- 7 weeks ago
Other name: การุณยฆาต Original Network:One 31, oneD Director:Wo Worawit Khuttiyayothin Country:Thailand Status: Completed Genre: Drama, Mystery, Romance, Thriller
thai subbedenglish drama asian
thai subbedenglish drama asian
Category
📺
TVTranscript
00:00คุณคุณคุณคุณ
00:30อาจารย์นี่คุณอย่างไร
00:35พี่พอรู้จักอาจารย์ได้อย่างไรครับ
00:41ในพลาดพี่ร้อยกับผมเป็น
00:44เกือนค่ะ
00:47เอาสนิขันมาก
01:17มันเป็นช่วงเวลาสามปีที่ดีสุดในชีวิตของผม
01:21จนกระทั่ง
01:44ขนอครับ
01:46โอ้...ต้องใจโอ้...
01:49เป็นไรหรือเปล่าครับ
01:50โอ้...ไม่เป็นไร
01:52นั่นพักแบบนึง
01:54โอทข้ออาการของเมล็งกระดุระยาตแรกเนิ่ม
01:59ผมเจออาจารย์ตอนอินเทิน
02:01ตอนนั้นท่านอยู่ระยาติสุดท้ายแล้ว
02:04ท่านเป็นคนไข้ของผม
02:09แล้ววันนี้
02:11เขาก็โทรมาหาพู
02:14เขาบอกว่าเขาได้เจอคนที่ทำให้เขาไม่ได้เจ็บบทอีกต่อไปแล้ว
02:19เงิดแล้วว่าพอออกก็ต้องรู้
02:23พอต้องรู้ว่า...
02:26อาจารย์กระเต็มใจ
02:27แต่คุณไม่มีสิทธิ์
02:32คุณเป็นหมอ
02:35หมอมีหน้าที่ช่วยคนไม่ใช่ข้าคน
02:41ผมไม่ได้ข้าคน
02:44อาจารย์เหลือเวลาอยู่แค่สองเดือน
02:47แต่เป็นสองเดือนที่มีความหวายกับผมมา
02:50แต่มันเป็นสองเดือนที่อาจารย์ทำอะไรไม่ได้เลย
02:54พอรู้ไหม ว่าถ้าเขาไม่นอนสมพอลิตยา
03:00เวลาที่อาจารย์ตื่นมา
03:02อาจารย์ก็เจ็บจนจะขาดใจ
03:06อาจารย์แก่เจ็บปวดธรมานมาก
03:09ต้นคนไม่ไหว แก่ถึงต้องขอร้องให้ผมทำ
03:11แต่มันผิด
03:13พิดตัดหมาย พิจัยบาล พิสิทธรรม ผิดทั้งหมด
03:16คุณค่าคนตาย
03:20คุณตะนลกคนเดียวไม่พอ
03:22คุณได้ช่วยพิพิลอดช้าตัวตาย
03:24พากลับไปกับคุณอีกด้วย
03:31บอกกัน คุณต้องจุดแล้ว
03:39พอจะทำอะไรครับ
03:41อาจารย์ความสุด
03:47คำความสุด
03:48ابกลับไปกับไป
03:51กำลับพอ
03:54ที่สุด
03:55เรายต้อง
03:58เรายต้อง
04:00ไม่เป็นใจ
04:30ขว้าคุณสวัสดี
05:00แบบนี้
05:02แบบนี้
05:03แบบนี้
05:30โอเคนะพระก่อง
05:36มีอะไรรีบแจ้งมาเลยนะ
05:38ครับ
06:00แบบนี้
06:02ะสิ
06:04ุ้นกัน
06:14อัลวง
06:16อัลวง
06:18มีอะไรรอ�
06:20คิดว่า
06:22เกลิง
06:24นี่
06:26พอ พอครับ
06:56สำหรับผม ชีวิตเป็นสิ่งที่มีค่าที่สุด
07:22หมอค้า คุณค่าเล็กค่ะ หมอค้า นี่ความค่ะ
07:29หมอค้า CPR ควบพาเซ็ตขึ้นแล้วค่ะ
07:37คุณถอยไป คุณถอยไป
07:41ขัน
07:46ตับเขาไม่เจอครับ
07:49จนถึงที่สุด
07:52ในฐาณภาษย์ ผมต้องทำทุกวิธีทางให้คนคนหนึ่ง
07:57มีชีวิตถือต่อไป
07:59ในเวลาที่ชีวิตแขนอยู่บนเส้นได้บางบาง
08:02ระหว่างความเป็นกับความตาย
08:12ผมคือเมอที่จะยื้อเส้นได้แห่งชีวิตนั้นเอาไว้
08:15เอาไว้จนถึงที่สุด
08:17อ้าว ทำคุณนะครับ
08:19ทำไมครับ รูกคุณครับ ไม่เป็นไรครับ ไม่ต้องไปโทนเลยนะคะ
08:22เพราะชีวิตของทุกคนมีค่า
08:35ของถึงที่เกรียบ
08:37คนที่มันไม่เห็นคุณค่าของชีวิต
08:45คุณครับ
09:10พี่อ่อน
09:11ว่าไงครับหมอ
09:13พี่อ่อน
09:15เพราะรู้เรื่องของเราแล้ว
09:16เขาจะบอกตำ construด
09:17ไม่ได้นะคะ
09:18เราใช้ต Yahoo
09:19เราใช้ตани짜 functioning ไม่ได้เดีπค่ะ
09:21มีแล้วแย่แน่
09:22ผมรู้
09:23นี่ก็การังคิดอยู่ไปจะทำ casual ficou無 prisoners
09:25ทำงัยก็ได้
09:26ทำง Yar rightly
09:27เราต้องทำให้เขาบอกใครไม่ได้คะ
09:30โอ้ว ไปดูข้างบนนี้ครับ จ้า ดูหลังบ้าน ต้องมม
10:00เฮ้ แปลกแปลกแล้วนะเนี่ย พอสมสัตรงานจารัดคาธกรมาในห้องนี้ พระเกิดการทรอวิวาด
10:16ถ้านับมาในห้องนี้ เห้า หายไปไหนกันหมด
10:21อย่าคุณจะเท่าหาพออีกที่
10:27มมม ติดต่อขอดูกล้องจารปิดทุกตัวรอบรอบบ้านนี้ แต่เวลา 1 จุ่มถึง 2 จุ่ม
10:34ครับ
10:42หมอ ค่ะ เข้ามาเลยค่ะ ไม่ต้องเงิด โอ้ย มากว่าล่ะสิครับ
10:49ข้านั่งเลยขานั่งก่อน นะคะ
10:50วัสดีครับ
10:51โอ้ว คุณหมอเดินยังไงค่เนี่ย ให้ชนประตู
10:54อาุ นั้นสิครับ
10:55เอาจ้าหมอโซนประตูเหรอคะ เสร็จแย่เลย
10:58อ่ะ นิดหน่อยนะครับ
11:00อ่ะ ตั้ง ทำแผ่ให้หมอเร็ว
11:05รบกว่าหน่อยนะ
11:06ค่ะ
11:10หมอคะ
11:12โอเคนะคะ
11:15โอเคนะครับ
11:26ผมไปที่บ้านพออสมสักเวลา 2 พุ่นโตรงตามเวลานัดใหม่
11:30แต่ตอนนั้นพอออไม่ได้อยู่ที่บ้านแล้วครับ
11:36เสนยัสตรงยันมือทือคcomp ordered homemade
11:43่เป้าใจกร้องจนปิดที่ถ könntenหน้าบ้านพออสมสัก tavallaครับ
11:46เออ มาเลย มาเลย ดูเลย
11:47กลับกลับกลับ
12:17ส์แน่ conex Frith
12:25ต่อวิจภัสตัด
12:29เกิด البท・เจ้า
12:42สวัสดี
13:12พี่รุ่ม
13:28ฮิล
13:30มีอะไรหรือเปล่า?
13:35ผมนั่นซื้อของไม่ค่อยเป็น
13:38แต่ผมจำได้ว่าเหมาะช็อกกินกาฟะ
13:42สำหรับเกิดนะครับ
13:47ทำเป็นเด็กเหรอของเล่นใหม่ไปได้
14:02นิดเดียวนะ
14:05กินกับเช็คไง
14:07แล้วหัวไปโดนอะไรมาครับเนี่ย
14:14เมื่อดีไปลืดลมในห้องน้ำมาน่ะ
14:17หัวฟ้าดประตู
14:21ใน
14:24โห รอยยังดูใหม่ใหม่อยู่แล้วนะครับ
14:28เหมือนพึ่งมีกี่ชั่วโมงเนี่ย
14:32ใช่ เนี่ย มันเจ็บอยู่เลย
14:37ประตูเปอ Lemon
14:41แล้วก็ไปไหนมาครับเนี่ย
14:42ทำไมดังลืนลมแบบนี้ได้
14:47เอื้ม
14:49พดี วันนี้ผมไปคุยงานกับผู้ใหญ่
14:51เสร็จแล้วเลยขอตัวเข้าห้องน้ำ
14:53แล้วมัน變 Ну hidden
14:54ลืนลมในห้องน้ำหัวฟ้าดกับประตู
14:56พอผมรู้สึกตัวขึ้นมาได้
14:58ผมก็กลับไปเอาอยาที่โรงพPS
15:00แล้ว님이มาที่บ้านเนี่ย
15:03วันนี้เป็นอีกวันที่โคตรจะเสง
15:07ถ้าคุณเป็นสิ่งที่ดีที่สุดของวันนี้เนอะ
15:14เงินขึ้นเนอะ
15:15ถ้ากินเคคเซ Acts
15:18เงินของทายอาหรือนะ
15:21กินเคคเนอะ
15:24พวกรองนี้ ไม่จัดต่อเลย
15:26ได้ภาพจากก้องจรปิดที่ถניםหน้าบ้าน ειςรถไปสมC
15:42หยุดครับ พ่อหิ่นitis รถไปสมศักรร์ป่ะ
15:47แล้วค่ะครับออกไป มุมนี้ดูไม่ชัดเลยแต่ทะเบียandez ในรถสมC
15:52หยุดครับ ช่วยขยาภาพนี้เหลือได้มั้ยครับ
15:57ช่วยย้อนกลับไปตอนที่รถคันนี้ขับเข้ามาเลยได้มั้ยครับ
16:06รถคันนี้บุ่งหน้าไปบ้านพอสมสักตอน 1902
16:14เมื่อกี้ออกไปตอน 1938
16:17หลังจากเจ้าของบ้านออกไปยิน
16:20เช็กถึงไปยังสิ รถใคร
16:23ไม่เป็นไรครับ
16:26ผมจำได้
16:31ผมรู้ว่ารถคันนี้เป็นรองของใคร
16:44เจ้าของรถคันนี้
16:47คือในแพลกกันตะพราคละมีที
16:50เขาคือคนที่ไปที่บ้านพอออกไปคนสุดท้าย
16:53ก่อนที่พอออกจะหายตัวไปครับ
16:56อืม
17:03อืม
17:05อืม
17:15อืม
17:17ผมดีใจนะ
17:21ที่วันนี้คุณมา
17:22อร่อยนี่
17:47พ่อค่ะ
18:17ขออ Lan
18:39ขอย่าที่พืนที่นะครับ
18:41เดี่ยวเลยครับ
18:43เดี่ยวเลยครับ
18:45มูบกันเลย
18:46กันทุนที่เลย
18:47เตอร์เผา
18:49founding my body
18:56不用กันทุนที่ก่อนนะครับ
18:58ไม่ลงมานะครับ
19:01เจ้า หายลอบ ๆเลย
19:03มีช่วยโรดค่ะ
19:15โทษที
19:17ท่านครับ
19:19ท่านครับ
19:20ป้อง
19:22ไปรับแจ้งเห็นมาชาว
19:47แต่นก้นแน่จอดอยู่ตรงนี้
19:50ก็เหมือนคืน
19:56โอ้ว ว่าหายไปไหน
19:59น่ากันมาอยู่นี่แหละ
20:03ไปตั้งนะคะ
20:08โมลิน ต้องซีนเองเหรอครับ
20:12น้องจากตัวเอง ฉันไม่ไว้ใจใครค่ะ
20:16เชิญนะครับ
20:20โมลิน่า มีรักความวัน หละ
20:24น่าล้องจากตัวหน้อย
20:38อย่าละ จนข์ม businesses
20:41เสร็จสิ้นเกอร์เตาะ
20:45ความโดยการนัดผมไปเจอที่บ้านตอนพุ่มหนึ่งครับ
21:15แกบอกว่ามีเรื่องจะคุยอยู่กับผม
21:19เรื่องอะไรบอกได้มั้ยครับ
21:21ครับ
21:23แกบอกว่าผมออกเยี่ยมบ้านคนไค่บ่อยเกิน
21:27แกจะตัดงบส่วนนี้
21:30มีทะเล้อกันบ้างไหมครับ
21:34ไม่มีโรงหมายโรงมือนะครับ
21:38น่าใจแล้วครับ
21:44เห็นคุณหมอมีแผง
21:48ก็...ผมมีขอไปข้องน้ำนะครับ
21:53แล้ว...
21:58ผมนั่นดื่นล้ม
22:00แล้วหัวผมก็ไปกระแทกกับรูปปิดประตู
22:03ครับ
22:05รอยช้ำแบบนี้คือโดนของแข็งครับ
22:08ไม่ใช่สบต่อย
22:17แล้วยังไงต่อครับ
22:21ผมก็นั่งมืนอยู่พักหนึ่งครับ
22:23แต่พอออกมาพออองก็ไม่อยู่แล้ว
22:35จะตัด LAUN
22:38ช้ำแบบนี้
22:40ไม่เป็นแข็งไงต่อ
22:43จนไม่ต่อตัวน่ะ
22:45ไม่ต่อนเอง
22:47เป็นแทก
22:49objective
22:51สวัสดีที่นี่สุดใจ
23:21ก่อนนั้นผมก็ไม่รู้จะยังไง
23:26เจ็บแหลด้วยก็เลยตัดทีแชงใจว่า
23:29แบcinากับเอารยาที่รงพยาบาล
23:32พยาบาลที่ง Others 思 Uhr เป็นพีuinให้ได้ครับ
23:34ก็คือเพละขformation ค่ะสมสับของศังสับของ возра Doug
23:42บังเอิ้นดีนะครับ
23:44แล้วทำแหลกเสร็จแล้วมีไปไหนต่อไหมครับ
23:51พอดีว่าเมื่อวานเป็นวันเกิดผม
23:54ผมก็อยู่บ้านแล้วก็ไม่ได้ออกไปไหนแล้วครับ
23:58มีพยาญใช่ไหมครับ
24:01อย่างไรครับ คุณหมอ
24:07พวกองวัสสันครับ
24:14พวกองจะให้ผมพูดเองหรือว่า
24:18พวกองจะพูด
24:21พวกองอยู่ที่บ้านจริงครับ
24:27หมากันอยู่ที่บ้านจริงครับ
24:31เมื่อวันนั้นผมอยู่ที่นั่นด้วย
24:32ช่วงเวลาสีขุ้ม 55 ถึงเที่ยงคืน
24:34ครับ
24:35เมื่อวันนั้นผมอยู่ที่นั่นด้วย
24:38ช่วงเวลาสีขุ้ม 55 ถึงเที่ยงคืน
24:40พวกครับ
24:41เมื่อวันนั้น
24:55เมื่อวันนั้น
24:56เมื่อวันนั้น
24:57ทิว
25:00นี่
25:05คุณไม่โกดผมใช่ไหม
25:07ที่ผมพูดเรื่องของเรา
25:09ผมไม่ใครโกดคนที่พูดความจริง
25:13ทิว
25:19กลับบ้านดีๆ
25:21ได้เช่านะ
25:37แก ไม่เอาไห้
26:07คุณหมอ
26:10ขนชนะสูตรพออออสมสักมาแล้วค่ะ
26:14เราพบรอยเขยมที่หลังมือไซด์ของพุ่มในการสมสัก
26:18ฉันสัญนิฐานว่าคุณร้ายospitalize
26:20ใช้ประเซรี่ยมคอลายชิดเข้าเส้นเลิ่นดำ
26:22เพื่อค่าพุ่มในการสมสัก
26:24แบบเดียวกับที่ค่าคุณอีพลกองคำ
26:26แรงจุงใจของมันคืออะไร
26:29คัดตะありがとうต่อเนื่องหรอ
26:31ผมว่าไม่ใช่
26:34ก็นั่นติของพออ.สมสัตว์ คนล้ายน่าจะรู้ว่าพออ.กำลังจะบอกตำรวจว่ามันคือใคร
26:39มันก็เลยค่าติดปาก
26:42แล้วทำไมต้องใช้วิธีนี้ ทั้งพออ.ทั้งนายนี้พลตายแบบเดียวกันเลย
26:53เคยได้อินคำว่าการุญคาตไหมคะ
26:57การฉีดสารโปรดเซมคอรายเข้าเส้นเลือดดำ
27:00เป็นวิธีของการทำการุญคาต
27:02พออ.สมสักเป็นคนที่ต่อต้านการทำการรุญคาตอย่างสุดๆ คนนึง
27:07เป็นไปได้ว่า ค่าตกรต้องการทำการการรุญคาตผู้ป่วยระยะสุดท้าย
27:13แต่พออ.ต้องการหัดขว่าง
27:16เขาเลยใช้วิธีนี้ ค่าพออ.เป็นการแก้แค้ง
27:21พออ.เป็นการแก้แข็ง
27:51เฮอสนุปการแก้...
27:53พออ.อ. TokyoA precisamenteii...
27:54พออ.ite
28:01estone
28:03pine
28:15เฮ้อ พวกกอง
28:35เดี๋ยวพี่ว่าจะไปคุยอะไรกับชาวบ้านแถวนี้หน่อย
28:37หรือมีใครเห็นอะไรผิดปกติอ่ะ
28:40เดี๋ยวผมไปด้วย
28:41ผมรู้จักแถวนี้ดี
28:43บ้านแม่ผมอยู่บนรอยเลยไปนิดเดียวเอง
28:46แถวนี้มีแต่คนเก่าคนแก่นะ
28:48ถ้ามีคนแปลกหน้าเข้ามา
28:50ต้องมีคนสงสัยแน่
29:04ขอรู้ดีดีนะหมอ พังเป็นฉัน
29:07ไม่ต้องห่วง ผมมาแถวนี้ไว
29:10แล้วขอของแม่ผมอ่ะ
29:12รอบหน้าบ่อยผมไปเอาก็ได้นะ
29:14เจ็ดนไม่ต้องมาที่นิด
29:16ความจริงผมแม่มาดูคนไข้ด้วยนะ
29:19เขาอยู่แถวนี้ก็ดี
29:21ความเจ็บปวดเทรามาณครับ
29:23จารุนยะคาต
29:39มาดึงการที่แพทย์ทำการยุติชีวิตของผู้ป่วย
29:42ที่ไม่มีทางรักษาแล้ว
29:44ให้ผ้นจากความเจ็บปวดพอเรามาน
29:47คําคํานี้ฮะ
29:48ทำให้เกิดเก conservatives วิภาควิจารย์กันในสังคมเป็นอย่างมาก
29:52วันนี้ครับ
29:53ผมจึงเชิญคุณหมอ
29:55ที่ทำงานด้านกันดูแลพู่ปร้ projector ประคับพัฒของ
29:58มาพูดคุยกัน
29:59ในประเด็นที่ว่า
30:01การุญยคาตเนี่ย
30:02คืออะไร
30:03แล้วประเทศไทยเราเนี่ย
30:05พร้อมหรืออย่างสำหรับกฎหมายการุญาคาต
30:07ถ้าพร้อมกันแล้ว
30:09ขอเชิญครับ
30:35พร้อมหรือ
30:43พร้อมหรือ
31:05นโอตสำหรับ
31:29ุญชาต
31:32สัมหรือ
31:34โอ้โห พี่ควิ้น เออมาดูนี่นี่เลย
31:52เรื่องด่วน ผมได้อีเมลลจากพอสมสักว่ะ
31:54โอเค
31:56วันที่ 8 กรกฎาคมเวลา 2 ทุ่งครึ่ง มีเอเมลส่งมาถึงผม
32:05จากบัญชีที่ใช้ชื่อว่า สมสักด็อคเตอร์
32:07ผมตรวจสอบแล้ว ว่าบัญชีนี้เป็นบัญชีของนายสมสักล่าอมอนชัย
32:13หรือพอสมสักครับ
32:15ผม นายแพทย์สมสักล่าอมอนชัย
32:22เขียนจดหมายฉบับนี้ ในขนาดที่มีสติสัมประชัญญะครบท่วนสมบูรณ์
32:27ด้วยความสมัครใจ มีได้ถูกบังคับใดๆทั้งสิ้น
32:41ผมรับปากทางเจ้าในที่ตำรวจ ว่าจะเปิดเหยตัวค่าตะกรที่ค่าผู้ปวยระยะสุดท้าย
32:47แต่ผม ผมไม่ได้ ผมเลยหนีมา
32:54เพราะค่าตะก่อนที่ว่า มันคือตัวผมเอง
32:58ผมค่าในอนิพลก่องคำ ด้วยการฉีดโพทัสเซียมคอรายเข้าเส้นเลือดดำ
33:03เพราะผมต้องการกำจัดพวกเขา พวกผู้ปวยที่ไม่มีทางรักษาให้หาย
33:09แต่เป็นภาระที่หนักอึ่งของแพทย์และพยาบาล เป็นภาระของคนรอบข้าง
33:23แกเป็นบ้าอะไร ไปเจ้าเดียวนี้นะ
33:26ผมสำนึกแล้วว่าผมทำผิด
33:29ผมไม่มีสิทธรรมรายชีวิตคนอื่น
33:32แต่ผม ขี้ขลาดเกินกว่าจะยอมรับโทษตามกฎหมาย
33:40ผมจึงขอจดชีวิตตัวเอง
33:43ด้วยวิธีเดียวกับที่ผมใช้ค่าพวกเขา
33:46ขอให้ทุกท่าน โปรดให้อภัย
33:53ใครจะไปคิดวะ ว่าหมอค่าคนไข้
33:56ผมตรวจสอบแล้วครับ
33:59เมลวันนี้ถูกส่งมาจากบัญชี
34:02ของพออออสมสักจริงๆครับ
34:04จากเครื่องที่แกทิ้งไว้ในรถ
34:06ซึ่งถ้าดูจากเวลาแล้ว
34:08พอแกส่งอีเมลเฉบับนี้เสร็จ
34:11ก็น่าจะค่าตัวตายเลย
34:15สืบมาตั้งนาน บทจะจบ
34:18ก็จบง่ายๆ โอเค ลิเกเลิก
34:21ว่าไงนะครับ
34:23จะยังไง คนร้ายสรรภาพ
34:26ทุกอย่างมันก็สมเหตุสมผล
34:28ก็บิน ทำสำนวน ปิดคาดีดได้เลย
34:32ครับ
34:34คันใต้ מא� ก็ pandemia
34:37เพิ่งใจตหใสันสักจริงสอง
34:43จากเง religions
34:44ไม่mani��라กี่สักบาท
34:49ขetimeมาQué estว่า
34:51อย้างล้เทล
34:57พูดหมอ
35:12ตำรวจเขาสรุปว่างนั้นเหรอค่ะ
35:15ตำรวจเขายังไม่สรุปเหรอครับ
35:17แต่ทางพยาบาลเม้ากันชำเลยครับ
35:19สรุปแบบนั้นก็ม่ว่าแล้ว
35:24สวัสดีนะครับทุกท่าน
35:42ขอขอบคุณนะครับ
35:44ที่ทุกท่านมาในวันนี้
35:46เดี๋ยวผมจะขออ่านถแหลงการก่อน
35:48แล้วค่อยเปิดคำถามให้ทุกท่านได้ถาม
35:50ดีอยู่ได้ส่วนสายไป
36:05ผหายไม่ใหญ่ bijvoorbeeld
36:09ทุกท่านมาในราวนศพยาดิเศรค
36:12สจริง composator
36:16ได้ทะแหลกข่าวความพื้บหน้าชดีดังกล้าวค่ะ
36:19ทางเจ้าเจ้าที่สำรวจ ได้นำกำลังจับภูมิ
36:22แต่ในแพทย์สมสัก ได้ทำการหลบนี้
36:25แล้วทำการผัดตะนิดเมื่อบางกลำ
36:28หรือข้าตัวตาย ด้วยการฉีดสารพิศ
36:31เสียชีวิต
36:32ไปก่อนที่เจ้าที่สำรวจจะไปพบสบ
36:35ในตอนเช้าวันรุ่มขึ้น
36:40บ้อง
36:40เป็นอะไรเนี่ย จะเย็นเย็นดิ
36:42ชีวิตมันไม่ง่ายไม่หน่อยหรอ
36:45ก็ให้มันง่ายบางก็ได้
36:47นี่ก็ไม่มีใครตายแล้วนี่
36:50โจบเฮอพวกรอง
36:52กะดีอื่นก็เยอะต้องแย้
37:03ไปแรงจริงๆ
37:05ใครจะเชื่อกันล่ะครับ
37:07ว่าหมอคนที่ดูแลผู้ป่วย
37:09สำกลายเป็นคนที่
37:39หมอ หมอเป็นอะไรคะ
37:45จดหมายในข่าวนั่นของปลอม พี่เขารู้
38:10แล้วยังไงคะ
38:13ผมเชื่อว่า คนที่เขียนจดหมายนั่น คือคนที่ค่าพ.อร์
38:21แล้วผมก็ค่อนข้างมั่นใจด้วยว่า เขาคือคนที่ค่าไหนนิพรกองคำ
38:26หมอ ต้องรวจปิดคดีไปแล้ว แล้วหมอก็รอดตัวแล้วค่ะ
38:36หมอจะทำตัวให้มีพิรุษทำไม
38:39- เดี๋ยวด หมอคะ คนคนนั้นเขาข้าพออ.สมสักก็จริง แต่เขาเป็นคนช่วยหมอ
38:53จากนี่ไฟเนี่ยหมอจะทำอะไรก็สะดวกขึ้น ความสัมพันธ์ของหมอกับผู้กรองวะสัน ก็จะไม่มีฟัญหาอะไรนะคะ
39:06- เดี๋ยวด หมอคะ หมอต้องเชื่อพี่ ยาวตำรวบมายุ่งกับเรื่องนี้
39:36- ไม่ไหว!
39:51คิดว่า ใครขโม่พ่อจะเซ้มขอ告รายไป
40:07ผมรู้ว่า ใครเป็นข้าตกต
40:21หมวน ผมแน่ใจ
40:24วันนั้นที่เผอออบอกผมเนื้อฆาตกร ท่านไม่ได้พูดถึงตัวเองท่านแน่
40:28นี่ ผู้กอง พี่ก็ทำตามที่นายสั่ง
40:32คือถ้าผู้กองไม่จบ กองก็ต้องออกไปเรียวขวา
40:36แล้วก็ขึ้นไปชั้น 2 ไปคุยเองแหละ
40:38ได้
40:39เออ
40:41พูดมันกำไม่โกฎแย่หรอหมวน
40:45ไม่โกฎหรอก
40:47เพราะไม่อยู่
40:49แกเป็นยาลงเรียนลูกมากมันเนี่ย
40:52มาวีนี่เลยนะ
40:54ได้คุยมั้ย
41:19เตอร์
41:21เตอร์
41:22การที่สุดท้ายสิ
41:52ที่สุดที่สุดที่สุดที่สุด
42:22ก็ค่อยลังด้วย
42:25eszิน
42:28ฮิมทร์
42:29พวกมัน
42:36ก็ค่อยทุนแล้ว
42:38สวัสดชาติ
42:40number
42:41กัน
42:43ค่อยสวัสดชาติ
42:48ซัล
42:48ทิว
42:57หมอ
43:06หมอปันทำอะไรที่นี่?
43:10ถ้าผมบอก
43:11ทิวจะชื่อผมไหม?
43:18ลองพูดมา
43:22กันนั้น
43:34ตอนที่ผมสรพอยู่
43:36ผมว่าผมได้ยินเสียงคน
43:40ผมจับความไม่ได้
43:44เพราะตอนนั้นมื้นหัวมาก
43:45แต่ที่แน่ ๆ
43:46มีคนอีกคนนึงเข้ามาที่หลังผม
43:51ผมว่าคน ๆ онนัน
43:53คือคนที่พาเพอออกไป
43:56แต่ภาพจากก้องพодуจอร์ปิด
43:57มันมีแค่รวงของหมอขาดเดียวเท่านั้น
44:00ที่เข้ามาที่นี้ในเวลานั้น
44:01นึงก็เปลี่ยนไปได้ว่า
44:08คน influences κά่ง undertaken
44:15ก็เป็นไปได้
44:20ที่ผมกลับมาที่เนี่ย
44:23ผมอยากรู้ว่าเขาเป็นใคร
44:28เลยมาลองดูเพื่อมีหลักฐานตกรนอยู่
44:31โอเค
44:35หมอตามผมมา
44:45คุณน่าจะเข้าห้องน้ำ
45:04แล้วลงหมดสติอยู่ในห้องน้ำนี้ถูกไหม
45:07เพราะมันใกล้สุด
45:15ผมให้เจ้าหน้าที่ตรودลายเนื้วมือแ фeshงหมดร芽
45:19ไม่มี
45:21นอกจากพออ่อสมสักแล้ว
45:23ไม่มีใครใช้ห้องน้ำนี้ทั้งนั้น
45:25JI
45:28นี่คุณกำลังจะบอกว่า คุณไม่เชื่อผมมาตั้งแต่แรกกันเหรอ
45:33อยากแกล้งโมโห
45:35ทางนี้คุณใช้มุงนี้ก็ผมไม่ได้
45:39ผมแค่ไม่เชื่อ ว่าพอออสมสักค่าตัวตาย
45:45แล้วผมว่าคิดเป็นคุณ ว่าจะมีบางคนเข้ามา ถ้าพออออสมสักออกไปจากที่นี่
45:50ว่าผมคิดไปอีก ว่าการได้คุณเรื่องหรอม มันอาจจะมีใครบางคนทำให้พื้นเรื่องก็ได้
45:59ผมคิดสมมุติถาอะไรต่ออะไรเยอะยะไปหมด แต่มีสิ่งหนึ่งที่ผมไม่เคยคิด
46:05ผมไม่คิดว่าหมอจะปกของผม
46:20ทีเวอร์
46:38ที่ว่า คุณต้องเชื่อผมนะ
46:52พอออบไม่มีทางค่าตัวตายหรอก
46:54ผมกับพอออบทรงสัตว์ เราเป็นคนรักกันครับ
46:57ผมไม่คิดว่าเขาจะทำแบบนึงจริง
46:59ผมได้ยินเสียงพอออบ เรียกชื่อคน
47:02เป็นเป็นไม่ได้
47:04ปีออน พี่เชื่อเรื่องบับกับไหม
47:08ถ้าย้อนเวลาจบไปได้ พี่ก็จะทำเหมือนเดิมค่ะ
47:12คนคนนั้นน่าจะเป็นคนที่ค่าพอออออ
47:14คราวนี้เขาความจริงเลย
47:16ไม่มีอะไรจริงแต่วันนี้แล้ว
47:18มีให้ที่แฟคลาง
47:20มาใกล้
47:22แผ่นหนังสิครา
47:24สุยงามแหกว่างไม่ใจ
47:26แต่ màyพลังมองดัง
47:28มีอยกรู้ลึกลงไป
47:32เป็นฉันไม่
47:34พอใจ
47:36กลับยิงไม่เข้าใจ
47:38เหมือนได้
47:40ดินดันที่แสงใกล
47:42ลึกถึงแลลึกลับกันเข้าไป
47:46มองทั้งไรไม่อยากเดินรู้
47:50หากลักใครสักของจำหมดใจ
47:54เธอรักที่ลุ่นหลอก คงจะทั้งหัวใจ
47:57ก่อนก็เธอและชื่อจะหมดใจ
48:01ฉันคือ
48:07รักได้มีอยู่จริงใช่ไหม
48:11ฉันจะว่าเป็นจริงไหม
48:16ฉันคือจะเป็นภาพวันต่า
48:19เท่าวันนี้มันไม่ใช่ฟัง
48:22นี่มันคือเรื่องจริงใช่ไหม
48:26มีอะไรที่สวนด์ใน ๆ
48:31มันว่า พวกเราที่เป็นไป
48:34คงไม่ใช่แค่เพียงในตาย
48:37ฉันลงหวนใหมันเป็นจริง
48:46เจ้า
Be the first to comment