- 2 days ago
เจ้าคุณพี่กับอีนางคำดวง ตอนที่ 18 (EP.18) วันที่ 30 ตุลาคม 2568
ละครย้อนหลัง, ละครไทยย้อนหลัง, ละครดัง, lakorn thai, lakorn, ดูละครฟรี, ละครใหม่, ละครเก่า, ละครออนไลน์, dailymotion ละครชมละครย้อนหลัง ละครดัง ละครใหม่ ละครเก่า ละครไทย ครบทุกแนว ทั้งดราม่า โรแมนติก คอมเมดี้ และบู๊แอ็กชัน อัปเดตทุกวัน ที่นี่ที่เดียว”
ละครย้อนหลัง, ละครไทยย้อนหลัง, ละครดัง, lakorn thai, lakorn, ดูละครฟรี, ละครใหม่, ละครเก่า, ละครออนไลน์, dailymotion ละครชมละครย้อนหลัง ละครดัง ละครใหม่ ละครเก่า ละครไทย ครบทุกแนว ทั้งดราม่า โรแมนติก คอมเมดี้ และบู๊แอ็กชัน อัปเดตทุกวัน ที่นี่ที่เดียว”
Category
📺
TVTranscript
00:01รายการต่อไปนี้เป็นรายการทั่วไป
00:04สามารถรับชมได้ทุกวัย
00:06เฮ้ย
00:27ไอ้คุณเอก
00:29มีหนังคำดวง
00:31มึงออกมา
00:36เพราะยังไง
00:38ทุกมึงก็หนีกูไม่พ้นหรอก
01:00ดาบของมึง
01:02ทำอะไรวิชาควงกระผันของกูไม่ได้เหรอ
01:06เฮ้ย
01:09เฮ้ย
01:10เฮ้ย
01:13เฮ้ย
01:14เฮ้ย
01:19เมริญเจอของดี
01:21น่าจะเป็นของหญิงแถวนี้
01:23น่าจะเป็นของหญิงแถวนี้
01:33วันนี้มึงดวงกุฏแล้ว ไปโจนสีชาย
01:37มึงเอาของโซกกับโบพันนี้ มาเล่นงานกุฏ
01:41ก็เหมาะกับโจนกะทะอย่างมัน
01:53คิดผิดแล้ว
02:01กูหาวิทีป้องกันแล้วดูได้แล้วไอ้งโง
02:23มึงคิดจะทำอะไร
02:35กูรู้วมึงมีวิชาโคงกับพันธ์
02:37ให้กูกันรู้ด้วย
02:38ว่าจุดผ่อนของวิชาโคงกับพันธ์
02:40คือรู้ถวานทั้งเก้า
02:43มึน
02:45อุ้ว
02:48แม่คำดุน ตอนนี้
02:51แม่คำดุน
02:53แม่คำดุน
02:55แม่คำดุน
02:57แม่คำดุน
03:13คุณพี่
03:15ไม่ใช่
03:17นี้
03:19อัน
03:24อ่าจัง
03:44ถ้าชาติหน้าไม่จริง
03:45ขอให้เราสองคนได้เป็นผลเมียร์กันจริงๆ
03:50โดยที่ไม่มีอุบายอะไรทั้งนั้น
03:54โอเค
03:59พระชาดน่ามีจริง
04:03ขอให้เราอยู่คู่เคียงกันต่ออดไป
04:07อุกมึงพ่ำเฟ้อกันเสร็จแล้วใช่ไหม
04:14แต่อย่าคิดเลยว่าจะได้เกิดใหม่
04:18เพราะวิญญาณของพวกมึง
04:21จะต้องเป็นทาศรับใช้กู
04:35โอ้ม จงคลาย
04:38คุณพี่ พ่อมาช่วยเราแล้วตัวค่ะ
04:45คุณพี่เราแล้วตัวค่ะ
05:01อะไรวะนั่นอ่ะ
05:02หมอดำ มันคืออะไร
05:06จักภาคที ของครั้งที่ร้ายกาทที่สุด
05:11มึงสู้มันได้ไหม
05:15มีอัททแม่นลุก
05:29มีอัททแบบนี้
05:32มีอัททแม่นคุณ
05:33ปราดการเป็นใจ
05:35ครั้งมีอัททแม่น
05:39อิ่ง!
06:09เป็นไปไม่ได้
06:23กูไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้
06:26ข้าววันนี้เธอท่านสีชาย
06:29ไปเธอ
06:39ขอบใจพ่อมากเลยนะจ๊ะ
07:01ถ้าไม่ได้พ่อมาช่วย เราสองคนต้องตายแน่ๆ
07:05กรับผมก็เช่นกันขอรับ
07:07รุงหยดช่วยชีวิตกับผมไว้อีกแล้ว
07:10โชคดีที่กับผมเจอคุณพระสมิงกับแม่พิงก่อน
07:14เหลือรีบตามมาช่วยได้ท่าน
07:33นี่มันดาบอะไรเหรอเขารับ
07:35มันเป็นดาบสตรหับ
07:38ดาบนี้มันร้ายกาดมาก
07:41มันเป็นสิ่งเดียวที่จะต่อกรกับจักพระอาคีได้
07:45ดูสิ
07:47แม้แต่จักพระอาคียังบินเป็นรอย
07:50จักพระอาคี
07:53กรับผมไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย
07:55มันเป็นของวิเศษที่หายากที่สุด
07:59ทุกหนึ่งพันปีจะผุดขึ้นมาจากฉันหินไฟใต้พี่พบ
08:05ทอเย็นตัวลงก็จะกลายเป็นท่าที่แข็งและคมที่สุด
08:11ฉันไม่เคยเห็นพ่อเอาออกมาใช้เลย
08:15จากพระอาคียา ถ้าculesująเป็นนี้หลี
08:17เขามาซ้ายกันด่อน Arnold จิ้นแห้งคุ้มยาก
08:21คือของมิคาควรเมือง
08:23ไฟมิ Beijing employment กัดซิบาให้บอกไฟย lamba
08:28เพราะมันนılanตลายครัก
08:31ถึงไม่บอกรับผมก็พอเดาวได้
08:36ว่าการใช้จากพระอาคียาแต่ละครั้ง
08:39- ต้องใช้พลังสูงมาก อ่ะ?
08:40- ฮืม...
08:42นี่ก็เล่นเอาแย่แทบหมดแรงเลยเหมือนกัน
08:45- เฮ้ย...
08:47- ฉันคงแก่เกินไปแล้ว
08:51- คงต้องถึงเวลาที่จะต้องส่งต่อให้คนอื่น
08:55- อาจจะเป็น...
08:57- คําดวง...
08:59- หรืออาจจะเป็นท่านขุ้น?
09:09- ถ้าอย่างนั้น เกราะผมขอกราบล่า
09:24- เกราะผมต้องกลับเมืองทุ่งใหญ่ก่อน
09:28- เพื่อรายงานให้คุณพระสมิง
09:30- พ่อจ๊ะ
09:33- ฉันว่าเราไปสองคุณพี่...
09:35- เอ๊ย...
09:36- ท่านขุนก่อนดีกว่าจ๊ะ
09:38- ฉันกลัวว่าทนสีชายมันจะย้อนกับมาเล่นงานท่านขุ้นอีก
10:04- ไปไซ้พลังไปหลาย, ไปพักเฮือนท่านขุ้นก่อนเตอรบ
10:08จิบน้ำก่อนจ้ะ จะได้มีแรง
10:15ค่อยค่อยแล้วจ๊ะปู
10:27ไปจากครู
10:29สวยนะพ่อ
10:30ได้ดู
10:35หมายบอ
10:39โอ้ ที่พ่อ
10:40โอ้
10:46แปะกินหลี
10:48เป็นอย่างซื้อ ซื้อ พอคือบอสบายขึ้นมาก
10:52พอใส่จับหาอาคีบอ อายออย
10:55เรื่องเก็บบ้วยนะ มันก็เป็นเจ้งสี่แล้ว
10:57ที่เป็นย้ำใดก็ได้
11:03ยิบ
11:05ยิบ
11:06เจ้าขา
11:08เจ้าขาท่านคุณ
11:10ไปเตรียมห้องให้ลุ่งหยุดที่
11:12เจ้าขา
11:16ครูจ๊ะ
11:18มาถึงนี้เหนื่อย
11:20ยิบน้ำสักหน่อยเธอ
11:38คุณพระสมิ่งที่สระวะการก่อนนะ
11:40ร่อนอยู่ดูกับการของพ่อร่อนเธอ
11:42คุณพี่เองก็เหนื่อย ไม่พักสักหน่อย เราค่อยไปเหรอเจ้าคะ
11:44คุณพระสมิ่งที่สระวะการก่อนนะ
11:46ร่อนอยู่ดูกับการของพ่อร่อนเธอ
11:48คุณพี่เองก็เหนื่อย ไม่พักสักหน่อย เราค่อยไปเหรอเจ้าคะ
11:50แค่ฉันได้ยินหร่อนเรียกฉันว่าคุณพี่ ฉันก็หายหน่อยเหรอ
12:14แม่คำดวง นั่งหน้าด้าน
12:16ไม่ยิดสุน
12:18คุณพี่รีบไปเธอเจ้าค่ะ
12:20เดี๋ยวทางนี้น้องจัดการเอง
12:23พี่ขุน ฉันไม่คุยกับแม่คำรวง
12:26ฉันอยากให้พี่ขุนบอกแม่คำรวงให้กายจางว่าพี่ขุนรักฉัน
12:29แล้วก็ไล้แม่คำรวงกลับไปซะ
12:31ฉันทำไม่ได้
12:33คุณพี่รีบไปเธอเจ้าค่ะ
12:34เดี๋ยวคุณพาสมิ่งจะลอ
12:36ไม่ต้องห่วงทางนี้
12:38น้องกับแม่ยี่สุนจะคุยกันดี ๆ เจ้าค่ะ
12:51พี่ขุน
12:53จะทำอะไรฉัน
12:54ไม่
12:55ก็บอกแล้วไง
12:56ว่าจะคุยกันดี ๆ ทางทางที่ความจริง
12:59ฉันอยากจะต่อยหน้าเจ้าใจจากขาด
13:01ก็ลงดูสิ
13:02กูจะให้กองตะเวนจับมึงเข้าตลาง
13:04เจ้าโกหกฉัน บอกว่าได้เสียกับคุณพี่แล้ว
13:08แล้วยังไง จัดได้หรือไม่ได้
13:10มันก็ไม่เกี่ยวเลยกับมึง
13:12กูกับพี่ขุนรักกันมาก่อน
13:14มึงมาทีหลัง แล้วก็มาแย่งเขาไป
13:16แล้วแบบนี้ จะให้กูยาตดีกับมึงได้ยังไง
13:20กูหกฉันอีกแล้วนะ
13:22กูหกอะไร
13:24ว่าฉันแย่งคุณพี่มาจากเจ้า
13:26ทางนั้นที่ความจริง
13:28คุณพี่เขาไม่ส่งใจเจ้าเลยตำหาก
13:31อีกคำดวง
13:31มืม เอานี่
13:33ก้าไปล่ะ
13:34จะเป็บอกไค่นะ
13:35ฉันเกี่ยดที่สุดเลย
13:36คนที่โกโหก ฉัน
13:38ถ้าเจ้าตบฉัน
13:40ฉันจะต่อขี้น่าแฮกไปตลอดชีวิตเลย
13:46อีกคำดวง
13:49เอาอย่างงี้ละกัน
13:51รอคุณพี่กลับมา
13:52แล้วเราค่อยถามเจ้าตัว
13:54ถ้าค Carlo Kit บอกว่าคุณพี่รักเจ้า
13:55แล้วฉันไม่แยанов Tasker
13:57ฉันจะเป็นฝ่ายป่ายเอง
13:59แต่ถ้า ภาหภาห์พี่บอกว่า
14:00คุณพี่ไม่ได้คิดอะไรกับเจ้า
14:02เจ้า ก็ต้องไป
14:03ตกลงแม่
14:04ไม่
14:05ไม่ว่าพิคุณจะตอบยังไง
14:07กูก็ต้องเป็นเหมือนพี่คุณเพียงคนเดียว
14:23ท่านขุณมาขอพบขอรับ
14:25- ให้เข้ามาได้
14:27- ขอรับ
14:32เชื่อร์ขอรับ
14:42อะไรอ่ะ?
14:44- นี่มันเกิดอะไรขึ้น?
14:45- ท่านคุณอย่าได้ขัดเกินขอรับ
14:50- เจ้ากล้ามาที่กลับมาหาฉัน
14:51- คิดว่าฉันโง่มากหรือไง?
14:53- กรับผมทำอะไรผิดขอรับ
14:55- เจ้าหลองเอาปืนฝรั่งไปให้โจนสีชาย
14:58- เจ้าเป็นกระบท
15:02- นึกไม่ถึงแล้วสิ
15:03ว่าเราจะกระชากหน้ากากคนดีของเจ้า
15:06- ได้รวดเร็วปากนี้
15:09- พูดอะไรกัน?
15:10- ฉันไม่รู้เรื่อง
15:11- ปืนฝรั่งอยู่ที่ไหน
15:16- ฉันกำลังจะมารายงานคุณพระสมิง
15:19- ว่าปืนของเรา
15:20- ถูกไอ้พวกโจนสีชายป้นไปขอรับ
15:22- ป้นไม่ได้ยังไง
15:24- ในเมื่อเส้นทางแล้วเวลาขนส่งปืน
15:27- เป็นความรับสุดยอด
15:29- ฉันไม่รู้
15:31- ฉันรู้แค่ว่ามันใช้อาคม
15:33- เจ้ามีพยายามไม่ล่ะ
15:35- เหลือแค่ฉันคุณเดียวที่รอดมาได้
15:37- พอได้แล้วคุณเอง
15:39- เจ้าโกหกได้บัดสบมาก
15:41- ก็ได้ผมพูดความจริงคุณ
15:43- ไอ้กระบวดมาแถง
15:45- ฉันจะบอกให้ว่าความจริงมันคืออะไร
15:47- เอาตัวมันมา
16:02- เมื่อตอนสาย
16:03- มีคนจะขโมยกระสูนปืนฟลัง
16:06- กระพบรู้ตัว จะไม่จับมันก่อน
16:12- มันคือพวกโจนสีชาย
16:14ก orange
16:32มันรู้ที่เก็บกระสูแลได้อย่างไร
16:36คุณเองเปим occurred go-6
16:39มัน Alle
16:40มึงทำคุณเอกเองสิ ว่ากูพูดจริงหรือเปล่า
16:45เอาไอ้โจนนี้เป็นของคุ้บ
16:50คุณพระสมิ่ง มันใส่ไล้กับผมขอรับ
16:56คุณเอกอิทธิริษผู้ชลาดปาดเตือง
16:59แต่พอโดนจับคาหนังค่าเขา
17:02กลับมีปัญญาแก้ตัวแค่นี้เองหรือ
17:06กับผมไม่ได้โกหกขอรับ
17:09นี่ไม่ใช่ความจริง
17:11เอาตัวคุณเอกไปข้างพวก
17:14คุณพระสมิ่ง กระบบมพูดความจริงขอรับ
17:17คุณพระสมิ่งมีคนใส่ไล้กับผม
17:19คุณพระสมิ่งมันปัญกับผม
17:20คุณพระสมิ่ง
17:40ชิสุน
17:46ชิสุน
17:47ลูกรู้เริ่มมะยัง
17:49เกิดอะไรขึ้นจับความคุณแม่
17:51พอเอกถูกจับข้อหากระบบท
17:52ตอนนี้โดนลองโทษเอาไปขังคุกแล้ว
17:58ขังคุก
18:01อะไรนะเจ้าคะ
18:02พี่คุณเป็นกระบบท
18:04ตอนนี้พ่อเอกเป็นตัวเสนีด
18:05อยู่ใดมีแอดเป็นนำความ swimming
18:06เดือดร้อนมาให้
18:09แล้วยังไงเจ้าคะ
18:10คุณแม่จะให้รูปเป็นเรากับพี่คุณดึงหรอเจ้าคะ
18:12แม่ไม่รู้จะพูดยังไงนะ
18:13ตอนนี้รูปต้องตั้งสติ
18:15แล้วลองคิดให้ดีว่าอะไรคุ้มอะไรไม่คุ้ม
18:17พ่อเอกโดนข้อหาว่าเป็นกระบท
18:20ไม่เพียงง passe platforms
18:32ไม่เพียงแค่โดนถอดยุดถอดตำแหน่ง
18:34แต่ว่าจะโดนริฟ์เรือด
18:36ริฟ์เรือกสูญไร่นา
18:37ริฟ์ ทรัพย์สุมบัติด้วย
18:39เพราะนั้น....
18:41เพื่อคุณก็ไม่เหลืออะไรแล้วสิ
18:44ไม่ใช่แค่นั้น
18:45ถ้าหากว่าคุณพระสมิงโกรศ
18:47ก็อาจจะโดนสั่งประหารชีวิตเจ็ดชั่วโคตร
18:49แต่ที่แม่กลัว
18:51กลัวว่าจะลามาถึงเรา
18:53ว่าเป็นพวกเดียวกับขบท
19:08เป็นขบทยังไม่ฟื้นอีกหรอ
19:10ยังขอรับ
19:23ฟื้นแล้วหรอ
19:36คุณเอกอิทธิลิต
19:38เสียแรงที่ฉันไว้ใจเจ้า
19:41มูปุญชายไปหรอกข้างนอก
19:44ฉันจะสอบส่วนคุณเอกด้วยตัวฉันเอง
19:47ขอรับ
19:53คุณพระสมิงจะประหายกระผมก็ได้นะขอรับ
20:02แต่ได้ปรุ่ม
20:05ไว้ชีวิตคุณพ่าของกระผมด้วยขอรับ
20:08ชีวิตคุณพ่าของกระผมด้วยขอรับ
20:20แกนี้ลำบากเนี่ยนะ
20:29ความจริง
20:30ขอรับจริง
20:31ขดีนี้มีพิรุษมากมาย
20:37นี่หมายความว่า
20:38ใช่
20:40ฉันเคยบอกเจ้าแล้วไม่ใช่เหรอ
20:42ว่าฉันชื่อใจเจ้า
20:46ขอนะ
20:47แต่พี่ฉันต้องมาบอกเนี่ย
20:49เพราะกลัวเจ้าจะน้อยใจสะก่อน
20:51ที่โดนฉันลงโทษ
20:53ฉันลงโทษ
20:56ทั้งหมดนี่คุณพ่าสมิ่งและ Все
20:58และ recruited
20:59คนอื่นยอบ
21:02ใช่
21:03ตอนนี้ฉันวังเหลือไปแล้ว
21:04รอตัวคนล้ายมากินเยือ
21:06เพียงแต่ไม่รู้มือไร
21:07อย่างนั้นเราต้องหาเหตุรวงมันให้มันตายใจ
21:12เราเผยประยุด הסิวน์out ออกมา
21:16เข้าไม่ได้
21:18ข้าบอกว่ามีเข้าไม่ได้นะ
21:19หลีกไว้น้ำ recommendation
21:21อย่าหาว่าฉันไม่เตือน
21:22ไม่เป็น bamboo involved
21:24พี่แม้คำยุง bodo
21:26ถ้าจะยุง tao
21:28ฉันไปดู
21:34นี่มันเรื่องอะไรกัน
21:36เข้าไม่ได้
21:37ห้ามเข้า
21:39ปล่อย
21:40แม้คำรวยเข้าไปได้เลย
21:42ทำไมฉันจะเข้าไม่ได้
21:45ขอไป
21:47นี่โกงเมืองนะ
21:49ไม่ใช่ที่ใครคิดอยากจะเข้ามาถ้าเข้ามาได้
21:52แม่คำดว Анก Mund มาก่อนกันพูดก่อน
21:54ฉันขอผู้ก่อน เจ้าค่ะ
21:56ฉันจะมมายืนยันกับคุณภาทamen
21:58ว่าฉันกับคุณเอกอิทธิริษ
22:00เราไม่ได้มีนีเกี่ยวของกันเลย
22:02ฮะ?
22:04คนชอบเข้าใจผิดเรื่องแสนกับผุ swelling
22:06ฉันเลยต้องมายืนยันได้ตัวเอง
22:08คอย้ำอีกครั้งนะเจ้าค่ะ
22:10ว่าฉันกับผุ Widebel
22:11ไม่ได้มีความส่มพันธ์อะไรกัน
22:14เป็นแค่คนรู้จักimirกันเท่านั้น
22:18เมื่อเช้าแม่ยือสุน...
22:19เพิ่งเอากับข้้าวมาให้ฉันเองนะ
22:24คุณเอกความีอะไรเข้าใจผิดไป
22:26ชั้นกับท่าน
22:27เราไม่มีอะไรเกี่ยวข้างกันเลย
22:34แล้วแม่คำดวกนะ
22:36มีอะไรจะพูด
22:37ฉันไม่มีอะไรจะพู coach จะออก
22:40แต่ฉันจะมาเอาเรื่องคุณพระสมี
22:44ตอนนี้ฉันลักษาการเจ้าเมืองก็เหมือนเป็นเจ้าเมือง
22:46ถ้าเจ้าด่าว่าอะไรฉันแล้วก็
22:48เจ้าจะโดนลงโทษ
22:51จะโดนอะไรก็โดนเลยเจ้าค่ะ
22:53คุณพี่ทุ่มเทศทำงานหนักเพื่อเมืองทุ่งใหญ่
22:55สมกับตำแหน่งคุณนาง
22:57ทั้งยังจงหลักผักดี
22:58ทำงานอดตาหลับขับตานอน
23:00เสียงเป็นเสียง แต่ก็ไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง
23:03ท่านเป็นเจ้าในคุณพี่ แทนที่จะเชิดชู กลับมากล่าวโทษทำลายเขา
23:07ท่านเป็นเจ้าเมื่อง ที่ใช้ไม่ได้เลยเจ้าค่ะ
23:11แม่คำดวง หยุดนะ
23:14ไม่หยุดเจ้าค่ะ ตอนนี้อะไรก็หยุดน้องไม่ได้
23:18ถ้าท่านยังมีสำนึก ยังมีสติปัญญาอยู่
23:22ก็ปล่อยคุณพี่เดี๋ยวนี้
23:24จะให้ปล่อยให้ง่ายได้อีกไง
23:25ตอนนี้คุณเอกมีโทษฐานเป็นกระบบท
23:28ทำไม่ปล่อย
23:33หยุด
23:33หยุดนะแม่คำดวง
23:35ฉันบอกให้หยุด
23:37สงมีดมา
23:40สงมีดมา
23:47โอ้
23:48เจ้าวู้ว่ามากแม่คำดวง
23:55ต่อให้เป็นเมียคุณเอกก็เถอะ
23:57แต่ก็ไม่ต้องทำขนาดนี้
23:59ท่านเขาใจผิดแล้ว
24:01ผิดต้องไหน
24:03ฉันไม่ได้ทำเพราะว่าฉันเป็นเมียคุณพี่
24:07แต่ฉันทำเพราะว่าฉันเป็นคนที่อยู่เคียงข้างเขา
24:10ฉันเห็นว่าเขาคิดถึงบ้านเมืองตลอดเวลา
24:14ฉันเห็นเขาทุกยากลำบากด้วยตาของฉันเอง
24:17ของฉันเอง
24:19คุณพี่จงหลักพังดีต่อบ้านเมืองนี้
24:21ฉันขอยืนยันด้วยชีวิตของฉัน
24:24แต่ถ้าท่านจะไม่ปล่อยตัวคุณพี่
24:26ก็ตัดหัวฉันเป็นพร้อมกับเขาเลย
24:30แม่คำดวง
24:32รอนกลับบ้านไปซะ
24:34เชื่อฉันเถอะ
24:36คุณพี่
24:38น้องสาบานกับคุณพี่แล้ว
24:40ถ้าต้องตาย
24:41น้องจะตายไปกับคุณพี่
24:47เวลาสอบปากคำกระบบตนะ
24:49มันโหดหลายทานรุนมากนะ
24:51เจ้าคิดดีแล้วหรอ
24:53ที่จะร่วมหัวจมท้ายกับคุณเอง
24:55เจ้าค่ะ
24:57ความจริงก็คือความจริง
24:59คุณพี่เป็นคุณนางที่ดี
25:01ส่วนท่าน
25:03คือเจ้าเมืองที่ไม่ดีเรื่อง
25:05ฉันขอเตือนสติเจ้า
25:07ด่าเจ้าเมืองมีโทษถึงตาย
25:09ฉันไม่มีอะไรเกี่ยวข้างรวจ
25:11มีโทษถึงใต้
25:12ทำไมมีอะไรเกี่ยวข้างรวจ ฉันขอลานะตัวคะ
25:18ไม่ทำดู
25:23เอาอ้าอีสองตัวนี้ไปตัดหัว
25:25ขอแล้ว
25:41อัยโทษ อัยโทษ
26:01เป็นอย่าง เล็กก็เป็นสีม่วง
26:05ท่าทางจะถึกยาพิศ
26:06ยาพงยาพิศอะไรกัน
26:08อาย้อยก็พูดไปเรื่อย
26:11อัยโทษ
26:17อัยโทษ
26:18อัยโทษ
26:19อัยโทษ
26:28พบใจมาก
26:29อัยโทษ
26:30อัยโทษ
26:31อัยโทษ
26:32อัยโทษ
26:33อัยโทษ
26:34อัยโทษ
26:35อัยโทษ
26:36อัยโทษ
26:37อัยโทษ
26:38อัยโทษ
26:39อัยโทษ
26:40อัยโทษ
26:41อัยโทษ
26:42อัยโทษ
26:43อัยโทษ
26:44อัยโทษ
26:45อัยโทษ
26:46อัยโทษ
26:47อัยโทษ
26:48อัยโทษ
26:49อัยโทษ
26:50อัยโทษ
26:51อัยโทษ
26:52อัยโทษ
26:53อัยโทษ
26:54อัยโทษ
26:55อัยโทษ
26:56อัยโทษ
26:57อัยโทษ
26:58อัยโทษ
26:59อัยโทษ
27:00อัยโทษ
27:01อัยโทษ
27:02อัยโทษ
27:03อัยโทษ
27:04อัยโทษ
27:05อัยโทษ
27:06อัยโทษ
27:07อัยโทษ
27:08อัยโทษ
27:09อัยโทษ
27:10อัยโทษ
27:11อัยโทษ
27:12อัยโทษ
27:13อัยโทษ
27:14อัยโทษ
27:15ก็ไม่รู้จัยว่าอย่างไรแล้ว
27:19ซิดได้
27:21ไม่ได้เห็นขุมเอกตายด้วยต lag trabalhฯ
27:24ยังไงมันก็ตายไปแล้ว
27:27เจ้าอ่าอาว்ทุกหน้าขุมเอกเลยแล้ว
27:31ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง
27:34ถ้าอย่างงั้นกono
27:36ก็ Harold ก็ค้าเราไม่มีอะไรต้องรั้งเหรอ
27:38Çok รีบไปเอาอะไรดีซอน
27:40แล้วหนีก็เตkward้ารับ
27:42มีความขึ้นไหวแล้วเหรอ
27:47เจ้าค่ะ
27:49ส่องพ่อลูกนั่นคุดของบางอย่างที่เก็บซ่อนเอาไว้
27:52พร้อมสัมภาราเตรียมออกจากมือเจ้าค่ะ
27:54ขอบใจมากนะแม่พิ่ง
27:56เป็นหน้าที่ของฉันอยู่แล้วเจ้าค่ะ
28:12จะไปไหนคุณพ่าเมก คุณเม้น
28:20ไม่ใช่ธุรักโอ้งการอะไรของเจ้า
28:26ใครว่าล่ะ ธุรักของฉันก็คือมาหยุดพวกเจ้า
28:31หมายความว่ายังไง
28:33พวกเจ้าสองคนถูกจับแล้ว
28:36ต้องคุณพ่าช่วยมาจากฉันเรื่องอะไร
28:43ตามฉันไป เดี๋ยวก็รู้เอง
29:03ฉันกับลูกกำลังจะไปหายาก
29:05คุณพ่าช่วยทําแบบนี้
29:07วังว่าจะมีเหตุผลที่ดีพอนะ
29:10ต่อให้เป็นคำสั่งของเจ้ามือกะเถอะ
29:15คุณพ่าเมกไม่ต้องห่วง
29:17ฉันไม่ตามไปจับคุณพ่าเมกมาเล่นเล่นเหรอ
29:20เรามาตามที่มึงให้กัน
29:34เรามาตามที่มึงให้กัน
29:36ปุ่นเมร็งจ้างกับผมให้คอยสอดแนม
29:38ถ้ามีการเคลื่อนยายปืนฝรั่ง
29:40ให้รีบรายงานขอรับ
29:42มันจะขนไปที่ไหน
29:44ปืนฝรั่งจะถูกส่งไปที่ป้อมบุดอนกับประนาสขอรับ
29:46เรามาตามที่มึงสารภาพ
29:48เรามาตามที่มึงสารภาพ
29:50ปืนฝรั่ง
29:52ให้รีบรายงานขอรับ
29:54มันจะขนไปที่ไหน
29:56ปืนฝรั่งจะถูกส่งไปที่ป้อมบุดอนกับประนาสขอรับ
30:00ขอบใจมาก
30:14เรามาตามที่มึงสารภาพ
30:16เจอ
30:18ขูงเม้นก lantern ท่านสีชายให้ข้าเขามึงมา
30:22ทำทีมั้นป้อนกระสุนปืนเพื่อนให้โดนจับ
30:24และให้การใส่ร้ายว่ากูเองแพย์อมเป็นคนโบ้นการ
30:30แล้วเหมือนไม่กลัวตายเถอะ
30:36ขุงเม้นลับบาวะโทวนข้าคาติกคุก
30:40พอท่านสีชายป้นเสืองได้แล้ว
30:42ข้างั้นจะต cieloละ 12ชาวร์กเป็นข้าตอบเท่น
30:44ที่สิบชักเป็นค่าตอบแทน
30:50ใส่ร้ายกันอยากต่ำช้าที่สุด
30:52กรับผมไม่ถึงคุณน่างของเมืองทุ่งใหญ่
30:55จะครบกับโจนทรยศบ้านเมืองของตัวเองไปเพื่ออะไร
31:04อาจจะเพื่อของพวกนี้ก็ได้
31:14แหวนี้เป็นสมบัติของพระหยาติเจ็ต
31:21อดิตเจ้าเมืองที่โดนพวกไอจนสีชายมันปล่นค่า
31:25มันสิบกว่าปีที่แล้ว
31:27ของชินนี้มาอยู่ที่ขุนเม้นได้อย่างไร
31:32แต่ผมไม่รู้
31:33มีคนนำมาขายก็ผม
31:35แต่ผมไม่ได้ตรวจสอบที่มาที่ไป
31:44แล้วทองคำแท่งพวกนี้ล่ะ
31:46มีตราเมืองประทํา
31:59ของแบบนี้ซื้อขายกันไม่ได้อยู่แล้ว
32:02ขุนเม้นจะแก้ต่างไว้อย่างไร
32:04ขุนเม้นเม้นเม้นเม้นเมือง
32:08ขุนเม้นเม้นเม้นเมือง
32:13ถ้าไม่สวรรพันแสง
32:15เจ้าต่อพ่าลูกยังกล้าปากไขนอีกเหรอ
32:18หลักฐานก็มัดตัวขนาดนี้แล้ว
32:20เฮ้คฐาน
32:36แทน
32:37กระผมสมคบกับโจนสีชาย
32:39เหต piel
32:41แต่ยังน้อยกับผมก็ได้ความสาใจ
32:43ที่ได้เห็น คุณพระสมีนสั่งค่า allowing
32:47คุณเอกเว้นลักของท่าน
32:49เมืองนี่หาดคุณเอกไว้สักคนหนึ่ง
32:52ก็ไม่มีทางต้านทานโจนสีชายได้หรอก
33:01สะใจ
33:05เจ้าแค้น่าไหร่คุณเอกนักน่ะ
33:08ก็ผมเกียกที่น่า
33:19พี่เจ้าอย่างไม่ตาย
33:23ฉันไม่รู้ทำไมคุณไม่ถึงเกลียดทางฉันน่ะ
33:27แต่เกลียดฉันก็เล่นงานแค่ฉัน
33:31ไม่เห็นต้องทำลายบ้านเมืองเลย
33:35พี่คุณเอก
33:37ก็เล่นงานแค่ฉัน
33:42ไม่เห็นต้องทำลายบ้านเมืองเลย
33:47พี่คุณเอก
33:51พี่พวกท่านวางกำดักรอค่ะ
33:54ปัดส้น
33:56ทำดีได้ดี
33:57ทำชั่วได้ชั่ว
34:00โทษตัวเองเธอคุณไม่
34:07โทษตัวเอง
34:32ฉันขอโทษนะเจ้าคะ
34:33ที่วู้วามหยาบคายสามหาว
34:37ร่วงเกินท่านเจ้าเมืองขนาดนี้
34:41เอาเธอ
34:43ฉันยกโทษให้
34:45อีกอย่างการที่แม่คำดวงถีบฉันน่ะ
34:48มันก็เข้าทางแผนการที่ฉันวางไว้เพราะดี
34:53ฉันมีงานต้องทำ
34:55ต่ำสบายนะ
34:57ขอแล้ว
34:58เจ้าคะ
35:03ตอนแรกฉันนึกว่าหล่อนจะโกรษฉันสะอีก
35:06ที่ฉันหลอกหล่อนว่าฉันโดดลงอายา
35:08โกรษสิเจ้าคะ
35:09แล้วคุณพี่ก็ปล่อยให้น้องอารวาดเป็นผีบ้าดโดยเมื่อบอกอะไรเจ้าคำ
35:11ฉันก็โทษหล่อนนะไม่คำดวง
35:13ความยร่อนว่าพายถ่ẩ不 inequalities
35:15ตอนแรกฉันนึกว่าหล่อนจะโกรษฉันสะอีก
35:16ที่ฉันหลอกหล่อนว่าฉันโดดลงอายา
35:19โกรษสิเจ้าคะ
35:21แล้วคุณพี่ก็ปล่อยให้น้องอารวาดเป็นผีบ้าดโดยเมื่อบอกอะไร ethn Tesh?
35:24ฉันก็โทษหล่อนนะไม่คำดวง
35:27ไงเป็นไรหรอกเจ้าคะ
35:29พอได้รู้ความจริงว่าคุณพี่ไม่โดนโทษอะไร
35:31พอได้รู้ความจริงว่าคุณพี่ไม่โดนโทษอะไร
35:34น้องก็ดีใจที่สุดแล้ว
35:40ฉันโชคดีนักก็ได้หล่อมาเป็นเมีย
35:45ฉันเชื่อแล้ว
35:47ว่าผมได้คิดมีจริง
35:48คุณเอกอิทธิริต
36:03เรื่องผัวเมียมันก็เป็นแค่อุบายข้ออ้าง
36:07ที่ทำให้คุณพี่ทำงานซื้อปืนต่อจนสำเร็จ
36:10เกี่ยวอะไรกับพรมลิคิดเจ้าค่ะ
36:13แล้วถ้าเกิดว่าเราเป็นผัวเมียกันจริง ๆ ล่ะ
36:18คุณพี่ว่ายังไงเน่ะเจ้าค่ะ
36:24ฉันตั้งใจว่ากลับถึงเรื่อน
36:29ฉันจะไปสู่ขอร่อนกับรุงหยด
36:33แม่คำดูก
36:41ขอร่อนกับน้องเจ้าค่ะ
37:01หล่อนเป็นรุมไปเน่ะ
37:05น้องจำได้แล้ว
37:12เมื่อกี้น้องฝันประหลาด
37:14ฝันว่าคุณพี่จะมาสู่ขอน้อง
37:18หล่อนไม่ได้ฝัน
37:22มันเป็นเรื่องจริง
37:24ฉันอยากได้หล่อนเป็นเมียจริง ๆ
37:32ฝัน คอยฝัน
37:34เฮ้ย มีจริง มันไม่ใช่เรื่องจริง
37:39จริง มันเป็นเรื่องจริง
37:45จะจริงดียังไงเจ้าค่ะ
37:48ในเมื่อคำว่ารัก
37:50น้องก็ยังไม่เคยได้หินจากป่าคุณพี่เลยสักคำ
37:53ก็ก่อนหน้าเนี่ย
38:00ฉันไม่รู้ใจตัวเอง
38:03แต่ว่าตอนนี้ฉันรู้แล้ว
38:06ว่าในใจของฉัน
38:09มีแค่หล่อนเพียงคนเดียว
38:11ให้หล่อนเพียงคนเดียว
38:14ลอบเกินคงไม่ได้ ๆ
38:17โอ้ย หัวใจ
38:19ความรักมันไม่เคยรวม
38:22ไม่ทำร้ายใคร
38:24รักที่คลังจริง
38:27ไม่คำดวง
38:32ฉัน...
38:34ท่านคุณเจ้าขา ท่านคุณ
38:36เข้ามา
38:38ท่านคุณเจ้าขา
38:42คุณดายเจ้าขา
38:43มีอะไรหยิบ
38:45คุณหยดเจ้าขา คุณหยด
38:52อายด
38:53อายด
38:54อายด
38:55พ่อ
38:56พ่อ
38:57เธอเป็นอะไร
38:58ต้องหยดเป็นยังไงบ้างขอรับ
38:59พ่อจะให้เปินสร้าวเต็น
39:03พ่อ
39:05แต่อีกจากน้อย
39:06ก็กลับมามีล่มหายใจคือเก้า
39:08แต่เต็นคอยแห้ง
39:11เป็นนี้อยัง
39:12อายพ่อคือเป็นจังสี่
39:13เบาหู้อีหลี
39:15พ่อเจ้าน่ะ
39:16มีสัญญาณเตินนี้อยังเลย
39:18ฉันจะรีบไปตามหมอลงมา
39:20ลงมา
39:40อาการปลาดมาก
39:42ฉันเดียวเขาไม่เคยเจอคนปุ่ยแบบนี้มาก่อน
39:48หรือว่าจะไม่ใช่ลูกภัยเคยเจ็บ
39:51คุณพี่หมายความว่ายังไงเจ้าคะ
39:54ฉันจะรีบไปนิมูลลงพ่อมา
40:20อาการแบบนี้
40:22ไม่ใช่โดนผีร้ายอะไรเข้าสิ่งรัก
40:25แต่เป็นโรคอะไรอาตมาก็ไม่รู้
40:30เราจะเอายังไงกันต่อดีเจ้าคะคุณพี่
40:34มันสงบใจไปก่อนนะ
40:36ตราบใดที่ลุงหยดยังหายใจ
40:39เราก็ยังพึ่งยอมแพ้
40:41ฉันชื่อว่าต้องมีวิธีรักษาลุงหยดได้แน่ๆ
40:44หมอยาที่เก่งๆก็ยังมีแม่ชีนกวัดท้ายก่อน
40:48คู่แสงหมอเทวดา
40:50ส่วนเรื่องคุณใสนะ
40:53บ้างที่ยมหยดนี้อาจจะโดนลมเพลมพัศ
40:57คุณใสเข้าตัวก็เป็นได้
41:00ต้องไปหาผู้รู้ในทางนั้นนะ
41:03ขอรับน้องพ่อ
41:04อาตมาขอตัวละ
41:07มันดูคอยไปส่งผมพ่อเอง
41:13พ่อ
41:23พ่ออยากเป็นอะไรนะ
41:28หลัดไม่ต้องห่วงนะ
41:32ฉันจะสั่งให้คนไปตามหาคนเก่งๆมาดูออการลงหยด
41:38ฉันเชื่อว่าต้องมีสักคนที่ช่วยลงหยดได้
41:41ขอบใจคุณพี่มากนะเธอค่ะ
41:44ขอบใจคุณพี่มากนะเธอค่ะ
41:48เราทำใจดีๆนะ
41:50อย่าพูดมองในแง่อะไร
41:52เจอร์เจอร์
41:56แม่คำดวง
42:23ขอสิ่งรับทุกคน
42:53ฉันเสียใจด้วยนะ
42:58เราไม่ต้องเป็นห่วงนะ
43:02ฉันรัก
43:04แล้วก็เขารบรุงหยดเหมือนพ่อของฉัน
43:10ฉันจะจัดการเรื่องท่านอย่างดีที่สุด
43:15ขอสิ่งรับทุกคน
43:20แต่เราต้องเข้มแผงไว้นะ
43:24รุงหยดจะได้จากไปอย่างไม่ต้องห่วงอะไร
43:45รุงหยด
44:00ฉันขอให้รู้
44:03รุงหยดยังหายใจอยู่
44:18แต่เขาเบาเต็มที
44:21จริงด้วย
44:26พ่อยังมีลำหายใจจริงจริงด้วย
44:28พย้อย
44:29อีหลี
44:33อาศบาลได้
44:35เมื่อเศร้าบอมมีล่มหายใจเลย
44:37มือก่อน
44:38อีพอก็เป็นจังสีเธอหนึ่งแล้ว
44:40แม่น แม่น
44:42เพิ่นดูเศร้าหายใจ
44:44แต่ก็กลับมามีล่มหายใจอ่น ๆ
44:46เกิดอีหยังคุณกับอีพอกันแน่
44:51นั่ว
44:55สิเปลี่ยนพิษแม่งรับ
44:57พิษแม่งรับ
44:59บักขาม
45:00บักขาม
45:01บักขามอยู่ใส
45:03จริงสิ
45:04ฉันไม่เห็นในขามเลย
45:06ใช่
45:07พี่ขามหายไปต้องดำมาวานแล้ว
45:10บักขาม
45:12พิษแม่งรับ
45:13เป็นพิษของพวกเช้าเขาลึกรับ
45:16บักขาม
45:17ผิษแม่งรับ
45:18เป็นพิษของพวกเช้าเขาลึกรับ
45:19ชาวเขاصครึกรับ เค Aqua มีหญหัวจักดอก
45:22เป็นอย่าพิษ เปอ๋อมีร тебеีย Lorenz เปอ๋ามีวแม้สี เปอ๋าไม่ cuest
45:25พิษของมัน เฮดทร paradigm ยังเป็นเกลิงตาย
45:28มีร้มหายใจแน่ บอ๋อมีล้มหายใจแน่
45:30เป็นอยู่สอง薩อมเมอร์ และจังตาย
45:33ทำไมไม่หมายอู่ถึงสงสัยในตัวนายขาม
45:35exploit me
45:36คำเป็นชาวเขาออกพยบมาก นี่แต่มันที่หู้จักพิศแม่งรับ
45:43แล้วไอ้คำสิว่างยายอีพอเหตุอยัง
45:46มันก็มีเหตุผลที่ให้มันลงมือ
45:49เรื่องอีกอยัง
45:51อีพอเหตุอยังให้อีกคำแค่นใจกันดอกกันดื่อ
46:00เดียวกับฉัน
46:00จากพระอาคีกรับผมไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย
46:04มันเป็นของวิเศษที่หายากที่สุด
46:06ฉันคงแก่เกินไปแล้ว
46:08คงต้องถึงเวลาที่จะต้องส่งต่อให้คนอื่น
46:12อาจจะเป็นคำดวง
46:14หรืออาจจะเป็นท่านขุ้น
46:16คงต้องถึงเวลาที่จะต้องส่งต่อให้คนอื่น
46:20อาจจะเป็น
46:22คำดวง
46:24หรืออาจจะเป็นท่านขุ้น
46:33ประโยชน์เวาจังสั้น
46:35บักขามมันก็เลยแค้นอายศ
46:43คุณพี่จะไปไหนเจ้าคะ
46:45ไม่ได้ตามหาในขาม
46:47ในขามเป็นคนเดียวที่รู้จักผิดแมงหลับ
46:49มุววานตอนเย็นในขาม
46:51น่าจะออกไปไม่ทันประตูเมืองปิด
46:53ตอนนี้น่าจะยังอยู่ในเมือง
47:07เปิดประตูเมือง
47:09สำหรับ
47:11ยุดก่อน
47:13ไปประตูเมืองก่อน
47:15ฉันไม่จับคนล้าย
47:17เป็นคำสั่งของท่านขุ้น
47:19หรือคำสั่งของท่านเจ้าเมืองขอรับ
47:21เป็นคำสั่งของฉันเอง
47:23แต่เรื่องนี้ต้องเป็นคำสั่งของท่านเจ้าเมือง
47:25ท่านขุ้นสั่งไม่ได้
47:27มันผิดกด
47:29ทำตามที่ฉันบอก
47:31ถ้ามีอะไรเกิดขึ้น
47:33ฉันลับไปชอบเอง
47:35ท่านขุ้น
47:37ฉันยอด แต่ฉันจะปล่อยให้คุณไล้ออกไปไม่ได้เด็กครับ
47:45ปิดประตูเมือง
47:55มึง ให้คุณเอง
47:57พี่คุณเอง
48:07แม่ยิซุล ยิซุล yoga
48:10แม่เพิ่งได้ขาว פ่อเอกจากที่ตลาด เรียบล่อยเบอบอกลูก
48:13เรื่องที่ไปคุณทุกสั่งประหาแล้วเจ้าคะ
48:15นั่นไม่ใช่เรื่องจริง
48:18เราเรื่องจริงมันคืออะไรเจ้าคะ
48:20ที่เขาว่า เพ capitalism trabajs ทำความผิดใหญ่หลวงน่ะ
48:23มันเป็นแค่อุบายลอกจับคนร้าย
48:27ตอนนี้นะพ่อเอกได้ความดีความชอบ
48:30อาจได้เลื่อนขั้นเป็นถึงภัยยาก็ได้
48:34นี่ลูกตัดสินใส่ผิดแล้วเหรอเนี่ย
48:57กรับผมขอโทษขอรับ
49:08เป็นพ่อกรับผม
49:11รุงหยดถึงได้เป็นแบบนี้
49:14เพราะเรื่องของกรับผมกับแม่คำดวง
49:17ให้ทำให้ในขามกรวดแค้นรุงหยด
49:20ถ้าเกิดไม่มีกรับผมสักคน
49:26เรื่องมันก็คงไม่เป็นแบบนี้
49:29กรับผมจะตามในขามกลับมา
49:33ให้เขาถอนพิดให้กับรุง
49:35และหวังว่ารุงจะยกโทษให้เขา
49:42หลังจากนั้น
49:45ก็จะผมขอให้รุง
49:49ไม่ขาม
49:51ไม่คำดวง
49:55กลับไปอยู่กันเหมือนเดิมก่อนที่จะรู้จักกับกรับผม
50:02กลับผมจะทำให้ได้
50:17ก่อนที่ทุกอย่างจะสายกันไป
50:20ทำให้ลับ determines
50:22เยี่ยมกัน
50:23จะพบตัวสายกัน
50:25ที่ที่ชาตรงที่ดูกัน
50:27เยี่ยมกัน
50:34เฮ้า
50:49เฮ้า
51:02เอ้ย หัวด้วย
51:05แบบ
51:18ผู้ส่งสัญญาณไม่เจอตัวในขามแล้ว
51:20ฉันจะไปตามตัวในขาม
51:22ขอรับ
51:23ขอรับ
51:29อาย่อย
51:31ไอคุณสี่ฝ่าไปใส
51:32ไปตามประขาม
51:34อุ่ย
51:36เป็นอยังคือกบบอกข้อย
51:38หรือว่า
51:40ว่าอย่าง
51:42หรือว่าไอคุณ
51:44สี่ไปค่าไอคาม
51:46เป็นอย่างคือคิดแบบนั้น
51:48ไอคุณพรรมเบิด・ Señor
51:50อาวะ...ที่ทางขุรเคียitureเนี่ย
51:54ทางขุรผู้สึกผิดต่อพ่อเจ้า
51:57อาย้ ast หมายความ ว่าจังไหน
52:00อาวะ ท่านขุรผู่สึกผิด
52:03ที่เป็นตนเหตุให้พ่อเจ้าป่วยกับตาย
52:12ไอ้ขามขวามหลบอยู่ในวัด
52:15กระผมให้ลูกน้องจับตา ดูอยู่
52:16ไม่อยากให้ชาบ้านแตกตื่นขอรับ
52:18ดีแล้ว
52:20ถ้าไปหาในขามเอง
52:21ระหว่างนี้ถ้าเกิดใครเจอในขาม
52:23ห้ามทำร้ายเขาเด็กขาด
52:24เข้าใจไหม
52:25ขอรับ
52:30เดี๋ยวเจ้าค่ะคุณพี่
52:33ไม่คำดวง
52:35น้องรู้นะเจ้าค่ะ
52:36ว่าคุณพี่คิดจะทำอะไร
52:39คุณพี่คิดจะให้พ่อกับพี่ขามคืนดีกัน
52:42แล้วให้พ่อยกน้องให้พี่ขาม
52:45ใช่ไหมเจ้าค่ะ
52:50ใช่
52:54คุณพี่เห็นน้องเป็นอะไรเจ้าคะ
52:56นึกจะยกให้ใครก็ยกให้ง่ายๆอย่างนั้นเลยเหรอเจ้าคะ
53:00ฉันไม่ได้คิดจะฝืนใจหล่อนขนาดนั้น
53:02ถ้าหล่อนไม่อยากไปก็ไม่ได้บังครับ
53:06คุณพี่โทษตัวเอง
53:08ว่าเป็นสาเหตุที่ทำให้พ่อน้องถูกวางยาพิษ
53:12ก็ใช่ไง ฉันเป็นต้นเหตุ
53:15คุณพี่ดูถูกน้ำใจพ่อน้องเกินไป
53:18พ่อนองทั้งรัก ทั้งเอ็นดูคุณพี่อย่างจริงใจ
53:22ถึงได้ให้ของศักษิต เอาไว้ปกป้องคุ้มครองข้าลาชการดีๆ อย่างคุณพี่
53:26มันไม่ใช่ความผิดอะไรของคุณพี่เลย
53:29แล้วที่พี่ขามมันอิจฉา เพราะว่าเขาเป็นคนที่จิตใจละโมบโรบมาก
53:34ทำไมคุณพี่ต้องโทษตัวเองด้วยเจ้าคะ
53:38คุณพี่ชอบให้ความยุดที่ทำกับคนอื่น
53:41คุณพี่ก็ต้องให้ความยุดที่ทำกับตัวเองด้วยนะเจ้าค่ะ
53:51ฉันจะจับเป็นในขาม
53:54ให้ในขามบอกเรื่องยาถอนพิษ
53:58ถ้าเจอพี่ขาบ
53:59แล้วเขาไม่ยอมบอกเรื่องยาถอนพิษ
54:02คุณพี่จะทำยังไงเจ้าค่ะ
54:04ก็ต้องใช้ความเด็กข้า
54:06แล้วถ้าเขายอมให้ยาถอนพิษ
54:08แต่น้องต้องไปเป็นเมียเขา
54:11คุณพี่จะทำอย่างไร
54:13หรอ้อนเต็มใจมั้ยแล้ว
54:14ทำ Mang
54:15ก็ต้องใช้ความเด็ดขัด
54:16แล้วถ้าพี่ขามบีบให้คุณพี่เลือก
54:19ระวังยาถอนผิดกับน้อง
54:21คุณพี่จะเลือกอะไรเจ้าคะ
54:22ฉันไม่เลือก
54:26ฉันจะเอาทั้งสองอย่า
54:34ฉันไม่รู้จากไหนขาม
54:36หรอานคิดว่าร่อน Nations
54:37จะกลับใจ мอบยาถอนผิดให้ไม่
54:40ตอนนี้น้องคิดว่า...
54:42น้องไม่รู้จักเขาแล้วเจ้าค่ะ
54:52คำดวง
54:53พี่ขาบ
54:55คุณ
54:56มึงบีบให้กูทําแบบนี้เองนะ
55:12พี่ขโม่ของพ่อมาเหรอ?
55:14ใช่
55:15ทำไมจึงไปอยู่ที่มั้ย
55:18เฮ้ย!
55:21ส่งจากพ่าคิคินมาเธอก็
55:23ฝันไม่ใช่นั้งพิง
55:27เกิดอะไรขึ้นด้วยคะ
55:28มีเรื่องร้อยแหล่งเกิดขึ้นที่กรมเมือง
55:30ไอดโจนสี่ชาย
55:32มันฝูกตะThree 您กำถึงธนิ้งермais
55:42พูดทธนิโจน hue
55:44såล่าвонลัง Acc pinpoint
55:46น้องขออยู่ซู้
55:48เพื่อป้อกป้องบ psychiatric path
55:51เธอต้องรักตัวไป
55:53เมื่อ Livre
55:54เพาะ Larred
55:55淋สัก
55:59คุณพ่อ เดี๋ย คุณพ่อ พ่อน้องทั้งกลัง
56:06อันนี้ก็เปิดไงอย่างนี้เหรอ
56:08มันไม่ต้องติดใช่ไหม
56:09ไม่ต้อง
56:10จงใสนใหญ่ตอนนี้ว่ะเน壁
56:13นํา ถ้าพี่ขามปีบให้คุณพี่มาต้องเลือก
56:15120 ขันพีกรับน้อง
56:17คุณพี่จะทำแบบนุ谁
56:19- theoret millorไม่学 cho
56:20ฉันไม่เลือก
56:22คุณพี่จะเลือกอะไรเจ้าค่ะ เครื่องบินเหลือละค่อย
56:52เธอรักเข้าไปจริงๆเธอดีไม่ดี
56:56กลัวว่าคิดไปเองว่าเธอก็มีใจให้เหมือนกัน
57:02ถ้าเธอไม่ได้รักกัน เธอเธอไปบอกที
Recommended
56:58
|
Up next
1:05:34
57:46
1:36:36
56:02
57:05
Be the first to comment