Υπόθεση: Η υπόθεση εκτυλίσσεται σ’ ένα χωριό της ορεινής Αρκαδίας, λίγο μετά τη Μεταπολίτευση. Τα αποκαλυπτήρια ενός μνημείου πεσόντων κατά την Κατοχή αναστατώνουν την τοπική κοινωνία, καθώς παραλείπεται το όνομα του Χρίστου Καναβού, ενός Αριστερού αντιστασιακού που σκοτώθηκε στην περιοχή. Ο Περικλής, συντηρητικός διευθυντής του Γυμνάσιου, έρχεται σε σύγκρουση τόσο με τη γυναίκα του Ελπίδα όσο και με τους δύο γιους του που υπερασπίζονται το δικαίωμα της Χρυσάνθης και της οικογένειάς της να καταθέσουν στεφάνι στη μνήμη του Καναβού.
Κριτική: Μια πικρή, πολιτική σάτιρα για την Ελλάδα των πρώτων χρόνων της Μεταπολίτευσης που έθεσε για την εποχή της (τέλη ’70) θέματα ταμπού, όπως κομμουνισμός & Εθνική Αντίσταση, παπαδοκρατία & αστυνομοκρατία, ανεργία και μη αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού.
Παρόλο το έντονο δραματικό στοιχείο της το «Μάθε παιδί μου γράμματα» ως σάτιρα που σέβεται τον εαυτό της έχει στιγμές που βγάζουν αβίαστα το γέλιο... Ποιος θα ξεχάσει τον Καλογερόπουλο να χορεύει Boney M ή τον Τσάκωνα να αναρωτιέται πού έχασε έξι χρόνια...
Διακρίσεις: Η ταινία τιμήθηκε με τέσσερα βραβεία στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1981: Α´ γυναικείου ρόλου στην Άννα Μαντζουράνη, Α´ ανδρικού ρόλου στον Βασίλη Διαμαντόπουλο, σκηνογραφίας και ειδικό βραβείο ερμηνείας στον Νίκο Καλογερόπουλο.
