- 7 weeks ago
Category
📺
TVTranscript
00:00ความสุข
00:20เคยเข้าใจว่าความสุข
00:23เกิดจาการที่เรารักใคร
00:26มีเรื่องราวดีดีมากใหม่
00:29เติมความวานในใจให้กัน
00:33เคยเข้าใจว่าตัวเธอ
00:37จะมองฉันเป็นคนสำคัญ
00:40ไม่มีวันจะทำร้ายกัน
00:43ให้ตัวฉันต้องมีน้ำตา
00:48ฉันคงลกสวยที่คิดไปเองคนเดียว
00:54สิ่งที่เจอในวันนี้
00:58ไม่เห็นจะมีอะไรสวยงามดังใจ
01:05ความรักทำไมมันเป็นแบบนี้
01:10ทำไมมันแจบอย่างนี้
01:14ไม่เป็นมันอย่างที่คิดไว้ไล่
01:19ความรักที่ฉันลงอาย
01:23ไม่ว้างสักนิดไม่มีสลาย
01:27ไม่แต่ความคืนคงไม่จับทุกวัน
01:31มันเป็นแล้วไงคุณมาจากโอกาส
01:33เธอต้องเจออีกเยอะ
01:35ถึงจะคุ้ม 4 ล้านที่ฉันจ่ายไป
01:37ถ้าฉันไม่ได้ขายเกรสให้โป๊ะนะ
01:40ฉันก็จะขายให้เฮียเบียกอยู่ดิ
01:42โลก
01:43ขายไปเองได้เงิน
01:45นี่ก็ปล่อยให้ถูกกินฟรี
01:46ฉันไม่ต้องรบกวนคุณจวงแล้ว
01:48ฉันมีพระยาแล้ว
01:50ขอบคุณจวง
02:04ฉันว่าป่วยการเมืองนะ
02:06ไม่ได้ป่วยจริงๆเหรอ
02:08ก็คงจะเรียกร้องความสนใจจากคุมปุแล้วแม่
02:12ไม่รู้ว่าคุณจวงเนี่ย
02:14เธอต้องการอะไรจากคุมปุกันแน่นะ
02:17โอ้ย
02:19ทำจริง
02:21นี่แม่ไม่รู้จริงๆเหรอ
02:29ฉันว่าฉันจะเตรียมเงินเดือนให้นุ้ยสัก 50,000 อ่ะ
02:32ไม่รู้ว่าพอหรือเปล่า
02:3450,000
02:36มากไปค่ะคุณปุ
02:38นุ้ยผมไม่ได้ใช้อะไรหรอกค่ะ
02:40เธอทำหน้าที่ของเธอ
02:42ทำงานก็ต้องได้เงินสิ
02:44งานแค่นี้นี่นะคะ
02:45ได้ตั้ง 50,000
02:47เป็นงานที่สบายแล้วก็
02:49เงินดีที่สุดในชีวิตนุ้ยเลยค่ะ
02:51แต่สำหรับฉันเน่ะ
02:53นุ้ยในฐานะพระยา
02:5550,000 นี่มันน้อยมากเลยนะ
02:57ผ้ามือนนี้มันน้อยมากเลยนะ
02:59ฉันไปทำงานแล้วนะ
03:13ค่ะ
03:15อย่างนี้เจอค่ะนะ
03:17ทำงาน
03:23ได้สุดที่สำหรับฉัน
03:36หรอกตาย มีวิตตวนตั้งไว้
03:39เป็นชั้น มีที่ขอที่กับ
03:43ไม่ได้วิตต่อร์ มันได้ขนาด
03:54สิ้นเป็นคำนาจ
03:57นี่ใคร ไม่ได้
04:01ได้ชาติดใจสนใสดี
04:04คุณเจนจะเป็นเรียนแล้วเหรอคะ
04:18อืม
04:19เอ่อ
04:20นุยดูโอเคขึ้นนะ
04:22ฉันดีใจด้วย
04:24ยังเหรอค่ะ
04:25นุยจะต้องค่อยๆ ปรับตัวไปค่ะ
04:28อย่างน้อย
04:30นุยก็ยิ้มได้แล้ว
04:32นุยยิ้มเหรอคะ
04:34ก็พอเห็นได้ว่ามีความสุขขึ้นนะ
04:38หรอคะ
04:40งั้น นุยขอตัวเข้าบ้านกับนะคะ
05:02คุณปูไปแล้วค่ะ
05:08เห็นไหมแล้วคะ
05:12คุณปูของโนมน่าน่ารักจะตาย
05:14ใช่ไหมคะ
05:16คุณปูคงใช้เงินซื้อผู้หญิงมาอยู่ที่นี่เยอะใช่ไหมคะนุย
05:20คุณผู้หญิงมาอยู่ที่นี่เยอะใช่ไหมคะนุย
05:22คุณนุยเป็นคนแรก
05:26และคนเดียวค่ะ
05:28ค่ะ
05:30ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหน
05:32มาที่บ้านนี้มาก่อน
05:34คุณปูตั้งใจจะพาคุณนุยมาอยู่ที่นี่
05:38ในฐาณะพรรยาจริงๆนะคะ
05:42เชื่อนมเธอนะคะคนดี
05:46เอาเป็นว่า
05:48นุยจะทำหน้าที่ของนุยให้ดีที่สุดแล้วกันนะคะ
05:52จะเริ่มกันเลยดีไหมคะ
05:54จะเริ่มจากตรงไหนดีคะ
05:56ตกคุณปูเธอบอกว่า
05:58แล้วแต่คุณนุยยังไง leggings คะ
06:00คุณนุยคิดเองเลยค่ะ
06:02ว่าอยากจะทำอะไร
06:04แล้วก็อยากจะเปลี่ยนแปรงอะไรบ้าง
06:06可愛
06:08เอ่อ
06:10Rock doubts
06:12is this
06:16เรื่องอาหารเราก็ไม่ต้องเตรียมมากมาย chronic
06:18ครั้ง Phew
06:19อย่างอาหารเจ้าเราก็ถาม knob
06:21คุณปูเธอเลยว่าเธออยากทานอะไร
06:23เราจะได้เตรียมให้เธอถูกใจ
06:25คือไม่อย่างนั้นเราก็เตรียมอย่างที่เราสาดวกค่ะ
06:28เพ ale & เพราะ Chat สาดูออกนะคะ
06:30ว่าคุณปูเธอไม่ใช่คนเรื่องมาก
06:32อื้อจริงค่ะ
06:34คุณปูบางเธอไม่ได้เรื่องมากค่ะ
06:36คนที่ เลื่องมากเนี่ยคือ
06:40เฮ้ hiç � à เหมือนางฟ้ามาโปรดเลยนะคะ
06:44sır v น antibody ยูไงคะ
06:45ตั้งแต่ กูกจวงยรมรริเธอทğiมะดำ lear
06:49คุณปูเล trabalhar loved Life
06:50โอ้ฮ Marine assessment
06:51ปากาommaต้อนเฉลปีchio สีเมื่อเมตรียมของ
06:54และเนี่ยเราก็ม leggings tan jakby инструмент
06:56หน้ected remember her
06:59เธอครงอยากจะทำให้คุณปูเขาถุกใจที่สุด
07:02แต่หน่วย off you'll knew what you did
07:06ทićกัน quelque few clothes on in different rooms
07:09นุยว่าเปรียดดีนะคะ
07:11ฉันพร้ minute ad
07:16สำหรับนุย ไม่的是fici
07:19เกือต้องใช้อย่างนี้ค่ะ
07:22มาอยู่ที่นี่เองล่ะ ตะนุย
07:36คุณจวง หายดีแล้วเหรอคะ
07:38อยากได้ยาวอะไรไหมคะ เดี๋ยวนุมหาให้
07:41ไม่เป็นไรจ๊ะ ขอใจมากนะจ๊ะ
07:43ฉันหายดีแล้ว หายสนิดเลย
07:49นุยจ๊ะ ตามฉันมาจริจ๊ะ
07:52ไปไหนคะ
07:54ฉันเธอสอนงาเธอเอง เธอจะได้ดูแลได้ถูกใจกันกู
07:58แต่ว่า แต่ว่าคุณปูถือห้องคุณ
08:01ไปจ๊ะ กังสดา
08:11ยัยอบจ๊ะ
08:13เรื่องราหารช้าคุณปูเนี่ย ขอให้ทุกอย่างเหมือนเดิมนะจ๊ะ
08:18ก๊ะ
08:20ก๊ะ
08:22แกัน
08:26กดกนิด
08:28แบบนี้
08:32เก่งหลัง
08:34แพลก
08:37พอสิ
08:39อย่างนี้
08:42คุณพูดินค่ะ
08:44คุณพูดินค่ะ
08:46คุณพูดินค่ะ
08:48มาช้างเหมือนเดิมนั้นคุณพี่พบ
08:52ปรับ...ครับ
08:54สวัสดีค่ะ
09:00วันนี้ดูลงดีแล้วแก ใช่พูดจริง
09:02ดูลง
09:04คุณพูดินค่ะ
09:06คุณพูดินค่ะ
09:08คุณพูดินค่ะ
09:10คุณพูดินค่ะ
09:12คุณพูดินค่ะ
09:14สวัสดีค่ะ
09:16วันนี้
09:18คุณพูดินค่ะ
09:20คุณพูดินค่ะ
09:22คุณพูดินค่ะ
09:24คุณพูดินค่ะ
09:26คุณพูดินค่ะ
09:28คุณพูดินค่ะ
09:30คุณพูดินค่ะ
09:32เอ่อ คือเชอรี่อาจจะมี
09:37เอ็ดกระสาม อะไร อะไร เอาไปให้คุณปุริมเซ็นในห้องนะคะ
09:49อะไรวะ
09:56มีอะไรให้ผมเซ็นให้ครับ คุณแนว
09:58เฮ้ย
09:59คุณปุริม
10:05ตรงใจอะไรกัน มีอะไรกับแม่ผมเซ็นเลยมะ
10:09เออ ค่ะ ค่ะ มีค่ะ
10:12นี่นะคะ ตรงนี้นะคะ
10:26มีอะไรอีกไหม
10:29พนักอื่นอ่ะ
10:31เดี๋ยวเอาเช็นให้นะคะ
10:36หือ ฝน ฝน
10:38มีเบอร์แผนแผนบุคคลไหม
10:39ช่วยหายพี่ที พี่จำไม่ได้ เร็ว
10:41เดี๋ยวหาให้นะคะ
10:42ไม่ต้องรีบ ไม่ต้องรีบ
10:44ถ้าไม่มีอะไรสำคัญเนี่ย
10:46ก็ฝากไว้ที่คุณก่อน
10:48เดี๋ยวเย็นดีผมกลับมาเซ็น
10:49แต่คราวหน้าเนี่ย
10:51ห้ามให้ใครเอาเอกสาร
10:53ไปผมเซ็นในห้องอีก
10:55เข้าใจนะ
10:56ค่ะ
11:03อืม แยว
11:05สงสัยเชือรื่อยเรียบจึดๆ
11:07อารมณีอย่างนี้
11:09สงสัยมีเยอะใหม่แน่ๆ
11:11มีเยอะใหม่แน่ๆ
11:19มีอะไรหรือเปล่าจ๊ะ
11:21ความจริง
11:23นุยว่างานทั้งหมดในห้องนี้
11:25คุณฟูกทำเองได้หลายๆอย่างเลยนะคะ
11:27เช่นเลือกเสื้อผ้า
11:29หรือหยิบของใช้ส่วนตัว
11:31ไม่น่าจะยากอะไร
11:33เราก็แค่ซักรีบแล้วก็มาวางไว้ให้เป็นระเบียบค่ะ
11:36เธอไม่อยากทับ
11:39ไม่ใช่นะคะ
11:40เพียงแต่นุยคิดว่าบางอย่างมันมากเกินไป
11:43เธอก็มันจะบอกว่า
11:44ฉันมากเกินไปนั้นหรอ
11:46นม
11:48ไม่ขึ้นไปดูคุณนุยเธอหน่อยหรอจ๊ะ
11:50ป่านี้เธอเป็นยังไงก็ไม่รู้
11:52เราจะขึ้นไปในฐานะอะไรแล้ว
11:54ก็อย่างน้อยขึ้นไปช่วยให้คุณนุยเธอ
11:56ไม่โดนคุณจวงเล่นงานอย่างไรจ๊ะ
11:58ฉันว่าน่ะ
12:02คุณนุยเธอเอาอยู่
12:04ป่านี้โดนคุณจวงเฉด vienenย้ำตายไปเหล่ามึงจ๊ะ
12:08ดูทรงแล้วไม่น่าจะลอด
12:11unleม...
12:13ใครจะไม่รู้
12:15อย่าเข้าใจผิดสิคะ
12:16นุ้ยแค่จะเงียกว่า
12:17คนเราต่อ partner เป็นภรรยากัน
12:19ก็ช่วยพระอยาจะต้องทำทุกอย่างให้ภรรมีนะคะ
12:22นุ้ยแค่ว่าพวกกิจจะวัดประจำวัน
12:25ส่วนตัวอะไรพวกเนี้ย น่าจะทำเองได้
12:27いつ่า來มาคิดเนี่ย
12:29ใครได้เธอเป็นพระยา คงจะโชคลายหน้าหนูเลยนะ
12:34ค่ะ ใครได้นุยไปเป็นพระยา คงจะโชคลายที่สุด
12:38เพราะนุยจะขออยู่อย่างเท่าเทียม ไม่ได้อยู่อย่างเมียร์ทาช
12:48เชิญ
12:59คุณกลิป์ิริณมีอะไรครับ
13:00เรื่องฉอลี่ spaghetti
13:02ไม่ผ่าน 혹시ได้สุด cay爪
13:05แต่รออีก 3 เดือนเคยบอกเว้าได้นะ
13:10ครับ
13:10Tammy เนี่ยเดี๋ยวงไปเอาแฟมไป สมัคร
13:13เลขาฝึงงานคนใหม่ มาให้คุณกลิป์ิริณพีชintage
13:15ไม่ต้องหรือ
13:16ผมไม่เลือกละ
13:19ครับ
13:20แล้ว
13:21ตัำแหน่งเลขาคนใหม่ของคุณกลิป์ิริณ
13:22จะให้ผม
13:23ผมว่าผมจะให้ Newhi
13:25ผมอายเท่านั้นกลางสดาน เด็กที่เคยมาขาย Food Tour ให้เรา
13:30มาลองตรงนี้ดู
13:31ที่ตอนนี้อยู่บ้านคุณพุริม
13:33ตอนนี้จะเป็นภลยาผม
13:35อะไรนะครับ
13:37ภลยาก
13:38แต่ผมได editor มาว่าคุณพุริมซื้助เธอ
13:42ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรแล้วแต่
13:44ตอนนี้คือภลยาผม
13:47telescopesาก็อยากให้ bordู humble
13:48มาลองฝึกงานที่ Burgum fug집นี้ดู
13:51คุมงसดีมาก คุมไปพบ
13:53ดีครับ
13:59คุณค่ะ คุณเค้ากันๆ ไม่ได้นะคะ
14:19คุณพบ
14:23คุณปุดิมจะให้ผมจัดการ
14:27ไม่ต้อง
14:28ถ้าไงผมความตัวก่อนนะครับ
14:33โอเค
14:35โอเค
14:36ชอบ
14:53เฮ้ลู
14:59มีอะไรก็ว่ามารู้ส
15:01ชัมไม่ได้มีเวลาอะไรมากมาย
15:05ก็ไม่จะมีอะไรก็
15:06แค่ผัญ ผ่านก็เลยว่ะ
15:08มาเซเอโหหลบลูกเขอยสaientน้อย
15:10ไม่นาจะใช่ๆ
15:11คนอย่างเธอถ้าไม่มีปัญหา
15:13ก็คงไม่คิดถึงคนอื่น
15:15เกลียดจัง
15:18ลูกเขยรู้ท่าน
15:20เรื่องเงินใช่ไหม
15:22รู้ท่านอีกแล้ว
15:25ยังไม่ถึงเดือนเลย
15:27งานล้านหมดหรือ
15:29แม่ก็ค่าเทิมลูกอ่ะก็ต้องจ่ายน่ะ
15:34แล้วลูกก็เรียนอินเตอร์มันก็แพง
15:40ขอสัก 5 แสนไหมป่ะ
15:435 แสน
15:452 แสนก็ได้อัง
15:46ไปต่อทุน
15:48ก็อะไรทำลองนั้นแหละ
15:50ไม่มี
15:52อะไร
15:54คนดัยแบบคุณปุรินพี่สนุกการ
15:56เจ้าของสยางโธเทลเนี่ยนะ จะไม่มี
16:02ไม่มีหรือไหมครับ
16:05แล้วทำไมฉันต้องให้
16:14ก็เพราะว่าเธอเป็นลูกเคยอย่างนี้ละ
16:17เธอกินอะไรปิดหรือเปล่า
16:18ฉันไม่ได้พิดสวาดด้วยลูกเธอมากมายน่องนะ
16:22ฉันสืนลูกเธอมามาแก้แค่น
16:24แกแค้นที่เตือทำกับฉันไม่รอส
16:44หัวร้ออะไรอ่ะ
16:45ก็หัวร้อในความคิดเหมือนเด็กๆของเธอไงล่ะปุ
16:49แกแค้นเหรอ
16:52พูดจริงเนี่ย
16:59จริงไหมจริงก็ไม่รู้
17:01แต่ตอนนี้ฉันซื้อลูกเธออยู่บ้านใช่ละ
17:05และฉันจะทำอะไรก็ได้
17:11เหรอ
17:12แล้วทำยังเหรอ
17:14แกแค้นไปถึงไหนล่ะ
17:16หายแค้นหรือยัง
17:22ถ้าฉันจะพูดให้ฟังไหม
17:24คนอย่างเธอน่ะ
17:27มันไก่อ่อนที่สุด
17:29เธอได้แก้แค้นไขไม่เป็นหรอก
17:33เธอก็จะตกหลุมที่ตัวเองคุดเอาไว้
17:38ไม่ความไว้ไง
17:39แค้นที่เธอจะแก้แค้น
17:45เธอก็จะตกหลุมรับเด็กคนนั้น
17:50ไม่จริง
17:52ฉันรักใครไม่เป็นแล้ว
17:54คอยดูกันแล้วกัน
17:57ใหญ่เกรสเนี่ยจะทำให้เธอรัก
18:01รักแบบโงหัวไม่ขึ้น
18:12เธอ
18:13ไม่ได้เงินก็ไม่รู้จะอยู่ตรงนี้เสียเวลาทำไม
18:17ไปแล้ว
18:20เดี๋ยวกัน
18:25ไม่ทานักคุณเป็นแม่
18:28เธอไม่คิดจะถามเลยเหรอ
18:30ว่านุ้ยเป็นยังไง
18:47ใครครับ
18:51ใครครับ
18:53นมเองครับคุณนุ้ย
19:03นี่เรื่องถุดอะไรหรือเปล่าค่ะนม
19:05นี่กี่โมงแล้วค่ะเนี่ย
19:07นมจะบอกว่าคุณปุกลับมาแล้วนะคะ
19:10ของคุณปุกลับมาแล้วนะคะ
19:12อ๋อ
19:13ค่ะ
19:14วันนี้กลับดึกจังเลยนะคะ
19:16ตรง Lia miser
19:18เน็ีย์เตรียมข้าวของให้คุณปุวัยคลบกันแล้วค่ะ
19:19วางไว้ให้เรียบร้อยค่ะ
19:21แต่ว่าคุณปุถามหังของ briefing นุ้ยนะคะ
19:23แว่ไปดูเธอหน่อยเธอค่ะ
19:25แต่
19:26ไปเธอค่ะ
19:27เดี๋ยวเธอจะกุดหญิตนะคะ
19:29ค่าothy
19:30นม
19:31คุณผู้เธอรู้สึกข้าเนื้อขลั่นตัวนะค่ะ
19:33ลงก็เลยให้ช่วงเตรียมพ่าไว้ให้
19:36เพื่อเธออยากจะเช็ดตัว
19:38ค่ะ
19:39นี่ค่ะ คุณหนุย
19:43ขอบคุณค่ะพี่ช่วง
20:01ขอบคุณ
20:09เข้ามา
20:14ฉันไม่สบายตัวมากเลย
20:18แค่ตัวให้ฉันนะ
20:19ค่ะ
20:28มาสิ
20:30ค่ะ
20:52จะชัดอยู่ที่เดียวแบบนี้อีกนานไหม
20:55ไม่ปลอดกระดวงจะชัดถืนได้ไง
20:58ค่ะ
20:59จุดกระดวงไม่ตัวนั้น
21:01ค่ะ
21:02ค่ะ
21:15ช่วยขยับตัวขึ้นหน่อยได้ไหมค่ะ
21:18จะได้ถอเสื้อได้
21:20ได้
21:30อย่านะครับ ผุดโป๊ก
21:32ทำไม สามีพรยา เขาก็ทำเป็นแบบนี้ทั้งนั้นหละ
21:38แต่ไม่ใช่เราค่ะ
21:40ทำไม ทำไมไม่ใช่เรา
21:42ฉันเป็นสามีด้วย
21:44ทำไมฉันจะทำไมได้
21:46แต่ต้องกดหมาย คือจะเป็นสามีพรยากัน
21:48ก็คือใส่กันไม่ได้
21:50ฉันก็จ่าย 4 ล้านฟิฟิ ฉันไม่ได้โง่นะ
21:54เธอแม่ลูก 2 คน ประฝางมายัดป่างฉัน
21:58ฉันไม่รู้เลยไหม
22:02ยอมแม่มาหลอกใครใช่ก็ต้อง
22:04คุณโป๊ก
22:06มิ อย่ามาลิดเยอะนะ
22:08ทำล่าพี่ตัวเองที่ดี
22:10โลกจิต
22:12ทำตัวอย่างกับคนพี่คาน
22:14ข้าวของตัวเองก็เก็บเองไม่เป็น
22:16ก็ให้คนอื่นทำหมด
22:18ข้าวก็ต้องปล้อน
22:20รงเท้าก็ต้องมีคนใส่ให้
22:22แห่น่าจะเหลืองศัดกันแก็站ไหน
22:24ร้านเท้ากogrانย์เรื่องหนึ่ง
22:26นี่โลกจิตก็เรียกว่าอะไรหรือค่ะ
22:28ได้
22:30ฉน��มันโลกจิต
22:32อันนี้ всего ที่ Theatre
22:34ชอบใช่มั้ยโรกสิทย์ละ
22:36จัดให้
22:37อย่าขอขอขอละควินปุ๊ก
22:41ตอน
22:56เป็นอ่าระเยี่ยบทำไม
22:58มันเสียเงินซื้องมังมะตั้ง 4 ล้าน
23:01คุณปุ๊วอยากทำอะไร
23:05ก็ทำได้เลยค่ะ
23:07คนอย่างคุณ
23:08เหมือนก็ได้จะใช้เงินซื้อ
23:10คุณก็ซื้อได้แค่ตัว
23:12แต่คุณจะไม่มีทางได้ใจค่อยเลย
23:27แก้แค้นเหรอ
23:28ทำได้ยัง
23:29แก้แค้ไม่ถึงไหนล่ะ
23:31คนอย่างเธอมไก่อ่อนที่สุด
23:34เธอแก้แค้ใครไม่เป็นเหรอ
23:38ฟัง
23:39ฉันไม่ได้ซื้อใจ
23:41ฉันซื้อตัว
23:43และเธอก็ขายตัว
23:59ฉันไม่าก็ว่า
24:02ทุกคนคุณสนุก
24:14เกิดสิ สวัสดี
24:44แล้วเธอก็จะตกหลุมที่ตัวเองคุดเอาไว้
25:05แค่ที่จะแก้แข็ง
25:07เธอก็จะตกหลุมรักเด็กคนนั้น
25:09ค่อยดูนะ
25:10เย็กเกรสนี่แหละ
25:12จะทำให้เธอรัก
25:13รักจนโง่หัวไม่ขึ้น
25:43ช่วงขอโทษด้วยข้างที่เติดหน้าที่
25:47พอดีว่า...
25:48- คล้ายเป็นคนสั่งอาหารพวกนี้เนี่ย คุณจวงค่ะ ชวงขอโทษด้วยนะคะที่ทำเกิดหน้าที พอดีว่า- ไอ้คนที่สมควรจะทำ ทำไมเขาไม่มาทำ ปลานนี้มันกี่โมงแล้ว ทำไมไม่ลงมันเนี่ย
26:18- ใครจะไปตามลงมา คุณจวง ตั้งแต่นี้ไปเนี่ย เธอกลับมาทำหน้าที่เหล่านี้เหมือนเดิมเลยนะ
26:29ได้เลยค่ะ คุณฟู แล้ว คุณฟูจะรับอะไรดีคะ
26:33เป็นข้าวโต้ม หรือว่า อเมริกาลเบคฟาท ข้าวหน่องปันขันน้ำพื้งออกกะหนิ่งนะคะ
26:38แล้วก็มีออนเซ็นกับสดาดแห้มค่ะ อาหารไทยก็มีนะคะ จวงสั่งให้เขาทำ มัสสมัน ไข่พะโล ไก่เท่ากะเทียม แล้วก็ผัดมือเส้นค่ะ ตั้งไปดีคะ
26:47- เอาเข้าต้องเหมือนคุณจวงเลยด้ะ ค่ะ เออ นมจ้า เราช่วงล่ะ
26:53- ช่วงไปกลิมผลมาติในครัวค่ะ ไม่เป็นไร เดี๋ยวนุ่มจัดการให้ค่ะ
26:58- ก็ดีเหมือนกันค่ะ
27:26- นุ่ยเองก็ไม่ได้ถนาดงานเอาออกเอาใจแบบนั้นเนอะค่ะ นุ่ม
27:41- ลุ่มไปทานข้าวเธอค่ะ คนดีของนุ่ม
27:47- ไม่อยู่ค่ะ
27:51- ลุ่มไปเดินเล่นก็ได้ อยู่แต่นี้นี้เดี๋ยวจะเบื่อแย่นะคะ
28:01- ทางล่างไม่มีใครแล้วค่ะ คุณจวงถือติดรถคุณปุออกไปข้างนอก อย่างเราก็จะไปซื้อของ
28:09- นุ่มยังยืนยันนะคะ ว่าคุณปุกของนุ่มเนอะเป็นคนน่ารัก
28:27- นั้นไม่ใช่ตัวจริงๆของเธอแน่ๆค่ะ มันเป็นเพราะเล่า เล่าทำให้คนเปลี่ยนไป
28:37- คือได้ยินใช่ไหมคะ น้ำเปลี่ยนให้ใสนะคะ
28:43- ค่ะ เป็นเพราะ ทอบได้ยังอะ บอร์นาแล้วนะ บอร์นาแล้วนะ บอร์นาให้เอาของแค่นี้รียมไม่มีนานจังวะ
28:59- บอร์ นันจากทายนี้วะ บอร์นาทสักนี้ ว้างสิ
29:05- ว้างสิ ไอ้ไห้ละ อ้อยไหม
29:12ไงล่ะ หัวกวันเลย
29:15กินเต็ม มันเกิดไปทำไมฮะ
29:17เกิดไปพื้นขวาทายกันเลยกันเลยนะ
29:20ป๊าเม โอ้ยแน่
29:25เก็บแล้วแน่แล้ว จัดที่นี่ชุดกัน
29:28ยูกนี้แน่มันเกิดไปต่อหลากแล้ว
29:31ป๊าเม
29:42พื้นจ์
29:55ตักฐาน
30:01อลก�พย์
30:04เราต้องเอินข Pfizer ของชายในสูอเปอร์มาร์เกต
30:07กลับอาหารข้าวบ้านนิดหน่อย
30:09แล้วก็ของแย่ชัยไปหัวหินด้วย
30:13คุณกูต้องการอามาเพิ่มเติมไหมคะ
30:33ไหมชั้น ออกโลดสิ
30:35ครับผม
30:39สุดที่ค่ะ คุณพูดให้เงิม
30:50- คุณเชอรี่
30:51- ค่ะ
30:52- ขึ้นไปพบผมข้างบนเหรอ
30:54- ค่ะค่ะ
31:02เดี๋ยวยังไงคุณลูกค้า เชินดูก่อนนะคะ
31:04เดี๋ยวเชอรี่มานะคะ นอกสักคู่ค่ะ
31:05- อื้อ อื้อ คุณนุยค่ะ คุณนุย
31:20- ไม่น่าปล่อยให้คุณจูงถึงอำนาจกลับไปได้เลยเลยค่ะ
31:23- นั่นนะสิค่ะ
31:25Swedunia ก็น้อยก่อนสบายสบายกันอำนาจกลับเชล
31:27- ยังดูก่อนของฉันไงค่ะ คุณนุยขอบคุณนุย
31:30- โอฮ โฮ มุย
31:31- เอา
31:32- ขอโทษเรื่องอะไรกันค่ะ
31:34- し่าพูกนี้มันพูกไปเรื่อย
31:37- อะ ๆ
31:38ค่ะ คุณนุยค่ะ...คุณนุยก็ งอคุณปุู๊สิคะ แล้วก็เชอมณ敌กลับมาค่ะ
31:44เฮ้ย....ฉันว่ะ มันน่าจะยากเขา ล�บสิ
31:49ตอนนี้ คุณจวง เท่าก็ประกบคุณปุ๊กแจเลย
31:53เนี่ยก็ตามกันไปซื้อของ เตรียมตัวกันดีกว่าหิน
31:57เออ! Messiah
31:59looked at fifteen it would be me
32:02หัวหิน
32:03หัวหินน่ะมั้ยคะ
32:05civilization
32:06ก็คุณปลูวค่ะ เธอมีหุ้นอยู่ในโรงแ sculptor ที่หัวหิน
32:09เธอนี้ก็จะไว้ไปดู
32:11แล้วก็จะไปพักที่บ้านของเพื่อนค่ะ
32:13ปีแล้วครั้ง 2 ครั้ง
32:15ปกตินี้นะคะ เธอก็จะหนี่บท administered Riverside
32:18แต่คราวนี้นะคะ
32:19ที่ไม่เอาทンダ proceeded
32:21初 amidนะก์ไปก็มีคนored lez Шaur WORLD
32:23นุยไม่เห็นรู้เรื่องเลยค่ะ
32:26คงยังยังไม่ทันบอกคุณนุยนะคะ
32:29ในเย็นนี้กลับมาก็คงจะบอก
32:32แม่
32:33แม่
32:37เป็นไง
32:52โอ้ย
32:53อะไรคะ
32:56บอกว่าพอแล้วไง
33:01เออ
33:02ทำไมนะคะ
33:04คุณปูริมเป็นไรหรือเปล่าคะ
33:06หรือว่าเฉิลลี่ทำอะไรให้ไม่ถูกใจหรือเปล่า
33:09ไม่มีอะไรเหรอ
33:11โห
33:12งั้น
33:13เรา
33:14ออกไปรงแรมกันดีไหมคะ
33:17OK
33:18ผมมีงานค่ะ
33:19เออ
33:20เออ
33:21เร็นเฉิลลี่เหลือค่ะ พูดปูริม
33:29ก็ได้ค่ะ
33:30งั้น เดี๋ยวเชิลลี่ออกไปต่อนก็ได้ค่ะ
33:33แต่ว่าถ้าคุณปุริมต้องการอะไร
33:36โทรบอกเชิลลี่ได้เลยนะคะคุณปุริม
34:00อ้าว นุย
34:14อยู่นี่เอง
34:23คุณเจนตามหานุยเหรอคะ
34:25มีอะไรหรือเปล่าคะ
34:27อืม
34:30อะไรคะ
34:31พอดีวันนี้ฉันแวะไปเอาเอกสารประกันรถที่ลงแรมมา
34:34แล้วฝ่ายการเงินเขาฝั่งมาให้นะ
34:39ขอบคุณนะคะ
34:45ขอบคุณผิดคนแล้วนุย
34:46ต้องไปขอบคุณนะปุ้น
34:50แล้วคุณเจนไปหมวหินด้วยมั้ยคะ
34:52เปล่าอ่ะ พอดีนัดกับเพื่อนเพื่อนไว้
34:54เอ๊ะ นุยนะว่าคุณเจนต้องไปเป็นเพื่อนคุณจวงที่หวงหินสะอีก
34:58ฉันไม่เคยไป
34:59เหรอคะ
35:00อืม
35:02แต่มีนายฉันไปด้วย
35:04ฉันก็หายหวงอ่ะ
35:05ดีสะอีก
35:06ฉันจะได้ไปเที่ยวของฉันด้วย
35:08อืม
35:09ที่ฉันขอบรกไปให้
35:11อืม
35:12อืม
35:31คุณปุ้คะ
35:32ถึงบ้าทแล้วค่ะ
35:34เอ่อ
35:36ขึ้นไม่พาคนบ้าทนะค่ะ
35:37ได้ยีบสักตื่นก่อนเวลาหาเย็นน่าจะดีนะคะ
35:41คุณปุ้คะ
35:45ให้ฉันอยู่สงบสงบบ้างได้ไหมคุณจวง
35:47อย่าวุ่นวายนักเลย
36:07เอาทุ่งมันสิ
36:10โฮ hob
36:12มา jedesคุณถือให้
36:15แล้ว
36:15ของที่เราจะดะมีดว้างหัวหินกันเนี่ย
36:17มีแค่นี้ยัว
36:19หลังละมีกเยอะเลยค่ะ
36:22คราวนี้ชวงเตรียมไปเยอะหน่อย
36:24ไม่อยากจะไปแต่เวณหาสักลุ่มข้าวก่อนนะคะ
36:27ดีนะ
36:28เราจะได้ไปพรผ่อนเยอะเยอะmannอนเยอะเลย
36:30หลัก
36:31ฉันหิวแล้วอ่ะ
36:33อยากทานโฮลไม้
36:34ขึ้นบ้านให surroundings
36:36ได้ค่ะ ให้อย่างนั้น เดี๋ยวจวงนีพิศัตร์ให้เลยนะคะ
36:39คุณกูจะได้ทานผลวัยเสร็จแล้วขึ้นไปอ่ามน้ำ
36:42แล้วก็เดี๋ยวจวงจะนีพิศัตรงตัวค่ะ
37:06ทานข้าว самаไม่ทาน was surprising
37:10แล้ว
37:14แล้วเรานี่นู้จะออกไปไหน
37:20นู้อยอยากไปหาเพื่อนนะคะ
37:23คุณจะกลับมาใช่ไหมคะ
37:29ถ้าคุณไม่กลับมาพวกเรานี่ควรขาดกันทางบ้านเลยนะคะ
37:32นุ่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
38:02คุณเจน นวิเกลงใจอ่ะค่ะ
38:04ไปเธอ วันนี้ฉันว่างว่างไม่มีอะไรทํา
38:07ให้ฉันไปส่งนะ
38:13ค่ะ
38:17ทันเข้าค่ะ
38:32มาทํา혀
38:35เฮ้ย
38:37ทำไมพูดกับเพื่อนแบบนี้
38:38แล้วไหนยุ่งอะไรด้วย
39:02ใช่
39:03ชินไหม
39:05เบอร์ฉันแก่งจําไม่ได้เลย
39:07แล้วคุณจําเบอร์นุยได้หรอ?
39:12สม citrus imagem
39:13ใคร เขา diconnement SHE
39:15เขาก็ไม่แม้ใส่โทรศัพท์
39:17ไม่มีใครเขามานั่งจํ сообщ
39:17กันหรอก
39:21โทษหาเพื่อนไม่ได้
39:23แต่โทษหาผู้ชายได้แน่นะ
39:25มันไม่ใช่ที่คุณคิดเหรอ
39:27แล้วมันอย่างไร
39:29หายไปไหน
39:31ทำไมไม่ติดต่อเพื่อน
39:32นี่ขายฉัน
39:35เข้ามารับฉัน
39:39ฉันไม่มีอะไรติดตัวไปเลย
39:43ขายแกเนี่ยนะ
39:50ไม่เป็นไรนะหนู
40:02แกไม่ต้องคิดมากหรอก
40:14สมัยนี้มันก็เป็นเรื่องปกติป่ะวะ
40:17ปกติ
40:18เหรอ
40:20ไม่มีใครเขาสนแล้วเรื่องจิ้นไม่จิ้นอะไรเนี่ย
40:23ฉันจะรออะไรให้ฟัง
40:25ตอนปีหนึ่งอ่ะ
40:26เพื่อนๆเราที่ไปเสม็จอ่ะ
40:27พอเล่าเข้าปากคืนนั้นมันก็มวงกันไปหมด
40:30ตื่นขึ้นมาก็ทำมืนๆไปไม่มีอะไรเกิดขึ้น
40:35แล้วคือนั้นอ่ะ
40:37จิ้ก็
40:38จะบ้าหรอ
40:40ฉันไม่ได้มีอะไรเว้ย
40:42ถ้าฉันโดนแบบนั้นนะตื่นมาฉันค่าตัวตายไปแล้ว
40:50นุย
40:51ฉันขอโทษ
40:53แกอย่าคิดมากเลยนะ
40:55ฉันก็พยายามจะพูดให้แกรู้สึกดีขึ้นนั้นแหละ
40:58แต่อย่างน้อยอ่ะคุณปุริมเขาก็วางแกไว้ในฐาณาพรยานะเว้ย
41:02สามีพรยากันมันก็...
41:04แต่ฉันไม่เต็มใจ
41:05มันก็ยังเดียวแกต้องไปอยู่กับเพียบๆนะ
41:09แกก็เคยเพื่อมๆคุณปุริมก็อยู่ไม่ใช่เหรอ
41:13ไม่ใช่เหรอ
41:19นี่ออกว่ะ คุณปุริมเจ้าของแรมอ่ะ
41:24ถึงลงแกจะ...
41:25แต่ตอนนี้ คุณปุเขาไม่มองหน้าฉัน
41:29ไม่พูด ไม่คุย ไม่สนใจ
41:33แกปิด่าเขาขนาดนั้นอ่ะ
41:35เขาโกดฉันเหรอจี๊ส
41:37เขาก็คงแค่ง่อนๆเม้า
41:40ชิธ ฉันจะอยู่บ้านนั้นได้ยังไงอ่ะ
41:44คุณปุก็ไม่พูดด้วย
41:46คุณจวงก็จ้มแต่จะหาเรื่อง
41:50นอกจากพวกพี่ๆป้าป้าที่ทำงานอยู่ที่นั่น
41:53ก็มีคนเจนนี่แหละ
41:56ที่พอจะเป็นมิดกับฉันอยู่บ้างอ่ะ
42:04ฉันคิดอะไรออกแล้วเว
42:06อะไร
42:21อ๋อ
42:23บ้านใหญ่เอากระวังเลยว่ะแค
42:26แค่สบายไปทางชาติแล้วอ่ะไอ้นุย
42:30สบายเหรอจี๊ส
42:32ก็สบายกว่าอยู่กับมันมีแก่
42:35ถ้านุยไม่คิดอะไรมาก
42:37ที่นี่ก็อยู่สบายเหมือนกันนะ
42:39ดูเองฉันสิ
42:41ฉันเลือกที่จะปิดหูติที่ตา
42:47ก็อยู่สบายอ่ะ
42:48จะเป็นคุณผิดตามเหมือนกัน
42:49สบายจะตาย
42:51อยู่วัง
42:52มีตังใช้
42:54ได้ลดขับ
43:00มาพูกลับมาแล้วล่ะ
43:02จี๊ด
43:14คลายอ่ะจานหรือ?
43:15เออ...
43:16สวัสดีค่ะ
43:17จี๊ดค่ะ เป็นเพื่อนนุ้ย
43:19นี่แม่ฉันเองจี๊ด
43:21เออ...
43:22สวัสดีค่ะ คุณแม่
43:28แล้ว...
43:28ไหนอ่ะ?
43:29คุณปุริม
43:32จี๊ด
43:33คุณนี่ไงคุณปุริม
43:35หัะ?
43:39นี่อ่ะเหรอ
43:40คุณปุริมอ่ะ
43:42โอ้โห
43:45โอ้โห
43:46คนที่อยู่ในรูปอะ
43:47เขาเป็นเจ้าของรงคนเก่า
43:49อืม...
43:50ฉันก็ไม่อยากเจ้ารูปเขาออกอะ
43:52คือเราท้องให้เกียช
43:53พวกก่อตั้งเขาน้อย
43:54โอ้โห
43:56จี๊ดคันเนื่องว่านั่นคือคนปริมค่ะ
43:58เวลานุ้ยเล่าเรื่องอะไร
43:59จี๊ดจะนึกถึงหน้าลุมคนนั้นอ่ะ
44:00อ่วนๆ หัวแล้ว
44:03เทียrenaline
44:04นุยเขาเล่าอะไรเหรอ
44:06จริง
44:08อะไร
44:10แห่ะ
44:11ดีมีความรับเหมือนด้วย
44:13ไม่มีคะ
44:14คิดมาก
44:15อืม
44:16จริงก็เปล่า
44:17บ primeiroค้ะ
44:18กลับมาเองเนี่ยขึ้นไปพักก่อนไหมคะ
44:20จรงจะได้เตรียมผลอมายไปให้
44:21ไม่มันไร
44:22ฉันกับลางคุยกับจริงเขาสนุกเลย
44:25ช่วงเนี่ยก็ขึ้นไปพักก่อน
44:27ก็ไหนเบอร์จะไปจัดกระป่าวอะไรไม่ใช่เหรอ
44:30ไปเถอะ
44:32ค่ะ
44:37เพื่อนนุย คงไม่อยู่ทานอาหารเย็นใช่ไหมซะ
44:43เอ้าคุณชิต อยู่ทานด้วยกันก่อน
44:46เดี๋ยวฉันให้คนขับลดไปสม
44:48โอเคเลยค่ะ
44:50ถ้าอย่างนั้น จวงจะให้เขาเตรียมอาหารเพิ่มนะคะ
44:54เจน
44:56มากับแม่หน่อย
44:58ใช่ได้อ่ะ
45:03แล้วมาคุยอันตาอดีก่อนมะ
45:05นี่ themselves ว่าฉันดูเด็กกว่าเจ้าของแบบนี้ค่ะ
45:07หึ ยิ้งกว่าดงป sloganอีกค่ะ
45:09หาก nug
45:19อีกหน่อยก็คงจะได้ชนใครๆใครมา squ casingมาอีก
45:25ๆในของว่านั้นไม่ใช่ที่ที่ tav ห้อง สวัญค storyline城场
45:28จะมีใครที่ไหนต้องไม่รู้ เดือนเขากาให้ครั้งไว้
45:31ความจริง เจียน เป็นขวรชนจี อีก Weinberg
45:35เดียนเขามาไงพันเจอ โซ ชนอื้อ
45:37เจียนไม่รู้จัก กับเพื่อน นุ้ย เขาที่ไหน
45:39เคยเจอที่รงแรม อะไรกับ Wahrнет เขาทำทัวที่รงแรม
45:43แล้ววันนี้ เจียน นิ listeners มาที่นานจี เขาเลย
45:47ก็ดีนะ ในคอร์หน้าสงสาม ไม่อยู่ที่นี่ก็คงจะเหนา
45:55เจนก็เป็นเพื่อนนูนสะหน่อยนะลูก อัพูก็คงดีใจไม่เห็นเจนอันเพื่อนกับนี้ได้
46:02ได้เลยฮะแม่ ขว่ายให้เป็นน่างที่เจนเองฮะ
46:17จีดยังไม่ได้คุยกับนาจวงเลยค่ะ เรียกคุณจวงก็ได้จ้ะ กันเองดีค่ะ คุณจวง
46:29ช่วง ตักข้าวเศษ ค่ะ
46:35จีด ทานได้เยอะนะ ไม่ต้องเก่งใจ ได้เลยค่ะ อาหารหน้าทานทางนั้นเลยค่ะ คุณบุริม
46:43อืม อืม อืม อืม อืม อืม อืม อืม อืม อืม อืม อร่อยได้
47:05ถ้าคุณจวงพาหละยังค่ะ คุณเลยตักให้อีกคนหนึ่งเนอะ
47:09เฮ้ยไม่ได้กินบุริมงอ่ะ เดี๋ยวฉันตักแฟน
47:21อึม
47:23คุณเจนลองทานเขาหยุบมากไหมคะ
47:36ขอบใจนะ
47:39แล้วถ้าคุณเจนตักอะไรไม่ถึง
47:42บอกนุ้ยได้นะคะ
47:44พวกนี้ออกเช้าไหมคะคุณปุริน
47:49น่าแต่ก่อน 8 โมงอยากไปถึงก่อนเที่ยง
47:55แล้วคุณเจนไม่ไปกับแม่ด้วยเหรอคะ
48:07ฉันมีนัดไปนอนบ้านเพื่อนที่นครนนายก
48:11น่าสนุกจังเลยค่ะ
48:13นุยยังไม่เคยไปนครนนายกเลย
48:15นุยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
48:45น่าสนุกเบี่ยว
48:49พ promotional k
48:59เจน
49:00จริงเหรอคะ?
49:01ดีจังเลยค่ะ
49:03ลุ๊ยอยากไปดูที่เรียนของคุณเจร
49:05เดีokay
49:06ที่คือควรีย์อยู่เนี่ย
49:08ขออIST 전보
49:12ได้ไหมคะ
49:12คุณปุริม
49:14เก้าสิ
49:17จริงหรือฮะ
49:19ดีใจจังเลยนะนุย
49:22ค่ะ
49:24อัปูฮะ
49:28เชียนว่านุยเข้าอยู่เฉยๆ
49:30น่าจะให้นุยเขาไปเรียนนะฮะ
49:32เรียนอะไรก็ได้ฮะ
49:34หรือว่าจะรอให้นุยเข้ามาวิทย์อะไร
49:37ปีการศึกษาหน้าก็ได้นะฮะ
49:39จริงด้วยค่ะ
49:40นุยเขาชอบเรียนนะคะ
49:42นี่คงดีใจแย่เลย ถ้าได้กลับไปเรียน น่าหนึ่งน่า
50:12ค่ะ เสร็จแล้วค่ะ
50:42คุณปู
50:44ก็ใช่ ทำไมนิดว่าใคร
50:48นึกว่าคุณเจนค่ะ
50:50หอมแล้วใช่ไหม
51:12ยืนงงอ่ะล่ะ ขึ้นรถ
51:16อะไรกันคะ
51:18ก็ฉันบอกให้ขึ้นรถไง
51:20แต่ว่าหนุยลงมาแบดท้าวเลยนะจ๊ะหนุย
51:36แล้วก็เป่าหนุยอ่ะ
51:38คือ
51:39ถ้าต้องไปธุรากอาศที่หัวเยอะ
51:41ผมจะไปด้วยไม่ได้
51:43ทำไม
51:45รีบไปอ่ะ ออกช้าเดี๋ยวรถติด
51:57เจ๋งไปเลย
51:59อะไรของเธอ
52:01ก็คุณปุลิมนะสิ
52:03หนีบเอานุยไปด้วย
52:05เจ๋งที่สุด
52:07เขาจะไปก็ไปของเขา podcasts fool
52:09ทำไมต้องลากหนุยไปด้วย
52:11เอ้ะ
52:13ก็เขาเป็นสามีพรรยากัน
52:15ไม่ให้ไปด้วยกัน เราจะให้ไปกับแม่หนานายสองคนนี่ไง
52:17พิลื๋
52:19แล้วเอาไงต่อดีอ่ะ เราสองคน
52:22จะเอาอะไรอ่ะ ก็แยกยายสิครับ
52:25เฮ้ย ไม่ได้
52:27ฉันเก็บข้าวเก็บของออกมาหมดแล้ว
52:30เก็บออกมาได้ ก็เก็บกลับได้
52:33เฮ้ย ไม่ได้
52:35กว่าฉันจะขอแม่ออกมาได้มันยากนะ
52:39ฉันจะไม่ยอมกลับไปง่ายๆเด็ดขาด
52:42ก็เรื่องของเธอสิ จะไปไหนก็ไป
52:45เฮ้ย เดียวๆๆ จะให้ไปไหนล่ะ
52:48ก็ไปกับนายไง ฉันจะไปนาคอนนายก
52:52เธอบ้าพอเนี่ย จะไปได้ยังไง นุยเขาไม่ได้ไปด้วย
52:57นุยไปไม่ได้ แต่ฉันไปได้
52:59เธอเพียนว่ะเนี่ย ไปกับฉันเนี่ยนะ
53:03ก็เออสิ
53:18คุณชวง อะไรค่ะ พระมูลด้วยแน่น่าหารหน่อยสิ
53:27บ ip ภัมูลอยากจะทาแนวริมทะเลสวย หรือเป็นบ้านบ้านอร่อยอร่อยนี้
53:34ริมทะเลสิ เรามาทะเลกันตั้งแต่
53:36加入กันอย่างนั้นเดี๋ยวเจวราะหาราหารให้ก่อนเลยค่ะ
53:42โอเค
53:44นี่แม่
53:51แล้วเกร์ลงมาเร็ว
53:56แป๊บเหรอวะ
53:59บ้าบเอา ฟงแฟนอะไรวะ
54:04ถ้าไม่ใช่แฟนอ่ะ เอาพาเอาเปิดตัวทำไมวะ
54:08ไม่ได้พามา ครบตามมาเอง
54:12อืม ครับ
54:15น้ำเย็นมาสึก
54:17เพราะจีบมึงว่างนั้น
54:19ไม่ได้จีบ โอ้ย
54:21เลือกมานยาว เดี๋ยวกูไปเล่าที่หลัง
54:26ถ้าไม่ใช่แฟนมึงอ่ะ ฉันกูขอจีบได้ป่ะ
54:30ก่อน เรื่องของมึงสิ
54:33รอเล่นเว้ย
54:36เร็วเร็ว
54:38ฟอน ฟอน ไป
54:41อ่ะ อดี
54:43อดี
54:44อดี
54:45อดี
54:47อดี
54:50อดี
54:51อดี
54:53อดี
54:55อดี
54:57สวัสดีค่ะ คุณปู คุณจวง
55:19สวัสดีครับ
55:20อุ๊ย ลูกสาวคุณจวงเหรอคะ
55:26ไม่ใช่แม้พุ้ม วันนี้ชื่อนุย เพอยาฉันเอง
55:32คุณพระ
55:34สวัสดีค่ะ
55:36สวัสดีค่ะ
55:37สวัสดีค่ะ
55:38คุณปู เข้าได้พักในบ้านแล้วค่ะ
55:45สวัสดีค่ะ
55:47สวัสดีค่ะ
55:49สวัสดีค่ะ
55:51อ่ะ คุณเข้าไปสิคะ
55:53เดี๋ยวพุ้มจะยกกับปากต่างไปเองค่ะ
55:55ไม่เป็นไรค่ะ
55:56เดี๋ยวนุยช่วยยกนะคะ
55:57อุ๊ย ไม่ได้ค่ะ ไม่ได้ค่ะ
55:59คุณพี่เข้าบ้านไปเจอค่ะ เป็นผู้จัดการเล่นกระเป๋าให้
56:01ขอบคุณค่ะพี่ฉัน
56:03ขอบคุณค่ะพี่ฉัน
56:13คุณปู้เธอร้อเล่นใช่ไหม
56:27อุ๊ยฉัน หนูนั่นยังเด็กอยู่เลย
56:29อืม ความนี้รับลอง
56:31เอ่อ
56:33แล้วคนนั้นล่ะ
56:45เดี๋ยวคุณปู้กับเมียน
56:47พระยานอนห้องใหญ่นะคะ
56:49คุณจวงนอนห้องเดิมนะคะ
56:51อ่ะ สองคนเราก็ปลาวไปเก็บ
56:53ไม่เป็นไรค่ะ
56:55หนีนอนห้องไหนก็ได้ค่ะ
56:57มันมีแค่ 2 ห้องค่ะ
57:01ห้องい Toward ผมใหญ่กับห้องเล็ก
57:02งั้น หนีนอนห้องเล็กก็ได้ค่ะ
57:05เอา แล้วจะให้คุณจวงนอนไหนนะคะ
57:09เอาอย่างนั้นแหละไม่พุม
57:11ฉันก็ต้องนอนกับพระยาของฉันท stressesах
57:17esca
57:21อาว
57:23อาว
57:25อาว
57:27อาว
57:29อาว
57:31อาว
57:33อาว
57:35เสือบมากเลยใช่ไหม
57:37โอ๊ย
57:39อาว
57:41เราประสารมาเที่ยวกันทั้งที่นะคะ
57:43อย่าบอกนะคะ
57:45ว่าคนกูไม่อย่า
57:47นี่ทำไมคุณจงเอาเรื่องหน้าอายแบบนี้มาพูดอ่ะ
57:52ไม่มีใครพูดแล้วค่ะ หนูนี่เห็นเอง
57:54ฉันยอมรับว่าฉันมีความสัมพัฒน์เหนื่อเขาอ่ะ
58:17ที่ฉันลงอาย ไม่ว้างสักนิด ไม่มีสังหลาย
58:23มีแต่ความคือคุณไม่จัดทุกวัน