Te reklamy sprzętu aż CHCIAŁO SIĘ OGLĄDAĆ

tvtech

Reklamy nie zawsze muszą kojarzyć się z nudną przerwą pomiędzy  ulubionymi filmami czy programami. Czasem ich twórcom udaje się bowiem stworzyć coś tak niesamowitego, że można zapomnieć co się w ogóle oglądało. Zapraszamy na najlepsze i najbardziej kreatywne spoty tech!  Znajdź nas na: IG Kacpra: https://www.instagram.com/kacper_lipa_lipski/ X Kacpra: https://twitter.com/KacperLipski_TT IG Czuka: https://www.instagram.com/czuk91/ X Czuka: https://twitter.com/czuk911

Transcript

00:00Nie od dziś wiadomo, że dobra reklama jest prawdziwym motorem napędowym sprzedaży,

00:04o czym doskonale wiedzą zarówno wielcy producenci popularnych sprzętów,

00:08jak i dopiero ci raczkujący deweloperzy próbujący zrobić wszystko, aby zaistnieć na rynku.

00:13Granica pomiędzy kreatywną i pobudzającą do zakupu kampanią marketingową,

00:17a nieudanym flopem, który od niego tylko odstrasza, jest niebezpiecznie cienka.

00:21Posłuchać o tym mogliście zresztą już jakiś czas temu,

00:24kiedy na łamach TV Tech Kacper opowiedział wam o najgorszych techowych reklamach w branży.

00:29Dzisiaj postaramy się jednak całkowicie odwrócić tamtą narrację

00:32i zamiast na promocji złej, skandalicznej, tudzież po prostu żenującej,

00:36skupimy się na propozycjach zabawnych, interesujących oraz kreatywnych.

00:41Usiądźcie zatem wygodnie, ponieważ przed wami najlepsze reklamy i kampanie marketingowe tech,

00:47które aż chce się oglądać.

00:49Materiał Apple wyemitowany podczas rozgrywek Super Bowl w 1984 roku

01:03to jeden z najbardziej ikonicznych i przełomowych spotów historii.

01:07Scena wyreżyserowana przez znanego z takich przebojów jak obcy i Blade Runner Ridleya Scotta

01:12nawiązywała do dystopijnej powieści 1984 Orwella,

01:16promując najnowszy komputer Macintosh,

01:18który wedle obietnic miał stanowić nadchodzącą rewolucję na rynku technologii osobistych.

01:24Reklama przedstawiała młodą kobietę,

01:26ubraną zaledwie w podkoszuleki shorty,

01:28która wyposażona w wielki młot przebiegała przez tłum

01:30podobnie ubranych i zachowujących się ludzi,

01:33ciskając nim w ekran przemawiającego do wszystkich wielkiego brata.

01:37Miał to na celu pokazać,

01:38że wbrew książkowej wizji brytyjskiego literaty,

01:41nadchodząca technologia zamiast powszechnego ucisku i kontroli

01:44wprowadzi do naszego życia coś zupełnie odwrotnego,

01:48a więc swobodę i wolność wyrażania samego siebie.

01:51Warto również dodać,

01:52że materiał Apple pod względem technicznym

01:53był nie tylko prawdziwą ucztą dla oka,

01:56ale i niezwykle kreatywnym przypadkiem promocji

01:59bez pokazywania jakiegokolwiek sprzętu.

02:01Zamiast pustych sloganów i obietnic

02:03wypowiadanych przez ładne prezenterki

02:05i przystojnych panów w garniturach,

02:07otrzymaliśmy zatem przekaz,

02:09wedle którego Macintosh miał stać się prywatnym narzędziem

02:12do realizacji własnych przedsięwzięć.

02:14Jakby nie patrzeć,

02:15ujęcie kampanii w taki sposób

02:17było niezwykle odważnym ruchem,

02:19zwłaszcza, że spot wyemitowano tylko raz.

02:22Wystarczyło to jednak nie tylko do tego,

02:23aby Apple skutecznie przekazało

02:25swoją wolnościową wizję technologii,

02:27odnosząc zarazem sukces sprzedażowy,

02:29ale i ustanowienia zupełnie nowych standardów

02:31dla reklam Super Bowl,

02:33które stały się wydarzeniem samym w sobie.

02:35Kolejnym mocnym uderzeniem ze strony

02:37nadgryzionego jabłka był minimalistyczny

02:39spot Think Different z 1997 roku.

02:43W momencie jego premiery

02:44przedsiębiorstwo znajdowało się

02:45w trudnej sytuacji finansowej,

02:47stanowczo potrzebując odświeżenia wizerunku.

02:50Z pomocą przyszła prosta,

02:51aczkolwiek inspirująca reklama,

02:53która przedstawiała portrety znanych innowatorów,

02:55takich jak Albert Einstein,

02:57Mahatma Gandhi czy Pablo Picasso,

02:59podkreślając przez to wartość

03:01kreatywnego myślenia oraz przełamywania

03:03kolejnych barier.

03:04Promowane hasło stało się zresztą

03:05prawdziwym manifestem firmy

03:07związanym z jej filozofią

03:09tworzenia produktów dla osób,

03:10które nie boją się marzyć

03:11i myśleć inaczej.

03:13Premiera systemu Windows 9.5

03:22to jedno z największych wydarzeń

03:23technologicznych lat 90.

03:25Microsoft zainwestował ogromne środki

03:28w rozpoznawalność swojego produktu,

03:29a jednym z najważniejszych elementów kampanii

03:32był materiał wykorzystujący piosenkę

03:34Start Me Up zespołu The Rolling Stones.

03:37Przedsięwzięcie to miało na celu

03:38nie tylko zaprezentowanie nowego systemu operacyjnego,

03:41ale i uczynić go symbolem masowej rewolucji cyfrowej.

03:44Pomagała w tym oczywiście rewelacyjna,

03:46wpadająca w ucho muzyka

03:48oraz dynamiczne ujęcia,

03:49poprzez które przedstawiono

03:51najważniejsze funkcje systemu,

03:52takie jak, co może wydawać się dziś śmieszne,

03:55przycisk Start.

03:56Działania amerykańskiego dewelopera

03:57uzyskały zresztą pożądany skutek,

03:59ponieważ reklama odniosła spektakularny sukces,

04:02sprzedając aż 7 milionów kopii Windowsa

04:05w zaledwie 5 tygodni od jego premiery.

04:074 lata wcześniej Intel postanowił zaś

04:09zmienić podejście konsumentów

04:11do technologii procesorów,

04:12wprowadzając do przestrzeni publicznej

04:14charakterystyczne hasło Intel Inside.

04:17Choć ciężko w to uwierzyć,

04:18wcześniej mało kto zwracał uwagę

04:20na dobór konkretnego układu CPU

04:22przy budowaniu bądź też kupnie komputera,

04:25natomiast po emisji bloku reklamowego Intela

04:27świadomość masowego odbiorcy w tym zakresie

04:30znacznie się powiększyła.

04:31Intel, komputer inside.

04:34Aby zapewnić odpowiednią rozpoznawalność

04:37danego produktu stosuje się różnego rodzaju

04:39techniki i motywy.

04:41Jedną z najbardziej popularnych praktyk

04:43jest oczywiście wywołanie uśmiechu,

04:45o czym nie zapomniano przy premierze Xperi Play.

04:48Hybryda telefonu i konsoli do gier w jednym

04:50już sama w sobie brzmi na tyle interesująco,

04:53żeby przyciągnąć do siebie rzesze potencjalnych klientów,

04:55jednak Sony Rix nie poprzestał wyłącznie

04:58na innowacyjnym pomyśle,

04:59dorzucając od siebie niezwykle kreatywną

05:02kampanię marketingową. Tym razem nie mieliśmy do czynienia

05:05z jedną reklamą, a całym blokiem śmiesznych filmików,

05:08w ramach których z pozoru nudna i zwyczajna pracownica biurowa

05:11zachwalała wygląd oraz funkcjonalności najnowszego modelu.

05:15Podczas oglądania przygotowanych materiałów

05:17wystarczyła jednak chwila, aby zorientować się,

05:20że nie mieliśmy do czynienia z tradycyjną formułą

05:22zarezerwowaną do prezentacji sprzętu.

05:24Kobieta, która tego dokonywała, miała bowiem ewidentne problemy

05:28z niestabilnością emocjonalną i kontrolowaniem własnych emocji,

05:31nie szczędząc przy tym agresywnych zachowań

05:33oraz słów uznawanych powszechnie za niecenzuralne.

05:36Postać ta powstała na skutek nawiązania wyjątkowej współpracy

05:40z amerykańską aktorką i komikiem Kristen Schall,

05:42która znana jest z wielu fantastycznych ról drugoplanowych

05:45oraz podkładania głosu w serialach animowanych.

05:48Kampania wyróżniała się na tle konkurencji

05:50dzięki swojemu humorystycznemu podejściu

05:52oraz wychodzącym poza standardowe schematy pomysłom,

05:55co pozwoliło zwiększyć rozpoznawalność samej marki,

05:58jaki pokazało, że Sony Ericsson potrafi łączyć

06:01obecność najnowszych technologii

06:03wraz z lekkim i zabawnym podejściem do konsumenta.

06:07Jeśli jesteś jak ja, to masz oczy.

06:09Nie był to jednak pomysł zupełnie nowy i świeży,

06:12ponieważ znane twarze w kontekście promocji

06:15stosowano już znacznie wcześniej,

06:17na przykład przy okazji, a jakże, nowego Maca.

06:20Znowu więc wracamy do Apple

06:22i choć nie jestem przesadnym fanem sprzętu tej firmy,

06:25doceniam pokładane starania,

06:26aby oferowane przez nią produkty

06:28dotarły do możliwie jak największego grona odbiorców.

06:31Spoty telewizyjne pod zbiorczą nazwą Geta Mac

06:34robiły wszak prawdziwą furorę w latach 2006-2009,

06:39gdzie w samych Stanach Zjednoczonych

06:40wyemitowano aż 66 odcinków z tej serii.

06:43Pomysł na realizację był niezwykle prosty.

06:46W większości przypadków na białym tle

06:48przekomarzało się ze sobą dwóch facetów.

06:50Młodszy i wyluzowany Justin Long

06:52personifikował Macintosha,

06:54a nieco sztywny, fajtłapowaty

06:56i pełen problemów John Hodgman

06:57wcielał się w przestarzałego peceta.

07:00Obaj panowie zaś w lekki i humorystyczny sposób

07:02przedstawiali różnicę pomiędzy komputerami.

07:05Oczywiście w ramach każdej scenki

07:07w lepszym świetle przedstawiany był Mac,

07:09natomiast cała akcja była częścią szerszej strategii,

07:12która zgodnie z wolą Steve'a Jobsa

07:14miała na celu zwiększenie udziału

07:16przedsiębiorstwa na rynku komputerów osobistych,

07:18który na tamten moment wynosił zaledwie 4%.

07:21W kolejnych materiałach

07:22nie szczędzono zatem licznych nawiązań

07:24do kultury popularnej, jak i stereotypów

07:26związanych z użytkowaniem obu platform.

07:29Nierzadko podejmowano też tematy

07:30związane z bezpieczeństwem, łatwością obsługi,

07:33kwestiami zgodności i kompatybilności urządzeń

07:36oraz samego designu i estetyki.

07:38Za każdym razem robiono to jednak

07:40w prosty i zabawny sposób,

07:42unikając przy tym nadmiernej krytyki konkurenta.

07:44Apple wciąż jednak stawiało na to,

07:46że Mac jest po prostu lepszy,

07:48stanowiąc jawny przykład

07:49bezpośredniej konfrontacji,

07:51co nie było wówczas typowe

07:52w reklamach technologicznych.

07:54Hello, I'm a Mac.

07:55And I'm a PC.

07:56You know, I actually just finished

07:57a home movie.

07:58That's so funny,

07:59I just finished my own home movie.

08:00I did it on iMovie,

08:01it was really easy.

08:02Well, I doubt it's as excellent as mine,

08:03but I'd be happy to take a look.

08:05Yeah, that would be great.

08:06Roll it.

08:06Hi, I'm a Mac home movie.

08:10It looks really professional, right?

08:12Well, great.

08:13Bye.

08:14Wait, wait, wait, wait,

08:14what about you, squeezy ear?

08:15Uh, please.

08:17Well, okay, sure.

08:18What's up?

08:20PC home movie.

08:22Work in progress?

08:24Reakcja Microsoftu być może

08:25nie była błyskawiczna,

08:26ponieważ trzeba było na nią poczekać

08:28aż do 2008 roku,

08:30ale za to zrobiona

08:31z niesamowitą klasą i elegancją,

08:33ponieważ zamiast skupiać się

08:34na utaczkach słownych,

08:36po prostu przedstawiała

08:37normalnych ludzi w otoczeniu

08:38znanych i lubianych osobistości,

08:40które z dumą w głosie

08:42przyznawały się do korzystania z peceta.

08:44Jak to ma miał jednak klasyk,

08:46kto mieczem wojuje

08:47ten od miecza ginie,

08:48zatem wyłącznie kwestią czasu

08:50było to, aż w końcu

08:51ktoś zacznie naigrywać się z Apple.

08:53Tak się stało m.in. w 2012 roku,

08:56kiedy Samsung wystartował

08:58z kampanią pod tytułem

08:59The Next Big Thing.

09:00Południowo-koreański producent

09:02urządzeń mobilnych

09:03postanowił sparodiować w niej

09:04liczne ograniczenia

09:05i absurdalne rozwiązania

09:07telefonów konkurenta,

09:08skutecznie zarzucając mu stagnację

09:10oraz ignorancję

09:11w stosunku do rozwoju

09:12nowych technologii.

09:13Był to również symbol

09:14zupełnie nowego podejścia

09:16do promocji smartfonów,

09:17ponieważ reklama nie tylko

09:18zachwalała urządzenia Samsunga,

09:20ale i wprost uderzała

09:21w samego iPhona,

09:22jak i jego użytkowników,

09:24którym wyraźnie sugerowała,

09:25że nowe funkcje i możliwości,

09:27na które czekają od lat,

09:29już dawno dostępne są

09:30w modelu Galaxy S2.

09:32Sukcesu danej akcji marketingowej

09:34zainspirował oczywiście

09:35innych producentów

09:36do prowadzenia

09:37podobnych strategii,

09:38natomiast wzajemne wyśmiewanie

09:39stało się łatwym sposobem

09:41na zwrócenie na siebie uwagi.

09:43Było już śmiesznie

09:44i było też troszeczkę poważnie,

09:46zatem najwyższy czas

09:47na odrobinę romantyzmu

09:49i sztuki.

09:50Google raczej nigdy

09:51nie było znane

09:51z przesadnej wylewności,

09:53kojarząc się raczej

09:54z zimną korporacją,

09:55która lubuje się

09:56w stosowaniu

09:57monopolistycznych praktyk,

09:58bezwzględnie wchłaniając

09:59kolejne mniejsze podmioty.

10:01W 2009 roku jednak,

10:03podczas rozgrywek Super Bowl,

10:05amerykański gigant

10:06dał się poznać

10:07ze swojej wrażliwszej strony

10:08za sprawą niesamowitego spotu

10:10Parisian Love.

10:11Co do zasady,

10:12był to krótki

10:13i zaledwie minutowy film,

10:14który w nietypowy sposób

10:15pokazał,

10:16jak proste narzędzie,

10:17jakim jest wyszukiwarka,

10:19może odgrywać kluczową rolę

10:20w najważniejszych momentach

10:21naszego życia.

10:22Korzystając z genialnego

10:24storytellingu,

10:24polegającego na wpisywaniu

10:26kolejnych zapytań,

10:27opowiadała ona bowiem

10:28historię,

10:29prowadzącą widza

10:30krok po kroku

10:31przez kolejne etapy

10:32życia młodego człowieka.

10:33Od rozpoczęcia studiów

10:34w Paryżu,

10:35przez wyszukiwanie haseł

10:36na temat zaimponowania

10:37uroczej francusce

10:38i planowanie oświadczeń,

10:40a następnie

10:40przygotowań

10:41do narodzin dziecka.

10:42A wszystko to ukazane

10:43w formie

10:44realistycznych wyszukiwań,

10:45czyniąc całość

10:46wyjątkowo intymną

10:47i bliską odbiorcy,

10:49wyróżniając się

10:50niczym innym,

10:51jak po prostu

10:51potęgą przekazu.

10:53Ostatnia z reklam,

11:05którą chciałem się

11:06z wami podzielić,

11:07jest zarazem jedną

11:07z moich ulubionych,

11:08ponieważ nie dość,

11:09że stanowi idealne

11:10połączenie obrazu

11:11z muzyką

11:12Jose Gonzaleza,

11:13to jeszcze stoi

11:14za nią

11:14niesamowita historia.

11:16W 2005 roku

11:17Sony odchodziło

11:18od popularnych,

11:19aczkolwiek starzejących się

11:20już telewizorów

11:21marki Trinitron,

11:23na rzecz najnowszych

11:24i płaskich modeli LCD,

11:26mających na celu

11:27zmieść konkurencję

11:28z powierzchni ziemi.

11:29Kampania stojąca

11:30za nadchodzącymi urządzeniami

11:31musiała być

11:32zatem bezprecedensowa,

11:33a jako, że Bravia

11:34mogła poszczycić się

11:35świetnym odwzorowaniem kolorów,

11:37postanowiono,

11:38że to właśnie on

11:39będzie motywem przewodnim.

11:40W roli głównej

11:41obsadzono zatem

11:42milion piłeczek

11:43wykonanych z kauczuku,

11:45które zostały wypuszczone

11:46na zamkniętych na czas zdjęć

11:47ulicach San Francisco.

11:49Do realizacji tego projektu

11:50potrzebne były

11:51specjalne maszyny,

11:52wystrzeliwujące

11:53nawet tysiące kulek jednocześnie,

11:55a poza kontrolowanymi ujęciami

11:57do finalnej koncepcji

11:58załapały się też

11:59spontaniczne wydarzenia,

12:00takie jak psiak

12:01obserwujący

12:02kauczukowy festiwal

12:03tuż przed jego mordką

12:04oraz żaba wyskakująca z rynny.

12:06W związku z tym,

12:07że piłeczki były prawdziwe,

12:09w trakcie kręcenia materiału

12:10przyczyniły się one

12:11do zbicia kilku szyb

12:12oraz dokonania licznych

12:13wgnieceń

12:14na karoseli

12:15zaparkowanych

12:16po drodze samochodów.

12:17Na szczęście

12:17wszystkim poszkodowanym

12:19na bieżąco wypłacano

12:22czyste wypuszczenie piłeczek

12:23można było również śledzić na żywo

12:25ze specjalnie wyznaczonych miejsc,

12:27a w związku z tym,

12:28że ich dystrybutor

12:29nie był w stanie dostarczyć

12:30całkowicie potrzebnej ilości materiału,

12:32wykupowano je

12:33we wszystkich sklepach

12:34dostępnych na terenie USA.

12:36W każdym razie było warto,

12:37ponieważ Bouncing Balls

12:38zdobyło nagrodę

12:39Grand Prix w Cannes

12:40w 2005 roku

12:41za najlepszą reklamę

12:43pierwszej dekady

12:44XXI wieku.

12:46To tyle ode mnie,

12:47dziękuję za uwagę

12:48i na razie.

12:52na drodze amortyz rituals i

12:57opowody

12:58też

12:59przejś 패ka

13:01passage

13:08poftar

13:11gęto

13:12k

Category

Transcript

Be the first to comment

Recommended