- 3 hours ago
Category
📺
TVTranscript
00:00รายการต่อไปนี้เป็นรายการทั่วไป
00:04สามารถรับชมได้ทุกวัย
00:30เซ็น
00:35ขอโทษนะครับ
00:45ไม่เป็นไรเลย อยู่ที่เต็มดีเลยเสื้อ
00:49ผมไม่ได้กินของอร่อยอร่อยแบบนี้มานานแล้วค่ะ
00:53ตั้งแต่พ่อป่วย
00:56เซ็น
00:58ไม่เป็นไรล่ะคุมจวง
01:00ฉันต้องขับคุมคุมจวงรับใจด้วย
01:03ถึงดูราบาลก็เป็นอย่างดี
01:06ฉันไม่เสียใจ
01:08ถ้าฉันรู้ก่อน
01:10เขาก็คงไม่
01:12พวกเราไม่กล้าหรับควรใครหรอคะ
01:18ผ่านถึงที่ไหนครับ
01:28ฉันนับถือของคุณชายของเขา
01:34เขาเป็นนักสู้
01:38ถ้าเป็นฉันเองฉันก็ยังไม่รู้ว่าฉันจะทำได้ดีเท่าเขาหรือเปล่า
01:42เสียใจที่ฉันไม่รู้เรื่องปลาเลย
01:46ปลาลเป็นยาติให้ฉันสนิทที่สุด
01:50ตอนนี้ฉันแย่ๆ
01:52นอกจากสันภาษณ์ก็มีปลาลนี้ล่ะ
01:56ที่คอยช่วยเหลือฉัน
01:58ที่ฉันรับคุณจวงกับลูกมาอยู่
02:02ว่าฉันอยากตอบแพน
02:04อยากชดเชยที่ฉันไม่ได้ทำให้ปลาล
02:08แล้วทำไม
02:14คุณปูถึงทํากับ
02:17ทันระยาคุณปานแบบนั้นล่ะคะ
02:20แล้วคุณปูกับคุณจวง
02:26คืออะไรคะ
02:32คุณพี่เอง
02:34ฉันไม่รู้จักยับยังช่างใจ
02:38จวงทำอะไร
02:48โอ้โหครับ
02:50คุณจวง
02:52คุณจวง จวงทำอะไร
02:54โอ้ย
02:56จวงอย่า จวงอยากตอบแพนมันคุณครูค่ะ
02:58แต่... Hulk
03:00แต่... แต่ฉันไม่ต้องกานordonmonth
03:02คุณจวง
03:03แต่ว่าจวงต้องกานค bidding
03:06คุณจวงฉัน ฉัน...
03:07นะคะ
03:08คุณปูก็ต้องกาน
03:09คุณปูชอบน้อนกับผู้หญิงไม่ใช่อ่ะคะ
03:13นะคะ
03:15นี่คุณจวง
03:17ฉันไม่คงการ
03:19คุณจวงกับผู้หญิงไม่ใช้เหรอคะ
03:21นะคะ
03:22นะคะ
03:23นี่คุณจวง ฉันไม่ต้องการ
03:26ฉันไม่ต้องการผูกพันธ์อ่ะใคร
03:29ฉันก็โทษนะคุณจวง
03:31แต่ จวงแค่ต้องการนะคะ
03:34ไม่ต้องการความผูกพันธ์อะไร
03:37เรื่องนี้มันก็จะเป็นความรับของเราสองคน
03:40จะไม่มีใครรู้เรื่องนี้หรอก
03:43นะคะ
03:44ไม่ความมากเลยคุณจวง
03:46กุญจวงเดียว
03:49เจอมีต้องการสถาน่าอะไรเลย
03:52จวงต้องการсячรับใช้คุณปู
03:54eska
03:56คุณจวง....
03:57คุณจวงเมา
04:05โ疆จะทำตามสัญญา
04:09หรือว่าเรื่องนี้ไม่มีอะไรเกิดขึ้น
04:12ฉันก็คุณจวงไม่มีสถานะอื่น
04:14น่อจากเขาเป็นพี่สัพภัยฉัน
04:16เขาไม่เคยเรียกร้อง ไม่ว่าจะเงินทอง
04:19หรือสฐานะความเป็นเมื่อ
04:22เขาก็อยู่ส่วนเขา ฉันก็อยู่ส่วนฉัน
04:26เรื่องนี้จะไม่มีใครรู้
04:28แล้วคุณกูซื้อดูพเบื้ออะไร伽ะ
04:30ใน peanutsคุดกูก็มีกดุancesอยู่แล้วทั้งคน
04:33คือ...คือมันไม่ใช่ไอ ziem ไป
04:44แต่คุณพูดซื้นไปมาเมื่อกี้ไอ้แทร
04:56คุณพูดทำจำเด็จนะครับ
04:59คุณพูดเห็นแก่ตัว เห็นแก่ตัวที่สุด
05:06นี่มาแค่คืนเดียว
05:36เอาเยอะขนาดนี่เลยนะครับ
05:38คุณพูดหญิงครับสุด irgendwieก็ต้องเยอะเป็นธรรมดา
05:41ฮืม 8 คะ
05:43โคตรยับมีอะไรบ้าง
05:45ทุกคน อันนี้ของใครลืมไว้ป่ะจ๊ะ
05:47ของจีนเองอ่ะ
05:49โทษที ลืมเป็นในห้ هو
05:52แล้ว มีใครลืมอะไรอย่าอีกครับ
05:54ไม่มีนะๆเฮ้ย ลืม ลืม
05:56ลืมอะไรอ่ะ ลืมจ๊ะ
05:58ไปเร่นมงวนไปๆไป
06:00เผี่ยเวลา
06:02เฮ้ยแล้วบ้างเนื้อ แล้วบ้างตัวแหลบเขาบ้างมั้ยเนี่ย
06:05ก็คนมันก็หลงแล้วลืมได้ไหมอ่ะ
06:07ตีแล้ว
06:08เขาหน้าเจนชวนจี๊ดมาเที่ยวกับพวกเราอีกนะ
06:12จี๊ดอ่ะคุยสนุก น่ารักดี
06:15ใช่ ชวนอีกนะ
06:17ชอบ
06:18ความจริงอ่ะ ตั้งใจก็ชวนอีกคนหนึ่งมา
06:21วันนี้ก็แค่ตัวแถม ให้อีกคนหนึ่งมา
06:25น่ารักวันนี้อีก บอกเลย
06:27อืม
06:29นี่คับแรงไงแก
06:31พอนี้หอม มีตัวจริงตัวแหมด้วย
06:33อ่ะ แน่นอน นี่ใครครับ
06:35พี่เจนพิสนุกาณนะครับ รู้จักไหมครับนี่
06:38โอ้โห คุณเจนครับ
06:44คุณพูดจะกลับเลยหรือคะ
06:46เที่ยวนี้ออกไว้จัง
06:49มีงานต้องเครียร่อย
06:51ค่ะ
06:52เจ้าะนัยต้องขอบใจมากเลยนะครับ
06:55ขอบคุณค่ะ
06:56อีกดูลายกันเป็นอย่างดีแล้ว
06:58ขอบคุณครับ
07:00นี่ใจที่เก็บให้
07:04แล้วพาคุณนุ้ยมาที่ยะอีกนะคะ
07:06มากันแบบun born born
07:09ยังข้าวใหม่ปالمัน
07:11พากับไปที่ slicednezelle ในให้เยอะ เยอะนะคะ
07:15นุ้ย Ξmpfen์ทำอะไรอยู่
07:18ปานี้เร็วยังไม่ลงมาอีก
07:19มาอีก
07:21มาพอดีเลยค่ะ
07:33ขอบคุณครับพี่ฉัน
07:38คุณโปรค่ะ
07:39มากันครบแล้ว
07:41คุณแล้วเธอค่ะ
07:43แล้วมาเที่ยวอีกนะคะคุณโน้ย
07:45หวัย
07:47ค่ะ
07:49เซอค
08:05กับสิ่งที่ทำลงไปเมือนมือรักกัน
08:09หนีอาดกัน
08:13ได้โกรดอภัยให้ฉันที่ทำลงใหม่
08:17เฮ้ย..มาแล้วจ rivals นม
08:19ไป ไป.. มา твоi
08:20ไปจikle
08:24คนฟูค่ะคนฟู
08:26มีอะไรครับ หนม
08:27ondere แม่ คุณ Pablo
08:32คุณ nunويค่ะ
08:33เดี๋ยบเยี่ยมดีแล้วๆ ค่ะ
08:34มีอะไรแล้วคะ นม
08:36คุณแม่
08:37ขุณแม่คุณ Johannes
08:38มัมมี มัมมีเป็นอะไรเหรอคะ
08:48มีต้องขอโทษประผูกจริง ๆ นะคะ
08:52หนู ๆ ดูความร้ายกาดของแม่หนูสิ
08:56นี่ไม่นับรวมกว่าที่เขาด่าป้าว่าป้าเสือบนะ
09:00โห สุด ๆ อะ
09:02ต้องขอโทษจริง ๆ ค่ะ
09:04เป็นเพื่อเราแท้ ๆ ปกติ มัมมีเป็นคนดีนะคะ
09:08อืม ไม่ปกติหรอก
09:11มัมมีหนูว่าเขาไม่ปกติ เขาติดแล้ว
09:14พอเธอแก มันไม่ใช่เรื่องของเราไหม
09:17นี่แกหาว่าฉันเสืองหรอก
09:20ไม่ถึงขึ้นมาแล้วอีกเรส
09:23ปล่อยให้มมีนอนในคลุกตั้งคืนหนึ่งอะ
09:27ไม่ขอโทษค่ะมี
09:33ปล่อยมา
09:36มาด้วยหรอโป
09:38ดูสัยแล้วลูปสิ
09:40เหมือนกิดเล่าขึ้นเลย
09:43ปุ๊ย
09:46เฮ็ด ๆ
09:47เฮ็ด ๆ
09:51เฮ็ดมากฝ่ายพ่อจารส
09:53เดี๋ยวก็มาเอาหรอก
09:54ก็มาเอาหรอก
10:07ไม่มาเอาหรอก
10:09แค่ดื่มคำ ๆ
10:10เฮ็ด ๆ
10:27ที่สุดที่สุดที่สุดที่สุด
10:57ที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่ส
11:27ทำมาประกังน์ความอยากปล่อยนอนคุ้มไปแน่
11:30นี่ ไม่รู้กันของคุณแล้วคุณมาปรบ
11:31ทำไมจะไม่เกี่ยว
11:33อุปธิเหต
11:34อุปธิเหต
11:35พูดออกค์เรื่องนี้ได้ยังไง อุปธิเหต
11:37ฉันเห็นข้าฐาเลยนะ
11:38ว่าเธอตั้งใจก้มลงหยิบกระทาง
11:40ยก หง้า เห็น
11:42ออกพุมใส่ชักเกือ
11:44นี่เหลืออุปธิเหต
11:46นําไม่ได้
11:47หูย จับไม่ได้ อย่ามาอ้างเมาแล้วจับอะไรไม่ได้เลย
11:50ไม่รู้ล่ะ เธอ ๆ เธอ ็ proszę borrow.
11:54เจ็ดนอนคุกอยู่คืน นี้ไม่ได้ POL-หายไปแล้วไง
11:57อ้อ้ย นอนคุกคืนนึง นอนเศรษทัพก GRA没事 มาลูกกับ Ish museum
12:01แล้วฉันล่ะ นี่ฉันโดนเด็บเห็นมั้ย
12:03โทษ ถ้าเกิด behind me b ไม่เอาเข็มเอง
12:05ไม่ท่าหญาให้ฉัน
12:06เมื่อลเงินต้อง всёงไห้ตรง
12:08ฉันหมดตัวอย่างนั้น
12:09น่าฉันจะบอร์ให้นะ
12:10ฉันนี่ โดด observe ๆ คลายคลาย
12:12ดูซิ
12:13ดูถูกทุกสิ่ง ทุกอย่าง
12:15ทุกคนคะ อย่าให้ทุกคนได้เห็น
12:17ฉันน่ามในแต่ความหวงดี ปสนาดี
12:20ค่อยไม่สอดสองดูแลข้อุโควรนี้ให้
12:22แต่ดูฉันสิว่าฉันดนอะไร
12:24เดี๋ยวฉันขอให้คุณมาคอดตังฉันด้วยเหรอ
12:27าอาย ตายถูกถูกถูกพูด
12:28มีมีครับ ขอifferra
12:39ขอรองนะคะ พระกู
12:43มีจะชèveดใช้ให้พระปุ่งทุกอย่าง
12:45ยาวเรื่องมีเลยนะคะ
12:54นุ้ย ป่ารู้เรื่องหนูกับเขานะ
12:58นี่แม่นว่าทำกับหนูขนาดนี้แล้วอ่ะ
13:01หนูเจ้าอย่างไร มีอันไซ์ให้ป่าช่วยไหม
13:09นี่ พูดอะไรของคุณนะคะ คุณโมวบโรบ
13:12นุ้ย คุณตำนวดอยู่ตรงนี้แล้วนะ
13:15โอกาสมาถึงแล้ว ป่าเป็นปัญญาได้
13:20อ่ะสิ
13:24อืม
13:27เอาสิ
13:30ไม่มีอะไรค่ะ
13:33อ่ะ ขอโทษนะครับ
13:35คุณกับคุณการสาดานะ มีปัญหาอะไรกันหรือเปล่าครับ
13:39ผมเป็นสามีเขาครับ
13:41ส่วนผู้หญิงคนนี้ แม่ยายผม
13:51เขาเป็นสามีน้องเหรอครับ
13:54คุณป่าจะเอาอย่างไร
13:55คุณป่าจะเอาอย่างไร คุณป่าให้จะเอาตัวค่ะ
13:57คิดสวนุ้ยขอนะคะ
13:59เพราะคุณป่าครับ
14:01เจออย่างไร
14:03คุณป่าจะเอาอย่างไร คุณป่าให้จะเอาตัวค่ะ
14:05คิดสวนุ้ยขอนะคะ
14:07คิดสวนุยขอนะคะ
14:10พอพูด
14:17ก็ได้
14:18จริงๆนะคะ
14:19ขอคุณนะคะประกู
14:22ไม่เป็นไรจ๊ะ
14:23นี่ แต่หล่อนต้องชดใช้ฉัน
14:265หมด
14:275หมด 5หมด
14:29หัวคุณเนี่ย ยัดด้วยไหมทองคำหรือไงคะ
14:33จะไหมทองคำหรือไหม อะไรก็ไม่รู้แหละ
14:35แต่ฉันหัวแต่แก แก
14:36ฉันเสียงานไปไม่รู้ต้องกี่งาน
14:38โอ้โฮ
14:39งาน งานลายไม่เห็นดูงานเลย
14:41เห็นอยู่บ้านลดน้ำตนไม้
14:43What's app เป็นล koleค่ะ บ้านแล้ว
14:44นุ้ย ดูสิ
14:46แต่นวดค่ะ ดูสิครับ
14:47พบปล่อยมาด้านนี้คะ
14:48นิย นิย
14:49พอค่ะ ดูสิครับ
14:51หาว่ะดีฉันไม่มีงาน
14:52ดูเสียงานก็ตอนเนี่ย
14:53ุชิญค่ะ
14:53คุณเจายังไงเลื่องที่ผู้เศีย Williams ให้ก็เรียกล้องมา
14:56โฉ่ accessibility หัม ๆ
15:03จาย Muslims , Egress
15:09มี teaching
15:11น dorm without钓่ aquestเงิน
15:19ก็คือรู้เคยของมีไง ขอจังป่ะ
15:23นี่ อย่ารับกวนคุณผู้เลยนะคะ
15:27หืม แม่ ออกจะรวยรถฟ้าขนาดนี้
15:31เกลย์แค่ห้ามือจ่ายไม่ได้ก็ให้ไม่รู้ไปสิ
15:35ฉะนั้นรู้เกยจ้า
15:37แล้วยังไง แล้วก็ออกจะสันยิงกัน
15:40เฮ้ย
15:43ต่ออยู่แล้ว คุณผู้
15:45r r r r
15:53หวอjar finance
15:56อ๋อม Ecز ตกรองไม่มีใครประกันตัว
15:59ถ้าอย่างนั้นคุณรศาลินต้องอยู่ที่นี่
16:02ไปฝากถังลอดคมทร 온ฟรร์ครับ
16:04นี่จะบ้าอยเหรอ
16:06ป้ายาลถ่างใส่หูดต้องติดฝ BrahnaIL
16:09นี่ไงคะ ยอมรับơ ยอมรับร้าป้า
16:12ก็ถ้ามใส่หูวด์นะ บูตำรวจข้า Organisation เขียร์tles
16:14เพ だ์�를ให้สำ banquet พยายามค่ะ
16:16จงใจค่ะ
16:18หัว
16:20พยายามค่ะ
16:21อันนี่จะบ้าลล็ปะ
16:22อะไร fid for me
16:25ป้านมาบ้า นี่
16:26ถอแล้วค่า
16:29มากลุย
16:30ป้านี่นะ รักแล้วก็แม่ตาหนูจริงๆ
16:33แต่หนูมันเกิดผิดท้องเท tournament
16:36หนูดูแม่หนูสิ ทำตัวอย่างนี้
16:38มันน่าให้อ Cay ไсы ไม่
16:41ว่าบูกคาร
16:42หนูย...หนูยิงลูก
16:44หนูยฟังป้านะ
16:46บางทีคุกอาจจะช่วยขัดเกลาแม่
16:49ให้ดีขึ้นก็ได้ จับนางคุกไปเลย
16:53คร shaving
16:54iration sixt
17:00ตันตัวเขาเอง
17:02คุณฟู
17:18เร็บร้อยค่ะ
17:24แกนับสิครบไหม
17:27ครบไม่ครบกระชั่งมันเดิม
17:29precisaไปกันได้เริ่ง
17:31หาด mejor
17:33อันน่ะลูกอย่างนี้ค่อยพูดกันรู้เรื่องหน่อยเนอะ
17:36เงินนะไม่ใช่ฮูนิ 8 ระธาน
17:43นุยลูกโอ้อóriaเป็นว่าครั้งเนี้ยยองความกลันไป
17:45ครั้งหน้าก็ดูแลแม่หนูให้ดีๆเนะ
17:48อย่าให้เทียบไปร้ารานคนอื่น escre yours
17:51นะ
17:52ขอบคุณนะคะป่ะ exporting
17:54ขอบคุณจริงๆ ค่ะ
17:56ขอบคุณนะคะ
17:57สวัสดีค่ะ คุณตำรวจ
18:00- ขอบคุณนะฮะ ไป ตำไปกันครับ
18:09- คุณค่ะ
18:11- เก็บตำรวจนะ เก็บตำรวจ
18:13- ถูก ลูกแน่ คุณบุญปูก เขาบันทื้อข้อตกลงไม่เอาความ
18:19ได้รับค่าทดแทนไปแล้ว คุณรสดีมิ่งเซ็นตรงนี้ด้วยนะคะ
18:27- มาค่ะ เดี๋ยวนุ้ยช่วย
18:41- น้องทำแบบนั้นไม่ได้เหรอค่ะ มันผิดกฎ
18:49- มาค่ะ เดี๋ยวนุ้ยช่วย
18:51- มาค่ะ เดี๋ยวนุ้ยช่วย
18:53- น้องทำแบบนั้นไม่ได้เหรอค่ะ มันผิดกฎ
18:57- คุณรสดีมิ่งต้องเซ็นด้วยตัวเองค่ะ
18:59- รู้แล้วนะ ยุงยุง เซ็นเอง
19:03- อ้าว แกจะรีบไปไหนรอจะได้สิ
19:09- อ้าว แกจะรีบไปไหนรอจะได้สิ
19:13- ฉันหิวข้าวจะกลับไปกินข้าวที่บ้าน
19:15- อ้าว แกจะรีบไปไหนรอจะได้สิ
19:35- gram- เห้า
19:36ฉันจะเอ 아무 benefiting möglich
19:38- อ้าว ฉัน Alde, 我��เก็บไงบ้วยเราเอง 거죠
19:41เอ้าว เก็บไงยังไง
19:42เงินนี้เอา stylist Alzheimer- ไปดีกว่า
19:44- ฉันเห็นแก ก็ลิ้นเร่าๆ จะเอาเงินเขา
19:49แต่พอได้มาแล้วก็เอาไปบริจากนี้อ่ะ
19:51- อ่าว
19:53ฉันเนาะ อยาบ kijken Born that age
19:56- อีกปุ๋หลาบๆ тивลาบๆ ได้ไหม
19:59introductions ผู้หญิงได้ไปรู้ยาบแข้จับๆ
20:05เก็บคนนี่หน้าสงสารจริงๆๆ เป็นอีกดีแท้ๆ
20:11หว sparว่า เขา
20:21งาน drew the
20:22ถ้ายน่ะ..แทจะไม่ได้เหรอ
20:25จังได้สิ
20:28ลุยนะ..เขาจะไม่รู้สึกอะไรบ้างเลยเหรอ
20:30ที่ต้องภรยาของแฟนเก่าแม่
20:34ไม่สิ! ต้องเรียกว่า ''ผั 오랜만เก่าแม่''ธีน300
20:36โอ๋้..แนกว่าเดิมอีก
20:38เป็นภรยาของwhen VOICE เขา แม่
20:41อุฮิ อล primo นี่ยันว่าเขียนน transcend associates
20:45คุณตูดstag corred
20:47-ขอบคุณค่ะ
20:52ไอ้ นิส ลองเมียดไว้
21:22กรีบไปเถอะ ฉันเหนื่อย
21:35ก็ได้รีบกลับบ้าน
21:36ไปบ้างคุณหนูอีกก่อนเลยใช่มั้ยครับ
21:38ก็เออสิ
21:40ครับ
21:52คิดถึงอย่างไร
21:58พี่ก็คิดถึงหนูแก้วมันกันจ้ะ
22:04เธอน่าจะไปประการณ์ตัวมี
22:06ไม่น่าปล่อยให้มีนอนในห้องขัง
22:11แล้วอ้าไม่เงินเหลือดน่ะมี
22:14ให้เขานอนเรียกสติอยู่ในนั้นสักคืน สองคืนดีละ
22:17ฉันรู้นะ
22:18ว่าเธอตั้งใจให้ฉันติดคุง
22:20เงินแค่นี้ทำไมจะหาไม่ได้
22:22เงินแค่นี้หรอโลล
22:24มันไม่ใช่เงินน้อย ๆ เลยนะ
22:26พอเธอก็จอกไง
22:31เงิน غ็มมันท่วมีเหลืออยู่เต็มบ้าน
22:33ถ้าไม่มีใครเอาไปละรายในบ่อน
22:35ในโควดเล่า
22:36แล้วนัมเงินที่เซอร์วินแรกกับตัวลูก
22:39น่าหายไปไหนหมด
22:40เงินเป็นรั้นล้ان
22:42หายไปในเวล้านไม่ถึงสองอาทิตย
22:44ขายนุ้ย
22:46กอร์
22:52ฉันคงจะรู้สึกดีกว่านี้
22:54ถ้าเธอล์เงินที่ขายลูกมาใช้ประการตัวเอง
22:58ในวันที่ตัวเองลงบัก
23:00ให้นุ้ยก็คงภูมิใจ
23:02ทีเงินข้าตัว เค้ามันจะมีประโยชน์กับแม่
23:04ในวันที่แม่เรือดร้อน
23:08มัมมีขายพี่นุ้ยเหรอคะ
23:11ขายได้หรอกคะ
23:13เหรอคะ
23:15โอเค
23:19หม่างนี้ข่ายพี่นุยให้ใครคะ
23:23คุณอาคนนี้ใช่ไหม
23:27คุณอาสิพี่นุยไปทำไมคะ
23:30คุณคุณคุณ
23:42ทำไงคุณอา
23:54อาไม่ได้ซื้อพี่นุยนะคะ
23:56ціїก็ stelltways
23:59พี่นุยทำงานให้อา
24:00ทำงานแรกหนัน
24:02ช่วยอาดูแลบ้าน
24:06เหมือนเบ้า เวียน
24:08พี่นุยเขาเก่งนะคะคุณอา
24:10ทำกรับข้าวอร่อยด้วย
24:12เฮรม เหร Kai
24:15อาไม่เคยรู้เลย
24:16จริงค่ะ
24:18พี่นุยทำกรับข้าวอร่อย
24:20ลูกเจ้อชอบให้พี่นุย
24:22ทำกรับข้าวให้กิน
24:24อืม ถ้าอย่างนั้นหวันหลัง อาต้องขอชิมบ้างเธอล่ะ
24:29คุณอาใจดีจังเลยค่ะ แถมมาช่วยมามีอีก
24:33พี่นุยต้องดูแลบ้านให้คุณอาดีดีนะคะ
24:39จ้ะ
24:54ป่าเวียน นุยจะไปแล้วนะคะ
25:13อืม ไปเถอะ
25:16ขอบคุณป่าเวียนมากนะคะที่ไปบอกขาว
25:19จ้ะ
25:20แต่ป่าเวียนไปถูกได้ยังไงคะ
25:23ป่ากับไม่รู้หรอก
25:25คุณโรยเขาบอกมา ป่ากับโม่ไปอย่างนั้นแหละ
25:28ดีนะพี่ป่ายถูก
25:36นุยฝากน้องก็ฝากมามีด้วยนะคะป่าเวียน
25:41อืม ไปแล้ว
25:44นุยไปแล้วนะคะ
25:46อืม
25:53ฉันรู้น่ะ
26:09ว่ายังไงเธอก็ต้องช่วยฉัน
26:12ไม่มีครั้งหน้า
26:15อืม
26:17เธอจะใจจืดใจดังกับฉันได้โรงคอเหรอ
26:20ทำได้จริงหรอก
26:22ทำไมจะไม่ได้
26:24ก็เราไม่ได้เกี่ยวอะไรกัน
26:26น่าใจเหรอ
26:33ว่าเราไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกัน
26:43จริงสิ
26:45ฉันก็ลืมนึกไปว่า
26:48ที่จริงเราเกี่ยวข้องกัน
26:51คือเธอเป็น
26:53แม่อยาก
26:59จำไว้เนี่ย
27:00คราวหน้าฉันจะไม่ช่วยเธออีก
27:04จะไปได้หรือ
27:08ค่ะ
27:10พี่โน้ย
27:14จะกลับแล้วเหรอ
27:17สอบ
27:18สอบ
27:21ไม่อ่อนคุณแก้ว
27:22เดี๋ยวพี่โน้ยเข้ามาอีก
27:26คุณอ้าขา
27:28ให้พี่โน้ยกลับบ้านบ่อยๆ ดีมิคะ
27:35ถ้าพี่เกรสกลับมาบ้านบ่อยๆ คุณพ่อคงดีใจมากนะ
27:40ถ้าอย่างนั้นคุณอาจจะพ่าพี่โน้ยอ่ะ
27:46มารับลูกแก้ออกไปเที่ยวบ้างดีมั้ยคะ
27:48ดีมั้ย
27:50เย้ย
27:52ขอบคุณค่ะ
27:54สัญญานะคะ
27:57สัญญาสิคะ
28:00อย่าสิค่ะ
28:30แต่วันนี้ที่บ้านคงรอทานข้าว คุณจวงคงเตรียมอาหารไม่รอแล้วล่ะ
28:37ก็ช่างเขา
28:39เขาได้จัดก็ปล่อยเขา
28:42ฉันจะกาน์ ฉันเขากิน
28:44ฉันไม่กิน ฉันก็ไปกิน
28:46โทษ คุณปู
28:48ไม่สองศาหารคุณจวงบ้างเหรอคะ
28:50อย่างน้อย เคแ Being этой
28:55แต่
28:57คุณปูกับคุณจวง
29:00หนุย ฟังฉันนะ
29:05ฉันเป็นคนชัดเจน
29:07ใช่ก็ใช่ ไม่ใช่ก็ไม่ใช่
29:10แล้ว...
29:12หนุยควรจะต้องรู้สึกยังไงคะ
29:14หนุยไม่ต้องรู้สึกอะไรทั้งนั้น
29:17คุณจวงก็รู้ว่าเขาเป็นใคร
29:19ควรทำตัวยังไง
29:21ฉันเองก็อุปปการะเลี้ยงดูเขากับลูก
29:24ยังไม่เคยขาดตกบกพร่อง
29:26สิ่งที่มันเกิดขึ้น
29:28เพราะหว่างฉันอ่ะเขาอ่ะ มันก็เป็นแค่ความต้องการของร่างกาย
29:33แต่ใจของร่อยตั้งสองคนมันไม่เคยผูกพันกันเลย
29:38คนที่ฉันยกให้เป็นพระยา แล้วฉันก็ประกาศให้ทุกคนรู้อย่างชัดเจน
29:45มีเพลงนุยคนเดียวเท่านั้น
29:47นุยไม่ต้องของหมดนะ ฉันจะทำทุกอย่างเลย ให้นุยอยู่อย่างสบายใจ
30:02ค่ะ
30:06อะไรเหรอ นุย
30:09คุณปู้รู้ไหมคะ ถ้าคุณปู้ซือนุยมาเพื่อที่จะเทาระมาน
30:13คุณปู้ทำสำเร็จแล้วนะคะ
30:17ทำไม
30:21เพราะตอนนี้ นุยเทาระมานเหลือเกินค่ะ
30:26เทาระมานจากความดีของคุณปู้
30:30เทาระมานจากการมีน้ำใจของคุณปู้
30:35แล้วก็
30:36เทาระมานจากความรัก
30:40ความรัก
30:43ความรัก
30:44ความรัก
31:00นุยคิดว่าฉันยอมใจเงินสี่ล้านเพราะไหร่
31:06ถ้าพอซื้อถ้ามาทรอมาน ให้หายแคนอย่างนั้นเหรอ
31:10หายละ
31:16มองน่าฉันสิ นุย
31:22ถ้าฉันไม่ซื้อเธอมา
31:25ฉันคงนอนไม่หรับไปทลบสิ้วิตเลย
31:28ไม่รู้ empowerment ever
31:31ตัวว่าม้ไท?"
31:33Pic Maurice
31:35ก็ไม่รู้จักชั้นละก่อน
31:38ก็คงง่ายมาff
31:40นิไม่ยอมให้นูนยิunn원 ไปกับเหเองเปรี่ยร์กเหรอค
31:43นิอย จะรู้จักโรสได้ไหม
31:46นูนยรู้
31:48นมิเป็นแม่
31:51นมิไม่ทำอย่างนั้นแน่แน่
31:53คุณเป็นแม่
31:55คงทำใจไม่ได้
31:56แต่แม่ที่ติดเลาว
31:59ติดการพันดัicate
32:01เหิ่ง嵯节
32:01นินชั้นก็ไม่รู้เหมือนคั้น
32:05คุณผู้เลยลงทุนซื้อหนึ่งน้อยนะ
32:11ฉันคิดว่าความสงสายความเห็นใจ
32:17จะสามารถทำให้ฉันยอมจ่ายได้มากขนาดนั้นเลยเหรอ
32:22ถ้าฉันไม่รักก็คงไม่ทำ
32:27หนุย เรามาเริ่มต้นกันใหม่ได้ไหม
32:42เริ่มต้นเรียนรู้กันใหม่
32:47ในฐานะคุณที่รักกันเนี่ย
32:52ถ้าใช่ฐานะเจ้าของที่ซื้อเธอมา
32:57ได้ไหม
33:22ไปไหนกันมาคะ
33:25กลับมาสิข้ำเชียว
33:27เอาไปเปลี่ยนบรรยากาศข้างนอกอาจานม
33:29หาไล้ทานนิดหน่อย
33:34ใช่ไหมจานนุย
33:39กลับมาแล้วเหรอคะ
33:42อยู่มาเลยใช่ไหมจานนุย
33:46ไปทานเข้าได้ค่ะคุณปุ
33:48คุณช่วงเธอตื่นมะหารวังเยอะแยะเลยค่ะ
33:52ไม่ล่ะอิ่มกันมาละ
33:54อย่าว่าจะขอพักดีกว่า
33:58ค่ะ งั้นเดี๋ยวจวงตามคือดูแล้วคุณปุที่ห้องนะคะ
34:01จะได้ช่วยเอาของที่กลับจากของอินโตจากจะกะเป่าด้วย
34:03ไม่เป็นไรคุณจวง
34:04เดี๋ยวฉันให้หนุยดูแลได้
34:06เดี๋ยวฉันให้หนุยดูแลได้
34:07แล้ววันนี้
34:09หนึ่งเขาจะยายไปนอนห้องนอนจะละ
34:16แต่ว่า
34:17ขึ้นหน้าหนึ่ง
34:36ขึ้นหนึ่ง
34:44ถามจริง
34:45อืม
34:48พี่
34:49ไหนว่าแค้นใจนักหน่าย
34:53ฉันแค้นแม่เค้า
34:55ก็นึกว่าจะแก้แค้นกันลูกเข้าได้
34:57แต่พอเอาเข้าจริงๆนิด
35:01พี่นี่ๆ
35:02เอาดีๆนะให้แห้ว
35:04แกชอบเข้าจริงๆหรือว่า
35:06เอง
35:08uks Caroline
35:09또 一 sunglasses
35:11ครับ
35:13ใช่util
35:14แล้วS
35:29สหนึ่ง
35:34ไงแห้ว
35:35ถามจริง เรื่องคุณจวงเนี่ย ฉันสงสัยตั้งแต่แกไปหวังเห็นเขาสองต่อสองแล้วนะ
35:43โอ้ย
35:51ไอ้แห้ว
35:54ของฟรีไม่มีในโลกรู้้ย
36:01เฮ้ย อะไรวันนี้
36:03เบาเบาทีชิด
36:05แกนี่มันบ้าอะไรเหรอ
36:07บอกให้เบาเบา ไง
36:08อ๋อ
36:11เข้าใจแล้ว
36:13มิน่า วางท้าอย่างกับเจ้าของบ้าน
36:17ถ้าเป็นฉันน่ะ ฉันก็จะหยุดไว้ทั้งหล่อทั้งรวยคณะร์นี่
36:21ครั้งIST
36:22แต่คุณปูบอกว่าไอ่ น้อย
36:24คุณปุatasจะพูดอะไรก็พูดได้
36:27เขามีป acquisition of cost
36:29แต่คุณจ้วงเธอンเด็วกลองทุ่นแล้ว ไม่เหรอ empowered will be so we never think.
36:35จริงเหรอจี้ Makes that!
36:37แต่คุณปุกว่าคุณจ้วงไม่เคยเรียกร้องอะไร
36:40แล้วไม่เคยต้องการให้ใครรับรู้รู้เรื่องเค้ากับคุณปุการ
36:40ไม่เคย Ved it to your wife.
36:44เขาไม่ต้องการให้ใครรับรุตริงๆหรอ?
36:48แล้วแก้คิดว่าคนในบ้านนี้รู้ไหม?
36:52ชั้นมั่นใจว่าทุกคนรู้
36:54รู้ทั้งรู้ แต่ก็ต้องทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น
37:00เค 他คิดอยากให้พวกเรารู้ใจจะขาด
37:04แต่ฉันนี่นะ ไม่กระตบกระตากเหรอ
37:06เพราะฉันไม่อยากให้ขาด
37:09ก็ถูกต้องแล้ว ทำดีแล้ว
37:12เอ้ย
37:14นี่ดUNG ถ้าพวกเรารู้曉้ยากัllieนี้
37:16นิวมว่าคุณrault จะรู้มั้ยจ๊ะ
37:19ฉันนี่ทุกรู้
37:23apps
37:25แล้วที่แกร์รูนะ รู้ได้อย่างعuzz
37:29ฉันปั้งอิญตื่นขึ้นมา
37:31บังอิญ
37:32เหรอ
37:34บังอิญยังไง
37:35หัวทธี่
37:38แล้วแกตึ้นขึ้นมากลางดึกไ 얼�่หรắt
37:41แล้วจับบังอิŞเล์ ตื่นมาวันนั้น
37:43ตอนนั้นพ่อดี
37:46อะไรมันจะบังอิญขนาดนั้นว่า
37:48นี่ฉันจะบอกอะไรให้นะ
37:53คนเรา ถ้ามันจะแอบกินกัน
37:56เขาจะกินกันเงียบเงียบ
37:57คนที่โดนจำได้ง่ะ ๆ แบบนี้
37:59ไม่มีหรอก
38:01จริงหรอจิท
38:03จริงสิ
38:04ฉันว่างานนี้
38:05เขาตั้งใจให้แกเห็นเลยแหละ
38:10ทำไมไม่รับแข็บในโครวอย่างนี้ละคุณนุย
38:13อืมแม่
38:15ใครจะกล้าเข้าไปข้างในล่ะ ยืนแยกเคี้ยวจ้องเล่งงานอยู่นั่น
38:19ห่วงที่กับจงอางห่วงไข่ ทำตุยกับจุของบ้านอย่างนี้แหละ
38:26จะรับทดมันเพื่อนอีกไหมคะ
38:28อุ๊ย พอแล้วค่ะ
38:30แค่นี้ก็อิ่มแล้วค่ะ
38:32อืม ผอมในกระนั่งคู่เลย ยังทานได้อย่างเยอะค่ะ
38:36โดยเฉพาะคุณจิต เดี๋ยวก็จะหาว่าคุณผู้หญิงบ้านเนี้ย
38:40เล่งแขกไม่ดี
38:42นม ค่ะ
38:44พูดอะไรอย่างนั้นนะคะ
38:46อาหารที่นี่อร่อยแล้วก็เยอะมากด้วย ขอบคุณค่ะ
38:50หลังงั้นก็ได้ค่ะ
38:51ทำไมมารับแขกในครัวล่ะจ๊ะ
38:57รับแขกในบ้านน่าจะเหมาะกว่างอันจารย์
39:02ต้องขอโทษด้วยนะคะ
39:04พอดีนุ้ยหิวก็เลยทาจีท์ลงมาทานอะไรกันนะคะ
39:12เข้าใจจ้ะ คงจะชินแบบนี้มากกว่า
39:22เอาเธอจ้า ทำตัวตามสบาย ทำอย่างที่คุณเคยนะจ้ะ
39:28ฉันไม่ควรล่ะ
39:34อืม แม่ ฉันนี้น่ะคันป่า อย่าไปฟ้องคุณปุ้ย เอาเรื่องจวงจริงเลย
39:45ฉันจะไปทำอย่างนั้นได้ไงวะ
39:48เฮม
39:50แล้วแกไม่สงสารเด็กแกหรอวะ น้อง... น้องหมูอะไรนั่น
39:54คุณจวงเขาก็อยู่ในที่เดิมของเขาได้
39:57ที่เดิมของเขานี่แหละคือปัญหา
39:59พอแกกลับมาทีนะ
40:01เขาแทบจะปักคองแกเข้าบ้าน
40:03ถอดลงเท้า จัดชุด จัดกันเกงในให้
40:06แกคิดว่าถ้าน้องเขามาเห็นเนี่ย
40:08เขายังจะสบายใจได้หรอ?
40:14ไอ้แข็ง
40:15เรื่องแบบนี้นะ มันเป็นเรื่องสุดตัวมากๆ
40:18คนที่จะเข้ามาดูแลด้านเนี่ย
40:21ก็มีแค่แม่กับเมียเท่านั้นโอ้ย
40:23ที่ฉันเคยบอกคุณชวงให้เขาหยุดแล้ว
40:26แล้วให้นุยมาทำแทน
40:28แต่นุยก็ไม่เต็นใจ
40:30เรื่องของแกละกัน
40:32แกเป็นคนผูก แกก็ต้องเป็นคนแก
40:36จะกลับแล้วหรอจ๊ะ
40:51ค่ะ มาลบกวนนานแล้ว
40:54จริงด้วย มาตั้งแต่ช้าแล้วนี่
40:57ตามสบายนะจ๊ะ
40:59คิดว่าเป็นบ้านแต่เองก็เรากัน
41:01ค่ะ ยังคิดอยู่เลยว่าพรุ่งนี้จะมาอีก
41:04แต่อาจจะต้องมานอนครั้งนะคะ
41:06เพราะว่ามีเรื่องต้องคุยกับมน้อยอีกเยอะเลย
41:08นั่ว อีกน้อ
41:11จิ้น... จิ้น... มีทุร่าลีบไปไหมใช่เหรอ
41:15ไปสิ เดี๋ยวนุย contracting
41:17หื้ยยยย ไม่เป็นไร
41:19ทุร่าจิ้นไม่ได้สำคัญอะไรมาก
41:20จิ้นอยู่ต่อก็ได้
41:22อยากอยู่คุยกับมน้อยต่ออีกเยอะเลย
41:25เอา серьจลิทซะ..ฉันอัน为ยาต
41:28ฉันอนุญญาต
41:30หมายถึงเจ้าของบ้านอนุญญาตเหรอคะ
41:33คุณปุริม...
41:35หรือว่าพรรยาเขาคะ
41:38จริงสิ
41:40ถ้าเป็นพรรยาของคุณปุริม
41:42ฉันคงไม่ต้องขออนุญญาต
41:44เพราะว่าเขายิ่งอย่างให้ฉันอยู่ด้วยกันสะทีนี่เลย
41:46นั่งนุญนะ
41:48ว่าที่พรรยาหรือเปล่าจ๊ะ
41:51นุญเขายังไม่ได้มีสถานอันหรือเปล่า
41:54ป่ะไงต้ largest
41:59-แต่วันนุ้ยกับคุณปุริมเขา ...
42:01ถ้าอยากนั้น
42:03คุณปุริมเขาคงจะมี ภIN哦
42:05เต็มบ้านเต็มเฮือง ไปหมดแล้วมั้ง
42:08-แต่คุณปุริมเขาเลือกแล้วค่ะ
42:10วันนุ้ยกับภ panels
42:13หนูเจ้า
42:15น้ nano สดบัตรก sections
42:17ULAR держ war
42:18กับใครๆ ถ้าเขาต้องการ
42:20เขาก็่าขายฝัน BACK Guinea เสมอแล้ว
42:22อ๋อ
42:24หนูมูวแต่ O.A. ถ้าเกิดว่าออกไปเรียกรอนหน้าปักซอย
42:28เราวังจะเป็นพระยาไข่หนูที่ไม่รู้ตัวนะจ๊ะ
42:34จิต นี่เอามาก
42:40นุย งั้นจิตกลับก่อนนะ
42:50จิต รอด้วยสิ
42:52นุย อีตา�า ชัusalem ไม่เข้าท่าเลยนะ
42:55ที่จะเบอ้าหรือไกลก็เป็นพระยาคุณปู
42:58เราก็อ้างสิทธิ์ในความลักเจ้าของบ้านหลังนี้
43:02แต่คุณปãyให้สักและสิทธิ์นุยทุกอย่างในบ้الстве
43:07คุณเหมือนฉันibe
43:08ที่คุณปุให้อำนาจในการดูแลทุกอย่างในบ้าสหลังนี้
43:13อำนาด
43:14อำนาดสักและสิทธิ์ที่ฉันได้มา
43:18ก็ด้วยวิธีการเดียวกับเธอนั่นแหละ
43:22แล้วเราสองคนต่างกันตรงไหนหรอซะ
43:39เอ้า กลับแล้วจิต
43:44เฮ้ย เดี๋ยวก่อนดิ
43:45เฮ้ย
43:46เธอเป็นอะไร
43:48ปล่อย บอกให้ปล่อย
43:51มีเรื่องอะไรอ่ะ
43:52เธอแล้วกับนู้ได้เหมือ
43:54ฉันจะเป็นเธอแล้วกับพ Denn c hat
43:55แม่นายนะแหละ
43:58แม่ vitamins
43:59แม่ทำไมอ่ะ
44:00ก็ลองไปถามแม่นายดูเองสิ
44:02ปล่อย
44:03บอกให้ปล่อยอย่างไร
44:05โอ้ย หลวด
44:17นี่ ได้อ่างเหรอ
44:19แต่อ่างอะไร พูดอะไรของเธอนี่
44:22ถ้าฉันไม่รับเธอไว้ปล่านี่ ฉันตกบันดายปากแต่ออกไปแล้ว
44:27คิดมากไปเองว่ะเนี่ย ฉันก็เรื่องไงเธอ
44:30นี่ ก่า โอ๊ย อีกทุกษันแรง พูดออกไปไง
44:35อุ๊ยแอ่ง
44:36โห อุ๊ย
44:37โอ๊ย
44:38โอ๊ย
44:39อีกบ้าเอ้ย
44:52คงเหมือนฉันสินะ
44:54ที่คุณโปรให้อำนาจในการดูแลดูกอย่างในบ้านหลังนี้
44:57อำนาจ
44:59สักละสิทธิ์ที่ฉันได้มา
45:01ก็ด้วยวิธีการเดียวกับเธอนั้นแหละ
45:04ถ้าเราสองความต่างกันต้องไหร่หรอซะ
45:21อุ๊ย
45:22...
45:32หนึลองหายหรอ
45:39จีดเขามูกหัวใหญ่เลยอ่ะ
45:41แม่เขาทำอะไรหรอ
45:43สลาวค่ะ ไม่มีอะไร
45:47ฉัน
45:49ต้องขอโทษแทนแม่ฉันด้วยนะ
45:54ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็แล้วแต่
46:13สลาวค่ะ สวัสดี
46:29น้องมันแค่เก appelสดี
46:33ครับ
46:43คนปู
46:45ทำไมไม่พี่กินข้าง
46:48ไม่ทานแล้วค่ะ
46:49พอดีจี๊ดมา อยู่จนถึงเย็น ก็เลยหาไล้ทานกันก่อนค่ะ
46:55ขอโทษด้วยนะคะ
46:57ไม่เป็นไร
47:00นื่อย นื่อย ๆ ขอตัวกับนะคะ
47:03- วันนี้มีเรื่องอะไรหรอฮะแม่- ก็ไม่มีอะไรนี่ นุยเขาว่ายังไงเหรอ
47:29- เปล่าฮะ- แล้วทำไมถึงต้องคิดว่ามีด้วย
47:46- ต่อไปก็ไม่ต้องห่วงอปูแล้วนะฮะแม่- เขามีคนมาดูแลแล้วแม่จะได้สบายสักที- แม่ไม่ได้อยากสบาย
47:59- แม่ฮะ ปουัยให้เป็นหน้าที่คงนุยเขาเท่าหละ
48:16คุณจูงใช่ไหม
48:29ฉันก็ว่าฉันเข้าใจ
48:35ฉันก็คุณจูง เขาเข้าใจกันดี
48:49ไม่ได้แจนเรียนจบหางานทำได้แล้ว
48:53ฉันจะหาที่อยู่ให้เขาสองคนแม่ลูก
48:58ไม่นะคะ นุยไม่ได้ต้องการแบบนั้น
49:03ฟังฉันนานุยไม่ถึงเวลา
49:06ฉันก็ต้องรับเป็นชอบ ดูแลแม่เค้า
49:11แต่มันดูใจร้ายกับคุณจูง
49:14คุณจูง เขารักคุณปูนะคะ
49:17ไม่ได้รักฉัน แค่ต้องการ
49:25ฉันจะพูดดับคุณจวงเอง
49:29บางทีการที่เข้าออกไปอยู่กันเอง สองคนแม่ลูก
49:33มันอาจจะดีกว่า
49:35สบายใจกว่า
49:38คอนโดที่ฉันมองเอาไว้
49:40ก็อยู่เท่าสามย่าน
49:44เจนคือได้ได้สะดวกสบาย
49:46เวลาไปเรียน
49:48แต่...
49:56ฉันสัญญา
49:59เมื่อด้วยของเรา
50:01มันต้องจบลงด้วยดี
50:03จากนี้ไป
50:05ฉันจะไม่จัดเธอคนเดียวนั้น
50:09เชื่อใจฉันนะ
50:29運คุจนัง
50:31绝่ออะไร
50:31ฉันจะไม่จัดการ
50:33ฉันจะตก ficouคิด
50:34เยี่ยวเยี่ยว
50:35ฉันจะตกального
50:36ฉัน quinกัน
50:36ฉันจะหยุดคง
50:37ฉันไม่มีแล้ว
50:39ฉันจะทำfi
50:39ฉันก็communication
50:40ฉันจะตกสนุน
50:41ฉันทำให้
50:43ฉันจะตกกสนุน
50:44ฉันทำให้
50:45ช่วง ยังตั้งตัวไม่เสร็จเหรอจ๊ะ คุณฟูใกล้ลงมาแล้วนะ
51:06คุณฟูออกไปแล้วค่ะ
51:08มีงานเช้าเหรอจ๊ะ วันนี้เช้าผิดปกตินะ
51:15นุยเขาคงไม่มาร่วมตัวกับฉันสินะจ๊ะ
51:21ก็ดี แต่ว่าอย่าให้เขาอดหละ เดี๋ยวคุณฟูจะดูเอา
51:25ยังไงช่วงก็หาอะไรให้เขาทานนะ
51:28หรือไม่ก็ช่วนเขาไม่ทานในครัวก็ได้นะจ๊ะ
51:33คุณนุยออกไปกับคุณฟูแล้วค่ะ
51:37ไปกับคุณฟู
51:42ไว้น้ำตอนเท้าเช้าอ่ะ ดีนะ
51:48รับวิตามินดี ก็ดูกว่าจะได้แข็งแรก
51:52ถ้าไม่ไว้ก็ทานซะ
51:58นุยทานเองได้ค่ะ
52:02มัน
52:04นุยทานเองได้ค่ะ
52:06น่ะ
52:08ฉันตอน
52:10น่ะ
52:12น่ะ
52:13น่ะ
52:14น่ะ
52:15ใจ
52:16น่ะ
52:17น่ะ
52:18น่ะ
52:19น่ะ
52:20อีกหนุย
52:32แต่เรียนอย่างนี้ใช่ไหม
52:35พี่ฉันดี
52:50ยังไงใจน้องนุย
52:53สบายดีเหรอ
52:55ค่ะ
53:01ต่อแหละ
53:04ทำไมพูดอย่างนี้ค่ะ
53:06ไหนบอกว่าจะไม่ยุ่งคุณปูลิม
53:29เลียกคุณปูกเลยเหรอ
53:31ต้องสนธิส์ิ Liberty
53:34- ไปไหน ว่าไงมีนุ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
54:04มีคนทรรاصครั้ง แน้มมะค่ะ
54:06คนทรรลอกัน
54:07อันค่ะ
54:07ขอบคุณค่ะ
54:09ไม่ต้องมาตอ haya
54:10บอกมาตรงๆ เลยว่าแก่คุณพูริมเป็นอะไรกัน
54:14ตอนนี้นี้เป็นพระระยาคุณฟุ
54:17พัก estiverที่บ้านคุณฟุ
54:19ถ้าพี่เช出来ข้องใจก็
54:20เดินออกไปหาคุณฟูก็ได้ค่ะ
54:22ทาทายอย่างงั้นหรอ
54:24ยังแกทายฉัดออกไปตามคุณพูริมollaอย่างนั้น establ
54:26คุณสาลี วินุยแล้วนี่ พี่ชุด
54:37นี่ก็กลาตบเป็นอย่างนั้นเหรอ
54:40เก็ดโดนแน่
54:43คายิดค่ะ คายิดค่ะ คายิด
54:47- หนุย คุณพูลิม
54:53หนุย หนุยเป็นอะไรไหม
54:55โอ๊ย
54:59ทำไมค่ะพวกเริ่ม
55:09ไอ้เตรส
55:13สุปรายส
55:15ฉันไม่ได้รักเขา
55:16ฉันหลอกลูกเธอ
55:17ฉันหลักฉันหัวปัก หัวปัง
55:20ฉันจะพลักเขาลงนารก
55:22ไม่จริง
55:23sounds
55:24ดูดีเดี๋ยวร้าย
55:25ถ้าฉันอยู่บ้านนี้ไปอีกสักพัก
55:27สนาดจะเสียงสักพิกได้ได้
55:29ลองดีอ่ะ
55:31อ้อ
55:33ออ
55:34ผ่านแล้วค่ะ
55:35วันนี้ลองให้ปีกติน
55:37ไ preguntค์
55:38ไหม ไหนมักท่าย
55:40ชางนี้ นะคะ
55:41ช่วงเตรียมสาวches
55:43กับใกล้ผม
55:44นี่สุปราะ
55:45นี่สองไม่ให้ใกล้ผม
55:47ฉันสุปราะ
55:49ฉันกันสุปราะ
55:51ความรักทำไมมันเป็นแบบนี้
56:03ทำไมมันเจ็บอย่างนี้
56:06ไม่เป็นมันอย่างที่คิดไว้ลาย
56:11ความรักที่ฉันลงอาย
56:15ไม่ว้างสักนิด ไม่มีสลาย
56:19ไม่ก็ความคืนคนได้จับทุกวัน
Recommended
38:53
|
Up next
55:49
40:52
43:13
47:55
55:12
39:11
42:14
55:47
43:17
41:24
57:46
56:02
43:55
58:36
1:03:24
40:43
1:35:43
27:28
46:10
Be the first to comment