- 3 weeks ago
เจ้าคุณพี่กับอีนางคำดวง ตอนจบ,
เจ้าคุณพี่กับอีนางคำดวง EP.20 | 6/11/2025
Category
📺
TVTranscript
00:00เฮ้ย ส่งจักภาคี มา
00:08กูไม่ให้
00:09จริง!
00:17จักภาคี ไม่อยู่ที่นี่ได้ยังไง
00:19แม่ผิงจัดการในนกเล็กได้
00:21แล้วนำจักภาสีกับมาได้
00:24มูเก็บรักษาไว้ที่ดี
00:26เอาไว้ที่ที่เป็นขวางละ
00:30จักภาคี จนช่วน
00:35ทุกคนเห็นไปได้ทางเดียวกัน
00:37กันเราจะสู้กับมัน
00:38คุณพี่ให้ฉันมาเอาอาวุจจากเจ้า
00:40กระจ่ายตัวกันไป
00:42เมิดประตูเมืองและเขาเผามาให้สิ้นสร้าง
00:50จักภาคี
01:00จักภาคีรยายņ
01:06หนDid
01:07แตุ่อ م
01:08ที่ขอวาโทษ
01:10จักภาคีร announcements
01:11ันขอ Nan
01:13ราก отсvenir
01:14ผgem
01:15ช yrอาโชค
01:16touches
01:17shampoo
01:19ได้ผดจริงด้วย
01:49อืม!
02:19เฮียงคว้าย
02:34หลับมาช่วยฉันให้ทำเวลาอีกแล้วครับ
02:37พร้อมกับปืนเมสเตอร์ชัดวิกเจ้าค่ะ
02:42หลับมาช่วยฉันให้ทำเวลาอีกแล้วครับ
02:46พร้อมกับปืนเมสเตอร์ชัดวิกเจ้าค่ะ
02:49อยู่ที่ไหน
02:59เนี่ยหรอกปืนแกตลิงเนี่ย
03:12พร้อมเด็ดเจ้าค่ะ
03:14น้องเอามาห้อยไว้เพื่อความเป็นสิริมงคลแก้มนดำ
03:27เราจะชุ่มไปด้วยกันดับแม่คำดู
03:37น้องจะทำให้ดีที่สุดเจ้าค่ะ
03:41ก็ยิ้ม
03:43ลุย
03:45ก็ยิ้ม
03:47ลุย
03:49ด้วยลับปายของเมืองและคุณพระสมิง
03:56ลุย
03:58ก็ยิ้ม
04:00ลุย
04:02ลุย
04:04ลุย
04:06ลุย
04:08ด้วยลับปายของเมืองและคุณพระสมิง
04:10ไปคุณพระสมิง
04:12ประพูดอ่ะตัวค่ะ
04:18เธอค่ะ
04:20เฮ้าไหนไม่ของมันวะ
04:32มาเงินวิวไหม
04:41เอล
04:43เฮ้าไหนของมันวะ
04:46ข้ามันถึงให้ดูแลขนาทนี้
04:50อย่าจะหายไปแล้ว
05:04เธอมัน
05:08คุณพี่
05:10เธอมัน
05:26เธอมัน
05:30เธอมัน
05:34เธอมัน
05:36เธอมัน
05:46พี่
05:48เราสนามันแล้ว
06:00ลาก่อนเลย
06:02ไม่จนสีชาย
06:06ท่านสีชาย
06:08โอ้
06:22ท่านสีชาย
06:24นี่
06:26ถังไค่astenสีชายยังไม่สงสายี ให้พวกเราจมตีวะ
06:38достигして dépendล้ consumers
06:42ถังสีชายตายแล้ว
06:45ตups มาล่ะ
06:56พี่!
06:57พี่!
07:03แย่แล้วขอรับบุ่นพ่อ
07:05ไอ้โจนสีชายมันตายแล้ว
07:07เป็นคนหนีที่กว่า
07:12ขนีไปทื่อๆแบบนี้
07:14ยังไงก็ต้องโดนจับได้
07:17แล้วโทนก็ต้องโดนประหาแน่ๆ
07:21และเจ้าจะเอาอย่างไร
07:26ยังโดนก consistent
07:28สักหรือ
07:42ได้ในวันเป็นหน่วยย่อยซุ่มตามจุดต่างๆ
07:46แต่ตำลาของโจน
07:48แต่ตอนนี้ทุกหน่วยโดนพวกเราจับได้หมดนะขอรับ
07:51สิบมาะ
07:53แต่ยังมีลูกน้องจนบางส่วนที่ยังไม่ยอมแพ้
07:56คุณพ่อของกระผมก็ลองจัดการอยู่ขอรับ
08:23แต่มึงอยู่ใช่ๆ
08:29หิ่งดับ
08:35กูจะควมตัวกันพาช่วยไปที่เหลือ
08:38มันถึงเหลือแล้วกูจะปล่อย
08:48กำเมษ
08:50วันวันคิดแต่จะโกงบ้านโกงเมือง
08:52ไม่ออกกำลังกาย
08:53มือไม้เหมือนที่อ่อนปวดเปลี่ยกแบบนี้เนี่ย
08:55ไอ้เม้น นี่ด้วย
08:57เลมนี้ไม่ด้วย
09:00จากมัน
09:01จากมัน
09:19ช่วนที่พ่อป่วยเกิดเรื่องบุญวายมากมายจริงๆ
09:23แต่เจ้าก็จัดการได้ดี
09:29นำเมืองทุ่งใหญ่ของเรา
09:31ให้รอดปอดภัยจากอันตราย
09:35เก่งมากลูก
09:36เก่งมากลูก
09:38กลับผมคนเดียวคงทำไม่ได้ขนาดนี้หรอกขอแล้ว
09:39ยังมีคนอื่นอีกมากมาย
09:40ที่เสียสละชีวิตเพื่อช่วยกลับผมปกมองบ้านเมืองเอาไว้
09:42กลับผมคนเดียวคงทำไม่ได้ขนาดนี้หรอกขอแล้ว
09:46ยังมีคนอื่นอีกมากมาย
09:48ที่เสียสละชีวิตเพื่อช่วยกลับผมปกมองบ้านเมืองเอาไว้
09:54การที่คนอื่นๆช่วยเหลือเจ้า
09:56นั่นแหละ
09:58คือคุณสมบัติของเจ้าเมือง
10:02พ่อคิดว่าถึงเวลาแล้ว
10:04ที่พ่อจะมอบตำแหน่งเจ้าเมือง
10:08ให้กับเจ้า
10:12เจ้าคุณพ่อจะเห็นสมควรขอรับ
10:26จับพระอาคีของมุ่งหยุดขอรับ
10:39อืม ไม่น่าเชื่อว่าอาวุธของฝรังจะทำลายจากพระอาคีได้
10:52ไม่ใช่แค่อาวุธของฝรัง
10:55แต่มีพลังสัทธาของแม่คำดวงด้วยขอรับ
10:58มิสเตอร์ชัดวิกเล่าให้กันผมบาง
11:00พันหวัดกันไหร่
11:04ชัดวิก ฉันมีวิธีไปให้เรวกวันนี้แล้ว
11:07วิธีไหน
11:09ฉันจะให้ยิ้มลากไป
11:16เอโจนสีชายมันใช้คุณใส่มนดำก่อกรรมทําเข็น
11:20ปลนค่าชาวบ้านตาดำๆ
11:22ลูกในห้อยคำดวง
11:25ขออันเชิญพลังสิ่งสักษิตอันแรงกล้าของเมืองทุ่งใหญ่
11:29ที่บรรพบุรุษได้พรีชีบเพื่อปกปักรักษาแผ่นดินนี้
11:34ด้วยชีวิต ด้วยสัทธา
11:37ขอพลังรักแผ่งแผ่นดินอันแรงกล้า
11:41จงนำชัยให้คุณใส่มนดำมิอาจต้านทาน
11:46ให้ปรากโจนร้ายให้สิ้นสากด้วยเธอเจ้าค่ะ
11:50ขอเจ้า ได้เวลากินข้าวแล้วจ้ะ
12:06อืม
12:15คุณพี่เจ้าคะ น้องขอคุยด้วยหน่อย
12:18น้องมีเรื่องขาใจ
12:20นี่หล่อนเคืองฉันเรื่องอะไรเองแล้วเนี่ย
12:38ยังไม่คิดชื่อเรื่องเจ้าค่ะ
12:41กันฉันช่วยคิด
12:45เอาเป็นเรื่องแม่คำดวงรักคุณเอง
12:53ไม่ดี คิดใหม่
12:59นั่นเอาเป็นเรื่องคุณเองรักแม่คำดวงมาก
13:05ถ้ารักกัน แล้วจลอบกันทำไมเจ้าคะ
13:09แล้วจลอบกันทำไมเจ้าคะ
13:25อย่างงนฉันเลยนะแม่คำดวง
13:27ที่ฉันหลอกหล่อนเนื่องเวลาที่ไอ้จนสื่อชัยมันจะบุคเข้าเหมือน
13:33มันก็เป็นเพราะว่า
13:35เพราะอะไร
13:37เพราะ
13:45เพราะฉันหวังดี
13:49แล้วก็
13:51แล้วอะไร
13:53เป็นหัว
13:59แล้วก็
14:01เป็นใหญ่
14:05เป็นใหญ่
14:35กัน
14:37เอ่อ
14:39ไอ้
14:41เอ้ย
14:45หัวใจ
14:47ความรักมันไม่เคยลูก
14:49ไม่ทำร้ายใครรัก
14:51ถ้ากลังจึง
14:53กลับจึงกว่า
14:55รักครั้งใดได้
14:57รักที่แกลงจริง กลับจริงกว่ารักครั้งใด ๆ
15:07ใจฉันมีแค่รอ lime x 4
15:11โอ้โอ้ drinking ความรักมันไม่เคยรู้
15:16ยังรักที่แกลงจริง กลับจริงกว่ารักครั้งใด ๆ
15:27ใจฉันมีข้าเธอ
15:57ไต grains dell yg ไตย ไม่ยอมก่อนพ่อเอง
16:00แต่ neuro
16:02คุณแม้พ inne ก็สายไปแล้วเจ้าค่ะ
16:05จัดๆ ถ้אניก็ตัดใจuyorum
16:09ปล่อยให้เขาเป็นคู่กันไป
16:11เดี๋ยวแม้หาผู้ชายดีๆคนใหม่って
16:13ยังหรอกเจ้าค่ะ
16:15ลูกไม่นรี่
16:23แต่พี่ขุนเป็นของลูกวันตั้งแต่แรก
16:25แต่ ถ้าลูกไม่ได้ ใครหน้าไหนก็ไม่ได้ทั้งนั้น
16:28ลูกจะทำอะไร?
16:30ลูกจะทำรายที่ขุนด้วยมือของลูกเอง
16:48มูกคุณชัย
16:49เจ้าแยงไม่หายดีย遇ออกมาเดินทำไม?
16:56กรับผมรozตายมาได้
16:58คงจะไม่กรับไปตายในอีกเรแดวนี้เดียวขอรับ
17:02ใต trainings ที่กรับผมต้องออกมาก็เพราะว่ากรับผมอยากจะไปดูเปลิ�를ที่เขาร่ำลือกันนะขอรับ
17:09ฉันก็ขำลังจะไปดูเหมือนกันนี้หละ
17:12ดีเลย เดอก็เราไปด้วยCan
17:15ขอรับ
17:17คุณพระสมีงขอรับ
17:19ตัวกระผมเปิดทั้งเลือดทั้งหนอง
17:22ฝกกระปกนะขอรับ
17:29เป็นเลือดกับหนองของนักรบที่หลังเพื่อบ้านเมือง
17:33สำหรับฉัน
17:35ถือเป็นสิรีมองคล
17:47ขอรับฉัน
17:50ไปเถอะ
17:55แม่คำดวง
17:57ฉันขอขอบใจเจ้ามากในดำชาวเหมือนทุ่งใหญ่
18:03เจ้าชั่งหมอเป็นสี่พระยะของคุณเองจริง
18:09ขอบราคุณเจ้าค่ะ
18:18หมู่บวดชัยเป็นไงบ้าง
18:19คุณพระคุ้มควรค์เพữngจริงๆ
18:22ที่หมูร้อนมาได้
18:24ครับผม
18:26ขอบพระคุณท่านคุณมากครับ
18:27ครับผมว่ารู้เรื่องการรบแล้ว
18:29แต่ว่าเสียดาย
18:31ที่ไม่ได้อยู่ร่วมรบด้วย
18:33ขอบคุณมากนะ มิธ 그러니까ชัดวิค
18:36ที่ส่งอ Hammur立มาช่วย
18:38ไม่จำเป็นต้องขอบคุณ
18:40กรับผมเลยครับ
18:41เมื่อเพื่อนเดือดร้อน
18:42เดี๋ยวดร้อนกับผมพร้อมช่วยสมือ
18:47มิสเตอร์ชาฟิก
18:50คุณพาสมิ่งอยู่นี่แล้ว
18:52ให้คุณพาสมิ่งชมปืนของคุณไหนสิ
18:56Lady and gentlemen
18:57I probably present
18:59The Devil's God
19:12ง่าเกินขับจริงจริง
19:21Bird ข้ากสูญและข้าใช้ปืนด้วยขอรับ
19:28ฉันใจให้แน่นอนอยู่แล้ว
19:30ไม่เพียงค่ายข้ากสูญนะ
19:33แต่จะขอซื้อปืนนี้ด้วย
19:35เสียใจด้วย
19:38กรับผมขายให้ไม่ด้อยหรอขอรับ
19:40ทาง พรวานคอน
19:44มีคำässงขึ้นบัญชีเป็นอาวุษธ Biennag ห้ามข่ายโดยพทรการ
19:49ถ่าคุณพระสมิ่งอยากได้
19:51คุณพระสมิ่งต้องขอจากทางพรวานคอนเท่านั้น
19:55กระบอกนี้
19:56กรับผมต้องรีบส่งกับพรวานคอนเช่นกัน
20:01อ๋อ
20:04คุณเรื่องอาวุรัดและ�� tecnologia ขึ้นก่าย
20:05จากพระคีเหล่นเป็นอย่างไรป้าง
20:08โดนกระสุนปืนแตกเป็นเสองเสzedงแล้วขารับ
20:11แต่ก็รับผมว่า
20:16จากพระอคี้ไม่น่ากรัวอีกต่อไปแล้วขารับ
20:18ไม่น่ากรวยยังไงเจ้าคะ
20:22คนที่ใช้จากพระอคี้เป็นอาวุษย์อย่างมึงหยด
20:25ก็แก่ตัวลงทุกวัน
20:26ไอ้โจรสีชายจอมโจรขำו�ังเวoco
20:28ก็ตายไปแล้ว
20:30คนที่ใช้จะ bers storms
20:32ก็มีน้อยลงเรื่อยเรื่อย
20:33ต่างกับปืนนี้
20:36ที่ผลิตได้มากขึ้นทุกวัน
20:38พัฒนาให้รายกาศขึ้น
20:40ใครๆก็ใช้ได้
20:43คุณเอกพูดถูก
20:46ในอนาคต
20:48คงมีการสู้และแข่งขัน
20:50ด้วยวิทยาการของฝรั่ง
20:51ความจริง
20:55ในหลวงก็ทรงมีพระราชวบาย
20:58เช่นนี้ในการพัฒนาประเทศของเรา
21:00เป็นโชคดีของเช้าสยามจริงๆ
21:04ที่มีผู้นำที่มีวิสัยทัด
21:06แบบในหลวงของท่าน
21:20เช่าเมืองธุ่งใหญ่ทุกคน
21:22วันนี้ฉันมีเรื่องสำคัญที่จะมาบอกทุกคนว่า
21:25ฉันจะสละตำแหน่งเจ้าเมือง
21:28และขอมอบให้คนที่จะมารักษาตำแหน่งนี้ต่อไป
21:32เขาเป็นผู้นำ ที่นำให้เมืองเรา รอดพ้นจากภัยไร้ๆได้
21:39และเป็นคนที่ฉันมั่นใจว่า จะพัฒนาเมือของเรา ให้เจริญสืบต่อไป
21:44ฉันขอมอบตำแหน่งเจ้าเมืองนี้ให้แก้ คุณผ้าสมิง
22:02ก็ผมขอสาบ้านต่อสิ่งศักษิทธิ์ คู่บ้านคู่เมืองของเรา
22:16ก็ผมจะทำหน้าที่เจ้าเมืองอย่างเต็มพี่ขอทัก
22:32วันนี้เป็นวันแรกที่ฉันรับตำแหน่งเจ้าเมืองทุ่งใหญ่
22:46ฉันขอถือโอกาสนี้
22:52แต่งตั้งเรื่อนยดขุนนางที่จะร่วมพัฒนาเมืองของเราไปด้วยกัน
23:08เริ่มจากคุณเอกอิทธิลิต
23:22แต่งตั้งเรื่อนยดเป็นคุณพrantย์เอกอิทธิลิตใช่กลสึก
23:50เดี๋ยวเจ้าค่ะ
24:02ฉันขอโทษท่านเจ้าเมืองด้วยที่มาขัดจังหวัก
24:10แต่ฉันขอขัดค้านการเลื่อนยดคุณเอง
24:13เพราะจะทำให้ท่านเจ้าเมืองมวมองเจ้าค่ะ
24:15มีเรื่องอะไรแม่ยี่สุด
24:21เธอนกลับทำให้ฉันต้องมูมหรอ
24:23ขุนเอกเป็นขุนนางที่ทำผิดกฎหมาย
24:28โกหกหลอกลวงไม่สมควรได้รับการเลื่อนยดค่ะ
24:32ฉันโกหกเลย
24:35ฉันโกหกเลย
24:38ท่านโกหกหลอกท่านเจ้าเมือง
24:43ว่าท่านกับแม่คำดวง
24:46แต่งงานเป็น explorants
24:48ทางที่จริงๆแล้ว
24:49ทั้งสองคนไม่ได้เป็นอะไรกันเลย
24:51ฉันกำลังจากลับบ้าน
24:53มีเรื่องนึงที่ฉันอยากจะบอก
24:55เมื่อติดหรอทำไม
24:56ฉันกับคุณเอง
24:59เราไม่ได้เป็น explorants
25:01ไม่ได้มีสับพันที่รึกซึ่ง
25:05ฉันแบบบอกแhan看到
25:07มีเรื่องอื่นอีกไหม
25:30มีแค่นี้เจ้าคะ
25:33แม่ยิสุ
25:36เจ้าทำผิดการละเทอร์สัตร
25:39ตอนนี้เป็นการเรื่องยนให้กับคนที่ทำความดีความชอบให้กับบ้านเหมือน
25:44ฉันจะไม่เอาโทษเจ้า
25:46และรับปากว่าจะสอบส่วนเรื่องนี้ในวันพรุ่งนี้
25:50ตอนนี้เจ้าไปได้แล้ว
25:55เจ้าค่ะ
26:06เจ้าค่ะ
26:08เจ้าค่ะ
26:21งามหน้าไหมล่ะ
26:24โดนฉีกหน้าตั้งแต่วันแรกที่ฉันได้รับตำแหน่
26:27กรับผมขอโทษขอรับที่เป็นต้นเหตุ
26:38ความจริงนี้กรับผมกับแม่คำดวง
26:42pues
26:44หยุด
26:45ใครให้เจ้าพูด
26:50ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น
26:52ฉันไม่อยากฟัง
26:56พอทันได้เป็นเจ้าเมืองแล้ว
26:58ก็เปลี่ยนไปเลยอย่าง Minsk
27:00หยุดทั้งพูดเธอค่ะ
27:06ถ้าใครพูดอีกแล้วก็
27:08เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่
27:35ก็ออกไปได้แล้ว
28:02ท่านจะเมือง
28:04โทษท่านขุนจริงหรือเจ้าคะ
28:08ตอนนี้เขาเรื่อนฉันเป็นคุณพัก
28:14เจ้าค่ะ
28:16ถ้าหาวะสอบสวนแล้วทำผิดจริง
28:18ก็ต้องโดดลงโทษ
28:20บิดพิวไม่ได้เด็ดขาด
28:24ท่านใจดำ
28:28ถ้าแค่นี้เจ้าเรียกฉันว่าใจดำ
28:31ถ้าอย่างนั้น
28:34สิ่งที่ฉันจะทำต่อไปนี้เรียกว่าจิตใจโหดเยี่ยมอมิหิตเลยหละ
28:38ท่านเปลี่ยนไป
28:40ท่านจะทำอะไรกันแน่เจ้าคะ
28:42เดี๋ยวก็รู้
28:44แล้วเจ้าต้องช่วยฉันทำด้วย
28:46เรื่องการสอบสวนทุ่นนี้
28:48คุณพี่จะทำยังไงเจ้าคะ
28:50ท่านเจ้าเมืองถามอะไรก็ตอบไปตามความเป็นจริง
28:52คุณพี่จะทำยังไงเจ้าคะ
28:53ท่านเจ้าเมืองถามอะไรก็ตอบไปตามความเป็นจริง
28:54แต่ถ้าตอบความจริง
28:55คุณพี่ก็ต้องโดนลงโทษสิเจ้าคะ
28:56ทำผิดก็ต้องได้รับโทษ
28:57กดหมายให้เขียนว่าฉันเจ้นอยู่แล้ว
28:58แต่บอันไม่ต้องกลัวนะ
29:08unfair
29:10ท่านพี่จะทำยังไงเจ้าคะ
29:12ท่านเจ้าเมืองถามอะไรก็ตอบไปตามความเป็นจริง
29:14แต่ถ้าตอบความจริง
29:15คุณพี่ก็ต้องโดนลงโทษสิเจ้าคะ
29:17ทำผิดก็ต้องได้รับโทษ
29:19กดหมายให้เขียนว่าฉันเจ้นอยู่แล้ว
29:22แต่หล่อไม่ต้องกลัวนะ
29:24เน��는 Kaiser
29:26คงตัวจร้างหร่อน
29:271 ลุยอูบาย
29:30ความผิดยอมตกมาให้ชัließlichคนเดียว
29:34ไม่ได้เจ้าฯะ
29:35หน่องไม่ยอม
29:37ถ้าคุณพี่โดนหลมโทษ
29:38หน่องก็ต้องโดนหลมโทษด้วย
29:40เพราะว่าเราร่วมอื่อกัน
29:42หน่อนกันคุณพี่รับโทษอยู่คนเดียว
29:45ฉันขอบใจหร่อนมากไbesความดวง
29:47ที่หร่อนทำให้ฉัน
29:48ไม่ก็มากพอแล้ว
29:50ฉันไม่อยากให้หล่อนต้องมานำบักฉันอีกแล้วนะ
30:20ไป!
30:22ไป!
30:24ไป!
30:50ท่านเจ้าหมู่แล้ว
30:55ไม่ผิ่ง
31:00ฉันต้องขอโทษด้วยที่ต้องเรียกเจ้ามาด้วยวิธีนี้
31:04เพราะฉันอยากให้เรื่องนี้เป็นขวักแล้ว
31:06ถ้าอย่างนั้นฉันขอไปเฝ้าด้านนอกก่อนนะเจ้าค่ะ
31:20ขดีของคุณพายเอกอิทธิลิตที่จะตัดสินบนพวกนี้
31:25เสร็จนาค่ะโคถึก เสร็จสึกค่ะขุนพล
31:29ใช่ไหมเจ้าค่ะ
31:33เจ้าลอฟังฉันพูดให้จบก่อนได้ไหม แม่คำดวง
31:40ข้อหาของคุณพายเอกนั้น
31:42หากทำผิดจริงก็เรียงโทษไม่ได้
31:45แต่ถ้าหากไม่ได้ทำผิดก็ไม่ต้องหลับโทษ
31:49ฉันกับคุณพี่ ทำผิดจริงๆเจ้าค่ะ
31:58ถ้าทำผิดจริง โทษคือขังคุก
32:02เจ้าสองคนจะไม่ได้เจอกันอีก
32:09ดังนั้นคืนนี้จะเป็นคืนสุดท้ายที่เจ้าสองคนจะได้อยู่ด้วยกัน
32:19เรื่องทั้งหมดเกิดขึ้นจากการโกหกของเราในวันนั้น
32:25ใช่
32:28เราพรุ่งนี้ทุกอย่างก็จะจบลง
32:31จากการโกหกนั้น
32:34มันก็ไม่ได้แย่ไปสัดทั้งหมดหรอก
32:37อย่างน้อยการโกหกของเรา
32:40ก็ทำให้เรากลาบจนตร้นมันได้สมเล็ด
32:43และพ่อของล่อนก็ได้สมทองคำเป็นรักษาโรคจนหาย
32:48น้องเคยได้ยินว่ามีวิชาดลึกรับ
33:02ที่จะทำให้เราหย่อนไปอดีตได้
33:11น้องจะลองปลึกษาพ่อดูเจ้าค่ะ
33:13เกือพ่อจะมีวิธีช่วยเราได้
33:16ถ้าฉันย้อนเวลากลับไปได้
33:23ฉันจะไม่แก้ไขอะไรเลย
33:28ถ้าแก้ไขอดีตแล้วทำให้เราไม่ได้รักกัน
33:33ฉันไม่เอาด้วยหรอก
33:46ฉันคงรักใครไม่ได้อีกแล้ว
33:52นอกจากแม่คำดวงของฉัน
33:55ฉันจะรักล่อน
34:00ฉันกล่อน
34:04ฉันกล่อยจะสิ้นลงไม่ใช่
34:10แม่เรื่องโกของเราจะจบลง
34:14แต่ความรักที่น้องมีให้คุณพี่อีก
34:17จะไม่จบตาม
34:18คุณพี่จะอยู่ในใจของน้องตลอดไปเจ้าค่ะ
34:35อย่าฉันต้องไม่ได้เลย
34:38เจ้าต้องพลากกับบน้อง
34:43น้องก็เหมือนกันเจ้าค่ะ
34:48ฉันโชคดีแล้วเกิดนะ
34:53ที่ได้รอดมาเป็นคู่ชีวิต
34:57มาเป็นคนรัก
35:02ขอบคุณนะเจ้าค่ะ
35:06ที่รักเนอะ
35:18ให้ไหววันกิดคืนวัน
35:22แล้วฉันกลับกลายเป็นวันไหว
35:29จากที่เธอได้
35:33กล้างรักให้ตายใจ
35:35แต่หลบไม่ไหว
35:38คือหัวใจตัวเองถ้าเปลี่ยนมัน
35:42ด้วยรักเธอจริงที่มีไหลกัน
35:46เปิดใจฉันไปแล้ว
35:52หลอกเกินคงไม่ได้แล้ว
35:56เอาอายหัวใจ
35:58ความรักมันไม่เคยรวม
36:01ไม่ทำร้ายใคร
36:03รักที่เกล่นจริง
36:06หลักจริงกว่ารักครั้งใจได้
36:09เดี๋ยวท่านเจ้าเมืองก็ต้องตัดสินโทษฉันแล้ว
36:19หากฉันติดคุ้บ
36:22ตอนจะรอใช่ไหม
36:25รอได้เจ้าค่ะ
36:27น้องรอคุณพี่ได้ทางชีวิต
36:30น้องรอคุณพี่ได้ทางชีวิต
36:34เมื่อวานนี้แม่ยี่สุนมาร้องเรียนเรื่องคุณพระเอกอิทธิวิต
36:41ปั้นเรื่องโกหกว่าเป็นผัวเมียกับแม่คำดวง
36:47วันนี้จึงขอนำคดี
36:49ให้ท่านเจ้าเมืองพิจารณาต่ายสวนด้วยขอรับ
36:53เอาตัวผู้ถูกเก่าหาเข้ามา
36:56คุณพระเอกอิทธิวิต
36:57แม่คำดวง
36:58เข้ามา
37:00เข้ามา
37:02อันนี้จึงขอนำคดี
37:04ให้ท่านเจ้าเมืองพิจารณาต่ายสวนด้วยขอรับ
37:08เอาตัวผู้ถูกเก่าหาเข้ามา
37:11คุณพระเอกอิทธิวิต
37:13แม่คำดวง
37:14เข้ามา
37:32ท่านเจ้าเมืองไม่ต้องเสียเวลาเราเข้ารับ
37:37กระคุมจะบอกความจริง
37:39ใครให้เจ้าพูด
37:42คุณพระเอกคงไม่เคยขึ้นสารโดนสอบสวนสินะ
37:47ฉันถามเจ้าถึงต่อ
37:49แล้วก็ต่อให้ตรงคำถาม
37:51ถ้าฉันไม่ได้ถาม
37:53ก็ไม่ต้องพูด
37:55ว่าเจ้าถึงต시 แล้วก็ต่อให้ตรงคำถาม
37:58ถ้าฉันไม่ได้ถาม
38:00ก็ไม่ต้องพูด
38:01เข้าใจใช่ไหม
38:04เข้าใจเขาตาม
38:06มีคนกลา brochาวว่าเจ้าโกหกเรื่องมีเมีย
38:10เพื่อจะเลี่ยงงานบวนอุธิส tile
38:11กุศลให้กับคุณหιNISกแม่ของฉัน
38:13คุณหย reincarnแม่ของฉันก็ถึงแก่อันนี้
38:15จะตํามาหลายเดือนแล้ว
38:16ช่วงหลายเดือนที่พาดมา
38:25ต่อไปเป็นคำถามแล้วนะ
38:30เจ้ากับแม่คำดวง
38:35ได้ร่วมประเวณีกันหรือไม่
38:44การไตสวนถามได้ลึกซึ่งมาก
38:49ตอบมาคุณพายเอง
38:51ก็...
38:53มีแล้วขอรับ
38:55คือ...
39:00คือ...
39:01ตอนที่ฉันถามทุกนัด
39:08ขอรับ
39:12ที่บอกว่าเคยร่วมประเวณีกัน
39:14เจ้าโกหกหรือไม่
39:16เป็นความจริงขอรับ
39:21เดี๋ยวก็รู้
39:22ฉันจะบอกอะไรให้ก็ได้
39:23ฉันจะบอกอะไรให้ก็ได้
39:24เช้านี้ฉันส่งใส่สื่อไปที่เรือนของเจ้า
39:26ไปสึกความจริงมานะ
39:31มืนบุญชัยเข้ามาได้
39:33มืนบุญชัยเข้ามาได้
39:34มืนบุญชัยเข้ามาได้
39:35ตอนที่นอนของคุณพระเอกเรียบร้อยแล้วขอรับ
39:48ครับผมร่องรอยของ
40:18ท่านจะมือเอามาแชร์กัน
40:22ฉันอายนะเจ้าคะ
40:24ถ้าไม่อายสิบแปลก
40:26แต่ก็ชวนไม่ได้นี่
40:28ก็เจ้าสองคนเป็นผัวเมียกัน
40:34ฉันขอคาญเจ้าค่ะ
40:36สองคนนี้อาจจะพึ่งมีอะไรกันเมื่อคืนนี้ก็ได้
40:38เพราะรู้ว่าวันนี้จะเป็นวันสอบสวน
40:40ที่แม่ยี่สุนพูดมาก็ถูก
40:42อาจจะเป็นแบบนั้นก็ได้
40:44ก็ได้ ถ้าอย่างนั้นก็ต้องสอบพยาญเพิ่ม
40:51ใหญ่อ้อย นังหยิบ เข้ามา
41:03เจ้าสองคนเป็นเบา รับใช้ใกล้ชิดในเรื่องคุณพายเอก
41:06ฉันขอถามเจ้าทั้งสองคน
41:08คุณพายเอกและแม่คำดวง
41:11เคยร่วมประเวณีกันหรือไหม
41:13ไว้ เขาเหลือเหรอเจ้าค่ะ
41:18คุณพายเอกก็หล่อล่ำ คุณไม้ก็งามล้ำ
41:21อยู่กันสองคนใกล้ชิดกัน
41:23ใครจะอดใจไม่รมรันพันตูกันไหวแล้วเจ้าค่ะ
41:28จริงไง
41:30เนอะ อื้อ
41:32เฮีย นี่สารเมืองนะ ไม่ใช่ตลาดสด
41:35พูดจาระวังหน่อยแย่อ้อย
41:37เจ้าค่ะ
41:38นังจิตว่ามา
41:40ที่เบารู้ก็เพราะว่าเห็นรอยยับย่นบนผ้าปู
41:44ราวกับผ่านสึกใหญ่มาเลยเจ้าค่ะ
41:47ประอ้านนนอาจจะเผ็กตัวก็ได้นะ
41:49แต่มีเสียงล้องนะเจ้าค่ะ
41:51ไม่ใช่ปานนนแน่ๆเจ้าค่ะ
41:53น่าจะเป็นเสียงปาไหลถไหลโคลเจ้าค่ะ
41:57คุณมั่ว อาจจะเป็นเสียงอื่นก็ได้
42:00คุณยี่สุนพูดแบบนี้
42:03แสดงว่าไม่เคยสิเจ้าค่ะ
42:05คนที่เคยแล้ว
42:07เขาไม่สงสัยหรอกนะเจ้าค่ะ
42:10ดังนั้นจึงสรุปได้ว่า
42:24ดังนั้นจึงสรุปได้ว่า
42:36คุณพ่อเอกกับแม่คำดวกเป็นผัวเมียกันจริงใช่ไหม
42:39จริงขอรับ
42:40จริงเจ้าค่ะ
42:41ชัดเจนทั้งพยาและหลักฐาน
42:44ดังได้จึงตัดสินได้ว่า
42:46คุณพ่อเอกและแม่คำดวง
42:50ไม่มีความผิด
43:03เห็นไหม
43:09ฉัน...
43:11จะมาขอโทษคุณพ่อเอกกับแม่คำดวง
43:12เรื่องที่ฉันปลักปรัมว่าคุณพ่อเอกกับแม่คำดวง
43:14ไม่ได้เป็นผัวเมียกัน
43:15ฉันรู้ตัวว่าทำไม่ดี
43:17แล้วฉันก็รู้แล้ว
43:18ว่าคุณพ่อเอกกับแม่คำดวง
43:20เรื่องที่ฉันปลักปรัมว่าคุณพ่อเอกกับแม่คำดวง
43:22เรื่องที่ฉันปลักปรัมว่าคุณพ่อเอกกับแม่คำดวง
43:24ไม่ได้เป็นผัวเมียกัน
43:26ฉันรู้ตัวว่าทำไม่ดี
43:28แล้วฉันก็รู้แล้ว
43:30ว่าคุงไม่มีอะไร
43:32มาทำรายความรักของคุณพ่อเอกกับแม่คำดวงได้
43:34ฉันเข้าใจ
43:36ความรักของคุณพระเอ็กกับแม่คำรวงได้
43:39ฉันเข้าใจ
43:40แม่ยิสุนไม่ต้องอธิบายอะไรหรอก
43:43ที่ฉันต้องพูด
43:44เพราะว่านี้จะเป็นครั้งสุดท้ายที่เราจะได้เจอกัน
43:50ฉันมะลาจ๊ะ
43:52แม่ยิสุนจะไปไหน
43:54ฉันกับคุณแม่
43:56ว่าจะยายไปอยู่กับคุณลุงที่พลนครเจ้าค่ะ
44:03ฉันให้อภัยแม่ยิสุนแล้ว
44:06ฉันก็ให้อภายแม่ยิสุ่น
44:09แม่ภากาบอกว่าทําเนียมฝรั่ง
44:26เวลาสองคนรู้สึกดีต่อกัน
44:28จะกอดกันแบบนี้
44:29ตอนนี้ฉันรู้สึกดีกับแม่ยิสุ่นแล้ว
44:33ฉันรู้ว่าเนื้อแทแม่ยิสุ่นไม่ใช่คนเรวร้ายอะไร
44:37แต่ที่ทําทั้งหมดไป
44:39ทราะความกระตันอยู่ต่อกคุณแม่
44:41ขอบใจนะ ไม่คำดวง
44:44ฉันขอให้แม่ยิสุ่นเจอผู้ชายที่ดี
44:47รักและก็ดูแลแม่ยิสุ่น
44:49ที่สำคัญ
44:51ขอให้ผู้ชายคนนั้น
44:53หล่อราวกับเทพระบุตรเลยนะ
45:03ฉันขอให้แม่ยิสุ่นโชคดีนะ
45:11ฉันไปก่อนล่ะ
45:13เจ้าค่ะ
45:15ยิสุ่นลูก
45:25มาอยู่ที่นี่เอง
45:27แม่ตามหาสะทั่วเลย
45:29มีอะไรเหรอเจ้าคุณแม่
45:31เจอแม่ยิสุ่นแล้วด้วยขอรับ
45:33ว้ายคุณเพิ่มสิลูก
45:37ว้ายคุณเพิ่มสิลูก
45:49คุณเพิ่มเพิ่งเรียนจบกลับมาจากมึงนอก
45:51กำลังจะได้เข้าทำงานที่กระสวงการต่างประเทศ
45:54เลยมาเยี่ยมยาติที่เหมืองทุ่งใหญ่
45:57แม่ก็เลยขอติดสอยห้อยตามคุณเพิ่มไปพระนคร
46:02แม่คำดวงวาจาพระร่วงนะ
46:06เจ้าว่าฉันจัดการเรื่องนี้ได้ดีไหม
46:18แม่ผิง
46:28เจ้าค่ะ
46:30แม่ผิง
46:32ตอนนี้บ้านเมืองเป็นตุกตีแล้ว
46:34เจ้าเดินไปเดินมาแบบคนธรรมดาก็ได้นะ
46:38เจ้าค่ะ
46:40เจ้าเดินไปเดินมาแบบคนธรรมดาก็ได้นะ
46:44เจ้าค่ะ
46:46เจ้าค่ะ
46:50ตอนแรกฉันคิดว่าท่านจำเมือจะลงโทษคุณแพรงเองสิอีก
46:54ถ้าแค่นี้เจ้าเรียกฉันว่าใจดำ
47:00ถ้าอีกนั้น
47:02สิ่งที่ฉันจะทำต่อไปนี้เรียกว่าจิตใจโหดเยี่ยวมาไปหิดเลยหรือ
47:07ถ้าทำผิดจริง
47:09โชส์คุณน์
47:10โทษคือขังครุก
47:13เจ้าสองคนจะไม่ได้เจอกันอีก
47:18ดังนั้นคืนนี้จะเป็นคืนสุดท้ายที่เจ้าสองคนจะได้อยู่ด้วยกัน
47:27ทำให้ข้อกล่าวหาของแม่ยี่สูงไม่เป็นความจริง
47:32ธ่านเจ้งคือจะให้ฉันทำอะไร
47:34บอกมาตรงๆได้ไหมเจ้าค่ะ
47:37ไปเป็นเมียจริงๆ ของคุณพายเอกซะ
47:39เฮ้า
47:41ไม่กล้าเหรอ
47:44ไม่กล้า
47:48ราบเจ้าค่ะ
47:58เจ้าตำหนิฉันหรือเปล่า
48:00ที่ฉันบอกแม่คำดวงไปๆ บางนั้น
48:02จะกล้าตำหนิท่านได้อย่างไรเจ้าค่ะ
48:05ท่านเป็นเจ้านายฉัน
48:08แล้ว
48:11ถ้าฉันไม่เชื่อเจ้านายอะไร
48:14ก็ตำหนิไม่ได้อยู่ดีเจ้าค่ะ
48:18เพราะว่า
48:19สองคนนั้นมีใจผูกพันกันมาอยู่แล้ว
48:23แล้วก็ผ่านอะไรต่ออะไรมาก็ตั้งมากมาย
48:28ท่านเพียงแค่ออกแรงสงเสริมเท่านั้นเจ้าค่ะ
48:32คุณพายเอกเนี่ยโชคดี
48:34ที่มีฉันออกแรงส่งเสริม
48:37แต่ตัวฉันนี่สิ
48:41ไม่มีคนทำแบบนั้นให้
48:46ก็คงต้องอยู่ตัวคนเดียว
48:48ถ้าไม่มีทุระอะไรแล้ว
49:02ฉันขอตัวไปก่อนนะเจ้าค่ะ
49:04เดี๋ยวสิ
49:09ทุระบ้านเมืองอาจจะเสร็จสิ้นสงบสุขแล้ว
49:13แต่ว่าทุระอีกนะ
49:15ก็ความอยู่ใจนะ
49:17พูดแบบนวิ Edith
49:25เจ้าต้องอยู่ช่วยแชนตา
49:28เจ้าให้ฉันช่วยอย่าไหนเจ้าหา
49:33ฉันจะขอให้เจ้ามาเป็นเมืองฉัน
49:45นอง ว่าน นอง ได้ คลิ่น หอม ของ ดอก ไม้
50:07หล่อน นี่ จมูก ดี จริง ๆ เนอะ
50:11หล่อน หอม กลิ่ม ดอก ไม้ ได้ ถูก นี้ หลายเท่า
50:39แล้ว ถูก บู ง่า มา อยู่ ที่ คุณ พี่ ได้ ยัง ไง เจ้า คะ
50:47ฉัน เห็น มา พัก นึง แล้ว ก็ รอ อยู่ ว่า เมื่อ ไร หล่อน จะ เอา มา ให้ ฉัน
50:54แต่ เมื่อ วัน ได้ ว่า จะ ถูก ตัด หัว ก็ เลย เอา เก็บ ติด ตัว ไว้
51:01อย่าง น้อย ถ้า ฉัน ตาย ฉัน ก็ จะ ได้ ตาย ไป พร้อม กับ ถูก บู ง่า ลํา ไป ของ หล่อน
51:08ก็ มัน ไม่ สวย น้อง ก็ เลย ไม่ กล้า ให้
51:19สวย ไม่ สวย ไม่ รู้ แต่ ถูก บู ง่า นี่ เป็น สม บัติ ที่ สํา คัญ ที่ สุด ของ ฉัน
51:38คุณ พี่ รู้ ไหม เจ้า คะ ว่า นอง คิด อะไร อยู่
51:54อืม หล่อน คิด ว่า คือ นี้ ดู ง เดือน สวย ที่ สุด
52:04ใช่ไหม ก็ ใช่ แต่ ไม่ ทั้งหมด เจ้า ค่ะ
52:11แล้ว นอง คิด อะไร อยู่
52:15นอง คิด ว่า ต่อ ให้ ไม่ มี ดวง เดือน ทอง ฟ้า ที่ มืด มิ ก็ ยัง สวย งาน
52:22ถ้า นอง มี คุณ พี่ อยู่ ข้าง ๆ
52:27ฉัน จะ อยู่ กับ ล่อน ตลอด ไป นะ
52:42ไม่ ว่า จะ ดึก แค่ ไหน หรอ เจ้า คะ
52:47ไม่ ว่า จะ เช้า หรือ ว่า ดึก ถ้า ฉัน มี ธุ ร ะ
52:53ฉัน ก็ คง อยู่ กับ ล่อน ไม่ ได้ ตลอด เวลา ครับ
52:56ตลอด มั่น ใจ ได้ เลย นะ
53:01ว่า หัว ใจ ของ ฉัน จะ อยู่ เขียง ข้าง ล่อน แน แพ้น ตลอด ไป
53:08อยาก จาก ไป เลย ความ รัก ฉัน ล่อน ใจ
53:15หาก ข้า เธอ ไป ใจ ฉัน ข้าง มา ล่าย ยัก ล่าง ฉัน
53:22เข้า ใจ แล้ว รัก มัน เป็น อย่าง ไร
53:27หมอบ ให้ เธอ ไป แล้ว
53:33แล้ว ลอกเกิน ของ ไม่ ได้ เลย 어머 เอา หัว ใจ
53:38ความ รัก มัน ไม่ เคย ล่วง
53:41ไม่ทำ ร้อย ใน ใคร รัก แพ้ ต้อง ใจ �
53:46ครực turbines จริง กลับ ถึงกว่า หลัก ครั้ง ได้ ๆ
53:51ใจ ฉัน มา ล่อน ๆ
53:54ลอกเกิน ของ ไม่ ได้ เลย แข้ ใจ
53:58mayor
54:00แล้ว
54:01Well ไม่ ทำ ร้าย ยัก มา ล่อน แพ้
54:03ใครใครรักที่กลังจริง
54:07กลับจริงกว่าหลักครั้งใดๆ
54:15ใจฉันมีค่ะเธอ
Recommended
39:11
|
Up next
1:06:38
40:21
56:01
50:16
1:45:40
46:01
42:11
1:29:11
43:21
1:44:00
45:35
46:23
Be the first to comment