทษค่ะ ทำให้ฉันเองอ่ะ

41:04อยากไปดูเด็กหน่อยนะคะ

41:07ทีหลังก็อย่ามรุยุ่งพน้ดสาย SPECT

41:09ทำให้ได้รับเป็นอย่างข Cum

41:28นี่ลูกผมเนี่ย

41:30troisième

41:32แสงดาว

41:40น่ามากค่ะ

41:46คุณแสงดาวเธอเป็นเจ้าของรีสอร์ตนี้

41:48ไว้ใจได้ครับพี่ทัส

41:52พี่จะไปดูเหรอ?

41:54พี่ไม่ใช่คนแถวนี้เนี่ย

41:56ไม่ใช่คนแถวนี้

41:58ผมขอนะนำตัวอย่างเป็นทางการนะครับ

42:00นี่พี่ศัสั clue

42:01รุ่นพี่ของผม

42:03เขามาดูรีสอร์ตที่ผมบอร์ขาย

42:06แต่พี่ทัส navigate ๊ะครับ

42:08คือว่าเขาไม่ซื้อ

42:14พี่ยังไม่ได้ตักสินใจเลยเน pins

42:16เอ้อ ก็หน่อยพี่บอกว่าพี่

42:18พี่ไม่ชอบ

42:19แต่หุ่นส่วนพี่อาจจะชอบก็ได้

42:22แансเย็จ

42:25เออ นี่เนี้ยเผ็จ อยากทางเคทอีกไหม

42:27เอาค่ะเอาค่ะ

42:29ปอแล้วลูก

42:30แต่น้องพลอยอยากทางเคกนี่ค่ะปåปา

42:34น้องพลอย เก็งใจคุนน่าเขาบ้าง

42:36นี่ไม่ต้องก الر่งใซ้ connection หรอค่ะ

42:38เดี๋ยวน่าไปหยบเคกให้นะ

42:40ไม่เปล่าหรอกคุณ

42:49ดูเขาสิ

42:51นี่พี่ท่าน คุณแสงดาวนี่

42:53เธอเป็นคนน่ารัก

42:54เราก็นิสไส่ดีมาก

42:56ที่สำคัญอย่างโสดน BILLนะครับพี่

42:59ก็เป็นแบบนี้ไง ถึงได้โสดอ่ะ

43:10ไม่นึกเลย ว่าจะมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น

43:29นี่ว่านี้ไปรอโตนน้วนก่อนดีกว่า เคื่อน้องนุยจะได้คุยอะไรได้สนว

43:43เดี๋ยว จะไปไหน

43:47ก็ไม่เป็นไรค่ะ นุยคุยได้ค่ะ เคื่อพี่นี้มีคำแนะนำอะไรดีๆ

43:59พี่กิดช่วยนุยด้วยนะคะ จีนไม่รู้จะช่วยยังไงแล้วอ่ะ

44:07เรานองนุย ย้ายกลับไปอยู่บ้านไม่ได้เหรอ

44:13ทำไม

44:16เดี๋ยวเราไปฟังแล้วนี้

44:21บอกให้มาอยู่ไหนกันก็ไม่มา

44:25เดี๋ยวอ่ะ เกร็งใจแม่จีน

44:31นุยเลย จะไปไหนก็ไม่ได้

44:33ต้องจมอยู่ในนารกบ้านฟุนฟุตลอดไปแบบนี้เหรอเนี่ย

44:37ก็ฉันไม่มีที่ไปนี่จีน

44:41นี้สิ นุยมีที่ไป

44:45เพิ่งแต่นุยอย่างจะไปหรือเปล่า

44:51เยี่ยวกัน

45:01Hof

45:07อย่าให้ Sono

45:12มาอยู่กับบ้านนะลูกนะ

45:16น่า

45:18นุ้ยอยากมาอยู่ที่นี่ที่สุดเลยค่ะ

45:23แต่ว่า

45:25แต่อะไรล่ะนุ้ย

45:27ถ้านุ้ยไปไหน

45:31ก็เท่ากับว่านุ้ยผิดสัญญา

45:33วันนี้จะเดือดร้อนค่ะ

45:36ก็จริง

45:37เงินก็ไม่ใช่น้อยๆด้วย

45:40คุณแม่ค่ะ

45:43เราเอามาระจกของคุณย่าให้เงินไปก่อน

45:45ไม่ได้เหรอคะ

45:46ตามพี่ในอีกกรรม

45:48นุ้ยก็ขายทรัพย์สินพวกนั้นไม่ได้อยู่ดี

45:55ส่วนเงินของป่า

45:57ก็ต้องเอาไว้จ่ายค่าสงตกิจ

46:00ไปเรียนที่อังกฤษตั้ง 3 ปีนะลูก

46:03ผมไว้ไปแล้วก็ได้ครับ

46:06เอาเงินไปไหนตัวนุ้ยกับครับ

46:09แม่ตะเกตจะไปอยู่แล้ว

46:12ฉันยกเลือกง่ายๆอย่างนี้เลยเหรอ

46:15นุ้ย

46:17แกลลองคุยกับคุณพูลิมเขาได้ดีสิ

46:20เขาเป็นคนดีนะ

46:22บางทีเขาอาจจะ

46:24มีนุ้ยเขาได้บอกป่ะครับว่า

46:26เขาไปกับใครแล้วเขาจะกลับมาเมื่อไหร่

46:39นุ้ยไม่ได้ถามค่ะ

46:41นุ้ยไม่ได้ถามค่ะ

46:43แล้วทำไมไม่ถามเขาแล้วครับ

46:45ผมประโทษคือ

46:49ทำไมความว่าทำไมนุ้ยไม่ถามเขาแล้วครับ

46:53คุณพูลไม่ต้องกลังบวลไปแล้วนะคะ

46:57เดี๋ยวเธอก็กลับมาอีกแล้ว

47:00นักเสียงรถมานะคะ

47:02รถใครหรือ

47:04เอาแล้วใครให้ทักซี่เข้ามาในบ้านเนี่ย

47:09เอา นุ้ย

47:11นี่ทำไมฉันถบ

47:23นุ้ยไปหาจี๊ดมาค่ะ

47:37แล้วคุณเอินพวกพี่กิด

47:39สวัสดีครับคุณปุริม

47:42คุณพูค์เคยเจอพี่กิดแล้ว

47:44จำได้ไหมคะ

47:45ที่ร้านอาหาร

47:46พี่กิดเป็นลูกว่าเรียบบุญค่ะ

47:48พี่กิดค่ะ

47:52นี่นมทินค่ะ

47:56สวัสดีครับ

47:57สวัสดีค่ะ

47:58คุณนุ้ยกับคุณกิศ เขารับข้าวไหมคะ?

48:02หิวมารึเปล่า?

48:03ไม่เป็นไรคะ นม

48:04พอดี นุ้ยแวะเยี่ยม

48:06แล้วก็ฐานข้าวที่บ้านประเภ่ยบุ่นมาเรียบร้อยแล้วคะ

48:09อ๋อ

48:10ถ้าอย่างนั้น เดี๋ยวนมจะให้ช่วงเขาเตรียมน้ำกับขนมไปให้นะคะ

48:14ไปบ้านป้ามาก็ดีอ่ะ จะได้มีโอกาสคุยเล่นกับยัดยาติบ้าง

48:28ครับ เราเลยมีเรื่องอย่างกับอุศาคุ้นปุริมเลยครับ

48:34เดี๋ยวไม่คุยเองครับพี่คีด

48:37คุย คุยอะไร

48:41ไม่ได้ ฉันไม่อย่างนุกยาติ

48:51จะให้นุยอยู่อย่างไม่สบายใจอย่างนี้หรือครับ

48:55นุย นุยอยากไปจริงๆอ่ะ

49:00ทำไม

49:05ก็ผมมองแล้วไง

49:07เพราะนุยเขาไม่สบายใจ เขาไม่อยากอยู่ที่นี่

49:12นุย คือ

49:15นุยก็รู้ว่าว่าฉันกำลังจัดการทุกอย่าง

49:19คุณแน่ใจละ ว่าคุณจัดการได้

49:23ก็เป็นว่าฉันจะจัดการให้ได้แล้วกันนะ

49:26คุณปูไม่ต้องจัดการอะไรแล้วล่ะค่ะ

49:28นุย

49:30นุยขอไปอยู่บ้านคุณป้าสักพักนะคะ

49:40นะคะ

49:44นุยขอร้อง

49:49นุย

49:51ฉันอยู่อย่างไรอ่ะนุย

49:53นุย

49:56ให้นุยเขาได้ไปพักบ้าง 더 Lindsey

49:59คุณเขาอยู่ทิ้น demo

50:01เขาก็มีเมื่อจะทุก

50:04นุยไม่ได้เกี่ยวอะไรกันเรื่องนี้เลยนะ

50:06คุณ 팬� chapel

50:08พี่กิจค่ะ

50:10เป็นขอบคุณมากนะคะที่มาส่ง

50:12พี่กิจกลับไปก่อนนะคะ

50:15เดี๋ยวนุยจะคุยกับผมพูเอง

50:18นะคะพี่กิจ

50:22ขอบคุณ

50:25กลับกลับกลับ

50:55เทน

50:57หาแม่

51:00รับปูหละหลุก

51:06กลับไปนานแล้วค่ะ

51:17เทนว่า

51:19เราย้ายออกมาอยู่ข้างนอกกันเองเถอะ

51:23อับปูให้ใจมาพูดเหรอโลก

51:27เปล่าอ่ะ

51:28อับปูบอกให้เราอยู่ต่อ

51:31นั้นก็ออกตามที่อับปูว่านั้นแหละ

51:35แต่

51:41เจนอิดอาจนะแม่

51:43อิดอาจเรื่องอะไรอ่ะ

51:45เรื่องนุยเหรอ

51:47เปล่าอ่ะ

51:49เปล่าอ่ะ

51:51เจนอิดอาจ

51:53อิดอาจกับสถานาของแม่อ่ะ

51:59แม่ไม่อิดอาจเหรอฮะ

52:03ที่แม่จะต้องอยู่อย่างนี้อ่ะ

52:05มันดูเหมือน

52:07เจน

52:09เจน

52:11เจนรู้หรอลูก

52:13ใครบอกเจน

52:15โดยเขาบอกเจนรอ

52:19เจนรู้มาตั้งนานแล้วฮะ

52:21หวันที่คนทางบ้านเขารู้อ่ะ

52:23แต่ไม่มีใครพูด

52:25เจนอาไอ้ครับแม่

52:27แม่ แม่รู้ไหม เจนพยายามปิดหูปิดตาแล้วว่าเจนจะพยายามรีบเรียนให้จบ

52:35เสร็จแล้วก็หางานทำ แล้วก็พาแม่ออกไปจากบ้านหลังนี้

52:41เจนไม่รักปูหรอลูก

52:44รักสิฮะ รักมาก รักเหมือนพ่อเลย

52:50แล้วทำไม

52:52ก็...ก็เขาไม่รักแม่แล้วสิฮะ

53:10แม่ฮะ ทำไมประธนาดีกับอาพูอีกจริง เราต้องย้ายออกไปนะฮะแม่

53:22เราจะไม่ไปไหนทั้งไหน

53:26เราจะอยู่รับชัยแล้วก็ดูแลอาพู

53:30เราจะตอบแทนเมือนคุณอาพูให้ถึงที่สุด

53:34อ่ะ จบ

53:36สนับสนุนโดย

53:40สนับสนุนโดย

53:42สนับสนุนโดย

53:52สนับสนุนโดย

53:54สนับสนุนโดย

53:56ร lean คุณป KEI ไม่ไปทำงานที่��ะอะไรครับ

53:58ผม немножкоมาจีบหน Collins อ่ะครับ

54:00แค่ได้นอกับเขา

54:15เราจะได้เป็นพาริยาของเขาไม่ได้เหรอนะเจอ

54:18ที่ม 안녕

54:19เอาไม่เลย

54:20สนับสน

Category

Transcript

Be the first to comment

Recommended