- 1 day ago
ดูละคร ย้อนหลัง ดูละครไทย
Category
😹
FunTranscript
00:00เฮ้ย ส่งจักภาคีมากูไม่ให้
00:09จริง!
00:17จักภาคี ไม่อยู่ที่นี่ได้ยังไง
00:19แม่ผิงจัดการในนกเล็กได้
00:21แล้วนำจักภาสีกับมารับ
00:24มูเก็บรักษาไว้ให้ดี
00:26เอาไว้ที่ที่เป็นความ
00:30จักภาคี
00:34ไม่จนช่วน
00:36ทุกคนเห็นไปได้ทางเดียวกัน
00:38งั้นเราจะสู้กับมัน
00:39คุณพี่ให้ฉันมาเอาอาวุธจากเจ้า
00:41ก็จ่ายตัวกันไป
00:43เปิดประตูเมืองและเขาเผามาให้จิ้นสร้าง
00:51จักภาคี
01:00จักภาคีว
01:15ได้ผลจิงด้วย
01:18ได้ผลจิงด้วย
01:21ได้ผลจิงด้วย
01:26เฮ้ย!
01:27เฮ้ย!
01:28เฮ้ย!
01:29เฮ้ย!
01:30เฮ้ย!
01:32เฮ้ย!
01:33เฮ้ย!
01:34เฮ้ย!
01:35เฮ้ย!
01:36เฮ้ย!
01:37เฮ้ย!
01:38เฮ้ย!
01:39เฮ้ย!
01:40เฮ้ย!
01:41เฮ้ย!
01:42เฮ้ย!
01:43เฮ้ย!
01:44เฮ้ย!
01:45เฮ้ย!
01:46เฮ้ย!
02:16ริก ริก
02:19ริก
02:24ริก
02:27ริก
02:28ริก
02:32ริก
02:35มัดเบียงคว้าย
02:36ริก
02:37ไม่อยู่กับกับ
02:44เรามาช่วยฉันได้ทำเวลาอีกแล้ว
02:46พร้อมกับปืนมิสเตอร์ชัดวิกเจ้าค่ะ
02:49อยู่ที่ไหน
02:59นี่เหรอปืนกัตลิง
03:07มิสเตอร์ชัดวิกเจ้าค่ะ
03:10นองเอามาห้อยไว้เพื่อความเป็นสิหลิมุงคนแก้มุนดำ
03:24เราจะชุ่มไปด้วยกันนั้น
03:28เราจะทุ่มไปด้วยกันดับแม่คำดู
03:37น้องจะทำให้ดีที่สุดเจ้าค่ะ
03:41ไปยิ้ม
03:47ลุย
03:48เฮ้ย
04:08ด้วยละปลายของเมืองและให้คุณพระสมิง
04:12ไม่พูดนะเถอะ
04:18เฮ้ย
04:31เมืองอะไรของมันว่ะ
04:33เมืองเดียวไว้
04:42เมืองอะไรของมันว่ะ
04:46ทำไมเดี๋ยวให้ดูแรงขนาดนี้
04:56เฮ้ย
04:57เฮ้ย
04:58เอา
04:59เฮ้ย
05:00เฮ้ย
05:01อยากหายไปแล้ว
05:06เฮ้ย
05:08คุณพี
05:09เฮ้ย
05:23เฮ้ย
05:24เฮ้ย
05:25เย้ย
05:26เยี่ย
05:27เยี่ย
05:28เยี่ยว
05:29เยี่ยว
05:30จมสุดิ่ง
05:31พี่
05:47เราสนามันแล้ว
05:59ตาก่อนเลย
06:00แล้วก่อนเลย
06:02ให้โจนสีชาย
06:22ท่านสีชาย
06:24นี่
06:30ท่านสีชาย
06:32ยังไม่ส่งสัญญาณ
06:34ให้พวกเราจมตีวะ
06:36เฮ้ย
06:38เฮ้ย
06:40เฮ้ย
06:42เฮ้ย
06:44เฮ้ย
06:46เฮ้ย
06:48เฮ้ย
06:50เฮ้ย
06:52เฮ้ย
06:54เฮ้ย
06:56เฮ้ย
06:58เฮ้ย
07:00แย่แล้วขอรับคุณพ่อ ให้โจนสีชายมันตายแล้ว
07:07นั้นต้นหนีที่กว่า
07:11ขนีไปทื่นๆแบบนี้
07:14ยังไงก็ต้องโดนจับได้
07:16แล้วโทนก็ต้องโดนประหาแน่ๆ
07:20และเจ้าก็เอาอย่างไร
07:30มันแบ่งเป็นหน่วยย่อยซุ่มตามจุดต่างๆ แต่ตำลาดกองโจน
07:46แต่ตอนนี้ทุกหน่วยโดนพวกเราจับได้หมดแล้วขอรับ
07:50ดีมะ
07:52แต่ยังมีลูกน้องโจนบางส่วนที่ยังไม่ยอมแพ้
07:55คุณพ่อของกระผมก็ลงจัดการอยู่ขอรับ
07:58เถอะ
08:12เวริญ
08:18ไปห่อก
08:22แต่มัง göründzอคำนรanishจริป
08:25หิ่งดำ
08:29กูจะควมตัวกูพาช่วยไปที่เหลือ
08:37เมื่อถึงเหลือแล้วกูจะปล่อย
08:39ก็มีก
08:49วันวันคิดแต่จะกลงบ้านกลงเมือง
08:52ไม่ออกกำลังกาย
08:53มือไม้มันถึงได้อ่อนปวงเปรียกแบบนี้เนี่ย
08:55ไอ้เม็ดนี้หนึ่งไว้
08:57เลมนี้ไปหนึ่งว่า
08:59แบบมัน
09:17ช่วนที่พ่อปุ่ย
09:19เกิดเรื่องบุญวายมากมายจริงๆ
09:27แต่เจ้าก็จัดการได้ดี
09:31นำเมืองทุ่งใหญ่ของเรา
09:33ให้รอดปอดภัยจากอันตราย
09:39เก่งมากลุก
09:41กลับผมคนเดียวคงทำไม่ได้ขนาดนี้หรอกขอรับ
09:43ยังมีคนอื่นอีกมากมาย
09:47ที่เสียสละชีวิตเพื่อช่วยกลับผมปกป้องบ้านเมืองออกไป
09:51การที่คนอื่นดำใช้ช่วยเหลือเจ้านั่นแหละ
09:53คือคุณสมบัติ kommaทของเจ้าเมือง
09:57พ่อที่ราดถึงเวลาและ
09:59ที่พ่อจะมอบตำแหน่งจะเจ้าเมือง
10:00ให้กับเจ้า
10:03ที่พ่อจะมอบตําแหน่งเจ้าเมือง ให้กับเจ้า
10:22หลับแต่เจ้าคุณพ่อจะแข็งสงควรขอรับ
10:34จับพระอักคีของมุ่นหยุดขอรับ
10:44ไม่น่าเชื่อว่าอาวุธของฝรั่งจะทำลายจากพระอักคีได้
10:51ไม่ใช้แค่อาวุธของฝรั่ง แต่มีพลังสัทธาของแม่คำดวงด้วยขอรับ
10:58มิสเตอร์แชทวิกเล่าให้กันผมฟัง
11:00พันหวัดกันไหร่
11:04ถัดวิทย์ ฉันมีวิธีไปให้เร็วกวันนี้แล้ว
11:08วิธีไหน
11:09ฉันจะให้ยิ้มลากไป
11:17โจนสีชาย มันใช้คุณใส่มนดำก่อกำทำเข็น
11:20ปลนค่าชาวบ้านตาดำๆ
11:23ลูก ในห้อยคำดวง
11:26ขออันเชินพลังสิ่งศักษิตอันแรงกล้าของเมืองทุ่งใหญ่
11:29ที่บรรพบุรุษได้พลีชีพ
11:32เพื่อปกปักรักษาแผ่นดินนี้
11:34ด้วยชีวิต ด้วยสัทธา
11:38ขอพลังรัก แผ่งแผ่นดินอันแรงกล้า
11:41จงนำชัย ให้คุณใส่มนดำมิอาจต้านทาน
11:46ให้ปราบโจนร้าย ให้สิ้นซากด้วยเธอเจ้าค่ะ
12:02ขอจ้า ได้เวลากินข้าวเหรอจ้ะ
12:05คุณพี่เจ้าค่ะ น้องขอคุยด้วยหน่อย
12:19น้องมีเรื่องขาดใจ
12:35นี่หล่อนเคืองฉันเรื่องอะไรเองแล้วเนี่ย
12:39ยังไม่คิดชื่อเรื่องเจ้าค่ะ
12:43ฉันช่วยคิด
12:49เอาเป็นเรื่อง แม่คำดวง รักคุณเอง
12:56ไม่ดี คิดใหม่
12:58คิดใหม่
13:02งั้นเอาเป็นเรื่อง คุณเอก
13:04รักแม่คำดวงมาก
13:08ถ้ารักกัน แล้วจะหลอกกันทำไมเจ้าค่ะ
13:25อย่างงนฉันเลยนะแม่คำดวง
13:29ที่ฉันหลอกหล่อนเรื่องเวลาที่ไอ้จนสีชายมาจะบุคเข้าเหมือน
13:34มันก็เป็นเพราะว่า
13:35เพราะอะไร
13:42เพราะ
13:46เพราะฉันหวังดี
13:50แล้วก็
13:52แล้วอะไร
13:59เป็นหวัง
14:02แล้วก็
14:05เป็นใจ
14:28ไม่ได้
14:29แล้วอะไร
14:30เป็นคุณ
14:32เป็นใจ
14:33สุดท้าย
14:34เพราะฉันร่อย
14:35แล้ว
14:36เรื่องอ่า
14:37ในเวลาที่สุดที่เห็น
14:38ได้
14:42แพลกกัน
14:43ลอกกันคงไม่ได้เลย
15:13ความรักมันไม่คล้ยรู้
15:15ไม่ทำร้ายใครรักที่กลักจริง
15:20กลับจริงกว่าหลักครั้งใดๆ
15:29ใจฉันมีค่าเธอ
15:38ตลอดทางที่อบพยบดักมาเนี่ย
15:40แม่นี่จะเสียงชื่นชม
15:42คุณเอกคุณเอกคุณเอก
15:44คุณแม่ไม่ต้องปอกย้ามหลกเจ้าค่ะ
15:46ลูกก็ได้หิน
15:47คุณเอกเกงกล้าสามารถปาบโจนได้
15:49เมี่ยกบคุณเอกก็กล้าหาร
15:50ขี่ค화ก็ช่วยผглийออกลบ
15:52เหมาะกันij��…กลิ่งท้องใบ carbono
15:54Лูกล contained จนอยากจะอวก
15:55กลับบ้านมา
15:56คุณแม่ก็ยงพูดกอบหมูลูกอีก
15:58นี่ถ้าแม่ใจถึงหน่อยนะ
16:00แพกก็ไม่ Gracias ข้ามพ่อเอกแล้วก็
16:02คุณแม่ผู้ตอนนี้มันก็สายไปแล้วเจ้าค่ะ
16:04จัดisp Whereas
16:06เท่านั้นก็ตัดใจเจอกันเนี่ย
16:10ปล่อยให้เขาเป็นคู่กันไป
16:11เดี๋ยวแม่หาผู้ชายดี ๆคนใหม่ให้
16:14ยังหรอกเจ้าค่ะ
16:15ลูกยังไม่ยอมตัดใจจากพี่ขุนไง ๆ หรอก
16:17นี่อย่าบอกนะ
16:18ว่алогลูกจะกลับไปงอกพ่อเอกเขาอีก
16:20ไม่
16:21ยังไงพี่คุณเขาก็ไม่สนใจลูกอยู่แล้ว
16:23แต่พี่คุณเป็นของลูกว่าตั้งแต่แรก
16:25ถ้ารูกไม่ได้ ใครหน้าไหนก็ไม่ได้ทั้งนั้น
16:28ลูกจะทำอะไร
16:30ลูกจะทำลายพี่คุณ ด้วยมือของลูกเอง
16:48มุกภูนชัย
16:51มาเถอะ
16:54เจ้ายังไม่หายดีออกมาเดินทำไม
16:56กะรับผมรอดตายมาได้
16:59คงจะไม่กลับไปตายนะอีกเด binnen
17:05ใครที่กระผมต้องออกมาก็เพราะว่า
17:07กระผมอยากจะไปดูเปิรลที่เขาลำเรือกันนะ
17:08ขอรับ
17:10ฉันก็กำลังจะไปดูเหมือนกันนี้หรอ
17:14ดีเลย ไปเร่าไปด้วยกัน
17:16ขอรับ ไป
17:20คุณพาสเหมี motherboard
17:20เออ ทั้งเลือดทั้งหนอง
17:22ฝอกกระปกนะครับ
17:30เป็นเลือดกับหนองของนักรบที่หลังเพื่อบ้านเมือง
17:33สำหรับฉัน
17:35ถือเป็นสิหลีมองคล
17:37ไปเถอะ
17:55แม่คำดวง
17:57ฉันขอขอบใจเจ้ามากในท่านชาวเหมือนทุ่งใหญ่
18:02เจ้าชั่งหมอเป็นสีพระยะของคนเองจริง
18:07ขอบภาคุณเจ้าค่ะ
18:15หมุปวนชัยเป็นอัยไงบ้าง
18:19คุณพระคุ้มคลอง อันทรงจริงๆ
18:22ที่หมุร้อนมาได้
18:23ส
18:32ขอบคุณมากนะ Most Shepijn
18:36ที่ส่งอาวุธมาช่วย
18:38ไม่จำเป็นต้องขอบคุณกับผมเลยขอรับ
18:41เมื่อเพื่อนเดือดรอนกับผมพร้อมช่วยเสมอ
18:44มิสเตอร์ชาพิก
18:48คุณพระสมิงอยู่นี่แล้ว
18:51ให้คุณพระสมิงชมปืนของคุณหน่อยสิ
18:54Lady and gentlemen
18:57I proudly present
18:59The Devil's God
19:06น่าเกรย์ขับจริงจริง
19:20เบิดข้ากระสุนและข้าใช้ปืนด้วยขอรับ
19:25ฉันใจให้แน่นอนอยู่แล้ว
19:31ไม่เพียงแค่ข้ากระสุนนะ
19:34แต่จะขอซื้อปืนนี้ด้วย
19:37온 study
19:39กรับผมข่ายให้ไม่ด้วย เขา thin
19:42ทำ sık
19:42ทำไมแหละ
19:43ทางพระนคอร์มีคำสั่งขึ้นบัญชี
19:46เป็นอาวุดร้ายแรง
19:48ห้ามขายโดยพรรการ
19:50ถ้าคุณพระสมิงอยากได้
19:52คุณพระสมิงต้องขอจากทางพระนคอร์เท่านั้น
19:55กระบอกนี้กระผมต้องรีบส่งกรับพระนคอร์เช่นกัน
20:04วิงเรียรกอร์วนนั้นนั้นขึ้นได้
20:06จากพระอาคีย์ ่ะ เป็นอย่างไรบ้าง
20:09โดนกระสุนปลืนแตกเป็นเสียงๆ
20:14แต่ก็รับผมว่า
20:16จากพระอาคีย์ไม่น่ากรวยอีกต่อไปแล้ว
20:19ไม่นากรวยอยังไงเจ้าคะ
20:23คนที่ใช้จากพระอาคีย์เป็นอาวุogeneATT Tatiana
20:25อย่างนึงหยุดก็แก่ตัวลงทุกวัน
20:27ไอ้โจรสีชะ อย่าจอมโจรขำ่างเวษ
20:29ตายไปแล้ว คนที่ใช้จากพระอาคีย์เป็นกับมีน้อยลงเรื่อยเรื่อย
20:35ต่างกับปื้นนี่ ที่ผลิตได้มากขึ้นทุกวัน พัฒนาให้ร้ายกาศขึ้น ค่อยๆก็ใช้ได้
20:45คุณเอกพูดถูก ในอนาคต คงมีการสู้และแข่งขันด้วยวิทยาการของฝรั่ง
20:51ความจริง ในหลวงก็ทรงมีพระรายโชวบายเช็นนี้ในการพัฒนาประเทศของเรา
21:00เป็นโชคบีของเชาสยามจริง ๆ ที่มีผู้นำ ที่มีวิสัยทัสแบบในหลวงของท่าน
21:08เช้าเมืองทุ่งใหญ่ทุกคน วันนี้ฉันมีเรื่องสำคัญที่จะมอบอกทุกคนว่า
21:25ฉันจะสละตำแหน่งเจ้าเมือง และขอมอบให้คนที่จะมารักษาตำแหน่งนี้ต่อไป
21:32เขาเป็นผู้นำ ที่นำให้เมืองเรา รอดพ้นจากภัยไร้ ๆ ได้
21:39และเป็นคนที่ฉันมั่นใจว่า จะพัฒนาเมือของเรา ให้เจริญสืบต่อไป
21:46ฉันขอมอบตำแหน่งเจ้าเมืองนี้ให้แก้ คุณผ่าสมิง
22:02ก็ผมขอสาบ้านต่อสิ่งศักษิตคู่บ้านคู่เมืองของเรา
22:15ก็ผมจะทำหน้าที่เจ้าเมืองอย่างเต็มพี่ขอรับ
22:18ก็จะทำหน้าที่นำ ที่นำ ที่นำ ที่นำ สุดบ้านคู่กับ
22:34วันนี้เป็นวันแรกที่ฉันลับตําแหน่งเจ้าเมืองทุ่งใหญ่
22:58ฉันขอถือโอกาสนี้
23:01แต่งตั้งเรื่อนยดคุนนางที่จะร่วมพัฒนาเมืองของเราไปด้วยกัน
23:20เริ่มจากคุณเอกอิทธิลิต
23:31แต่งตั้งเรื่อนยดเป็นคุณพายเอกอิทธิลิตชัยกวรธิก
23:49เดี๋ยวเจ้าค่ะ
24:01ฉันขอโทษท่านเจ้าเมืองด้วยที่มาขัดจังหวัก
24:09แต่ฉันขอขัดค้านการเลื่อนยดคุณเอง
24:12เพราะจะทำให้ท่านเจ้าเมืองมวมองเจ้าค่ะ
24:15มีเรื่องอะไรแม่ยี่สุด
24:22ถึงกลับทำให้ฉันต้องมูมหรอ?
24:26ขุณเอกเป็นขุณนางที่ทำผิดกฎหมาย
24:29โกหกหลอกลวงไม่สมพวนได้รับการเลื่อนยดเจ้าค่ะ
24:33ฉันโกหกเลย
24:37ฉันโกหกเลย
24:41ท่านโกหกหลอกท่านเจ้าเมืองว่าท่านกับแม่คำดวง
24:46แต่งงานเป็นผัวเมือกัน
24:48ทั้งที่จริงๆแล้วทั้งสองคนไม่ได้เป็นอะไรกันเลย
24:52ฉันกำลังจะกลับบ้าน
24:54มีเรื่องนึงที่ฉันอยากจะบอกไม่อีสุดมานานแล้ว
24:57ฉันกับผุณเอก
24:59เราไม่ได้เป็นผัวเมือกันจริงๆ
25:01ไม่ได้มีสัมพันที่ลึกซึ้ง
25:06ฉันมามาบอกแค่นี้ล่ะ
25:29มีเรื่องอื่นอีกไหม
25:33มีแค่นี้เจ้าค่ะ
25:36เจ้าทำผิดการละเทศสัตร์
25:40ตอนนี้เป็นการเรื่องยนให้กับคนที่ทำความดีความชอบให้กับบ้านเหมือน
25:44ฉันจะไม่เอาโทษเจ้า
25:46และรับปากว่าจะสอบส่วนเรื่องนี้ในวันพรุ่งนี้
25:50ตอนนี้เจ้าไปได้เลย
25:56เจ้าค่ะ
26:06เจ้าค่ะ
26:08เจ้าค่ะ
26:10เจ้าค่ะ
26:12ที่เจ้าค่ะ
26:14กลับผมกับแม่คำดวง
26:16หยุด!
26:17!
26:18!
26:19!
26:20!
26:21!
26:22!
26:23!
26:24!
26:25!
26:26!
26:27!
26:28!
26:29!
26:30!
26:31!
26:32!
26:33!
26:34!
26:35!
26:36!
26:37!
26:38!
26:39!
26:40!
26:42!
26:43!
26:45!
26:46!
26:47!
26:48!
26:49!
26:50!
26:51!
26:52!
26:53!
26:54!
26:55!
26:56!
26:57!
26:58!
26:59!
27:00!
27:01!
27:02!
27:03!
27:04!
27:05!
27:08!
27:10!
27:11!
27:12!
27:13!
27:14พวกนี้ฉันจะสอบปากคำเจ้า ว่ากันไปตามผิดถูก
27:18ถ้าหาว่าเจ้าทำผิดจริงก็ต้องโล่ลงโทษ
27:21จะให้คนกล่าหาว่าฉันเป็นเจ้าเมืองลำเอียงช่วยเพื่อนนั้นแต่บันแรกไม่ได้ดินขัด
27:28เข้าใจใช่มั้ย
27:31เข้าใจขอดัน
27:34เข้าใจก็ออกไปได้แล้ว
27:44ท่านเจ้าเมือง ท่านจะลงโทษท่านขุนจริงหรือเจ้าคะ
28:05ตอนนี้เขาเลี่ยนฉันเป็นของท่านครับ
28:10ของท่านครับ
28:14เจ้าค่ะ
28:16ถ้าหาว่าสอบสวนแล้วทำผิดจริงก็ต้องโดดลงโทษ
28:20บิดพิวไม่ได้เด็ดขาด
28:24ท่านใจดำ
28:28ถ้าแค่นี้เจ้าเรียกฉันว่าใจดำ
28:31ถ้าอย่างนั้น
28:33สิ่งที่ฉันจะทำต่อไปนี้เรียกว่าจิตใจโหดเยี่ยวมามีหิตเลยล่ะ
28:38ท่านเปลี่ยนไป
28:39ท่านจะทำอะไรกันแน่เจ้าคะ
28:42เดี๋ยวก็รู้
28:44แล้วเจ้าต้องช่วยฉันท่านด้วย
28:46เรื่องการสอบสวนทุกนี้คุณพี่จะทำอย่างไรเจ้าคะ
28:48เรื่องการสอบสวนทุกนี้คุณพี่จะทำอย่างไรเจ้าคะ
28:52ท่านเจ้าเมืองถามอะไรก็ตอบไปตามความเป็นจริง
28:54แต่ถ้าตอบความจริง
28:56คุณพี่ก็ต้องโดนลงโทษสิเจ้าคะ
28:58คุณพี่ก็ต้องโดนลงโทษสิเจ้าคะ
29:00เรื่องการสอบสวนทุกนี้คุณพี่จะทำอย่างไรเจ้าคะ
29:04ท่านเจ้าเมืองถามว่าอะไรก็ตอบไปตามความเป็นจริง
29:07แต่ถ้าตอบความจริง
29:09คุณพี่ก็ต้องโดนลงโทษสิเจ้าคะ
29:11ทำผิดก็ต้องได้รับโทษ
29:14กุดหมายได้เข молодว่าtailเจ้าเจ้นอยู่แล้ว
29:22แต่เหลว่อยไม่ต้องกลัวนะ
29:24ต้องครวนะ
29:26จะมึงคนว่าจ้างหล่อน
29:28ให้มับเปลี่ย์ โดยอูบาย
29:30ความผิดยำตกมา дляฉันคนเดียว
29:34ไม่ได้เจ้าค่ะ
29:36น้องไม่ยอม
29:37ถ้าคุณพี่โดนลงโทท
29:39น้องก็ต้องโดนลงโททด้วย
29:41เพราะว่าเราร่วมมือกัน
29:44น้องก็ไม่ยอมให้คุณพี่รับโททอยู่คนเดียว
29:46ฉันขอบใจหล่อน มา усп mélいうคมโดง
29:48ที่หล่อนทำให้ฉันมันก็มากพอแล้ว
29:51ฉันไม่อยากให้หล่อนต้องมานำบักฉันอีกแล้วนะ
30:18เธอ!
30:22เธอ!
30:48ท่านเจ้าเมือง
30:52นัดผิง
30:56ฉันต้องขอโทษด้วยที่ต้องเรียกเจ้ามาด้วยวิธีนี้
31:02เพราะฉันอยากให้เรื่องนี้เป็นควังนะ
31:04ถ้าอย่างนั้นฉันขอไปเฝ้าด้านนอกก่อนนะเจ้าค่ะ
31:18ขดีของคุณพายเอกอิทธิลิตที่จะตัดสินบนพวกนี้
31:25เสร็จหนาค่าโครถึก
31:27เสร็จสึกค่าขุนพล
31:29ใช่ไหมเจ้าค่ะ
31:33เจ้ารอฟังฉันพูดให้จบก่อนได้ไหม
31:35แม่คำดวง
31:39ข้อหาของคุณพายเอกนั้น
31:42หากทำผิดจริงก็เรียงโทษไม่ได้
31:45แต่ถ้าหากไม่ได้ทำผิดก็ไม่ต้องหรับโทษ
31:50ฉัน กับคุณพี่...ทำผิดจริง ๆ เจ้าค่ะ
31:58ถ้าทำผิดจริง
32:00โทษคือขังคุก
32:02เจ้าสองคนจะไม่ได้เจอกันอีก
32:09ดังนั้นคืนนี้จะเป็นคืนสุดท้ายที่เจ้าสองคนจะได้อยู่ด้วยกัน
32:12ด้วยกัน
32:13เรื่องทั้งหมดเกิดขึ้นสักการโกหกของเราในวันนั้น
32:24ใช่
32:27เราพรุ่งนี้ทุกอย่างก็จะจบลงสักการโกหกนั้น
32:33มันก็ไม่ได้แย่ไปสักทั้งหมดหรอก
32:37อย่างน้อยการโกหกของเรา
32:40ก็ทำให้เรากลาบจนตร้นมันได้สำเร็จ
32:43และพ่อของร่อนก็ได้สมทองคำเป็นรักษาโรคจนหาย
32:58น้องเคยได้ยินว่ามีวีชาดลึกรับ
33:01ที่จะทำให้เราหย่อนไปอดีตได้
33:07น้องจะลองปลึกษาพ่อดูเจ้าค่ะ
33:13เตือพ่อจะมีวิธีช่วยเราได้
33:16ถ้าฉันย้อนเวลากลับไปได้
33:19ฉันจะไม่แก้ไขอะไรเลย
33:24ถ้าแก้ไขอดีตแล้วทำให้เราไม่ได้รักกัน
33:31ฉันไม่เอาด้วยหรอก
33:34ฉันคงรักใครไม่ได้อีกแล้ว
33:49นอกจากแม่คำดวงของฉัน
33:54ฉันจะลากลับ
34:00ฉันกล่อยจะสิ้นลงไม่ใช่
34:06แม่เรื่องโกหกของเราจะจบลง
34:12แต่ความรักที่น้องมีให้คุณพี่
34:16จะไม่จบตาม
34:18คุณพี่จะอยู่ในใจของน้องตลอดไปเจ้าค่ะ
34:24ฉันจะอยู่ในใจของน้องตลอดไปเจ้าค่ะ
34:34ฉันต้องไม่ได้เลย
34:38ถ้าต้องพลากกับปลอด
34:42น้องก็เหมือนกันเจ้าค่ะ
34:46ฉันโชคดีแล้วก็นะ
34:50ที่ได้รอดมาเป็นคู่ชีวิต
34:55มาเป็นคนรัก
34:58ขอบคุณนะเจ้าค่ะ
35:04ที่รักน้อง
35:08เคยแค่จะได้
35:11ว่ารักและมีใจ
35:14เคยบอกเธอไป
35:16เกล้างซึ่งให้ไว
35:18วันกีดคืนวัน
35:21แล้วฉันกลับกลาย
35:24เป็นวันไว
35:26เอง
35:29จากที่จะได้
35:32เกล้างรักให้ตายใจ
35:34แต่หลบไม่ไหว
35:37คือหัวใจตัวเอง
35:39เธอเปลี่ยนมัน
35:42ด้วยรักเธอจริง
35:44ที่มีให้กัน
35:46เปิดใจฉันไปแล้ว
35:52ลอกเกินคงไม่ได้แล้ว
35:55เอาอายหัวใจ
35:57ความรักมันไม่เคยรวม
36:00ไม่ทำร้ายใคร
36:02รักที่เกล่นจริง
36:05กลับจริงกว่า
36:07รักครั้งใจได้
36:09กลับจริงกว่า
36:11กลับจริงกว่า
36:13กลับจริงกว่า
36:15เดี๋ยวท่านเจ้าเมือง
36:17ก็ต้องตัดสินโทษฉันแล้ว
36:19หากฉันติดคุ้บ
36:21ตอนจะรอใช่ไหม
36:23รอได้เจ้าค่ะ
36:25น้องรอคุณพี่ได้ทางชีวิต
36:29น้องรอคุณพี่ได้ทางชีวิต
36:51เมื่อวานนี้
36:53แม่ยี่สุนมาร้องเรียนเรื่อง
36:55คุณพระเอกอิทธิวริต
36:57ปั้นเรื่องโกหก
36:59ว่าเป็นผัวเมียกับแม่คำดวง
37:01วันนี้จึงขอนำคดี
37:03ให้ท่านเจ้าเมืองพิจารณา
37:05ใต่สวนด้วยขอรับ
37:07เอาตัวผู้ถูกเก่าหาเข้ามา
37:11คุณพระเอกอิทธิวริต
37:13แม่คำดวง
37:15เข้ามา
37:27ท่านเจ้าเมืองไม่ต้องเสียเวลาเหรอขอรับ
37:29กระคมจะบอกความจริง
37:31ใครให้เจ้าพูด
37:33ท่านเจ้าเมืองไม่ต้องเสียเวลาเหรอขอรับ
37:35กระคมจะบอกความจริง
37:37ใครให้เจ้าพูด
37:39คุณพระเอกคงไม่เคยขึ้นสารโดนสอบสวนสินะ
37:41ฉันถามเจ้าถึงต่อ
37:55แล้วก็ต่อให้ตรงคำถาม
37:57ถ้าฉันไม่ได้ถาม
37:59ก็ไม่ต้องพูด
38:01เข้าใจใช่ไหม
38:03เข้าใจขอรับ
38:05มีคนเกล่าหาว่าเจ้าโกหกเรื่องมีเมีย
38:07เพื่อจะเรียงงานบวดอุทธิสวนกุศลให้กับคุณหญิ่งแม่ของฉัน
38:11คุณหญิ่งแม่ของฉัน
38:13ก็ถึงแก่อันนี้จะตำมาหลายเดือนแล้ว
38:15ช่วงหลายเดือนที่ผ่านมา
38:17ชายหญิงที่อยู่ร่วมห้องนอนเดียวกัน
38:19ใช้หญิงที่อยู่ร่วมห้องนอนเดียวกัน
38:22หากไม่ได้ร่วมประเวณีกันก็ถือว่าผิดวิสัตว์
38:25ต่อไปเป็นคำถามแล้วนะ
38:30เจ้ากับแม่คำดวง
38:35ได้ร่วมประเวณีกันหรือไม่
38:44การไตส่วนถามได้ลึกซึ่งมาก
38:49ตอบมาคุณท่ายเอง
38:51ก็...
38:53มีแล้วขอรับ
39:00คือ...
39:01ตอบท่านที่ฉันถามทั่วนัด
39:08ขอรับ
39:13ที่บอกว่าเคยร่วมประเวณีกัน
39:15เจ้าโกหกหรือมั้ย
39:17เป็นความจริงขอรับ
39:20เดี๋ยวก็รู้
39:22ฉันจะบอกอะไรให้ก็ได้
39:24เช้านี้ฉันส่งใส่สื่อไปที่เรือนของเจ้า
39:26ไปสื่อความจริงมานะ
39:30หมื่นบุญชัย
39:32เข้ามาได้
39:33ใช่
39:35ได้งานผลมา
39:36กรับผม
39:48ตรวจที่นอนของคุณพระเอกเรียบร้อยแล้วขอรับ
39:50พบร่องรอยของ
39:52รามมาศูนย์คว่างขวานเมื่อคืนนี้ขอรับ
39:56จะต้องซักกันละเอียดขนาดนี้เลยเหรอเจ้าคะ
40:00เมริงเกิด
40:01หมื่นบุญชัยรู้ได้อย่างไร
40:03เป็นไง
40:04กรับผมตรวจสอบจากร่องรอยหลักฐานภาพที่นอนพืนนี้ขอรับ
40:19ท่านจะมือออกมาแชรก
40:23ฉันอายนะเจ้าคะ
40:24ถ้าไม่อายสิบแหละ
40:26แต่ก็ช่วนไม่ได้นี่
40:28ก็เจ้าสองคนเป็นผัวเมียกัน
40:33ฉันขอคาญเจ้าค่ะ
40:35สองคนนี้อาจจะพึ่งมีอะไรกันเมื่อคืนนี้ก็ได้
40:38พอรู้ว่าวันนี้จะเป็นวันสอบสวน
40:40ที่แม่ยี่สุนพูดมาก็ถูก
40:42อาจจะเป็นแบบนั้นก็ได้
40:44ถ้าอย่างนั้นก็ต้องสอบพยาญเพิ่ม
40:50ใหญ่อ้อยนังหยิบเข้ามา
41:03เจ้าสองคนเป็นบ่ารับใช้ใกล้ชิดในเรือนคุณพายเอก
41:06ฉันขอถามเจ้าทั้งสองคน
41:08คุณพายเอกและแม่คำดวง
41:11เคยร่วมประเวณีกันหรือไหม
41:13ไว้ เจ้าเหลือเหรอเจ้าค่ะ
41:17คุณพายเอกก็หล่ำ
41:19คุณไม้ก็งามล้ำ
41:21อยู่กันสองคนใกล้ชิดกัน
41:23ใครจะอดใจไม่โรมรันพันตูกันไหวแล้วเจ้าค่ะ
41:27เจ้าค่ะ
41:29จริงไง before
41:32เฮีย
41:33นี่สานเมืองนะ ไม่ใช่ตลาดสด
41:36ผู้จาระวังหน่อย Bie' 방송
41:38เจ้าค่ะ
41:39ข้าวังกิฯว่ามา
41:40พี่าวรู้
41:41ก็เพราะว่าเห็นรอยยัพย่นบนผ้าปู
41:44ราวกับผ่านสึกใหญ่มาเลยเจ้าค่ะ
41:47ประอ SN Synd อันจะพีกตัวก็ได้น่ะ
41:49แต่มีเสียงล้องน่ะเจ้าค่ะ
41:51ไม่ใช่ปปКАน süด Garage แน่ เจ้าค่ะ
41:53หอ...น่าจะเป็นเสียงปาไหลถไหลโคลเจ้าค่ะ
41:57พวกมัว มัว อาจจะเป็นเสียงอื่นก็ได้
42:00คุณยี่สุนพูดแบบนี้แสดงว่าไม่เคยสิเจ้าค่ะ
42:05คนที่เคยแล้ว เขาไม่สงสัยหรอกนะเจ้าค่ะ
42:20ดังนั้นจึงสรุปได้ว่า
42:22ดังนั้นจึงสรุปได้ว่า
42:24คุณพายเอกับ แม่คำดวก เป็นลุวเมียกันจริงไง
42:39จริงขอรับ
42:40จริง เจ้าค่ะ
42:42ชัดเจนทั้งพยาลกหลักศา
42:44ดังนั้นจึงตัดสิ่มternalว่า
42:46คุณพายเอก และแม่คำดวก
42:49ไม่มีความพิด
42:52คุณพระเจ้า
43:03เห็นไหม
43:16ฉัน...
43:17จะมาขอโทษคุณพระเจ้กับแม่คำดวง
43:24เรื่องที่ฉันปลักปรัมว่าคุณพระเจ้กับแม่คำดวงไม่ได้เป็นผัวเมียกัน
43:29ฉันรู้ตัวว่าทำไม่ดี
43:31แล้วฉันก็รู้แล้ว
43:33ว่าคุณไม่มีอะไร
43:35มาทำลายความรักของคุณพระเจ้กับแม่คำดวงได้
43:39ฉันเข้าใจ
43:40แม่ยิสุดไม่ต้องอธิบายอะไรหรอก
43:43ที่ฉันต้องพูด
43:44เพราะว่านี้จะเป็นครั้งสุดท้ายที่เราจะได้เจอกัน
43:50ฉันเมลาจ้ะ
43:52แม่ยิสุ่นจะไปไหน
43:55ฉันกับคุณแม่ว่าจะยายไปอยู่กับคุณลูงที่แพ bibliCont他們
44:03ฉันให้อภัยแม่ยิสุ่นแหละ
44:07ฉันก็ให้อภัย แม่ยิสุ่น
44:14แม่พักกาบอกว่าทำเนียมไฟรั่ง เวลาสองคนรู้สึกดีตะกัน จะกอดกันแบบนี้
44:30ตอนนี้ฉันรู้สึกดีกับแม่ยิสุ่นแล้ว
44:33ฉันรู้ว่าเนื้อแทรแม่ยิสุ่น ไม่ใช่คนเร็วร้ายอะไร
44:37แต่ที่ทําทั้งหมดไป เพราะความกระตรนอยู่ต่อคุณแม่
44:42ขอบใจนะ ไม่คำดวง
44:44ฉันขอให้แม่ยิสุนเจอผู้ชายที่ดี
44:47รักแล้วก็ดูแลแม่ยิสุน
44:49ที่สำคัญ ขอให้ผู้ชายคนนั้น
44:53หล่อราวกับเทพระบุตรเลยนะ
45:03ฉันขอให้แม่ยิสุนโชคดีนะ
45:05ฉันไปก่อนหรอ
45:11เจ้าค่ะ
45:23ยิสุนลูก
45:25ไม่อยู่ที่นี่เอง แม่ตามหาสถั่วเลย
45:29มีอะไรเหรอเจ้าค่ะคุณแม่
45:31เจอแม่ยิสุนแล้วด้วยขอรับ
45:35ว่ายคุณเพิ่มสิลูก
45:37คุณเพิ่มเพิ่งเรียนจบกับมาจากเมืองนอก
45:39กำลังจะได้เข้าทำงานที่กระสวงการต่างประเทศ
45:41เลยมาเยี่ยมยาติที่เมืองทุ่งใหญ่
45:43แม่ก็เลยขอติดสอยห้อยตามคุณเพิ่มไปพระนคร
45:59แม่คำดวงวาจาเพราะร่วงนะ
46:05เจ้าว่า
46:13เจ้าว่า
46:15ฉันจัดการเรื่องนี้ได้ดีไหม
46:25แม่ผิง
46:27เจ้าค่ะ
46:29แม่ผิง
46:31ตอนนี้บ้านเมืองเป็นปกติแล้ว
46:33เจ้าเดินไปเดินมาแบบภรรมดาก็ได้นะ
46:35เจ้าค่ะ
46:37ตอนแรกฉันคิดว่าท่านเจ้าเมืองจะลงโทษคุณเพลงเองสิอีก
46:41ท่านเมืองจะลงโทษคุณเพลงเองสิอีก
46:43ถ้าแค่นี้เจ้าเรียกฉันว่าใจดำ
46:45ถ้าอีกนั้น
46:47สิ่งที่ฉันจะทำต่อไปนี้เรียกว่าจิตใจโหดเยี่ยกมาไปหิดเลยหละ
46:49ถ้าทำผิดจริง
46:51โทษคือขังคุก
46:53เจ้าสองคนจะไม่ได้เจอกันอีก
46:55ดังนั้นคืนนี้จะเป็นคืนสุดท้ายที่เจ้าสองคนจะได้อยู่ด้วยกัน
46:57ถ้าแค่นี้เจ้าเรียกฉันว่าใจดำ
46:59ถ้าแค่นี้เจ้าเรียกฉันว่าใจดำ
47:01ถ้าแค่นี้เจ้าเรียกฉันว่าใจดำ
47:03ถ้าแค่นี้เจ้าเรียกฉันว่าใจดำ
47:05ถ้าแค่นี้เจ้าเรียกฉันว่าใจดำ
47:07ถ้าทำผิดจริง โทษคือคำคุก
47:12เจ้าสองคนจะไม่ได้เจอกันอีก
47:18ดังนั้นคืนนี้จะเป็นคืนสุดท้ายที่เจ้าสองคนจะได้อยู่ด้วยกัน
47:27ทำให้ข้อกล่าวหาของแม่ยี่สุด ไม่เป็นความจริง
47:32ท่านเจ้า Pinterest ทำอะไร
47:34บอกมาตรงๆ ด้วยไหม เจ้าคะ
47:37ไปเป็นเมียจริงจริงของคุณพายเอกซ่ะ
47:40เฮ้ะ?
47:42ไม่กล้าเหรอ?
47:45ไม่กล้า...
47:49ราบเจ้าค่ะ
47:59เจ้าตำหนีฉันหรือเปล่า?
48:01ที่ฉันบอกแม่คำดวงแบบแบบนั้น
48:03จะกล้าตำหนีท่านได้อย่างไรเจ้าค่ะ?
48:06ท่านเป็นเจ้าในฉัน
48:08แล้ว...
48:12ถ้าฉันไม่เจ้าเจ้าไหนหรือ?
48:14ก็ตำหนีไม่ได้อยู่ดีเจ้าค่ะ
48:18เพราะว่า...
48:19สองคนนั้นมีใจผุกผันกันมาอยู่แล้ว
48:24แล้วก็ผ่านอะไรต่ออะไรมาก็ตั้งมากมาย
48:28ท่านเพียงแค่ออกแรงส่งเสริมเท่านั้นเจ้าค่ะ?
48:31คุณพายเอกเนี่ยโชคดี
48:34ที่มีฉันออกแรงส่งเสริม
48:36แต่ตัวฉันนี่สิ
48:40ไม่มีคนทำแบบนั้นให้
48:45ก็คงต้องอยู่ตัวคนเดียว
48:57อ่ะ
48:59ถ้าไม่มีธุร้าอะไรแล้ว
49:01ฉันขอบตัวไปก่อนนะเจ้าค่ะ
49:03เดี๋ยวสิ
49:06ทุระบ้านเมืองอาจเซ็บสิ้นสงบสุกแล้ว
49:12แต่ว่าทุระอีกนะ
49:16ขอว้าวุ่นใจมาก
49:25เจ้าต้องอยู่ช่วยฉันต่อ
49:28จะให้ฉันช่วยอย่างไรเจ้าค่ะ
49:33ฉันจะขอให้เจ้ามาเป็นเมียฉัน
49:36น้องว่านน้องได้เขล่นนหอม
49:53นอง ว่าน นอง ได้ ขลิ่น หอม ของ ดอก หมาย
50:07หลัน นี่ จมูก ดี จริง ๆ แล้ว
50:11หุ่ง บุง หนา ลำไป ของ น้อง
50:22หลัน หอม กว่า กลิ่ม ดอก หมาย ได้ ถุง นี้ หลาย เท่า
50:37แล้ว ถุง บุง หนา มา อยู่ ที่ คุณ พี่ ได้ ยังไง เจ้า คะ
50:47ฉันเห็น ว่า พัก นึง แล้ว ก็ รอ อยู่ ว่า เมื่อ ไร หล่อน จะ เอา มา ให้ ฉัน
50:54แต่ เมื่อ ว่า จะ ถูก ตัด หัว ก็ เลย เอา เก็บ ติด ตัว ไว้
51:00อย่าง น้อย ถ้า ฉัน ตาย ฉัน ก็ จะ ได้ ตาย ไป พร้อม กับ ถุง บุง งาน ลำไป ของ ลอด
51:07ก็ มัน ไม่ สวย น้อง ก็ เลย ไม่ กล้า ให้
51:19สวย ไม่ สวย ไม่ รู้ แต่ ถุง บุง งาน นี่ เป็น สบ บัติ ที่ สำคัญ ที่ สุด ของ ฉัน
51:26คุณ พี่ รู้ ไหม เจ้า คะ ว่า นอง คิด อะไร อยู่
51:47นอง คิด อะไร อยู่
51:54อืม หล่อน คิด ว่า คือ นี้ ดุง เดือน สวย ที่ สุด
52:04ใช่ ไหม
52:07ก็ ใช่ แต่ ไม่ ทั้ง หมด เจ้า ค่ะ
52:12แล้ว นอง คิด อะไร อยู่
52:14นอง คิด ว่า ต่อ ให้ ไม่ มี ดวง เดือน ทอง ฟ้า ที่ มืด มิด ก็ ยัง สวย งาน
52:24ถ้า นอง มี คุณ พี่ อยู่ ข้าง ๆ
52:26ฉัน จะ อยู่ กับ หล่อน ตลอด ไป นะ
52:42ไม่ ว่า จะ ดึก แค่ ไหน หรอ เจ้า ค่ะ
52:46ไม่ ว่า จะ เช้า หรือ ว่า ดึก ถ้า ฉัน มี ธู ร่ะ
52:53ฉัน ก็ คง อยู่ กับ หล่อน ไม่ ได้ ตลอด เวลา ครับ
52:59ตลอด มั่น ใจ ได้ เลย นะ
53:03ว่า หัว ใจ ของ ฉัน
53:05จะ อยู่ เขียง ข้าง หล่อน แน้ แพ้น ตลอด ไป
53:07อยาก จาก ไป เลย ความ รัก ฉัน หล่อน ใจ หาก ข้า เธอ ไป
53:17ใจ ฉัน ข้าง มา ลาย ยัก ลาง ฉัน
53:22เขา ใจ แล้ว รัก มัน เป็น อย่าง ไร
53:27หมอบ ให้ เธอ ไป แล้ว
53:31ลอก กัน คง ไม่ ได้ เลย
53:35โอ้ เออ หัว ใจ ความ รัก มัน ไม่ เคย ลวม
53:40ไม่ ทำ ร้าย ใคร รัก จะ คลาย จริง
53:46กลับ จริง กว่า รัก ครั้ง ใด ๆ
53:51ใจ ฉัน มี ค่า ลอก กัน คง ไม่ ได้ เลย
53:55โอ้ เออ หัว ใจ ความ รัก มัน ไม่ เคย ลวม
54:01ไม่ ทำ ร้าย ใคร รัก จะ คลาย จริง
54:06กลับ จริง กว่า รัก ครั้ง ใด ๆ
54:15ใจ ฉัน มี ค่า เธอ
54:25กลับ จริง ตรง ตรง ตรง ตรง ตรง ตรง ตรง ตรง ตรง ตรง ตรง ตรง ตรง ตรง ตรง ตรง ตรง ตรง ตรง ตรง ตรง ตรง ตรง ตรง ตรง ตรง ตรง ตรง ตรง ตรง ตรง ตรง ตรง ตรง ตรง ตรง ตรง ตรง ตรง ตรง ตรง ตรง ตรง ตรง ตรง ตรง ตรง ตรง ตรง ตรง ตรง ตรง ตรง
Recommended
55:24
|
Up next
40:21
1:06:38
44:56
57:46
58:36
39:31
1:45:40
41:31
39:33
1:03:27
1:21:23
Be the first to comment