- 6 weeks ago
เจ้าคุณพี่กับอีนางคำดวง ตอนจบ,
เจ้าคุณพี่กับอีนางคำดวง EP.20 | 6/11/2025
เจ้าคุณพี่กับอีนางคำดวง EP.20 | 6/11/2025
Category
📺
TVTranscript
00:00เฮ้ย ส่งจักภาคี มา
00:08กูไม่ให้
00:09จริง!
00:17จักภาคี ไม่อยู่ที่นี่ได้ยังไง
00:19แม่ผิงจัดการในนกเล็กได้
00:21แล้วนำจักภาสีกับมาได้
00:24มูเก็บรักษาไว้ที่ดี
00:26เอาไว้ที่ที่เป็นขวางละ
00:30จักภาคี จนช่วน
00:35ทุกคนเห็นไปได้ทางเดียวกัน
00:37กันเราจะสู้กับมัน
00:38คุณพี่ให้ฉันมาเอาอาวุจจากเจ้า
00:40กระจ่ายตัวกันไป
00:42เมิดประตูเมืองและเขาเผามาให้สิ้นสร้าง
00:50จักภาคี
01:00จักภาคีว
01:15จักภาคีว
01:17จักภาคีว
01:19จักภาคีว
01:22ได้ผดจังด้วย
01:24จักภาค Swantas
01:46เฮ้!
02:16หลัง หลัง หลัง
02:35เวี่ยงคว้าย
02:44หลังมาช่วยฉันได้ทำเวลาอีกแล้ว
02:46พร้อมกับปืนเมสเตอร์ชัดวิกเจ้าค่ะ
02:49อยู่ที่ไหน
02:59เนี่ยหรอกปืนแกตลิงเนี่ย
03:16พร้อมเด็ดเจ้าค่ะ
03:18น้องเอามาห้อยไว้เพื่อความเป็นสิริมงคนแก้มนดำ
03:20เราจะทุ่มไปด้วยกันดับแม่คำดู
03:22น้องจะทำให้ดีที่สุดเจ้าค่ะ
03:24ไปยิ้ม
03:26ลุย
03:28ไปยิ้ม
03:30ลุย
03:32ไปยิ้ม
03:34ลุย
03:36เราจะทุ่มไปด้วยกันดำแม่คำดู
03:39น้องจะทำให้ดีที่สุดเจ้าค่ะ
03:46ไปยิ้ม
03:47ลุย
03:49ๆ
03:50ไปยิ้ม
03:51อ่ะ
03:55อ่ะ
03:57อ่ะ
03:58อ่ะ
03:59อ้าcost
04:01อ่ะ
04:02อ่ะ
04:03อ่ะ
04:05อย่าคุ้ง
04:06เมื้อปลาย ร่อย
04:07เอาคุ้งแล้วให้คุณพาสมิ้ง
04:09ปลายกันอ่ะท่าวข้า
04:12พวกมันอ่ะเธอคา
04:18เธอคา
04:31พวกมันว่า
04:33เดี๋ยวไว้
04:41แกบนี่
04:43เกิดในของมันว่า
04:48จะมันกินเลยดูแรงขนาดนี้
04:59เธอหายไปแล้ว
05:01อยากหายไปแล้ว
05:07ช่าวมัน
05:09พวกมี
05:11ข้อมันกลับกลับ
05:41พี่
05:48เราสนามันแล้ว
06:00ลาก่อนเลย
06:01ให้โจนสีชาย
06:11ท่านสีชาย
06:23นี่
06:37ทำไมท่านสีชาย
06:38ยังไม่ส่งสัญญาณให้พวกเราจมตีวะ
06:41ไม่สน史าฟังสีชายตายแล้ว
06:48อัก
06:50พี่พี่
06:52เธนซื้วะ
06:53บอกข้าสมัน
06:54ใครไว้
07:03แย่แล้วขอรับมุ่นพ่อ
07:05ไม่โจนสีชายมันตายแล้ว
07:07เห็นโจนนี้ที่คว่า
07:09ขนีไปทื่อทื่อแบบนี้
07:13ยังไงก็ต้องโดนจับได้
07:16แล้วโทษก็ต้องโดนประหาแน่ ๆ
07:18และเจ้าจะเอาอย่างไร
07:39มันแบ่งเป็นหน่วยย่อย ซุ่มตามจุดต่าง ๆ แต่ตำลาดกองโจน
07:47แต่ตอนนี้ทุกหน่วย โดยพวกเราจับได้หมดแล้วขอรับ
07:51ดีมาก
07:53แต่ยังมีลูกน้องโจนบางส่วนที่ยังไม่ยอมแพ้
07:56คุณพ่อของกระผมก็น้องจัดการอยู่ขอรับ
08:09แถบนี้
08:23แต่มึงอยู่ชัยๆ
08:29ถิงดำ
08:33กูจะคุมตัวกูพาช่วยไปที่เหลือ
08:37มันถึงเหลือแล้วกูจะปล่อย
08:48ก็เมษ
08:49วันวันคิดแต่จะกลมว่านกลมเมือง
08:51ไม่ออกกำลังกาย
08:52มือไม้เหมือนที่อ่อนปวดเปลี่ยกแบบนี้เนี่ย
08:55ไอ้เมษ นี่ด้วย
08:57เลมนี้ไม่ดีว่า
08:59จากมัน
09:01เฮ้ย
09:18ช่วนที่พ่อป่วย
09:20เกิดเรื่องบุญวายมากมายจริงๆ
09:27แต่เจ้ากับจัดการได้ดี
09:31นำเมืองทุ่งใหญ่ของเรา
09:33ให้รอดปอดภัยจากอันตราย
09:39เก่งมากลูก
09:41กลับผมคนเดียวคงทำไม่ได้ขนาดนี้หรอกขอลับ
09:45ยังมีคนอื่นอีกมากมาย
09:47ที่เสียสละชีวิตเพื่อช่วยกลับผมปกมองบ้านเมืองเอาไว้
09:50การที่คนอื่นๆช่วยเหลือเจ้า
09:54นั่นแหละ
09:56คือคุณสมบัติของเจ้าเมือง
09:58พ่อคิดว่าถึงเวลาละ
10:00ที่พ่อจะมอบตำแหน่งเจ้าเมือง
10:02ให้กับเจ้า
10:04ที่พ่อจะมอบตำแหน่งเจ้าเมือง
10:06ให้กับเจ้า
10:22หลับแต่เจ้าคุณพ่อจะเห็นสมควรขอลับ
10:34จับพระอาคีของมุ่นหยุดขอรับ
10:44ไม่น่าเชื่อว่าอาวุธของฝรั่งจะทำลายจักพระอาคีได้
10:51ไม่ใช้แค่อาวุธของฝรั่ง
10:54แต่มีพลังสัทธาของแม่คำดวงด้วยขอรับ
10:57มิสเตอร์ชัดวิกเล่าให้กันผมบ้าง
10:59พันหวัดกันไหล
11:04ทันวิก ฉันมีวิธีไปให้เร็วกวันนี้แล้ว
11:07วิธีไหน
11:08ฉันจะให้อายิมลากไป
11:16เอจโจนสีชายมันใช้คุณใส่มนดำก่อกรรมทําเข็น
11:20ปลนค่าชาวบ้านตาดำๆ
11:22ลูก ในห้อยคำดวง
11:25ขออันเชินพลังสิ่งศักษิตอันแรงกล้าของเมืองทุ่งใหญ่
11:29ที่บรรพบุรุธได้พรีชีพ
11:32เพื่อปกปักรักษาแผ่นดินนี้
11:35ด้วยชีวิต ด้วยสัทธา
11:38ขอพลังรัก แผ่งแผ่นดินอันแรงกล้า
11:42จงนําชัย ให้คุณใส่มนดำมิอาจต้านทาน
11:46ให้ปรากโจนร้าย ให้สิ้นซากด้วยเธอเจ้าค่ะ
11:50คุณพี่เจ้าค่ะ น้องขอคุยด้วยหน่อย น้องมีเรื่องขาใจ
12:05น้องมีเรื่องขาใจ
12:20นี่หล่อนเครื่องฉันเรื่องอะไรเองแล้วเนี่ย
12:35ยังไม่คิดชื่อเรื่องเจ้าค่ะ
12:38กันฉันช่วยคิด
12:41เอาเป็นเรื่องแม่คำดวง รักคุณเอง
12:43ไม่ดี คิดใหม่
12:59น้องเอาเป็นเรื่องขุณเอง รักแม่คำดวงมาก
13:06ถ้ารักกัน แล้วจะหลอกกันทำไมเจ้าค่ะ
13:10อย่างงนฉันเลยนะแม่คำดวง
13:26ใช่นะ แม่คำดวง
13:29ที่ฉันหลอกหล่อนเรื่องเวลาที่ไอ้โจนสื่อชัยมันจะบุคเข้าเหมือน
13:34มันก็เป็นเพราะว่า...
13:35เพราะอะไร?
13:42เพราะ...
13:46เพราะฉันหวังดี
13:50แล้วก็...
13:52แล้วอะไร?
13:56เป็นหัว...
14:00แล้วก็...
14:04เป็นใจ
14:26เป็นใจ
14:30แล้วก็...
14:32นักจะเป็นใจ
14:34แล้วด้วย...
14:36กลับจริงกว่ารักครั้งได้ได้
15:05ใจฉันมีค่ะ
15:08รอเกินคงไม่ได้เลย
15:10เออเอ้ยหัวใจ
15:13ความรักมันไม่เคยรู้
15:15ไม่ทำร้ายใคร
15:17รักที่กลับจริง
15:20กลับจริงกว่ารักครั้งได้ได้
15:27ใจฉันมีค่ะเธอ
15:34ตลอดทางที่อบเย shiftsกลับมาเนี่ย
15:41แม่นี่ยินจะเสียงชื่นชม
15:42คุณเอกคุณเอกคุณเอก
15:44คุณแม่ไม่ต้องมาตอกย้ำนอกเจ้าค่ะ
15:46ลูกก็ได้ยินคุณเอกเก่งกล้าสามารถปราบโจนได้
15:49ไม่ได้ มีคุณเอ็กก่าหารเขีกภาata เึ้าช่วยผนออกรพ
15:53เหมาะกันยืนกับกลิ่งท้องใบหยก temos Kong
15:55ลูกรีนจстранなต้ากจับอวก
15:56กลับบ้านมา คุณแม่ Skywalker ก็ยัง 떠พูดกอกหมูลูกอ่ะ
15:59ถ้าแม้ใจถึงหน่อยนะ แถก ไม่กักภาว์ข้างพายเองแล้วก็
16:02คุณแม่ผู้ตอนเน fast
16:05จัด確 Cecilie
16:07เท่านั้นก็ ตัดใจจ้ะ ด์กัน
16:09ปล่อยให้เขาเป็นคู่กันไป เดี๋ยวแม่หาผู้ชายดีๆ คนใหม่ให้
16:13ยังหรอกเจ้าค่ะ ลูกยังไม่ยองตัดใจจากพี่ขุนง่ายๆหรอก
16:17นี่อย่าบอกนะ ว่าลูกจะกลับไปง้อเพราะเอ็กเขาอีก
16:20ไม่ ยังไงพี่ขุนเขาก็ไม่สนใจลูกอยู่แล้ว
16:23แต่พี่ขุนเป็นของลูกว่าตั้งแต่แรก
16:25ถ้าลูกไม่ได้ ใครหน้าไหนก็ไม่ได้ทางนั้น
16:28ลูกจะทำอะไร
16:30ลูกจะทำรายที่ขุนด้วยมือของลูกเอง
16:48บุคคุณชัย
16:54เจ้ายังไม่หายเดียวออกมาเดินทำไม
16:56กรับผมรอดตายมาได้
16:58คงจะไม่กรับไปตายในอีกเร็ว ๆ นี้เดือขอรับ
17:02แต่ที่กรับผมต้องออกมาก็เพราะว่า
17:04กรับผมอยากจะไปดูเปินที่เขาร่ำลือกันนะขอรับ
17:10ฉันก็กำลังจะไปดูเหมือนกันนี้หละ
17:12ดีเลย เดี๋ยวเราไปด้วยกัน
17:14ขอรับ ไป
17:16คุณพาสมีงขอรับ
17:18ตัวกรับผมเปิดทั้งเลือดทั้งหนอง
17:22สกกรับปกนะขอรับ
17:26เป็นเลือดกับหนองของนักรบที่หลังเพื่อบ้านเมือง
17:32สำหรับฉัน
17:34เธอเป็นสิหลีมองคล
17:37ไปเธอ
17:51แม่คำดวง
17:57ฉันขอขอบใจเจ้ามากในดำชาวเหมือนทุ่งใหญ่
18:02เจ้าชั่งหมอเป็นสี่พระยะของคุณเองจริง
18:09ขอบพระคุณเจ้าค่ะ
18:12ก็ prayed
18:18มึบนชัยเป็นยังไงบัน
18:20คุณพระคุ้มค่องจริงๆ
18:22ที่หมูร้อมาได้
18:24ขอบพระคุณท่านคุณมากนะขอรับ
18:26ขอบพระผมว่ารู้เรื่องการลบแล้ว
18:28แต่เฉยดายที่ไม่ได้อยู่ร่วมลบด้วย
18:33ขอบคุณมากนะมิเตอร์ชัดวิก
18:35ที่ส่งอาวุธมาช่วย
18:37ไม่จำเป็นต้องขอบคุณครับผมเลยขอรับ
18:40ฉันกลับผมเลยขอรับ เมื่อเพื่อนเดือดร้อนกลับผมพร้อมช่วยสมือ
18:47มิสเตอร์ชาพิก
18:50คุณพระสมิ่งอยู่นี่แล้ว ให้คุณพระสมิ่งชมปืนของคุณหน่อยสิ
18:55Lady and gentlemen
18:57I probably present
18:59The Devil's God
19:10น่าเกลียงขับจริงจริง
19:21เบิดข้ากระสูนย์และข้าใช้ปืนด้วยขอรับ
19:29ฉันใจให้แน่นอนอยู่แล้ว ไม่เพียงข้าข้ากระสูนย์นะ
19:34แต่จะขอซื้อปืนนี้ด้วย
19:36เสียใจด้วย
19:37กรับผมขายให้heard had to know
19:39ทำไมละ
19:41ทางพระนคอร์มีคำสั่งขึ้นบัญชี เป็นอาวุธศลายแรง
19:47ห้ามขายโดยพรการ
19:49ถ้าคุณพระสมิ่งอยากได้
19:52คุณพระสมิ่งต้องขอจากทางพระนคอร์เท่านั้น
19:55กระบอก นี้
19:56กรับผมต้องรีบส่งทางพระนคอร์เช่นกัน
19:58PROF. ที่สุดlanes
20:28ก็ตายไปแล้ว
20:30คนที่ใช้จากพระอาคีย์เป็นก็มีน้อยลงเรื่อยเรื่อย
20:34ต่างกับปืนนี่
20:36ที่ผลิตได้มากขึ้นทุกวัน
20:38พัฒนาให้ร้ายกาศขึ้น
20:40ค่อยๆ ก็ใช้ได้
20:44คุณเอกพูดถูก
20:46ในอนาคต
20:48คงมีการสู้และแข่งขันด้วยวิทยาการของฝรั่ง
20:52ความจริง
20:56ในหลวงก็ทรงมีพลายโชว์บายเช่นนี้ในการพัฒนาประเทศของเรา
21:00เป็นโชคดีของเชาสยามจริงๆ
21:04ที่มีผู้นำที่มีวิสัยทัสแบบในหลวงของท่าน
21:20เชาเมืองทุ่งใหญ่ทุกคน
21:22วันนี้ฉันมีเรื่องสำคัญที่จะมาบอกทุกคนว่า
21:25ฉันจะสละตำแหน่งเจ้าเมือง
21:27และขอมอบให้คนที่จะมารักษาตำแหน่งนี้ต่อไป
21:31เขาเป็นผู้นำที่นำให้เมืองเรา
21:35รอดพ้นจากไฟไร้ๆได้
21:37และเป็นคนที่ฉันมั่นใจว่า
21:39และเป็นคนที่ฉันมั่นใจว่า
21:41จะพัฒนาเมือของเราให้เจริญสืบต่อไป
21:47ฉันขอมอบตำแหน่งเจ้าเมืองนี้ให้แก้
21:51คุณภาสมิง
22:09ก็ผมขอสาบ้านต่อสิ่งศักษิตคู่บ้านคู่เมืองของเรา
22:14ก็ผมจะทำหน้าที่เจ้าเมืองอย่างเต็มพี่ขอทัก
22:39วันนี้เป็นวันแรกที่ฉันรับตำแหน่งเจ้าเมืองทุ่งใหญ่
22:58ฉันขอถือโอกาสนี้
23:01แต่งตั้งเรื่อนยดคุณนางที่จะร่วมพัฒนาเมืองของเราไปด้วยกัน
23:09เริ่มจากคุณเอกอิทธิลิต
23:39แต่งตั้งเรื่อนยดเป็นคุณพายเอกอิทธิลิตชัยกลศึก
23:49เดี๋ยวเจ้าค่ะ
24:01ฉันขอโทษท่านเจ้าเมืองด้วยที่มาขัดจังหวัก
24:09แต่ฉันขอขัดค้างการเรื่อนยดคุณเอก
24:12เพราะจะทำให้ท่านเจ้าเมืองมวม่องเจ้าค่ะ
24:15มีเรื่องอะไรแม่ดีสุด
24:21คุณเอกเป็นขุนนางที่ทำผิดกฎหมาย
24:29โกหกหลอกรวง
24:31ไม่สมพวนได้รับการเลื่อนยดเจ้าค่ะ
24:33ฉันโกหกเลย
24:37ฉันโกหกเลย
24:41ท่านโกหก
24:43หลอกท่านเจ้าเมือง
24:45ว่าท่านกับแม่คำรวง
24:47แต่งงานเป็นผัวเมียกัน
24:49ทั้งที่จริงๆแล้ว
24:51ทั้งสองคนไม่ได้เป็นอะไรกันเลย
24:53ฉันกำลังจะกลับบ้าน
24:55มีเรื่องหนึ่งที่ฉันอยากจะบอกไม่ยี่สุนมานานแล้ว
24:57ฉันกับคุณเอก
24:59เราไม่ได้เป็นผัวเมียกันจริง ๆ
25:01ไม่ได้มีสัมพันธิ์ที่หลึกซึ้ง
25:05ฉันมาบอกแค่นี้ล่ะ
25:29มีเรื่องอีกไม่
25:32มีแค่นี้เจ้าค่ะ
25:37เจ้าทำผิดการละเทส MARY
25:40ตอนนี้เป็นการเรื่องยนต์ให้กับคนที่ทำความดีความชอบให้กับบ้านเหมือน
25:44ฉันจะไม่เอาโทษเจ้า
25:46และรับปากว่าจะสอบส่วนเรื่องนี้ในวันพรุ่งนี้
25:50ตอนนี้เจ้าไปได้ naszego
25:55เจ้าค่ะ
25:59มองที
26:13งามหน้าไหมล่ะ
26:14โดนฉีกหน้าตั้งแต่วันแรกที่ฉันได้รับตำแหน่ง
26:28กรับผมขอโทษขอรับที่เป็นต้นเหตุ
26:34ความจริงเรื่องนี้กรับผมกับแม่คำดวง
26:42หยุด!
26:43ใครให้เจ้าพูด
26:46ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้นฉันไม่อยากฟัง
26:52พอท่านได้เป็นเจ้าเมืองแล้วก็เปลี่ยนไปเลยอย่างนั้นเหรอเจ้าคะ
27:00หยุดแม่คำดวงหยุดทั้งคู่แทละ
27:04ถ้าใครพูดอีกแล้วก็ฉันจะสั่งตรีตวน
27:11เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่
27:14ผู้นี้ฉันจะสอบปากคำเจ้าว่ากันไปตามผิดถูก
27:18ถ้าเจ้าทำผิดจริงก็ต้องโ iT- 나타�
27:20จะให้คนกล่าหาว่าฉันเป็นเจ้าเมืองลำเอียงช่วยเพื่อนแต่เหมือนแรกไม่ได้เห็นขัด
27:27เข้าใจใช่ไหม
27:30เข้าใจขอดัน
27:33เข้าใจก็ออกไปได้แล้ว
27:50ท่านจะเหมืองท่านจะลงโทษท่านขุนจริงหรือเจ้าคะ
28:08ตอนนี้เขาเรื่อนฉันเป็นคุณท่าน
28:13เจ้าค่ะ
28:15ถ้าหาว่าสอบสวนแล้วทำผิดจริงก็ต้องโดดลงโทษ
28:20มิดพิ้วไม่ได้เด็ดขาด
28:23ท่านใจดำ
28:27ถ้าแค่นี้เจ้าเรียกฉันว่าใจดำ
28:30bunlarıอีกนั้น
28:32สิ่งที่ฉันจะทำต่อไปนี้เรียกว่าจิตใจโหดเยียเยี่ยวมามือเหิดเลย rồi
28:37ท่านเปลี่ยนไป
28:39ท่านจะทำอะไรกันนะคะ까나เจ้าคะ
28:41เดี๋ยวก็รู้
28:44แล้วเจ้าต้องช่วยฉันทำด้วย
28:50คุณพี่จะทำอย่างไรเจ้าคะ
29:03ท่านเจ้าเมืองถามอะไรก็ตอบไปตามความเป็นจริง
29:06แต่ถ้าตอบความจริง คุณพี่ก็ต้องโดนลงโทษสิเจ้าคะ
29:10ทำผิดก็ต้องได้รับโทษ
29:13กดหมายให้เขียนว่าชาเจ้นอยู่แล้ว
29:20เอ้าหรอกไม่ต้องกลัวนะ
29:25จ Chile carolina
29:27จังหร่องให้มันเป็นเมียนโดยอุบาย
29:31ความผิดยemitกรับเขาให้ฉันคุณเดียว
29:34ไม่ได้เจ้าค่ะ นอคไม่ยอม
29:36ถ้าคุณพี่โดนลงโทษ นอคก็ต้องโดนลงโทษด้วย
29:40เพราะว่าเราร่วมมือกัน
29:42นอคจะไม่ยอมให้คุณพี่รับโทษอยู่คนเดียว
29:45ฉัน TC mergerมาให้คำดวง
29:47ที่หล่อนทำให้ฉันไม่ก็มากพอแล้ว
29:50ฉันไม่อยากให้หล่อนต้องมานำบากฉันอีกแล้วนะ
30:17เธอ!
30:23เธอ!
30:25เธอ!
30:47ท่านเจ้าหมู่แล้ว
30:52มันผิ่ง
30:55ฉันต้องขอโทษด้วย
31:01ที่ต้องเรียกเจ้ามาด้วยวิธีนี้
31:03เพราะฉันอยากให้เรื่องนี้เป็นขวังแล้ว
31:05ถ้าอย่างนั้นฉันขอไปเฝ้าด้านนอกก่อนนะเจ้าค่ะ
31:17ขอดีของคุณพายเอกอิทธิลิตที่จะตัดสินบนพวกนี้
31:25เสร็จหนาค่ะโครถึก เสร็จสึกค่ะขุนพล
31:29ใช่ไหมเจ้าค่ะ
31:33เจ้าลอฟังฉันพูดให้จบก่อนได้ไหม แม่คำดวง
31:39ข้อหาของคุณพายเอกนั้น
31:42หากทำผิดจริงก็เรียงโทษไม่ได้
31:45แต่ถ้าหากไม่ได้ทำผิดก็ไม่ต้องหลับโทษ
31:49ฉันกับคุณพี่ทำผิดจริงๆเจ้าค่ะ
31:57ถ้าทำผิดจริงโทษคือขังคุก
32:01เจ้าสองคนจะไม่ได้เจอกันอีก
32:08ดังนั้นคืนนี้จะเป็นคืนสุดท้ายที่เจ้าสองคนจะได้อยู่ด้วยกัน
32:12เรื่องทั้งหมดเกิดขึ้นจากการโกหกของเราในวันนั้น
32:23ใช่
32:26เราพรุ่งนี้ทุกอย่างก็จะจบลงจากการโกหกนั้น
32:33มันก็ไม่ได้แย่ไปซะทั้งหมดหรอก
32:36อย่างน้อยการโกหกของเราก็ทำให้เรากลาบจนตร้นมันได้สำเร็จ
32:44และพ่อของล่อนก็ได้สมทองคำเป็นรักษาโรคจนหาย
32:57นองเคยได้ยินว่ามีวีชาดลึกรับที่จะทำให้เราหย่อนไปอดีตได้
33:06นองจะลองปลึกษาพ่อดูเจ้าค่ะ เดือพ่อจะมีวิธีช่วยเราได้
33:15ถ้าฉันย้อนเวลากลับไปได้
33:19ฉันจะไม่แก้ไขอะไรเลย
33:24ถ้าแก้ไขอดีตแล้วทำให้เราไม่ได้รักกัน
33:30ฉันไม่เอาด้วยหรอก
33:34ฉันคงรักใครไม่ได้อีกแล้ว
33:49นอกจากแม่คำดวงของฉัน
33:54ฉันจะรักล่อน
33:59ฉันกล่อยจะสิ้นลงไม่ใช่
34:04แม่เรื่องโกขุขของเราจะจบลง
34:07แต่ความรักที่น้องมีให้คุณพี่อีกจะไม่จบตาม
34:19คุณพี่จะอยู่ในใจของน้องตลอดไปเจ้าค่ะ
34:34แต่ฉันทรมไม่ได้เลย
34:37เจ้าต้องพลากกับปลอด
34:42น้องก็เหมือนกันเจ้าค่ะ
34:47ฉันโชคดีแล้วเกิน
34:49ที่ได้รอดมาเป็นคู่ชีวิต
34:54มาเป็นคนรัก
34:57ขอบคุณนะเจ้าค่ะ
35:06ที่รักน้อง
35:08เคยแค่จะได้
35:11ว่ารักและมีใจ
35:13เคยบอกเธอไป
35:16กล้างซึ่งให้ไว้วันกิดคืนวัน
35:21แล้วฉันกล้ำกลายเป็นวันไว้
35:26จากที่เธอได้
35:31เกล้างรักให้ตายใจ
35:34แต่ลอบไม่ไหว
35:36คือหวนใจตัวเองถ้าเปลี่ยนมัน
35:41ด้วยรักเธอจริงที่มีให้กัน
35:46เปิดใจฉันไปแล้ว
35:51ลองเกินคงไม่ได้แล้ว
35:55เอาอายหัวใจ
35:57ความรักมันไม่เคยรวม
36:00ไม่ทำร้ายใคร
36:02รักที่เกล่นจริง
36:05กลับจริงความรักครั้งใจดัง
36:15เดี๋ยวท่านเจ้าเมื่อก็ต้องตัดสินโทษฉันแล้ว
36:19หากฉันติดคุ้บ
36:23ตอนจะรอใช่ไหม
36:27รอได้เจ้าค่ะ
36:31น้องรอคุณพี่ได้ทางชีวิต
36:50เมื่อวานนี้
36:52แม่ยี่สุนมาร้องเรียนเรื่อง
36:54คุณพระเอกอิทธิวริต
36:56ปั้นเรื่องโกหก
36:58ว่าเป็นผัวเมียกับแม่คำดวง
37:00วันนี้จึงขอนำคดี
37:02ให้ท่านเจ้าเมืองพิจารณาต่ายสวนด้วยขอรับ
37:06เอาตัวผู้ถูกเก่าหาเข้ามา
37:10คุณพระเอกอิทธิวริต
37:12แม่คำดวง
37:13เข้ามา
37:14เข้ามา
37:38ท่านเจ้าเมืองไม่ต้องเสียเวลาเหรอขอรับ
37:40กระคมจะบอกความจริง
37:43ใครให้เจ้าพูด
37:49คุณเพราะเอกคงไม่เคยขึ้นสารโดนสอบสวนสินะ
37:53ฉันถามเจ้าถึงตอบ
37:55แล้วก็ตอบให้ตรงคำถาม
37:57ถ้าฉันไม่ได้ถาม
37:59ก็ไม่ต้องพูด
38:00เข้าใจใช่ไหม
38:03เข้าใจขอรับ
38:05มีคนเกล่าหาว่าเจ้าโกหกเรื่องมีเมีย
38:08เพื่อจะเรียงงานบวดอุทิศสวนกุศลให้กับคุณหญิงแม่ของฉัน
38:12คุณหญิงแม่ของฉันก็ถึงแกอันนี้จะตำมาหลายเดือนแล้ว
38:15ช่วงหลายเดือนที่ผ่านมา
38:18ใช้หญิงที่อยู่ร่วมห้องนอนเดียวกัน
38:21หากไม่ได้ร่วมประเวณีกันก็ถือว่าผิดพิสัย
38:25ต่อไปเป็นคำถามแล้วนะ
38:30เจ้ากับแม่คำดวง
38:34ได้ร่วมประเวณีกันหรือไม่
38:43การไตสวนถามได้ลึกซึ่งมาก
38:46ตอบมาคุณพายเอง
38:50ก็...
38:52มีแล้วขอรับ
39:00คือ...
39:01ตอบที่ฉันถามทุกนับ
39:08ขอรับ
39:12ที่บอกว่าเคยร่วมประเวณีกัน
39:14เจ้าโกหกหรือไม่
39:16เป็นความจริงขอรับ
39:20เดี๋ยวก็รู้
39:21ฉันจะบอกอะไรให้ก็ได้
39:23เช้านี้ฉันส่งใส่สื่อไปที่เรือนของเจ้า
39:25ไปสื่อความจริงมานะ
39:30มืนบุญชัย...เข้ามาได้
39:44ได้งาน Betty
39:46ครับผม
39:47ตรวจที่นนนของคุณพระเอกเรียบร้อยแล้วขอรับ
39:49ผมจรองรอยอยของรามสูญครว่างขวาน
39:53เมือไง stitch ขอรับ
39:54จะต้องซักกันละเอียดขนาดนี้เลยหรอเจ้าคะ
39:59เฟฟริงค่ะ
40:01มืนบุญชัยรู้ได้อย่างในไง
40:04ครับผมสรอบจากรองรอยหลักทานพ้าะปุทยนน зовนที่อรับ
40:07นอนผืนนี่ขอรับ
40:19ฉันจะมือเอามาแฉก
40:23ฉันอายนะเจ้าค่ะ
40:25ถ้าไม่อายสิบแปลก
40:27แต่ก็ช่วนไม่ได้นี่
40:29ก็เจ้าสองคนเป็นผัวเมียกัน
40:34ฉันขอคาญเจ้าค่ะ
40:36อาจจะเพิ่งมีอะไรกันเมื่อคืนนี้ก็ได้
40:38พอรู้ว่าวันนี้จะเป็นวันสอบสวน
40:40ที่แม่เยี่ยสูนพูดมาก็ถูก
40:42อาจจะเป็นแบบนั้นก็ได้
40:44ถ้าอย่างนั้นก็ต้องสอบพยาญเพิ่ม
40:50ใหญ่ อ้อย นังหยิป
40:52เข้ามา
41:02เจ้าสองคนเป็นเบารับใช้ใกล้ชิตในเรือนคุณพายเอ็ด
41:04ชิดในเรือนคุณพฤเตต
41:06ฉันขอถามเจ้าทั้งสองคน
41:09คุณพฤเตตแล้วแม่คำดวง
41:11เคยร่วมปะว่นีกันหรือหม прикอย
41:13effectively ทะเลือด 했습니다
41:18คุณพฤเต่ตก็หล่ำ
41:20คุณามายก็งามล้ำ
41:21อยู่กันสองคนใกล้ชิดกัน
41:24ใครจะอดใจ
41:25ไม่รมรันผันตุกันไว้และจ dormir
41:29จริง 5 unfinished
41:30คุณครั้ง
41:32เฮีย
41:33ส直 innovator
41:34ไม่ใช่ตลาดสด ผู้จาระวังหน่อยเอ๊ย ไอ้
41:37เจ้าค่ะ
41:39มังดิบว่ามา
41:40พี่แบ่วรู้ก็เพราะว่าเห็นรอยยับย่นบนผ้าปู
41:44ร้าวกับผ่านสึกใหญ่มาเลยเจ้าค่ะ
41:47ปเปล้าอ.:นนน อาจจะพิกตัวก็ได้
41:49แต่มีเสียงล้องนะเจ้าค่ะ
41:50ไม่ใช่ปรา นน แน่ ๆ เจ้าค่ะ
41:53เฮ้ น่าจะเป็นเสียง ปราไหล ถลาย โคล ค่ะ
41:57คนมั่วๆ อาจจะเป็นเสียงอื่นก็ได้
42:00คุณยี่สุนพูดแบบนี้แสดงว่าไม่เคยสิเจ้าคะ
42:05คนที่เคยแล้วเขาไม่สงสัยหรอกนะเจ้าคะ
42:20ดังนั้นจึงสรุปได้ว่า
42:23ดังนั้นจึงสรุปได้ว่า
42:27คุณพายเอกกับแม่คำดวกเป็นผัวเมียร์กันจริงใช่ไหม
42:39จริงขอรับ
42:40จริงเจ้าค่ะ
42:41ชัดเจนทั้งพยาและหลักฐาน
42:44ดังได้จึงตัดสินได้ว่า
42:46คุณพายเอกและแม่คำดวก
42:50ไม่มีความผิด
42:57คุณเห็นไหม
43:16ฉัน...
43:20จะมาขอโทษคุณพระเอกกับแม่คำดวง
43:24เรื่องที่ฉันปลักปรำว่าคุณพระเอกกับแม่คำดวงไม่ได้เป็นผัวเมียกัน
43:29ฉันรู้ตัวว่าทำไม่ดี
43:31แล้วฉันก็รู้แล้ว
43:33ว่าคงไม่มีอะไร
43:35มาทำลายความรักของคุณพระเอกกับแม่คำดวงได้
43:39ฉันเข้าใจ
43:40แม่ยิสุนไม่ต้องอธิบายอะไรหรอก
43:43ที่ฉันต้องพูด
43:44เพราะว่านี้จะเป็นครั้งสุดท้ายที่เราจะได้เจอกัน
43:47ฉันเมลาจ้ะ
43:51แม่ยิสุนจะไปไหน
43:54ฉันกับคุณแม่ว่าจะยายไปอยู่กับคุณลูกที่พลานะครเจ้าค่ะ
43:59ฉันให้อภัยแม่ยิสุนนะ
44:04ฉันก็ให้อภัยแม่ยิสุน
44:09แม่พากาบอกว่าทําเนียมฝรั่งเวลาสองคนรู้สึกดีต่อกันจะกอดกันแบบนี้
44:29ตอนนี้ฉันรู้สึกดีกับแม่ยิสุนแล้ว
44:33ฉันรู้ว่าเนื้อแทแม่ยิสุนไม่ใช่คนเร็วร้ายอะไร
44:37แต่ที่ทําทั้งหมดไปเพราะความกระตันอยู่ต่อกคุณแม่
44:42ขอบใจนะไม่คำดวง
44:44ฉันขอให้แม่ยิสุนเจอผู้ชายที่ดีรักและก็ดูแลแม่ยิสุนที่สำคัญ
44:51ขอให้ผู้ชายคนนั้นหล่อราวกับเทพระบุตรเลยนะ
45:03ฉันขอให้แม่ยิสุนโชคดีนะ
45:06ฉันไปก่อนหรือ
45:11เจ้าค่ะ
45:14ยี่สุนลูก
45:25มาอยู่ที่นี่เอง แม่ตามหาสถั่วเลย
45:29มีอะไรเหรอเจ้าค่ะคุณแม่
45:31เจอแม่ยี่สุนแล้วด้วยขอรับ
45:33ขอรับ
45:36ไว้คุณเพิ่มสิลูก
45:48คุณเพิ่มเพิ่งเรียนจบกลับมาจากมึงนอก
45:51กำลังจะได้เข้าทำงานที่กระสวงกันต่างประเทศ
45:54เลยมาเยี่ยมยาติที่เหมืองทุ่งใหญ่
45:57แม่ก็เลยขอติดสอยห้อยตามคุณเพิ่มไปพระนคร
46:02แม่คำดวงว่าจาพระร่วงนะ
46:05เจ้าว่า
46:16ฉันจัดการเรื่องนี้ได้ดีไหม
46:17แม่พิง
46:19เจ้าค่ะ
46:20แม่พิง
46:27แม่พิง
46:28เจ้าค่ะ
46:35นี่แม่พิง
46:37ตอนนี้บ้านเมืองไปตุกตีแล้ว
46:39เจ้าเดินไปเดินมาแบบคนธรรมดาก็ได้นะ
46:45เจ้าค่ะ
46:49ตอนแรกฉันคิดว่าท่านจำมือจะลงโทษคุณแพรงเองสิอีก
46:53ตอนนี้
46:56ถ้าแค่นี้จ้าเรียกฉันว่าใจดำ
46:59resolved
47:00ให้แม่นั้น
47:02สิ่งที่ฉันจะ tau Arnold ว่าจิดใจหศท เขามารถิดอะไรหละ
47:07ถ้าทำผิดจริง
47:09coding轉ах
47:10คงคุก
47:11เจ้าสองคนจะไม่ได้เจอกันอีก
47:17ดังนั้นคืนนี้จะเป็นคืนสุดพ 생각이
47:19ขึ้นนี้จะเป็นคืนสุดท้ายที่เจ้าสองคนจะได้อยู่ด้วยกัน
47:27ทำให้ข้อกล่าวหาของแม่ยี่สุตรไม่เป็นความจริง
47:31ท่านเจ้ามือนจะให้ฉันทำอะไร
47:34บอกมาตรงๆด้วยไหมเจ้าคะ
47:37ไปเป็นเมียตจริงๆของคุณพายเอกซะ
47:40เฮ้...
47:42ไม่กล้าเหรอ
47:44ไม่กล้า
47:48ราบเจ้าค่ะ
47:58เจ้าตำหนีฉันหรือเปล่า
48:00ที่ฉันบอกแม่คำดวงไปๆ บางนั้น
48:02จะกล้าตำหนีท่านได้อย่างไรเจ้าค่ะ
48:05ท่านเป็นเจ้านายฉัน
48:07แล้ว
48:11ถ้าฉันไม่เชื่อเจ้านายอะไร
48:13เรียนจ piles ha
48:15ก็ตำหนีไม่ได้อยู่ดีเจ้าค่ะ
48:19เพราะว่า
48:27สองคนนั้นมีใจถูกผันกันมาอยู่แล้ว
48:29แล้วก็ผ่านอะไรต่ออะไรมาก็ตั้งมากมาย
48:32ท่านพรียนแค่ออกแรงส่งเสรริมเท่านั้นเจ้าค่ะ
48:35คุณพายเองโชคดี
48:37ที่มีฉันออกแรงส่งเสรริม
48:39แต่ตัวฉันนี้สิ
48:41ไม่มีคนทําแบบนั้นให้
48:45ก็คงต้องอยู่ตัวคนเดียว
48:57ค่ะ
49:00ถ้าไม่มีธุร้าอะไรแล้ว
49:02ฉันขอตัวไปก่อนนะเจ้าค่ะ
49:03เดี๋ยวสิ
49:05ธุร้าบ้านเมืองอาจจะเสร็จสิ้นสงบสุกแล้ว
49:12แต่ว่าธุร้าอีกนะ
49:14หว้าวุ่นใจมาก
49:18เจ้าต้องอยู่ช่วยฉันต่อ
49:27จะให้ฉันช่วยอะไรเจ้าค่ะ
49:30ฉันจะขอให้เจ้ามาเป็นเมียฉัน
49:35เช้าต้องอยู่ต่อ
49:38เดี๋ยวสิ
49:41คิดสัย
50:01น้องว่าน้องได้กลิ่นหอมของดอกไม้
50:07หล่อนนี้จมูกดีจริงๆแล้ว
50:11หุ่งบุงหล่ำไปของน้อง
50:23ของหล่อนหอมกว่ากลิ่นดอกไม้ได้ถุงนี้หลายเท่า
50:38แล้วถุงบุงหล่ำมาอยู่ที่คุณพี่ได้ยังไงเจ้าคะ
50:47ฉันเห็นมาพักหนึ่งแล้ว
50:52ก็รออยู่ว่าเมื่อไรหล่อนจะเอามาให้ฉัน
50:56แต่เมื่อวันนี้ได้ว่าจะถูกตัดหัว
50:59ก็เลยเอาเก็บติดตัวไว้
51:02อย่างน้อยถ้าฉันตาย
51:04ฉันก็จะได้ตายไปพร้อมกับถุงบุงหล่ำไปของหล่อน
51:08ก็มันไม่สวยน้องก็เลยไม่กล้าให้
51:20สวยไม่สวยไม่รู้ แต่ถูกบูงงานนี่เป็นสมบัติที่สำคัญที่สุดของฉัน
51:44คุณพี่รู้ไหมเจ้าคะ ว่านองคิดอะไรอยู่
51:50นองคิดว่าคืนนี้ดวงเดือนสวยที่สุด ใช่ไหม
52:05ก็ใช่ แต่ไม่ทั้งหมดเจ้าค่ะ
52:10แล้วนองคิดอะไรอยู่
52:15นองคิดว่าต่อให้ไม่มีดวงเดือน ทองฟ้าที่มืดมิก็ยังสวยงาน
52:22ถ้านองมีคุณพี่อยู่ข้างๆ
52:26ฉันจะอยู่กับล่อนตลอดไปนะ
52:41ไม่ว่าจะดึกแค่ไหนหรอเจ้าคะ
52:46ไม่ว่าจะเช้าหรือว่าดึก ถ้าฉันมีธุรา
52:53ฉันก็คงอยู่กับล่อนไม่ได้ตลอดเวลาครับ
52:55ตลอดมั่นใจได้เลยนะ
53:00ว่าหัวใจของฉัน จะอยู่เคียงข้างรอดแนบแพ่นตลอดไป
53:07อยากจากไปเลย ความรักฉันหลวนใจ
53:14หากข้าเธอไป ใจฉันคงมาลายอยากลางฉัน
53:21เข้าใจแล้วรักมันเป็นอย่างไร หมอบให้เธอไปแล้ว
53:32หลอกเกินคงไม่ได้เลย เออเออหัวใจ
53:37ความรักมันไม่เคยลวง
53:40ไม่ทำร้ายใครรักถ้ากลายจริง
53:45กลับจริงกว่ารักครั้งใดได้
53:51ใจฉันมีค่ะ
53:53หลอกเกินคงไม่ได้เลย เออเออหัวใจ
53:58ความรักมันไม่เคยลูก
54:01ไม่ทำร้ายใคร
54:03รักที่กลังจริง
54:06กลับจริงกว่าหลักครั้งใดๆ
54:14ใจฉันมีค่ะเธอ
54:28กลับจริงกว่า
54:32กลับจริงกว่า
Be the first to comment