- 4 hours ago
น้ำผึ้งขม EP.9| 11 / 11 /2025
น้ำผึ้งขม EP 9 (ตอนที่ 9) ดูย้อนหลัง วันที่ 11 พฤศจิกายน 2568
น้ำผึ้งขม EP 9 (ตอนที่ 9) ดูย้อนหลัง วันที่ 11 พฤศจิกายน 2568
Category
🎥
Short filmTranscript
00:00คุณแบบแล้ว
00:30คุณแจ้งคุณเชิรี่หรือยังว่า เขาไม่ผ่านโพร
00:32ยังครับ
00:33ทำไมแล้ว
00:35ก็คุณผู้atelyหิบสั่งให้บอกเธอตอนสิ้นเดือนเจ๋ยครับ
00:38เฮ้ย
00:39คุณรีบแจ้งตอนนี้เลย
00:41ข้อหา ทราวิวาด
00:43ต้องจ่ายกี่เดือน คี่ปี จาย จ่ายไปเลย
00:46ครับ
00:47คิดจะเกี่ยรี่ทิ้งหรอ?
00:51คุณผู้เรียนพรับดับให้ได้ไง
00:52ขออินี้ใช่ไหม
00:54ยุ่นนะไชวарลี่
00:56หยุดยุ่งกับหนุยเขาได้แล้ว
00:59แต่
01:01대�ück
01:02จะไปยุ่ง
01:04ก็ถ้าหนุยไม่เคยยืนยังว่าจะไม่ยุ่งคุณฟวริม
01:06ชวарลี่จะไม่ว่าอะไรเลย
01:08แต่นี้มันต่อแหละdrieursดังดาน
01:09แค่ตบสำต่อนอย่างน้อยม Init อยู่นี้นะ
01:13หนุยก็เป็นพระยาชัchutz
01:15แล้วชวารี่หรอคะ
01:16ชวกลี่ป่ายไม่ใช่เหรอ
01:17ไม่ใช่
01:18Heart Mant
01:19เป็นปัญไม่ได้หรือ
01:21หรอกกินฟี?
01:22ไอ้ชอัส
01:24กินฟี
01:26ไม่กระเป๋า รองเท้า
01:29ไม่อีกกา
01:30วันนี้ใช่แค่ตัวเหล時間
01:32คนอย่างฉันไม่เคยกินใครฟี
01:34ได้ทุกอย่างที่เธอต้องกันเหมือนเรา
01:37naprawdę
01:39เธอได้คาตัวคุ้มแสงคุ้มล่ะ
01:42เชื่อacle master
01:44คุณไม่ผ่านโปร
01:45ไอ้พันและเอ้emand ไอ้ชอัสชม
01:47กันเต้าไว้นะ ก่อนใจเก้า ถ้าไม่ได้ความตุ่งไว้ตัวชีวิ่ง
02:11อย่า
02:12นุย ไปฟังชันก่อนนะ
02:18ปุ๊บปุ๊บไม่ส่งสารพวกเค้าบ้างเหรอคะ
02:21พวกเค้าต้องการแบบนี้อะ
02:25จริงๆ ก็ไม่มีใครรักชันจริงเหรอ
02:28ก็แค่อยากได้เงิน ข้าวของราคาแพงๆ มันข้อแรกเปลี่ยนกันเท่านั้นอะ
02:35แต่
02:38ฟังชันนะนุย
02:40นับตั้งอย่างนี้ไปอะ
02:43ฉันให้สัญญา
02:45ก็ฉันกระรัก
02:47ต้องมีนุยเป็นภรรยาฉันคนเดียว
02:50ฉันเชื่อใช่นะ
02:51ฉันเชื่อนะ
02:53ที่มันpayล่ะ
02:54มันเชื่อหญิง
02:57ฉันต้อง Geld
02:59ฉันทาด
03:09ฉันปัดเท่านั้นitung ashamed
03:12ใครมา
03:16แคกคุณนุยค่ะ
03:18ทำไมไม่บอกเขาหลับว่านุยไม่อยู่
03:25คือ
03:27ไม่เป็นไร
03:28เดี๋ยวเจนดูแลเองนะ
03:42เกรส
03:48ใช่
03:49เกรสกังสดาน
03:51พระยาคุณปูกิจ๊ะ
03:54หนุย
03:56ใช่ นั่นแหละ
03:57คนเดียวกัน
04:08บ้านใหญ่โตดีจริงๆน่ะ
04:12หนุยเขาไม่อยู่
04:14ไม่ตั้งว่ามีธุรัสสำคัญหรือเปล่าคะ
04:15ถ้าไม่สำคัญ
04:17ยนี้เขามาแล้วจะกลับมิได้ mutual
04:20ใแล้หรือเปล่าเนี่ย
04:23แค่บอกเป็นข้องมูลxtures like
04:29ถ้าเขาไม่อยู่
04:31แล้วก็ไม่รู้จะกลับมาเมื่อไร
04:33เจ้opod decreased
04:35ช่วงจาก
04:36เฉิญคนอนั่งรอ
04:38แล้วก็ออนน้ำมาให้แขกด้วย
04:42ค่ะ ดีจ๊ะ
04:44หาได้ฉันดื่มเลยนะ
04:46ขอคอปเทล...
04:48เข้มเข้มหน่อย
04:50ค่ะ
04:56เฮ้ย
04:58ว้าว
05:00ว้าว
05:02ตายแล้วลูกขออย่างนี้รัสนี้อมดีจริงๆเลย
05:04ฮัลโล
05:06ไม่ได้ด้วย
05:08ตายแล้วน่ารักมากเลย
05:12สวย สวย
05:14แม่ฮะ
05:16ปล่อยเข้าไปเถอะ
05:18เขาเป็นแม่นุยนะฮะ
05:20แล้วไง
05:22แอนทีคสวยจริงๆ
05:38แม่
05:40นี่น่ะ
05:42กี่ปีกี่ปีก็ยังหล่อน่ารักเสมอเลย
05:50แม่น่าเชื่อเลยนะว่าปุจะมีวันนี้ได้
05:52เข้ามาได้ไกลมากเลยนะ
05:58รู้อย่างนี้
06:00น่าเสียดายนะคะ
06:08เรื่องอะไร
06:10อืม
06:12อืม
06:14อืม
06:16อืม
06:18อืม
06:20อ๋อ
06:22เครื่องดื่มคุณมาแล้วค่ะ
06:24มารับแข่
06:26เสมอกกว่านะคะ
06:28อืม
06:30อืม
06:32อืม
06:34อืม
06:36อืม
06:38กลับมาก
07:08เธอเศร้าเป็นอะไรเนี่ย นุย
07:16เป็นสัญญาของนุยแล้วไง
07:19ว่าหลังจากนี้ ฉันจะไม่ทำให้นุยเสียใจอีก
07:22ช่วง วันนี้หายไปไหนกันหมดแล้ว ไม่เห็นออกมารับชั้นเลย
07:34เออ รับแข็บคุณนุยอยู่ค่ะ
07:40แข็บคุณนุย พริษแล้วค่ะพี่ช่วง
07:45หายเป็น!
07:48แข็บคุณนี้ เป็นคุณนี้ ขอบคุณนี้ พริษแค่ไหน
08:03รับ มัน่าคุณเต็บท้าเจอ
08:13ค่ะ
08:15ค่ะ
08:25ครีส อะไร
08:27อะไร
08:29อะไรของแกแล้วเนี่ย เห้ะ
08:31ไหนมีบอกว่าคุณปูไม่ให้นี้มาที่นี่ไงคะ
08:33กดมีไว้ให้แหกไหม
08:35แล้วทำไมก่อนหน้านี้
08:37นี้ไม่มาหาหนูอีกบ้าง
08:39อุ๊ย
08:43แต่ละ
08:45นี่ห้องของเกรส ทำไมมันเล็กเหรอเกิน
08:47ก็ไม่เล็กนะคะ
08:49แค่อันนี้ก็ดีแล้วเหรอคะ
08:51แกเป็นเมียของปู
08:53เมียเจ้าของบ้าน
08:55แกก็ต้องนอนห้องเดียวกับปูสิ
09:01เกรส
09:03แกอย่างงู
09:05แกจะต้องแสดงให้ทุกคนรู้
09:07ความรับฐาน่าของตัวเองเข้าใจไหม
09:13ไอ้จวงเนี่ย
09:15ยาตของปูเนี่ย
09:17ก็เปล่ะแปลกมีเกินนะ
09:19มันชอบทำตัวเป็นจับของบ้านยังไงก็ไม่รู้
09:21เขาเป็นพี่สไพ้คุณปูนะคะ
09:23เขาดูแลบ้าคหลังนี้มาก่อน
09:25แกเป็นเมียปู
09:27หน้าที่นั้นก็เป็นของแกไหม
09:29แล้วมันมีจะกลับยังไงคะ
09:31เดี๋ยวมันจะยิ่งค่ำนะคะ
09:33เอาวิ้มมีไหมคะ
09:35เดี๋ยวนุยไปรบควรพี่ฉันให้ไปส่งมันมี
09:37เอาวิ้มมีไหมคะ
09:39เดี๋ยวนุยไปรบควรพี่ฉันให้ไปส่งมันมี
09:51ฉันจะหนอดทีนี่
09:53อะไรนะคะ
09:55ที่แรกฉันกลับว่าจะมาเยี่ยมแก่แค่ปัดหนึ่ง
09:57แต่ฉันเปลี่ยนใจแล้ว
09:59แต่ว่า
10:01ไม่มันรู้สึกร้อนร้อนมันเหนียวเนื้อเหนียวตัวไปหมดเลย
10:05ฉันอยากจะอาบน้ำไปหาพาชิตตัวมาให้หน่อยสิ
10:08นุยขอไปถามพุดปูก่อนนะคะ
10:10โอ้ย ฉันไม่ทงไม่ถาม
10:11มาเลยหรอก
10:12โอ้ย จะอาบน้ำแล้ว
10:13ห้องน้ำอยู่ทางนี้ใช่ไหม
10:14อย่างงั้นเดี๋ยวฉันอาบน้ำก่อนนะ
10:16บางนี้
10:30นี่ครับ
10:35นี่ครับ
10:41เอาไหมซะนุย
10:44แล้วคุณแม่แล้วคะ
10:50ใครถามถึงฉันเหรอ
10:52อารุณสวัสดีครับนะโลส
11:03เชื่อทันข้าวเช้าด้วยกันก่อนนะครับ
11:05เฮ้ย
11:07เรียกฉันน้าเลยเหรอจ๊ะ
11:09นั่นสินะ
11:10เรียกป้าน่าจะเหมาะกว่า
11:13เพราะคุณรสเนี่ย
11:14เขาแก่กว่าโฟตึง 3-4 ปีนะ
11:16เรียกพีก็ได้นะจ๊ะ
11:20พ่อหนุนร้อย
11:27มัมมีคะ
11:28ไปนั่นก่อนนะคะ
11:30เจ้าบ้านไม่คิดที่จะจะทักแม่ยายมากหนึ่งจ๊ะ
11:45ไม่ทราบว่าคุณแม่จะอยู่ทานข้าวเที่ยงน้อยหรือปัดสนุย
11:50ถ้าจะได้บอกให้ในครัวเขาเตรียม
11:54เกรส
11:55บอกเขาไปเลยนะจ๊ะ
11:57ว่ามีจะอยู่ทานข้าของวัน
12:00ช่วงจ๊ะ
12:02บอกในครัวให้เขาเตรียมข้าวเที่ยงกัน
12:04ข้าวเย็น
12:05ข้าวชาพร้องนี้
12:07พอได้แล้ว
12:12มันนี่หรือ
12:13โอ้ย เป๋าๆ
12:15เป๋าสิ
12:16ปุ๊ค
12:17นี่มีแม่ยายังนะจ๊ะ
12:18พ่อลูกขยจ่า
12:19จัดเย็น
12:20คุณปุ๊ค
12:21มัมี
12:27ปุ๊ค
12:31ปุ๊ค
12:32ปุ๊ค
12:33ปุ๊ค
12:34คุณปุ๊ค
12:35ทำแบบนี้ร่ะ
12:36ทำอะไร
12:37ก็ฉันแค่อยากจะมายเยี่ยมมาอยู่กับลูกบ้าง
12:41มันแปลกต้องไหนหรอ
12:42ก็ฉันเป็นแม่
12:51มันชื่อ
12:52อะไรเนี่ย
12:54ที่ doing all
12:56บิทย์
12:58บ้วยham ele
13:02สามหมื่น
13:03มีแค่เนี่ย
13:04และก็รีบเอาอกไปด้าน atau
13:06จะออกไปดีๆ
13:08ถึงจะให้iesz National
13:10โอเคโอเค
13:12คราวนี้
13:14เอาเท่านี้ไปก่อก้ aucun
13:16แต่เดี๋ยวคราวหน้า
13:18คราวหน้าไม่มี
13:21ฮืม ทำไมล่ะจ๊ะโป ตราบใดที่เรายังเป็น แม่ยายกับลูกเขินเนี่ย เธอก็ยังต้องจุนเจอฉันอยู่ไม่ใช่เหรอ
13:35ลืมไปแล้วหรอ ว่าฉันซื้อลูกเธอมาทำไม ฉันจะทรมานเข้าให้มันกับปลายยังเป็น
13:44หรอ ไม่ใช่ว่าเธอนี่ยนหล่งรักเกรสจนหมดหัวใจไปแล้วเหรอจั้ง
13:51ไม่จริง ฉันไม่ได้รักเขา ฉันหลอกลูกเธอ
13:56หลักฉันหัวปักหัวปั้ง ฉันจะพรักเขาลงนลก ไม่เชื่อเขาค่อยดู
14:04ไม่จริง
14:09เดิมงง
14:23เฮร็ด
14:25เจ explosions
14:30เจอๆ
14:31เจอ360
14:34ออืน
14:35ż
14:37เจอไหมฮะ ปุ
14:45สงสัยจะไปกับรถแท็กซี่ขนานปะหะ
14:50นั้นไปเรียกในชั้นดิ
14:54ปอกอดรถออกเลย
14:55ได้ฮะ ปุ
14:56ในชั้น
14:58ในชั้นฮะ
15:07น้วยอยู่ไหน
15:19ไว้ไหนแล้วคุณ
15:21เยามาในนี้ไม่ได้明白
15:22เฮ้ย ออกไปค่ะครับ
15:24เจอไว่ อะไรกันกันเนี่ย
15:26นี้นุOSEมากที่นี่ป่ะครับ
15:28ไม่ได้กลับมาค่ะ
15:29พวกคุณโน้ดว่าจะไปนอนกันน้วยไม่ใช่หรือ era
15:32เฮ้ย
15:33เธอบอกว่านŞ๊ upp Lok abroad admitted them to soon
15:34ฉันแค่บอกว่าอาจจะกลับ ไม่ได้บอกว่าจะกลับสะหน่อย
15:38นี่แบบหลอกฉันอ่ะ
15:40อุ้ย อันนี้ปล่อย
15:42ปล่อยฉันนะ ฉันไม่ได้หลอก ฉันหลอกไปทำไมล่ะ
15:45เกรสก็เป็นลูกสาวของฉันฉันต้องคิดว่ากลับมาบ้านสิ
15:48อ๋อ ถ้าอย่างนั้นไม่กลับมาแล้วค่ะ
15:51บ้านแบบนี้ไม่กลับสินดีกว่า
15:53พี่เวียน
15:55นั่นสินะ
15:57อะไร
15:59ก็จะกลับมาที่นี่ทำไม
16:09คุณ คุณค่ะ คุณ
16:12คุณ คุณ คุณ
16:16คุณค่ะ
16:18นุ้ยเป็นเด็กดีมากเลยนะคะ
16:20คุณแม่ตาเธอด้วยนะคะ
16:22เธออาภัพค่ะ
16:24อาภัพจริง ๆ นะคุณ
16:26นะคะ
16:29จิต ๆ ก็ไม่ยอมลงมาสักที
16:43จิต
16:44จิต
16:45ลองมาได้สักที
16:47เนี่ย เขารออยู่
16:49มาทำไม
16:50จิต
16:51นุ้ยไม่ได้มาที่นี่
16:53แล้วจิตพอจะรู้ไหมว่านุ้ยเขาไปอยู่ที่ไหน
16:56นุ้ย
16:58นุ้ยเท่าไป
17:08ฉันไม่ได้รักเขา
17:09ฉันหลอกเขา
17:10ฉันหลอกเขา
17:11ฉันหลอกเขาหลักฉัน
17:12ฉัน ฉันโงหัวไม่ขึ้น
17:14ฉันจะพลากเขาหลุกนลก
17:16ไม่เชื่อเขาข่อยดู
17:22อ่ะ
17:23อ่ะ
17:24กินข้าวขึ้นหน่อย
17:25นี่
17:26มันเชี่ยงกว่าแล้วนะ
17:27ฉันไม่กินอะไรเลยอ่ะ
17:29อ่ะ
17:31อ่ะ
17:35ทำไมชีวิตนุ้ยมันถึงแม่ราบรื่น
17:37สุขสบายอย่างคนอื่นเขา
17:39คนอื่นอ่ะ
17:40คนอื่นไหนอ่ะ
17:41นุ้ย Advit
17:42นุ้ยอยากมีชีวิตราบรื่นเหมือนป้า
17:44สบาย สบาย
17:45ต้ามีความสุข
17:47มีลูکที่ดี
17:48แลาก็
17:49มีบ้านที่แสนสบาย
17:51แต่นุ้ย นั้ะ
17:53ไม่รู้ หรับ
17:54เถอะ
17:55อ่ะ
17:55เจ็ดสิบปีที่ผ่านมา
17:56เนี่ย
17:57ป้าเจอกับอะไรมาว่า
18:00นุ้ยกินว่า
18:02พวกหญิงคนหนึ่ง
18:02ที่ประจนกับ
18:04สามมีขี้เล่า ถูกตบตีสารพัศ
18:08แล้วก็ทำงานหนักอยู่คนเดียว
18:10อดมือกินมื้อ
18:12เพื่อให้รู้ตั้งสี่คนของป่าน
18:14ได้กินอิ่มนอนหลับ
18:16จากนี้ เขาเรียกว่าสบายมาก
18:19หนูมิก็ไม่เคยรู้มาก่อนเลยค่ะ
18:21เห็นป่าลงดีตลอดเลย
18:24แล้วจะเอาทูกไปใส่ให้คนอื่นทำไมล่ะ
18:26พอพูดแล้ว
18:32เคยคิดทรงแก
18:34เพราะแกตายไปได้เปลี่ยน
18:36อะไรมันก็ดีขึ้น
18:38มีเงินเหลือกินเหลือเก็บ
18:40ให้รู้ได้ลำได้เหลือน
18:42ไม่ใช่เอาไปลวงพวดเล่าหมด
18:44แล้วรุงแกเสี่ยเพราะอะไรเหรือคะ
18:46ป้านจะ league ต้องทำ
18:49ถ้ามันไม่ตาย ป้านเองละจะตาย
18:53เห็วอiem บ blust พือออกมา yêu Chance แบบนมันอยู่ไหน
18:57สารย์ไปกินเล่าหน่อยสิ
18:59ไม่อบมานะ ไม่อบเขาเข้า ouv Reverse
19:04เยอะเยอะ เยอะ tyle que
19:07หน่ายออกมาเนี่ย เหมึงจะออกมา ไทยไม่ออกมา ไม่ออกมากู่ o prospects
19:23เยอะเยอะเยอะ
19:28แกนี้มันหลอกง่ายจริงๆนะ โทษ ป่าร้อเล่น
19:35ป่า
19:38คนติดเล่ามันจะตายยังไงได้ล่ะ
19:42นอกจากเมาแล้วกระตกน้ำตาย และมันก็ป่วยตาย
19:47ลุงแกนอ่ะ ปรับอักเสบตาย
19:50โทษ ป่า นุยกระตกใจเหมือนเลย
19:54ฟังนะ ชีวิตของนุยที่ว่าแย่แล้ว ยังมีคนอื่นอีก
19:58จึงเยอะแย่ที่เข้าแย่กว่านุยน่ะ วันไหนที่เราทุกก็คิดว่ามันเป็นบททธสอบ
20:04ที่จะให้เราผ่านมาไปได้อ่ะ แล้วนุยจะต้องเจอบททธสอบอีกกี่ครั้งค่ะ
20:09ป่าเขาไม่รู้ นอกนุย ว่านุยจะต้องเจออะไรอีกครั้ง
20:13แต่ถามคำหนึ่งน่ะ มีครั้งไหนที่นุยผ่านมาไม่ได้มั้ง
20:18ถ้าทุกอย่างมันจะผ่านไปได้ดีเชื่อป้า นะ
20:25ขอบคุณนะคะ
20:32นุย
20:39คุณเจน
20:43อีมเศ ожидหรici
20:46ซองนะอีมเพื่อนนุยกันหน่อยนะ removing
20:48ไม่ยอมกินอะไรเลยนะ
20:50อ้ voisครับ
20:53��ιช clause
20:58ขอบคุณมากเลยครับป่า
21:01шт
21:13นี่เขาเป็นคนบอกอ่ะ
21:14เห็นมองว่าเรียนเสร็จแล้วจะตามมาสมทบด้วยนะ
21:21กับข้าวน่าอร่อยจังเลยอ่ะ นุย
21:23กินกันเธอนะ
21:26เดี๋ยวเย็นหมด
21:32ใครลูกเคยเนี่ย
21:36มีอะไรหรือเปล่า นุย
21:38ก็...
21:40นึกว่าคุณเจนจะถามอะไร
21:43ฉันไม่ถามหรอก
21:45ถ้านุยอยากเล่า นุยก็เล่าเองแล้วหรือมัน
21:51ขึ้นเข้า
22:13อ่ะ อิ่มแล้วเหรอ นุย
22:23นุยทานไม่ค่อยลงแล้วค่ะ
22:25อืม ไม่เป็นไร
22:27เว้ยหิวเราค่อยหาไรทานแล้วกันนะ
22:29เอาจานมา เดี๋ยวฉันเก็บให้
22:32อิ่มCause
22:33ไม่เป็นเลยค่ะ
22:34อย่านุยเก็บเอง อิ่มๆ
22:35culesส์ ไม่เป็นไหร่
22:36นุยนุยยอย่างพักเฉยๆ ไปเถอะนะ
22:38มา ช่اع™นะ
22:39ได้อย่างไรครับ
22:40ให้นุยจัดการไอ Relig Eisenberg
22:41ค่ะ
22:42ไม่เป็นไร ฉันช่วยในเถอะ
22:43คุณเจน ครับ
22:44ให้ช่างช่วยเอifornsi
22:45ดับนุย
22:46นะจัด mendщิci
22:47อิ่ม!?
22:48เฮ้ย นุย?
22:49เป็นอะไรไหม Freunde
22:50ไม่เป็นไรค่ะ คุณเจน
22:52เฮ้ย หมดเลยเธอหมดเลย ขอโทษนะ
22:56ไม่เป็นไรค่ะ คุณเจนไม่ต้องกลังมวลนะคะ
23:07เฮ้ย หนูพี่
23:09ฮะ
23:11ข้าวติดผมไหม
23:13เฮ้ย เดี๋ยว เดี๋ยว ฉันช่วยเก็บให้
23:20เฮ้ย
23:33ลุย! ลุย! ห้องไงแหละ
23:50คุณปู
24:03มีอะไรหรือเปล่าค่ะ คุณปู
24:08เจน เกิดอะไรขึ้น
24:12ก็ไม่มีอะไรเนี่ยฮะ
24:13ื่อปูไปรับนุยที่บ้านบาอุวบ
24:15แล้วก็พากันกลับมาที่นี่
24:18ที่ 5000 เที่ยว
24:19พาใครตราะใครไปที่นั่นทุกคนเลยbras
24:22หมายความว่ายังไงค่
24:28เจ gesprochen ว่deal котор とบอกอัปูว่านุย
24:30อยู่ที่นั่น
24:31แต่ว่าเจนเห็นว่านุยยังไม่ค่อยสบายใจ
24:34ก็เลย
24:35อยู่กับฉันเนี่ย
24:36มันไม่สบายใจสินะ
24:38ใช่ค่
24:39นุยไม่เคยสบายใจเลย
24:41นุย!
24:42ก็คุณปูตั้งการอยากให้มันเป็นแบบนั้น ไม่ใช่เหรอคะ
24:54คุณปูคะ คุณปู
25:09โอเคไม่นุย
25:13โอเคทำคุณเจนหนดร้อนด้วยเลยค่ะ
25:17ไม่เป็นไร
25:19ฉันเต็มใจ
25:27โน้ยคุณยังเด็ก
25:28ยังทำอะไรตามใจตัวเองอยู่
25:30คุณปูอยู่ถือสารเลยนะคะ
25:32เด็กเหรอ
25:33อายุ 20 เนี่ย
25:34ไม่เด็กแล้ว
25:35คุณปูไม่ต้องหัวกนะคะ
25:37มีเจนคอยช่วยดูแลอยู่ทั้งคน
25:40วางวางเนี่ย
25:41ให้เจนเขาพาหน่อยไปเที่ยวบ้างนะคะ
25:46เพียงเด็กอยู่
25:48ให้อยู่บ้านทั้งวันก็คงจะอุ่นอุแย่
25:50สองสารนะคะ
25:52คุณปูลิมเนี่ย
25:54เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย
25:55ถ้าฉันอยู่บ้านนี้ไปอีกสักครับ
25:56ฉันอาจจะเสียสติก็ได้
25:58ฉันตามมาลงผลบ้านนี้ไม่ทันจริงๆ
26:00ฉันว่าคุณปูเขากำลังเล่นสองครามภาษาตกับแกอยู่เว่ย
26:02ถ้าฉันอยู่บ้านนี้ไปอีกสักครับ
26:04ฉันอาจจะเสียสติก็ได้
26:06ฉันตามมาลงผลบ้านนี้ไม่ทันจริงๆ
26:12ฉันว่าคุณปูเขากำลังเล่นสองครามภาษาตกับแกอยู่เว่ย
26:15当然
26:17ฉันทำเย 09 ได้อ่ะ
26:18เล่นมากับแกกับสุว
26:20aka jdin อะไรนี่แหละ
26:22สุดแล้ว
26:23สึกษ Generation
26:24ซึ่งซึ่งซึ่ง ซึ่งซึ่ง
26:25นี่แก่จะใช้คุณเจนอีกแล้วเหรอ
26:28เออสิ จะใช้ใครล่ะ
26:37เลิกเรียนเรียวจังไหมนะคะ
26:39อืม วันนี้ไม่เรียวิชาเดียวอ่ะ
26:47นื้อยังไม่อยากลับบ้านเลยค่ะคุณเจน
26:50เอางี้มั้ย นี่เพิ่งจะ 11 โมงเองอ่ะ
26:54เจนพบนingleไปเที่ยวก Husam
26:55อืม ก็ดีเนอะ. นู้อยากไปไหนอ่ะ
26:59ไม่เป็นไรหรอกค่ะ. มัréalündenเครงใจ
27:02โอ้ย ไม่ต้องเกรงใจหรอก
27:04เจนเขาก็อยากเที่ยว
27:06จริงไหม
27:08อืม
27:10เอางี้ไม่ เดี๋ยวเราไปหาข้าวทานกัน
27:13เสื่อ木ค่อยกับบ้าน
27:14อย่าฉันโทรขวโอนระยะรับกูให้
27:16ไม่ต้องขอหรอก
27:18กวงใจเขาเท่า เป้า ๆ อ่ะ
27:20แค่มากินข้าวเอง
27:22ไปไปไป
27:22โอ๊ยไปได้แล้ว
27:23แล้วจีดอ่ะ
27:24จีดไปไม่ได้หรอก
27:26ต้องอยู่ก็เก็บบ้านอีก
27:27บ้านรกจะแย่แล้ว
27:29ตรงนี้
27:30ไปกันเถอะ ไปๆ ใช่อยู่แล้ว
27:35บ๊ายบาย
27:46เก็บบ้านสะทีสิ
27:48รอนแล้วอยู่
27:50แม่ ใครจะเก็บ ง่วงให้มันวินอน Lao
27:55เดี๋ยว ๆ ไม่ต้องเลย
27:57ก็ไปไนะนำหนู๊ิแบบนั้น á มันจะดีเหรอ
28:01ดีแบบฟังเหรอ
28:02โอ้ย ฉันได้ยินหมดทุกอย่างแล้ว
28:04แกนิ้มันหาเรื่องจริง ๆ เลย
28:06แต่ถ้าหนุ่มคนนั้นเขามาชอบหนูจริง ๆ ยุ่งเลยนะ
28:12ไม่หรอกมัง แม่
28:13นุย มันเป็นเด็กน่ารัก ใครๆ อยู่ใกล้ก็ต้องรักมัน ถ้าเป็นแก ต้องว่าเป็นอย่าง
28:21แม่ นี่จีดนะ จีดลูกแม่นั่นเนี่ย
28:25ก็เพราะเป็นแกนั่นแหละ ฉันรู้จักแกดี
28:28โอ้ย
28:43กับแฟค่ะ
28:51ออกไปบ้านเพื่อน ตั้งหาเช้า นี่บ่ายแล้ว ยังไม่กลับมาเอง
28:57เขาบอกไม่ว่าจะกลับกี่โมง
28:59ไม่รู้สิค่ะ
29:00ไม่มีมารยาตเลย จะไปจะมาไม่รู้จักบอก
29:06คราวหลังเนี่ยนะ
29:08นมช่วยบอกเขาให้มาขออนุญาตผมเอง
29:11อย่าคิดว่าจะบอกใครก็ได้ แล้วออกไปได้เลย
29:14อย่าเป็นห่วงไปเลยค่ะ
29:17ว่าคุณจวงบอกแล้วไงเขาว่าไปกับคุณเจน
29:20อย่างน้อยก็มีคุณเจนคอยดูแล
29:29ฉันเห็นใจนุญนะ
29:31ฉันว่านุญอ่ะเก่งมากเลย
29:33นุญเข็มแข็งมาก
29:35ถ้าฉันเป็นนุญ
29:37ฉันไม่รู้เลยว่าฉันจะเข็มแข็งได้เท่านุญหรือเปล่า
29:40อุ๊ยหรือเป้า
29:42อุ๊ยคงเจออะไร อะไรมาเยอะมันค่ะ
29:46แต่ก็ไม่มีครั้งไหนหนักเท่าครั้งนี้
29:50ถ้าหนูยคิดจะหนี
29:52ไม่ได้หรอกค่ะ
29:54ถ้าหนูยหนี
29:55นีต้องรำบากให้ แน่
29:58ความจริง
29:59อัพู verification สุด أ發現
30:00เค้าไม่น่าเอาเรื่องหนูยหรอก
30:02ไม่จริงหรอกค่ะ
30:05คุณผู้เพ textingllingร
30:07เงินตั้ง 4 ล้าน เขาไม่ปล่อยนุ้ยไปทีเฉยแน่
30:11ฉันอยากจะช่วยอะไรนุ้ยได้บ้างจัง
30:22พังหนีเข้าไป
30:24แถมผมยือมาเจอเขาอยู่ในใจอันนิ
30:26จะไม่มีหัวได้ยังไง
30:30เป็นนมนมก็หนีค่ะ
30:32ก็คุณปุ๊ะเล่นพูดออกไปแบบนั้น ใครจะไม่น้อยใจ
30:35ใครจะไม่รู้ว่า เขาจะได้ยิน
30:38ผมเนี่ยกับพูดประโชศแม่เค้า
30:41เค้าก็น่าจะรู้
30:43โฮย ใครจะไม่รู้หรอคะ
30:48อย่างไรมันพูดไปแล้ว
30:53ขอบคุณนะคะ
30:54วันนี้นุ้ยทานเยอะมากเลยค่ะ
30:57ถ้านุ้ยชอบ นั้นวันหลังเรามากันอีกนะ
30:59เออ
31:01ฉันขอปูให้ ไม่เป็นไร
31:04เวลา นุ้ยยิ้ม นุ้ยหัวแล้วเนี่ย
31:09ก็น่ารักดีนะ
31:11ค่ะ
31:13ฉัน เห็นแต่นุ้ยทําหน้าอมทุกอ่ะ
31:19ฉันไม่อยากเห็นแบบนั้นอีกแล้ว
31:21เฮ้ย เราไปดูหนังกันต่อไหม
31:25ไหน ๆ ก็ได้ออกมาเที่ยวทั้งที่
31:27ไม่เป็นไรเหรอค่ะ คุณเจนเหนื่อยแล้ว
31:30เหนื่อยอะไรกัน
31:32มีหนังนุ้ยเรื่องนึงที่ฉันอยากดูมากเลยนะ
31:34นุ้ยไปดูเป็นเพื่อนฉันหน่อยได้ไหม
31:36แล้วนี่ก็เพิ่งบายสองเอง
31:38กลับถึงบ้านไม่เกินหกโมงหรอก
31:40เออ
31:42แต่ว่า
31:44น่า นุ้ย แล้วฉันโทษไปขอปลูกให้
31:48ไม่ต้องขอแล้วค่ะ
31:50เขาคงไม่ได้ใส่ใจอะไร นุ้ย
31:53ฉันแปลว่านุ้ยไปได้ใช่ไหม
31:57เย่ โอเคเลย
31:59ฉันเดี๋ยวฉันดูรอบหนังก่อนนะ
32:03ทุ่มครึ่งแล้วไปทานข้าวนะคะ
32:16ฉันยังไม่หิวอะ
32:18ถ้าหิวก็ทานก่อนถือคุณจวง
32:20รอนุ้ยอยู่เหรอคะ
32:23ช่วงว่าเด็กๆเขาน่าจะทานข้าวมาแล้วนะคะ
32:26อย่าลอเลยค่ะ
32:28เซนเขาไม่ปล่อยให้นุ้ยหิวแล้วค่ะ
32:31ฉันไม่ได้รอใคร เช endorseนะ
32:45ฉันแค่มาหิว ไปไหนก็ไปป่า
32:49ค่ะ
32:51มันไม่กลับหน่าสักที
32:53จะอะไรกันหน้านะช่วง
32:56คำหรอกว่าไม่กลับ มันใช่ไหน
33:00ก็คุณปูดاس่やนะ
33:01ถือระบิดลออยู่ข้างในเนี่ย
33:03อืม นี่ยิงไปกับ คุณเจนด้วย
33:05โอ้ย จรๆ นี่จะพุที่จะấyน์อะไร
33:08หัดระวางปาก ระวางค่ำ สARON MEN
33:10อย่าให้มันเกินไป
33:12เกินไปที่ไหน Italian
33:14โน่ม ก็รู้อยู่ ว่าคุณปุทงไม่พอใจ
33:16จะไม่ยุดอีกเหรอ
33:18ถ้าจะพูดให้มันได้อะไรขึ้นมา
33:21ถ้าเธอได้ยิน เข้าก็จะยิ้มไม่สบายใจ
33:23นมมา
33:26วิ วิ วิ มาพอดีเลยจ้า
33:44ไม่เอาของนะนุย ดูทำหน้าสิ
33:47ถ้าเลือกได้ หรือก็ไม่อยากเข้าไปเนอะค่ะ
33:52เธอ... หนุยเลือกไม่ได้เหรอ
34:12ปลับมากันแล้วเหรอคะ ทาดอะไรกันมาแล้วหรือยัง
34:16ทาดกันมาเรียบร้อยแล้วค่ะ
34:18ถ้าอย่างนั้นรีบเข้าบ้านกันดีกว่าค่ะ
34:21มีอะไรเหรอคะพี่ช่วง
34:23เอ่อ...
34:24กลับมาแล้วเหรอ
34:28ไปถึงไหน ๆ ขึ้นมาแล้วซะ
34:30จากบ้านจี้ก็ไปทานข้าวดูหนัง
34:33แล้วก็ทานข้าวเย็น
34:35นี่ก็เพิ่งสองทุ่มเองนะฮะแม่ ยังไม่ดึกเลยฮะ
34:38นั่นสิ ได้จะเดิดเล่นซอปปิงต่อนะ
34:41มากันฉันนิ
34:47พูดปุ
34:48นี่เธอทำอะไร ฮะ
34:50พูดปุ
34:51ไหนว่าจะค่อย ๆ คุยกันไงคะคุณปุ
34:56เจนขอโทษนะฮะปุ
34:58เจนอาจะโทษขออนุญาตเอาปุก่อนนะ
35:01นุยเขาไม่รู้เรื่องอะไรเลยฮะ
35:03เจนเป็นคนลากนุยเขาไปเป็นเพื่อนเองฮะ
35:05ตามเท้นมาที่ห้องน้องสือ
35:12ชั้นบอกเว้นว่าให้ตามเท้นมาที่ห้องน้องสือ
35:14ไม่ได้ยินหรืออะไร
35:17เนื่อย เนื่อย
35:18เนื่อยขอโทษ vendor printer
35:19พอ投 seul trop
35:19นะครับ
35:20ตอบไหน
35:21ป่อยนะฮะ
35:22มานี่
35:23อาปุ หา อาปุ
35:24ใจเห้นเย็นนะฮะ อาปุ
35:25อาปุ ใจเย็นก่อนนะฮะ
35:26คอย ๆ
35:27เซน
35:28มานี่
35:29ไปนะฮะ
35:30Mensah
35:31นุยตายแน่แน่เลยอ่ะนุม
35:41สนุกมากนะ
35:43ออกไปตั้งเหล่าเช้ากลับมามืดค่ Financial
35:48ไปทำอะไรกันมา
35:51ไปทำอะไรกันมา
35:53นี่มันหมายความว่าариคะ
35:54ฉันก็หมายความอย่างที่ฉันพูดอย่าง
35:57ก็อย่างที่คุณเผนบอก
36:00ไปบ้านจีชแล้วก็ไปกินそんな Green
36:06เท่านี้ค่ะster b
36:21ยาบขายเธอก็รู้ว่าฉันยาบขายได้แค่ไหน
36:29คุณ Denis
36:59โอ้!
37:00เออ
37:05คุณปู! คุณปู!
37:07พี่มันเกิดทำไมขึ้นค่ะ
37:11พันทำอะไรของเธอค่ะ
37:21ไว้! ลืด!
37:24ถ้าพี่ไว้ทำไม รีบไม่ยังในชาวเราดอกสิ แล้ว
37:27โอ้! ขอค่ะ!
37:29พี่ฉัน!
37:30พี่ฉัน!
37:31ไม่รงเงียบานะฮะ
37:57พี่ฉันสิ
38:12ไม่เกิดอะไรนะน้อย
38:14เจ้า
38:29เจ้า
38:31เจ้า
38:43เป็นอ่างไงบ้างค่ะ
38:45เฮียบแผดให้เรียบร้อยแล้วนะคะ
38:47เดี๋ยวแย่ไปชำระเง้นที่ห้องการเงินนะคะ
38:51แล้วก็รับ下次 2024
38:53ใน Zhao George
38:54สวนใบนัศลังแผดรอท美�Hi
38:55สะพูดหม้นมานะคะ
38:56Abraham
38:58米ซัน
38:59ไปรับให้ผู้พูดหมẫ даже
39:02บางกว่า
39:04Mesans
39:05อย่า returning to our salaries
39:06?"
39:07Bull
39:08여러분
39:09ไม่ได้เป็นอะไรมาก
39:11จงว่า Admit me ไหมคะ
39:13อยู่ใกล้หมอนักจะปลอดภายกว่าค่ะ
39:15อย่าเรื่องเยอะเลย
39:16ฉันบอกว่าฉันไม่ได้เป็นอะไรมาก
39:18รีบไปจ่ายตังเลยนะ
39:19ฉันได้รีบกลับ
39:23ค่ะ
39:39ปุโดนอย่างไงสองบังก็ดีนะน้อ น้อม
39:45นั่นสิคะ
39:48สมนำน้าเนอะ
39:48โฮย อย่าพูดอย่างนี้กันซิคะ
39:51นiousยังรู้สึกผิดอยู่
39:53แต่ถ้าคุณปุรางแก่คุณนุ่ край
39:56แล้วกันแก่คุณสูงสู่กรับ
39:58มันก็ไม่น่าจะผิดอะไรนะคะ
39:59processoน pelosเถะ
40:02น���คิดมากเลยนะ
40:05ไม่ให้คิดมาก
40:06แต่такจะอยู่ยากแล้วละค่างานเนี้ย
40:09คุณปูต้องโกดหน่วยมากแน่ ๆ
40:11คุณปูนี่ไม่เท่าไหร่เหรอค่ะ
40:13แต่...
40:18แต่อะไรเหรอช่วง
40:20ไม่มีไรค่ะ
40:21ไม่มีไรน้องนมเนอะ
40:25เสียงรถ
40:26มันจะมากันแล้วแล้วค่ะ
40:39คุณปูค่ะ หนูยิขอโทษ
40:50คุณจุง ตามไปช่วยฉันในห้อมหน่อย
40:53ค่ะ
41:05ถึงยากคุณคุณครับนม
41:07เอามานี่พี่ฉัน
41:09อยู่ฉันเอาไปให้เอง
41:11อยู่เฉยๆเถอะ
41:13เอามาลิ่ง
41:15ให้คุณน้อยเอาไปให้ดีกว่า
41:19ว่าไงนะคะ
41:31ว่าไงคะคุณน้อย
41:33จะขึ้นไปไหม
41:35ค่ะ หนูยิขึ้นไปเองค่ะ
41:40แน่ใจนะหนูย
41:42ถ้าลำบากใจ
41:43ก็ไม่ต้องก็ได้นะ
41:45ไม่ค่ะ
41:47หนูยิอยากไป
41:49ขอโทษคุณปู
41:54เดี๋ยวสิ
41:56ฉันไปด้วย
41:57ค่ะ
41:58ค่ะ
42:05เห็นไหมนุม ฉันบอกแล้ว
42:08ก็จะยืนเฉิมนิดทำไมเหล่า
42:10ตามไปซิ
42:11ใครตาม
42:12ไม่ตาม หล่อนแล้วแหละ
42:14โอ้ย ฉันห่วงไม่ได้ โน้มสำหรับนะ
42:17เฮ้ย ช่วงเดี๋ยวก่อนสิ
42:24ยังเจ็บแผ่อยู่ไหมคะ
42:26ถ้าช้าอยู่นิดหน่อย
42:28ก็ไม่น่าจะต้องใช้ความหลุดแรงกันเลยนะคะ
42:36ฉันจะนอนแล้ว
42:38ได้พาคเตอคุณชม
42:40อืม
42:42คืนนี้ ให้ช่วงเผ้าไข้คุณปูนะคะ
42:45ช่วงเป็นห่วงคุณปู
42:47คุณนอนไม่หลับแน่ๆ
42:55ฉันไม่เป็นไรมาก
42:57แต่ว่า... จวงอยากอยู่นะคะ
43:00แต่ถ้าเธออยู่เนี่ย ฉันนอนไม่หลับ
43:03ฉันลำขาด
43:05คุณปู
43:07ฉันจะพาคลัก
43:08ถ้าคงไม่อยากทำให้ฉันหุดหยิดไปมากก่อนนี้นะ
43:13ค่ะ
43:37เฮ้ย เดี๋ยวสินุ้ย ฉันไปด้วย
43:45อัปูนอนแล้วเหรอคะแม่
43:47อืม
43:49นักคิจาวยามาให้คุณปูค่ะ
43:51อย่าหลับควรคุณปูเลยจ๊ะ
43:53คนเจ็บต้องพักผ่อนเยอะๆ
43:55เธอไม่รู้หรือจ๊ะ
44:01นั้น...
44:02พรุ่งนี้ค่อยมาเยี่ยมอ่ะปูก็ได้นะน้อย
44:04ค่ะ
44:05ฉันว่าอย่าเพิ่งเลย
44:07รอให้คุณปูสบายใจขึ้นก่อนดีกว่า
44:09เธอลืมไปแล้วเหรอว่าเธอทำอะไรเอาไว้
44:11คนปูค่ะกลอดมากiscernible nagyon ustedes
44:15เดิ่ simplify
44:17เยื่อยจังวนี้ HD media
44:20เธอ憃สั่งคิยันหาเรื่องจริง
44:23เธอช่างคิยันหาเรื่องจริง
44:35ไม่ต้อง Active
44:36พรุ่งนี้อัปูก็อรมดีขึ้นแล้วหละ
44:40ก็ไปค่อยว่ากันใหม่ แต่คือเนี่ย หนูต้องพักผลก่อนนะ ไปนอนเถอะ
45:03ค่อยค่อยนะคะ ยังเจ็บแหละอยู่ไหมคะ
45:10ขออนุญาตค่ะ อาหารชาได้ด้วยยังจะนม ได้แล้วค่ะ
45:29คุณปุ๊ จะทานเลยไหมคะ จะรับเลย
45:35แพงงั้นเดี๋ยวจวงป้อนนะคะ
45:37เป็นต้องคุณจวง ถานเองได้
45:42คือคุณจวงเหนื่อยแล้ว ไปพักเธอค่ะ
45:54คุณจวงเหนื่อยก็ไปพักเธอ
45:57แต่ pratüyายชั้นดูแลชั้นเธอ
46:01แล้วจวงแล้วค่ะ จวงไม่ใช่
46:03คุณจวง
46:10ฉันบอกให้ไม่พักก็ไม่พักด้วยนะ
46:16ค่ะ
46:31คุณนุย ค่ะ
46:38อ้าว
46:40อาหานช่าล่ะ
46:42อ้าห…
46:44โอ้ คุณนุยค้ะ
46:48คุณปวววองเจ็ด
46:51คุณปววววววววววว 단ย
46:54คุณตัว 05
46:59คุณผู้ยังเจ็บอยู่เลย ดูแลเธอหน่อยสิค่ะ
47:07พี่ขอโทษนะคะ
47:09ฝาดมาได้
47:12อย่าไปตาย
47:13แต่อีกตั้งค่ะ
47:15โนม
47:18อืม
47:19อ่ะ ทางข้าวกันตามสบายเลยนะคะ
47:23เดี๋ยวสักพักใหญ่ๆ
47:25โนมจะให้ช่วงเดี๋ยวเอากาแฟกันมาให้
47:27นึก
47:41โรกาแฟเดี๋ยว
47:43อีกพักใหญ่ๆเลยนะคะ
47:57อืม
47:59อืม
48:01อืม
48:03อืม
48:05อืม
48:07ทำไมมันคือแม่ไม่เยี่ยมฉัน
48:09ใจราย
48:11อืม
48:13คือ
48:14นึกจะมาแล้วค่ะ
48:15แต่ว่า
48:17แต่ว่าอะไร
48:19อืม
48:21เปล่าค่ะ
48:23ไม่มีอะไร
48:25คุณปุธฐานต่ออีกนิดนะคะ
48:27อีกสองคำก็จะหมดแล้วค่ะ
48:29ว่า
48:31อีกแค่สองคำไม่ง่อ
48:33ฉันอยากจะกินแบบเนี้ย
48:35ไปตลอดเลยอ่ะ
48:37ไม่ตลอดเลยอ่ะ
48:45แล้ว
48:46คุณปุยังเจ็บอยู่ไหมคะ
48:49เจ็บสิ
48:51ถามไม่ได้
48:53นุย
48:55ฉันรู้
48:56นุยไม่ได้ตั้งใจอ่ะ
48:58ไม่มันได้หรอก
49:00นุยตั้งใจค่ะ
49:02นุย
49:04นุยตั้งใจจริงๆ
49:06ตั้งใจจะฟ้าเต็มแรงเลยล่ะค่ะ
49:08ก็คุณปุูดังแกนไว้ก่อน
49:10แล้ว
49:11ถ้าคุณปุูทำกับนุยอย่างนี้อีก
49:13นุยจะ
49:14จ้ะ
49:15จะอะไร
49:17นุยจะทำอะไรฉัน
49:20หะ
49:21ฉันทำว่าจะทำอะไรฉัน
49:36คุณปุอร์
50:00แตงแทนสด Wheels don't dribble
50:09ว่าไง
50:11ฉัน
50:18พูดด้วย
50:25Dodging
50:30วัย
50:34นủไม่อยากทำแบบนี้เลย
50:37เป็น
50:38ก็ฉันขอโทษ
50:41ฉันจะประยามไม่ให้เกิดเรื่องแบบนี้
50:50ฉันก็ไม่อยากให้เราทรา Alzheimer ทรอกันแบบนี้เลย
50:58นуйไม่อยากอยู่แบบนี้
51:00ไม่รอมันใจ
51:30ไม่รอมันใจ
51:52แม่ครับ
51:56อย่าห่วงอาปูเขาเลยครับ แม่
51:59เขายังเย็ดเลยนะ
52:01ส่วนแม่นุยนะเขาไม่รู้เรื่องรู้ร่าวอะไร
52:03ใครจะไปรู้
52:04เกิดบ้าขึ้นมา
52:05เอา Breakfast เลยบ้าค leading up look แกอีกอ่ะ
52:09นุยเขาไม่ทำอย่างนั้นหรอกห้agenhh แม่
52:12ถ้า
52:13อาปุ
52:13ไม่ไปหลังแกเขาก่อนкzek
52:17เขาเป็นสามีพรยากันค่อนแม่
52:20ปล่อยเขาบ้างถึง incentive
52:27เต็น
52:28พูดออกมาจากใจหรือเปล่าหรือ
52:31ฮะ
52:32เจน Happy เหรอ
52:34ที่เห็นนุยก็สิ่งสมการโป๊ะแบบนี้
52:36เอ่อ...ก็...โอเคนี่ฮะ
52:40จริงหรอ
52:41จริงสิฮะ
52:43แต่แม่ว่า...
52:46นุยเขาดูไม่ Happy นะ
52:48เขาน่าจะอื่นอัดละ
52:52ทำไมแม่ถึงคิดอย่างนั้นแล้วฮะ
52:55ก็นุยเขาไม่ได้รักกระปูงนี่
52:58เจนก็รู้ว่าเขาไม่อยู่ที่บ้านหลังนี้เพราะอะไร
53:01เจนนั้นมันเรื่อกของแม่เขาน่าฮะ
53:03ส่วนตัวนุย...
53:04แม่ว่า
53:05นุยเขาไม่น่าจะชอบคนที่แกกกว่ามากขนาดนี้บans
53:08อายุห OBG 반ันอย่างนั้น
53:11เจน
53:13เจนต้องเห็นใจนุยเขายมากๆ stapleหรือ
53:17พี่เห็นว่า الضือเขาชอบมาคุยกับเจนไม่ใช่หรอ
53:21ฮะ
53:22เวลาเขาไม่เรื่องไม่สบายใจ...
53:24เค้าก็มาคุยให้ฟัง 끝налphonก
53:26นะง Communications
53:27แม่เขاใจหนุยเขานะ
53:29แล้วก็เห็นใจเขามากด้วย
53:31อยากจะแบงบ้าวความอ ton แอดของเขาบ้าง
53:35อีกอย่าง
53:36แม่รู้น่ะ
53:38ว่านุยเขาควาใจที่จะอยู่กับเจ็นมากกว่า
53:41อะไรนะฮะ
53:42เจ็นก็รู้
53:43ว่าในบ้านหลังนี้
53:45นุยเขาไว้ใจเจ็นมากที่สุดไม่ใช่เหรอลูก
53:48ก็ใช่ฮะ
53:52เจน รู้อะไรไหม
53:55นุยก็อาจจะต้องการที่เพื่อนก็ได้นะ
53:58เจนเป็นน้ำหรอเลี้ยงใจนุยเขา
54:02รู้ตัวไหมลูก
54:15สนบสนุนโด
54:17นุย นุยได้ยินไหม
54:19ได้ยินสิ
54:21ผมเป็นอาจสภัยกัน
54:23ก็ต้องอย่างนี้ได้ยังไง
54:25อัพู อัพูช่วยแม่ด้วยฮะ
54:27มีรู้สึกผิดตั้งคุณจวงมาก
54:29ถ้าไม่มีนุยอยู่สักคน
54:31ปัญหาทุกอย่างมันก็ไม่เกิด
54:33พระป่าบอกแล้วใช่ไหม
54:35ว่าอย่าคุยวคนแปลกหน้า อย่าไว้ใจใคร
54:39คือ ฉันเห็นเด็กๆ เขา
54:41สนุนโด
Recommended
55:27
|
Up next
58:01
53:48
55:01
53:53
55:43
55:41
46:28
40:33
Be the first to comment