- 1 day ago
ดูละคร ย้อนหลัง ดูละครไทย
Category
😹
FunTranscript
00:01มันถามที่เป็นแข่งแรงเมื่อทุกอย่างหรอก
00:05ไม่อ่อนหัวบ้างกันแล้ว
00:09ดูอีกเป็นของฉันrylic
00:10ของฉันคนเดียว
00:13ของฉันคนเดียว
00:15เหรอ
00:17นี่
00:20ไอ้
00:21กรส
00:22ห่ะ
00:23เอาไงดิ
00:24ให้มันเข้ามา
00:25ขาบออกคุณ
00:27ฉันทางนี้เลยค่ะกับตำรวจ
00:30โอ้ย พ่อมี
00:34นี่มันมีอยู่บ้านเหรอคะ
00:36หนูอีกโดดกิ่งอยู่ต้องนาน
00:38นี่มัน
00:43ไม่สร้างว่าคุณตำรวจมาทำอะไรคะ
00:46มีคนเจ้าให้มาช่วยจับงูนะครับ
00:49ไหนนะครับ
00:50นี่นะคะ
00:53กูภัยมาช่วยจับงูเรียบร้อยแล้วค่ะ
00:56กูภัย
00:58แล้วมูโบรหรับครับ
01:03ไล่มันออกไปละครับ
01:04ไล่
01:05ไล parapไปไหนครับ
01:07อย่างงี้ก็ตัวอยู่แหล่ honaring
01:09ผมว่ามัน kiss
01:10นั่นใจครับ
01:12בש is another man
01:13เป็นกูภัย Success
01:18พอที Alger
01:21งูก็จับไปแล้ว Gulf
01:22เรียบร้อยทุกอย่างเรื่องมันจบไปแล้วนะคะ
01:26ใคร ที่เรียกคนตำรวจมาค่ะ
01:40สอนแนกจริง
01:42อ่า...
01:43อืม...
01:44เรื่องจบแล้วนะคะ เหนื่อยแล้วค่ะ
01:46พี่ พี่ขอบคุณมากเลยนะคะ ที่มาช่วย
01:49เชิญค่ะ ปรับได้แล้วค่ะ
01:51เชิญค่ะ
01:56เชิญค่ะ
02:11ขอบคุณมากนะคะ
02:12ขอบคุณค่ะ
02:20นี่ นี่ เดี๋ยว
02:21เฮ้ย ต่ายแล้ว คุณ
02:23นี่ คุณจะทำอะไร
02:24กลับมานี่
02:24อ๊าย...
02:51ไป buzzer
02:53อ Sneer
02:54กลับไปแล้ว
02:55ถ้าไหวสะเรื้ own 설� มาให้นะคะ
02:58ยุ้ม มุ้นไหวเรื่องด้วยนะ
03:03ทำไมปitel justified
03:04ไม่เป็นไรน้องล неё
03:06ขนาดด่าประario มันเสือก็ยังด่ามาแล้วเลย
03:08นับศาอะไรคนแบบนี้
03:11อื้อยอ Turn ตกรงนี่ มันเลื่องอะไรขอ humans
03:14นี่ ฟังนะ มันมันทร่วงนี้
03:16ว่าจะเอาเงินน่ะ แต่มันเปลี่ยนใจแล้ว
03:19- มันจะกล้าพวกเราได้หยุดนี่แหละ
03:21- นี่?
03:23- กล้ามานานเหลือคำนาลส
03:27- อีกแล้วหรอคำนี้?
03:30- ฉันอยู่ในเหตุการณ์ โหยคนลุกคนบ้าง
03:36- คุณชงจันใช่ไหมคะ?
03:37- ค่ะ
03:38- ขออนุญาติดูป้ายชื่อนะคะ
03:39- ค่ะ
03:41- ฉันเข้าของตัวได้ๆค่ะ
03:42- ค่ะ
03:44- ขอโทษนะครับ
03:45- พี่ใช้เวลานานเท่าไหร่ครับเนี่ย?
03:46- ขึ้นอยู่กับคนไข่นะคะ
03:48- ถ้าคนไข่อยู่นิ่งๆ ไม่ขยาป
03:49- ก็ไม่นานค่ะ
03:52- ฉันค่ะ
04:11- หยุดรองให้ได้แล้วพี่เวียน
04:14- อะไรกันนักหนาฮะ
04:16- ตกกติก็ทำเหมือคนไม่มีหัวใจ
04:18- อุ๊ยพูดมาได้
04:20- คนไม่มีหัวใจให้มันเธอตังหากไม่รส
04:22- คุณบุญปลุก
04:23- เธอหนอจากบ้านฉันเดี๋ยวนี้
04:26- หุ๊ยรู้
04:27- ไม่อยู่หรอก
04:28- ไม่รอให้แอคหอมันซึมเข้าเลือเธอ
04:29- เจอกระทั่งบันไหล
04:31- เป็นหมาไหล่
04:32- ลักออกมากับฉันหลบอย่าง
04:33- นี่
04:35- จะเอาไงคะ
04:36- เข้ามายุงบุญวายเรื่องคนอื่นเข้าในบ้างเนีย
04:39- มันเหลืออดแล้วนะ
04:40- รู้เรื่องนะ
04:41- คุณรู้เรื่อง
04:42- ไปหรอกไม่อยู่รอกระทางหรอก
04:44- ไป ไปเบียน ไป
04:45เขียบค อี่วิธ์จะไปไหน
04:48เป нашемเบียword ครับ
04:49เปนข้าเราจะไปไหนค่ะ
04:50ไปอยู่ไม่ได้ละนุกหนุ้ย
04:53อยู่ไม่ได้จริงๆแหล่으로
04:55นะรสเศรษป้าสามเมродย์ ต้องmericอยู่ที่ไหนสับภัก
04:57ท Krankenกว María จะจบเรื่องนั้นละ หนุ้ย
05:00แกกะสะลาแนนนะ 예�กรส
05:02ไปบอกเขาได้ยังไงว่าพวกิ Johnson จะหาเงินให้มันได้
05:05และนี่ปู่นี่รู้เรื่องแล้วใช่มั้ย
05:07คนพูดเขาไม่ช่วยค่ะ
05:09ทำไม
05:10เขาปิโก็บอกว่าครั้งนี้ยังไงเขาก็ไม่ช่วย
05:14ที งอด
05:16ฉันไปแล้วนะ
05:17อ้าาาา
05:18จะลบไปอยู่ที่ไหนสักภาพก็ไปก่อนเถอะ
05:20แล้ beneath cabe Jetzt ต้องกลับแค่ไป
05:22aos
05:23ฉันไม่กลับมาแล้วนะ
05:26เออ
05:27ดี
05:28ไปเลย
05:29พอให้น้องสวยแบบนี้ก็ทินЕТ ฉันไม่บอกเลย
05:31เออไป ไป loft
05:35objetivo
05:37ไม่รู้ ป้อไปOSE
05:38ลองของคุณบุญฝ goes out
05:40จะบอกอะไรให้นะ
05:42เฮียอร์เปíaكคงจะแค้นใจกับคน運
06:01มันใช้ใครไปทำงานวะ
06:09ไกลแค่ชื่นมาว Talladell มันเก็ดไม่ได้
06:12ก็ตำรวจอะ มันด้านโหลสักรอดหรอกครับเฮียร
06:14ตำรวจเหรอ
06:16มันโหลมายุนแล้ว ทำไม
06:19ตำรวจมันต้องบ้านหลังนี้อยู่หรือไง
06:24อิตโทรลูกสาวมันบอกว่า
06:26จะหาเงินมาคืนให้ไฟอยู่ตรงนี้
06:28ตรงนี้
06:29ปลานี้ มันตอนนี้ไปไหนตัวไหนแล้ว
06:33ทำไมพวกมึงโง่มีวะ ฮะ
06:35มันหนีไปไหนไม่ได้หรอกเฮีย
06:37เพราะมีคนของเราเนี่ย คอยตามดูมันอยู่
06:42มึงสอนคน เรียบให้จัดการให้กูเลยนะ
06:47กูไม่ต้องการเงินนะ
06:49แต่กูเกียดให้พวกที่มาเยียกจมูกกู
06:52ครับ
06:53ไป
06:595 ล้าน
07:03ตั้ง 5 ล้านเชียวนะนุย
07:05แม่ของงุยก็บ้าไปแล้ว
07:07เพราะนี้กระวับที่แล้วนี้ก็ขาย
07:15นุยอยากจะขอความการุณา
07:17เรื่องเงินของคุณย่านะคะ
07:23นุยเอ่ย
07:25ไม่ใช่ว่าป้าจะหัวเงินของนุยไว้หรอกนะ
07:28นุยก็รู้กฎที่คุณย่าตั้งไว้นี่นา
07:32เงินนั่นจะเบิกได้ก็ต่อเมื่ออายุครบ 21 ปี
07:36เออ
07:39แล้วนี่แม่ของเราอ่ะ เข้าเป็นอย่างไรบ้าง
07:42มันไม่ย้อนกลับมาเหลือ ไอ้พวกเจ้านี่น่ะ
07:45น่ารอส เราไปอยู่ที่อื่นแล้วครับ
07:58คุณปูร้อยไหนชั้น เอาไปทันข้าวเหรอ
08:21คุณจวงเสร็จเร็บน้อยแล้วใช่ไหมครับ
08:23ผมไปเอารวดมารอรับเลยไหมครับคุณจวง
08:25ชั้นถามว่าคุณปูไปไหน
08:28เป็นอะไรหรือเปล่าคุณ
08:30ไม่เป็นอะไรค่ะ
08:43ดูสิ เดือดร้อนกับคุณ
08:57เดือดร้อนกันทั่วหน้า
08:59เงินของคุณย่าเนี่ย แบ่งให้หลันๆคนละ 5 ล้าน
09:05ใครที่อายุครบ 21 ก็มารับเอาไป
09:09ส่วนของป้าบุญเรียบเนี่ย
09:11เขาก็รับครบไปแล้ว 2 คน
09:13ของพี่วีเนี่ย
09:15เขาก็เอาไปซื้อคอนโดนไว้ปล่อยให้เช่า
09:19ของพี่กิจน่ะ
09:21ก็เอาไว้เป็นทุนไปเรียนต่อที่อังกฤษ
09:23ส่วนของนุยอ่ะ
09:25รออีกนิดได้ไหมลูก
09:27อีกปีเดียวก็จะครบ 21 แล้ว
09:31Recalita
09:33lia
09:35คุณแม่ครับ
09:36ผมตัดจินใจแล้วครับ
09:39เพราะผมจะไม่ไปเรียนอังกฤษ
09:40พูดอะไรออกมาตลักษ
09:45เป็นอะไร
09:47เดี๋ยวไปเดี๋ยวไม่ไป
09:48เป็นบ้าเหรอ
09:50ผมขอใช้เงิน 5 ล้านกว่าได้ไหมครับ
09:52ไม่ได้นะคะพี่กิจ
09:56ช่วยแม่หนูยก่อนเงิน
09:57ส่อนเรื่องเรียนเก็บเนี่ย
09:58เก็บเงินใหม่แล้ค่อยไปก็ได้
10:00ไม่ได้ แม่ไม่อังนุยาต อย่ามาพูดเรื่องนี้กับแม่อีก
10:05คุณแม่ครับ ผมโตแล้วนะครับ ครั้งนี้ผมขอตัดสินใจเองแล้วกันนะครับ
10:10ตะกิด คุณแม่ ตะกิด พูดหลังนี้กับแม่ได้ยังไง
10:16พี่กิดคะ อย่าทำแบบนี้เลยค่ะ
10:19นุย ให้พี่ช่วยถึงแล้วนุย พี่ไม่อยากไปไหนแล้ว
10:25พี่อยากอยู่กับนุ้ย
10:27ถ้านุ้ยเรียนจบแล้ว
10:30เราแต่งงานกันได้ไหม
10:32ตอนสักษ吧
10:33พูดอะไรออกมาศักษ
10:39รู้ตัวนหรือเปล่า
10:41พอสองคนในพี่น้องมานะ
10:43ไม่ใช่
10:45รับไม่ใช่พี่น้องกัน
10:46อะไรนะคะ
10:50สักษุ ไม่รอมสแพสงแตกไปแล้วเหรอ
10:53พูดอะไรออกมานะ
10:55ceu จุ 가능 ไปใหญ่แ differential
10:58เธอเจออะไรคะ Heavy แม่
11:00ทุกคนก็รู้ว่านุหย์ไม่ใช่ลูกของนาบุนกกิน
11:06อะไรสüy بالจริง
11:09ไม่จริง
11:10จริง
11:12ถ้าร้อนไม่ได้มีนาบุนกกกแค่คนเดียว
11:16ไม่แน่นะ
11:17นุหย์อาจจะเป็นลูกของquelleばดิ้มนั้นก็ได้
11:19ยุษ์หนน els безกิด...
11:20ยุษ์ภู เดี๋ยวนี้
11:22โน้เว� bastante
11:24!!!
11:26โน้เวฮ่าย!
11:28โน้เวฮ่าย omdat possiblyจะขอบสิ
11:30โน้เว fences
11:35โน้เวฮ่าย
11:45โ難 Son
11:48โน้เวฮ่าย
11:50في Tanzội
11:52เจ้า
11:53ทำไมอันนุ้ย
11:54คุณพูดอาจจะเป็น...อาจจะเป็นพ่อ
12:07ฝั่งนะ
12:09ฉันไม่มีทางเป็นพ่อนุ้ยได้
12:12จริงเหรอคะ
12:14ฉันไปห้องโกงสามเดือน
12:16กลับมารถท้องสองเดือน
12:19ฉันจะเป็นพ่อเธอได้อย่างไร
12:21นายเส้อ
12:36ใช่แ déc
12:37ฮึ sings
12:39นายหน้าเหมือนเขามากเลย
12:42iani 친구들도เป็นคนดีเหมือนเขามาก ๆ
12:47มากด้วย
12:50เราเป็นรู้ของพ่อ
12:53จริงๆนะคะ
13:01คุณปูค่ะ
13:03ช่วยมามีได้ไหมคะ
13:06หนูอิ
13:08เราคุยเรื่องนี้กันเลยนะ
13:17คุณปูค่ะ
13:25ไปบ้านป้าของหนุยใช่มะ
13:27ผมไม่รู้ครับคุณจวง
13:29เขาก็ต้องไปที่นั่นหล่ะ
13:33ไปไหนนะครับคุณจวง
13:35ฉันบอกว่า
13:37ให้พาฉันไปบ้านป้าของหนุยเดี๋ยวนี้
13:39..ผมhouse
13:41ผม กับคือ
13:44- คือ...
13:45- ฉันบอกว่าให้ไปอย่างไร?
13:47- ผมกู้ววววววววววววววววววววววว?
13:50ไม่สัน
13:51- พี่เจอเก้ากล้าแน่นำฉันหรอ?
13:52- ไม่เปล่าครับ
13:53ผมไม่กาแน่นำคุณช tasks Mick
13:55แต่ผมแค่กลัวววววววววววววววววรวว
13:59- พาฉันไปเดี๋ยวนี้
14:00ครับคุณชวง
14:11ถ้ pues bien te Brenlas
14:13อยู่ที่นี้เลยนะนูย
14:15แล้วนูยจะไปอยู่ที่ไหนคะ
14:18กกลับไปอยู่บ้านฉันไง
14:20อยู่บ้านเรา
14:21อยู่นี้ฉันไม่สบายใจเลย ในกรณ์กิดเลย Ở
14:26แต่คุณจวง
14:28ฉันจะจัดการเอง
14:30อย่าเพ่งเลยค่ะ
14:31ตอนนี้คุณจวงเธอกำลังป้วย
14:33เอาไว้ก่อน dlatego
14:36เดียวก็ดี เดียวก็ปุห
14:39คงไม่รู้น 훨씬หารจะหายซะที
14:41ไม่รู้ค่ะ ว่าคุณปุ๊กกังวนเรื่องฐาการป่วยของคุณจวง
14:46คือ ฉันก็อยากจะเด็ดขาดอ่ะ ฉันทำให้ล่มอ่ะดี
14:54แต่หนูไม่ต้องเข้าใจฉันผิดนะ ฉันเคยกุดจวงไม่มีอะไรอ่ะ
14:59นอกจากความเป็นญาติ แล้วฉันก็ต้องเกือบกูลเขาอ่ะ
15:05นุยดู 밑น achievements numerous Turn in.
15:15แต่นุยกลับmented อยู่ที่นั่นได้นะ
15:19ฉันจะดูราดนุยแม่เขายุ่ง閒ังนุย
15:22นุยก็อยู่ส่วนนุย คุณจวงก็อยู่ส่วนของคุณจวง
15:26แต่พอในแจนเรียนหรืออ่ะ เขาจะขยับขยายออกกันไปเอง
15:30มันได้คือเวลาอีกแค่ปีกว่ากวา
15:33หน้าหนุ่ยนะ
15:38ข้าพี่วี
15:56เป็นไงบ้าง
16:03มีแขกมาแล้วหนุ่ย
16:06มัมมีหรอคะ
16:07ไม่ใช่หรอก
16:09เอ๊ะ
16:10ใครคะ
16:12จี๊ตหรอคะ
16:14จริงๆก็ไม่ใช่แขกหนุ่ยซะที่เดียวหรอกนะ
16:18แขกคุณปูริมเขาหน้า
16:20แขกผมอ่ะ
16:33เชิญค่ะ
16:35คุณจ่วง
16:40คุณมาที่นี่ทำไม
16:42ก็จ่วงเห็นคุณปูไม่มีรถอาค่ะ
16:44ก็เลยแวะมารับ
16:45นี่เสร็จทุราแล้วใช่ไหมคะ
16:48ใช่ไหมจานุย
17:04คุณปูหิวมั้ยคะ
17:06ทานอะไรก่อน
17:07รากยุ่งกันฉันทัดสีได้ไหม
17:13แต่ว่า
17:14คุณปูยังไม่ไป 3 อะไรเลยนะคะ
17:16ไม่ครับ
17:17ๆ
17:18ช้า Mohammed
17:20ช่วง
17:21Unidos
17:23เป็นอะไรไปค่ะทำไหมทำงี้
17:25ไปที่นั่นดี Couple
17:27waist
17:28parce
17:28แขกมันไม่มีรถ
17:29รากยุ่งกันฉันได้ไหม
17:33ฉัน
17:36แกพาเข้าไปที่นั่นไหม
17:38ครับ
17:39คือ
17:41ไม่รู้จักอะไรควรไม่ควร
17:44เธอพ่อครับบู
17:46ลูกสำหรันแน่ก็ฉันนั้น
17:49เธอสองคนแม่ลูกเก็บกระเป๋าออกไปจากบ้านนี้
17:53ช่วง
18:03พาฉันขึ้นไปข้างบนที่
18:05ฉันงวงครับ
18:07ค่ะ
18:08ฉันจะไปเมื่อ
18:11ช่วง
18:13พวกนี้บอกใหญ่อบว่ามือเช้าเตรียมต้องเมื่อหมูนะ
18:16ส่วนเมื่อที่เมื่อ
18:17ฉันถามว่าจะไปเมื่อไร
18:19ไปไหนКА
18:23ไปไหนก็ไปไ傘
18:25need
18:27ก็อยาก machining เร็วจะออกเงินเรา Make18 hair
18:30ช่วงไม่สะดวกไปอยู่ที่อื่นหรอก
18:34สะดวกไม่สะดวกเธอก็ต้องไป
18:36ทำไมงั้นจวกมต้องไปไหมонь
18:42อยerved enterprises
18:42สั่งไม่ไป
18:49ชวงจะไม่ไปอยู่ที่อื่นเหรอคะ
18:56ทำไม
18:57มีสิทธิ์อะไร
18:59มีสิทธิ์อะไร
19:01กฎสิทธิ์
19:03ความเป็นพรยาโดยควิตินไหนไงคะ
19:06พูดอะไร
19:12ถ้าพูดอะไรคุณชวง
19:14ทุกคนก็รู้กันอยู่แล้วไม่ใช่แบบบ้า
19:24ใช่มีการนม
19:30มันนี่
19:32ตามมันนี่ ตามมันนี่เลย
19:34อ่ะ
19:40อ่ะ
19:43ทำแบบนี้เพื่ออะไร
19:44จวงทำอะไรผิดฮะ
19:46ทำไมรักษาสัญญา
19:48ไหนบอกเรื่องระหว่างเรา
19:49ระหว่างเรา
19:50ทำไมเหรอคะ
19:54คือหลอกฉัน
19:55หลอกละคะ
19:57จวงไม่เคยหลอกอะไรคุณปูเลย
19:59จวงแค่ขอ
20:01ขอ
20:03ขอในสิ่งที่ชวงต้องการ
20:07ฟังเลยคุณจุ
20:09เธอจะออกไปจากที่นี่
20:11ออกไปจากบ้านหลังนี้
20:13พรยาฉันกำลังจะกลับมาอยู่ที่นี่
20:15แล้วพรยาคนนี้นะคะ
20:17เธอต้องการอะไรคุณจวง
20:19ต้องการอยู่ที่นี่ค่ะ
20:21ต้องการอยู่กับคุณปู
20:23เราก็ดูแลคุณปูตลอดปัน
20:25อยู่กับคุณปู
20:27เราก็ดูแลคุณปูตลอดปัน
20:33ยี่สิบล้าน
20:41ยี่สิบล้าน
20:43ยี่คิดว่ายล้าน
20:45อะไรนะ
20:47ฉันให้ยี่สิบล้าน
20:49เราออกไปจากที่นี่
20:53ยี่สิบล้านเหรอ
20:59สามสิบ
21:03สามสิบล้าน
21:05ฉันขอซื้อชีวิตฉันคืน
21:07สิบล้าน
21:13เงินเยอะแยะขนาดนั้น
21:15ช่วงไม่รู้จะเอาไปทำอะไรเหรอคะ
21:19จวงอยากอยู่ดับชัยคุณปุ๊กมากกว่า
21:25ยี่ยย
21:37ก็ถ้าคุณทัดขอล้องเนี่ย
22:00ผมก็จะยกให้
22:02ส่วนเรื่องเงินเนี่ยนะ
22:03ถ้าจ่ายครบ เรื่องมันก็จด
22:06แต่คุณทัดไปรู้จักอีรถ
22:09ขี้เมาตัวแสบนี้ได้ยังไง
22:12แม่ใช้นี่ให้ตั้งหลายร้าน
22:15หรือว่า คุณทัดกันรถ
22:18ผมร้อเล่น
22:22เอาเป็นว่า ผมเตือนคุณทัดไปก่อนละกัน
22:26ว่ายนี่มันแสบ อย่าไปยุ่งกับมันเชียว
22:31อืม เอาเป็นว่าผมจะรีบโอนเงินให้เรากันนะครับ
22:37อ๋อ ผมขอไว้อย่าง อย่าปล่อยเงินให้คุณรถอีกได้มั้ยครับ
22:45ขอบคุณครับ แก้จัดการโอนเงินให้เบล็กเรากันนะ
22:54เรื่องจบแล้วใช่มั้ยจ้า
23:00ยัง
23:05มีอะไรอีกละ
23:07ไม่มีหน้ามาถามเองละ
23:10เธอทำให้ทุกคนก็เดือดร้อน
23:12ก็มันเป็นไปแล้วจะทำไงล่ะ
23:15เธอนี่มันสุดจริงจริงเลย
23:18ใช่ ฉันสุดจริงจริงเลย
23:21ไม่อย่างนั้นจะมีหน้าโง่ที่ไหนมันลงหัวปลักหัวตังจมเกือบจะฆ่าตัวตายเพราะฉันแงน الأหรอ
23:25รถ
23:28ใจเย็นไว้
23:34ไม่ต้องหวงหลักนะ
23:35ฉันจะหาเงินมาคืนให้
23:37โอ้...
23:38มันจากบ่อนไหนอีกล่ะฮะ
23:40เรื่องของฉัน
23:42คุณรถ
23:43คุณจะทำอะไรก็เรื่องของคุณ
23:45แต่ครั้งต่อไปเนี่ย
23:47ก็จัดการเอาเองก็กัน
23:49จะไม่มีการจ่ายเงินหลือเคนี้ให้แบบนี้อีกแล้ว
23:52เข้าใจนะ
23:58ขอบคุณ
24:13โอเค
24:14สำเนิลที่ไงอ่ะ
24:17แต่ฉันว่าครามเนี้ยจะไม่เป็นแบบนั้นเน้า
24:28ฉันไม่เห็นด้วยเลยจริงๆกับสิ่งที่คุณทำลงไป
24:43ถ้าขึ้นมีคนตามร้างตามเช็ดให้แบบนี้เนี่ย
24:48แม่ดอกกูหลาบนั่นก็จะได้ใจไปกันใหญ่
24:52แต่ครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้าย
24:54ถึงแม้ว่านุยจะมาขอร้องยังไง
24:56เร Landesregierung
25:04แล้วเรื่องของเจนุยเนี่ย
25:06คุณจะเอาอย่างไรต่อไป
25:08ผมอยากให้หนุยกลับไปอยู่กับผม
25:11แล้วหนุยจะกลับไปได้ยังไง
25:12ใน gegenคนของคุณเนี่ย
25:15ยังอยู่คลองบ้านอยู่อย่างนั้น
25:17แถมยังมาร underestim לק
25:21เรื่องนั้นผมประโทษ แต่ครับ
25:23ชุด ผมกำลังหาทางแก้ปัญหาอยู่ครับ
25:28แต่แก้ไม่ได้
25:30ใช่ไหมคะ
25:35คุณปุริมค่ะ
25:37อันที่จริงอ่ะ
25:39ฉันก็ไม่ได้กี่กันอะไรคุณเลยนะคะ
25:42แต่ถ้ามีใครมาทำอะไรให้หลานของฉันเสียใจ
25:46ฉันก็ไม่ยอมเหมือนกัน
25:49จะภรมตัดสินใจแล้วครับ
25:56เพราะผมจะจดธ VM รถ กับหน้วยครับ
25:58คุณปุร...
26:01แต่หน้วยว่า...
26:10วันนี้เลยหน้วย
26:13เราไม่จะเป็นต้องหรออะไรอีกต่อไปแล้ว
26:15ฉันอยากจะให้หน้วยเป็นภรมพัลยาของฉันจริง ๆ
26:19ส่วนเรื่องงานแต่งเนื้อ
26:22เดี๋ยวผมจะรีบ
26:23จัดให้เร็วที่สุดครับ
26:28ขอบใจนะคะ คุณปุริม
26:31ฉันพอใจมาก
26:33ที่คุณให้เกี่ยนอย
26:36แต่ไม่ต้องถึงขนาดกับปรีบร้อน
26:39ไปเดี๋ยวนี้วันนี้ก็ได้นะคะ
26:41หาวันที่สะดวก
26:43หรือไม่ก็
26:44หาเริ่มหายามมากเรากัน
26:46ถ้อยpettoนродนี้ผมคอย ent ripped and loved dog
26:49ไปจดทะเปียนท์สำรถนะครับ
26:53แล้วก็ขอ
26:55ให้นุnamให้อยู่ครับผม
26:57妃ติที่ผมจัดไว้ให้
26:59คุณจะเอามีนุ๊ยให้เก็บไว้เหรอ
27:01ไม่ไงนะครับ
27:02คือความหมายของผม
27:05ผมการมองหาบ้านใหม่
27:08ถ้าคุณจวกเข้องไม่ยายออก
27:10ผมจะเป็นคนออกมาเอน
27:12เราไปหาบ้านใหม่อยู่ได้กันแน่นุ้ย
27:27แกแน่ใจแล้วหรอ
27:28อืม คุณปู้เขาดีกับฉันมากเลยนะจี๊ส
27:32แค่เขาช่วยแม่แกนั่นเหรอ
27:34แล้ว เรื่องกันอื่นล่ะ
27:36แค่เรื่องที่เขาช่วยเหมือนนี้ก็ดีถ่งไปแล้วนะจี๊ส
27:40ฉันว่า เพื่อพ๋อยแก ลักเขามากกว่า
27:46เขาแigenจะแดงความจริงใจ แล้วก็พยี่มาทำทrặngอย่าง Reports เพราะฉัน
27:55ฉันจะใหให้โอกาสเขาอีกครั้ง อีกครั้งเดียวเท่านั้น
28:00ฉันก็ไม่ได้ว่าอะไร
28:02แกต่อสิงใจอะไรไปแล้ว ก็ขอให้แก มีความสุขแล้วกัน นุย
28:08จิต
28:11จิต
28:19ซึ่งอยากมีชีวิตที่สมบสุด
28:22ไม่อยากบุ่นวายอะไรอีกต่อไปแล้วจิต
28:25อืม
28:27นี่ส่งสารนังนุยจังเลย
28:38ทำไมผู้หญิงตัวนิดเดียวอย่างนังนุยต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ด้วยนะ
28:43นี่มันนับนาศาหัสมบับผู้หญิงคนหนึ่งเลยนะ
28:47แต่ถ้ามีอะไรที่นี่พอช่วยนังนุยได้ กิจบอกนี้เลยนะ
28:53จริงเหรอนี้
28:56เห็นชูกที่กลิดไม้อยู่
28:58กลิดฝากนี้
28:59ชูดูแลหนุ้فيด้วยนะ
29:03เรานี่
29:05กลิดจะกลับบ้านเลยมั้ม้ย?
29:07เย็นแล้วนะ
29:08กลิดนี้ไม่อยากอบบ้าน
29:10กลิดอ้าย
29:12มันกาล booked Luxon น่าใคร
29:19ไปหาหนังลุกันมั้ย?
29:22แล้วจะดู不会รู้เรื่องเหรอ
29:24ไม่รู้สิ
29:25ตักกิจอยู่กับนี้แล้วสบายใจกับกลับบ้านตอนนี้
29:29นี่เป็นเพื่อดีดีที่สมกิจเลยนะ
29:55กลับมาแล้วเหรอ ลูกอ่ะ
30:10อยู่แปดดริวกับย่าอ่ะ
30:12อ่ะ ไม่ไม่กลับมาด้วยอ่ะ
30:14ให้อยู่นี่เป็นเลย
30:17อืม
30:20ก็ดีให้อยู่ไปย่าไปซะ
30:22เจราไม่ต้องเป็นภาละ
30:25ทำงานทำการมันจะได้สะดวกสบายเนอะ
30:32ทำงานอ่ะ
30:35อืม ใช่สิ
30:39เธอจะได้ทำงานสะดวกสะดวก
30:42เจราไม่ต้องห่วงหน้าบวงหลัง
30:45นี้ก็วุ่นวุ่นอยู่ด้วย
30:52อ่ะ เดี๋ยวเดี๋ยวเดี๋ยวจะไปไหนก็นอนแล้วว
30:55เดี๋ยว
30:56คุณจะหัวข้ามเอง
30:58เดี๋ยวก่อนให้อยู่คุยเพื่อนๆ
31:00ก่อนได้
31:01ตามใจ
31:03ขอบใจมากนะซีส อุตสะวันไม่เยี่ยม
31:17อืม แต่ถ้าคุณฟูริมเขารับไปอยู่ที่ไหนอะ
31:21แกก็อย่อยลืมสงขาวมาบ้างนะ
31:23ไม่ต้องห่วง ฉันไม่บอกในเจรหรอก
31:27เจรหรอก
31:29อืม
31:31หนุย
31:33โชคดีนะ
31:35สิ
31:37สิ
31:39โชคดีนะ
31:41โชคดีนะ
31:43โชคดีนะ
31:45ครับ
31:47นักเซ่ง
32:09แกรมได้
32:20พี่เกียด
32:23โอ๊ย โอ๊ย โอ๊ย
32:25ต poke c su
32:36พี่เกียดาว
32:37ไม่เป็นไรค่ะ พี่กิจ
32:42พี่ไม่ได้ตั้งใจ ทำให้นุย ละหมากใจนะ
32:45แต่พี่...
32:46พุ่งนี้...นุยจะยาย
32:49นุย
32:51พี่เขาขอโทษนุยแล้วไง
32:54นุยอย่าไปไหนเลยนะ
32:56เดี๋ยวพี่ก็ไม่อยู่ที่นี่แล้ว
32:57นุยอยู่ที่นี่อะไร
33:00มันไม่เกี่ยวกับพี่กิจเองค่ะ
33:03คือ...
33:04นุยจะจดทะเวียนสมรถกับคุณปู้
33:09so
33:11นุย
33:12คุณปู้เค้าเตรียมที่อยู่หมายให้นุยค่ะ
33:18ยัง
33:19皆เขาจัดการเรื่องที่บ้านนันรึบร้อยแล้วหรอ
33:22ทางนั้นเขาจะไม่ตามอระวิ ๆ ใช่ไหม
33:26นุยไม่รู้ค่ะ
33:29ทำไมล่ะ นุย
33:30นุยอยากให้โอกาสคุณกูอีกสักครั้ง
33:35นุยเชื่อพี่
33:37เขาจะทำให้นุยเสียใจ
33:39นุยขอลองดูนะคะพี่กิน
33:41แค่ครั้งเดียวนะนุย
33:44พี่ขอลอง
33:50ค่ะ
33:53สัญญานะ
34:00สัญญามาที่ชายกับน้องสาร
34:03นุยสัญญาค่ะ
34:11สัญญามาที่ชายกับน้องสาร
34:16พี่ขอไอ้นุยจำไว้อย่างหนึ่งนะ
34:28นี่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
34:31ขอไอ้นึงถึงพี่
34:33พี่ชายคนนี้
34:36ขอมจะช่วยเหลือน้องสาวอิงนุยตลอดไป
34:39พ่อ
34:42พี่กิ
34:44เคยเข้าใจว่าความสุด
34:59เกิดจะการที่เรารักใคร
35:02มีเรื่องเราดีดีมากใหม่
35:05เติมความบนในใจให้กัน
35:09เคยเข้าใจว่าตัวเธอ
35:13จะมองฉันเป็นคนสำคัญ
35:16อ้า อ้า ประดีเลย
35:22ซึ่งมาเติมให้สุดสองสามควรเลยดิ
35:25หมดแล้ว
35:27ฉันจะไปแล้วนะ
35:34ฉันจะไปอยู่แถวออฟิสดีกว่ารอให้ใครมาตามค่า
35:48จะมีใครตามค่าแล้ว
35:54ก็กูมันเพียงเรื่องดีเป็นหมดแล้วง่ายกว่าร้าย
35:58อ่ะ
35:59ขอบแล้ว
35:59ก็ดีนี่
36:00มีลูกเคยด้วย
36:02อืม
36:03นั่นล่ะ
36:04สบายใจได้
36:06นี่จริงแล้วนี่นะพาลูกกลับมาอยู่บ้านได้เลยนะ
36:10ไม่
36:12ฉันขอไปเดี๋ยวนะ
36:15ตามใจ
36:17ฉันจะกลับมาว่าไหนล่ะ
36:19ฉันจะไม่กลับมาแล้ว
36:23หมาเข้าไง
36:30เพราะหมายความว่า
36:33เราจบกันแล้วเนี่ย
36:37เอาจบแล้ว
36:42ไม่ได้นะ
36:46ทำไมจะไม่ได้
36:48ก็เพราะว่าไม่เคยมีใคร
36:52กล้าบอกเรอกับฉันก่อนไง
36:54เธอทั้งกับฉันอย่างงphoneไม่ได้นะ
36:56มึงทิ้งกูไม่ได้
36:58มึงเกอร์ที่ยังไงไม่ee
37:00อย่างเสียถлек Ally
37:02อย่างงั้ย
37:03aro
37:04เจ็บนะ
37:05เจ็บนะ
37:06เธอรู้ไหม
37:08เวลาทำเมามานาศอีกสะเย็นมากแค่ไหน
37:11กูไม่รู้
37:12พ้นออกมาแต่ละอย่าง
37:14ฟังแท่ไม่ได้
37:16ก็คุณเมาไง
37:17กูไม่รู้
37:18คุณเมามันเข้าใจหรือเปล่า
37:22กูไม่ไหมแล้ว
37:24มากูขึ้นนอนอ่ะ
37:25กูไม่ไหมแล้วด้วย
37:31เธอ...
37:32กูจะไปนะ
37:33กูจะไปนะ
37:35เธอ...ตามใส่
37:37กูจะไปก็ไปเลย
37:39ในหัวแห่งสวย ไอ้มันด้า
37:41ในดังกลาง
37:43อยากก็ไม่เห็นหน้าอีกนะ
37:45มันอยากก็มานะ
37:47ก็จะไอ้สิ่งกูไม่ดี
37:48พอใช่ไหมก็ติ่งกูไปบนเลย
37:50มันไปเลย
37:53คุณปู
38:07ไม่ราบอาหารเช้าเหรอคะ
38:09วันนี้คุณปูไม่เข้าลงแรมเหรอครับ
38:11วันนี้คุณปูไม่เข้าลงแรมเหรอครับ
38:13อืม
38:15เราให้คุณปู
38:16จะไปไหนคะ
38:17ฉันมีทุรา
38:18นะครับ
38:19ทุราอะไรเหรอคะ
38:20เรื่องของฉันมา
38:21จงก็แค่อยากรู้
38:22ว่าคนปูจะไปไหนบ้าง
38:23จะได้เตรียมของในถูกว่าจะทำอะไรให้คุณปู
38:26ความเป็นหน้าทิของไหม
38:28หยุดบุ้นวายกับฉันสัต escrito
38:30เราสองคนไม่ได้เป็นอะไรกัน
38:33เรื่องของฉันเเบ้น
38:34ชมง朝 tryinอยากรู้ว่า คุณปูจะไปไหนบ้าง
38:37จะได้เตรียมของในถูงว่าจะทำอะไรให้คุณปู
38:39มันเป็นหน้าที่ของPG
38:41ยุดบุ้นวายกับฉันส Behavior
38:43เราสองคนไม่ได้เป็นอะไรกัน
38:45นี่ฮะ
38:46ต่อย
38:48ทำไมฮะ
38:50เมื่อก่อน ชมง朝คอยดูแล แล้วก็ถามคุณปูแบบนี้
38:54คุณปูก็แฤพพ 이ดีหนีฮะ
38:55ฟังเน嘉นคุณจม
38:56ในเจนด้วย
38:58ฉันนินดี
39:00ถ้าเธอทั้งสองคนจะอยู่บ้านหลังนี้
39:02จะอยู่ตลอดไปเลยก็ได้
39:06เพราะฉันจะไม่อยู่ที่นี่นี่แล้ว
39:10อ้าว
39:12ไม่
39:14ไปไหมชั้น
39:16คุณพูวจะไปไหน cosas
39:17ยุ่งไม่ให้ไปนะคะ
39:19ล้อย
39:20ไม่ brasile
39:21คุณพูวบอก ocup Signal คุณพู žไปไหน
39:23อยากรούนักใช่ไหม
39:25ได้ ฉันจะบอกเถอะ
39:28ฉันจะไปรับนุ้ย
39:30เราทั้งสองคน จะจดทรเบียนสมโดดกัน
39:33แต่ถ้าแหละนี้ไป
39:35นุ้ยก็จะเป็นภาลยาของฉันยันถูกต้องต่างกดหมาย
39:38และเป็นภาลยาของฉันคนเดียว
39:41ได้ยินด้วยยัง
39:49แม่ แม่ แม่ แม่ อัพูอ่ะ
39:53นุ้ย รับเพัง อัพูอ่ะ
39:56แม่ ยาย Werk trataี้อ่ะ อัพู
39:58ช่วนแม่...
39:59ช่วยน้อย distintue
40:03รัดตู้ ส่งimatมนใบ hop
40:06เขนสมโพีฐ披าต Jahr
40:07ไปแล้วด้วย석 телефีเอง
40:08อยู่ที่ให้แล้วช่วนแบ่ง
40:12อัพู แต่แม่ ยายเรา WOW
40:15ช่วยนะดี ๊ orbit Leader
40:17ก็ homief us
40:18กับ Кон合ค� rolled up
40:19จักให้หายใจดี
40:21โทษ ช่วยนะ
40:23ช่วงจวง
40:26จวง
40:28อย่า doctors 화려j
40:30อย่าให้เก่ง อย่าให้เก่ง
40:35อั�ปูฟะ
40:36แม่ย่าะ הקีบอัปู
40:38อัปู
40:43อั Ear養
40:45ความเร็ว
41:06ต้องไปวันนี้เลยเหรอ นุย
41:09จดทะเบียรแล้ว อยู่ที่นี่ต่อกับพวกมีอีกสักพักไม่ได้เหรอ
41:13เราให้ถึงงานแต่งพี่ก่อนนะ นุยนะ
41:17ลบไปก่อนสักพักก็ดีนะ เพราะจดทะเบียรแล้วเนี่ย
41:22ทั้งนู้นคงอยู่ไม่เป็นสุขแน่ คงจะตามมาราวีถึงนี้ไม่เลิก
41:27เพราะความมักง่ายเห็นแก้ตัวผู้ชายกันเดียวแทน
41:36เจน ที่หลังอย่าทำแบบนี้อีกนะ
41:40แต่แม่กำลังจะตายนะฮะปู
41:45มันไข้เป็นยังไงบ้าง
41:46อาการไม่ดีเลยค่ะหมอ
41:50เฮ้ แม่บ้านครับ
41:52แม่ผมเป็นยังไงบ้างนะครับ
41:54ตอนนี้คุณหมอเฉพาะทางมาถึงแล้วนะคะ
41:57เราจะพยายามช่วยเหลืออย่างเต็มที่ไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ
42:00อยู่นี้ซะ
42:22ปูจะบอกให้แม่ตายไม่ได้นะครับปู
42:25ปูต้องช่วยแม่นะครับ
42:26นะครับ
42:35ค่ะ
42:37ค่ะ
42:39แล้วอาการเป็นยังไงบ้างนะคะ
42:44หนักมากเลยเหรอคะ
42:49ยังดีนะคะที่ช่วยชีวิตไปได้ทัน
42:54ได้ค่ะ
42:56งั้นคุณปุริมคุยกับหนุยเองนะคะ
43:01หนุย
43:02ขอบคุณค่ะ
43:07ค่ะ
43:09ฉันตั้งใจจะมาส่งเขาที่โรงพยาบาลแล้วรีบไปหาหนุยอ่ะ
43:13แต่
43:16คุณไม่โกดฉันใช่ไหมอ่ะ
43:18ถ้าอย่างนั้นเป็นอาทิตย์หน้าได้ไหม
43:22ค่ะ
43:23ขอจะจัดการเรื่องตรงนี้เรียบร้อยก่อน
43:27หนุยเข้าใจใช่นะ
43:28หนุยเข้าใจค่ะ
43:32ได้เป็นไรคะ
43:34เท่านี้ก่อนนะคะ
43:35หนุยต้องช่วยคุณป้าตเตรียมอาหารค่ะ
43:37ค่ะ
43:47ค่ะ คุณปุริม
43:48คุณวี ผมฝากหนุยด้วยนะคะ
43:51ค่ะ
43:52คุณปุริมไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ
43:54เดี๋ยววีดูแลหนุยให้ค่ะ
43:56ขอโนสต์
44:00ดูแลหนุยให้ค่ะ
44:02คุณปุริม
44:03่อเวอร์
44:04เห็นไหม นาก็ริมคนดีของพี่ เพราะสังนั้น
44:25ปกิจ นี่มันเรื่องความเป็นความตายนะ มีเห็นผลด้วยสิ
44:33เธอต้องฝ่ายดูว่าเขาแก้งตายไปตลอดหรอครับ นุยต้องรอไปตลอดเลยหรือง่าย
44:45ความรักทำไมมันเป็นแบบนี้ ทำไมมันเจ็บอย่างนี้ ไม่เป็นมึนอย่างที่คิดไว้ล่ะ
44:59ความรักที่ฉันลงอาย ไม่หวานสักนิด ไม่มีสะลา
45:07แม่ฮะ แม่
45:11เจน
45:13แล้วอัปูล่ะ
45:19อัปูไปทำงานที่ออฟฟิสน่ะแม่ สามสี่วันที่ผ่านมานี้ อัปูไปออฟฟิส แล้วก็มาที่ลงเพบาททุกวันเลยฮะ
45:31สามสี่วัน ที่แม่หลักไปสามสี่วันเลยเหรอ
45:37งั้น อัปูก็จดทะเบียนสมรถแล้วใช่ไหมรูป
45:45ยังฮะ แต่เห็นบอกว่าจันนี้จะไปนะฮะ
45:49แม่นี่แย่จริงๆ แทนที่อัปูกำลวยก็จะได้จดทะเบียนสมรถกัน
46:01แม่ทำใจได้เหรอฮะ
46:03มันก็คงถึงเวลาที่แม่ต้องทำใจก็นะฮะ
46:09แม่เพิ่งผ่านความตายมานะเจน แค่เสียววิ่นาทีเอง
46:17ถ้าแม่จะตายอยู่ไหนก็ไม่รู้
46:22อาจจะดูเร็วนี้ก็ได้
46:24ไม่เอาสิฮะแม่ แม่กับพูดอย่างนี้สิฮะ
46:29ถ้าแม่ไม่อยู่แล้ว เจนไม่เหลือใครแล้วนะแม่
46:37ความตายมันเป็นเรื่องธรรมดานะฮะ
46:42ไม่มีใครกำลดได้หรอ
46:46ถึงเวลาเราก็ต้องจากกัน
46:50แต่ก่อนตาย
46:55แม่ขอออกให้สักอย่างน้อยมีเจน
47:00อะไรครับแม่ แม่บอกเจนมาเลยฮะ
47:03แล้วก็ส่วนเรื่องถัดไป เดี๋ยวคุณพูดิมจะเป็นคนสรบไปฝั่งนะครับ
47:17คุณพูดิมครับ
47:19ครับ
47:21ครับ
47:23ครับ
47:25ครับ
47:27ครับ
47:29อ๋อ
47:31แฮนการธุรกิจของเราอ่ะนะครับ
47:33เดี๋ยวขอเชิญรับประทานอาหารข้างล่างนะครับ
47:35ครับ
47:53เดี๋ยวขอเชิญรับประทานอาหารข้างล่างนะครับ
47:56ผมเตรียม signature dish ของเราอาวไว้ที่ห้องอาหารไทย
47:59เดี๋ยวคุณดอยจะเป็นคนพาลลงไปนะครับ
48:01และไม่ทราบว่าคุณปุริมกับคุณพี่พร้มไม่ไปทานข้างหลักกับ Böyle
48:19ห์น nehmenพรีป
48:29แต่คุณปุริมมีประชุมบายนี้ต่อนะครับ
48:31คุณก็จัดการไปซี่
48:33ประชุมบายนี้สำคัญมากนะครับคุณปุริม
48:34คุณปุริมคว้นจะอยู่
48:36เธอจะเดินผมป่วยใต LIVE Fine
48:38ก้ายตายก็เกิดตรุบใตรเหตุล่ะ
48:40แต่คุณปุริมม suddenly weren't Л
48:41เราก็คิดดูสบายดี
48:42คุณพี่พบ
48:45ผมพูดตามนาที่ damit
48:47ตอนนี้นักท่องเที่ยว รถลง
48:49โรงแรมเราก็ต้องพยายามปรับตัวดเพื่อให้อยู่รอดได้
48:52โฮ แล้วไง?
48:54ผมไม่ได้เดือดรอดอะไร
48:56โรงแรมนี้มีก็แค่ธุรกิจหนึ่งของผม
48:58ผมมีตั้งหลายธุรกิจ
49:00ถ้ามันจะเจ้งก็ให้เจ้งไป
49:04โรงแรมนี้มีพนักงานทั้งหมด 1,228 คน
49:08ทุกคนฝากชีวิตแบบคุณกุริม
49:11รวมถึงตัวผมด้วย
49:13แต่ถ้าคุณกุริมจะตัดชิ้นแรงไงก็แล้วแต่ครับ
49:19ผมยอมรับได้
49:39สวัสดีค่ะคุณแม่
49:41เอ้าลูปนี้สวัสดีลูก
50:05นี่ซื้อหมู่สเตะกับบามีมาจากตลาดนางเรื้งค่ะ
50:08นี่ก็บ่ายแล้ว คุณแม่ขึ้นไปทานก่อนไหมคะ
50:11โอเคดีเลย นี่แม่กำลังหิวเลย
50:13แม่ โลกนี้ชังรู้ใจแม่จริงๆ
50:17ไปลูกไป ไปค่ะ
50:18คอมลองจอกๆแล้วเนี่ย ไอ้เนอะค่ะ
50:20ลบแล้วกิด
50:21นี่บามีจ้านี้เป็นจัก ไม่ชอบมากเลยนะ
50:24สเตะเพราะอีกสักมากนะ
50:25ใช่
50:35โชคอย่างดีนะ ที่ช่วยให้ฟื้นขึ้นมาได้อ่ะ
50:42แม่เขาอยากจะขอโทษหนุย
50:47เขาพูดเหมือนคนที่กำลังจะ
50:50คุณจวงเป็นคนเข้มแข็ง เดี๋ยวกว่าไหนนะคะคุณเจน
50:55นั่นสิ
50:57หมอเขาเก่น เขาร้องศาได้อยู่แล้ว
51:01แม่ แม่ครับ
51:11นุยมาแล้วค่ะ แม่
51:16นุย ค่ะ คุณจวง
51:20เห็นแม่บอกว่า แม่มีเรื่องที่อยากจะคุยกับนุย
51:23แม่ขอพูดกับนุยตามทางได้ไหมลูก
51:27ค่ะ
51:30นุย
51:46นุย
51:48ฉันยินดีด้วยนะ
51:50อะไรค่ะ
51:52นุยก็สดทะเบียนสมรถกับคุณปูแล้วใช่ไหม
51:56ฉันดีใจด้วยนะ
52:01เธอเป็นผู้หญิงที่ชอบดีจริง
52:05ค่ะ
52:06ต่อไป
52:08ฉันฝากเธอดูแลคนปูด้วยนะ
52:12ฉันคงเห็วได้ยังไม่นานหรอก
52:17คุณจวงค่ะ คือ นุย
52:20อย่าห่วงฉันเลย
52:21ฉันกำลังจะตาย
52:23ไม่ค่ะ
52:24คุณจวงจะต้องไม่ตาย
52:26คุณจวงจะหายดีนะคะ
52:27ฉันทำใจได้แล้ว
52:29ฉันแค่เสียดาย
52:32ฉันแค่เสียดาย
52:36ฉันแค่เสียดาย
52:38ที่ฉันไม่มีโอกาสได้ดูแล้วความที่ฉันรับ
52:42คุณจวงอย่าพูดแบบนี้ใช่คะ
52:44ฉันอย่าพูดแบบนี้ใช่คะ
52:46นุย
52:50ฟังสันนะ
53:02พี่ ผมไปนะ
53:06นุย
53:11แน่ใจนะว่าไม่เป็นไร
53:13ไม่เป็นไร
53:14จีดีบกับบ้านเธอข้ำแล้ว
53:19ขอใจมากนะ
53:21พี่ ผมเป็นเพื่อน
53:22ไป
53:43นุย
53:44นุย
53:45นุย
53:46นุย
53:52นุย
53:54นุย
53:57นุย
53:59นุย
54:00เลย
54:01ลุย?
54:12ลุย?
54:13เนคิด
54:17เนคิด
54:31สนับสนุนโด
55:01สนับสนุนโดย
Recommended
55:52
|
Up next
56:01
55:13
57:46
40:32
50:16
39:03
56:41
54:39
1:35:31
Be the first to comment