- 16 hours ago
เจ้าคุณพี่กับอีนางคำดวง ตอนที่ 11 (EP.11) วันที่ 8 ตุลาคม 2568
ชมละครย้อนหลัง ละครดัง ละครใหม่ ละครเก่า ละครไทย ครบทุกแนว ทั้งดราม่า โรแมนติก คอมเมดี้ และบู๊แอ็กชัน อัปเดตทุกวัน ที่นี่ที่เดียว
ชมละครย้อนหลัง ละครดัง ละครใหม่ ละครเก่า ละครไทย ครบทุกแนว ทั้งดราม่า โรแมนติก คอมเมดี้ และบู๊แอ็กชัน อัปเดตทุกวัน ที่นี่ที่เดียว
Category
😹
FunTranscript
00:00เจ้าต้องไปทำงานให้ข้าก่อน
00:30ฉันจะทำทุกอย่างเลย
00:32ข้าคุณผิด เจ้าต้องข้าม
00:34ข้าถึงจะให้ยาแก้ผิด
00:39ถ้าข้ามันไม่สำเร็จ
00:41เจ้ารู้ใช่มันว่าใครที่ต้องตาย
00:44ฉันหาข้าข้าของเจ้าได้แล้ว
00:49คุณผิด!
00:51ไม่ต้องไปโทษคะ
00:53คุณผิด!
00:55คุณผิด!
00:57คุณผิด!
00:59พวกโจนสลัดอย่างนั้นเหรอ
01:01ขอดูฟิลเมือบึงหน่อยสิ
01:03ลองมันเอาไว้!
01:23คุณผิด!
01:25กบางแ window
01:27คุณผิด!
01:29อก
01:53หวันน่า
01:59ฉันทำงานไม่สำเร็จ แต่ว่าฉันพยามเต็มที่แล้ว
02:04ฟีมือคุณพระช่วยงั้นดีละ
02:10ฟีมือการใช้ดาบดีมาก
02:15จากร้อยดาบ ข้าเชื่อเจ้า
02:20นี่อยากแก่ผิด
02:35ข้าให้เจ้าแค่ครึ่งเดียว
02:41พระเจ้าทำงานลงเร็ว
02:44ถ้าอยากได้ที่เหลือ ก็ไปข้าคุณเอกให้ได้สะกด
02:50อ๋อ เราอย่าลืมรักษาแผ่บดหน้าเจ้าให้ดีด้วย
02:56ที่นี่สุดที่şี่นี่ ป้องรักษาที่แบบนี้
02:58ที่นี่รักษาที่แก่รอดสุดที่นี่ แก่ไม่สำเร็จ
03:00quantidadeสุดที่โลก
03:11อัน Youtube เป็นจังไหร่น่ะ อัยย
03:29เป็นจังไหนน่ะ อัยยย
03:39โอ้ย หมีดคมร้ายหลาย
03:41ค่อยถามอาการไอ้ขุ้น
03:43โอ้ย อ่านี่
03:45เลือดเศ้าไหร่แล้ว
03:47แผ่เบาลึก แบบนี้เบาสาหับ
03:49นอนพักประโดนก็เศ้าแล้ว
04:03คุณพี่เป็นยังไงบ้างเจ้าคะ
04:06เช็บนิดหน่อย
04:09น้องขอโทษนะเจ้าคะ
04:13ถ้าน้องอยู่ด้วย
04:15คงจะช่วยคุณพี่สู้กับมันได้
04:17ตอนที่มันจะข้าให้ฉัน
04:19ฉันไม่รู้ตัวเลย
04:21จุดจุก็มีดาบแทงเข้ามาในมุง
04:25แต่ที่ฉันลอดตายมาได้
04:28เพราะฉันจะลุกไปขอโทษหรอ
04:31คุณพี่ไม่ต้องพูดอะไรแล้วนะเจ้าคะ
04:36ตอนนี้ไม่มีอะไรสำคัญไปกว่าความปลอดภัยของคุณพี่
04:51คุณพี่นอนพักเคยนะเจ้าคะ
04:54น้องจะอยู่ดูแลคุณพี่เอง
05:05นักกาศเป็นของชาติดแดนโพนทะเล
05:21เป็นไปได้ว่าเป็นพวกจนสลัดขอรับ
05:24จนสลัดบางโกก เหิมเกลิมถึงขั้นปล่นปืนจากเกลือตามชาติ
05:28อาจจะเกี่ยวพันกับปืนที่เราไม่รู้ที่มาที่ชัดเจ็ด
05:31เมื่อของเราเป็นเบืองท่าติทะเล
05:35นอกจากจนสลัดแล้ว ยังมีชาวต่างชาติมากมาย
05:38คนไล้อาจจะเป็นจนสลัดจริง
05:41หรืออาจจะเป็นคนแถวนี้สวมรอยก็ได้
05:43ฝีมือเกินจนธรรมดาขอรับ
05:47ถ้าอย่างนั้นฉันฝั่งให้คุณพระช่วยสืบเรื่องนี้ต่อด้วยแล้วกัน
05:51ขอรับ
06:01ท่านคุณเมนเมนเมือง
06:19ไม่ต้องกลัว ข้ามาอย่างมิด
06:23เป็นมิดนั้นอ่ะ
06:25ค่าเชื่อหง่อนดำ
06:27ท่านสีชัยให้ค่ามาหอบใจท่านคุณเมน
06:31ที่ช่วยท่านสีชัยไว้
06:35คุณรีบดีไว้จ๊ะ
06:37กว่อนเงี่ย Aurora
06:41ไปทั้งเอิน
06:43ทางนั้นมีทหารของพูออยู่
06:45อีกทางก็มีทหารออกคุณพระช่วย
06:47ให้คุณเองมากำลังตามฝูมา
06:51ห carbohydrates
06:53อยู่จัดการให้
07:00โจนสีชายปอดภัยดี
07:02บาทเจ็บยู แต่กำลังฝื้นตัว
07:05และจะกลับมาแข็งแกร่งกว่าเดิม
07:10แต่ว่าจะยังไม่เข้ามาป้นเมืองตอนนี้
07:12ใช่ ตอนนี้ยังไม่หิมหมด
07:15กูจะบอกมึงเรื่องหนึ่ง มึงฟังให้ดี
07:18ตอนนี้ท่านเจ้าเมืองกำลังจะซื้อปืนจากฝันหลัก
07:20ที่มีอนุภาพร้ายแรง
07:22ให้กูกำลังจักจูง
07:24ให้ท่านเจ้าเมืองหันมาซื้อปืนจากกู
07:25เป็นปืนชั้นต่ำ
07:26ใช้งานอะไรให้ได้
07:28และถ้าพวกมึงช่วยกูขายปืนได้
07:32ตอนนี้เข้ามาป้นมึง
07:34มึงก็ไม่ต้องกลัว
07:36เพราะปืนหวยแตกพวกนั้น
07:38มันทำอะไรพวกมึงห์ così
07:39ค่าจะบอกเรื่องนี้กับพ่านสีชาย
07:42ให้ท่านตัดสินใจ
07:45อีกนานไหม
07:47กูตกลง
07:53ท่านสีชายตกลง
07:56Horse toward the overseas
07:58ข้าวกรุยกับท่านสีชายแล้ว
08:00ท่านสีชายตกลงที่จะร่วมเมือกับท่าน
08:05ถ้าหากท่านขูลช่วยเรายứtเมืองได้เมื่อไหร้
08:09เราจะแบ่งเมืองให้ท่านกึ่งหนึ่ง
08:12และท่านจะให้ทำอย่างไรเรื่องซื้อปืน
08:17คุณนางที่ตำเนินการเรื่องซื้อปืน
08:21ชื่อคุณเอกอิทธิริษ
08:23ตอนนี้มันบาทเจ็ด
08:25ถ้ามันหายดี
08:27มันจะผักดันท่านเจ้าเมือง
08:29ให้ซื้อปืนกับฝัลลัง
08:31แล้วท่านจะให้ค่าทำอย่างไร
08:35ใช้เวทมนอาคมของมึง
08:38จัดการ
08:39งั้นท่านไปเอาวันเดือนปีเกิดไม่ค่า
08:44ค่าจะทำให้มันดูเหมือนป่วย
08:47แล้วก็ตายไปเอง
08:50ยังไงมึง
09:03มันนี้ดวงตกเหรอ
09:06หมดตัวเลยเจ้าค่ะ
09:14กูให้
09:17ขอพระคุณเจ้าค่ะ
09:20กูไม่อยากสำคัญให้มึงทำ
09:23ถ้ามึงทำสำเร็จ
09:25กูจะให้อีก
09:27งานอะไรบอกบาวมาได้เลยเจ้าค่ะ
09:30จะให้บาวไปบุกน้ำลวยไฟที่ไหน
09:33บาวทำได้ทุกอย่างเจ้าค่ะ
09:35เอายันนี้ไปซ่อนใต้เตียงของเนี่ย
09:50อันนี้เขาเรื่องว่ายันมหามิตย์
09:52จะโดนจิตโดนใจให้คุณเอกใจออก
09:54ยอมรับกูเป็นพื้น
09:59เชื่อกูเธอ
10:01ค่ะ
10:03บาวเชื่อเจ้าค่ะ
10:07คุณมีแม่ตาอย่างท่านคุณนะ
10:09ไม่มีทางคิดถ่ำชั่วๆเจ้าค่ะ
10:12นั้นเดี๋ยวบอกจะรีบไปจัดการให้นะเจ้าค่ะ
10:16คุณมีแม่ตัว
10:30คุณมีแม่ตัว
10:44คุณมีแม่ตัว
10:58คุณมีแม่ตัว
11:12คุณมีแม่ตัว
11:26คุณมีแม่ตัว
11:40คุณมีแม่ตัว
11:42คุณมีแม่ตัว
11:44คุณมีแม่ตัว
11:46คุณพี่...คุณพี่เป็นไหร่ ตัวคะ คุณพี่ ...
11:51คุณพี่เป็นไหร่ ตัวคะ
11:53เย็บ! เย็บ!
11:59คุณพี่!ไม่สบายเหล่า ตัวคะ คุณพี่
12:12เอาце Après 문 говор repнить ได้หรือยัง เร็วๆ
12:15วึ่ย เอาบริเป็นผลไปหารเพิ่มด้วย
12:17เอ้ย
12:18เฮ้ย หารเร็วๆติว่า ไม่มีแรง będąไง
12:20โอ้ บอดแข็งแล้วย lait
12:22ทำอะไรจากช้ายืดยาชกันไปหมดแล้วนี่
12:25เอ้า ไปตลาดเฟmareยนนี้ ทำไมกลับมาชาร์จจริงว่า
12:28โอ้ย
12:29ก็กรุงแฮ่งเน้วไหนขาดตลาด
12:31เดินหาซื้อทั้งแต่พวกตลาดเลย
12:33เพราะเนี้ย
12:34มีเรื่องบุ่นวายอะไรกัน
12:35เธอมาคืนน่ะสิ จุ จุ อาการของท่านขุนก็กำเริ่มหนักขึ้น
12:40เอาแต่นอนร้องควรคางทั้งคืนเลยว่า
12:43เฮ้ย หรือว่าใครจะกลับวะ
12:45ไม่รู้สิ แต่ข้าวว่า รอบใหม่เนี่ย อาการมันดูแปลกๆ ผิดธรรมชาติชอบกลว่า
13:02คุณนี้
13:05อ๋อ
13:10เหมาะ
13:12ใจเย็นเย็นนะเจ้าค่ะ หรอกบลังมาเจ้าค่ะ
13:14เหว
13:16คุณพี่เป็นยังไงเจ้าค่ะ
13:18คุณพี่
13:20อ่ะ
13:22อายใจหลُึกๆ เลยเจ้าค่ะ
13:26หรอกบลังมาเจ้าค่ะ
13:28ว่า
13:30หรอกโท Story
13:34เจ็บตรงไหนเจ้าค่ะ
13:37ถังนี้เลยหมอ
13:39ถังจวน ลอกไป
13:44คุณพี่ถูกคนร้าย
13:46ปุกขึ้นเรือนมาทำร้ายจนบาทเจ็บ
13:48กำลังจะหายดีแล้ว
13:49แต่อยู่ อยู่
13:50อาการก็กำเริบหนักขึ้นมาเจ้าค่ะ
13:58คงเป็นพอพิกแท่กำเริบมากกว่า
14:01ไม่มีอะไรลงมาก
14:04คุณพาสมิงคิดเหมือนกับกับผมไม่เคยรับ
14:19ว่าเรื่องของคุณเอก
14:21ออกจะแปลกแปลกพิสดาลไงชอบคุณ
14:23ยังไง
14:24ทีแรกก็บอกว่าโดนักค่า
14:27มารอบค่าถึงบนเรือนขนนาง
14:29กรับผมว่าไม่นาจะเป็นเรื่องจริงได้
14:32ถ้าพออาการดีขึ้น
14:34อยู่ อยู่ก็กลับล้มป่วยซ้ำอีก
14:36มิน่าล่ะ
14:38คุณพาช่วยถึงได้มาตามหมอหลวงตั้งแต่เช้วมึด
14:41อาการขุณเอกคงไม่ได้ป่วยธรรมดา
14:43มอรวงมาแล้วขอรับ
14:45เข้ามา
14:47อาการขุณเอกเป็นอย่างไรบ้าง
14:49ดูแล้วไม่มีอะไรขอรับ
14:51ถ้าโทว ตรวจแล้วก็ปากติ
14:53ไม่เหมือนคนป่วยเลยขอรับ
14:55ตกลงขุณเอกไม่ได้ป่วย
14:57แต่อาเชียนหนักมาก
14:59แต่ไม่มีเรียวไม่มีแรง
15:01บนแต่ว่าเจ็บท้องกับผมอ่ะ
15:03ตรวจดูแล้วก็ไม่พบสายเหตุ
15:05เป็นอาการป่วยที่ป่านหลาดมากขอรับ
15:07หรืออาจจะไม่ได้ป่วย
15:09แต่กลงขุณเอกไม่ได้ป่วย
15:11แต่อาเชียนหนักมาก
15:13แต่ไม่มีเรียวไม่มีแรง
15:15บนแต่ว่าเจ็บท้องกับผมอ่ะ
15:17ตรวจดูแล้วก็ไม่พบสายเหตุ
15:19เป็นอาการป่วยที่ป่านหลาดมากขอรับ
15:21หรืออาจจะไม่ได้ป่วย
15:23แต่กแรงทำเป็นป่วย
15:25คุณเอกเคยบอกว่า
15:28ขουνเอกเคยบอกว่า
15:29จะหาข้อพิสูติ
15:31เรื่องที่ปืนฝeron
15:32ระเบอร์ใส่หน้าคนหยิง
15:33ก็เปลOOD การใส่ร้ายเขา
15:35ถึงตอนนี้
15:36ขουνเอกยังหาข้อพิสูติไม่ได้
15:39ก็เลยหาทางออก
15:41บอกว่า
15:42โดนรอบค่าบ้าง
15:43ป่วยบ้างเพื่อเป็นการประวิงเวลา
15:46แต่เท่าที่ชันเป็นเพื่อนกับขουνเอก
15:48ขουνเอกไม่ใช่คนแบบนั้นแน่
15:50คุณพาสมิ่งอย่าลืมสิขอรับ
15:52หากปืนฝลั่งคุณภาพต่ำ
15:54จนเป็นสายเหตุทำให้ท่านเจ้าเมืองบาทเจ็บสาหัด
15:57คุณเอกต้องเป็นคนรับปิดชอบ
16:00ไม่ติดคุกก็ต้องโดดประหาร
16:06เพราะผมยอมรับว่า
16:08ก่อนหน้านี้คุณเอกเขาวังตัวเก่ง
16:11ถ้าพอคนเราจนมุม
16:13มันก็แสดงท่าแท้ออกมา
16:16หมอ
16:22หมอตรวจละเอียดแล้วแน่น่ะ
16:24ตรวจอย่างละเอียดแล้วขอรับ
16:27หรือว่า
16:30คุณเอกจะโดนคนใส
16:35ซึ่งด่านเนี้ย
16:37กับผมดูไม่ออกขอรับ
16:39แค่โดนนักค่ามาบูกค่าถึงบุญเรือนยังเหลวหลายไม่พอ
16:44ยังมีเรื่องคุณใส
16:46แต่ผมขอถามอย่างนี้ดีกว่า
16:51พอจะเป็นไปได้ไหม
16:53ว่าคุณเอก
16:54ตั้งใจกินอะไรที่ทำให้ตัวเองอ planet
16:57ก็เป็นได้
16:58มีคองหลายอย่าง
16:59ที่กินแล้วเป็นแบบนั้น
17:00เฎ ограждad ว่ะ
17:04ระหว่างการโดนคุณใส
17:06กับกินอะไร
17:07ที่ทำให้ตัวเองอัทเชียน
17:09อย่างไหนเป็นไปได้มากก Wrong กันเขารับ
17:10กันขอรับ
17:12อย่างหลัง
17:40คุณพี่ กำเลิบอีกแล้วเหรอเจ้าคะ
17:57นี่ฉันเป็นอะไร
18:00ค่อยบอกว่า บึงบ่อ
18:03อายอ่อยคิดว่า คือจังถือของบ่อ
18:06คุณพี่ เจ็บตรงไหนเจ้าคะ
18:25ท่านคุณเจ้าขา คุณยี่สุนมาเยี่ยมเจ้าขา
18:30บอกเขาไปนะหยิป
18:34ว่าตอนนี้คุณพี่ป่วยหนักมาก
18:36เวลานี้ไม่สะดวก
18:38เจ้าค่ะ
18:39ไม่เป็นไร
18:41ให้แม่ยี่สุนไปรอฉันที่สระก่อน
18:43เจ้าค่ะ
18:45แต่คุณพี่
18:47ฉันยังไหว
18:48ไม่ได้ไหว
19:11พอฉันรู้ว่าพี่คุณตวยหนัก
19:13ฉันก็รีบร้อนออกจากบ้าน
19:14ไม่ทำได้เตรียมหยุกยาอะไรมาเลยเจ้าค่ะ
19:16เพราะ容่าใจฉัน
19:26ใจฉันอยู่ที่พี่คุณสมอต์เจ้าค่ะ
19:34เจ้าว่าไป
19:36การที่ฉันได้มานั่งคุยบาแม่ยี่สุน
19:38ฉันก็รู้สึกตีขึ้นนะ
19:40ฉันก็รู้สึกตีขึ้นนะ
19:43ไม่ต้องพูดเอาใจหรอกเจ้าค่ะ
19:45ยังไงฉันก็จะมาเยี่ยมพี่คุณบ่อยๆ อยู่แล้ว
19:56คุณพี่เจ้าค่ะ
19:57กินยาก่อนเจ้าค่ะ
20:10แม่คำดวงนี่ดูแลเอาใจใส่พี่คุณใช้ได้นะเจ้าค่ะ
20:20ขอบใจที่ชม
20:30คุณพี่เจ้าค่ะ
20:32กินยาแล้วนอนพักหน่อยเจ้าค่ะ
20:35ดูแล้ว
20:38ก็จะมาเจ้าค่ะ
20:40เรียกลบ้าน
21:04เช็ดถูกไว้สะอาดล่ะ
21:09เราเทียนร่ำห้องมาโอบห้องด้วย
21:12อากาศในนี้จะได้สดชื่น
21:13เจ้าค่ะ
21:15นันหยิบ
21:16เดี๋ยวค่าจะไปเช็ดใต้เตียงเอง
21:18เองนะ
21:19ไปเอาเทียนมาร่ำห้อง
21:34เอาหวังเจ้าค่ะ
21:46เป็นยังไงบ้างพอเอก
21:51อยู่ อยู่กระดับผมก็รู้สึกดีขึ้นขอรับ
21:55แปลกที่เดียว
21:57ในช่วงที่ไม่ยี่สุดอยู่เนี่ยหละ
22:04เราไม่ยี่สุดไปไหนแล้วหรับ
22:07กลับไปแล้วค่อยรับ
22:09คุณพี่นอนพักอีกสักหน่อยดีกว่าเจ้าค่ะ
22:12อืม
22:14อืม
22:16อืม
22:18อืม
22:20อืม
22:22อืม
22:24อืม
22:26อืม
22:28อืม
22:30อืม
22:32โท ไอ้เราก็นึกว่าเป็นเพราะภายยัน
22:34เพราะภายยันที่ไหนได้เป็นเพราะเรื่องหัวใจนี้เอง
22:56อาการกำเริ่มอีกแล้วเหรอเจ้าคะ
22:58อืม
23:12โห โห
23:19คุณยิสุนเจ้าค่า
23:21บ้าวน่ะ ไม่ได้พูดเอาใจคุณยิสุนนะเจ้าค่ะ
23:24แต่ทุกคนนะ ก็เห็นกลับตา
23:26ว่า diminished ถ้าดี ขึ้นพอคุณยิสุน
23:31ตอนที่คุณยิสุนไปหา
23:32itteงื่นก็สดใส่ขึ้นทanntน์ แล้วเจ้าค่ะ
23:38แต่พอคุณยิสุนกลับ
23:40ทำไมอาการท่านขุนถึงได้สุดลงก็ไม่รู้เจ้าค่ะ
23:44บราณว่า ใจเป็นนายกลายเป็นเบา
23:48ใจพี่ขุนคงคิดถึงแตกกู จนร่างกลายลมบวย
23:52คุณนายก็คงรู้ตัว หน้าเหยะเป็นเลยเจ้าค่ะ
24:00แล้วคุณยิสุนจะทำยังไงต่อเหรอเจ้าค่ะ
24:03ก็คงต้องไปเฮ้มพี่ขุนบ่อยๆ
24:05ไปให้เขาเห็นหน้า พี่ขุนจะได้หายไว้ๆ
24:10แต่บาวว่ามันจะไม่งามอ่อน้วเจ้าคะ
24:14คือ ท่านขุนแต่งเมีย มีคุนนายเป็นตัวเป็นตนอยู่แล้วเนอะเจ้าคะ
24:20ฉันก็คงต้องตนตลาดหน้าให้เช้าบ้านนิรธา แรกกับชิ้วพี่ขุนหายป่วย
24:25ฉันทำได้หมดแหล่ะ
24:26นี่ส่วนของบ้าว งามทั้งกาย งามทั้งใจเจ้าคะ
24:4052 แดก
24:47น้องสังเกตนะเจ้าค่ะ
24:49ถ้าคุณพี่ได้ออดจากห้อง
24:51อาการคุณพี่ก็จะดีขึ้น
24:54ก็จริงของร่อนนะ
24:57คงไม่เกี่ยวเหรอเจ้าค่ะ
24:59ว่าเจอใคร หรือไม่เจอใคร
25:04สมมุติถ้ามันเกี่ยวหร่ะ
25:05สุมมุติ ถ้าฉันเจอแม่ยี่สุดแล้วกันดีขึ้น ต้องจะทำยังไงอยู่
25:11นองก็จะให้แม่ยี่สุดอยู่ข้างๆ คุณพี่ จนกว่าคุณพี่จะดีขึ้น
25:19จริงเหรอ?
25:21จริง...กับผีอะไรแล้วเจ้าคะ
25:26นองพูดจนป่าจะฉีกขึ้นลูก็ดื่อยอยู่แล้ว
25:29ว่าแม่ยี่สุดไม่ใช่คนดีอย่างที่คุณพี่คิด
25:31เพราะกับพื้นพี่คิด
25:33อาจจะดีกับพูดพี่
25:35แต่ว่าร้ายกับน้องมาก
25:37มากถึงมากนิดสุด
25:39หร่อนก็ธรรมดา สอ้beryในหน่า
25:40หร่อนอาจจะร้ายใส่เค้าก่อน
25:42เค้าก็เลยๆ กลับมาแค่นั้นเอง
25:45ปกapore้งกันขนาดนี้
25:46ให้น้องเปล่าประกาศเลยไหมล่ะ egen้าimy one
25:48ว่าเราสองคนเป็นแค่ผ classical
25:50พี่หล่參無 Yellow ฉัน หรือว่าหืมฉันกันแน่เนี่ย
25:52หืมเจาะ ค่ะ
25:59ปากไม่ตรงกับใจ
26:02ในท้ายฮ้ยคําดวง
26:04เคยมีใครบอกหล่อนไหมนะ
26:06ว่าความจริงแล้วหล่อนเป็นผู้หญิงที่
26:07ท่านหุดเจ้าค่า
26:09ท่านหุด UNGAGA
26:14คุณพระช่วยให้ท่านหุ่นกลับขึ้นเรือนตอนนี้ เจ้าค่ะ
26:18คุณยี่สุนมาหาเจ้าค่ะ
26:36แม่กุมโดก รอยอยู่ตรงนี้ก่อนเถอะ
26:40ทำไมเจ้าค่ะ คุณพ่อก็คิดว่าคุณพี่จะดีขึ้น เพราะแม่ยี่สุนงั้นเหรอเจ้าค่ะ
26:45ก็ต้องล้องดู
26:48แม่ยี่สุน ยิ้มอะไร
26:53ตั้งแต่เกิดมา ฉันเพิ่งเคยเข้าถึงเตียงผู้ชายเป็นครั้งแรกเจ้าค่ะ
27:00เตียงผู้หญิงหรือผู้ชายก็เหมือนกันนั้นแล้ว
27:05เท่าที่ฉันสังเกตนะเจ้าค่ะ
27:17ถ้าคุณพี่ได้ออกไปสูตรอากาศข้างนอก
27:19อาการป่วยก็จะดีขึ้น
27:21แต่พ่อกลับเข้ามาในห้อง อาการก็จะแย่ลง
27:25น่าจะเกี่ยวกับทาทที่อยู่ในห้องนี้มากกว่าเจ้าค่ะ
27:28ไม่เชื่อก็รอรู้นะเจ้าค่ะ
27:30เดี๋ยวก็ปวดท้องปวดตัวอีก
27:44แม่ยี่สุน
27:46เออ...คือ...
27:50คือ...ฉันก็แค่อยากรู้นะเจ้าค่ะ
27:53ว่าเตียงผู้ชายมันจะนอนสบายเหมือนเตียงที่เรือนฉันไหม
27:57เห็นแม่ละไม่คำดวง
27:59เพราะเอกไม่ได้เจ็บไม่ได้ปวดอะไรเลยนะ
28:01อย่าบอกนะว่า
28:03คุณเพียกกาดดีขึ้นเพราะแม่ยี่สุดจริงๆ
28:09เจ็บไม่ได้ปวดอะไรเลยนะ
28:11อย่าบอกนะว่า...
28:13คุณเพียกกาดดีขึ้นเพราะแม่ยี่สุดจริงๆ
28:17เจ็บไม่ได้
28:19เจ็บไม่ได้สุดจริงๆ
28:21เซ็บไม่ได้ yастลด
28:35거의เรียการะตinä
28:36เจ้าชักค่ะ
29:04พี่ขุนกินยากก่อนนะเจ้าค่ะ
29:19ฉันช่วยนะเจ้าค่ะ
29:20มาเจ้าค่ะ
29:31ถ้าฉันอยู่ด้วยแล้วพี่ขุนแข็งแรงแบบนี้
29:35ฉันก็อยากจะอยู่ให้นานๆ
29:37พี่ขุนจะได้แข็งแรงแล้วก็หายปวยไว้ไว้
29:44แต่ก็คงจะยาก
29:46เพราะอะไรรู้ไหมเจ้าค่ะ
29:50yi
29:53believing
29:54ทำล่ะเจ้าค่ะ
29:56ทำไมคุณยี่สุดถึงอยู่ไม่ได้
29:58ช่วยบอก้าวหน่อยเธอเจ้าค่ะ
30:00แม่ค่ะจวน
30:02ฉันไม่กล้าพูดหรอกจ๊ะ
30:04ฉันเกรงใจ
30:05แต่價aliaใจใครนั้น
30:07จวนก็นาจะรู้ไม่ใช่ feudат構phonis
30:09Essio
30:10บ้าวมันไม่รู้หรอกเจ้าค่ะ
30:12บ้าวง่म
30:14แต่คนที่ชลาดก็บ้าว
30:16น่าจะรู้นะจ้าค่ะ
30:18จ้ะ คนที่ฉลาดเนี่ย
30:22นอกจากจะรู้ตัวแล้ว
30:24ยังรู้ด้วย
30:26ว่าควรทำตัวยังไง
30:42ฉันเยี่ยมพี่ขุนเสร็จแล้ว
30:43ขอตัวลางนะเจ้าค่ะ
30:45เดี๋ยวลงไม่ส่งนะ
30:47ขอตัวลางเจ้าค่ะ
30:55ไงล่ะ นังหยิบ
30:57เป็นไง เห็นชัดหรือยัง
30:59ว่าท่านขุนนะ
31:01ชอบคุณยิสุนมากขนาดไหน
31:03นี่ขนาดเห็นแค่หน้านะเว้ย
31:05ยังหายป่วยเลย
31:07เกี่ยวอะไรกันวะ
31:09นี่ถ้าสมมติว่าคนไม่สบายนะ
31:11ดูรูปหน้า หัวหน้าเมีย
31:13แล้วหายป่วยนี่นะ
31:15ไม่ต้องมีหมอกระโวย
31:17โอ้ย นี่
31:19เองมันดื่อด้านจริง
31:21แพ้ก็ไม่รู้จักยอมแพ้
31:23โอ้ย ยายว่างไง
31:25ก็ไม่ได้นะ
31:27แต่มาหาให้ป่วยตอนที่เห็นหน้าคุณยิสุนเนี่ย
31:29อย่างนี้เขาเรียกว่าโรค
31:31คิดถึงน้ำพิกโจ้ยเก่าเว้ย
31:33อยากจะเอาก็เหนียวมาปั้นปั้นปั้น
31:35แล้วก็จิ้มๆๆๆๆ
31:37ให้มันแซบๆๆๆ
31:39แซบๆๆๆ
31:41โอ้ย
31:43โอ้ย ยาย คำเห็วคำใหญ่ไหม
31:45โอ้ย
31:47ทั้งใหญ่ทั้งนั่งจวนเลยนะ
31:49ชอบบวกไปเรื่องลามกตลอดเลย
31:51อินนี่นี่
31:53ก็ต้องมีบ้างสิวะ
31:55แต่โดยลมๆนะ
31:57ข้าว่าท่านขุนเนี่ย
31:59ก็คิดถึงคุณยิสุนนั้นแล้ว
32:01เป็นอื่นไปไม่ได้หรอก
32:03ไปๆๆๆๆ
32:05ไปข้าวครัว ไปโขกน้ำพิกไง
32:07ข้ากกับพิกเกียวเหรอ
32:09ฉันว่ากระชุ่มกระชวยเนี่ยยายมากกว่านะ
32:11ยายายมันจะไม่แซบหรอ
32:13antibody
32:24กูได้ข้าวคุณเนี่ย
32:29กูยอมรั้็มพ Drug ๆ ของกลองโจน สีชาย
32:34เมื่อค่าบริกรรมขาถ 써 Like Praise โคล หมอรนiums
32:38แต่ pelo ม. ล. น. จบ ปด เมื่อ อะไร
32:41คุณเองมันก็จะตายยังทรมาณ
32:45โดยที่ไม่มีใครช่วยมันได้
32:48แค่คุณเองตายยังไม่พอ
32:50ต้องเร่งให้คุณพระสมิตร
32:51รีบซื้อปืนจำฝั่งกูโดยเรียวที่สุด
32:56มึงไปบอกโจน สีชาย
32:58ให้สร้างสถานการกฎการนี้มากขึ้น
33:01ตอนนี้ท่านสีชายยังไม่พร้อมที่จะลงเมื่อ
33:04แต่พวกเราเนี่ยก็ยังมีสมุนมือดีตั้งหลายคน
33:10จากใครก็ได้
33:12กดดัน บีเพื่อคุณพระสมิงไม่มีทางเลือก
33:15ได้ ข้าจะรีบจัดการ
33:18บีมา
33:34แม่คำทวง มันั่งทำอะไรอยู่ตรงนี้หร่ะ
33:44ทำใจ
33:47ทำใจ
33:49เรื่องแม่ยี่สุน
33:55และนี่จะไม่ไปดูออการพ่อเอกเข้าหน่อยเหรอ
34:02ถ้าฉันไปให้คุณพี่เห็นหน้า
34:05ประเดียวอาการก็จะกำเริบอีก
34:08คิดมากนะ ในคำดวงไม่ใช่ตัวสวยหรอก
34:11มันก็แค่เรื่องเบิงเอิน
34:13และนี่อาการพ่อเอกเขาก็ดีขึ้นมากแล้วนะ
34:17จริงหรือเจ้าคะ
34:21ไม่เชียก็ขึ้นไปดูให้เห็นกับตาตัวเองสิป่ะ
34:24เจ้าค่ะ
34:27คุณพี่ดูดีขึ้นมาก
34:34ไม่อาเจียน ไม่มีอาการเจ็บป่วยอะไรแล้ว
34:38เห็นไหมแล้วแม่คำดวง
34:41แม่คำดวงเข้ามาเพราะเอกก็ไม่ได้เจ็บป่วยอะไร
34:44ไม่ต้องคิดมากแล้วนะ
34:46โทษ แม่คำดวง
34:50อาการเจ็บป่วยของฉันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับนอบเลย
34:54ทำไมต้องโทษตัวเองด้วยล่ะ
34:56แต่น้องสังเกตว่า
34:58น้องอยู่ใกล้คุณพี่ทีไล
35:00คุณพี่ก็จะอาการสุดลงทุกที
35:03เหลวไหลนะ
35:05ดูสิ
35:07ฉันไม่ได้เป็นอะไรแล้ว
35:09น้องดีใจเจ้าค่ะ
35:12ที่คุณพี่อาการดีขึ้น
35:14อืม
35:16ส่วนหนึ่งก็เป็นเพราะว่าหล่อนดูแลฉันดี
35:19ฉันขอบใจหล่อมมาก ๆ นะ
35:33คุณพี่
35:35ไม่ของดวก ไม่ของดวกเอาไปก่อน
35:38ไม่ดูค่ะ ในเมื่อฉันไม่ใช่ตัวสวยของคุณพี่
35:41ฉันไม่ไปดูค่ะ
35:42คุณพี่
35:44ไม่ของดวก
35:45ก็คุณพ่อบอกฉันเองว่า
35:47อาการปวยของคุณพี่ไม่เกี่ยวกับฉัน
35:49ไปซะ ถ้าไม่อย่างนั้น พ่อเองตายแน่
35:56ไปซี่
36:04คำดู เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับรอน
36:07ก็ไม่...
36:12นี่มันบ้าอะไรเนี่ย
36:18นี่มันบ้าอะไรเนี่ย
36:31รูมว่า...
36:34คุณพี่จะโดนคุณใส
36:36ปลนครั้งเนี้ย
36:38ง่ายเหมือนปรอกก้วยเข้าปากเลยว่ะ
36:40พวกชาวบ้านแค่เห็นทง
36:42ก็กลัวจนหัวหัดแล้ว
36:44แท่จะใส่พานถวายให้
36:46แท่จะใส่พานถวายให้
36:50สู้ก็ตายเปล่าสิวะ
36:52แต่อย่างว่า...
36:54คุณพวกชาวบ้านแค่เห็นทง
36:56ก็กลัวจนหัวหัดแล้ว
36:58แท่จะใส่พานถวายให้
37:02สู้ก็ตายเปล่าสิวะ
37:04แต่อย่างว่า...
37:05นั้น ๆ ในพทอาหารมันจะล่าตเวนสักถี
37:08มึงก็พูดเป็นว่าพวกมันมาแล้วจะช่วยอะไรได้หรอ
37:10เฮ้ย
37:12ให้พวกโจนสีชาย
37:14วันนี้กูจะจับพวกมึงให้หมด
37:16ทำชาวบ้านเดือดร้อยมานานแล้ว
37:20เฮ้ย!
37:22พวกมึงไม่ต้อง
37:24เดี๋ยวกูสองคนจัดการเอง
37:30มึงสองคน
37:32รู้ถูกกูมากเกินไปแล้ว
37:34ขัดขืนแบบนี้
37:36ต้องจับตาย
37:38ที่ต้องเตรียมตัวตาย
37:40ก็ลองรู้สิวะ
37:41ต้องมาดิวะ
37:42มาจัง!
38:08เฮ้ย!
38:14ชาวบ้านกินยันว่าพวกมันเป็นสมุนโจนสีชาย
38:18ทานล่าตะเวงขอเราต่อสู้กับพวกมัน
38:20แต่สู้ไม่ได้เพราะกำลังผลน้อยกว่าขอรับ
38:22อันน้อยกว่าขอรับ
38:26อีกโจนทอย
38:28บางอาจมาก
38:32แล้วคุณพระช่วยล่ะ
38:34ยังไม่มาอีกเหรอ
38:36ยังขอรับ
38:38ให้คนไปตามนานแล้ว
38:40ที่ช้าคงเพราะต้องดูแลคุณเอง
38:42โคม
38:52ขอบันทุษ์�สมีกันทุศาท spending
38:54รับ
38:55คุณเน็กยังไม่หายปุ่ยโลกวิธิษาดาtra
38:57قةพっていうنا camp
38:58อาจจัดยิงสต้นทุศาที่เมื่อ
38:58รู้เรื่องส tie นมาจากромวล
39:00จ้าคุณ
39:07อย่าๆ Stunden
39:09เอง
39:11ให้คุณพายช่วยนำกำลังไปป่าพลุกมัน
39:14เกรงว่าจะเป็นการเข้าทางมันนะขอทำ
39:18มันคงจะวางแผนอะไรสักอย่างให้เราไปติดกลับ
39:21ที่คุณพายช่วยพูดแบบนี้
39:24อยากให้เราอยู่ให้เฉยอย่างันนะ Arbeits Está CO.
39:26หรือที่จริง
39:28คุณพายช่วยกลัวโจนพวกมัน
39:31ฉันไม่สิกกลัว
39:33แต่ฉันไม่อยากเคลื่อนไว้โดยพฤษีฐ์ภาМ
39:35ไม่ได้
39:37สมุติได้โจนสีชายไม่หลอกป้นชาวบ้านข้าฐานแบบนี้
39:41จะให้ฉันอยู่ที่ฉันแบบนี้ได้ยังไง
39:45คุณพระช่วย
39:47เจ้าจงนำกรณ์กำลังหน้าหารและพลปืนของเราไปปราบอีกโจนสีชายอีกสินสาม
39:56ขอรับ
39:58ไปเตรียมตัวได้หรอ
40:07คุณพระสมีงขอรับ
40:09ครับผมว่า
40:10เราต้องรีบซื้อปืนใหม่โดยเดียวที่สุด
40:12แต่เรายังหาข้อสรุปเรื่องปืนฝรั่งไม่ได้
40:14คุณเองถึงเล่นถวงเวลายื้อไว้แบบนี้
40:16ถ้ายพวกโจนสีชายมันบุกมา
40:18เราจะแย่กันหมดแล้วขอรับ
40:20ครับผมว่า
40:21เราต้องรีบซื้อปืนใหม่โดยเดียวที่สุด
40:25แต่เรายังหาข้อสรุปเรื่องปืนฝรั่งไม่ได้
40:28คุณเองถึงเล่นถวงเวลายื้อไว้แบบนี้
40:30ถ้ายพวกโจนสีชายมันบุกมา
40:32เราจะแย่กันหมดแล้วขอรับ
40:38คุณเม้นคิดว่าปืนที่เรามีอยู่
40:40รับมือโจนสีชายไม่ได้เลยหรอ
40:45ถ้าจะว่าไป
40:47ปืนของเราก็เก่าคำคลือมากแล้วขวรับ
40:51งั้นเรามาพิสูตรกัน
40:53ถ้าคุณพาช่วยรอดกลับมาได้
40:56เราก็ยังอุ่นใจ
40:58เพราะปืนของเรายังใช้การได้ดีอยู่
41:00แต่ถ้าแพ้
41:02ก็แสดงว่าปืนของเราเนี่ย
41:05เก่าแล้วก็รายค่าเป็นดี
41:17ถ้ามีอีกคนที่พวกมึงต้องระวังตัวไว้ให้ดี
41:20คือคุณพาช่วย
41:22ฝีมือร้ายกาทั้งทางบูทางบุญ
41:26ท่านคุณเนี่ย
41:28จะบอกค่าได้หรือไม่
41:30ว่าพวกมันจะมากันกี่คน
41:33แล้วใช้อาวุธอะไร
41:35บอกได้สิ
41:38ได้
41:40ค่าจะให้คนของค่า
41:42ค่าพวกมันให้หมด
41:44ไม่ให้เหลือรอดไหมแต่คนเดียว
41:47อาจดี ถ้ามึงค่าคุณพาช่วยได้ก็ถือว่าได้กำไรสองต่อ
41:53ค่อหนึ่ง คุณพาสมิ่งก็จะไม่มีทางเลือก
41:56ต้องมาซื้อปืนอยับฝั่งกูทันเดีย์
42:00ส่วนค่อสอง เมืองทุกใหญ่ก็จะขาดกำลังสำคัญ
42:04ถ้าคุณพาช่วยตาย การบูกเข้าป้นเมืองของมึงก็จะง่ายขึ้นหลายเท่า
42:17france
42:24มาคำดวง
42:26ฉันไปครั้งนี้
42:27ไม่รู้ว่าจะได้กลับมาหรือเปล่า
42:29ทำไมคุณพ่อพูดเหมือน
42:31คุณพ่อจะไปตายอย่างนั้นล่ะเจ้าคะ
42:34ฉันไม่ได้พูด
42:35แต่ไม่คำดวงนะพูดเต็มๆเลย
42:41ขอโทษเจ้าค่ะ
42:44ชั้น bitcoin
42:46ชั้นิ่นเรื่องอยากจะฝาก
42:47ถึงแม่ว่า ม่าคำดวง จะไม่ชรีเมีย добрbracht
42:51พ่อเ๊กก็จริงๆ ไม่ชรีลูกสsaไพลของฉัน excited
42:55ก็ตесь
42:57แต่ถ้าฉันตายไป
42:59ชั้นฝากแม่คำดวงดูแลพ่อเ๊กด้วย
43:02หรือย่างน้อยก็จนกว่า เขาจะหายจากโรคที่เขาเป็นอยู่
43:06ส่วนค่าจ้าง
43:08แม่คำดวงอยากจะได้อะไรในเรือนảngาร нельзя
43:11ฉันไม่ว่ามือจะเป็นเกินท้องของมีค่า
43:15ได้หมด
43:18ฉันไม่มีใครที่จะฝากฝังให้ดูแลเพราะเอก
43:22เหรือก็แม่คำดวงเลยละ
43:29คุณพอ Fragen ไม่ต้องห่วงเลยเถาค่ะ
43:31ฉันจะอยู่ดูแลคุณพี่จนกว่าคุณพี่จะหายดี
43:38ในคำดวงมื przekinder มันคนดี มีนำใจ
43:41ฉันขอบใจมากนะ
44:04ขอคุณพระคุณเจ้า
44:06ได้โปรดคุมครองคุณพ่อให้รอดปลอดภัย
44:09จบการปราบโจนครั้งนี้ด้วยเธอ
44:34กระมอรณะจบหมดแล้ว
44:36ขอคุณเอก
44:38มึงไม่รอดไหน
44:40เหลือเพียงแต่ทนทุกทรมาน
44:44เกิดอะไรขึ้นหยิบ
44:46หลังด้านขุดเจ้าค่ะ
44:48เฮ้ย
44:50อันขลาบพวกนี้มาทักไหนอ่ะ
44:52บ้าวไม่รู้เจ้าค่ะ
44:54เกิดอะไรขึ้นหยิบ
44:56หลังด้านขุดเจ้าค่ะ
44:58เฮ้ย
45:00อันขลาบพวกนี้มาทักไหนอ่ะ
45:02บ้าวไม่รู้เจ้าค่ะ
45:04อันขลาบพวกนี้มาทักไหนอ่ะ
45:06บ้าวไม่รู้เจ้าค่ะ
45:20ตอย
45:22คุณพี่
45:24คุณพี่
45:26เฮ้ย
45:28ร้องเขียงดังเกี่ยว
45:30หลังดังสุด
45:32นี่มัน
45:34จวนรู้จักเหรอ
45:36บ้าว
45:44บ้าว
45:46บ้าวไม่รู้เจ้าค่ะ
45:48แต่ว่ามันน่ากลัวมากเลยนะเจ้าค่ะ
45:50บ้าว
45:52บ้าว
45:54อย่าเย็นนะเจ้าค่ะ
45:56อย่าง
46:18ยิง
46:19loved
46:21เอาแร่ให้ไอขุดกลิน
46:23อย่าสลบ ให้สลบไปก่อน
46:26จ streams cider at program them
46:30esesaksึงไปอี่้างกันแนะ
46:33ขัมทรุก PLA
46:40มันเปล่اصวนวิส่าพิง leer
46:45วิส่าพิงanco בת
46:46แล้ว 64
46:47เคราะวิส่यวเขาได้จะใช้ใคร
46:48วิศาสัยศาสตร์มันมีหลายขั้น ขั้นสูง ขอย่างท่านคุ้นที่ตายได้
46:58คุณพี่
47:11สาธุ
47:13กลงพาเจ้าขา ขอให้ท่านขุลหายป่วยด้วยเธアนะเจ้าขา ถ้าท่านขุลหายป่วย ลูกท้านจะลำฉุ nayช่ายถวายนะเจ้าขา
47:24หยิด Artemis
47:26lemure
47:27นั่นจะหยุดๆ
47:29เดี๋ยวculo
47:40crushed
47:43ร่งพ่อเจ้าขา
47:45ท่าน 거ek อาก็เป็นขนดี
47:48เสียสลักเพื่ ∑rig
47:52พ่อช่วยป๊อกครุ่มของ 없습니다
47:57ส่วนural ชื่อสenf manting
47:59ที่มันคิดหล้ายล้ายท่านfeit
48:02ร่อนพ่อลงโทศ
48:04ให้มันโดนธารณีโสต
48:06ให้มันตกนลกหมอกใหม่
48:08ไม่ได้ผุด Есть smoke
48:09กับช่ว fashioned
48:10แล้วเจ้าค่า จะปอก udก
48:13ใช่เจ้าค่ะ ขอให้มันเกิดมาในชาติหน้า
48:17ไปเป็นหนอนในก้อนออจมอีก ราย Lindor remain vậy
48:21สาธุ สาธุ สาธุ
48:25หลังพ่อเจ้าค่า disco
48:26อย่าไปฟังนังหยิบ present
48:28ใช่ไฟ económica
48:40สวัส...
48:47แม่คำด่วง
48:48อ่ะ...
48:51ไปไหนมาหรือ
48:52มาหาหลงพ่อเจ้าค่ะ
48:54จะมานิมมตعให้ท่านไปช่วยแก้คูณใสให้คุณพี่
48:56แล้วหลงพ่อเจ้าว่ายังussia อย่างไรบ้าง
48:58ท่านฟังแล้วบอกว่าแก้ไม่ไหว
49:01ท่านไม่ได้เรียนมาทางนี้เจ้าค่ะ
49:03ฮื้อ...
49:05เมื่องเราก็แทบไม่มีผู้รู้ด้านนี้เลย
49:08ยังไงฉันจะช่วยถามให้อีกแรงนะ
49:11ขอบรรคุณเจ้าคะ
49:12อือง
49:13ฉันค shine ว่าจะเป็นเยี่ยมวุณแหมกอยู่ everyone
49:15อย่าเรื่องรู้ว่าเราจะมาแก้ต่างเรื่องปืนฟรั่งทันไหม
49:18ไม่อย่างนั้น
49:20อาจต้องให้คุณเม่นจัดการซื้อปืนไปเลย
49:23คุณพระโยง จะไม่รอคุณพี่แล้วเหรอเจ้าค่ะ
49:26บ้านเมื่อกำลังคับขัน
49:28ถ้ารอ จะไม่ทันการ
49:30ฉันไปแล้วนะ
49:33ที่รักของคว้า
49:54คุณพี่เจ้าขา น้องว่า น้องโดนคุณใส
49:59ทุกคน กลับเรือนไปก่อนนะ
50:03ฉันต้องไปทำธุระ
50:05ดูแลคุณพี่ให้ดีด้วย
50:07เดี๋ยวข้าคุณนาย
50:11ตอนนั้นค่ะ เป็นคนทํายาเสนต์ใส่เจ้าจริงจริง
50:14แต่เป็นอาคมแบบง่ายๆ
50:17ส่วนอาคมที่คุณเอกโดนตอนนี้
50:20เป็นอาคมฉันสู่
50:23อาคมที่คุณพี่โดนคืออะไร
50:26อาคละหมอและนะ
50:28ก้าย่งก็ไม่เคยเห็น
50:30แท้แต่ฟังคมค��ector เยา
50:32หมอผีจะเขียนอาคละทราพαแช่งรงบนผาย jaln
50:34หล้างชังนั้นหมอผีจะสวดคาภาจนจบ
50:36อาคละจะติดติ้งตามตัวคนацион
50:40หมดทางหนี้
50:42อันขลาบพวกนี้มาจากไหนอ่ะ
50:45เขียนให้ป่วยก็ป่วย
50:47เขียนให้ตายก็ตาย
50:52ตาย
50:54หมอจันแก้ได้ไหม
50:57ข้าแก้ไม่ได้
50:59แต่ข้าพอมีวิธี
51:01ถ้ายังแห่งบอกฉันมา
51:03ข้าบอกเจ้าได้
51:05แต่เจ้าจะให้ใครมาแก้
51:08หมอผีที่เขียนยันอันขลาบมรณะ
51:11เป็นถึงระดับอาจารย์
51:13อีกอย่าง
51:14คนที่จะมาแก้ก็มีความเสี่ยง
51:17ต้องมีสมาธิแข็งเหมือนเพชร
51:20ถ้าสมาธิหลุดดิดเดียว
51:23ของที่แก้
51:24ก็จะเข้าตัวคนแก้
51:26เราจะเกิดอะไรขึ้น
51:28ถ้าสามให้ตาย
51:32คนแก้ก็ต้องตาย
51:41พวกโจนมันคงอยู่อีกไม่ไกล
51:50รอยทางมันชัดขึ้นเรื่อยเรื่อยแล้วขอรับ
51:52สั่งทุกคนเตรียมประจันบาล
52:04พุ่มกล้ามากนะ
52:06ขอต้องรับสู่นะละ
52:07พักช่วยชัยกรสึก
52:09พวกมึงรู้จักชื่อกัวด้วยหรอ?
52:12ไม่มีอะไรทางฝั่งมึงที่พวกกูไม่รู้หรอก
52:15มันเป็น
52:17หลอก
52:18ไป
52:19หญิง
52:21หญิง
52:32หญิง
52:33ตาย
52:35ตาย
52:48ไป
52:49ข้ามัน
52:50ร้องไข่กัน!
53:14คุณพี่
53:17คุณพี่
53:20คุณพี่กินยากับนั้นเจ้าค่ะ
53:28เขียวเจ้าค่ะเขียวเขียว
53:44ข้าบอกเจ้าได้
53:46แต่เจ้าจะให้ใครมาแก้
53:48คนที่จะมาแก้ก็มีความเสียง
53:51ถ้าสะให้ตาย
53:52คนแก้ก็ต้องตาย
54:03คุณพี่เสียสละเพื่อบ้านเมืองมามากแล้ว
54:07ถึงเวลาที่น้องจะเสียสละเพื่อคุณพี่บ้าง
54:10คุณพี่บ้าง
54:16คุณพี่บ้าง
54:18ames and
54:23คุณพี่บ้าง
54:24Baron
54:31น้ำ
54:33กลัวสิ
55:03- คุณพระสมีมฝรีมือดีมากครับ ตอนนี้สถานการณ์ครับคัน ปืนบุลภาษณ์จะมาได้เหลือสุดไม่ไหร่
55:17- ไม่เกิน 7 วันขอรับ น่าจะทานการปกป้องมือ วันนี้ห้ามแข่เข้าไปในห้องเด็กค่ะ ต่อให้เป็นคุณพ่อก็ห้ามเข้า
55:25- คุณได้จะทำอะไรเหรอเจ้าคะ ฉันบอกไม่ได้
55:33- โดนของเข้าเตวหรอ?ใช่จ้ะค่ะ แต่น้องคิดแล้วว่าคุ้มก็เลยทำ
55:44- ฉันขอบอกว่าแม่คำรวงคงอยู่ไม่พ้นคืนนี้
55:48- времени corporations? น้อง...รอ...อล่าแล้วจะมา
55:56สวัสดี
Recommended
56:59
|
Up next
45:26
56:00
3:45
3:43
4:47
5:16
4:57
3:10
3:38
Be the first to comment