- 5 months ago
ผาแดงนางไอ่ ตอนที่ 8 (EP.8) วันที่ 22 กรกฏาคม 2568 ตอนใหม่ล่าสุด
Category
🎥
Short filmTranscript
00:00รายการต่อปีนี้ เป็นรายการทั่วไป สามารับชมได้ทุกวัย
00:14ออกกันตำอีกกะตีใจอ่อนตอน
00:27คุณ
00:28คุณจะไปอูดออน ไปกับผมไหม
00:31ไม่เป็นไรค่ะ จะไปเองได้
00:33เอา เอา ผมจะได้เจอคุณแม่
00:50อูดออนไม่ได้กว้างappe stellar het
00:53หรือเคยเห็กนิดไว้แต่สาดได้
00:58ถ้าแป๊ะลมแป๊ะตาย ก็ยังห้าป่า
01:05หากันโทษทุกษา
01:09เจ้าหญิงไอค้ำ กับเจ้าใส่ผาแดง
01:13ตกลงใจสิไปเมืองหนองหาน้ำกันแล้ว
01:16พอพระยะพันคือสิดีใจเนอะ
01:19พันจะได้พอลูกสาวพันแล้ว
01:22แม่แล้ว
01:23๋ย่าพอกับ๋ยต pue meringueถอย
01:25ขึ้นหอดนองหลาราย
01:28ล่ uit ก็โเอที่สิบเรา طูןค kilograms
01:30ทุกร่มหายใจ
01:32และพ่อนองหลาไปหอดหนองหาร
01:34มึ้นกับบรอยากแล้ว
01:36ถิบัวยเข้าสิเหตุให้นองหลา
01:37จำเรื่องเล่าได้อดีตใด
01:40ก่อนสิหอดคืนวันเพ่น 10ウาคำเดือน 11
01:43ตามข้ามเกาของพันยาสุทธata
01:47ยังให้เมื่อมบาดาล
01:50ไกลสีหดเมื่อ
01:53ที่เข้าสิดักเป็นอิสระแล้ว
01:55โคสิน
02:17โคสิน
02:24มีตัวที่ โอ้ย
02:27โคสิน
02:31โคสิน
02:35โคสิน
02:47พ่อ
02:49คำสิง
02:51คำสิง
02:53ไปดียังลูก
02:55พ่อ แม่
02:59ผมฝันไล่
03:01ผมฝันไล่
03:03ผมฝันว่า
03:05พ่อกับแม่
03:07พ่อกับแม่ถึงทำไมครับ
03:11ผมฝัน
03:13ผมถึงขาตาย
03:15พวกมันถึงขาตาย buzzing
03:19พวกอะไรขามะ
03:21พ่อ เธอเธน
03:23ตอนนั้น.พ่อ เธอถือธีจนสรพที่กัน
03:31แต่�니다ฝัน
03:32ผมฝันพวกมันถึงขาตาย
03:37แต่ฝัน
03:40มันพาดทั้งสายตาผม
03:45ผมขาบของมันบอกครับ
03:48ผมขาบของมันตายบอกครับ
03:50คำเสม
03:52ใจเย็นเย็นนะลูก
03:54มันเป็นแค่ความฝัน
03:56แม้แล้วลูก
03:57มันเป็นแค่ความฝัน
03:59ลืมมันไปซะลูก
04:00เป็นแค่ปันไล
04:02ลูกแค่นี้ยัวโตรอด
04:04ลืมมันไปลูก
04:05ลืม
04:06ลืมมันไปลูก
04:15เจ้าผู้ชม ดวงจิตเห็นพระยะพังคีของเจ้าพี่กลับมาแล้ว
04:39ถ้าเป็นเช่นนั้น เจ้านายจะทำประการใด
04:44ค่าว่าค่าต้องขึ้นไปเตือนความจำของเจ้าพี่ด้วยตัวของค่าเอง
05:14นี่คือกลิดน่าขราช เป็นกลิดประจำตกูลของแม่
05:30แม่ได้รับสึกท่อมาจากคุณตา
05:32ว่ากันว่ากลิดนี้มีพลังอำนาจในการปกป้องคุมของเรา
05:36จากงูเงียวเคี้ยวขอและภัยอันตรายต่างๆ
05:40ลูกจะไปทำงานที่วุดอน ผมติดตัวไปด้วยเนี่ยลูก
05:44โห ไม่เป็นไรหรอกแม่
05:48เอาไปเถอะลูก
05:50ที่หนองหารมีตำหนานเมืองล่ม
05:54ชาวบ้านเจออาฐานกันบ่อย
05:56ใครที่ร spiders หรูดูมิล
05:58ก็มีอันต้องตายไปหลายสบแล้ว
06:00เป็นข่าวอยู่เลื้อย
06:02ย่างข่าวที่มีคนถูกฆ่าตายที่บ้านดอสวรร
06:05ชาวบ้านก็เชื่อว่าเป็นธีมือของขายานะ
06:08รูจะไปคำข่าวที่นั่น
06:10ความข่าวที่นั่น ควรจะมีเครื่องลางของขางติดตัวไปด้วยนะ
06:17พวกติดตัวไปด้วยเธอลูป พ่อกับแม้จะได้สบายใจ
06:26ก็ได้ครับ
06:35ขอบใจมากนะ
06:36ครับคุณกร
06:40ตัวป ที่คันกันแน่
06:56ทุกขังเมื่อกันนี้
06:59เกร้าเจ้า
07:24ริงเว้า ของบ้านเจ็กกลูก
07:29ตะกุตนี่สิบเป็นเคืองร่าง
07:37ไว้เตือนใจเจ้า
07:38ให้เจ้ายืดมันในคุ้นพระทํา
07:41ต้อไปหนี่ชีวิตเจ้าสิบว่าคือเกาแล้ว
07:45ให้เจ้าตังสติด
07:47นึกถึงคุ้นพระพุทธ
07:48พระทํา
07:49ย่าให้โทษ
07:51มาขอบนำจิตใจของเจ้า
07:54ครับ นุมพอครับ
08:09พระทํา
08:11เดี๋ยวขอตัวไปลงเรียนก่อนนะครับ
08:13ให้เจ็บไปไล้งานตัวครับ
08:15ไป
08:24คุ้คคํสิง
08:37ครับคุ้คคํสิง
08:39ครับไปโเรียนโลกจาก
08:40ครับผมครับ
08:41คุ้คคํสิง
08:42ปากลุกได้ได้จ้ะ ah
08:43คุ้คคํสิง
08:44ครับ
08:45สวัสดีค่ะ
09:09สวัสดีครับ
09:15คุณ...
09:22สีตลาค่ะ
09:25ฉันชื่อสีตลา
09:30ครับ
09:32คุณคงจำฉันไม่ได้ใช่ไหม
09:37เราเคยเจอกันมาก่อนแล้วครับ
09:43ค่ะ
09:45เราเคยเจอกันเมื่อนนานมาแล้ว
09:48แต่มันคงนานเกินไป
09:50จนคุณไม่มีความส่งจำกับฉันเหลืออยู่
09:53แต่ไม่เป็นไรค่ะ
09:58วันนี้เราได้กลับมาพบกันแล้ว
10:01ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน
10:04รูปรักของคุณ
10:06ก็ไม่เปลี่ยนแปลงเลย
10:10ฉันมาดีครับ
10:12ไม่ได้คิดร้ายกับคุณ
10:14ฉันแค่อยากให้คุณจำเรื่องเราระหวังเราได้
10:19ฉันมาดีครับ
10:21ไม่ได้คิดร้ายกับคุณ
10:24ฉันแค่อยากให้คุณจำเรื่องเราระหวังเราได้
10:28เรื่องเราระหวังเรา
10:31มัน...มันคือเรื่องอะไรครับ
10:35ถ้าคุณอยากรู้
10:38ก็ตามฉันมาสิค่ะ
11:08ถ้าคุณอยากรู้ความจริง
11:22ฉันจะพาคุณไปรู้ไปเห็นด้วยตัวของคุณเอง
11:26จะไปไหนก็ไป
11:37อย่าเข้ามาใกล้น้ำ
11:38มันอันตราย
11:56Lap Hoffman
12:04เจ้ามา germsขดขว้างค่าทำไมพากขิ้น
12:07ถ้าท่านอยากให้ท่านพังคีเข้ารับรู้อดิตชาติ
12:12ที่เคยเกิดเป็นพยáriaน่าก
12:14Huawei
12:163
12:21นี่เมื่อดุงจิตของเจ้าพี่คืออย่าง intuitive
12:25ข้าจะทำให้คำสิ่ง
12:27คืนร่างเป็นพยาคังคี
12:55โอ๊ย!
13:00โอ๊ย!
13:04โอ๊ย!
13:13โอ๊ย!
13:15อย่าเข้ามานะ!
13:17ออกไป!
13:19โอ๊ย!
13:21โอ๊ย!
13:25โอ๊ย!
13:31เจ้าอย่างไอ้คำ
13:32เจ้าไม่มีทางรอดแน่
13:39คุย!
13:41โอ๊ย!
13:43โอ๊ย!
13:44-โอ๊ย!
13:45โอ๊ย!
13:46โอ๊ย!
13:47เค้าเห็นอย่างเจ้าอย่างหว่าของคุ้ารึก
13:49ไป!
13:50ไป!
13:51มันกลัก!
13:52ไป!
13:53ไว้
14:09ไว้
14:12ไอ้คู
14:13ไอ้
14:18หมดหน้าสั่นตำ
14:19รอบยึงก็ฟูกูได้แล้ว
14:23เฮ้ย
14:37เฮ้ย
14:43บวกหน้าค้า
14:53ดีทีนี่พอให้บวงหน้าค้าไว
14:57บวงหน้าค้ามีบิดหลายแรง
15:00ตั้งแต่พระยะพังที่หน้าคลาดเมื่อพันปีที่แล้ว
15:03ก็ยังยาน
15:05ก็ยังยาก
15:15คุณ มันเป็นไรใช่ไหม
15:17ใช่ไหมเป็นไรค่ะ
15:19ไอ้งุงพวกนี้มันมาจากไหน
15:21ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันอ่ะ
15:27คุณมาได้ไงคะเนี่ย
15:29พอได้ว่าผมหนิถึงคุณ
15:30ผมก็เลยขับรถมาดูว่าคุณเลือกงานเรียม
15:33ก็มาเจอคุณนะ
15:36ขอบคุณมากนะคะ
15:38ไม่เป็นไรครับ
15:40ผมว่าคุณรีบกลับบ้านก่อนดีกว่า
15:41เดี๋ยวคุณขับรถนำ here
15:42อย่าอุ้นขับรถนำ อย่าผมตาม
15:45ขอบคุณ
15:53บุญพลาน้ำผ้าให้สองคว้นได้มะพอกันแล้ว
15:57อีกเบอร์โดน
15:58เจ้าไส้ผ้าแดง
16:00กับนองหลาไอค่ำ
16:02กระสิตตามเข้าไป
16:12ปัน ห่วงมา
16:16เฮ้ย
16:17พอพวกล่อยกับพอเชียร์
16:18ขอบคุณ
16:20เชียร์เวลา ถิดพราซื้อ
16:21พอขออีกในใหญ่สำใด
16:23กับผู้ชาคันดี
16:26คันมิทียน่า
16:28เบอว่าไห้งายเลยด้อ
16:30ขอใจวะ
16:32พอเชียร์เวลาอะไร
16:35กับคุณได้หลายจ้า
16:37ผมขอโทษด้วยครับหมวด มันเป็นคำสั่งของสารวัสครับ
16:47ที่นี่หมวดก็รู้ซึ่งแล้วแม่นบอร์ว่าผมเป็นไฟ
16:51ตอนนี้ เห้ากับต่างคนต่างอยู่
16:54แต่ถ้ามีอะไรให้ผมซอยเนี่ย ก็บอกกันดีๆ
16:58เฟียงนำหอนนำซ่าเนี่ย ผมประเคิดขาดตกบกพร่อง
17:02ตำรวจกะโรงพรักนี่ก่อนรู้จักสนิทกับผมทุกคน
17:08หมดก็คือลูกคือหลานสลา
17:13อย่าเห็ดให้โต้จักของเดิดล่อน
17:18ขอบคุณกำนันมากนะครับ ที่เตือน
17:21ก็ดี ผมจะได้รู้ว่ากำนังเล่นอยู่กับใครอยู่
17:28ผู้ผาพ้นแสงคำ
17:32จำแม่นอิลี
17:45หมดครับ
17:47กำนั่นสัตว์ เพื่อนเป็นจะพอแถวน้องหานี้เหลือครับ
17:51แค่เราทำตามหน้าที่อย่างตรงไปตรงมาเข้าพอ
17:54ครับหมด
17:56เตอร์จาดอน
17:57ครับ
17:58รูปภาพจากที่เกิดเหตุ ล้างสิเรียง
18:00ผมล่างเซ็นหรอกครับ
18:01เดี๋ยวเอามาให้ผมดูดิ่น่ะ
18:02ครับ เดี๋ยวผมมาไปให้ครับ
18:10ขอบมากจ้ะ
18:11ครับ
18:12โอ้ยพยายนาคครับหมวด
18:14โอ้ยพยายนาคครับหมวด
18:15โอ้ยพยายนาคครับหมวด
18:16โอ้ยพยายนาคครับหมวด
18:18โอ้ยพยายนาคครับหมวด
18:20โอ้ยพยายนาคครับหมวด
18:22ช่างล่างนะ
18:24โอ้ยพยายนาคครับหมวด
18:26โอ้ยพยายนาคครับหมวด
18:28อีหรีครับครับ �อยพยายนาค
18:32สมมติ่น ว่าพยนาคเป็นคนข้าพวกมันจริงๆ
18:35แล้วจาจะให้ผมไปจับพยานาคที่ไหน
18:38กริงของหหาได้ครครับ Новight
18:40น้องหา todit
18:43ครับบนี่
18:44สำนาจบอกว่าพยนาคทรมเมื่อง
18:47คางล่าง มีทางลงไปเป็นทางซูเรยหายเลยครับ
18:51ทางเมื่องที่กินเนื้อกันลอกร้อนเข้าไป
18:53ตายเป็นผfullСТ บาน gjorde habla
18:56ดูเจ็ดค่อย 들어가
18:57ปกคนที่ไปหาปูหาป่า น่ำคำน่ำคืน
18:59พ่อผีหล่องเป็นประจำ
19:01บางมือบางเว่น
19:03มีพัชนะตัวเว่นเป็น
19:04พูขึ้นจากหน้า ไม่เห็นกับมี่คำหมวด
19:06- จ้ะ
19:07- ครับ
19:08- พูดเสียงอ่ะ?
19:09- ครับหมวด
19:11- จะไปไหนก็ไป
19:27- พูดเสียงอ่ะ?
19:41- ๆ ดีให้ดีค่ะ
19:52- พูดใส่ไหนก่อนเนี่ย
19:56ไปก่อน
20:00ไอ้ ไอ้ ไอ้ ไอ้
20:02ก็ถามทางก็หน่อยดีกว่าไหม
20:11วัสดีจ้า
20:12ขอโทษนะครับ
20:16ถามทางหน่อยค่ะพี่
20:18ดีจ้า
20:20ว่าจริงได้ละนู
20:22ทางทางคือคนในเมืองแถ่
20:24พูดหนูมาจากคุ้งเทพนะคะ
20:26กำลังจะเข้าไป Might die
20:27ดอนสวรรย์
20:49inate
20:54เจ้าหญิงไอคํา มันกำลังจะกลับเข้ามาที่น้องหา
21:13แล้วเจ้าน่าคิดจะทำเช่นไหร่
21:16ข้าจะไม่ยอมให้มันกลับเข้ามาได้ง่ายๆ อีกผู้ชม
21:24บรรยากาศมันรู้ คือมากเลยอ่ะแก
21:34อ้โห ฉันกลัวไอ้
21:38แกก็อย่าไปคิดถึงคำผู้ชบ้านสิ
21:41ไม่คิดถึงยังไงอ่ะ ก็เขาบอกอยู่ว่ามันเป็นป่าอาฐานอ่ะ
21:45แกดูดิ สองข้างทางอ่ะ
21:48มีแต่ป่าไม้ มีแต่ต้นไม้ แต่ไม่หมด ไฟสักดวงไม่มี
21:52laat �ijos
21:54ว่าบ้านที่ถาดงเรียนเตรียมไ phери
21:56จะหรอนแบบนี้หรือเป็นไหร่ง
21:58ไม่หรอกنا
22:01เห็นคุณแหละเขาบอกว่า เขาให้ครูที่ตรงเรียนเตรียม house
22:04decidթนปาร์แล้วก็ให้คอดูแลพวกเราด้วย
22:06ครูที่ตรงเรียนอ่ะ
22:08อ chewy
22:09เห็นว่าชื่อครู
22:11ชื่อคู...คำสิ่งน่ะ
22:36พี่ยังไง
22:37อุ๊ย มาเหลืออะไร
22:39ก็คำเหมือนแล้ว แข่เขาก็ไปท่านไหนมาอยู่
22:42พระสันกา...
22:44ไป
22:45ไปไทย
22:47เป็นน้ำเบิงเขาหนีแล้ว
22:49หามันเกิดอย่างขึ้น แต่เร็ว
22:53มาแม่
22:54ไปกับไปท่าน
22:56ไทย
23:09บ้านเมืองนี้เคยล่มสลัยมาก
23:11เจ้าอยากจะกลับประจุดไฟที่หมอดจับไปแล้วให้กลับมาลูกโชนอีกครั้ง
23:24ถ้าเจ้าไม่อยากตายเป็นผีเฝ้าน้องหาร เหมือนแยดพี่น้องของเจ้า
23:27ถ้าเจ้า
23:28จุ่งจับไปจ๊ะ
23:29คุณเป็นใคร
23:31พูดเรื่องอะไร
23:33ขอเจ้าเป็นต้นเหตุของฮาเยน้ัท
23:36ที่เกิดขึ้นกับเช้าเมืองที่นี่
23:38และค่ะ
23:40ต้องเสียเช้าพี่พังที่ไป
23:42ข้อเจ้า
23:44โอ้!
23:49คุณ...คุณไม่ต้องกลัวครับ
23:51ผมมาดีครับ
23:53คุณอันละดาใช่มั้ยครับ
23:58ครับ ฉัน ฉัน อันละดาค่ะ
24:18เออ
24:20ผมคุณคำสิงนะครับ
24:22หัวใหญ่ให้ผมมาดูแล้วพวกคุณนะครับ
24:26ค่ะ
24:27เป็นอะไรมากมั้ยครับ
24:30ไม่เป็นไรค่ะ
24:32ไอ้...ไอ้...ไอ้...ไอ้...ไอ้...ไอ้...ไอ้...ไอ้...
24:37เก็บเป็นไรมั้ยอ่ะไอ้...ไอ้...ไอ้...
24:40เป็นยังไงบ้าง
24:41เจ็ดมั้ยเปล่า
24:42สองคนไม่เป็นอะไรมากใช่มั้ยครับ
24:45ค่ะ...ครับ...
24:47ไม่เป็นไรค่ะ
24:48โอเคครับ ถ้างนั้น
24:50ผมว่า เดี๋ยว ขึ้นรถกลับที่พักกันเลยดีกว่าครับ
24:55แล้ว รถชั้นละคะ
24:58ผมว่าจอบไว้ตรงนี้ก่อนดีกว่าครับ
25:01รุ่งนี้เดี๋ยวค่อยมาดู ตอนนี้ไม่ดึงมากแล้วครับ
25:04เดี๋ยวช่วยกันเก็บกระเป๋าขึ้นรถ แล้วก็ไปที่พักกันครับ
25:07นะ ขี้ค่ะ
25:09ได้ค่ะ
25:10โอ้ว เดี๋ยวครับ เดี๋ยวครับ มองเป็นยังครับ
25:20ขอบคุณครับ
25:22ขอบคุณ
25:47ไอ้ ไอ้
25:49หัวหัวหัง
25:51อ๋อ ค่อย
25:54มันวน Mum ฟัน
25:55พอแต่พอกันก่ามีอันเต็นไพร
25:59เป็นบวงหัดหวังหัว
26:02วาสนามาสั่งหัง
26:06ดังทึกสาปไหว
26:08แต่พบสาดใด
26:10ให้เจ็บลายให้พลาดพลาดการ
26:13คุณพงลา ฝากฟ้า เคือนไว่ก่อน
26:16เจ้านางไม่มีอะไรต้องกลัวโปรกมันรุษเลย
26:31นางผู้นั้น
26:33ไม่อยากจะสู้เจ้านางได้เลย
26:36Wed. ค่ากลัวละเกิน
26:38เจ้านางไม่มีอะไรต้องกลัวโปรกมันรุษเลย
26:42นางผู้นั้น
26:44ไม่อยากจะสู้เจ้านางได้เลย
26:47แต่สิ่งที่มันมีมากกว่าค่า
27:02คือหัวใจของเจ้าพี่ที่ลักมันมากกว่าใคร
27:05เจ้าพ่อสั่งห้ามมัน
27:08มันจะทำให้บารมีของค่าเสืองดึง
27:13แต่ค่าเอง
27:15ก็ต้องการให้เจ้าพี่กลับมาอยู่กับค่า
27:19ด้วยความรักเช่นกัน
27:26หนังไอคำ
27:35โอเค ลูกกล้อง สุดยอด
27:37ลงเลยครับ อย่าว่างหัวด้วย
27:47โอ้ย เดี๋ยวผมโยกไข่ครับ
27:49เดี๋ยวผมอ่ายต้องสิ่งโยกไข่
27:51สบาย
27:57เสียงครับ
27:59ไป
28:01ตามมาเลยครับ
28:06escol
28:08ผมทรียมบ้านพากแล้วให้พวกคุณสองคนเดียว 하루
28:11พวกเราจะดูเก่าไปนิดหนึ่ง
28:13แต่ไม่ต้องห่วงครับ
28:14ไทนต์
28:21ฉันเองก็ดีมากแล้ว structured
28:24มีเร wat entret
28:28ถ้า� biases
28:30นี้ความถึงได้ไข่
28:31preschoolets
28:33ไม่เก็นใจ
28:36ไม่เป็นไรหรอกครับ
28:38ก็เดี๋ยวทักขอนกันahh hier
28:40วันนี้นื่อยมาทั้งวันละ
28:42เดี๋ยวment พวกผมยกกว่าเปล่าเข้าไปไฮนะครับ
28:46อ่ออจBR zijnde
28:48เดี๋ยวไปจากการได้
28:49ขอคบอ่อ
28:51มาเลยครับ
28:52ไตlaşาไきสะ
29:03เอ่อ ฉันมีอะไรผิดปกติหรือเปล่าคะ
29:18โอ้ ขอโทษค่ะ
29:22ทำให้รู้สึกอื่นอันหรือเปล่าครับ
29:25คือ
29:29ผมรู้สึกคุณหน้าครับ
29:33รู้สึกเหมือนว่า
29:37เราสองคนเคยเจอกันที่ไหนมาก่อนนะครับ
29:41แต่
29:43ผมนึงไม่ออกจริงๆครับ
29:47คนเราก็น่าคล้ายกันได้นะคะ
29:51อย่างเพื่อนเก่าเก่าตอนเด็ก
29:53หรือคนที่เราเคยบังเอินเจอ
29:55ก็มีโอกาสหน้าคล้ายกันได้ค่ะ
29:57แต่มันไม่ใช่อย่างไรนะครับ
29:59คือสำหรับผม
30:01เพื่อนเก่าเก่าผมจำได้หมดครับ
30:02ผมบวดเรียนมาตั้งแต่เด็กๆ
30:06จนจบเป็นครู
30:08ผมมีความเชื่ออยู่อย่างนึงว่า
30:11การที่คนเราเจอกัน
30:14มันไม่ใช่เรื่องบางเงินนะครับ
30:20ขอบใจละหลายได้จ้าไอ้บุญยัง
30:22ผมไปยังโรก จะมีสบาย
30:26เท่งั้นก็พักผ่อนตามสบายนะครับ
30:29เราตลอรายเวลาที่อยู่ที่นี่
30:31พวกเราจะดูแลอย่างดีครับ
30:33ขอบคุณมากนะคะ
30:35มีอะไรให้ช่วยก็บอกนะครับ
30:37ถึงยังไง
30:51ผมก็ดีใจมากๆนะครับ
30:53ที่เราได้เชอกัน
30:58ตามสบายนะครับ
31:00ผมได้ใจมากนะครับ
31:02ที่แบบได้เจอกัน
31:04ผมได้ใจมากนะครับ
31:06ที่แบบได้เจอกัน
31:08ยังไง ยังไง ยังไง ไม่มีอะไร
31:10ไปเข้าบ้าน
31:12heures
31:14สอนน่ะ เดี๋ยว
31:16ฮะ ฮะ ฮะ ฮะ
31:18สอนน่ะ เดียว
31:20สอนน่ะ สอนน่ะ
31:22ฮะ ฮะ ฮะ แบบ
31:24อะไร
31:26อย่าบอกได้ว่าอายค้ำสิงเท่า
31:28ลงมักษาวคงเทียบหรือวะ
31:30เมื่อวิทย์พวกครับ
31:33ก็แค่รู้สึกคุณหน่าเขาว่าซึ่ง
31:36ก็จังว่า
31:40เขาได้พอกันอยู่ใสมากกรเลยครับ
31:43นะ สำหรับ
31:46ไป ขอบัน
31:49ขอบใจลายด้วยวันนี้ด้วย
32:03ทีมว่าเป็นทุกลายด้วย
32:05ผมเป็นยังครับอาย สำหรับสำหรับ
32:07มียังบอกผมเนี่ย
32:09ทัน...
32:11มืออื่นเนี่ย
32:13ตอนส่องพ่ออายไปเบืองรถคุ้นอายละดาเนี่ย
32:16อายไม่เลยครับอาย
32:18เดี๋ยวมือแอ่นผมสิ ไปเอาลดยอคิวรถเซ่า
32:19เดี๋ยวมาหับได้ครับ
32:20อืม อืม
32:21พอขออนها
32:25อายคงสี
32:26อายคงสี
32:31Scoop
32:32บันนี้แดบสุ้งกูต้องติด
32:34ครุก
32:35เรามึงสิ่งบากูสิยอมไม่งายสันบอัล
32:37แต่สุ้งซูเอ็ดผิด
32:39ซูก็ต้องลับผิด
32:41มันก็ถือตองเหล่า
32:42ถือตองสิ่งเท
32:43อาย
32:44มุญัง
33:00อายก็ไง
33:02ซะครับ
33:08คุณจันมึง
33:10ต้องสตกแฟงมันกุ้ง
33:14ได้ Resourceด้วย
33:41เล่นที่!
33:44เฮ้...
33:52โอ้ โหลงกว้า
33:54เฮ้ ไปไว้
34:05เธอค้นี้
34:07เธอ ของนี้
34:10โปรดไปอย่าง
34:14พระหัดอาย
34:16คุณผู้หูมกรเลยได้เนี่ย ว่าเจ้าเป็นมวยนะ
34:18บุทย์โปรดอย่างไรหรอก
34:20ข้าบบ้านไป
34:22เมื่อบ้าน
34:23ข้าบไหล
34:25เราวังตัวนี้อะไรเหรอ
34:27ไป
34:40คำสิง
35:00คำสิง
35:02คำสิงไปใส่มาหลูก
35:05คำสิงคือนานกรับมาแถบไปใส่มาหลูก
35:08nightmares
35:24คำสิง
35:26คำสิง
35:28คือ letter
35:30คือ
35:32ผมดี
35:33คำสิง
35:37คำษิง หลูกรณ์ระวังโตไว้ดูเขาไปหลูกก็บัวกสมใช่
35:42พอมั่นกำนั่นศาก่ามีsplammentที่พ่นๆ
35:45แม่แบบเย่ะเข้าขี้เหลือนวังพ่างแม่ดูเขา
35:51แม่มีอีกที่พ้น entriesว่าตรงย่างเถอะครับ
35:56คนนี้มันตรงย่างก็คือคนนี้มันเหตุพี่จขิดสัวกทาง 199
36:04Nummerม่าต้องเป็นหงองด้วย
36:06เจ้าคิดเองยังอยู่บัวพัน มีเรื่องยังว่าสมบายใจ
36:28อาย มือที่เกิดสุรยาขาดนะ
36:35บัวพันกระเย็นกับตาเลยว่า
36:39ว่าเอียง
36:42ว่า...ว่า...
36:45บมียังดอกบัวพันกระแค่เป็นห่วง...เป็นห่วงหลูกซื้อ ไปนอนดอบป่ะ
37:05กล้องนาที่ต้องการ็อคลิก
37:19เวลาสู่ร้อม
37:22ที่เวลา อยู่ ของโดน
37:27ก็ไม่ต้องกลับ
37:28อีกว่า ขอเวลา
37:31ทีนสุด
37:33อีกว่า หลวง
37:36ดีใจ อีกว่า รับ
37:40พิธิ์ ยังพัน
37:42เด็กว่า วันได้
37:44พิธิ์ วันได้
37:46ไอ้ราดา
37:54คือจากเราเคย
37:58พอกันอยู่ใสงกร
38:12คุณไอ้ราดาครับ
38:16คุณไอ้ราดา
38:18คุณไอ้ราดา
38:20คุณไอ้ราดา
38:22คุณไอ้ราดา
38:24คุณไอ้ราดา
38:26คุณไอ้ราดา
38:28คุณไอ้ราดา
38:38ของคำสิน
38:40สิ่ง
38:46มีอะไรหรือเปล่าคะ
38:48ผมเอาของไหม
38:50วางไว้ข้างวางก่อนกับด้านนะคะ
38:52เดี๋ยวพวกนี้เช้าฉันค่อยลงไปเอาค่ะ
38:54ขอบคุณมากนะคะ
38:58ปล่อยนะ
39:00ปล่อยนะ
39:02ปล่อยนะ
39:10ปล่อยนะ
39:12余ย
39:16För มีนองช่าเมืองเอกชธิตา
39:20ข้นหวังของพวกเขา
39:22จะได้ถ้อนคำสาบ
39:24กายศิมหันภอดแล้ว
39:26จะได้รู้ทนจากวังกรรม
39:28ได้ไปพุทธได้เกิดกันแล้ว
39:30คุณอาย
39:32ในที่สุดเราก็ได้เจอกันที่นี่นะครับ
39:34นี่ครับ
40:04นี่ครับ
40:07นี่ครับ
Be the first to comment