Kultowe sceny, w których aktorzy nie musieli udawać

tvfilmy

W wielkich produkcjach zazwyczaj nie ma miejsca na improwizację. Czasem zdarzą się jednak momenty, w których aktor wcale udawać nie musi.  --- ✔ Facebook TvFilmy: https://www.facebook.com/Filmomaniakpl-104320947717013/ ✔ Instagram TvFilmy: https://www.instagram.com/tvfilmy.yt/ ✔ Nasz główny kanał: https://www.youtube.com/user/TVGRYpl

Transcript

00:00Aktorstwo

00:04Aktorstwo to niezwykle wymagający zawód.

00:07Poza wrodzonym talentem wymaga ogromnego zaangażowania,

00:11lat spędzonych na nieustannym szlifowaniu swojego warsztatu,

00:14a nietypowe role wymagają absolutnego poświęcenia od odtwórców.

00:19Takie oddanie roli owocuje jednak niejednokrotnie fenomenalnym poziomem aktorstwa.

00:24Wielu aktorów jest w stanie kompletnie wejść w buty postaci, którą grają,

00:28by oddać jak najwierniej głębie jej charakteru.

00:32Jest jednak całkiem sporo scen, w których aktorzy z różnych powodów

00:35nie musieli właściwie w ogóle grać.

00:38Często takie sceny wydają się nam, widzom, całkowicie autentyczne

00:42i robią na nas największe wrażenie.

00:45W tym zestawieniu chciałbym podać wam kilka przykładów scen,

00:48w których aktorzy z zawodowców wyspecjalizowanych w udawaniu kogoś innego

00:52zmieniają się nie do poznania w zwykłych, podlegających naturalnym odruchom i emocjom,

00:57ludzi.

00:59Zapraszam do oglądania.

01:08Lubię zaczynać od klasyki, a cóż lepszego nadaje się do otwarcia tego zestawienia,

01:13jak nie Władca Pierścieni.

01:15W drugiej części ekranizacji jest pewna scena, w której Aragorn wraz z Legolasem i Gimlim

01:20doganiają nareszcie bandę Uruków, którzy porwali Merego i Pipina.

01:24Można powiedzieć, że Urukowie dali im pewne fory, bo postanowili zaczekać

01:29i dać się wyryżnąć w pień Eomerowi i jego drużynie.

01:32Kiedy trójce bohaterów udaje się zidentyfikować wielką zwęgloną kupę orkowych zwłok,

01:37dochodzą do wniosku, że hobbici, których mieli uratować,

01:40prawdopodobnie zginęli razem ze swoimi isengardzkimi tragarzami.

01:44I wtedy mamy ten moment.

01:46Miałem autentyczne ciary na plecach, kiedy oglądałem to pierwszy raz

01:58i właściwie dalej mam po razie piętnastym.

02:01Ta dzika wściekłość, bezradność towarzysząca Aragornowi,

02:05kiedy uznaje, że zawiódł swoich włosiastonogich przyjaciół,

02:08jest tak autentyczna.

02:10No i ten kopniak w hełm.

02:12Widzicie, ten pełen złości ryk był w rzeczywistości spowodowany

02:15złamaniem dwóch palców u nogi

02:17w wyniku źle wymierzonego kopniaka w hełm u ruka.

02:21Viggo Mortensen dosłownie zawył z bólu,

02:23jednak zrobił to w taki sposób,

02:25że Peter Jackson zdecydował się właśnie ten dubel wykorzystać

02:29w finalnej wersji filmu.

02:31I możemy się chyba zgodzić, że efekt naprawdę daje radę.

02:40Kiedy popatrzymy na szklaną pułapkę i scenę upadku Hansa Grubera,

02:49to dosyć autentyczny wydaje się nam strach

02:51na twarzy grającego go Alana Rickmana.

02:53Zagrał pierwszoklasowo, bo przecież to wszystko na pewno było udawane,

02:57CGI, pełno green screenów, magii kina

03:00i w ogóle zabawy perspektywą.

03:02No tylko, że nie.

03:04Nie było wówczas technologii komputerowej zaawansowanej na tyle,

03:07żeby jakoś to realistycznie zaaranżować.

03:10Blue Screen rzeczywiście był na dole

03:12i pełnił rolę też jednocześnie amortyzatora upadku,

03:15ale aktora jako takiego nie dało się podrobić.

03:18Nie było więc rady.

03:19Wzięto świętej pamięci pana Rickmana

03:21i zrzucono go naprawdę z jakichś 12 metrów.

03:24Krąży plotka, że mieli zrzucić go na 3,

03:26a faktycznie puścili na 2,

03:28stąd to dosyć autentyczne przerażenie aktora.

03:31Sam Rickman przyznaje,

03:33że wątku z liczeniem do 3 nie pamięta,

03:35ale hej, perspektywa bycia zrzuconym z 12 metrów

03:38bez przeszkolenia kaskaderskiego

03:39to chyba wystarczający powód do strachu.

03:45A tymczasem czy kojarzycie film

03:47o najsławniejszym pasażerze na gapę?

03:50Jest tamta legendarna scena,

03:52kiedy postaci granej przez Johna Harta

03:54wyskakuje z brzucha ksenomorf.

03:56Ikoniczny dla historii kinematografii moment

03:58był arcydziełem efektów specjalnych

04:01bez wykorzystania magii komputerów.

04:02Sprytną zmyłką było ukrycie faktycznego brzucha

04:05Hurta pod stołem

04:06i zastąpienie go atrapą

04:08wypełnioną autentycznymi zwierzęcymi wnętrznościami

04:11i sztuczną krwią.

04:12Sztuczny brzuch eksploduje,

04:14a słodki kosmiczny bombelek

04:15przychodzi na świat w sielankowym procesie narodzin.

04:18Obsada nie była pewna co do tego,

04:20jak ta scena miała dokładnie wyglądać.

04:22Scenariusz nie precyzował,

04:23jak scena dokładnie przebiegnie,

04:25a zaskoczenie i reakcja aktorów

04:27natryskającą krew i wrzaski

04:29jest autentyczna,

04:30bo była autentyczna.

04:32U części aktorów grających załogę Nostromo

04:34scena wywołała taki szok,

04:36że musieli wziąć trochę wolnego.

04:38Weronika Catwright zasłabła

04:40po nakręceniu tej sceny,

04:41jeśli wierzyć wywiadowi

04:42opublikowanemu przez The Guardian.

04:44I według tego samego wywiadu

04:46inny aktor,

04:47Japet Koto,

04:48po zakończeniu zdjęć

04:49tego dnia wrócił bez słowa

04:50do swojego pokoju

04:51i się w nim zamknął,

04:52odmawiając rozmowy z kimkolwiek.

04:55Według relacji obsady

04:56scena z małym obcym była tak szokująca,

04:58bo wyglądało to tak realistycznie,

05:00że ich pierwszym odruchem

05:01był strach o zdrowie

05:03rozłożonego na stole

05:04Harta.

05:06Podejdźmy jednak na chwilę

05:07od strachu,

05:08omdleń,

05:09skoków dużych wysokości

05:10i obcych wyskakujących z brzucha.

05:12Rozładujmy atmosferę,

05:14pośmiejmy się.

05:15A do tego najbardziej

05:16nadają się filmy grupy Monty Python.

05:18Kojarzycie być może scenę

05:20z żywotu Briana,

05:21gdzie Cezar ze swoją wadą wymowy

05:23testuje nerwy swojej straży,

05:25opowiadając o swoim przyjacielu

05:26Wilgusie Kutasie.

05:31Po internecie hula plotka,

05:33że statyści,

05:34którzy grali żołnierzy,

05:35nie wiedzieli,

05:36jak będzie wyglądać scena,

05:38a dostali jedynie polecenie,

05:39by za wszelką cenę

05:40zachować powagę.

05:42Inaczej nie dostaną pieniędzy za rolę.

05:45A potem na scenę wkracza Palin,

05:46cały na biało

05:47i rozśmiesza ich za wszelką cenę.

05:53To najprawdopodobniej kolejna upiększona

06:04historia powielana wielokrotnie

06:05w internecie,

06:06ale jest w niej ziarenko prawdy.

06:08Statyści wiedzieli raczej o tym,

06:10jak scena w założeniu ma wyglądać,

06:12nikt nie groził im też pewnie

06:13brakiem zapłaty,

06:14a przynajmniej nie udało mi się

06:16znaleźć jakiegoś solidnego dowodu,

06:18żeby taka sytuacja miała miejsce.

06:20Ale pierwotny śmiech,

06:21czy właściwie szybkie wypuszczenie

06:24powietrza nosem jednego ze statystów,

06:26którego rozbawiła gra Palina

06:27oraz jakże dojrzały humor

06:29żartu o bigusie-dikusie,

06:31to szczera reakcja pierwszego sortu,

06:33z której to potem

06:34najpewniej powstała reszta sceny

06:35w toku przepięknej improwizacji.

06:38Mała iskierka niedojrzałej

06:40i infantylnej radości

06:41była inspiracją do jednego

06:43z najbardziej charakterystycznych

06:45momentów w całym filmie.

06:46Pośmialiśmy się do rozpuku,

06:50więc czas zatrzymać tę karuzelę radości

06:52i wskoczyć prosto do piekła

06:54wojny wietnamskiej.

06:55Czas apokalipsy

06:56i grający pierwsze skrzypce

06:58Martin Sheen.

06:59O filmie przez lata

07:00nagromadził się prawdziwy

07:01ogrom anegdot i ciekawostek,

07:03ale ja chciałbym się skupić

07:05na sekwencji z początku filmu,

07:07która dzieje się w pokoju hotelowym

07:08kapitana Willarda.

07:10Ten oniryczny, abstrakcyjny

07:12i praktycznie narkotyczny trans,

07:14w jakim zdaje się znajdować bohater,

07:16bardzo dobrze nakreśla kierunek,

07:17w jakim film będzie później zmierzać.

07:20Popis aktorski Sheena w tej scenie

07:22zawdzięczamy według jego relacji

07:24przede wszystkim temu,

07:25że przechodził wówczas

07:26przez bardzo trudny okres w swoim życiu,

07:28zmagał się z alkoholizmem,

07:30a niektóre plotki głoszą,

07:31że na planie podczas nagrywania tej sceny

07:33był pod wpływem narkotyków.

07:35Sheen uzewnętrznił

07:36kumulujące się w nim emocje,

07:38nienawiść do samego siebie,

07:39przelał to wszystko na rolę

07:40kapitana Willarda,

07:41co idealnie wpasowało się w tę postać.

07:44Popłynął w tym procesie

07:45pewnego rodzaju psychodramy tak daleko,

07:47że uznał za dobry pomysł

07:49stłuczenie lustra,

07:50w które się wpatrywał,

07:51naprawdę kalecząc sobie ręce.

07:53Ten temat również jest

07:54bardzo mocno owiany plotkami,

07:56bo mówi się,

07:57że Coppola przed rozpoczęciem zdjęć

07:58chciał jak najbardziej zdołować Martina,

08:00by wprawić go w odpowiedni nastrój.

08:03Jednak wygląda na to,

08:04że psychodrama na planie

08:05była pomysłem nikogo innego,

08:07a samego Sheena,

08:08zwłaszcza, że po dosyć mocnym

08:09skaleczeniu się dłamkiem szkła,

08:10ten wciąż pozostaje w swojej roli.

08:13Daleko jestem od stwierdzenia,

08:14że każdy aktor powinien

08:16urządzić sobie prywatne piekło,

08:18żeby stamtąd móc czerpać emocje

08:20potrzebne do odegrania swojej roli,

08:22ale na pewno w tym przypadku

08:23cóż, to zrobiło swoją robotę.

08:27Tego typu zestawienie

08:28nie mogło się po prostu obejść

08:29bez sceny z Fight Clubu,

08:31której Edward Norton,

08:32grający narratora,

08:34ma uderzyć samego siebie.

08:35Pozdro dla kumatych.

08:37Jak się pewnie domyślacie,

08:38aktorzy raczej z reguły

08:40nie okładają się po facjatach

08:41tak naprawdę

08:42i tego typu bójki

08:43są najczęściej tak prawdziwe,

08:45jak obietnice,

08:46że dyplom ukończenia studiów

08:47pomoże w szukaniu pracy.

08:49Przed tą sceną

08:50reżyser filmu,

08:51David Fincher,

08:52poprosił jednak Nortona na słówko

08:53i powiedział mu podobno,

08:55żeby naprawdę

08:56przyfanzolił Bradowi Pittowi

08:57w ucho.

08:58Brad Pitt oczywiście

08:59nie miał o tym

09:00zielonego pojęcia,

09:01więc kiedy Tyler Darden

09:02dostaje legendarną

09:04lepę w ucho,

09:04ból i zaskoczenie

09:06są tu jak najbardziej prawdziwe.

09:13Ciekawe, że w zastanowieniu

09:14pojawiło się już dwóch aktorów,

09:16którzy później trafili

09:17do obsady Harry'ego Pottera,

09:19a i w tej serii

09:19pojawiła się przynajmniej

09:21jedna scena,

09:21w której stężenie

09:22prawdziwych emotions

09:24jest tak wielkie,

09:25że David Cage

09:26mógłby zrobić o tym grę.

09:27To mały spoiler

09:28dla kogoś,

09:29kto nie oglądał Pottera.

09:30W zakonie Feniksa

09:31jest łomiąca serce

09:33scena śmierci

09:34Siriusza Black'a,

09:35a że to ojciec

09:36chrzestny Harry'ego,

09:36to stawka emocjonalna

09:37jest, cóż,

09:39dosyć duża.

09:40Dla Daniela Radcliffe'a

09:41okazało się to

09:42dosyć sporym wyzwaniem

09:43i po kilku

09:44nieudanych dublach

09:45Gary Oldman,

09:46grający Siriusza,

09:47podszedł do młodego aktora

09:48i zapytał,

09:49czy może spróbować

09:49pomóc mu z wyzwoleniem

09:51odpowiednich emocji.

09:52Radcliffe cóż innego

10:06mógł zrobić,

10:06zgodził się,

10:07na co stary dobry

10:08Gary Oldman

10:09wziął go za fraki

10:10i zaczął gwałtownie

10:11nim potrząsać

10:12przez około pół minuty,

10:13wydzierając się na niego

10:14jednocześnie w niebogłosy.

10:15W Danielu coś pękło,

10:17coś się poprzestawiało,

10:18coś popsuło się

10:19i w trakcie tego

10:20niepokojąco wyglądającego

10:22spektaklu

10:22Wrzasku i Traumy

10:23totalnie się rozkleił.

10:25Kolejne podejście do sceny

10:26było już zupełnie udane.

10:28Dlatego pamiętajcie,

10:30widzicie w tym momencie

10:31na ekranie chłopca,

10:32który przeżył

10:33bycie targanym

10:34przez Gary'ego Oldmana

10:34przez jakieś 30 sekund.

10:36Sądząc po efekcie,

10:38było warto.

10:40No i na koniec

10:41mała bomba.

10:43Wiele mówi się

10:44o Alfredzie Hitchcocku,

10:45bo w końcu

10:46był mistrzem suspensu

10:47i jego filmy

10:48stały się symbolami

10:49atmosfery niepokoju

10:50i napięcia.

10:51Ale jak wszystko

10:52w życiu

10:53nic nie jest tak piękne,

10:54bo według relacji

10:55Tippi Hedren

10:56Hitchcock w geście zemsty

10:58za odrzucenie jego zalotów

10:59zmienił jej życie

11:00w piekło.

11:01Nie chcę skupiać się

11:02tutaj na weryfikowaniu

11:03prawdziwości całej historii,

11:05ale jest jeden

11:05dosyć dobrze

11:06udokumentowany fragment,

11:07który całkiem nieźle

11:08pasuje do tego zestawienia.

11:10W filmie Ptaki

11:11mamy scenę kulminacyjną,

11:13w której główna bohaterka

11:14wchodzi na srych

11:15i zostaje zaatakowana

11:16przez stado

11:17paskudnych ptaszysk.

11:18W pierwotnym założeniu

11:20scena miała być

11:21zrealizowana

11:21przy użyciu

11:22mechanicznych atrap,

11:23a aktorka miała być

11:24z grubsza bezpieczna.

11:26Na chwilę

11:26przed rozpoczęciem zdjęć

11:27poinformowano ją jednak,

11:29że mechaniczne ptaki zawiodły

11:30i że będzie trzeba

11:32jednak to wszystko

11:32nakręcić

11:33z użyciem

11:33prawdziwych zwierząt.

11:35Krzyki, paniki

11:36aktorki były

11:37jak najbardziej prawdziwe,

11:38bo kręcona

11:39przez około tydzień

11:40scena polegała

11:41na ciskaniu ptaków

11:42prosto w aktorkę.

11:43Kiedy zdjęcia

11:43dobiegły końca,

11:44Tippi zemdlała

11:45i trafiła do lekarza,

11:46który ku sprzeciwowi

11:47Hitchcocka

11:47wysłał ją

11:48na tygodniowe zwolnienie

11:49ze względu

11:50na jej tragiczny

11:50stan psychiczny.

11:51Sama aktorka przyznaje,

11:52że przez tydzień

11:53doznawała jeszcze później

11:54koszmarów z ptakami

11:55w roli głównej.

11:56Ta historia

11:57dodaje jeszcze więcej

11:58niepokoju

11:59do i tak już

12:00całkiem złowieszczego filmu.

12:02Wyłajna nam się

12:02z tego zestawienia

12:03dosyć ponury

12:04obraz reżyserów

12:05jako totalnych

12:06dupków,

12:06którzy nie ufają

12:07aktorom na tyle,

12:08żeby zdać się

12:09na ich umiejętności

12:10i faktycznie

12:11każą sprawiać im ból,

12:12straszą

12:13i nawet doprowadzają

12:14na skraj

12:15załamania nerwowego.

12:16Nie zamierzam tu

12:17absolutnie oceniać

12:18na ile takie postępowanie

12:19jest moralnie uzasadnione,

12:21ale mogę zdecydowanie

12:22oddać szczere pokłony

12:23samym aktorom

12:24za wydobycie z siebie

12:25takich pokładów emocji,

12:27które definiują

12:28sceny,

12:29a nawet całe filmy

12:30już na zawsze.

12:32Takich przykładów

12:33jest oczywiście

12:33wiele, wiele więcej,

12:35dlatego bardzo chętnie

12:36poczytam

12:36o waszych propozycjach

12:37w komentarzach,

12:38a ja tymczasem

12:39bardzo dziękuję wam

12:40za uwagę,

12:41trzymajcie się,

12:42cześć!

Category

Transcript

Be the first to comment

Recommended