Skip to main content
  • 3 months ago
Transcript
00:00:00ทุกอย่างนั้น
00:00:18ชิงเออ
00:00:21เธอเอากระเป๋าฉันมาทำไม
00:00:24แล้วจะทำไม
00:00:26ของสำคัญของฉันอยู่ในนั้นหมดเลย
00:00:31เธอเอาคืนมาให้ฉันทนา
00:00:35ใส่หัวไปซะ
00:00:38ชิงเออ
00:00:40นี่เธอขโมยกำไรของแม่เหรอ
00:00:42นั่นเป็นของที่แม่รักที่สุดไรนะ
00:00:46คิดว่าเธอเป็นใคร
00:00:47ถึงกล้ายุ่งเรื่องของฉัน
00:00:51ชิงเออ
00:00:52ฉันไม่เอากระเป๋าก็ได้
00:00:54ไม่เอาแล้ว
00:00:55ขอแค่เธอคืนกำไรให้แม่ก็พอ
00:00:57บอกไว้เลยนะ
00:00:58ของของตะกลหลินสุดท้ายก็ต้องเป็นของฉัน
00:01:01ถ้าฉันอยากจะได้ไรฉันก็ต้องได้
00:01:05ผมซื้อบัดคอนเซิร์ตนักร้องทุกอย่างเออชอบมาแล้วนะ
00:01:08เธอคงเจอดีใจนั่นแน่เลย
00:01:24พี่ repeating
00:01:26พี่คะ
00:01:28ฉันขอร้องล่ะ
00:01:30พี่จะตีฉันเลยนะ
00:01:32ฉันขอร้องนะ
00:01:33นิ้นสเวียร์
00:01:34เธอตี 2050 อเออเยอ
00:01:48ชั้นเปล่านะ
00:01:49ก็เนายไปแล้วนะ
00:01:50ออ้ハ
00:01:51ถ้าทำไมคอก Visual นะคะ หนีขึ้นเลย Panther family ไม่คิดหนี
00:01:56คนคำ戀กำไร เมื่อเธอเธอ ตั้งหาก
00:01:58Debbie!
00:02:02เฮ้
00:02:04รูปรัค เป็นอะไรไป
00:02:07asseize
00:02:08ทรงไ wool
00:02:09นู
00:02:09สิ
00:02:10สิ
00:02:12ขา patrol
00:02:13абсолютно
00:02:14สิ
00:02:15- เราเป็นอะไรแปลกแปลกมันหรือเปล่าเนี่ย?
00:02:20- ได้แล้ว?
00:02:24- หอ?
00:02:37- ในช็อกลัดนี้มีผิด!
00:02:38- ไม่นึกเลยว่าจะเจอปีศาสในร่างคน!
00:02:43- ไม่ใช่ฉันน่ะ!
00:02:51- ไม่ใช่แกล้เหรอ! อย่าจะกล้าแสดงอ่อยอย่างนั้นเหรอ!
00:02:54- พ่อครับ อย่าไม่สนเลย! รีบให้ชิงเออไปรองพยาบาลเถอะ!
00:03:00- ไปเถอะ!
00:03:02- มุย! เฮ้!
00:03:14- เป็นเธอ!
00:03:16- นี่แกล้...กล้าพักชิงเออตกน้ำอย่างนั้นเหรอ! ถ้าไม่หายปล่อยนี่แกล้คิดจะทำอะไรเนี่ย?
00:03:24- อยู่เท่ากันแทะๆ! แต่บวดใจของชิงเออ! คุณซูมหาเศษทียังเอยปากชม! แล้วหนูแกล้สิ!
00:03:32- ไม่ใช่ว่า...ฉันตายแล้วเหรอ... พ่อครับ... พี่เขาไม่ได้ตั้งใจผลักหนูแล้วค่ะ... หนูตั้งหากที่เย็นไม่ดี... เลยแล้วต่งน้ำไม่เอง... นี่...
00:03:54- นี่เธอโดนขนาดนี้ยังจะปกป้องเขาอีกเหรอ... เสียวเสีย... ตั้งแต่ที่เรารับเธอมา...
00:04:00- เราเคยทำให้ดีกับเธอไหม? แล้วทำไมเธอถึงทำแบบนี้หรอ? ฮะ?
00:04:06- นี่คือ... สิบปีก่อน... หลินฉิงเดินตกน้ำไปเอง... ฉันช่วยเธอไว้... สุดท้ายเธอกลับใส่ร้าย... ว่าฉันเป็นคนผลักเธอ... ในเมื่อฟ้าให้โอกาสฉันอีกครั้งแบบนี้...
00:04:20- หรอ วะ... หรออะไร? ชาติเห็นแล้ว ฉันพยายามสุดชีวิต เพื่อเสียความรักจากครอบครัวนี้ แต่สุดท้ายฉันกลับตาอย่างหน่าสมสาร
00:04:35ทวนนี้ แต่สุดท้ายฉันฝรับตายอย่างน่าสงสาร
00:04:39ในเมื่อพวกคุณไม่เคยเห็นฉันเป็นคลอบครัวตั้งแต่แรกแล้วก็
00:04:43หลักท่าละ
00:04:45พวกคุณบอกว่าฉันผลักเธอ แล้วหลักท่าละ
00:04:49เธอบอกว่าฉ์เอ farming ก็หกเงิม
00:04:52ไม่ใช่เธอแล้วจะไข
00:05:05หนู
00:05:09ไม่ขอทด
00:05:17นี่ก็...ก็ต่อปากต่อคำงั้นเหล่ะ
00:05:20นี่ก็คือจะก่อนกับบนแล้วยังไงเนอะ
00:05:22เพราะหนูโตมากับบ้านเด็กกำพล้าเหล่ะ
00:05:25เพราะถึงไม่เคยเชื่อหนู
00:05:26ในบรรดาลูกทุกคน
00:05:28หนูโดนตีโดนด่าอยู่คนเดียว
00:05:30แต่เธอ...หลินชิง
00:05:33แค่พูดคำเดียวหนูก็กลายเป็นคนผิด
00:05:36พวกคนรักเธอหลือเกิรณะ
00:05:38พี่คะ...อย่าพูดแบบนั้นสิ
00:05:41พี่เป็นลูกเท่าแถ้ของบ้านนี้นะ
00:05:43ฉันเป็นแค่ลูกบรรทำเอง
00:05:46เสียวเสีย
00:05:48ลูกทำให้แม่เสียใจมากนะ
00:05:51ชิงเออออกจะอ่อนโยน
00:05:53ยอมลูกมาตลอดเลย
00:05:55แล้วลูกตอบแทนเธอ ได้การทำแบบนี้abilitiesเหรอ
00:05:59ถึงจะเป็นลูกเธอแทนหรือยังไง
00:06:01ชิงเอออยู่กับเราจริงๆมาตลอด 17 ปี
00:06:04เธอคือน้องสาวของฉัน
00:06:06และฉันจะยอมรับแค่เธอเท่านั้น
00:06:15แก้
00:06:17คุกเขาอยู่ตรงนีสะ
00:06:19ห้ามกินข้าว
00:06:21จริงกว่าชิงเออจะยกโทษให้
00:06:23แก้ถึงจะลุกขึ้นได้
00:06:27ไม่ได้นะคะ
00:06:28แบบนี้มันแรงเกินไป
00:06:30พี่ต้องหารที่เป็นลูกเท่าๆ
00:06:32อยากได้อะไรก็สมควรอยู่แล้ว
00:06:34ฉัน passions ลูกบุญธรรม
00:06:36แย่งชีวิตของพี่มาเป็น 10 ปี
00:06:38แฮมยังแย่งความรักของพี่ไป iets
00:06:41ชิงเออ
00:06:42ลูกอย่าพูดแบบนั้นเลย
00:06:44ลูกก็เป็นลูกของพ่อแม่
00:06:46เป็นส่วน 1 ของบ้านลังนี้นะ
00:06:49เรารักลูกทั้ง 2คน
00:06:51ไม่ต่างกันเลย
00:06:52กันเลย
00:06:54แก รีบขอโทษชิงเอิดอยู่นี่เลยเนี่ย
00:06:58ไม่งั้น ก็เอาไปจากบ้านหลังนี้
00:07:02ก็ได้ หนูตั้งใจ จะไปจากบ้านนี้อยู่แล้ว
00:07:09กล้านักนะ ประกูนี้ ให้กำเนิด เลี้ยงดูแก
00:07:15แกคิดจะไปก็ไปเลยอย่างนั้นเหรอ
00:07:17เธอก็รู้ว่าพ่อแค่โมหู ไม่ได้เลยจริงสึกหน่อย
00:07:21เพื่อแกร่งทำตัวหน้าตรงสาร ได้ด้วยกล้างควรเห็นใจได้แล้ว
00:07:23สรุวว่าเธอก็แค่อิดชาชิงเอิด
00:07:26ทำแบบนี้ จะทำให้เรารู้สึกผิดเหรอ
00:07:30เชียวสวีอะ ถ้าจะเป็นเด็กดีแบบชิงเอิด
00:07:34ให้แม่สบายใจหน่อยไม่ได้เหรอ
00:07:40ให้กำเนิด เลี้ยงดู หนูฟังผิดไปรึเปล่า
00:07:43หนูตอมาในบ้านเด็กกรมพล้านะ
00:07:46ต้องคอยทำงานหาเงินเอง
00:07:48งานหนักแค่ไหนหนูก็ต้องทำ
00:07:50หนูไม่เคยขอเงินพวกคนเลยนะ
00:07:53พวกคนเลี้ยงดูตอนไหน
00:07:54เสียวเสีย
00:07:58นี่ลูกกำลังโทษแม่เหรอ
00:08:00แม่ก็ไม่ได้อยากทำลูกหายนะ
00:08:03แม่เสียใจมาตลอด 20 ปี
00:08:06แค่นี้
00:08:08แค่นี้มันยังไม่พออีกเหรอ
00:08:13งั้นเป็นเพราะอยากปลอบใจตัวเอง
00:08:15แม่เลยรับเด็กมาเลี้ยงเหรอ
00:08:17แล้วแม่ก็
00:08:18ให้ทุกอย่างที่เธอต้องกัน
00:08:20แม่แต่ลูกแท้ๆของตัวเอง
00:08:22ก็ไม่ก้าบอกให้ใครรู้
00:08:23แม่ช่างเสียสลาจริงๆ
00:08:26ไม่
00:08:28ไม่ใช่นะ
00:08:29แม่ไม่ได้ลำเอียง
00:08:30หนูพิดเอง
00:08:33พิดที่ทำให้พิดต้องเสียใจ
00:08:35คนที่ควรไปค่ะหนู
00:08:37จริงเออ
00:08:40ไม่
00:08:41ลูกไปไม่ได้นะ
00:08:43ถ้าอย่างนั้น นั้นก็เลือกเลย
00:08:48หนูกับลิ้นฉิง จะเชื่อใคร
00:08:52พี่คะ อย่าทำให้แม่ลำบักใจอีกเลยนะ
00:08:59พี่ไม่ได้พลักฉันสักหน่อย
00:09:01ฉันพลาดตกน้ำไปเอง
00:09:03ฉันขอทอดนะ ขอทอดจริงๆนะ
00:09:06ฉันขอทอด
00:09:09พอแล้ว ลิ้นเสี่ย์ เรากลังแกถึงเออได้แล้ว
00:09:32เฮ้ย โอ้ย โอ้ย โอ้ย
00:09:39พี่คะ
00:09:43จริงเออ
00:09:45จริงเออ จริงเออ
00:09:47พี่คะ พี่คะ
00:09:51ก่อนหน้านี้หนูไม่ได้พลัก
00:09:52นี่สิเรกว่า ไพรัก
00:09:54ริ้นเสี่ย์
00:09:55นี่ลูกต้องการอะไรอีก限่ะ
00:09:57จริงเออเป็นน้อของลูกนะ
00:09:59ถ้าทำอะไรให้ลูกไม่พอใจ
00:10:00ทำไมถึงทำร้ize เธอแบบนี้
00:10:03บ้านหลังนี้ก็ไม่เคยซะงบสุขเลย
00:10:14ก็ไม่อยากอยู่แล้วไม่ใช่เหลือ
00:10:18larg
00:10:18งั้นวันนี้ฉันจะให้กับไป
00:10:20เดี๋ยวนี้
00:10:21arang j accountant ชั้นไปส้่ะ
00:10:24งั้นก็ขอบคุณที่ทำให้ฉันเป็นอิสระ
00:10:27eration
00:10:28iliar
00:10:29ตลอดสีปีที่อยู่บ้านตะกูลหลิน
00:10:32พวกคุณเขียนใบเบิกเงินได้เลย
00:10:34ฉันจะเคินให้ครบเลย
00:10:35จากนี้ไป
00:10:37พวกเราไม่เกี่ยวข้างกันอีก
00:10:40หา ลูก
00:10:43หา จริงเออ แม่คะ
00:10:51พอบ้าน
00:10:54ร่วม ร่วม ข้าใช้จายของเด็กบ้าน
00:10:58แต่กลับมา เอามาให้ฉันทั้งหมดเลย
00:11:02ฉันก็อยากจะรู้ ว่าเก็นจะจายได้ไหม
00:11:09ตอนนี้สิ่งสำคัญที่สุดก็คือเงิน
00:11:15ในเมื่อฉันได้เกิดใหม่
00:11:17และมีความสองจำจากชาติที่แล้ว
00:11:19ฉันต้องรวยให้ได้ สร้างธุรกิจของตัวเอง
00:11:23คุณซูครับ
00:11:26อัลโอ ที่เธอเลสามล่านเย่ เร็ว เรียกร้อนพยาบาลมา
00:11:32เย่แล้ว ชาติแล้วฉันจำได้ว่ามีคนจำน้ำตายที่นี่
00:11:35เพราะว่าช่วยไว้ไม่ทัน
00:11:38คุณค้า ได้ยินไหมคะ คุณค้า
00:11:43เฮ้ย เธอทำอะไร
00:11:48ได้เธอรู้หรือเปล่าว่าเขาเป็นไขอ
00:12:07โอ้โฮ
00:12:12ในที่สุดก็ฟืนแล้ว ดีมากเลย
00:12:23คุณซูครับ เป็นอะไรไหมครับ
00:12:26ถ้าไม่เป็นไรแล้ว เพื่อนคุณก็อยู่ด้วย
00:12:30ฉันขอตัวก่อนนะ
00:12:31คุณซูครับ ไหวไหมเราไปหาหมอเธอครับ
00:12:47เมื่อกี้ ผู้หญิงคนนั้นเหรอ
00:12:50ที่ช่วยฉัน
00:12:51โอ้โอ้ครับ เธอไม่ควรช่วยไว้นะครับ
00:12:53อ้าว ไปไหนแล้วเนี่ย
00:12:55มือว่าเขาเป็น humble
00:12:57ผมEEEE
00:13:02iling
00:13:03ห่อนนะครับ
00:13:05ครับให้ครับ
00:13:11สิ้นวิ้น
00:13:14พิศวิต
00:13:20ล้าน่ะ
00:13:22อิ้ย
00:13:24คุณสั่นครับ ภาพของคุณยายคุณเตรียมไว้หรือยังครับ
00:13:28อ่ะเรียบร้อยแล้วค่ะ ลองดูก่อนนะ
00:13:32อ่ะ อ่ะ
00:13:37อ่ะ
00:13:41อ่ะ นี่คือ
00:13:48อ๋อ อืม แต่ว่าทั้งหมดนี่ 5,000 หยวนให้พิเศษเลยนะครับ
00:13:55ผมชอบผลงานผู้นี้มาก แต่คุณค่าทางสิลปราบไม่ได้สูงอะไร
00:14:01เท่าใจค่ะ พวกนี้ก็เป็นข้างงานอดิเรกของคุณยายตอนนี้ยังมีชีวิต
00:14:05ขอบคุณที่ชอบนะคะ
00:14:07อ่ะ นี่ครับ
00:14:10เดี๋ยวก่อน
00:14:13ถ้าพวกนี้ต่ำกว่าแสนหยวนไม่ไข
00:14:18ถ้าให้พวกนี้ ได้เถอะ
00:14:19เขาไว้ยงไงham
00:14:22ฉ Effects บอกว่า พาพพวกนี้
00:14:24ต่ำกว่าแสนหยวนไม่ไข
00:14:26ฮะ ตลาดงานสิลปา เบาะ ไม่ใช่จะตั้งเท่าไหร่ก็ได้นะ
00:14:30ฉันเต็มใจจ่ห้าพันหยวนเพื่อส הגจดนี้
00:14:33แค่พื้อนคุณบอกว่าจะขายแสนหยวน
00:14:36คุณก็จะขายแสนหยวนเลยเหรอ พ professorsванกันลอบผมเล่นเรื่องน jud Lets
00:14:39assessments matters
00:14:40ค่ะเปล่า อย่ากโหลดเลยนะคะ เราไม่ได้ตั้งใจทำแบบนั้น
00:14:45เชื่อฉัน
00:14:58หนึ่งแสน ในภาพต้นฉบับของมอแน่
00:15:02ไม่ขาดทุนหรอก
00:15:03คุณดูออกด้วยแหละ
00:15:05ในบันดาภาพวาดพวกนี้ ดันมีภาพจริงของมอแน่ประบบนอยู่ด้วย
00:15:09ชาติที่แล้วเขาขอซื้อไปแค่ 5,000 ห่วน
00:15:11แล้วขายได้ราคาสูง
00:15:12เรื่องนั้น ทำให้หลีจือเสียใจมาก
00:15:15แต่ชาตินี้ ชอบดีที่ฉันมาเจอก่อน
00:15:17เอาไงดี แต่สินใจได้ยัง
00:15:21พูดต่งตรง ภาพนี้มีมุลค่ามากเลยนะ
00:15:25ฉันก็เสียได้อยู่เหมือนกัน
00:15:28เฮ้ย
00:15:30เอา เอา ได้ คุณผู้หญิง
00:15:34แค่แสนเดียวเอง ผมซือก็ได้
00:15:37เอา เอา เอา พวกคุณ รอแป๊บหนึ่งนะ
00:16:01เอา เอา ขอบคุณค่ะ ขอบคุณค่ะ
00:16:05กันขอบคุณค่ะ
00:16:15โอ้ย رفี ฮิฮิฮิฮิฮิฮิฮิฮิฮิฮิฮ วิฮา วิฮิฮิฮิฮิฮิฮวิฮิฮั
00:16:19หนึ่งแสน
00:16:21ฉันไปแก่งงานสดยักขนาดนี้มาก่อนเลย
00:16:25นี่สื่อสื่ี
00:16:27อ่ะ
00:16:28ฉันให้เธอ
00:16:29ู้สึก
00:16:30ฉันไม่เอาหรอก
00:16:31รับไปเธอหน้า
00:16:32ถ้าไม่ใช่เพราะว่าเธอ
00:16:33ฉันคงขายไป находอย 5,000
00:16:34รับไป
00:16:35เพราะต้องตัดถาจัดตะกูลหลิね
00:16:38ฉันต้องให้พวกเขาได้ชดใช้
00:16:41ฉันก็ต้องใช้เงินอยู่เหมือนกัน
00:16:43งั้นฉันขอรับไว้นะ ถือว่ายืมแล้วกัน ถ้าฉันหาเสร็จทีมาลงทุนธุรกิจได้ จะคืนให้พร้อมดอกเลย
00:16:51เสร็จทีหรอ? สเวียๆ รู้จักซูโม่ยวนหรอ? ฮะ แต่เขาไม่ชอบเปิดเผยตัวนี่ ขนาดรูปสักรูปยังไม่เคยเห็นเลยนะ
00:17:02เฮ้ย ไม่รู้จัก แต่ฉันรู้ว่า เขาให้ความสำคัญกับเทคโนโลยี และฉันเอง ก็มีเทคโนโลยีที่ล้ำสมัย
00:17:11ไม่ต้องห่วงนะ ฉันว่าเธอทำได้แน่
00:17:17ลิ้นสวยอ่ะ ชิงเอาปล่อยเพราะเธออีกแล้ว คนอย่างเธอนี่มัน
00:17:25ลิ้นสวยอ่ะ เธอไปจริงๆหรอ?
00:17:32นี่คือ ห้องของลิ้นสวยอ่ะ เพอปล่อย
00:17:47คุณชายใหญ่ นี่คือห้องของลิ้นสวยอ่ะ นี่คือห้องของคุณหนูใหญ่ครับ
00:17:52บ้านมีตั้งหลายห้องทำไมเธออยู่ห้องนี้ นี่เหมือนห้องเก็บของ
00:17:56วันแรกนี่คุณหนูใหญ่มา ก็ให้มาอยู่ที่นี่เลยครับ
00:18:00ห้องแบบนี้ใครจะอยู่ได้
00:18:04แต่ถึงจะนอนในห้องเก็บของ
00:18:06ก็ไม่ใช่เห็นผ่านี้เธอจะรังแกชิงเออ
00:18:24เธอคิดจะตัดขาดกับครอบครัวจริงๆใช่ไหม
00:18:28พระชิงเออตกสานามแล้วมาเรียกร้องความเห็นใจอีก
00:18:42เครื่องเพชรทั้งหมดของคุณแม่
00:18:44บริษัทของคุณพ่อ
00:18:46ความรักจัดพี่พี่
00:18:48โปรเจ็คที่เธอทำอยู่
00:18:50ทุกอย่างต้องเป็นของฉัน
00:18:52ลิ้นเสีย
00:18:54เธอจะเอาอะไรมาแข่งกับฉัน
00:18:57ชิงเออ
00:19:00เธอทำอะไร
00:19:14เธอไปทำอะไร
00:19:20เธอไปทำอะไร
00:19:22เธอไปทำอะไร
00:19:23ครับประดับแม่มีฝนกอดนะ
00:19:25ฉันละมาช่วดจัดให้
00:19:26เรื่องพวกนี้ปล่อยให้มั้ยบ้านทำกว่าได้
00:19:29ให้เมื่อบ้านทำก็ได้
00:19:31เครื่องประดับพวกนี้มีค่ามาก
00:19:33ให้ฉันดูแลจะปลอดภัยกว่า
00:19:37โถ่ดูสิ เธอป่วยอยู่
00:19:39ควรจะไปนอนพักมากกว่านะ
00:19:41รีบไปเธอ
00:19:42ดูแล้วค่ะพี่ใหญ่
00:19:43พี่เองก็พักบ้างนะ
00:19:47ไปเธอ
00:19:49พี่ปกติเสียวสวยว่านอสนนะ
00:19:55เธอไม่จะจุถึงกลาดทำแบบนั้น
00:19:57พ่อบ้าน
00:19:59คุณชายใหญ่
00:20:01ไปเอาภาพ
00:20:03กล้องวงจรปิดเมื่อคืนมาหน่อย
00:20:04ครับ
00:20:06ไปเอาภาพกล้องวังจรปิดเมื่อคืนมาหน่อย
00:20:08ครับ
00:20:29เสียวเสียนี่จริงๆเลย
00:20:31พักชิงเออตกน้ำได้ยังไง
00:20:32แม่ทำของปลดให้ลูกเลยนะ
00:20:34ช่วงนี้พักผ่อนเยอะๆนะ
00:20:36แม่ หนูไม่เป็นไรค่ะ
00:20:38ทุกคน ก็อย่าว่าพี่สาวเลยนะ
00:20:41เขาแค่รู้สึกไม่ค่อยแฟนิ้นหน่อยเท่านั้นเอง
00:20:47พอเธอ อย่าไปเข้าข้างเธอ
00:20:50เธอน่าต้องมาจากบ้านเด็กกำพระ
00:20:52แก้ไม่หายหรอก
00:20:56ไหนท่านครับ
00:20:57รายใจทั้งหมดของคุณูลิ้นสเวียที่สั่งไว้
00:21:00เรียบร้อยแล้วครับ
00:21:02งั้นเหรอ ทำหมดเท่าไรเหรอ
00:21:06อย่างรู้เลยว่า ถ้าจะหาเงินมาคืนยังไง
00:21:14รายการเดือบชีของคุณหนูลิ้นสเวีย
00:21:18เป็น...
00:21:24เป็นสูนครับ
00:21:26เป็นสูนครับ
00:21:28เป็นสูนครับ
00:21:30เป็นสูนครับ
00:21:32ประบ้าน ถึงคุณอยากจะปลอกป้องลิ้นสเวีย
00:21:34ก็ไม่ควรแต่งเรื่องเวอร์ขนาดนี้นะ
00:21:36ดูเธออยากได้เงินจะตาย
00:21:38ฉันไม่เชื่อหรอก
00:21:40ว่าจะไม่เงียอะไรเลย
00:21:42คุณชายรองครับ นี่เป็นเรื่องจริงครับ
00:21:44เป็นไปไม่ได้หรอก
00:21:46ใ Ware паль RJ มาอยู่ที่นิดต่างสีไป
00:21:50เธอจะไม่ใช้อะไรสักโหรนไปอย่างไง
00:22:08เป็นสูนจริงๆด้วย
00:22:13ขุณนายครับท่านอาจลืมว่า
00:22:15เมื่อกรท่านกับนายท่านกลัวว่าคุณหนูรองจะไม่ชอบได้คุณหูลิ้นเส casual กลับมา
00:22:21เลยสั่งว่ายว่าห้ามให้เงินหวงหạtเต็มรินเส forgetting
00:22:26ฉัน...Я...เคยพوتแบบนั้นเหรอ
00:22:30แม่ครับ...อย่างน้อยucciหน Along ยังได้ข่าดขนมเดือนละแสนเลยน่ะ
00:22:35แล้วแม่คิดยังไง?ถึงไม่ให้หรินเสียเลย
00:22:41ท่อ...เพาะได้แล้ว พี่ใหญด
00:22:45ลิ้นสวยมันจะทริยกล้ tangfi
00:22:46กับชิงเออได้ยังไง
00:22:47ชิงเออน่ะ เป็นค่อนกิป
00:22:49some of that Realty andakap
00:22:51ขนาดมหาเศษฐตรีโซียั่งชมแล้ว
00:22:53อย่าลิ้นสวยมัน
00:22:54อีกอย่างนึง
00:22:56ถ้าไม่มีเงินทำไมไม่มาขอ
00:22:58แม่ก็ไม่ได้ตั้งใจซ่avais
00:23:00เล่นตัวอยู่ได้
00:23:01ผมไม่ได้หมายความแบบนั้น
00:23:03แม้คะ อย่าคิดมากเลยนะ
00:23:07พี่เซาก็กินอยู่ที่บ้าน
00:23:09ไม่เห็นจะต้องใช้เงินอะไรนี่
00:23:11ใช่ๆ เราไม่เคยใจร้ายกับเสียวเสВย Jarody
00:23:16ถึงแม่จะไม่ให้เงินข้าขนม
00:23:18แต่เธอก็ไม่เคยลำบากเรื่องกิน
00:23:21คุณไหนครับ
00:23:23คุณหนูหลินเสเวยไม่เคยกินข้าวที่บ้านเลยนะครับ
00:23:28อะไรนะ
00:23:29หา
00:23:30นี่มันเหลวไหลชัดๆเลย
00:23:36เธออยู่บ้านนี่ทุกวัน
00:23:38จะไม่เคยกินข้าวที่บ้านได้ยังไง
00:23:40ที่นั่งของเธอก็อยู่ตรงนี้
00:23:42เก้าอี้เธอ
00:23:48คุณรู้หลินเสเวียไม่มีเก้าอี้ครับ
00:23:51ทำไมละ
00:23:52เป็นกำสั่งของคุณชายใหญ่ครับ
00:24:00ชั้นหรอ ชั้นสั่งไปตอนไหน
00:24:08หอมจังเลย
00:24:11กินเยอะหน่อย เพราะมากเลย
00:24:15กินเยอะเยอะเลย โหลบกินเยอะ
00:24:18นี่ก็อร่อย กินเยอะเยอะนะ
00:24:22คือว่า
00:24:25หนูเอาของอร่อยมาฝากทุกคนค่ะ
00:24:31ของพวกนี้ปลูกเองที่มันโน่
00:24:34รสชาติดีมากเลยนะคะ
00:24:37ลูกรับเป็นอะไร
00:24:44ไม่เป็นไรค่ะ
00:24:45ชิงเอาแพ้ผวานี้ส่งเธอจะฆ่าโน้มหรือไง
00:24:56ฉันไม่รู้เธอแพ้
00:24:58ชิงเอาเป็นอะไรไหม
00:25:01ทำยังไงดี
00:25:02ปล่าไปหาหมอ
00:25:03ปล่าไปไป
00:25:04เริ่วๆ
00:25:05บางให้ดีเนี่ย
00:25:06แล้วเอามาญญาจำบ้านหนังพลามาใช้ที่นี่ได้แล้ว
00:25:08ฉันไม่อยากเห็นบากนี้เอง
00:25:11ขอโทรค่ะหนูไม่ได้ตั้งใจ
00:25:15ตอนนั้น
00:25:17เธอไม่ใช่ถึงใจร้ายขนาดนะ
00:25:21หลายปีที่ผ่านมา
00:25:23เธอใช้ชีวิตอยู่ได้ยังไง
00:25:33ไม่ได้กินข้าทิบาลแล้วยังไง
00:25:35เธอก็ไม่ได้ออกไปกินข้างนอกเนี่ย
00:25:37เธอเจ้าเงินมาจากไหนล่ะ
00:25:39ผมอ่ะ
00:25:41ทำไมเป็นแบบนี้ล่ะ
00:25:43ที่ผ่านมาเสียเสียใช้ชีวิตอย่างไร
00:25:47คุณนายครับ
00:25:49ตลอดหลายปีที่ผ่านมา
00:25:51คุณถานอาหารร่วมกับคนลับใช้มาโดยตลอดครับ
00:25:53แต่ว่า....
00:25:55แต่อะไร
00:25:59sur Cecilia
00:26:00ก็คงร้านอาหารฝรั่งเศษเป็นเพื่อนพี่เอง
00:26:03ถ้าเธอชอบพี่พาไปต่อกIt
00:26:09ที่บ้านแม่เธอกินข้าวหรืออย่างไร
00:26:16คุณชายร้อง
00:26:18ถ้าคุณเราจะรวยแค่ไหน
00:26:20แต่คุ้มสวยแบบนี้ก็ไม่ไหว
00:26:21ก็คือ
00:26:23กลับ
00:26:25ไปกันเธอ
00:26:36เสี่ยวเฟิง
00:26:37ในใจร้ายก็บินสวยขนาดนี้ได้ยังไง
00:26:40ตอนนั้นผมก็แค่พูดไปอย่างนั้นเอง
00:26:42ถ้าเธอเป็นเด็กดีเหมือนฉิงเออ
00:26:45แล้วก็คงไม่ทำแบบนี้
00:26:46แต่ครั้งนี้
00:26:48เธอพลักฉิงเออเลยนะ
00:26:49เธอยังไม่รีบสั่งสอนเธอ
00:26:51ครั้งหน้าก็ไม่รู้ว่าจะก่อเรื่องเลวไลกว่านี้แค่ไหน
00:26:53ฉันใช่กล้องมังจรปิดแล้ว
00:27:00พวกเรา
00:27:02เข้าใจเธอปิดครับ
00:27:05ก็รู้ความจริงหมดแล้วจะรู้อะไรอีก
00:27:24เฮ้ย
00:27:26หอ..นี่
00:27:28ชิงเออ
00:27:29ทำไมเธอถึงไม่พูดให้ชัดเจนเลย
00:27:31ฉ..ฉันพูดไปหมดแล้ว
00:27:33ฉันพูดไปหมดแล้วว่าพี่เขาไม่ได้เป็นคนพลัก
00:27:36เป็นฉันที่ตกลงไปเอง
00:27:38แต่ทุกคนดูโกรศมาก
00:27:41ฉันก็เลย
00:27:42โห uh..เฉยชั่งทางเธอ
00:27:44ถ่าจะรู้ชัดใครก็ธะเท
00:27:47ถ้าเธอพูดให้ชัดเจนจากแต่แร่ค
00:27:49พวกเราก็ไม่ทำแบบนี้หร่ะ
00:27:51ถึงเราจะเข้าใจเธอผีด
00:27:53แต่เธอก็ไม่ควรพูดกับเราแบบนั้นอยู่ดี
00:27:55อา.. photographers
00:27:57พิศเองที่ไม่พูดได้ชัดเจน ทำให้ทุกคนเข้าใจพี่สาวผิดไป หนูขอโทษค่ะ
00:28:02อย่าโทษตัวเองไปเลย ก็ตอนนั้นลูกเพิ่งตกน้ำ คงจะตกใจมาก เป็นเรื่องที่เข้าใจได้
00:28:09ใช่แล้ว แต่อย่าลืมนะว่า โครงการรริการและหูฝากอาชริยาของลูก
00:28:15คุณซูเสียเทียดับหนึ่งเข้าถึงกระชมเลยนะ ฉันเป็นเองที่มีเกียจริงๆ
00:28:20แล้วไอ้คโครงการ あаюว soap ทำให้ดีละ
00:28:23ระดับคุณซู beginning of court Dá Esp sameion
00:28:24พูดคำเดียวก็สั่นเสเผögวโลกการเงินทั้งใบ
00:28:29เข้าใจแล้วค่ะ หนูจะทำโครงการ배urope streng to CADpees ให้ถูกใจคุณซูได้แน่นอน
00:28:34งognด思ุ
00:28:35ถ้าเกิดว่าคุณซู ให้การสนับสน�นพวกเรา
00:28:38ฐานของจากกูลเรา คงจะสูงกว่าตอนนี้มาก
00:28:41พวกเราก็จะอยู่จดสูงสถันที
00:28:43พอเรา!
00:28:45ฉันพอจะเข้าใจแล้ว
00:28:47ว่าทำไมหลิงสวยถึงอยากจะออกไปจากทีนี้
00:28:49พวกคุณมีใครเคยห่วงเธอจริงๆบ้างไหม
00:28:51เคยเห็นเธอเป็นครอบครัวไหม
00:28:57ไหนท่าน คุณนาย
00:28:59คุณรู้ใหญ่กลับมาแล้วครับ
00:29:01ฮะ?
00:29:03อับประทานสู
00:29:11พบคนที่เคยช่วยชีวิตคุณแล้วครับ
00:29:13ช่วยว่าหลินสวยครับ
00:29:15ตอนนี้อยู่ที่ไหน
00:29:17ฉันต้องไปขอบคุณเธอด้วยตัวเอง
00:29:3340,00 เป็นค่าฉัดใช้ที่ฉันอยู่กับตะกวลลินปะ สี่ปี
00:29:37จากนี้ ฉันกับตะกวลลลละไม่เกี่ยวขมากัน
00:29:41เหนื่องสารเลว
00:29:42แกกล่าพูดออกมาได้ยังไงอะ
00:29:45เงินแค่นี้ฮิตว่าจะตลับขาดกับเราได้อย่างนั้นวก็
00:29:48เงินแค่นี้
00:29:50คุณหลินeurs ตลอด 4 ปีที่ฉันอยู่ที่ตะกวลลลห์ใช้เงินไปเท่าไหร่
00:29:53เคยนับดูบ้างไหม
00:29:55จินสวยอ่ะ
00:29:58ให้ฉันเดานะ
00:29:59น่าจะ...
00:30:00สูญใช่ไหมล่ะ
00:30:02ถึงยังไงก็ไม่เคยมีใครโอนเงินให้ฉันเลยแต่นิดเดียว
00:30:06แต่ยังไงฉันก็เข้าอยู่ในบ้านของพวกคุณ
00:30:09แม้จะเป็นแค่ห้องเก็บของ
00:30:11ก็ควรจ่ายข้าเช่าสักหน่อย
00:30:12ตอนนี้ฉันคืนเงินแล้ว
00:30:14เธอว่าจบกัน
00:30:15พี่สาวหายตัวไปทั้งคืนเลย
00:30:17เอาเงินขนาดนี้มาจากไหนเหรอ
00:30:21ไปหาม้จากไหนหรอคะ
00:30:24ห sonra
00:30:25แค่ขึ้นเดียว
00:30:27แกไปเอาเงินมาจากไหน
00:30:29อิ้บมันอย่า BEC ไปทำเรื่องไม่ดีมาใช่หรือเปล่าะ
00:30:33พ่อคะ
00:30:34อยากโก๋ยัง outgoing ไปเลย
00:30:36บางทีพิสาพ์คงร้อนเงินมาก
00:30:38ถึงได้ยอมทำเรื่องแบบนานได้นะคะ
00:30:41ว่าแล้วพอรับเธอเข้ามา
00:30:43เธอด้วยรอค์ล่ะ dapat
00:30:46นี่ลูก คลาด ทำเรื่องแบบนั้นได้ยังไง
00:30:49นี่ก็... ทำไมก็ถึงได้ทำตัวแบบนี้นะฮะ
00:30:52ตัวน้องสารก็เป็นตัวอย่างสิ
00:30:55ชิงเออ ต้องเด็กจนตัว
00:30:57เธอเป็นผู้หญิงที่ดีเพียบเพราะมีในทุกอย่าง
00:31:00เงินของฉันได้เมื่อย่างสุจริธ ทำไมต้องรู้สึกผิด
00:31:03ไม่เชื่อก็แล้วแต่พวกคุณ
00:31:06เอาเธอ... พี่สาร
00:31:10รับเงินพวกนี้ไปเถอะนะ
00:31:12อย่าไปทำแบบนั้น
00:31:14เพราะเงินอีกเลยนะ
00:31:30อ้า...อุ๊ย...
00:31:32อย่ามาตันหลกนะ
00:31:33ลิ้นสุย เธอเป็นบ้าไปแล้วเหรอ
00:31:35จริงเออ...เป็นอะไรไม่รู้
00:31:37ให้แม่ดูหน่อย
00:31:39แม่คะ อยากโกรฐเลยนะคะ
00:31:41ขอให้พี่ส Hearts หายโกรฐก็พอ
00:31:43ขึงจะเสียใจหนูก็ไม่เป็นอะไรคะ
00:31:50ลิ้นส étวีย...
00:31:51ลูกต้องการอะไรกันแน่
00:31:54จริงเออเป็นน้องสาวลูกนะ
00:31:56น้องไปทำอะไรให้เหรอ
00:31:57ทำไมถึงทำร้ายน้องแบบนั้น
00:31:59แม่ก็แค่อยากให้ลูกสองคนรักกันเหมือนพี่น้อง
00:32:03ทำไมถึงเอาแต่เกล้องเธอตลอดเวลา
00:32:05หรือว่า...
00:32:06ลูกอยากเห็นครอบครวานี้พังพินาชถึงจะพอใจ
00:32:10นี่ก็...กลายๆ เป็นแบบนี้ได้ยังไงเนี่ย
00:32:13ฉันผิดหวังมากจริงๆ
00:32:17แล้วฉันเป็นแบบไหนเหรอ
00:32:19แค่ฉันไม่ยอมโดนรังแกเหมือนว่าก่อนเลยรู้สึกแปลกหรือไง
00:32:25แค่นี้ทนไม่เอวัยเหรอ
00:32:27แล้วฉันล่ะ
00:32:28แผลพวกนี้ไม่มีความหมายเหรอ
00:32:30รอยแพลเป็นพวกนี้ คือสิ่งที่จะกลัวหลินมอบให้
00:32:42เสียวเสีย รอยแพลนี้
00:32:47เก็บสีหน้าจำปลองของคุณเอาไว้เถอะ คุณนายเสร็จ
00:32:52ตอนไหนที่ฉันถูกตีแล้วคุณไม่อยู่บ้าง
00:32:55ทำไมฉันไม่เคยเห็นน้ำตาสักหยุด จากตาของคุณเลยล่ะ
00:32:59ที่เธอถูกตี แต่พอเธอทำตัวไม่ดี จะทอดใครได้ล่ะ
00:33:04พ่อสังสอนพี่ก็เพราะหวังดีกับพี่นะ พี่สาว หรือว่าพี่กำลังท้าทายพ่ออยู่เหรอ
00:33:13ก็แค่ครั้งนี้หลินชิงตรงน้ำแล้วฉันเข้าใจกับผิดไป
00:33:19แล้วฉันเคยกลาวหาแกเหล่ะ ฉันตีแก มันไปตรงไหนเหล่ะ
00:33:24ช่างมันเถอะ ยังไงพวกคุณก็ไม่เชื่อฉันหยุดดี
00:33:29หา พวกคุณก็เป็นแค่เครื่องมือที่เอาไว้ให้หลินชิง หลอกใช้ซ้ำแล้วซ้ำอีก
00:33:35หยุดเลยนะ นี่แกกล้า พูดกับฉันแบบนี้เหล่ะ
00:33:40หยุดนะ พวกเราพูดอยู่ไม่ได้ยินเหล่ะ
00:33:43ปล่อยฉัน
00:33:45ใครก็ได้ จับตัวเธอเดี๋ยวเนี่ย
00:33:49ไปเอาไม่เรียวมา
00:33:50หา นี่
00:33:52หัว หัว
00:34:11ลินสเวียเป็นลูกแท้ๆของตระกูลิน
00:34:13ทำไมก่อนหน้านี้ถึงไม่เคยเห็นเธอในงานเรียกเลย
00:34:17คุณหนูลินสเวียหายไปตั้งแต่เกิด โตในบ้านในกำพร้านะครับ
00:34:20เพิ่งกลับมามาก 4 ปีก่อน
00:34:22แต่แต่กูลินไม่เคยเปิดเผยเรื่องเธอเลย
00:34:24เหมือนว่าทำไปเพราะปกป้องลูกบุญธรรมนะครับ
00:34:27เป็นข้ออ้านที่ได้สารับจริงๆ
00:34:47พวกคุณ
00:34:56คุณซู เสร็จเทียนดับหนึ่ง
00:35:02ซูโม่ยวน เขามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง
00:35:07กล่ารังแกคนของฉัน แต่กูได้เล็ง อยากตายกันหรือไง
00:35:22คุณซูโม่ยวนี่ คาว
00:35:37ไม่ต้องหวงนะ ผมอยู่นี่แล้ว
00:35:42ฉันเคยรู้สึกว่า ความสิ้นหวังมีอยู่จริง
00:35:54จนกระทั่งอ้านก่อนนี้ประกดขึ้นมา
00:35:56ที่แท้ ก็มีแสงสว่างที่ส่องเข้ามา
00:36:05เฮ้ย
00:36:07หลิงเสีย นักพ่อหญิงน่ารังเกียด
00:36:13กล้าได้ยังไงถึงได้ไปอ่อยผู้ชายที่ทั้งหล่อ และรวยที่สุดในลองได้ฮะ
00:36:18ผมจะไปดูหน่อย
00:36:21คุณแหล่อ ข้าว
00:36:39คุณชไตว์
00:36:42คุณไม่หัวใจพวกนี้ ไม่ใช่คลอบครัวของคุณหรอก
00:36:45มันคลอบครัวของคุณหรอ
00:36:49คุณ...คุณมาที่นี่ได้อย่างไร
00:36:54คือผม...
00:37:00มาเพื่อตอบแทนที่คุณช่วยผมไว้
00:37:02ทำไมทุกคนกลัวคุณขนาดนั้น คุณเป็นไขลกันแน่
00:37:06เพราะไหร่นองสาวของฉัน!
00:37:10เพราะไหร่นศิดจะพาได้ไหน!
00:37:15คุณอูลิ้นสเวีย คุณอยากอยู่ที่นี่ต่อไหม
00:37:22ไม่อยาก
00:37:24ออกรถ ไปโรงพยาบาล
00:37:27ชิงสเวีย ชิงสเวีย ชิงสเวีย
00:37:42นี่มันทารูนกรรมกันแล้ว
00:37:46อยากให้ผมช่วยอะไรไหม
00:37:53ตำรวจ ซื้อ หรือว่า ให้ผมจัดการ
00:38:00ไม่ต้องหรอก ฉันจะจัดการเรื่องนี้ด้วยตัวเอง
00:38:05ฉันจะก่อตั้งบริษัทที่เหนือกว่าหลิ่นซื้อกลุปขึ้นมา แล้วจะคอนพวกเขา
00:38:09นี่คือวิธีของคุณเหรอ ใช้วิธีนี้
00:38:11ไม่ใจดีกับพวกเขาไปหน่อยหรือไง
00:38:16หลิ่นซื้อกลุปก็สิ่งที่พวกเขาเอาไว้ใช้โอ่อวดตัวเอง
00:38:19หลิ่นชิง อยากจะได้บริษัทจนถึงขั้นเก็บไปฝัน
00:38:21เพราะอยากสบายไปทั้งชีวิต
00:38:23แต่ถ้าล้มลันลาย เธอก็จะส่วนเสียทุกอย่าง
00:38:26ฟังแล้วก็น่าสนใจ
00:38:28นั้นคุณจะทำยังไงต่อล่ะ
00:38:33หลิ่นซื้อกลุปกำลังเร่งพัฒนาโครงการแว่น AI อย่างเต็มที่
00:38:36ฉันจะพัฒนาแว่นตา AI มาแข็งด้วย
00:38:39แต่ฉัน ยังไม่มีเงินทุนมากพอ
00:38:43คุณต้องการเท่าไหร่หร่ะ?
00:38:4650 ล้าน
00:38:49ฉันตั้งใจจะขอให้คุณซูโม่ยวนช่วยลงทุนนะ
00:38:55ทำไมถึงได้เลือกคุณซูเป็นผู้ลงทุนละ
00:38:59ฉันได้ยินว่าคุณซูเนี่ย
00:39:01เก่งเรื่องลงทุนและสนใจเทคโนโลยี
00:39:04เขาหน้าจะสนใจโครงการของฉันแหละ
00:39:08อีกอย่างฉันช่วนชมเขามาก
00:39:10ที่เขาตัดสินใจได้อย่างถูกต้องในการลงทุนแต่ละครั้ง
00:39:14ความกล้าและความฉลาดของเขา
00:39:17เหนวก็คนทั่วไปเนี่ย
00:39:18อีกอย่างคงมีประสบการณ์มาก
00:39:21เป็นถึงเสร็จทีอันดับหนึ่ง
00:39:23คงอายุมากแล้วล่ะ
00:39:25ไม่ เขายังไม่แก
00:39:28อายุยังน้อย แล้วก็โสดด้วย
00:39:31ทำไมคุณรู้ละเอียดขนาดนั้น?
00:39:34รู้จักเขาเหรอ?
00:39:36ใช่แล้ว พวกเรา...
00:39:40เหรอ?
00:39:43บริษัทเขาอยู่ที่นี่ คุณไปหาเขาได้
00:39:46ขอบคุณมาก ๆ เลย
00:39:51คุณหลินสเวีย คุณซูอยู่ในห้องทำงานค่ะ
00:39:54ขอบคุณค่ะ
00:39:57สวัสดีค่ะ คุณซู ฉันชื่อหลินสเวีย
00:40:11สวัสดีครับ คุณหลินสเวีย
00:40:13ได้ยินว่า คุณมีโครงการ
00:40:22ที่อยากให้ ผมลงทุน
00:40:26คุณ คุณคือซูโม่ยวนเหรอ?
00:40:28คุณช่วยผมไว้ ต้องตอบแทน
00:40:30ผมจะให้ทุนคุณ 100 ล้าน
00:40:32คุณเข้าใจผิดแล้ว ฉันไม่ได้หวังอะไรตอบแทน
00:40:34ฉันต้องการเงินทุนก่อนนี้
00:40:36เพราะฉันมั่นใจว่า
00:40:38จะทำกำไรได้มากกว่า 500 ล้านแน่
00:40:40อีกอย่าง
00:40:42ฉันต้องการถือหุ้นแค่ 10% เท่านั้น
00:40:44น่าสนใจมาก
00:40:58แต่ถ้าคุณอยากให้ผมร่วมลงทุน
00:41:00ผมมีเงินขาย 3 ข้อ
00:41:02ข้อแรก
00:41:04ผมไม่ทุน 100 ล้าน
00:41:06แต่สัตวนหุ้นของคุณ
00:41:08ต้องเป็น 70%
00:41:10ในฐนาพูดลงทุน ยิ่งคุณถือหุ้นมาก
00:41:12มันใจว่าคุณจะทุ่มเทมากขึ้น
00:41:14ค่ะ
00:41:18ข้อ 2 คุณต้องมาหาผมทุกวัน
00:41:20ผมอยากให้รายงานความคืบหน้าด้วยตัวเอง
00:41:24ไม่มีปัญหา แล้วข้อ 3 ล่ะ
00:41:26เมื่อนขายข้อดี 3
00:41:28ขอเก็บไว้ก่อน
00:41:36ในอนาคต
00:41:38ถ้าผมขออะไร
00:41:40คุณห้ามปฏิเศษ
00:41:44คุณตกลงไหม
00:41:50ฉันตกลง
00:41:52ฉันชื่อว่าคุณเป็นคนดี
00:41:54อีกอย่างฉันจะไปต้องใช้เงินทุนด้วย
00:41:56ตกลงตามนะ
00:41:58ได้เลยค่ะ
00:42:00ฉันต้องเดี๋ยวไปที่หลินซื้อกรุป
00:42:02เพื่อเอาเอกสารพ้าง
00:42:04ได้
00:42:06ประทานซู
00:42:08แผนลำมากครับ
00:42:10แบบนี้คุณก็
00:42:12จะมีข้ออ้างไปพบคุณหลินสวย
00:42:14ได้อยากเปิดเผยทุกวันเลยสินะครับ
00:42:16ฉันก็ passéครออ้างไปพบคุณหลินสวย
00:42:19ได้ยังเปิดเผยทุกวันเลยสินะครับ
00:42:23ที่ฉันท่ายไป
00:42:24ไม่ใช่เพื่อให้อย่าอยู่ใกล้เวลาซักหน่อย
00:42:29ฉันเชเปรา concealed
00:42:32การและหูฟังอาชริยงลึงกรุป
00:42:35ทั้งหมดเป็นความทุ่มเทของเธอ
00:42:37ถ้าเธอกลับถูก Muli ผนงานไป
00:42:40เธอมีความสามารถมาก
00:42:43คู่ควรกับโอกาสใหญ่กับนี้
00:42:47นี่
00:42:51หลิงเสือ
00:42:57บล็อกผมแล้วครับ
00:42:59เพราะเจ้ามาหาเศษถี
00:43:01ก็ได้ตัดขาดพวกเราเลยสินะ
00:43:03เธอไปรู้จักซูโมโหยวนตะเมื่อไรกัน
00:43:06ดูไหมว่าความสัมพันธ์ระหว่างซูโมหยวนกับเธอ
00:43:10จะไปธรรมดาด้วยนะ
00:43:11เด็กคนนี้หายไปไหนกันนะ
00:43:13น่าเป็นห่วงจริงๆ
00:43:15เราต้องตามหาเฝอ
00:43:29คุยเรื่องที่เขาpiecesให้ผิดให้หมด
00:43:31ว่าไง
00:43:32ลิ้นเสืออยู่ที่บริษัท
00:43:35ใช่ๆ แม่เกือบรึงไปเลย
00:43:36ลิ้นเสือทำงานที่นั่นด้วย
00:43:39พวกเรารี่ไปที่นั่นกัน
00:43:41ตอนนี้กันจะใช้วิธีไหนก็ได้
00:43:46แต่บี้ไปกำจัดหลินเสื้อให้ออกไปเจ้าวริษัทเดียวนี้เลยนะ
00:43:50ตอนนี้ครองการเว้นเอออาร์กล้ายเสร็จสมบูรณ์แล้ว
00:44:00พอฉันไปแล้วพวกเธอแค่ทำตามแผนที่ฉันวางไว้
00:44:03ทุกอย่างก็จะไม่มีปัญหา
00:44:05ยังไงก็เปล่าประโยชน์
00:44:06สุดท้ายคนอื่นก็ได้นะ
00:44:08ครองการพวกนี้เห็นฉันๆว่าเธอเป็นคนดูแลทั้งหมด
00:44:11ทำไมหลินฉิงถึงได้รับความดีความชอบทั้งหมดแบบนี้
00:44:14เบาเสียงหน่อย
00:44:16หลินฉิงไปลูกล่ะของแค่ประทานนะ
00:44:19อยากถูกไล่ออกแล้ว
00:44:20แล้วไงล่ะ
00:44:21ก็แค่คนดีแค่เปลือก
00:44:22เสียๆจะไปแล้ว
00:44:24ฉันก็ไม่อยากทำแล้ว
00:44:26เสียๆ จะไปจริงเหรอ
00:44:29ครองการนี้ที่เธอทำมา
00:44:31อย่างนี้ก็จะสำเร็จแล้ว
00:44:32จะไปจริงเหรอ
00:44:34อืม
00:44:35ฉันมาวันนี้เพื่อจะมาบอกเรื่องงานเฉยๆนะ
00:44:38พวกเธอจะได้ทำงานสะดวก
00:44:40ไม่ต้องโดนหาเรื่องอีก
00:44:42แล้ว
00:44:43เทคโนโลยีหลักของว่าน AR แล้ว
00:44:46นั่นเป็นสิ่งที่เธอพัฒนาขึ้นมาเองเลยนะ
00:44:48จะทิ้งมันจริงเหรอ
00:44:50ถ้าเทียวกับเทคโนโลยี AI ที่ฉันคิดไว้อีก 10 ปีข้างน่าง
00:44:53เทคโนโลยี AI ที่ฉันทิ้งไว้ให้มันก็ร้าหลังเกินไปแล้ว
00:44:58ด้วยความสรมจำจากชาติที่แล้ว
00:44:59ฉันก็จะแสนหน้ามันไปได้
00:45:01ก็ขึ้นอยู่กับเวลา
00:45:03คลับคลับคลับ
00:45:05คุณอันน Castle ใจได้ครับ
00:45:06ผมจะไล London ativosง่างเลย
00:45:08ไลค์เดี๋ยวนี้เลย
00:45:09ครับโรางการว่าเธ้นนอยู่อыл
00:45:16ตอนนี้
00:45:18เธอเรียบเก็บของได้ล่ะ
00:45:19ครองการอี่ฟังกับ นานิการอาชรย約เป็นผลงานหลินสวยทั้งหมด
00:45:26พวกคนมีสิทธิ์อะไรมา Lex еёออกแบบนี้
00:45:29พวกคนแยกผลงานของ behaving แล้วอย่ามารังแกแบบนี้อีกหรอ
00:45:32α Спасибо
00:45:33พวกอะไรต้องรับผิดชอบด้วย
00:45:36แยกผลงานอะไรทุกของการที่สำเร็จ
00:45:38ก้าม落 pitched Miguelочńskiungen and Chipps
00:45:44แต่ครองสร้างหลักอย่างชิบแล้ว等ๆ pin傷
00:45:47ถ้าบริศัทธ์ กับคุณหนูลินชิงที่ให้โอกาส
00:45:50แค่ขยาสังคมฉันล่างแบบเธอ
00:45:52จะมาควぶคุณโครงการใหญ่แบบนี้ดีอย่างใบไง
00:45:54บริศัทธิ์เป็นของต้กู้หลิน คุณหนูลินชิง
00:45:57เป็นмотря ทาย hone christian ตักูหลิน
00:46:00ถ้าอยากมาผลายใครออก ก็ทำได้หมış
00:46:01พระคุณ...ใช้อำหน้าในทางที่ผิด
00:46:04โอ้โห ในเมื่อเธอไม่ยอมรับคำตัดสินของคุณหนู
00:46:07เมื่อเธอก็ออกไปเลยไป
00:46:09ถ้าอยากสังคมฉันล่างแบบพวกเธอเนี่ย
00:46:11สำควรถูกเยียบอยู่ต้อยเท้า
00:46:13จับเอาไว้สะ
00:46:15ถ้าใครมีปัญหากับคุณหนูหลินชิง
00:46:18นี่คือจุดจบ
00:46:20พุทธการหวัง ประทานมาแล้วครับ
00:46:34สวัสดีค่ะท่านประทาน
00:46:45ท่านประทาน
00:46:47ทำไมวันนี้มาดูตัวเอง czyli
00:46:56ตอนนี้ ใกล้เสร็จแล้ว
00:46:59低讲ป่ะ พาฉันดูรบรอบหน่อย
00:47:05ได้ครับ ฉันตัวกนี้เลยครับ
00:47:11רי agility ไปไซ์ ไม่มีตักกวลหลินฉังั่งอย่างอยู่ได้
00:47:15ไม่เป็นไร หรอกหลีชื่อ
00:47:16ฉันได้เงินทุนมาแล้ว
00:47:17เหนืoseจะเปิดวริษัทใหม่
00:47:19วันนี้อยากมาถามเธอ
00:47:21ว่าอยากมาทำด้วยกันไหม
00:47:23ฉันให้เงินเดินทั่นเสรough
00:47:24อนาคตดีกว่านี้เป็นร้อยเท่าเลย
00:47:27จริงเหรอเสียๆ ฉันยินดี
00:47:30งั้นดีเลย พวกเรารีบเอาไปกันเธอ
00:47:33อื้ม
00:47:34ตอนนี้บริษัทพัฒนามาก
00:47:35ตั้งแต่คุณหนูหลินชิงเข้ามา
00:47:38จะบอกว่าผลงานโดดเด่นมากก็ไม่เกินจริง
00:47:41อ่ะ เฉียวเสีย
00:47:46รบกวนขอทางหน่อยค่ะ
00:47:49หยุดก่อน
00:47:50หลินสวยอ่ะ ยังไม่ไปอีกเหรอ
00:47:53เมื่อกี้บอกไปแล้วนี่ ถ้าโดนไล่ออกแล้ว
00:47:56ถ้าไปร่วงเกินท่านประทานเขา จะรับผิดชอบมัน
00:47:59ไล่ออกเหรอ
00:48:00คุณไหน พนังโดนคนนี้ชอบคีรเกียดหมายอมทำงาน
00:48:04ชอบเอาเปเรียบ จนทำให้ทุกอย่างแย่มาก
00:48:06ผมไล่เธอออกไปแล้วครับ
00:48:08รอสักครู่ ผมจะรีบไล่เธอไป
00:48:10เดี๋ยวก่อน
00:48:11มีสิทธิย์อะไรไล่เธอออก
00:48:13คุณไหนรู้จักเธอหรือครับ
00:48:15อ่ะ เธอเป็น
00:48:18ถ้าเปิดเผยฐานะของหลินเสีย แล้วฉิงเออจะว่างตัวยังไง
00:48:22เด็กคนนี้ ควมใจในตัวเองสูงมาตั้งแต่เด็ก
00:48:26คงรับไม่ได้ถ้าโดนวิจาร
00:48:30เธอเป็น...ลูกสาวของแม่บ้าน
00:48:37ใครให้สิทธิ์คุณมาร่ายเธอออก
00:48:39ว่าแล้วเชียว หลินเสีย ถ้ากำลังคาดหวังอะไรอยู่
00:48:44ลูกแม่บ้านเหลือ
00:48:46ใช่แล้ว พวกจัดการหวัง
00:48:49วันแรกที่ฉันเข้าบริษัทเคยบอกแล้วว่าให้ดูลายหลินเสียดีๆ
00:48:53คุณดูลายแบบนี้เหรอ
00:48:56อ้าวครับๆ ดูความช่ำผมสิประโทร
00:49:01เรื่องที่คุณหนูหลินฉิงสั่งไว้ ผมดันลืมไปได้
00:49:04แต่ว่าหลินเสียยังไม่มีผลงานอะไรในบริษัทเลย
00:49:08ผมก็เลย...
00:49:11อ่า...ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นก็ไม่ต้องไป
00:49:15รินเสีย ถ้าเราอยู่ต่อสะ
00:49:19อะไรประโยตต์จริงๆ
00:49:37เรื่องที่ผ่านแล้วก็ชั่งงั้นไปเธอ
00:49:40ท่านประทาน
00:49:42ขอ �อนะคะ จะทำอะไร Lance ถึงต้องให้คุณก็ทอดให้
00:49:45นี่แก
00:49:46ฉันบอกแล้วว่าฉันกับพวกคุณไม่เกี่ยวกัน
00:49:50วันนี้ฉันตั้งใจจะลาออกตั้งแต่แรกแล้ว
00:49:55แกว่ายังไงน่ะ
00:50:00แกคิดให้ดีๆน่ะ
00:50:02นี่เป็นโอกาสสุดท้ายของแกเลย
00:50:05เลิกดื่อเธอ
00:50:07แค่ขอโทษเรื่องมันก็จบแล้ว
00:50:09ไม่จบหรอก
00:50:10ทุกอย่างที่พวกคุณทำกับฉัน
00:50:12ชาตินี้ฉันก็ไม่ลืม
00:50:14ลิ้นเถี่ย owed อย่ามาต่ Otokers
00:50:18คนไหลค่ะที่กอตะกุ้นลิ้น ไม่เสียอะไรมาต่ล angel
00:50:22เซียวเถี่ย minimize até fine
00:50:24เซียวเถี่ยย เธออย่างแต่ใช้อารมย attorney
00:50:26ทำไมเธอถึงเป็นแบบนี้ไปได้
00:50:28แล yours เป็นเป็นแบบนายหรอ
00:50:29ก็พวกคุณทำให้ฉันเป็นแบบนี้
00:50:32เป็นยังไง
00:50:33งามได้ให้พวกคุณยังน้อย calendar
00:50:35เฮ้ย Blue
00:50:36ลิ้นเสีย
00:50:45ถ้าไม่พอ
00:50:47ฉันยังมีอีก
00:50:48ไม่ก็
00:50:50ต่อไป
00:50:51อย่ามายุ่งกับฉันอีก
00:51:06จริงสิ
00:51:14ฉันจะคอยดู
00:51:16ถ้าไม่มีคนไรข้าแบบฉันอยู่แล้วก็
00:51:19ตรกูลลิ้น
00:51:20จะดีข้าหรือเปล่า
00:51:22เพียน
00:51:32แกนิมันเพียนไปแล้ว
00:51:34ลิ้นเสียคนอากตันอยู่
00:51:36บริษัทสอนมากขนาดนี้
00:51:37ไม่รู้จากมุนคุณบ้างเลย
00:51:39เธอทัยกล่า อัวดิก
00:51:42แม่ ท่านประท่าน
00:51:43คุยไม่ต้องห่วง
00:51:44ตอนนี้ทุกครองการของบริษัทกำลังไปได้สวย
00:51:47ต่อให้ไม่มีตัวถ้วงอย่างเธอก็ไม่มีผลกระทบอะไรเลยครับ
00:51:51พ่อคะ
00:51:53อย่ากโรศพี่เลย
00:51:54พี่แค่ไม่รู้สังคมภดรายค่ะไหน
00:51:56ให้เธอประyen empty
00:51:57กำบากแล้วจะรู้ว่าตะกูลฮินดีข้าไหน
00:52:01ใช่ ไม่จะตะกูลฮินเธอก็อะไรค่ะ
00:52:04ผู้เจอกันหวัง พลออีกข้าเอาไปเดี๋ยวนี้เลย
00:52:07ห้ามทุกบริษัตร์ลับฮินสวยดำงาน
00:52:09ไม่งั้นก็ไปสัตโรกับฉัน
00:52:14ฉันจะคอยดูว่าในขัวรัxicนั้นจะถนได้ถึงเมื่อไรกัน
00:52:18พอครับ มันไม่เกินไปหรอ
00:52:20งานเหรอ ไม่เลยสักนิด
00:52:22แต่การกับคนอากตัญฝรีกรี๊กก็ต้องใช้วİทีมี suicide
00:52:252002 limb ถhole
00:52:29ช่วงนี้ลูกก็อยู่ที่นี่คอยดูงานแล้วให้เต็มที่
00:52:33พ intended to do that
00:52:36ไม่ต้องพ่이는ภ่องค่าหน่วรรกจะทำเต็มที่
00:52:44เอ่หรัวนะ
00:52:46ฉันที่เธอพูดถึงครัลลองทุนให้เธอรอยล้านย่วนก็คือ
00:52:50ซูม่อร์ยวนคนนั้นเหรอ
00:52:52อืม แม่เท่า
00:52:56เอ๊ะ เขาดูเป็นไงบ้าง
00:52:59เขา...
00:53:15เขายังหนุ่มอยู่...
00:53:18ฉลาดมาก
00:53:20เป็นสุภาพบุรุษมาก
00:53:22น่าสนใจ...
00:53:24อ่อนโยนมาก
00:53:29แน่นอนละเขาหล่อมาก
00:53:33เสียๆ เธอว่า...
00:53:36เป็นไปได้ไหมว่าเขาอาจจะชอบเธอ
00:53:39เลยใช้โอกาสนี้จีบเธอน่ะ
00:53:41ไม่ใช่หรอก
00:53:42ทำไมล่ะ
00:53:43อืม...
00:53:45คนแบบฉันน่า...
00:53:47ไม่มีใครมาชอบหรอก
00:53:54ดินสเวียร์
00:53:55ดินสเวียร์
00:54:12สเวียร์...
00:54:13ท่านนี้...
00:54:15คือสูโม่ยวนที่รักของเธอเหรอ
00:54:17คือสูโม่ยวน...
00:54:19แต่ไม่ใช่ที่รักของฉัน
00:54:23เพื่อนสาวเราครบกันมานานขนาดนี้
00:54:25ฉันดูออกเลย
00:54:27เขาชอบเธอแน่นอน
00:54:29อุ๊ย
00:54:31อุ๊ย
00:54:35อุ๊ย
00:54:37อุ๊ย ต่ายแย่แล้ว
00:54:39เสียสเวียร์ฉันไม่ทุราบไปก่อนนะ
00:54:41อุ๊ย คือว่าจะเป็นบริษันว่าไหร่ก็โทรบบอกฉันด้วยนะ
00:54:45บ๊ายบาย
00:54:47อุ๊ย
00:54:49อุ๊ย
00:54:51อุ๊ย ต่ายแย่แล้ว
00:54:53เสียสเวียร์ฉันไม่ทุราบไปก่อนนะ
00:54:55เออ คือว่าจะเป็นบริษันว่าไหร่ก็โทรบบอกฉันด้วยนะ
00:54:57บ๊ายบาย
00:55:01ขอโทรนะคะ
00:55:03ที่ชนคุณ
00:55:05โทรแล้วก็ต้องชดใช้
00:55:07ห้า
00:55:09ชดใช้...
00:55:11ชดใช้อะไร
00:55:13ไปกินข้าวกับผม
00:55:15ยิ่นดีกับคุณด้วยนะ
00:55:17ที่ออกมาจากที่แย่ๆได้
00:55:19ขอบคุณค่ะ
00:55:21ร่างสัญญาเรียบร้อยแล้ว
00:55:23เหลือแค่ให้คุณเซ็น
00:55:25เดี๋ยวตอนกินข้าว
00:55:27ค่อยเซ็นสัญญานะ
00:55:29ได้ค่ะ
00:55:31ขอบคุณ
00:55:45ขอบคุณ
00:55:47ขอบคุณ
00:55:49ขอบคุณ
00:55:51ขอบคุณ
00:55:53บคุณ
00:56:07ขอบคุณ
00:56:09เงินข่ายข้อที่ 3 ที่คุณพูดถึง เขาอยากให้ฉันช่วยอะไรเหรอคะ
00:56:18เดี๋ยวสิ
00:56:19ให้ฉันช่วยคุณหาเงินให้ได้เยอะเยอะ
00:56:22ตอนนี้ผมมีเงินเหลือมากพอแล้ว
00:56:27คุณเซ็นเถอะ
00:56:31อืม
00:56:39นักการใบนี้ไม่จำกัดวงเงิน อยากซื้ออะไรก็ซื้อได้เลย
00:56:46มันมากเกินไป ฉันดับไปไม่ได้
00:56:54คนสวย ไม่ดื่มกับพี่สะแก้วหน่อย เอาไหม
00:56:59ใส่หัวไป ฉันเหมาไว้แล้ว พวกนายเข้ามาได้ไง
00:57:03นี่คุณซู ลิ้นสวยไอ้นะ เป็นคนรู้จักของพวกเรานะ
00:57:07พรังก่อนที่ไปเที่ยว สะดุกสุดๆไปเลยนะ
00:57:10นั่นซี่
00:57:11ฉันไม่รู้จักพวกนาย
00:57:16ใครโสบพวกนายมา
00:57:18คิดวัลครแค่นี้ จะหลอกฉันได้อ่ะ
00:57:22ใครจ้างพวกนายมา
00:57:24อย่าดุกกันนักซี่ คนสวย
00:57:30พี่ใหญ่ พี่ใหญ่
00:57:32นี่ก้าทำฉันอ่ะ
00:57:35มาทำร้ายพี่ใหญ่เจอนี่ หมัดปืน อย่างยืด
00:57:47เป็นไงบ้าง คุณเป็นอะไรไหม
00:57:56ยังโอเค
00:57:57แต่ถ้าคุณทำไปเมื่อกี้เนี่ย
00:57:59ผมถึงเลยนะ
00:58:00ทำไมคุณถึง ช่วยฉันตลอดเลย
00:58:06เพราะว่าคุณ
00:58:10ควรได้รับไงล่ะ
00:58:12คุณอยู่นี่น่ะ อย่าไปไหน
00:58:27เดี๋ยวฉันกลับมา
00:58:29ลิ้นเซียร์
00:58:43ลิ้นเซียร์ เธอจะทำอะไรนะ
00:58:57เธอจร้างสองคนนั้นมาใช่ไหม
00:58:59ฉันขอเตือน
00:59:01ถ้ากล้ามายุ่งกับฉันหรือคนรอบตัวฉันอีก
00:59:04ฉันไม่ปล่อยไว้นะ
00:59:05เธอกล้าทำแบบนี้เหรอ
00:59:07ฉันจะกลับไปบอกพ่อกับแม่และพ่อพี่พี่
00:59:09ให้มาจัดการเธอ
00:59:10เธอทำได้แค่นี้เหรอ
00:59:13ได้ไปบอกสิ
00:59:15เธอคิดว่าฉันจะยอมให้เธอรังแก่ง่ายๆเหมือนเมื่อก่อนเหรอ
00:59:19เธอมันไม่มีอะไรนอกจะมีซูเมอร์ยวน
00:59:21เลยกล้าทำตามอำเภอใจ
00:59:23ฉันจะทำให้ซูเมอร์ยวนเห็นท่าแท้ของเธอให้ได้
00:59:26คนที่ควรถูกเปิดเผยท่าแท้ก็คือเธอ
00:59:32ลิ้นเซียร์
00:59:34ฉันจะไม่ปล่อยเธอไว้นะ
00:59:35ฉันก็ไม่ปล่อยเธอไว้หรับ
00:59:43ถ้าไม่ยุ่งอีก
00:59:45ครั้งหน้า หนักกว่านี้แน่
00:59:55ขอโทษจริงๆครับคุณสู่ ฝ่ายรักษาความปลอดภัยทำงานไม่ดี
Be the first to comment
Add your comment

Recommended