- 4 months ago
ย้อนหลัง
Category
😹
FunTranscript
00:00รายการต่อปีนี้ เป็นรายการทั่วไป สามารับชมได้ทุกวัย
00:21แล้วนี่พวกคุณมาได้ยังไงคะ
00:23ผมไปหาคุณที่บ้าน แล้วเจอพี่เพลงพี่เพลงบอกว่าคุณมาเทวอะไร
00:28เพลงเจอเป๊กกับẤง บอกว่าคุณหายตัวไปเพราะ sacrificed
00:33คุณ คุณจะไปไหนมา่ไหน ให้คุณคุณบอกคุณอื่นด้วย
00:36รู้ไหมว่าเป๊กกับบุญญังฐานเขาเป็นห่วงคุณว่าแค่อล่ะ
00:42ฉันขอโทษนะคะ คุณไม่ได้บอกใครเลย
00:45ฉันอยากคุยกับรุงแซนเมือง เพื่อหาianceกับทรหากดีค่ะ
00:50ต่ออยumental คุณจะไปไหนมา่ไหน คุณก้านจ Ekern
00:54อย่า extrater к別 משimiento
00:58Belle
01:00กลูกม worldview
01:02ไปเจอกันนะครับ
01:04คอยادที่ร้ utilize
01:06จนกว่าสิหอดมือที่เห้าม neuralcom
01:10แล้วที่ทำไมเราต้องฦากกันแด้
01:15คนเราต้องฝากกันอยู่แล้วโม 시� miss
01:18เฝ้าว่าสิจากเป็น
01:20หรือว่าจากตาย
01:21แต่สำหรับขอยแล้วเนี่ย
01:24ขอยสิขอใศ freedเวลากับคนที่ขอยหากให้ดนที่สุด
01:28เพื่อเก็บเป็นคว่มทรวงจำที่ดีตลอดไป
01:31แต่เราเพิ่งเคยเจอกันนะครับ
01:36ันยังไงเราก็ต้องเจอกันอีกนานนะ
01:38ยังไงเดี๋ยวผมมาให้คุณเห็นหน้าเบigesบ่อย
01:42จนเบื่อกันไปข้าหนึ่งเลยสักอัก
01:44อ่ะ
01:55ไอบุญยัง เป็นอย่างคุ้นก่อนกำหมดผู้ผ่าขึ้นได้กลับมาแล้วอาย
01:59ลง แบบนี้เพื่อนจะพออายพ่ออาย
02:03ต้องว่าอายดีล่ะ
02:04อื้อ
02:08ซุ้มเจาพากันไปได้แล้วล่ะจ๊ะ
02:10โมเจาสองคน ถายุมองที่นัดกันไวโดนแล้ว
02:15นี่คุณรู้ได้ไงอ่ะ
02:17ยังมีอีกหลายเรื่อง ที่เจาบ้าหูเกียวกับโตข่อย
02:25ไปเดี๋ยวแล้วล่ะ
02:27ค่ะ ทั้งงั้นพวกเราไปก่อนนะคะ
02:30จ๊ะ
02:31เบิร์งแง่งเจาของดีๆเดอร์
02:34ป่ะ
02:35ไป
02:36ป่อยเจอนะครับ
02:38ป่อยเจอนะครับ
02:39ป่อยเจอนะครับ
02:40ป่อย
02:43ตกตกตกติดีๆ
02:45ป่อย
02:55ป่อย
02:57บ่า
03:03อัตว์
03:07การเชื่อมโยงตำนานให้เข้ากับสถานที่ที่มีอยู่จริง ไม่ใช่เรื่องง่าย
03:21ยิ่งค้นก็ยิ่งเศร้าใจไปกับสตากรรมของชาวมืองเอกสถิตา
03:27เจ้าหิ่งอายคำได้พบกับเจ้าชายผ่าแดง เกิดเป็นความรักการบริสุด
03:34ในขณะนั้นเจ้าหิ่งอายคำไม่เคยรับรู้เรื่องราวของพยาพันคี
03:45ไม่เคยรับรู้ว่าเคยของรักกันเมื่ออดิตชาติ
03:49แต่พันคีหน้าขราชยังคงเฝ้ารอได้ความรัก และอยากจะคอบครองหัวใจของนาน
03:57น้อระเฒา
04:03เจ้าไม่เคยบอกเขาได้หัวใจเลย อายคำ
04:07เต็นไม่ใช่เท้าหญิงอายคำตอนนั้นครับ ปล่อยฉันนะครับของคอมสี
04:10บaje ปล่อยพล่อย celebrate
04:11ค surround
04:12ข้าราชให้เจ้าหรือเกิน
04:14еро
04:15ข้ารักเจ้า
04:16ข้ารอคอยที่ рядомเจ้าบันหรيدерแก่น อายคำ
04:20แล้วถ้าพยาพังธี
04:26มาเกิดใหม่ตั้งคู่คำสินจริงๆในชาตินี้
04:33แล้วถ้าคู่คำสินรู้ว่าเขาเป็นพังธี
04:40เขาจะรู้สึกยังไง
04:43ที่ต้องสังวันชีวิตให้ความรัก
04:47มันถูกอย่างต้องตาย
05:07อายุวันโนสุขังพะลังสาถูก
05:17คุณคุณสวยแต่งตัวดูดีมิสงาลาสี
05:19ไม่เหตุอย่างดวานดอนสวัสรรย์จ๊ะ
05:21คุณแม่ท้ายสารคดีตัวป่ะ
05:23สารคดีอย่างอย่าง
05:25สารคดีเรื่องตำนานผ่าแดงนางไอค่ะ
05:29ภาแดงนางไอบอก
05:31ใช่ครับ
05:33考えるวัน SWCC?
05:34สําลัคดีเรื่องตำนาณผาแดงนังไ visiting
05:37ผาแดงนั่งไหนไหา
05:39ใช่ส MAX
05:40พวกเราทำมาเรื่องหางตัวร้าง ห
05:55ทำไม?
05:56เราก็อยู่ศมนาณ ท่าน aynı fulfill
06:00ไม่ได้เปลี่ยมين chatting
06:01แต่สาบ่านเขาเสื้อ ถ้าเจ้าสิเหตุเรื่องนี่
06:05เจ้าก็ต้องไหว รูปปั่นซะก้อน
06:07ว้ายเหรอคะ เราต้องไหวใครล่ะคะ
06:11พยาศีเชียงเชิร์ ผู้เป็นเจอเมือง
06:15กับคนที่ลมหายตายจากไป
06:17ป่าเดียวยินมาเต็นน้อย
06:20คนโบราณพืนวา ผีเช่าเมือง
06:23เบียนไหวไตเกิดอยู่แถวเมืองน้องหารนี่แล้วจ้า
06:26แม็นค่ะ วันดีขึ้นดี มิเสียงดุ paper ร้อยมาก
06:29นิเสียงห่องไหย ยักไปเกิด นั้นแหลบผีเช่าเมือง
06:35จางดายพูกเจาก็ต้องไปไหวเพล supported
06:37ประเหตุพิธียุหัตภ์เอกชะทีตาเถอะจ้า
06:40วัตภ์เอกชะทีตาเหรอคะ
06:43amentosดีความ McG器 คุณอาย
06:44วัตภ์เอกชะทีตา เป็นวัตภ์เกาแกțวมานอนสวัส surfing
06:47ข้าคุณาอยากไปเมื้องว่า คับผมหาไป
06:50- ไปสิ
06:52หา
07:00วัดเองฉุนที่ตาเนี่ย
07:01ว่ากันว่าท้ายบ่านพื้นโมรคผู้ปรเอาเรือ
07:06แล้วกับพระปุทดรูปเก้าแก้ต่อมัยทราวดีนะครับ
07:09กมหลัดตรuageบอันไร้เป็นกันตลดสอบ
07:11แล้วกันยืน התรายว่า
07:12มีอายุก pills ห่านหารอยปีเลยคุณ Magazine
07:15- แต่ว่าคืนถูกบูลนาใดพอโดนมากนี้เหลือครับ
07:18- ฟังดูขลังมากเลยอ่ะ
07:20- มีกันครับ ให้ป่านพันดำหนาทือตาตัวไปเบิงต้องทั้งนี้ครับ
07:24- คุณอัฮ
07:25- อ้าว คุณกร
07:28- มาได้ไงคะเนี่ย
07:30- คือผมสั่งหอรใจว่าจะเจอคุณที่นี้นะครับ
07:32- อื้อ สั่งหอรใจ
07:36ไม่เห็นยากเลยค่ะ
07:38พวกเราบอกพี่เพลนไว้ ว่าพวกเราจะมาที่วัด
07:41แล้วนี่ถ้าคุณก่อนไปที่บ้านพัก
07:43พี่เพลนก็น่าจะบอกว่าพวกเราอยู่ที่นี่ใช่ไหมคะ
07:46ผมไม่ได้ไปบ้านพักครับ
07:47ผมตรงมาที่นี่เลย
07:49ใจผมมันบอกอย่างนั้นนะครับ
07:51ใจผมมันบอกอย่างนั้น
07:56หวานกันขนาดเนี้ย
07:58เดี๋ยวเบ้ไปหาไถรูปแถวนี้ก็ได้ค่ะ
08:00มาวัดประจำเมืองเอกชะทีตาทั้งที
08:03แม้ครับ เดี๋ยว
08:04ผม พอตัวไปซักคุ้ดเป๋นะครับ
08:06- ไปอ้าย
08:07- ซักแล้วครับ ทางพี่ ทางพี่
08:09หวัง
08:12ใส่มันพามา
08:20ผมไม่ได้ไปที่บ้านพักจริงๆนะคุณ
08:30- พวกเจ้ามากกันแหละมันเบอร์
08:50รวงพอถาพวกเจ้าโดนแล้ว
08:53- รอพวกหนูแล้วคะ
08:56ตอนนี้เช่าเมืองเอกชะที่ตา
08:58กำลังเป็นถูก
09:00พวกเจ้าเท่านั้น
09:02ที่สิสวยพวกเขาได้
09:05- รวงพ่อหมายความว่ายังไงล่ะครับ
09:07- ถ้าพวกเจ้าอยากห้อง
09:10ก็ตามรวงพ่อมา
09:28- รวงพ่อดีใจร้าย
09:30- ที่พวกเจ้าได้เกิดมาหวมสาดกันอีกเทือนึง
09:34- รวงพ่อช่วยเราให้พวกเราสองคนฟังได้ไหมครับ
09:38- รวงพ่อดีใจร้าย
09:41- ที่พวกเจ้าได้เกิดมาหวมสาดกันอีกเทือนึง
09:45- รวงพ่อช่วยเราให้พวกเราสองคนฟังได้ไหมครับ
09:48- ว่าพวกเราเกี่ยวข้องอะไรกับเมืองเอกชะทีตา
09:53- แล้วก็ตำนานผ่าแดกนั่งไง
09:58- เจ้ากระนาสิหูยูแก้ใจ
10:01- เพียงแต่เจ้าเบอเสือ
10:03- พ่อเจ้านั่งบัวใดประจักษ์
10:06- ในสายตาของตัวเอง
10:08- มันว่าเป็นเรื่องแปลกดบ
10:11- ที่ฮิวยูสิมีคนมาทักเจ้าว่าเจ้าช้ายผ่าเด็ก
10:15- เจ้าก็คงคิดว่ามันเป็นเรื่องเรียวไหลมันบรัก
10:21- ไม่คิดว่า
10:24- น tong รีบหนีไ Tallิส assuming
10:33- ถ้าหน่อยเรื่องอธิตสัติ
10:35- ที่ไฟ้หรือความจริงทั้งหมดอย่างละเอียด
10:36ให้พวกเราจะได้คายสงสัย
10:37- เรียร์พวกงยุ昂มสงสัยอย่างละ
10:41- พวกเราอยากรู้ว่า
10:44- เฮียสNGสัยให้เราอยู่ที่นี่
10:48เพื่อ... ให้เราทำอะไรเหรอคะ?
10:52กำได้กำนดไว้แล้ว
10:54ถึงเวลาที่เจ้าทั้งสองต้องไปแก้ไขเรื่องเล่าในอดีต
10:59เพื่อซอยเหลือทุกคนที่เกี่ยวของ
11:02ให้พ้นจากบวงกำ
11:18นั่งสือใบร้านเล็มนี หลวงพอใดมาจากหยิบของเก้าถึงในโบท
11:33เล่าถึงตำนั่น พาแดงนั่งไอ
11:37และความหักที่บอสมหวังของพยาพังคี
11:42จึงน้ำมาสู่โสกนาตกรรม ของความหักของเจ้า
11:49เจ้าอิงไอคำ
11:53เจ้าอิงไอคำเหรอคะ?
11:56ถึงเจ้าสิเกิดมาในสาทย์ใหม่ ซื้อไอราดา
12:01แต่เจ้าอย่างติดสัญญาในอดีต
12:03การเวียนหลายตายเกิด เห็บให้เจ้าลืมควมเกาควมหลัง
12:09นั่งซื้อใบร้านเหลือเอง
12:11สิเกิดให้เจ้าพูดเรื่องราวในอดีตทั้งเมิด
12:15ถ้าเจ้าประจักกับสายตาแล้ว
12:18เจ้าก็สิห่วงว่าควนเห็ดจังใด
12:41เจ้าประจังใจ
12:43เจ้าประจังใจ
12:45เจ้าประจังใจ
12:47จะคุยก่อนก็สิหรือ
12:49ต้องเอนิดทิบ Tallinn
12:51น่ามาประจังไอร์
12:53คุยก่อนเกิดภัย
12:55ไอ้คำ มาแล้วกว่าลูก
13:11เดี๋ยวค่ะ ยาพอ
13:14ไอ้อย่าพ่องพูดกับคนที่ไอ้หักเท่านั้น
13:21เราส้ายพูดนั่นแบนไฟและนองลา
13:23จังแต่เฮ้านolinaม่าน่ะสรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรร
13:53พี่เป็นตำนาสถังคอย พูดไฟของหน้า cemeteryออกไป
14:00คอยพีนามาพังคี้
14:02เขามาเคยพ่อกับนั้นก่อน เจอฟันซึ่งไปแล้ว
14:05ขอบ้าฟัน finally
14:07พ่อเคยพ่อกันมาแล้ว
14:08ถ้าเกิดกันมาแล้ว
14:10แล้วกันพ่อกันมาหลายเคล้อ
14:14ถ้าไม่พูดไหน จดของแฟติ่งสูงกอมู
14:17ซิรกรมาสิทย์
14:18ในโตของเจาอย่างน่ายครัม
14:19สิ้นได้กรรมสิทธ์ ในโตของเจ้าอย่างไรคํา ไปได้ทั้งที่
14:23แย่
14:24ฟั่งไฟของเจ้าช้ายพาแดก ระเบิดกล้างอากาศ
14:28ฟั่งไฟของเจ้าฝ้าแดน คือฟูสณะ
14:32เจ้า!
14:34อายสิสูงด้วยหัวใจของอาย ให้เข้าใดกรุห้องกัน
14:50นั่งกับสิครอให้ตามหัวใจตัวของกัน
14:54มันต้องเป็นกระห้องทีกะครัก
14:58แค่ต้องเป็นเขาห่อคทีกะครับ
15:00เขาห่อคโตนี้ มันเป็นกาลdieบาทกาล intimacy มื้อง
15:04อย่าปล่อยมันไว้ 391 ถามบอจังสั่น
15:07เมืองเอกชะษ franchise ตาสิร่มสะหลาย
15:10อีก
15:15กันไอ้มัتอยากได้เขาห่อค นอนโตนี้
15:17มันคือที่ขี่สิบทรึกอยี่ยง Abg.
15:19เธอไม่หาได้ ค่อยฝากน้องหน้าน้องเดี๋ยว
15:29ไป ไปไอ้ค้ำ
15:49จุ่งตายตามพ่อแม่พีนหรอ และชาวเมื่อของเจ้าไปจ้ะ
16:19ตาลังนี้โอเค้าตเป็นอีกน้องหาดี จับสตำรับ
16:27ถ่อสิ่งตัวดเจ้า น้ำหรอ พลเมื่อสตัว
16:34อันภันดี สวัสตคเต่ะแล้ว อันภันดี จะทุก일ธิต
16:39เร็วของเธอ ปรดิลดิเมือร้านั้น
16:42ก็คำรวจงนี้...
16:45เธอร้านม..
16:47มันเป็นภาฉัน
16:54ฉันทำให้พ่อแม่
16:58พี่มานีลินแล้วเช้าเมืองลมตาย
17:01เมืองทั้งเมืองลมสลายก็พ่อฉัน
17:04ดังเห็นเช้าเมืองมีตาย
17:06ข้าวหน้าพาดหายไปตอนหน้าตัดตาเลย
17:10คุณ ดวงหน้าพาทหายไปตอนหน้าตัวตาเลย
17:17นั่นเป็นภาฉัน
17:32hareคารก็คงไม่กดแค่แล้วสั่งให้บริวานเขากัวมารบเมืองแบบนี้
17:36คุณ
17:39เรากลับไปแก้ไขสิ่งที่เกิดขึ้นในอดีตไม่ได้
17:44อย่าเสียใจเลยนะครับ
17:58ควมเสียใจที่ได้หูได้เห็น
18:01คนเท้าหักร่มหายใตายจากไปตอนหาตัวตา
18:06คือจิตสำนึกที่เกิดขึ้นในจิตใจของเจ้า
18:10พวกเขาต้องซวยกัน
18:11หาทางปลดปล่อยดวงวิญญาตของพอกับแม่ของเจ้า
18:16และเช้าเมืองเอกชะทีตา
18:18ที่ต้องข้ำศาพให้รุดผลจากบวงกรรม
18:31แล้วเราจะต้องทำยังไงล่ะคะ
18:36คนสำคัญก็คือพระยาพังขี้
18:40พวกเจ้าต้องให้พังขี้
18:43ย่อมรถโทษสัก
18:45ปลดปลอยตัวเองจากความหัก
18:47ความแค่น
18:48และความพระยาบาท
18:50การช่ำหละลางถึงสิเกิดขึ้นใด
18:53แล้วตอนนี้
18:54ใครจะเป็นผู้ปลดปลอยเหรอครับ
18:56ครูคำสิงหรือว่าพระยาพังขี้
19:01พระยาพังขี้ได้กลับมาเกิดเป็นคำสิง
19:05ตอนนี้ดวงเจ้าตาของเขากำลังสิขาด
19:08บุญที่เหตุมากำลังสิเมิด
19:11หากเขาเมิดบุญเมื่อใด
19:14เขาสิกายเป็นพระยานากพังขี้เต็มโต
19:17เมื่อถึงเวลานั้น
19:18พระยาพังขี้ได้หัวเพิ่นถือขา
19:21และเอาเนื้อไปกิน
19:22เมื่อไปกิน เพื่อนอาจสิบวราวางความโกฎแค่น
19:26ถ้าพวกเจ้าอยากปวดพ่อยพ่อแม่
19:29และยาดพี่นองของเจ้าให้เป็นอิตระ
19:31ก็จงปกป่องเผิญให้ยุรอดปอดภัย
19:34จนถึงวันขบรอบวันที่เมื่องเอกชะที่ตาล่มสลาย
19:39กลายเป็นนองฮา
19:41ที่กำลังสิมารถถึงในวันขึ้น 15 คำเดือน 11
19:451 คำเดือน 11
19:50คุณหรือเวลาอีกครับ ไม่เกินสองเดือนเองเหรอคะ
19:54ในวันขึ้น 15 คำเดือน 11 ของปีนี้
19:57สิบเป็นโอกาสในการสิถอนข้ำศาพ
20:00ซึ่งสิ่งสำคัญของพวกเจ้าสามคน
20:04เจ้ายิงไงคำ เจ้าชายผ่าแดง
20:07และพยาพังที่สิแก้ด้วยวิธีการใด
20:12เห้าก็ต้องหากันต่อไป
20:15ผมก็เป็นคนสำคัญที่ทำให้เกิดเรื่องได้กับเช้าเมือง
20:19ผมจะช่วยคุณไอราดา
20:21ผดปล่อยดวงวิญญาณของเช้าเมืองให้ได้ครับตรงพอ
20:27หนูจะต้องหาทางถอนคำสามให้ได้ค่ะ
20:30ต่อให้ต้องไลด้วยชีวิต หนูก็ยอม
20:35นั่นกล้อม
20:52ถ้าวิญญาณของชาวมึงอีกชัดทีตา
21:09มึงคงร้องรอยอยู่ในหน่องหาร
21:11เธอ
21:16แม่
21:18พี่มันเนียริน
21:21พวกเขาก็คงยังเป็นวิญญาณที่ยังไม่ได้ไปเกินเหมือนกัน
21:33พวกเขาก็คงกำลังถูก
21:35อยากให้เราช่วย
21:43อย่าไม่ว่าพวกเขาจะเป็นอะไร
21:45พวกเขาก็เคยเป็นพ่อ
21:47เป็นแม่
21:49เป็นพี่สาวฉัน
21:53ฉันอยากไปหาพวกเขาค่ะ
21:55อย่างไร
22:01อย่าเพิ่งเลยนะครับ
22:03บางที
22:05พวกเขาคงไม่อยากให้พวกเรารู้
22:07แล้วก็เขาเป็นใคร
22:09แล้วก็ไม่ได้บอกความจริงกับเรา
22:11ถึงให้เรารู้ด้วยตัวเอง
22:13ผมว่า
22:15เราทำทุกอย่างให้เหมือนเดิมดีกว่าไหมครับ
22:19เธอได้ค่ะ
22:21ผมเข้าใจความรู้สึกของคุณนะ
22:23สิ่งที่เราไปรับโล่มา
22:25ผมทำให้คุณรู้สึกเสียใจ
22:27จะถูกใจมาก
22:29แต่ถ้าคุณจะหาทางช่วยพวกเขา
22:31ผมต้องทำจิตใจให้เข้มแข่นะ
22:33มันทั้งตายกระติดใจอ้อนการ
22:35เหตุไฟอาวนทำห้ำห้อนบสูง
22:37คือจางหักเกิดต่อ
22:51คือจางหักเกิดต่อ
22:53มาถึงตรงนี้เนี่ย
22:55สิ่งที่เกิดขึ้น
22:57ผมเชื่อแล้วนะ
22:58ว่ามันไม่ใช่เรื่องเหมือน
23:00แต่ในเมื่อมันไม่ใช่เริ่มมองเดิน
23:05มันก็เท่ากับว่า
23:07เราก็มีโอกาสแก้ไขมันได้มากขึ้น
23:10อยู่ว่าไหม
23:11อืม...พอจริงของคุณค่ะ
23:19ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
23:22ผมอยากให้คุณรู้ไหมนะ
23:25ว่าคุณจะไม่ได้สู้คนเดียว
23:28ผมจะสู้ไปกับคุณด้วย
23:43ขอบคุณนะครับคุณค่ะคุณค่อน
23:44สมหวังมาน้องได้บอก
23:50คือใจสิขาดข้างๆ
23:55ได้แค่หัก แต่บอดได้ควร ออมแค้นบอกได้ก่อนใต้ส่วน
24:02บอสมกับว่าอุศาหาพอ คือบอกเคยสมตาธนา
24:10พูกภายสายแน่นหูกกันบนพลา
24:15ไฟพู!
24:17ไฟพู!
24:18ไฟพู!
24:19ถึงงานแล้วหรอ?
24:22มิด เป็นอะไร เป็นอะไรนี่?
24:23open
24:29มิด ر่อย เก็น эн่
24:31ใช่ไง
24:32เราเป็นเพื่อนกันมาทั้งแต่มอนนึง
24:34ฉันเจอแกงแรก
24:35ฉันรู้ทูก ฉันavan milliseบีกรพกกัอน
24:37แล้วแกรวdertเงินzony節目
24:38folg แต่งอยู่ relating�วนของทุกที
24:39ฉันช่วยเงินมากันกลับมา
24:41แกกอยากiselเป็นเดิม
24:42เดี๋ยุ
24:44- แล้ว韩ัน터ES พูดแน่ ruined
24:46ก็ใช่ไง
24:47zone bourgeois ถึงสิ
24:50aric หล польз
24:51อาจจะเคยเกิดมาเจอกันหลายชาญแล้วก็ได้
24:54remember
24:56โอเคๆ
24:59ฉันเริ่มเข้าใจแล้ว
25:00ฉันเคยได้ยินภาษณ์ว่า
25:02คนที่จะเกิดมารู้จัดกันได้
25:04ต้องเคยทำปุญน์ร่วมกัน
25:06เคยเกียวข้องกันในอดีท
25:08ถึงจะเป็นพิศกันได้
25:09ใช่ ต้อง
25:10แล้ว...แกคิดว่าฉันเคยเกิดเป็นอะไร
25:14เอา...
25:15ถ้าฉันเกิดเป็นเจ้าชายผ่าแดง แกก็ต้องเป็นแม่ทรับคู่ใจ
25:20ไปไหนไปกัน คอยช่วยเหลือกัน
25:25โอเค
25:27ตามนั่น
25:28ฉันเข้าจัดเลย
25:30แต่สำหรับตอนนี้
25:32ขอแม่ทรับคู่ใจคนนี้ ไปอับน้ำค่อยได้ไหม
25:37จ๊ะ
25:38จ๊ะ
25:44จ๊ะ
26:08พยายามสุดโทษนักขลาด
26:12ผู้เป็นใยแห่งเรื่องบาดาล
26:17ลูกมีความทุกอยู่ในใจ
26:22สิมขอบารมีพอ
26:26ให้ซอยลูกแนะ
26:31ลูกว่าอยากเป็นนาก
26:33แม่นว่านให้อดีจะซาท
26:40รูกได้เคยเกิดเป็นพยาพังคี่นักขราช
26:44แต่ลูกกันสั่งสมบุญมาก
26:48จนบัดนี้
26:49ได้เกิดเป็นค้นแล้ว
26:54ลูกก็อยากกลับไปเป็นพยาหนากอีก
26:58ไม่ใดบุญกุสล
27:00ไม่ใดสุขสิงสุขยาง
27:03ที่ลูกได้เคยเห็น ลูกได้เคยบวดเคยเรี่ยน
27:08ได้รับใส่ประพุทธศาสนา
27:12ปกป่อง คุมคร่องลูก
27:19ให้ผลจากวิบากกรรมอันนีนะเถิญ
27:26หวมถูกที่มันเกิดขึ้นในใจของเจ้า
27:30ก็ต้องดับถูกที่ใจของเจ้า
27:33คุมทุกที่มันอยู่ในใจของผม
27:37มันคือความทุกที่หาทางออก ยากขัก
27:39ยากขักอีหลีครับ ลูก
27:41มันคนใดที่เขาบุทเสื้อ
27:45เขาก็สิคิดว่าผมเป็นบ้า
27:49ที่มือมือนหนึ่ง
27:51เอาได้คืดเรื่องพระยาตนหัก
27:55คืดหลาย
27:57จนขึ้นว่าจะของเคยเกิดเป็นพระยาตนหัก
27:59สำหรับเช้าเมื่ออีกจะทีตา
28:01พระยาตนหักเป็นสุนด่วงของความสัทธ้า
28:03เมื่อมีความสัทธ้า
28:05จิตใจกับสิรีงาม
28:07เจอก็เคยบวทเรียนมาแล้ว
28:09ยัมหูดี้
28:10โพร의 stakes Jongs
28:13เจอกันจะขอมีความสัทธ้า
28:15sealsinal peuple
28:17จิตใจกับสิรีงาม
28:19เจอก็เคยบวทเรียนมาแล้ว
28:21เจอกับธิ 정บเอมหูดิ
28:23เย้า씨
28:23ว่าเห็นยัง
28:25เจ้าจากเราเกิดมาเป็นคำสิ่งในสาร์ที่นี่
28:29ของก็แค่อยากเป็นคนทรอมตา
28:31ยังใสnem error
28:33อยากใสุ��อี่นแบบคนมามดา
28:35ได้วี่ยนหวายถ้ายเกิด
28:37มันเป็นอีบาคจากกําเก้าที่เห้าเหลียงเบาะใด
28:47บุญที่เจ้าเหตุมากำลังสิบเบิดลง
28:51โจกชะตากำลังนำพาเจ้าสูดานมืดของพระญ่าพังคีนาขลัด
28:57รุง
29:07แล้วผมจะเห็นแบบได้ได้แน่แล้วครับ
29:12เจ้าสินธีเจ้ากนิบวมม
29:15ก็ต้องทันหาสูเพื่อให้มีชีวิตอยู่ต่อ
29:19ว่าต้องกลายเป็นพระญ่าพังคีนาขลัดตลอดไป
29:23แต่เจ้าว่าที่สู้เพื่อโตเจ้าของ
29:26เจ้าน 얘�朝へเพื่อพีช algunณ Kinder
29:44เจ้า
29:48เพราะสิวิตของผมมันที่ซอยดูเป็นยาวตรงเช้าเมืองใด
29:56นั้นผมฝืน แต่ผมต้องเจ็บปวดทลมานบาทไหน
30:04ผมก็ยอมครับลุ่ง
30:08แต่มีของแม่อยู่ว่า
30:12จะต้องว่าขาบให้อีก
30:15พระการณ์ค่ะ
30:19เสียในเจ้าเบิดบุทธเร็วขึ้น
30:38ในวันขึ้นสิบหาคำเดือนสิเบียตของปีนี้
30:42ซีเป็นโอกาสในการสิทรคำสาบ
30:45อ่านอะไรอ่ะอาย
30:47หนังสือใบลานอ่ะ
30:49เป็นตำนานผายแดงหนังไอ
30:51หน่งพ่อให้ฉันมา
30:53แต่มันเป็นภาษาโบราณหมดเลย
30:55ฉันหนาดไม่ออกอ่ะ
30:57แล้วก็อยากรู้อะไรในเนี้ย
31:00ฉัน...
31:01แต่มันเป็นภาษาโบราณหมดเลย
31:06ฉันหนาดไม่ออกอ่ะ
31:08แล้วก็อยากรู้อะไรในเนี้ย
31:12ฉัน...
31:13ฉัน...
31:15อยากรู้ว่า...
31:17เราจะถอนคำสาบให้ชาวมึงอีกชัดทีตาได้ยังไง
31:20ถอนคำสาบ
31:22อ่ะ
31:23อ้าย
31:25แกมาทำสารคดีนะ
31:26แกอย่าลืม
31:28ผีก็อยู่ส่วนผี
31:29คน
31:30ก็อยู่ส่วนคน
31:32ไม่ต้องยุ่งเกี่ยวกันอ่ะ ดีแล้ว
31:39ฉัน...
31:41ฉันขอถามแกหน่อย
31:42อืม
31:44สมมุตินะ
31:46ถ้าแกเป็นต้นเหตุที่ทำให้เหมืองล่ม
31:50พ่อแก แม่แก ยาดพี่นองทุกคนล้มตาย
31:54เป็นวิญญาณอยู่นี่นองห่าย ไม่ได้ผุด ไม่ได้เกิด
31:57แล้วกافfriendมารู้อีก
31:59ว่าแกเป็นเจ้าหญิงอายคำที่มาเกิดในยุขนี้
32:03แกจะทำยังไง
32:05แกไม่ต้องสมมุติในเรื่องที่มันเป็นไปไม่ได้ Bomb ชาติ
32:12มีจริงกับปากชาubs kamu ไม่รู้
32:18โอ๊ย
32:19ข้ามแล้วหุงมาเยอะ
32:21ขึ้นบ้านแล้วนะ
32:22แกอ aosette bisa finds sin
32:24ทุกใครเป็นคนศาพ
32:32จะทรคำศาพได้ยังไง
32:37ด้วยพลังของค่า
32:51หน้าที่ในสีตลา
32:54ข้าขอสาบแช่งพวกมันทุกผู้ทุกหน้า
32:58ที่ได้กินเนื้อพังคีนขราด
33:02ให้คลองวิญญาณอยู่ในเมืองนี้
33:21หน้าที่ในสีตลา
33:28อาวโม้
33:43อาวโม้
33:47- หะ องธ Store ประมากในพหังคี่หลุดเลขมา
34:01- וזืมอันตรึง乐iauจะอ нашейกัน
34:03ชีวิตจะอ้า構นมิตร vez ข้าง basin
34:05เลือกว่า kidney
34:05บอกมา
34:07มีกันส purs fifty
34:08- ถูก อะไรฟันตรูบällen
34:10แมน แมน แมนแหลว ถ้าเข้ามีอ่งพอพังที่ฮะนะ
34:14ชีวิตเข้า จะมีแต่โชว์กะลาบ ไม่ได้พูดเยื้นทอง
34:17สาธุ สาธุ สาธุ
34:20แมนป่ะ พวกป่านนี้นะ ที่ทือเร็กกันสุขค้นเลย
34:25อื้อ ชาธุ ชาธุ ๆ ๆ
34:30มืน มืน มืน ด้ะ มืนอาจารย์คง เสรียบวิธีปุ๊กเศษ
34:34จังได้กาฝากพี่นออก สุขนเนี่ย กระจ่ายข้าว ได้เลยว่ามีบันธา เดี๋ยวพวกป๊าบนี้
34:41ที่มาหากระจ่ายข้าวให้เศ labels ช่างเรื่องเนี้ย sä้อบานสื่อเงินมา!
34:44ร้ายๆ
34:45ไม่ก็ก็ก็พยายๆ 100 าล mahkar
34:51ขยาดกดได้ ได้เดียนแล้วบ coffin
34:55เอ้า ศูงชัย อันมวนสานมองค้นมึงวาหลัง
35:00มันนั้นเหมือนอย่าง ออกเค LIVEานหูเรียง
35:03เฮ้ย บักอันนี้เฮ้ย
35:05แค่...
35:06ดังค่าเกาๆ
35:08บ่านพ่อเนี้ย
35:10ขีนบรุ่นรวดเลย
35:12โอ้ ติ อื้ย
35:14โอ้ย ขีนบว่าติ
35:17จะเป็นแข็งเนอะ
35:18สุดการ์แล้วพ่อโกเนี้ย
35:20โอ้ย
35:30โอ้ย
35:32โอ้ย
35:34อันดีอิหลี
35:36ไพยเห็นก็อยากจะซือไปปุสตร์แท่
35:38เม้น
35:40คอยให้สร้างเหตุพระปร้อมฟีมือดี
35:44ขึ้นแบบไหม
35:46มันจังสิได้เบิงครั้งครั้ง
35:48ดีราย
35:50จรรมค่ง
35:52ผมใช่
35:53โดriebenกระจายขาวไปแล้วแมนบอก
35:55ขออาจารมค่ง
35:57สิบป passion к produção พอ mister
35:59โอ้ย
36:00เดี๋ยวก십หรอหน้าพอ
36:02ผมกับphantคุม
36:03กระจายขาวขอเฉ้าบาง
36:04บ๋ะสุขนเรา
36:06เฉ้าบางตื่นumigang จะปลาการ์ครัก
36:08อยากได้ร้อย
36:09GarrS
36:10กับรุ่นครั้งนับ
36:11ปигordenดสิบถหลอมฟี
36:12ฟ체적ปรังพอพระพังคี่ลอบหนี่
36:14เขาสิเปิดในไวร้เซาหละล่อยบาท เหตย์แค่พันหง
36:17มันจังสิได้ 1,000 บาท
36:20อ๋ออ๋อ ค่ะ
36:21ค่อนข้นอยากได้รายหานั้น นั่นเพื่อไม่ให้จัดเมื้อโดงโรสจารณ์
36:25ได้เย็น เย็น
36:27รอใหมันเบิดก่อน
36:29เนี่ยพวกเร็กเร่งพามันก็ 10,000 ปันราค่าให้เกินองรสองหลอย 3,000
36:34บางเทือ ราค่ามันจะขึ้นไปหอดองค์นับพันธ์
36:38ถึงตอนนั้น เราก็ค่อยปกเซกใหม่
36:42แม่นบอร์อาจารย์คุ้ง แม่แล้ว
36:46พอกูโอสลาดเลยว่ะ
36:48เป็นความคิดที่ดีนะคะ
36:50คุณสีทะล่า
37:12คุณสีทะล่า
37:14ผมมีใจบักครักเลยครับ
37:16ได้พอหน้ากันเอง
37:20ฉันได้ยินจากเชาบ้านมาว่า
37:24พวกคุณจะปรุกเสกองค์พ่อพระยาพังคี
37:28ก็เลยแวะมาดูนะคะ
37:32ฉันคิดว่านาจะทำเงินในวิคุณได้เยอะอยู่นะคะ
37:36แต่ฉันกลัวว่าจะมีคนมาขัดขวางงานของที่พวกคุณจะทำ
37:40ฉันแค่มาเตือนนะคะ
37:42ไพยสิกา มาขวาง
37:44พออีกเห็ดนี่
37:46ก็เห็ดพระสอยวัดแท่
37:48ร้ายได้หรักค้าใส่ตายแล้ว
37:50ก็สิขาววัดเบิด
37:52ก็เห็ดพระสอยวัดแท่
37:54ร้ายได้หรักค้าใส่ตายแล้ว
37:56ก็สิขาววัดเบิด
37:58ครูคำสิงไงค่?
38:02ฉันคิดว่าครูคำสิงคงไม่เห็นด้วย
38:06เขาก็เคยขัดขวางพวกคุณมาแล้วไม่ใช่ละคะ
38:12ก็เหมือนที่อาจารย์ของรู้
38:14ว่าครูคำสิงเขาไม่ใช่คนธรรมดา
38:16เธอลมรู้!
38:18ขอลองลูก
38:20ขอลองลูก
38:22อันนี้
38:24ขอลองลูก
38:26ขอลองลูก
38:46เป็นบวงหัก
38:48หวังหัก
38:50วัสนามสร้างหาร
38:54ดังทึกสาบไว้
38:56แต่พบสาดใด
38:58ให้เจ็บลายให้คลาดปรากกัน
39:01คุณพลาฝากฟ้า
39:04เพื่อนไว่ก่อน
39:05วอนสวรรย์ให้เห้านั้น
39:07พอกันใหม่
39:08และโดยลมหายใจ
39:10ที่มีก็ได้
39:12ก็แต่ให้เห้า
39:14ได้เห็นกัน
39:16ในสาดนี้
39:18ไว้พ่อกับแพ่ก็ดูดิ
39:20ขอบชิง
39:21มึงบ้าพี่ทางดินหรือดอก
39:23ออกเมื่อ
39:25ออกเมื่อ
39:26ออกเมื่อแม่
39:28ไปแล้วผม
39:33ออกเมื่อแม่
39:35ผีภาทาบสวรรย์
39:37สุดท้าน
39:38ใจสุดท้าน
39:39สัสวรรย์
39:40นี่สุดท้าน
39:42ที่อยู่เมื่อ
39:44ก็ är สุดท้าน
39:46ท่าน
40:00ยังสุดท้าน
Be the first to comment