Skip to playerSkip to main content
  • 13 hours ago
เจาคณพกบอนางคำดวง ตอนท 12 EP12 วนท 9 ตลาคม 2568 EnglishMovie cdrama drama engsub chinesedramaengsub movieshortfull

Category

📺
TV
Transcript
00:01รายการต่อไปนี้เป็นรายการทั่วไป
00:04สามารถรับชมได้ทุกวัย
00:23หยิบ
00:24เจ้าขา
00:26วันนี้ห้ามใครเข้าไปในห้องเด็ดขาด
00:29ต่อให้เป็นคุณพ่อก็ห้ามเข้า
00:31บอกว่าเป็นคำสั่งฉัน
00:33คุณนายจะทำอะไรเหรอเจ้าข้า
00:35ฉันบอกไม่ได้
00:37แต่ทำตามที่ฉันสั่งก็เรากัน
00:39ได้เจ้าข้า
00:41บ่าจะไม่ให้ใครเข้าไปเด็ดขาดเลยเจ้าข้า
00:44ถ้าตอนเย็นฉันยังไม่ออกมา
00:46หยิบคอยเข้าไป
00:48เจ้าข้า
00:50เราถ้าฉันเป็นอะไรไป
00:53เอาจดใหม่นี้ให้อายอย
00:59แล้วนี่... ให้คุณพี่...
01:10ทำไมคุณนายพูดอย่างนี้เหรอเจ้าคะ?
01:13คุณนายจะทำอะไรกันแน่เจ้าคะ?
01:15หยิบไม่ต้องถามอะไรมาก
01:17ทำตามที่ฉันสั่งก็แล้วกัน
01:19เจ้าคะ
01:29Ein่าบังนี้ Jadi ไม่เอาหยิบ...
01:33doeได้นะ
01:35เจ้ามาด้วย
01:37พวกนี้พูดไปกลับไปบ้าน
01:40เจ้ามาก
01:45เถอะ
01:47เธอมาก
01:50เธอมาก
01:52ไม่รู้เชิญ
01:55หยุดตัวไหน
01:57ตกต่อ REKT
02:02ทาง ทาง ทาง ทาม จะพลับบ้าน
02:09หยุดตนั้น ทาง ทาง ทาง ทาง ทาง ทาง ทาง ทาง ทาง ทาง ทาง ทาง ตัวดสุด
02:17อธรรมเกิดhelp
02:20อ้าว คุณยี่สุน
02:30ทำอะไรนะ มานั่งขวางประตูแบบนี้ทำไม
02:33คุณนายสั่งว่าห้ามให้ใครเข้าเด็ดขาดเจ้าค่ะ
02:37อย่ามาเผอเจอร์ ลบไป ฉันเป็นหัววิคุณจะเข้าไปเยี่ยม
02:42ยังไงบ่าก็ให้เข้าไปไม่ได้จริงๆเจ้าค่ะ
02:46ว่าไงนะอี่ตบ่าอย่างมึงต้องมาห้ามกูเฉลอ
02:50ทอยออกไป
02:51ยังไงก็เข้าไปไม่ได้เจ้าค่ะ
02:53ฝากลาบปากกับพุนหายไปแล้วเจ้าค่ะ
02:57อี๊ครำดวง มึงให้บ่ามากันปลากกู
03:01พูดที่คุณจะหายนี่มันลุ่งพวกกูเหรอ
03:03เด็vid มึงاؤวน카메�ันว์éndifiedeger
03:06ได้ยินไง อี๊ครำดวง
03:07อี๊ด
03:09นี่ เองนี่กำเลอบมากไปแล้วนะ
03:10นี้คุณยี่สุ่นอาวะ ท้อยออกมา
03:13จะยี่สุ่นยี่สัญ
03:14อะไรก็เข้าไปไม่ได้ทางนั้น
03:17ทำไมจะเข้าไม่ได้
03:36อี aos คำรวม พูดทำอะไร
03:39พูด istemที่คำรวม
03:41ต้องมีสมาฐิแข็งเหม savior
03:43ถ้าสมาฐิหลุดดินเดียว
04:06อุ่ม!
04:16ไม่มีวิสุด!
04:18ไม่มีวิสุดกับนี้!
04:20เคลื่อน
04:26ก่อนไปอีกดอ่ะ!
04:32ติงจวน!
04:34ทนคุณ!
04:35ตัวนั้นสือก็หายไปด้วย
04:39จริงด้วยว่า
04:44เฮ้ย กันหุ่นฟื้นแล้ว
04:55จิ้นเกิร์อะไรขึ้น
05:02ไม่คำดวง
05:05แม้คำดวง
05:11แม้คำดวง
05:12แม้คำดวง
05:18ผมฟื้น
05:22แม่คำดวง
05:24แม่คำดวง
05:26แม่คำดวง
05:52แม่คำดวง
05:54แม่คำดวง
05:56แม่คำดวงได้ยินฉันไหม
06:00ท่านขุนเจ้าขา หมอยอยมาแล้วเจ้าข้า
06:04หมอยอย
06:08แม่คำดวงเป็นอะไรก็ไม่รู้
06:22รอดวง
06:40พี่มันตัวอักสนอะไร
06:48โดนของเข้าตัวเหรอ
06:50แม่น อีกคำดวงมันพยายามสอยท่านขุ้น แต่วิส่ามันบอกกาพอ
06:56แม่คำดวง
06:59เราอย่างนี้ต้องทำอย่างไร ถึงก็ช่วยแม่คำดวงได้
07:04ทําใจ
07:06แม่น ทําใจ
07:15ท่านคุณเจ้าค่ะ คุณหน่ายคืนแล้วเจ้าค่ะ
07:20แม่คำดวง
07:22พี่... มันพี่ฟืนแล้ว
07:36ป่อยอย่างนี้บอกว่าฉันโดนของ แล้วหลันมาช่วย
07:42ของกันเลยเข้าหลันแทน
07:44ใช่เจ้าค่ะ
07:46แต่น้องคิดแล้วว่าคุ้ม ก็เลยทำ
07:53ทำให้หลัดพูดอย่างนั้นแหละ
07:55คุณพี่ ตั้งแต่เกิดมา
08:00น้องไม่เคยเจอคนอย่างคุณพี่
08:03คนที่เสียสละ ทำเพื่อส่วนร่วม
08:12ถ้าน้องตาย น้องก็ตายคนเดียว
08:17แต่ถ้าคุณพี่ตาย เช้าบ้านกับถหาร
08:21ก็จะตายไปด้วย
08:24เพราะขาดคนอย่างคุณพี่
08:26ที่คอยปกป้องบ้านเหมือง
08:29ตอนที่คุณพี่ป่วย
08:36พ่อของคุณพี่ออกไปปราบโจนสีชาย
08:40ส่วนคุณเม่น
08:43ก็เดินเรื่องจะให้คุณพระสมิ่ง
08:46สื่อปืนบุรภาแล้ว
08:48ตอนนี่สถанาการล่อแหลมมาก
08:52น้องว่าคุณพี่ไปทำ
08:53ในสิ่งที่ต้องทำเธอเจ้าค่ะ
08:59ฉันทิ้งหลัดไม่ได้
09:01ฉันต้องหาทางช่วยน้องก่อน
09:04คุณพี่ช่วยน้องไม่ได้
09:06ถัดปลาสองเมือก็ไม่แต่จะเสียไปหมด
09:11เชื่อน้องisphere เจ้าค่ะ
09:13ไม่คำรุงฉันทำไม่ได้
09:15คุณพี่เป็นคุณนางใหญ่
09:25อย่าให้เรื่องส่วนตัว
09:28มาทำลายเรื่องส่วนรวมสิเจ้าค่ะ
09:45แต่ เดอจะพงเป็นอะไรน่ะ
10:15ฉันก็จะหาทางช่วยหลดเช่นกัน
10:21หลันไม่ต้องเป็นหวงเลย
10:24ฉันจะทำทุกสิ่งที่ต้องทำอย่างเต็มความสามารถ
10:45เยี่ยงหยิบ
10:47คุณนายสั่งเอาไว้เมื่อเช้านี้
10:49ถ้าเกิดว่าคุณนายเป็นอะไรไป
10:51ให้หมอยย้อย
10:53เอาจดหมายนี้ไปให้ท่านขุนด้วยจ้ะ
10:55เออ
10:57เออ
11:03เออ
11:05เออ
11:21อินั่งคำด้วง
11:23ให้คอยมาจัดการเริ่งสมทั้งคำนั่ม
11:35เออ
11:41ฉันจะยอมรับบทเว็นเมียเจ้าอย่างจริงจัง
11:43แรกกับสมทองคำนี้เป็นโบนอ่ะ
11:49เราจะทำอะไร
11:51เพียงชื่อจ้อง
11:53ลอดจะทำอะไร
11:56เพียงชื่อจ้อง
12:11ท่านคุณคิดว่าอินั่งคำด้วง
12:13อยากได้โสมทองคำเอาไปขาย
12:15เพื่อจะได้เงินหลายๆ มันเบอ
12:17ท่านคุณคิดผิดแล้ว
12:19อินั่งคำด้วงว่าได้เอาไปขาย
12:21แล้วจะเอาไปทำอะไร
12:23มันอาไปหักสาพ่อมัน
12:25พ่อมันป่วยหลาย
12:26เปล่าหัวสิฟื้น Squeeze 本 ficou มาไหส
12:28จนน shortestail vite
12:28จนนั้นไม่เห็นสมทองค่ำ ที่เสื้อ Kannest
12:35มันคิดว่าสมทองค่ำ และสาพ่อมันได้
12:37มันจึงยอกได้หลาย
12:40ทำไมแม่คำดวงถึงไม่บอกฉัน
12:42เราก็จะให้ไปตั้งนานแล้ว
12:44ไหร่
12:46นั่งคำดวงมันเป็นคนค่าขาย
12:48เฮ็ดงานว่าเสร็จตามสังยา มันสีรับของได้จังไหร่
12:52แต่มือนี่ มันคงคิดว่ามันต้องตายแน่ ๆ
12:56มันเป็นห่วงพ่อมัน มันก็เลยให้ค่อยมาขอกับท่านขุน
13:18ชื่อด้วยห抱สิบนท์ที่สุดกว่าสังยอต slim
13:27มันปลอดอลูปพบรงовор Frankfurt
13:36เรีย vitท Greater pบาท韩คร
13:48พร้อมฝากาศศพกรรษ
13:52อีกเติดความฝากาศ
14:03เพิ่นบุรพา ปีประสิทธิภาพ
14:08เหมือนเปินพลาังทุปปาการ
14:09แต่มีข้อดีกว่าอยู่ตรงที่ 1
14:12น้ำหนักเบา
14:13เพราะใช้ไม้ที่พลาังไม่มี
14:15กัน 2 การใช้งานหมอสมกับสภาพอากาศบ้านเรา
14:19และ 3 มีราคาถูกกว่าขอรับ
14:23งั้นฉันขอดูข้อแรก ประสิทธิภาพ
14:27ได้ขอรับ
14:43เดี๋ยว
14:45และต่อไปให้หมู่บุญชายยิง
14:48ถ้าปืนดีจริง ใครยิงก็ต้องได้ผลเหมือนกัน
14:53ได้ขอรับ
15:15คุณพระสมีงฝีมือดีมากครับ
15:17ถ้ากองโจนสีชายบุเข้ามาก็โดนยิงความกันทั้งกอง
15:21คุณพระสมีงฝีมือดีมากครับ
15:27คุณพระสมีงฝีมือดีมากครับ
15:29ถ้ากองโจนสีชายบุเข้ามาก็โดนยิงความกันทั้งกอง
15:33ก็โดนยิงความกันทั้งกอง
15:35ตอนนี้สถานการณ์ครับขัน
15:37ปืนบุรภาเองก็ไม่มีข้อเสียอะไร
15:41ถ้าอย่างนั้น
15:43ก็ถ้าผมว่ายขอรับ
15:45คุณพระสมีง
15:47คุณเอง
15:49คุณเอง
15:51เจ้าหายแล้วเหรอ
15:53ขอรับ
15:55ดี
15:57ฉันกำลังตัดสิมใจซื้อปืนบุรภานี้อยู่
15:59เจ้าคิดว่าไง
16:19ปืนกระบอกนี้ปืนที่ดีมากขอรับ
16:22แต่นี้ไม่ใช้ปืนบุรภา
16:28อาทิบายคำพูดมากด้วย requiring our könnt
16:33คุณเอง
16:35กระบอกนี้ใช้ไมราบคำ между collage
16:38ที่สvous
16:39แต่ปืนบุรภาใช้ไมราบ Curt
16:41แต่ไม่มีครามราบนี้
16:43ส่วนล้ำกล่อง
16:45ใช้วิธ Garrettหลอดเล็กแบบโยโรพ
16:47ซึ่งบุรภายังทำไม่ได้
16:49กระผมยืนยันได้ว่าปืนกระบอกนี้
16:52ถูกทำพิเศษขึ้นมา
16:53ให้มีรูปแบบเหมือนกับปืนบุรภา
16:56แต่ไม่ใช่ขอรับ
17:01ใครจะสีเวลาทำปืนแบบที่คุณเอกว่า
17:06ให้กระผมตัวสอบไหมล่ะ
17:08ตรวจก่อนใจ
17:10ถ้าได้แบบนี้ทุกกระบอก
17:12ก้า
17:14คุณเอกคงไม่ทราบ
17:16ตอนนี้สถานการณ์บ้านเมืองเราครับคันขนาดไหน
17:19ไอ้โจนสีชายมันจะบุกมาอยู่แล้วเนี่ย
17:22ไม่รู้ว่าตอนนี้คุณพระช่วยจะเป็นอย่างไรบ้าง
17:27ปาดนี้ยังไม่กลับ
17:29กระผมกลัวจะเป็นข่าวร้าย
17:31ขอโทษนะกระผมไม่ได้แช่ง
17:34แต่ถ้าคุณพระช่วยแพ้กลับมา
17:36เป็นไปได้ที่โจนสีชาย
17:38มันจะได้ใจ
17:40และก็ยกทับมาปุกเราเร็วขึ้นดิ
17:44คุณเอก
17:46คุณพระช่วยเบิกปืนไปหลายกระบอก
17:49ตอนนี้ในครางเหลือปืนไม่มาก
17:52เงินวิงกิจของเราก็หนักหนากว่าเดิม
17:55ถ้าเราไม่รีบหาวุธเพิ่ม
17:57ขอรับผมเกงว่า...
17:58ปืนบุลภาจะมาได้เร็วสุดไม่ไหร่
18:02ไม่เกิด 7 วันขอรับ
18:03น่าจะทานการปกป้องมือ
18:11ถ้าอย่างนั้น...
18:14คุณพระช่วยกลับมาแล้วขอรับ
18:20คุณพระช่วย...
18:22พารกิจเป็นอย่างไรบ้าง
18:25เฮ้ย!
18:33ข้าให้หมด...
18:34คนเดียวก็เมื่อที่เหลือ
18:36แผนนกกินป้า
18:37ครับ
18:38ตัวนกกินป้าป้าุบอ survive
18:40เวลาตัวนกกินป้า manifestations
18:41มันโจมติจากด้านไหน
18:47เจ้ יง!!
18:48ตนกกลับอก spooky
18:52ต communicate
18:53ตัดประช่างflowingที่ลก
18:55เปลี่ยนตาม meisten
18:56ถ่อรับคุณ
18:59billion
19:01บî
19:03ติด...
19:05สใ воспet
19:06มีหัวให้ยมขอลับ ส่วนให้เกตอันหนีไปได้
19:20แปลว่าปืนของเรายังใช้ได้
19:23ปุ้งมันมีโลกกันกระสุน แต่โดนจังๆก็ดิ้นทุกลาย
19:29เว้นแต่สีชายที่หนังเหนียว ที่เหลือ หนังยุ่ยหมด
19:34คุณพ่าช่วยทำได้ดีมาก ขอบใจคุณพ่า
19:40รับผมดีใจจริงๆที่คุณพ่าช่วย ไม่เพียงแต่ปลอดภัย
19:44แต่ยังปราบโจนได้อีก นับเป็นบุญวัสนาของเมืองเราจริงๆ
19:51ปืนบุรภาดูเหมือนจะมีปัญหา
19:55ส่วนสมุนของให้พวกโจนสีชาย ก็ทุกปราบไป
20:00ก็รับผมว่าคุณพ่าชมิง ยังมีเวลาพิจารณาเรื่องการซื้อปืนนะขอรับ
20:04เพราะผมว่า คุณเองพูดถูกแล้วขอรับ
20:12สถานังการเปลี่ยนไปแล้ว ตอนนี้เรามีเวลามากขึ้น
20:16งบซื้อปืนก็ไม่ใช่น้อยๆ
20:18ตัดสินใจอย่างรอบภาพดีก่อก้ากรับ
20:25ถ้าอย่างนั้นก็ตามทิโมคเจ้าว่า แต่เราก็ชักๆไม่ได้
20:48อีกสองพ่อลุ่มมันจะจองเวนก็ถึงไหนวะ
21:12กูไม่คิดว่ามึงจะก้าแบกหน้ามาเจอกูน่ะหมอน่ะ
21:14Rhode R. Reaver ท่าน คุณ โรธเรื่อง reminds me
21:18โจนยมโจนเกียร์แพ้ คุณพระช่วยอย่าง externs
21:21โจนปลายังพุกมึง แพ้นาหารเองคุณพระช่วยยังคして
21:39แต่ patrimian物 lige 깔�hi rila
21:41เข้ามาชีกหน้าขูดส placement ปลี่เลย
21:44ไปถ่ายไปอ
22:11คุณเอก
22:15ถือคุณเอง
22:17เวลาะ!
22:21เยี่คุณหายดีแล้วแน่นะ
22:23หายดีแล้วเจ้าค่ะ
22:26เมื่อบ่ายก็เป็นราชการที่สาราว่าการมาแล้วเจ้าค่ะ
22:29แล้วอินาค ?!
22:31ลืมนาคำรวงลล่ะ
22:33คำว่าตายไปอยู่บนตัวกุนฮายแทนไท้ ตอนนี้กุนนฮายป่วยนักมากล้ indent
22:40แล้วมีใครพูดอะไรภาชเภิยงฉันไหม
22:45ไม่มีหนิเจ้าคะ ทำไมค์เหรอเจ้าคะ
22:48เตรา ไม่มีอะไรหรอก
22:50พี่ขุนหายดีก็ดีแล้ว
22:52มึงรีบMANDARIN ๆ ข่าไปบอกพี่ขุนว่าฉัน sociedad.
22:55ฉันไม่เงี่ยม
23:00mayo otoy
23:01จะดี Skinian.
23:03ดีซี่ ไป
23:06เจ้าค่ะ
23:10คุณพี่ไปทำงานของคุณพี่เธอเจ้าค่ะ
23:25เดี๋ยวเสียเวลากับน้องหน่อย
23:28ฉันจะมีสมาธีทำงานได้ยังไงในเมื่อหล่อนเป็นแบบนี้อยู่
23:33ฉันคิดว่าฉันต้องหาทางช่วยหล่อนให้ได้นึงแน่
23:37แต่เรื่องปืนก็สำคัญนะเจ้าค่ะ
23:48ฉันคุณเธอ เอาไว้ก่อน
23:52ท่านคุณเจ้าค่ะ คุณยิสุนมาเจ้าค่ะ รออยู่ที่ถงเรือนเจ้าค่ะ
24:07ท่านคุณเจ้าค่ะ คุณยิสุนมาเจ้าค่ะ รออยู่ที่ถงเรือนเจ้าค่ะ
24:13อืม
24:15คุณพี่ไปหามให้ยิสุนเธอเจ้าค่ะ
24:19ฉันเป็นห่วงล่อน
24:24ไม่อยากละสายตาจากรอนเลย
24:27แต่อาการนองก็คงที่แล้ว
24:31ไม่เป็นไรหรอกเจ้าค่ะ
24:35มันไม่ได้ของดีมาจากไหนวะ
24:42มันถึงไม่เป็นอะไร
24:44อืม กูจะเล่นหาทาให้มันหนักขึ้น
24:50ดูสิว่ามันจะทนได้สะแค่ไหน
25:11แม่คำรวง
25:13แม่คำรวง
25:16อยู่ที่ไหนเจ้าค่ะ
25:17แม่คำรวง
25:22แม่คำรวง
25:25แม่คำรวง
25:28นักก่อนเจ้าค่ะ
25:29oui is no อยู่แล้วเจ้าค่ะ
25:30ออกไป
25:31จะกลัวดีด้วย
25:33แม่คำดวง แม่คำดวงกินยากก่อน
25:43แม่คำดวง
25:58ก่อนต้องไม่เป็นอะไรนะแม่คำดวง
26:02หล่อนให้ยินไหม หล่อนต้องไม่เป็นอะไร
26:11ต้องไปคำดวง
26:16บางบางคุณเจ้าช่วยคุ้มของคุณไหนด้วยเธอจะพา
26:22จะพาคุ้น
26:27โอ้ม ยนรียับ
26:42โอ้ม ยนรียับ
26:57โอ้ม ยนรียับ
27:12ฉันได้ตรวจอยากละเอียดแล้ว
27:14ไม่รู้เลยจริงๆ ว่าแม่คำดวงบ้วยเป็นอะไร
27:21ท่านคุณได้ลองให้หมอทางคุณไสมาดูแล้วหรือยัง
27:26ก่อนหน้าหมอ ฉันเชินหมอกุ้นสายจากต่างแดนมาสามคน
27:30เชินหมอจินมันหนึ่งคน
27:31ไม่มีใครบอกวิธีการลักษาแม่คำดวงได้เลย
27:34ไม่มีใครให้ความหวังฉันได้เลย
27:37แล้วผมหมอได้พูดอะไรอีกไหม
27:40หมอหมายความว่ายังไง
27:45ท่านคุณหมอคนอื่นคงไม่กล้าพูด
27:52แต่ฉันกับท่านคุณก็เค้าลบกันอยู่
27:56ฉันขอบอกว่า
28:01แม่คำดวงคงอยู่ไม่พ้นคืนนี้
28:05ฉันเสียใจที่ช่วยอะไรไม่ได้
28:08แต่ฉันก็หวังว่า
28:11จะมีปฏิหารเกิดขึ้น
28:13ไม่ได้
28:15แต่ฉันขอบอกว่า
28:17จะมีปฏิหารเกิดขึ้น
28:19ขอบอกว่า
28:21ขอบอกว่า
28:23ขอบอกว่า
28:25ขอบอกว่า
28:26ขอบอกว่า
28:49ขอบอกว่า
28:51ลาม
28:55ไม่คำดู
29:21ไม่คำดู
29:38ไม่คำดู
29:40ไม่คำดู
29:41ไม่คำดู
29:44พี่เบ่าจัดการให้ไม่เจ้าค้า
29:46ไม่เป็นไร
29:48ฉันได้ดูแม่คำดูเอง
29:50โทษค่ะ
29:59ไม่คิดว่า
30:20คุณเอก
30:22วันนี้และวันตายของมึ่ง
30:24คุณไม่มีทางรอดเทือนนี้ไปได้
30:32แย่
30:34อะไรวะ
30:36ฉันกลัว
30:38กลัวอะไร
30:42ฉันกลัววะ
30:44คุณหายจัง
30:46เอาง่า
30:48มันเวลาจะไปอ่ะ
30:50มันก็ต้องไป
30:52มันทำใจสัตวา
30:54มันเย็บ
31:18มันกลัว
31:32ได้กินอะไรบ้างและยังลก
31:34ไม่กินอะไรทั้งวันเดี๋ยวจะไม่สบายเอานะ
31:36ให้บ้าวมันยกเข้ามาให้
31:38ถ้าผมกินข้าไม่ลงขอรับ
31:40มันยกเข้ามาให้
31:42ถ้าผมกินข้าไม่ลงขอรับ
31:50มีอะไรก็บอกพ่อแล้วกันนะ
31:52พ่อจะไปสวดมนให้ไม่คำดวง
31:54ขอรับ
31:56ให้ไม่คำดวง
31:58ขอรับ
32:20ไปคำดวง
32:22ไม่คำดวง
32:24ไม่คำดวง
32:26ไม่คำดวง
32:28เข้า
32:30พ่อครู
32:32เปล่า
32:34มันยกทรบ
32:36หวัง
32:38ไม่คำดวง
32:40harder
32:42ไม่
32:44ปล่อย
32:46หวัง
32:48ไป vintage
32:50โอผิด
32:53ไม่มีใคร
32:58เล้า
32:59เข้าเข้า
33:13ลอม
33:16ลอา
33:18แม่คำดวง
33:29แม่คำดวง
33:31แม่คำดวง
33:33แม่คำดวง
33:35แม่คำดวง
33:37แม่คำดวง
33:39แม่คำดวง
33:41แม่คำดวง
33:43แม่คำดวง
33:45ได้
33:47คุณพี่
33:53สู้ต่อไปนะเจ้าคะ
33:56น้องยินดีตายเพื่อคุณพี่
33:59เสียดายที่ชาตินี้เราได้เจอกันน้อยกันไป
34:17ชิบ
34:19อย่าลืมที่สันบอกเลยนะ
34:26ละก่อน
34:34ไม่คงดู
34:47คุณคุณเจ้าขอ
35:02คำดวง
35:05เจ้าเป็นใครเข้ามาได้ยังไง
35:10ฉันช่วยเขาได้
35:12ฉันถามเขา
35:14ชิบ
35:22ชื่ออย่าฉัน
35:24ชิบ
35:28สิ
35:30ชิบ
35:33ชิบ
35:34ชิบ
35:37ชิบ
35:39อักรักมอรนา
36:09กูตับไงควร
36:12ตามมีต่อ
36:14สู้คำน้ำ
36:23กูตัวแก่งวะ
36:25กูตัวแก่งวะ
36:27กูตัวแก่งวะ
36:30คุณทร Solid
36:33ตามสัสดวัน
36:35มันตามฝักยัง
36:37อย่าจะเป็นเกิน
36:38คำดวง
36:52ใครดึงฉันกลับมาเนี่ย
37:01มันทวายอ่ะ คุณคุณ
37:03คำดวง
37:08ไม่คำดวง ไม่คำดวง ไม่คำดวงฟูนย์แล้ว
37:18ไม่มีอะไรล่ะ
37:29เวนเลย ของกลับเข้าตัวกู
37:38ไม่มีอะไรล่ะ ไม่มีอะไรล่ะ
37:44วันตอนนี้
38:14ทางที่นี่ ปล่อย โล่ง
38:44สบชื่น
39:14คุณนาย
39:21ตอนรึนมันใครอ่ะ
39:26เอา ก็พ่อของคุณนายไม่ใช่เหรอเจ้าค่ะ
39:30ใช่ สดงว่ารู้กันหมดแล้วว่าเป็นพ่อฉัน
39:37เขามาถึงนึงแต่ว่าไหร่
39:39เมื่อคืนนี้เจ้าค่ะ
39:41มาช่วยชีวิตคุณนายไว้ได้พอดีเลยเจ้าค่ะ
39:45ช่วยชันไว้
39:47แสดงว่าแข็งแรงดีแล้วซินะ
39:52รบพ่อฉันได้คุยอะไรกับคุณพี่หรือว่าคุณพ่อบังหรือยัง
39:57ไม่เจ้าค่ะ
39:58เขาแค่บอกว่า
39:59เขาเป็นพ่อของคุณนาย ชื่อหยวจ
40:01แล้วก็หนnon่าสีดอ่อนแรงบอกว่า หมดพรัง
40:05ขอไปนั่งสมาธีห้ามให้ใครลบกวนเจ้าค่ะ
40:10อาย้อยแหละ
40:11อายอยล่ะ
40:13ยังไม่กลับมาเจ้าค่ะ
40:15แล้วคุณพี่กับคุณพ่อล่ะ ตอนนี้อยู่ไหน
40:17ไปที่สาราว่าการกันทั้งคู่เลยเจ้าค่ะ
40:21แล้วถูกบูหงาลำไปที่ฉันฝากเอาไว้ให้คุณพี่ล่ะ
40:25ยังไม่ได้ให้เลยเจ้าค่ะ
40:27นี่เจ้าค่ะ ดูนี่เจ้าค่ะ
40:41หยิบ สั่งเปล่าพล่ายทุกคน ห้ามคุยกับพ่อฉันเด็ดค่ะ เข้าใจไหม
40:48เจ้าค่ะ
40:57เอ่อ กุญหยวดออกจากสมาธิแล้วเจ้าค่ะ
41:04ออกไงดีวะ
41:08ถ้าพ่อฉันหาม บอกว่าฉันยังไม่ฟื้นนะ
41:10เจ้าค่ะ
41:27คำดวงไปไงบ้าง ฟื้นเลยยัง
41:29ยังไม่ฟื้นเลยเจ้าค่ะ
41:40คุณไหนเจ้าค่ะ คุณไหนเจ้าค่ะ
41:42คุณ หยวดมาแล้วเจ้าค่ะ
41:44แต่เจ้าค่ะ อื้น อื้น
41:46คุณนายเจ้าขา คุณนายเจ้าขา คุณหยวดมาแล้วเจ้าขา
42:16วันนี้ที่สระวะการมีงานเยอะมากอะไรกลับมาชา ต้องขอโทษพี่หยุดด้วยนะ
42:40แม่คำดวงเป็นยังไงบ้างขอรับคุณพ่อ
42:42ใครเป็นพ่อเจ้า
42:46ก็จะผมมาถึงก็จะผมถามคุณพ่อของผมนะ ขอรับ
43:04จริงๆ คำดวงควรจะฟื้นได้แล้ว
43:08ถ้าป่านนี้ยังไม่ฟื้นก็แปลว่าขวันหลุดไปที่อื่น
43:14ฉันต้องทำพี่ธีเรียกขวันให้กลับมา
43:22ที่นี่มีควายใช่ไหม
43:24มีขอรับ
43:25ฉันต้องข้าควายเก้าตัวเพื่อทำพี่ธี
43:28พี่ธี พาฉันไปพี่ขอรับที่
43:30ต้องค่าตอนนี้ล่ะหรือขอรับ
43:32จะรออะไรล่ะ
43:34ดำกระผมอะไรขอรับ
43:36ขอรับ
43:52พ่อ
43:54ฉันไว้จ้ะ
43:56อืม
44:02อ้าปาก
44:06แรบลิ้น
44:12ทาดไฟ ผิว ตา ลิ้น ปกกติ
44:16ปกกติ
44:18ยกเว็น
44:20เขาต้วมัดมาได้ไง
44:22พ่อดูผิดหรือเปล่า
44:24นั่นมันกี่ฟันฉัน
44:30เอ้า คำดวง
44:32ฟื้อแล้วติ
44:34พ่อ เดี๋ยวฉันมาแล้วซะ
44:36ฉันมีเลือดต้องคุยกับอาย้อยจ้ะ
44:46อืม
44:52เป็นอย่างอ่า ขึ้นมาสาแท่
44:54โอ้ย ค่อยบอกมีวิศาโยนระยะคือบอร์เจ้านี่
44:58อ่าบอกพอว่าอีอย่าง
45:00เหลืองคุณเอก
45:01ได้บอกเรื่องแตงงานบอร์
45:02โอ้ย บอร์
45:03บอร์ บอกไม่ได้
45:04ถ้าบอกไปกับอราวัติจนเหื่อนแตก
45:06เราบอกว่าจั้งไหน
45:08คอยย่านว่าว่าตรงกัน
45:10คอยบอกว่าเจ้าน่าเห็ดงานไหนกับคุณเอก
45:12เด็งเงินหลาย แต่ข้าจางเนี่ยเป็นโสมทองค่ำ
45:15งานมันเสียงสะตู้หลาย จนเจ้ามาถือคุ้นไสนี่ล่ะ
45:20จังสันก็ได้ อ่อนตามนั่น
45:28จะให้พ่อน้องรู้ว่าเราแต่งงานกันไม่ได้เด็ดขาด
45:31ไม่อย่างนั้นเรื่องใหญ่ เหรือนนี้อาจพังได้
45:34แต่นี้ไม่ใช่เรื่องจริง มันเป็นเรื่องหลอก
45:37ให้รู้ว่าหลอกก็ไม่ได้อีก
45:39พ่อน้องคงไม่เค้าใจว่าทำไมต้องหลอกันแบบนั้น
45:42เกิดโว๊ยวายขึ้นมารู้กันทั้งม아아
45:45รวมถึงคุณเม่นและคุณพระสมีงด้วย
45:48แล้ว ๆ ให้บอก aiถ livro
45:51บออกว่าฉันเป็นลูกจ้าง
45:54ทำงานให้คุณพี่ยาบา
45:55อันน โกขกซ้อนเข้าไปอีกฉัน
45:58วุ่นวายจริง
46:00แต่คนเมườngนี้ทั้งมืองคิด번ก็ used because we disappeared
46:02อย่างไรพ่อล่อนก็ต้องรู้
46:04เราก็ต้องกันไม่ให้พ่อน้องคุยกับคนอื่น
46:08ถึงใจยาก แต่ก็ต้องทำเจ้าค่ะ
46:10ฉันจะสั่งเบา ห้ามพูดกับคุณลุงหยด
46:22เราต้องริบจัดการเรื่องปืนฝรั่งซะ
46:26ก่อนที่เรื่องมันจะวุ่นวายไปมากกว่านี้
46:34ฉันต้องกลับขอบคุณพ่อนาจ้ะ
46:45พี่มาช่วยชีวิตฉันไว้ได้ทัน
46:48มันเป็นหน้าที่ของคนเป็นพ่ออยู่แล้ว
46:55ยังไง พ่อก็ต้องขอขอบใจเจ้า
46:58และท่านขุนด้วย
47:00ที่ส่งสมทองคำไปช่วย
47:03ไม่งั้นพ่าคงยังไม่หายปวย
47:07พ่อก้ tuaลุงหยดไม่ต้องขอบคุณกรับผม
47:10เราเขารับ
47:11พระสมนั่นเป็นฆาจร้างของแม่คำดวงเข้าอยู่แล้ว
47:16ว่าแต่พี่หยดปวยเป็นอะไรเหรอ
47:19ents나�ай ridamente
47:20ครุมควายผ่านลงพย descending
47:22และมายยิงเสือโค vintage
47:24โดนข臭มันเข้าใส่จนล้ม
47:27พอถอนขวงออกได้
47:28กรับผมก็ปวยหนับ
47:30จนได้โสมทองคำไปช่วยไว้ขอรับ
47:34พี่ยอดหายดีแล้วใช่ไหม ถึงได้เดินทางไม่ได้เร็วขนาดเนี้ย
47:39ก็ยังหรอกขอรับ
47:41แต่ยอให้มันบอกว่าคำดวงกำลังแย่
47:46ก็ผมก็เลยต้องรีบมาช่วย
47:48ใช้วิชาย่นระยะ
47:50และยังต้องมาถอนอาคม
47:52ยังรู้สึกอ่อนแรงอยู่บนกันขอรับ
47:55แต่ฉันว่าที่นี่วุ่นวาย
48:03ฉันว่าพ่อกลับไปพักผ่อนที่บ้านเราดีกว่าจ้ะ
48:06พ่อบึงมาจะให้กลับแล้วหรอ
48:10มันเป็นห่วงนะจ้ะเนี้ย
48:12คุณพาเจ้าค่ะ คุณพาสมิ่งมาเจ้าค่ะ
48:22บอกว่าจะมาเยี่ยมไข้ คุณนายเจ้าค่ะ
48:32เจ้านายฉันมา เดี๋ยวหมอยย้อยช่วยพาพี่หยุดไปพักผ่อนก่อนแล้วกันนะ
48:36ขอรับ
48:52LAB
48:57เป็นยังไงบ้าง แม่คำดวง
48:59หายดีแล้วเจ้าค่ะ
49:05แปลกดีนะ
49:07วันก่อนบอกว่าคุณเอกป่วยนะ
49:09volleyball แล้วãynadOLI
49:10กลายเป็นได้ขัวว่าแม่คำดวงป่วยแทน
49:14แล้วตอนนี้ แม่คำดวงก็หายดีแล้ว
49:18เรื่องนี้ไม่ปกติขอนับ
49:20ถ้าจับต้นชนปลายถูก
49:22ก็แล้วผมจะอธิบายให้ปังขอรับ
49:24เอาเถอะ เอาเถอะ
49:26หายก็ดีแล้ว
49:28ตอนแรกหมอหลวงบอกไม่น่ารอดด้วยซ้ำ
49:31นี่ฉันก็เตรียมลูกปับแห้งมาเยี่ยมใคร
49:35เฮ้ย เฮ้ย เจ้าเป็นใคร
49:37ออกไป
49:42โอ้ย
49:43อย่าจะ อย่าจะ มู
49:45นี่พ่อฉันเองจ้ะ
49:48อันนี้
49:50พี่หยดขอรับ
49:52เป็นพ่อของแม่คําดวงขอรับ
49:54นี่คุณพาสมิง เจ้านายฉัน
49:57ตอนนี้รักษาการเจ้าเมืองทุ่งใหญ่
50:00อ๋อ
50:04ฉันนึงว่าพ่อไปกับอาย้อยแล้วสะอีก
50:06ลืมขวดน้ำมันเหลืองก็เลยขึ้นมาเอาวะสิ
50:16ใหญ่เลย
50:17เอา ได้ยาแล้ว
50:19เอา เราไปกันหน่อยพ่อ
50:21มัน
50:22เดี๋ยวสิ
50:24มูบุญชัยของฉันเป็นนักลบฝีมือดี
50:26ฉันไม่เคยเห็นใครเตะมูล้มในคราวเดียวแบบนี้
50:29อ๋อ
50:30กับผมก็ไม่ได้เก่งแล้วขอรับ
50:33แต่มูเขา เผ๋าไม่ทันได้ระวังคนแก่
50:37ใช่มั้ยมู
50:39- ถือว่าเป็นบทอรียนของกระผมนะขอรับ
50:45คราวหน้ากระผมจะสังเกตคนให้ดีกว่านี้นะครับ
50:48- ในหยดนี้คมทั้งมวยคมทั้งคำ
50:52ขุญเอกก็ล่ะเก็งเก็งสินะ
50:54ที่ต้องมาเป็นลูก
50:56- ปิดอะไรขอ?
50:58- อืม ถ้าทางแม่คำดูกยังไม่หายดี
51:03งั้นเจ้าก็ดูรายกันไป
51:05ตามภาษาคนเป็นพิน
51:07โอ๊ย!
51:14ดูเหมือนว่ารอบตัวคุณพระชั่วจะมีแต่คนป่วยนะ
51:18ทั้งลูกตัว...
51:19และลูก...
51:26ขอประดาณโทษเขาแล้ว
51:29ไปกันเธอจะพ่อ
51:30ให้พวกคุณนางเขาปรึกษางานเมืองกันไป
51:33ไปไปไปไป
51:34โอ๊ย!
51:37เฮ้ย!นี่เอามาติดพ่อวะ
51:49ทำอะไรจะพ่อ
51:51นี่เนี่ย?
51:53อืม...
51:54นี่ไง
52:07อย่างนี้มันมาอยู่ใต้เตียงคุณ
52:18ใต้เตียงฉันได้ยังไงเนี่ย
52:24คำดวง
52:28นี่เองทำงานอะไรให้ท่านคุณ
52:31ทำไมถึงมีสตรูร้ายกาศอย่างนี้
52:36ฉันบอกไม่ได้จ้ะพ่อ
52:38มันเป็นเรื่องของงานเมือง
52:41งานที่เองทำมันคงสำคัญมาก
52:44นี่มันเล่นกันถึงตายใช่นะ
52:48เพราะว่าในเรือนเองเนี่ย
52:52มีนอนบ่อนใส้
52:56เพราะนึกไม่ออก
53:14ก็อ้ายอีคนไหนในเรือนนี้มันจะจันราย
53:16ถึงขนาดจะข้าจะแกงพวกลูกได้
53:19ก็ถ้าผมก็นึกไม่ออกจริงๆ
53:22แต่เราปล่อยไปไม่ได้
53:24ถ้าเกือเราหาคนคนนั้นไม่เจอ
53:26คงอยู่กันไม่เป็นสุขแน่
53:28เราคงต้องแอบดูแอบฟังพวกคนในเรือน
53:32อาจจะได้บอกแสเจ้าค่ะ
53:34ยาย
53:48ยายรู้เรื่องคุณใสมั้ย
53:50รู้สิ
53:52วันยาดค่านี้แหละเป็นหมอกุณใสเว้ย
53:55แล้วมันเป็นยังไงๆ置ยาย
53:58ก็ตอนเด็กเดียง czasuก็ไปวิ้งเล่น
54:00อยู่ที่บ้านยาดของนี้แหละ
54:02หู confirm
54:03เห็นอะไรแปลกปลาดยื่อ
54:07ค่ามีรู้รู้เลยอ่ะ
54:09เฮ่อ
54:11ค่าก็พอรู้นิดหน่อย
54:13continued
54:15นี่ супง
54:17centered
54:19ก็ที่ท่านคุณกับคุณนายโดนคุณใส่ ข้าว่าต้องมีพบเราคนใดคนหนึ่งในเนี้ย วางของ
54:29จูน เองคิดเหมือนข้าเลยว่ะ
54:32ชิ ให้เงียงหน่อยสิว่ะ
54:50สนับสนุนโดย
54:54เทอสเม ลาเมรา กร้อส
54:57แม่ยีสุน ให้ยาทิพระนาคลสืบเรื่องฉันกับหรอ
55:00เจ้าค่ะ เราจะเอายังไงดีเจ้าค่ะคุณพี่
55:03เราจะให้แม่ยีสุนอ่านจดหมายเน้ำไม่ได้
55:05คุณพี่ ต้องใช้เซ pigeonsเนี่ยหลอก blew แม่ยีสุน
55:08แม่ยีสุน มันเก็บนะครั้งอะ
55:10แล้วเดี๋ยวน้อนจะเข้าไปเอาจดหมายเอง
55:12ธรรมดาของผู้ชายเมื่อได้อยู่ใกล้ชิดกับผู้หญิงที่ตัวเองชอบ
55:16อยากจะอยู่แบบนั้น ๆ ๆ เนี่ย
55:20จะว่าได้สิบปีเลย
55:21ให้ฉันเป็นผมเนี่ยกับบร้อนอีกร้อยปี
55:23ฉันก็ทำได้
55:26ฉันคิดว่าเรา...
55:28เป็นเมตรกัน
55:38พี่ขาม
55:40ใช่จ้ะ
55:41พี่ขามคนดี
55:42คนเดิมกับคำดัว
55:47ชนับสนุนโดย
55:50ลายวุม
55:52หยุ้ย
55:54อุ๊ย
55:55อุ๊ย
55:57อุ๊ย
55:59เดี๋ยวมาน่า
55:59กัน
56:01ฉันหักจะรักราว อยากรู้ ไม่ได้แต่หาหา
56:09อยากข้าว
56:11ไม่เป็นแบบดี ตกลงหักไปรักราว ใจขอมันไม่ดี
56:29นี่ฉันรักเธอร formul É
56:31ฉันหักเธอรึปราว อยากรู้...
56:37ได้แปะ
56:39นางท้อน ใจทุกวัน Wong conspir that you love
56:43ถ้ารักเข้าไปจริงๆ 서 tran rate
56:45เธอดีไม่ดี
56:47อิ่งกลัวคิดไปแยงว่าเธอก็มีใจให้เหมือนกัน
56:53เธอแถวไม่ได้รักกัน
56:57เจ้าไปบ้า
Be the first to comment
Add your comment

Recommended