- 16 hours ago
น้ำผึ้งขม EP.9| 11 / 11 /2025
น้ำผึ้งขม 2025 ตอนที่ 9
น้ำผึ้งขม 2568 ตอนที่ 9
น้ำผึ้งขม 2025 ตอนที่ 9
น้ำผึ้งขม 2568 ตอนที่ 9
Category
📺
TVTranscript
00:00ความรัก
00:09หนังมีเป็นอะไรเหรอคะ
00:11ศัครและสิทธิ์ที่ฉันได้มา
00:13ก็ด้วยวิธีการเดียวกับเธอนั้นแหละ
00:15แล้วเราสองคนต่างกันตรงไหนหรอ ซะ
00:17ไม่ทรมาลละเกินคะ
00:19ทรมาลจาก..
00:20ความรัก
00:22ความรัก
00:28คุณไม่พบ
00:29คุณแจ้งคุณเชอรอืออย่างว่าเค้าไม่ผ่านโพร
00:32ยังครับ
00:33ทำไมแล้ว
00:35ก็คุณประดูมสั่งให้บอกเธอตอนสิ้นเดือนไงครับ
00:38โหว้ย
00:39กุณรีบแจ้งตอนนี้เลย
00:41ข้อหา ทราวิวาด
00:43ต้องจ่ายกี่เดือน ๆ ปี จาย ๆ ไปเลย
00:46ครับ
00:47คิดจะเกียร์เจอร์ลี่ทิ้งเหรอ
00:50คุณพูดเลนพราดอันนี้ได้ไง
00:52ควรอีนี้ใช่ไหม
00:54หยุดนะเชอร์ลี่
00:56หยุดยุ่งกันหนุยก็ได้แล้ว
00:58แต่
01:00เฮ้ย จะไปยุ่ง
01:03ก็ถ้าหนุยไม่เคยยืนว่าจะไม่ยุ่งควริม
01:06ฯ علีจะไม่ว่าอะไรเลย
01:07แต่นี่มันต่อแหลวด ๆ แค่ตกต่งต่อ จึงน้อยUME
01:11มิหยุดอยู่นี้น่ะ
01:13หนุยก็เป็นพระรยาชั้น
01:15แล้วช علีค่ะ boxing ไม่ใช่เหรอ
01:17ไม่ใช่
01:18ข้อไม่ใช่
01:19ก็เป็นไปไม่ได้ร unleash
01:21ห Mhm หยุดกินฟีนิ
01:22ไอ้โศคกินฟีอ่ะ
01:25ไลกระเป๋า ร่องเท้า
01:28เฮ้ยกา มันไม่ใช่แค่ตัวเหรอ
01:31คนอย่างฉันไม่เคยกินใครฟรี
01:33เธอได้ทุกอย่างที่เธอต้องกันเหมือนแล้ว
01:35เธอได้ค่าตัวคุ้มแสงคุ้มละ
01:41เชิญคุณเชิญลี่
01:43คุณไม่ผ่านโปร
01:45ไอ้สัลเลว ไอ้ชาชชั่ว
01:47กันเตาไว้ดัน ก่อนใจแก้ จะไม่ได้กับตรงไว้ตัวชีวิต
01:50เย้ย
01:52เย้ย
02:10เย้ย
02:14นุย
02:16ไม่ฟังฉันก่อนนะ
02:18ปุ๊บปุ๊บไม่ส่งสารทุกเค้อบ้างเหรอคะ
02:22พวกเค้าต้องการแบบนี้อ่ะ
02:24จริงๆ ก็ไม่มีใครรักฉันจริงเหรอ
02:28ก็แค่อยากได้เงิน
02:30ข้าวของราคาแพนแพงมันข้อแรกเปลี่ยนก็เท่านั้นอ่ะ
02:34แต่
02:36ฟังฉันนุย
02:38นับตั้งไงนี้ไปอ่ะ
02:42ฉันให้สัญญา
02:44ก็ฉันกระรัก
02:46แล้วมีนุยเป็นพรรยาฉันคนเดียว
02:48ฉันเชื่อใช่นะ
02:50ฉันเชื่อใช่นะ
02:52ใครมา
02:56แค่คุณนุยค่ะ
02:58ใครมา
03:20แข่คุณนุยค่ะ
03:22ทำไมไม่บอกเหรอหรอกว่า
03:28คือว่าหน้อยไม่อยู่
03:30คือ
03:32ไม่เป็นไร
03:34เดี๋ยวเจนดูแลเองอ่ะ
03:50เกรส
03:52ใช่
03:53เกรส
03:54กลางสดาน
03:55พระยาคุณปูกี่จ๊ะ
03:57นุย
03:59ใช่
04:00นั่นแหละ
04:01คนเดียวกัน
04:12บ้านใหญ่โตดีจริงๆน่ะ
04:16นุยก็ไม่อยู่
04:17ไม่สร้างว่ามีทุนาสำคัญหรือเปล่าคะ
04:19ถ้าไม่สำคัญ
04:21เยนนี้เข้ามาแล้วจะกลัวให้ค่ะ
04:23ได้
04:27แค่บอกเป็นข้อมูลเสียๆค่ะ
04:30ว่าเขาไม่อยู่
04:31แล้วก็ไม่รู้ว่าจะกลับมาเมื่อไหร่
04:33ถ้าเขาค่ะ
04:34ฉันรอได้
04:39ช่วงจ๊ะ
04:40เชิญคนคนนั่งรอ
04:42แล้วก็เอาน้ามาให้แขกด้วย
04:44อ่ะ
04:45ค่ะ
04:46ดีจ๊ะ
04:47หาได้ฉันดื่มเลยนะ
04:49ขอคอบเทล
04:50เข้มๆหน่อย
04:51ค่ะ
04:53ค่ะ
04:59เฮ้ย
05:00เฮ้ย
05:01เฮ้ย
05:03เฮ้ย
05:04ไปแล้วลูกขอบว่าฉันรับสนิยมดีจริงๆเลย
05:06ฮัลโห
05:08ไม่ได้ด้วย
05:09อํา
05:11น่ารักมากเลย
05:12อาว
05:14เฮ้ย
05:15สวยๆ
05:16นี่
05:17แม่ฮะ
05:18ปล่อยเข้าไปเถอะ
05:20เข้าเป็นแม่นุยนะฮะ
05:21แล้วไง
05:22อันทีค สวย จริง ๆ
05:41แม่ ผู้นี่นะ
05:44กี่ปี กี่ปีก็ยังหล่อน่ารักเสมอเลย
05:52แม่น่าเชื่อเลยนะว่าปุจะมีวันนี้ได้
05:56เข้ามาได้ไกลมากเลยนะ
06:02รู้อย่างนี้
06:06น่าเสียดายนะคะ
06:11เรื่องอะไร
06:23เรื่องดื่มคุณมาแล้วค่ะ
06:25เชิญที่โซฟา รับแข่จะเหมาะกว่านะคะ
06:52ทางล่ะ
06:53ทางล่ะ
06:54ผมู้หรือมชื่อเชิญที่น่า
07:20เป็นสัญญาของนุ้ยแล้วไง ว่าหลังจากนี้ ฉันจะไม่ทำให้นุ้ยเสียใจอีก
07:34ช่วง วันนี้หายไปไหนกันหมดแล้ว ไม่เห็นออกมารับเช็นเลย
07:38เอ่อ รับแข็บคุณนุ้ยอยู่ค่ะ
07:42แข็บคุณนุ้ย
07:45ซิสหรอคะพี่ช่วง
07:48นักครับ
07:51โอ้ ที่สุด!
07:55ที่สุด!
08:02บันสุด!
08:04สุด!
08:06ลับมิ!
08:12ลับมิ!
08:13สุด!
08:18ค่ะ
08:30กริส อะไร อะไร
08:32อะไรของแกแล้วเนี่ย เห้ะ
08:34ไหนมีบอกว่า คุณปูไม่ให้มีมาที่นี่ไงคะ
08:36กดมีไว้ให้แหกไหม
08:38แล้วทำไม ก่อนหน้านี้ นี้ไม่มาหาหนูอี้บ้าง
08:42โอ๊ย ตายแล้ว
08:48นี่ห้องของเกรส ทำไมมันเล็กเหรอเกิน
08:50ก็ไม่เล็กนะคะ แค่อันนี้ก็ดีแล้วเหรอคะ
08:55แกเป็นเมียร์ของปู
08:57เมียร์เจ้าของบ้าน แกก็ต้องนอนห้องเดียวกับปูสิ
09:05เกรส แกอย่างงก
09:08แกจะต้องแสดงให้ทุกคนรู้
09:10แล้วยอมรับฐานาของตัวเองเข้าใจมา
09:17ไว้จวงเนี่ย ยากของปูนี่ ก็ plat-plit mijn geirn
09:21มันชอบทำตัวเป็นเจ้าของบ้านยังไงเค้ไม่รู้
09:24เขาเป็นพี่สระพ้งคุณปุนะคะ
09:26เขาดูแลบ้าวห์หลังมีมาก่อน
09:30แกเป็นเมียร์ปุ หน้าที่นั้นก็เป็นของแกไหม
09:37แล้วมัมมีจะกลับยังไงคะ
09:39เดี๋ยวมันจะยิ่งค่ำนะคะ
09:41เอามีไหมคะ
09:43เดี๋ยวนุ้ยไปรบควรพี่ฉันให้ไปส่งบางนี้
09:55ฉันจะหนอดที่นี่
09:57อะไรนะคะ
09:59ที่แรกฉันกลับว่าจะมาเยี่ยมแกแค่แบบนึง
10:01แต่ฉันเปลี่ยนใจแล้ว
10:03แต่ว่า
10:05โอ้ว้ยมันรู้สัมรอนๆ มันเหนี๋ยวเนิ้วตัวไปหมดเลย
10:09ฉันอยากจะอาบน้ำ ไปหาพาชิตัวมาให้หน่อยสิ
10:11นุ้ยขอไปถามพุนปุก่อนนะคะ
10:14Ari, อยากไปท��ไม่ทํา
10:15ไม่ไรแล้ว
10:30ยังงั้น Collins
10:31นี่ค่ะ
10:33นี่ค่ะ
10:43นี่ค่ะ
10:45เอาไหมสะนุย
10:51แล้วคุณแน่แล้วเหรอ
10:53ใครถามถึงฉันเหรอ
11:01อารุณสวัสดีครับ นะโรส
11:07เชื่อทั้งข้าวเช้าด้วยกันก่อนนะครับ
11:09เฮ้ย
11:11เรียกฉันนานเลยเหรอจ๊ะ
11:13นั่นสินะ
11:15เรียกป้าน่าจะเหมาะกว่า
11:17เพราะคุณโรสเนี่ย เขาแก่กว่าโฟตึง 3-4 ปีนะ
11:23เรียกพีกันได้นะจ๊ะ
11:25พ่อหนุนหน่อย
11:31มันมีค่ะ ไปนั่นก่อนนะคะ
11:45เจ้าบ้านไม่คิดที่จะจะทักแม่ยายมากหนึ่งหรือจ๊ะ
11:53ไม่ทราบว่าคุณแม่จะอยู่ทางเข้าเที่ยงด้วยหรือบัดสนุย
11:56ถ้าจะได้บอกให้ในครัวเขาเตรียม
11:58เกรส
11:59บอกเขาไปเลยนะจ๊ะ
12:01ว่ามีจะอยู่ทานข้าของวัศ
12:04ทร้องจ๊ะ
12:05아까บอกในครัวให้เขาเตรียมเข้าเที่ยมเทราะด้วยนะ
12:07ข้า้เที่ยง
12:08เข้าชากพร้ướงหนี้
12:10พอแด้แล้ว
12:15ออง WordPress
12:17องมีแ ㅋㅋㅋ
12:19ว่มีแม่ยาดพ้า Luther
12:27เจ็บนะ
12:37ทำแบบนี้ทำไม
12:39ทำอะไร
12:40ก็ฉันแค่อยากจะมาเยี่ยมมาอยู่กับลูกบ้าง
12:44มันแปลกต้องไหนเหรอ
12:45ก็ฉันเป็นแม่
12:46ก็จะเป็นแม่
13:01ก็จะเป็นแบบนี้
13:02สามหมื่น
13:04มีแค่นี้
13:06แล้วก็รีบออกไปได้แล้ว
13:08จะออกไปเองดีๆ
13:10หรือจะให้ฉันเรียกอบคนมาล่าขอไป
13:12โอเคโอเคโอเค
13:14โอเคโอเค
13:16คราวนี้
13:18เอาเท่านี้ไปก็ได้
13:20แต่เดี๋ยวคราวหน้า
13:22คราวหน้าไม่มี
13:26ทำไมล่ะจ๊ะโป
13:28ตราบใดที่เรายังเป็น
13:32แม่ยายกับลูกเขยเนี้ย
13:34เธอก็ยังต้อง
13:36จนเจอฉันอยู่ไม่ใช่หรอ
13:38ลืมไปแล้วหรอ
13:40ว่าฉันซื้อลูกเธอมาทำไม
13:42ฉันซื้อลูกเธอมาทำไม
13:44ฉันจะทรมานเขา
13:46ให้มันกัดตายดังเป็น
13:48เหรอ
13:51ไม่ใช่ว่าเธอ roll รักรส
13:53จนหมดหัวใจไปแล้วเหรอจัน
13:56ไม่จริง
13:57ฉันไม่ได้รักเขา
13:59ฉันหลอกลูกเธอ
14:02Darren
14:04ถึงฉันจะฟักเขาลงนารก
14:07ไม่เชื่อก็ค่อยดู
14:08ไม่จริง
14:12แกนี้
14:18นุย
14:21เกรส
14:22นุย
14:23นุย
14:24นุย
14:30นุย
14:30นุย
14:32นุย
14:33เกิดอะไรขึ้นหาพู
14:34เจอไหมฮะปุ
14:49สงสัยจะไปกับรถแท็กซี่ขนั้นป่ะหะ
14:54นั่นไปเรียกในชั้นที่
14:58บอกอบรถออกเลย
14:59ได้ฮะปุ
15:00ในชั้น
15:02ในชั้นฮะ
15:04ได้
15:07เฮ้
15:21นุยอยู่ไหนอ่ะ
15:23ว้ายใจแล้วคุณ
15:24เข้ามาในนี้ไม่ได้แล้วค่ะ
15:26อ้อออไปค่ะคุณ
15:27อฮออออ อะไรกันค่ะเนี่ย
15:29นี่นุยเข้ามาที่นี่ป่ะครับ
15:31ไม่ได้กลับมาค่ะ อ้าว ก็คุณโรศบอกว่าจะไปนอนกันน้องนุ้ย ไม่ใช่หรือค่ะ
15:36เฮ้ะ
15:37ไม่เธอบอกว่านนุ้ยจะกลับมาที่นี่เหรอ
15:39ฉันแค่บอกว่าอาจจะกลับ ไม่ได้บอกว่าจะกลับสะหน่อย
15:42นี่จะรอบฉันหรอ
15:44อุ้ย อันนี้ปล่อย
15:46ปล่อยฉันน่ะ
15:47ฉันไม่ได้รอบ จะรอบไปทำไมล่ะ
15:50เฟอร์ซ ก็เป็นลู้สร้างของฉันช้อก็ต้องคิดว่ากลับมาบ้านสิ
15:52อ๋อ
15:53ถ้าอย่างั้นไม่กลับมาแล้วค่ะ
15:55บ้านแบบนี้ไม่กลับสิทย์ดีกว่า
15:58พี่เวียน
15:59โหย
16:00นั่นฟินะ
16:02อะไร
16:03หนưỡ aussi จะกลับมาที่นี่ทำไม
16:13คุณ
16:13ขวดคะ
16:14ขวด
16:16ขวด...
16:20คุณค่ะ
16:21นุ้ยเป็นเด็กดีมากเลยนะคะ
16:24คุณแม่ตาเธอด้วยนะคะ
16:26เธออาภัพค่ะ
16:28อาภัพจริงๆนะคุณ
16:30นะคะ
16:45จิตๆก็ไม่ยอมลงมาสักที
16:47จิต
16:49จิ...
16:50ลองมันได้สักที
16:51เนี่ย
16:52เขารออยู่
16:54มาทำไม
16:55จิต
16:56นุ้ยไม่ได้มาที่นี่
16:57แล้ว
16:58จิตพอจะรู้ไหมว่านุ้ยเขาไปอยู่ที่ไหน
17:01นุ้ย
17:03นุ้ยทำไม
17:13ฉันไม่ได้รักเขา
17:14ฉันหลอกเขา
17:15ฉันหลอกให้เขารักฉัน
17:17ฉันโงหัวไม่ขึ้น
17:18ฉันจะพลักเขาลุ่มแล้ว
17:20ไม่เชื่อเขาขอยดู
17:28กินข้าด้วยหน่อย
17:30นี่มันเชี่ยงกว่าแล้วนะ
17:32มันไม่กินอะไรเลยอ่ะ
17:38ทำไมชีวิตนุ้ยมันถึงแม่ราบลื่น
17:41สุขสบายอย่างคนอื่นเขา
17:43คนอื่นอ่ะ คนอื่นไหนอ่ะ
17:46นุ้ยอยากมีชีวิตราบลื่นเหมือนป่า
17:48สบาย สบาย
17:50ป่ามีความสุข
17:52มีลูกที่ดี แล้วก็
17:54มีบ้านที่แสนสบาย
17:56แต่นุ้ยน่ะ ไม่รู้หรอกว่า
17:58ไอ้ 70 ปีที่ผ่านมาเนี่ย
18:01ป่าเจอกับอะไรมาว่า
18:03นุ้ยคิดว่า
18:05ผู้หญิงคนหนึ่ง
18:07ที่ประจนกับ 3 บีขี้เล่า
18:09ถูกตกตีสรพัส
18:11แล้วก็ทำงานหนักอยู่คนเดียว
18:13อดมือกินมื้อ
18:15ก็ให้รู้ตั้ง 4 คนของป่าน
18:17ได้กินอิ่มนอนหลับ
18:19ยังนี้
18:21เขาเรียกว่าสบายมาก
18:23มุ้ยก็ไม่เคยรู้มาก่อนเลยค่ะ
18:25เห็นป่าลงดีตลอดเลยอ่ะ
18:27ถ้าจะเอาทูกไปใส่ให้คนอื่นทำไมล่ะ
18:30พอพูดแล้ว
18:36คิดถึงรุงแก
18:38ว่าแกตายไปได้นี่
18:40อะไรมันก็ดีขึ้น
18:42มีเงินเหลือกินเหลือเก็บ
18:44ให้รู้ได้รำได้เรียน
18:46ไม่ใช่เอาไปลงปวดเล่าหมด
18:48แล้วรุงแกเสียเพราะอะไรเหรอคะ
18:50ป่านจำเป็นต้องทำ
18:52ถ้ามันไม่ตาย
18:54ป่านเองละจะตาย
18:56ตายกิ Management
18:58เยอะว Werz
19:07เยอะว и
19:11ออกมาเนี่ย
19:13bookstoreไม่ออกมา
19:15ไม่ออกมาก็ฆ้าญ่า
19:19เยอะ ให้
19:21อือ อือ อือ
19:25จริงเหรอคะป่า
19:34แกนี้มันหรอกหายจริง ๆ นะ
19:36โทร
19:37ป่าร้อเล่น
19:40ป่า
19:43คนติดเล่ามันจะตายยังไงได้ล่ะ
19:46นอกจากเมาแล้วก็ตกน้ำตาย
19:49และแมนก็ป่วยตาย
19:51รุงแกนอ่ะ ปับอักเสบตาย
19:55โห ป่า นุยก็ตกใจเหมือนไล่
19:59ฟังนะ ชีวิตของนุยที่ว่าแย่แล้ว
20:01ยังนีคนอื่นอีก จึงเยอะแย้ที่เข้าแย่กับนุย
20:04วันไหนที่เราทุกค์
20:06ก็คิดว่ามันเป็นบททศสอบ
20:08ที่จะให้เราผ่านั่นไปได้อ่ะ
20:12แล้วนุยจะต้องเจอบททศสอบอีกกีทั้งkö video
20:13ป้าเขาไม่รู้ดอกนุย ว่านุยจะต้องเจออะไรอีกครั้ง
20:18แต่ถามคำหนึ่งนะ มีครั้งไหนที่นุยผ่านมาไม่ได้มั้ง
20:24ทุกอย่างมันจะผ่านไปได้ดี เชื่อป้า
20:28ขอบคุณนะคะ
20:36นุย
20:43คุณเจน
20:49ดีมีเพื่อนนุยกันหน่อยฮะ ไม่ยอมกินเลยเลยนะ
20:53โอ้ว...ครับ
20:56กับข้าวน่ากินจังเลยนะครับ
20:58หน้ากินก็กินเยอะๆสินะ
21:00หมดแล้วก็ไปเติร์มาในควราห์ได้เยอะแยะไปหมดเลยนะ
21:05คุณมากเลยครับป้า
21:07ใช่
21:08แล้ว คุณเจนมาที่นี่ได้ยังไงคะ
21:16อ๋อ เจนเขาเป็นคนบอกอ่ะ
21:18เห็นว่าเรียนเสร็จแล้วจะตามมาสมทบด้วยนะ
21:20อ๋อ กลับข้าวน่าอร่อยจังเลยอ่ะหนูอิ
21:27กินกันเธอนะ
21:28เดี๋ยวเย็นหมด
21:31อ๋อ
21:34อ๋อ ไขลูกเคยเนี่ย
21:37มีอะไรหรือเปล่าหนูอิ
21:42ก็...นึกว่าคุณเจนจะถามอะไร
21:46อืม ฉันไม่ถามหรอก
21:49ถ้าหนูอิอยากเล่า หนูอิก็เล่าเองแล้วหรับมัน
21:53แบบขึ้นเข้า
21:57อืม อืม อืม
22:12อืม อืม อืม
22:21อืม อืม อืม อืม
22:25อ่าอิ่มแล้วหรอหนูอิ
22:27หนูอิทานไม่ค่อยลงอ่ะค่ะ
22:28อืม ไม่เป็นไร
22:30เอmb...ไม่เป็นไร
22:39—ไม่เป็นไร นุ้ย นั่งพักเฉย ๆ ไปเธอนะ
22:41มา ฉันช่วยนะ
22:43ได้ ยังไงคะ ไม่ให้นุ้ยจัดการนะ
22:45เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
22:49เฮ้ยยยยยยยยยย
22:52– Ecuador เป็นไร มัยonds
22:54ในเป็นไรค่ะ คุณเจ็น
22:57เหลือเธอหมดเลยอ่ะ ขอโทษนะ
22:59ได้เป็นไรค่ะ คุณเจนไม่ต้องกังมวลนะคะ
23:10เฮ้ย
23:12หนุย
23:13ฮะ
23:15ข้าวติดผมไหม
23:17เฮ้ย เดี๋ยวเดี๋ยว เดี๋ยวฉันช่วยเก็บให้
23:24ขอโทษ
23:27ขอโทษ
23:37หนุย
23:38หนุย
23:39พ่อมานะ
23:54คุณปู
23:57คุณปู
23:59มีใครหรือเปล่าค้า คุณปู
24:03เจน
24:04เกิดอะไรขึ้น
24:05มีใครหรือเปล่าคะ คนปุ?
24:09เจน เกิดอะไรขึ้น
24:15ก็ไม่มีอะไรเนี่ยฮะ
24:17อัآปุไปรับนุย ที่บ้านบ้าอวบ
24:19และก็พากันกลับมาที่นี่
24:21ไม่อยู่ที่เที่ยว พาใครเถ่าใครไปที่นั่นทุกคนเล่นสินะ
24:25แหมความว่ายังไงคะ
24:28เจ้น น่าจะโทรบอกอัปุว่านุยอยู่ที่นั่น
24:34นั่น แต่ว่าเจนเห็นว่านุ้ยังไม่ค่อยสบายใจก็เลย
24:39อยู่กับฉันเนี่ย มันไม่สบายใจสินะ
24:42ใช่ค่ะ นุ้ยไม่เคยสบายใจเลย
24:45นุ้ย!
24:46ก็คุณปูตั้งการอยากให้มันเป็นแบบนั้นไม่ใช่เหรอคะ
24:58คุณปูค่ะ คุณปู
25:04โอเคไหม นุย
25:14นุยทำคุณเจนหน่วนร้อนนี้เลยค่ะ
25:21ไม่เป็นไร
25:22ฉันเต็มใจ
25:23หนึ่งเขายังเด็ก ยังทำอะไรตามใส่ตัวเองอยู่
25:34คุณปู้อยู่ถือสารเลยนะคะ
25:36เด็กเหรอ อายุ 20 เนี่ย ไม่เด็กแล้ว
25:39คุณปู้ไม่ต้องห่วกนะคะ
25:41มีเจนคอยช่วยดูแลอยู่ทั้งคน
25:44วางวางไหนก็ให้เจนเขาพาหน่อยไปเที่ยวบ้างนะคะ
25:54เรียงเด็กอยู่ ให้อยู่บ้านทั้งวันก็คงจะอุดอู้แย่
25:59สองสารนะคะ
26:00คุณปุลิมเนี่ย เดี๋ยวดี เดี๋ยวร้าย
26:06ถ้าฉันอยู่บ้านนี้ไปอีกสักพัก
26:08ฉันหาจะเสียสติก็ได้
26:10ไม่ได้
26:12ฉันตามมารมผลบ้านนี้ไม่ทันจริงๆ
26:16ฉันว่าคนปุลิมเขากำลังเล่นสงครามภาษาตกับแกอยู่เว่ย
26:19จิต
26:20ฉันทำยังไงดีอ่ะ
26:22เล่นมาก็เล่นกับสุว
26:24ไอ้ตั๊เจนอะไรนี่แหละ
26:26หมอสุดแล้ว ซึ่ๆซะๆ
26:28นี่
26:30ก็จะใช้คุณเจนอีกแล้วหรอ
26:32เอ่อสิ จะใช้ไข้ล่ะ
26:40เรากเรียนเรียวจะ mớiนะคะ
26:42อืม
26:43วันนี้ไม่เรียววิชาเดียว
26:45อ่ะ
26:50เออ นุยยังไม่อยากลับบ้านเลยค่ะคุณเจน
26:53เอ폰นี้ไหม
26:55นี่เพร Samsung 11 โมจ์เองอะ
26:57เจนพานulse ไปเที่ยวอะไรว่ะ
26:59อื๋
27:00ก็ดีนะ นุยอยากไปไหนอ่ะ
27:02น้ำเป็นไร Jew Lord mechan
27:09จริงไหม
27:12อืม
27:16เอาให้เราไปหาข้าวทานกัน seo เราคอยกลับบ้าน
27:19ยcep000 โชอรนยาดรับกูให้
27:21ไม่ต้องขอหรอก
27:26มือไปแล้ว
27:27จิทไปรึไว้
27:28คุกพอนมัน Lapcription คุำตอบ
27:32tomato
27:33ไปเธอ 이것แบบ๊าย
27:35บ๊ายบาย
27:39เก็บบ้านสะทีสิ รออะไรอยู่
27:52โอ้ย แม่ ใครจะเก็บ ง่วง จะไปนอนแล้ว
27:57เดี๋ยวๆๆ ไม่ต้องเลย
28:00ก็ไปแนะนำนุยแบบนั้น มันจะดีเหรอ
28:03ทิ수가อยู่หนูหนูเหรอ
28:05นี่แบบครอาหรอ
28:07้ี๋ยว ฉันได้ยินหมดทรงอย่างแล้ว
28:09แกนี้มันหาเรื่องจริงๆ ๆ เลย
28:11แล้วถ้าหนุ่มคนนั้นเขาไม่ชอบนุยจริงๆ ยุ่งเลยนะ
28:15ไม่หรอกมาก แม่
28:18นุยอ่ะ มันเป็นเด็กน่ารัก
28:20possession วั Dak paw แม่ มันก็ต้องรักมัน
28:22اذاเป็นแก ผมว่าเป็นอย่าง
28:25แม่...นี่จีดน่ะ
28:27จีดลูกแม่น่ะเนี่ย
28:29ก็เพราะเป็นแกนั่นแหละ
28:30ฉันอ่ะ ลุ่งจากแกดี
28:32โอ้ย
28:53กาแฟค่ะ
28:54ออกไปบ้านเพื่อน นั้นให้เช้ว
28:58นีบ่ายแล้ว ยังไม่กลับมาเอก
29:00เขาบอกเม้าก็จะกลับกี่โมง
29:02ไม่รู้สิคะ
29:04ไม่มีมารยาฏเลย
29:05จะไปจำพอนะรู้จักบอก
29:10คลาวหลังนี้นะ
29:12หนมช่วยบอกเขาให้มาของนุยาตผมเอง
29:15อยากคิดomeจะบอกใครก็ได้
29:17และออกไปได้เลย
29:18อย่าเป็นห่งไปเลยคะ
29:21ว่าคูณจวงบอกแล้วrising זה ขว่าไปกับคูณจีน
29:24อย่างน้อยก็มีคุณเจนคอยดูแล
29:34ฉันเห็นใจนุยนะ
29:35ฉันว่ารู้วิอย่างเก่งมากเลย
29:38นุย เค้มแข็งมาก
29:40ถ้าฉันเป็นนุย
29:42ฉันไม่รู้เลยว่าฉันจะเข้มแข็งได้เท่าน unexpected
29:46นุยคงเจออะไรอ consult night
29:49แต่ก็ไม่มีครั้งไหนหนักเท่าครั้ง kannst
29:52ถ้านุยคิดจะหนี
29:56ไม่ได้เหรอคะ
29:57ถ้านุยหนี
29:59นี้ต้องลำบากให้แน่
30:01ความจริง
30:03பูเค้าใจอ่อนมาก
30:05เค้าไม่น่าเอาเรื่องนุยหรอก
30:06ไม่จริง maneira
30:08คุณปูเค้ามีต้นความโกษแคร้น
30:11เงินตั้ง 4,000 ร้าน
30:13เค้าไม่ปล่อยนุยไปเฉยๆแน่
30:15ฉันอยากจะช่วยอะไรนุยได้บ้างจาก
30:22ความรักไม่เหมือนเป็น
30:52พูดไปแล้ว
30:57ขอบคุณนะคะ
30:58วันนี้นุยทานเยอะมากเลยค่ะ
31:00ถ้านุยชอบ นั่นวันหลังเรามากันอีกนะ
31:03เออ
31:05ฉันขอปูให้ นุยเป็นไร
31:10เวลานุยยิ้ม นุยหัวละเนี่ย
31:13ก็น่ารักดีนะ
31:15ค่ะ
31:17เออ
31:20ฉันเห็นแต่นุยทำหน้าอมทุกอะ
31:23ฉันไม่อยากเห็นแบบนั้นอีกแล้ว
31:27อ protective
31:29เราไปดูหนังกันต่อไหม
31:30ไหนไหนก็ได้ออกมาเทียวทั้งที
31:32ไม่เป็นไรเหรอค่ะ
31:32คุณเจนเหนื่อยแล้ว
31:34อ๋ยว ไม่เหนื่อยไลกันน
31:35นี่มีหนังนุยนึงๆ ที่ฉันอยากดูมากเลยนะ
31:38นุยไปดูเป็น приungs i first check ได้ไหม
31:39และนี่ก็เพなるほどหลาอย 2 เอง
31:43กลับถึงบ้านไม่เกินหกโมงหรอ
31:46เอ่อ...
31:47แต่ว่า...
31:48น่า นุย
31:49แล้วฉันโทษไปขอปัวให้
31:52ไม่ต้องขอแล้วค่ะ
31:54เขาคงไม่ได้ใส่ใจอะไร นุย
31:57ฉันแปลว่านุยไปได้ใช่ไหม
32:01เย่...โอเคเลย
32:03ฉันเดี๋ยวฉันดูรอบหนังก่อนนะ
32:13Anal มัน หญิงๆ Unfortunately
32:16กคลุมพวกค่ะ
32:17ทุ่มเภลึงแล้วไปทานข้าวนะคะ
32:20ฉันยังไม่หิวอ่ะ
32:22ถ้าหิวก็ทานก่อนถือผู้จวง
32:25รอนุยอยู่หรอ 맛있ทาน
32:27ชวงว่าเด็กๆเขานาจะทานข้าวมาแล้วนะคะ
32:30อย่ допล่อย bounds
32:32เจ๊นเขาไม่ปล่อยให้นุยหิวแล้วค่ะ
32:36ฉันไม่ได้รอใครáiหนังนั้นเนี่ย
32:37ฉันคαιไม่หิว
32:38ไปไหนก็ไปป่ะ
32:41ค่ะ
32:43วินธรร Mallorz
32:49โอเค นูร์วсл
32:51ทำไมยังไม่กลับอ่ะสักทีนี่
32:53อ Hong อยู่
32:55จะอะไรกันนักหนานะช膚
32:57โอ้ว côngก็บ่านนี้ยังไม่กลับ disciplined
33:02ฉันลับรอยนะว่าถ้ากลับมาบ้านแตกนี่แน่ๆ
33:04ก็ควิ่งคูดfryด้วยนะ
33:05ถือ Spielerepins รอยอยู่ข้างในเนี่ย
33:07เร็ ñ 십ให้นี้ไปกับคุณเจนด้วย
33:09- โ mont c
33:10โอ Armor ๆ
33:11จะพูดจะจาอะไร หัดระวางปาก ระวางคำซะบ้าง อย่าให้มันเกินไป
33:15ก่อนไปที่ไหนล่ะ นม
33:17นมก็รู้อยู่ว่า คุณฟูเธอไม่พอใจ
33:19ยังไม่หยุดอีกเหรอ
33:22แล้วจะพูดให้มันได้อะไรขึ้นมา
33:25ถ้าเธอได้ยินเขาก็จะยิ่มไม่สบายใจ
33:28นมมา
33:32มาพอดีเลยจ้า
33:41ไม่เอาหน่ะ นุย ดูทําหน้าสิ
33:51ถ้าเลือกได้ นุยก็ไม่อยากเข้าไปเนอะค่ะ
33:56เธอ นุยเลือกไม่ได้เหรอ
34:01นุยเลือกไม่ได้เหรอ
34:15กลับมากันแล้วเหรอค่ะ
34:17ถานอะไรกันมาแล้วหรือยยัง
34:28กลับผมมาได้หรอ
34:31ไปถึงไหน ๆ ขึ้นมาแล้วซะ
34:34จากบ้านจิตก็ไปทานข้าวดูหนัง แล้วก็ทานข้าวเย็น
34:38นี่ก็เพิ่งสองชุ่มเองนะฮะแม่ ยังไม่ดึกเลยฮะ
34:42นั่นสิ แล้วจะเดิดเล่นช็อปปิ้งต่อนะ
34:47มากับฉันนี่
34:50คุณปุ๊
34:51นี่เธอทำอะไร ฮะ
34:53คุณปุ๊
34:55ไหนว่าจะค่อย ๆ คุยกันไงคะคุณปุ๊
34:58โหร่
35:00เจนขอโทษนะฮะ อัปปุ
35:01เจนล่ะจะโทษขอนุยาฏาปุก่อน
35:04หน้อยเขาไม่รู้เรื่องอะไรเลยครับ
35:06เจนเป็นคนลาก repairingацинอเลย including the husband
35:08เป็นเพื่อน老 Real gonna be the only place
35:09ตามฉันมาที่ห้องนύงสื่อ
35:13ฉันบอกมาให้ตามฉันมาที่ห้องน่องสื่อ
35:16ฉันบอกว่าให้ตามฉันมาที่ห้องนึงสื่อ
35:18ไม่ได้ยินหรืออะไร
35:20หน้อย ๆ
35:21หน้อย ๆ
35:22ขอตัวไปพลักพ่อนก่อนนะคะ
35:23ไม่ต้องไปไหน
35:25ป่อยนะคะ
35:26มานี่
35:27อาปู ค่ะ อาปู
35:30จะเย็นก่อนนะคะ
35:31ค่อย คุย
35:31เสน
35:32ป่อยนะคะ
35:33มันป Luk ak
35:34หนูอยู่ด้าน กร Ort
35:35หนูยิตตายแน่ ๆ เลย metric
35:39พวกหนูยิตตาย ๆ เลย Yah, الل Schuld
35:47สนุ equival
35:48ออกไปตั้งแห Larry, เช้า
35:49กลับบ้ามืดข้าง
35:52ไปทำอะไรกันมา
35:56ไปทำอะไรกันมา
35:58นี่มันหมายความว่าอะไรคะ
36:00ฉันก็หมายความอย่างที่ฉันพูดไง
36:02ก็อย่างที่คุณเจนบอก
36:04ไปบ้านจีด แล้วก็ไปกินข้าว
36:06แล้วก็ไปดูหนัง
36:08เท่านี้อ่ะ
36:10เท่านี้ค่ะ
36:12คุณผู้อยากได้ยินอะไรล่ะคะ
36:14ปากเดียว
36:16ออกไปข้างนอกมาวันเดียว
36:18ไปโดนอะไรมา
36:20อะไร ทำอะไร
36:22ทำอะไร
36:24คุณปู
36:26อย่าบขาย
36:28เธอก็รู้ว่าฉันอย่าบขายได้แค่ไหน
36:30คุณปู คุณปูไม่มีสิทธิ์นะคะ
36:32อ้านสิทธิ์อ่ะ
36:34คุณปู อย่านะคะ
36:36อ้านสิทธิ์อะไร
36:38ฉันจะบอกให้นะ
36:40ด้วยเงิน 4 ล้านอะ
36:42ฉันมีสิทธิ์
36:44ฉันไม่หยุด
36:46ทำอะไร
36:49เธอทำอะไรฉันได้นะ
36:51ขุดโป๊ะ ขึ้นกูไม่ไหมา
36:53หนูให้ป่าจริงๆ นะค่ะ
36:56จะทำอะไรฉัน
37:01ลองดีหรอ
37:09คุณป๊อ! คุณป๊อ!
37:11นี่มันเกิดอะไรขึ้นนะ
37:15จะทำอะไรของเธอค่ะ
37:18เฮ้ย ลืม
37:25ไว้ ลืม
37:27ถ้าไม่ว่ายทำไม
37:29รีบในยังใจทำเรารอกสิ แล้ว
37:31ข้าค่ะ
37:32พี่ฉัน
37:33พี่ฉัน
37:34พี่ฉัน
37:35ไปรงยาบาลนะฮะ
37:48ไม่เป็นไรนะฮะ
38:15ไม่เป็นไรนะฮะ
38:18พี่ฉัน
38:33จนค่ะ
38:44เร็ว
38:48ขึ้นปุ๊ก
38:50เป็นอย่างไรบ้างค่ะ
38:56เฮียบแห 앉ให้เรียบ翻แล้วนะคะ
38:58เดี๋ยวอย่าเด ไปชำระ Tang ที่ห้องการเงินนะคะ
39:00แล้วก็รับยาลกับบ้านได้เลยค่ะ
39:02ส่วนใบนัดล้างแผนรอสองครู้或ือค่ะ
39:04ขอบคุณมากนะคะ
39:08ขนาดชั้น...
39:09เปิด수가ต้องรอ instance ของการปุ๊กที
39:11ครับผมไม่ต้อง
39:12ฉันไม่ได้เป็นอะไรมากเamen
39:15จวงว่าแอดมิตีไหมคะ อยู่ใกล้หน่อนักจะปลอดภัยกว่าค่ะ
39:19มีเรื่องเยอะเลย ฉันบอกแล้วฉันไม่ได้เป็นอะไรมาก
39:22รีบไปจ่ายตังเลยเนี่ย จะได้รีบกลับ
39:27ค่ะ
39:28เยอะค่ะ นุ้ยขอโทษนะคะ นุ้ย
39:46อ่ะ ผู้โดนอย่างนี้สบ้างก็ดีนะนม
39:49นั่นกันสิคะ สมน้ำหน้าเนอะ
39:52โทษ อย่าพูดอย่างนี้กันสิคะ
39:55นุ้ยิ่งรู้สึกผิดอยู่
39:57แต่ถ้าคับคุณปุ Karma gon Arbery
40:00แล้วคุณนุ้ยสู้กลับ มันก็ไม่น่าจะผิดอะไรนะคะ
40:04นั่นกันสิ
40:06นุ้ยกว่าคิดมากเลยนะ
40:08อยthinking ไม่ให้คิดมาก แต่น่าจะอยู่ยากแล้วค่ะงานเนี่ย
40:13คุณปุต้องโกร pants นุ้ยมากแน่ๆ
40:15คุณปุน้ยไม่เท่าไหนเหรอค่ะ
40:17แต่
40:21แปลอะไรเหรอช่วง
40:22ไม่มีไรค่ะ ไม่มีไรนอนองน่ะ
40:27อ๋อ เสียงรถ มันจะมากันแล้วล่ะค่ะ
40:52คุณปู๋คะ หนูอี้ขอโทษ
40:54คุณจวง ต่างไปช่วยฉันให้ห้อมหน่อย
40:57อ่ะ ค่ะ
41:09ถูก ถูกยากคุณคุณครับ นม
41:12เอามานี่พี่ฉัน อยู่ฉันเอาไปให้เอง
41:15อยู่เฉยๆเถอะ เอามานี่
41:19ให้คุณรุยเอาไปให้ดีกว่า
41:23ว่าไงนะคะ
41:35ว่าไงค่ะ คุณนุย
41:37จะขึ้นไปไหม
41:39ค่ะ นุยขึ้นไปเองค่ะ
41:44แน่ใจนะนุย
41:45ถ้าลำบากใจ ก็ไม่ต้องก็ได้นะ
41:49ไม่ค่ะ นุยอยากไป ขอโทษคุณปู
41:58เดี๋ยวสิ
42:00ฉันไปด้วย
42:02ค่ะ
42:03อืม เห็นไหมนุย ฉันบอกแล้ว
42:12เฮ้ย ก็จะยืนเฉิมยะทำไมเล่า
42:14ตามไปสิ ใครตาม
42:16หล่อนแล้วแหละ
42:18โอ้ย
42:19ฉันม่วมพุดี นุมสุดไปแล้วนะ
42:20เฮ้ย ช่วมเดี๋ยวก่อนสิ
42:23โอ้ย
42:25กี่
42:26ยังเจ็บแผ่อยู่ไหมคะ
42:30ถ้าชาอยู่นิดหน่อย
42:33ก็ไม่น่าจะต้องใช้ความรุ่นแรงกันเลยนะคะ
42:40ฉันจะนอนแล้ว
42:42ไปพากเจอคุณโจม
42:45คืนนี้ ให้โจวงเฝ้าไข้คุณปูนะคะ
42:49โจวงเป็นห่วงคุณปู
42:51คุณนอนไม่หลับแน่ๆ
42:53ฉันไม่เป็นไรมาก
42:57แต่ว่า จวงอยากอยู่นะคะ
43:00แต่ถ้าเธออยู่เนี่ย ฉันนอนไม่หลับ ฉันลำขาด
43:06คุณปู
43:09ฉันจะพากแล้ว ถ้าคงไม่อยากทำให้ฉันหุดหยิดไปมากกว่านี้นะ
43:14ค่ะ
43:23เฮ้ย เดี๋ยวสินุย ฉันไปด้วย
43:29เฮ้ย เดี๋ยวสินุย ฉันไปด้วย
43:31เฮ้ย เดี๋ยวสินุย ฉันไปด้วย
43:32เฮ้ย
43:33เฮ้ย
43:35เฮ้ย
43:37เฮ้ย
43:39เฮ้ย
43:41เฮ้ย
43:43เฮ้ย เดี๋ยวสินุย ฉันไปด้วย
43:45เฮ้ย
43:47เอ่อ
43:49อับปูนอนแล้วหรอคะแม่
43:51อืม
43:53นักที่เจายามให้คุณปูค่ะ
43:55จะรับควรคุณปูเลยจ๊ะ
43:57คนเจ็บต้องพักผ่อนเยอะๆ
43:59เธอไม่รู้หรอจ๊ะ
44:01อืม พรุ่งนี้ค่อยมาเยี่ยมอับปูก็ได้นะน้วย
44:07ค่ะ ฉันว่าอย่าพึ่งเลย
44:09รอให้คนปูสบายใจขึ้นก่อนดีกว่า
44:11เธอลืมไปแล้วหรอว่าเธอทำอะไรเอาไว้
44:13คนปูเขาโกรดมากนะรู้ไหม
44:15เฮ้ย เนื่อยจังว่านี้ไม่แต่เรื่อง
44:17เธอนี้ชั่งคืออย่านหาเรื่องจริง
44:19เฮ้ย เนื่อยจังว่านี้ไม่แต่เรื่อง
44:23เธอนี้ชั่งคืออย่านหาเรื่องจริง
44:25เธอนี้ชั่งคืออย่านหาเรื่องจริง
44:39ไม่ต้องกังวนนะนุย
44:41เดี๋ยวพรุ่งนี้อับปูก็อารมดีขึ้นแล้วล่ะ
44:45ก็ไปค่อยว่ากันใหม่
44:47แต่คือเนี่ย นุยต้องพักผลก่อนนะ
44:50ไปนอนเถอะ
44:55ค่อย ค่อยนะคะ
45:09ยังเจ็บแหละอยู่ไหมคะ
45:18ขออนุยตค่ะ
45:20อาหารชาได้รี่ยังจะนม
45:22ได้แล้วค่ะ
45:25คุณปุ๊ จะทานเลยไหมคะ
45:27อับเลย
45:29แพงงั้นเดี๋ยวจวงป้อนนะคะ
45:31เป็นต้องคุณจวง
45:33ฉันทานเองได้
45:35คือคุณจวงเหนื่อยแล้ว
45:37ไปพักเธอค่ะ
45:39เดี๋ยวตรงนี้
45:41นมกับคุณนุยจะดูแลต่อเองนะคะ
45:43ฉันทานเองได้
45:45คือคุณจวงเหนื่อยแล้ว
45:47ไปพักเธอค่ะ
45:49เดี๋ยวตรงนี้
45:51นมกับคุณนุยจะดูแลต่อเองนะคะ
45:53ฉันไม่เหนื่อยหรอกจ๊ะ
45:55ไม่เคยเหนื่อยเลย
45:57คุณจวงเหนื่อยก็ไปพักเธอ
46:00แต่ว่า
46:01ให้พระยายฉันดูแลฉันเธอ
46:03แล้วจวงหละคะ
46:05จวงไม่ใช่
46:07คุณจวง
46:13ฉันบอกให้ไปพักก็ไปพักเธอนะ
46:15ค่ะ
46:17คุ้าง
46:19คุ้ ustedes
46:21คุ้ท
46:24ทัล
46:25น้อย
46:35คุ้ท
46:42อยู่
46:43งั้น
46:44น้��� Shooting
46:46ไปก่อน
47:01อ่ะ คุณนุยคะ
47:03คุณผู้ยังเจ็บอยู่เลย
47:05ดูแลเธอหน่อยสิคะ
47:11พี่ขอโทษนะคะ
47:13ฝาดมาได้
47:16เจ็บเจ็บทาย
47:18แต่อีกตั้งค่ะ
47:20นม
47:22อืม
47:24อ่ะ ทางข้าวกันตามสบายเลยนะคะ
47:27เดี๋ยวสักพักใหญ่ๆ
47:29นมจะให้ช่วงเดี๋ยวเอากาแฟกันมาให้
47:32อืม
47:34อืม
47:36อืม
47:38อืม
47:40อืม
47:42อืม
47:44อืม
47:46อืม
47:48อืม
47:50อืม
47:52อืม
47:54อืม
47:56อืม
47:58อืม
48:00อืม
48:02อืม
48:04อืม
48:06อืม
48:08อืม
48:10ทำไมมันคือแม่ไม่เยี่ยมฉัน
48:13ใจร้าย
48:15คือ
48:16นื้ยจะมาแล้วค่ะ
48:19แต่ว่า
48:20แต่ว่าอะไร
48:22เปล่าค่ะ
48:27ไม่มีอะไร
48:28คุณพูดทานต่ออีกนิดนะคะ
48:31อีกสองคำก็จะหมดแล้วค่ะ
48:33ว่า
48:35อีกแค่สองคำอีกเหรอ
48:37ฉันอยากจะกินแบบนี้
48:40ไม่ตลอดเลยค่ะ
48:48แล้ว
48:49คุณพูยังเจ็บอยู่ไหมคะ
48:52เจ็บสิ
48:54ถามไม่ได้
48:56นุย
48:58ฉันรู้ นุยไม่ได้ตั้งใจ
49:01ไม่มันได้หรอก
49:03นุยตั้งใจค่ะ
49:05นุย
49:08นุยตั้งใจจริงๆ
49:09ตั้งใจจะฝ่าเต็มแรงเลยแล้วค่ะ
49:12ก็คุณพูดังแกนไว้ก่อน
49:14แล้ว
49:15ถ้าคุณพูทำกับนุยอย่างนี้อีก
49:17นุยจะ
49:18จรное
49:19จรidelity
49:20นุยจะทำอะไรฉัน
49:23อิทยาล
49:24อิทยาล
49:25ฉันถามว่าจะทำอะไรฉัน
49:27- ชอน
49:29อ่ะ
49:59จะแยงสุดลุกไหม
50:05ว่าไง
50:10ช่วยด้าว่าเธอจะทำอะไรฉัน
50:13อย่าเข้ามานะครับ
50:18เดี๋ยวเดี๋ยวหนูจันเย็น
50:20ค่อยค่อยคุดก็ได้
50:22ไม่เอานะ
50:23เอาล่ะเอาล่ะ จันเย็น
50:26จันเย็น จันเย็นนะ ค่อยๆพูดกันหนุย จันเย็น
50:38หนุยไม่อยากทำแบบนี้เลย แต่
50:41ฉันขอโทษ ฉันจะประยาไม่เกิดเรื่องแบบนี้
50:47ฉันก็ไม่อยากให้เราสองคนทะเลาะกันแบบนี้เลย
50:58หนุยไม่อยากอยู่แบบนี้
51:03หนุยนอลมานใจ
51:17เพื่อ เธอแล้ว ugคามปกตตกนías
51:23ขอโทษทีรัก ขอโทษทีรักซะที่นเย็น
51:30ขอโทษทีรัก Access 황ททีรักดาล
51:33ขอโทษทีรักรุย์
51:39ขอโทษทีรักดาล
51:42ขอโทษทีรักดาล
51:44แม่ฮะ
51:57อย่าห่วงอาปูเขาเลยฮะแม่
52:02อาปูเขายังเสร็จเลยนะ
52:04ส่วนแม่นุยนั้นก็ไม่ดูเรื่องนู้ราวอะไร
52:06ใครจะปีรู้เกิดบ้าขึ้นมา
52:08เอาไลไล่ฟ้านอาปูกแกอีกอ่ะ
52:11นุยเขาไม่ทำอย่างนั้นหรอกฮะแม่
52:15ถ้าอาปูไม่ไปรังแกเขาก่อนนะฮะ
52:19เขาเป็นสามีพระยากันฮะแม่
52:23ปล่อยเขาบ้างถึงฮะ
52:30เต็น พูดออกมาจากใจหรือเปล่าลูก
52:34ฮะ
52:36แชนแนปปี้เหรอ
52:37ที่เห็นนุยก็สื่อสมการอาปูแบบนี้
52:40ก็โอเคนี่ฮะ
52:43จริงหรอ
52:44จริงสิฮะ
52:46แต่แม่ว่า
52:48นุยเขาดูไม่แค่ปี้นะ
52:50เขาน่าจะอื่นอัดอ่ะ
52:52ทำไมแม่ถึงคิดอย่างนั้นหรอฮะ
52:55Saud..ทำไมแม่ถึงคิดอย่างนั้นเหรอ
52:59ก็NOHY เขาไม่ليรักกระปูหนิ
53:02เ� Raw ก็รู้ว่าเขาไม่อยู่ที่บ้านหลังนี้เพราะอะไร
53:05จริ Virtua เชอน manqueมันเรื่องของแม่เขานะฮะ
53:07สวนตัวนุย...
53:08แبว่า..นุยเขาไม่น่าจะชอบคนที่แก่กกว่ามากขนาง 하루นี้หรอกนะ
53:12อายุหังลัatro部ไม่เต็น
53:16เจน..เจนต้องเห็นใจหน restaurantsให้ได้แมกๆนะลูก
53:20แม่เห็นว่านุยเขา щ pakuaเจ้นไ腦 Rudolph
53:25เวลาเขาไม่สบายใจ
53:28ก็มาคุยให้ฟังนะ
53:29นั่นไง
53:30แม่เขาใจหนุยเขานะ
53:33แล้วก็เห็นใจเขามากด้วย
53:34อยากจะแบ่งบาวความดังเก็นของเขาบ้าง
53:38อีกอย่ะ
53:40แม่รู้นะ
53:41ว่านุยเขาพาร์จใจจะอยู่กับเจ้นมากกว่า
53:44อะไรนะฮะ
53:46เจ้นก็รู้ ว่าในบ้建ทหลังนี้
53:48นุยเข้าไว้ใจเจนมากที่สุดไม่ใช่เหรอลูก
53:54ก็ใช่ฮะ
53:56เจน รู้อะไรไหม
53:59นุยเข้าอาจจะต้องการที่เพิ่มก็ได้นะ
54:03เจนเป็นน้ำหรอเลี้ยงใจนุยเขา
54:06รู้ตัวไหมลูก
54:18สนบสนุนโด
54:20นุย นุยได้ยินไหม
54:22ได้ยินสิ
54:24เป็นอาจสภัยแค่
54:26ก็ต้องอย่างนี้ได้ยังไง
54:28อัพู อัพูช่วยแม่ด้วยฮะ
54:30มีรู้สึกผิดกับคุณตวงมาก
54:32ถ้าไม่มีหน้อยอยู่สักคน
54:34ปัญหาทุกอย่างมันก็ไม่เกิด
54:36พระป่าบอกแล้วใช่ไหม
54:38ว่าอย่าเครียวคนแปลกหน้า
54:40อย่าไว้ใจใครอ่ะ
54:42คือ ฉันเห็นเด็กเด็กเขา
54:44สนบสนุนโดย
Recommended
45:35
|
Up next
56:41
55:41
54:42
55:01
53:04
42:31
57:20
55:27
53:48
1:33:41
40:33
1:44:00
57:46
53:53
40:43
Be the first to comment