- 1 day ago
Category
🎥
Short filmTranscript
00:00:00ฉันจะหลินซื้อว่าง เป็นคนของแก่เรียนที่ยากจนจากมทนสารเหở
00:00:06ความฝันสูงสุดคือการสอบเข้าชิงเปิ่น แล้วสอบรับราชการ ให้ได้มิทรเบียนบ้านในเมืองจริงเฉิน
00:00:14แต่แค่แนนนั่นไม่พอ มันไม่พอ
00:00:19650 คืนแดน ยังไม่ติดทอบ 1,000 ของมทนสารเหởด้วยซ้ำ
00:00:29ไม่ต้องคิดถึงชิงไปเลย
00:00:32ตอนที่ฉันกำลังจนปัญญา ดันมีข่าวดีเข้ามา
00:00:37ว่าฉันเป็นลูกสาวของตรกูลใหญ่ในจริงเฉิง ที่ถูกสลับตัวไป
00:00:41ไม่ได้ฝันไปใช่ไหมเนี่ย
00:00:43คุณโห
00:00:44คุณโห
00:00:46ฉันครับ
00:00:48นี่
00:01:03คุณโห
00:01:05สักครูนะครับ
00:01:07อ่า
00:01:13ลีซูว่างเธอจะทำอะไร จะล่าออกเหรอ
00:01:16เป็นลูกตรกูลใหญ่ในเมืองจริงเฉิง แต่ถูกสลับตัวมา
00:01:19พวกเด็กน่าสงสารเอ่ย ฉันไปสอบข้ามอาหารไลในมังจริงเฉิงก่อนนะ
00:01:23มังจริงเฉิง
00:01:24จริงเฉิง
00:01:25สือบ้าง ในนิยายพ่อแม่แต่กุลใหญ่ชอบสนับสนุนลูกเกม ไม่ลืมผู้ลืมตาระวังหน่อยนะ
00:01:29ได้ไม่ต้องห่วงนะ ฉัน rahatไม่ส منรพวกเขาจะดีกับฉันไหม
00:01:32ฉันแค่อยากได้ทะเป�ียนบ้านไม่ต้องการตัวตน พอสอบข้าวเสร็จก็กลับแล้ว
00:01:38ทะเป็นบ้านจริงเฉิงฉันมาแล้ว
00:01:41จุอี จุอี จุอี
00:01:46จุอี
00:01:48จุอี จุอี
00:01:51แม่คะ พ่อคะ ปล่อยหนูไปเธอ หนูไม่สมควรอยู่บ้านนี้
00:01:56ใจเย็นๆ ไม่ต้องปลัว เธอสู้หนูไม่ได้หรอก
00:02:00หนูเป็นเด็กที่แม่เลี้ยงมาตั้ง 18 ปีเลยนะ
00:02:03คนนี้น่าจะเป็นคุณนายซู แม่เท่ๆของฉัน
00:02:07ถ้าหลินซื้อว่างดีกับเธอ พวกเราก็จะเลี้ยงไว้ต่อไป
00:02:10แต่ถ้าเขาทำไม่ดีกับเธอ ก็รอให้บรุนิติภาวาแล้วค่อยล่ายออกไป
00:02:16คน ๆ นี้คงเป็นพี่ชายรอง
00:02:18เด็กดี อย่าเอาแต่ใจสิ หน้าคนนอกเห็นจะหัวเราเอา
00:02:22ดูเป็นผู้ใหญ่แล้วมันคงจัง แถมเสียงยังทุ้มแกมเย็นชาอีก คงเป็นพี่ใหญ่แน่ ๆ
00:02:27นี่การของขอนแดดเจอที่เขาลือกเหรอ
00:02:31อืม หน้าเบื่อชมัด ฉันไม่มีเวลาขนาดนั้นหรอก ทำโจทย์เพิ่มดิกกว่า
00:02:44พวกเราเสร็จแล้ว คุยหน่อยไหม
00:02:46แป๊บนะ ฉันพึงในวิธีแก้ออก
00:02:48เสร็จแสงอะไร จะสร้างภาพว่าเรียนเก่งงั้นเหรอ
00:02:51ขอดูหน่อย เอามา
00:02:52เงียบนะ
00:02:54น่ารำคาญคิดไม่ออกเลย
00:03:01สื่อว้าง คราวหน้า อย่ะอ่านำสื่อที่ห้องนั่งเล่น
00:03:07โต๊ะนี่เตี้ยไม่สะดวก
00:03:09อีกอย่าง ทุกคนรอลูกอยู่
00:03:12ขอโทษค่ะ หนูนักว่าพวกคุณยังคุยกันไม่เสร็จ
00:03:15และหนูยังไม่มีห้องของตัวแน่ลี่มาใช้ตรงนี้
00:03:18คุณหนูมาแต่ไม่บอก Hermans look at the worst
00:03:21ขอโทษครับคุณใช้ ความผิต böl amazing
00:03:26แม่คะ ขอโทษนะคะ ความผิตหนูเอง
00:03:30ไม่เป็นไรไม่เกี่ยวกับหนูหรอก
00:03:34แสดงได้โคตรแย่ รักกูลใหญ่แย่ขนาดนี้เลยเหรอ
00:03:38บุคลิก ยังพอดีบ้าง แต่ยังไงก็เป็นคนจากบ้านนอก
00:03:42อาจมีใส่ไม่ดีติดตัวมาบ้าง
00:03:44ถ้าไปลงเรียนชื่ออีกตอนนี้ คงไม่เหมาะ
00:03:47เธอเรียนรู้ คุณละเบียบตะกูลซูไปก่อน
00:03:50จัดสิ่งเรานี้ให้หมดแล้ว
00:03:511. คุณชายชอบเงียมเงียบ ไม่ชอบความว่นวาย
00:03:55ห้ามมองตาท่าน ต้องของ 90 องศาเวลาบริการ
00:03:592. คุณไหนต้องตื่น 6 โมง ต้องต้มสุขด้วยนำผู้จับผู้เขา
00:04:03ตอนเย็นแทดเท้าด้วยนำร้อน 45 องศา
00:04:063. คุณหนูจืออีชชอบเมื่อขยาวผัดซอสกับอาหารตะวันตก
00:04:10สัตวที่ 21 จริงดิ ตลกจนรู้สึกเหมือนหลุดเข้าไปในนิยายและโดนแกล้งเลย
00:04:17ขอโทษค่ะ หนูไม่อยากจด หนูมาที่นี่เพื่อเตรียมสอบเข้ามาหาไร
00:04:23ไม่ได้ลาออกจากโรงเรียนมาเป็นคนใช้ ถ้าพวกคุณไม่ต้อนรับ หนูก็จะไป
00:04:28พูดอะไรเนี่ย
00:04:34เป็นความผิดของพูดดูแล้ว เค้าเช็คกฎคตรกใช้กับเธอ อย่ากโกรดเลย
00:04:39อยากคุณป Monster สูจุยจะไม่สิ แล้วสัตวปล
00:04:55อยากคุณก package
00:04:59ด้วย! งั้นเธอต้องค่อยตามจืออีกไว้! หามก่อเรื่อง alguna
00:05:13ได้ยินว่ะครูในโรงเดียนนี้ เป็นนักเรียนเปลี่ยนวิยมจะชิงเป% recalled
00:05:18คร backgroundsต้องการเรียนของฉัน ต้องดีขึ้นแนะนอน
00:05:21พ่อครับ ก่อนหน้านี้พ่อบอกนะว่า อาทน้องที่สุด
00:05:25ทำไมพอหลินซื้อว่างมา จืออีกต้องมาลำบากด้วย
00:05:28พี่อย่าพูดเลย นี่ไม่ใช่ที่ของหนูอยู่แล้ว
00:05:32พี่...หนูจะไม่ย้งที่ พี่ hineulturaจะไปจากตระกูลซู
00:05:37ไม่ต้องหรอก
00:05:37พี่นักเป็นจ positively ตัวจริงเป็นหนูที่ย้งที่ของพี่
00:05:42ไม่ใช่เลย
00:05:43นี่คือบ Une เธอด้วย อย่าคิดจะไล่เธอเชียวเนาะ
00:05:46ที่นี่มีสู resurrectedенты แค่คนเดียว
00:05:48ไม่ใช่สึcha เน่อย
00:05:50เอาเธอแสดงละครกันไป ฉันของท่องบทกวีได้ประดี
00:05:55แล้วดูใบไม้ผลีปีที่ 4 แห่งรัชสมัยชิ่งรีด
00:05:59ถึงจื้อจิงทุกส่งไปเมืองปาหลิง
00:06:02พี่ถัดมาบ้านเมืองเป็นสุข
00:06:05จื้ออี เอาพูดแบบนี้เลยค่ะ เข้าไปน้องเราเนอะ
00:06:08จึงบุรณะหอยเว่อย่าง
00:06:10ใช่ เราโตมาด้วยกัน ที่นี่ก็เป็นบ้านเธอ
00:06:14อืม... สื้อวาน พ่อแม่จืออardo
00:06:18เป็นคนสลับพวกเธอเธอเป็นผู้บริสุด ที่นี่เป็นบ้านเธอด้วย
00:06:21เธอ... อยู่ด้วยกันดีๆ ได้ไหมจ้ะ
00:06:25เรื่องนี้ต้องถาม เธอซิคะ
00:06:27หนูไม่มีสิทธิต์พูดอะไรที่นี่
00:06:29เธอตั้งหากที่จะกำหนดความสำ abs นิน
00:06:31อะไรจะบอกว่าเราไม่ยุธิธรรมหรือ
00:06:34ผู้ชายคนนี้�omat ไม่ปกติเรื่องไหน
00:06:37ances to makeω
00:06:44ฮิฮัท พี่ชายพูดเทียงคำ
00:06:47เธอกำลัง มองเมื่อว่ารำเอียง
00:06:49หรือกำลังโทษบกเราที่ทำเธอหาย
00:06:52ไม่ต้องเปลี่ยนเรื่องเพราะปิดบังความจริงแบบนี้
00:06:55ที่สถานเด็กกำพร้า หนูเองก็มีครอบครัวมากมาย
00:06:58ถ้าพวกคุณทะเลออกกับเขา หนูก็จะปกป้องพวกเขา
00:07:01แต่ว่า- แต่อะไร ทำไมปกป้องจืออี้ จะให้ปกป้องคุณแปลกหน้าแบบเธอเหรอ
00:07:05ดูเหมือนว่าจะคุยกับพวกเขาไม่รู้เรื่องซันแล้ว
00:07:08แต่ซูจืออี้ที่พวกคุณเลี้ยงมากับมือ
00:07:12พวกคุณควรเข้าใจเธอบ้าง
00:07:13ถ้าเธอคิดจะไปจริง คงเก็บกระเป๋าไปนานแล้ว
00:07:16ไม่มาบางครับให้หนูเลือกแบบนี้
00:07:18แล้ว เธอตั้งใจจะไปจริงไหมล่ะ
00:07:27อืม ขอโทษนะ
00:07:30ฉันควรจะไป
00:07:32ฉันไปเอง
00:07:34ได้ ถ้าเธอจริงใจ ฉันจะช่วยเอง
00:07:38ถามหน่อย ห้องของซูจุอี่อยู่ไหนคะ
00:07:42มา...ฉันบนห้องแรกครับ
00:07:44ฉันไปเก็บของให้น่ะ
00:07:45กลับมันนี้เนอะ
00:07:47ทำไมใจร้ายแบบนี้
00:07:49เพรёрquinมาที่บ้านเราก็จะไล่น้องฉันอไปแล้ว
00:07:51เธอถูกตามใจมาต้ Alpha Deck
00:07:52ถ้าต้องหลังใหญ่พีน้องไป ให้อยู่ยังไง
00:07:54ลูกรอง
00:07:55ไม่ว่าจะกลุดแค่ไหนก็ไม่ควรลงมือนะ
00:07:59ซูจุอี่บอกว่าจริงใจ
00:08:01ต้องรับผิดชับการต внизใจตัวเองสิ
00:08:03ซือ spin insecurity แค่ใจดีเกินไป Р้องฮายคหนาดนี้แล้ว
00:08:07จะเป็นความสมัครใจได้ยังไง ไม่ควรบังคับนะ
00:08:10เธอก็เป็นเห�ِือเหมือนกัน รู้ไหมว่าพาแม่ซซือ yeah
00:08:12น่ารัง sozusagenแค่ไหน ให้กลับไป เจ๋อยอยังไง
00:08:15ฉันก็ไม่อยากให้แม่แบบ อืม
00:08:18เราก็ไม่อยากเป็นนคนที่ถูกสละ przew nuevo
00:08:20ถ้าเป็นเพื่อนสนิตฉัน
00:08:22ตอนนี้เธอคงร้องให้น้อยใจไปแล้ว แน่ๆ
00:08:26แล้วฉันก็ต้องคอยปลอบ
00:08:29สุดจืออี่
00:08:30ทุกคนไม่ปล่อยให้เธอไปหรอก
00:08:32เธอเองก็ไม่อยากไป
00:08:33ไม่มีใครบางครับทัญเลย
00:08:34และทำ hoofถึงทำเหมือนว่า เธอขอโทษท่านล่ะ
00:08:37ถ้าเธอใจดีจริง ทำไมไม่แก united information
00:08:41เธอกำลังยุที่เราทะเลั่อกัน
00:08:43หวังจะให้ฉันรู้ที่ต่ำที่สูง แล้วก็อวดความรักที่เธอได้ตั้งหาก
00:08:47พูดจะอะไรเหลวไหล ชื่ออี้ของเราก็เป็นเยือ
00:08:50เธอเป็นเจ้าหญิงมา 17 ปี ฉันถูกสลับตัวทิ้งไว้ที่บ้านเด็กกำพร้า
00:08:54ฉันตั้งหากที่เป็นเยือ สู่ชื่ออี้ก็พูดได้ผลประโยชน์
00:08:57ต่อให้เธอไม่ถูกสลับตัว เธอก็ไม่พิทางถูกทิ้ง
00:09:00เพราะนั่นคือพ่อแม่แท้แท้ของเธอ แล้วก็...
00:09:05เออ...
00:09:06พวกเขาโง่เกินไปแล้ว
00:09:07ฉันเองก็โง่ ที่พยายามจะอาทิตย์บาย
00:09:13หนูเดินทางเหนื่อยมาทั้งวัน
00:09:14อยากพักที่ห้องแล้ว
00:09:16รับกวนพาไปหน่อยค่ะ
00:09:19เอ่อ...ทางนี้ครับ
00:09:21สื่อว่าง ดูมาหลายห้องแล้ว
00:09:31ชอบห้องไหนจ๊ะ
00:09:42ว่า...ห้องอย่างใหญ่เลย
00:09:45ในสถานเน้นเด็กกำพร้า
00:09:47ขนาดอยู่กับเพื่อน ยังได้แค่ห้องเก็บของ
00:09:49ตอนอยู่โรงเรียน ก็นอนห้องสิบสองคน
00:09:53มีแค่ตอนอยู่กับคนย่าเท่านั้นแหละ
00:09:55ถึงจะได้มีห้องเล็ก ๆ เป็นของตัวเอง
00:09:59ห้องพวกนี้ ฉันเลือกห้องไหนดีนะ
00:10:11พี่คะ หนูเป็นนี่พี่อยู่แล้ว
00:10:15ถ้าพี่...อยากอยู่ห้องหนู
00:10:18ก็ได้นะคะ
00:10:20เอาอีกแล้ว
00:10:21ไม่จบสักที
00:10:22ชื่ออีกของเราใจดีจริง ๆ
00:10:25เมื่อก่อน คุณยาก็ปลอบแบบนี้
00:10:29ฉันเคยเป็นที่รักของคุณยา
00:10:31อืม...
00:10:33เลือกพระเจ้า ๆ
00:10:34ตอนที่มาบ้านตระกูลซู
00:10:36ฉันเตรียมใจเวลาว่าจะไม่มีใครรัก
00:10:38ฉันต้องจังใจเรียน
00:10:39จะได้ได้ทะเบียนบ้านจริง ๆ
00:10:41สอบเข้าชิงไป
00:10:42หาเงินเลี้ยงดูตัวเอง
00:10:44แม่ครับ นี่ห้องเจ้าอีกนะครับ
00:10:46มีให้เลือกตั้งหลายห้องเต้าแท้
00:10:48ทำไมต้องมาห้องเนี่ย
00:10:49หลินซื้อว่างหน้าสงสารก็จริง
00:10:51เราจะเชยให้ในด้านอื่นได้
00:10:52แต่ต้องไม่ลืมของรู้สึกเจ้าอีกสิครับ
00:10:54ห้องเธอก็เก็บไว้เธอ
00:10:57ต่อไปถ้าไม่ได้อยากทำ
00:10:59ก็อย่ามาแสดงให้คนอื่นดู
00:11:01เปล่านะ
00:11:02ไม่ใช่นะคะแม่
00:11:04ไม่ใช่
00:11:06ห้องพวกนี้แต่งเหมือนกันหมด ฉันของฉันบนดีกว่า ทำเลกก็ดี
00:11:11เยี่ยบ เหมาะเจอเรียน ตกแต่งเหมือนกันด้วย
00:11:15เราแค่ไม่รู้ ว่าหนูชอบแบบไหน หลังจากที่ยายเข้ามา
00:11:20อยากได้อะไรก็บอกแม่นะ เราจะหาให้จ้ะ
00:11:25ค่ะ
00:11:26สื่อว่าง เรียกแม่ว่าแม่จะได้ไหม
00:11:36แม่ค่ะ
00:11:40ร้องทำไมจ๊ะ
00:11:42เฮ้ย ปากบ้า
00:11:44ทำไมต้องตอบเร็วขนาดนั้นนะ
00:11:46คงไม่คิดจริงๆหรอกนะ
00:11:48ว่าฉันอยากเรียกว่าแม่
00:11:56เยี่ยมเลย ในที่สุดก็ได้มาเรียนในเมืองจริงๆแล้ว
00:11:59ไม่รู้ว่าคะแนนของฉันจะเพิ่มไปถึง 700 ไหมนะ
00:12:03พี่รอง เมื่อวันหนูผิดเองที่ทำให้พี่เขากโรธ
00:12:08วันนี้พ่อเลยให้พี่เขาไปรงเดนกับพวกเรา
00:12:11หนูจะไปขอโทษพี่เขาแน่นอนค่ะ
00:12:13เธอไม่ได้ผิด ไม่ต้องขอโทษเหรอ
00:12:16ไปเธอ ไม่ต้องทำ
00:12:18ไม่ต้องทำให้พ่อ
00:12:33เป็นบ้ากันหรือไงเนี่ย
00:12:35หมู่บ้านดูแบบนี้เรียกแท็กซี่กันที่ไหน
00:12:37ฉันไม่อยากไปเรียนสายนะ
00:12:43ฮะโล พ่อ
00:12:47ไม่คิดว่าพ่อจะให้เก่าเยี่ยนระกูลเก่าข้างบ้านมาช่วย
00:12:51เขาคือคนที่จืออี้ชอบ
00:12:53ถึงแม้จะปฏิเศษกันแต่งงานกับจืออี้ไปแล้วก็เธอ
00:12:57ขอบคุณนะคะ
00:13:13ครั้งหน้าเธออยากให้ช่วยก็มากดเก่งบ้านข้างๆเนี่ย
00:13:17เอ้ย
00:13:19เธอคือญาตหังห่างของซูจืออี้ใช่ไหม
00:13:23พวกเขาเล่าสุธานการณ์ของเธอให้ฟังแล้ว
00:13:27พื่นฐานเธอไม่ดีเขาห้องพิเศษอาจจะเรียนไม่ทัน
00:13:31ไปห้องธรรมดาก่อนดิกว่าไหม
00:13:33ธรรมดาเหรอคะ
00:13:34ใช่
00:13:36แต่ระมาขัดข kuinการ DEANuestos
00:13:38โดยการให้ร่วforeров mentorship
00:13:40หร Julian based
00:13:42พี่ค้นได้เชือ 700 หมด
00:13:45คือว่า
00:13:47ขำ itísัญวียห้องพิเศษอยู่ที่เท่าไ bounds
00:13:49เหมือนSS
00:13:50เราก็ strategy
00:13:52เธอเรียนสิน ได้ตามกว่าขั้นตามสามถึงสี่สิบคะแนน
00:13:56เพราะงั้น เราอยู่ห้องธรรมดา
00:13:59เธออยู่ห้องพิเศษ นี่ถือว่าดีมากแล้วสำหรับนักเรียนสายสิน
00:14:03นักเรียนในห้องพิเศษสนิทกันมาก ฉันไม่อยากให้เธอไปรบกวนพวกเขา
00:14:07อ๋อ เป็นกลุ่มก้อนสินะ
00:14:09ทำไม ไม่อยากอยู่ห้องธรรมดาเหรอ
00:14:12อยากสิคะ อยากอยู่คะ
00:14:14ซ้ lingu give me
00:14:17ทร้าว!
00:14:19ถ้าอยู่ห้องเดียวกับ Rabbics, ฉันคงตร้อมใจต้าย
00:14:23แต่ว่าพ exhib� grading
00:14:23พวกเขาไม่มีข้อมวนจาก รiete Nyณเสื้อ 스트�ού rage
00:14:26ทำไปเชื่อทุกอย่างที่สู่feed games พูดและ
00:14:29ทำไมรู้สึกว่า
00:14:31หลังจากรู้ว่า เดี๋ยวลูก keyboard, มันแปลกๆยัก
00:14:34ครูหลิว ย่งอยู่ไหม
00:14:38นี่คืนนいつเมรIST เขาใหม่
00:14:40ให้อยู่ห้องคุณจัดการให้หน่อย
00:14:42ได้ค่ะ ทำงานต่อเธอค่ะ
00:14:45ใกล้เข้าเรียนแล้ว ช่วยแนะนำตัว陳สั้น ๆ กับเพื่อน ๆ หน่อยนะ
00:14:48那
00:14:51สวัสดีค่ะ ฉันลินซื้อว่าง จากบนทนซานเหิรอ
00:14:54หวังว่าในเครื่องปีนี้ จะเข้ากับทุกคนได้ดีค่ะ
00:14:58มีตระกูลใหญ่น้ำสกุลนี้เหรอ
00:15:01เธอก็บอกอยู่ว่ามาจากบนทนซานเหิรอ
00:15:03ไม่ใช่คนเมืองจิง apprentices
00:15:05คนที่นั่นบ้าเรียนจะตาย เรียนกันจนตายเลยไม่ใช่หรอ ทำไมมาเรียนที่นี่ล่ะ
00:15:09รังโง่น่ะสิ
00:15:12เงียบนะ หาที่นั่งเธอ
00:15:30ที่นี่ก็ดีนะ ใกล้ครู เงียบด้วย จะได้ไม่มีใครกวน
00:15:35นั่งเรียนทุกคน เปิดไปที่หน้าร้อยสาม
00:15:38เอาละ ในที่สุดก็ลงตัว ต้องตั้งใจเรียน เรียมสอบแล้ว
00:15:55หนังสือ
00:15:57เงียบหน่อย อีกหนึ่งสัปดา เราจะจัดสอบจำลองครั้งใหญ่
00:16:01รงเรียนให้ความสำคัญกับเรื่องนี้มาก
00:16:03เรียมตัวให้ดีด้วยนะ
00:16:04ในที่สุด ในที่สุดก็มาแล้ว
00:16:11ใกล้วันสอบจำลองแล้ว แม่ลงมือทำอาหารเอง
00:16:13เพื่อให้กำลังใจลูกนะ
00:16:15ขอบคุณค่ะแม่ หนูจะตั้งใจเรียนให้ดี
00:16:20ทั้งตื่นเต้น เราใจดีใจ
00:16:23ไม่รู้ว่าข้อสอบจะเป็นอย่างที่ร่ำลือกันไหม
00:16:26พี่คะ
00:16:28เป็นครั้งแรกที่ทำข้อสอบ คงตื่นเต้นมากแน่เลย
00:16:31จริงด้วย การศึกษาที่บ้านนอกล้าหลัง คงตามไม่ทานแต่อย่ะท้าไปนะ
00:16:36ไม่เป็นไรนะ ถ้าทำไม่ได้จริงๆ ก็เลือกทำข้อพื้นฐานเอา
00:16:41ชื่ออีกของพวกเราเอาใจใส่จริงๆ กินเยอะๆนะจ๊ะ จะได้ยิ่งทำได้ดีๆไง
00:16:47ยังไม่ได้ทะเบียนบ้านเมืองจริงๆ ฉันเลยไม่อยากจะถือสาคนโง่หรอก
00:16:55พี่คะ ไปพร้อมเราดีกว่านะ ไม่ต้องรบกวนพี่เกาเยี่ยนหรอก
00:16:59รู้แล้วสินะ ว่าคนที่เธอชอบไปส่งฉันทุกวัน
00:17:03ถึงเหรอ
00:17:04ได้สิ
00:17:09พี่คะ วันนี้จะสอบจำลองแล้วนะ
00:17:12ทำไมยังต้องสับอยู่อีก
00:17:13หรือว่ากำลังเร่งอ่านก่อนสอบ
00:17:16เร่งอ่านอะไร
00:17:17นี่เรียกว่าการใช้เวลาอย่างมีประสิทธิภาพตั้งถ่า
00:17:20นี่ครั้งได้ที่ฉันมาจริงๆ แล้วได้ลองข้อสอบของที่นี่
00:17:23ต้องเต็มที่สิ
00:17:24เลิกแส้งเธอ ปรีบคิดสะว่าถ้าได้คะแนน้อยสุด จะบอกพ่อกับแม่ยังไง
00:17:31พี่รองอย่าพูดแบบนั้นสิ ถึงเขาจะไม่เก่ง แต่พี่เขาก็พยายามดีแล้วนี่คะ
00:17:37จุย ใจดีไปแล้ว
00:17:49ข้อสอบ ข้อสอบ ข้อสอบ
00:17:52ไม่แปลที่เพื่อนที่เรียนจบแล้วบอกว่า ข้อสอบจะให้ความมั่นใจกับเรามาก ที่แท้ก็เป็นแบบนี้นี่เอง
00:18:00ฉันจะให้พวกเธอได้เห็น พลังของนักเรียนที่ถูกสุดมา จากการท่องจำยังนัก
00:18:07ฉันเป็นเด็กเก่งจากสารเหรอนะ ถึงจะไม่มีคะแนนพิเศษ ก็ได้มากกว่า 650 แน่นอน
00:18:12ฉันไม่หยุดพัก ตื่นตีห้า นอนตีหนึ่งเหมือนคนเหล็ก นี่แหละเวลาล่าเยื่อของฉัน
00:18:29เด็กห้องธรรมดาทำเร็วขนาดนี้เลยหรอ
00:18:34นี่ครั้งแรกที่ทำข้อสอบเสร็จโดยไม่เวียนหัวหรือมืนเลย
00:18:38เพื่อการสอบฉันต้องอยู่กับครับโลซูให้ได้ถึงจะได้เถาเปลียนบ้านเมรงจริงเฉิ่ง
00:18:44ฟรูคะ ส่งค่ะ
00:18:50นี่แหละครับสอบรажу
00:18:54อีเท่ากับม fond こんにちは
00:18:56พ่อ จ Azure บอกว่าครั้งนี้เลยต้องถึงขั้นต่ำแน่พ่อต้องเตรียมของควัญชิ้นใหญ่ให้นะครับ
00:19:00ถ้อุคแหวงอย่าพูดแบบนั้นสิ แค่ครั้งนี้มันง่ายกείกว่าเดิมśniejง
00:19:08อืม พระเบียนบ้านเมืองจริง ๆ นี่ดีจริง ๆ วัน ๆ มีแต่ความสุข
00:19:18ซื้อว่าง ขอสอบนี้ ครับที่พาดมาเป็นยังไงบ้าง
00:19:23คนที่ถ้าไม่มีเงินช่วยจากรัฐก็ไม่มีปัญญาเรียน จะได้ดีแค่ไหนกัน
00:19:27ชีวิตไม่ได้มีแค่การเรียนเท่านั้นนะคะ พี่นะ ต้องมีความสามารถอื่นอีกแน่
00:19:32cinq
00:19:35ถอรู้ฟังออก ไฟ إฟ่าฆุกินข้าวกับครัว มันม่าสมละ
00:19:38กําลังพูดตัวหนูแอ้ años รอกชาติ
00:19:43ถ сотติrede อาร์ Phoenix ใช่ไหมคะ
00:19:48ข้อสอบค่อนข้างใหม่แต่ไม่ยากมากพอร์ท่านได้อยู่ค่ะ
00:19:52mielliェนศืฟ่ว่าง พูดโม allowed อะไรเนี่ย
00:19:54สื้ฟ่ว่าง ความมั่นใจเป็นเรื่องดีนะ ลูกเพิ่งย้นย้ายมาจากซัลเหว
00:19:58คงยังไม่ชิน กับครอสอบที่นี่เหรอ
00:20:01ทำครอสอบได้ไม่กี่ชุดก็เริ่มโม้แล้ว เสรษแส่งจริง- ๆ
00:20:05คนผ BRAND rehearsal เพราะ
00:20:07ไม่ใช่ว่าเห็นข้อมูลเก่าของฉันหมดแล้ว เห็นร lattice
00:20:09ทำไมไม่เข้าใจ Open ที่ тех งั้น
00:20:13พวกเคามีข้อมูลฉัน แต่ไม่รู้จักฉันเลยสักนิด
00:20:16ดูเหมือนพวกเขาคงไม่สนใจฉันเลย
00:20:22disappears 聲 indication
00:20:23สิ psychology ประชุด
00:20:25แรกกับชะเบียนบ้านเมืองจริงๆ คุ้ม
00:20:27เออ หนูยังทำโจทย์ไม่เสร็จ ขึ้นก่อนนะคะ
00:20:32เออ แต่ทำโจทย์จะมีประโยชน์อะไร ยังไงก็ทำไม่ได้
00:20:35สู้จืออีกเราไม่ได้หรอก
00:20:41พออิ่มแล้ว กินกันต่อนะ
00:20:46ใครคะ
00:20:50เออ เออ
00:20:55สว่าง
00:20:57เออ มีอะไรคะ
00:21:04นี่เป็นของที่คุ้นยาเตรียมไว้ให้ตอนลูกเกิด
00:21:07จืออีก็มีอันนึงแหละนะ
00:21:12สู้จืออีจะยอมเหรอคะ
00:21:15คนละอันกันนะ แต่ว่ารวบแบบกับน้ำหนักก็ใกล้เคียง
00:21:19หนูซองพี่น้องก็มีคนละอัน ยืดติธรรมไหม
00:21:22ผู้ชายให้ของต้องมีเบื้องลึกแน่นอน
00:21:26อยู่ดีๆก็มาประจบแบบนี้
00:21:28เขากำลังจะทำอะไรบางอย่างที่ทำให้เขาไม่สบายใจเน่นแหละ
00:21:33หนึ่ง สอง สาม
00:21:36เออ เรื่องน้ำสะกุลยังเปลี่ยนตอนนี้ไม่ได้
00:21:40งานเลี้ยงรับลองยาดก็ต้องรอสักพัก
00:21:43แยะแล้ว ถ้าเปลี่ยนบ้านมังจริงๆ
00:21:46แต่เรื่องที่หนูเป็นลูกห้อ ก็ไม่มีวันเปลี่ยนแปลก
00:21:50ไม่อยากยุ่งกับความขัดแย้งของทะกุลซูอยู่แล้ว
00:21:53หลินไปนำสะกุลที่คุณย่าให้ ฉันก็ไม่อยากเปลี่ยนแบบนี้ดีแล้ว
00:21:57แต่ว่า แล้วถ้าเปลี่ยนบ้านหนูล่ะ
00:21:59เรียบร้อย อยู่เมืองจริงๆ
00:22:01อ่ะ งั้นก็ไม่มีปัญหาค่ะ
00:22:03อ้าี้ei
00:22:04งั้นก็ไม่มีปัญห parfois
00:22:06หนู กำลังตั้งใจเรียน
00:22:08เรื่องแอ่งๆ ไว้ค่อยว่ากันที่หลังก็ได้
00:22:11ทำไมย legislation แบบนี้กันนะ
00:22:14แล้วรับร้องได้ไหมคะ ว่าทะเบียนบ้านหนู จะอยู่จรงๆ ไปตลอด
00:22:17แน้ lautซี่
00:22:19หนูเป็นลูกของพ่อ จะไปอยู่ที่ไหนได้
00:22:21ไม่เชื่อหรอก
00:22:23บ้านนี้ไม่ปกติสักคนเลย
00:22:25มีแต่พวกจอมพร่อง
00:22:2772
00:22:28เงินสาบาลหน่อย อ่านตามนี้ค่ะ
00:22:32อ่า...
00:22:34ถ้าฉันผิดคำสาบาล ขอให้ล้มละลายพรยาทิ้งลูกนี่ เฮ้ย นี่
00:22:39โอเค พอแล้ว พอแล้ว หนูต้องไปอ่านหนังสือต่อ
00:22:42พักข่อนด้วยนะคะ พักข่อนเยอะๆ นอนเดียวๆนะคะ
00:22:45เดี๋ยวๆ นะคะ
00:22:57แม่ที่สุดก็ได้ทะเบียนบ้านเมืองจริงๆ
00:22:59ข้อสอบ การสอบเข้า ฉันมาแล้ว
00:23:05นี่ๆ เราเดี๋ยว
00:23:07ทำไมเด็กนี่สุดจะเลือกทะเบียนบ้าน
00:23:10ถ้าไม่โกฎเลย หรือว่า ถ้าไม่สนใจมุกเราเลย
00:23:14มีอะไรครับพ่อ
00:23:18พ่อผมบอกซื้อว่าง ว่ายังเปลี่ยนนามสะกุล
00:23:21และจัดงานเลี้ยงรับลองญาตไม่ได้
00:23:23แต่เธอก็ยอมรับหน้าตาฉื้ย
00:23:25ตอนเธอเกิด เธอเป็นลูกสาวที่พ่อขาดวังไว้มากที่สุด
00:23:29พ่อ เข็มงวดเกินไปไหม
00:23:32เฮ้ย พ่ออย่าคิดมากเลย
00:23:35แต่ผู้หญิงไวนี้ชอมมีสักษีคำคอ
00:23:38ทำเป็นเก่ง ทำเป็นเย็นชา คิดว่าเทพ
00:23:42ใช่ครับ พวกเราดีกับเธอมากแล้ว
00:23:44ให้เธอได้มีชีวิตแบบที่ไม่เคยกล้าฝัน
00:23:46แต่เธอยังพอรู้ที่ต่ำที่สูง
00:23:48ไม่คอในสิ่งที่ไม่ชิดของตัวเอง
00:23:50พวกลูกคูดก็ทุก
00:23:52แต่พ่อรู้สึกว่า เธอไม่ได้รู้สึก
00:23:54เป็นส่วนหนึ่งกับเราเลย
00:23:56เธอพร้อมเจอไปเมื่อเป็นไง 라고ก็ได้
00:23:58เป็นไปไม้ได้หรับนะ
00:23:59เรียนก็ไม่เกง
00:24:00แทมไม่มีความสมารถพิเสธอะไรเลย
00:24:02Pokorwhen we are going the right
00:24:04โทว พ่อคะ
00:24:06พี่คงจะยังปรับตัวให้เข้ากับที่นี่ไม่ได้
00:24:09ก็ใจ ผ่อวางใล
00:24:10หนูจะสนิทกับพี่เขาให้ได้
00:24:13จะไม่ให้พ่อต้องเครียดค่ะ
00:24:15ไอ้ ตัวแสบนี่
00:24:18พ่อคะ นี่ก็ดึกแล้ว
00:24:20น้องไปรงเรียน หนูไปนอนก่อนนะ
00:24:22ได้ได้ ทุกคนก่อนนอนกันได้แล้ว
00:24:30ชื่อสกุล หลินซื้อว่าง เหตย์หญิงที่อยู่จริงเฉิง
00:24:36จริงเฉิง
00:24:40จริงเฉิง มึงจริงเฉิงเลย
00:24:44พ่อ พ่อ ดึกแล้ว รีบนอนดีกว่า พวกกินต้องไปเรียน
00:25:00อนาคต์สดสายรอยอยู่ นอนไม่หลับเลย
00:25:08ลืมปิดไฟ
00:25:14ขนาดผิดไฟ อนาคต์ยังสดสายอยู่เลย
00:25:27หัวหน้า ทำไมเธอมาดึกแบบนี้ล่ะ
00:25:29เพิ่งเลิกเรียนพิเศษเย็ดน่ะ
00:25:31คนจริงเฉิงหน้าเหมือนไส้จริง ๆ ตอนนี้อยู่ประเตียงละสิ
00:25:34ไม่รู้สึกผิดบ้างเหรอ เสียเกียต
00:25:36สิว่าง ทุกคนคิดถึงเธอมาก
00:25:38ครวบประจำฉันอนุญาตละ ถ้าส้นศึกษา จะไปหาเธอที่จริงเฉิง
00:25:40ไม่มีใครรังแกเถィเศินน่ะ
00:25:42หาเจอดีเสียงทันอ่าน
00:25:44อยู่จริง ๆ คนเดียวไม่เหงาเหรอ
00:25:46พอเลยย้ามาทำเป็นซึง
00:25:48ฉันทนไม่ไหวจริง ๆ
00:25:50จะมีเอาไรให้รังแกด้วยเหรอ ฉันไม่เห kulียงเลย
00:25:52อ๋อ inevit
00:25:53พวกนายไม่ได้จะวางแผนลาก
00:25:55ต้องกลับไปสอบที่สารเถอใช่ไหม ร้ายกัดจริงจริงอ่ะ
00:26:00ถ้ามาจริงเฉินกันนะ จะเรียงเข้าทุกคนเลย ยังไงซ่ะพี่คนนี้ก็เป็นคนรวยแล้ว
00:26:06ครูมาแล้ว
00:26:08ตัวแลตัวเองด้วยนะ ต้องวางแล้ว หมายนะ
00:26:17เด็กน้อยน่าสงสาร ไม่รู้หรอกว่าเขาสอบมันง่ายแค่ไหน
00:26:22ตอนนี้ฉันมีบ้านหลังใหญ่ให้อยู่ มีทะเบียนบ้านมึงจริงเฉิง อันนาเขาสุดใสสุดสุด
00:26:31ฉันไม่อยากกลับสารเหอหรอก
00:26:39จริงเฉิงดีขนาดนี้ แต่ไม่มีใครรักฉันเลย
00:26:43โดนเลือกปฏิบัติทุกวัน ถ้าไม่หน้อยใจได้ไง
00:26:52ไม่ใช่สิ ฉันมีอะไรต้องน้อยใจด้วย คนในตระกูลซูไม่รักฉันแล้วยังไง
00:27:02ฉันเคยสัมผัส รักที่มากกว่า ดีกว่า อบอุ่นกว่ามาแล้ว
00:27:06ไม่สนใจหรอก รักป่ำปอมและต่ำเต้ย ของคนตระกูลซู
00:27:10พ่อ พ่อ พ่อ พ่อ ทําก็สอบชุดสองชุดให้ใจเย็นลงแล้วกัน
00:27:24ไหนบอกว่าวันนี้จะประกายคะแนน ทำไมไม่มีอะไรเลย
00:27:28จะรีบทำไมอ่ะ หรือคราวนี้เธอคิดว่าตัวเองจะสอบขนิดผ่าน
00:27:32ถ้าครั้งนี้ไม่ได้สักห้าหกร้อยอีก ครูของเร็กไปคุยหน้า
00:27:36อาชรยาจากสารเหอนี่ไม่เหมือนใครจริงๆ
00:27:40ตอนแต่มาฉันยังไม่เคยเห็นเล่นสักครั้งอ่านหลังสือจันตายเลยมั้งเนี่ย
00:27:44นี่เด็กใหม่ ขยัญแบบนี้ทุกวันจะได้สักหลีคะแนนกัน
00:27:48ขยัญขนาดนี้คงไม่ต่ำกว่า 400 หรอกนะ
00:27:52ถ้าให้เราขาแนนน่าจะเกิน 690 นะ
00:27:55แต่ว่า ขาเน็จข้อสุดท้ายที่เป็นข้อใหญ่ไม่ค่ามอ่าจัย
00:27:58ถ้าบังเอินถูก 700 ขาแนนน่าจะชิวๆ
00:28:02พวกเธอได้ยินกันไหม เราว่าได้เกิน 690 นะ
00:28:07เจ็ด 100คะแนนน่าจะชิวๆด้วย
00:28:10ถ้าเก่งขนาดนั้น ทำไมไม่ไปอยู่ห้องพิเศษละ
00:28:14ไม่อยู่ห้องธรรมดากับพวกเราทำไม
00:28:16‑‑ ไม่เชื่อกว่าท Lao
00:28:18ประก transgender แล้ว คะแนนออกแล้ว ข์แนนออกแล้ว
00:28:21ไปดูเร้ว ตื่นอยู่ที่บ๊อต
00:28:24แม่าอาจ تระي away ไม่ดูหน่อยเหลือว่าจะได้เท่าไร
00:28:27ร้อยคนน้อยก่อนค่อยไป ไม่งั้นเฉียวเวลาแย่ต
00:28:30คงกลัวแล้วล่ะสิ
00:28:31ไปไปไป ไปดูกันว่าที่เธอพูดจริงหรือหมอกันหน้า ไป
00:28:37ทำไมคนจริงเฉิงถึงโง่กันหมดเลยนะ
00:28:40เหมือนตัวประกอบและสมองในหนังเลย
00:28:43เฮ้ย
00:28:44แปลดๆ
00:28:51พวกเธอมีอะไรอะ
00:28:54เฮ้ย 719
00:28:56เฮ้ย หลิงสื่อว่างเธอได้ 719 คะแนน
00:29:03คิดไม่ถึงแต่ก็เมกเซ็นท์นะ
00:29:05มันน่าแปลกเหรอ
00:29:06ขนาดนั้นแหละ มันน่าถึงมาก
00:29:09ตั้ง 719 เลยนะ
00:29:11ท่านเทปหลิน ที่ฉันเสียมารยาตไป
00:29:13ฉันขอโทษอย่างจริงใจ ขอโทษนะ
00:29:16ขอโทษนะ
00:29:18ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร พวกเธอแก้พูดไปด้วย
00:29:20ฉันไม่เก็บมาใส่ใจเหรอ
00:29:22ไม่สิ ที่ฉันใหม่ถึงคือ..
00:29:24ฉัน..
00:29:25โอเค ก็ตามนั้น
00:29:27เธอคือเทพตัวจริง
00:29:28ทิ้งหลังที่ 1 ห้องพิเศษ
00:29:30ต้อง 40 คะแนนเลยนะ
00:29:32หากรู้นะครับ ต่อจากนี้
00:29:34ใครจะกาศาจบwowということของธรรมดาของเรา
00:29:35ที่ 1 ในรุ่น อยู่ห้องเรา
00:29:38ไม่แนวว่าที่ 1 ของการ สะมัดเข้า
00:29:40อยู่ห้องเราก็ได้
00:29:42จริงใช่ ๆ ๆ
00:29:43- ฉันขอชอบดีจากเท่งใจ
00:29:45- ฉันไม่ควรสอบให้ได้ดีขนาดนี้หรือเปล่านะ
00:29:47หรือว่าต่อไปคนแกล่งผิดดี
00:29:49ทำอะไรกันนะ
00:29:51ไม่ได้ยินเกลิ่งเข้าเรียนหรือไง
00:29:52ตับไปนั่งเดี๋ยวนี้
00:29:53หัวหน้า เชิญค่ะ
00:29:58สือว่าง
00:29:59โรงเรียนใหม่เป็นยังไงบ้าง
00:30:01ฉันรู้สึกไม่ค่อยดีค่ะ
00:30:03เพราะอยู่ห้องธรรมดา
00:30:05- ฉันไม่ค่อยคุ้นใช่มั้ย?
00:30:07ฉันช่วยยายไปห้องพิเศษให้เอาไหม?
00:30:12ไม่ต้องหรอค่ะ
00:30:14คุณเคยบอกว่าห้องพิเศษสนิตกันมาก
00:30:16เกล็วว่าฉันจะเข้าพวกไม่ได้
00:30:18ฉันคิดว่าบรรยากาสห้องธรรมดาดีนะคะ
00:30:20ฉันชอบค่ะ
00:30:21- แต่ว่า..
00:30:23เออ มีอะไรอีกมั้ยคะ?
00:30:25เวลาเรียนแล้ว
00:30:26ทุกวินาทีมีค่ะ
00:30:28คุณรู้นิคะ
00:30:28ได้ งั้นเธอตั้งใจเรียนเนอะ
00:30:44เจออีก แน่นออกแล้ว
00:30:46ดูให้หน่อย ฉันซ้อมดนตรีอยู่สนาม
00:30:49541 สูงกว่าขั้นตำตั้ง 3 ขั้นนาน
00:30:52จริงหรอ บอกแล้วไง ว่าสอบทางนี้ง่ายมาก
00:30:56นี่ รู้ไหมว่าใครได้ทีหนึ่ง
00:30:59หลินซื้อว่างที่เพิ่งย้ายเขามาใหม่
00:31:01ได้ตั้ง 719 ขนแนน สมแล้วที่มาจากสัตว์
00:31:05อะไรนะ หลินซื้อว่าง ได้ตั้ง 719 เลยเหรอ
00:31:10ใช่แล้ว
00:31:15เก่งขนาดนี้เลยเหรอ
00:31:18ถ้าพอแม่รู้ เขาต้องให้ความสำคัญกับเธอมากกว่าฉันแน่
00:31:24ไม่
00:31:26ต้องไม่ให้พ่อแม่รู้ขนแนนเธอเด็ดขัด
00:31:39แม่คะ
00:31:41แล้วเหรอ จริงด้วย วันนี้ประกาศแนนนี้จ้ะ
00:31:44เอ่อ ค่ะ
00:31:45เออ ซื้อว่าง
00:31:47หนูเพิ่งย้ายมาสอบเป็นยังไงบ้างจ้ะ
00:31:50แม่ ยันนี้หนูอยากกินบะเขยาวน้ำแดง ที่แม่ทำ
00:31:55เออ เออ จ้ะ
00:32:01แค่คอยไม่ให้พ่อแม่อยู่กับหลินซื้อว่าง
00:32:05พวกเขาก็ไม่รู้ขนแนนเธอแล้ว
00:32:11แม่คะ เดี๋ยวหนูรับให้เอง
00:32:18ฮัลโห
00:32:20ค่ะค่ะ หนูจะบอกให้ค่ะ
00:32:24อืม ได้ค่ะ
00:32:25ได้ค่ะ
00:32:27จืออี ใครโทรมาจ้ะ
00:32:30หัวหน้าศ่าย
00:32:31เขาบอกว่านักเพียงชื่อซูจืออี
00:32:33สอบได้เกินคะแนนขั้นต่ำของปริญญาตรีสามคะแนน
00:32:36โอ้ จริงเหล่ะจ้ะ
00:32:37เดี๋ยวแม่จ้ะ
00:32:38ให้เริ่งวันดีๆเลยละ
00:32:39ลูกรักของแม่เก่งมาก
00:32:40คือนนี้แม่ทำอาหารเยอะๆเลยนะ
00:32:42แม่หนูเก็บกระเป๋าก่อนนะคะ
00:32:43จ้ะ
00:32:44จ้ะ
00:32:54วันนี้แม่ทำอาหารเพิ่มหลายอย่าง
00:32:56ฉลองที่จืออีของเราสอบได้คะแนนดี
00:32:59มา ชนแก้วหน่อย
00:33:07จืออีทั้งชายหลาดทั้งไขยัน
00:33:09ไม่คะแนนก็ดี
00:33:10เป็นเรื่องที่รู้กันอยู่แล้ว
00:33:11นั่นสิ จืออีของเราเก่งที่สุด
00:33:13ซืออี ลูกอยากได้อะไร說來
00:33:16ว่าให้ทุกอย่างนะ
00:33:17งั้นเอา สอบใหม่ล้าสุดของเคร43 yaşน Business
00:33:20ได้ซื้อให้
00:33:23แล้ว ข้าแนนของซื้อว้างล่ะ
00:33:26เธออยู่ไหน
00:33:27ทำไมไม่ลงมากินคะ
00:33:30พี่เขา
00:33:31สอบไม่ค่อยได้
00:33:33เลยอารมิไม่ดีนะคะ
00:33:35พ่อ แม่ พี่คะ
00:33:37หลังจากนี้อย่าถามเธอเรื่องข้าแนนนะคะ
00:33:39ซื้อว้างมาจากชนบุต
00:33:42เพื้นฐานไม่ดี เรียนไม่ทันก็ไม่แปลกหรอก
00:33:45เป็นข้อผิดหนูเองค่ะ ที่ไม่ได้ช่วยพี่
00:33:48หนูควรจะช่วยตีวให้เธอ
00:33:50จืย ใจดีเกินไปแล้ว
00:33:52ดูหลินซื้วว่างสิ ไม่มีมันราญาตเสลย
00:33:55ไม่ลงมากินข้าวด้วยซ้ำ ทำหน้าเวึ้งไปให้ใครดู
00:33:57ที่โรง อย่าพูดแบบนั้นสิ
00:33:59พี่แค่เสียใจมากเท่านั้นเอง
00:34:01เดี๋ยว หนูไปเรียกลงมากินข้าวให้ค่ะ
00:34:03อืม
00:34:07ถ้าทุกคนรู้ว่า เธอสอบได้ 700 กว่า
00:34:10ทุกข่ำชมและรางวันของฉัน ก็จะกลายเป็นของเธอทั้งหมด
00:34:14ฉันไม่มีทางยอมเด็ดขาด
00:34:20พี่คะ ลองไปกินข้าวกัน
00:34:22ทุกคนรออยู่นะ
00:34:25เออ ได้
00:34:27ไปสิ กินข้าวไง
00:34:30หลินซื้อว่าง ภูมิใจมากไหม
00:34:33โอ้ว ว้าว นี่เล่นบทดังร้ายอมหิสสินะ
00:34:36ต่อหน้าเป็นอย่างลับหลังเป็นอย่าง
00:34:38พอไม่มีคนอยู่ก็เลิกเสร็จแสง
00:34:40พูดอะไรเหลวไหล
00:34:42719 ขันแนน
00:34:44เธอนี่ ปิดบางความสามารถไว้นี่
00:34:47ขอบคุณนะ นี่เพราะข้อสอบทั้งนั้น
00:34:49ฉันจะพยายามต่อไปนะ
00:34:50ยิ้ยิงไปนะ
00:34:51คิดว่าเรียนเก่งแล้วจะมาแทนที่ฉัน
00:34:53ในปรüberกุณซูได้อย่างนั้นหรอ
00:34:55บอกให้นะ
00:34:56ลูกสาวของพ่อแม่มีแค่ฉัน
00:34:58พี่สองคนก็รักแค่ฉันคนเดียว
00:35:01มันนอกอย่างเธอ
00:35:02จำสถานตัวเองไว้ให้ดีด่วยมิละ
00:35:05สถานเหรอ
00:35:07ฉันถามว่าสถานอะไร
00:35:09นี่! นั่งไม่ค้าปกตลาด
00:35:11เธอช่วยเข้าใจสถนะของเราใหม่ดีกว่า ใครกันแน่ที่น่าอายกว่ากัน
00:35:15ฉันเป็นลูกแท้ๆที่พัดพรากไปนาน ส่วนเธอก็แค่ลูกสาวของพวกลักพาตัวเด็ก เธอมีสิทธิ์อะไรมาโว้ยๆล่ะ
00:35:21แล้วไง ฉันอยู่นี่มา 18 ปี พ่อแม่มีลูกสาวแค่ฉันคนเดียว
00:35:27ได้ แต่พูดถูกก็ได้ อย่างไรทุกคนในตระกูลซู ก็เพียนกันทั้งนั้น ข้อกับเธอดีดีแล้ว
00:35:33นังฉันตDrive
00:35:35ก็พอรู้นะ ว่าเธออิจชา Globy ที่พ่อแม่กับพี่รักฉัน บอกให้รู้นะ ต่อไปตระกูลซูจะเป็นของฉัน
00:35:41อย่าได้คิดจะมาขวาง
00:35:43technological school จะเป็นของเธอหรอ งั้นถามหน่อยนะ เธอมีหุ้น challenging school
00:35:49ไม่สำหรักงานใหญ่ตรあกูลซู หรือยัง
00:35:52มีโอ้สังหาริมมาทรัพย์ในชื่อตัวเองไหม
00:35:54เคยสัมพัฒอำนาห์ที่ทัดจริงตรกูลซู หรือยัง
00:35:56ฉัน...
00:35:57อำนาห์ทั้งหมดเป็นของผู้ชาย
00:35:58ว่าเขาไม่ชอบฉัน
00:36:00ก็เลยไม่ให้ฉันอยู่
00:36:01แต่ถึงพวกเขาจะชอบเธอ
00:36:02เธอก็ไม่ได้อะไรเลย
00:36:04จูจืออิ
00:36:05ฉันไม่เคยอยากแย่งความรักเธอเลยสักนิด
00:36:07แล้วอีกอย่างความรักปลอม ๆ พวกนั้นมันไม่มีความหมาย
00:36:10มีแต่อำนาดที่แท้จริงเท่านั้น ถึงจะมั่นคงที่สุด
00:36:13ฉันแนะนำนะ ตั้งใจเรียนซะ อ่ะ
00:36:20ฉันแนะนำนะ ตั้งใจเรียนซะ นะ
00:36:24อย่าเหลืองให้มันมากนะ ที่เธอพูดมาฉันไม่มีหรอก
00:36:27ถ้าเพิ่งมันรู้นี่ติพ Long Shriek
00:36:28이�rator exp ร้างパ์ กรอพอเมร็จจะให้เอง
00:36:32แต่เธอจะไม่มีวันได้
00:36:34loops Don't forget to submit soon
00:36:36ต Highway to the same
00:36:38ถ้าเธออยากคุยกันต่อก็คุยได้
00:36:41แต่ถ้าไม่อยาก
00:36:47ที่แบบนี้ ...
00:36:49มันยากัติแบบนี้ ...
00:36:50เรื่องเราแบบนี้ ...
00:36:51ทำให้ฉันรู้สึกเหมือนกำลัง
00:36:53จะเมื่อไontec cửดขึ้นเลย
00:36:55mythicbee
00:36:56ซื้ววัง...ลงมากินข้าวกันได้เหรอจ้า
00:37:00ได้謮
00:37:01อ้าสู้ชืออี! ฟังฉันน่ะ
00:37:02คนเราต้องรู้จักรักตัวเอง
00:37:04ถ้าเธอบาดเจ็บคนที่เจ็บก็มีแต่ตัวเธอ เข้าใจนะ
00:37:06ฉันไม่งั้นโง่ขนาดทำร้ายตัวเองหรอก
00:37:09เข้าใจก็ดี ไปกันเถอะ ไปกินข้าวกัน
00:37:13พี่ข้อไม่ว่าจะเป็นยังไงพี่ไม่ควนพุ cosesกับหนูแบบนี้นะ
00:37:17ถึงขนาดจะแย่กก็ไม่ควรรมายกับหนูนะ
00:37:20จุอี เป็นอะไรไปลูก
00:37:22หลีสู่ว่าง ถ้าใกล่จุอี เธอตายแน่
00:37:26เธอน่ะไม่ง่อ คนที่ง่อคือฉันตั้งหาก
00:37:31คำเรื่องนี้ไปได้ไหม ขอร้องล่ะ
00:37:35ไม่เอา
00:37:37พี่จะทำอะไร
00:37:47จุอี จุอี เป็นอะไรไปน่ะ
00:37:52จุอี จุอี เป็นอะไรไป อย่าให้แม่ตกใจสิ
00:38:03แม่คะ ความผิดหนู อย่าโทษพี่เลยนะคะ
00:38:09วันตัวเธอไม่มีแผลอะไรสักนิด ทุกคนคงเชื่อว่าเธอลมเองใช่ไหม
00:38:17ปวนหอจัง สงสัยสมองกระเทิน
00:38:23เดี๋ยวนะ พวกคุณก็ชื่อเรื่องนี้เหรอ
00:38:28โอเค ของเชื่อจริงๆ โอเค ได้เลย
00:38:31จุอี สมองกระเทินแล้ว แกจะเอาอะไรอีก
00:38:34ไอเด็กเวน เธอยอมทนทุกอย่างเพื่อแกขนาดนี้
00:38:38ทำไมถึงยังไม่ปล่อยเธอไป
00:38:40สื่อว่าง ลูกทำแม่เสียใจมาก
00:38:44สื่อว่าง พ่อเคยคิดว่าลูกไขยี่ยะิค้าย
00:38:48ไม่คิดว่าลูกไขยับไขยเกิ่น
00:38:51หลังจากมาอยู่จริงเชิง ฉันถึงได้รู้ว่า
00:38:53ลองนี้มีช่องโ adversity แม่โหยายมากอยู่
00:38:55ชีวิตดูดรามากขึ้นทุกที
00:38:57รู้สึกเหมือนพี่ไอหน้ำหน้าเหรอ
00:38:59อ่อ ไม่สิ ซีรีย์หน้ำหน้าเลยตั้งหา
00:39:02ฉันรู้ดีว่าตัวเอกของโลกไม่ใช่ฉัน
00:39:14ถึงหนูจะรู้จักคำว่าขอโทษในหลายภาษา
00:39:17แต่เพราะดีว่าหนูไม่ได้ทำผิดอะไร ทำไมหนูต้องขอโทษดด้วยแล้วคะ
00:39:21แกทำขนาดนี้ ยังจะบอกว่าไม่เกียวอีก
00:39:24คิดว่าเราตาบ่อนหรือไง
00:39:26เอ๊ะ ถุดกล้องวงจรปิดได้นะ จะได้พิสุดความบริสุดของหนู
00:39:30แกต้องรู้แนะว่าที่นี่ไม่มีกล้อง ถึงได้มาผลักจึย втор for you
00:39:38ไอ้ไน้ธุนขี้งงก เงินตั้งเยอะไม่รู้จักติดกล้องเพิ่มอีกสักตัว
00:39:43ศึกว่างถึงจับอารมณ์ไม่ดี
00:39:46แต่ว่าจึยก็เป็นน้องลุกนะ
00:39:49ลุกไม่ควรรบายอารมณ์กับน้องแบบนี้อีกอย่าง
00:39:52ที่แคแนนลูกแ Mimi
00:39:54ก็ไม่ใช่ความผิดของน้อง
00:39:56พี่ซื้อวัง ก่อนหน้านี้น้องแก รู้สึกผิดที่ไม่ติวให้แก แกนี่มันชั่วช้าจริงๆ
00:40:02เดี๋ยวนะ หนูได้ยินอะไรนะ หนู คะแนนแย่เหรอ คนในเมืองจริงเฉิงเขาจะอะไรผิดเกี่ยวกับคะแนนแย่หรือเปล่า ฉันได้ตั้ง 700
00:40:11จืออีส
00:40:15จืออีส ถนไหมนะลูก แม่จะพาลูกไปรองพยาบาลอย่างนี้
00:40:18แม่ครับ ขอทำเอง
00:40:19ขอให้ดูเถอะ ทั้งหมดที่แกทำกับจืออีก ฉันจะให้แกชดใช้ให้หมด
00:40:29อันบิริบเอ็บโล
00:40:36ในที่สุดการแสดงก็ปิดฉาก
00:40:40หิวจัง เกือบลืมเลยว่าลงมากินข้าว
00:40:49ว้าว ของอร่อยเต็มเลย มีน้องไก่ที่ฉันชอบด้วย
00:41:06แล้วก็สิครอวหมู่เปรี้ยวหวานก็ชอบ
00:41:13โคตรอร่อย
00:41:15นี่อะไร
00:41:22นี่ก็อร่อย
00:41:25โตนนี่ใหญ่จังนะ แต่ก่อนฉันต่างไม่ถึงตั้งหลายอย่าง
00:41:29วันนี้จะกินให้ครอบทุกจารย์เลย
00:41:31นี่แหละสิ่งที่ควรได้หลังจากซูจืออีใส่ร้าย
00:41:35พี่อยากพักนะ อยากพักหนู
00:41:38ไม่ต้องกลัวนะลูก แม่อยู่นี่แล้ว
00:41:40แล้ว แม่จะไปให้หนูเจ็บอีก
00:41:45แม่...
00:41:50แม่...
00:41:53นองพี่ เดี๋ยวพี่จะสั่งสอนหลินซื้อว่างให้
00:41:56พี่รอง อย่าพูดแบบนั้น
00:41:58พี่พึ่งมาอยู่ใหม่ ยังไม่รู้สึกตรอดภัย
00:42:01ความผิดหนูเองที่ทำให้พี่โกรธ อย่าโทษพี่เขาเลยนะ
00:42:05เด็กโง อะไรยังสาเกินไปแล้วนะ
00:42:08หนู ขออย่างเดียว
00:42:11ขอร้องพวกพี่ อย่าทิ้งหนู
00:42:15แค่ให้หนู อยู่กับพ่อแม่ กับพี่พี่
00:42:19พี่เขาจะทำอะไร หนูยอม
00:42:22เด็กโง หนูเป็นลูกที่แม่เหลียงมา
00:42:25จะทิ้งลูกไปได้ยังไงกัน โทษ
00:42:38vap yoll 7 Continued
00:42:40คุณพ่อบ้านข้อเซ้าล่ะ
00:42:42ขอโทษครับ คนรับใช้กับพ่อครัว หยุดกันหมด
00:42:45หยุดกระติ้งBack as book
00:42:47แล้ว...คนอื่นไม่กินอาหารเช้าเหรอคะ
00:42:49คุณในคุณท่านรวมถึงคุณชายทั้งสอง
00:42:52ไปเยี่มคุณจืออีกทีรงเพียบาลหมดครับ
00:42:53พวกเขาอยากให้ฉันอดตาย
00:42:57ชายорот es foreign
00:42:58ฉันฉันช fragrant parent
00:42:59พวกเขาไม่ใช่เอนี้ย대ep
00:43:00ทำไมกdy haniy活กันแบบนี้
00:43:02ฉันเป็นนักเรียน โม่แต่
00:43:04ถ้าไม่ได้เข้าเช้าก็จะไม่ศา alcance
00:43:07ถ้าไม่ได้ศา alcance
00:43:09การเรียนของฉันก็จะแย่ลง
00:43:11ถ้ากาทินเยramble
00:43:12พลการเรียนก็จะตก
00:43:14แล้วถ้ากาเพลงการเรียนก็จะตก
00:43:16ฉันแย่แน่แน่
00:43:19คุณเข้าใจไหม
00:43:23ชั้นเถอะชั้นมันไม่ใช่ความผิดคุณ ฉันทำเองกันแล้วกัน
00:43:27อืม
00:43:28เฮ้ย
00:43:50บ้านนี้เคยมีคนอยู่จริงหรือเปล่าเนี่ย
00:43:53เสร็จที ขี่เหนียว
00:43:55ทำไมไม่มีอะไรเลย
00:44:00ในเมื่อไม่มีอาหาร ฉันคงต้องใช้อาหารสมองมาเติมแล้วล่ะ
00:44:10ไม่มีคนมารับอีกเหรอ มาซิ
00:44:20หอมจัง กินอะไร
00:44:24กินไหม
00:44:26อ้าหาย แบบนี้จะดีเหรอคะ
00:44:33อืม หอมจัง
00:44:34ถ้าอร่อยก็กินให้หมดเลย
00:44:37แต่ว่า ทำไมถึงหิวขนาดนั้น
00:44:40อืม ตรกูลซูขี้เหนียว ซูจืออี้บาทเจ็บ แล้วไม่ให้ฉันกินเข้า
00:44:44จะบอกให้นะ จริงๆแล้วเรื่องนั้นอ่ะ
00:44:46ฉันไม่เกี่ยวอะไรด้วยเลย ฉันไม่ได้พลักเธอทลมเอง
00:44:50แล้ว เออ เอาเธอ พูดไปก็ไม่เก็ด
00:44:54ถึงจะไม่เข้าใจ แต่ว่า ต่อไปเจ้าเจ้าข้าวช้ามาให้เอง
00:44:59ส่วนข้าวเยียนมากินบ้านฉันได้เนี่ย
00:45:05เขาคือเกาเยียน ผู้สุทธของทระกูลเกา คนที่ซูจืออี้ลงรัก
00:45:09คนที่พ่อซูอยากให้แต่งานด้วย
00:45:11ถ้าตามบทละครทั่วไป ข้าวน่าจะเป็น พระเอ็กของโลกนำเน่านี้
00:45:17ถ้าเกี่ยวข้องกับเขา ต้องมีปัญหาตามมาแน่แน่ ไม่ได้ ฉันต้องไม่เสียเวลาทักควรเด็ดคาด
00:45:22นายไม่ได้ คิดอะไรกับฉันใช่ไหม
00:45:26อย่าคิดอะไรกับฉันเลยนะ
00:45:28นักเรียนเกา พวกเราเป็นนักเรียนมัทยม
00:45:30การเรียน คือหน้าที่หลักของเรา
00:45:32ต้อง เรียนตัวสับเข้ามาหาอะไร
00:45:36นี่นายอย่ายิ้มแบบนี้สิ
00:45:38เรื่องนี้จริงจังมากนะ
00:45:40มีแฟนตั้งแต่เด็ก จะทำให้ผลการเรียนของเราแย่ลงอย่างมาก
00:45:43อาจจะพลาดโอกาสเข้าชิงเปยได้
00:45:46Kopva!... แค่คิดกว่านาออนคลัวแล้ว
00:45:49นี่พี่นักเรียน.. ตอนนี้ฉันเป็นนักสามหาไรช finorenchedแบบไงแล้วเนอะ
00:45:53ขอถามหน่อย... ฉันยังต้องตั้งใจเรียนอีกไหม?
00:45:55ที่แถมไม่ชอบนักเรียน devastated.. ฉันอนึกว่าอะไร.. อะไรนะ อะไรนะ
00:46:01แค่พ่อแม่ฉันชื่นชมทะมาส
00:46:03หรือให้ฉันช่วยดูแลทราดเธอ
00:46:05เป็นอย่างงี้นี่เอง
00:46:07ขอบคุณพ่อแม่
00:46:08ขอบคุณพ่าแม่นายนะ
00:46:11เอ๊ย งั้นเมื่อกี้เธอคิดว่าฉันชอบเธอเหล่ะ
00:46:16ไม่ๆๆ ฉัน...รักชาติ รักประชาทิประตาย รักสันทีภาพ
00:46:21อยู่ที่ทำก็รักกฎหมาย รักแผ่นดิน
00:46:23ฉันก็แค่กินสระเป๋าเยอะไป เลยมืนหัวนิดหน่อย
00:46:26มืนหัว?
00:46:27อ๋อให้พระเจ้าช่วย
00:46:29ทำไมวันนี้ฉันถึงได้ทำรังโง่แบบนี้ไปได้นะ
00:46:33ฉันข้องติดนิสัยตัวละคอนในนิยา มาจากพวก uckingกูลซู แน่แน่เลย
00:46:38อ้ายต optimizedไป ί mine
00:46:39ฉันต้องตั้งใจเรียน ตั้งใจเรียน
00:46:47Nong Pstst อยู่รงภย bemalti 2-3 วันแล้ว
00:46:49คงเบื่อแย่เลยจึ้ยนะ
00:46:50พวกพี่นี่ค้อยเฝ้าหนูตลอดเลยนะ
00:46:53หรือว่าพี่รองนั่นแหละ ที่เบื่อจะแย่แล้ว
00:46:57ข้างนี้จืออี้กระสอบนิดีมาก
00:46:59แล้วยังไปได้จัดงาชลองให้เธอเลย
00:47:01พอดีเลย
00:47:02เรามาชลองที่จะออกจากโ mushrooms
00:47:05ขอบคุณค่ะแม่ ขอบคุณค่ะพี่
00:47:07ดี ช่วนตื่อกุ้นๆ clinicallyจะข้างพานมาที่ levels
00:47:11ทั้งหมดนี่ склад闪กับเข้าหลินซื้อว้าง
00:47:13ไงก็น่องสาวพี่จะมาเจ็บแบบนี้ได้อย่างไร
00:47:14พี่คิ言 Iya, một พี่เข้ากับแบบนี้
00:47:22อ Easter
00:47:24คนลีคิดยึกว่างกับ tiempo
00:47:26พี่เก่าเยี่ยน
00:47:29ทำไมเหลี่ยนซื้อว่างถึงบายุกับพี่เก่าเยี่ยนได้ล่ะ
00:47:32เหลี่ยนซื้อว่าง ดังตัวดีนี่
00:47:34ถ้าดียังไงบายุกับพี่เก่าเยี่ยน
00:47:37ไม่ได้ พี่เก่าเยี่ยนต้องเป็นของฉันคนเดียว
00:47:40หลังจากฉันเข้ามาหาลายแล้ว ฉันจะแต่งานกับพี่เก่าเยี่ยน
00:47:44พี่เก่าเยี่ยน
00:47:45มาแล้วหรอคะ ช่วงนี้หนู
00:47:48ฉันไปก่อนเนี่ย
00:47:48อ้าฮะ บ๊ายบาย
00:48:00เสี่ยวเยี่ยน กลับมาแล้วเหรอ
00:48:02ครับ กลับมาแล้ว
00:48:04มาตรกูลซูจัดงานเลี้ยงชลองเล็กๆ ให้ลูกสาว
00:48:07ตั้งใจเชิญพวกเราไปร่วมงานด้วย
00:48:09ไม่ดีกว่าครับ
00:48:10ทำไมล่ะ น้วนลูกสาวตรกูลซูคนนั้นตามจีบ
00:48:13ตอนนี้ยังเข็ดอยู่เหรอ
00:48:15ก่อนที่ลูกชายพ่อแม่โดนผู้หญิงบ้าคนนั้นตามจีบ
00:48:18มันไม่น่าตลกเหรอครับ
00:48:19แต่แม่ได้ยินมาว่า
00:48:20ลูกสาวแท้ๆ ที่ตรกูลซูรับกลับมา
00:48:23เป็นคนมีความสามารถมากนะ
00:48:24ตอนแม่ไปทำธุระที่โรงเรียน
00:48:26ได้ยินว่าเธอทำข้อสอบจำลองได้คะแนนเกิน 700 เลยนะ
00:48:29เด็กคนนั้นไม่ธรรมดาเลยจริงๆ
00:48:31ไงง่ายลิ้งชลองความสำเร็จครั้งนี้น่าจะชลองให้เธอมากกว่า
00:48:34więc งั้นผมไปครับไป
00:48:37เมื่อกี้พึ่งบอกว่า ไม่ไปไม่ใช่เหรอ
00:48:39ทำไม เดียนใจแล้ว grip
00:48:41ตรงนี้ขนาดนี่สี่เดียนกลับบ้านใหม่มากเลยนะ
00:48:45ที่แรกในรูismeและ Krumi was a
00:48:59เศอไม่เย pare เปล่าลุกเศา optics occurred
00:49:05โอ้โอ้โฮ เราเกา เราเกา ไปแล้ว นั่งเร็ว ๆ
00:49:13พี่เกาเยีย้น ที่นั่งพี่อยู่ข้างฉัน
00:49:17เอ่อฉันชอบอหารฟังน้วนมากกว่า
00:49:23วันนี้เป็นวั gingานเล่นฉล้องกับลูกซาวสุดทีรักของผม ซอบหารใกล้ข่านตับมาหาไหลได้
00:49:28หืม บ้า จูอี้ ช่วงเวลาสำคัญแบบเนี้ยลูกต้องตั้งใจให้ดีนะ เข้าใจ
00:49:35อืม หนูจะตั้งใจค่ะพ่อ
00:49:38สิ่ว่า ถึงเธอจะซอบได้ไม่ดี
00:49:40ก็อย่าเพิ่งท้อน ต่อไปเนี่ย ก็ต้องเล่นรู้จักร้องซ้ายมากๆ
00:49:44ในโจทย์ฟิสิกข้อสุดท้าย
00:49:46ข้าวความร้อนรวมที่เกิดขึ้น ทำไมถึงเป็น 30 จูนละ
00:49:49เฉล่อยผิดหรือเปล่านะ
00:49:51รอให้จืออีกของเราสอบติดมหาลายชิงเปย
00:49:53ต้องฝากเยี่ยตช่วยดูแลด้วยนะ
00:49:55ดูแลไม่ได้หรอกครับ
00:50:03ยังไม่ต้องพูดถึงว่าเธอจะสอบติดหรือเปล่า
00:50:05ถึงถ้าจะสอบติดผมกับเธอก็ไม่อื่นมากษณะเดียวกัน
00:50:07ผมจะดู Aristotle ยังไงหละครับ
00:50:09ทำไมหิ่งตอยิ่งตrocบไ illum光แบบนี้ Gordon
00:50:12ชนก้าวๆ
00:50:16เยี่ยตไหมเยี่ยตenteigne
00:50:17แล้วนื่อ Sometimedir
00:50:19แถว เรื่อง mentre plans him
00:50:21ให้เราเรื่องหัวอะไรให้เธอฟัง ให้กำลังใจเธอก็พอแล้ว
00:50:24คุณก็รู้ว่าที่ชิงเป�เรียนกันหนักมาก เสços riesing ก็ยุ่มมาก
00:50:27ถ้าจưอี้ต้องการอะไรให้มาหาพวกเราก็พอแล้ว
00:50:31ใช่แล้วเราสู้เรื่องของพ consists ofFr
00:50:42deg volt
00:50:45ก็ต้องสอบเอง บริจากเนินสร้างถึกไม่ได้ ไปเรียนต่อนประเทศก็ไม่ได้
00:50:50อย่างรู้เราก Schulban มาหาอะไร ยังต้องไปถามคุณช paso Alle
00:50:52ชาseven לק
00:51:11ตัวเองแантไม่เก่งจิดใจก็ไม่ดี มีสิทธิ์อะไรมาเยอะเยอะจืออี參加คน оф ชั้น
00:51:14ฉัน..ฉันไม่ได้ย่อเยอะให้เธอซักหน่อย
00:51:16เธอทำเนั่นเนอะฉันว่าเธอก็แค่อขอหิดชาดที่จืออีกมาลังจะได้ดี
00:51:20เริ่นสื่อยว่างขอโทษน้องเริ่膩
00:51:22สื่อยว่างขอโทษจืออี เคics แล้วต่อไปตั้งใจเรียนให้ดีนะ
00:51:26ให้จืออีพารูงต้อง defend ไปให้ด้วย
00:51:29ให้เธอพาหนูเรียนเหรอ
00:51:32การเรียนเอาของฟังหมดพอดี
00:51:33ขูดอะไร ตัวเองเรียนเก่งไงเชิม
00:51:37ที่kuprall mr.ว่างเรียนเก่งมาก
00:51:44เซอล์เยี่ยน หรือซื้อว่างแล้วเรียนเก่ง
00:51:46เธอคงรวลหรอกแล้ว
00:51:47แล้วลุงซู รู้มั้ยว่าซื้อว่างสอบได้กี่คะแน่ nobody
00:51:51เออ
00:51:52จะได้ latent เท่า Р่ posture
00:51:53อย่างมากก็แค่ตามสิลล caps
00:51:55มาจากบันนอก จะเรียนเก่งแค่ไหนชีว
00:52:00ยะün dicador seaweed
00:52:02แต่อย่าดูถูกมทนซานเห센 � yu develop un nuage
00:52:03พวกเราไม่ใช่บันนอก
00:52:05คิดไม่มีมาหารใหญ่ฉันนัําเท่านั้นเอง
00:52:08ทำอะไร
00:52:09หนู
00:52:11ขาชาค่ะ
00:52:15ฉันปุสักร้อ ร้อยทำเรื่องหน้าSu soon
00:52:18ขโทษนา มทนซานเหอบ้านเกิดของฉัน
00:52:20สื่อวาง
00:52:22งั้นบอกมาหน่อย zichching
00:52:23ว่าสอบได้กี้คะแนงกันนะ
00:52:29อยากฟังหนูพูดจริง ๆ ล้อคะ
00:52:30จริง ๆ หนูสอบได้หรอ
00:52:33โอ... เอ๊ะ...
00:52:35พ่อหน้าฟัยของชื่ออี้ี่โทมาแล้ว
00:52:38จริง ๆ แล้วฉันสอบได้
00:52:40จืออีเก็งมาก ๆ เลย
00:52:41ความเธอต้องทรุมาแจ้บเร็จต่อยต allocation
00:52:44ฮ Skill ไปยินที่หนูพูดมั้ยค่ะ
00:52:47กําหลังกินข้าวอยู่
00:52:48ไม่สิ คุณฝอกไป fi
00:52:49ไอ้ยา พูดอะไรแบบนั้น
00:52:51เต้ากูลเกาวินเพื่อบมากกันเรามาตั้งหลายปี
00:52:53ไม่รู้ต้องบิดบางกันเนอะ เราเกาวใช่ไหม
00:52:55เออ ใช่ๆๆ
00:52:57ฮัลโล ตีนที่หนูพูดมั้ยเนี่ย
00:53:00ลุ่งซูเนี่ย ใจกว้างจริงๆนะครับ
00:53:03อ่อ วันนี้น่ะ
00:53:05เป็นงานเนิ่งฉลอพอสำไรของชื่ออีพอดี
00:53:07งั้นเราประลำโพมพ้องกันดีกว่านะ ประลำโพม
00:53:10ห้าลโโว ขวหน้าฝ่ายครับ
00:53:16หาลโครับ ขวหน้าฝ่าย
00:53:34โอ้โว ขวหน้าฝ่าย นี่เป็นขาวดีนะครับ
00:53:37นึกว่าเจออีกสอบตกสิอีก
00:53:51สิว่างคง
00:53:53ไม่ได้ก่อเรื่องใช่ไหมนี่
00:53:55ว่าน่าไปผลนี้เป็นหล้านชายขออธิบาดีกมสันภา ก่อน
00:53:59ฉันไม่กล้าทำเขากศ
00:54:01อ่า...ใช่ครับ
00:54:03เอ่อ...
00:54:03เขามันจะเอาต่างเมืองนะครับ
00:54:05อาจจะมีปัญหา ตั้งพฤติกรมบ้าง
00:54:07เอ่อ พวกหน้าไปครับ
00:54:09ที่ไม่ดีก็ผมได้เลยนะครับ
00:54:10ผมจะสั่งสอนเธอเอง
00:54:12คุณพูดอะไรนะ
00:54:13พวกคุณไม่สนิต กับลินซื้อว่าง 사랑อะ
00:54:15โทว
00:54:16ก็แค่ญ่าญห่างห่างนะครับ
00:54:18เธอน่ะ
00:54:19ไม่ได้เป็นคนที่ตระกูลสูนเรี้ยงดูมา
00:54:21คนในตระกูลสูนพูดถึงเธอแบบนี้ ต่อหน้าขipp aglan
00:54:24เธอไม่รู้สึกอะไรเลยหรือไง
00:54:26สถานการณ์จริงของลิ persuade พวกคุณไม่รู้เหรอครับ
00:54:29ซูซื้อภาพยั Standing
00:54:31ภาพยังที่หลิน sineว้างมารายงานตัว ว่าเรื่องเรียน และกฤติกรรมของเธอไม่ดี
00:54:34แต่ลินซื้อว้างทำข้อสอบจําลอง ได้ตั้ง 719 คาแนะน
00:54:38เป็นที่นึงของฉันปี เลยนะ
00:54:39อาส Bunun ว่า
00:54:59เมื่อเป็น แล้ว
00:55:01ขอูสนมีเก้อี ได้นะครับ
00:55:03ถ้าไม่ใช่พระเทอ ผู้สัยอะไร ลิ pastor สึ้ว่าง
00:55:06ผมคงได้เรื่อนเป็นรองพออ่อแล้ว
00:55:08จบกัน
00:55:09ทุกอย่างจบแล้ว
00:55:11ฉันหวังฮึงลูกทั้งสามคน
00:55:13โรงทุนกันไม่ตั้งมากมาย
00:55:15ก็จะสร้àngเซน Trainer กรับ กมสันผากลได้
00:55:17ทุกอย่างพังหมดแล้ว
00:55:19ถ้าอย่างงั้นพวกเราขอตัวก้อง
00:55:21เรื่องพลายในครอบครัว
00:55:22พวกเราไปขอยุงด้วยแล้วกัน
00:55:23ไม่ครับผมยังกินไม่อิ่มเลยเนอะ
00:55:30สือว่าง
00:55:32สือว่างบนี้บนี้
00:55:35โน้วกกำลังกินข้าวอยู่พูดมาท่างทักการหน่วístu
00:55:39เป็นไปไม่ได้
00:55:40เธอจะกิ่งขนาดนั้นได้ยึงไง
00:55:41waving 7504 ขนแน บน แถวต้องโกงแน่นแน่
00:55:44พี่จะสงสัยในตัวหนูก็ได้
00:55:46แต่พี่ไม่มีสิสนสัยในขนแนกของหนู
00:55:48ถึงหนูโยกหนังสื่อทั้งหมดให้พี่จะทำได้เท่านี้ไม่ล่ะ
00:55:51ฉัน...
00:55:52ก่อนหน้านี้เธอไม่มีเงินเลยพีเศษ
00:55:54ต้องทำงานตลอดเวลาไม่มีใจเรียน li
00:55:56ใช่ ฉันก็เลยต้องเรียนรู้ด้วยตัวเอง
00:55:59หาครุวมาช่วยสอนใช้เวลาทุกนาทีที่มีปกับการทบทhu Minnie
00:56:10ขอโทษต์ upper습니다
00:56:12หนูไม่รู้ว่าพี่เก่งขนาดนี้
00:56:13หนู nations Café
00:56:15พี่แท้ เมื่อเทียบกับผลประโยชน์แล้ว ฉันไม่มีความหมายเลยจริง ๆ
00:56:29พี่คะ หนูขอโทษนะ
00:56:37หน้าฉัน
00:56:39พี่รอง
00:56:40ผ Mul
00:56:46ฉันกำลังจะเดบิวแล้ว ถ้าหน้าฉันเป็นแบบนี้จะทำยังไงดีразу
00:56:48ต้มยะท้ายตามน้องенияสัสภา dominated ทั้งหมนี้เมื่อ main
00:56:51พี่รอง ขอโทษฮย์อีร์ของหนูเอง
00:56:53เจออียไม่ได้ตังจัยสัก sillp
00:56:55ใช่แล้ว
00:56:57เธอได้เดียร์อีหนีมาก whole
00:57:00ทั้งหมดเป็นความผิดของแก
00:57:02มาลากหนูข้า karşıไปเกี่ยวทำไม
00:57:05แก้ได้กับหนูด้วย
00:57:06แต่มีเรื่องว่นวายแบบวันนี้หรือไง
00:57:08นายไม่ได้ป่วยใช่ไหม
00:57:10ในตัวนายมีสวิท์ Electronics หรือไง แน่เป็นหุนยนต์เหรอ
00:57:13พี่รองขอโทษค่ะ หนูผิดเองที่โทษพี่สาว ดูไปคอร์ทำให้หน้าพี่เป็นแผน
00:57:18พอแล้วเจออีก นี่ไม่ใช่ความีเธอ อย่าว่าตัวเองอย่างนั้นเลย
00:57:21ไม่ ถ้าหมดไปความผิดของหนู
00:57:23เจออีก
00:57:25ขอโทษค่ะ ขอโทษค่ะ ขอโทษค่ะ พี่รอง
00:57:42ถ้าโจทภาสังคฤษในการสอบเข้ามาหาลัย คือให้แนะนำละครดี ๆ ให้กับเพื่อนต่างชาติแล้วก็
00:57:47ฉันคงมีเนื้อหาฉันเยี่ยมเลย
00:57:49รังแกของหนูตัวจริงยังไม่พอ ยังถือขวดเล่ามาขูบพวกเราทุกคนอีก
00:57:54ถ้าฉันจะดูแลก็ดูแลแค่หลินซื้อว่าง ขอได้คมค่ะกับการลงทุนแบบเธอ
00:57:58ไม่ใช่ของปรอมที่ทุ่มเทศตั้งมากมาย แต่ก็ทำอะไรไม่ได้แบบนี้
00:58:01เกี่ยวเยี่ยน พอได้แล้ว อยากไปซ้ำจื้ออีสิ
00:58:04พี่รอง ขอโทษค่ะ
00:58:13หนูน้อย ซู ๆ นะ
00:58:19ทุกรองสมคัญนะ นี่ลูกใหญ่ หรือพาไปลงพยาบาลเร็ว
00:58:33หนูไปรู้เลยนะคะ
00:58:36สิ่ว่าง ขอโทษ วันนี้พ่อบังรู้ว่า พ่อแล้วเลยลูกมากแก่ไหน
00:58:43ยังไงลูก ก็เป็นลูกซ้ำแท้แท้ของคอ พ่อต้องขอโทษลูกจริง ๆ นะ
00:58:48ไม่เป็นไรคะ หนูไม่ต้องการคำขอโทษจากพ่อหรอก
00:58:51แล้วก็ไม่อยากได้ความรักด้วย หนูอยู่คนเด็วก็ดีแล้ว
00:58:54มีสมาตินี้การเดียนมากขึ้นเยอะ
00:58:56จริงด้วย ซือวัว ลูก ลูกส่งเป็น 719 ข extremes
00:59:00ขนั้นเค้าแนBreans ส бумขนาดเนี้ย ความส 20 เฏants
00:59:05แล้วฉันละพ่อไม่ได้บอกหรอว่า ฉันกำหาที่เป็นลูกสาวเขา
00:59:07ซือวัก
00:59:10ก็จะว่าลูกมีความคิดยังไงกับตะกูลเกาหรือ
00:59:14แต่เธอเกาวเยี่ยนนะ พ่อเห็นโล่ลูกสองคนเขากันไหนดี
00:59:18รู้ตัวไหมครับว่ากำลังพูดอะไรอยู่
00:59:19หนูไปดักเรียนมาทยมนะคะ จะให้หนูมีแฟนไหมขนาดนี้เลยเหรอ
00:59:23ไม่ๆๆๆๆๆๆ ความอย่างนั้น
00:59:25พอไม่ถึงว่าอนาคต อนาคต
00:59:27พวกลูกจะมีโอกาสได้รู้จักกันมากขึ้น
00:59:29เราก็กวаниกันธาหน้าดีมากเลยนะ
00:59:32ทั้งหมดเป็นเพราะส Listening สื่อว่าง
00:59:33เป็นเพราะเธอ
00:59:35ทำให้พ่อไม่รักฉันเหมือนเดิม
00:59:36ที่เกาเยียดด้วย
00:59:38เขาต้องเกียดฉันมาขึ้นน่ะ ๆ
00:59:40มีอะไรอีกไหมคะ
00:59:41ถ้าไม่มีหนูถกลับแอ่งที่ที่ห่อง
00:59:44أ่าม totally
00:59:45คือว่ Wonderful
00:59:46พ่อจะขอให้ลูกย้ายไปห่องพิเศท
00:59:48โษที่นั่น
00:59:49ไม่เอาค่ะ
00:59:51มันแหละ น่าวันมันไม่ได้ใจ
00:59:53พวกมันไม่รู้สึกว่า ผู้ชายคนนี้น่ารังเกียดขนาดนี้เลย
00:59:56น้ำไม่ถึงว่าตอนนี้ เขายังคิดจะใช้ฉันไปสร้างความสัมพันธิ์กับผ่านหน้าฝัง
Recommended
1:00:00
|
Up next
1:00:00
1:00:00
2:17:21
1:00:00
2:59:08
1:00:00
1:50:22
1:20:00
1:00:00
1:02:14
2:24:30
2:14:08
1:20:00
2:02:03
46:01
1:00:00
2:02:03
55:19
2:45:00
1:00:00
1:00:00
1:50:00
Be the first to comment