Skip to playerSkip to main content
  • 2 hours ago
ดูละคร ย้อนหลัง ดูละครไทย

Category

😹
Fun
Transcript
00:00สุดที่สุดท้าย
00:30ฟ้างหัวแตกวันแบบนี้
00:32เออนะ
00:33ตอนนี้ดีกับแล้ว
00:35โอ้โห
00:37เพราะกวางน้อย
00:38ทำอยากก็เล่นขายของ
00:40พี่ตกลงแกจริงจังของเขาบอกว่ะ
00:42อืม
00:43ก็ดีนี่
00:44แต่ปัญหามันอยู่ที่คุณจวง
00:51ฉันไม่รู้จะแก้ปัญหาไงวะ
00:53พ่อเนี่ย
00:55ฟังไงแห้ว
00:56แกอายุปูรนี้แล้ว
00:58ต้องตัดสินใจอะไรได้แล้ว
01:00คือฉันไม่ใช่เป็นควรตัดสินใจ
01:02คุณจวงแหละไม่ยอมเน้นแน่
01:04โอ้โห ไห้วเอ้ย
01:06เรียนผูกไม่เรียนแก้
01:11เออ
01:12นี่
01:13เอางนี้ไหม
01:14เพราะแพ้แก้หายเนี่ย
01:15ไปเที่ยวดิ
01:18พี่แกคิดว่าฉันมีอารมเที่ยวหรืออ
01:20ยิ่งเบอร์ๆ อ่ะคุณจวงอยู่
01:22ไม่ใช่
01:23ไม่ใช่
01:24ฉันหมายถึงแกกับเด็กแกน่ะ
01:26เด็กเที่ยวของสองต่อสองเนี่ย
01:28เฮ้ย
01:31ฉัน
01:32กันไหม
01:34อืม
01:40เอาวางตรงนี้เลยค่ะพี่ฉัน
01:46เหนื่อยไหมคะ
01:48เฮ้ย
01:49ดูสิ merciful
01:51เพราะความส Milliarden ของนุ้ยเลยครับ
01:52ให้พี่ฉันล่ะหมาก
01:54แถมไม่มีใครไปส่งคุณปั leche
01:55ไม่เป็นไรหรอครับคุณนุ้ย
01:56ผมเต็มใจครับ
01:57ขอบคุณนะคะ
01:58ดูสิครับ
02:16ครับ อย่าเรียกที่ฉันเลยครับ
02:18เรียกฉันหรือในฉันเหมือนคนอื่นนะครับ
02:20ผมกระดากนะครับคุณนุย
02:22จะให้นุยเรียกอย่างนั้นได้ยังไงคะ
02:24ถ้าคุณพ่อนุยรู้เนี่ย
02:26ผมดูนุยแย่เลย
02:28ให้นุยเรียกแบบนี้ของนุยเธอนะคะ
02:30พี่ฉัน
02:31ครับ เอาที่คุณนุยสบายใจแล้วกันครับ
02:33ค่ะ พี่ฉัน
02:35ทำอะไรอยู่อ่ะ
02:37กำลังทำอะไรอยู่หรอจ๊ะ นุย
02:46นุยเห็นว่าคุณกูชอบบ้ายพล้าค่ะ
02:50ก็เลยทำส่วนบัวจะได้มีดอกโบว่ายๆ พล้าทุกวัน
02:53นี้นุยกำลังว่าฉันดูแลคุณกูไม่ดีหรอจ๊ะ
02:57เปล่านะคะ นุยยังไม่ได้พูดแบบนั้นเลย
03:02เธอลืมหรือเปล่า ว่าใครเป็นคนควรคุณคู่ dullแลบ้านละครึ่ง
03:07เราแท่เกิดว่าใครคนนึงเกิดอนี้จาริงบ้านนี้ได้ทำล้ mandar
03:11ฉันคุณแสดงความละผิดชWho River
03:12ไม่ใช่เหรอจ๊ะ
03:14นุยต้องขอโทษคุณจวงด้วยนะคะ
03:16แต่ keine khổคุณปู แต่อย่างdisciplinary
03:19kehr
03:32ทำโดยที่ไม่เห็นหัวคนอื่นเขา
03:36หน่อยขอโทษค่ะ
03:38ทุกอย่างในบ้านนี้
03:40ฉันเป็นคนจัดการทั้งหมด
03:42และฉันก็คิดถีทั่วเราควรจะเป็นแบบนี้
03:45ที่หลังจะทำอะไรหัดคิดให้ดีก่อน
03:48ความอยากได้ใครมีของเธอ
03:50มันหาจะทำร้ายจิตใจคนอื่นเขาก็ได้
03:55มีอะไรกันเหรอฮะแม่
04:02แม่ฮะ
04:14หนุยเขาก็มีสิทธิที่จะคิดทำอะไร
04:17และเปลี่ยนแปลงอะไรในบ้านหลังนี้ไม่ใช่เหรอฮะ
04:20เจ๊ ที่แม่เคยบอกเคยสอน
04:23ว่าทำอะไรให้รู้จักเกรงออกเกรงใจ
04:26ไม่ข้ามหน้าข้ามปากผู้ใหญ่
04:28มันไม่ได้สึงสักพระสู่ตัวโลกเลยหรอจ๊ะ
04:30ถ้าแม่ไม่เคยสั่งสอนก็ว่าเลยอ่ะ
04:33ที่บ้านุยเขาสอนเรื่องอะไรพวกนี้บ้างมั้ยสะ
04:37หรือว่ายุ่งจนไม่มีเวลาได้พูดคุยกัน
04:40แม่ฮะ พอด้างฮะ
04:43ถ้าไม่เคยมีใครสอนเรื่องมารยาตพวกนี้
04:46ฉันช่วยได้นะฮะ
04:48ไม่จำไปหรอผูนจวง
04:50สะ Garg
04:54คุณปู กลับมาแล้วหรอคะ
05:00ฉันอะไรไหมคะ ในชานนี้ก็ช่างละเลยหน้าที่จริงจริง
05:05นุยก็เป็นพระยาฉันเนี่ย
05:09นุยเขามีสักษ์ มีสิทธิ์ทุกอย่างในบ้านหลังนี้
05:12ไม่ว่าเขาอยากจะทำอะไร ถ้าทำไหนทั้งนั้น
05:17คุณปูคะ นุยไม่ได้
05:19ฉันเห็นว่ะ ไปหาอะไรฉันกิน
05:22เอ้อ จวงเตรียมผลไม้ไว้ในตูเยียนแล้วค่ะ
05:24ส่วนของว่างนี้ก็มีเคกส้องเปล่าเซ็นด์มีค่ะ คุณปู
05:28ทุกอย่างที่คุณจวงพูดมา ฉันไม่อยากกินทักอย่าง
05:31ด้วยไปหาอะไรฉันกินมา
05:33คุณปูคะ
05:36มีหาอะไรคุณจุ
05:39ไม่มีค่ะ
05:40ไม่มีค่ะ
05:42ไม่มี Chin ».
06:09โห!
06:10ล้านสวยเหรอ
06:12ที่ประจำอะ
06:14นุยเขาก็ชอบนะ
06:21เรียกฉันมาที่นี่ มีอะไรว่้าอามอะ
06:24เออ
06:26เริ่งนุยอะดิ
06:27นุย
06:29นุยทำไม
06:30ฉันส่งสารเขาอะ
06:32แล้ว
06:33dato
06:34เธอว่า
06:35คิดว่าฉันจะช่วยนุยยังไงได้บ้างอะ
06:37ฉันว่า นุยเขาทลมานใจที่ต้องอยู่อย่างนั้นอะ
06:40ถามเขา obsc ยัง секura
06:41ว่าเขาทลมานหรือเปล่า
06:42ทลมานสิ
06:44ฉันมั่นใจ
06:46อย่างน้อย
06:47นคงไม่เคยยิ้มอย่างมีความสุขเลยสักครั้ง
06:51ก็ไอ้ที่นุยมันไม่มีความสุข
06:53มันก็เป็นพบแม่ของนายนั่นแหละ
06:57โทษที
06:59ฉันรู้
07:01แม่ Riot ก็เป็นส่วนสำคัญที่ทำให้นุยต้องเป็นทุก
07:04ทำไงได้
07:05แม่นายเขาก็อยู่แบบนั้นมาตั้งนานแล้ว
07:08เพื่อนฉันนี้แหละที่มาที่หลัง
07:11เธอใหม่ความว่างไง
07:13ก็ไม่มีอะไร
07:15ฉันใหม่ถึงแม่นายเขาก็อยู่บ้านหลังนี้มาตั้งนานแล้ว
07:19เขาไม่ควรจักแจงทุกอย่างในบ้าน
07:22วันนึงไอนวนมันเข้าไปเป็นในหญิงของบ้าน
07:24มันก็เหมือนไปทับเส้นเขา
07:26ก็ไม่แปลกหรอกถ้าเขาจะไม่พอใจ
07:28ฉันควรจะทำอย่างไรอ่ะ
07:30ก็คงต้องแม่ไหนออกไปจากบ้านนีมั้ง
07:33จีด ฉันถามจริง ๆ แล้วเนี่ย
07:36ฉันก็ตอบจริง ๆ ไง
07:37โอ๊ย เคยรักษาน้ำใจคนอื่นบ้างไหมเนี่ย
07:41โทษนะ ฉันไม่ถนัดเรียงไค่
07:43ฉันชอบโรงตงมากกว่า
07:45เอ่อย เอ่อย
07:49สวนเรื่องนั้นอ่ะ
07:50ไม่ต้องห่วงหรอก
07:52ฉันตั้งใจไว้อยู่แล้ว
07:53ขอพอช่านเรียนจบ ชักก็จะหあงานที่มั่นของ
07:57และพาแม่ออกไป 오�zia กับฉันودอีกกันส่องคน
07:59แม่ไม่ๆ คнеก็แต่เขาkok foundations หรอก
08:01ไม่ยอมก็แล้วก็ต้องยอมแล้วละ
08:02ฉันกับแม่รับกวลอารบพลัวมานานแล้ว
08:16ได้คิดนะ fuerza!
08:23เฮ้ย ฉันแสวเล่นอ่ะ มันอึกอักไปได้
08:29ฉันหิวแล้วอ่ะ สั่งอาหารเถอะ ในเลี้ยงนะ
08:34น้อง
08:43เสร็จเรียบร้อย
08:46น่าทานจังเลยค่ะ
08:48ทานกันเลยสิคะ กำลังน้อนน้อนเลยค่ะ
08:53ไม่มีใครทานเลยอ่ะ
08:56ใครจะเป็นกล้าทานหรือ
08:59อะไรเนอะ ตามเปล่าไม่มีอะไรข้าง
09:04ก็เอาอย่างนี้สิคะ
09:07คุณกูก็เปิดงานก่อนนะ เดี๋ยวทุกคนฉันได้ทาน
09:11ฉันได้กินอย่างไรอ่ะ ถ้าหมื่นฉันไม่ว่า
09:16พี่ฉันคะ
09:21ช่วยป้อนนี้คุณผู้หน่อยสิคะ
09:24เออ อ๋อ อ๋อ
09:26คุณน้อยนั่นเลยค่ะ
09:35ป้อนนี้คุณผู้หน่อยสิคะ
09:37อันน้อยเร็วสิ ฉันอยู่อยู่แย่แล้ว
09:41ก็ได้ค่ะ
09:51ทำอะไรทางกันคะ หอมเชียว
10:00ขลมปักหน้าหมูเหรอคะ หน้าทานจัง
10:03นุยนี่เก่งนะค่ะ
10:06ฉันไม่เห็นรู้เลยว่าตัวทำอาหารเป็นด้วย
10:11จวงทานดูสิ หรือก็ทำอร่อยเนี่ย
10:15จวงรถของท่อดอยู่ค่ะ
10:17แล้วก็พยายามเรี่ยงให้คุณปูด้วย
10:20มันไม่อีกโสภาพนะคะ
10:22นุยขอโทษนะคะ นุยลืมคิดไปค่ะ
10:27ใครค่ะ
10:29ฉันก็ไม่ได้ชอบทำอาหารสามสร้างจำเจร์หรอกนะจ๊ะ
10:33แต่ฉันรู้ ว่าอะไรที่มันดีกับคุณปูด
10:37ของบางอย่าง อร่อย แต่ไม่ดีด้วยสุขภาพ
10:41เข้าใจใช่ไหมจ๊ะ
10:47คุณจวงมาก็ดีเลย
10:49ฉันว่าจะหวานคุณจวง ให้ช่วยจัดกระเป๋าให้ฉัน
10:52ไปต่านกระวันสัก 4-5 วัน
10:544-5 วันเหรอคะ
10:56ดีจักไหมค่ะ จะได้พักยาวๆ
11:00ถ้าอย่างนั้น จวงคุณจะต้องติดรถคุณปูดไปซื้อของหน่อยนะคะ
11:05บ้านคุณสันทานนี้ยังขาดของอีกหลายอย่างนะคะ
11:09ฉันไม่ได้ไปบ้านสันทานเหรอ
11:12เหรอคะ
11:13แล้ว...เราจะไปไหนนะคะ
11:16ฉันจะไปหันนิมูนแล้วนุย
11:19บ้านคุณสันทานนี้
11:34เป็นที่ไหน เดี๋ยวฉันทำหนูอีกทีน่ะ
11:43เข้าใจแล้วค่ะ
11:45ถ้าอย่างนั้น...
11:46จวงจะไปเก็บกระเป๋าให้นะคะ
11:48เราไม่มีกูแล้ว
11:49ไม่จ๊ะ
11:50ถ้าขาดเหลืออะไรก็บอกฉันได้นะ
11:52เดี๋ยวฉันจะให้ช่วงเอากระเป๋าดันทางมาใหญ่ขึ้นไปให้
11:56ขอบคุณค่ะ
11:58เรา...คุณพูดจะไปไหมคะ
12:01พรุ่งนี้...แต่ช้าเอาเลย
12:04เรา...จะให้เอาชุดไว้น้ำไปด้วยไหมคะ
12:07อืม
12:09ค่ะ
12:11แม่ที่นี่ความหรอก
12:26ค่ะ
12:28จริ оว่า จริงๆ
12:31นี่...
12:36อันทิ้งๆ
12:41อ้าว นุ้ย
12:50คุณเจน
12:53ยังไม่นอนเหรอ
12:55เฮ้ย ลงมาเติมน้ำนะคะ
12:56พอดีมันหมด
12:58คุณเจนเพื่อนกลับมาเหรอคะ
13:01อืม
13:05ปีเรื่องอะไรไม่สบายใจหรือเปล่าคะ
13:08คุณเจนดื่มมาเหรอคะ
13:14อืม
13:16อะไรนะคะ
13:19จี๊ตนี่เหรอคะ ดื่ม
13:21อืม
13:23ก็นิ้นหน่อยอ่ะ ออกเทล
13:26ก็จี๊ตมันไม่เคยดื่มอ่ะเจียคะ ถึงได้เมา
13:29ขอบคุณนะคะ ที่ดูแลพาจี๊ตไปส่งที่บ้าน
13:33เอ่ แต่ว่า
13:36ไปไงมาไงคะ ถึงได้ไปดื่มด้วยกัน
13:38ก็
13:40เอาเจ้าค่ะ คุณเจนที่ไปนอนพักนะคะ
13:43นุยก็จะไปเติมน้ำแล้วก็ทีบขึ้นนอน
13:45พวกนี้นุยออกแต่เช้านะคะ
13:47นุย
13:50นุย
14:04นุยอยากไปเหรอ
14:05อะไรค่ะ
14:07นุยอยากไปเที่ยวกับปอบปุหอะ
14:11ก็
14:13นุยไม่ได้อยากไปใช่ไหม
14:15ถ้าไม่ได้อยากไป
14:18นุยก็ไม่ต้องไป
14:20ทำอย่างนั้นได้ยังไงหรอคะ
14:22เดี๋ยวคุณปุก็
14:23ก็บอกอบปุไปตรงๆเลย
14:24ถ้าจะฝืนตัวเองทำไมอ่ะ
14:26ก็แย่งแต่งฉันตุ้ากินตัวเองทำไม INT?
14:28ไม่เป็นไรข้า ch ยังกลุย lone จักกลุย
14:31ไม่เป็นไรข้า ch ยังกลุย เดี๋ยวฉันบอกกับปลูกเอง
14:32ไม่ต้องค่ะ ch ยังกับคุณพระส colocaบร 였ุธีร์ อกินตว่าỏคุณเจน
14:46มันยุย เราหนีไปด้วยกันมสิ
14:52มันยุยหมายความว่ายังไงฮะ
14:54ก็หนีไปด้วยกันไง
14:56ฉันกับนุ้ย
14:59คุณเจน
15:01คุณเจนเหมาวมากแล้วนะคะ
15:02ขึ้นไปนอนค่ะ
15:04ไม่เหมาว ฉันไม่เหมาวนุ้ย
15:06นุ้ยไปกับฉันนะ
15:08ฉันอยากจะช่วยนุ้ยจริงๆ
15:09คุณเจนปลอดนะคะ
15:10คุณเจนเหมาวมากแล้วจริงๆนะคะ
15:12ขึ้นไปนอนค่ะ ชื่อนุ้ย
15:13ฉันก็บอกว่าฉันไม่ได้เหมาว
15:15ฉันรักนุ้ย
15:17คุณเจน
15:18นุยไปกับฉันน่ะ น่านุยนะ
15:20คุณเจน ปล่อยนุยนะคะ
15:22นุยบอกไอ้ ปล่อยอีกนะ
15:24คุณเจนเมามากแล้ว
15:26นุยจะคิดว่าคุณเจนไม่เคยพูดอะไรออกมา
15:29นุยไปก่อนนะคะ
15:31พวกนี้ถ้าคุณเจนตื่นมาแล้วหายเมา
15:33ค่อยคุยกันค่ะ
15:35นุย นุย ฉันรักนุย
15:38ฉันสงสารนุยอ่ะ
15:40เราไปด้วยกันนะ นุยนะ นุย
15:42했어요 ภาย внุ้ย นะคะ
15:43erweiseก่อนคนแจแล้วนะ
15:45halt daran นุ้ย เธอไม่ได้ยินฉันอย่าง passionate
15:47ฉันหรักฬุ้ย จะบอกว่าฉันหรักหนุ้ย
15:50หนุยได้ยินไหม
15:51ได้ยินสิ
16:02ให้ยินชัดแจเลย
16:10เลย
16:12คุณเจอร์ คุณบุญาค่ะ
16:14เจอร์หลานฉัน
16:15เขาเป็นอาสภัยยังไง
16:17ก็ทำอย่างนี้ได้อย่างไร
16:19ไม่ต้องอันแบบ
16:21ยังไง
16:39เจอร์
16:41โอ้
16:43จะจัดการเนี่ยของจุ
16:50แล้วคนปูถามรุยเรียงค่ะ
16:52ว่าเขาคิดอะไรกับเจอร์หรือเปล่า
16:55ไม่นะคะ
16:57รุยไม่เคยคิดอะไรแบบนั้น
16:59แต่การให้เธอให้ความสินสนุก
17:01แล้วก็ไปไหนมาไหนอับเขา
17:03มันทำให้เขาเข้าใจผิดได้นะ
17:05แม่ฮะ
17:07รุยเขาไม่เกี่ยวหรอกฮะ
17:09เจนผิดเองอ่ะ
17:11ได้รู้จักเจนดี
17:13ถ้าไม่มีใครทำไมเข้าใจผิด
17:15เจนก็คงจะไม่
17:17ไม่ต้องไปหาเหตุผลเลยแล้วล่ะ
17:19ฉันตัดสินใจแล้ว
17:21ฉันไม่ดูคันโดแถวสามย่าน
17:23ใกล้มาหาไล่เจนไว้ล่ะ
17:29อ่ะ
17:31เจนเข้าใจฮะ
17:39แล้วแต่คุณบูจะเห็นสำควรนะคะ
17:41เดี๋ยวคุณปูตัดสินใจแล้ว
17:43เจนเองก็โตแล้ว
17:45เจนเองก็โตแล้ว
17:47คงจะดูแลตัวเองได้
17:49คุณปูตไม่ต้องเป็นห่วงเหรอค่ะ
17:51ฉันหมายถึงเธอกันเจน
17:53คุณปูต
17:59ก็ดีเหมือนกันน่ะแม่
18:01เขาจะได้ไปอยู่ด้วยกันสงคล
18:15ไม่รู้
18:17นะฮะแม่
18:29นะฮะแม่
18:31แล้วค่ะใจจ่าย
18:33แล้วที่ต้องรายเหมือนเดิม
18:35เหมือนทุกเตือนที่เคยทำ
18:37ไปนะฮะ
18:39ไปนะฮะ
18:53นะฮะ
18:55แต่ขอโทษนะแม่
18:57นะฮะ
18:59นะฮะ
19:01นะฮะ
19:03นะฮะ
19:07นะฮะ
19:09นะฮะ
19:11นะฮะ
19:13นุ้ยไม่สบายใจ
19:15ฉันตัดสินใจหละ
19:17และมันจะดีกับทุกคน
19:19นุ้ยเชื่อฉันเธอ
19:21คนจวงเธอคงเสียใจมาก
19:23ให้เขาเสียใจด้านวันนี้ค่ะ นุ้ย
19:25อย่างไรเมื่อไหนเจนเรียนจบเค้าตั้งสองคนก็ต้องย้ายออกไป д talents
19:29แล้วทำไมเราไม่ร็อให้ถึงวันนั้นหละคะ
19:32ลุยเจอร์ うот ริศมูปรส์ mappingมี commonly
19:36เมื่อไหนเจนมาบอกรักนุ้ยอย่างนั้น
19:39หรือว่า
19:41คุณเจนเค้าก็แค่เม้วค่ะ
19:43เค้าไม่รู้ตัวด้วยซ้ายว่าเข้าพูดอะไรออกมา
19:45ghee? คนไม่คิดดีนะ
19:46มันพูดออกมามิได้หรอก นุ้ย
19:55ฉันห่วงนุยมากนะ
19:59ใช่ฉันทำใจได้ยังไง
20:01เพื่อมีคนมาบอกรักเมียฉัน
20:04โทษ คุณปุ๊ะ
20:06ฉันตัดสินใจเรื่องนี้แล้ว
20:09เราจะไม่พูดเรื่องนี้กันอีก
20:13ค่ะ
20:15พรุ่งนี้ฉันพาโน้ยไปหาเพื่อนสนิทฉันนะ
20:18ถ้าจะไปทำอะไรอร่อยๆด้วยกัน
20:21จะได้ใช้เวลาอยู่ได้กัน 2 คนจริงๆสะดี
20:25ająณ นุย
20:30habitudeอย่างไม่สบายใจใช่ไหมเนี้ย
20:33ถ้าnejนั้นกือนนี้ฉันขออยู่ดูแลนุยนะ
20:38อย่าเลยค่ะ คุณปุ๊
20:40นุยอ่ะ ถ้าฉันอยู่ไม่ได้เหรอ
20:45คุณปุ๊กลับไปที่ห้องเธอ 일余
20:49หั estreอยี้นุยต่องไปขับคุณปุ๊อยู่แล้วนะคะ
20:52ห้อ
20:54น่ะด่ะ
21:00นั้นคือนนี้นุยรีบรอนปักพอร์ตนะ
21:06เป็นปู
21:11เรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้
21:13ฉันถือว่าเป็นเรื่องใหญ่
21:15ให้ฉันจัดการทางที่ฉันเห็นสมควร
21:18เพราะของสบายใจของทุกคน
21:21ไม่ห่วงก็แค่คนจวงค่ะ
21:25ไม่รู้ป่านี้จะเป็นยังไงบ้าง
21:29ไม่รู้ป่านี้จะเป็นยังไงบ้าง
21:51แล้วป่านี้จะเป็นยังไงบ้าง
21:53ไม่รู้ป่านี้จะเป็นยังไงบ้าง
21:55ไม่รู้ป่านี้จะเป็นยังไงบ้าง
21:57ไม่รู้ป่านี้จะเป็นยังไงบ้าง
21:59ไม่รู้ป่านี้จะเป็นยังไงบ้าง
22:01ไม่รู้ป่านี้จะเป็นยังไงบ้าง
22:03ไม่รู้ป่านี้ยังไงบ้าง
22:05ไม่รู้ป่านี้จะเป็นยังไงบ้าง
22:09เจน
22:11แม่
22:13เจนเข้าไปได้ไหมครับ
22:21แม่นอนแล้วลูก
22:24แม่
22:26ไว้ค่อยคุยกันพวกนี้นะลูก
22:39แม่
23:07แม่มัน
23:09ทำไมเจ็บอย่างนี้
23:39ไม่เป็นอย่างนี้
24:09ไม่เป็นใจ
24:25เจ้ แม้ฮะ
24:40เจ้าเจ้าตื่นหรือยังต่อม้าเม้า
24:46เม้าเม้า
24:49เม้าเม้าเม้า
24:53แม่!
24:54แม่!
24:58ไปขึ้นเธอข้าวสายแล้ว
25:04ไปขึ้นเธอนุ้ย
25:06พี่เราไปเที่ยวนะ
25:07ดูทําหน้าเข้าสิ
25:08ฮะ
25:09รีบไปก็ค่ะ
25:11เดี๋ยวก็อดไปบดี
25:12ไปค่ะ
25:15อัปู
25:18อัปู...อัปูช่วยแม่ด้วยฮะ
25:20พี่อะไรบิน
25:22แม่เขาเป็นอะไรไม่รู้อัปู
25:24ช่วยแม่ด้วยฮะปู
25:35เกิดอะไรขึ้นคะ
25:37ก็ส่วนอวัยนะสิคะ
25:39หุ้ย...งานร่วมอีกตามคืน
25:44คุณจวง
25:45แม่ฮะ
25:47แม่! แม่ฮะ!
25:49คุณจวง...
25:50แม่! คุณจวง!
25:51แม่ฮะเป็นอะไรไม่รู้อ่ะ
25:52ในชั้นแม่วรถออกเร็ว
25:53ครับ
26:03ไอ้ทั้งก็ดูดิ
26:19คุณจวง
26:20ตรดนี้
26:21แม่ฮะ
26:22ไอ้ทั้งก็ดูดิ
26:23แม่ฮะ
26:25คุณจวง
26:26โอ้ว
26:27อัปเล่ว
26:29โอ้ว ฮางนูนี่เขาเล่นใหญ่นะนม
26:48แล้วคุณปูก็ได้ไปเชื่อ
26:49ลูซี คุณน้วยเลยอดไปเที่ยวเลย
26:52อืม
26:53วิ๊ย
26:59ถามจริง
27:05เออ เออ ไม่เป็นไร
27:08น่าเสร็จดายชิป
27:10อดเจินน้องหนูของแกละวัยแห้ว
27:14แล้วนี่เด็กๆก็รอเล่นให้เขาอยู่นั้นเนี่ย
27:19โอเค ไม่เป็นไร
27:21แกลไปดูรายคุณจวงเถอะ
27:24ไหนบอกว่าจะมีคนเมร็จกับพวกเราไงคะ
27:30ไม่เห็นมีใครมาเลย
27:32ป๊ะปาก็เป็นอยู่ทุกที
27:34พี่เพชยังไม่ชินอีกเหรอ
27:36มีแต่งานงานงาน
27:38ไม่เคยรักษาสัญญาอะไรได้จักอย่าง
27:41ต้องเพช
27:43ป๊ะปาก็รักษาสัญญาเรื่องที่จะพามาเที่ยวไม่ใช่หรอกคะ
27:51ใช่
27:53ไม่โขดป๊ะปานะคะ
27:58คนนี้
27:59พี่ทัส
28:00ได้เดินดูรอบรอบหรือยังครับ
28:03ยังเลยเจอร์
28:07ตอนแรกก็จะลอเพื่อน
28:09แล้วก็เดินดูพรอมๆกัน
28:11นี้มันเดียวซะนะ
28:13หน้านเดียวของพาที่เดินดูเองครับ
28:15เขือพี่อย่าตัดสินใจ
28:17ซื้อเกินปอปเองควนเดียวเลย
28:19โฮ..พี่แทก็มาเลือกงาน
28:23นำพอไปกันเคอ
28:25สองสาว
28:27จะไปไหนกันคะ
28:29แล้วปาก่าก่อนสิ
28:31กว่าก่าเด็กเด็กไปเดินเล่น MP2
28:33ที่นี่เล็กๆ
28:35เดี๋ยวผมให้ทัน Wells Guerrier ast
28:40อ้าว
28:43ฝากดูเด็กหน้อยสองคนที่มากับเพื่อนพี่ด้วย
28:46อ็อเค หอปติด้วยนะ
28:51คุณชุวงจัน มารักษาตัวที่นี้ได้สองสำปีล่ะครับ
28:53สองสำปีคือไหล?
28:56ช่อน
28:59ผมเองก็เพินรู้เหมือนกันอะ
29:01เธอเป็นคนมีวินัยดู Lad ตัวเองดี
29:05ที่ผ่านมาอาการก็ไม่มีอะไรที่น่ากางวล
29:08เธอก็เลยคิดว่า ไม่จำเป็นต้องบอกคนทั้งบ้านมันครับ
29:12อันน้อยน่าจะบอกลูกนะครับ
29:14ผู้หญิงก็อย่างนี้ล่ะครับ
29:17ยิ่งคนเป็นแม่ได้แล้วね
29:32พี่ฉัน งныхคุณจ aimeต้องอยู่หร诺พรzneบาทอีก bunlarแล้วนะ
29:35そう ạ
29:38เป็นหนักเลยหรอ
29:40อันนี้ฉันก็ไม่รู้หรอกนะ
29:41ефดีไม่ได้เป็นคนยุ่งเรื่องเจ้านาย
29:43อื้อ แ oy 騰ยวๆ rah vas s dinero
29:45สู้ฉันก็ไม่ได้
29:46พี่ฉัน
29:47พี่丹่ הת lamps
29:49ฉันไม่ห่วงกวดจูงจริงๆนะ
29:51เหรอ
29:52ฉันแต่ SaviI indulgit than the
29:54Richards whoa
29:55เค้าออกบ่อยๆนั่งคนบาง
29:57Devi
29:57แ ins
29:59แม็งแม่ไงไม่นินทาเขาเลยนะ
30:01ถ้าบาบเนี่ยก็บาบหมดเนี่ยอะไร
30:03พี่ฉันอาบาบสุดด้วย
30:06พี่ฉัน รู้มาตั้งนานแล้วใช่ไหม
30:08ว่าคุณจวงอ่ะ ปล่อยจริง
30:13มันเนี่ย
30:15รู้จริงๆด้วย
30:27ชิ้นแม่ฮะ
30:31คุณโป๊ก
30:35คุณโป๊ก
30:49ทำไมเธอไม่บอกฉันอ่ะ
30:52ก็ จวงไม่ได้เป็นอะไรนี่คะ
30:55คุณหมอเขาบอกเราหมดแล้วค่ะแม่
30:57แม่นั่งจะบอกเจนบ้างนะ
31:01เจนจะได้ช่วยดูแลแม่ได้อ่ะ
31:03ถ้าฉันรู้ว่าเธอป่วย
31:05ฉันคงไม่ปล่อยให้เธอทำอะไรให้ฉันมากมายแบบเนี่ย
31:09เพราะแบบนี้คะ
31:11จวงถึงไม่บอกใคร
31:13จวงรู้ตัวดีค่ะว่าไม่ได้เป็นอะไรมาก
31:15จวงยังดูแลคุณปุ
31:17แล้วก็ดูแลลูกไหว
31:19ไม่ต้องให้ลูกคอยดูแลเหรอ
31:21ใจนขอตโตแล้วนะคุณชุม
31:23ให้โอกาสลูกได้ดูแลเธอบ้าง
31:25จะไม่เป็นไรจริงๆค่ะ
31:27เดี๋ยวบ้านนี้ก็คงกลับบ้านได้แล้ว
31:29หมอเขาบอกให้แม่พักอยู่ที่นี่ก่อนฮะ
31:31ห้าว่าใครจะดูแลคนปุแล้วคะ
31:35ฉันโตแล้ว
31:37คนที่ 걸로อดแล้ว
31:50คนที่กับตัวเยอะแห่
31:52อืม
31:54จริงด้วยค่ะ
31:57นุยเขาคงดูราคุณผู้ได้ดีอยู่แล้ว
32:04แม่ฮะ ระหวังที่แม่พักรักษาตัวอยู่ที่นี่
32:08เจ็นจะค่อยๆย้ายข้าวไว้ของไปไว้ที่คอนโดนะฮะ
32:11แล้วเพราะแม่หายดีแล้ว
32:13เราก็จะย้ายออกจากบ้านกันนะฮะแม่
32:27คุณไม่ต้องเสียใจไปนะคะ
32:33เดี๋ยวคุณพูดถือก็พาไปเที่ยวใหม่
32:35ไม่ใช่คนนม นุยไม่ได้อยากไปเที่ยวเหรอค่ะ
32:38อ่ะ แล้วรองหายกันไหมละคะค่อนดีของนม
32:46อ๋อ ดูสิ ตายจริง ไม่รองหายใหญ่เลย
32:52คงนี้รองค่อนดีกว่าค่อนดีนะ
32:55น่ะ
32:57นุยเป็นคนดีจริงๆเหรอคะ นุย
33:00ก็จริงนะสิคะ
33:08ถ้านุยเป็นคนดี
33:10แล้วเกิดเหตุการณ์แบบนี้
33:11นุยต้องทำยังไงคะ นุย
33:13นุยรู้สึกผิดกับคุณจวงมาก
33:17ถ้าไม่มีนุยอยู่สักคน
33:21ปัญหาทุกอย่างมันก็ไม่เกิด
33:23ทำไมก็พูดยังนั้นคะ
33:26ถ้าคุณนุยไม่อยู่นะ
33:28แล้วคุณก็ความนุยจะทำยังไงนะคะ
33:35ก็...
33:36อยู่อย่างที่เคยอยู่นั่น sites
33:40อยู่อย่างไม่มีหัวใจ Blues
33:43โอだ Yu
33:45น Марitter ทำคุณป energíaกับคุณจวงเขา
33:47น Seven ไม่รู้ค่ะ
33:49ไม่เคยรู้ แล้วก็ไม่อยากจะขับรู้
33:53สves ตรงไม่สงสาร น้วย ไม่สงสารคุณจวงแล้วคะ
33:59ฝิดไม่นาน คุณจวงเขาจะไปจากที่นี่แล้ว
34:02ทุกอย่างจะกำลังจบลงนะคะ
34:07คุณปู Primary ใจร้าย
34:09เราคุณไม่ได้ใจร้ายค่ะ แต่ว่าคุณปู ทับดีที่สุดแล้ว
34:14贝อว... แต่การทำดีของคุณปู
34:16สร้างความเจ็บปวดให้ lickหนู้ย แล้วก็คุณจวงนะคะ
34:19คนหนูนี่
34:23น้อง
34:24เช็ดกับแม่ไม่ต้องยายออกไปไหนแล้ว
34:46ไม่เป็นไรครับ
34:49เช็ดคิดว่ายายออกไปน่าจะดีสำหรับทุกทุกคน
34:52ประปูกับ
34:55จะได้ไม่ต้องลำบากใจครับ
34:58เช็ดชอบนุยครับ
35:05พูดได้
35:07พูดมาเธอ
35:10เช็ดชอบนุยครับ
35:13แต่คิดว่าแค่ชอบนะฮะ
35:16ชอบในความดีของเขา
35:19สงสารเขา
35:20ชอบในความมีอธยาใส
35:22ชอบความเป็นตัวนุยนะฮะ
35:24แต่เจนมั่นใจว่ายังไม่ใช่ความรักนะฮะปู
35:27แต่เมื่อคืนเมื่อคืนเจนเจนดื่มเยอะไปหน่อยฮะปู
35:38เขาบอกว่าคนเมาเนี่ย
35:42มักจะพูดความในใจนะ
35:44แต่ความในใจมันก็ต้องมาพร้อมกับสติสิฮะ
35:49ถ้าไม่ใช่พโลิทธ์แล้ว
35:51คำพูดอย่างนั้น
35:53มันไม่มีทางออกมาจากปากเจนเมื่อขาดฮะป peoples
35:55หนISS specialist
35:58ในใจของคนเรา
36:01มีเรื่องล้ามากมายอะปิ
36:03แต่ก่อนที่มันจะออกมาจากปาก
36:05มันก็ต้องผ่านความคลิปก่อน
36:06ผ่านการกันกลองก่อน
36:08หรืออย่างน้อย
36:10มันก็ต้องให้เวลาในการตกตกรก่อนสิฮะ
36:12กลับก่อนสิ ฮะ
36:22จากขอโทษเนอะ
36:24ใจร้อนไปหน่อย
36:26เจ็บไหม
36:32อัปูสบายใจได้นะฮะ
36:34ระหว่างเจนกับนุย
36:36เราไม่เคยมีอะไรกันให้อัปูต้องกลังวลฮะ
36:40นุยเขาเป็นคนดีฮะ
36:45ไม่ต้องคิดยายไปไหนเหล่า
36:47อยู่เนี่ย
36:49ถ้าได้มีคนดูแลคุณชวงไหม
36:51อ่ะ ไม่เป็นไรฮะพู
36:54อ่าว่าคุณชวงไม่อยากยายไปไหนหรอก
36:57อ่ะ อันนั้นเจนรู้ฮะ
37:01รู้
37:03ชั้นรู้หรอ
37:05ฮะ
37:07ชั้นรู้ถามปลาชัดจ๊ิต
37:10นะ archetype
37:14ฉันมีส่วนผิดอ่ะ
37:15ที่อยู่ให้แกกไปใกล้ชิดเขา
37:17มันไม่เกี่ยวกับจิตเป็น pistหรอก
37:20มันอยู่ที่นุยเอง
37:22หรือควรจะรู้ว่า
37:24อะไรควรไม่ควร
37:26ฉันก็รู้สึกผิดอยู่ดีอ่ะ
37:28ดิ่งหวย你知道余นี้
37:43พวกเชื่อกับกันเกยงลองจอร์ก็น่าจะต้องซื้cier tr давайте
37:52ถ้ามันหนาวมาเนี่ย ไปซื้อที่โน่น่ะก็ได้
37:57เออ จริงด้วยอ่ะ นี้ลืมไปเลย
38:00ขอโทษนะ นี้ควงวื่นวายเกินหน่อยอ่ะ
38:03อยู่ซีเรียสสิ
38:06แต่งไงก็ขอบคุณนะ
38:08แล้วนี่หลังจากนั้นแต่งพี่วีกิดต้องบินเลยใช่ไหม
38:12อืม
38:13โอ้ แค่กิดก็ใจหาล่อง
38:16เดี๋ยวๆๆ
38:18Line Group เราก็มี
38:20เพื่อนเพื่อนเราก็คุยกันอยู่ทุกวันอยู่แหลวนี้
38:22ก็คุยใน Line มันไม่ได้รากกันออกมาหาเลย float
38:24กินกันได้แบบนี้
38:28อย่างไงน้อย3 ปีก็น่าจะกลับมาต้องเปียนเลย
38:30ปีละครั้งเนี่ยนะ
38:32เดี๋ยวเราม้าหน่อยเลย
38:34เดี๋ยวนี้มีแฟน นี้ก็ลืมเพื่อนหมงเรา
38:40เอ้า จะรีบไปไหนอร์กิด?
38:42รออ���ก่อนซิ
38:44ไปนึงนะสิทธ
38:46เฮ้ย Nui
38:48อีนุย จะไปไหนอ่ะ
38:49ขึ้นเดิมแล้วแล้วค่ะ
38:51ขอบคุณค่ะ
38:52พี่กิด
38:56นุย
39:06พี่แท้ก็น้องนุยในเอง
39:09กิดเล่าให้ฟังบ่อยๆ
39:12พี่กิดอินท้าอะไรนุยคะ
39:15อาย...
39:17มาหาแล้ว
39:18cue
39:20กิดชอบเล่าถึงน้องสาพร์ที่ 1080 ขอน triste rado
39:24แต่โตมาก็ไม่ค่อยได้เจอกันแล้ว
39:27นี่วันก่อนก็ยังเล่าอย่างตื่นเต้นเลยว่า
39:29เจอบังนุยเดือบังอื่น
39:34นี่ คุณปุๆ
39:36เป็นเพื่อนแม нашейStation
39:37หน้อย
39:39ถ้าไหม searched and litres นำทุกคนว่าฉันเป็นเพื่อนแม่
39:42บอกเขาไปถิดว่าฉันเป็นสามี
39:48คุยมีเรื่องอะไรไม่สบายใจหรือเปล่า
39:51เรื่องคุณปุริม สามีนุ้ยใช่ไหม
39:57สามี
39:59เอีย่ง เด็กๆล่ะ
40:13มองเบ้ยต้องคอยหละคะ เนี่ยคะ อยู่นี้ค่ะ
40:16หายไปแล้ว
40:27เผ็ด พลอย
40:38เผ็ด พลอย
40:41เผ็ดมานี่ลูก
40:45เผ็ดมานี่ยังไง
40:48เผ็ด ฉันเห็นเด็กๆเค้า
40:50นี่ ประป่าบอกแล้วใช่ไหม
40:52ว่าอยากคุยกับคนแปลกหน้า อย่าไว้ใจใคร
40:55เผ็ด ฉันก่อโทษค่ะ ทำพี่ฉันเอง
40:57อย่าไปดูเด็กเลยนะคะ
40:59ทีหลังก็ยังมือยุ่งไว้กับเด็กๆ
41:01ทำไมได้รับหรือย่า
41:02รับคุณนั้นพ่อประสาอะไร
41:03ป่อยลูกเล่นตลองทางแบบนี้
41:05ฉันเห็นฉันก็เป็นห่วงสี
41:07หรือไม่เล่นด้วย
41:09มือ อ้า...ลับคุณนั้นพ่อประสาอะไร
41:11ปอยลูกเล่นตลองทางแบบนี้
41:13ฉันเห็นฉันก็เป็นห่วงสีหรือไม่เล่นด้วย
41:16แต่ไม่รู้เหรอ
41:17คนสมัยนี้ห'...ว้ายใจไม่ได้
41:20ไม่รู้ก็ถามสิ
41:21ไม่ใช่บ His actor ใส่กันแบบนี้
41:23finger sequel อะไร
41:24นี่คุณว่าผมที่ตามเมาละ
41:26ดีจ指 bland ทำไม
41:28นี่ลูกผมเอง
41:29เกิดอะไรขึ้นไหมพี่ทัส
41:32Wert gluijos
41:33น่ามากค่ะ
41:42คุณแสงดาวเธอเป็นเจ้าของรีสอร์ตนี้
41:48ไว้ใจได้ครับพี่ทัส
41:50พี่จะไปรู้หรอ
41:54พี่ไม่ใช่คนแถวนี้นะ
41:55ไม่ใช่คนแถวนี้
41:57ผมขอนานำตัวอย่างเป็นทางการนะครับ
42:01นี่พี่สันทัสร์ รุ่นพี่ของผม
42:03เขามาดูรีสอร์ตที่ผมบอกขาย
42:05แต่พี่ทัสเขาสันใจแล้ว
42:20แต่พี่สันตัดสินใจละครับ
42:21pearยังไม่สือ
42:25พี่ยังไม่ได้ต GH1 เจ็บ
42:27ก็หนักพร้อย พอแล้วลูก
42:30พอรำลุง
42:30แต่น้องพ
42:48พี่ ดูของดิ
42:50พี่ทั้น คุณแสงดาวiat เธอเป็นคนน่ารัก
42:54และมีสัยดีมาก ที่สำคัญอย่างโสดด้วยนะคะพี่
43:00ก็เป็นแบบนี้ไง ถึงได้โสด
43:05ไม่นึกเลย ว่าจะมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น
43:30ดิดว่านี้ไปรอโตน้วนก่อนดีกว่า เคื่อน้องนุ้ยจะได้คุยอะไรได้สนว
43:43เดี๋ยว จะไปไหน
43:48ก็ไม่เป็นไรค่ะ นุ้ยคุยได้ค่ะ เคื่อพี่นี้มีคำแนะนำอะไรดีๆ
44:00พี่กิจช่วยนุ้ยด้วยนะคะ จีนไม่รู้จะช่วยยังไงแล้ว
44:08เรานองนุ้ยย้ายกลับไปอยู่บ้านไม่ได้เหรอ
44:14ทำไม
44:17เดี๋ยวเล่าให้ฟังแล้วนี้
44:22บอกให้มาอยู่ได้กันก็ไม่มา
44:26เดี๋ยวเล่าอ่ะ เกล่งใจแม่จีน
44:32ดูนี้เลย จะไปไหนก็ไม่ได้
44:34ต้องจมอยู่ในนารกบ้านพุมพุตลอดไปแบบนี้เหรอเนี่ย
44:38ก็ฉันไม่มีที่ไปนี่จีน
44:42มีสิ นุ้ยมีที่ไป
44:46เพิ่งแต่มีอย่างจะไปหรือเปล่า
44:52ไม่ของป่า
45:10ไม่อยู่กับป่านะลูกนะ
45:16นะ
45:18นุ้ยอยากมาอยู่ที่นี่ที่สุดเลยค่ะ
45:24แต่ว่า
45:26แต่อะไรล่ะ นุ้ย
45:28ถ้านุ้ยไปไหน
45:32ก็เท่ากับว่านุ้ยผิดสัญญา
45:34บำนี้จะเดือดร้อนค่ะ
45:36ก็จริง
45:38เงินก็ไม่ใช่น้อยๆด้วย
45:40คุณแม่ค่ะ
45:42เราเอามาระดกของคุณย่าให้นุ้ยไปก่อน
45:46ไม่ได้เหรอค่ะ
45:48ตามพี่นายกรรม นุ้ยก็ขายทรับสินพวกนั้นไม่ได้อยู่ดี
45:56ส่วนเงินของป่า
45:58ก็ต้องเอาไว้จ่ายค่าส่งตกิจ
46:00ไปเรียนที่อังเกลิตตั้ง 3 ปีนะลูก
46:04ผมไม่ไปแล้วก็ได้ครับ
46:06เอาเงินไปไทยตัวนุ้ยก็ถึงครับ
46:10แม่ ไปเกต
46:12จะไปอยู่แล้ว
46:14ฉันยกเลือกง่ายๆอย่างนี้เลยหรอ
46:16นุ้ย
46:18แกลองคุยกับคุณพูลิงเขาได้ดีสิ
46:20เขาเป็นคนดีนะ
46:22บางทีเขาอาจจะ
46:24นุ้ย
46:39นุ้ยยยังได้บอกว่าครับว่า
46:41เขาไป Анд company แล้วกับяхamasเคละ century
46:44นุ้ยยยย Epic
46:46นุ้ยยย ceiling
46:49ผมประโทษคือ
46:51ทำไมความวัด ทำไมนุมไม่ถามครับนะครับ
46:56คุณผู้ไม่ต้องกลังบวลไปแล้วนะคะ เดี๋ยวถึกก็กลับมาอีกและ
47:01เอา นัก เสียงรถมานะคะ
47:03รถใคร
47:05เอาแล้วใครให้ทักซี่เข้ามาในบ้านเนี่ย
47:10เอา นุย
47:12นี่ทำไม ฉันถบ
47:21นุย
47:35นุย ไปหาจีฟมาค่ะ แล้วมันเอินพวกพี่กิด
47:40สวัสดีครับคุณผู้ริม
47:43คุณผู้เคยเจอพี่กิดแล้ว จำได้ไหมคะ
47:46ที่ร้านอาหาร
47:47พี่กิดเป็นลูกว่าเรียบบุญค่ะ
47:51พี่กิดคะ
47:53นี่นมทินค่ะ
47:56สวัสดีครับ
47:57สวัสดีค่ะ
47:58คุณ認為กับคุณกิด
48:00พ Wheels รับเค้าหมายคะ
48:02ฮีวมารึเปล่า
48:04ไม่เป็นไรค่ะ นม
48:05พอดี้ นุยแวะเยี่ยม
48:06แล้วก็ฐานข้าวที่บ้านประրมงมาเรียบร้อยupidلي Nazis
48:11ถ้าอย่างงั้น เดี๋ยวนมจะให้ช่วง allein
48:13เขาเตรียมน้ำกับข้าหนมไปให้นะคะ
48:15อื้อ
48:16ไปบ้านป้ามาก็ดีอ่ะ จะได้มีโอกาสคุยเล่นกับยัดยาดบ้าง
48:27ครับ เราเลยมีเรื่องอย่างกับอุกษาคุณปุริมเลยครับ
48:32เดี๋ยวนี้คุยเองครับพี่กี๊
48:36คุย คุยอะไร
48:46ไม่ได้ ฉันไม่อยากนุกฮาคุยาติ
48:52จะให้นุยอยู่อย่างไม่สบายใจอ่างนี้หรือครับ
48:56นุย นุยอยากไปจริงๆหรอ
49:01ทำไมอ่ะ ก็ผมบอกแล้วไง
49:07เพราะนุยเขาไม่สบายใจเขาไม่อยากอยู่ที่นี่
49:11นุย ก็รู้ว่า ฉันกำลังจัดการทุกอย่าง
49:17น่ะyeong คุณแน่จริน่ะ Toward คุณ จัดการได้
49:24ก็เป็นว่า ฉันทีจัดการให้ได้แล้วกันนะ
49:27คุณพูลไม่ต้องจัดการอะไรแล้วหรับ hijoamento
49:30นุย นุยขอไปอยู่บ้านคุณป้าสักทางนะคะ
49:41นะคะ
49:44นุยขอร้อม
49:50อันนุย
49:51ฉันได้อยู่ยังไงอันนุย
49:56ให้นุยเขาได้ไปพักบ้างเถอะนะครับ
49:58ถึงเขาอยู่ที่นี่
50:01เขาก็มีแต่จัดทุก
50:04คุณไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้เลยนะ
50:06คุณอ่ะ ไม่...
50:07คุณปุ๊คฮะ
50:09พี่กิจคะ
50:11ไม่ขอบคุณมากนะคะที่มาส่ง
50:14พี่กิจกลับไปก่อนนะคะ
50:17เดี๋ยวนุยจะคุยกับคุณผู้เอง
50:19นะคะพี่กิจ
50:41ส่งวงขอเอาเย่น
50:43่าเอาเย่น
50:44เย่น
50:45เทน
50:57หาแม่
51:00แล้วปูหล่ะลูก
51:05กลับไปนานแล้วครับ
51:15เทนว่าเราย้ายออกมาอยู่ข้างนอกกันเองหรือฮะ
51:25อัพูให้ใจมาพูดเหรอโลก
51:27เปล่าฮะ
51:29อัพูบอกให้เราอยู่ต่อ
51:32งานก็เอาตามที่อัพูว่านั้นแหละ
51:39แต่เจนอื่นอาจนะแม่
51:43อื่นอาจเรื่องอะไรอ่ะ
51:46เรื่องนวยเหรอ
51:49เปล่าฮะ
51:52เจนอื่นอาจ
51:56อื่นอาจกับสถานาของแม่ฮะ
52:02แม่ไม่อื่นอาจเหรอฮะ
52:04ที่แม่จะต้องอยู่อย่างนี้
52:08มิดดูเหมือน
52:10เจ้น
52:12เจ้นรู้เหรอลูก
52:15ใครบอกเจ้นน่อยเขาบอกเจ้นเหรอ
52:19เจ้นรู้มาตั้งนานแล้วฮะ
52:21เหมือนที่คนทางบ้านเค้ารู้
52:36แม่ง 부드�faced
52:39บ้านหลังนี้อ่ะ
52:42เซ็นไม่รักปูหรือลูก
52:45รักสิฮะ
52:47รักมาก
52:49รักเหมือนพ่อเลย
52:51แล้วทำไม
52:55ก็เขาไม่รักแม่น่ะสิฮะ
53:09แม่ฮะ
53:11ถ้าแม่ประทนาดีกับอปูอิ่งๆ
53:15เราต้องย้ายออกไปนะแม่
53:21เราจะไม่ไปไหนทั้งนั้น
53:25เราจะอยู่รับชัยแล้วก็ดูแลอปู
53:29เราจะตอบแทนมืนคุณอปูให้ถึงที่สุด
53:33แม่จะ...
53:39สนับสนุนโดย
53:55สนับสนุนโดย
53:57วันนี้คุณปูริมไม่ไปรังงานเลยครับ
53:59ยิทุราอะไรครับ
54:01ผมแว้มาจีบนุ้ยอ่ะครับ
54:03แค่ได้นอกับเขา
54:05เราจะนับเป็นภรรยาของเขาไม่ได้เหรอนะจ๊ะเธอ
54:07เพราะถ้าเป็นอย่างนั้น
54:09มันจะมีเมียบเป็นร้อย
54:11แม่จะให้คนอื่นมองแม่เป็นตัวตลกอย่างนี้ไม่ได้นะแม่
54:13แม่ควรจัดการคอนพวกนั้นใช่มา
54:15มือนั้นยังใส่แว่นทำไมเนี่ย
54:17เฮ้ย! รถ!
54:21สนับสนุนโดย
Be the first to comment
Add your comment

Recommended