- 2 days ago
- #movie
👉กดติดตามเราเพื่อไม่พลากหนังใหม่ๆ ลงทุกวัน ดูหนังผ่านแอพ Telegram ฟรีไม่มีโฆษณา คลิก https://t.me/movie_nung
#Movie
#Movie
Category
🎥
Short filmTranscript
00:01รายการต่อไปนี้เป็นรายการทั่วไป
00:04สามารถรับชมได้ทุกวัย
00:23หยิบ
00:24เจ้าขา
00:26วันนี้ห้ามใครเข้าไปในห้องเด็ดขาด
00:29ต่อให้เป็นคุณพ่อก็ห้ามเข้า
00:31บอกว่าเป็นคำสั่งฉัน
00:33คุณได้จะทำอะไรเหรอเจ้าคะ
00:35ฉันบอกไม่ได้
00:37แต่ทำตามที่ฉันสั่งก็เรากัน
00:39ได้เจ้าค่ะ
00:41บ่าจะไม่ให้ใครเข้าไปเด็ดขาดเลยเจ้าค่ะ
00:43ถ้าตอนเย็นฉันยังไม่ออกมา
00:45หยิบคอยเข้าไป
00:47เจ้าค่ะ
00:49เราถ้าฉันเป็นอะไรไป
00:51เอาจดใหม่นี้ให้อายอย
00:55ไม่ให้อายอย
00:59แล้วนี่
01:01ให้คุณพี่
01:10ทำไมคุณนายพูดอย่างนี้เหรอเจ้าคะ
01:13คุณนายจะทำอะไรกันแน่เจ้าคะ
01:15หยิบไม่ต้องถามอะไรมาก
01:17ทำตามที่ฉันสั่งก็แล้วกัน
01:19เจ้าคะ
01:25scenario
01:27Erfahrung
01:29จังกลับตร又้า
01:44เจ้า
01:4956
01:51ยส่งครบ
02:21อ้าว คุณยี่สุน
02:29ทำอะไรนะ มานั่งขวางประตัวแบบนี้ทำไม
02:32คุณนายสั่งว่าห้ามให้ใครเข้าเด็ดขาดเจ้าค่ะ
02:37อย่างมาเผอเจอร์ ลบไป ฉันเป็นหัววิขุณจะเข้าไปเยี่ยม
02:42ยังไงบ่าก็ให้เข้าไปไม่ได้จริงๆเจ้าค่ะ
02:46ว่าไงนะอิด บ่าวอย่างบ่างมาห้ามกับกุร nowhere เค้орош
02:48todos ไป
02:51ยังไงก็เข้าไปไม่ได้เจ้าค่ะ
02:53บ่าวลับปากกับผู้นายไปแล้วเจ้าค่ะ
02:57เอสะ
02:59แกคramดวง มึงให้บ่าวมากันถ้ากู
03:01โก sadlyคงจะหายดีพวกมันกูเหรอ
03:03เดี๋ยว ใครเร็ว ได้ยินไหม Jeffrey ยิน
03:07นี่ เอนนี่กําเลิ่มมากไปแล้วนะ
03:10นี่คุณยี้สุนallahเฉ Salvador
03:13หรือจะยิทธุนยีสัน อะไรก็เข้าไปไม่ได้ทั้งนั้น
03:17ทำไมจะเข้าไม่ได้
03:29อ้อย wanted
03:36เอิค ทำรวม พูดทำอะไร
03:39พูดทำพูดทำอะไร เอิค ทำรวม
03:41ต้องมีสมาธิตแข็งเหมือนเพชค
03:43ถ้าสมาถิะหยุดติเดียว
03:45ของถึงแก้ ก็จะเข้าตัวคนแก้
03:48พวกשר perquèว่าพinstFeing อยู่ทำอะไร อีกคำนวง
03:54อีกคำนวง พưっちง Orig ก็ทำอะไร
03:57คุณผู้ เหมือน inefficient อีกคำนวง
04:10เอ้!
04:11มันมา!
04:16มันมาสวย! มันมาสวยกับกับกับกับกับ...
04:19ไม่ได้
04:26เกิดไปอีกขึ้นนา
04:33ปิญจวร? พ่านขุน
04:36ตัวทั้งสือก็หายไปด้วย
04:37เฮ้ย จริงด้วยว่า
04:40เฮ้ย หุ่นฝื้นแล้ว
04:46ฝื้นแล้ว
04:48จริงเกิดอะไรขึ้น
04:56ไม่คำดวง
05:03แม่คำดวง
05:12แม่คำดวง
05:17ผมพี่
05:23แม่คำดวง
05:26แม่คำดวง
05:28ไม่คำดวง
05:55แม่คำดวงได้ยินฉันไหม
05:59ท่านขุนเจ้าขา หมอย้อยมาแล้วเจ้าข้า
06:04หมอย้อย แม่คำดวงเป็นอะไรก็ไม่รู้
06:25นี่มันตัวอักษรอะไร
06:41โดนของเข้าตัวเหรอ
06:50แม่น ที่คำดวงมันพยายามสอยท่านขุน
06:53แต่วิส่ามันบอกกาพอ
06:54ไม่คำดวง
06:57เราอย่างนี้ต้องทำยังไง ถึงก็ช่วยไม่คำดวงได้
07:02ทําใจ
07:05แม่น ทําใจ
07:08ท่านคุณเจ้าขา คุณหน่ายคืนแล้วเจ้าขา
07:18ไม่คำดวง
07:32นี่ คุณพี่ฝืนแล้ว
07:37หมอย้อยบอกว่าฉันโดนของ แล้วหล่อนมาช่วย
07:43ของก็เลยเข้าหล่อนแทน
07:45ใช่เจ้าค่ะ
07:49แต่น้องคิดแล้วว่าคุ้ง
07:51ก็เลยทํา
07:54ทําไม่หล่อนพูดอย่างนั้นล่ะ
07:56คุณพี่
07:58ตั้งแต่เกิดมา
08:00น้องไม่เคยเจอคนอย่างคุณพี่
08:03คนที่เสียสละ
08:06ทําเพื่อส่วนร่วม
08:08ถ้าน้องตาย
08:13น้องก็ตายคนเดียว
08:15แต่ถ้าคุณพี่ตาย
08:18เช้าบ้านกับทหาร
08:20ก็จะตายไปด้วย
08:22เพราะขาดคนอย่างคุณพี่
08:25ที่คอยปกป้องบ้านเหมือง
08:28ตอนที่คุณพี่ป่วย
08:35พ่อของคุณพี่ออกไปปราบโจนสีชาย
08:39ส่วนคุณเม้น
08:42ก็เดินเรื่องจะให้คุณพระสมิง
08:46สื่อปืนบุรภาแล้ว
08:48ตอนนี้สถานาการล่อแหละมาก
08:51น้องว่าคุณพี่ไปทำ
08:53ในสิ่งที่ต้องทำเธอเจ้าค่ะ
08:55ฉันทิ้งหลัดไม่ได้
09:00ฉันต้องหาทางช่วยน้องก่อน
09:03คุณพี่ช่วยน้องไม่ได้
09:05สัตว์กลาสองเมือก็มีแต่จะเสียไปหมด
09:09เชื่อน้องเธอเจ้าค่ะ
09:12ไม่คำดวงฉันทำไม่ได้
09:14คุณพี่เป็นคุณนางใหญ่
09:25อย่าให้เรื่องส่วนตัว
09:28มาทำลายเรื่องส่วนหรวมสิเจ้าค่ะ
09:31ก็ไม่ได้
09:46ฉันขอบใจหล่างน่ะแม่คำดวง
09:50ที่เตือนสติฉัน
09:53ขอบใจหล่างสวนทุกยาว
09:55ฉันจะให้หล่างสวนรับทุกยาว
09:59ฉันรับบาท
10:01ว่าฉันจะทำทุกอย่างเพื่อปกป้องบ้านเมือง
10:05ปกป้องชาวเมืองทุ่งใหญ่
10:09แต่หล่างจะพรุ่งเป็นอะไรนะ
10:13ฉันก็จะหาทาช่วยหลดเช่นกัน
10:16หล่างไม่ต้องเป็นห่วงเลย
10:21ฉันจะทำทุกสิ่งที่ต้องทำอย่างเต็มความสามารถ
10:26ความสามารถ
10:40ครับ
10:54เยี่ยงหยิบ
10:57คุณนายสั่งเอาไว้เมื่อเช้านี้
10:59ถ้าเกิดว่าคุณนายเป็นอะไรไป
11:01ให้หมอย้อยเอาจดหมายเนี้ยไปให้ท่านขุดด้วยจ้ะ
11:04เออ
11:06อินังคําด้วง ให้คอยมาจัดการเรื่องสมทงคําน่ำ
11:36ฉันจะยอมรับบทเว็นเมียเจ้าอย่างจริงจัง แรกกับสมทงคํานี้เป็นโบนอ่ะ
11:50รอดจะทำอะไร
11:55เพียงชื่อจ้อง
11:59อินังคําด้วง ยากได้หน่าวไปขายเพื่อจะได้หลายไหลายแมนเผา
12:12ท่านคุณคิดว่ายนังคําด้วงว่าได้เอาไปขาย
12:15แล้วจะเอาไปทำอะไร
12:18บ้าหักสาพ่อมันบ่วยหลาย
12:24มาหัวสิฟื้นปะได
12:25จมนั้นไม่เห็นหน่าคําทายację
12:29อังครับคุณ
12:29นี่มันคิดว่าสมทองคํำลักษาพ่อมันได้
12:33มันจึงอยากได้หลาย
12:35มันจึงยอมเสี่ยงเป็นเสี่ยงตาย!!!
12:36มาเล่นละคอนกระถุภันขุ่น
12:40ทำไมแม่คำดวงถึงไม่บอกฉัน
12:42मะอย่างนั้นฉันจะให้ไปตั้งนานแล้ว
12:45บริษย์
12:46อินังคำดวงมันเป็นคนค่าขาย
12:49เป็นเถ Beautiful แก็ดงานรถเสติตามสัญญา
12:52มันสิรับของได้จังไหน
12:54มันคงคิดว่ามันต้องตายแน่แน่ มันเป็นห่วงพ่อมัน
12:58มันก็เลยให้ค่อยมาขอกับท่านขุน
13:24อnakตาตาตาตาตาตาตาตาตาต tight
13:28เธอชาสแล้ว œนnonーい
13:39อ่วโทย twier showers waiting for it
13:43อลก których Alrighty 옆 Jonas
13:47เธอชาของปี forward
13:50ว่าดังดловิว
13:52เมื่อบุรภา มีประสิทธิภาพเหมือนเปินฝรั่งทุกปากาล
14:09แต่มีข้อดีกว่าอยู่ตรงที่ หนึ่ง น้ำหนักเบา
14:13เพราะใช้ไม้ที่ฝรั่งไม่มี
14:15ส่วนสอง การใช้งานหมอสมกับจภาพอากาศบ้านเรา
14:19แล้วสาม มีราคาถูกกว่าหรับ
14:22เงินฉันขอดูข้อแรก ประสิทธิภาพ
14:27ได้ขอรับ
14:43เดี๋ยว หน้าต่อไปให้หมู่บุญชายยิง
14:47ถ้าปืนดีจริง ใครยิงก็ต้องได้ผลเหมือนกัน
14:50ได้ขอรับ
14:53ได้ขอรับ
15:23คุณพระสมิง ฝีมือดีมากขอรับ
15:29ถ้ากองโจนสีชายบูเข้ามา ก็โดนยิงความกันทั้งกอง
15:35ตอนนี้สถานการคับขัน
15:38ปืนบุรภาเองก็ไม่มีข้อเสียอะไร
15:41ถ้าอย่างนั้น
15:43ก็แต่ผมว่ายขอรับ
15:45คุณพระสมิง
15:47คุณเอง
15:49เจ้าหายแล้วเหรอ
15:53ขอรับ
15:55ดี
15:57ฉันกำลังตัดสิมใจซื้อปืนบุรภานี้อยู่
15:59เจ้าคิดว่าไง
16:01ปืนกระบอกนี้เป็นปืนที่ดีมากขอรับ
16:23แต่นี้ไม่ใช่ปืนบุรภา
16:27อธิบายคำพูดเมื่อกี้ด้วยคุณเอง
16:33กระบอกนี้ใช้ไม้เมเปิ้ลที่เบา
16:37แต่ปืนบุรภาใช้ไม้หลายชนิด
16:39แต่ไม่มีที่เบาแบบนี้
16:41ส่วนล้ำกล้อง
16:43ใช้วิธีการล่อเล็กแบบยุโรพ
16:45ซึ่งบุรภายังทำไม่ได้
16:47แต่ผมยืนยันได้ว่าปืนกระบอกนี้
16:49ถูกทำพิเศษขึ้นมา
16:51ให้มีรูปแบบเหมือนกับปืนบุรภา
16:53ขึ้นมาให้มีรูปแบบเหมือนกับปืนบุรภา
16:56แต่ไม่ใช่ขอแล้ว
17:02ใครจะสีเวลาทำปืนแบบที่คุณเอกว่า
17:06ให้กระรับผมตัวสอบไหมล่ะ
17:08ตรวนก่อนใจ
17:11ถ้าได้แบบนี้ทุกก็บอก
17:13ก้า
17:15คุณเอกคงไม่ทราบ
17:17ตอนนี้สถานการณ์บ้านเมืองเราครับคันขนาดไหน
17:20ไอ้โจนสีชายมันจะบุกมาอยู่แล้วนะ
17:23ไม่รู้ว่าตอนนี้คุณพระช่วยจะเป็นอย่างไรบ้าง
17:27ป่านนี้ยังไม่กลับ
17:29กับผมกลัวจะเป็นข่าวร้าย
17:32ขอโทษนะกับผมไม่ได้แช่ง
17:34แต่ถ้าคุณพระช่วยแพ้กลับมา
17:37เป็นไปได้ที่โจนสีชาย
17:39มันจะได้ใจ
17:40แล้วก็ยกทัพมาบุกเราเร็วขึ้นดิ
17:43คุณเอก
17:45คุณพระช่วยเบิกปืนไปหลายกระบอก
17:49ตอนนี้ในครั้งเหลือปืนไม่มาก
17:52เงินวิ่งกิจของเราก็หนักหนากว่าเดิม
17:54ถ้าเราไม่รีบหาวุดเพิ่ม
17:57ขอรับผมเกงว่า...
17:58ปืนบุลภาจะมาได้เหลือสุดเมื่อไหร่
18:02ไม่เกิด 7 วันขอรับ
18:03น่าแต่ทานการปกป้องมือ
18:13ถ้าอย่างนั้น
18:14คุณผู้ช่วยกลับมาแล้วขอรับ
18:19คุณผู้ช่วย
18:21พารกิจเป็นอย่างไรบ้าง
18:23เฮ้ย!
18:33ข้าให้หมด
18:35คนเดียวก็ไม่ให้เหลือ
18:37แผนนกกินปลา
18:39นกกกินปลาบ้าบอล่ะวะ
18:41เวลานกกินปลา
18:43มันโจมตีจากด้านไหน
18:45จริงข้า
19:11มีหัวยมขอรับ ส่วนให้เกตอันนี้ไปได้
19:20แปลว่าปืนของเรายังใช้ได้
19:23พวกมันมีโลกกันกระสุน
19:27แต่โดนจังจังก็ดิ้นทุกลาย
19:29เว้นแต่สีชายที่หนังเหนียว
19:31ที่เหลือ หนังยุ่ยหมด
19:34คุณพายช่วยทำได้ดีมาก
19:36ขอบใจคุณพ่ะ
19:38คุณพายช่วยไม่เพียงแต่ปลอดภัย
19:41แต่ยังปราบโจนให้อีก
19:44นับเป็นบุญวัสนาของเมืองเราจริงๆ
19:47ปืนบุรภาดูเหมือนจะมีปัญหา
19:51ส่วนสมุนของให้พวกโจนสีชาย
19:53ก็ทุกปราบไป
19:55ก็ถ้าผมว่าคุณพระสมิง
19:57ยังมีเวลาพิจารณาเรื่องการซื้อปืนนะขอรับ
19:59เพราะผมว่าคุณพระสมิง
20:01ยังมีเวลาพิจารณาเรื่องการซื้อปืนนะขอรับ
20:05เพราะผมว่าคุณเองพูดถูกแล้วขอรับ
20:11สถานการณ์เปลี่ยนไปแล้ว
20:13ตอนนี้เรามีเวลามากขึ้น
20:15งบซื้อปืนก็ไม่ใช่น้อยๆ
20:17ตัดสินใจ อยากรอบครอบเดี Millennium
20:19ถ้าทะยังนั้นก็ออกตามที่พวกเจ้าว่า
20:21แต่เราก็ชัก Higher principles
20:23คุณเองคุณเอง
20:25ถ้าแหละไปสuep prominform
20:27ทุกปราบ eigen
20:31tegenco. est
20:33ส่วนคุณ hemen
20:36ไปสะสารเรื่องคุณฑ 와proof
20:37ของปืนบุรภา
20:39เราจะได้สรุปได้ว่าจะซื้อปืนจากใคร
20:41paying
20:42ขอรับ
21:00อีกสองพ่อลูกมันจะจองเวนก็ถึงไหนวะ
21:12คุณไม่คิดว่ามึงจะก้าแบกหน้ามาเจอกุณหมอดํา
21:15ท่านคุณ
21:18โ理ธเรื่องโจนยมโจนเกตแพ้บร่ายเป็น forum Linear
21:22โจนป่ายอย่างพวกมึง
21:24แพ้นあหารเองอย่างกุณพาช่วยย่างพอทำเนา
21:27แต่ไหม
21:29น eggs labor
21:29นโยรคนที่มิ barn and rhod
21:36servers
21:40เจ้も
21:41มันเข้ามาชีกหน้าของสะบนปี้เลย
21:44ไปไปไม่ได้
21:47แสดงว่าอาคมของมึง แต่งเครียงจริง
21:51ถ้าคุณ พูดจ้าระวังปากหน่อยนะ
21:54อย่ามาครูกูเลยว่ะ
21:56ถ้ามึงเก่งจริง มึงจัดการในคุณเอกให้ได้ก่อน
21:59แล้วกูจะยอมกลัวมึง
22:03มึงกลับไปเถอะ
22:04วันนี้กูเสียหายมาก
22:06แล้วถ้ามึงยังจัดการในคุณเอกไม่ได้
22:08มึงไม่ต้องโผลไปจิง
22:15ที่คุณเอง
22:17เวีย涅새 förstaุ่minute
22:21ให้คุณหายดีหลบแน่นะ
22:23หายดีแล้วเจ้าค่ะ
22:25เมื่อบ่ายก็เป็นราชการที่สาลาว่าการมาแล้วเจ้าค่ะ
22:30แล้วอินาคำดวงหรัก
22:33คำว่าตายไปดีบนตัว이고คุณนายแทนเจ้าค่ะ
22:36ตอนนี้คุณนายป่วยหนักมากเลยเนอะเจ้าค่ะ
22:40แล้วมีใครพูดอะไรพริงถึงฉันไหม
22:44ไม่มีนี่เจ้าค่ะ
22:45ทำไมเหรอเจ้าค่ะ
22:47เปล่าไม่มีอะไรหรอก
22:49พี่ขุนหายดีก็ดีแล้ว
22:51มึงเรียบเข้าไปบอกพี่ขุนว่าฉันไม่เยี่ยม
22:54ฉันไม่กล้าเข้าไปในห้องนั้นหรอก
22:58เอ่อ
23:00จะดีเหรอเจ้าค่ะ
23:02ดีสิ ไป
23:06เจ้าค่ะ
23:22คุณพี่ไปทำงานของคุณพี่เธอเจ้าค่ะ
23:26อย่าเสียเวลากับน้องหน่อย
23:29ฉันจะมีสำหรับที่ทำงานได้ยังไง
23:31ในเมื่อเราจะเป็นแบบนี้อยู่
23:32ฉันคิดว่าฉันต้องหาทางช่วยหล่อในในหนึ่งแน่
23:44แต่เรื่องปืนก็สำคัญนะเจ้าค่ะ
23:49ฉันมุนเถอะ เอาไว้ก่อน
24:02ท่านคุณเจ้าค่ะ คุณยิสุนมาเจ้าค่ะ
24:10รออยู่ที่ถงเรือนเจ้าค่ะ
24:12อืม
24:14คุณพี่ไปหามให้ยิสุนเธอเจ้าค่ะ
24:19ฉันเป็นห่วงล่อน
24:24ไม่อยากละใส่ตาจากรอนเลย
24:27แต่อาการนองก็คงที่แล้ว
24:32ไม่เป็นไรหรอกเจ้าค่ะ
24:35มันไม่ได้ของดีมาจากไหนวะ
24:42มันถึงไม่เป็นอะไร
24:45อืม
24:47อืม
24:49กูจะเล่นหาทาให้มันหนักขึ้น
24:52ดูสิว่ามันจะทนได้สักแค่ไหน
25:11ไม่คำดวง
25:13ไม่คำดวง
25:15นี่ไงดีก็หมด
25:19อยู่ dakona
25:21ไม่คำดวง
25:23ไม่คำดวง
25:25มันถึงเจ้าค่ะ
25:27อยู่ในตัวค่ะ
25:29ออกไป
25:31นี่
25:33นี่
25:37ไม่
25:39ไม่คำดวง
25:41ไม่คำดวงกินยากกว่า
25:43อ้าว..
25:56คำดวง
25:59หลอนต้องไม่เป็นอะไรนะ ม่าคำดวง
26:03หลอนได้ยินไหม?
26:05หลอนต้องไม่เป็นอะไร?
26:07หลอนต้องไม่เป็นอะไร
26:11คำดวง
26:15คุณบาคุณเจ้า ช่วยคุณของคุณไหนด้วยเธอเจ้าค่ะ
26:21เจ้าประกุ้น
26:37โอ้ม ยนระยับ
27:07คุณบา ваш Johnny
27:11คุณบาค คุณบาค ขับดวง
27:13ฉันได้ตัวจา stub feelings
27:14ไม่รู้เลย Sacred spanning..
27:17ว่าแม่คำดวงarta ถ When Mint
27:24ถูกào invites You
27:26ก่อน หน้าหüt
27:27ฉันเชิญ perluกูนสามารถต่างแปร์
27:31ฉันเชิญมานื่องคน
27:32ไม่มีใครบอกวิธีการลักษาแม่คำดวงได้เลย
27:34ไม่มีใครให้ความหวังฉันได้เลย
27:37แล้วผมหมอได้พูดอะไรอีกไหม
27:40หมอหมายความว่ายังไง
27:45ท่านคุ้น หมอคนอื่น คงไม่กล้าพูด
27:52แต่ฉันกับท่านคุ้น ก็เขาลบกันอยู่
27:56ฉันขอบอกว่า
28:00แม่คำดวงคงอยู่ไม่พ้นคืนนี้
28:11ฉันเสียใจที่ช่วยอะไรไม่ได้
28:14แต่ฉันก็หวังว่าจะมีปฏิหารเกิดขึ้น
28:30สู้สมันด้า
28:33ขอบคงอยู่ร้าง
28:34ianจะสมันด้วย
28:37ขอบคุณแบบนี้
28:40ขอบคุณแบบนี้
28:48ตอนนี้ก็มีปปฏิหารหลัง
28:50ท่านนี้..
28:55เป็นแม่นอัน
29:06แม่นอัน
29:25แม่คำดู
29:39ไม่คำดู
29:40ไม่คำดู
29:42ไม่คำดู
29:44พี่เบ่าจัดการให้แม่เจ้าคะ
29:45ไม่เป็นไร
29:47ฉันได้ดูแม่คำดูเอง
29:49เจ้าค่ะ
29:55ไม่คำดู
29:57ไม่คำดู
29:59ไม่คำดู
30:19ไอ้ฟุนแอด
30:21วันนี้และวันตายของมุ่น
30:23ผมไม่มีทางรอดเกือนนี้ไปได้
30:33อาย อะไรวะ
30:35ฉันกลัว
30:37กลัวอะไร
30:41ฉันกลัววะ
30:43คุณหายจัง
30:45เอาหน้า
30:47คนเราถึงเวลาจะไป
30:49มุ่นต้องไป
30:51มุ่นต้องใจสัตวา
30:53มุ่นดีบ
30:55มุ่นต้องไป
30:57น้อง
30:59น้อง
31:03น้อง
31:05น้อง
31:07น้อง
31:09ขอบคุณ
31:31ได้กินอะไรบ้างแล้วยังลก
31:33ไม่กินอะไรทั้งวัน เดี๋ยวจะไม่สบายเอานะ
31:37ให้บ้าวมันยกเข้ามาให้
31:39ก็ถ้าผมกินข้าไม่ลงขอรับ
31:44มีอะไรขอบอกพ่อแล้วกันนะ
31:53พ่อจะไปสวดมนให้แม่คำดวง
31:56ขอรับ
31:59แม่คำดวง
32:01แม่คำดวง
32:03แม่คำดวง
32:05แม่คำดวง
32:07แม่คำดวง
32:11เจ้าต้อง
32:13알았어
32:20fem n 125
32:2715
32:2815
32:3016
32:3016
32:3116
32:3216
32:3317
32:34ไอ้
32:39ไม่กำลุง
32:40ไม่กำลุง
32:42อาย
33:00ไม่คำลุง
33:04- พี่ ... หลอง ... หลอง ... หลอง ... หลอง ...
33:20- Penguin, a
33:48คุณพี่ สู้ต่อไปนะเจ้าคะ
33:56น้องยินดีตายเพื่อคุณพี่
33:59เสียดายที่ชาตินี้เราได้เจอกันน้อยกันไป
34:07จิบ อย่าลืมที่สันบอกไว้นะ
34:21ลาก่อน
34:27ไม่คงรู้
34:35ท่านคุณเจ้าข้า
35:03คำดวง
35:07เจ้าเป็นใครเข้ามาได้ยังไง
35:10ฉันช่วยเขาได้
35:12ฉันถาม
35:13ฉันช่วยเข้า
35:20ฉันช่วยเข้า
35:22ฉันช่วยเข้า
35:24ฉันช่วยเข้า
35:31ฉันช่วยกัน
35:33ฉันสนใจ
35:35ฉันช่วยเข้า
35:38ฉันช่วยเหมือน
35:40ฉันจะทำไม
35:41ฉันข้าไม่ต้อง
35:42อักรักมอรนา
36:12ก็จะลายคุณว่า
36:42คำดวง
36:57ใครดึงฉันกลับมาเนี่ย
37:01น้ำควายอ่ะ คุณคุณ
37:04คำดวง
37:07ในคำดวง
37:11แค่คำดวง ไม่คำดวงฟูแล้ว
37:18ไม่มีอะไรแล้ว
37:29เวนเลย ของกลับเข้าตัวกู
37:41คำดวงฟูแล้ว
37:44คำดวงฟูแล้ว
37:48คำดวงฟูแล้ว
37:50คำดวงฟูแล้ว
37:52คำดวงฟูแล้ว
37:55คำดวงฟูแล้ว
38:02คำดวงฟูแล้ว
38:04ต่อตามแค่ต่อมัน
38:29ที่สุดที่สุดที่สุด
38:59สอบชื่น
39:08เฮ้ย
39:20คุณหาย
39:21ชิบๆ ชิบดัง
39:24ตอนดูมันใครอ่ะ
39:26เอ้า ก็พ่อกับคุณๆไม่ใช่เหรอ เจ้าคะ
39:31ใช่
39:32แสดงว่ารูกันหมดแล้วเป็นพ่อฉัน
39:37เขามาถึงได้ตันว่าي
39:40เมื่อคืนนี้ เจ้าค่ะ
39:41มาช่วยชีวิตคุณนาย ไว้ได้พอดีเลยเจ้าค่ะ
39:45ช่วยฉันไว้
39:48แสดงว่าแข็งแรงดีแล้วสินะ
39:50เราพ่อฉันได้คุยอะไรกับคุณพี่หรือว่าคุณพ่อบ้างหรือยัง
39:57ไม่เจ้าค่ะ เขาแค่บอกว่าเขาเป็นพ่อของคุณนายชื่อหยด
40:01แล้วเขาก็น่าซีดอ่อนแรงบอกว่าหมดพรัง
40:05ขอไปนั่งสมาธีห้ามให้ใครลบกวนเจ้าค่ะ
40:11อายอยล่ะ
40:12ยังไม่กลับมาเจ้าค่ะ
40:14แล้วคุณพี่กับคุณพ่อล่ะ ตอนนี้อยู่ไหน
40:17ตอนนี้อยู่ไหน
40:18ไปที่สาราว่าการกันทั้งคู่เลยเจ้าค่ะ
40:21แล้วถุงบูกห่ารำไปที่ฉันฝากเอาไว้ให้คุณพี่หละ
40:25ยังไม่ได้ให้เลยเจ้าค่ะ
40:27นี่เจ้าค่ะ อยู่นี่เจ้าค่ะ
40:29หยิบสั่งเปล่าพร้ายทุกคนห้ามคุยกับพ่อฉันเด็ดขากเข้าใจไหม
40:48จำค่ะ
40:49คุณหยวดออกจากสมาธิแล้วเจ้าค่ะ
41:01ออกไงดีวะ
41:06ถ้าพ่อฉันหามบอกว่าฉันยังไม่ฝื้นนะ
41:10เจ้าค่ะ
41:12คำดวงไปไงบ้าง ฝื้นเลยยัง
41:30ยังไม่ฝื้นเลยเจ้าค่ะ
41:32คุณหายเจ้าค่ะ คุณหายเจ้าค่ะ
41:51คุณหยวดมาแล้วเจ้าค่ะ
41:55ตรงสุดด้วย
41:58ก็จัดการแล้ว
42:02สุดด้วย
42:06ตรงสุดไป
42:15คุณกาลัว
42:19คุณกาลัว
42:22วันนี้ที่สาระว่าการมีงานเยอะมากก็เลยกลับมาชา
42:38ต้องขอโทษพี่หยวดด้วยนะ
42:39แม่คำดวงเป็นยังไงบ้างขอดับคุณพ่อ
42:42ใครเป็นพ่อเจ้า
42:44กลับผมมาถึงกลับผมถามคุณพ่อของผมนะขอรับ
42:56จริงๆคำดวงควรจะฟื้นได้แล้ว
43:08ถ้าป่านนี้ยังไม่ฟื้นก็แปลว่า
43:13ขวันหลุดไปที่อื่น
43:16ฉันต้องทำภธีเลี่ยกขวันให้กลับมา
43:23ที่นี่มีควายใช่มั้ย
43:25มีขอรับ
43:26ฉันต้องข้าควายก็้าตัวเพื่อทำภธี
43:29พ่าเชนนไปที่ข้อกที
43:31ต้องข้าตอนนี้นะ Alto
43:32หรือขอรับ
43:33เจ้ารอ Conservator
43:35ตามก็road ผมอะไรขอรับ
43:37อืม
43:39อืม
43:41อืม
43:43อืม
43:45อืม
43:47อืม
43:49อืม
43:51อืม
43:53พ่อ
43:55ฉันไม่จ้ะ
43:57อืม
43:59ห้าปั๊ด
44:01อืม
44:03อืม
44:05อืม
44:07อืม
44:09อืม
44:11อืม
44:13ทาดไฟ
44:15ผิว
44:16ตา ลิ้น
44:17ปกติ
44:19ยกเว็น
44:21เขาต้องมัดมาได้ไง
44:23พ่อดูผีบหรือเปล่า
44:25น้ำมันกี่ฟันฉัน
44:27อืม
44:29อืม
44:31อ้าว คำดวง
44:33ฟืมแล้วเตีย
44:35พ่อ เดี๋ยวฉันมาแล้วจ้ะ
44:37ฉันมีเลือดต้องคุยกับอายอยก่ะ
44:39อืม
44:53เป็นอยังอ่าขึ้นมาสาแท่
44:55น่ะ
44:59อ่าว edeอียง
45:01เรื่องขุนเอก
45:03ได้บอกเรื่องแต่งงานบอ
45:04เฮ้ย...บอกป่าได้
45:05ถ้าก็ปั้งอาลวัตย์จนเสื่อนแตก
45:07เราบอกว่าจางไหน
45:09คอยหยานว่าบอกตรงกัน
45:11คอยบอกว่าเจาเหตุง้านให้กับขุนเอก
45:13เด้งเงินหลาย
45:15แต่คราจางเป็นสมธงค leadership
45:17งานมันเซียงสะตู้หลาย
45:19ชนเจ้ามาถือขุนใสนิหละ
45:21จั่งสั่นก็ได้
45:23- สุดท้าย 08.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.
45:53ทำงานให้คุณพี่เจ้าค่ะ
45:55อัน
45:56โกหกซ้อนเข้าไปอีกฉัน
45:58อุ้นวายจริง
46:00แต่คนเมืองนี้ทั้งเมืองคิดว่าเราเป็นผลเมียกัน
46:03ยังไงพ่อหล่อนก็ต้องรู้
46:05เราก็ต้องกันไม่ให้พ่อน้องคุยกับคนอื่น
46:08ถึงใจยาก แต่ก็ต้องทำเจ้าค่ะ
46:19ฉันจะสั่งบ่า
46:21ห้ามพูดกับคุณลงหยด
46:24เราต้องริบจัดการเรื่องปืนฟรั่งซะ
46:27ก่อนที่เรื่องมันจะวุ่นวายไปมากว่านี้
46:44ฉันต้องกลับขอบคุณพ่อนะจ๊ะ
46:46พี่มาช่วยชีวิตฉันไว้ได้ทัน
46:48มันเป็นหน้าที่ของคุณเป็นพ่ออยู่แล้ว
46:56ยังไงพ่อก็ต้องขอขอบใจเจ้า
46:59และท่านคุณด้วย
47:00ที่ส่งสมทองคำไปช่วย
47:03ไม่งั้นแล้วก็พ่อคงยังไม่หายป่วย
47:06คุณลงหยดไม่ต้องขอบคุณกับผมเราขอรับ
47:10พระสบนั่นเป็นค้าจ้างของแม่คำดวงเข้าอยู่แล้ว
47:17ว่าแต่พี่หยดป่วยเป็นอะไรเหรอ
47:19ก็ผมคุมควายผ่านดงพยาไฟ
47:22และว่ายิงเสือโครงตาย
47:24โดนขวงมันเข้าใส่จนล้ม
47:27พอถนขวงออกได้
47:29ก็ผมก็ป่วยหนัก
47:30จนได้สมทองคำไปช่วยไว้ขอรับ
47:35พี่หยอดหายดีแล้วใช่ไหม
47:37ถึงได้เดินทางไม่ได้เร็วขนาดเนี้ย
47:39ก็ยังหรอกขอรับ
47:40แต่ยังหรอกขอรับ
47:42แต่ย้อยมันบอกว่า
47:44คำดวงกำลังแย่
47:46ก็ผมก็เลยต้องรีบมาช่วย
47:48ใช้วิชาย่นระยะ
47:50และยังต้องมาถอนอาคม
47:52ยังรู้สึกอ่อนแรงอยู่บริงกันขอรับ
48:02แต่ฉันว่าที่นี่วุ่นวาย
48:04ฉันว่าพ่อกลับไปพักผ่อนที่บ้านเราดีกว่าจ้ะ
48:06กว่าจ้ะ
48:08พ่อบึงมาจะให้กลับแล้วเหรอ
48:10มันเป็นห่วงนะจ๊ะเนี่ย
48:19คุณพาเจ้าค่ะ
48:20คุณพาสมิ่งมาเจ้าค่ะ
48:22บอกว่าจะมาเยี่ยมไข้คุณนายเจ้าค่ะ
48:24คุณนายเจ้าค่ะ
48:31เอ่อ
48:32เจ้านายฉันมา
48:33เดี๋ยวหมอย้อยช่วยพาพี่หยุดไปพักผ่อนก่อนแล้วกันนะ
48:36ขอรับ
48:54Albert
48:56เป็นakingยังไงบ้างแม่คำดวง
49:00ผายดีแล้วเจ้าค่ะ
49:05แปลกดีนะ
49:06วันก่อนบอกคุณเอกปวยนะ
49:08แล้วจุจุก็หาย
49:10กลายเป็นได้ขาวว่าแม่คำดวงปวยแทน
49:14แล้วตอนนี้แม่คำดวงก็หายดีแล้ว
49:19เรื่องนี้ไม่ปกติขอรับ
49:21ถ้าจับต้นชนปลายถูก
49:22กรับผมจะอธิบายให้ปังขอรับ
49:24เอาเถอะ เอาเถอะ
49:26หายก็ดีแล้ว
49:28ตอนแรกหมอหลวงบอกไม่น่ารอดด้วยซ้ำ
49:31นี่ฉันก็เตรียมลูกครับแห้งมาเยี่ยมใคร
49:35เฮ้ย เฮ้ย ต้องเป็นใคร
49:37ออกไป
49:42โอ้ย
49:43อย่าจะ อย่าจะ มู
49:45นี่พ่อฉันเองจ้ะ
49:48อันนี้
49:50พี่หยดขอรับ
49:52เป็นพ่อของแม่คำดวงขอรับ
49:54นี่คุณพ่าสมิง เจ้านายฉัน
49:57ตอนนี้รักษาการเจ้าเมืองทุ่งใหญ่
50:00อ๋อ
50:04ฉันนึงว่าพ่อไปกลับอาย้อยแล้วซะอีก
50:06ลืมขวดน้ำมันเหลืองก็เลยขึ้นมาเอาวะสิ
50:15อ๋อ
50:16ใหญ่เลย
50:17อ๋อ ได้ยาแล้วเราไปกันถึงพ่อ
50:21เดี๋ยวสิ
50:24มูบุญชัยของฉันเป็นนักลกฝีมือดี
50:26ฉันไม่เคยเห็นใครเต็กมูล้มในคราวเดียวแบบนี้
50:29โอ้โห
50:31กระผมก็ไม่ได้เก่งแล้วขอรับ
50:33แต่หมูน่ะเขาเผ๋อไม่ทันเลยระวังคนแก
50:37ใช่ไหมหมู
50:39ถือว่าเป็นบทออเรียนของกระผมนะขอรับ
50:43คราวหน้ากระผมจะสังเกตคนให้ดีกว่านี้นะขอรับ
50:47ในหยวดนี้คมทั้งมวยคมทั้งคำ
50:49คุณเอกก็เลยเก่งๆสินะ
50:51ที่ต้องมาเป็นลูก
50:53ถ้าทางแม่คำดวงยังไม่หายดี
50:55งั้นเจ้าก็ดูแลกันไป
50:57ตามบัษาคนเป็นบัษาคน
50:59ดูเหมือนว่ารอบตัวคุณพระชั่วจะมีทะคนปวยนะ
51:01ถ้าทางแม่คำดวงยังไม่หายดี
51:03งั้นเจ้าก็ดูแลกันไป
51:05ตามบัษาคนเป็นบัษา
51:13ดูเหมือนว่ารอบตัวคุณพระชั่วจะมีทะคนปวยนะ
51:17ทั้งลูกตัว
51:19และลูกสิ
51:25ขอประทานโทษครับ
51:27ไปกันเธอจ๊ะพ่อ
51:29ให้พวกคุณนางเขาปรึกสางานเมืองกันไป
51:33ไปไปไปไป
51:35โอ้ย
51:37นี่เอามาติดพ่อวะ
51:49ทำอะไรจ๊ะพ่อ
51:57อืม
51:59อืม
52:03อืม
52:05อืม
52:07อืม
52:09อืม
52:15อืม
52:17ยันนี้มันมาอยู่ใต้เตียงคุณ
52:19อืม
52:21ใต้เตียงฉันได้ยังไงเนี่ย
52:25คำดวง
52:27นี่เองทำงานอะไรให้ท่านขุณ
52:29ทำไมถึงมีสตรูร้ายกาศอย่างนี้
52:33ฉันบอกไม่ได้จ๊ะพ่อ
52:37มันเป็นเรื่องของงานเมือง
52:39งานที่เองทำมันคงสำคัญมาก
52:41นี่มันเล่นกันถึงตายใช่นะ
52:43เพราะว่าในเรื่องเองเนี่ย
52:45มีนอนบ่อนไซ้
52:47เพราะว่าในเรือนเองเนี่ย
52:50มีนอนบ่นใส้
52:53พ่อนึกไม่ออก
53:13ว่าอ้ายอีคนไหนในเรือนนี้
53:15มันจะจรรรรรรรร ה O' ถึงขนาดจะข้าแล heraus deo
53:18ค่stageแก่งพวกลูกได้
53:19ถ้акаผมก็นึกไม่ออกจริง ๆ
53:22แต่เราเปล่อยไปไม่ได้
53:24ถ้าเกือเราหาคน ๆ นั้นไม่เจอ
53:26คงอยู่กันไม่เป็นสุขแน่
53:29เราคงต้อง แอบ ดู แอบ ฟังพวกคนในเรือน
53:33อาจจะได้บอกแสเจ้าค่ะ
53:45ยาย....
53:47ยายรู้เรื่องคุณสัยมั้ยอ่ะ
53:50รู้สิ
53:51ก็อย่าจฆ้านี่แล้ว
53:53ไปหมอคุณสัย
53:55แล้วมันเป็นยังไงอ่ะยาย
53:57ก็ตอนเด็กเดียวก็
53:59ฆ้าก็ไปวิ่งเล่นอยู่ที่บ้านยายคงนี้แหละ
54:02เฮ้นอะไรปะripบหลาดเยอะแยะเลยว่ะ
54:05แล้วติตалиเอางสองคนน่ะ
54:07รู้อะไรมากมั้ยอ่ะ
54:08ฆ้าไม่รู้เลย việc
54:10ฆ้าก็พอรู皆μαกน่อยไอ้
54:13เอ้า เอ็งรู้แล้ว เอ็งจะมาถามเรื่องนี้ทำไมว่า นางจวร
54:16โอ้ย อันนี่ ยาย
54:19ก็ที่ท่านคุณกับคุณนายโดนคุณใส
54:21ข้าว่า ต้องมีพวกเราคนใดคนหนึ่งในเนี้ย
54:25วางของ
54:28นางจวร
54:30เอ็งคิดเหมือนข้าเลยว่า
54:32ชิ ๆ ง่าย ๆ หน่อยสิว่า
54:43แล้วคิด Ver Palace
54:45imщity
54:54ç un
54:55อันนี่
54:57แม่ยี่สุญให้ยาฆิพван Lunakr สืบเรื่องฉันกับร่อย
55:01เจ้าค่ะ เราจะเอายังไงดีดี же storytelling คุณพี่
55:03เราจะให้แม่ยี่สุญอ่านจดหมายละไม่ได้
55:06ขุณพี่ต้องใช้เสน้หล่อกล้อแม่ยี่สุญ
55:08แม่ยี่สุญน้อนกี่มากเลยนะ
55:10แล้วเดี๋ยวนน้ KATRON
55:11จะเข้าไปเอาจดหมายเอง
55:12ธรรมดาของผู้ชายเมื่อได้อยู่ใกล้ชิดกับผู้หญิงที่ตัวเองชอบ
55:16อยากจะอยู่แบบนั้น ๆ ๆ เนี่ย
55:19จะว่าจะสิบปีเลย ให้ฉันเป็นผมเนี่ยกับบรอนอีกร้อยปี
55:23ฉันก็ทำได้
55:25ฉันคิดว่าเรา...เป็นเมตรกัน
55:37พี่ขาม
55:39ใช่จ้ะ
55:41พี่ขามคนดี
55:42คนเดิมของคำดวง
55:46สนัพสนนโดย
55:48ลายวุม
56:01ฉันหักเจน อยากรู้
56:05ไม่ได้แต่หลัว
56:09ตกลุงรักเธอรักครัว ทำไมเป็นแบบนี้
56:25ตกลุงหักไปหรักครัว ใจขอมันไม่ดี
56:29มีฉันรักเธอละเปล่า ฉันหักเธอหรือเปล่าอยากรู้
56:37ได้เปล่า
56:40ทำต่อในใจทุก thankfully
56:44เธอรักเขาไปจริงๆ เธออ patiently professors
56:48ครัวว่ากิต์ให้แบบนี้ เราจะ מ�อบณ์กัน
56:54ถ้าเธอไม่ได้รักครับ
56:56เจ็บเจ็บไม่บอก
Recommended
59:00
|
Up next
45:45
11:16
42:32
1:05:49
1:01:47
59:15
41:32
58:58
45:26
1:52:21
1:49:09
41:44
47:13
56:00
54:35
56:56
1:26:19
1:34:57
1:21:01
Be the first to comment