- 2 days ago
Category
📺
TVTranscript
00:00รายการต่อไปนี้เป็นรายการทั่วไป
00:03สามารถรับชมได้ทุกวัย
00:05ชีวิตของกับผม
00:19จบสิ้นพังทะลายก็พ่อพ่อคนเดียวเลย
00:21อย่ามาโทษกัน
00:23รับตัดตินใจเดินทางนี้แล้ว
00:25เกิดอะไรขึ้น
00:27ก็ต้องยอมรับคนของมันที่ไว้
00:30พ่อของพูดได้
00:34ก็พ่อมันหายใกล้ฝัน
00:36กลับผมยังมีเวลาเหลืออีกกันมาก
00:38ท่านที่ยังได้ไปเซวออีกสุข
00:40ก็พ่อพ่อคนเดียว
00:42ไม่เม้น ไม่รู้ว่าก็ตายโย
00:45ก็ต้องต้องอยู่หรอว่า
00:48เฮ้อดีกว่า มึง
00:50ไป
00:53ไหน
00:55เจ้าไป
00:57พ่อ
01:01พ่อ
01:03พ่อ
01:05พ่อเป็นไรพ่อ
01:07พ่อ
01:09พ่อ
01:11พ่อจะเป็นอะไรไม่รู้
01:13เจ้าพ่อจะด้วย
01:15ท่อ
01:16โอ้
01:17เจ้ายมีอะไร
01:18โอ้
01:19ดัน
01:21พ่อ
01:22พ่อเมะ ใจยังญ่าขอรับ
01:23พ่อ
01:24พ่อเมะ
01:26พ่อเมะ พ่อเมะ
01:28พ่อเมะ
01:30ไอ้ ไอ้ ไอ้
02:00พี่หาร
02:18ไงข้าม
02:19พี่หาร
02:20ไงข้าม
02:30ออกมาควยกันดีๆ ให้เธอ
02:34สันคน สังถานออกไปก่อน
02:37อย่าบีบให้ใช้ต้องใช้แม่ตาย
02:41นายขามน่าจะกำลังทำอะไรอยู่แน่ๆ
02:43เราระวังตัวให้ดีๆ นะ
02:45เธอค่ะ
02:50นายขาม
02:53ตอนนี้ลุ่งหยุดกำลังรอยาทอนพิชธ์อยู่
02:56ลุ่งหยุดกำลัง üB
02:58- เอายาทอนพิชธ์ ให้ฉันเถอะ
03:01ไอ้คุณเอง
03:03ยาทอนพิชธ์อยู่นี่
03:07สังถานออกไป
03:08ไม่งั้นก็เคียงทิ้งจริงด้วย
03:11พี่ขาม
03:13คนเราทุกคนทำผิดผ้ากันได้
03:15ฉันไม่ว่าอะไรพี่หลอกที่พี่ทำไรพ่อ
03:18ขอยาทอนพิชด์ให้ฉันเถอะนะ
03:21อย่าเข้ามา
03:22ใจเย็นในขาม
03:23ติ้นไน้ขัม คอยค่อยคุยกันดี... ๆก็ได้
03:27อย่าเข้ามา อย่าคิดว่ากูไม่กล้ sensibleเคี้ยกนะ
03:30กูฉันไม่ได้หรอก ฉันไม่เชื่อว่าร่vidก็งควดแย่ทิ้ง
03:44แม้甘คำดวง คำดวง เจ้าอย่าทำอะไร
03:48พี่ขาม รีบจับฉันเป็นตัวประกัน
03:51เจ้าว่ายไง
03:53พี่ก็รู้
03:54ว่าคุณพี่ชอบฉัน
03:56ถ้าพี่จับฉันไม่ตัftца подход vocês
03:57เขามีกล้าทำอะไรพี่หรอก
04:01คำดวง
04:03ทำไมเจ้าอย่างช่วยพี่
04:05ฉันเพิ่งหลูเลยใจตัวเอง
04:08ว่าลึกๆแล้วฉันชอบพี่
04:10ชอบมันตั้งแต่เด็ก
04:12ฉันโทนเห็นพี่ตายต่อหน้าฉันไม่ได้
04:16คำดวง
04:18และคำดวงเราทำอะไร
04:20ก็รอบมาเธอ ฉันจัดการเอง
04:24พี่ขาม รีบพาฉันออกไปจากที่นี่ เดี๋ยวนี้เลย
04:30ไม่คำถวง เปิดทาง
04:33ไม่งั้นกับดวงตาย
04:35กูบอกให้เปิดทาง
04:40เปิดทาง
04:50รอยตรงนี้
04:56ขอรับ
05:02อายอด
05:15ผมมีโรงหายใจอีกแล้ว
05:17อายอด
05:20แข็งใจนะ
05:21ท่านขนก็คำดวงล่ะ
05:23กำลังเอายาถอนพิดมาให้อายด้วย
05:26อดทนเลยด้วย
05:35แถวนี้คนพวกพลาน
05:36พวกรหารน่าจะหาตัวเราลำบากแล้วล่ะจ้ะ
05:44คำดวง
05:45ถ้าไม่เจ้าอยู่ช่วยพี่
05:48ทางทางที่พี่ทำไม่ดีกับครู
05:55ฉันเข้าตายพี่ขาม
05:56ฉันไม่กโกษพี่เลยสักนิด
05:59พี่แครนพ่อ
06:00ที่จะให้ของศัครศิทธิทธิทธิ options
06:01แต่ไม่ย้อมให้พี่คือพี่ที่เป็นศิทธิทธิทธิ scientvos
06:03แต่ไม่ยอมให้พี่ที่เป็นสิทธิ์
06:06เป็นฉัน
06:07ฉันก็รู้สึกเหมือนพี่จ้ะ
06:12ที่พี่ทำ
06:14ก็พ่อให้พี่แค้นใจครูมาก
06:20แต่ยังไงพ่อก็เป็นพ่อของฉัน
06:23พี่ให้อภัยพ่อเท่นนะจ๊ะ
06:25ก็ได้จ๊ะ
06:32พี่เห็นกับเจ้า
06:35ถ้าอย่างงั้นขอยาถอนพี่ที่พ่อฉันเถอะนะ
06:52ถึงขนาดนี้แล้ว
06:53พี่ยังไม่เชื่อใจฉันอีกเหรอ
07:05ขันดวก
07:06เจ้าหรอกพี่
07:07เฮ้
07:09เฮ้
07:10เฮ้
07:13พวกมึงอย่างได้ใช่ไหม
07:19พวกมึงดนกูหรอกเลยเฮ้
07:24ในข้าง
07:28ตอนนี้รุ่งหยวดกำนังรอยาถอนพิทย์อยู่
07:31เอายาถอนพิทย์ไหมให้ฉันเถอะ
07:33เธอ
07:48พ่ออบนี้ไม่ใช่อยาถอนพิทย์เฮ้ย
07:50เฮ้ย!
07:52ไป! ไป! เล็ก! เล็กไป!
07:55เล็ก! สวัยเรียกไง!
08:03พี่ขาม!
08:04พ่อฉันหลักพี่เหมือนลูก
08:06แต่พี่จะข้าพ่อฉัน
08:07แค่พอพ่อฉันจะให้ของขางคุณพี่อย่างนั้นเหรอ?
08:10ก็ใช่อย่างไร
08:12เล็กไหล ไอ้คุณเล็กก็ได้ไป
08:14แล้วยังจากพ่าอักที
08:17ย้อมแพ้เสรินนะครัม
08:19อันนี้ไปน่ายไม่ได้แล้ว
08:20แล้วบอกยาแก้พิษมาให้ฉัน
08:23ตัวยาถอดพิษ! มันอยู่ที่หวอกกู
08:26ожい! เปิดทาง แล้วกูถึงเจอบอก
08:30ฝัน 때เหรอ กูจะจับมือ
08:33แล้วมังครับให้มึงบอกยาถอดพิษกู
08:35ถ้ามึงไม่บอก คูจะถอลมานตรกวนมึงจะตาย
08:41ใ namoclana affitt
08:43มึงบีบให้กูทำแบบนี้เอง
08:46- ทำไมดึงไปอยู่ที่มัน?
08:53- พี่ขโมทของพ่อมาเหรอ?
08:56- ใช่! แล้วกำลังจะใช้ค่าพวกมึง
09:01- แล้วก็ให้ชาวบ้าททุกคนในตีนี้ด้วย!
09:03- อย่าหน้าไงขาม! ชาวบ้าทมารู้เลือกอะไรด้วย?
09:08- หยุดเถอะพี่ขาม!
09:10- ขอพี่ขาม!
09:24- คุณพี่ลงมาทุกคน!
09:40- เฮ้ย!
09:44- อะไรวะ?
09:46- ทำไมดึงเป็นอย่างนี้?
09:48- เป็นยังไงล่ะ?
09:50- พี่ไม่เคยจัดจำคำสอนพ่อ?
09:52- พี่ขี้เกียตไม่เคยฝึกฝนวิชาอาคม
09:55- มันก็ได้แค่นี้ล่ะ
09:57- ขึ้นจกกับอาคมนั้นเหรอ?
10:01- วางมิทย์สะ มุ่งแพ้แล้ว
10:04- กูยังไม่แพ้!
10:06- ถ้าเข้ามากูจะค่าตัวตาย
10:10- ตายไปพร้อมกันยาตวนพิสไอแก่นั่นแหละ?
10:12- พี่ขาม!
10:14- บอกยาตวนพิสมารถนะพี่!
10:16- พ่อฉันนี้กับพี่มาตลอดนะ!
10:18- คุณจะบอกก็ต่อเมื่อปล่อยกูไป
10:21- มึงไม่กล้าหรือ..
10:24- อยากจะค่อยคุณพี่!
10:26- ถ้าพี่ขามตาย
10:28- พ่อน้องก็จะตายไปด้วย
10:30คำดวง คำดวง
10:34ก็ตามพอเจ้า คือถ้าอยู่ได้อย่างบ้าโดน
10:37ไอ้แก่ ใครตายแล้วสินะ
10:44เวลาเหลือน้อยลงทุกที่
10:46ก็ว่าไง จะปล่อยกูไปได้ดียัง
10:55กูปล่อยมันก็ได้
11:00แต่มึงต้องทำตามเงินไขที่กูบอก
11:04เงินไขอะไรว่ามา
11:10เข้าใจเงินไขดีแล้วนะ
11:13สูตรยาทรพิษมีตัวยาอย่าอยู่ 5 ตัว
11:16กูจะขีมาออกไป แล้วบอกชื่อยาทีระตัว
11:20ก่อนถึงทงแดง กูต้องบอกชื่อยาให้ครบ
11:24แล้วจะคืนจากพระอักคีให้
11:26ระยะทงแดงเป็นระยะที่ฉันยิงไม่พลาดแน่
11:29ถ้าไหนขามทำผิดเงื่อนไขเลยทงแดงไป
11:32ฉันก็ไม่มีทางเลือก
11:34นอกจะกินกับบ้าน
11:39ถ้าพี่ขาบไม่ยอมบอกสูญญาติห่อนพิด
11:41ฉันสาบาลเลยว่าฉันจะไม่มีวันให้อภัยพรรย์พี่
11:46เฝ้านะ พ่อย่านอายุตทนทนว่าได้
11:54เริ่มได้
11:57เฮ้ย
11:59เช待って
12:04foreigner
12:07Alexander
12:08เก่ศอมพรุ่น
12:13ส่วนทรี fathers
12:14เช 65
12:16เชื่อ
12:17เยอะหว難ส้างศัง
12:18ส่วนที่สามาจ
12:24เชื่อ
12:26เชื่อ
12:28โทษนิสิ!
12:29เดี๋ยว!
12:37คุณพี่ยังยิงพี่ข่าบทุกครับ
12:41เดี๋ยวน้องเจ้าไปตามพี่ข่าบพี่ร้ายทุกครับ
12:54ทรงจากพระอักธีมา
12:58กูไม่ให้
13:03จิง!
13:28ต้องมันดี!
13:31หัว!
13:34ปลอด!
13:36ปลอด!
13:37ปลอด!
13:41ปลอด!
13:44ปลอด!
13:47ปลอด!
13:50ปลอด!
13:52- ตามลูกเล็กไป ขอรับ ขอรับ
14:06เฮ้ย
14:12พี่ขาม พี่ขาม พี่ขามอย่าเป็นอะไรไหมนะ
14:17คำดวก พี่ของไม่รอดแล้ว
14:23พี่เดินทางผิด ครูเคยเตินพี่ แต่พี่มันโง่
14:36ดูกว่าตัวเองฉันละ สมควรแล้วละ
14:42พี่ขาม แต่พี่ขามบอกชื่อ ยาท่อนผิดอีกสองตัวไหมให้ฉันเถอะจ๊ะ
14:50อย่าให้พ่อฉันลงตายเลยนะ
14:52พี่ผ่านมากรู้ดีกับพี่เหมือนพ่อ
14:58นั้นพี่ก็ทำให้พ่อเป็นครั้งสุดท้ายนะ นะพี่ขามฉันขอล้อง
15:04พี่ขามฉันขอล้อง
15:08ฟังพี่ดีๆ
15:11จ๊ะพี่
15:14ในเมื่อครูเห็นคุณเองดีกว่าพี่
15:24ก็ให้มันช่วยครูเองก็แล้วกัน
15:29พี่ขาม พี่ขาม พี่ขาม
15:33พี่ขนะพี่ข้าม พี่ข้าม พี่ข้า ยังมาไรไปพี่
15:38พี่
15:40พี่
15:49พี่ข่าม
15:53บักข้าม
16:00คุณพี่
16:00คุณพี่สั่งยิงพี่ขาบทำไม
16:03ฉันไม่มีทางเลือก
16:07น้ายขามกำลังจะหนี
16:08แต่น้องยังได้ชื่ออย่าไม่ครบเลย
16:12เราพี่ขาบก็ไปเดี๋ยวที่จะช่วยพ่อได้
16:15ฉันรู้
16:19ถ้าคุณพี่รู้
16:21แล้วคุณพี่จะสั่งตาหารให้ยิงเขาทำไม
16:30คุณพี่ใจหลาย
16:35ใจหลายใจดำ เอามาเหตุที่สุด
16:56หิง
17:00ส่งจากพะอาคีคืนมาเธอขูดนะ
17:08ฝันไม่ใช่นั้นพี่
17:10ข้าบเป็นครูเจ้า
17:23เจ้าจะเลของคุณข้างกันเหรอ
17:25ถ้าไม่เคยเห็นฉันเป็นสิ
17:27ท่านฝึกฉันไว้เหมือนกับหมา
17:29ไม่ค่อยไปทําหลายคนอื่น
17:31ฝัน
17:34อด
17:37กับ
17:38สака
17:41อะ
17:45ฝัน
17:48อ๊
17:59- เอาจากพระอักทีคืนมา
18:03- มันพี่เธอ!
18:29- พอเป็นสังไหร่นะ อายอย
18:45- อย่ามีร่มหายใจอยู่ แต่อ่อนลงเรื่อยๆ คงอยู่ได้ว่าโดน
18:52- ในขามบอกตัวยาเรามาสามตัว หมอย้อยพอจะเดาวทางได้ไหมว่าอีกสองตัวมันคืออะไร?
19:04- คอยเดาวบอมแมนดอก มันมีตัวยาที่เข้ากันได้เป็นล่อยเป็นพันธ์
19:08- ถ้าคุณพี่ไม่สั่งค้าพี่ขาม เราก็คงจะรู้ตัวยาทั้งหมดแล้ว
19:14- ฉันยอมรับผิด แต่เราไม่ควรมาทะลอกกันเรื่องนี้ตอนนี้
19:20- เราควรหาทางช่วงย sumsกก่อน
19:27- อันที่จริง ต้องให้ประขามันบอกตัวยาคบ ก็วง่ายเลย
19:32- ที่สิหาตัวยาท่าน และที่สำคัญต้อง เสรย์เวลาป務งยาอีก
19:37- ที่บ้างฉันมีตัวยาอยู่หลายตัว เพรlauseอยอมติ ดูหมดเลี้ยง bringen ว่ามีอะไรพอใช้ได้บ้าง
19:42- คุณพาสอยเอาไม้เบิงボทั้งแล้ว จะใส่แบ spelled áลายเลย
19:45ลองคิดดี ๆ อาจจะมีตัวยาดี ๆ ที่เรายังไม่ได้หลอง
19:52ท่านคุณพูดถูก
19:55ตอนนี้ฉันไม่ควรเสียเวลาเธอแล้วกับท่าน
19:58ฉันจะอยู่เคียงข้างพ่อ
20:02จนกว่า
20:05แล้วหลังจากนั้น
20:11ฉันก็จะ...
20:13ทำไม
20:14ทำไม
20:19ล่อนจะข้าฉันแน่น่ะ
20:27ไม่ต้องกลัวเหรอ
20:31ฉันลับไปชอบการกระทันของฉันเสมอ
20:44มันขอบคุณ
20:47ค่ะ
20:49ทำไม
20:50ค่ะ
20:51ขอบคุณครับ
21:21คุณพระสมิ่งให้หมู่บุญชัยเป็นเรียกกับผมมา
21:35มีเรื่องอะไรหรอกเขารับ
21:36จากพระอาคี
21:44พระอยู่ที่นี่ได้ยังไง
21:48แม่ผิงจัดการในนกเล็กได้
21:50แล้วนำจัดพระอาคีกลับมาได้
21:53นี่แล้วเหรอ
21:57อาวุธมาหาปันไล่
21:59ใช่ขอรับ
22:01ใช่ขอรับ
22:04ก็ผมเห็นนายขามเสกจากนี้
22:06แต่ว่าดูเหมือนว่าจะเป็นอาวุธที่ดูไม่รุนแรงอะไรนะขอรับ
22:10นายขามไม่มีพลังอะไร
22:13ถ้าหมูบุญชัยเห็นลุ่งโดดใช้
22:15หมูบุญชัยจะตะลึงจนกุ้นไม่ออกเลยล่ะ
22:20แล้วยิ่งไงโจนสีชายขึ้นชื่อว่าจอมขำังเวร
22:24ถ้าจัดพระอาคีไปอยู่ในมือมัน
22:28อันุภาพของมันก็จะยิ่งร้ายแหละ
22:40เจ้าทำได้ดีมากแม่พิง
22:42ที่นำจากพระอาคีกันมาได้
22:47แต่ถ้านกเล็งไม่โดนอิ่งจนได้รับบาทเจ็บ
22:50ฉันก็หกสู้กับความไม่ได้หรอกเจ้าค่ะ
22:53แล้วถ้ามเรามีใครใช้จัดพระอาคีเป็นอีกไหม
22:58ก็คงจะมีแต่ลุงหยวดขอรับ
23:00แต่ตอนนี้อาการสุดหนักมาก
23:02ถ้าการดีขึ้น
23:04เราจะคืนจากนี้ให้กับลุงหยวด
23:07แต่ถ้าโชคล้าย
23:09ลุงหยวดเสียชีวิต
23:11ก็แล้วผมอยากทำลายจากนี้ขอรับ
23:15ได้ตกลงตามนะ
23:17ระหว่างที่รอดูอาการนายยุต
23:19มูเก็บรักษาไว้ให้ดี
23:21เอาไว้ที่ที่เป็นความรับ
23:23ขอรับ
23:25ระหว่างที่รอดูอาการนายยุต
23:27มูเก็บรักษาไว้ให้ดี
23:29เอาไว้ที่ที่เป็นความรับ
23:33ขอรับ
23:41สมุลของโจนสีชาย
23:43ทั้งหมอดำ ทั้งนกเล็กตายแล้วทั้งครู่
23:45อีกอย่างเราก็มีจากพระอาคี
23:47ก็แต่ผมคิดว่าโจนสีชาย
23:49น่าจะถอยไปตั้งหลักอีกสับพัก
23:51หยือไหมก็เปลี่ยนใจ
23:53ไม่จมตีมืองทุ่งใ gambling
23:55ของเราครับ
23:57ต่อให้พวกมันบุกมา
23:59เราก็มีปืนฟลังมากพอ
24:01ที่จะจัดการมันได้
24:03เราควรใช้โอกาลนี้จัดการมันให้ค่าซื่ Chillet
24:05ดีมั้ย
24:07คุณพระสมныеงน่าจะรองปรึกweek�า
24:17แ Kap Aug
24:19sideways
24:21คุณความว่าควรösกแฮนหายหน่อย скорее
24:26คุณพระจบมิงลองไปถามคุณพระโยง
24:28หรือไม่ก็ถามคุณพ่อของกรับผมดูเขว Linian
24:34คุณเอ็ก
24:36quiz someone
24:36กรับผมมีเรื่องสัมคันที่ต้องไปจัดการ
24:45นั้นผมขอถือกัดนี้
24:47กราบล่าขอรับ
24:51กราบล่า
25:07กราบล่า
25:17กราบล่า
25:47กราบล่า
25:57เธอไม่รอ ไม่รอตอนเช้า แล้วค่อยออกเดินทาง
26:18ฉันเกลียดคนที่นึง เกลียดบ้านเมืองนี้
26:23อยากจะไปจากที่นี้เร็วที่สุด
26:27พ่อของเจ้าออกไวผ่านประตูเหมืองให้แล้ว
26:37ฉันเสียใจกับเรื่องที่เกิดขึ้น
26:41ฉันเสียใจจริงๆไหมคำดวง
26:51ฉันอยากให้เจ้าจำออกไว้ให้ดิ
26:57กว่าเธอเป็นคนค้าพ่อฉัน
27:00ฉันจะไม่ลืม
27:04ว่าฉันค้าพ่อเหรอ
27:06ฉันไม่ลืมสีหน้าของมันนะตอนนี้
27:13ฉันจะจำไปตลอดชีวิต
27:21ฉันจะจำไปตลอดชีวิต
27:23ฉันจะได้ขอเช้า
27:25ฉันลืมสans
27:29ฉันจะจำไปตัวจะมาสุด
27:31ฉันเก่งเต้า
27:37ฉันต้องรอดสิ
27:47กราบเท้าคุณพ่อ
28:16สิ่งที่กราบผมกำลังทำนี้กราบผมคิดดีแล้ว
28:40แม่ผิง แม่คำดวงเกิดอะไรขึ้น
28:46พ่อฉันเสียแล้ว
28:56ฉันกับอาย้อยกำลังพาพ่อกับบ้าน
28:59ฉันเสียใจด้วยนะ แม่คำดวง
29:07เราท่านขุนเป็นอย่างไรบ้าง
29:11ทำไมถามอย่างนั้น
29:13ฉันได้รับคำทังแต่คุณพระสมิง
29:17ให้มาดูท่านขุน
29:19คุณพระสมิงสังหอนใจ
29:21ว่าท่านขุนคิดจะทำอะไรบางอย่าง
29:24อาจจะค่าตัวตายพระรู้สึกผิดกับแม่คำดวง
29:34ทำไมคุณพระสมิงคิดแบบนั้น
29:36คุณพระสมิงบอกว่าท่านคุณพูดให้คิดแบบนั้น
29:40ค่อยกว่าเป็นวัย dalamได้คำดวง
29:42ท่านขุนพูดสึกผิดกับเจ้า
29:45ที่สั่ง只ิ้งไป
29:47ระความหัวบอกหรือโตยาแก้พิดให้พอเจ้า
29:49จะหรือว่า
29:50พอเจ้าส ammunitionเสียอื่อนไว้ก่อนตาย
29:53เจ้า Zakanna
30:04กมอย่างไทยก่อง
30:05ข้าได้ให้ข้า
30:09ปรับสันดาลยังว่า
30:12ถ้ามันดีไปได้
30:14มันต้องเอาจักพระอาคีไปขายให้ไอ้โจนสิ่งชาย
30:21และเมื่อนั้น
30:23เมืองทุกใหญ่
30:25จะถึงคราวิบัตร
30:28เพราะวิตของจักพระอาคี
30:32ข้าให้ข้า
30:34ข้าให้ข้า
30:38ค่อยว่าท่านขุ้นตัดถึงใจยิงบักขาม
30:41ค่อยคิดว่าท่านขุ้นก็คิดคือกันกะพ่อเจ้า
30:53ก็ผมขอกราบลาสิ่งศักษิต
30:55ที่คุมของเมืองทุ่งใหญ่มาทั้งแต่บันพระบุรติ
30:59ได้ปลด
31:00ช่วยคุมของเมืองทุ่งใหญ่ให้อยู่รอดปอดภัยเท่า
31:04ไปด้วยเธอ
31:06ท่านขุ้น
31:08ท่านขุ้น
31:10ท่านขุ้น
31:12รับมาทำไม
31:14จะมาดูให้แน่ใจสินะ
31:16ว่าฉันจะรับผิดชาบชีวิตรุงหยุดอย่างไร
31:18ใช่ไหม
31:20ท่านขุ้นคิดจะทำอะไร
31:22ท่านขุ้นตายไปพ่อเซ็นก็ไม่ฝื้นอยู่ดี
31:24ฉันไม่อยากให้ท่านขุ้นตายไปอย่างไรประโยชน์
31:26ไม่ต้องสดใช้ชีวิตอะไรพ่อฉันแล้ว
31:28เก็บลมหายใจไว้ทำประโยชน์ให้บ้านเมืองเธอ
31:30หล่อนเข้าใจผิดแล้วแม่คำดวง
31:32ฉันไม่เคยคิดจะข้าตัวตายอะไรเลย
31:34ท่านขุ้นตายไปพ่อเซ็นก็ไม่เป็นจาก Nazis
31:36แบบท่านขุ้นตายไปอย่างไรประโยชน์
31:38ไม่ต้องสดใช้ชีวิตอะไรพ่อฉันแล้ว
31:41เก็บลมหายใจไว้ทำประโยชน์ให้บ้านเมืองเธอ
31:45หล่อนเข้าใจผิดแล้วแม่คำดวง
31:47ฉันไม่เคยคิดจะข้าตัวppoตายอะไรเลย
32:05แล้วจดหมายนี่หรอ?
32:08ฉันจะไปสืบเรื่องโจนสีชาย
32:10ไปแบบเงียงเมียบโดยที่ไม่ให้ใครรู้
32:12จดหมายนี่ฉันก็เขียนไว้ให้คุณพ่อ
32:14เผื่อฉันพลาดท่ามัน
32:16แล้วไม่มีโอกาสได้กลับมา
32:18ก็แค่นั้นเอง
32:23ไม่ได้ค่าตัวตายแน่นะ
32:25ทำไม?
32:27ปร่อนเป็นห่วงฉันก็นั่นนั้นเลยหรอ?
32:32ก็...
32:34เอ่อ...
32:36ปร่อนเป็นห่วงฉัน
32:38หรือรับฉันกันแน่
32:48มันก็คือกันนั้นแหละ
32:54มันก็ดีละ
32:57มันก็แปลว่าเราใจตรงกัน
33:04เกิดอะไรขึ้นเจ้าค่ะ
33:20มีเรื่องไหร้แรงเกิดขึ้นที่กลงเมือง
33:22คำดวง คำดวง
33:24มีอยากอย่อย
33:26คุณพระสมิง
33:28นี่มันเกิดอะไรขึ้นขอรับ
33:30คำดวง คำดวง
33:32มีอยากอย่อย
33:34มีพระสมิง
33:36คำดวง
33:38คำดวง
34:04ช่วยฉันด้วย
34:06ช่วยฉันด้วย
34:07ขั้งพระเมก
34:09ช่วยฉันด้วย
34:10คุณพระเมกเป็นอะไร
34:12คุณพระเมตกออกهاไปจากคุณเนี่ย
34:28นุسمazon играๆไหน
34:34- เดี๋ยวต้องว่างอ่ะ!
34:46กระผมขอพระทานโทษคุณพระสมิ่งนะครับ
34:51กระผมกอบความผิดร้ายอะไรอย่างนี้นะ
34:56ไม่สามารถรักษาจากพระอาคียไว้ได้
35:02ไม่เป็นไรมุกมัน มันไม่ใช่ความผิดโปรง
35:07กระผมประมาติมุกมันเกินไป
35:11หมารอบกัน มันระวังย่างอยู่นะ
35:16คุณพระสมิ่ง สร้างจับสองพ่อลูกแล้วใช่ไหมครับ
35:20ใช่ ฉันตั่งห้ามเปิดประตูเมืองเด็ดขาด
35:24ไม่ว่าก็เลยนี้ได้ๆ
35:26แต่สองพ่อลูกเป็นขุนนางชั้นสูง
35:32รู้ว่าเมืองทุ่งใหญ่มีทางเขาออกเมืองหลายทาง
35:35ป่านนี้คงหนีไปไกลแล้วครับ
35:38ตอนนี้สถานการทางเราตกเป็นลองพวกมันล่ะ
35:42กระผมก็คิดเหมือนคุณพระสมิ่ง
35:44สองพ่อลูกนั่น คงเอาจับพระอาคียไปต่อลองกับพวกจนสีชาย
35:49แล้วเราจะยังยังกันดีคุณเอง
35:51ถ้ากุเราไม่ผิด
36:05มึงคงจะเปลี่ยนใจ
36:07ไม่ปลนเมืองทุ่งใหญ่แล้วใช่ไหม
36:09ปิดิศัพท์ของโจนสีชายเป็นที่เรื่องลือ
36:11เรื่องความเหลี่ยมโหดบ้าบิน
36:13มึงจะรีบถอยไปทำไม
36:15ที่มึงถอย
36:17เพราะมึงกลัวสิ่งนี้ใช่ไหม
36:19ถอยไปทำไม
36:25ที่มึงถอย
36:29เพราะมึงกลัวสิ่งนี้ใช่ไหม
36:31พร้อมีกัน
36:40พร้อมีกัน
36:43ที่มันlama apologize
36:47ขอเลขอเลขหรือดนี้
37:01แน่ แน่ โน้ mon แน่ แน่ ไง
37:07numericalศันไง ไง พวกมัน อาจแน่ นี่ ผู้สิ
37:19ข้างพวกมัน 할เกิด หรือนแน่ นuits วันนี้ อีกไม่ไบ้ ดูพลาด
37:25นัน ยิงใบภาพร้อม ชิตมรูนข่าวมัน ชีวรุ่มกันเกิด
37:31ไอ้โจนสีชาย มันพูกจดหมายกับทนูแล้วยิงเข้ามาในหมุน
37:45ถึงเจ้าเมืองทุ่งใหญ่ กู้โจนสีชายจะบุกเข้าตีเมืองของมึง
37:58ถ้ามึงยอมแพ้ขอIi wangอาวุธ เปิดประตูเมืองกูจะปล้นเพียงเกิ่งนึง และจะไม่ค่าใคร
38:07แต่หากมึงที่ต่ออสู้กูจะเผาเมืuli และค่าทุกคนให้สิ่มสัก
38:13โจนชั่ว
38:15ใครจะไปยอมให้มันกำหนดกาเกตนตามใจชอบอย่างนี้ กับผมไม่มียอม
38:20ว่าเรามีปืนฝรั่ง
38:22ต่อให้มันมีจักตระอาคี
38:24ก็ใช้ว่าเราจะสู้มันไม่ได้ครับ
38:25นิ
38:28ทุกคนเห็นไม่ได้ทางเดียวกัน
38:30งั้นเราจะสู้กับมัน
38:32แต่ใช้ว่าจุดหมายฉะบันนี้จะอะไรค่ะ
38:36มันเป็นหลักฐานอย่างดีที่ฉันจะส่งไปขอ
38:37ความช่วยเหลือจับหัวมืออี Laden
38:40กannt בחุรมว่าตอนนี้พวกโจน
38:42มันคงปิดร้อมเมืองเราไว้หมดแล้ว Gesetziding
38:44ฉันจะส่งไหมผิงไป
38:46มันคงไม่ยอมให้คนของเราเหล็ดรอดออกไปได้ง่ายๆ หรอกครับ
38:49แต่ฉันเชื่อว่าไม่ผิงทำได้
38:58สารจากคุณพรัสมิง
39:00รักษาการแทนเจ้าเมืองทุ่งใหญ่
39:01เช่าเมืองทุ่งใหญ่จงฟัง
39:03บัดนี้ yon s e chai
39:05ได้ยกกําลังมาไปชิดเมืองทุ่งใหญ่ของเราแล้ว
39:08ชั้นกับสหารจะสู้กับพวกมันที่ถึงที่สุด
39:15แต่ชั้นไม่อาจันย jest ได้
39:33โอ้!
39:34โอ้!
39:35โอ้!
39:36โอ้!
39:43มันก็ไง
39:44เฮีษุน
39:45รูปจนี้ไปแบบนี้ไม่ได้
39:47ลูกหอบอะไรไปเยอะแย้นักหนา
39:49แล้วแต่งตัวอย่างนี้ถ้าจนมันเห็นเข้า
39:51มันจะปล่อยแล้วรอดเหรอ
39:53แล้วลูกต้องทำยังไงเจ้าคะ
40:00เจ้าเป็นใคร
40:03ศาล้ Wen – ศาลิจ้า
40:07ศาลจากคุณพัสมิ่ง
40:09เมืองทุ่งใหashing
40:11สองถึงเจ้าเมืองจันเจ้าคะ
40:1511. โด deeply
40:21เรื่องสำหรวจด้วย
40:23จสีชายกำลังจะป้อนเมือง
40:25เราก็การกองกำลังจังเมืองจัน
40:27ไปช่วยที่เมืองทุ่งใหญ่
40:29แล้วเจ้าจะไปภาพท่านเจ้าเมืองไหม
40:32ไม่ ฉันต้องกลับไปช่วยที่นั่นก่อน
40:36ฉันจะรีย์อดสารเนี่ย ไปให้ท่านเจอเมืองเดี๋ยวนี้
40:53แม่ผิง
40:56มิตร์เชดวิก
40:57อดวิก
40:59เมื่อกี้ ผมได้ยินคนพอว่า
41:02สถานการณ์เมืองทุ่งใหญ่ susano
41:05ใช่
41:06พวกเจ้าเป็นอาหารกล่าของเมืองทุ่งใหญ่
41:11มีศักษีมากกว่าโจนป่า
41:13พวกเจ้ากลัวมันไม่
41:15ไม่กลัว
41:16ถ้ามันบุค with me
41:17เมืองเราได้
41:19มันจะค่าท่าเมืองของเจ้า
41:21มันจะย้ำยีเมือกับลูกสาวของเจ้า
41:24ซูนขะ Matte ของเจ้า
41:25พวกเจ้าจะเย�อมอย่างนั้นหรอ
41:29ข mur's nj
41:31จุดของบุก บ้านมือของเราด้วยชีวิต
41:35สู้ไทย
41:38สู้ไทย
41:47DID ให้มารวนเร็วốเก็บ
41:49province Nebraska ชาจุดจริงๆ
41:51โอ้ยช้าอยู่นั่งเนี่ย
41:52สบิยยยย le ritual
41:53ไว้
41:55โอ้aj
41:57นี่มึงด다면ยังไงขึ้งเมืองไปกี่ที่บ้านเนี่ย
42:00อีจวร
42:02เรียกกูอีจวร
42:03มึงรู้จากกูไง
42:04กูley อย่itsu
42:07น่าอีกตัว
42:08งานเหมือนกันนางฟ้า
42:09ไม่แต่งตัวสมตอดสกับปปเป็นขอทานเหมือนพวกมึงหรอก
42:12นี่
42:13ไปเลยๆ มาขวางท้ายที่列
42:15ไปๆๆ ไปเลย
42:16อย่าตัวแต่งตัวเข้า มื้อสกขับปก
42:19มา ไอ้ยิม คอย
42:22เอ่งไม่นักหนึ่ง อาจด้าน แล้วๆ แหละ เร็วๆ วัน มา
42:29แม่ผิง
42:33แม่ผิง แม่ผิง
42:37เจ้าเป็นไงบ้าง
42:39ฉันสงสักพฤธิ์เจ้าเมื่อกจันทับบุริงานะเจ้าคะ
42:44ท่านขุน สักเจอมีเตอร์ชัดวิค
42:47เขาบอกว่าจะส่งอาวินเกิดช่วยเจ้าค่ะ
42:53แม่ผิง ฉันขอบใจเจ้ามา เจ้าไปพักเนี่ย
42:58แม่ผิง แม่ผิง คงเหนื่อยจะเป็นลน ขอรับ
43:01เอาไปมา ขอรับ
43:08ให้แม่ผิงไปพักข้างไง
43:10เราเรียกหมอนหลวมมาตัว ๆ กัน
43:12ขอรับ
43:14เราจะได้ทั้งอาวุธของมิเตอร์ชัดวิค
43:17แล้วกำลังเมื่อเสริม แต่จะทันการไหมก็ไม่รู้
43:20ก็รับผมว่าถ้าเราสู้อย่างสุดกำลัง
43:22ทับเมืองจันกับอาวุธของมิเตอร์ชัดวิค
43:24เราจะได้ทั้งอาวุธของมิเตอร์ชัดวิค แล้วกำลังเมื่อเสริม
43:34แต่จะทันการไหมก็ไม่รู้
43:36ก็รับผมว่าถ้าเราสู้อย่างสุดกำลัง
43:38ทับเมืองจันกับอาวุธของมิเตอร์ชัดวิค
43:41น่าจะมาทันก่อนรับ
43:42ตกลงตามนั้น
43:44คุณค่ะช่วย
43:46เจ้าต้องรักษาชีวิตไฟ
43:48และตายที่หลังฉันกับคุณเอง
43:50ถ้าทับเมืองจันมาถึง
43:52จะได้มีคนคอยฟังการ
43:54คุณพระสมิ่งเป็นเจ้าเมือก
43:56กับผมเป็นเพียงให้ขุนนาง
43:58กับผมต้องตายก่อนสิขอรับ
44:00รับคำสั่งขอละ
44:30ฉันขอตายพร้อมกับพวกท่านด้วยเจ้าค่ะ
44:40ทําดวง ทําดวง
44:53นี่อย่างอายอย
44:55พอเจ้าฟื้นแล้ว
44:57โอ๊ย
45:04อย่างนั้น ฉันไปกระเมืองวันแล้ว
45:07ตัวค่ะ
45:12ไป อายอย
45:16พอ! พอ!
45:20อีพอ!
45:21คำสั่ง
45:22อีพอฟื้นแล้วอีหลี
45:27พอ! พอ!
45:29พอ! พอ!
45:31พอ! พอ!
45:33อายอย
45:35อายอยเฮ็ดอีกอย่าง
45:37อีพอจุงฟื้นได้
45:39ที่แม่ผิงรักมาจากนกเล็ก
45:41มันเป็นยาลิตห้อนหลาย
45:43ส่วนยาที่ค่อยมี
45:44มันเป็นยาลิตเย็น
45:45แก้พิดแม่งรับมาได้
45:47ค่อยก็เลยลองเอายาของนกเล็ก
45:49มาใส่กับอายอยต
45:50ตอนแรกน่ะ
45:51อายอยตเบิดลมไม่แล้ว
45:53แต่พอยาออกลิตอ่ะ
45:54อายอยก็ฟื้น
45:55อายอยคือเก่งหลาย
45:57เก่งที่สุดเลยที่คืดได้
45:59อันดัว อาย้อยเล่าให้พ่อฝังเบิดแล้ว ว่าเจ้าโกดท่านคุณหลาย
46:09คำถวงเอ้ย คนสิเป็นในห้อยใด
46:15โบแม่นสักแต่คุ้มคว้าย ก็มีวิศาอาคม สิ่งที่สำคัญที่สุด
46:22คือตรงมีสติ
46:25คอยเข้าใจแล้ว ตอนนั้น คอยก็ค่าจะเสียใจเหลืองพ่อจนขาสติ
46:32ความคิดความอานคอยจึงผิดผาดไปเบิด
46:36เจ้าหัวตัวว่าผิด ก็หลีบแก้ตูซะ
46:43จะพ่อ
46:47ฉันดีใจนะ พี่รุ่งจะกลับให้ คุณพ่าคุ้มคลองจริงจริง
46:52ตอนนี้อาย้อยพาพ่อไปผักฝืนที่เรือนคุณพี่
46:55คุณพี่คงไม่ว่าอะไรนะเจ้าค่ะ
46:59จะดีกวันนี้ถ้าเกิดหล่อนพาหมอย้อยกับรุงยดออกนอกเมืองไปนะ
47:03พ่อกับอาย้อยยืนยันว่าจะไม่หนีเจ้าค่ะ
47:06พ่อเสียใจที่ไม่มีแรงมาช่วยคุณพี่
47:09พ่อก็เลยส่งน้องไม่อยู่ช่วยคุณพี่เจ้าค่ะ
47:13คุณพี่เจ้าค่ะ
47:23น้องขอโทษคุณพี่นะเจ้าค่ะ
47:26ร่อนขอโทษฉันเรื่องอะไร
47:29ก็น้องต่อว่าคุณพี่สะมากมาย
47:31ถ้าน้องมีสติผิดได้เร็วกว่านี้
47:34น้องก็จะรู้ว่าสิ่งที่คุณพี่ทำถูกต้องแล้ว
47:38น้องชื่นชมคุณพี่มาตลอด
47:40ว่าคุณพี่เป็นข้าราชการที่ดี
47:42เสียสละเพื่อบ้านเมือง
47:44แต่เรื่องนี้มันพูดง่ายทำยาก
47:48เมื่อถึงเวลาที่น้องต้องเสียสละบ้าง
47:51น้องก็เลยกลับยอมไม่ได้
47:55ฉันตำลีตร่อนไม่ได้หรอก
47:58พ่อของใครใครก็ดัก
48:01แต่หน้าที่ที่มีต่อส่วนรวม
48:06ต้องมาก่อนเรื่องส่วนตัวเสมือ
48:12คุณพี่ทำอะไรเจ้าค่ะ
48:19เดี๋ยวคนเห็นเจ้าค่ะ
48:21ฉันดีใจเนี่ย
48:25ที่หล่นเข้าใจฉัน
48:28แล้วก็เปลือมใจกับคำพูดของหล่น
48:32ของหล่น
48:48น้องขออยู่สู้เพื่อปกป้องบ้านเมือง
49:05ร่วมกับคุณพี่นะเจ้าค่ะ
49:18เจ้าค่ะ
49:33ฉันมีภรกิจสำคัญบางอย่างให้เราทำ
49:39คุณพี่บอกมาเลยเจ้าค่ะ
49:43ขอไมโจ้ะ
49:45อย่ารู้อาบ้然
49:48่าแม่คำดวงนะ
49:51ถُєรู้อาบทุกิด
49:58พอต่อสู้จริงสีชายก็賽
49:59บันของแฤ proactive
50:01เป็นำอาบทุกี้
50:04tray benefit
50:07บอวดนะ
50:09เป็นอูปล่าย
50:13เจ้าหรอกแม่คำดวงนั้นหรอ?
50:17กระผมไม่อยากให้แม่คำดวงต้องมาตายกับกระผม
50:24ถ้าแม่คำดวงรู้ความจริง
50:27ของขอดเจ้าหน้าดู
50:31ฉันขอดโทษหรอด้วยนะ
50:34แม่กำดวง
50:39มิสเตอร์ชัดวิค
50:45มิสเตอร์ชัดวิค
50:49ใช่ แม่คำดวง
50:51คุณพี่ให้ฉันมาเอาอาวุธจากเจ้า
50:56นั่นอะไรนะ
50:58ปืน
51:06ฉันไม่เคยเห็นปืนหน้าตาแบบนี้มาก่อนเลย
51:10คุณพี่บอกฉันว่าให้โจนสีชายมันจะมาบุกเมืองตอนคำ
51:14ฉันต้องเอาปืนนี้ไปช่วยคุณพี่ให้ทันเวลา
51:17พี่น้องกู
51:19ถึงเวลาแล้ว
51:21ที่เราจะปุกยืดเมืองทุ่งใหญ่
51:25เอาให้รากเป็นน่ากล้องไปเลย
51:27กูจะส่งจักราคีขึ้นไปจัดการผู้บันก่อน
51:29ส่วนพวกมึง
51:31รอสัญญาณโจมตีจากกู
51:33ก็จ่ายตัวกันไป
51:35เบิดประตูเมืองและเขาเผามาให้สิ้นสัก
51:38ส่วนกู
51:40จะจัดการกับให้คุณเองและคุณพระสมิงเอง
51:42ได้เลย ท่านผี้ชัย
51:44เบิดประตูเมืองและเขาเผามาให้สิ้นสัก
51:48ส่วนกู
51:50จะจัดการกับให้คุณเองและคุณพระสมิงเอง
51:55ได้เลยท่านพี่ชัย
52:12ทางอาธุ์
52:28อย่าพลาชีด
52:36ทรงสัจโจ้นสีชัยมันผุกเมืองแล้ว
52:38ฉันว่าเราไปไม่ทันแน่แน่
52:41โ่ว ไหนคุณพี่บอกว่ามันจะบกตอนคําไง
52:47คุณพี่หล.-หลอกสังน์อีกแล้ว
52:49れ丈夫มา เราทําไรไม่ได้ surrender zep tidy
52:52ก็ผมได้ต่างนิศกัร musun ครับ
52:54รodsเพิ่งกระจากเลย
52:56จะป้ cartoons ตายกำหนดว่าดีเร็ว เร็ว เร็ว sieeler
53:02จะปีกำหนดว่านี้
53:05เซารักขวยคุณพี่
53:11ทิ้งไอ้หิมให้ฉัน แล้วฉันจะไม่เอาเรื่องเจ้า
53:18จ้า จ้า จ้า จ้า เอ้ย
53:27แซตวิค ฉันว่าฉันมีวิธีไปให้เรื่องกว่านี้แล้ว
53:32วิธีไหน
53:41ป้องกันคุณภาสบิงเว้ย
53:47ไปประตู คุณภาสบิงเจ้าค่ะ
53:56เป้าน้ำกำลัง พวกเชาบ้านมาช่วยลบเจ้าค่ะ
54:02คุณหยวดให้เอานี่มาให้ท่านเจ้าเมือง
54:05บอกว่าเป็นดับสัตโลหะของโจนสีชายเจ้าค่ะ
54:09เรียงบอกอีกว่า ดับนี้สามารถตอกรกับจากภาคลีได้เจ้าค่ะ
54:14เจ้าค่ะ
54:39อิ่าค่ะ
54:41เมือง
54:56ไม่รู้วruffหลoff ไปของมี determines
55:04ฉันจะสละตำแหน่งเจ้าเมือง
55:06ขอมอบตำแหน่งเจ้าเมืองนี้
55:08ให้แก
55:10คุณพ่าสมิ่ง
55:12ฉันขอถืออกาสนorton
55:14แต่งตั้งเรื่อนยฏคุนนาง
55:15ที่จะร่วมพัฎนาเมืองของเราไปด้วยกัน
55:18ฉันขอขัดค้านการเรื่อนยฏคุนเอง
55:21ท่านโกหกว่าท่านกับแม่คำดวง
55:23แต่งงานเป็นผัวเมียกัน
55:25ทางที่จริงๆแล้ว ทั้งสองคนไม่ได้เป็นอะไรกันเลย
55:28เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่
55:29ทุ่งนี้ฉันจะสอบปากคำเจ้า
55:31ว่ากันไปตามผิดถูก
55:33ชัดเจนทั้งพยายันและหลักฐาน
55:35ดังและจริงจากสิ่งได้ว่า
55:39ใช่
55:41ชอน
55:42ตอนนี้ฉันวางเหลี่ยวไว้แล้ว
55:44каста
55:45pose
55:45Lori
55:46นี่กรมเหมือนนะคะ
55:50ไม่ใช่มั้ยใครชิทุกคนเข้ามาก็เข้ามาได้
55:59ชิง
56:02ปกลุ่งรักเธอรักคร้าว
56:04ทำไมเป็นแบบนี้
56:05ป์
56:06ลุ่งหักไปรักคร้าว
56:07แต่ของมันไม่ดี
56:09นี่ฉันรักเธอ หรักคร้าว
56:12ฉันหักเธอ รักคร้าว
56:13คราวอยากรู้
56:17ได้แต่
56:18เธอหืมท้อนให้ใจทุกวันจึงเดิมที
56:24เธอรักเข้าไปจริงๆเธอดีไม่ดี
56:28กลัวว่าคิดไปแยงว่าเธอก็มีใจให้เหมือนกัน
56:33ถ้าเธอไม่ได้รักกัน
56:36เธอเธอไปบอกที
Recommended
54:33
|
Up next
55:12
53:04
39:31
1:45:40
41:31
55:52
1:06:38
57:46
39:51
59:24
39:11
Be the first to comment