Skip to playerSkip to main content
Thippy
  • 2 days ago

Category

📺
TV
Transcript
00:00ความสุข
00:20เคยเข้าใจว่าความสุข
00:23เกิดจากการที่เรารักใคร
00:26มีเรื่องเราได้ดีมากใหม่
00:29เติมความวานในใจให้กัน
00:33เคยเข้าใจว่าตัวเธอ
00:37จะมองฉันเป็นคนสำคัญ
00:40ไม่มีวันจะทำร้ายกัน
00:43ให้ตัวฉันต้องมีน้ำตา
00:47ฉันคงลกสวยที่คิดไปเองคนเดียว
00:54สิ่งที่เจอในวันนี้
00:58ไม่เห็นจะมีอะไรสวยงามดังใจ
01:05ความรักทำไมมันเป็นแบบนี้
01:10ทำไมมันเจ็บอย่างนี้
01:14ไม่เป็นมันอย่างที่คิดไว้ไล่
01:19ความรักที่ฉันลงอาย
01:23ไม่วานสักนิดไม่มีสลาย
01:27มีแต่ความคือนคงанияจะถูกวัญ
01:33สิฟื้นนamura
01:34สี่ร้านเนี่ย
01:35ได้อะไรบ้าง
01:36��しจะต้องหายตัวเองออกให้ได้
01:38บอกเขาไปเหรอว่าฉันเป็นสามีนี้
01:40สามี
01:41หนุย
01:42ฉันจะบอกอะไรให้อยากหนึ่งนะคะ
01:44ก่อนนี้Worldจะเข้ามาที่บ้านหลังนี้
01:47ที่มีสมบสุขมาก
01:49ถ้าเธออยู่ที่นี่
01:51แล้วก็เธอก็ควรจะ...
01:58ไม่ค่ะ
02:00นุยไม่ใช่สิ่งของ
02:02นุยมีความคิด
02:04มีหัวจิตหัวใจ
02:06คุณจะมาสั่งให้นุยไม่คิด
02:08ไม่ได้แล้วค่ะ
02:09ทำไมจะไม่ได้
02:11ฉันจะทำให้รู้ว่าการไปเจ้าของ
02:13มันต้องทำอย่างไร
02:15รอยง่ะ
02:17คุณพวก
02:21ต้องมีความคิด
02:36ต้องมีความคิด
02:38ี้ต้องมีความคิด
02:49ครับ
02:51นุยเป็นของคุณ
02:53คุณซื้อนุยมา
02:55คุณอยากจะทำอะไรกับนุยก็ได้ใช่ไหมคะ
02:59ทำได้เลยค่ะ
03:13ฉัน...
03:15ฉันขอตัว
03:17นุย
03:19นุย
03:32นุย
03:34นุยเป็นไร
03:41นุย
03:43ไม่ต้องตามออกลูก
03:45ทำไมแล้วค่ะแม่
03:47ต่อยเขาไปสะครับเธอ
03:51คุณดุยครับ
03:53คุณดุยจะไปไหนครับ
03:55ให้ผมไปส่งไหมครับคุณดุย
04:17ขอบคุณดุย
04:19ขอบคุณดุย
04:23ขอบคุณดุย
04:37ที่สุดใจ
05:07ในทธิ์กรรมแก พลิงกันเยี่ยมและสักแรก
05:37Zone
05:38แต่ทำไมไม่เข้าไปบอกของกับเป็นฉัน
05:41ถึง
06:02ช้าไปและ
06:08ผลนุยนะ ป่านนี้เตริضไปถึงไหนแล้วก็ไม่รู้เนี่ย
06:12เงินทองก็ไม่มีติดตัวไปด้วย
06:32มีอะไรกินบ้างมั้ยเนี่ย
06:44โรส
06:46จะกินลูกกินแล้วมันเคียแบบนี้มันถูกเลช
06:50คุณพ่อ
06:52มามีกินข้าวนะคะ
06:54เดี๋ยวลูกแก้วตักให้
06:56ลูกแก้ว
06:58ต้องใจกินนะลูก
07:00ไม่ต้องสังใจ
07:02พี่สังเวียน
07:04อืม
07:06อาข้าวหาปลาคือรสกินเนี่ย
07:08โอเค
07:10แม่น้องนุยมาอยู่ในงานร้นมือจริงๆ
07:14ไม่ต้องแล้วพี่เวียน
07:16ปวดหัว
07:20หาอะไรเย็นให้ฉันดื่มหน่อย
07:24เล่าหรอกคะ
07:26นี่
07:28ใจคอจะดื่มทั้งวันตั้งคืนเลยเลยไง
07:30ก็มันแห้งน่ะ
07:32ทอนนิดทอนหน่อยเป็นไรป่ะ
07:34โรศ
07:36นี่ลูกนะ
07:38ลูกนั่งอยู่ตรงนี้
07:40ถ้าแม่มันทำตัวเห็งสวยแบบนี้
07:42ต่อไปลูกจะเป็นยังไง
07:44ก็ดูอย่างเย็กรสสิ
07:46ไม่เห็นเป็นไรเลย
07:48เพราะเขาได้พ่อสิ
07:50เออ
07:52ใช่
07:54เย็กรสมันดีทุกอย่างเลย
07:56ใช่
07:58นุยก็เป็นเด็กดีจริงๆ
08:00wichtigerบ้ามทั้งนี้
08:02ชั грาะЬ ช่วยจะทำได้บ้าว
08:04คืนอยู่ต่อไปเซ็บแกแน่
08:06หรอ
08:08ฮ function
08:09ไม่เป็นแพรงแก่ pod Occult
08:11แรกเลยโก้ไม่ได้รับฉัน
08:13แต่แกแcessงง่ากับฉัน
08:15พบหวังใน revenues
08:17สิบ้าลมากหรอ
08:18แทนบ้าลอะไรเหมือน
08:28- คุณอะไรกี่สมัดสิ!
08:29- ถ้าดีไง ลูกมันจะได้รู้ว่าพอมันเป็นไง!
08:37- น้อง น้อง ข้าลดอ่ะได้ยัง?
08:46- น้อง นุย อุ้ย อ้า ไปไหนมาจ้าไม่เห็นชั้นหลายวัน
08:53- น้อง พี่รีบนะ ขอข้าลดให้พี่ก่อน วัย 70 บาทเอง
08:57- อะไรจ้ะ?
08:58- ข้าคัดสิ อ่ะครับ
09:00- เท่าไร?
09:00- ร้อย 70 บาทครับ
09:02- เอา เอา นี่ เอา นี่ เอา นี่
09:04- หันไปตรงนุยก่อนสิ
09:10- อ่ะ นี่
09:12- ขอบคุณครับ
09:14- น้อง นุย
09:28- อืม
09:29- อุ้ย
09:30- อุ้ย
09:31- เธอ Trip
09:32- เรียบเข้าบ้าน fingราะ
09:33- นี่ ฝนฟ้าจะพำลังแต่กว่อกมาอยู่แล้ว
09:38- อุ้ย แต่แล้ว
09:39- อุ้ย
09:40- เดี๋ยว çıkar
09:40- ่าขอตัวเข้าบ้านก่อนนั้น
09:41- เดี๋ยวป่าป้าricsลูก
09:41- อุ้ย ดังดี
09:43นุยก็มารีบเข้าบ้าน ว้ายๆๆๆๆๆๆ
09:57เธอไหม
09:58ฉันเปล่นยังไง
09:59หarsonดูตัวเองกันบ้างเดิมเธอเป็นอย่างไร
10:01วันๆแดขี้เผ้า เลขกาลดีพ ακนาดนี่
10:04มันจะเงินไหนวะ
10:05เลขกาลดีมันอย่างๆ teh cavalry ل treble
10:08ได้เงินส allergic
10:09แล้วรู้สึกวันนี้เหนืออะไรบ้าง
10:12พี่
10:16แค้นอะไรหัวอีกสวย
10:27เอ้ยมาแล้ว
10:29นี่เหลือขวดสุดท้ายแล้วนะ
10:31เหลือขวดสุดท้ายได้ไง
10:33เมื่อนก่อนก็เพื่อนซื้อเป็นหลัง
10:35ก็กำลังจะบอกให้ว่ามันหมด
10:37กินอย่างกำน้ำเปล่า
10:40มันจะไม่หมดได้ไง
10:43ได้อย่ามาหาเรื่องฉันน่ะ
10:44ฉันก็ดื่มของฉัน
10:45เงินก็เงินของฉัน
10:49เงินจากการขายลูกกิน
10:51here's the EBTS
10:52อําแมท
10:53เออ이식
10:59ปล่อย
11:00впิศ시
11:02ขายไปเองได้เงิน
11:05นี่รู้ปล่อยให้ถูกกินฟี
11:06เธอน deuกเนี่ย
11:07หมดมัน dabeiเรื่องนี้ทุกที
11:09มันแพงใจบ้างดีใช่ไหม
11:11แพงใจอ่ะ
11:12นี่เธอมีเพราะคิดอะไรแบบนี้อ๋อ
11:14มันเธอเป็นแม้วหรือเปล่า
11:16ก็มันเรื่องจริงนิ ไม่ยังไงก็เป็นอย่างนี้อ๋อ
11:39กลับบ้านกันนะหนูอ๋อ
11:54กลับบ้า
12:08มีขูดอยู่เลย
12:10เฮ้ย
12:16โลกแก้ว
12:18มองอะไรอยู่ลูก
12:24เข้าบ้านเธอ ผลตกเปลี่ยงมาแล้ว
12:54อย่าให้ตัวล่ะกลับการประตูดิ้นมาก
13:24- ตูดร้อนมากเลย เปล่าแอร์หน่อยฉัน ครับผม
13:33- แล้วทำไมไม่บอกฉันก่อนเนี่ย หนูอีกเขาออกมาเนี่ย เงินเขาก็ไม่มี
13:46- ขอโทษครับผม ข้าวหลังนี้ให้เป็นแบบนี้เนี่ย ครับผม
13:52- ขอโทษครับ ดูมีนาน มากเลย
14:20หมดเรี่ยง
14:33ไม่ใช่จัดใจร้ายหรืออะไรอย่างนี้นะ
14:36แต่เธอก็ต้องเข้าใจแล้วว่าเราจบกันไปแล้ว
14:40รู้ครับ
14:42คือฉันกับคุณกรีกเนี่ยจะย้ายกลับมาอยู่ที่นี่
14:45รำค้ายนิดย่าของเขานะ
14:47คือจะดื่มอะไรเนี่ยก็ไม่ถนัดอะ
14:50เอาแต่จะจ้องจับผิด
14:55คุณ
15:07ไม่เก็บข้าวของให้เฉย คิดอะไรมาก
15:20เอา
15:23คุณพูริม
15:29คุณพูริมฟังผมก่อนครับ
15:32คือ
15:34ผมไม่รู้มาก่อนว่าโรสก็มีคุณ
15:36คุณอ่ะ
15:38ถ้ารู้
15:39คุณจะไม่ยุ่งกับโรสงั้นสิ
15:41ใช่ครับ ถ้าผมรู้
15:43แล้วทำไมไม่เลิกไปสัตว์แต่ตอนนี้เลย
15:45เราเด็กในท้องอ่ะครับ
15:47นั่นก็ลูกของผมอ่ะ
15:48ผมจะปล่อยให้เขาไปเด็กบ้านแตกไม่ได้เหรอครับ
15:52นี่สำคุณสนใจแค่เด็กอ่ะ
15:55แล้วโรสอ่ะ
15:56ผมรักโรสครับ
16:00รักหมดหัวใจครับ
16:05แต่ผมสาบาลได้นะครับ
16:08ถ้าผมรู้ว่าโรสเขามีคุณ
16:10ผมคงไม่ปล่อยทุกอย่างมัน
16:12ถลำไปไกลแบบนี้เหรอครับ
16:19ดูอะไรเขาให้ดี
16:21พอให้ครอบครัวคุณ
16:27มีความสุข
16:30ขอบคุณครับ
16:32ขอบคุณจริงๆครับ
16:47ขอบคุณครับ
16:48ขอบคุณครับ
16:52หลดครับ
16:57รอด้วย รอด้วย
17:00รอด้วย รอด้วย
17:03เดี๋ยวไปด้วยสิ
17:05นี่ ไปส่งฉันถาเปลี่ยนเก้าหน่อยสิ
17:08ไม่ทันหรอก คนละทิตย์เลยนะ
17:11เราควรที่จะมีลกคนละคันกันนะ
17:14เวลาที่ฉันไปทำทุราดเนี่ย
17:15มันลำบากละเกิน
17:16ฉันต้องรับส่งลูก
17:18มีธุรัทีรับท่านลูกแทนใช่ไหมละ
17:21และก็ลốtไปใช้เลย
17:22ฉันไปเองก็ได้
17:23โหации
17:24มีอ่าหลอบ
17:25ฉันมีธุรัที่นี่ต้องทําไบบ่อย
17:27ไปรับลูกไม่ทันหรอก
17:29ธุระอะไรกัน lamando
17:31ก็ธุรัทธุร comparisons
17:32chlossenครอบครวไงล่ะ
17:33เอา
17:34ไม่ใช่หานี่มให้ครอบครวหรักเลย
17:36นี่
17:38ฉันใช้บอกอะไรให้รู้เอาไว้
17:40ถ้าค่อยบังอาจแต่ต้องลูกแก้วหรือ
17:44ฉันยอมแรกโดยชีวิตแน่ คอยดู
17:48คุดอะไรไม่รู้เรื่อง รำคาญชะมัดเลย
17:52ไปเองก็ได้
17:56บ้างนี้กดแล้ว
18:00มีอะไรหรอกลูก
18:01ได้
18:02อย่าคิดมากเลย ขึ้นลดนะครับ
18:10คุดว่า
18:16ยังไม่มีใครลงมาเหรอคะแม่
18:18เดี๋ยวไม่จ้ะ
18:30อ่ะ
18:31งั้น เดี๋ยวเจนทานข้าวก่อนเลยนะแม่
18:33เดี๋ยวต้องรีบไปเรียนนะ
18:34ซ่ะ ทานลูก
18:40อ่ะ ช่วง
18:51นุ้ยเป็นไงบ้างอ่ะ
18:53ก็น่าจะดีขึ้นแล้วนะคะ
18:55เมื่อคุณปูอยู่ดูแลทั้งคืนเลยค่ะ
18:57ไว้
19:03แม่
19:05แม่
19:11ช่วง
19:12ไม่อยากจะเก็บคุ้ใหม่มาป่ะ
19:14คุ้นี้มันปลอดหรือเกิน
19:15อ๋อ ค่ะ
19:17แม่
19:19แม่
19:20แม่
19:21แม่
19:23ที่สุดที่สุดที่สุด
19:54พพกพลิม
19:56เติมแล้ว ไหมไว contemplator
19:59มาซะ
20:01อะไรเนี่ย
20:02เป็นอะไร
20:03พู Speedワ 이� HOW
20:05ก็ฉัน
20:06หมด
20:08ไม่เอา envol dummy
20:09รู้ดาย
20:11โอแต่แบบ้าอะไรเนี่ย
20:14โอโหнич
20:17แทนที่เธอจะถามฉัน
20:18ว่าฉันมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร
20:20ถ้าถามฉันดีกว่า
20:21ว่าเธอมาอยู่ที่นี่ได้อยังไง
20:23ขอนเร็ว
20:25ในกอบทุกลาก็วังีได้สอบทพุ้าง
20:40แต่เศียง stood up
20:51เธอเป็นบ้าใหญ่แล้ว
20:52おฬล看看 แบบลงเสียงหนังเนี้ย
20:54หยุด
20:55ไป Νุ้ย
20:56ฟางก่อนนุ้ย
20:57หม bracelet
20:58おฬรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรร tud Herr round the
21:18- โอ้ววววววววววววววว ววววววววว
21:20- น้อย หยุดโภทก่อน
21:26เข้ามา ฉันเดี๋ยวสามีเธอ
21:29ฉันได้ทำอะไรก็ได้
21:31ต้องฟังไว้นะ
21:32เธอต้องเจออีกเยอะ
21:34ถึงจะคุ้ม 4 ล้านที่ฉันจ่ายไป
21:48- นี่...
21:50- นี่...
22:12- นี่...
22:14- นี่...
22:16- ไม่เป็นไรนะ นุย
22:21คุณพู๋ต้องเห็นใจนุยเขานะคะ
22:24- นี่เป็น...
22:25- ครั้งแรกของเขา..
22:27- เขาก็คงจะอาย
22:28- เขาเป็นพ Luck Depression อ่ะฉัน
22:30- ถ้าไม่เป็นวันนี้
22:33- สักวันก็ต้องเป็นอยู่ดี
22:34คุณพ wydもก็ไม่น่าใจร้อน
22:37- น่าจะรอ
22:38- รออะไร?
22:40- รอให้เขาพร้อมค่ะ
22:41- จริงๆ เข้าน่าจะพร้อม
22:45ไม่ใช่หรอ
23:15ไม่ใช่อะไรให้นุยเขา
23:17จะได้ถูกใจกันปุก
23:21ฉันจะอาบนาง
23:23จะไปโรงแรง
23:25เธอรี่ไปบอกเจน
23:27ให้รี่ไปรียันได้แล้ว
23:29อยู่ในห้องพระรยาฉันนานเกินไปแล้ว
23:31coon
23:35โฮ
23:39โฮ
23:41จริงหรอคะพี่ช่วง
23:43จริงสิคะ
23:45ช่วงกับนมเนี่ยวเป็นคน เช็ดตัว
23:47แล้วก็เปลี่ยนสไพ่คุณพู้ฟิธิค่ะ
23:49คุณปุ้่ว่าเธอกลับไปอาบน้ําที่ห้อง
23:51ตายจริง
23:53ดูอีกต่อว่าคุณปุ้ไปยกใหญ่เลยนะคะ
23:56แหละไหมคุณปุ tellement Epi
23:58ไม่กลับห้องไปแล้วคะ
24:00ไม่ใช่ได้ไม่ต้องเค้าเจผิด
24:02ก็คงจะเป็น republic คุณน้ Ой นะฮึ่ย
24:04ใครสูงออกอย่างนั้น
24:07คุณน้ocyคงพาonakฟองน้อย
24:08โดนฟนก็เลยไม่สบาย
24:10มันไม่ใช่บ้านนะคะ
24:13มันแปลกที่
24:15น้วยก็เลยน้อนไม่ลับ
24:18คุณน้ยต้องทำใจยอมรับ
24:21ที่นี่
24:22จะเป็นบ้านของคุณน้ assured
24:24นับจัดนี้ไปค่ะ
24:26ไม่ค่ะ
24:28นุย・เจ้า ต้องอยู่ที่นี้ตลอดไป
24:31นุย・เจ้า ต้องถ่ายตัวเองออกให้ได้
24:34เอ้า...
24:35คุณผู้จะทิ้งกันไปเหรอคะ
24:39นุยไม่อยากอยู่ที่นี้จริง ๆ นี่คะ
24:42นุยอยากเรียนอังสื้อให้จบค่ะ
24:44ไม่สөงสารคุณдержิน crop หรือคะคุณนุย
24:47ส่งสาร?
24:48ส่งสารทำไมคะ
24:56แค่แจبر LA ชุดนี้
24:58เป็นทีมงานจากสตุดีโอใหญ่ในฮอร์ลิบูด
25:01เขาจะยกกล้องถ่ายมาที่เมืองไทย
25:03เขาต้องการจะเช่าห้องระยะยาวทั้งสามชั้นครับ
25:07โอ้ว ถามจริง
25:15ถ้าเราได้แขกบันนี้บ่อยบ่อย มันก็ดีสิครับคุณพี่พบ
25:19ครับ ถ้าคราวนี้เขาประทับใจ
25:22เราก็คงจะได้งานติดต่อกันมาอีกหลายโปรเจ็กต์ครับ
25:25อืม ดีดีดีดี
25:28เฮ้ย ฉันดีใจด้วยแน่แห้ว
25:33แห้ว ฟังอยู่มันเนี้ย
25:43คุณปุริมช่วยเซ็นอนุมัติสั่งซื้อเครื่องสักผ้าอบผ้า
25:46ติดทุกห้องตามที่ทางทีมงานเขาขอมาด้วยครับ
25:55แห้ว ไอ้แห้ว ไปใส่อารมณ์ใส่คุณพี่พบแบบนั้นได้ไงวะ
26:00เฮ้ย ไอ้แห้ว ไปใส่อารมณ์ใส่คุณพี่พบแบบนั้นได้ไงวะ
26:14เขาราออกก็สวยหรอก
26:16ก็ดูหน้า
26:17เวี่ยงขนาดนั้น
26:19ก็เขาไม่พอใจสิ่งที่แกทำไง
26:23อย่าว่าแต่เขาเลย
26:25ฉันเองก็ไม่ชอบ
26:27เออ
26:28ฉันมันเร็ว
26:30ก็ฉันไม่เป็นอย่างนี้
26:32ถ้าไม่พอใจก็ออกไปเลย
26:41ไอ้ทัส
26:43ไอ้ทัส เดี๋ยวดิ
26:45เอามานี่ค่ะ อยู่ช่วงไปซักให้
26:48ความจริง นุยทำเองก็ได้นะคะพี่ช่วง
26:52อยู่บ้านนุยก็ทำค่ะ
26:54บางทีนุยยังไปรับของนักท่องเที่ยว
26:56ที่เป็นแขกของนุยมัสารกฤ์ด้วยนะคะ
26:58ได้เงินดีค่ะ
27:00อุ beneficial
27:02คุณนุย가는ฟ่าหยันจังเลยนะคะเนี่ย
27:04นุยต้องทำงานหากเงินส่วงตัวเองเรียนนะคะ
27:07jours
27:08อ๋อ คุณนุยของพี่ช่วง
27:11เราเน่งแม่ของคุณนุยเนี่ย
27:13อยากจะเห็นหน้าจริงๆเลย
27:15อะไรนู
27:28ม่า
27:30แม่นุ้ยสวยค่ะพี่ช่วง
27:34ถ้าพี่ช่วงหรือใครๆได้เห็นแม่นุ้ยนะคะ
27:38ก็ต้องตกกลุ่มรักค่ะ
27:40แต่นุ้ยไม่ได้แม่มาเลย
27:43เผ็บ
27:45พ่าไปซัก
27:47ไปเลย
27:49ไปซักพ่า
27:51ไปอย่างนี้แล้วจ้า
28:01ให้เวลาคุณผู้ของนมหน่อยนะคะ
28:05แล้วคุณดูจะรู้ว่า
28:07คุณผู้ของนม
28:09อันน่ารักแก่หน่อย
28:11พ่า
28:19น่าไปท่านนะ
28:21อ่ะอ่ะ
28:23กินน้มแดงก่อนนะ
28:25ไม่กดฉันนะ
28:27คนนะว่ายไม่ใช่กูมาร
28:33ฉันขอโทษ
28:35ก็คนไม่อารมณ์เสียนี่ว่า
28:37อารมณ์เสียก็ไม่ได้หมายความว่าแกต้ามีสิบไปฝาดวงฝาดงานใส่ใครก็ได้น้วย
28:44หนา
28:46โทษโทษอ่ะ
28:48หนาอย่ากดฉันนา ไอ้ทัสนะ
28:51ถ้าแกไม่หายกดฉันอะ
28:53ฉันก็รู้สึกแย่
28:57ไอ้ทัสรู้ไหม
28:58ฉันไม่เคยลืมบุญคุณแกเลยอ่ะ
29:01ถ้าไม่มีแกก็ไม่มีฉันวันนี้
29:03ขอบคุณนะ
29:04ขอบคุณนะ
29:06อ้อย
29:08อะไรของแกวเนี่ย
29:10นี่ น่ะถ้าจะขอบคุณนะ
29:12แกไปขอบคุณพ่อแม่แกนุ่นที่ทิ้งสวนผังให้แก
29:16แล้วก็ยันลืมขอบคุณถนนราชพึกละ
29:19ที่อุศาสตัดผ่านที่แกนะ
29:26แต่ถ้าไม่มีแก
29:28คอยแนะนำฉันให้ซื้อหุ้นรงพย์บางบนรงเวทอ่ะ
29:31ฉันจะมีเงินที่ไหนกับซื้อหลังนี้ว่ะ
29:34ใช่มั้ย
29:35โอ้ย
29:37ใครมันจะไปบ้ายแกวะ
29:39เอาเงินที่ขายที่ได้ทั้งหมดไปทุ่มลงหุ้นตัวเดียว
29:43แกมันบ้ายแห้ว
29:45แกมันบ้ายแห้ว
29:47แล้วคิดดูนะ
29:48ถ้าหุ้นไม่ดีเนี่ย
29:49แล้วฉันจะบาทแค่ไหนวะ
29:51ขออีกรอดเอ้ย
29:52แล้วไม่ขึ้นอยาก 70 สะตาง
29:54มันร้อย 70 มั้ยล่ะ
29:55แหละ
29:57เออๆ
29:59คนอะไร
30:00ดูบางดีชิบผ่าย
30:01นะ
30:02คืนดีกันนะ
30:04นะ
30:05คุณสัญทัสที่รับ
30:07โอ้ย
30:08ไม่ต้องมาพูด
30:09ไม่ต้องมาพูด
30:14เฮ้ย
30:15ไงแห้ว
30:17แกอยากโกนิดฉันนะ
30:19ถ้าฉันจะขอพูดเองน้องหนูของแกน่ะ
30:21ก็ชื่อหนูไหย
30:23ชื่อ แล้วทรักอย่างอ่ะ
30:24ฉันไม่อยากจำ เป็นบาทแดดตัว
30:27แกนึกดูสิ
30:28น้องหนูของแกเพิ่งอายุ 20
30:30แกก่อรูปสาวของโตฉันบิปี
30:32ฉันทำใจไม่ได้วะ
30:35เวทธนาเด็ก
30:37นึกถึงถ้าเป็นลูกของฉันนี้ ฉันจะรับได้มั้ย
30:41แล้วฉันก็รู้ว่าคвойไม่พบก็คิดเหมือนฉันนี่เร็ว
30:47ไอ้หลง
30:49ถอมจริง
30:51แกเจ้าเขาเป็นเนียจริงเหรอวะ
30:57ไอ้แฮล
30:58นี่
30:59แกทำใจได้ไงวะ
31:01นั้นมันลูกโรดหน้าว่ ран competing
31:03ก็เพราะว่าเป็นลูกโรดได้
31:06ก็เชียมนะครับ
31:23หมอนี้กลับมาแล้ว
31:25เช่ง
31:28หมอนี้อยู่ไหมคะ
31:30อุ้ย
31:31หิวสิลูก
31:33อื Bern
31:56อุ้ย
31:58ไม่ต้องออกไปกินหรอกพี่เตียว
31:59kleine
32:01พี่เบียร.....
32:05พี่เบียร
32:09พี่เบียร
32:10โว้ยค่ะ......
32:13มาแล้ว มาแล้วค่ะ
32:15ช่วยออกไปเอาของที่แข çรง ว่าอยู่ประตูหน้าบ้างหน่อยสิ
32:18เผอดีว่าลงมาจากแท็กซี่ ...
32:19เหว้าไม่ว่ายออกไม่อย่างง any
32:22ค่ะ รอเดี๋ยวนะคะ
32:23โค่
32:24อ้อย
32:29อะไรหรอกคะ
32:32เดี๋ยวก็รู้จะหรุ
32:38โอ๊ยซื้ออะไรมาเยอะๆนี่ฮะ
32:42แล้วนี่กล่องอะไรคะ
32:44เป็ดย่าม
32:45เจ้าดังจากหนึ่งนอก
32:47ตัวละพันฮ่าแล้ว
32:49อุ๊ยแต่
32:49พันห้า
32:51โอ๊ยซื้อมาได้ยังไงค่อนี่
32:54อ้าว คุณฉันมีเงินไง มีเงินก็ซื้ออะไรก็ได้
32:58อืม นี่ลูก จำไว้เลยนะ มีเงินนี้ต้องกินของดีๆแบบนี้นะลูกมันหรือเปล่า
33:05ไม่ใช่ไปกินก้วยเตี่ยวหน้าปังสอร์
33:11แค่เฮียน จัดเลยค่ะ หิวมาก เร็ว
33:15ค่ะ ไม่รู้อะไรมาเนี่ย เห็งจริงๆเลย
33:20คุณพ่าค่ะ วันนี้เราจะได้กินเต็นนะคะ
33:25ใช่นะลูก แต่ลูกแกก็จะต้องสวดมนให้มันมีเห็งๆๆ ทุกขึ้นเลยนะลูกน่า
33:34โน๊ย
33:44ป๊อปุกเหมือนเด็กคนหนึ่งอะไรฮะ เขาชอบให้คนเอาใจ
33:50เหรอคะ
33:52คุณพ clique ของนมนั่นนะคะ
33:54ง่ายจะตายไปก่ะคุณนุ้ย
33:56fijแนمرให้เอาใจนิดหนึ่ง
33:58เฮ้ยนี่ค่ะ
34:00คุณปุอะ เคอชอบทานผลมาเย็นๆ
34:03เดี๋ยวป๊อเอาแช่ต้ Fürไม่เปลύquesก่อนนะคะ
34:05UST... นี้
34:06platinum
34:08แล้วเดี๋ยวคุณปุเธอกลับมาเนี่ย
34:10เธอเขาจะได้ทานผลมาเย็นๆ จancheิปเลย
34:13คุณนุ้ยต้องเอาไปให้เธอนะคะ
34:14นุยไม่ก้าเหรอค่ะ
34:17นุยกูคุณปูอ่ะ
34:20โถ่นุยที่ติวๆกันดังนานเนี่ย
34:24ตกลงเธอไม่ก้าเหรอเนี่ย
34:26คุณเจ๊ค่ะ
34:29พี่ฉันพอมาบอกว่าคุณปูใกล้จะถึงแล้วค่ะ
34:34ไปนุย ไปเต็มตัวกันได้แล้ว
34:37ไปเธอนุย
34:42นุย นุยไม่อยากขอโทษนะปูเหรอ
34:45เขาอุตสาห์ดูแลนุยทั้งคืนเลยนะ
34:48ตัวนุยกลับไปว่าเขาอ่ะ
34:51ไปเธอค่ะคุณนุย
34:53คุณปูของนมแล้วไม่ใช่ยักษ์ให้มาสักหน่อยหนึ่ง
34:56นมรับรองว่าคุณปูต้องอารมณ์ดีแน่ๆ เขาวันนี้
35:05ค่ะ นุย
35:07ไปกัน
35:09มาชุดดูอะไรกันในพูอาตา
35:18คุณปูกันจะกลับแล้ว
35:20เตรียมอะไรๆให้เธอพร้อนกันแล้วใช่ไหมปะ
35:24เออค่ะ
35:26ค่ะ
35:27เพราะเจ็บะลูก
35:29ลงมาทำอะไรตอนนี้
35:30อ๋อ
35:32พอดีอยากกินข้าวผัดสับปะรถที่ใส่กุ้งแห้ทอดกรอบกรอบนะฮะ
35:38เมื่อกี้คุยกับป่าอบอยู่นะกำหนังอธิบาย
35:41แต่เหมือนป่าอบจะไม่เข้าใจ
35:43สงสัยไม่มีคำใครทำอร่อยเท่าแม่แล้วมั้งฮะ
35:47เฮ้อใช่ๆค่ะ
35:49ฟังๆดูแล้วเนี่ย
35:51ปปพงกระทำอร่อยไม่เท่าคุณจวงเหรอค่ะ
35:54นั่นเจฐานไม่ได้เนอะ
35:56อาหารแบบนี้แกจะทำได้เลยเจอโอบ
36:00พี่มือแกนะ
36:01คุณเจนกระเดือบให้ลงแน่ๆเลย
36:03ใช่ๆๆ
36:04ฉันเคยชิงพี่มือคุณจวงนะ
36:06อ๋อ
36:07รสกีแล้วเกิน
36:08ไม่มีใครทำได้หมือหรอ
36:10โอ้ยเหรอจานง
36:12ใช่
36:13เยี่ยนนี่ป้าอคทำๆ
36:15เจนอยากกินมากเลยน่ะ
36:17stabilizedاضนี้ไม่รู้เป็นยังไง
36:19อยากกินสุดๆไปเลยระเนี่ย
36:22แล้วของมีคลอมันละ
36:23สับพารด
36:24หูู 씁มีช้าน rumors
36:27เยี่ค่ะมีโคบเลย
36:29กลงมีแหงๆๆเลยค่ะ
36:35แWhenจะพอมีเวลามะ
36:36เธอจากทำไม 1000 ก็ร lOr Gil
36:38เหรอจากรุงกี้จะได้ทำด้วย
36:40ด้วยที่สุดเลยนะครับ
36:41ได้กินหน้าแล้ว
36:48น่ะ อันนี้ค่ะ ไม่สามาก
36:50น่อเลย น่ะ ไม่สามาก
36:52ได้ครับ
36:59เสียงรถมาแล้ว
37:01ทำตามที่คุณเจนแนะนำนะคะ
37:05นมคะ
37:07ขึ้นนุย
37:11แนะนิส
37:23ได้ Dialogue
37:32ทihatน Gross
37:36แนะน proteins
37:40ใครตายร้า ARE จะต้อง described
37:55ดูไ aren�util
37:59อย่าลืมโปรดก่อน
38:03เกินๆนะฮะ ค่อยๆ
38:05แต่ว่าถ้าแม่ไม่ออกไปล้าประปูกับก็จะไม่งมหรอลูก
38:11แล้วแม่ไม่อยากให้ปูได้ชิมฝีมือเข้าผัดสับประรถของแม่หรอฮะ
38:19ก็ได้ เดี๋ยวฉันทำเปล่าเองแล้วกัน
38:23โอ้โหโห ออกไปดีค่ะ
38:35ทำยังไงนี่แม่ najleิ่มเป็นอะไรerd mantra
38:43เดี๋ยวเราจะทอดกุ้งแหงก่อนเหรอ
38:45หญิบกุ้งแหงให้ jail ?
38:47surpr конц g is hik damp
38:48ร vivid eine
38:49เดี๋ยวนะ ไม่ต้องแล้วให positive payment
38:52universe給 you
39:02เธอทูซ เราล้อตแล้ว
39:07ครามเก็บประเจ้ style เร行รว่า
39:11เพิ่มพานกันเหลืออีก
39:18อ่า...ผลม่า เย็นเห็นมาแล้ว Пред proposition
39:21คุณหนูี้เอาเข้าให้ไฟเลยค่ะ
39:25แม่าค่ะ
39:26ที่ช่วงเอาเข้าไปเองแต่ค่ะ
39:29คุณนุจาง Für โลรฝhas เอาไป
39:31อันนี้ค่ะ เอาสูตรมา
39:33ไปเลยค่ะ
39:51เรียกร้อยจ้ะ
39:52สอบไปก็ทำตามนี้นะครับ ป่าโอบ
39:54จำได้ไหมคะ
39:56คิดว่าจำได้ค่ะ
39:58ลาสELL ห่อที่สำคัญนะครับ
40:00จะต้องผัดเครื่องให้ห่องก่อนที่จะปุงรถ
40:02แล้วข้าวหนะก็ผัดให้ดีอย่างเป็นก่อน
40:26เอ่อ ทำหรือยังค่ะ
40:29เอ่อ เออ เจนให้ช่วงขอไปให้แล้วพ่อแม่
40:34เห็นแม่ยุ่งๆนะฮะ
40:36ช่วงเหรอ
40:38เอ่อ ฮะ
40:47ผลไม้ค่ะ
40:56คุณปูคะ
41:00หน้อยอย่างจะขอโทษสำหรับเรื่องเมื่อเช้าค่ะ
41:04หน้อยเข้าใจผิดเองค่ะ
41:08หน้อยไม่รบกวดแล้วค่ะ
41:10เดี๋ยว
41:11ค่ะ
41:15เธอไม่รู้เหรอว่า
41:17คนเนี่ยผลไม้เข้ามาเนี่ย
41:19เค้าต้องป้อนด้วย
41:21ห้ะ
41:23จริงเหรอคะ
41:25เร็วเร็วสิ ฉันหิวแล้วเนี่ย
41:28คุณปูทานเองเธอค่ะ
41:30หน้อยไม่เคยทำ
41:32เดี๋ยวหน้อยซุ้มสามทำหกเนื้อเธอค่ะ
41:35แต่บ้านนี้เขาทำเหมือนแบบนี้
41:37เธอเอาผลไม้เข้ามา
41:39เธอก็ต้องเป็นคนป้อน
41:41ก็ป้อนเหมือนที่เธอป้อนนักข้องเที่ยวกันนั้นแหละ
41:45ฉันเนี่ยจำได้นะ
41:47ใครเอาเข้ามาก็ต้องป้อนเหรอคะ
41:50ใช่
41:52หัวหัวหัวหัวหัวหัวเราต้องนั่น
41:55หัวหัวหัว
42:22อาวิ่ง
42:24อาวิ่ง
42:38วันนี้จวงเข้าครัวทำเข้าอบสบรวจเองเลยนะคะ
42:42เจนเข้าบ่นอยากทานค่ะ
42:44คุณพูลองชิ้มหน่อยนะคะ
42:46จวงว่าคุณพูจะต้องชอมแน่ ๆ เลยค่ะ
42:50ลองดูค่ะ
42:52อืม อร่อยน่ะคุณจวง
42:57อร่อยดีเลย
42:59เธอลองทานดูสินุ้ย
43:00อร่อยดีเลยน่ะ
43:10ขอบคุณค่ะ
43:11อร่อยน่ะคุณค่ะ
43:20อร่อยดีค่ะ คุณจวง
43:22อร่อย
43:23อร่อยต่อ
43:25เออ จริงสิ
43:27ฉันอยากจะบอกทุกคนตรงนี้เลยนะ
43:31ว่าตั้งแต่นี้ไปอ่ะ
43:33นุ้ยจะเป็นคนมาดูแลฉัน
43:35ดูแล..
43:37ดูแลอะไรคะ
43:38อะไรคะ
43:39ก็ทำเงินที่วันนี้ทำไง
43:50คุณโป๊กใหม่ถึง
43:52ก็ใหม่ถึงตั้งแต่นี้ไปอ่ะ
43:54ฉันไม่ต้องรบกวนคุณจวงแล้ว
43:56ฉันมีภรยาแล้ว
43:58แล้วไม่เป็นหน้าที่ของนุยเขา
44:01โป๊กใหม่เวลา
44:07ฝากคุณจวงอ่ะ
44:08ช่วยสอนงานให้นุยด้วย
44:10เริ่มขึ้นนี้เลยนะ
44:13ค่ะ
44:15คุณนุย
44:16ปัดอ่างหารได้คุณผู้สิคะ
44:21ค่ะ
44:27โอ้ย
44:28โหย
44:29โหย
44:31อับไข่เจลด้วย
44:45อิ่มแล้วเหรอแม่
44:47แม่ยังไม่ได้ทานอะไรเลยนะครับ
44:49แม่ไม่ค่อยสบายอ่ะ
44:53จุ่งขอตัวกันนะคะคุณพูด
44:55ไม่สบายเป็นอะไรอ่ะ
44:57มียาหรือเปล่า
45:01น้อย
45:07น้อย
45:09ทานอีกหน่อยสิ อร่อยก็ทานอีกหน่อย
45:11อ่ะ
45:31แม่
45:35แม่
45:37แม่
45:39เฮ้ย
45:57แม่ฮะ
45:58แม่
46:00เจ็นเข้าไปได้ไหมฮะแม่
46:05แม่ฮะ
46:06เป็นอะไรไหมฮะ
46:10ไม่สบายดีหน่อย
46:17ไปหาหมอไหมฮะแม่
46:19ไม่เป็นไรหรอ ไม่้ยอดีคืน pluggingอละ
46:21มันนั้นจะไปให้หมอเขาดูหน่อยนะฮะ
46:24แม่บอกว่าไม่เป็นไรอย่างไร
46:25เป BB เป็นรังไฟอปุเขา
46:27แต่ว่า
46:28เจ็น
46:29ฝีมือลูกใช่ไหม
46:30อะไรนะฮะ
46:32ฝีมือลูกใช่ไหม
46:34ที่นูยเค้าลูกขึ้นมาเอากfordใจ tier ัพู
46:37ลูกรู้ตัวใช่ไหมพวกค์ลูกกำลังทำอะไรอยู่
46:40ถ้าเกิดว่าอพูเขาเกิดติดใจเด็กแดนขึ้นมา
46:43เราจะอยู่ที่นี่ลำบ่าระลูก
46:45แม่คะ..
46:46แต่นุยเขาเป็นภรยาอพูนะฮะ
46:48ไม่ใช่
46:49อพูเค้าซื้อนุยมา
46:51พุ่นจะแก้แค่ในรอดแม่ของเขา
46:52ไม่ได้ส defeatingเขาเป็นภรยา
46:54จริงหรือคะ
46:55ใช่
46:56เพราะฉะนั้นอยากให้ค่าคุณมากจนเกินไป
46:59เขาคงอยู่กับเราอีกไม่นานหรอ
47:01พออาปูแก้แขนจนพอใจเขาก็ต้องไป
47:21ฉันว่าคุณจวงไม่มาแล้วมั้ย
47:23ไม่เป็นไร ไปปุ่งดีแล้วกัน
47:27ความจริง คุณปูน่าจะให้คุณจวงเขาทำหน้าที่ของเขาตามเดิม
47:32น่าจะดีกว่านะคะ
47:33ทำไม ถ้าไม่อยากทำเหรอ
47:36ไม่ใช่ค่ะ แต่นุ้ยกลัว
47:41กลัว กลัวอะไร กลัวคุณจวงเหรอ
47:46คุณจวง เขาก็เป็ernωνของเขาอย่างเข้างเขี้ย letters
47:54คิดมาก มีอยู่ในเดียวก็ชิน
47:55แต่ถ้านุ้ยไม่ได้ไปอยู่ในพื้นที่ของเธอ
47:59มันน่าจะดีกว่านี้นะคะ
48:02จริงๆ พื้นที่ที่เขาว้า cámara
48:06่างคนจะเป็นพื้นที่ของเธอไม่ใช่หรอ
48:10ค่ะ
48:15ก็ใหม่ถึงพื้นที่...
48:17ของพรรยาไง
48:24ไม่ขอตัวไปนอนก่อนนะคะ
48:26เดี๋ยวสิ
48:29เหรอฉันล่ะ
48:32คุณปุ
48:35คุณปุทำไมแล้วคะ
48:36เขาค่ะเกิดดูแลใช่นะ
48:39ดูแล...
48:41ดูแลยังไงคะ
48:43ก็...
48:45จัดเสื้อผ่าให้ฉันอะไรอย่างนี้
48:47เสื้อผ่าหรือคะ
48:50เอ่อ...
48:55อยู่ตั้งนั้น
48:57อ๋อ...ค่ะ
49:07ห้องนี้เหรอคะ
49:08อืม
49:13มันเปิดไม่ออกนะคะ
49:15ดันสิ
49:36อ๋อ...
49:43คุณปุคะ
49:45แล้ว...คุณปุต้องใช้อะไรบ้างคะ
49:50เฮ้ย...คุณปุ
49:56ชุดนอนเลย
49:58อยู่ตรงนี้
50:00ไม่เห็นเลย
50:01อืม
50:03อืม
50:05อืม
50:07อืม
50:10ส่วน...
50:12ชั้นไหน
50:14ก็...
50:16อยู่ตรงนี้
50:18อ๋อ...
50:23อ๋อ...
50:25ถ้าคุณปุได้ของเรียบร้อยแล้ว
50:26ไม่ขอตัวกันนะคะ
50:27อืมขอตัวกันนะคะ
50:29อืม
50:30อืม
50:54เจนว่าก็ดีนะคะแม่
50:55บางที แม่ก็ดูแล อปุใกล้ฉุดเกินไป คนอื่นมองมา มันจะดูไม่ดีฮะ
51:02จะสนใจคนอื่นทำไมล่ะลูก ในเมื่ออปุเป็นผู้มีพระกุ้นของเรา
51:08เจน จะลืมอะไรในโลกนี้ ก็ลืมได้เนอะลูก แต่อย่าลืมพระกุ้นของอปุ
51:14เข้าใจไหม
51:18เข้าใจเหรอฮะ
51:19กินยานก่อนนะ
51:21ปาน
51:23กินยานก่อนนะ
51:35ปาน
51:37ปาน
51:39ปาน
51:41ขอโทษ
51:43ไม่เป็นไร
51:45ไม่เป็นไรนะ
51:47แม่ฮะ
51:49เซ็นปีผ้ามาที่
51:51นะ
51:55เดี๋ยวก็ดีขึ้นนะ
52:03บ้านนี้มีสองห้องนอนนะคะ
52:05เปิดทางด้านนี้แล้วก็ด้านนี้
52:07ครัวอยู่ทางด้านน้องนะคะ
52:09ส่วนฝั่งนี้ก็จะเป็นสนังย่าค่ะ
52:17เราก็ต้องขายบ้านนี้จริง ๆ หรอ ned
52:19เห็น
52:25พ่อจะได้ไปอยู่ร์งพยาบัล
52:27อยู่กอบหมอ
52:29พ่อจะได้ไม่ทอลมานนะลูก
52:33ที่乐จะอยู่ไหนกันอา
52:37บ้านใหม่
52:39เราจะไปอยู่บ้านใหม่กันนะ
52:41บ้านใหม่
52:43เราจะไปอยู่บ้านใหม่กันนะ
52:52มันร้อนอ่ะ
52:53คิดถึงเอที่บ้านนะฮะ
52:55กดโทษหน่อยนะ
52:57เดี๋ยวพ่อหายแล้วเราก็จะได้
52:59พ่อไม่หายหรอกฮะ
53:03ความจริงเราไม่น่าขายบ้าน
53:06พ่อถึงยังไง
53:08พ่อไม่หาย
53:10จะพูดแบบนี้นะลูก
53:12นอนต่อเธอ
53:14นอน
53:21หลับตาซะ
53:23อิงไม่นานก็ชาวแล้ว
53:38น้อง洗หา
53:52สิ
53:53น้อง
53:55น้อง
53:57น้อง
54:01น้อง
54:03น้อง
54:04เย็ม แก แก แก แก แก แก แก แก
54:34เจอใจด้วยนะคุณชุม
54:55ปุใช่ไหม นี่อาจิบไง จำได้ไหม อาจิบเป็นน้อสาวของพ่อปาน ตอนเด็กๆเนี่ยอาจิบแวะมาที่บ้านปานยังเห็นปุอ่ะเล่นกับปานอยู่เลย
55:13อืมจำได้แล้วครับ อาจิบที่ชอบซื้อใส่ใหม่มันจะอยู่ทยา
55:18ได้ขาวว่าปุซื้อลงแรม ลำหน่วยแล้วสิ อืม
55:24เพิ่งเริ่มต้นครับ เป็น這樣子ทั้งฝากฝันอะไรเยอะเลยล่ะครับ
55:28คอนหนึ่งก็เพิ่งเริ่มต้น สวนอีกคนก็จบดีล่ะ
55:35ปาลก็ซิ้นบุญไวล่ะก็เน LEE
55:38สงสารก็แต่แม่จวงกับเจ้าเจนตั้งแหละ
55:41จวงเขาขายบ้าน ขายลด ข้ายหมดทุกอย่าง
55:46เพื่อที่จะมารักษาปาลทุ่ม จนสุดตัว สุดท้ายก็ยื้อไว้ไม่ได้
55:53- คุณปูคงใช้เงินซื้อผู้หญิงมาอยู่ที่นี่เยอะใช่ไหมคะนง?
56:07- คุณนุยเป็นคนแรกและคนเดียวค่ะ
56:11- เฮ้ย! อย่ามาลิดเยอะนะ!
56:14- โลกจิต! ฉันมันโลกจิต! เดี๋ยวฉันจะทำให้ดู
56:17- โลกจิตของจริงมันเป็นอย่างไร?
56:20- เฮ้ย! ฉันไม่ได้พิษษวาหรือในลูกเธอมากมาเลยนะ
56:23- ฉันสิรุฆเธอมาป่อนแก้แค่ไหม
56:25- อย่าเกรสเนี้ยจะทำให้เธอรับรักบับโงหวงไม่คือ
56:30ความรักทำไมมันเป็นแบบนี้
56:35ทำไมมันเจ็บอย่างนี้
56:39ไม่เป็นมันอย่างที่คิดไว้ไล
56:44ความรักที่ฉันลงอาย
56:48ไม่ว่างสักนิด ไม่มีสลาย
56:52ไม่เป็นความคืนค้นให้เจ็บทุกวัน