Ing tanah Nusantara sing subur lan éndah, saka pucuk Sumatera nganti pucuk Bali, kita kerep nyekseni kedadeyan bencana alam sing nggethakaké ati. Ing Aceh, gelombang gedhe tau nglibas kabèh, ninggalaké tatu ing bumi lan ati manungsa. Ing Sumatera Utara lan Sumatera Barat, gunung-gemunung sing sakmestiné dadi pangayoman malah njedhulaké amarahé. Ing Jawa lan Bali, longsor lan banjir wis dadi tamu ora diundang sing saiki kerep teka tanpa pamit.
Nanging, pitakonane: apa pancèn mung alam sing salah? Apa ora ana pérangan saka manungsa dhewé?
Saben wit sing ditebang tanpa mikir, saben bukit sing digundhuli demi alih fungsi lahan sing asring luwih nguntungaké sak onggoke wong tinimbang sak bangsa, lan saben lemah sing disedot tanpa ngétung daya tampunge, dadi sebab amarga alam kelangan keseimbangane. Alih fungsi lahan—legal utawa ilegal—kadhang mung béda ing selembar kertas. Nanging akibaté padha waé: bumi saya ringkih, banyu ora nduwé dalan, hawa dadi panas, lan alam gampang ngglédhag nalika tekan wates sabare.
Lejering gegayuhan ekonomi kadang nggawe wong lali yen bumi iki dudu barang dagangan, nanging titipan. Titipan kanggo dijaga, dudu kanggo dirusak.
Para leluhur biyèn wis ngelingaké liwat pitutur: "Aja nglanggar paugeran alam, aja ngoyak keuntungan nganti ngilangi keseimbangan." Ana ajaran kanggo ngajeni alas, gunung, segara, lan saben makhluk sing urip bebarengan karo kita. Ana piwulang supaya manungsa tansah eling marang sangkan parané, eling marang Sang Maha Pencipta sing maringi kabeh katresnan lan kamulyan iki.
Nanging saiki, akeh sing lali. Lali marang tatanan. Lali marang pitutur. Lali marang Gusti sing nitipaké bumi iki marang manungsa.
Mula, bencana ora tansah mung gelombang utawa lelehan lava. Bencana sejati yaiku nalika manungsa lali dadi manungsa—lali ngajeni alam lan lali mensyukuri urip.
Saiki wayahe kanggo bali eling. Eling marang alam sing saben dina menehi panguripan. Eling marang pitutur leluhur sing ora mung dongeng nanging kabijaksanaan. Eling marang Gusti sing ngersakaké harmoni antara manungsa lan semesta.
Muga-muga kanthi bali marang kesadaran lan kebijaksanaan iki, bumi bisa ambegan lega maneh, lan manungsa bisa urip rukun karo alam kaya sing wis dadi paugerané wiwit biyèn.
00:00Para Rauh Ingkang Kinurmatan, para Sesepu Ingkang Tansah Kita Ajeni, Lansedaya Masyarakat Ingkang Kula Tresnani, Sinten Ingkang Botengraus, Prihatin Mirsani Kahanan Bumi Kita Sakmenika, Saka Aceh, Sumatera Utara, Jawa, Bali, Dumugi, Sumatera Barat, Kita Sami Nyekseni Bencana Alam Ingkang Kadadosan Tanpa Kendat.
00:19Nanging Ingjero Mana Kita, Mesti Wanten Pitakon, Apa Menikapeng, Enkersanipun Alam, Utawianah Kekirangan Saking Manungsa, Ingwek Tal Menika, Kula Ajak Panjenengan Sedaya Kangko, Bebarengan, Ingi Bilih Bumi Punika, Dudu Namung Papan Panguripan, Nanging Ugi Titipan Saking Gusti, Ingkang Kedah Kita Urusikan Titata Keramalan Kebijaksanaan, Leluhur Kita Sampun, Maringi Pitutur, Supados Tan Sahan Jaga Keseimbangan, Antawis Manungsa, Alam, Lansang Pencipta,
00:49Nanging Asring, Pitutur Punika Kita Tinggalakan Namung Dados Cerita Lawas, Mula, Wanten Ing Kesempatan Menikah, Kados Pundi Menawi Kita Bebarengan, Ing, Lingi, Nyadari, Lan Mulihake Mana Kita Marang Harmoni Alam Lan Adap Manungsa Ingkang Sejati, Ingri Ki, Kula Bedeng Lejingaken Narasi Bebagian Bencana Lan Kesalahan Kita, Minangka Pangelingeling, Dudu Namung Kange, Dipun Rungu, Nanging Kange, Dipun Rasa Kaken, Lan Dipun Tindak Kaken, Ing Tanah Nusantara, Sing Subur Lan,
01:18Endah, Saka Pucuk Sumatera, Nganti Pucuk Bali
01:22Kita Kerep Nyeksini Kedadean Bencana Alam Sing Ngegetakak, Ati, Ing Aceh, Gelombang Gude, Taung Libaskap, Ha, Ning Galak, Tatu Ing Bumi Lan Atimanungsa, Ing Sumatera Utara, Lan Sumatera Barat, Gunung Gemunung Sing Sakmestin, Dadi Pangayoman Malah Njedulak, Amarah, Ing Jawalan Bali, Longsor Lan Banjir, Wis Dadi Tamu Ora Diundang Sing Saki Kerep Tekatan Papamit,
01:52Manung Sa Ju, Saben Wit Sing Ditebang Tanpa Mikir, Saben Bukit Sing Digunduli Demi Alif Fungsi Lahan Sing Asring Luih Nguntungak, Sak Onggo Ke Wong Tinimbang Sak Bangsa, Lan Saben Lemah Sing Disedot Tanpa Anggi, Tung Daya Tampunge, Dadi Sebab Amarga Alam Kelangan Keseimbangane, Alif Fungsi Lahan Legal Utawa Ilegal Kadang Mungbe, Daing Selembar Kertas, Nanging Akibat, Pada Wabumi Seringkih,
02:22Ketekan Wates Sabare, Lejering Gegayuhan Ekonomi Kadang Ngegawe Wong Lalian, Bumiki Dudu Barang Dagangan, Nanging Titipan, Titipan Kanggo Dijaga, Dudu Kanggo Dirusat, Para Leluhur Bayi, Enwis Ngelingak, Liwat Pitutur, Ajang Langgar Pau Geran Alam, Ajang Ngoyak Keuntungan, Nganti Ngilangi Keseimbangan, Ana Ajaran Kanggo, Ngajini Alas, Gunung, Segara, Lansaben Makhluk Sing Urib Bebarengan Karo Kita, Ana Piuleng Supaya Menung Setan Saeling Marangsangkan Paran,
02:52Eling Marangsang Maha Pencipta Sing Maringi Kapeh Katresnan Lan Kamulian Iki, Nanging Saiki Oka Sing Lali, Lali Marang Tatanan, Lali Marang Pitutur, Lali Marang Gusti Sing Nitipak, Bumi Iki Marang Manung Sa, Mula, Bencana Ora Tan Samun Gelombang Utawa Lelehan Lafa, Bencana Sejati Yaiku Nalika Manung Sa Lali, Dadi Manung Sa Lali, Ngajini Alam Lan Lali, Mensyukuri Urib, Saiki Wayahe Kanggo Bali Eling, Eling Marang Alam Sing Sabendina Menei Panguripan, Eling Marang Pitutur Lohur Sing
03:22Ora Mong Dongeng, Nanging, Kebijaksanaan, Eling Marang Gusti Singersakak, Harmoni Antara Manung Salan Semesta, Muga-Muga Kanti Bali Marang Kesadaran Lan Kebijaksanaan Iki, Bumi Bisa Ambegan Legamane, Lan Manung Sa, Bisa Urib Rukun Karo Alam Kaya, Sing Wis Dadi Pogeran, Wiwit Bai.
Be the first to comment