Skip to playerSkip to main content
  • 2 days ago
เจ้าคุณพี่กับอีนางคำดวง EP.19 (ตอนที่ 19) วันที่ 5 พฤศจิกายน 2568

ละครย้อนหลัง, ละครไทยย้อนหลัง, ละครดัง, lakorn thai, lakorn, ดูละครฟรี, ละครใหม่, ละครเก่า, ละครออนไลน์, dailymotion ละครชมละครย้อนหลัง ละครดัง ละครใหม่ ละครเก่า ละครไทย ครบทุกแนว ทั้งดราม่า โรแมนติก คอมเมดี้ และบู๊แอ็กชัน อัปเดตทุกวัน ที่นี่ที่เดียว”

Category

📺
TV
Transcript
00:00คุณพ่าเม่ คุณเม่น
00:30พิดแม่งรับ
00:32เฮ็ดให้คนกึงเป็นกึงตาย
00:34เป็นอยู่สองซัมเมอร์ แล้วจังตาย
00:36ทำไมหมอย้อยถึงสงสัยในตัวในค้าม
00:38นี่แต่มัน พี่หู้จักพิดแม่งรับ
00:40ไปตัวเมืองก่อน ฉันไปจับคุณลายของคนหัว
00:42นี่...มึง...
00:44ใส่คุณดิ่ง
00:49พี่ขาบ
00:51คุณ...
00:56ชีวิตของกับผม
00:58กับสิ่นพังทะไลกับพ่อ พ่อคนเดียวเลย
01:00อย่ามาโทษกัน
01:02รับตัดสิใจเดินทางนี้แล้ว
01:04เกิดอะไรขึ้น
01:06ก็ต้องยอมรับคนของมันถึงไว้
01:08พ่อของพูดได้
01:12กับพ่อมันหมายใกล้ฝัน
01:14กับผมยังมีเรือเหลือดำมาก
01:16ทางที่น่าไปเซวรสุ่ง
01:18กับพ่อคนเดียว
01:20ใม่เม่น...
01:22ไปรัวอากตายงโอย่
01:24แก มองต้องอยู่หรอกเหรอวะ
01:26เฮ้อดีกว่า
01:27มึง
01:28ไป
01:31ไหน
01:40พ่อ
01:41พ่อ
01:43พ่อเป็นไรพ่อ
01:45พ่อ
01:46พ่อ
01:47หาร
01:48หาร
01:49พ่อจะเป็นอะไรดีลูก
01:50เจ้าพ่อจะด้วย
01:52พ่อ
01:53�동
01:54พ่อ
01:56พ่อ hearing andere
01:57พ่อ
01:58นั้น
01:59พ่อ
02:00พ่อ nenhum
02:22อ่ะ อ่ะ อ่ะ
02:52ในข้าม
02:55พี่ข้าม
02:58ต่อมาคุยกับดี ๆ เถอะ
03:12สัญคณ! สังทานออกไปก่อน
03:16อย่าบี๊บไม่ใช่ต้องใช่แม่ตาย
03:20นายขามน่าจะกำลังทำอะไรอยู่แน่ๆ
03:22เราระวังตัวให้ดีๆ นะ
03:24เจ้าค่ะ
03:29นายขาม
03:32ตอนนี้รุ่งหยวดกำลังรอยาทอนพิษอยู่
03:36เอายาทอนพิษไหมให้ฉันเถอะ
03:39ให้คุณเอง
03:42ยาทอนพิษอยู่นี่
03:45สังฐานออกไป
03:47ไม่งั้นกูเค้ี่ยงทิ้งจริงด้วย
03:49เข...
03:50พี่ขาม
03:51คนเราทุกคนทำผิดพาชกันได้
03:53ฉันไม่ว่าอะไรพี่หรอก
03:54ที่พี่ทำไหร่พ่อ
03:56ขอยาถอนพิษที่ฉันเจนนะ
03:59อยากเข้ามา
04:00จริงยันนายขาม
04:02ค่อยๆคุยกันดีๆ ก็ได้
04:05อยากเข้ามา
04:17เมื้อง
04:22แล้วตอนนี้จักดาศมาก
04:25เจ้าอย่ากทำอะไร
04:27พี่จำ linedกันดา Hilfeถูонч
04:30เจ้าเป็นอะไร
04:31พี่ก็รู้ว่าคุณพี่ชอบสั้น
04:34ถ้าพี่จับฉันไปตัวอะไรกัน
04:36เขาไม่ค่าทำอะไรพี่หรอก
04:39คำดวง
04:41ทำไมเจ้าอย่างช่วยพี่
04:44ฉันพรึ่งหร❤ใจตัวเอง
04:46ว่าลึกๆแล้วฉันชอบพี่ ชอบมาตั้งแต่เด็ก
04:50ฉันทนเห็นพี่ตายต่อหน้าฉันไม่ได้
04:55คำดวง
04:57แม้คำดวงร่องทำอะไร
04:59ประรอกมาเธอ ฉันจัดการเอง
05:03พี่ขามรีบพาฉันออกไปจากที่นี่ เดี๋ยวนี้เลย
05:08แม้คำดวง ป่อหัดทาง
05:12ไม่ไงกับดวงตาย
05:14กูบอกให้เปิดทาง
05:19เปิดทาง
05:34รอยตรงนี้
05:35ขอรับแล้ว
05:41อายอด
05:44รอยตรงนี้
05:54เมื่อมีโรงหายใจอีกแล้ว
05:57อายอด
05:59แผ่งใจนะ
06:00ท่านขนก็คำดวงละ
06:02กำลังเอายาถอนพิษมาให้อายด้วย
06:04อดทนเลยด้วย
06:06เท่านี่คนพวกพลาน
06:15พวกราหารน่าจะหาตัวเราลำบากแล้วรอจ๊ะ
06:17คำดวง
06:23ทำไมเจ้าถึงช่วยพี่
06:25ทั้งทั้งที่พี่ทำไม่ดีกับครู
06:27ฉันเข้าใจพี่ขาม
06:32ฉันไม่โกดพี่เลยสักนิด
06:34พี่แคนพ่อ
06:35ที่จะให้ของสักสิทธิกับคุณเอง
06:37แต่ไม่ยอมให้พี่ที่เป็นสิทธิ
06:43เป็นฉัน
06:45ฉันก็รู้สึกเหมือนพี่จ๊ะ
06:47พี่พี่ทำ
06:51ก็พ่อให้พี่แคนใจครูมาก
06:54แต่ยังไงพ่ก็เป็นพ่อของฉัน
06:59พี่ให้อภัยพ่อเผ็นนะจ๊ะ
07:02กระภัยพ่อเผ็นนะจ๊ะ
07:10ก็ได้จ๊ะ
07:13พี่เห็นไงเจ้า
07:16ถ้าอย่างนั้น
07:17ขอยาถอนพี่ที่พ่อฉันเถอะนะ
07:31ถึงขนาดนี้แล้ว
07:32พี่ยังไม่เชื่อใจฉันอีกเหรอ
07:43ขันดูก
07:44เจ้าหลอกพี่
07:46เฮ้
07:47เฮ้
07:48เฮ้
07:49เฮ้
07:52พวกมึงอย่างได้ใช่ไหม
07:53พวกมึงดนกูหลอกเลยเฮ้
07:59เฮ้
08:02ในข้าง
08:03ตอนนี้รุ่งหยวดกำนังรอยาถอนพิชอยู่
08:08เอายาถอนพิชไม่ให้ฉันเถอะ
08:11นั้นเถอะ
08:25เฮ้
08:26พะอบนี้
08:28ไม่ใช่ยาถอนพิช
08:29เฮ้
08:30เฮ้
08:31เฮ้
08:32เฮ้
08:33เฮ้
08:34ขวายเลยเลย
08:35– พี่ขามพ่อฉันรักพี่เหมือนลูก แต่พี่จะค่าพ่อฉัน
08:46แค่พอพ่อฉันจะให้ของขังคุณพี่อย่างนั้นเหรอ
08:49ก็ใช่อย่างไร
08:50เล็กไหลไฟคุณเงก็ได้ไป
08:53แล้วจังจากพ่าอาคที
08:56ยอมพ็ดเสร็จนะขาม
08:58นี้เป็นไหนไม่ได้หรือ
08:59และบอกยาแก้พิษมาให้ฉัน
09:02ตัวยาธรพิษ มันอยู่ดีหวะ
09:05เฮ้ย เปิดทาง แล้วกูถึงจะบอก
09:09ฝันไว้เหรอ กูจะจัดมือ
09:12แล้วบางครับให้มึงบอกยาถอดพิดกู
09:14ถ้ามึงไม่บอก กูจะทรมานจังกว่ามึงจะตาย
09:19อีกคุณเอก
09:21มึงบีบให้กูทำแบบนี้เอง
09:30ทำไมดึงไปอยู่ที่มึง
09:32พี่ขโมทของพ่อมาเหรอ
09:36ใช่
09:37แล้วกำลังจะใช้ข้าพวกมึง
09:40แล้วก็อายชาวบ้านทุกคนในตีนี้ด้วย
09:44อย่านะในขาม
09:46ชาวบ้านมาดูเลือกอะไรด้วย
09:47หยุดเดี๋ยวพี่ขาม
09:49คุณพี่ราวทุกข้า
10:02คุณพี่ราวทุกข้า
10:05อะไรวะ ทำไมถึงเป็นอย่างนี้
10:25เป็นยังไงล่ะ พี่ไม่เคยจัดจำคำสอนพ่อ
10:30พี่คี่เกียบไม่เคยฝึกฝนวิชาอาคม
10:33มันก็ได้แค่เนี้ยล่ะ
10:35ขึ้นจกกับอาคมนั้นหรือ
10:39วางมิดซะ มึงแพ้แล้ว
10:42กูยังไม่แพ้
10:44ถ้าเข้ามา กูจะค่าตัวตาย
10:48ตายไปพร้อมกันยาตรพิษไอแก่นั่นแหละ
10:50พี่ขาม หมอตยาท่อนพิษสมารถเหรอพี่
10:54พอซันดีกับพี่ผ่านตลอดนะ
10:56กูจะบอก ก็ต่อเมื่อปล่อยกูไป
10:59มึงไม่กล้าหรือ
11:01อยากจะค่อยคุณพี่
11:04ถ้าพี่ขับตาย
11:06พอน้องก็จะตายไปด้วย
11:08คำดวง คำดวง
11:12ก็ถามพอเจ้าคือถ้าอยู่ได้อีกว่าโดน
11:16ไอ้แก่
11:20ใครตายแล้วสินะ
11:22เวลาเหลือน้อยลงทุกที
11:24ปล่อยกูไปด้วย
11:26กูปล่อยก็ได้
11:27แต่มึงต้องทำตามเงินไขที่กูบอก
11:29กูจะขียมาออกไป
11:31แล้วบอกชื่อยาทีระตัว
11:32ก่อนถึงก็จะตายไปด้วย
11:34กูปล่อยมึงก็ได้
11:36แต่มึงต้องทำตามเงินไขที่กูบอก
11:40เงินไขอะไรว่ามา
11:43เข้าใจเงินไขดีเร็วนะ
11:58สุดยาทรพิษมีตัวยอย่าอยู่ 5 ตัว
12:00กูจะขียมาออกไป
12:01แล้วบอกชื่อยาทีระตัว
12:02ก่อนถึงตรงแดง
12:03กูต้องบอกชื่ออย่าให้ครบ
12:06แล้วจะคืนจากพ้อกансกี้ให้
12:07ระยะตรงแดงเป็นระยะที่ฉันหญิงไม่พลาดแหน
12:10ถ้าไหนขามทำผิดเงินไขเลยตรงแฮงไป
12:12เรียก นอกจะกินกับบ้าน
12:18ถ้าพี่ขาไม่ยอมบอกสูญญาติห่อนพิษ
12:20ฉันสาบาลเลย ว่าฉันจะไม่มีวันให้อภัยพรรย์พี่
12:25เฝ้านะ เพราะยานายุทนๆว่าได้
12:33เริ่มได้
12:36เฮ้ย
12:38เชื่อ
12:43เช้า
12:45ตัวแรก
12:46เก่สอมวอดิ้ง
12:51ตัวที่สอง
12:53หัววานช้างดำ
12:55หัววานสร้างดำ
12:59ตัวที่สอง
13:00สมลูกคน
13:02สมลูกคน
13:06ตัวที่สี
13:09เฮ้ย
13:12คุณพี่ยังยิ่งพี่ขาบทุกขาบ
13:17เดี๋ยวน้ำจะไปตามพี่ขาบพี่ร้ายทุกขาบ
13:21ส่งจักพระอัพพีมอ่ะ
13:35กูไม่ให้
13:38กูไม่ได้
13:53กูไม่ได้
13:58กูไม่ได้
14:03กูไม่ได้
14:18กูไม่ระrdes
14:22ไม่ได้
14:27ปลิด
14:29- ตามนุกเล็กไป! ขอรับ! ขอรับ!
14:44เฮ้ย!
14:50พี่ขาม! พี่ขาม! พี่ขามอย่าเป็นอะไรไปนะ
14:55คำดวก พี่ของไม่รอดแล้ว
15:01พี่เดินทางผิด ครูเคยเตินพี่ แต่พี่มันโง่
15:14นึกว่าตัวเองฉันละ สมควรแล้วละ
15:20พี่ขาม! พี่ขาม! แต่พี่ขามบอกชื่อ ยาท่อนพิดอีกสองตัวไหมให้ฉันเถอะจ๊ะ
15:28อย่าให้พ่อฉันต้องตายเลยนะ
15:30ที่ผ่านมากรู้ดีกับพี่เหมือนพ่อ
15:36นั้นพี่ก็ทำให้พ่อ เป็นครั้งสุดท้ายนะ น่าพี่ขามฉันขอล้อง
15:42น่าพี่ขามฉันขอล้อง
15:46ฟังพี่ดีๆ
15:49จ๊ะพี่
15:53ในเมื่อครูเห็นคุณเองดีกว่าพี่
16:02ก็ให้มันช่วยครูเองก็แล้วกัน
16:08พี่ขาม! พี่ขาม! พี่ขาม!
16:12พี่ขาม! พี่ขาม! พี่ขามยังมันอะไรไหนพี่! พี่!
16:16พี่!
16:17พี่!
16:27พี่ขาม!
16:31บักขาม!
16:37คุณพี่!
16:38คุณพี่!
16:40คุณพี่สั่งยิงพี่ขามทำไม
16:44ฉันไม่มีทางเลือก
16:45ได้ขามกำลังจะหนี
16:48ตอนเราอีกได้ชื่อ อย่าไม่ครบเลย
16:50เราพี่ขามก็ไปเดี๋ยวที่จะช่วยพ่อด้วย
16:57ฉันรู้
16:58ถ้าคุณพี่รู้
16:59เราคุณพี่จะสั่งนาหารให้ยิงเขาทำไม
17:08พี่ใจหลาย
17:13ใจหลายใจดำ
17:14อันหิตที่สุด
17:15อันหิตที่สุด
17:34อันหิต
17:35ส่งจากภาคีคืนมาเธอคู่นะ
17:37ผันไม่ใช่นั้นเป็นพี่
17:48ข้าปเป็นครูเจ้า
17:49จากจอร์เจอเรก็คุณข้างกันเหรอ
17:50ท่านไม่เคยเห็นฉันเป็นสิ่ง
17:51ข้าเป็นครูเจ้า เจ้าเจ้าเจ้าก็คุ้นข้างนั้นหรอ
18:04ท่านไม่เคยเห็นฉันเป็นสิ
18:06มันฝึกฉันไว้เหมือนกับหมา
18:08ไว้คอยไปทำหลายคนอื่น
18:10โอฮันธรรษ
18:24เอาจากพระอักคีย์คืนมา
18:41มันไม่ได้
18:54ขอเป็นจังไหร่แน่ ไอโยย
19:24ยังมีล่ mansหายใจอยู่ แต่ออนลงเรื่อยๆ
19:28πο 코อยู่ได้วะดน
19:37ในข LEE บอกตัวยา träum5 ตัว
19:40หมาย้อยพอจะเอาผ่านได้ไหม OH 2 ตัวมันคืออะไร
19:43ค่อยดเอาบอ่ะ แม่นดอก
19:44มันมีตัวยาที่เข้ากันได้เป็น 100 เป็นพันต์
19:48ถ้าคุณพี่มีสังค้าพี่ขาาม
19:50เราก็คงจะรู้ตัวยาทั้งหมดแล้ว
19:54ฉันย่อมรับผิด
19:56แต่เราไม่ควรมาทราบกันเรื่องนี้ตอนนี้
19:59เราควรหาทางช่วยรุงย BHก่อน
20:06อันที่จริงต้องให้บรรคารมันบอกตัวยาครบ
20:09มันกopezว่างายเลย
20:10ที่ที่หาตัวยาท่าน
20:12และ思考ต้องเสียเวลาปุ้งยาอีก
20:16ที่บ้างฉันมีตัวยาอยู่หลายตัว
20:17ปอปล่อย position fatด้วยข้าวมีอะไรเพราะใช้ได้บ้าง
20:20คุณพาสอยเอาไหมให้เบิงเปิดแล้ว แต่ใส่เบาะดายเลย
20:27ลองคิดดีๆ อาจจะมีตัวยาดีๆ ที่เรายังไม่ได้หลอง
20:32ท่านคุณพูดถูก
20:34ตอนนี้ฉันไม่ควรเสียเวลาท่านแล้วครับท่าน
20:39ฉันจะอยู่เคียงครางพ่อ
20:42สนกว่า
20:48แล้วหลังจากนั้น
20:51ฉันก็ทำไม
20:58ลองจะค่าฉันยันล่ะ
21:06ไม่ต้องกลัวหรอ
21:10ฉันลับไปชอบการกระท่านของฉันเสมอ
21:20ฉัน 앞에арนไหม
21:26ฉันก็ต้องกลับไป
21:30ฉันหาปลอด
21:32ฉันรถคงต้องกลับไป
21:35ฉันถูกน้ำ
21:36ฉันเย็นขอคือ
21:39ฉันทำไม
21:41ฉันก็เลย
21:42คุณพายจะมิ่งให้หมู่บนชัย
22:12คุณพายกับผมมา มีเรื่องอะไรเหรอขอรับ
22:21จักพระหาคี
22:25มาอยู่ที่นี่ได้ยังไง
22:27แม่ผิงจัดการในนกเล็กได้
22:29แล้วนำจักพระหาคีกลับมาได้
22:34นี่แล้วเหรอ อาวุธมาหาปันไหร่
22:39ใช่ขอรับ
22:42ก็ผมเป็นนายขามเสกจากนี้
22:44แต่ว่าดูเหมือนว่าจะเป็นอาวุธที่ดูไม่รุนแรงอะไรนะขอรับ
22:49นายขามไม่มีพลังอะไร
22:51ถ้าหมู่บุญชัยเห็นลุ่งโดดใช้
22:53หมู่บุญชัยจะตะลึงจนพูดไม่ออกเลยล่ะ
22:58แล้วยิ่งไงโจนสีใช้ขึ้นชื่อวัดจอมพระมังเวร
23:02ถ้าจักพระหาคีไปอยู่ในมือมัน
23:06อนุภาพของมันก็จะยิ่งไหร่
23:08เจ้าทำได้ดีมากแม่พิง
23:10ที่นำจักพระหาคีกับมาได้
23:12แต่ถ้านกเล็งไม่โดนอิ่งจนได้รับปาดเจ็บ
23:14ฉันก็หกสู้กับความไม่ได้หรอกเจ้าค่ะ
23:16แล้ว แล้ว พรัมพระหาคีอลิทย์
23:18ก็คืนดีมาก แม่พิง
23:20ที่นำจักพระหาคีกับมาได้
23:26แต่ถ้านกเล็งไม่โดนอิ่งจนได้รับปาดเจ็บ
23:28ฉันก็โหกสู้กับความไม่ได้หรอกเจ้าค่ะ
23:32แล้วทางเรามีใครใช้จักพระหา คีไปอีกมั้ย
23:36ก็คงจะมีตัดลุงหย었ดรับ
23:38แต่ตอนนี้อาการสุดหนักมาก
23:42ถ้าอาการดีขึ้น
23:44เราจะคืนจากนี้ให้กับรุงหยุด
23:47แต่ถ้าโชคล้าย
23:49รุงหยุดเสียชีวิต
23:53ก็แล้วผมอยากทำรายจากนี้ขอรับ
23:59ได้
24:01ตกลงตำนั้น
24:04ระหว่างที่รอดูอาการในหยุด
24:07มูเก็บรักษาไว้ให้ดี
24:10เอาไว้ที่ที่เป็นความรับ
24:13ขอรับ
24:14คุก
24:21สมุนของโจนสีชาย
24:23ทั้งหมอดำ ทั้งนกเล็กตายแล้วทั้งครู่
24:25อีกอย่าง
24:27เราก็มีจากพระอาคิ
24:29ก็ถ้าผมคิดว่าโจนสีชาย
24:31น่าจะถอยไปตั้งหลักอีกสักพัก
24:32หรือไหมกับเปลี่ยนใจ
24:34ไม่จมตีมึงทุ่งใจของเรา
24:36ขอรับ
24:36ต่อให้พวกมันบุกมา
24:39เราก็มีปืนฝลั่งมากพอ
24:41ที่จะจัดการมันได้
24:43เราควรใช้โอกาสนี้จัดการมาให้ซึ่งซากเลยดีมเมื่อ
24:48กุณพระสมิงน่าจะลองปรึกษาของนางถ่านotineดูไ Erst
24:52อีกอย่าง
24:54กระผมว่า Mohammad is selected that penguin
24:57keepers will make great progress
25:01เจ้าคิดว่าเราควรปรับพรุงจุดไหนก่อนที่
25:06zaczyna ask your king
25:08หรือไหมก็ขอบคุณพ่อดู
25:13คุณเอง
25:15ทำไมเช้าพูด
25:17ก็ไม่มีเรื่องสำคัญที่จะต้องไปจัดการ
25:25ก็ถ้าผมขอทีโอกาสนี้
25:30กราบล่าขอรับ
25:43การบล่า
25:47กราบล่า
25:56บ้าจริง
26:13สินะครับ
26:43เธอไม่รอไม่รอตอนเช้า และค่อยออกเดินทาง
26:59ฉันเกลียดคนทีนี้ เกลียดบ้านเมืองนี้
27:04อยากจะไปจากทีนี้เร็วที่สุด
27:06พ่อของเจ้าออกใบผ่านประตูเมืองให้แล้ว
27:13ฉันเสียใจกับเรื่องที่เกิดขึ้น
27:19ฉันเสียใจจริงๆ แม่คำดวง
27:23ฉันอยากให้เจ้าจำออกไว้ให้ติ
27:34ว่าเจ้าเป็นคนค้าเพราะห้อฉัน
27:40ฉันจะไม่ลืมว่าฉันข้าพ่อหรอ
27:47ฉันไม่ลืมสีหน้าของมันนะตอนนี้
27:55ฉันจะจำไปตลอดชีวิต
28:03ฉันไม่ลืมสีหน้าของมัน
28:17ฉันไม่ลืมสี้าของมัน
28:23ขอบคุณ
28:54กราบเท้าคุณพ่อ
28:57สิ่งที่กราบผมกำลังทำนี้
29:01กราบผมคิดดีแล้ว
29:19แม่ผิง แม่คำดวง
29:23เกิดอะไรขึ้นอ่ะ
29:34พ่อฉันเสียแล้ว
29:36ฉันกับอายอยกำลังพาพ่อกับบ้าน
29:44ฉันเสียใจด้วยนะ ในคำดวง
29:49แล้วท่านคุณเป็นอย่างไรบ้าง
29:53ทำไมถามอย่างนั้น
29:55ฉันได้รับคำถังแต่คุณพระสมิง
29:57ให้มาดูท่านคุณ
29:59คุณพระสมิงสังหอนใจ
30:01ว่า...
30:03ท่านคุณคิดจะทำอะไรบางอย่าง
30:05อาจจะค่าตัวตายพระรู้สึกผิดกับแม่คำดวง
30:08ทำไมคุณพระสมิงคิดแบบนั้น
30:10คุณพระสมิงบอกว่าท่านคุณพูดให้คิดแบบนั้น
30:12คุณพระสมิงบอกว่าท่านคุณพูดให้คิดแบบนั้น
30:14คุณพระสมิงบอกว่าท่านคุณพูดให้คิดแบบนั้น
30:16คุณพระสมิงบอกว่าท่านคุณพูดให้คิดแบบนั้น
30:18ท่านคุณผู้ที่คิดแบบนั้น
30:22i' คว่าเป็นวัยใดได้คำดวง
30:25ท่านคุณหรูสึกผิดกับเจ้า...
30:26ที่สั่งริงประขาม
30:28พทั arrangement 본าง cmdg บ Lego ฮำรูตณ์ ฮักแก่พิทย์ให้พ่อเจ้า
30:33เจ้าหรูเปอeri
30:34ว่าพ่อเจ้าซึ่งเสียยังไว้ก่อนตาย
30:38น้อย
30:43คุณ what happens
30:45ขาดใหญ่ก็
30:48รอดสันดาลยังว่า ถ้ามันดีไปได้ มันต้องเอาจักประอาคีไปขายให้ไอ้โจนสิ่งชาย
31:00และเมื่อนั้น เมืองทุ่งใหญ่ จะถึงคลาวิบัติ เพราะวิทย์ของจักประอาคี
31:12ข้าไอ้ค้าม ข้าไอ้ค้าม
31:17ค่อยว่า ท่านขุ้นตัดสินใจยิงประข้าม ค่อยคิดว่าท่านขุ้นก็คิดคือกันกับพ่อเจ้า
31:35กระผมขอกราบลาสิ่งศักษิตที่คุมของเมืองทุ่งใหญ่มาทั้งแต่ปันพับบุลุษย์
31:40ได้โปรด
31:42ช่วยคุมของเมืองทุ่งใหญ่ให้อยู่รอดปอดภัยด้วยเธอ
31:46ท่านขุ้น
31:48ท่านขุ้น
31:50ท่านขุ้น
31:52ท่านขุ้น
31:54ท่านขุ้น
31:56ท่านขุ้น
31:58ท่านขุ้น
32:00ท่านขุ้น
32:02ท่านขุ้น
32:04รับมาทำไม
32:06จะมาดูให้แน่ใจสินะ
32:08ว่าฉันจะรับผิดชอบชีวิตรุงใหญ่อย่างไร
32:10ท่านขุ้น
32:14ท่านขุ้นคิดจะทำอะไร
32:16พ่ออชมกันไม่ฟื้ plataforma
32:18ฉันไม่อยากให้ท่านขุ้นตายไปอย่างรายประโยช
32:24เก็บลมหายใจไว้ทําประโยชน์ให้บ้านเมืองเธอ
32:27หล่อนเข้าใจผิดแล้วแม่คำดวง
32:29ฉันไม่เคยคิดจะค่าตัวตายอะไรเลย
32:47แล้วจดหมายนี่ล่ะ
32:49ฉันจะไปสืบเรื่องโจนสีชาย
32:51ไปแบบเงี่ยมเมี่ยมโดยที่ไม่ให้ใครรู้
32:53จดหมายนี่ฉันก็เขียนจะให้คุณพ่อ
32:55เผื่อฉันพลาดท่ามัน
32:57แล้วไม่มีโอกาสได้กลับมา
32:59พระแค่นั้นเอง
33:02ไม่ได้ค่ะ ตัวตายแน่นะ
33:06ทำไม
33:08ร่อนเป็นหวงฉันก็ตั้งเลยเหรอ
33:11ก็...
33:14ก็...
33:16เอ่อ...
33:18ปล่อนเป็นห่วงฉัน
33:20หรือหลักฉันกันแน่
33:30มันก็คือกันอ่ะ
33:36อันก็ดีละ
33:38มันก็แปลว่าเราใจตรงกัน
33:44iii
33:46i
33:48i
33:50i
33:52i
33:54i
33:56i
33:58i
34:00i
34:02i
34:04i
34:06i
34:08i
34:10i
34:12- ทำดวง ทำดวง
34:15- มี่อยากอย่อย
34:21คุณพาสมิง
34:23นี่มันเกิดอะไรขึ้นขอรับ
34:39ด้วยฉันด้วย
34:41- ช่วยฉันด้วย
34:49- ช่วยฉันด้วย
34:50- คุณพระเมก
34:51- ช่วยฉันด้วย
34:52- คุณพระเมกเป็นอะไร
34:54คุณพระเมกออกไปจากคุกได้อย่างไร
35:01- няяเย็ค
35:06- อ่ 나� Вам
35:08อืม..
35:11นมกันจะแน่กัดแค่ไหน
35:20เห็นหนีต้องวัง
35:28กระผม
35:30ขอพระทานโทษ
35:31คุณพระสมิงนะขอรับ
35:33กะผมกอบความผิดร้ายอะไรอย่างนี้ไหม
35:38ไม่สามารักษาจากพะคิว้ายได้
35:44ไม่เป็นไรหมุมมันไม่ใช่ความผิดโอ้
35:49กะผมประมาติมุกมันเกินไป
35:53หมายรอบกันมันระวังยากอยู่แล้ว
35:57คุณพระสมิงสร้างจับสองพ่อลูกแล้วใช่ไหมครับ
36:01ใช่
36:03ฉันสั่งห้ามเปิดประตูเมืองเด็ดขาด
36:06ไม่ว่าก็เลยนี่ได้ ๆ
36:12แต่สองพ่อลูกเป็นขุนนางฉันสูง
36:15รู้ว่าเมืองทุ่งใหญ่มีทางเขาออกเมืองหลายทาง
36:18ป่านนี้คงหนีไปไกลแล้วขอรับ
36:21ตอนนี้สถานาการทางเราตกเป็นลองพวกมันล่ะ
36:26กับผมก็คิดเหมือนคุณพระสมิง
36:29สองพ่อลูกนั่นคงเอาจัดพระอักคีไปต่อรองกับพวกโจนสีชาย
36:35แล้วเราจะอย่างยังกันดีคุณเอง
36:48ถ้ากูเดาไม่ผิด มึงคงจะเปลี่ยนใจ
36:52ไม่ป้นเมืองทุ่งใหญ่แล้วใช่ไหม
36:55กิดอีกสับของโจนสีชายเป็นที่เรื่องลือ
36:59เรื่องความเที่ยมโหดบ้าบิน
37:01มึงจะรีบถอยไปทำไม
37:03ที่มึงถอย
37:09เพราะมึงกลัวสิ่งนี้ใช่ไหม
37:13มึงกลัวสิ่งนี้ใช่ไหม
37:31จักรอักคี
37:43aún garnิดortic
37:59แก tribesเที่ยม
38:03อ้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา業
38:05ถูกสาวบันเป็น�น
38:08กัลวนดู
38:09และfferเป็น�로ยนไป
38:12ไอ้โจนสีชาย
38:26มันพูกจดหมายกับธนูแล้วยิงเข้ามาในมึง
38:29ถึงเจ้าเมืองทุ่งใหญ่
38:38กู้โจนสีชาย
38:40จะบุกเข้าตีเมืองของมึง
38:42ถ้ามึงย้องแพ้ขอให้ว่างอาวุธ
38:56โจนฉั่ว
38:58ใครจะไปยอมให้มันกำหนดกะเก스�ตามใจชอบอยังนี้
39:02ก็ผมไม่ยอม
39:04ว่าเรามีพืวนฝลัง
39:06ต่อให้มันมีจากพระอัคคี
39:08اض faculty
39:12ทุกคนเห็นไปได้ทางเดียวกัน
39:14งั้นเราจะสู้กับมัน
39:16แต่ใช่ว่าจคmelonมายเชี่ยบับนี้จะล йค่า
39:20มันเป็นหลักฐาญอย่างดีที่ except my father
39:21ที่ฉันจะส่งไปขอความช่วยเราจับหัวมือ
39:25그래서ผมว่าตอนนี้ communication
39:27มันคงปิดร้อมมือนเราไว้หมดแล้วขอดับ
39:29ฉันจะส่งไม่ผิ่งไป
39:31มันคงไม่ยอมให้คนของเราเล็ดลอดออกไปได้ง่ายง่ายเหรอขอดับ
39:33แต่ฉันเชื่อว่าไม่ผิดทำได้
39:42สารจากคุณพระสมิง รักษาการแทนเจ้าเมืองทุ่งใหญ่
39:45ชาวเมืองทุ่งใหญ่จงฟัง
39:47บัตรนี้ จนสีชาย
39:49ได้ยกกำลังมาประชิดเมืองทุ่งใหญ่ของเราแล้ว
39:55ฉันกับทหาร จะสู้กับพวกมันที่ถึงที่สุด
39:58แต่ฉันไม่อาจตันย้าว่าจะชนะมันได้
40:01ดังนั้นเช้าเมืองทุกใหญ่ต้องตัดสินใจ
40:04ถ้าใครจะร่วมสู้ ขอให้เจอกันที่ประตูเมือง
40:07ถ้าใครจะหนี ขอให้หนีโดยทันที
40:12มีคล้าจะโยสู้ เพื่อเมืองทุกใหญ่บ้างไหม
40:16หนี
40:17นี่!
40:28อะไร?
40:29ยี่สุน!
40:30รูปจะหนีไปแบบนี้ไม่ได้
40:32ลูกหอบอะไรไปเยอะแย้นักหน้า
40:34แล้วแต่งตัวอย่างนี้ถ้าจนมันเห็นเข้า มันจะปล่อยเราลอดเหรอ?
40:38เรารู้ต้องทำยังไงเจ้าคะ?
40:45เจ้าเป็นใคร?
40:47สศาตราก� Coralousa
41:04เรื่องด voranเจ้าคะ?
41:11เรากำลังจางกำลังเมื่องจานไปช่วยที่
41:13เมื่องทุ่งใหญ่
41:15เจ้าจะไปพบท่านเจ้าเมืองไหม
41:17ไม่
41:18ฉันต้องกลับไปช่วยที่นั่นก่อน
41:20ฉันจะรียดอดสารเนี่ย
41:22ไปให้ท่านเจ้าเมืองเดี๋ยวนี้
41:37แม่ผิง
41:40มิตรเช็ดวิก
41:42ต่อ
41:45เมื่อกี้ผมจะยินคุณพบว่า
41:47สถานการณ์เมืองทุกงใหญ่ไม่ดีงั้นเหรอ
41:50glacier
42:13หนังนะ
42:15จุ่งปกปกบ้านมือของเราด้วยชีวิต
42:18สู้ไต
42:19เจอที
42:21สู้ไต
42:22รูนไต
42:23สู้ไต
42:24สู้ไต
42:25สู้ไต
42:26สู้ไต
42:28สู้ไต
42:29สู้ไต
42:31ไม่ให้มันหลวง leaguesว้าง
42:33avana เชื่้องชาจริงจริงเลย
42:35โอ๊ยชาสิห PV vendาหลวงเรว
42:39โอ๊ย
42:41มึงเดินยังไงของเมืองแล้ическаяกิ่ถีบ้านนี้
42:44อิจวร
42:46เรียกกูอิจวร giờ มึงรู้จักกูไง
42:48แต่ 같아서 ปูเอง ดูสุน
42:51ไน่ตัวกัว งานยะแก่นางฟ้า
42:53ไม่แต่งตัวทรมต่อ เมกstickhoo เป็นขอทานเหมือน กับบิงหรอก
42:56อิจวร
42:57ไปเลย ไปเลย มาขวางข้าง เป็นลูก
42:59ไปๆๆเลย
43:01ตัวแต่งตัวมึง пишสกatiques
43:04ไม่ แก๊?
43:05เค้ย
43:06เอ็กมีนาสิ อาจด้าน แล้วๆๆๆ
43:13แม่ผิง
43:18แม่ผิง
43:20แม่ผิง
43:22เจ้าเป็นไงบ้าง
43:24ฉันส่งขันไปให้เจ้าเมื่อจันทับบุริยานะเจ้าค่ะ
43:28ท่านขุน จะเจอมิเตอร์ชัดด้วย
43:32เขาบอกว่าจะส่งอาวินเมื่อช่วยเจ้าค่ะ
43:37แม่ผิง ฉันขอบจัยเจ้ามา
43:41เจ้าไปพักหนึ่ง
43:43แม่ผิง แม่ผิง
43:44คงเหนื่อยจะเป็นลน ขอรับ
43:46เอาไปมา
43:47ขอรับ
43:53ให้แม่ผิงไว้พักข้างไง
43:54เราเรียกหมอหลวมมาตัวๆกัน
43:56ขอรับ
44:06เราจะได้ทั้งอาวุธของมิเตอร์ชัดดวิก แล้วกำลังเมื่อเสริม
44:17แต่จะทันการไหมก็ไม่รู้
44:19ก็รับผมว่าถ้าเราสู้อย่างสุดกำลัง
44:22ทับเมืองจันกับอาวุธของมิเตอร์ชัดดวิก
44:25น่าจะมาทานขอรับ
44:27ตกลงตามนั้น
44:29คุณเธอช่วย
44:30เจ้าต้องรักษาชีวิตไว้
44:32และตายที่หลังฉันกับผุนเอง
44:34ถ้าทับเมืองจันมาถึง
44:35จะได้มีคนคอยสั่งการ
44:38คุณพักสมิ่งไม่เจ้าเมือง
44:40ก็ผมเป็นเพียงให้ขุนนาน
44:41ก็ผมต้องตายก่อนสิขอแล้ว
44:43นี่คือคำสั่งของฉัน
44:51รับคำสั่งขอแล้ว
45:10ฉันขอตายพร้อมกับพวกท่านด้วยเจ้า
45:26คำดวง คำดวง
45:39นี่อยากอายอย
45:41พอเจ้าฟื้นแล้ว
45:50อย่างนี้ ฉันไปกรุ่มเมืองก่อนนะ
45:52ตัวค่ะ
45:58ไป อายอย
46:02พอ!
46:03พอ!
46:04พอ!
46:06พอ!
46:07คำดวง
46:08อีพอฟื้นแล้วอีหลี
46:20อายอย
46:21อายอยเห็ดอีกอย่าง
46:22อีพอจุงฟื้นได้
46:23ยักแก อายอย
46:25อันนี่สло dream
46:26ข้อมาจากนกเล็ก มันเป็นยาลิตฮ่อนหลาย
46:29ส่わอย้าที่ค่อยมี
46:31มันเป็นยาลิตเย็น
46:32แกะพิตย์แม่งรับมาใน
46:34ค่อยกัวเลยรองเอายาของนกเล็ก
46:36มาใส้กับอายศ
46:37ตอนแรกfal railwayไม่ universe
46:39แต่พอยาออกลิตั้งพ hoor
46:42орош thesis��ฝืน
46:43아니라 after the year
46:45เก่งที่สุดเลยที่เคลัดได
46:47ข้อSI AL
46:50housing
46:51แอบโยужд
46:52คุณเหมือน einem
46:53um
46:54คำถวงเอ้ย คนสี่เป็นในห้อยใด โบเมนสักแต่คุ้มคว้าย หรือมีวิษาอาคม สิ่งที่สำคัญที่สุด
47:08คือตรงมีสติ
47:11คอยเข้าใจแล้ว ตอนนั้น คอยก็ค่าจะเสียใจเหลืองพอจุ่งขาสติ
47:18ความขิดความอานคอยจึงผิดผ่าไปเบิด
47:22ก็เจ้าหูตัวว่าผิด ก็หลีบแก้ตัวสะ
47:29เจ้าพอ
47:33ฉันดีใจนะ พี่ลุ่งจะปล่อภัย คุณพระคุ้มคลองจริงๆ
47:39ตอนนี้อาย้อยพาพ่อไปผักฝืนที่เรือนคุณพี่ คุณพี่ค่งไม่ว่าอะไรนะเจ้าค่ะ
47:45จะดีกว่นนี้ถ้าเกิดหล่อนพาหมอย้อย กับลุ่งหยุดออกนอกเมืองไปนะ
47:50พ่อกับอาย้อยยืนหยันว่าจะไม่หนีเจ้าค่ะ
47:53พ่อเสียใจที่ไม่มีแรงมาช่วยคุณพี่
47:56Ph Cause ก็เลยส่งน้อง ไม่อยู่ช่วยคุณพี่เจ้าคะ
47:59น้องขอโทษคุณพี่นะเจ้าค่ะ
48:05viewed like
48:10น้องขอโทษคุณพี่นะเจ้าค่ะ
48:13codon girl
48:15น้องค่ะว่าคุณพี่สมากไหม
48:18ถ้าน้องมีสติต่อกว่าได้เรเรวกันนี้
48:21น้องก็จะรู้ว่าสิ่งที่คุณพี่ทำถูกต้องแล้ว
48:25น้องชื่นชมคุณพี่มาตลอด
48:28ว่าคุณพี่เป็นוכpoca p
48:32เซียสละเพื่อบ้านเมือง
48:34เมื่อถึงเวลาที่น้องต้องเสียสละบ้าง
48:37น้องก็เลยกลับยอมไม่ได้
48:42ฉันตำหนีบร่นไม่ได้หรอก
48:44พ่อของใคร ใครก็ดัก
48:49แต่หน้าที่ที่มีต่อส่วนรวม
48:51ต้องมาก่อนเรื่องส่วนตัวเสมือ
48:54คุณพี่ทำอะไรเจ้าคะ
49:05เดี๋ยวคนเห็นเจ้าค่ะ
49:09ฉันดีใจเน่ะ
49:11ที่หล่นก็ใจฉัน
49:15แล้วก็เปลือมใจกับคำพูดของพ่อ
49:19น้องขออยู่สู้
49:49เพื่อปกป้องบ้านเมือง
49:51ร่วมกับคุณพี่นะเจ้าค่ะ
50:18ได้
50:19ฉันมีภารกิจสำคัญวางอย่างให้เราทํา
50:25คุณพี่บอกมาเลยเจ้าค่ะ
50:29แม่คำดวงละ
50:39ก็ได้ผมบอกแม่คำดวงให้ไปเอาอาวุธจากมินสเตอร์ชัดวิก
50:41เพื่อมาต่อสู้กับโจนสีชายขอรัก
50:43ฉันคิดว่าแม่คำดวงไม่ได้กลับมาทันนะ
50:47ฉันคิดว่าแม่คำดวงไม่ได้กลับมาทันนะ
50:49กระผมก็อยากให้เป็นเช่นนั้นขอรัก
50:53เป็นอูปลาย
50:57เจ้าหลอกแม่คำดวงงั้นอ่ะ
51:01กระผมไม่อยากให้แม่คำดวงต้องประตายกับกระผม
51:07ถ้าแม่คำดวงรู้ความจริง
51:13ของโขดเจ้าน่าดู
51:16ฉันขอโทษหรอดด้วยนะ
51:19แม่คำดวง
51:21สนับสนุนโดย
51:31มิสเศร์ชัดวิต
51:38ให้แม่คำดวง
51:42คุณพี่ให้ฉันมาเอาอาวุจจากเจ้า
51:45นั่นอะไรนะ
51:48ปืน
51:50ฉันไม่เคยเห็นปืนหน้าตาแบบนี้มาก่อนเลย
51:59คุณพี่บอกฉันไว้โจนสีชายมันจะมาบุกเมืองตอนคำ
52:04ฉันต้องเอาปืนนี้ไปช่วยคุณพี่ให้ทันเวลา
52:07พี่น้อมกู
52:10ถึงเวลาแล้วที่เราจะปุกยึดเมืองทุ่งใหญ่
52:15เอาให้ราบเป็นหน้ากล้องไปเลย
52:20กูจะส่งจักราคีขึ้นไปจัดการผู้บันก่อน
52:29ส่วนพวกมึงรอสัญญาณโจมตีจากกู
52:34ก็จ่ายตัวกันไป
52:36เบิดประตูเมืองและเขาเผามาให้สิ้นสร้าง
52:39ส่วนกูจะจัดการกับให้คุณเอกและคุณพระสมิงเอง
52:44ก็จัดการกับให้สัญญาณโจมตี
52:59ก็จัดการกับให้สัญญาณโจมตี
53:05ก็จัดการกับให้สัญญาณโจมตี
53:07ของใส่โจนสีชัยมันปุกเมืองแล้ว
53:11ฉันว่าเราไปไม่ถันแน่แน่
53:13ไหนคุณพี่บอกว่าจะปุกตอนข้ำไง
53:15ตัวที
53:16ต้องใสโจนสีชัดมันบุกเหมืองแล้ว
53:30ฉันว่าเราไปไม่ถังแน่ๆ
53:32ไหนคุณพี่บอกว่าจะบุกตอนคำไง
53:35คุณพี่หรอกฉันอีกแล้ว
53:40ไปออกมา
53:42เราทำอะไรไม่ได้เลยใช่ไหม
53:44เราคงไม่ต้องกินสกับมันของเหลือ
53:46ถึงกระส่างเลย
53:48เดี๋ยวให้ต้วย ตายกันหนดเท่าหรือเร็ว
53:52เร็วเร็ว เร็วเร็ว
53:54เจ้าหวันกันหนดว่านี้
53:56เจ้ารักข่วยคุณพี่
54:06ทิ้งไอหิมไว้ให้ฉัน
54:08แล้วฉันจะไม่เอาเรื่องเจ้า
54:10อ่ะ...
54:12จ้า จ้า จ้า
54:14เฮ้ย
54:20ฉันว่าฉันมีวิธีไปให้เร็วกว่านี้แล้ว
54:24วิธีไหน
54:34ถูกไว้
54:36ต้องต่างคุณมากับอีกไว้
54:38ช่วย
54:42ไป Stud
54:56ท่านเจ้าเหมือง
54:58บอกว่าเป็นดาบสตรหักของโจนสี่ชาย simplified
55:01เรียงบอกเองว่า
55:03ดาบนี้สามารถตอกรกับพระอาคครีได้
55:07ไร์ แหละ แหละ มาเจ็ด
55:24อาวา แหละ มาเจ็ด
55:28น wavelength ไว้ มาเจ็ด
55:33เฮ้า!
55:41เฮ้า!
55:45ฉันจากสละตำแหน่งเจ้าเมือง
55:47ขอมอบตำแหน่งเจ้าเมืองนี้ให้แก
55:51คุณพ่าสมิง
55:53ฉันขอถือโอกาสนี้
55:56แต่งตั้งเรื่อนยดคุนน่าง
55:58ที่จะร่วงพัฎนาเมืองของเราไปด้วยกัน
56:00ฉันขอคัดค้า Natalie Ihrer ดพง Quit
56:03ท่านโกรหก ว่าท่านกับแม่คำดวง
56:06แต่งงานเป็นผัวเมียกัน
56:07ทั้งที่จริง ๆ แล้วทั้งสองคนไม่ได้เป็นแหล่กันเลย
56:10เรื่องนี้เป็นเรื่องยัง
56:12ทุ่งนี้ฉันจะสอบปากคำเจ้า
56:14ว่ากันไปตามพู конечно
56:15ช Hydrogen ทั้งพยา และหลักทาน
56:17ตั้งได้จTIONตับสิ่งได้ว่า
Be the first to comment
Add your comment

Recommended