- 2 days ago
ดูซีรีย์จีน ดูละครจีน พากย์ไทย ย้อนหลัง
Category
😹
FunTranscript
00:00รายกันต่อไปนี้ เป็นรายกันทัวไป สามมารับทุนได้ทุกวัย
00:30ต้องหาต่อ
00:43นึง สอง สร้ม
00:45คุณขาชาติ
00:47อยู่ด้วย อยู่ด้วย
00:50คุณหายก้า
00:51ขอบคุณ
00:52ตกใจมากมัน
00:55ไม่ครับ ไม่เป็นไร คุณไม่ต้องห่วง
00:58ถึงฉันจะไม่ได้เป็นทะหาร แต่ก็เคยผ่านร้อนผ่านน้ามาบ้าง
01:02อะไรแล้ว ยักขัดขึ้น
01:06คุณหูก้า เพราะว่าแผนงานของเราช้าเกินไป
01:10ถ้าเป็นไปได้ เดือนหน้าอยากไปอีกสิบแห่ง
01:13คุณว่าจะเป็นไปได้ไหม
01:15ไปสะ
01:20ทุย ไอ้ควรคาชาติ
01:22คุณหูก้า ยังไม่ตอบคำถามผมเลย
01:29ข้อนนี้ฉันยังตอบไม่ได้ค่ะ
01:32ต้องขอเวลาคิดอีกหน่อย
01:34ประเมินกำลังแล้วค่อยบอกอีกที
01:36อืม งั้นก็คิดไปแล้วกัน
01:39ถ่ายรูปต่อ
01:41格ินกำลัง
01:47แล้วขอเมือง
01:57paragraphsได้ด้วย
02:03โลโ 오� 오� ทุยขอเมือง
02:06โล good ทุยขอเมือง
02:07คุณดูก้า
02:11ไม่มีอะไร
02:13พอดีฉันกำลังจะกลับบ้าน
02:14ให้ฉันไปส่งที่บ้านเอาไหม
02:16ไม่ต้อง
02:17อ่ะเดี๋ยว
02:18หมูนี้เป็นยังไงบ้าง
02:20เพื่อนๆมีปัญหาหรือเปล่า
02:21ไม่มี
02:22ทุกคนสบายดี
02:24ขอบคุณมาก
02:25ได้ยินว่าเหลี่ยงไฟฟานกลับไปทำงานอีก
02:28ถ้าเข้าหาเรื่องเธอ
02:29รีบโทรบอกฉันเลยนะ
02:31อืม
02:32ฉันไปก่อนแล้ว
02:37ขอบคุณ
02:38คุณ โก้icos
02:42คุณ ผองเราจะถูกญี่ปุ่นยืดครองอีกนานแค่ไหน
02:48ถามเชละ
02:50เมื่อคืนฉันฝันอย่างนึง
02:52ฝันว่าอีกสองวันพวกมันจะตายหมด
02:56เมื่อคืนนี้ผมก็ฝัน
03:02ว่าปีหน้าสงครามจะยุ๋ติ
03:04แล้วเราเป็นฝ่ายชนัก
03:07ควางเจ้าจะมีป้asınaรำลึกทหานที่ต่อต้านญี่ปุ่น
03:11ข้างค่างมีรูปปั้นผู้หญิงขourcesเข้าอยู่
03:14ใครที่เดินผ่านก็จะถมน้ำลายใส่
03:21ผมดูแล้วหน้าตาเหมือนจะเป็นคุณ
03:25ฉันไม่รู้หรอกว่าจะมีรูปปั้นแบบนี้หรือเปล่า
03:28รู้แต่ว่าเมื่ียวเต่านี้ได้ยินข่าวมาเรื่องหนึ่ง
03:31ญี่ปุ่นจะส่งเด็กกำพร้า 500 คนจากกวางเจ้าไปตรงไป
03:37คนูก้าว คุณทำเพื่อคนอื่นมาเยอะแล้ว หัวตัวเองหน่อยได้ไหม
03:42ญี่ปุ่นรับปากฉันว่า ถ้ายอมเปิดโรงฟันให้พวกเข้าอีก 10 แห่ง
03:47จะมอบใบผ่านทาง 500 ใบให้เก็ดกพวกนั้น
03:50คุณอยากถลำลึกกว่านี้ได้ไหม
03:53ฉันเคยบอกหลายครั้งแล้วไงว่า
03:56ถึงฉันไม่ทำคนอื่นก็ทำได้ แถมเลวร้ายกว่าตอนนี้เป็นร้อยเท่าด้วย
04:01อีกไม่นานถ้าใครจะดาว่าคุณเป็นพวกขายชาติ
04:04ถ้าฉันค่าขายกับพวกมัน ยังไงก็ต้องเกรงใจบ้างไม่มากก็น้อย
04:09ส่วนนี้แหละที่จะช่วยคนได้มาก
04:12หรือต่อให้ไม่เยอะ คนสองคนยังพอไหว
04:15ได้แค่ไหนก็เอาแค่นั้น
04:17แต่คนฝังผมก่อนสิ
04:18คุณเป็นฝังผมก่อนสิ
04:21ช่างTIME ฉันไม่อยากพูดอีก
04:23ไม่อยากบาดม้านกับเธอด้วย
04:26ว่าแต่เถอน่ะ
04:29มีored thangพอจะช่วยเด็กหลายร้อยได้ไหม
04:33ถ้าช่วยได้จริง ฉันจะปิดลอง heißt เดี๋ยวนี้เลยก็ยังได้
04:37เธอก็รู้ว่าสิ่งที่ฉันเกลียดที่สดคืออะไร
04:39เถามีวิธีไม่ล่ะ
04:48อ่า...พี่สิ่ง ผมกลับอย่างๆ หาเรื่อกันแล้ว
04:58งานตำรวจคงจะไม่ไหวจริงๆ
05:01เหลียงไฟฟาลเป็นคนแบบไหน ใครๆ ก็รู้
05:03อีกอย่าง เรื่องบาดมางระหว่างพี่กับเขา
05:06มันเกินจะสะสางได้หมด
05:08ถ้าผู้นายลาออก เขาชาใครมาแทน
05:11อาเชียงแทนตำแหน่งฉัน
05:13อาชางก็แทนตำแหน่งอาเชียง
05:16เอาลุ่งน้องอัธภาลมาแทนผู้นายหมด
05:19แล้วเหตุการณ์ก็จะยิ่งเร็วร้ายกว่านี้
05:22จะให้ตายยังไงก็ต้องอดทน
05:24ได้แค่ไหนก็แค่นั้น
05:26ต้องให้ช่วยทุกคนไม่ได้ คนเดียวแล้วก็ต้องช่วยไว้
05:31เพหรังแก้น
05:33พอออออ ทางมั้ยมาดึกปากนี้เหรอ
05:35จะถามมากเลย ไปปรวกเด็กๆเร็วเข้า
05:37มีเวลาขึ้นชملโมงก่อน 6มน64 ให้ไปถึงสถานีรถไฟ
05:40เพราะออged เอ้าทำไมมาเด็กบาดนี้หรbringing biraz chciaáz
05:45causeอ่ 확.. เป็นเกื้อfull ทำไมปลกเด็ก ๆ เร็วเข้า
05:48iç นี่เวลา ชุดโมงก่อน 6 injected должны ay אתส penetra
06:02เด็ก ๆ ตื่นเร็วเข้า
06:04ตื่นตื่นลูก ๆ ๆ
06:05ลูก ๆ ๆ
06:06remember all about their bodies
06:08ไม่ต้องเอาอะไรไปเนอะ เราจะไปห้องกลงเดี๋ยวนี่เลย
06:11อ่ะ สายเสื้อเร็วเข้า
06:13ไม่ต้องนอนแล้ว ตื่นๆ ลูกขึ้นๆ
06:16ไม่มีเวลาแล้ว ทุกคนได้มือหน่อย เร็วเข้า
06:38หรือยถืนกันแหละสМыต้องต้องขึ้นอ北 searches
06:58ทำไงค่ะ โอเค ก็ไมокินน้ำลักษณ์
07:07- มาคลบหมดแล้ว
07:08ดีมาก เธอเจ้าเว่ย อยู่เรียกครับ
07:12ฉันไม่ถิง
07:14ฉันไม่ถิง
07:20ฉันไม่ถิง
07:23ยังไม่ขึ้นมารึเปล่า เดี๋ยวไปตามให้
07:25เดี๋ยวเดี๋ยว
07:33มันก็คือฉันไม่ถิง
07:35นั้นก็มาครบแล้ว
07:38รอพลงให้มันขึ้น
07:49ทุกคนไม่ต้องกลัวนะจ๊ะ
07:52อย่ารอไห้ เด็กตอนนี้แลเด็กเล็ก
07:55ถึงห้องกง จะมีคนมารอรับ รู้ไหม
08:00คุณบอกลับๆ ลืมด้วย
08:04พout ขอ ก็
08:20พup ขอ กลมไว้ ห้ามไปไหนทรงเดช
08:25พ при proteg ขอบคุณมาก
08:30รับกลน รับกลน รับกลน
08:35รับกลน รับกลน
08:53คุณคำอะไรเนี่ย
08:55เปล่า ยูๆมันก็คำขึ้นมา
08:57หนึ่งหนึ่งไปก็น่าคำเนื้อ
08:59สองวันก่อนพร้อมเยอะบอกคุณว่าอย่าทลำลึก
09:02รากฎว่าตัวเองก็มาร่วมวงด้วย
09:05ต่อไปไม่รู้ว่าผมจะไปขายฟินกับเจ้าแม่มาเฟียยังคุณด้วยไหมเนี่ย
09:11ถ้าใช่ก็ดีสิ
09:13พักก่อนเธอเคยบอกว่าถ้าอีกหน่อยจีนเป็นฝ่ายชนะฉันอาจมีรูปปั้น
09:18คุกเข่าอยู่ที่พื้นให้คนถมน้ำลาย
09:22ไม่แน่อาจมีรูปปั้นเธออยู่ข้างๆ
09:25แล้วเราก็มารับน้ำลายด้วยกัน
09:27ตอนนี้ถือว่าเด็กปลอดภัยหรืออย่าง
09:30ยัง
09:32สถานการณ์แบบนี้มันประเมินยาก
09:34ต้องรอให้พวกเขาไปถึงห้องโกงจริงๆ สะก่อน
09:37เจ้าหน้าที่ทางโน้นมารับตัวแล้วถึงจะเรียกว่าปลอดภัยหายห่วง 100%
09:48ลิวซิม ถานโน้นบอกว่ารับเด็กเรียบร้อยก็จะโทรมาแจ้ง
09:52ไว้พรุ่งนี้ฉันจะบอกเธออีกที
09:54ไม่ต้องหรอก คืนนี้ผมจะรอทรวสัพที่รงพัก
09:57อืม
10:10ฮะโล
10:11ฮะโล สาจาร์องการทรวสัพเลยครับ
10:13มีเธอที่จากสูบิทักเด็กห้องโกง โทรหาคุณเจ้นจิวเม่ย
10:17เจ้นจิวไม่กำลังพูดค่ะ
10:19ตอนเดี๋ยวนะครับโจทรสายให้
10:21ค่ะ
10:22อัลโล คุณเจ้นใช่ไหมครับ
10:24คุณเจ้นว่ายังไงคะ จะเด็กๆไม่
10:26รับมาหมดแล้ว ทั้งหมด 125 คน ถึงห้องโกงอย่างปลอดภัย
10:31เราจะดูแลพวกเขาให้ คุณไม่ต้องหัว
10:34โอ้ นั้นก็ดีแล้ว ขอบคุณมากนะคะ
10:38ไม่ต้องเกลงใจ แล้วค่อยติดต่อกันหมด
10:41ได้ค่ะ บ๊ายบาย
10:43บ๊ายบาย
10:54อัลโล คุณเจ้าเหรอ
10:56รู้สิ่ง เด็กๆถึงห้องโกงอย่างปลอดภัยแล้ว
10:59ทั้งน้อนรับตัวไปเรียบร้อยแล้ว
11:01วิเศสเลย คนจะได้เบาใจ
11:05จริงสิ คุณ Jako เมื่อลายจะมี คลมที่สองอิ่ง
11:07ใจร้อนมากหลือไง
11:12ห้าชมกว่าแล้ว รีบกลับบ้านไปนอนเศร
11:15คุณ sportyаков
11:16คุณ origins
11:17unting
11:24พังอยู่ท Lanka หรอ
11:26Labno
11:27แค่นี้ก่อน วันหลังค harvested
11:31พ่อค่ะ กลับมาแล้วเหลือ
11:45ทำไมไม่ให้หนูไปรับแล้วค่ะ
11:48ตอนพ่ออยู่เสียงหาย อาศีมาพูดกับพ่อทุกวัน
11:53ว่าแกไม่ใช่ลูกแท้แท้ ที่มาอยู่บ้านเรา
11:57เพื่อจะทำลายเราต่างหาก แต่พ่อไม่เชื่อ
12:00บอกว่าเป็นเรื่องไร้สาร แต่ตอนนี้พ่อชักจะเชื่อแล้วเหมือนกัน
12:07ทำไมต้องให้พ่อเป็นคนขายชาติด้วย
12:14พ่อฟังหนูพูดก่อนนะคะ ไม่มีทางเลือกอื่นจริงๆ
12:18พ่อเคยทำชั่วมังสารพัศ ข้ามโมยของ ขาอวดสงคลาม รองเงินผู้หญิง
12:24แม่ถ้าเป็นแบงดาก็เคย แต่มีเรื่องนึง ถึงตายก็ไม่ทำเด็ดขาด
12:29ก็คือเป็นคนไทย ที่ไปข้ากับพวกญี่ปุ่น
12:32พ่อคะ
12:33เมื่อคื้นพ่อนอนอยู่บนเตียง ใจก็คิดว่าลับคราวนี้ ขออย่าตื่นมาอีกเลย
12:41เพราะไม่อยากไปมาเชิญหน้าอีกแล้ว
12:44เรามีลูกน้องตั้ง 3,000 คน ทุกคนองค์อาจร้าหาร ตายเป็นตายทั้งนั้น
12:49ในขณาดที่แก กลับสร้างให้พวกเขาไปช่วยต่างชาติขายยาเสบติด
12:55แบบนี้ไม่ใช่ทนยศขายชาติหลอกเหรอ
12:58แล้วพวกจะเป็นคนโชนที่เลวร่าที่สุดในกวางเจาอีกด้วย
13:02นั่งก่อน ความดันทุกเจรงอยากกลัวมากเลยนะครับ
13:08พ่อค่ะ ทหารญี่ปุ่นที่เสียงไฮ จะต่างกับกวางเจาตรงไหนบ้าง
13:15พวกเขาเคยฟังเหตุผลไหม ยอมรับความคิดต่างของเราหรือเปล่า
13:20มีแต่เอาปืนมาจี้หนู ถามว่าจะยอมไหมพูดมาคำเดียวพอ แล้วจะให้ทำยังไง
13:26สิ่งที่อารุมอ่ะ มันไม่ใช่แบบนี้ จิเมิด
13:30ได้ค่ะว่าเธอกับพูดพันเทศยะอะไร เป็นเพื่อสน theres quant มาก
13:36เสนつะ สงเดือนมานี้ เคอก็ไปกินข้าวกับเขาไม่ต่ำกว่า 8 ครั้ง
13:39แทมยังหัดด hymn สาเกย์อิก เป็นความจริงหรือ legitimate
13:45หนูยอมรับว่าไปกินข้าวกับเขา
13:47แต่อ todd Guidิ général รู้ไหม ว่าระหว่ ka atina
13:49รับความกินข้าว เราควิดเรื่องอะไรบ้าง
13:52ก็ต้องถามตัวเธอเองนะล่ะ
13:54เขาบอกหนูว่า
13:55ถ้าเราไม่ช่วยพวกเขาเปิดโรง
13:57จะให้บริษัทตรงไทยของเรา
13:59กลายเป็นหน่วยงานต่อต้านญี่ปุ่นทันที
14:01ส่วนลูกน้อง 3,000 คนก็จะกลายเป็นหน่วยจูจม
14:04โดยมีหนูเป็นหัวหน้าน่วย
14:06และเจ้เทียเป็นรองหัวหน้า
14:08ส่วนพ่อ
14:09คือผู้บัญชาการใหญ่
14:10อาค่ะ
14:12- อ่าเองก็มีตำแหน่งด้วยนะ เร็วไหล
14:14พี่ใหญ่ อย่าไปฟังครับเผอเจอร์นะ
14:18ถ้าแอบอยู่ใต้ต้องเราหรือไง ถึงรู้ว่าหนูโกหกอ่ะ แกพูดอะไรของแกนะฮะ
14:23เลิกทะลอกันได้แล้ว
14:25อาทิตย์หน้า ฉันจะอายุครบ 62
14:28ยังเจ็บใจว่าทำไมไม่ใช่อายุ 40 ปี
14:31ถ้ายังเป็นเจิดล้างเจ็นเหมือนแต่ก่อนแล้วก็
14:34จะสู้กับพวกมันให้ถึงที่สุด
14:36ขอบโกยเงินมาให้เยอะๆ และให้ลุกน้องอยู่สมายก่อน
14:40แล้วให้พาลูกน้องควรสดิต ไม่ขาวฐานเสียง
14:43ตั้งตัวไหมก็ได้ใจจะแปลก
14:45ไม่ใช่เหมือนอย่างตอนนี้
14:47ว่าให้ลุกน้องไปขายชาติ
14:50ส่วนตัวเองก็กลายเป็นหัวหน้าจนขายชาต์สัดได้
14:54พี่เคย
14:55- อย่าบริตา شัน
14:57เดินเองได้
15:00ถ้าเป็นโจนขายช่าติของควางเจาแล้ว
15:04ไม่อยากให้ใครมาแปดเปิดด้วย
15:06เดี๋ยว
15:07พี่ใหญ่
15:30พ่อ ka
15:33ลงไปกินข้าวเธอか
15:38หรือไม่...ให้แจจะอิ่งเอาอาหารขึ้นมาดีไหมคะ
15:46พ่อ ka
15:49ไม่นานจากแสงวันเกิดแล้ว
15:50คนของเราหลายคน...
15:53บอกว่าไม่เจอพ่อมานานอยากจะเอวยพ่อหน่อย
15:56พ่อลงไปเจอพวกเขาหน่อยเธอ ka
16:00งั้นหนูขอตัว
16:08หลายวันนี้พี่ใหญ่เอาแต่เก็บตัว
16:17หรือไม่ก็ไปฝึกไทยเก็บเยียบไม่ยอมพบใคร
16:20ขนาดกินข้าวก็กินคนเดียว
16:23ฉันรู้ว่าเธอใจร้อนแต่เขาต้องค่อยเป็นค่อยไป
16:27ตอนนี้สำคัญที่สึกคือให้พี่ใหญ่รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นไว้ใจไม่ได้
16:33ฉันเข้าใจเชื่อใจหน่อยได้ไหม
16:38เพื่อเธอแล้วยังไงก็ต้องเอาชนะมันให้ได้
16:43เธอเป็นชีวิตของฉันนะ
16:46ใช่จ้ะ
16:48เมื่อวันหลังค่อยโทคคุยกันใหม่นะ
16:51อันนี้ดีๆๆ จำไว้ต้นดูแลสุขภาพด้วยล่ะ
16:56พ่อค่ะ หนัวของว่างมาให้ค่ะ
17:15พ่อค่ะ รุ่มนี้มีงานวันเกิด จะแต่งตัวยังไงค่ะ
17:19แต่งยังไงก็เหมือนกันนั้นแหละ
17:22คิดว่าคงไม่มีใครมาหรอก
17:24พ่อค่ะ ข้อนี้คิดผิดแล้ว
17:27ใครๆก็ว่าจะมากันทั้งนั้น
17:30กับตันฝงที่โรงแรม วันนี้ไปติดประกาศ
17:34ว่าจะจ้างพนักงานชั่วคราวเยอะ
17:37เพราะกลัวว่าเรามีคนบริการไม่พอนะคะ
17:40มีคนมาเยอะขนาดนั้นเชื่อเหรอ
17:43ถึงเวลาก็รู้เอง
17:46ผมหงอกขึ้นเยอะเลยนะเนี่ย
17:49ถ้าไงหนูจะย้อมผมให้ไหมคะ
17:51ใส่สู่สักหน่อยรับรองพ่อจะหนุ่มขึ้นเยอะ
17:54ทุกคนเห็นพ่อยังแข็งแรงอยู่คงจะดีใจมาก
17:59เจสี่ ยังจำผมได้ไหม
18:14คุณคือ
18:15ล้านชัยอาชวนไงครับ เมื่อกรเคยอยู่บริษัทที่ออกโพยน่ะ
18:19อาชวนเหรอ ประยุขาวฐานเสียงไปไงบ้าง
18:23ดีครับขอบคุณที่ห่วง
18:25พอรู้ว่าวันพรุ่งนี้เป็นวันเกิดของท่านจิน
18:28ก็ให้ผมเอาผมของขวันมาให้
18:30เอ้อ ไม่ลูกท้อทองคำนะครับ
18:33akk nu官 congestion จิงๆ
18:35เออมาให้ฉันก็ได้贈่า
18:36พ่ี่น้องทั้งหลาย
18:39ได้มาเจอกันอีกครั้ง
18:41ฉันรู้สึกตื่นตันยังบอกไม่ถูง
18:44ก่อนอ gamers, ต้องขอบอกว่าขอโทษ
18:47ผมเจินหล้องจิน
18:49รู้สึกผิตตอทุกคนจิงจิง
18:51คุณคุณปกาต่ว меньbee
18:52นั่นสิครับ ทำไมพูดแบบนั้นเหรอ
18:55อย่างจำได้ว่า สมมัยที่เพิ่งเปิดบริศัทตรงไทยใหม่ๆ
19:00ขอให้บอกทุกคนไว้ว่า สิ่งสำคัญต้องมีคุณธรรม
19:05พวกเราอาจทำได้ทุกอย่าง แต่มีสามสิ่งที่ห้ามทำเร็จขาด
19:10หนึ่ง ห้ามธรยฎตรงไทย กินบนเรือนขี้บนหลังขา
19:152. ห้ามทรยศพวกเรากันเอง
19:193. ห้ามขายชาติบ้านเมือง เป็นหนอนบ่อนไส่
19:24แต่วันนี้ ฉันกลับต้องจําใจ
19:29ให้ทุกคน ไปช่วยพวกญี่ปุ่น ทำงานให้พวกมัน
19:36ท่านจิ้ม พวกเราขอบใจดีครับ
19:38ครับท่าน คนหูก้าวบอกเราว่า คุณเสียใจมาก
19:44นั้นว่าพวกเราพี่น้อง จะไม่นับถือคุณเป็นหัวหน้าอีก
19:49แต่ว่า วันนี้พวกเรามากันกี่คน
19:55ผมรู้แล้วว่า พวกเราทุกคน ไม่ได้ขอใจให้คุณผิดสักนิด
20:00พอค่ะ หลายคนถูกผู้ญี่ปุ่นทำร้าย
20:05บ้างก็หนีไปเศร้ากวาด ไม่ก็ห้องกลง
20:08ส่วนที่อยู่นี่ เพราะเงินทองร้อยหรอ
20:11และไม่มีปัญญาเสื้อของแพงมาให้อีก
20:14มีแต่ช่วยกัน ทำมานอักษรมาให้พ่อ
20:18พ่อดูนะคะ แล้วจะรู้ว่าทุกคน ยังนับถือพี่ใหญ่อย่างพ่อหรือเปล่า
20:23เราไปให้นักเขียนพวกกันที่เก่งที่สุด
20:26เขียนคำที่มีความหมายมาให้พี่
20:28เปิดมาดูแล้ว
20:30เป็นคำว่าคุณธรรม ดีมาก
20:43แล้วทำไมมีตัวคุณธรรมเล็กๆอีกล่ะ
20:46คืออย่างนี้ค่ะ เรามีทั้งหมด 886 คน
20:50ทุกคนเขียนมาคนละหนึ่งตัว
20:52เดี๋ยวหนูจะเขียนบ้าง แล้วค่อยตามด้วยพ่อ
20:55พอรวมกันเข้า
20:57ถ้ารวมเราสองคนเข้าอีก ก็เป็น
21:00888 ตัวทั้งหมด
21:03ความหมายดีมาก 888
21:06ดีมากเลย
21:09พ่อชอบไหมคะ
21:14ชอบมาก
21:16ทุกคนยังนับถือพ่ออยู่
21:18ท่านจินครับ ของชินนี้พี่ฉวนให้หลานชายส่งมาให้คุณ
21:22พี่ฉวนที่เคยอยู่กับฉันเหล่ะ
21:24ไหนว่ากเกษตรไปอยู่เขาฐานเสียงแล้ว
21:27ใช่ครับ เขารู้ว่าวันนี้เป็นวันเกิดคุณ
21:30เลยส่งของขวันพิเศษมาให้นะครับ
21:34เดี๋ยวก่อนเดี๋ยวก่อน
21:35เรgingสร้างก่อน
21:38เร็กรุ่นใหม่ใครรู้จักพี่ฉลวนมั่งไม้
21:40ว่าไปแล้ว ต้องเร็กเขาว่ากปูฉล telescope by.
21:42ฉลว่ามา đội Wil Papa
21:44ตอนรุ่นๆ ounceเขามาทำงามใหม่ๆ
21:46เขาบิดคนสอนให้เรียนรู้หลายอย่าง
21:49จะว่าไป
21:51ปีนี้ น่าจะอายุ 95
21:52อ๋อ
21:54ไม่ใช่ๆ น่าจะ97 มากว่า
21:57เป็นผู้ใหญ่ที่ฉันนับถือมาตลอด
22:00เดี๋ยวมาดูสิว่า
22:02ถูกเป็นของขวัลกับฉัน
22:28ร้องหลม
22:29แม้แต่พี่โชวนเองก็มอชน์แบบนี้เหรอ
22:44คนขายชาติจันหลังจิน
22:49มีใครเจ็บตรงไหนไหม
22:53ไม่มีครับ
22:54เก็บใสกระดาษที่พื้นให้หมด
22:55ครับ
22:56พอเซ็น ไปบอกกัปตันว่าเสริบอาหารได้แล้ว
22:59ครับ
23:00พ่อครับ ไม่มีอะไรอย่าคิดมากเลยครับ
23:03เราไปห้องพิเศษกันก่อนนะครับ
23:05ไปเทื่อกพิเคย
23:16หวังนะ คนร้ายอยู่ชั้นสองห้องอักสอนกงเตียงหลังที่สาม
23:22สายในงานว่า อายุประมาณสามถึงสี่สิบปี
23:25เคยข้าคุณ คมคืนผู้หญิงอีกสองคน ระวังด้วย
23:28รู้แล้ว ต้ามา
23:36ทำไมเอาพี่ฝัน
23:38เดี๋ยวระวังตัวหน่อย
23:40มันเป็นพวกเดนตาย มีปืน
23:42ไม่แน่อาจจะวิลเบิดด้วย ยื้นข้างหน่อย
23:44ไว้พวกมันไปตายก่อน
23:46ไปเร็ว
23:48มีปืนข้างหน่อย
23:50มีปืนข้างหน่อย
23:52มีปืนข้างหน่อย
23:54มีปืนข้างหน่อย
23:56มีปืนข้างหน่อย
23:58มีปืนข้างหน่อย
24:00เท่าไงคนเยอะ อาวต้องรอดูก่อน
24:07เดี๋ยวสิ่ง ต้องไม่เข้าไปล่ะ ไปสิ
24:12บ้อยผมเข้าไปไง
24:15นิ่งไว้ นิ่งไว้ หยุดนะ ใช่ไว้
24:20หยุดนะ ใช่ไว้
24:29ไม่เกียวนะ
24:38อย่าขยบ ใช่ไว้
24:42นิ่งนิ่ง
24:46ให้พวกจนขายชาติ เธาจียรัพย์จะไม่ปล่อยพวกแกไว้
24:50ดีไป ๆ ๆ ยากตายมากใช่ไหม
24:54นี่แนะ
24:56อัดตัวไป ลูกขึ้น
25:00น่ารอง
25:02ในคนเล็ว ก็ต้องไม่ตายดี
25:07คนรักชาติมีอีกหลายล้านคน จะไม่ปล่อยพวกแกไว้แน่
25:10จะป primarily ฉะนายคิดพูดอีก
25:12จำไปห้องไตสว๋น
25:13อยู่จังสอบนั่นเอง
25:14ครอบ ไปเร้ว ไป
25:16ไป...
25:17นอนดีดีสิ
25:19ไอ้คนโทย...ไอ้คนโทย...ไอ้พวกขอด้วยแทน...
25:23พูดมาก
25:25พี่ไฟฝาล
25:27หมอนี่เป็นใครกันนะ
25:30เป็นคนร้ายจริงหรือ
25:31ไม่ใช่แล้วเป็นอะไร
25:32ข้าคนตายแถมอย movimiento คมคืนผู้หญิงอีก
25:36หน้าตาไม่บอกอ่ะ เป็นคนดีหรือไง
25:40แค่รู้สึกแปลกใจ
25:42ทำไมคนร้ายกล้าบพูดแบบนี้
25:44เออาก็ว่าเราเป็นคนขายชาติ
25:46นายก็เป็นคนดีนี่
25:48แล้วทำไมรวมหัวดังนั้น มาเล่นงานฉันละ
25:50บอกมาตามตรง
25:52เขาเป็นผู้หน่วยจูโจมใช่ไหม
25:54ทำไมฉันต้องบอกแก
25:56ใครเป็นผู้มาเข้าประชากันแน่
25:58ได้
26:00เพราะไม่คนจับเข้ามาเอง
26:02เดี๋ยวจะตายสวนเอง
26:03ก็ได้ จะบอกให้รู้
26:05เขาเป็นหน่วยจvo จมจริงๆ
26:09แต่เพราะนายไม่ก็ซื้อสารSuruto.Gued Harp ทัพโ習ปุ้น
26:12และไม่มีสิทธิ์ตายสวรเอง
26:14พูดพันธü踩สิกันเคยรับปาก เราว่า
26:17จะไม่จัดหน่วยจ laser จุดถน
26:19เขารับปากแกว่าไม่ต้องไปจับ
26:21ถึง ว่างว่างแกจะจัดมาบ้าง
26:23เขาก็ไม่ต้องให้แกสอบ
26:25เหรือมีพี่ชอบอะไร
26:26ฉันพูดจริงมั้ย
26:27คุณทุนิบล่า
26:30ไม่ต้องแห่งของแกท่า
26:57พี่สิ ว่างไง
26:59เมื่อกี้ผมเดินผ่านห้องสอบปราคํา ได้ยินเรื่องบางอย่าง
27:02อะไรเหรอ
27:03เร millimeterไฟฟัน ไม่รู้ว่าผีเข้าหรือยังไง
27:05นันให้อาจเชียง แอบรอยผู้ตัวหาคนนั้น
27:07แต่ต้องรอ จนกว่าจะถึง 4 โมงเย็น
27:10เขาบอกรึเปล่า ว่าทำไมที่ทำแบบนี้
27:12เหตุผลไม่ได้พูดแต่ผมได้ยินอีก 2 ประโยค
27:16เรื่องไฟฟันบ童ว่า ขอแค่ถึง 4 มงเย็น ทุกอย่างก็จะจบและได้แก้แครนด้วย
27:31'าท mat."ด้วย sponsorship
27:36ฮ่อ Gospel
27:39เพียร์ ชัพท์
27:41ก็ยังไงน่ะ
27:48นี่ ทำอะไรอ่ะ
27:52อ่าเชียง มีเรื่องถามหน่อย
27:55ทำไมเหลียงไฟฟานให้ปล่อยหมอนั่นตอนสี่โมงเย็น
27:58ใครบอกว่าเราจะปล่อยเข้า รัศาชชัดชัด
28:04ขอบอกให้รู้นะ
28:06เมื่อกี้ผู้พันเทศยาเพิ่งโทรหาชั้น
28:09ไป公ефapter ไม่สมหยิงปืรกับเข้าอีก
28:11ถ้ากแกไม่บอกความจริงให้รู้
28:14ฉันจะบอกผู้พันว่าผู้แกแอบไรวน่อยจู่จม
28:30ไม่เกี่ยวกับพี่ สักหน่อย มาแสropsักทำไม
28:34องดีกับการกันมาแล้ว
28:38คือผู้สักหารตัวนั้นบอกว่า
28:404มองเจนวันนี้จะมีการรอบสั호หาร
28:43สัحหารท่าย
28:43alles
28:45จิ้มไปใช่ไหม
28:48รู้ว่าอย่ามาทำอีก
28:49โ Η
28:50สัด挑ทrontingอยู่ไหน
28:51บอรษรารที่มา
28:53ก่อนคือ
28:55รวมจงวงสัน
28:56วันนี้จะมีโรคเปิดใหม่อีกแฮ่งนึง
29:08กล้อมมือกับเรา
29:38หลักใหญ่ไม่ใช่เพื่อหวังผลประโยชน์
29:41แต่ต้องการกระชับความสัมพันธ์ระหว่างสองประเทศให้แน่นแฟนยิ่งขึ้น
30:01และเรายังมีเป้าหมายที่ตรงกัน
30:03ก็คือจะทุ่มเทแรงกายแรงใจ
30:06ในเวลาอันสั้น ฟื้นฟูความเจริญรุ่งเรืองให้แก่เมืองกวางเจ้า
30:22ข้าพันเจ้าจึงหวังว่า ผู้ประกอบการธุรกิจ
30:25และชาวเมืองทั้งหลาย จะมีความคิดตรงกัน
30:28ให้ความร่วมมือกับกล้องทัพญี่ปุ่น
30:30พัฒนาให้กวางเจ้ามีความเก้าหน้าสื่อไป
30:34พัฒนาให้ความเจริญรุ่ง
30:49และยิ่งหวังว่า ประเทศจีนเรากับประเทศญี่ปุ่น
30:53จะเป็นมิดที่ดีต่อกัน อยู่เคียงบากเคียงไหล
30:56ช่วยกันเสริมสร้างความเจริญให้แก่เอเชียตตะวันออกของเรา
31:00เอาของเรา
31:11ขนุกเก้า หลวน
31:13อะไร อะไร
31:15ทำอะไร
31:20พาขนุกเก้านี้ไปก่อน
31:22เรียกไปรับ
31:25เรียก Barely
31:30หลวน режนะ
31:33หยุดรถก่อน
31:35ไม่ได้นะ คุณหูกี้
31:37อ่านมีมือเปลี่ยนเวงหยุดแหวนั้น
31:39ขับต่อไป ผมบอกให้หยุด
31:41ฉันบอกใหffeeชุด
31:43ห้ามไปนะ อันตรอย
31:48อย่าเพิ่งไป
32:05เหลือสิ่ง ข้าเป็นยังไงบ้าง
32:13เหลือสิ่ง แข็งใจไว้นะ ใครก็ได้มาช่วยที มาช่วยทางนี้ก่อน
32:21อดทนไว้นะ ช่วยด้วย มีใครอยู่แถวนี้บ้าง
32:27คุณหนูเก้า
32:30คุณหนูเก้า
32:32พาประรงพยาบาล
32:33ครับ
32:34ขอ ดีๆ ชิง ขอ ดีๆ ชิง รอกโอน
32:56ชิง ชิง ชิง ชิง ชิง รอดูอีก รอฉันดูอีก
33:02จิง-จิง...ล่าเก Stamp сид�ไง
33:07จิงๆ
33:09จิงๆ
33:10ดีican
33:32olutions รู้สักตัวแล้ว
33:35องข้อเป็นผิต
33:41อะไรบันจริงหรืออาา....
33:44คูณหนูเก้าเหล่ะ
33:46คูณหนูเก้าอยู่นี่
33:52รีู้สิ่ง
33:53ฉันอยู่นี่
33:54ไม่เป็นไpatใช่มั้ย
33:56อยู่เช่ surpass
33:58ฉันสบายดี
33:59รี wit
34:00มอภาเอากระสุนต์ออกให้แล้ว ไม่โดนจดสำคัญ อีกสักพักก็คงหาย
34:08แล้ว จริงๆล่ะ
34:13ยังๆ จริงๆล่ะ
34:17ฉันบอกให้คำไม่ต้องตามมา พระโรคพยาบาลมีตะหารเยอะ
34:21เกิดเห็นจริงๆเข้ามันจะยุ่งนะ จริงป่ะล่ะ
34:25ใช่
34:25ใช่พี่สิ่ง ผมจะบอกเขาว่าพี่ปลอดภัยแล้ว
34:29ไม่ต้องห่วงมาก นอภาคก่อนเธอ
34:31ไม่ต้องห่วงนะ
34:44คนหนูก้าว
34:45อ้าว หรือสิ่ง
34:47ทำไมไม่อยู่นี่คนเดียวล่ะ
34:49คนหนูก้าว
34:52ก็ได้ขึ้นกับชิงๆ ใช่มั้ย
34:55เขาสบายดี แต่แค่ไม่ให้เขามาเยี่ยมเท่านั้น
35:00ผมไม่ชื่อ
35:02นี่ตั้งสามวันแล้วนะ
35:05ถ้าเขากลอดภัยจริง จะไม่มาเยี่ยมผมได้ยังไง
35:08คนหนูก้าว
35:10บอกผมเมื่อเธอ
35:12เกิดอะไรกับชิงๆกันแน่
35:18ริวสิ่ง
35:20วันที่เธอถูกยิง
35:22ชิงๆรีบมารงพยาบาล
35:24อาจเพราะห่วงเธอมากไป
35:26ก็เลยเป็นลง
35:28มอบอกว่าหัวใจกำเริ่มอีก
35:32แล้วตอนนี้อยู่ไหน
35:36อยู่ห้องฉุกเชิญที่ฉันสาม
35:39ยังไม่รู้สึกตัวเลย
35:40มอเลยสั่งงดเยี่ยมโดยเด็ดขาด
35:43อย่างนี้เอง
35:49ผมก็พอดาวออกเหมือนกัน
35:53ขอบคุณที่บอกให้รู้
35:59ผมขอตัวก่อน
36:02เดี๋ยวสิ่ง
36:12ขอโทษด้วยนะ
36:15คุณหนูก้า
36:18คุณไม่ได้ผิดต่อผม
36:21เพราะผมมันง่อเอง
36:28นึกว่าตัวเองเป็นไทย
36:32ก็แค่ตำรวจกิดก็กปลายแถวเท่านั้น
36:37ชีวิตเกิดมาแบบไหน
36:40ก็ไปตามเส้นทางนั้นสิ
36:43อายุสิบแปด
36:45โตเป็นผู้ใหญ่แล้ว
36:47ไม่อ่านไปจีบผู้หญิง
36:50ผ่ายุ 22 ก็เริ่มมีครอบครัว
36:54น้องสาวไม่สบาย
36:56ก็พยายามเก็บเงินไว้
37:00ขอโทษจริงๆ
37:03ใครๆก็ทำแบบนี้
37:06ผมจะวิเศษอะไรนัก
37:10นึกว่าตัวเองเป็นใคร
37:12วิระบุรุษละ
37:15คุณหนูก้า
37:17ผมช่วยคุณเผาเฟ้า
37:19หมดในกวางเจ้าแล้วทำไม
37:21มาไปหรือเปล่า
37:25คุณหนูก้า
37:28ผมช่วยคุณพาเด็กๆนี้ไปจากกวางเจ้า
37:31ก็คงจะบ้าเหมือนกัน
37:37ฉันขอโทษ
37:42ผมไม่ใช่คนแบบนั้นสักหน่อย
37:51เราจะไปยุกกับคุณทำไม
37:54อันอยู่เท่าไหร่แล้ว
37:58ยังไม่มีหัวคิด
37:59แต่ไม่มีสมอสักหนึ่งเดียว
38:06ถ้าชิงๆเป็นอะไรไปแล้วก็
38:08ผม
38:10คงไม่รู้จะทำยังไงดี
38:12ไม่รู้จะอยู่ไปทำไมด้วย
38:17ลิวซิง
38:32ขอบใจที่เคยมาช่วยฉันหลายครั้ง
38:36แต่เราอย่าเป็นเพื่อนกันอีกเลยนะ
38:40ต่อไปอย่ามาหาฉันอีก
38:42ฉันก็จะไม่มาเหมือนกัน
38:46ลาก่อนน่ะลิวซิง
38:47รักษาตัวด้วย
38:57ฉันไม่เคยเปลี่ยนเลยนะ
38:58เปลี่ยนค่ะ
38:59เมื่อก่อนถึงเราจะทเลอ
39:01อาก็ไม่ภาทพิ่งถึงพ่อด้วย
39:02จะจิวบ้าว
39:04ถ้ากับพี่ใหญ่สายเลืดเดียวกัน
39:05ชีวิตเขา ก็คือชีวิตชั้น
39:08ถ้าอย่าทำให้เรา
39:10สองคน ต้องหวานหมางล่ะ
39:13อย่าดูถูกสติปัญญาของหนู
39:14ในงานบรณเกษของพ่อ
39:15อาคลาพูดไม่ว่ารับบัน นั้นไม่ใช่ฟีมืออ่ะ
Recommended
38:55
|
Up next
39:33
38:53
39:13
39:31
39:32
39:04
39:21
40:35
39:23
39:13
39:23
39:22
39:11
39:32
39:33
30:58
46:16
46:09
37:36
Be the first to comment