- 6 weeks ago
ผาแดงนางไอ่ ตอนที่ 19 (EP.19) วันที่ 11 สิงหาคม 2568 ตอนใหม่ล่าสุด
Category
🎥
Short filmTranscript
00:01รายการต่อไปนี้ เป็นรายการทั่วไป
00:04สามารถรับชมได้ทุกวัย
00:13ออกกันตำอีกกะตี ใจอ่อนตอน
00:22อ่ะบังที
00:31พากิน
00:51พากิน
00:54ไม่พากกลับมาแล้วเหรอ
00:58ไม่พากิน
01:01ขอไม่ได้จักหลับมา
01:08อ่ะบังที
01:18คนไข้ปลอดภัยแล้วครับ แต่ร่างกายยังอ่อนเพรียอยู่เยอะ
01:21หมอให้น้ําเกือไปแล้ว อีกสักภาคคว้าน่าจะฝืนครับ
01:25ขอบคุณลองไหมครับ พวกหมอ
01:26กินดีครับ นั่นอย่าหมอขอตัวก่อนนะครับ
01:28มันเดี๋ยวมอขอตัวก่อนนะครับ
01:30ค่ะ
01:31ขอบคุณครับ
01:34ไม่เป็นไรเหรอนะแก
01:37คุณยัง
01:39เดี๋ยวพาเป้กลับไปที่บันผักนะ
01:41จะได้พักผ่อนกัน
01:43วันนี้เจอกันมานักแล้ว
01:44ครับ
01:45ครับ
01:47ไม่ต้องห่วงนะครับ
01:48เดี๋ยวคืนนี้ผมดูแลคุณไอ้
01:51ได้ค่ะ อย่างนั้นไปฝากไอ้ด้วยนะคะคุณก่อน
01:55ได้ครับ
01:56ไป
01:57ไป
02:07เอ่อ ก่อน
02:08ฉันว่าเดี๋ยวฉันจะไปหาอะไรกินตักหน่อยอ่ะ
02:11แกวอะไรป่ะ
02:12ไม่เป็นไร
02:13ยังไม่เห็วอ่ะ
02:14ไปเถอะ
02:15ขอบคุณนะ
02:16ขอบคุณ
02:31นองละ
02:46พี่มีมีมี
02:47นองละ
02:49นองละว่าเป็นอย่างเม็นบ้อ
02:51อ้ายตอดภายดีค่ะ
02:54พี่เป็นยังไงบ้าง
02:56เจ็บตรงไหนไหม
02:57นองละว่าต้องขึ้นอย่างไหนด้ะ
03:00ไปหาพอก็แม่ห้องกัน
03:05ค่ะ
03:07โฮ
03:23โฮ
03:25โฮ
03:34ไอ้ค่ำลุกแม่
03:37แม่นึกว่าสิบริพอหน่ารูกแล้ว
03:43- ไอ้คำลูกแน่ แม่นึกว่าสิบริพอหนาลูกแล้ว มีในใจหลายหลาย มีลูกปลอดภัย
03:58- อันนี้ยอมตายง่ายๆเหรอค่ะ อายรู้แล้วว่าทำไมอายต้องกลับมาที่หนองเหมือน
04:07- เพราะอายเป็นเจ้าหยิงอายคำ ลูกสาวเจ้าเมืองเอกชะทีตา
04:26- อายเป็นต้นเห็ง ที่ทำให้เมืองล่ม
04:37- พอ แอ พี่หนองชาวเมืองทุกคนต้องมาลมตาย เพราะอาย
04:51- อายสัญญานะครับ จะต้องปลดปล่อยดวงวิญญาณของทุกคนให้ได้
05:07- พอดีใจ ที่อย่างนี้คำสัญญาจากลูกสาวของพ่อ
05:13- ลูกได้เกิดสาดไม่แล้ว ลูกสิเริ่มสินทุกอย่างลูกเก็ดได้
05:21- แต่ลูกยังเสียงอันตาล้าย มาเพื่อชาวเมืองให้พลทุก
05:25- ไม่ได้เกิดแก้จะตายอยู่ในวัตตาสงสาร พอดีใจ แต่นชาวเมืองอีลิ
05:32- ไอ้ก็ต้องขอโทษนะครับ ถ้าวันนั้น ไอ้มีสได้อยากได้กระรอเผือตัวนั้น
05:53- พ่อกับแม้ก็คงไม่ตาย ทุกคนก็ไม่ต้องมาเจ็ดสตากกรรมแบบนี้
06:01- ว่าเป็นยังลูก ซีวิปน้องก็ต้องเป็นไปตามกรรม
06:07- อย่าเสียใจไปเลยรู ยังหน่อย เขาก็ยังมีบุญ เป็นกับมาพ่อกันไหม
06:17- ว่าเป็นยังดอกน้องล่า ให้สิไปหูล่า ว่ากระหอบดอนตัวนั้นอ่ะ เป็นพระยาพังคี่แปลงกายมาก
06:27- ความเป็นเอื่อยหูนะ เดี๋ยวกับคัดคำนองล้าไปแล้วล่ะ
06:33- แม้นบอก โกสิน
06:35- แม้นพระยะค่ะ ถ้าพวกเข้าหน่อยหู คงก็จับกองฮอกดอนตัวนั้น มาต้มสมแบบนี้ดอก
06:41- มันทางสิปปดปล่อยด่วงวิญญาณของเช่าเมืองใด กับคือพระยาพังคี่ต้องปล่อยว้างความโกสแคป
06:51- แล้วเป็นว่าจ่าตอน่าพระยาสุดท้นอัคลาด ว่าเอาโงสิกรรมให้ทุกคน
06:59- นักจากนั้น ให้น่าคินี่ซีตาร่า หูสราพแสงเศ้าเมือง ออมคำสราพ
07:10- ตอนนี้ ปกเข้ากำลังพอกกับชะตากกรรมอันแย่หลวง เหมือพระยาพังคี่ขอบง่ำจิตใจของคู่ค่ำสิงใดทั้งเบิน
07:20ตลอดเวลาที่ผ่านมา พยาพังคีนักขลาดกับพยายามที่สิดีเกิดเป็นค้น
07:26เพื่อขอบค้องนองละ
07:28ตอนนี้เพื่อนกับเกิดเป็นค้นแล้ว
07:32คันมันเพื่อนหูเรืองความจริงทั้งเบิด
07:36ความสิคืดกับเข้าจำไหน
07:39ฉันไม่รู้นะครับ
07:53ว่าหวนทางข้างหน้ามันจะยากเย็นแค่ไหน
07:56แต่อายจะไม่ยอมแพงไงไง
07:59ตัวอายเองคนเดียว
08:04จะทำไม่ได้
08:06เรามาช่วยกันนะคะ
08:09ได้สิลูก
08:11พวกเข้าผมยังไม่ลูกสู่พูดเดียวหรอก
08:24ไหน
08:27ได้ยินผมไหม
08:29การวิตนะ
08:33ลูกกลับไปก่อนเธอลูก
08:36ลูกมากโดนแล้ว
08:38เดี๋ยวพันสิเป็นห่วง
08:41น่ะ
08:45ได้
08:47น่ะ
09:01การวิตเธอลูก
09:16ฉันไม่เป็นไร
09:20ต่อไปนี้
09:22คุณไม่ต้องขัวนะ
09:26ผมจะอยู่ข้างคุณ
09:34ขอบคุณ
09:46แต่ก็ขาดสวยกันทุกพบ
09:50ได้แค่หาก
09:52ได้แค่โครบ
09:54แต่ก็โจบ
09:56ด้วยการจากล้า
09:58ถ้าเป็น
10:00คือสายแน่
10:02หรือว่ามัน
10:04ย้อนรุ่มปัง
10:12ไม่เป็นไร
10:16นี่คุณมาได้ไงเหรอครับ
10:20คอยไม่เยียมนองหละ
10:24คุณไอราดาจ้ะ
10:26โอ้
10:28คุณไอราดาปลอดภัยครับ
10:30ไอ้ก่อนมันเข้าอยู่
10:32แล้ว...
10:34เด่วละ
10:36เป็นชั้งไหน
10:38ปลอดภัยหรอ
10:40ไม่เป็นไรครับ
10:46ดีแล้วล่ะจ๊ะ
10:48คอยกลับก่อนเถอะ
10:50เดี๋ยว...
10:52เดี๋ยวก่อน
10:54เดี๋ยวผมไม่ส่ง
10:56อ่ะ...
10:58พ่อเป็นยังนอกจาก
11:00คอยกลับเองได้
11:02ให้ผมไม่ส่งทันครับ
11:04ผมอยากน้องจากคุณมากคน
11:06forest Segunda
11:08แหละ
11:09แค่ผมไม่ส่งทันครับ
11:10ผมอยากน้องจากคุณมากคน
11:16ผมอยากไปเจ Janos
11:18พ่อแม่คุณด้วย
11:20เจ้า เจ้าอยากสิบไปหาพ่อแม่คอยเหตุอย่าง
11:32ไม่อยากไปบอกให้ท่านรับรู้ว่าผมจะขอคบนุ่งสองท่าน
11:37ได้ไหมคะ
11:50แต่คอยว่า...คอยว่า...มัน...
12:01มันนิลิง
12:03ผมรู้ไหมว่าตั้งแต่ครั้งแรกที่เราเจอกัน
12:08ผมรู้สึกสดุนตา
12:13รู้สึกคุณเคยกับคุณมากๆ
12:17และว่า อยากจะรู้จัก อยากจะเห็นหน้าคนแพท์ทุกวันเลย
12:33ผมรู้นะครับ พวกเธอ เราอาจจะรู้จักกับไม่มาก
12:40แต่จากที่ผมดูสายตาว่าคุณแล้ว พบวันใจเลยนะครับ เราใจเราสองกันกัน
12:55ผมรักคุณแล้ว
13:10คอยดีใจหลาย
13:26แต่ว่า
13:30คอย
13:33ผมไม่อยากให้เห้าต้องเสียใจให้ใจหลายกว่านี้
13:40มันหอดมือที่เข้าต้องจากกัน
13:45จากกัน
13:48และ แล้วเราจะจากกันไปไหนแล้ว ไม่มีเรื่อง
13:59คือว่า คุณหมวดคะ
14:06สักนี้นะครับ
14:10ครับผม
14:14นี่เอกสารที่ต้องแย่ให้ยาตคุณไอรดาเซ็นเพิ่มค่ะ
14:17ได้ครับ เดี๋ยวฝากไว้ที่ผมก็ได้
14:19เดี๋ยวผมเอาไปให้นะครับ
14:20ขอบคุณมากค่ะ
14:22ขอบคุณมากค่ะ
14:24แล้วท่าน
14:28ถัง101
14:41เยี่ยม อีกล้า
15:11ขอบใจเจ้ามากภาคิง ที่ดูแลค่ะ
15:23ถ้าดูแลท่านมาตั้งเด็ดเอง
15:25ค่ารอคอยวันให้ท่านจะกลับมาทุกลมหายใจ
15:33ค่าต้องกลับมาอยู่แล้ว ภาคิง
15:37ตอนนี้ค่าคือพังคี คําสินก็เป็นแค่ร่างของค่า
15:48และต่อไปนี้ ค่าจะทำทุกอย่าง เพื่อให้คํากลองกับมาเป็นของค่าฉันเดิน
15:57แต่ถ้ายังมีควากน้ำที่สำคัญ คือเจ้าชายพาแดง
16:03ไม่ว่ามันจะเกิดเป็นใครก็ตัง ค่าก็จะไม่ยอมแพ้
16:17ชาตินี้ ไอ้ระดากก็จะต้องเป็นของค่า
16:21ต้องค่า
16:30กลับไปได้แล้ว ภาคิง
16:33คําสิง
16:50คําสิง
16:55คําสิงไปใส่มาหลุก
16:58พ่อกับแม่เป็นห่วง
17:02ผมไปอยู่ในทํา ตายประดาษ
17:08ตรงนั้นไม่มีใครรบกวน
17:12เจ็บมองไหนโบรูก คําสิงเป็นยังโบร
17:17ผมสบายดี
17:20พ่อกับแม่ไม่ต้องเป็นห่วง
17:25ในอดิตชาติ
17:29ผมเคยเกิดเป็นพยานากจริงๆ
17:32อย่างพี่ลงเขาเรียมเคยบอก
17:36แต่ชาตินี้
17:38ผมได้เกิดมาเป็นคนแล้ว
17:41ผมจะไม่มีวันกลับไปเป็นพยานากอีกเด็ดก่อน
17:47คําสิง
17:53ตั้งแม่เดอร์กำสิง
17:58เมื่อกว่าบกราชิบแปลแปลนยำ
18:01กำสิงกับบัลลูกของพ่อกับแม่
18:06แม่กำสิงเท่ากับชีวิตกองแม่
18:09อย่างในกำสิงเป็นคนมี
18:11มีความสูกแค่นี่แม่กับพ่อใจแล้ว
18:14แม่หักวักหลาด้วยลูก
18:22แม่แล้วลูก บอกว่าลูกสิเป็นนี้ยังกระตามสั่ง
18:27แต่นี่สิ่งเดียวที่พ่ออยากสิขอ
18:36อย่าเห็นบาท อย่าลูก
18:37อย่าลูก
18:41พ่อมาจากเห็นคนตายในมูบาทแล้ว
18:45ถึงรักด้วยหาที่ตายกันเท่น
18:49พวกมันไปขโมยพระหาในวัน
18:51และเอาไปขาย
18:55ที่พังกี้ต้องข้าพวกมัน
18:59มันก็สมควันแล้ว
19:00พวกมันแล้ว
19:04ข้ามสิง
19:06ข้ามสิง
19:07ข้ามสิง
19:08ผมกันคุณเก่าเลย
19:09เว่าก็วนวน
19:10ตายแข็งแข็ง
19:14ข้ามเวา
19:15ข้ามจ้า
19:16กับเป Bush
19:19อย่าภูami
19:20ข้ามสิง
19:22ผมกันคุณเก่าเลย
19:24เว잖아요
19:25เว่าก็วนวน
19:26ตายแข็งๆ
19:28ข้ามเวา
19:29ข้ามจ้า
19:30ก็เปลี่ยนไป
19:31เป็นคนละคนเลย
19:32แอ้ย
19:33อย่าพึ่งคิดหลายแล้วบ่ ROBERT
19:35ใจยิงๆ
19:36คย Engagement
19:38aaaa
19:39ข้ามสิง
19:40หBrวดเล่นมาตั้งแต่น่อย
19:41Thom- Ma
19:44มาที่ส่วนขัดเขาจินใจให้เขาเป็นคนดี
19:47เพราะว่าเขาจะเป็นเอง
19:50เขาก็ต้องเป็นคนดี
19:52อ่ายเสื้อ
19:55แต่ถามือนึง
19:57มีคนเนียจในลูกเขา
19:59กลายเป็นประยะนา
20:01บวงอัญญาณ
20:02อย่าลูกไปหาคาคนอีกลาย
20:05เต้าเสียจังไงดี
20:14อื้อ อื้อ อื้อ อื้อ อื้อ อื้อ
20:29น่ารักจับ
20:30หื้อ
20:35ผมบอกว่า
20:37คุณน่ะ น่ารักจัง
20:41อะไรของคุณเนี่ย
20:42ผมพูดจริงๆ
20:44ผมตั้งใจว่าต่อจากนี้
20:46ถ้าผมคิดหรือผมรู้สึกอะไร
20:49ผมก็จะบอกกับคุณตรงๆ
20:53เพราะว่าในวันข้างหน้านี้
20:55เรายังต้องทำพลักฤษตรรมคันบ้วนกัน
20:59เราจะต้องช่วยปฎ์ปปล่อยวิญญาณüchtาวเมืองชัทิตา
21:02ให้เป็นอิสระให้ได้
21:05ถายิงตอนนั้น
21:06ผมก็ไม่รู้ว่าร nehmean จะเกิดอะไรขึ้นบ้าง
21:09แต่ไม่ว่ารึมจะเกิดขึ้น
21:14คนนี้พูดเป็นชุดเลยนะ
21:18ไม่ปล่อยฉันพูดเลย
21:22คุณ...จะพูดอะไรกับก่อน?
21:25เฮ้...
21:27ฉันอยากจะบอกคุณว่า...
21:31ฉัน...
21:34อยากให้คุณ...
21:37ช่วยพาไปหาลมพ่อเรียมไหมสิ
21:40อ่ะ
21:41ฉันอยากไปเจอท่านนะ อยากไปเย็มทัน
21:43โอ้โห คุณ
21:47ผมว่าคิดว่าคุณจะพูดอะไรตั้งสึงสิ
21:50ไปเถอะ
21:57ตามมาครับ
22:05ฉันครับ
22:07คุณค่ะ
22:13นั่นที่สุด
22:15เจ้ากับกลับมา
22:27ในทีสุด เจ้าก็กลับมา พยาบังคีก
22:34ผมต้องกลับมาอยู่แล้ว
22:37เอาความต้องการเดียวของผม
22:42คือการได้เกิดเป็นมนุษย์
22:46ได้ได้ครองคู่กับคนที่ผมรัก
22:50ถึงเจ้าสิรดให้กลับมาเป็นคนแล้ว
22:53แต่ความหักมันเป็นเรื่องของหัวใจ
22:57เจ้าหญิงไอคําก็เคยเสียใจ
23:00ที่พูดว่าเจ้าเพราะมันมนุษย์
23:02น้างยิงได้ตั้งอธิธานจิต
23:05สิว่าขอเกิดมาหวมศาสตร์กับเจ้า
23:23และโรงพ่อน่ะ
23:26โรงพ่อเองไม่ใช่เหรอ
23:29ที่เป็นคนไปเปล่าประกาศ
23:31ให้เฉาเมืองรับรู้ว่า
23:33กระห้อกด่อนพือการหลีบ้านการหลีเมือง
23:37จนสุดท้ายพระยาศีเชิงเชิญก็ต้องให้ไหนพลานไปตามล่า
23:41เพื่อเอาตัวไปทางวิธีสะดอกครอบ
23:44ทายเราเป็นยังไง
23:47กระห้อกด่อนก็ต้องถูกยิงตาย
23:53กำมันได้ริคิดไว้แล้ว
23:56โมมีภัยร่วงรู้อนาคตแบบนี้
23:59ถ้าหู้อนาคตรวงพ่อกับคงสีพอร์ทําน้ายไปจังสั้น
24:04รวงพ่อกระเด็กจับน้ามสามตาตามวิชาโหน
24:08เจ้าก็คือกัน
24:10พระญาตสุดโทนนาคลาท
24:13พอของเจ้าก็ได้เตือนไว้แล้ว
24:15ว่าเจ้ากระหลังมีของ
24:16แต่เจ้ากันยังแเปลงกาย
24:18เป็นกล้องหอบด้อนขึ้นไปหาเจ้วยิงไอ้คำ
24:21มันมีภัยหู้อนาคตเหรอ
24:24เพราะพุทธเจ้าเป็นยังบอกว่า
24:27ม clueมีกลำเป็นของตัวเอง
24:32ถึงเงิบไง
24:35ผมก็จะไม่มีวันยอมกละกับเป็นพยัญนาคเอง
24:40ยังไงผมก็ต้องได้ครองคู่กับเจ้าหิงไอคำ
24:44ผมไม่มีวันยอมเสียนามไปเองแน่ ๆ
24:48พังที่
24:50ปล่อยวางกะเรื่องร้าวในอดีตสะถอ
24:53ทุกคนที่เกี่ยวของกันในอดีต
24:55ต้างกับมีชีวิตใหม่กันเหมือนแล้ว
24:58ยาส่างเว้นส่างกรรมใหม่อีกเลย
25:01หละวางความโกดแค่นในอดีตสะถอ
25:05หละวาง
25:10ลุ่มพ่อ ลุ่มพ่อจะให้ผมรักวาง
25:19เพื่อให้เจ้าหยิงไปคำกับไปรักกับเจ้าชายพาแดง
25:24จะดันเหรอ
25:26ผมไม่ยอม
25:40กูคำสิ่ง
25:47นั่นไม่ใช่ของผมสิ่ง
25:59ผมไม่ใจแม่งเนี่ย
26:09ที่รู้ว่าคุณไม่เป็นอะไร
26:12เก่งขึ้นเนี่ย
26:23ที่ไม่ปล่อยให้อีกราดาตายไปต่อหน้าต่อต่อ
26:27มันให้อดิตชาติ
26:31แต่...
26:33เมื่อว่าจะชาติไหน
26:36เจ้าก็ไม่ได้มีสิ่งนี้ตัวมันก็ยิงคนนี้
26:43ขอแดง
26:45เรียบผมว่ากราวิทย์ดีกว่าครับ
26:48เรื่องวันผ่านมาเป็นพันปีแล้ว
26:51ผมไม่ยืดติตแต่ว่าดีเนี่ย
26:57แต่ผมจะบอกอะไรคุณให้นะ
26:59คุณอัลดาเขาไม่ได้เป็นของของใคร
27:02แล้วถ้ามีใครมาร่วงเกินเขา
27:06ผมไม่ยอมแน่
27:08อย่างนั้นหรอ
27:10อย่างนั้นหรอ
27:12อย่างนี้
27:14อย่ามีเรื่องกันเลย
27:16อัตมาขอเถอะ
27:28ทั้งนี้
27:30ดูว่าเหตุแก่นของพ่อ
27:32แล้วรองสอนของต้องได้เจอกันอีกแน่
27:35แล้วรองสอนของต้องได้เจอกันอีกแน่
27:51ไว้ผมไปหานะ
28:05นี่
28:23ที่จริงแล้ว
28:25คำสิงเป็นคนหนาศษศทร์
28:27บวดเรียนมาแต่ในน้อน
28:29เพื่อวังว่าที่ให้ทําคัดเก่าชิตใจ
28:33ใจ แต่กระพบนวิบากกรรมเก้า
28:37วิบากกรรมที่เกือจากความหัก
28:43แต่เรื่องมันผ่านมาเป็นพันกว่าปีแล้วนะครับ
28:46ถ้าเขายังไม่ปล่อยวาง
28:48คนที่น่าเป็นหัวมที่สุดก็คือ
28:52คุณอะไรราดานะครับ
28:55แต่ถูกสิ่งทุนย่างมันอยู่ที่ใจของเจ้า
28:59อืม
29:02หนูไม่ได้คิดเรื่องนั้นเลย sensor
29:05หนูมานี่ถ้าปล่อยวิญญาณเชิ้ม plank
29:08ถ้าไปเพื่ออ certains сним. และหนูจะทำให้ได้
29:13พยาสีเชื่อจครงสีดีใจ
29:16เทริงยินคWEอของเจ้า
29:19คุณก่อน
29:22ทุคน Living code
29:24ข้าร่วม กลับบัต
29:29ถ้าเกิดอะไรชุบเชินเนี่ย หมอจะช่วยได้
29:35รวงพ่องอุโตดี ว่ารวงพ่อมีเวลาอยู่กว่าโดน
29:42แล้วรวงพ่อมีเรื่องสำคัญในต้องเห็ด พ่ารวงพ่อกลับบัตร
29:49พ่อคอยเดินนะครับ ตรงพ่อ เอ้ย บบเป็นยาง ยังไหวอยู่
30:04ตรงพ่อ เดี๋ยวผมซอยครับ พ่อคอยยางเนี่ย ตรงพ่อคอยครับ
30:14พูดก่อยกับพูดอายประตรงเป็นห่วงนะครับ
30:16เดี๋ยวคื้นนี่ผมสิทพถังนอนเป็นห่วงพ่อไห้
30:18ถ้าเกิดว่ามีเย้นก็ฉิดได้ซอยเรือกัน dein
30:21ขอใจมากคุณikum
30:23กระสั่ิท่านเดี๋ยวผมไปแตงมวลนอนก็ด้วย integral even
30:30ของพ่อค่ะ
30:33ที่บอกว่ามีเรื่องสำคัญต้องทำ
30:35พอจะบอกได้นะคะ เพริ brainstorm Mask
30:43เมืองเอกแค่ที่ตานั้นล่ะ
30:45หลังที่พวกเจ้าไปหูเรื่องทั้งเมิดแล้ว
30:49จากนี้ไป เข้าสิมีเวลาหญิงบทถึงสองเดือนได้
30:55สิหอด
30:57วันเพิ่น สิบหาคำเดือนสิบเบ็ด
31:02มือที่เมืองเอกแค่ที่ตา
31:05ล่มสลายกับสิเวียนมาบัญจม
31:09เม้ายังมีโอกาสสิถอนคำสาบใด
31:15แล้วครูคำสิงตอนนี้ยังจะถอนคำสาบได้อยู่ไหมคะ
31:24คำสิงทะพกายลัง
31:28เป็นพั่งที่นาขลาด
31:31คำสิงกับสิหาทางถอนคำสาบใด
31:35แต่ตอนเนี่ยคำสิงถือขอบนำ
31:38ด้วยดวงจิตของพระยาพังคี่ไปแล้ว
31:41ดวงจิตที่เต็มไปด้วยความหัก ความแคน ความพระยาบาท
31:46ให้ไทยเขาบบไว้ว่าง
31:49พระยาพังคี่ คงสิบพยอมอาโหสิกกรรมให้เช่าเมือง
31:54ความพอครับ เรายังมีความหักใช่ไหมครับ
32:00คนที่สาบก็คือสีตลา เนี่ยพังคี่
32:05ด้วยพลังของค่า หน้าคินีสีตลา
32:10ค่าขอสาบแช่งพวกมันทุกกูทุกหน้า
32:14ที่ได้กินเนื้อพังคี่นะครับ
32:17แล้วค่ะท่าน ให้คลองวิญญาณอยู่ในเมืองนี้
32:26เพื่อนกับที่ต้องเห็ดทุกวิธีทาง
32:28เพื่อให้ค่ำสิงแปลงหลัง
32:31เป็นพังคี่นาคลาด
32:33เพื่อสิได้ไปอยู่เมืองบาดาษน้ำเพิญ
32:37หวดมือนั้น
32:40ค่ำสิงที่เป็นมนุษย์กับสิต้องตาย
32:45ทาย
32:48แล้วการถอนข้ามสามก็สิเกิดขึ้นเมื่อใด
33:09นี่ไม่คิดเลยนะครับ
33:11ว่าสถานการณ์มันจะพริกได้ขนาดนี้
33:14คู่คำสิงทุกครอบงำจะพยายามบางคี
33:17ทำให้การแก้คำสรับของเรา ยากขึ้นไป
33:20แต่
33:28ฉันก็ยังเชื่อนะคะ
33:30ก็คู่คำสิงเป็นคนดี
33:32เพราะ
33:34เขาอยู่กับทํามามาทั้งแต่เด็ก
33:36ฉันเชื่อว่าส่วนลึกในติดใจเขา
33:42ก็คงต้องการปลดปล่อยวิญญาณชาวเมือง
33:45ให้เป็นอิสระเหมือนกัน
33:47ก็จริงครับ
33:49แต่ก็น่าเสียดายนะ
33:50ที่คู่คำสิงไม่ใช่คนเดิมอีกแล้ว
33:56ถ้าอย่างนั้น
33:58เราก็ต้องหาทาง
34:00ช่วยให้คู่คำสิงกลับมาให้ได้ค่ะ
34:02ครับ
34:04พระยาศีเชียงเชิญ
34:34ค่ารู้ว่าดวงวิญญาณของเจ้า
34:36ยังวนเวียนอยู่แถวนี้
34:38เรามีเรื่องต้องคุยกัน
34:40ค่าพยาพังคีกลับมาแล้ว
34:46เจ้าไม่ต้องกลัว酷
34:49ข้ามาดี
34:56หนึกไว้แล้ววั expanded from มาหรือพัญญาพังคี
35:01พเมื่อพันปีที่พลาร่มา
35:04เจ้าและชาวเมืองเอกช Dracula
35:07ยังคงเป็นวิญญาณเฝ้านองหาร
35:10โดยภาภาพพวกเจ้า
35:13ต้องอยู่ชดใช้กำ
35:15ที่ทำกับพยาพังขีหน้าขราษ
35:18พวกเจ้า
35:19ทำกับพยาพังขีหน้าขราษ
35:21ยังโฮติเฮ้ยมละเกิน
35:24readiness แล farkล่วมีyingไotto coke
35:24เกือภาพยsidedขาของหากดรนตัวนั่น
35:27แล้วมี����ภาห์ห่วาของหาขาของas ₩-än
35:30พยายามสุดโทษนักรัษฐ
35:33แต่พวกเจ้าก็ใจดำ
35:37กระรอกตัวน้อยๆ
35:39ไม่มีพิศสงค์อะไร
35:41พวกเจ้าก็ลายล่าอย่างโหดเฮี่ยม
35:45ยิงตัดเข้าคั่วหัวใจ
35:49จดกระรอกต้องตาย
35:52ไม่นำซ้ำ
35:54เจ้ายังให้หน่อยพลาดเอาเนื้อไปแจกจ่ายให้เชาเมืองกิน
35:58มันก็สมควรแล้วที่พวกเจ้าจะต้องถูกลงโทษ
36:09แตะพวก เขาก็สดใส่ชีวิตให้กับพยายามคิằ Eigยางศาสมกบควมพิตซ์แล้ว
36:13บันนี่ท่านที่เกิดวันเป็นคนตามควมปารถนา่าทุก Sixte
36:14โ mal rae
36:16ปกดแล้วมันยานของพวก เขา
36:19ให้เพื่อกึกเกิดไม่ตามอุนตามกรรมของแตลคลเย bargain
36:22เพราะมันง่ายไป
36:25ข้าจะไม่เอาโหสิกรรมให้กับพวกเจ้า
36:32จนกว่า
36:36ข้าจะได้อายคำหรืออายระดา
36:43กลับมาเป็นคนรักของข้าดังเดิม
36:47ยาเป็นยุ่งกับอายระดา
36:52เจ้านั่นแหละที่ไม่มีสิกมายุ่งกับเรื่องนี้
36:56พยาสีเชิญเชิญ
36:58คำกองเป็นคู่รักของข้าก่อนที่จะเกิดว่าเป็นอายคำ
37:05ข้าจะไม่มีวันยกนางให้ข้าดหรืออายระดา
37:13ต้องเป็นของข้าเพียงผู้เดียวเท่านั้น
37:22ต้องเป็นบวงหักหวงหา
37:37วาสนามสร้างฐาน
37:41ดังถึกสาบไว้
37:43แต่พบสาดใด
37:45ให้เจ็บลายให้พลาดพระกัน
37:48คุณพลาฝากฟ้าเพื่อนไว้ก่อน
37:52ว่อนสวรรย์ให้เห้านั้นพอกันใหม่
37:55และโดยลมหายใจที่ไม่ก็ได้
37:59ก็แต่ให้เห้าได้เห็นกันในสตาร์
38:04สิ่งเดียวที่ฉันต้องการ
38:07คือดวงแก้มันนักคราษ
38:09คุณคือคำก่อง
38:13คุณจำได้ไหม
38:15จำได้ไหม
38:16โอกาสถิบปกข้าวสิทย์ได้ไปเกิดไหม
38:18มันอาจสิเป็นไปเบ้าใดแล้วมันบนยะพอ
38:20ขอว่าตังมีคนๆหนึ่ง
38:21คิดกันต้องหาวิธีทอังคำสาบไปเข้า
38:23หากสิลุษผลคำสาบใด
38:25คำสาบใด
38:27ต้อง
38:28ยังถายุเดอ
38:31บ้าวาสิเป็นสาดใด
38:36สาดนี้สิขอสบใส่เวนกำตการกำ
38:42สิทธาจนว่า
38:45ฝ้าเพิ่นเห็นใจเปิดป้องให้สองเหา
38:50พบหน้าได้พบพอเจ้า
38:53ตัวว่าพบหลั่ง
38:57yep
39:00ก็ถบตการกำตัว
39:02พบทุกอย่าง
39:11ก็ต้องกันต้องการคุม
39:13ก็ต้องการคุมทุกอย่าง
39:15มาดี้พบพ Deutsสุมท่า
39:17ภัพทุกอย่าง
39:19ประเธ้าคุมทุกอย่าง
Recommended
40:12
|
Up next
40:41
39:03
40:21
40:11
40:22
38:41
40:03
39:03
42:50
39:43
40:01
38:42
38:01
37:59
42:50
38:56
39:07
Be the first to comment