- 10 months ago
Serial to świetne medium do zabawy formą. Często to właśnie te odbiegające od normy odcinki zapadają w pamięć najbardziej. I dziś właśnie o takich epizodach opowie Damian - o odcinkach, które łamały zasady seriali i znacząco różniły się od tego, do czego dana produkcja nas przyzwyczaiła.
✔ Nasz główny kanał: https://www.youtube.com/user/TVGRYpl
✔ Instagram tvfilmy: https://www.instagram.com/tvfilmy.yt/
✔ TikTok tvfilmy: https://www.tiktok.com/@tvfilmy_tiktok
✔ Nasz Discord: https://discord.com/invite/tvgrypl
✔ Nasz serwis filmowy: https://filmomaniak.pl/
Znajdź nas na:
Instagram Damiana: https://www.instagram.com/tu_kwiatkowski/
Instagram Oskara: https://www.instagram.com/oskar.wadowski/
Instagram Rusnara: https://www.instagram.com/szrusnarczyk/
Instagram Szupiego: https://www.instagram.com/szupiiiiii/
✔ Nasz główny kanał: https://www.youtube.com/user/TVGRYpl
✔ Instagram tvfilmy: https://www.instagram.com/tvfilmy.yt/
✔ TikTok tvfilmy: https://www.tiktok.com/@tvfilmy_tiktok
✔ Nasz Discord: https://discord.com/invite/tvgrypl
✔ Nasz serwis filmowy: https://filmomaniak.pl/
Znajdź nas na:
Instagram Damiana: https://www.instagram.com/tu_kwiatkowski/
Instagram Oskara: https://www.instagram.com/oskar.wadowski/
Instagram Rusnara: https://www.instagram.com/szrusnarczyk/
Instagram Szupiego: https://www.instagram.com/szupiiiiii/
Category
🎥
Short filmTranscript
00:00Serial to świetne medium do zabawy formą.
00:03W przeciwieństwie do filmu, w swoich ramach może zawierać większy fragment przedstawianej historii,
00:08czy większy fragment przedstawionego świata.
00:11Może skupiać się na z pozoru nieistotnych detalach, czy elementach,
00:14które finalnie zgrabnie łączą się z wątkiem głównych bohaterów.
00:18Może też kokietować widza większą różnorodnością i oryginalnymi pomysłami,
00:23których wciśnięcie do filmu oznaczałoby brak poszanowania czasu odbiorcy.
00:27A tak, wręcz przeciwnie. Takie epizody są często zapamiętywane na długo
00:32i rzadko budzą negatywne wspomnienia.
00:35No chyba, że wasz ulubiony serial na ten jeden odcinek zmienia się w musical.
00:39Wtedy raczej trudno powstrzymać lecącego kapcia w stronę ekranu.
00:50Trudno było powstrzymać rozgoryczonych fanów, którzy rzucili się na serwisy filmowe
00:55w celu wystawienia negatywnych ocen temu jednemu odcinkowi Stranger Things.
00:59No bo wiecie, to za co fani pokochali ten serial to nostalgia i klimat.
01:04Klasyczne sci-fi z elementami horroru, ale takie przypominające critersów,
01:09czy pogromców duchów, w dodatku z doskonałą oprawą audiowizualną
01:13i zgrabnie napisanymi postaciami.
01:15A odcinek The Lost Sister nie ma żadnej z tych rzeczy.
01:18Po gęstniejącej z odcinka na odcinek akcji,
01:22widz w pewnym momencie wrzucony jest w świat cyberpunkowej pseudogangsterki,
01:26który ma mu tylko pokazać, że Nastka nie jest jedyna w swoim rodzaju.
01:30Bardzo dziwny zabieg, który jako pierwszy odcinek sezonu
01:33może nie wywołałby tak dużej ilości negatywnych opinii
01:36i pozwoliłby scenarzystom popchnąć serial w nieco innym kierunku.
01:41A tak, dostaliśmy mało interesującą historię,
01:44niespójną z dotychczasowym światem
01:45i w dodatku wybijającą widza z rytmu.
01:48O tym, jak wprowadzać taki zabieg do drugiego sezonu serialu,
01:51producenci Stranger Things mogliby się uczyć od...
01:55komika.
01:55Aziz Ansari to aktor i reżyser,
01:58którego większość osób może kojarzyć z serialem Parks and Recreation.
02:01Jednak w swoim dorobku artystycznym ma on stworzenie serialu,
02:05specjalista odniczego.
02:06W serialu tym, a właściwie w dwóch sezonach, które tworzył,
02:10wystąpił w roli aktora hinduskiego pochodzenia,
02:12poszukującego swojego szczęścia w branży filmowej.
02:15I tak jak pierwszy sezon to przyjemna i bezpieczna komedia romantyczna,
02:19tak po jego sukcesie w drugim sezonie Aziz z ekipą
02:22zaczęli pozwalać sobie na znacznie więcej.
02:24Dzięki temu dostaliśmy świetny włoski odcinek
02:27W czerni i bieli,
02:28czy odcinek New York I Love You.
02:30I to właśnie ten drugi jest doskonałym przykładem,
02:33jak odczepienie się kamery od głównych bohaterów
02:35może pozytywnie wpłynąć na serial.
02:38Odcinek ten skupia się na mieszkańcach tytułowego miasta,
02:41właściwie na trójce bohaterów, z których perspektywy oglądamy tę metropolię.
02:46Główni bohaterowie serialu pojawiają się tu tylko na moment,
02:49a coś co scala ich z historią trójki nieznajomych, to wspólny finał.
02:54Nieprzypadkowo wspomniałem też o perspektywie,
02:56bo każda z trzech osób to nie tylko inna historia,
02:59ale też inne spojrzenie na otaczającą rzeczywistość.
03:02Rutynowe zajęcie jakim jest praca na recepcji
03:05wiąże się z monotonią,
03:06co również widoczne jest w pracy kamery.
03:08Z taksówkarzem nieznoszącym filmowych spoilerów
03:11wyruszamy w podróż po mieście.
03:13Jego perspektywa to coś w rodzaju night ride,
03:15któremu towarzyszą teledyskowe wręcz obrazki.
03:18Najciekawiej jednak jest w momencie poznania
03:20głuchoniemej bohaterki.
03:22Serial wówczas wycina cały dźwięk
03:24i w kompletnej ciszy obserwujemy jej problemy z partnerem.
03:28Tak się to powinno robić.
03:29Niemy spektakl pełen goryczy i humoru.
03:33To zupełnie jak Bojack Horseman
03:34i odcinek Fish Out of Water.
03:38Jedna z najodważniejszych
03:39i najbardziej nietypowych chwil w historii serialu.
03:43Produkcja, która zazwyczaj bezlitośnie obnażała hipokryzję Hollywood,
03:46nagle milknie.
03:48Dosłownie.
03:49Bojack trafia do podwodnego miasta,
03:51Pacific Ocean City,
03:52miejsca, które jest dla niego całkowicie obce.
03:55Nie rozumie jego zasad
03:56i nie potrafi się w nim odnaleźć.
03:58Widzowie przywykli do tego,
04:00że Bojack jest bohaterem przesadnie elokwentnym.
04:03Jego cięte riposty,
04:05autoironiczne monologi
04:06i cyniczne przemyślenia
04:07to fundamenty tego,
04:09jak funkcjonuje zarówno w świecie przedstawionym,
04:11jak i w oczach odbiorcy.
04:13A tu nagle wszystko zostaje mu odebrane.
04:16Zostaje sam,
04:17bez słów,
04:18zdany tylko na gesty
04:19i mowę ciała.
04:20I to sprawia,
04:21że widzimy go w zupełnie nowym świetle.
04:24Cały odcinek przypominający w swojej formie
04:26między słowami
04:27Sophie Coppoli
04:27początkowo wydaje się
04:29lekką,
04:29humorystyczną przygodą.
04:31W końcu Bojack jak to Bojack
04:32wplątuje się w absurdalne sytuacje
04:34i nieporozumienia.
04:36Ale im dalej,
04:37tym bardziej zdajemy sobie sprawę,
04:38że to opowieść o samotności,
04:40o niespełnieniu
04:41i o tym,
04:42jak często nie potrafimy wyrazić tego,
04:44co naprawdę uczujemy.
04:45Nawet jeśli mamy wszystkie słowa świata do dyspozycji.
04:48Ostatecznie w Fish Out of Water
04:50kończy się dokładnie tak,
04:52jak przystało na Bojacka Horsemana.
04:54Gorzko,
04:55refleksyjnie
04:55i melancholijnie.
04:57I choć przez te dwadzieścia kilka minut
04:58serial wydaje się całkowicie inny niż zwykle,
05:01jego duch pozostaje nienaruszony.
05:04W kolejnym przykładzie twórcy również postanowili
05:06wywrócić konwencję serialu
05:08do góry nogami.
05:09Breaking Bad słynie z napięcia,
05:11gwałtownych zwrotów akcji
05:13i dramatycznych starć.
05:14Ale w odcinku Fly
05:15tempo nagle zostało zatrzymane,
05:17a cała historia została zamknięta
05:19w czterech ścianach
05:20laboratorium.
05:21Powód tego zabiegu jest dość brozaiczny.
05:24Pieniądze.
05:25I choć wiele seriali
05:26z tej samej przyczyny
05:27musiało podejmować
05:28podobne decyzje,
05:29tak w kwestii oryginalności
05:30to właśnie Fly
05:32wywija się na tle pozostałych.
05:34W momencie,
05:34gdy sezon trzeci
05:35zaczął nabierać rozpędu,
05:37widzowie otrzymali
05:37pogoń za owadem
05:38pełną symbolicznych odniesień.
05:40Gdyby Breaking Bad było lekturą,
05:42ten odcinek byłby
05:43mokrym snem
05:44każdego pololisty.
05:45Choć odcinek ten
05:46był pewnym zapychaczem,
05:47który również oberwał
05:49od części fanów,
05:50w końcu,
05:50podobnie jak w Stranger Things,
05:52sezon nabierał
05:52pewnego rozpędu
05:53i raczej oczekiwano
05:55kolejnych szokujących wydarzeń,
05:56to jednak część z widzów
05:58doceniła ten smutny obraz obsesji,
06:01bezsilności
06:02i poczucia winy
06:03za jego klaustrofobiczny charakter,
06:05pełen napięcia
06:06i gęstej atmosfery.
06:08Ale dość tego smutku.
06:10Dla utrzymania balansu
06:11przydałyby się piosenki.
06:13Nie, Boże, proszę, nie!
06:15Alphaba.
06:16Nie!
06:16Glenda.
06:17Nie!
06:17From penis to vagina.
06:19Nie!
06:20Choć patrząc na nominację
06:21do tegorocznych Oscarów,
06:23można odnieść wrażenie,
06:24że musicale wracają do mody,
06:26to jednak wielu widzów
06:27na same śpiewane sceny
06:28dostaje białej gorączki.
06:31Szczególnie, gdy pełne choreografii utwory
06:33lądują w ulubionym serialu
06:35ni stąd, ni zowąd.
06:36A kto najlepiej pomoże
06:37na białą gorączkę?
06:39Lekarze.
06:40Chociaż nie.
06:41To nie najlepszy przykład.
06:42W końcu i sami doktorzy
06:43potrafią być chorzy.
06:45Właśnie w The Scraps
06:45ten jeden odcinek
06:47stał się musicalem.
06:50Serial, który wielokrotnie balansował
06:51na granicy surrealizmu
06:53i dramatycznej rzeczywistości,
06:55postanowił zrobić
06:55kolejny krok w stronę absurdu.
06:58I to z przytupem.
06:59Odcinek My Musical
07:00to jeden z najbardziej eksperymentalnych
07:02epizodów w historii serialu.
07:04Twórcy nie wrzucili jednak
07:05śpiewu na siłę.
07:06Całość fabularnie uzasadniono
07:07przypadkiem medycznym pacjentki,
07:09która w wyniku rzadkiego
07:10zaburzenia neurologicznego
07:12postrzega cały świat
07:13jako musical.
07:15Dzięki temu
07:15bohaterowie mogą
07:16bez skrupułów
07:17wyrażać swoje emocje
07:19w rytm
07:19wpadających w ucho piosenek.
07:21Od zabawnych utworów
07:22o wypróżnianiu
07:23po poruszające wallady
07:25o przyjaźni i przemijaniu.
07:26Co ciekawe,
07:27odcinek, który na papierze
07:28mógł wydać się
07:29czystym szaleństwem
07:30okazał się jednym
07:31z najlepiej ocenianych
07:32i zapamiętanych
07:33w całej historii Scraps.
07:35To dowód na to,
07:35że śpiewany epizod w serialu
07:37może działać
07:38pod warunkiem,
07:39że jest dobrze przemyślany
07:40i ma sens w ramach
07:41świata przedstawionego.
07:43A kiedy w jakimś
07:44serialowym zestawieniu
07:45padną hasła
07:46absurd
07:46czy surrealizm,
07:48wówczas nie może zabraknąć
07:49w nim postaci
07:50Tana Harmona.
07:51Współtwórca serialu
07:52Rick and Morty
07:53jest mistrzem
07:53dekonstrukcji gatunków
07:55i zabawy formą.
07:56I tak jak w animowanym serialu
07:57o przygodach
07:58naukowca Chlora
07:59i jego wnuka
08:00odstępstwa od reguły
08:01pojawiają się
08:02praktycznie w każdym odcinku
08:04tak w jego innej produkcji.
08:06Community
08:06te momenty odklejenia
08:07od rzeczywistości
08:08są po prostu
08:09bardziej wyraziste.
08:11W samej strukturze
08:11Community
08:12to dość przyziemna historia.
08:14Grupa dorosłych ludzi
08:14z różnych środowisk
08:16z różnych powodów
08:17decyduje się na naukę
08:18w podrzędnym koledżu.
08:20W tym kontekście
08:20każde odchylenie od normy
08:22wydaje się jeszcze bardziej
08:23uderzające.
08:25Harmon jednak uwielbia
08:26jak i grać z konwencją
08:27i udowatnia,
08:28że nawet serial
08:29osadzony w pozornie
08:30realistycznych ramach
08:31może bawić się
08:32narracją na niespotykaną skalę.
08:35A jednym z najlepszych
08:36przykładów tej zabawy
08:37jest pewien świąteczny odcinek.
08:39W tym epizodzie
08:40serial dosłownie
08:41zmienia swoją formę
08:42przeobrażając się
08:43w animację poklatkową,
08:45która zawsze przywoływała
08:46w mojej głowie animację
08:47Robot Chicken.
08:48Jednak to nie tylko
08:50stylistyczny eksperyment.
08:51To także głęboko
08:52symboliczna podróż
08:53w psychikę
08:54jednego z bohaterów
08:55Abeda,
08:56który nagle zaczyna
08:57postrzegać cały świat
08:58w tej formie.
08:59Tak zaczyna się
09:00surrealistyczna wyprawa
09:01przez zimową krainę czarów,
09:03w której każdy z bohaterów
09:04zostaje przypisany
09:05do klasycznych archetypów
09:07z dziecięcych bajek.
09:08Jednak pod warstwą
09:09bajkowej opowieści
09:10kryje się smutna,
09:11emocjonalna historia
09:12o samotności,
09:14wyparciu
09:14i poszukiwaniu sensu
09:16w popkulturze.
09:17To idealne połączenie tego,
09:18co komuniki robi najlepiej.
09:20Żonglowania konwencją humoru
09:22i autentycznych emocji.
09:23No dobra,
09:24a co gdyby na ten jeden moment
09:25serial stał się
09:26zupełnie czymś innym?
09:28Na przykład
09:28programem telewizyjnym.
09:31Odpowiedź na te pytanie
09:32można znaleźć w mokumencie
09:33What We Do In The Shadows.
09:35Jeden z odcinków tego serialu
09:36o codziennym życiu wampirów
09:38mogłaby śmiało poprowadzić
09:39Katarzyna Dowbor.
09:41To jest nieprawda.
09:42Bo tak,
09:42serial ten
09:43na jeden epizod
09:44stał się pełnoprawnym programem
09:46o remontowaniu domów.
09:47Z całą otoczką tych produkcji
09:50i ich naleciałościami.
09:52Krzykli wyprowadzący,
09:54identyfikacja graficzna,
09:55przesadnie dramatyczne zapowiedzi
09:57i charakterystyczne telewizyjne
09:59przejścia między scenami.
10:00Ten odcinek miał to wszystko.
10:02To nie tylko absurdalny eksperyment,
10:04ale też genialna parodia tego,
10:06jak bardzo formaty reality TV
10:08działają na schematach.
10:10Bo choć wampiry wciąż pozostają sobą,
10:13cały świat wokół nich
10:14nagle dostosowuje się
10:15do konwencji telewizyjnego show
10:17o remontach.
10:18A kojarzycie Atlantę?
10:20W sensie,
10:21jasno pewnie kojarzycie,
10:22chociażby z organizacji
10:23letnich igrzysk olimpijskich.
10:25Ale mi chodzi o serial.
10:26Jednym z najbardziej unikalnych
10:27aspektów serialu Atlanta
10:28jest jego nieprzewidywalność.
10:31Zarówno pod względem fabularnym,
10:32jak i stylistycznym.
10:34Serial regularnie przechodzi
10:36między gatunkami,
10:36mieszając dramat obyczajowy,
10:39komedię,
10:39thriller psychologiczny,
10:41czy nawet horror.
10:42Zasiadając po raz pierwszy
10:44do tej produkcji,
10:45po kilkunastu minutach z nią,
10:46ma się wrażenie,
10:47że serial ten eksplorować
10:49będzie tematy związane
10:50z tożsamością,
10:51ubóstwem i sukcesem
10:53w branży muzycznej.
10:54Jednak wystarczy dotrwać
10:55do sceny w autobusie,
10:56by zrozumieć,
10:57że coś z tym serialem
10:58jest nie tak.
10:59Że to nie będzie kolejna historia
11:00przedstawiająca schemat
11:02From Zero to Hero,
11:03a raczej surrealistyczne bagno,
11:05które już złapało
11:06nasze kostki,
11:07a my zaczynamy się
11:08delikatnie szamotać.
11:10Dzięki temu
11:10dostajemy takie odcinki
11:12jak fałszywy dokument
11:13o czarnoskórym twórcy
11:15postaci znanej z animacji
11:16Walta Disneya,
11:17Goofim,
11:18genialny thriller
11:19z odcinka
11:19Teddy Perkins,
11:21który trzyma w napięciu
11:21bardziej niż niejeden
11:22wyprodukowany dziś horror
11:24i który to powinni wyświetlać
11:25na Olyxie
11:26w kategorii
11:27oddam za darmo.
11:28Jednak najlepszym przykładem
11:30zboczenia z fabularnych torów
11:31i podobnie jak w przypadku
11:32What We Do In The Shadows
11:34pełną zmianą formatu
11:35jest odcinek
11:36Ban.
11:37To odcinek,
11:38który całkowicie dekonstruuje
11:40tradycyjną narrację serialową.
11:42Nie zawiera
11:42żadnych bezpośrednich wydarzeń
11:44związanych z główną fabułą Atlanty
11:46i funkcjonuje
11:47jako osobny projekt.
11:49Stylizowany jest on
11:50na program publicystycznym
11:51emitowanym na fikcyjnym kanale
11:53Black American Network.
11:55Całość przypomina
11:56rzeczywiste formaty telewizyjne,
11:58takie jak
11:58talk show na CNN
11:59czy dyskusyjne programy,
12:01ale z wyraźnym przerysowaniem.
12:03Wiecie, oglądacie sobie serial,
12:05klikacie
12:06odtwórz kolejny odcinek,
12:07a zamiast spodziewanej kontynuacji fabuły
12:09wlatują jakieś telewizyjne dżingle,
12:12studio
12:12i zajawka
12:13tematu odcinka.
12:14Delikatnie zakłopotani
12:15śledzicie dość dziwną historię.
12:17Dziwną, bo w końcu dyskusja
12:18skupia się tu wokół postaci Antuana,
12:21który twierdzi,
12:22że jest w rzeczywistości
12:2335-letnim
12:24białym mężczyzną.
12:26Cała rozmowa wymyka się
12:27spod kontroli prowadzącego
12:29ku uciesze jednego z zaproszonych ekspertów,
12:31rapera Paperboya,
12:33a jej plot twist
12:34zostaje z widzem na długo.
12:36Świetny,
12:37wielowymiarowy spektakl,
12:39który dodatkowo dla większej imersji
12:40przeplatany jest z tematycznymi,
12:42komediowymi wręcz reklamami,
12:44które idealnie dopełniają
12:46temat dyskusji.
12:47Założę się, że i Wy macie
12:48jakieś świetne przykłady,
12:50które idealnie wpisują się
12:51w temat tego odcinka.
12:53Podzielcie się nimi
12:54w sekcji komentarzy.
12:55Ja tymczasem uciekam
12:56i będę namawiał Oscara
12:57na zmianę formatu
12:59następnego odcinka.
13:01Może zrobimy samo gotowanie?
13:03TV Kuchnia, czy coś?
13:07Trzymajcie się,
13:08do następnego.
13:09Cześć!
13:14Dziękuje za oglądanie!
13:16Dziękuje za oglądanie!
13:17Dziękuje za oglądanie!
13:23Dziękuje za oglądanie!
13:23진짜
Be the first to comment