- 6 weeks ago
ดูละคร ย้อนหลัง ดูละครไทย
Category
😹
FunTranscript
00:00- มีแก้ปัญหาแห่งได้
00:05- เธอนี้มันทุกแรกจริงจริงลด
00:06- เออ จะพูดอะไรก็พูดไปเธอ
00:08- ฉันขอซื้อลูกเธอ 3 ล้าน
00:10- ฉันจะซื้อลูกเธอไปเป็นเมียน
00:14- ยาวตัวไอ้ไปทีบกับหมาเลย
00:16- อย่าจะเสียถึงหมามัน
00:17- พี่คือเรียกว่าเสียหมาใช่ไหม
00:19- ถ้าจะทำให้เธอรู้
00:22- ซื้อเธอมันทำไม
00:23- อเกอมัน!
00:53ใครค่ะ
00:56เอ่อ ช่วงเองค่ะพระนุย
01:10คุณปูให้ตามไปทานข้าวค่ะ
01:12นุยไม่หิวค่ะพี่
01:16เอ่อ พี่ชื่อพี่ช่วงใช่ไหมค่ะ
01:18ช่วงใช่ไหมค่ะ
01:20ชื่อช่วงค่ะ
01:21ช่วงเฉยๆนะคะ
01:22ไม่ช่วงช่วง
01:24โอ้ คุณนุยรีบลงไปทานข้าวดีกว่าค่ะ
01:27คุณปูกับคุณจวงรออยู่ค่ะ
01:29นุยไม่หิวจริงๆค่ะพี่
01:31ช่วยบอกคุณปุริมว่า
01:33นุยขอตัวนะคะ
01:35จะดีเหรอคะ
01:36เดี๋ยวคุณปูดูเอานะคะ
01:40ก็บอกว่านุยไม่สบาย
01:43อยากพักผ่อน
01:44เอ่อ
01:46นะคะพี่ช่วง
01:47เออ pizzaก็ได้ค่ะ เดี๋ยวจะลองดูนะคะ
01:54ขอบคุณนะคะ
01:55ไม่ ไม่ต้องไวค่ะ
01:58แล้ว คุณ นุย ก็เลียกช่วงว่าช่วงเฉย ๆ นะคะ
02:01คุณเจร Lev15 คุณulu Exc REP ขาด์เลยค่ะ
02:04ไม่ได้ค่ะ นุยไม่รักฎนัด
02:07คุณพ่อนุยเขาสอนมาแบบนี้
02:09ขอนุยานนะคะ
02:11คุณพ่อสอนดีๆนะคะ น่ารักค่ะ
02:15เกือบลืมค่ะ ซื้ออยู่คุณปุ๊ คุณนุยเอาไว้ใส่นอนคืนนี้นะคะ
02:21ตัวนี้คุณปุุ๊ไม่ได้ใส่แล้วค่ะ คอมันย้วยคุณจวงเธอเพิ่งโลออกมาค่ะ
02:28ขอบคุณนะคะ
02:32ไม่ต้องว่ายแล้วค่ะ
02:34เห Consort
02:35แล้านี่คุณน้อยก็อาบน้ำเลยนะคะ
02:37ส่วนเสื้อผ่านี่ก็ถอนระวางไว้ที่เตี้ยง
02:40ประตูไม่ต้อง Корค่ะ
02:42เดี๋ยวช่วงจะลงไปบอกคุณคุณว่า
02:44คุณน้อยป่วย
02:46แล้วเสร็จแล้วช่วงจะขึ้นมาเซาภาพไปซาบอบ
02:48รี้ส needles� interpersonal ก็จะมองแขนไว้ให้นะคะ
02:51ขอบคุณ נ่ะ
02:51find
02:52ไม่ต้องไว้ lu vidéoค่ะ
02:54ช่วงไปแล้วนะคะ
02:56ไว้เก่งจริงเลย
03:04สวัสดี
03:34ขอมัน!
04:04ทำไมไม่ลงมีกินข้าว
04:06นื่ม BRI สบายค่ะ
04:07นื่มымиสบายออาบน้ำทำไม
04:13ก็....จะได้สบายตัว...
04:14เผือ จะดีขึ้นค่ะ
04:17ถ้าคุณคุณ RI pin ไม่มีอะไรแล้ว
04:19นydiของพลับข่อนนะคะ
04:22ส Beauайн ชั้นเดียวเต草นอนที่นี่
04:26อะไรนะคะ
04:27ชั้น permanently
04:30นอกกับมีหลองฉันไง
04:31คุณปุริม ออกไปเธอค่ะ
04:37เธอคิดว่าฉันซื้อเธอมาเพื่ออะไร
04:40เธอก็รู้ว่าเธอต้องมาทำอะไร
04:44ไหนอ่ะ
04:46มาสิ
04:48มันทำให้สบบราคาค่าตัวเนอะ
04:50ขอดูหน่อยสิ
05:01สี่ล้านเนี่ย
05:03ฉันได้อะไรบ้าง
05:05เลว
05:07ไม่คิดว่าคันจะมีใครเลวได้ขนาดนี้
05:09ไม่ฉันเลว
05:10แล้วแม่เธอด้วยกันอะไร
05:12ปากนี้เนี่ย
05:16ปากนี้เนี่ย
05:18เป็นเร็ว
05:48ไม่รู้มา ซักกรุ่งพ glossy look sometimes
05:54sab คุย Stormi
05:56ไม่รู้ไอ้ เป loro!
05:59น께서 หนุ่ย!
06:04ดู!
06:08นาย!
06:10นายiahเลย!
06:11ซะ
06:13ซะ
06:15ซะ
06:17ซะ
06:19นี่มันอะไร
06:21ซะ
06:23ซะ
06:25ซะ
06:27ซะ
06:29ซะ
06:31ซะ
06:33ซะ
06:35ซะ
06:37ซะ
06:39ซะ
06:42อุ่ะ จวงตื่นเจรส туแล้วนะคะ เรื่องกลับดึก
06:43คุณปструкท์อย่ากฎหลาเลยนะคะ
06:46นนี่เค้ารู้จักกันละ
06:48เปร่าค่ะ
06:49จรบบอกว่า
06:50ดูมีโลยพอเก็บเดินเจร aspect แค่นั้น
06:52เค้าไม่นี่รู้จักกัน examining you
06:53นะคะ
06:55เฮุ
06:57มาค่ะ
06:58เดี๋ยวจวงนวดต้นคอให้นะคะ
06:59คุณปั toothp์หน้าจะตึงบ่าไล
07:02จ๊ะ
07:03แต่
07:03impacting
07:05คุณ
07:05มา� Dew
07:07นะคะ ถูดช่วงนวดให้
07:09นั่นก็ค่ะ มา
07:11นี่เช่นคือได้คนเรียนดีนะคะ
07:38เธอมหน้าก็ไม่ต้องขอคัดเธอมาปูแล้วใช่ไหมลูก
07:41ค่ะ
07:45มาแล้วค่ะ
07:52น้อง ลืมอะไรไปหรือเปล่าหรือจ๊ะ
07:55นามต้องกู้คนปุ๊ยยังไม่ได้เลยนะ
07:58ก็คิดว่าจะไปตามคุณน้วยลงมาก่อน
08:01แล้วจะเอาไปอุ่นให้ร้อนนะคะ
08:05น้วยจ๊ะ ที่หลังนุยต้องรู้หน้าที่นะคะ
08:08เวลาอาหารก็ต้องมาให้ตรงเวลา
08:10อย่าให้ผู้ใหญ่เขารอ
08:12และถ้าต้องไปตามกันแบบนี้
08:14มันจะเสียกระบวนหมด
08:16ค่ะ
08:18นั่งสิ
08:20ไม่ยืนคำหัวอะไรอยู่
08:23เสียบรรยาต
08:29นั่นนี่ไปไหนเนี่ย
08:30จะไปไหน
08:32ที่เธออยู่ตรงนี้
08:36ไปนั่นทำไมตรงนั้น มานั่งนี้
08:38คุณปุค่ะ
08:40รับครับต้นนิดหนึ่งนะคะ
08:42นมตักไหน
08:47จะรับกระเทียมเจียวเพื่อนใหม่ไหมคะ
08:59ช่วงเอาไปตักให้คุณน้วย
09:01ค่ะ
09:15ตัวไหน
09:17ไม่ต้องไหวค่ะ
09:19ไม่เรียกเลยอ่ะ
09:21ว่าฉันได้เจอเธอที่นี่
09:27ค่ะ
09:28ผมได้ จำได้ไหม
09:30ที่คุณเก็บสองกันผมได้ที่รงไลมอักปุ่วอ่ะ
09:33ตายจริง
09:34มือขอโทษด้วยนะคะที่จำคุณไม่ได้
09:36ไม่ จำได้ไหม ที่คุณเก็บสองเงินของผมได้ที่รงรายมากกูอ่ะ
09:44เฮ้ย
09:45ตายจริง มือขอโทษด้วยนะคะที่จำคุณไม่ได้
09:50ดีใจนะคะที่ได้เจอคุณที่มี่
09:52ครับ ผมก็ดีใจ
10:00เอ่ย
10:02นุยศา
10:04นี่ใส่ชุดเดิมหรือเปล่า
10:08อ๋อ เมื่อคืนช่วงเอาไปซักอบให้แล้วค่ะ
10:11แล้วคืนนี้คุณนุยก็ถอนเอาไว้ที่เดิมนะคะ
10:14แล้วก็ไม่ต้องล็อกประตูห้องค่ะ
10:24ไม่เป็นไรหรอกค่ะ นุยศักเองได้ค่ะ
10:27만� достаточно
10:29อ้ thermal
10:30ปิจ ใจเขาจะใส่อยู่ชุดเดิม發現
10:34เอ่อ เอ่อ เอาอย่างนี้ดีครับ
10:36คุณ Grüe ca
10:37จวงขอนุญาตพาหน BU
10:39เขาไปซือพวกเสื้อผ้า
10:41และห่ากของใช้ส่วนตัวที่ Sport Store เหมียนี่นะคะ
10:42เพราะนี้แผน brauchen cubic เซื้อผ้าเปิดใหม่ด้วย
10:44การคาโน่พงด้วยค่ะ
10:462005
10:47ค่ะ
10:48ค่ะ
10:49เฮ้ย กิดข้าวอย่าเสร็จ
10:50ขึ้นไปเกรีย格ตัว
10:52ฉันจะปากให้ซื้อชุดบ้างอ่ะ ของฉัน
10:56ฉันปุ๊บไม่ต้องมันบากเหรอค่ะ
10:58เมียฉัน ฉันดูแลเอง
11:22อืม จริงๆ อัพูฝากเธอไปกับฉันก็ได้นะ
11:38ฉันไม่เรนสองวิชา
11:40เธอก็มีเวลาเดินซื้อของที่สยามสัก 4-5 ชั่วโมง
11:44เดี๋ยวจะลองขอคุณพุริมดูนะคะ
11:46เอ่อ ฉันเสียใจด้วยนะ
11:52ฉันเพิ่งรู้มาจากแม่ว่า อัพูซื้อเธอมา
11:59เธอไม่ได้เต็มใจหรอกเหรอ
12:02ผู้หญิงคนอื่นๆ เขา
12:05อีกหนึ่งปี นุยก็จะอยู่ครบ 21 พอดีค่ะ
12:09ย่าของนุยอย่าทิงสมบัติไว้ให้
12:12นุยจะเอาเงินไทยตัวเองให้ได้ค่ะ
12:15อีกหนึ่งปีเหรอ
12:18ฉันคิดดอกแพงนะ มีปัญญาจ่ายเหรอ
12:29ไม่ค่ะ นุยจะต้องหายตัวเองออกไปให้ได้
12:33นุยไม่มีวันอยู่ที่นี่ตลอดไปแน่ๆ
12:35อุ้ย
12:39อาปูค่ะ ถ้าอาปูมีถุรา ให้นุยติดรสเจนไปช็อปปิงที่สยามก็ได้นะคะ
12:50อันนี้
12:52ปล่อยนะคะ คุณบุริม คุณบุริม
12:56ปล่อยนะคะ
12:58อันนี้มียืนอะไรอยู่อ่ะ บอกไอ้คุณรส
13:09ฉันบอกให้ขึ้นลด
13:14อันนี้ ไม่นั่งไหลข้างหน้าเยี่ย
13:16ลงมา
13:19ไม่ลงค่ะ นุยจะนั่งนี่
13:21นุยจะนั่งนี่
13:22ฉันบอกให้ลงมา
13:24จะลงดีๆหรือให้ไปลากลงมา
13:26ไม่ลงค่ะ
13:31ได้
13:32ให้ในฉันไม่ต้องไป
13:34เธอไปกับฉันสองคน
13:36คุณแจมา
13:37ไม่ค่ะ
13:40อย่างนุยไปนั่งข้างหลังก็ได้
13:51อ่ะ
13:53นี่จะเป็นนั่งอะไรกลายขนาดนั้น
13:55วันนี้
13:59อ่ะ
14:01อ่ะ
14:03ขยบไปหน่อยดูค่ะ
14:21อ่ะ
14:22นี่
14:23เธออยากได้อะไรอีก
14:24ไม่เป็นไรค่ะ
14:25นุยได้ของครบแล้ว
14:27นี่ก็เกินความจำเป็นแล้วค่ะ
14:31อ้าว
14:45อุ๊ย
14:46อุ๊ย
14:47อันนี้สวยมาก
14:48สวยๆๆ
14:49ใช่เลยอ่ะ อันนี้ก็สวย ปูดูสิ สวยไหม สวยไหม
14:54พอได้แล้วโรส ถือไม่ไหวแล้วเนี่ย
14:57หืม กำลังสนุการชอบเลยอะ
15:00นี่เราก็มาชำหลัง บัดค์ใครดิตใบร่าของปูเงียนแล้ว
15:05มันเต็มวงเงินแม้แล้วโรส
15:07ก็มีเงินโสดกับกอดออกนะสิ
15:10โรส เราต้องกินต้องใช้เนอะ
15:14- ปูก็อยู่บ้าน Rogz
15:18- ฆ่าเช่าก็ไม่ต้องจ่าย현ya เค��?'
15:20วันวันก็กินแค่มือเดี่ยว
15:22- แล้วเข้ามา distributed near my home
15:24- เราต้องกินนะ Riz
15:28- รู้ думаю
15:32จมร้อ estãoลyard put me
15:33cooperate
15:34- วันวันก็กินแค่มือเดียว
15:35- แล้วก็กินแต่ผัก
15:36ไม่เปลืองอะไรแน่ biscuit
15:38bisogังต้องไปทำงาน
15:40bakalım wollen
15:41dataset Oil
15:43มีค่าอาหาร
15:45นั่นก็คือปัญหาของปุ๊ก
15:47โรสไม่รับรู้อะไร
15:49นี่ถ้ารู้ว่าจะต้องมากัดก้อนเกือกินอย่างนี้แล้วมันก็...
15:52กันก้อนเกือกินเหรอ
15:54นี่อะไร
15:56เงินเดือนอย่างปุ๊กอะ
15:58ถ้าเราใช้เงินอย่างมีสติอะ
16:00หรืออยู่ได้อย่างสบายโรส
16:02จ้ะ
16:04โรสไม่มีสติ
16:06คิดว่าเงินเดือนหกหมื่นบาทเนี่ย
16:08มันมากด้วยเหรอ
16:13โรษ โรษ
16:17เป็นแน่ใจนะ ว่าจะไม่เอาอะไรอีกอ่ะ
16:22ไม่ค่ะ
16:24ไม่ตามใจ
16:26ฉันจะขอแว้ร้านนี้หน่อย หากาแฟหนึ่งสักแก้ว
16:36แค่นี้
16:43ontonสักจ้น
16:46นี่เมนูค่ะ
16:49เดี๋ยวนี้แม่ไม่เค้าได้ออกมาเดินห้างเลย
16:53ทำไมเดินแล้วมันรู้สึกเหมือนๆหัว ยังไงก็ไม่รู้
16:57ได้กาแฟไปแก้ว ค่อยดีขึ้นมาหน่อย
17:00ชื่นใจดี
17:02แม่ค่ะ คุณแม่ติดกาแฟเกินไปแล้วนะคะ
17:07ภาคแปลบเดียวเดี๋ยวก็หายค่ะ
17:11แต่ว่าก่อนกลับ ขอแวะซุปโปรดแบบนึงนะคะ
17:15อืม ดีเลย แม่กำลังอยากได้ของเข้าตู้เย็นอยู่พอดี
17:21เออ แล้วนี่ ตกิจหายไปไหนเนี่ย ทำไมช้าจัง
17:26เดี๋ยวก็คงมาแล้วค่ะ แวะร้านหนึ่งสื่อแหละ
17:34เดี๋ยวผมขอไปน้ำเมริกาล เราก็ร้อนดีกว่า
17:36ได้ค่ะ แล้วคุณพี่อีกแล้วค่ะ แล้วเป็นอะไรดี
17:38ช็อกโกแลตร้อนค่ะ ค่ะ แล้วสักครู่นะคะ
17:47ไม่กินกาแฟล่ะ
17:50นุยไม่ชอบค่ะ มันขม
17:55ตอนนี้อะไรอะไรก็คงจะขมไปหมดเลยเนอะ
17:58ขนาดน้ำเพิ่งยังขมแล้ว
18:04ต่อไป เรียกฉันว่าคุณปุ๊ก
18:07ไม่เป็นไรค่ะ นุยขอเรียกคุณปุริมเหมือนเดิมดีกว่านะคะ
18:11นุยเรียกมาตั้งแต่ต้น ถนาดกว่าค่ะ
18:14ก็เปลี่ยนไปเรียกเหมือนคนอื่นในบ้านไง
18:16นุยเป็นคนนอก เรียกคุณปุริมดีกว่าค่ะ
18:20พ่อนุยคงอยู่บ้านนี้ไม่นาน
18:22อยู่บ้านนี้ไม่นาน
18:25ฉันอยากให้เธอเรียกฉันมาคุณปุ
18:44คุณปุริน น้วยอิดอัดนะคะ
18:47นั่งตรงน้วนก็ดีอยู่แล้ว
18:49จะมานั่งเดียดตรงนี้ทำไมคะ
18:51หัวเมียดกันเนิ่ มันจะแปแหลกอะไร
18:55เยียดตังนี้อาย
18:58คุณเดียวกลับไปอีกดันที่บ้านนี้
19:00คุณปุริม
19:01เรียกคุณปุกกสิ
19:03ไม่ค่ะ
19:06คุณปุริมกลับไปนั่งที่ค Wamul
19:10คุณมองกันใหญ่แล้ว
19:11ก็ปengoตั spiral NY
19:14passiert หัวเนี่ย
19:15จะรักเมียจนทนไม่ไหว
19:17คุณปุริม
19:20กลับบอกว่าให้เรียกคุณปุ might
19:21ไง
19:22นี่ถ้าไม่เรียกเนี่ย
19:23เดี๋ยวจะเปรียดให้จมบอกเลยนะ
19:25โอ๊ย
19:25ก็ได้ค่ะคุณปุ
19:28คุณปุ คุณปุ คุณปุ
19:30พอใจหรืออย่างคะ
19:32RIGHT
19:32หอย мощ Email Dop
19:34กลับไปนั้งที่นั่งคุณได้หรอคะ
19:36ฉันไม่ได้บอกสasmineอยว่าฉันจะตลับไปนั่งดังนั้น
19:41คุณปุเริ้ม
19:43คุณปุ
19:44คุณช่ wszystkie ขอร้อง นะคะ
19:46ขอร้อง ขอร้องก็ร้องสิทธา
19:49อ่ะ ร้องเลย ร้องเลย
19:52เอาไหนอ่ะ ขอร้องอ่ะ
19:55โทษ
19:57นุยร้อง
19:58นุย
20:00พี่กิต
20:02ไม่นึกว่าจะมาเจอนุยที่นี่น่ะเนี่ย
20:17มาซื้อของหรือลูก
20:21ค่ะ คุณป่า
20:24มามากับใครแล้ว นุย
20:26ใครไม่รู้
20:27รู้แต่ว่า นุยต้องหวังตัวไว้หน่อย
20:29โคตรสมัยเนี่ย ไว้ใจไม่ค่อยได้
20:32ปากว่ามือถึง
20:34ยังไงตะกิต
20:36ไม่มีอะไรค่ะ คุณป่า
20:38ได้หมอนั่นดึงค่ะ
20:44สวัสดีครับ
20:48คุณป่าค่ะ
20:50พี่วี พี่กิต
20:52นี่คุณปุ เป็นเพื่อนมัมมีค่ะ
20:56อ๋อ เพื่อนแม่นี่เอง
21:00นั่งด้วยกันก่อนสิค่ะ
21:02นุย
21:04ถ้าไม่เป็นแนะนำทุกคนว่าฉันเป็นเพื่อนม่า
21:07บอกเขาไปหรือว่าฉันเป็นสามี
21:10สามี
21:12นี่มันยังไงกัน นุย
21:14พูดไปสิ
21:16พูดไปสิ
21:18เปล่าไปสินุย
21:24ผมปุ ริม
21:26ปุ ริม พิสนุการ
21:30อ๋อ
21:31คุณปุ ริม
21:34ฉันจำคุณได้ดีค่ะ
21:36ครับ
21:38คุณคือปุ ริมเดียวกันกับ
21:40คนที่ไปอารวาดในงานแต่งงานโรส
21:42ใช่ไหมค่ะ
21:44ใช่ไหมค่ะ
21:58ฉันเรียบบุญ
22:00เป็นพี่สาวของบุญกริป
22:02เจ้าเบาในงานนั้น
22:14คุณปุ คุณปุ ขึ้นอะไรขึ้นค่ะ
22:16อย่าคิดเนี่ย
22:18ว่าป้าจะช่วยเธอได้
22:20คนที่ถ่ายตัวเธอได้
22:22มีแต่แม่เธอคนเดียว
22:24สัญญาไม่อาจหรือไง
22:26สัญญา
22:28สัญญาอะไรคะ
22:30นุยไม่เห็นรู้เรื่องเลย
22:32ไป
22:34สัญญาไม่อาจหรือไง
22:36สัญญา
22:38สัญญาอะไรคะ
22:40นุยไม่เห็นรู้เรื่องเลย
22:52ได้เลิกทำท่าหัวงก้างแบบนั้นสักที
22:54พี่กิปเป็นลูกชายป้ะ
22:56เป็นพี่ชายaging skill
22:58พี่ชาย
23:00ถ้uestดูใส 따ภ้าทางมา Fey
23:02มันไม่ได้คิดแบบพี่ชายหรอก
23:04คุณปู
23:08เธอเรียกว่าคุณปูหรอ
23:09หลับดอวัยดีนะ
23:11หยุดพูด
23:12ฉันน้ำคาร
23:19ฉันยังไม่สั่ง หมายไม่ได้
23:23ฉันซื้อเธอมา
23:25เธอถ้าฟังคำสั่งฉันคนเดียว
23:27ไม่ได้คิดจะทำอะไรก็ทำ
23:29คริว
23:30คริว
23:31เนี่ย
23:33ธ my
23:37พามป์บิแก้
23:51มันไม่ต้องลูก
23:55พอทำไมพเธอ
23:57อย่าไม่ได้ทานเราไปกันมากใช่ไหมครับ
24:02ไปครับ ไปล้างไม้ล่างมึง อย่าไปถั่นเข้าคือ
24:05ไปครับ
24:07คุณปู หิวไหมคะ
24:09เดี๋ยวโจวงให้เด็กตั้งโตเลยนะคะ
24:10ไม่หิว ฉันไม่กิน
24:12ขอของคุณนุ้ยครับ
24:17คุณโจวง เอาของขึ้นไปเก็บห้องเท่าที
24:27นี่ครับ
24:33เฮ้ย
24:43เอาลองให้ฉัน ฉันช่วย
24:45เอาพระเก็บห้องคุณด้วยเธอไป
24:47จากพี่
24:49ทำอะไรของเขา ปลาดคุณ
24:57พี่ Katie
25:03เอาค่ะคุณนุ้ย
25:05ขอบคุณค่ะ
25:06อ่ะ 美味ง่ะ
25:07รอบที่ 99 และ
25:09กุณ nu้ยจะเติมคร้าอีกไหมคะ
25:11ใน่เอาละคะ
25:13หน้อยยิмแล้วคะ
25:15โอเค
25:17โคบคุณนะคะ
25:18นะครB100 แล้™
25:20โคอบคุณเจย เจยก็ได้ค่ะ خุณนุ้ย
25:23แค่นี้
25:25พวกเราก็ดีใจจะแย่แล้ว ไม่ต้องว่ายเหรอคะ
25:32นุยติดดีใสนะคะ ไว้นุยจะพยายามนะคะ
25:37ว่าย!
25:38ดูย!
25:39คุณนุยเอาของขึ้นไปเก็ดแปลกเดียว
25:41ทำไมมาทานข้าวตรงนี้นะคะ
25:44อยู่พวกในครัวก็...
25:46หัวขาดหมู่เหรอคะ
25:47มากไป ใครข้อขาดไม่มีเหรอ
25:51ก็คุมกลืมก็ไม่ทานกันอะ
25:53เอาทำไมไม่ทาน ผลทรงนางเรืองหรอก
25:57ทั้งหน้าให้ช่วงจัดตัวให้ก็ได้นะคะ
26:00นุยอยากท señที่นิมากกว่าอ่ะค่ะ
26:05เอาเพิ่อ...คุณนุยคะ
26:07ช่วงเอาของขึ้นไปเก็ดของคุณที่เรานะคะ
26:10เราก็คุณ您ยก็รู้ของออกมาค่ะ
26:12แล้วช่วงจะซัดรีให้ก่อนใสค่ะ
26:16หรอ! ร้อยหนึ่งแล้ว
26:22อะไรร้อยนึงหรอแม่
26:23ร้อยหนึ่ง ทำไม
26:24เมื่อนะ
26:25ไม่อยากรู้นี่นุม
26:27มิกบอลอ่ะ
26:47อะไรทำให้หล่อนคิดได้อย่างนี้เธอโลส
26:49ขายลูกแรกเงิน 4 ล้าน
26:51หล่อนเป็นแม่ภาษาเลยหล่อน
26:54เออ
26:56ไม่ได้ขาย
26:57ปูริมกับยressiveยANK ร includส์เนี่ย
27:00เขาเจอกันมาก่าสักพักหนึ่งแล้ว
27:01แล้วเขาก็รับทหลายชอบพอกัน
27:03เราก็มาสู่ขอกันไป
27:05เขาน่าจะแต่งงานกันเดวๆนี้ล่ะ
27:074 ล้าน
27:09ค่าสินสอดเหรอคะ
27:12ใช่สิ
27:14ทำไมแล้วจ้า
27:15เออ
27:17จริงสินะ
27:18วิ Stück กำลังจะแต่งงานแล้วนี่
27:20สินสอบก็น่าจะพอพอกับอีกริส ใช่มั้ยเจ้า
27:23นันรอสครับ ผมดูก็เต็มใจ
27:28แม่ รู้ดีจริงเลยนะ
27:32กิจจ๊ะ น้องน่ะ กำลังไปได้ดีแล้วนะ
27:36เป็นภรรยาคนรวยระดับเสร็จถีแล้วเนี่ย
27:39จะไปห่วงน้องทำไมแล้วเจ้า
27:42นี่หล่อนไม่รู้สึกอะไรเลยเหรอ
27:45น่ายปุริมคนนี้ เขาเคยเป็นแฟน
27:48ไม่ใช่สิ ฉันรู้ว่ามันลึกซึ่งกว่านั้น
27:53ถ้าไม่งั้นเนี่ย นายคนเนี้ย
27:56คงไม่ไปอราวาดในงานแต่งานเธอหรอก
27:59แล้วไงล่ะ
28:02มันก็จบไปแล้ว
28:04น่าเจน 20 ปีแล้วมัง
28:06ฉันแฟบจะจำไม่ได้เลยนะว่าเราเคย
28:09อะไรยังไงกัน
28:11ตาย พูดออกมาได้
28:13น่างไม่มียานจริงๆ
28:15เพราะนี่การพนานสามร้านสี่ง่ะ
28:18เธอถึงได้ไปร้องแรกหรอก
28:20แล้วเธอจะเอาสมบัติ
28:21ของยุดนุตjayถึงบ้านlusive
28:23แล้วเห็นเรียนละค่ะ
28:24ว่ากาที่คุณพี่ฮร klim หวมส้องบัติแบบนี้
28:26มันส่งผลอย่างเลย
28:27ถ้าคุณพี่ให้มาดีๆ แล้วก็
28:30อย่ายเก froитеาทุกขาย
28:33ถูกสู่ขอไปแบบนี้
28:37убินcell GV
28:40ินante
28:42ช่วงนี้แจงเขาใกล้สอบอ่ะค่ะ
28:59ก็เลยกลับบ้านชาทุกวันเพราะว่าต้องติวน้องสือกับเพื่อนเพื่อนอ่ะ
29:02คุณผู้หิวมั้ยคะ
29:04ไม่ว่าทำอะไรเนี่ย
29:09ทำไมยังไม่ลงมา
29:11ยืนทางไปแล้วจ้าช่วงรีบไปตามนุยเข้าลงมาสิจ้า
29:18เอ่อคือ
29:28คุณนุยไม่ไปทานข้าบนตึกเหรอคะ
29:32ก็อยากทานที่นี่มากกว่าค่ะ
29:35เราพวกข้างบนเขาทานเสร็จ
29:37เดี๋ยวนุยก็ทานพร้อมป้าป้าที่นี่แล้วค่ะ
29:39ทานกันหลายคนสนุกดีนะคะ
29:42ก็จะไม่สนุกกับสิค่ะ ถ้า...
29:46ทำไมไม่ไปขึ้นข้าบ
29:51ก็...
29:54นุยอยากทานที่นี่ค่ะ
29:55ทำไม
29:56สบาย
29:58ก็มันสบายใจกว่านี่ค่ะ
30:02คุณบุนมันมียักษ์มีมานครับ
30:04ผมไม่สบายใจ
30:06ใช่ค่ะ
30:08คุณปุลองต้องมาอยู่ร่วมบ้าน
30:10กินข้าวกับยักษ์กับมานดูสิค่ะ
30:12นุย
30:15พูดแรงไหมเป็นซะนุย
30:17คุณปุลเข้าที่กับเธอยังกับอะไรดี
30:19พุศาพพาไปซื้อเข้าซื้อของ
30:21เจอคนจะทราบซื้อน้ำใสข้าวนะ
30:23ไม่ใช่มองว่าเป็นยับเป็นมาแบบนี้
30:26กิน
30:28เอาอย่างนี้มั้ยค่ะ
30:30คุณคุณขึ้นไปทานข้าวกันเถอะค่ะ
30:32คุณคุณขึ้นไปทานข้ากันเถอะค่ะ
30:34ดูสิค่ะปันเนี่ย
30:36กับข้าวคงจะเย็นหมดแล้ว
30:38ช่วงปกเชย
30:40ช่วยไปเอากับข้าวบนตึกมาอุ่นที
30:42เร็วสิ
30:44ไม่ต้อง
30:46ฉันไม่กินแล้ว
30:48แต่คุณปุลไม่ถ่ายนั้นแต่กันวันแล้วนะคะ
31:02ขอชาวสิ
31:05นุย
31:06ฉันจะบอกอะไรให้อย่างนึงนะจะ
31:08ก่อนนี้จะเข้ามาที่บ้านหลังนี้
31:10ที่มีสมบสุดมาก
31:12คุณประ Rig วิตรั่ดใช่ำ
31:14ไม่เคยพูดอะไรให้เศรถเถื่อนใจเลย
31:16ชั้นดูดีใช่ไหม toler
31:18นมทีมียาก็เหมือนกันนะจะ
31:22แต่ก่อนแต่อะไรก็ไม่เคยเห็นผู้ไหวอะไร
31:25กับใคร
31:26ทำไมเดี๋ยวดีถึง acquaintance
31:28ข้างใจ
31:30จะให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นอีกนะ
31:33โดยเฉพาะนุย
31:35ถ้าเธออยู่ที่นี่แล้วทำให้ทุกคนเดือดร้อนแล้วก็
31:39เธอก็ควรจะ...
31:46ถ้าเธออยู่ที่นี่แล้วทำให้ทุกคนเดือดร้อนแล้วก็
31:49เธอก็ควรจะ...
31:51อ่ะ เสียรุพกันเจนนะท่อคงชวร
32:02ช่วงเลย ไปออกกับข้ามาอุ่นได้แล้ว
32:06ไป
32:07ไปสิ ปากนี้เจนอยู่แย่แล้ว
32:10อ่ะ ข้า
32:12ไปไป
32:21ท่านเข้าเลยนะคะ คุณนุย
32:29นุยไม่หิวค่ะ
32:32นุยท่านอะไรไม่รู้นึกล่ะ
32:34โอ้โฮ
32:51อัพูอารมณ์ไม่ค่อยดีเลยมาลงกับแม่
33:01ก็มันมีตัวกระตุ้น เด็กนั่นเข้ามาทำให้อัพูเท่าขุนแท้
33:06เขาก็ไม่ได้อยากมานี่ฮะ อัพูเป็นคนซื้อเขามา
33:13ตลกดีนะฮะ สมัยนี้ยังมีการข้าทาตกันอยู่อีกแล้วฮะ
33:18เจน ถ้าไม่อยากให้อัพูเดือดร้อน
33:21ลูกต้องหาทางให้เด็กนั่นออกจากบ้านเราให้ได้นะลูก
33:25แม่ไม่ชอบเขาหรอ
33:29ก็เขาทำให้แม่เดือดร้อน
33:45อีกสองปี
33:47เจนจะเรียนจบแล้ว
33:50เราออกไปอยู่กันเองไหมฮะ แม่
33:54เก็ดนั้นไม่เป็นพระละ
33:58เธอรับกวนอัพูมาหลายปีแล้ว
34:01พอเจนได้งาน
34:03เราก็จะออกไปอยู่ด้วยกันทามภาษาแม่ลูก
34:06ดีไหมฮะ แม่
34:09เขาอ่ะ ดีจ้ะ
34:12แต่ว่า แม่เป็นห่วงอัพูอ่ะ
34:16เดี๋ยวจะไม่มีใครช่วยดูแลแล้วก็หิ่มจำนวนนี้ให้เธออ่ะ
34:20อัพูเขามีคนรับชายเยอะแยะครับแม่
34:26ถ้าเขาไม่ต้องอุปการะเรา
34:29เขาจ้างคนเพื่อนได้อีก 3-4 คนเลยแล้ว
34:34แล้วอีกอย่าง
34:36เขาก็มีพระยาแล้ว
34:39เป็นหน้าที่ของนุยที่จะมาดูและอัพู
34:43มีอะไรหรือเปล่าแม่
35:00ไม่มีอะไรนี่จ๊ะ
35:03ทานข้าวต่อเธอ
35:05มีวีไหร่ตั้ง 2 ปี
35:07ไม่ต้องเรียกคิดเหรอ
35:09เธอแม่
35:12ก็บอกแล้วไงไม่ต้องมายุ่งอ่ะ
35:27ก็บอกแล้วไงไม่ต้องมายุ่งอ่ะ
35:33อ่ะ นม
35:35ผมก็นึกว่าอัน
35:48นมเข้าไปได้ไหม
35:50นมออนนี่มาให้
36:04แล้วก็
36:05นมออนนี่สิครับ
36:10ค่ะ
36:17แล้ว
36:18นมไปให้แล้วหนึ่งถ้วย
36:22เธอ
36:25อ่ะ
36:26เธอ
36:28นมนึกถึงต้อนเด็กๆเลยครับ
36:30นมีทั่วให้เดียว
36:31มากินกัน 2 คน
36:36ต้องข้าวลงไปเยอะๆ
36:37มากินกันสองคน
36:41เริ่มข้าวลงไปเยอะๆ
36:43เพราะงั้นไม่อิ่ม
36:44ก็คุณปุกินจุดิคะ
36:50พ่อกับแม่ก็
36:54เอามาให้นมเรียง
36:58ตอนนมคนเดียวก็กินจะไม่พออยู่แล้ว
37:04อย่าน้อยใจคุณพ่อคุณแม่เลยนะคะ
37:07ทำสนผักน่ะมันงานจุดจิ
37:10แล้วถ้าขืนปล่อยให้คุณปุวิ่งเล่น
37:12เดี๋ยวตกน้ำไป
37:14ถ้านมเองก็ไม่มีรู้
37:16จะได้มีของเล่นไง
37:24นมนี่ไงก็เนี่ย
37:25เอาต้องมีมาเม้าเหรอ
37:31นมต้องขอโทษคุณปุนะคะ
37:34ความจริงก็
37:36ก็ไม่อยากจะยุ่งเรื่องคุณปุหรอก
37:39แต่นมอดสมเพชคุณนุยไม่ได้
37:42เธอยังเด็ก
37:44คุณปุก็อย่าไปถือสาอะไรเธอนักเลย
37:47นมรู้นะคะ
37:48ว่าคุณปุสวิธมาทำไม
37:49นมจะไม่ยุ่ง
37:50และนมก็รู้ว่าคุณปุของนมน่ะเป็นคนยังไง
37:51และนมก็รู้ว่าคุณปุก็รู้ว่ากำลังทำอะไรอยู่
37:53นมรู้ว่าคุณปุก็รู้ว่ากำลังทำอะไรอยู่
37:55คุณปุก็รู้ว่ากำลังทำอะไรอยู่
37:57คุณปุก็รู้ว่าคุณปุก็รู้ว่ากำลังทำอะไรอยู่
38:25อร่อยหมดเดิม
38:27นมขึ้น
38:53ที่สุดที่สุดที่สุด
39:23นูแก้ออก
39:29ถักผมมันลูก
39:32เหมือนนี้จะเมื่อยไหมคะคุณพ่อ
39:53ยิ่งนี้เงินยิ่งเมาทุกวัน
40:01ที่ก็เสริบจัง
40:04อ้าว
40:06ไม่เสริบเขาก็ด่าเจ้า
40:08แล้วมันทำมือไม้สารใส่
40:10ฉันเห็นเจ้าก็สงสารสิ
40:12สงสารหรอ
40:13ถ้าสงสารก็น่าจะยังยังไว้หน่อยสิ
40:15ยิ่งก็ตายหรอ
40:17ตายหรอคะ
40:20พูดอะไร
40:22พอพูดเป็นงั้นอะไร
40:24มีอ่ะ
40:26นังเนียวอย่าตาย
40:28ตายง่ายหรอ
40:35มีเธอยังไม่ตื่นอย่างนี้
40:37ปกติเมาหนักแค่นายก็ตื่นไหวใช่หรอ
40:41อืม
40:42ช่วงนี้อ่ะ
40:43กินดู
40:44มีอะไรละเปล่าพี่สงเวน
40:46ไม่รู้น่ะ
40:47เมื่อบาลน่ะมียาตมาหา
40:49ยาต
40:51อืม
40:52เห็นท่านล็อกก็เรื่องน้องนุยน่ะ
40:54พี่นุย
40:56คุ้นพาคา เราคิดถึงพี่นุย
41:07ความรักทำ
41:10เจ็บกับคำ
41:13ว่าอะไรค่ะ
41:15ก็พร้อมจะยอมบอกลา
41:18และเดินจากไป
41:29อยู่นี่ยังเหรอ
41:30เธอตามหากันให้วุ่นอ่ะ
41:32ค่ะ คุณเจน
41:33ไปทานข้าวเธอ
41:34เดี๋ยวเอาปูลงมาจะเป็นเรื่อง
41:36ไม่� è chea
41:39ไม่อยากเจอ
41:42อัปูว่าเหรอ
41:46ฉันเข้าใจ
41:47ทำไมเขาใจร้าย
41:50เมื่อก่อนไม่เห็นเป็น
41:53นุยเคยคิดว่าเขาแสนดี
41:56เขาแสนดีจริงๆ
41:58protests
42:02เราก็เป็นขยาตกัน
42:04พ่อผมกับเขา
42:06ไม่ได้เป็นพี่น้องกันเท่ๆด้วยซ้ำ
42:11แล้วทำไม
42:15แม่ผมเคยเล่าว่า
42:17แม่ของนุย
42:19ทำกับอัปุไว้ปังตาย
42:21ก็เลยมานงที่นุยงั้นเหรอคะ
42:24มันอาจจะเป็นวิธีเดียว
42:26ที่เขาคิดได้ก็ได้นะ
42:29เราเวลาหน่อยนะนุย
42:31วันหนึ่ง
42:33นุยอาจจะรักเขาว่าได้
42:34ไม่ค่ะ
42:38ไม่มีวัน
43:01ไม่มีวันหลัง
43:04อย่างนี้
43:05แม่นี้
43:07ตัวอย่างนี้
43:09ไม่อย่าวนันอาจแสน
43:11พร้อมไหม พร้อมไหม
43:23ยังไม่รู้เป็นร่ามเวลาสะทีนะ สะนุย
43:39เจน ต่อไปต้องคอยสอนโลดคุณลูกว่าบ้านเราอยู่เป็นไงไง
43:44ฮะแม่
43:58ช่วง ขอคาแฟคุณพูด้วยจ้ะ
44:01ค่ะ
44:09นี่ค่ะ
44:17ไทยรอมไหม
44:18อืม
44:19โอ้ย
44:33มีอะไรไม่เข้าใจเขาถามเจนเขาได้นะจ๊ะ
44:35วัยเดียวกันนะ จะคุยยนเข้าใจ
44:37แม่อยากช่วยหนุยอ่ะ แต่ก็บอกว่าจะคุยกับเขาไม่รู้เรื่อง
44:41ค่ะแม่
44:43อืม อืม อืม
44:45ฉันจะพยายามกับตัวกับเธอนะจ๊ะ นุย
44:49ค่ะ
44:51ขอบคุณนะฮะคุณจวง
44:53จ้ะ
44:55ค่ะ
44:57อืม
44:59พาะแล้วค่ะ
45:03นี่นะ ทานกับกระเทียงด้วยนะ
45:05อร่อยมากไหม ฝีมือแม่แม่จะบอก
45:07นี่ฉันเดี๋ยวจะเติมอะไรเนี่ย
45:09เขาไปเติมออกได้นะ
45:11เดี๋ยวฉันจะไปช่วยเก็บสำหรับกับข้าวก่อน
45:13อุ้ย ไม่ต้องเก็บละแม่
45:15เก็บมาหมดแล้ว
45:17อื้ย
45:19เฮ้ย คุณนุยยกมาทำไมค่ะเนี่ย มา ๆ มา でentedป่าช่วยค่ะ
45:20ไม่เป็นไรค่ะ หนุยยกได้
45:20เฮ้ย ดูเห็นแล้ว หึ มีที่ตายมุษดิตแม่
45:34อยู่น้อย ขุ้นเจน พี่จะยกมาเอ็นทำไมละคะกันอลอยอยากช่วยเนี่ยคะ
45:46คุณเจนคืออีกคนนึง
45:48เห็นนุยเขายกมา เจนคือเลยช่วยเขาone langue
45:57เป็นнымиช่วยล้างค่ะ
45:58โอ้ยย ไม่ต้องขล울
46:00เดี๋ยวก็จูดได้หัวขาดกันหมู่ทั้งทัวเนี่ยค่ะ
46:03ใครกับใช่
46:05ให้นุยทำค่ะ
46:07นุยเชิดจะแย่อยู่แล้ว
46:09ที่บ้านอ่ะ นุยไม่เคยว่างอย่างนี้เลยนะคะ
46:12อยู่บ้านอ่ะ นุยก็ช่วยเรี้ยงน้องบ้าง
46:14ช่วยประสังกบีน ทำงาน จักพ่าบ้าง
46:17เดี๋ยวแก้เหนื่อยเกิน แล้วแกลาออกเนี่ยนmidจะยุ่งค่ะ
46:21เออ เดี๋ยวค่ะ
46:23เอาอย่างนี้นะคะ
46:25ชามดี syll Hispanic เขาร์าง
46:27ตอนนี้คุณฝิย
46:28มีช่วยนมป faucby吧 เตียมika будет kalmar
46:30ก้าง เข้ยแกรกว่าค่ะ
46:32ได้ค่ะ
46:33นี่ค่ะ
46:35ก็ค่ะ อย่างนั้นผมขอช่วยด้วยนะคะ
46:42มีราชา Vogt
46:44- มันไงหรอ? มันก็... นี่ฉันไม่หามันก็จะมีไปแหลงกลับไปดู
47:01คุณภูคะ จัวงอนกาแฟมาให้ใหม่นะคะ เห็นเมื่อกี้ดื่มน้อยเดี๋ยวสายๆจะพวดหัวนะคะ
47:14- ฉันอยากอยู่คนเดียวอ่ะ อืม จวงทราบค่ะ แต่ว่าหลายคุณปูตึงๆ ให้จวงนวดคลายให้เราจวงเขาจะไปนะคะ
47:32ช่วงนี้คุณปูดูเพล็กเครียด ให้เขามาทำสปาให้ที่บ้านดีไหมคะ
47:38- อืม รับสิ
47:40- ให้ไงเดี๋ยวจวงสัตว์การให้เลยนะคะ ทำประครบร้อนอีกซักหน่อยนะคะ จะได้สบายตัว
47:47- เพื่อเรียกให้คำธรรมให้หนูดีด้วยสิ
47:51- ช่วงนี้ฉันนารมณ์เสียบ่อยอะ เขาคงเก็ดเครียด ถ้าได้อะไรฝั่นคายบ้างก็คงดีอะ
48:00- เขาไม่เห็นเขาเครียดอะไรนี่คะ ตอนนี้ก็เห็นเขาไปเรื่องกับพวกนี้ครัวค่ะ
48:07environmental currency
48:10ก็ดีแล้ว เภาอีกค่อยสบายใจ
48:14ข้าคงคิดว่านมติรมคนจะช่วยเขาได้มันค่ะ
48:19คุณประไม้ต้องห่วงนะคะ
48:21จวงกำศับเจนให้แลวว่า ใหม่ exit เป็นอร์ด แพ้ม่งพุ Essentially
48:22กัสเตอร์ด ให้ดูแลนุย ก็ให้ดี ๆ
48:26ไว้เดียวกันคงจะคุยกันสนุป
48:28นี่เห็นคุยกันกระหนูกันเหมิ่งเลยนะคะ
48:32เพราะเธอ
48:33เจอก็กальныйกับ
48:35ถ้าอย่างนั้น จวงขอเข้าครัวไปดูเจนเข้าหน่อยนะคะ
48:39ครุกขึ้นกับนุ้ยเขาทั้งวันเลย
48:41เดี๋ยว
48:43ไปตามนุ้ยมาพบฉันแหละ
48:46ข้างบุ
48:49ทั้งวันเจ็บอย่างนี้
49:05เยี่ยน
49:06ลองจักเลยนะครับคุณนุ้ย
49:09แล้วผมล่ะฮะ
49:11ยิ่งช่วย ยิ่งช้าค่ะ
49:14โอ้โห
49:16พูดตรงจักเลยนะครับนุ้ย
49:19รู้ไหม
49:21อยู่มาตั้งหลายปี
49:23ไม่เคยได้ลงมาเยี่ยบครัวเลย
49:29สำหรักนุ้ยเนี่ย
49:31ครัวคือที่ซ่อนตัวจากปัญหา
49:39นี่
49:41ถ้าทีหลังเบือเบือ
49:43ฉันพาเธอออกไปเที่ยวก็ได้นะนุ้ย
49:46จริงบ้าค่ะ
49:48ขอบคุณล่วงหน้านะคะ
49:55นุ้ยจ้า
49:57คุณปูเรียกข่าแน่
50:00โดวนไหมคะ
50:02นุ้ยกำลังปลอบกับเทียมอยู่
50:04ถ้าเสร็จแล้วจะได้ไปนะคะ
50:06ไปเจอข้าคุณนุ้ย
50:08เดี๋ยวตรงนี้นุ้ยทำต่อเอง
50:10อีกนิดเดียวเองคะนุ้ย
50:12ให้นุ้ยทำไมเสร็จนะคะ
50:13หมอธุร่าของฉันแล้ว
50:15เธอจ้าอะไรอย่างไรก็แล้วแต่เลยนะจ๊ะ
50:17เซ็น
50:20เซ็น
50:34เซ็น
50:36จ๊ะ
50:44ไม่เรียบไปเหรอคะคุณนุ้ย
50:47คุณnnุ้ยไม่อยากไปนะคะ
50:49แต่ว่าเธออาจจะมีทุราคคุยกับคุณนุ้ยนะคะ
50:52แต่น
50:54นุ้ยไม่อยากคุยก legitimizes
50:55คุณนุ้ยคุณนุ้ยรียบไป เดี๋ยวคะ
50:57ไม่อย่างงั้น tallest
51:01โด็วคุณปูazeเธอ
51:01つาก วุ ๆ ๆ มาอิ่งนะคะ
51:03งั้น นุยไปก่อนนะคะ
51:15แล้วทำไมต้องบอกแรงขนาดนั้นด้วยล่ะ
51:18ก็ฉันพูดความจริงนี่
51:20จะจริงไม่จริงอะไร
51:21ป้าก็ไม่น่าพูดฯกิจแพ้คุณนุยเขาแบบนั้นเลย
51:24แกยิ่งอักษติขุดปุเขาอยู่
51:26นี่
51:27ฉันว่าวันนี้ต้องเกิดดึงนี่ๆ
51:33ในคัวนี้สนุกดีนะคะแม่
51:39อยู่มาตั้งลายปี
51:42เพิ่งจะได้มีโอกาสพาขุดคุยกับพวกในคัว
51:44สะตอบประ Interview ลงไปนิคลัวอีกนะ
51:47ทำไม 선생
51:50ความจริง
51:51เราก็เป็นคนอยู่อ 좋은ฟาพ seguir
51:53ถ้าเรารงไปช่วยอะไรได้แล้วก็น่าจะช่วยนะคะ
51:56แม่ไม่น่าห้ามเจนเลย
51:57นุย เขาพึงมาอยู่ไทๆ
52:00เค้อยังคิดจะช่วยงานบ้านเลยนะคะ
52:01คุณพูดมีอะไรหรือเปล่าค่ะ
52:12ว่ายังไงค่ะ
52:22ถ้าไม่มีอะไร น้วยขอตัวกลับไปในหัวต่อนะคะ
52:26ทำไมทำตัวให้ยุ่งยาก
52:28น้วยยังไม่ได้ทำอะไรให้คุณปุมยุ่งยากเลย
52:34น้วยก็อยู่ของนุ้ย
52:37นั่น Graph ที่ทำให้ยุ่งยาก
52:40คุณปุ่ารงเสียอะไรมา크
52:43ฉันนรงเสียกับพว่าเธอ
52:48พอนุ้ย
52:49นุ้ยทำอะไรผิดคะ
52:51นุ้ยลงมาทานข้าวเช้า
52:55แล้วก็ช่วยเขาเก็บข้าวของ
52:57ว้างก็ไปช่วยงานในครัว
52:59นั่นก่า network
53:01มันทุระอะไรของเธอ
53:03ลงไปยุ่งวุ่นวายอะไรหรือ STE
53:05șว่า...ถ้าหนูยิ้จะอยู่ทText หนูยิ้ก็ต้องเรียนรู้
53:10ว่า...ทุกคน aconteceuกักันยังไง
53:11เขาคุย......เขาคิดอะไร
53:15kind of game
53:16การที่จะอยู่ร่วมกันกับใคร
53:20ม prevg.ใช่สาปนพ förxxx
53:23ถ้าไม่เรียนรู้กันไว้
53:25แล้วเจี่ยวด้วยกันได้ไง
53:29แต่เธอต้องอยู่อังฉัน
53:32ฉันซื้อเธอมา เดียนหนูฉันสิ
53:35ดีช่าเป็นครụcพรีมเรียนรู้กับคนอื่นอ่ะ
53:37คนอื่นที่ไหนกันคะ
53:40ทุกคนก็คือส่วนประกอบของบ้าน
53:43จะเป็นใครจะทำหน้าที่อะไร
53:46เขาก็คือคนในบ้าน��� single
53:48ไม่ใช่เครื่องจักหรือว่าสิ่งของ
53:51มีหัวจิดหัวใจเหมือนกันนะคะ
53:54วัวจิตหวัตใจรร่วมถึงในะเจนด้วยสิ
53:58คุณเจน
53:59ใช่!ในะเจน
54:01เผอควรรู้ว่าอะไรขวรไม่ควร
54:04ในะเจนเป็นผู้ชายนะ
54:06แต่เค้าก็เป็นหลานคุณปูนะฮะ
54:07แต่เขrey embarrassing
54:09ไม่เลือนมีเนื้อ
54:10มีหวัวจิตหวัตใจเหมือนที่เผรว่าไง
54:12คุณปู
54:152 จะไม่เลิกทําตัวแปล
54:18เลิกทําตัวそうจะมันตัวไหร่เหรือати á
54:20สักวัน Love มันต้องเป็นเรื่อง
54:22หยุดพูดน่ะคุณปุ
54:24หนุยไม่ Cred อะไรบ้า บ้า แต่นิคุณคิดเลย
54:28หน้า สังไงลัวจรั้งหยุดพูดogenic
54:30เปอร์กดีนึงนะ
54:32ถ Snake หมูหรือ300
54:34หนุยไม่ชอบ
54:35ไม่ชอบก็ต้งฟัง
54:36ชั้นเป็นเจ้าของเธอ
54:38เข้าใจมั้ย
54:41ไม่ค่ะ
54:43หนุยไม่ใช่สิ่งของ
54:44หนุยมีความคิด
54:46มีหัวจิตหัวใจ
54:48คุณจะมาสาห์ให้ النูยไม่คิด
54:50ไม่ได้เลยค่ะ
54:51ทำไมจะไม่ได้
54:53ฉันจะทำให้รู้ว่า
54:55การไปโช่ของ
54:56มันต้องทำยังไง
54:58ไม่ตängerค่ะ
54:59authority
55:02อยากให้ทุกคนจอยขึ้น
55:04まずput his body
55:05เธอต้องเช offersอีกเด Celebrate
55:07ก็คุมสี่ล้านวันที่ฉันจ่ายไป
55:10ถ้าฉันไม่ได้ขายใครไ�quel Paul Attre
55:12ฉันก็จะขายให้เฮียร์เบียร์กอยู่ดิ
55:14โชว์
55:15ขายไปเองได้ เงิน
55:17ก็ปล่อยให้ถูกกินฟริก
55:19ฉันไม่ต้องรบกวนคุณจวงแล้ว
55:21ฉันมีพลยาแล้ว
Be the first to comment