Filmy nakręcone w całości w jednym miejscu

tvfilmy

Mówiliśmy już o filmach kręconych w jednym ujęciu, tym razem czas na filmy nakręcone w całości w jednym miejscu. Mieszkanie, pojedynczy pokój czy trumna to tylko niektóre z przykładów.  --- ✔ Facebook TvFilmy: https://www.facebook.com/Filmomaniakpl-104320947717013/ ✔ Instagram TvFilmy: https://www.instagram.com/tvfilmy.yt/ ✔ Nasz główny kanał: https://www.youtube.com/user/TVGRYpl

Transcript

00:00Cześć! Skoro kliknęliście w ten materiał, to generalnie wiecie czego się tutaj dzisiaj spodziewać.

00:06Będziemy mówić o filmach, które zostały nakręcone w całości w jednej lokacji.

00:10Uprzejmie informuję, że będą to miejsca dość zwykłe, powiedzmy mieszkanie,

00:15ale też takie dość nietypowe, jak wspomniana na miniaturce, trumna.

00:20A żeby dodać temu jakoś warstwy specjalnej, to wszystko nagrywam pod biurkiem.

00:27Bo kto mi zabroni?

00:30Zaczniemy od jednej ze starszych produkcji, która stoi gdzieś pośrodku tego naszego klucza.

00:43Film Telefon z 2002 roku z Colinem Farrelem w roli głównej zaczyna się na Times Square w Nowym Jorku,

00:48ale jego akcja bardzo szybko przenosi się do ostatniej, pozostałej w tym miejscu budki telefonicznej.

00:55Bohater krętacz, arogancki publicysta z podwójnym życiem miłosnym,

00:58dostaje potężną szkołę życia od osoby, która zmusza go do pozostania w budce,

01:03grożąc zarówno wyjawieniem jego sekretów, jak i szkodą na zdrowiu, czy nawet życiu.

01:08Larry Cohen, który odpowiedzialny jest za scenariusz, miał swój koncept na stworzenie filmu,

01:12który w całości działłby się w budce telefonicznej już w latach 60-tych i zaproponował go Hitchcockowi.

01:18Parze filmowców nie udało się jednak znaleźć dobrego rozwiązania na to i dopiero w latach 90-tych,

01:23po powrocie do starego pomysłu, scenarzysta wpadł na sensowne rozwiązanie,

01:28jak poprowadzić historię, kogo postawić po drugiej stronie słuchawki

01:31i jak zmusić bohatera do pozostania w budce.

01:35Z ciekawostek film nakręcono w ciągu 10 dni,

01:37a dodatkowe dwa dni przeznaczono potem na ogólne ujęcia i dokrętki.

01:41Całość, choć dzieje się w Nowym Jorku, została zarejestrowana w Los Angeles.

01:45Warto jeszcze dodać, że oryginalnie w roli Stu Sheparda miał wystąpić Jim Carrey,

01:48który jednak nie czuł się do końca komfortowo z rolą i zrezygnował.

01:52Ostatecznie Farrell wypadł w tej roli znakomicie, więc może i wyszło na lepsze.

01:59Jako, że wspomniałem wcześniej o Hitchcocku,

02:01to od razu przytoczę film Okno na podwórze z 54,

02:04który wyreżyserował wspomniany pan Alfred.

02:06Tutaj mamy do czynienia z historią, w której fotograf L.B. Jeffries,

02:10będąc przykutym do wózka w trakcie rehabilitacji po wypadku,

02:13obserwuje to, co dzieje się za oknami jego apartamentu.

02:16Jeff ma widok na podwórze i kilka innych mieszkań,

02:18a z racji tego, że przez falę upałów wszyscy otwierają okna, żeby się trochę ochłodzić,

02:22łatwo też dojrzeć, co dzieje się w środku.

02:24Pewnego razu fotograf jest świadkiem bardzo podejrzanych wydarzeń w mieszkaniu pana Thorwalda

02:29i tak oto rozpoczyna się intryga, wciąż widziana w całości z jego mieszkania,

02:34przez tylne okno wychodzące na podwórze Greenwich Village.

02:37Skoro akcja tyczy się mieszkania, to wydawać by się mogło,

02:39że nic specjalnego nie ma w miejscu kręcenia.

02:42Znaleziono po prostu odpowiednią okolicę, zajęto kamienicę na czas zdjęć

02:46i cyk, film gotowy.

02:48Twórcy postawili jednak na trochę inne rozwiązanie.

02:50Okno na podwórze nakręcono w całości w Paramount Studios,

02:53budując plan, który miał wiernie odtworzyć podwórza Greenwich Village.

02:57Zbudowanie planu zająło ponad sześć tygodni,

02:59a trzeba przyznać, że był on wyjątkowy,

03:01bo wykorzystywał skomplikowany system odwadniający,

03:04wszystko po to, by móc nakręcić sceny w deszczu.

03:07Film też zainspirował kolejne dzieła,

03:09opierające się na podobnej zasadzie ograniczenia miejsca akcji.

03:11Można tu wymienić chociażby Rear Window,

03:13czyli de facto film o tym samym tytule z 98,

03:17czy Niepokój z 2007.

03:19Wiem, że sporo z Was czeka na to,

03:20czym zachęciła Was miniaturka,

03:22więc zadajmy sobie w końcu to pytanie,

03:24co takiego odwalił Ryan Reynolds,

03:26że kazano mu nagrywać w zamkniętej trumnie?

03:29Pogrzebany z 2010 roku to historia o Paul Conroyu,

03:33amerykańskim cywilu,

03:34a konkretnie kierowcy ciężarówki pracującym w Iraku.

03:38Mężczyzna budzi się zamknięty w ciasnej przestrzeni

03:40i powoli przypomina sobie,

03:41że jego konwój został napadnięty,

03:43a on sam znajduje się teraz w zamkniętej trumnie,

03:46mając przy sobie niewiele poza zapalniczką

03:48i telefonem zostawionym mu przez porywacza.

03:50Cała akcja pogrzebanego dzieje się oczywiście w trumnie,

03:52choć główny bohater odgrywany przez Ryan Reynoldsa

03:55ma kontakt z porywaczem,

03:57osobą prowadzącą poszukiwania za nim,

03:59czy przedstawicielem Departamentu Stanu.

04:01Film powstał w studiu w Barcelonie

04:02i faktycznie kręcono Reynoldsa w trumnie,

04:05a w zasadzie w siedmiu różnych trumnach,

04:07z których każda służyła innemu celowi.

04:09Jedna miała ścianki, które można było złożyć,

04:11dzięki czemu kamera mogła pracować dookoła aktora.

04:14Jedna była specjalnie wydłużona,

04:16by odpowiednio zagrać perspektywą,

04:18a jeszcze inna była specjalnie wzmocniona,

04:20by aktor mógł w nią napierniczać

04:22bez groźby zniszczenia.

04:24Pogrzebany to mistrzowska kombinacja

04:26świetnego pomysłu, dobrego reżysera

04:28i minimalizmu w prezentacji obrazu.

04:30W trakcie produkcji korzystano przykładowo

04:32tylko z pięciu źródeł światła.

04:34Płomienia zapalniczki, ekranu telefonu,

04:36zielonego światła chemicznego,

04:37czyli tzw. glow sticka, zwykłej latarki

04:40i czerwonej latarki.

04:42Jasne, było trochę bajerowania,

04:43bo telefon był zrobiony w taki sposób,

04:45żeby kontrolować radiowo LED-y

04:46i rozświetlać scenę dokładnie wtedy,

04:48kiedy jest to potrzebne.

04:49Generalnie całe przedsięwzięcie

04:51było sporym wyzwaniem,

04:52również aktorskim,

04:53bo Reynolds przyznał,

04:54że na koniec nabawił się już

04:56lekkiej klaustrofobii

04:57i nie chciałby nigdy powtarzać

04:58z jakiego wyczyną.

05:04Kolejna produkcja jest jednym

05:05ze sztandarowych przykładów filmu,

05:06w których akcja toczy się w jednym miejscu,

05:09choć niekoniecznie jest to miejsce dziwne,

05:12może raczej nietypowe.

05:13Mowa tutaj o dwunastu gniewnych ludziach

05:15w reżyserii Sidney Aloumet.

05:17Film opowiada o sprawie sądowej,

05:18w której osiemnastoletni chłopiec

05:20oskarżony jest o zabójstwo swojego ojca,

05:22ale akcja całości skupia się nie na procesie,

05:25a raczej na spotkaniu ławy przysięgłych,

05:27która ma zadecydować,

05:28czy chłopiec jest winny

05:29i trafi na krzesło,

05:30czy też może jest niewinny

05:32i oskarżenie jest bezpodstawne.

05:34Więc o ile film zaczyna się

05:35na sali sądowej,

05:36tak szybko zostajemy

05:37wraz z dwunastoma mężczyznami

05:38zamknięci w jednym pokoju

05:40i śledzimy dyskusję

05:41na temat winy młodzieńca.

05:43Film kręcony jest również

05:44w całkiem zmyślny sposób

05:45od strony technicznej,

05:46korzystając na początku

05:47z szerokokątnych obiektywów,

05:48ostatecznie zmierzając

05:49aż do teleobiektywów,

05:51dzięki czemu zmieniała się

05:52głębia pola widzenia.

05:54Reżyser podkreślał,

05:55że jego zamierzeniem było

05:56stworzenie namacalnej klaustrofobii,

05:58co zupełnie nie dziwi

05:59w kontekście tworzenia filmu

06:00w jednym tylko miejscu,

06:02przy narastającym

06:02napięciu fabularnym.

06:04Dwunastu Gniewnych Ludzi

06:05był na tyle dużym fenomenem,

06:06że powstała masa remake'ów,

06:08choćby w Niemczech, Japonii,

06:09Rosji, czy w Indiach.

06:11Sporo innych dzieł popkultury

06:12odnosiło się do filmu,

06:13choćby Weronika Mars,

06:14Flinstonowie, Simpsonowie,

06:16czy Family Guy.

06:17Zdecydowanie polecam Wam

06:18seans tego dzieła.

06:19Warto poświęcić te półtorej godziny.

06:25Zbierając przykłady

06:26do dzisiejszego filmu

06:27trafiłem na taką produkcję

06:29jak Circle z 2015 roku

06:32i wydała mi się ona

06:34dość ciekawa.

06:35Film stworzony przez duet reżyserski

06:37jest inspirowany

06:37omawianymi przed chwilą

06:38dwunastoma gniewnymi ludźmi.

06:40Tym razem jednak

06:41nie trafimy na ławę przysięgłych,

06:42a zamiast tego

06:43wylądujemy w tajemniczym pomieszczeniu,

06:45w którym budzi się 50 osób,

06:47a następnie co dwie minuty

06:48jedna z nich ginie.

06:49Albo kiedy ktoś próbuje

06:51stamtąd zwiać,

06:51ale to logiczne.

06:53Szybko jednak okazuje się,

06:54że w pewien sposób

06:55zebrani mogą kontrolować,

06:56kto zginie następny

06:57i wtedy zaczyna się robić ciekawiej.

07:00Super interesującym źródłem

07:01informacji na temat tej produkcji

07:03jest ama przeprowadzona

07:04na reddicie z twórcami Circle,

07:05z której dowiemy się

07:06czegoś więcej,

07:07choćby na temat trudności,

07:09jakie sprawiło nakręcenie produkcji.

07:11Jeden z reżyserów

07:11wspomina chociażby,

07:12że bardzo trudno było zebrać

07:14za każdym razem 50 aktorów

07:16w jednym miejscu,

07:16ale zakładam,

07:18że tu pomagał fakt,

07:19że prawie wszyscy

07:19to mało komu znane nazwiska.

07:22Twórcy od początku wiedzieli,

07:23że chcą opowiedzieć historię

07:24w ramach jednego pomieszczenia,

07:25żeby całość była

07:26bardziej interesująca.

07:28Jednocześnie,

07:29bez znanych nazwisk,

07:30widownia potrafi lepiej

07:31identyfikować się

07:32z poglądami anonimowych osób,

07:33co jest całkiem ciekawym zabiegiem,

07:36szczególnie, że Circle

07:36zestawia przeciwko sobie

07:38wiele różnych podejści

07:39do tego,

07:40jak zmierzyć się z sytuacją,

07:41kto zasługuje na przeżycie

07:42i czy w ogóle

07:44ktokolwiek na nie zasługuje.

07:46Wśród inspiracji

07:47poza wspomnianym już filmem

07:48twórcy wymieniają także

07:49Piłę i Cube,

07:51o których nawet myślałem,

07:53żeby powiedzieć

07:53w dzisiejszym materiale,

07:54ale ostatecznie

07:55musiały one ustąpić

07:56miejsca innym produkcjom.

07:58Z trochę podobnym

07:58rozwiązaniem koncepcyjnym

08:00spotykamy się również

08:01w filmie Test z 2009 roku,

08:03w którym ósemka kandydatów

08:04zostaje zamknięta

08:05w jednym pomieszczeniu

08:06i ich zadaniem

08:07jest rozwiązanie zadania.

08:08Osoba nazywana

08:09Inwigilatorem

08:10wyjaśnia reguły gry,

08:11tłumacząc, że na całość

08:12mają 80 minut

08:13i muszą przestrzegać

08:14trzech zasad.

08:16Po pierwsze,

08:16nie wolno im rozmawiać

08:17z nim

08:17oraz ze strażnikiem.

08:19Po drugie,

08:20nie mogą zniszczyć

08:20swojej kartki

08:21i po trzecie,

08:22nie mogą wyjść

08:23z pomieszczenia.

08:24W przypadku złamania

08:25którejkolwiek z zasad

08:26czeka ich dyskwalifikacja.

08:28No i to jest dopiero

08:29zadanie na rozmowę kwalifikacyjnej.

08:31Ten film również

08:32trzyma nas

08:32w jednym konkretnym pomieszczeniu,

08:34ale w przeciwieństwie

08:34do poprzednich

08:35wymienionych produkcji

08:36nie służy to niczemu

08:37konkretnemu

08:37poza uwiarygodnieniem

08:38miejsca akcji.

08:40W końcu

08:40potencjalni kandydaci,

08:41którzy mają przed sobą

08:42zadanie rekrutacyjne,

08:43nie będą raczej

08:44wolno chodzić po budynku,

08:45a powinni siedzieć

08:46na tyłkach,

08:46póki nie uporają się

08:47z tym, co im kazano zrobić.

08:49Tylko ci zdecydowanie

08:50nie siedzą na tyłkach,

08:51a nawet zaczynają robić rzeczy,

08:53przy których wychodzi

08:53ich prawdziwy charakter.

08:55Choć test zebrał

08:56mieszane recenzje,

08:57ja bawiłem się przy nim

08:58nieźle i w sumie

08:58mogę Wam polecić

08:59seans tej produkcji,

09:01o ile lubicie

09:02nietypowe

09:02thrillery psychologiczne.

09:04I na sam koniec

09:04zostawiłem sobie film

09:05Locke z Tomem Hardim

09:06w roli głównej.

09:07Rok 2013,

09:09produkcja brytyjsko-amerykańska

09:11i tak naprawdę

09:12teatr jednego aktora

09:13dziejący się

09:14tylko w jednym miejscu,

09:17bo w samochodzie.

09:18Główny bohater produkcji,

09:19Ivan Locke,

09:20jest w przeddzień

09:20domknięcia wielkiego

09:21projektu budowlanego,

09:22kiedy postanawia

09:23pojechać do Londynu,

09:24żeby być przy swojej

09:26kochance,

09:27która ma zaraz rodzić.

09:29Podczas całego filmu

09:30obserwujemy tylko

09:30Toma Hardy'ego,

09:31który w trakcie jazdy

09:32wielokrotnie rozmawia

09:33przez telefon.

09:34Innych aktorów

09:35więc nie widzimy,

09:36ale słyszymy

09:37i to dzięki rozmowom

09:38historia toczy się do przodu.

09:40Więc pozwólcie,

09:41że podkreślę to raz jeszcze.

09:43Locke to 85 minut

09:45obserwowania

09:46Toma Hardy'ego

09:46za kierownicą,

09:48który rozmawia

09:48przez telefon.

09:50I okazuje się,

09:51że może to być

09:51bardzo dobre kino.

09:53Pan Hardy jedzie

09:53autostradą M6

09:54za kierownicą BMW X5,

09:57chociaż oczywiście

09:57z wielu względów

09:58sam samochodu nie prowadził.

10:00Auto znajdowało się

10:00na niskiej przyczepie,

10:01a wieloletni przeciwnik

10:03Batmana udawał jedynie,

10:04że sam kieruje BM-ką.

10:06Zdjęcia trwały 8 dni,

10:07a ekipa robiła przerwy

10:08tylko po to,

10:08żeby zmienić karty pamięci

10:10w kamerach.

10:10Aktorzy,

10:11z którymi Locke rozmawiał

10:12przez telefon,

10:12wszyscy siedzieli

10:13w jednym pomieszczeniu

10:14dla ułatwienia sprawy,

10:15ale rozmowy z nimi

10:16faktycznie były

10:17przeprowadzane na żywo.

10:19Nie były to nagrania

10:20robione z wyprzedzeniem.

10:21Na tym zamykam

10:22swoją dzisiejszą listę.

10:23Na pewno jest trochę filmów,

10:25które pasują pod ten temat,

10:26a o których nie wspomniałem,

10:27więc liczę na to,

10:28że wspomnijcie o nich

10:29w komentarzach.

10:30Wziąłem sobie telefon,

10:31więc przynajmniej mogę tutaj zostać

10:33i dalej bytować pod biurkiem.

10:36Na razie.

Category

Transcript

Be the first to comment

Recommended