Dlaczego aktorzy nienawidzą scen jedzenia

tvfilmy

Jedzenie. Każdy lubi jedzenie, prawda? Okazuje się, że aktorzy przy pracy niekoniecznie i dziś porozmawiamy sobie o tym dlaczego. Artykuł na temat Brada Pitta: https://www.seattletimes.com/life/food-drink/have-you-ever-noticed-how-frequently-brad-pitts-characters-seem-to-eat-on-screen-heres-why-and-why-we-like-to-watch/  --- ✔ Facebook TvFilmy: https://www.facebook.com/Filmomaniakpl-104320947717013/ ✔ Instagram TvFilmy: https://www.instagram.com/tvfilmy.yt/ ✔ Nasz główny kanał: https://www.youtube.com/user/TVGRYpl

Transcript

00:00Cześć! Generalnie to lubimy jeść, prawda? Niektórzy z nas aż za bardzo.

00:08Ale jak sobie pomyślicie o tych wszystkich przepysznych posiłkach, o soczystych stekach, o super doprawionych burgerach?

00:16No to po prostu ślinka z ust cieknie.

00:20W filmach i serialach też często możemy zobaczyć aktorów, którzy odgrywają swoje sceny przy posiłkach.

00:25No i wiecie, zajadają, opowiadają, no i tam mniej lub bardziej przekonująco sobie ciamkają.

00:32Ale jeśli myślicie, że jest im z tym dobrze, to mylicie się, bo na przykład tego dnia po raz czterdziesty nagrywają tę scenę i znowu muszą jeść.

00:44Hej, hej! Żadne intro jeszcze. Jeszcze przecież nie powiedziałem o czym film ma być.

00:47Więc dzisiaj porozmawiamy sobie o tym, dlaczego sceny z jedzeniem są tak trudne do nakręcenia

00:53i dlaczego aktorzy, którzy muszą je nakręcić, wcale nie są z tego powodu zadowoleni.

01:06Pomysł na ten film wziął się tak naprawdę z krótkiego wywiadu z Julią Roberts dla Entertainment Weekly.

01:11W tekście z 2010 roku aktorka wspomina pracę przy filmie Jedz, módl się, kochaj

01:16i podkreśla ile pizzy musiała wszamać na potrzebę sceny kręconej we Włoszech.

01:20Roberts mówi, że zdjęcia tego trudnego dla niej dnia zaczęły się o ósmej

01:24i w ciągu 45 minut kręcenia zjadła gdzieś pomiędzy 8 a 10 kawałków.

01:29Oczywiście magia montażu powoduje, że aktorka wygląda jakby sobie z radością

01:32tutaj szamała ten jeden kawałek, a nie tak jak naprawdę była najedzona pizzą z da grasso

01:39nie mówiąc już o zerowej liczbie potrzeb.

01:42Jak więc naprawdę to działa?

01:44Zanim jednak przejdę do technicznej strony ogarniania jedzenia przez aktorów,

01:48chciałbym poruszyć aspekt o jeden krok wcześniej.

01:51Niecałe jedzenie, które widzimy w kadrze jest prawdziwe.

01:53W sumie można powiedzieć o dwóch stopniach nieprawdziwości,

01:56bo z jednej strony mamy chociażby kostki lodu zrobione z plastiku

02:00po to, żeby nie roztapiać się pod ciepłem bijącym z lamp na planie,

02:03a z drugiej strony mamy po prostu jedzenie, które udaje inne jedzenie.

02:09Takim przykładem jest surowe mięso użyte w jednej ze scen w Hannibalu,

02:12które tak naprawdę zostało zrobione ze zbóż.

02:15Janice Poon, stylistka żywieniowa, która odpowiadała za jedzenie w Hannibalu,

02:18wspomina, że zrobiła jagnięce języki z pszenicy i wody.

02:22Połamała odpowiednio zboże, wymieszała z wodą,

02:24dodała trochę różowego barwnika spożywczego,

02:26uformowała języki i przygotowywała wszystko na parze.

02:30Tak oto powstało wegańskie, surowe mięso,

02:32które w kadrze prezentowało się całkiem przekonująco.

02:36Praca stylisty żywieniowego to w ogóle jest niezły wyczyn

02:38i myślę, że jeszcze nie raz będziemy sobie dzisiaj do tego zagadnienia wracać,

02:41no bo to w końcu stylista żywieniowy odpowiada za to,

02:45jak wygląda każde jedzenie, które pojawia się wokół kamery.

02:49Swego czasu można było powiedzieć, że prawidłowość jest taka.

02:51Każde jedzenie, które leży w scenie, ale którego aktor nie tyka,

02:55jest sztucznym wytworem, którego nie należy ruszać.

02:59Co więcej, czasem może to być prawdziwe jedzenie,

03:02które zostało jednak w pewien sztuczny sposób poprawione,

03:05by ładniej wyglądać, przez co staje się niejadalny.

03:08Przykłady? A proszę bardzo.

03:11Ślady grillowania zrobione markerem, by pokazać,

03:13jak świetnie coś zostało wypieczone.

03:15Pomidor pokryty gliceryną, by pięknie mienił się w świetle.

03:19Czasem jest lepiej, bo zamiast lodów jest masa bezowa.

03:22No chyba, że jednak ktoś nalega na prawdziwe lody,

03:25to wtedy mrozi się je w docelowej formie,

03:27przykładowo w miseczce, w której mają się znaleźć na planie,

03:30a następnie tuż przed rozpoczęciem zdjęć

03:32pokrywa się je jeszcze gazem chłodzącym,

03:34na przykład chlorkiem etylu.

03:35Zdecydowanie jest to coś, czego nie chcecie potem znaleźć w swoich ustach.

03:40Styliści żywieniowi są dziś bardzo w cenie,

03:42ponieważ chociażby rosnąca jakość rejestrowanego obrazu

03:45oznacza, że sztuczne jedzenie od razu będzie przez widza zauważone.

03:49Trzeba więc przygotować wszystko tak, by było prawdziwe,

03:51nawet jeśli trochę podrasowane.

03:54Takie osoby wykonują zawód, o którego wadze mało kto myśli,

03:57patrząc na filmy z zewnątrz.

03:58No dobra, ale jeśli aktor faktycznie ma coś podczas sceny zjeść,

04:04wtedy należy oczekiwać, że jest to jadalne coś,

04:07co akurat widzimy na ekranie.

04:08Niech to będzie ten umowny kawałek pizzy.

04:10Przypomnijcie sobie to, co na początku przytoczyłem

04:12w kontekście Julie Roberts.

04:14W ciągu 45 minut zdjęć przebrnęła przez 8 do 10 kawałków pizzy.

04:18Jestem przekonany, że oczywiście skończyły one

04:20w różnym stopniu nadgryzienia

04:21i aktorka nie spałaszowała wszystkiego,

04:24ale chcąc, nie chcąc, musiała w dość krótkim czasie

04:26zjeść tego sporo.

04:28O tym samym mówią i piszą wszyscy aktorzy,

04:30którzy biorą udział w mniejszych lub większych produkcjach.

04:33Niektórzy oczywiście podejmują się wyzwania jedzenia na ekranie,

04:36zupełnie jak Barbara Streisand w Mama i ja.

04:38Aktorka i piosenkarka musiała odegrać scenę udziału

04:40w konkursie jedzenia steków.

04:42W ciągu trzech dni zdjęciowych ekipa filmowa

04:44wykorzystała w sumie ponad 130 kg mięsa

04:47na potrzeby tylko tej jednej sekwencji.

04:51Chris Oliver, czyli stylistka żywieniowa,

04:52która pracowała przy tym filmie,

04:54wspomina, że najtrudniejsza była jednak

04:56finałowa scena tej sekwencji,

04:58w której aktorka musiała wziąć do ust kęst steka

05:00i potem wypowiedzieć swoją kwestię.

05:02No niby wszystko jest okej,

05:03ale przerzucie steka czasem może zająć nam

05:06z jakiegoś powodu dłużej niż by się wydawało.

05:09Więc postanowiono skorzystać z arbudza,

05:13który został przysmażony w odpowiedni sposób

05:15no i kiedy aktorka wzięła go do ust,

05:17no to on się szybko tam rozpłynął

05:19i Barbara mogła spokojnie powiedzieć to,

05:21co miała do powiedzenia.

05:23Z innej strony mamy chociażby Midsommar

05:25i scenę, w trakcie której na talerzu

05:27każdej osoby siedzącej przy stole

05:28znajduje się danie z żółtkiem w środku

05:30i to danie nazywane jest okiem słońca.

05:33Co jednak zrobić w sytuacji,

05:34kiedy dzień zdjęciowy trwa 12 godzin,

05:36bo przecież wszystko musi zagrać

05:37i trzeba to nagrać porządnie,

05:39a żółtko przecież nie wytrzyma tyle

05:41w pełnym słońcu.

05:43Raz, że wizualnie zmieni kolor,

05:44a dwa, że przestanie to być zdrowe

05:46i bezpieczne dla aktorów.

05:47No więc Zoe Hegedusz,

05:49czyli stylistka żywieniowa pracująca

05:51przy tym filmie,

05:52wymyśliła specjalny miks mango z pomarańczą,

05:55który ukształtowała w taki sposób,

05:57by przypominał kształtem żółtko,

05:59a następnie zatopiła to wszystko

06:00w kwasie alginowym,

06:02by nadać temu odpowiedni błysk.

06:04Podejrzewaliście, że w Midsommar

06:05nie użyto prawdziwych żółtek?

06:07Wróćmy jednak do problemu,

06:08jakim jest normalne jedzenie

06:10oraz konieczność wygłoszenia swoich kwestii

06:12w taki sposób, by dało się aktora zrozumieć.

06:14W końcu wiadomo, nie mówi się z pełnymi ustami.

06:17Nie jest to ani estetyczne wizualnie,

06:19ani w niektórych przypadkach do zrozumienia.

06:21W takiej sytuacji aktorzy bardzo często

06:23muszą działać jak w zegarku

06:24i to jeszcze bardziej niż zwykle.

06:26Przykładowo, w tym momencie osoba A

06:28wygłasza kwestie, więc mogę wziąć kęs,

06:30który trzeba przerzuć w ciągu 7 sekund,

06:33bo potem należy się roześmiać.

06:34Następnie zostaje 15 sekund

06:36na ukrojenie kolejnego kawałka,

06:37zbliżenie go do ust

06:38i wypowiedzenie swojego zdania,

06:40nim znowu pojawi się trochę czasu na przeżuwanie.

06:42Odpowiednie wyczucie czasu jest po prostu kluczowe,

06:45bo jeśli aktor nie wyrobi się z przełknięciem,

06:47to całą scenę trzeba powtarzać,

06:48co oznacza konieczność przygotowania

06:50od początku całego jedzenia,

06:51wymianę czegoś, co zostało już naruszone

06:53i to wszystko ze względu na konieczność

06:55zachowania ciągłości ujęcia

06:56i tak dalej, i tak dalej.

06:59Innym razem znowu, by uniknąć trudności,

07:03jakie wprowadza do komunikacji

07:04między postaciami faktyczne jedzenie,

07:06aktorzy posiłkiem się po prostu bawią.

07:08Wiecie, przesuwają na talerzu,

07:10kroją, udają, że zamierzają zjeść,

07:12a tak naprawdę ani razu

07:14nie wkładają kęsa do ust.

07:16Na Twitterze znalazłem świetny filmik

07:18w wykonaniu aktora Johnego Bercztolda,

07:19który idealnie pokazuje,

07:21jak to w rzeczywistości wygląda.

07:23Puścimy go tutaj w całości,

07:24gdyż trwa nieco ponad minutę,

07:25ale ostrzegam,

07:26po tym zaczniecie zupełnie inaczej

07:28patrzeć na sceny z jedzeniem.

07:31Na znowu, jak się stanie się ulubiać?

07:33Eja, bo się,

07:33czy jest...

07:33na przykład...

07:35na każdze po tygodnie mam,

07:37czy ja,

07:38w orymmeev einem 7 tygodni,

07:39ale nie podajęł mi.

07:40A to dobrze.

07:41I tak, wie jak jeden do uchyspiji.

07:43I tak, wie,

07:44wTwoacy,

07:45aby mogli się wciąż do L.A.

07:46Ale w przypadku,

07:47którąתamy się,

07:47że w nowach,

07:48go nie wody,

07:48że nie ma zimnie.

07:51Nie można i go zimnie.

07:53K Reporting,

07:53nie!

07:54Nie ma za nim ani w zimnie.

07:55Nie ma za mądroku!

07:57Hey, let's own 50 horses, okay?

07:58Because I don't even like horses.

08:02Oh, sure, yeah, okay.

08:04I could have got up and left.

08:07But no, you know what?

08:08Because I stuck around for your dreams, okay?

08:11Not once did you ever think,

08:12well, maybe he wants to follow his dreams

08:14and move to LA and become an acrobatic man.

08:19Well, guess what?

08:21I did.

08:21But instead, no, I stuck around for your dreams

08:23and instead of doing what I want to do,

08:25I'm cleaning up horse shit.

08:26Day in and day out.

08:31And you know one more thing?

08:33I want to divorce.

08:37Z jednej strony można sobie pomyśleć,

08:39że jest to niezły żart,

08:40ale z drugiej przypomnijcie sobie,

08:43jak wyglądają sceny z jedzeniem

08:44w teorii wielkiego podrywu,

08:45jak cała ekipa siedzi sobie w mieszkaniu Sheldona

08:48i albo jeszcze inaczej.

08:50Pokażemy wam teraz fragment programu,

08:52w którym, żebym nie pomylił,

08:54Kunal Nayar,

08:55czyli aktor grający Raj'a,

08:57tłumaczy, jak udawać jedzenie w trakcie sceny,

09:01by wszystko szło tak, jak trzeba.

09:03No i w tym momencie zaczniecie bardziej zwracać uwagę

09:32na sztućcowy balet, który wyczyniają aktorzy.

09:35Oczywiście totalnie rozumiem, z czego to wynika.

09:37W sumie jest to najłatwiejsze rozwiązanie problemu

09:39odpowiedniego timingu przy jedzeniu.

09:41Po prostu nic nie bierzemy do ust,

09:42gdy kamera na nas patrzy,

09:43a jedynie udajemy, że zamierzamy to zrobić.

09:46Potem następuje cięcie.

09:47Mózg widza uzupełnia sobie,

09:49że pewnie ta osoba je właśnie teraz,

09:51kiedy na nią nie patrzymy.

09:52Proste.

09:53A jednak okazuje się, że tak naprawdę

09:55żadne jedzenie już do ust nie dochodzi.

10:00A kiedy do tego jedzenia jednak dojdzie,

10:02i to szczególnie w momencie,

10:03kiedy aktor bierze duży kęs,

10:05to wiedzcie, że coś się dzieje.

10:08A to coś nazywa się z angielska

10:10spit bucket.

10:12Spit bucket, czyli tak naprawdę wiaderko,

10:14do którego wypluwa się jedzenie,

10:16które znalazło się w ustach aktora w trakcie sceny.

10:18Gdzie bym nie czytał wypowiedzi na temat pracy aktorów

10:20w scenach z jedzeniem,

10:21tam dokopie się do jakichś odniesień

10:23do tego legendarnego narzędzia

10:25ułatwiającego pracę w takich momentach filmu.

10:28O co chodzi?

10:29Nazwa tak w zasadzie dokładnie to tłumaczy.

10:31Jest to wiaderko,

10:33które asystent przynosi do aktora

10:34tuż po tym, jak reżyser zawoła cięcie,

10:37by zwrócić do niego na wpół przerzute jedzenie.

10:39Prawda jest taka, że mało kto ma wystarczająco duży żołądek,

10:42by pochłonąć wszystko to,

10:43co zostanie włożone do ust

10:44w trakcie kilkudziesięciu prób

10:46zarejestrowania tego jednego idealnego ujęcia

10:48lub po prostu nagrywania sceny

10:50z różnych perspektyw,

10:51by ostatecznie móc w ładny i dynamiczny sposób

10:53zaprezentować sekwencję.

10:54Kilogramy jedzenia,

10:56nawet kilkadziesiąt kilogramów,

10:57które w ciągu dnia zdjęciowego

10:58przewiną się przez usta.

11:00Przegrzebując kworę w poszukiwaniu wypowiedzi ludzi

11:02mających z tym doświadczenie,

11:03często spotkałem się ze stwierdzeniem,

11:05że konieczność pochłonięcia takiej ilości jedzenia

11:07na potrzeby chociażby reklamy

11:09oddziałuje bardzo źle na człowieka.

11:11Nakręcenie spotu trwającego umowne 30 sekund

11:13potrafi czasem zająć nawet 3 dni pracy,

11:15o czym wspomina jedna ze stylistek żywieniowych.

11:18Wyobraźcie sobie,

11:18że praca aktora jest wymagana

11:19chociażby przez jeden pełny dzień takich zdjęć.

11:22No i potem czytam,

11:22że człowiek nigdy więcej nie tknął już tego jedzenia,

11:25które musiał konsumować na potrzeby reklamy,

11:28bo po prostu miał dość tego wszystkiego

11:30i zbierało go na wymioty.

11:32W takich momentach wiaderko jest niezbędne.

11:36Oczywiście są też wyjątki.

11:37Aziz Ansari w trakcie swojej amy na reddicie

11:39wspominał pracę z Chrisem Pratem

11:41i podkreślił, że ten człowiek

11:42nigdy nie korzysta z wiaderka przy pracy.

11:45Miał okazję współpracować z aktorem

11:46na planie sitcomu Parks and Recreation,

11:48gdzie jeśli Andy, czyli postać prata,

11:51miał coś zjeść,

11:52no to po prostu to jadł.

11:54I choćby to było osiem cheeseburgerów,

11:56które trzeba było wszamać

11:57poprzez powtarzanie ujęć,

11:59to Chris podawał temu zadaniu.

12:01Diane Lane wspomina również

12:03bardzo dobrze jedzenie

12:03na planie filmu

12:04Paryż może poczekać.

12:05Aktorka w wywiadzie dla serwisu

12:07Bon Appétit stwierdziła,

12:08że choć nie czuje się,

12:09że jest ponad wypluwanie jedzenia do wiaderka,

12:12to na planie tego filmu

12:13nie było mowy,

12:14że skorzystałaby z takiej opcji.

12:15Lane stwierdziła,

12:16że francuskie smakołyki były tak dobre,

12:18że po zakończeniu dnia zdjęciowego

12:19zabierała co się dało ze sobą,

12:21a kiedy przychodziło do konsumpcji

12:23w trakcie scen,

12:24to też nie mogła sobie odpuścić.

12:26Z jakiegoś powodu

12:26podzieliła się również informacją,

12:28że jej ulubionym daniem z planu

12:29był deser z czekoladowego musu

12:30nazywany

12:31Sudkami Wenus.

12:33No dobrze.

12:34Żeby dodać odrobinę

12:35polskiego akcentu

12:36do tego wszystkiego,

12:37to wypada chyba wspomnieć

12:38o Tomaszu Kocie,

12:39który na potrzeby nieznajomych

12:40musiał nakręcić z ekipą

12:41scenę,

12:42w której jedzą

12:42zupę dyniową.

12:44Dzień przed kręceniem tej sceny

12:45dostali tylko informację,

12:46że mają przyjść na godzinę

12:47siódmą rano

12:48i nie jeść śniadania.

12:49Do pory obiadowej

12:50owalili w siedem osób

12:51osiem litrów zupy,

12:53a ilości po obiadniej

12:54już w sumie nie pamięta.

12:56Jak aktor stwierdził,

12:57obiad nie był potrzebny,

12:58a potem zaczęli kombinować,

12:59kto musi jeść,

13:00kogo widać w obiektywie

13:01przy bliskim planie

13:02i kto może odpuścić

13:03kolejną porcję.

13:04Wydaje mi się,

13:05że część towarzystwa

13:06może już więcej

13:07nie chcieć tknąć

13:08zupy dyniowej.

13:12Natomiast aktora,

13:13który wypowiedział się

13:13w sieci na temat

13:14jedzenia na planie.

13:15Człowiek ten wspomina,

13:16że występował kiedyś

13:17jako statysta w pewnym serialu

13:19i w jednej ze scen

13:19jego postać miała wejść

13:21w interakcję z gwiazdą,

13:22tegoż będąc akurat w metrze

13:24i jedząc kanapkę z jajkiem.

13:26Pojawił się jednak

13:27jeden haczyk.

13:28W serial kręcono

13:28przy obecności publiczności,

13:30więc aktor wspomina,

13:31że choć chciałby,

13:33to nie było szansy,

13:34by wypluł to,

13:35co zaczął przeżuwać.

13:36Korzystanie z wiaderka

13:37do wypluwania jest w końcu

13:38mało estetyczne

13:39i raczej publiczność

13:40nie doceniłaby takiego

13:41zakulisowego punktu widzenia.

13:43Dobrze, że chociaż

13:44Magda Gessler

13:44w Kuchennych Rewolucjach

13:45wypluwa jedzenie do chusteczki.

13:47No i tak to właśnie wygląda.

13:49Czasem zdarza się,

13:50że jedzenie na planie

13:51jest kompletnie sztuczne,

13:52szczególnie kiedy nie musi

13:53znajdować się na pierwszym planie.

13:55Bardzo często zdarzy się,

13:56że jedzenie, które widzimy,

13:57nie jest tak naprawdę

13:58tym, czym nam się wydaje,

14:00a jest to po prostu

14:01jakiś miks,

14:02jakaś mieszanka.

14:03Coś stworzone,

14:04by tylko przypominało

14:05to właściwe jedzenie,

14:06po to, żeby wizualnie

14:08trzymać swój stan,

14:09jak i być po prostu

14:10zjadliwym

14:11w trakcie bardzo

14:12długiego dnia zdjęciowego.

14:13A czasami oczywiście

14:14aktorzy jedzą faktycznie

14:16to, co widzimy,

14:17szczególnie wtedy,

14:18kiedy z tym jedzeniem

14:19muszą wejść

14:19w pełną interakcję.

14:21Przy czym właśnie

14:22to jest problem

14:23i główny powód,

14:24dla którego aktorzy

14:25tak bardzo nie lubią

14:26scen z jedzeniem.

14:27Czasem poprzez

14:28konieczność wielokrotnego

14:29powtarzania tego samego ujęcia

14:31można przejeść się

14:32aż do bólu,

14:33albo właśnie,

14:33żeby się nie przejeść,

14:34to wypluwa się to wszystko,

14:35więc no skojarzenia,

14:36jakie z tym jedzeniem mamy

14:37nie są zupełnie fajne,

14:41a kiedy indziej

14:42jeszcze problemem jest to,

14:43żeby to jedzenie

14:44odpowiednio w czasie rozłożyć,

14:46żeby móc wejść

14:47w normalną,

14:48prawidłową

14:48i zrozumiałą interakcję

14:50z innymi aktorami,

14:51których mamy wtedy w scenie.

14:53Robiąc mały research,

14:54trafiłem przy okazji

14:55na ciekawe rozważanie

14:56i nie śmiejcie się,

14:57ale naprawdę w pewnym momencie

14:58uznałem je za intrygujące.

15:00Pytanie postawione przez artykuł

15:01brzmiało,

15:02czy kiedykolwiek zauważyliście,

15:03jak często postacie grane

15:05przez brada Pita

15:06jedzą przed kamerą?

15:08Co ciekawe,

15:08pojawiła się nawet

15:09odpowiedź na to pytanie

15:10i wnioski,

15:11dlaczego aktor je

15:11tak często,

15:12odgrywając postać

15:13i dlaczego jako widzowie

15:15lubimy to oglądać.

15:16Żeby skrócić całość,

15:17to jednym z powodów

15:18jest fakt,

15:19że pan Pity

15:19jest po prostu

15:20bardzo dobry

15:21w jedzeniu przed kamerami

15:22i robi to w niezwykle

15:23naturalny sposób,

15:24przez co nie czujemy

15:25dysonansu z rzeczywistością.

15:27Jeśli macie chwilę

15:28po obejrzeniu tego materiału,

15:29to bardzo zachęcam was

15:30do przeczytania całości.

15:31Link znajdziecie w opisie.

15:32Jest to totalnie losowy artykuł,

15:34na który można wpaść,

15:35ale polecam.

15:36No i dobra,

15:37na dzisiejszej lekcji

15:38dowiedzieliśmy się

15:39czegoś w temacie,

15:40poznaliśmy nowe pojęciem,

15:41jakim jest speed bucket,

15:42chociaż nie jest to chyba

15:43najprzyjemniejsza fraza,

15:45której można się nauczyć

15:45w temacie filmów.

15:47A na zakończenie

15:47zostawiam was

15:48z krótkim przepisem kulinarnym,

15:50który może kiedyś

15:52uratować wam życie.

15:53Kto wie,

15:54dzięki,

15:55do usłyszenia,

15:55do następnego.

15:56Cześć.

15:57My name is Shea.

16:02Dziękuje.

16:07Dziękuje.

Category

Transcript

Be the first to comment

Recommended