- 7 weeks ago
ดูซีรีย์จีน ดูละครจีน พากย์ไทย ย้อนหลัง
Category
😹
FunTranscript
00:00รายการต่อไปนี้เป็นรายการทั่วไป สามารถรับชมได้ทุกวัย
00:31винอัตลาครับ ไหร่ไง!
00:36ทำไมจะพูดไม่ได้ยืนไงฉันก็ดาวออก จะนินทาเขาแน่แๆ
00:40вигiszนินทาเขาแล้ว ฉันจะบอกให้
00:45ทุกข Geme norms บอกว่า เขาเป็นคนดี
00:48เป็นคนดีหรอ
00:50ใช่เป็นคนดีที่ดีมาก ๆเลย
00:54ตอนเขาสิบควบ ช่วยชีวิตรลูกสาวตรกูซูมโต นั่นคืออิงโก
01:00จากนั้นก็ได้เป็นลูกเรียงของตรกูล
01:03จริจริง อิงโกมีคนที่เขารักอยู่แล้ว
01:08แถมยังถูกมันทำให้ท้องโต
01:10ไม่นึกเลยว่า เกิดไฟแว้ว เพาจนคนรักเขาตาย
01:14เฮ้ย แถมยังไม่ใบหน้าของอิงโก
01:18เขาซื้ออ ต้องการประป้องชื่อเสียงของตรกูซูมโต
01:22ถึงขั้นแต่งงานกับอิงโกเลยนะ
01:26ถังซื้อพิมณ์หน้านี้ เขียนไว้ชัดเจ็ด
01:32ไฟไม่บ้านซูซูมโต
01:42ผมขอร่อง ได้โปรดยกอิงโก
01:46ไฟต้องการประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประประป
02:16เรื่องของอิงกโกนะ ต้องฝากหน้าแล้วนะ
02:20ไอ้
02:39ที่พี่พูดมาเป็นความจริงทั้งหมดเหรอ
02:42ฉันจะหลอกเธอทำไม
02:44ว่าจะเป็นต้องยอมรับว่า
02:46ครั้งนี้ฉันตาถัวเอง
02:48ยังมีหลายขอมนว์ที่บงบอกว่า
02:50เขาเป็นคนชịตดีมาก
02:52ถึงเมีย бл
03:10เทอะ แต้ หน่อยรักมาก
03:12ไม่ใช่แค่นี้นะ เขายังเป็นนักบุญผู้ยิ่งใหญ่อีกด้วย
03:16ผมเป็นพ่อคนหนึ่ง ที่มีลูกแล้ว
03:21เห็นเด็กๆหลายคน ทนทุกธรมาณอยู่ในโรงพยาบาล
03:27ทำให้ผมรู้สึกปวดร้าหัวใจ
03:30วันนี้ เพื่อเป็นนับใจเล็กๆน้อยๆตอนเด็กๆ
03:36ผมตัดสินใจ บริจากเงิน 50 ล้านเย็นให้ทุกปี
03:42สุมโต สุมโต สุมโต
03:44สองปีก่อน ลูกท้ายเก็ดขวบของสุมโต จมน้ำตาย
03:47พระยาวเธอไม่ไหวจนข้าตัวตาย
03:50ทำให้สุมโต ออกจากญี่ปุ่น มายามประเทศจิน
03:53พี่ใหญ่
03:57ฉันไม่สนว่าพี่กินยังไง แต่ฉันรักเขาแล้ว
04:00ฉันจะแต่งงานกับเขา
04:03อัดเชิญ
04:09อาจเชิญ
04:12อัดเชิญ
04:14เฮ้ย
04:15โอเค
04:27สัตว์จารย์ครับ
04:29นี่มันก็แค่วัดเทียนโหกที่ถูกระเบิดเอง
04:32คุณจะบอกผมว่า พระชายาไขเฟ้ย ฝังอยู่ที่นี่
04:37ใช่แล้ว
04:40คุทุทุโมตก ดูป้ายสองแผนนี้สิ
04:44คุณนี้เขียนไว้ว่ายังไง
04:46เจ้าสาวชุดแดง
04:48มงกุดทอง
04:51ดอกฟูหลงบาน
04:55ร่วมสำราญ
04:59มงกุดทอง
05:01ใช่แล้ว
05:02วัดเทียนโหแผงนี้สร้างเด็กมาก
05:05แตกต่างจากวัดเทียนโหทั่วไป
05:07อีกอย่างนะ คุณซูซูมาตก
05:09ข้างๆ เจ้าแม่เทียนโห
05:11ไม่ควรมีบทกรอนแบบนี้
05:13มันไม่เหมาะสมกันเลย
05:15มันไม่...
05:17นี่...เสียววัง...
05:19มาช่วยชัดหน่อย
05:23ระวังหน่อย
05:25ระวังหน่อย
05:29คุทุโมตก ดูดิดิ
05:31มงกุดที่อยู่บนหัวเจ้าแม่เทียนโหก็คือมงกุดทอบ
05:36ใช่แล้ว เป็นไม่ได้แล้วว่า
05:38เจ้าแม่เทียนโหจะสวมเพลือประดับยุคชิง
05:41ตำนาดว่า เจ้าแม่เทียนโหแส่หลิน
05:44แถมจะเกินในยุคระชวงส่ง
05:46เอาล่ะสัทจาร์
05:47ผมเข้าใจที่คุณพูด
05:49เจ้าแม่เทียนโหของยุคส่ง
05:51ห้องหวัดเทนโฆห์ของยุคปส้มล่ะไม่มีทางที่จัดสวมมงกุฒของรรย์มงชิง
05:55ใช่ไหม
05:56คออแล้ว
05:58ครhero...คอุสูมโตช่านหลาดมาก
06:01ผมยังมีรัปภาค Adventures มายืนยัน
06:04ผมสื่อว่าวัดเทนโฆห 보시면และ
06:06เพิ่มสร้างใน 16 ปีเอง
06:07แถมยังเล็กมาก
06:09และอยู่หางใกล่จัดทล의
06:11ใครที่ไหนจะสร้างวัด ที ม่ากลางบาก
06:13ปากกลางเขา แบบนี้ใครเขาจะมัดเส้นไว้
06:18ทำไมวัดถึงลกร้างแบบนี้
06:20ประมาณหนึ่งปีก่อน
06:22ผมถามชาวบ้านแถวเนี่ย
06:24เพราะเขาบอกว่าตอนนั้น
06:26มีหน่วยจูโจม
06:27ทำทบครามกับฐานญี่ปุ่นตรงนี้
06:29และถ้าจนคนญี่ปุ่นลบตายถ้าจะโบทกองทัพ
06:34คุณสุโมโต ผมเสียมารยาตแล้ว
06:37ไม่เป็นไร
06:39ผมเป็นนักธุรกิจ
06:41ผมสนใจแค่ทองคำ
06:55เป็นไปได้ไหมว่าพระชายาไข่เฟ้ย
06:58ถูกฝังไว้อยู่ในวัดร้าง
07:02ผมบ้างใจเต็มรอย
07:04พระชายาไข่เฟ้ยถูกฝังอยู่ในวัดร้างนี้แน่นอน
07:07แต่ว่าเราค้นหากันนานก็มาเจอทางเข้าสู่ศาล
07:15หรือว่าผมจะเดาผิด
07:20สารจาจารย์ รูปบันหันหน้าไปที่ทางทิตย์ไหน
07:27เสียหวัง เขาแข็มทิตย์หน่อยดี
07:29ครับ คันนี้ครับ
07:31สองก่อน หันไปทางทิตย์เหนือ
07:36คุณต้องมาตก คุณคิดอะไรเหรอ
07:40แล้วทะเลอยู่ทางไหน
07:42แผนดิ
07:48ทะเลอยู่ที่ใต้
07:51ถ้างนั้นถูกแล้ว ตามหลังการ
07:55รูปบันเจ้าแม่เทียนโฮต้องหันหน้าเข้าทะเล
07:59ทะเลอยู่ที่ใต้ แต่ว่าเจ้าแม่เทียนโฮกับหันหลังแล้วหันหน้าขึ้นเหนือ
08:05เพราะว่าพระชวังอยู่ทางทิตเหนือ ซาตาจารย์เดาถูกแล้วหรอก
08:12องค์นี้ไม่ใช่เจ้าแม่เทียนโหวเหรอ แต่ดากเป็นพระชายาไข่เฟ้ย
08:18ผมเราไม่ผิดจริงๆ แต่ว่าทางเข้าสู่สารอยู่ตรงไหนกันนะ
08:24ถ้าผมเราไม่ผิด ต้องอยู่ข้างล่างเจ้าแม่แน่นอน
08:29เฮ้ย
08:33ไหวป่ะ
08:43ออกมา
08:47ซาตาจารย์เห็นหรือเปล่า
08:50รูปปั้นถูกระเบิรเหลือแค่ครึ่งตัว แม้แต่หัวยังหลุด
08:54แต่รูปปั้นยังไม่ขยับไปไหน
08:57เป็นแค่รูปปั้น ทำไมถึงหนันหน้าขนาดนี้
09:00เพราะว่ารูปปั้นนี้เป็นทางเข้าที่ใช้ปิดตายสู่สารอย่างไร
09:05เฮ้ยหวัง ไปขุดสิ
09:08ครับครับครับ
09:17จะแตงไหม
09:18แรกแรกหน่อย
09:20แรกอีก
09:23แรกแรก
09:25แรกแรก
09:27สอบตาจาร ดูสิ
09:29นักออกไป
09:34มา
09:37ฉันช่วย
09:39นายไปตรงรถ
09:41นายไปตรงรถ
09:43หนึ่ง สอง สอง
09:45อืม
09:47อืม
09:49อืม
09:51อืม
09:53ว้าว
09:54ผู้สุดสุดมาตะ
09:56ในที่สุดเราก็เจอแล้ว
09:58เราเจอมันแล้ว
10:08เราหักหน้าหรอบัง
10:10มันมืด
10:14หน้ากรวมกันนะ
10:16สอบตา
10:18สอบตา
10:19สอบตา
10:22สอบตา
10:23อย่าวัน
10:24สอบตา
10:25สอบตา
10:54สอบ encont
11:00ใช่ทีนี่จริงด้วย
11:01แล้ววันทекff
11:02ored
11:04ที่แท้วันเทนโฮ
11:06เป็นแค่การตรงตา
11:07โ tenim
11:08สัยล่าป
11:09ถ้าเราเปิดล่งสบได้
11:10ก็จะรู้ทันทีอ permitted
11:11ทองอีกหนึ่งสวนยั resisting
11:13ใช่แล้ว
11:14เดี๋ยวังมา
11:17เข้่อย
11:18มันออก
11:1812
11:20123
11:22123
11:241, 2, 1
11:29เฮ้ยแค่นับลม
11:31สัตว์จรร ที่ไม่เข้าตายไปนานแล้ว แต่น่าจะยังไม่เปลี่ยนแปลงแล้ว
11:35ฝาลงหินไม่ปิดยังมิดชิด ในโลงแค่จะไม่มีอากาศ
11:40บวกกับสภาพแหวดล้อมในนี้ ก็แห้งมากด้วย
11:44รอบ รอบ ยังมีปูนขาวกับทาน เอาไว้กันทื้น
11:48พระชาญาตายไปแค่ 10 ปีเอง ทำไมไปหน้ายังไม่เปลี่ยนแปลง ไม่ใช่เรื่องแปลงเลย
11:55เสียววัง เอามา เอามา ฉันต้องถ่ายรูปไว้ก่อน
12:01ถามฐายเนี่ย
12:04ให้คุณอื่นรู้ไม่ได้เด็ดขัต
12:12ข้าวสุมโต เพราะมีเสียประญ่าตับพระชาญาเนี่ย
12:15หลบไป
12:16สัตย์เจรบ
12:18กุทย์ทุกคน เดีย field ย่ายชาย
12:21ย่นขัดสุขพวกมันชายอย่าง
12:24สัตย์เจรบ สัตย์เจรบ ไปอย่างไรมึง
12:34สมวายที่หลังนี่แอน
12:36ฉันหาเจอแล้ว ในที่สุดฉันก็หาเจอ
12:46แฟน แฟน แจร์ แบบคุณatoreอาจ สอง
13:11ต้องกลับไปศึกษา ถึงเดี๋ยวรู้
13:13งันก็รีบท่ายร่วมซิ
13:15คุณทำพร่อมผมพังไปแล้ว
13:17งันก็วาดเก็บไว้ซิ
13:20สิ้งแล้ว
13:24ที่หรอก
13:25สัตว์ชัน ที่หรอก
13:30ปัจิกริยาลม เมื่อไรที่สุดสาร
13:32สัมผัสกับอากาศใหม่
13:34สมก็จะสัมผัสอากาศด้วย
13:36จนเกิดปัจิกริยา
13:37เป็นเรื่องปกติ...ปกติมาก
13:40แล้วภาพละ...ภาพหายไปไหนแล้ว... ภาพหายไปไหนแล้ว...
13:46ไม่เหลืออะไรเลย... ไม่เหลืออะไรเลย...
13:49โื้ย๊ยยย.. ไม่เหลืออะไรเลย...
13:51ふとไปทำแบบนี้...!
13:53ทำรายมัน ทำแบบนี้ไม่สูงนะ
13:55ทำไว ..ทำไもz
13:58ผมไม่รู้ ผมไม่รู้จริงๆ
14:00อันน่ลักzek โอ completamente väldigtแล้วществองออการลับ...
14:02เขียนไว้ฉัดเจน
14:04บอกว่าภาพนั้นแกะไว้บน ไฟทองเครื่องชิ้น
14:07ผมว่าเราต้องหายให้ทุกๆก่อน
14:10มีสบอบหรือเปล่า
14:12สังไว้วนหลังแล้ว จะมีป้ายทองอีกแล้ว
14:15ทำไมถึงโงกขนาดนี่ ทำไม
14:17บางทีป้ายทองนั่น อาจจะอยู่ที่อื่นก็ได้
14:21ไม่ใช่เรื่องแปลก
14:23พระชายามีลูกชายชื่อว่าจีนฟูอี
14:25เขาแอบนิดตายไปที่ฟรั่งเศษ
14:28ความรับทรคำของราชวงชิ้ง
14:30สงหมาร่บไุ 꽃 ไม่ใช่หญิง
14:33ใช่แล้วละ ต้องเป็นจินฟูอีแน่แน่
14:35เข้ามาทรงคำของชิ้น ไปฟรั่งเศษ
14:38เพื่อป้องกันไว้ เอาภา],, ที่อยู่บนป้าย
14:41สักเอาไว้บนหลัง ของพระชายา
14:44ต้องเป็นแบบนี้นะ ต้องเป็นแบบนี้นะ
14:49เห็นด้วยมั้ย
14:54สราสสชาส
14:55เมื่อกี้ต้องกอโทษดด้วย
14:58لpul zur prez
14:59อ๋อ...ไม่เป็นไร
15:01สัตรจาญนะ
15:03มีอะไรจะเพิ่มเติมอีกไหม
15:05อ๋อ...ไม่มีแล้ว
15:07ผมรู้อะไร ได้บอกคุณไปหมดแล้ว
15:09อีกอย่างผมเก็บข้อมูลทั้งหมด
15:12ไว้ในสมุตบันธึกแล้วด้วย
15:14คุณ...คุณเอากลับไปค่อยๆอ่านนะ
15:20ลำบากสัตรจาญแล้วนะ
15:22อ๋อ...ไม่ลำบากหรอก
15:29เสียหวัง...คุณสุมโตจะทำอะไร
15:34ไม่เห็นต้องถาม
15:36ไม่เห็นแล้วว่าผมข้าเขาตา
15:39แล้วผมก็จะข้าคุณด้วย
15:42คุณสุมโตขอร้องจะข้าผมเลยนะ
15:46ไม่ข้าได้ยังไง
15:49คนแผ่นอีกนี้ไม่ควรมีคนอื่นรู้ความรับทองคำ 40 ตัน
15:56สัตรจาญ
15:58porque
16:00ผมมีความรับจะบอกอีกอย่าง
16:01ไม่นะ
16:03ผมไม่อยากรู้ความรับของคุณ
16:04คุณไปค่าผมเลย
16:06ผมจะไม่เรามว่าความรับที่ใคร buying
16:08ฟังเลย
16:09สัตรจาญ
16:12ผมมีนิสัยแป็กแปล
16:16ผมชอบเราความรับให้คนที่ไกลตายแล้ว
16:20เพราะว่าผมเป็นคนเก่ง เป็นคนฉลาด
16:24ผมทำไปตั้งหลายอย่าง ถ้าไม่มีคนรู้เลย
16:27ผมคงจะหวดหูมาก
16:29ผมไม่อยากฟัง ผมไม่อยากฟัง
16:34เอามืออ่อ
16:40อย่าข้าผมเลยนะ
16:42ผมมีชื่อวัดเจียงเหมือน
16:45ผมไม่ใช่คนญี่ปุ่นเหรอ
16:50แต่แม่แท้แท้
16:53เขาเป็นคนทิ้งผมไป
16:58ตอนนั้นผมแค่สิบควม
17:03ผมเป็นคนข้าพี่ชายของอิงโกเอง
17:08ผมทำให้อิงโกเสียโฉม
17:11แล้วก็กดลูกดอกสมรถจนนะ
17:14แหวนขออิงโกตาย
17:17สัตรจารย์
17:20คุณรู้ไหมว่าผมพูดอะไรอยู่
17:23ผมไม่รู้
17:25ผมไม่รู้ว่าคุณพูดอะไร
17:27ผมกลีดแ keineทุกทุกคน
17:30ผมกรวดที่ทุกคนมีครอบครัว
17:32แต่ท lipงไม่มี
17:33ผมต้องการท้องคำสี่สิบตังนี้
17:38ผมจะเป็นห่ ev sending
17:40ผมจะทำให้เกิดสงคราม
17:42คนทั้งแผ่นดีนต้องมันมีครอบครัว
17:45หัว กลายเป็นลูกกำพร้า ลูกใบนี้ต้องไม่มีความ สุขไม่มีความรัก
18:02เซียนเหมือนเมื่อ 16 ปีก่อน
18:04เธนกงๆ ยินหลิงไม่เจ็บเลยใช่ไหม ตั้งหนึ่งชั่วยามแล้วนะ
18:19พระทยาอย่าห่วง ยาชาที่องค์หญิงจิน ออกลิดนานสองชั่วยาม ข้าน้อยใกล้จะสักเสร็จแล้วด้วย
18:29ยินหลิง ลูกสาวของแม่ แม่ไม่ได้ใจร้ายหรอกนะ
18:36แต่แม่จำเป็นต้องทำแบบนี้ ลูกอย่ากโรดแม่เลยนะ
18:43ที่ต้องให้ลูกแบกรับภาระ ของต้าชิงตั้งแต่ยังเด็ก
18:48แม่เหลือเวลาไม่มากแล้ว ไม่ได้เห็นลูกเติบโตแล้ว
18:54พระชยา ข้าน้อยได้สักผ้าที่อยู่บนหลังพระชยา ไว้ที่โทงหญิงน้อยแล้ว
19:05ไม่ข้าตกปกคร่อง แปลที่เดิม ก็ทำลายไปแล้วด้วยพระชยาไม่ต้องห่วง
19:13ฉันกงๆ ลำบากทั้งแล้ว
19:17เมื่อไหร่ที่ข้าน้อยตาย ตอกจากองหญิงกลับพระชยาแล้ว ก็จะไม่มีใครที่ไหน
19:24รูกรู้ความรับของต้าชิงอีก
19:27ฉันกงๆ ข้าผิดต่อท่าน
19:31ท่านอองมีบุญคุณตะข้าน้อยเหลือล้น จนอองด่วนต้าให้ชากไป
19:37ข้าน้อยยินดี ติดตามไปรับใจท่านออง
19:41ข้าน้อยขอหลาพระชยา ขอหลาองหญิงน้อย
19:54ขอให้เราจะวงชิง จะเรินรุ่งเรื่อง
20:01รุ่มฟังสบฉันไทย
20:06ฉันกงๆ พักดีต่อท่านออง ยอมเสียสลักชีวิตของตัวเอง
20:15พระชายาทำใจดีๆ
20:17พระชายา รักษาพระโวรกายด้วย
20:20ไม่ต้องห่วงหลอก
20:24ข้าป่วยจนหมดทางเยี่ยวยา
20:27แล้วเวลามีมากแล้ว
20:30ส่วนตัวลุ่ม
20:34เสียวลัน น้อมรับบัญชา
20:39กระบมน้อมรับฝัง
20:41ส่วนตัวลุ่ม
20:43เสียวลัน
20:45เจ้าทั้งสองจงรักพักดีต่อต้าจิง
20:48สู้ทนลำบาก
20:50พาข้ามาถึงเสียเหมือน
20:54เสียดายที่ข้าเหลือเวลาไม่มากแล้ว
20:58ไม่ได้เห็นผู้อีกกลับบ้านเกิด
21:02ไม่ได้เห็นยิ่นหลิงเติบโตเป็นผู้ใหญ่
21:06พัชยา พัชยา พัชยา
21:10ข้าไม่เป็นได้
21:13ส่วนตัวลุ่มเสียวลัน
21:16จำเอาไว้ให้ดีนะ
21:18พอข้าตายไปแล้ว
21:21ถ้ามีวันหนึ่งผู้อีได้กลับบ้าน
21:24จงเอาสารรับของข้าให้เขาอ่าน
21:27พอเขาอ่านแล้วจะเข้าใจเอง
21:29ถึงจะมีโอกาสกอบกู้แผ่นดินต้าชิง
21:35พัชยาพูดอะไรนะ
21:38กอบกู้แผ่นดินต้าชิงเหรอ
21:40ต้าชิงมีโอกาสกอบกู้เหรอ
21:42กอบกู้ยังไง พัชยา กอบกู้ยังไงเหรอ
21:45ขอแค่มีมานะ
21:47และสวรรย์เป็นใจ
21:51จะกอบกู้แผ่นดินต้าชิงได้หรือเปล่า
21:55ทั้งหมดขึ้นอยู่ที่สวรรย์เท่านั้น
21:57สัวตัวหลงขอสาบานต่อฟ้า ถ้ามีโอกาสกอบกู้เพดินต้าชิง ระมมจะทำสุดความสามารถ ช่วยองชายกลับกู้บลังแม้ตายไม่หวัน
22:11หนทางไกลมาก ผู้อีไปอยู่ฝรั่งเศษตั้งไกล
22:21แถมยังไม่มีข้าวคราวสักมิด ไม่รู้ว่าเขายังมีออกาสกลับมาหรือเปล่า
22:27โปรดหว่างพระไทยเถอะ องชายบุญหาต้องได้กลับมาแน่ ไม่ต้องห่วงเพคะ
22:35ถ้าหาก ผู้อีมีอันเป็นไปจริงๆ กลับมาไม่ได้
22:42พวกเจ้าจงรอให้ยิ่งหลิงอายุ 21 เติบโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว
22:47เอาสารรับของค้าให้นางอ่าน พอนางอ่านแล้วนางจะเข้าใจเอง
22:54ต้องจำเอาไว้ จะกอบผู้ผันดินต้าชิงได้หรือเปล่า
22:59ขึ้นอยู่ที่พวกเจ้าสองคน
23:06ประชายา
23:08ประชายา
23:10ประชายา
23:12ประชายา
23:14บรยา
23:15บ 95
23:16unst้า
23:17ประชายา
23:17ไปจ้า
23:18uppมีậnชไว้
23:19ว supp Gesund
23:22ัก orph communications
23:24ประชายา
23:27ประ ofay
23:29ทั้งจัก
23:31ได้
23:32บรยวก girlfriend
23:34ประตัว
23:34ประそれ
23:37วันjam
23:42ช่วยด้วยกลางกองธิม buddh
23:49อันนี้บ้าแล้ว ห 112 หัวดิงล่ะ
23:53พวกเขาไม่กลัวลำบาก ไม่กลัวเซียสละ
23:58PlayStation 3 ให้อันนี้กลัวด้วยกลัวด้วยกลัวช่ะ
24:03กลัวด้วยกลัวเตรีย์โอ๊บประกับโอบิโอล แล้ว
24:06พวกเราสึ่งเตรียมที่สุด unless พวกเราพอสุดที่สุดที่สุดร้วย
24:11จากพวกคุณ เดินออกจากกรงขังอย่างกล้าหาร
24:14ทำรายเครื่องภันอากาน
24:16มอบความดุ่มสาวของเรา
24:18ทะวายほど Cortize ชีวิตของพวกแรง
24:19รอมิโอที่ราคมฉัน
24:20ฮีโรที่ราคมฉัน
24:24ฉันรู้ว่าคุณจะปรากฏตัว
24:26และพาฉันออกจากกรงขังนี้
24:28ตามหาอิสระที่แท้จริง
24:31ฉันรู้ว่าคุณทำได้
24:36บา låน Link 是ビ บา coatsแล้ว
24:38วันนี้ฉันดีใจมากเลย
24:40เพราะถ้าพลเทียงคืนนี้ฉันก็จะ 21 แล้ว
24:43ฉันรู้ว่าหลังจากคืนนี้ทุกอย่างจะเปลี่ยนไป
24:47ทุกอย่างจะไม่เหมือนเดิมเลยค่ะ
24:49ฉันไม่เคยรู้ว่าตัวเองเห็นใคร
24:52จำได้แค่ว่าตอนยังเด็กมาก
24:55แม่ฉันก็ตายจากไป
24:57แต่ว่าอันหลงกับหน้าหลัน
24:59ไม่เคยเล่าเรื่องของคุณพ่อคุณแม่ให้ฉันฟังเลย
25:02พวกเขาเป็นคลายกันแน่นะ
25:04ทําไมพวกเราถึงถูกชาวฟรรางเสธขังว visit ที่นี่ห้ Pakistani ออกไปไหน
25:09ตอนนี้พวกเราอยู่ตรงไหนของ freaking like that
25:14ฉันอยากหรือว่าอะไรคือข sudden Ils
25:16อยากมีเพื่อนเป็นของตัวเอง
25:19อาร่วงกำหน้าหลังบอกฉันไว้ว่า
25:21เพราะถึงวันเกิดครบ 21 พวกเขาจะเล่าเหตุผลให้ฉันฟัง
25:24ฉันดีใจมากๆเลยค่ะ
25:26หลังจากเที่ยงคืนวันนี้ ฉันจะรู้คำตอบทั้งหมดเลยค่ะ
25:31ยิ่นหลิง เธอเป็นผู้หญิงที่ไสบริสุด
25:35บาทหลวงมาแล้ว แม้ท่านจะไม่ยอมบอกฉัน
25:38แต่ฉันก็ขอบคุณท่านมาก
25:40ที่ผ่านมาท่านสอนฉันหลายอย่าง
25:43แถมยังแอบให้วิทยุฉันด้วย
25:45ทำให้ฉันรู้จักครื่นความที่
25:48แล้วก็เข้าใจว่า อะไรคือสงคราม
25:51อะไรคือเจ็บปวด อะไรคือฮีโร
25:55ฉันยกย่องพวกเขามากเลย
25:57พวกเขาต้องการล้อมราชวงที่เน่าเฟส
26:00ต้องการเปลี่ยนแปลงโลกใบนี้ เท่าว่ายชีวิที่ล้ำค่า
26:03พวกเขาคือโรมีโอในใจของฉัน ฮีโรพวกราหาร
26:08ROMEO!
26:10ฉันจะตามหาคุณให้เจอ
26:14ROMEO!
26:21อโห นารัน ทำไมถึงมายืนเข้าแถวตรงนี้แล้วคะ
26:34ยิ่นหลิง เชื่องคืนคืนนี้ เธอจะยุคครบ 21 ปี
26:39วันนี้ไม่เพียงเป็นวันสำคัญของถึง
26:43อยากเป็นวันสำคัญของส่วนตัวหลง วันสำคัญของทุกๆคนเลย
26:48อลง นารัน ฉันดูว่าเรื่องในคืนนี้ต้องสำคัญต่อฉันและทุกคนมากเลย
26:57แต่ไม่ว่ายังไง ฉันต้องขอบคุณทุกคนที่คอยเป็นห่วงฉัน
27:04คอยดูแลฉันอย่างดีมาตั้งหลายปีที่ผ่านมาพวกคุณแม่ฉันเรียกพวกคุณ
27:09แต่ยังไงคืนนี้ ฉันจะขอเรียกพวกคุณว่า คุณพ่อ คุณแม่
27:16ยิ่นหลิง เรียกไม่ได้ เรียกอ่าแบบนี้ไม่ได้ เดี๋ยวอายุสั้น
27:21คุณพ่อ ฉันรักพ่อนะคะ
27:25สวันร์เบื้องบน สู้สีไทยเหา อดีทห้องเต้ องชาอยู่ฝรั่งเศษ ไม่อาจจะกลับสู่บ้านเกิด
27:39ลำอมจดจำคำสั่งพระชายาไขย เผย เธี่ยงคืนนี้ เมื่อองหญิงยิ่นหลิงอายุคลบ 21
27:47เบินศารับให้องหญิงยิ่นหลิงอ่าน เมื่อโอกาสมาถึงช่วยองชายขึ้นครองราษ
27:56กอบกู่เขลี่ยนต้าชิง คนเราเกิดมาย่มต้อง Neil Botti
28:00ร่างกายหัวใจกอบกู่ต้าชิง ฝ้าฝรืนเป็นพยาร
28:09เทียงคือแล้วค่ะ
28:12นาหลัน
28:18เมิมชั้นถงเสี่ยวหลัน คารวะองหญิงยิ่นหลิง
28:23องหญิง
28:25ทุกคนลูกขึ้นก่อนไหม
28:28เพคะ
28:28นาหลันค่ะ ทำไมถึงแต่งตัวแบบนี้กันแล้วค่ะ
28:32เชิญองหญิงเสด็จตามหมูชั้น แล้วจะรู้เหตุผลเองไปค่ะ
28:36ไปไหนเหรอคะ
28:39กรมอม ร้องไม่ทับสั่วตัวหลง และอานกลงๆ หัวหน้าครมภายใน
28:58องขรักจางเหรอ เจ้าฉา คำนับเอาหญิงยิ่นหลิง
29:02คำนับโอ้งหญิง
29:04ทุกคนลูกขึ้นเดียวเข้า
29:08เชิญหลักการุนา
29:17ฉันเข้าใจแล้ว ทุกคนจัดปาร์ตี้ให้ฉัน
29:20เพราะวันนี้เป็นวันเกิดของฉัน
29:22ฉันดีใจมากเลย
29:25โอ้งหญิง พวกเราไม่ได้ล้อเล่น
29:29เชิญองหญิงมาทางนี้ แล้วจะเข้าใจเอง
29:32เบอร์ท่องรับ
29:34ฉัน
29:38ฉัน
29:40ฉัน
29:41ฉัน
29:42ฉัน
29:43ฉัน
29:44ฉัน
29:45ฉัน
29:46ฉัน
30:09อีทพองเต้ạiเป็นผู้บราธานนามให้
30:12ฉันเป็นองค์หญิงจริงๆเหรอ
30:15ใช่แล้ว
30:18นี่คือรูปภายขององชายตอนอายุคศิปภวน
30:20ชื่อจริงขององชายคือ
30:23прDD เปลี่ยนเป็นแส้จินเหมือนกับท่าน
30:26ชื่อว่าจินผู้อี
30:27เขาคือเจ้าพี่ของท่าน
30:31ทำไมบนหน้าเค้า
30:33มีแ��่เป็นยาวจังเลย
30:35คลังนั้นพวกการ loafเขา
30:37คลางหนังพูดว่า จางศิน กระหมวぶ่าร้มเหลวท่านองฤษฤษรีชิพ
30:42มองชา ấyบาทเก็บ ให้คุณพรณี เอิร์ มาช่วยมองชา ấyไว้
30:48แยกตัวอยู่ในสถานถูด แล้วส่งไปอยู่ฟรั่งเซรษ
30:51สวนคร envision อ่อมารักขาเพชาญาถαιไฟเฟยกับองหญิงนี้ตายลงใต้
30:54แต่ เช่าโชคล้าย ประธุรนัด ลมใต้นที่เสียเหมือ
30:58ข่อข้างจะค่อยกับ blueprint เรามา rear kadar querer ต่อ ที่ไหนได้
31:03กระ strangزขังเรา saOTS ที่มองม scor มาผัง 17 ปี
31:08ทำไมข้าฝรังเศษ ถึงต้องขังพวกเรา
31:13ซื้อฝรังหัวแดงจิดใจโฮทเว้อม".
31:16จับอองชายอย 다양ตัวค่อยที่ฝรังเศษ แล้วจับเรามาทางไว้นะ
31:20ãyนั่น dedim ใ Sylmho, ที่จะมาเรียกое earthы.
31:24ancìa, มีหน้าล่ะ.
31:26ที่แท้ที่นี่ก็คือกวกว่างโจ
31:30นังสือบอกว่าสุญัตitchเส้นกับสีชื่อไฟท์
31:33จะตั้งองคกรปัก฿งปฏดิวัทที่นี่
31:36สุญัตรural flag โทษ Erstens yoga สีชื่อไฟท์
31:38มีความแค้น June ไม่อาจอยู่ร่วมเผ่นดินกับเรา
31:44โ Nairo
31:47laboratory ราชญาทิ้งสารรับไฟ
31:49โอร์พนะ pl ещёan
31:52เปิดอาจทน์ไม๊ creat
31:55กลับกลัวเพราะนิ้นกลับมาอีกครั้ง
31:58สารรับ
32:01กระหมอม ขอให้องหญิงเปิดสารรับ
32:08แม่ฝากไว้ให้ฉันเหรอคะ
32:10พยะค่ะ
32:11พระชายาสั่งไว้
32:13ให้องหญิงอ่านสารรับได้แค่คนเดียว
32:15กระหมอม พอตัวก่อน
32:25เจ้าสาวชุดแดงบวงกุดทอง
32:31ดอกหัวหลงบานร่วมสำราญ
32:35ข้ำคืนเน็บหน้าตัววันชาย
32:39จากนั้นห้องเต้ ไรตัวตน
32:43นิ้นหลิง ลูกสาวของแม่
32:46เสด็จพ่อของลูกเป็นหัวหน้าทงเหลืองจ้ายย
32:50ก่อนอดีตห้องเต้สวรรคตสั่งเสียเอาไว้
32:54ให้พี่ผู้อีสึดทอดราชบัลลัง
32:58เสียดายที่พวกว่าจังสินลงเหลว
33:01พอของลูกลงตาย ผู้อีนีตายไปฝรั่งแส
33:07ตอนนี้พี่ของลูกไม่รู้เป็นหรือตาย
33:10แม่จำเป็นต้องเก็บรักษา
33:12ความรับทองคำ 40 ตัน
33:14ที่จะกอบคู่แผ่นดินต้าชิงไว้ที่ตัวลูก
33:19ตอนที่นีตายมาเสี่ยเหมือน
33:22แม่กลัวว่าความรับทองคำ 40 ตันจะหลุดหายไป
33:26แม่ก็เลยสักแผนที่บนป้ายทองครึ่งชิงไว้บนหลังตัวเอง
33:32ป้ายทองที่เป็นของจริงแม่ทำลายมันไปแล้ว
33:36เสียดายที่แม่ผ่วยหนักมาก
33:39จำเป็นต้องสักความรับสมบัติไว้ที่ตัวลูก
33:43ยิ่นหลิง ลูกมีพารักกอบกู้ต้าชิง
33:49ถ้าสวนคุ้มครองให้ปูอีกลับอย่างปลอดภัย
33:53ลูกต้องเล่าความรับนี้ให้เขารู้
33:55เมื่อไหร่ที่ได้ป้ายทองอีกครึ่งชิ้นคืนมา
33:59คุดท้องคำ 40 ตันมาเป็นเสียงทหาร
34:02ก็จะกอบกู้แผ่นดินต้าชิงได้
34:06สวยตัวลูกจงรักพักดี
34:09ฝากฝังเขาได้
34:11จับไว้
34:12อย่าลืม
34:30เธอลูกขึ้นก่อน
34:32ขอพระไทย
34:34โอ้งหญิง
34:36พระชายาสั่งสียังไง แล้วมอมน้อมรับฝัง
34:39ฉันอ่านจดหมายของแม่แล้วนะ
34:42แล้วก็เผาแล้วด้วย
34:44หา
34:46เผาหรือ
34:52ทำไมถึงเผาหรือ
34:54พระชายาสั่งให้อาจแล้วเผาหรือ
34:57เจ้าขอบกู้ต่าชิงยังไง
34:59ฉันคือจินยิ้นหญิง
35:00ไม่ใช่อ้ายซินเจีย schme Peters
35:02และไม่ใช่ง่าย紅蝷 ด้วย
35:04จดหมายของแม่
35:05ถึงฉันอยาก announcersไปที่เรารึกแค่ไหน
35:08แต่ฉันรู้ว่าไม่ควร
35:09เพราะฉันไม่อยากให้พวกคุณ
35:11ส่ารฝันให้สิ่งที่เป็นไปไม่ได้เลย
35:13ยิ้นหญิงพูดว่ายังไง哦
35:17ลอไฟด้วย
35:19อฮัณฟม ...ลุกขึ้นค่ะ
35:22อฮัณฟม..นารัน
35:25มาจนวันนี้ ...
35:27ฉันเพิ่งรู้ว่า enrolled ฉันเองเป็นใคร
35:30ทําไมถึงไม่อยู่ที่นี่
35:32แต่ฉันไม่กล้าบ 알�ความรับที่รู้ให้พวกคุณรู้
35:35เพราะฉันไม่อยากให้พวกคุณสารฟัน
35:37ที่เป็นไปไม่ได้เลย
35:39ยิ่นหลิง , กอบกู้ต้ pie ชิงเป็นงานใหญ่
35:43ไม่ใช่แคกฝัน
35:45โลกภัยนอกเปลี่ยนไปแล้วค่ะ อาร่ง
35:48ในวิทยุบอกว่า...
35:50ห้องเต้จีนถูกโค่ลลมแล้ว
35:52เช่าบ้านไม่ต้องการห้องเต้ออีกต่อไป
35:55สิ่งที่พวกเขาต้องการคือความสุด ความจะเรินอิสระเสรี
35:58รู้ตัวไม่ว่ากำลังพูดบันพ referrals
36:02อาร่ง.. น่าร welding
36:05ฉันไม่อยากเป็นอง spatial หญิง Рิ่ง is
36:07ฉันหวังว่า ได้เป็นลูกสาวของพวกคุณ
36:11ไม่ได้นะ องค์หญิง องค์หญิงคิดแบบนี้ไม่ถูก
36:17โลกใบนี้เปลี่ยนไปแล้วค่ะ อลง ถึงฉันจะไม่เคยออกจากที่นี่
36:21แต่ว่าบาทหลวงมาโลสอนชั้นหลายอย่าง
36:24ฝรั่งเศษปฏิวัติครั้งใหญ่ อังกฤษญี่ปุ่นบริหารงานโดยนายก
36:28ห้องเต้ไม่มองกับโลกใบนี้แล้ว ยุคของประชาชนมาถึงประเทศจีนแล้วค่ะ
36:33พวกฝรั่งหัวแดง กูเรื่องลองร่วง องค์หญิงเชื่อพวกเขาไม่ได้นะ
36:39ฉันรู้ว่าอะไรถูก อะไรผิด
36:42ตอนนี้โลกภายนอก เหล่าฮีโร์ทำเพื่อประเทศชาติ ถวายชีวิตที่ลำค่า
36:48Rica ต้องการเปลี่ยนแปลงแผ่นดินนี้
36:51เราเองก็ไม่ควรอยู่ที่นี่ต่อไป เราจะต้องฝันฝ่าออกไป
36:55เราจะเปลี่ยนแปลงแผ่นดินจิน ทำให้เชาบ้านมีกินมีความสุข
37:00ฉันจินยิ้นหลิง ยิ้นดีเสียสละชีวิต
37:04ถ้าโดนยาพิชانของฝรั่งหัวแดงเข้าแล้ว
37:06ถ้าสั่วตัวลง ร่ำเกลือนฝืนทนทันหลายปีเพื่ออะไรกัน
37:18เธอต้องหญิงต่างกระม่อมหรอ
37:21กระม่อมจะพิสูนให้เห็น
37:23นี่คือชุดมังกรอดิตห้องเต้
37:35ข้าสัวตัวหลง ยินิดเสียงตาย
37:38ไปชิ้งมันกลับมาที่นี่เพื่ออะไร
37:40เพื่อให้องชายสวมใส่ในวันขึ้นครองร้าน
37:44ดูสิ นี่อะไร
37:47เงินดนล่า เพื่อกู้ชาติ
37:53ข้าแอบเอาสมบัติในวังไปขายแลกเงินสด
37:57เงินพวกนี้มีไว้เป็นเสียง มีไว้ซื้ออาวุธ
38:01ช่วยให้องชายขึ้นครองร้าน
38:09ปกหญิงยินหลิง
38:12ถ้าไม่ยอมเปิดเผยสารับของพระชายา
38:14เพราะกับท่านผิดต่อท่านออง
38:16ผิดต่อพระชายาขายเฟ้ย
38:18ผิดต่อวันประโชนของต้าชิง
38:20อัลงลุกขึ้นก่อนค่ะ
38:26อุ้งหญิง
38:30ปลดเห็นแก่ที่กระม่อมพักดี
38:34ได้ปลดบอกกระม่อม
38:36ว่าสารับ
38:38บอกให้เรากอบคู่เพนินต่าชิงยังไง
38:42ฉันจะไปกว่างโจกับเธอ
38:44พูดยังไงเธอก็ไม่ฟังอยู่แล้วนี่
38:48ฉันอนุญาตให้เธอไป
38:50ฉันสั่งอัสหายในกว่างโจ
38:54ช่วยเธอเต็มที่แหละ
38:56บอก
38:58ฟังให้ดิ
39:00เธอต้องทำตามคำสังขององก่อย
39:02ขององก่อย
Be the first to comment