ΕΥΡΩ Η ΔΡΑΧΜΗ;

Εὐρὼ ἢ δραχμή; Τὸ δίλημμα αὐτὸ ἐτέθη κατὰ τρόπο ἐκβιαστικὸ ἀπὸ πολλοὺς δημοσιογράφους καὶ πολιτικοὺς ἀπὸ τότε ποὺ οἱ λέξεις χρέος, ἐπιτόκια δανεισμοῦ, ὁμόλογα, μνημόνιο, μεσοπρόθεσμο καὶ τρόϊκα μπῆκαν στὸ καθημερινὸ λεξιλόγιο τῆς εἰδησεογραφίας καὶ τῆς ζωῆς μας.

Ἡ ἐφαρμογὴ τοῦ σχεδίου «διάσωσης» τῆς Ἑλλάδας ἔχει ἀποτύχει παταγωδῶς. Οἱ ἀριθμοὶ «δὲν βγαίνουν» καὶ ὅσο πάει «δὲν θὰ βγαίνουν κι ἄλλο». Ὅσοι πιστέψαμε ὅτι οἱ Γερμανοὶ θὰ μᾶς ἔβαζαν σὲ τάξη, ζούσαμε σ' ἕνα κόσμο ψευδαισθήσεων. Τὸ χειρότερο ὅλων εἶναι ὅτι πέρα ἀπὸ τὴν ἐγγυημένη ἐξαθλίωση ποὺ φέρνει τὸ Μνημόνιο, μετατρέπει τὴν χώρα μας σὲ ἀποικία τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης.

Σὲ λίγες ἑβδομάδες καὶ ταυτόχρονα μὲ «τὰ μπάνια τοῦ λαοῦ» θὰ ξεκινήσει τὸ ξεπούλημα τῆς χώρας καὶ ἕνα-ἕνα τὰ κρατικὰ ὑπάρχοντα θὰ βγοῦν στὸ σφυρί. Ἡ ἐπιστροφὴ στὴν δραχμὴ εἶναι δύσβατη ὁδός, ἀλλὰ ἡ μόνη ποὺ δὲν θἀ ἐξαθλιώσει τὸν ἑλληνικὸ λαό. Εἶναι στὸ χέρι μας νὰ ἀκυρώσουμε τὴν ἐφαρμογὴ τοῦ Ἐφαρμοστικοῦ νόμου καὶ τῶν μνημονίων στὴν πράξη.

© Ντῖνος Πανάγος