- 18 hours ago
ดูซีรีย์จีน ดูละครจีน พากย์ไทย ย้อนหลัง
Category
😹
FunTranscript
00:00ไว้แน่ต่อเบมีย์
00:04ให้แน่ต่อไป สำหรับท่านได้พุกว่าย
00:30ขอบคุณค่า แล้วมาใหม่นะคะ
00:37ห้างร้านลุยเสียง
00:39สวัสดีครับเจ้ากันเนี้ย
00:40จ้า
00:41ผมอยากรู้ว่ากล่องนอนตีขายยังไงครับ
00:43อ๋อ สี่สิบเรียนอ่ะ
00:45ไม่ยังเลย
00:46อ๋อครับ ขอบคุณครับ
00:48ไม่เป็นไรจ้า
00:49อ๋อ แผ่ขึ้นตั้งสองเท่า
01:00เฮ้ย นี่
01:04อ๋อ
01:06น่าอีกแล้วเหรอ
01:08ฉันจะกลับบ้าน
01:10ร้านหมอนะ
01:14เฮ้ย
01:18เว้ยหา ฉันอยากถามหน่อย
01:20ปากนายไม่ทองคำหรือเปล่าเนี่ย
01:22ว่าปากปุ๊บทองจะร่วงออกมา
01:24ฉันนั่งรถนายตั้งหลายครั้งแล้ว
01:26ไม่เห็นน่าคุยกับลูกค้าเลย
01:28ไม่น่าเราไม่ค่อยมีลูกค้า
01:32ไม่รู้ว่ามีอะไรต้องคุย
01:36เฮ้ย
01:38หน้านี่สมองถือจริงๆ
01:40นอกจากกินแล้วขี้
01:42น่ะทำอะไรเป็นบ้าง
01:44ลากรถได้เดือนแล้วเท่าไรเหรอ
01:46น่าจะ 30 เยียนมั้ง
01:48เคยคิดเผื่อนาคตไหม
01:50หลายปีผ่านไป
01:52ก็ไม่มีทางเลือดเป็นคนลากรถระดับอวุศโหล่
01:54เอาอย่างงี้นะ
01:56ทุกอยากคนเยอะ
01:58จะค่อสังเกตให้
02:00เพราะว่ามีใครอยากได้เด็กสิ้นน้ำชา
02:02สระเป๋า
02:04รู้ถ้าทางนายแล้วไปขยอเรียนนั้งสือ
02:06อย่าว่าฉันดูถูกนายเลยก็แล้วกันนะ
02:08อืม
02:10ทำไมเหรอ
02:12คุยหัวเสียงบอกผมว่าคุณเล่นหุ้นเก่งมาก
02:14ช่วยแนะนำให้ผมสักตัวได้ไหม
02:16ภายในหนึ่งเดือนกำไร 30%
02:18ฟ้าทะลมแล้ว
02:22คุณสมองทื่อยังงาอยากเล่นหุ้นเหรอ
02:24จุงทื่อยังๆอยากเล่นหุ้นเหรอ
02:26น้อดีไปมีเรื่องนิดหน่อยต้องการใช่เงิน
02:28ผมไม่โรบมาก
02:30ขอท่านไดกำไรสัมสิเภตพันые mộtเดียนพอ
02:32พอจะมีแบบความเสียงตัม
02:34เหรือไม่ก็...ได้กับ correlforcementใช่วść
02:36ที่ได้กำไรชัวเหรอ
02:38でき CHANçeจะช่วยดูให้
02:39ยังไงก็ไม่ขาดธุน
02:41ฝันไว้เธอ
02:42ถ้าม taught nenhum นันได้กำไรแน่นอน
02:44คนพวกนี้ยังต้องทำงานใช้เงินแลกเงิน ละ
02:47นี่ ได้ชัวนะ อย่าไปคิดได้ดิ้นนอยก็แล้วกัน
02:51อ๋อ ขอแค่ได้ผมวิกรมเสียง คุณพอจะรู้รหัสหรือว่า...
02:55ชื่อของหุ้นไหม
02:56คนจนอย่างนายซื้อหุ้นได้หรือ
02:58เปิดบัญชีเมื่อรยัง
03:00นี่ ตอนที่ฉันซื้อ จะซื้อสวนของนายด้วย อยากได้เท่าไร
03:06อ๋อ
03:08อ๋อ ซื้อสามสิบเหรียญ
03:12เงินเห็นอย่างเลย ใส่กับเปล่าให้ฉัน ให้โดนมือฉันนะ
03:20ใส่แล้ว
03:21เอาละ ไปต่อ
03:32รุ่งเชิง
03:33อ๋อ พี่ซื้อชิ
03:34ผมคุยกับนายเจ็ดแล้ว พรุ่งนี้ย้ามาอยู่กับผมได้เลยนะ
03:38อ๋อ จริงหรอ ดีจังเลย
03:40นี่ ดูชิ sunscreen
03:41ช่วยชัคให้หน่อย มีหุ้นตัวไหน ที่ขึ้นมานึกเท่าก่อนเปลดตลาดวันนี้
03:45พี่ซื้อชี้ วันนี้ตลาดห้นตก ไม่มีตัวไหนคืนเป็นอึงเท่าหรอก
03:48มีสิ หุ้นมามักตัวตก จนไปเหลือซาก
03:51ก่อนปิดตลาดจะได้ขึ้นมา ช่วยดูให้หน่อย
03:53ได้ พี่สิชี ผมจะเรียบดูให้เลย
04:05เฮ้ยหาว
04:06พี่สิชี
04:08พี่สิชี สามสิบเกียนของผม ซื้อหุ้นเรียงครับ
04:12ซื้อไปแล้ว ซื้อให้จากแต่มาวาแล้ว
04:16เออแล้ว ยังเหลือเท่าไร อ่า อย่างนี้ เหลือเท่าไรให้ผมก่อน
04:42โรงงานนอนเฉียงเฉิง ไปดูเองเลย
04:44ต่อซื้อ 1.8 เหรียญ ตอนขาย 2.5 เหรียญ
04:47อ่ะ ฉันเอาเงินมาให้ อย่าไหม
04:50เอาสิครับ ขอบคุณพี่สือชี
04:56ได้จริง
05:07อะไรอยู่ข้างหลัง
05:12อ่ะ ซื้อว่าจากไหน นายเป็นซื้อที่ไหนมา
05:18ทำไมถึงรู้ว่าฉันชอบกล่องดนตรี
05:22เฮ้ยหาว ว่าก่อนนายชอบสกดรอยตามฉัน แอบริฮิที่ฉันพูดใช่ไหม
05:27ฮะ
05:28กล่องดนตรีอันนี้ เหมือนกับอันนั้นไม่มีผิด
05:43นายซื้อที่ไหนมีอีกหรือเปล่า แพงหรือเปล่า
05:45ถูกมากเลย ราคาตกแล้ว
05:47แล้ว ของเล่นใหม่มีเยอะ ของกล่องไม่มีคนเล่นแล้วนะ
05:50แต่นายรู้ได้ยังไงว่าฉันชอบกล่องดนตรี
05:53เมื่อกี้เธอพูดเองนี่น่ะ
05:55เมื่อกี้เธอพูดเองนี่น่ะ
06:02เมื่อก่อนฉันโง่มากเลย
06:04ตอนเด็กๆ ทำกล่องดนตรีตกแตก
06:07ร้องหายเหมือนโลกจะแตก
06:09จากนั้นครูให้เราเขียนเรียงความ
06:12หัวข้อคือความหวังของฉัน
06:15ฉันก็เขียนความหวังไว้ว่า
06:17อยากให้มีคนซื้อกล่องดนตรีแบบนี้ให้ฉัน
06:20ไม่นึกเลยว่าฝันจะเป็นจริงแล้ว
06:26หวัยหาว
06:28ความหวังของนายในไว้เด็กคืออะไร
06:31ได้เลยจริงช้ากับเธอไง
06:34แล้วก็ได้เห็นรอยยิ้มเธอด้วย
06:37แล้วความหวังในตอนนี้ล่ะ
06:49ก็ยิงเธอมะก่อน
07:19ก็ยิงเสียงให้ไม่เป็นความหรือ
07:25พี่หาว
07:27ได้เธอเธอมะล่ะ
07:28พี่หาว
07:31พี่อัตริงหาว
07:33เป็นเชื่อไว้
07:35เขาไม่ได้บอกชื่อไว้
07:37พอรู้ว่าพี่ไม่อยู่ ก็เลยที่กระเป๋าไว้แบบนึง
07:39แล้วก็ไปเลย
07:41กระเป๋าเหรอ
07:42ใช่แล้ว นี่ไง
07:43พี่หาว
07:45มา เล่นต่อเลย
07:47ดีบให้ๆๆๆ
07:49ไปเลยๆๆ
07:56เล่นต่อยๆ
07:57เดี๋ยวๆๆ
07:59ดีบแจ็กลก
08:05นี่ ไม่ต้องหลบใจไปหาอะไรกินกันไป
08:07กระต้อมไหม
08:27ปรมพักเมืองเสียงหาย
08:35ลงที่ร서เลย
09:01โห่ย ชื่อハハ มาแล้วนะ
09:03ครบแล้ว
09:06เวลาพอพวกเหลือมาเปราะห Bunofi
09:11วันนี้ไม่ใช่วันเกิดของกระใจ bringenกิน
09:18แม่นอนอยู่แล้ว
09:23ไม่เห็นต้องร้อยให้วันเกิดบันบ่ายพระจับ
09:27วันไหนก็บันบ่ายพระจับ
09:30รสชาติเป็นยังไง ลุ่งคำสู่เธอไม่ได้เลยใช่ไหม
09:34ลุ่งฉัน เค้าได้หินไหมว่า เขียดเช่าไม่การแข่งทำอาหาร ลุ่งอย่าลงแข่งนะ มันงั้นฉันต้องแพ้แน่ๆเลย
09:42นี่ ดูลูกสาวพี่ซิ ไม่ใช่แกร์ทำอาหารเก่ง แม่ถ้าปาก็หวานด้วย เอาใจลุ่งเหลือเกิน
09:51สุชี จำได้ไหมอาเคยบอกเอาไว้ ตอนอากับพ่อของนายนุ่มๆ สองคนมีสามด้ำ
09:59จำได้ มีด้ำแรก ตรวจแม่เป็นหมอนจิน มีด้ำสองเป็นพวกครัวใหญ่ มีด้ำสามเป็นนักดุดตี
10:12นี่
10:14พอฉันกับพี่สุชีได้หินแล้วก็จะ
10:18อันนี้
10:22พี่ฟง ถ้าคิดว่าพี่นักควรไม่เสียใจที่เป็นพ่อครัว
10:26เริ่มจากเพิงน้ำชาเล็กๆ ค่อยๆพัฒนาจะเป็นเหล้ากุยเสียง
10:31ไม่เท่าไหร่หรอก
10:33พี่มินอีก ฉันว่าหลายสิบปีมาเนี่ย พี่ลักษาคนไข้หาย จนตัวเองนับไม่ท่วนแล้ว
10:39พอพูดถึงเรื่องนี้ อ้ายจังเลย
10:43จำได้ไหมที่ฉันเคยบอกไว้ว่า โลกสาวของนายก้ามาบดสติไปครึ่งปี แต่ยังไม่พื้น
10:49หมอตะมันตกมาตรวจแล้ว บอกว่าร่างกายสุดลงเรียวเรื่อย ฉันเองก็ตรวจมะแล้ว
10:55ฉันคิดว่าถ้าไม่รีบรักษาให้ตรงจดละก่อ เขาคงอยู่บนโลกนี้ได้อีกไม่เห็นนั้น
11:02แล้ว ห์แต่ยังไม่เห็นนั้น
11:04พ่อท่านจำได้ตอนโอ้นแด็กพิเครักษาหายมาแล้ว ตอนนั้นฉัน gouvernement생ERO ผู้ช่วยเอง
11:08เราใช้สู Guess เราประจำตรกูล แต่นายก้าวไม่เชื่อ
11:12จะตายอยู่แล้วทำไมสำหรังหรัง Roberto, щееชื่อที่น Growth และหากจะไม่เห็นอีก
11:18ด้วยยังไงข์เร atéไปเห็นด้วย โดย oùพ capitalism Ro Sta造 x 2 ถ้าว่าฉันเองต่มต
11:28บอกว่าไม่อยากให้ลูกสาวทรมานอีก
11:31เฮ้ย ถั่งมันเธอไม่ต้องเก็บมากิดหรอกเนอะ
11:34อ้าย ถูกแล้ว จะตาฟ้าลิคิด
11:38อ่ะนี่ ทำไมถึงหยุดกินกันล่ะ
11:41รังเกียดฝีมือของฉันนักหรืออย่างไร
11:44ประเดียวนะ กินอิ่มแล้ว มีรายการพิเศษด้วย
11:47นี่ ช่วนไปเอา ม้ออกแกน ม้ออกแกน
11:50ฉันนู้สึกอารมณ์ดี อยากจะเป๋าเพลง เพลงแห่งนมสาว
11:56นี่ เราสองพี่น้องย้อนอลิกถึงอันดีกลับไปตอนสมัยนมนมกัน
12:01พี่มินอิ จิตกว่าปีมาเนี้ย ไม่ค่อยเห็นพี่อารมณ์ดีเลย
12:04ได้เลย ๆ เดี๋ยวฉันตีกรองให้นะ
12:08หัวเสียง รีบๆ กินข้าวซะ ออกไปเดินเล่นกันดีกว่า
12:12รอเล่นครับ รอเล่น
12:14owner bent
12:16ถามด Clerc
12:17ถามติงหนูกินละ ประเกรย์ฝีมือของฉันนักเล่นยายยังไง
12:27พี่มินอิ เป็นอะไรหรือเปล่า
12:32ถามติงโยช่า ประเกรย์ฝีมือของฉันนักเล่นย่ายยังไง
12:38tar grounded
12:39univers พิเศษด้วย
12:41——ヨ พ์ค เราไปพักผ่อนในห้องก่อน
12:43—— ขิ้นข้าดอย่าไงแล้วจะมาอิ่มเลย
12:45ให้พักผ่อนแล้ว
12:46purely เพื่อ scoldでอะไร
12:47สวย
12:50สุดุ่มษ์ที่วันมีส suited %.
13:09K two or four
13:32เกิดอะไรขึ้นDAH
13:33มี่i
13:34ต้องไป
13:35ทำไมมีแสงไปแล้ว
13:37lling
13:39คือใจหายใจความ ไปก่อนละ
14:09เฮ้?,
14:13ครั้้ 과 Holla
14:17อีกแล้ว Load Pronounce ป never
14:19คือ 1 คือ 1 2 คือ 2 จะให้ฉันทำอะไรอีก
14:22กลับไปทำอาชีพของตัวเอง
14:24อาชีพเก่าของนาย
14:26นายรู้นีว่าครึ kale
14:27ใช่
14:28เมื่อก่อนฉัน their paintings
14:30ราคา дол Bots
14:32ก็ค่umn
14:32นี่
14:33สมัสก่อนคนพวกนั้น
14:35ให้เงินนายทำงานเท่าไหร่
14:36ฉันจะให้เป็น 5 เท่า
14:37เพราะว่าฉันชื่นชมนาย
14:39ถ้าจะหมดกวนฉันอีกไปรับเงินเชียาก็ทำ
14:43ฉันชอบนิสายบาพนี้ละ
14:46นี่ละพี่หาที่ชั้นชื่นทม
14:49คนที่รักพาตัวในเจ็ดคืนนายใช่มั้ย
14:52ฉันใหนรอบทาของNaiในนั่งสือพีฤม
14:55นายคิดว่าฉันเป็นคนงั้นหละ
14:57นายคิดว่ามีคนโดนยิงสามารถแล้วรอตายได้ละ
15:01น etcetera จะเป็นเขาจิงๆ
15:03เอาอย่างนี้
15:04นายเธอจะ จะเล่าให้ฟัง
15:20ฉันไม่สลดว่านายเป็นใคร
15:21ถ้าขอนเตือน อย่ามากวนใจฉันอีก
15:34ลงใจ คุณหน้ายใหญ่ คุณหน้ายรอง คุณหน้ายสาม
15:47ลงใจ ไม่เจอกันตั้งนาน
15:49ใช้สือชีก็มาด้วยเหรอ
15:51ครับ ผมว่าเป็นเพื่อนพ่อ
15:53ท่านหมอใช้หนังลงก่อน
15:55คุณหมอสมมิดกับลังดวกการถึงขึงอยู่ โอ้โห ได้
16:04คุณหมอสมมิด อ๋อ ถึงถึงเป็นไงบ่ะ
16:09ความด่านเขา เดี๋ยวสูง เดี๋ยวต่ำ
16:11ขอใจก็เต้นผิดปกติ อาจจะทิ้งพวกคุณปลายภายในสองสามวันนี้
16:15ขอร้องละค่ะ ช่วยลูกสาวฉันไม่ได้ด้วย
16:19ขอร้องละ
16:21ทำไมไม่ยอมใช้สูตรรับประจำจากกูลของพ่อ
16:23พ่อกลุ่มใจมากจะนอนไม่หลาบได้สักขึ้น
16:25สักขึ้นฉันไม่เคยเห็นใครรักษารูกแบบนอน
16:28กูผมเคยใช้ไวทีนี้รักษาคลหาย เขารู้กันทั่วไปหมด
16:32น่าก็แค่ฟังเข้ามาอีกที
16:34ผมเคยเห็นพ่อรักษาคลข้ายแบบนี้ หายเองกับตาตอนเด็กๆ
16:37กั้นสุชีไม่ต้องคุ้นแล้ว เรากลับกันเธอ
16:41คุณหมอสมิด ฝาลเงินของคุณล่ะ
16:46ท่านหมอชัย บอกผมได้หรือเปล่า ว่าจะรักษาเฉิงเฉิงยังไง
16:51สตรกูลของเราเป็นหมอจีอินมาตลอด ไม่รู้ว่าเริ่มมีสู่รับประจำสตรกูลตั้งแต่มืออะไรกัน
16:57แต่เราจะใช้เฉพาะตอนที่จำเป็น
17:00ผมต้องไว้ให้เฉิงเฉิงแล้วด้วย
17:03รอแต่ลุงใจจะพยักษณะ
17:06เฮ้ย
17:08รั็ดจะพาเฉิงๆ ไปห้องที่ปิดตาย
17:11ใช่ผ้าของหนูเปรียกอุuyorumส่องหน้าต่างประżyศวย
17:13แล้วก็เสียมถังไม้ไปสองใบ
17:15เติมน้ำให้เตecมเติมยานลงไป
17:17ถังหนังร้อน อีกถังหนึ่งเป็นน้ำเย็น
17:19เราจะให้เฉิงๆ แช่ในน้ำร้อนก่อน
17:21แล้วค่อยอุ่มมาแช่ในทางน้ำเย็น
17:23แช่ ๆ มาแบบนี้
17:25เพราะจะยืนจับ เวลาอยู่ข้างๆ
17:37ผมเห็นด้วย ให้ท่านหมอฉันลองดูหน่อย
17:41ทำไมแล้ว
17:42เพราะทุกครั้งที่ผมเจอท่านหมอฉัน ใบหน้าของเขาทำให้ผมรู้สึกว่า
17:47หัวใจหมอดุดพ่อแม่
17:51ตอนลุมใจ ถึงถึงค่าสิบเจนเอง
17:54ผมรู้ว่า เขายังอยากอยู่ในโลกนี้ต่อไป
17:58ทุกคนฟังให้นี่น่ะ ท่านหมอฉันสักให้ทำยังไงก็ต้องทำตาม
18:07ถ้าจะตัดสินใจแล้ว ให้ท่านหมอฉันรับบิดทอบรักษาทั้งเชิน
18:12เขาคุณลูกใจ
18:13ไปกับเอายาเร็ว
18:15คุณไอ ช่วนเตียบถามายไว้ให้สองใบ เอาแบบที่เชิงเชิงนั่งได้นะ
18:18ได้ถึงได้ ไปจัดห้ามหาเร็วเข้า
18:28ต้องขอไว้ให้นี่นี่น่ะ
18:35พาชังชังเข้ามา
18:41มีประตู
18:44มันรับ
18:49ใส่อีก ใส่อีก
18:52ช่อยแล้ว ช่อยแล้ว อุ้มชังชังลูกไปด้างปร้อนก่อน
18:55ต้องการกระกอด
18:58กับเกินกับเกินacağım
19:08ใส่แบบน้ำใหญ่
19:10ตัวข้า
19:12คุณทุ
19:13สุขี้ ติดใจทิ้งี้น่ะ
19:18นี่
19:19อย่าไปต้องร้อน
19:30โอเค
19:33โอเค
19:36ยัง ไปน้ำเย็น
20:00ระวัง ระวัง ระวัง ค่อย ค่อย ข่อย ข่อย ข่อย
20:05ระวัง
20:08ยาย น้ำ รวน
20:17ระวังหน่อยซิ หายเย็น
20:20ระวัง
20:24ระวัง
20:28พ่อ มักกี้ผมเห็นเขาลืมตาแล้ว
20:31จริงเหรอ ถ้าลืมตาแล้วล่ะ
20:33ทำไมฉันไม่เห็นเลย
20:35ถ้าได้นี่ ฉัง ฉัง ฉัง
20:37พ่อ
20:39พ่อ
20:41พ่อ
20:43พ่อ
20:45พ่อ
20:51พ่อ
20:53พ่อ
20:55พ่อ
20:57พ่อ
20:58พ่อ
20:59พ่อ
21:00พ่อ
21:01พ่อ
21:02พ่อ
21:03พ่อ
21:04พ่อ
21:05พ่อ
21:06พ่อ
21:07พ่อ
21:08พ่อ
21:09พ่อ
21:10พ่อ
21:11พ่อ
21:12พ่อ
21:13พ่อ
21:14พ่อ
21:15พ่อ
21:17แกซ fueron всё supporter
21:40มือไอ้
21:41แกซึeen
21:43ชึง ชึง ชึง ชึง ชึง ชึง ฟืดแล้ว ชึง ฟืดเรา
21:51มั Beatles ท่านหมอใช้จากเราไปแล้ว
21:57ร้านหมอ
22:19นี่สืชี ฉันมาให้พ่อคุณช่วย
22:25ไม่รู้เป็นอะไร ตีสองแล้วอย่างนอนไม่หลับ
22:28ครุ่งนี้เป็นประมูลที่ดิน ราคาเพิ่มที่ละสองสามแสนหรีน
22:33เงียบ
22:35นี่ ง่วงก็เข้าไปนอนในห้องสิ
22:40เป็นอะไรไป
22:43พ่อผมเสียแล้ว
22:47ทำไมเป็นแบบนี้
22:49เมื่อวานอยากรักษาฉันอยู่เลยนะ
22:52เมื่อกี้ผม
22:54ไปเป็นเพื่อนพ่อที่บ้านในเขา
22:57ลุกสาวก็ฟื้น
23:00เธอว่าพ่อผมโอร์ใจไว้
23:03เสียแล้ว
23:08คืนใช้สืชี รุปช่ายของพ่อ
23:11สืชี
23:14นี่ใช่จดหมายที่พ่อคุณเขียนให้หรือเปล่า
23:17สืชี
23:32ที่พ่อหมดสติไปกระทันหันสามครั้ง
23:35พ่อแยกไม่ออกว่าตัวเองหมดสติ
23:38เพราะว่าเนื่อยจะลับไป
23:41พ่อรู้ตัวนี้กำลังจะไปจากโลกนี้แล้ว
23:46ที่น่าเสียดายคือพ่อไม่สามารถช่วยแม่หนูน้อยไว้ได้
23:51ชีวิตของพ่อมีเรื่องที่เสียใจมาก
23:55ไม่กล้าที่จะพูดออกมา
23:57ลูกจำได้ไหม
23:59ตอนที่ลูกอายุสิบควบ
24:02พ่อให้กล่องยาสวยสวยเป็นของขวัน
24:05แต่ว่าไอ้ลูกเวทสนเลือกเกิน
24:08ถึงกลับเอากล่องยาไปนั้นไปจำนำสะ
24:11ซื้อลูกคิดกลับมาบอกว่าจะทำธุรกิจ
24:16ตอนที่แกหลับตอนกังวันพ่ออลูกคิดไปโยนทิ้งเธอเล
24:22แกน่ะร้องหายเสียใจใหญ่จับมือพ่อไว้
24:26ทำว่ารูกคิดอยู่ที่ไหน
24:28พ่อตะข้อทำให้ลูกเสียใจมาก
24:32พ่อบอกว่าแกอยากทำธุรกิจเหลือ
24:35ไปชีแล้วสองดูสารรูปตัวเองสะก่อน
24:38ของเราบางครั้งพ่อพูดออกไป
24:42แต่ไม่รู้หรอกว่าทำไมถึงพูดแบบนั้น
24:46ผมเหลือเมือกนั้นไปหมดแล้ว
24:49ตอนนั้นผมเด็กมาก
24:52สือชีเอ้ย
24:54ตอนนี้พ่อพูดในจดหมายกับแกอย่างจริงจัง
24:59พ่อขืนคำพูดนั้นเนอะ
25:02แล้วพ่อก็อยากบอกว่าพ่อขอโทร
25:06ผมไม่เคยกรอดมากเลย
25:10สือชีเอ้ย
25:12รู้ไหมแกเป็นคนมีพรสวรร
25:16แต่ทำไมทำธุรกิจถึงล้มเหลว
25:18เป็นเพราะว่าแกมีจิตใจที่เมตร
25:22พอถึงนาทีสุดท้าย
25:24แกจะไม่ขาล้างบางใคร
25:26มีไปคนอื่นมานแตกส๋าแรกขาด
25:29แกถึงได้แพți bluetooth
25:31แต่แกไม่ต้องเสียใจ
25:33คุณเราไม่จะเป็นตกษณะตลอด
25:36แพ้บ้างก็ได้
25:38บ้างครั้งเราแพ้ lidtreh installation
25:39มันก็คุ้มขา
25:44แต่ไม่อยู่อย่างนึง
25:45พออยากจะเตือนแกนะ
25:46ตอนที่แกนาไหนเก็ดรับหลัง
25:48รับหลัง อย่าบคายมาก อย่าพูดเยอะไป
25:52ที่จริงในเจ็ด ก็ทำเจินไป
25:55เงินให้ใครก็อยากได้
25:59แต่พอใช้ก็พอแล้ว โรบมากขนาดนั้นเผื่ออะไรกัน
26:05ปกติคุณด่าอะไรฉัน
26:08นั่งต่อแหละ นั่งโรบมา
26:11มนุษย์แม่อย่าตัวแม่
26:16พา พา ไปแล้ว
26:18กวางไปเยี่ยมนูน้อยคนนั้นหนο
26:21พูดกรอขูเขา ว่าอย่ายอมแพ้
26:23ต้องอยู่ตอย่างเข้มแขง
26:26แล้วก่อนน่ะ ต้องตอบแทนหนุศคุณครอบกลัวรากุยด้วย
26:31หัวเขาไม่ได้เป็นแค่เพื่อนที่รู้ใจ
26:34เพื่อนบ้านทีนี้ เขา สองคนนี้เคยช่วยชีวิตแกไว้ด้วยเน่ะ
26:39สือชี พา unboxไปก่อนน่ะ
26:43แล้วก่อนถ้าชาติน่ามีจริง พวก็ยังอยากเป็นพอของลูก
26:50ลูกพอแกลยังอยากจะเป็นลูกสุดเดียวนะของพอหรือเปล่า
26:56ผมอยากครับ
26:58ผมอยากครับ
27:00ผมอยากครับ
27:13หักห้ามใจด้วย
27:33ขอบคุณที่เป็นห่วง
27:35หัวนิ้นให้เจ็ดเมียวไปชุมหุ้นสั่วด้วยนะ
27:39ใช่
27:39พวกเขาไปกินข้าวกัน
27:42ฉันเห็นว่ามันอยู่แกล้ๆแถวนี้ก็เลยรีบมา
27:45ส่งท่านหมอชัยเป็นครั้งสุดท้าย
27:48ฉันกลับก่อนนะ
27:51ถ้ากลับไปช้าพี่ชายจะนินทาว่าร้ายฉันอีก
27:54ขอบคุณที่ได้เจ็ดเป็นหัว
28:12เอาล่ะ เอาล่ะ ฝังสบพี่มินอีลงดินแล้ว
28:19สือชี ใช้ชีวิตมีความสุขหน่อย
28:25อย่าว่าจะเสียใจ
28:26พ่อของนายก็อยากเห็นนายมีความสุข
28:29มา!มากินข้าวกัน
28:32มานั่งลงกินด้วยกันเลย
28:34คนเองกินด้วยกันน่ 조� lira
28:37นั่งๆๆ
28:39เก่าอี่ตัวเนี้ยเก็บไว้พี่มินอี่
28:44ลงชายกินข้าวกันครั้ง
28:48พ่อ ผมขอใช้น้ำชาแทนลู่นให้พ่อนะ
28:52อืม
28:55้อืม
28:57พี่สavierชี เราจะอยู่อีกหน involución อ 부분이อาชีพาน่าก็ไปกันแล้ว
29:00ไปไหนกัน
29:02ออั gleichนี่กัน
29:03อาจารย์ก็ไม่อยู่แล้ว เราสองคนอยู่ต่อ ก็ไม่มีanya
29:06โ VID โย คนench มีกะ br
29:07ใครว่ามีไม่มีประโยชน์
29:09พวกนายอยู่ต่อ เป็นคนรับใช้ฉัน
29:11พี่สatuของการ ถ้าบันดูอะไรพวกเราสองคนเกินไป
29:15ใครที่ไหนจ้าอัพouveชายสองคนเป็นคนรับใช้
29:18หน้ายสองคนหมอสมที่สุด
29:25เอาตามนี่ล่ะนะ
29:29อhorn...
29:36เขาพูดถึงเรื่องนี้อึงแล้ว?
29:38ฉันบอกแล้วว่าไม่ต้องพูดไง
29:40เขาไม่ได้พูด
29:41แต่เขาเกียดจุดหมายบอกฉัน
29:43แต่บอกแกขึ้งเดียว
29:45คืออย่างนี้
29:47หลายสิบปีก่อน พ่อของนายตั้งแผงรอยรักษาขนไง พวกเราก็เข็นรถเล็กๆขายสระเป๋า
29:53ตอนนั้นเราไม่ถูกขอกัน ชอบทรลกันเพราะแย่งพื้นที่ขายของ
29:57จริงเลยนะ
30:00มีอยู่วันนึง คนไงของพ่านายชักกะตุกอยู่ในบ้าน
30:04พ่านายรีบ
30:12ตอนนั้นอาเห็นหน้า เมื่อกับเท้ากระตุกใหญ่เลย เป็นอะไรก็ไม่รู้
30:17ที่แถ้หน้าเป็นไข้ ตะคริว กิน
30:20เหมียวฉันก็รีบแบ่งหน้ายไปหาหมอทันที่
30:23ยังดีที่ช่วยไว้ท่าน ไม่งั้นนะ บาทนี้ไปเกิดใหม่แล้ว
30:27ทำไมไม่ gewoonใครพูดถึงเลย
30:29ใครว่ามาย bådeไม่พูด แค่พาจะพูดถึงทุกวัน
30:32ทุกครั้งที่พูดถึง thanks to my Mow
30:35พี่ฟง เกราะพี่ฟง ขอบคุณเลือกเกิน
30:38พี่เป็นผู้มีเปราคุณ
30:39แต่ฉันก็บอกเขาว่านี่ไม่ต้องพูดแล้ว
30:41คือพูดมากชั้นจะตัดขาดกําใจ
30:43ทำไมไม่ตันหนุกก็ไม่รู้ кажется
30:45ตอนนั้นศือชีแค่ 6 7เดือนเอง
30:47ก็ยังเป็นวุ่นอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้
30:52ศือชี ช่วยทำให้ทำหน้าแบบนี้
30:54อย่าบอกนะว่าจะเอาอย่างพ่อ จะพูดให้คนลุกอีกแล้ว
30:58ถ้ากลาบพูดก็เลิกครบกันไปเลยนะ
31:00ไม่ต้องขอบคุณแล้วหรอก ทำให้พ่อเขาสมหวังก็พ่อแล้ว
31:05พ่อมีความหวังอะไร
31:07อย่างให้นายหาใครสักคน มีลูกสักสิบคนไง
31:10เขาพูดเป็นประจำเลย แต่นายไม่ยอมฟังเอง
31:13ไม่มีพูดอย่างกี้ไหน ก็ทนปากแล้วร้ายอย่างฉันได้หรอก
31:17ไปดูตัวสิพี่ ฉันก็เคยไป เราไปดูตัวด้วยกันไหมล่ะ
31:21ดีเลย ถ้าอย่างงั้น ฉันจะหาแม่สื่อแล้วนะ ต้องไปทั้งคู่ไปดูตัวด้วยกัน
31:26เออ ได้ๆ ไปด้วยกันเนี่ยแหละ ถ้ายังเด็กอยู่ มีลูกสัก 10 คน
31:30ได้
31:31ไปต้องนั่งยิ้มกันเลย ไปดูตัวกันให้หมดในแหละ ไปกันทุกคนเลย
31:35เอาละๆ กินข้ากัน
31:37กินข้า กินข้า
32:07แค่ๆ น้ำมาก
32:37ท่านนายทหาร รู้สึกว่าเราไม่รู้จับกัน
32:49คุณมาจากที่ไหน
32:51ผมเป็นได้พลที่เพิ่งรับตำแหน่งใหม่
32:53ผมชื่อลิ้นเมาชัย รู้สึกแปลกใช่ไหม
32:56ทำไมได้พลเฉียนคนเก่า ไม่ปรากฏตัวนานแล้ว
32:59เพราะว่าเดือนที่แล้ว เขาถูกแล้วจับตัวเอาไว้
33:02เขาเกี่ยวกล้องกับคณีช่อโกงหลายกระทง
33:04และหนึ่งด้วยนั้น ก็คือทนาคารย่งเยี่ย
33:07มาสามปีก่อนต่อไปอรุยาตทนาคาร
33:10ให้เงินสินบนเข้าไป 1 ล้านเหลียน
33:24คุณน่าจะเข้าใจผิด ทนาคารย่งเยี่ย
33:27ทำธุรกิจสุจริตพวกเราไม่เคย
33:29ทนาคารย่งเยี่ยมีทั้งหมด 13 ฝาย
33:31ไม่ค้นทิลฝาย เจอเอกสารที่น่าสงสัยเอามา
33:36ให้หมด ครับ ไป
33:41ในพลหลิน
33:50เท่าไหนทั่ว
33:51Honey!
33:52เท่าไหนทั่ว
33:53fps
33:54lipos
33:57โอเค
33:59ปล่อย Kombat
34:01para
34:04มาตั้งนี้ล่ะ ตั้งนี้
34:06รบกลัวไป
34:28คุณก็คือหุดส่วนใหญ่
34:30และพวกรับอีกทอบทนาคารยงเยี่ย
34:32คุณตั้งกุ้ยฉันใช่ไหม
34:36การณาไปให้การตุรสอบที่กรมทหาร
34:40สายกว่าใจมือ
34:56นี่คือปากคำเข้าในพลเฉียน
34:58ไม่รับรับแล้วว่า
35:00วันที่ก้าวเดือนหกเมื่อสามปีก่อน
35:02ก็ได้เงินเขาหนึ่งล้านเรียน
35:04คนดูเอาเอง
35:06ฉันไม่ค่อยลงรอยกับในพลเฉียน
35:08เขาคงอยากจะล้างแค้น
35:10อย่าบอกนะว่าจะจับฉันเพราะคำพูดเลยๆ
35:18นี่คือเอกสารที่คนเจอในทนาคารยงเยี่ย
35:20เมื่อสามปีก่อนนี้
35:22มาที่เก้าเดือนหก
35:24มีการเบิงเงินหนึ่งล้านเรียน
35:26ช่วยอธิบายหน่อยว่า
35:27เงินก่อนนี้
35:28เอาไปใช้ที่ไหน
35:30ฉันเปิดทนาคาร
35:32มีไร้รับรายจ่ายเข้าเข้าอกออกเป็นประจำทุกวัน
35:34ถ้าดาคารต่อใบอนุญาตเป็นเรื่องอย่าง
35:44คุณจะไม่รู้ได้อย่างไร
35:46แต่พอลิ้น
35:48ได้พอลิ้น
36:02เนษ์ท encontraสองคนนี้มีประการนตัวในเจ็บ
36:06ใครคือในเจ็บ
36:08นายไปพระผู้ชายไม่ใช่พี่เชDesk
36:10คุณตึงกู afford me
36:12คุณไปได้แล้ว
36:14แต่นายจะจับคุณกับพสอบป่าคำอีก
36:16เมื่อ YOU
36:18อืม ผมแค่อยากรู้ความจริง ถึงจะรู้วิธีช่วยรับมือให้ไง
36:25ธนาคารหย่งเยี่ย ระดับไหนแล้ว รัฐบาลมีแต่จะให้บายอนุญาตฉันฟรีๆ
36:30เป็นไปได้ไหมว่าคุณใจร้อนอยากได้มาเร็วเร็ว
36:33ฉันเปล่า ทำไมคุณไม่ยอมเชื่อฉันเลย
36:35ก็ไม่แต่พ่อผมยังว่ากคุณขี้แหละ เข้าเขาเขียนใส่ในจุดหมายแบบนั้น
36:38ที่เขียนแบบนั้น พระคุณบอกเขาว่าฉันแหละ เขารู้จักฉันที่ไหน
36:42ได้อยู่ดีๆ ผมจะพูดทำไม
36:45ฉันเลยยอมคุณจริงๆเลย ตั้งก็ให้ฉันขอสาบ้าน ถ้าฉันเคยัดเงิน
36:51ขอให้ขึ้นคาร อยู่คนเดียว ไม่มีลูกหลานคอยดูแล โหดไหมล่ะ เชื่อหรือยัง
36:57อืม ได้ เชื่อแล้ว
37:01อืม ได้เจ็ด พอดีผมช่วยคุณสื่อประวัติของหลินเมาไชแล้ว
37:09เขาเป็นคนสาญตรง คายเรียนตั้งสือมาก่อน
37:12หลังจากนั้นเข้าร่วมเฉาปลางหากินกับกรรมปั้นต่อมาไม่รู้ใช่วิธีไหน
37:15จัดได้เป็นอาหาร จากนั้นก็เรื่อนขึ้นๆ แต่คนคนนี้นากรวนหน่อยนะ
37:21อยู่กับพูดว่าเขาบัญชามาเจ็ดคน แต่ไม่มีใครตายดีสักคน
37:24ถ้าไม่หายสห hello, ก็โดดตตาย ฉันรู้สึกว่าเขาไม่ใช่หลินเมาไชค์ แต่ withdrawal疑นก็เจ็ดทุกตาย
37:31เขาเหมือนถึงขั้นนั้นเลยเหรอ
37:33ไม่ใช่แค่หน้าตาเหมือนนะ แววตายังเหมือเลย คุณก็เคย divine虐 intéressant
37:37ก็วันนั้นอ่ะได้ต่อสู่ กัน ไม่ทั้งได้เห็นหน้าตาชัดชัด
37:42ทําไมถึงเป็นแบบนี้ แว่วตาเหมือนกันเลย แต่ว่าสัมเนียงแตกต่างกันนιושi
37:52แต่สัมเนียงก็เรียนแบบกันได้
37:53เป็นไม่ได้ไหมว่าน้องชายจะมีพี่น้องฝาแฟน่ะ
37:56ไหมหรอก แม่และครอดลูกจังตาย พอครอดก้ว้ยผิaster เต็มเร rectangle ตายล่ะ
38:00ผมรู้สึกว่า พวกเขาเป็นคนที่ไม่เกี่ยวข้องกันเลย แค่หน้าตาเหมือนกันเท่านั้น
38:05แล้วทำไมเขาถึงพูดแบบไม่มีเสียงกับฉันว่า พี่สาวที่แซนดี ฉันกลับมาหาพี่แล้ว
38:10เป็นเพราะคุณอาจแต่คิดถึงน้องชาย พอเจอเรื่องพวกนี้ก็คิดว่าเขากลับมาหา
38:14แต่เขาพูดไม่ออกเสียงกับฉันจริงๆนะ
38:16ผมบอกล้าไง เขาอาจจะผิวปากอยู่ก็ได้
38:20หรือไมก็หำเพลงพอได้อยู่
38:22และทำไมรู้ปากถึงออกมาเป็นแบบนั้นล่ะ
38:25เป็นไม่ได้สิ ต้องเป็นไม่ได้อยู่แล้ว หำเพลงได้เลย
38:28จะลองให้ดูนะ дер...
38:39อยู่แกๆอยิ่งเหมือน
38:42ไปไอล่ะ คิดอะไรอีกแล้ว
38:45ฉันคิดว่าก้วยผิงโดนยิง 3 นัฐไปแล้ว
38:47อาจจะไม่ตายก็ได้
38:49ไม่แล้ว
38:50นัฐนึงยิงเข้าไหลซ้าย
38:52อีก 2 นัฐเข้าหน้าอก ไม่ตายได้ยังไงกันเรา
38:57ถ้าหาใคร
38:58ฉันต้องสืบความจริงให้ได้
39:03พี่เชียร์ ฉันคือนายเจ็ด
39:05มีเรื่องรบกวน
39:07ต้องรู้จักคำหนึ่งนะ
39:09ทน
39:10คำว่าทนเขียนอย่างไร
39:12มีหนึ่งด้าม แทงอยู่ที่หัวจัย
39:23ดีบซะ
Be the first to comment