- 2 days ago
ดูละครอินเดีย ดูซีรีย์อินเดีย ย้อนหลัง
Category
😹
FunTranscript
00:00:00รายการต่อไปนี้เป็นรายการทั่วไป สามารถรับชมได้ทุกว่าย
00:00:08รับคุณเจอร์มอยู่จริงสักร้าย
00:00:14สรวัสซิง ฉันพูดกับคุณอยู่เนอะ
00:00:32ทั่วที พากลับไปได้ทั้งสองคนเลย โอเค เราสอบสวนเขาได้พอสำควรแล้ว
00:00:41แล้วคุณ. อากสัตaguaไรจัน คุณรอที่นี้สักครู่ ต้องทำเอกสารก่อนนะ
00:00:49ฉันต้องจะมาทำเรื่องเอกสาร ปล่อยตัวเขา งั้น
00:00:53ถ้ามีเอกสารอะไรก็เอามาเซ็นเลยจะOkos
00:00:56บากี้เดี๋ยวผมอยู่ช่วยคุณนะ
00:00:58ไม่ คุณไม่ต้องอยู่ที่นี้แล้วไปเถอ
00:01:02บากี้ łbymถึง 5 นาทีลอบผมช่วยเอง
00:01:03อากสัตยาเดี๋ยวฉันตามไห้น่ะ
00:01:06ที่สุดที่สุดที่สุดท้าย
00:01:36เหรอ
00:01:47เป็น แน่
00:01:50ดูไหน
00:01:51นี่อะไรยุค
00:01:54ฉันบอกfürไงว่าแค่ต้องดูแลให้เรียบรอย
00:01:57แล้วแอ่งสิ่งมัน
00:02:00จับพยาบาลมาได้ยังไงวะ
00:02:04เดี๋ยวนะ เดี๋ยวนะ
00:02:06ถ้าพยาบาลอยู่ในห้าสาวสวนมาสองชั่วโมง
00:02:09แสดงว่ายังไม่มีใครให้ยาอีชานะสิ
00:02:12ยุค เอาแบบนี้ พรีบประชีดยาเดี๋ยวนี้
00:02:15มันต้องห้ามิสติเด็ดขาด เข้าใจไหม
00:02:18ไปเดี๋ยวนี้ แล้วบอกด้วย
00:02:20ไป
00:02:34คุณย่า เป็นไงบ้าง เห็นปากกี้บอกว่าหกล้มเนี่ย หมอมาแยะครับ
00:02:45หลานรัก หมอมาแล้วละจ๊ะ
00:02:48ย่าดีขึ้นมากแล้ว ต้องขอบคุณสิ่งสักสีบที่หลานได้กลับบ้านนะ
00:02:53ไม่รู้ว่าใครนำโชคร้ายมาให้
00:02:57ขอพระเป็ดเจ้าคุ้มครอง
00:02:59ไม่ใช่แค่หลานนะ แต่ปากกี้ด้วย
00:03:02ย่า บอกจริงๆเนอะ?
00:03:05เรื่องコงแยกกวันนี้
00:03:07ถ้าเธอไม่ได้ไปรงพัก
00:03:09ย่าเป็นกางวนใจแทบแย่
00:03:11จนคิดอะไรไม่ออกเลย
00:03:13ไม่รู้ว่าทำไมตำรวจ
00:03:14คิดว่าหลานกับปากี
00:03:16เป็นคนร้ายในควดีอีชาลได้ยังไง
00:03:19วัตตา
00:03:20ฉันอยากทำอะไรคุณหน่อยค่ะ
00:03:22คุณย้ายอีชาลมาโรงพยาบาลคุณทำไมเหรอ
00:03:27ปากِ โรงพยาบาลแรก
00:03:29ปฏิเศยการักษาอัดยากรเนี่ย
00:03:33ผมก็เลยคิดว่า
00:03:35ถ้าช่วยอีกชาญได้ ทำไมผมจะไม่ช่วยล่ะ
00:03:38ผมก็เลยย้ายอีกชาญเพื่อที่เขา จะได้รับการักษาเนี่ย
00:03:43คุย่าครับ นาวิลย์อยู่ไหนผมไม่เห็นเลย
00:03:47งานวันเกิดเธอล่มเพราะว่าเรื่องนี้
00:03:49โถ่นนะ
00:03:51จะให้ฉันห่างเงินเยอะๆ ในเวลาแค่นี้ได้ยังไงก็ล่ะ
00:03:55ฉันต้องการเวลานะ
00:03:57ขอรอก
00:03:58ฉันหาเงินเยอะมากขนาดนั้น
00:04:00ในเวลาน้อยแบบนี้ไม่ได้เหรอ
00:04:03เอ่อ พี่จัดแปบหนึ่งค่ะ
00:04:06นาวิลีมาทำอะไรอ่ะ
00:04:08วันนี้วันเกินนี่นา
00:04:10โอเค
00:04:11ฉันไปนะ
00:04:26ห้าย
00:04:27ห้าย
00:04:29ขอให้มีความสุขมาก ๆ นะ
00:04:31ขอบใจจ้ะ
00:04:32ว่าแต่ทำไมทำอะไรที่นี่เนี่ย
00:04:34gens 39 00.1 fantastic
00:04:35เอ่อ
00:04:36วันนี้วันเกิดเธอนี้นา
00:04:37...น่าจะฉลองกับเพื่อนเพื่อนนะ
00:04:40มีอะไรหรือเปล่า
00:04:42เปล่าหรอก
00:04:43เพรา choose when i draw a
00:04:55ฉันสายแล้วล่ะ เพื่อนเพื่อนรอฉันอยู่ แล้วเจอกันนะ โอเค บาย
00:05:02นาเวลีเข้าวัดเนี่ยนะ แถวเนี้ยเหรอ
00:05:08ไม่เห็นจะมีวัดดังๆแถวนี้เลย
00:05:12แต่เธอดูไม่สบายใจ
00:05:15ฉันควรบอกพี่ปากกี้ดีไหมเนี่ย
00:05:19ปากกี้ที่คุณช่วยผมไว้ในวันนี้
00:05:25ผมขอบคุณมาก ผมซึงใจมาก
00:05:28งั้นเดี๋ยวผมไปอาบน้ำปิดสุดภาคก่อน
00:05:31แล้วเราค่อยกินข้าวเย็นด้วยกันนะ
00:05:33กินด้วยกันเนี่ย ไปนะ
00:05:36ก็บอกละไงว่าฉันไม่อยากพูดอะไรตอนนี้
00:05:50ทำไมฉันต้องเชื่อกคุณ ทำไมต้องฟังคุณด้วยล่ะ
00:05:54ทุกอย่างที่ผมบอกที่โรงพัก
00:05:56เป็นเรื่องจริงทั้งหมดเลย
00:05:58คุณจะพูดอะไรเนี่ย
00:06:10ฟังนะ
00:06:16บ้าง เสร็จแล้ว จะได้กลับเงี้ย텐 ==
00:06:18ชั้นไม่อยากจะฟังรอว่าพูดอะไรอีกเถอะ
00:06:21คนที่คุณกำลังปป้องอยู่เนี้ย
00:06:23คนที่คุณเชื่อสนิทใจ
00:06:25คนที่คุณเป็นuest lens
00:06:28สามีคุณ
00:06:29เคยคาตก่อนนะ
00:06:30และผมมีหน้าที่ต้องเปิดโป humming เขา
00:06:32ไม่ใช่แค่กับคุณเท่านั้น
00:06:34แต่กับคนทั้งโลกเลย
00:06:36ว้าว
00:06:38ต latte อักศตยา เป็นคนร้ายเหรอ
00:06:39แบบเดียวกันที่คุณหาวัดฉันค่าคนเลยใช่ไหมล่ะ ฮะ
00:06:44คุณรู้ไหม อิชชาติทุกยาตัวมาที่โรงพยาบาลของอากัสตยา เขาขอนุญาตใคร
00:06:52ทำไมเขาไม่บอก ทำไมไม่บอกคุณ
00:06:55ถ้าเขาไม่มีใจตนาร้าย และเหตุคนอะไรที่เขาไม่ยอมบอกคุณในเรื่องนี้ล่ะ ลองคิดดู
00:07:01แต่ให้อากัสตยาย้ายอิชชาติ มาที่โรงพยาบาลของเขาและยังไงนะคะ มันพิสูตรว่ายังไงเหรอ
00:07:08ไม่ได้พิสูตรอะไร ไม่พิสูตรอะไรเลย แล้วถ้าคุณมั่นใจว่าเขาไม่ผิด คุณจะกลัวอะไรกันล่ะ ฮะ
00:07:17บากี้ผมขอแค่โอกาสให้ผมพิสูตรเรื่องนี้ ถ้าผมทำไม่สำเร็จ เราเรียนผมได้เลย ขอให้ผมถูกพักงานไปเลย
00:07:27คุณรู้มากหรือเปล่า ว่ามีการให้ยาผิดกับอีชาตร์มาโดนตลอดเลยนะ เขาจะได้ไม่หาย
00:07:33لا
00:07:42คือตอนนี้ คุณมั่นใจว่าเขาไม่ผิดแล้วผมมั่นใจว่า เขาผิดเน่ะ
00:07:48ขอโอกาสผมสักครั้งนะ
00:07:50ละถ้าผมคิดถูกเนี่ย
00:07:52อีชาญก็จะรอดชีวิตนะครับ
00:07:54ถึงเป็นขัตกรณâ doctor
00:07:56แต่เขาก็เป็นคนนะครับ
00:07:58ผมมีหน้าที่ช่วยชีวิตคนนะ
00:08:00อย่าลืม
00:08:02คุณควรแต่งงานกับเขานะ
00:08:05คุณเคยรักเขามากใช่ไหม
00:08:09เขามีโอกาสรอดคุณช่วยเขาได้
00:08:13ผมให้ตรวจอีชา slipp 1 พูนจะได้รับผลแล้ว
00:08:27พอผลออกมาแล้ว เราจะรู้สถีว่า อีชาจะ etherion ได้รับยาผิดมาโดดตลอดเลย เชื่อผม
00:08:28บ้า practitioner ฉันไม่อยากฟางคนอีกแล้วล่ะค่ะ
00:08:30ฉันไม่เชื่อคุณเลยเมตคลน้อย ถ้าเจอหลักษาแล้ว ช่วยทำอะไรหน่อยนะคะ
00:08:34ถึงฉันว่าคุณจะไม่เจอก็เถอะ ให้ช่วยโทร บอกฉันด้วย poorer
00:08:38ถ้าคุณไม่เชื่อผม จะอยากรู้ไปทำไม
00:08:40ฉันไม่มีเวลามาคุยเรื่องนี้เหรอค่ะ
00:08:42ปากีรอพรุ่งนี้นะ
00:08:45ผมจะพิสูจร์ให้ได้ว่า อากศยารายจันคือคัตกรที่พยามค่าอีชาน
00:08:50ผมจะพิสูจร์เอง
00:09:02เธอเป็นไหนนะ
00:09:08คุณไปไหนมา
00:09:22คือ คือ เอา เอา
00:09:27ผมรู้คุณไปไหน
00:09:34นี่โดโดไม่ใช่อย่างนั้น
00:09:37บากีรอฟم
00:09:38ผมรู้ คุณไปไหนมา
00:09:42เวลาคุณคิดมากคุณชอบไปด่าเล่งคนเดียวเนาะ
00:09:45คุณไม่อยากให้ในในใสสายคุณอยู่
00:09:47ผมรู้
00:09:49ผมรู้จัดนิสัยดี
00:09:51ทำไปทำไม
00:09:52เลิกทำได้แล้ว
00:09:54และคุณคิดมากอะไรละ
00:09:55ผมไม่เข้าใจเลย
00:09:57ผมมาแล้ว
00:09:58คุณก็ encaps ใคร
00:10:00คุณรู้มั้ย
00:10:04ไม่มีใครรู้จักในใสชั้นดีเท่าคุณเลยนะคะ
00:10:09ฉันไม่รู้ว่า ทำไมคุณตำรวจสิงถึงคิดแบบนั้นไปได้
00:10:14ว่า..คุณทำได้คนอื่น แค่มาสงสัยคุณก็แปลกแล้ว
00:10:17ฮ่ะว่างนั้นไล่
00:10:21pillow
00:10:22เชื่อมาเธอฉันไปตั้งโตรดีกว่านะคะ
00:10:25quin
00:10:26ไปได้เลย
00:10:30สามี วันนี้ปากีเรียกฉันว่าสามีต่อหน้าทุกคน
00:10:41เป็นครั้งแรก เธอสู้กับตำรวจเพื่อฉันด้วย
00:10:50สามี ที่จริงฉันรู้ว่าเธอรักฉัน
00:10:56แต่ไม่รู้จะแสดงออกยังไงดีนะ
00:10:59รู้ไหมคนอย่าพูดถูกแล้วว่าเธอต้องการเวลา
00:11:04เธอต้องการเวลาในการปรับตัวนี้เอง
00:11:08ฉันจะให้เวลาเธอ สามี
00:11:29اگر یہ اس کو بھی ہوا ڈرب بوجھ کو زادا
00:11:34ฉันต้องการเวลาเวลาเวลาเวลาเวลี
00:11:39ฉันต้องการเวลาเวลี
00:11:44นาเวลี นาเวลี
00:11:55อะไรอีกล่ะ
00:11:57นาเวลีมานี่
00:11:58ค่ะแม่
00:11:59มานี่ ไปไหนมาไม่เห็นบอกใคร
00:12:02ขอร้องแล้วค่ะแม่
00:12:05อย่าชุนทะละได้ไหม
00:12:06แล้วอีกอย่าง แม่สนใจหนูตั้งแต่เมื่อไรคะ
00:12:09ถามจริง
00:12:10ลูกทำความผิดนะ
00:12:12ไม่ต้องมายอกย้อนแม่
00:12:14แล้วกลับบ้านดึกดื่น
00:12:16แม่ถามไม่ได้เหรอ
00:12:17อ่าเธอ
00:12:20ช่วยที่
00:12:21ถอดใส่ขอให้หน่อย
00:12:22ถอดเองปัธนัดเลย
00:12:24แม่ค่ะ
00:12:47เอ่อ ซ้อยคอร์เซ็ตนี้เท่าไรเหรอคะ
00:12:50ประมาณห้าหรือหกมืน
00:12:52เอ่อ หนูเริ่มง่วงแล้ว
00:12:56ไปนอนก่อนแล้วกันนะคะ
00:12:57บ๊าย บ๊าย บ๊าย
00:12:59วันนี้ฉันเป็นอะไร
00:13:04ทำไมฉันต้องเอาคำพูด
00:13:06ของคุณตำรวจเข้ามาคิดด้วยนะ
00:13:08โดโด
00:13:10คือโดโด
00:13:11ฉันรู้จักเข้ามาหลายปีแล้ว
00:13:14ฉันรู้ว่าเขาไม่ใช่คนที่ทำร้ายใคร
00:13:17นี่ฉันไม่ควรสงสัยเข้าเลยนะ
00:13:21แต่ที่ฉันอดคิดไม่ได้ก็คือ
00:13:28เรื่องที่เขาไม่ได้บอกฉัน
00:13:31ว่าย้ายอิชชาญออกจากโรงพยาบาลให้มรักษาที่โรงพยาบาลเขาแทน
00:13:45ชนย่า
00:13:48งายชนย่า
00:13:50งายเป็นไงบ้างพี่
00:13:52สบายดีแล้วเธอ لับเป็นอ beaten Susu
00:13:54ฉันสบายดี
00:13:57วันนี้ฉันเจอเรื่องเปลดๆ Joker 15 ที่ที่เป็นถนนร้านที่ 아니에요
00:14:05วันนี้น่าเวลีย์อยู่ตรงนั้น
00:14:07ฉันสงสัยว่าวันนี้วันเกิดเธอนี่
00:14:11แล้วATHER tempt you
00:14:13วันนี้ Nastong
00:14:14แทมย์เป็นมาเข้าวัด
00:14:16นาเวลีย์เนี่ยนะพี่
00:14:18แถมยังเป็นวัดเล็ก ๆ มนทนนร้างอีก
00:14:22แล้วหน้าตาเธอก็ดูไม่สบายใจเลย
00:14:24แล้วเธอคุยกับใครอยู่ก็ไม่รู้
00:14:29ฉันแต่สินใจว่าต้องบอกที่เรื่องนี้
00:14:38เออ...ช...ช...ช...ชนย่า
00:14:41ฉันจะคุยกับนาเวลีเอง
00:14:43ขอบใจมากนะที่มาบอกฉัน
00:14:45เอางี้นะไว้...ฉันคอยเท่าไปใหม่แล้วกันนะ
00:14:49ดูแล้วตัวเองแล้วก็แม่ด้วยนะ
00:14:51บาย
00:14:53บาย
00:15:01หาหลู...ได้?
00:15:03ฉันเจอ...ฉันเจอจ่ายมัวแดกก่อนก็แล้วกัน
00:15:07แต่หลังจากนั้นฉัน...ฉันขอเวลาอีกหน่อยนะ
00:15:11โอเค
00:15:15- ทำอะไรอ่ะ?
00:15:20- เอาอาหารมาเสิร์บไง?
00:15:23- ไม่ต้อง
00:15:26- ผมเสิร์บคุณเอง
00:15:29- แล้วกันไม่สิ ฉันทำเอง
00:15:32- มันมีกดด้วยเหลือ
00:15:34- ที่ต้องให้ผู้หญิงเป็นฝ่ายเตรียมอาหารให้เท่านั้นเองอ่ะนะ
00:15:37- ผมจะเป็น...
00:15:39- คนทำให้
00:15:40- คุณไม่ต้องปฤิเศษนะ
00:15:42- เพราะสิ่งที่คุณทำที่สอนนอนอะ
00:15:44คุณทำให้ทุกคนรู้ว่า
00:15:46ผมเป็นของคุณแถมดูผมด้วย
00:15:49ถ้าตอนนี้คุณเทียงผมเนี่ย
00:15:51ผมจะดูคุณบ้างไปนะ
00:15:56เดี๋ยว... โด่ๆพอแล้ว
00:15:58ฉันไม่กินเงอขordeด��ขนาดนั้นนะ
00:16:00ผมไม่ได้ตักให้คุณคนเดียวนี่ บากกี้
00:16:02ผมตักให้เราทั้งคู่ แต่ใช่จานเดียวนะ
00:16:06เหมือน...ตอนนั้นที่เราไปเดินปากกัน
00:16:09จําได้หรือเปรา
00:16:10มากินกันดีกว่านะ
00:16:18ฉันกินเองได้
00:16:21ทำไม
00:16:23ถ้าเพื่อนรักป้อนก็จะโดนวางยาอย่างนั้นเหรอ
00:16:25แม่โดโดคุณก็พูดไป
00:16:36เอ้า
00:16:37ผมหิวนะ
00:16:39ไม่ป้อนผมด้วยเหรอ
00:16:41ไม่สองสาด้วย
00:16:42นี่คุณเหมือนเด็กกำลังหิวเลยนะ
00:16:44อืม ขอบคุณ
00:16:58ไม่มีน้ำอีก
00:17:00รอบผมแป๊บนะ เดี๋ยวมา
00:17:02ไม่ต้อง ไม่เป็นไร
00:17:04ฉันรู้
00:17:07ที่สิ่งพูดต้องมาชิ่งรู้จริงจริง
00:17:09เพราะว่า
00:17:10โดโดของฉัน
00:17:11เขาไม่มีวันทำอะไรผิดแน่
00:17:13แน่
00:17:14สรวัสสิ่งไม่ส่งข้อความมาสักที
00:17:28ในมัตยังไม่มีหลักฐานจะส่งมาได้ยังไงล่ะ
00:17:30ปากีคุณอยู่บ้าน
00:17:32ไม่ไปทำงานหรือไง
00:17:33เอ็บ ไม่โดโด จริงๆวันนี้ฉันทำงานที่บ้าน
00:17:37เดี๋ยวก็ต้องไปช็อปปิ้งเป็นเพื่อนขุญญาด้วย
00:17:40โอเค ได้ไม่เป็นไร
00:17:46คุณดูกังวลเป็นอะไรหรือเปล่า
00:17:48คุณโอเคใช่ไหม
00:17:52ใครส่งข้อความมา
00:17:58เออ ๆ ค่อยคุยกันได้
00:18:00ดูเลยสิ เพื่อมีรักสำคัญแน่
00:18:02ดูเลยสิ เร็วเข้า
00:18:04ได้ ๆ
00:18:11แม่ ๆ แม่ส่งข้อความมา
00:18:13ป้าเปรย์มา
00:18:15งั้นผมไปก่อนนะ
00:18:16ถ้าคุณคิดถึงผมก็โทรมาได้
00:18:18เดี๋ยวผมมารับนะ โอเค
00:18:24เจอกัน
00:18:25เจอกัน
00:18:26เจอกัน
00:18:27เจอกัน
00:18:42บราเคช
00:18:43มีใครอยู่บ้างไหม
00:18:45ชมกาแฟให้ฉันหน่อยสิ
00:18:47จะหังคนพวกนี้ไว้เปลือเงินฉันมัดเลย
00:18:50อ้า
00:18:51นี่ ใครทำอะไรโคกตรงนี้เนี่ย
00:18:54ใครเป็นคนทำเนี่ย
00:18:57ราเคช
00:19:17ใครเอาอาหาร เข้าไปกินในนั้น
00:19:24เจอกัน
00:19:30ไปยัน
00:19:33ลงออก
00:19:34ถ้าเธอเห็นเราขึ้นมาจะทำยังไง
00:19:54เจอกัน
00:19:55เจอกัน
00:19:57เก่ง
00:20:09เจอกัน
00:20:10เจอกัน
00:20:12เศอจะมารถเรา ให้เจอกัน
00:20:15เจอกัน
00:20:16ีนเศอ
00:20:18คนตรวจอย่าไม่เป็นทางการตามที่คุณขอครับ
00:20:31อย่าเผยยย์พร้อมันออกไปนะครับ
00:20:33ไม่งั้นเนี่ยผมตกงานแน่ๆ
00:20:35เร يงานأنี่มันแม่นยัมมากนะครับ
00:20:38ขอบคุณ ไม่ต้องกำวนนะ
00:20:39ขอบคุณครับ
00:20:41ฮายมันจะได้เลยว่ารางสงหอร شั้นเป็นจริงยังแน่นอน
00:20:48อักษัยอะไรจัน
00:20:57จบเหน่ะ
00:21:00ได้เวลากระชาคให้ปากี่เห็นแล้ว
00:21:18ถ้าคุณอยากดูหลักฐานของสามีคุณ
00:21:29ตอนนี้ให้ออกมาเจอผมตามสถานที่ที่ผมบอก
00:21:32ซึ่งมีหลักฐานอย่างงั้นเหรอ
00:21:35แสดงว่าทั้งที่เขาพูดเกี่ยวกับโด้ๆ เหรื่องจริงเหรอ
00:21:40ไม่ๆ เป็นไปไม่ได้เด็ดขาดเลย
00:21:43มันต้องเป็นหลักฐานเทซ gostแน่นอน
00:21:47ขอโทษนะโดโด ฉันไม่เคยสงสัยคุณเลย
00:22:07แต่ว่าถ้าฉันไม่รู้ว่าสิ่งกำลังทำอะไรอยู่ตอนนี้
00:22:12ฉันคงจะวางใจไม่ได้หรอก
00:22:17ฉันตัดทิ้งกว่าไปกัน
00:22:31สุดสมบัตค์ ที่ชอบสัยความชิด
00:22:37เจ้าแม่งของชิด
00:22:41นาเวลี
00:22:59ทรีบสกอศแลนด์ถูกโยกเลิกแล้วนะ
00:23:11จะเบยยังไงกันดี
00:23:29สวัสดี
00:23:44สวัสดี
00:23:56นอนคลุ่มโปรงหลับสบายเชื่อนะ
00:24:26หวังว่าโด้ ๆ คงจะไม่ตื่นขึ้นมานะ
00:24:41ไหนล่ะ หลากถาที่คุณบอกเลย ฮะ คุณพูดเรื่องอะไรของคุณ
00:24:48นี่ไง
00:24:51ผลตรวดออกมาชัดเจน อีชานได้รับยาบางอย่าง
00:24:57มันทำให้เขาเป็นอำมับภาส ทำให้เขามีสภาพนอนนิ่งไม่ต่างจับผักเลยเนี่ย
00:25:05ปากี้ ลองคิดดูนะ ทำไมอีชานถูกย้ายจากโรงพยาบาลไปที่สถานพยาบาลของอากัสตยา
00:25:13ทำไมเขาถึงได้รับยาตอนอยู่ที่นั่น
00:25:21ขนาดครับโพอีชานยังไม่รู้เรื่องยาตัวนี้เลย
00:25:24มีความรับที่อีชานรู้แล้วเป็นภายกับออกัสตยาไรจันหรือเปล่า
00:25:29ว่าจะเกิดอะไรขึ้นละ ถ้าเขาฟูยขึ้นมาแล้วเปิดเผรยความจริง
00:25:33ความจริง ใครจะได้ประโยชน์ ถ้าเขายังนอนเป็นผ่ะแบบนี้
00:25:36แน่นอน อากัสสญาอะไรจั granny....
00:25:40เป็นไปได้ว่า ที่อีชานบาดเจ็บอยู่ตอนนี้
00:25:44ก็เป็นฝีมือของอากัสสญาอะไรจังเหมือนกัน
00:25:49หากอากัสสุราเป็นคนท causal จริงๆ แล้วก็
00:25:52เราสาว่าพิสูน์ ได้ช่วยอีชานได้
00:25:55แต่เราตั้งขอความช่วยเหลือจากคุนด้วย
00:25:57ได้มั้ยปากิ
00:25:58ค้นตรวจที่คุณเห็นยังไม่เป็นทางการ
00:26:04ผมไม่สามารถใช้เป็นหลักถานในสารได้
00:26:23แต่ถ้าคุณอยากให้มีการสอบสวน
00:26:27ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าคนที่ฉันคิดมากันหลอดว่าเป็นพื้นที่ดีที่สุดของฉัน
00:26:33ก็จะคอยห่วงใหญ่ฉันจะทำเรื่องเร็วร้ายแบบนี้ได้
00:26:38แล้ว
00:26:42ฉันทำไมเค้าถึงทำแบบนี้กับอิชาลหละ
00:26:46มีเหตุผลนั่นไรถึงทำแบบนั้น
00:26:49เพราะคุณไง
00:26:57ฉันงั้นเหรอ
00:27:00ใช่ปากี คุนนั่นละ
00:27:03ผมสงสัยว่าคุณไม่สังเกตเห็นได้ยังไง
00:27:06ความรักที่มีต่อคุณสถ้าในแววตาของเขาทุกครั้งที่เขามองคุณเลย
00:27:11เขาขล่างรักคุณมาก
00:27:13จนสามารถทำได้ทุกอย่างเพื่อให้ได้คุณมา
00:27:16ไม่ว่าจะถลำลึกมากแค่ไหน
00:27:18เขาทนรับความจริงไม่ได้ที่เห็นคุณรักอีชาน
00:27:21อุปษักษ์ขวางระหว่างคุณกับเขาก็คืออีชานนั่นไง
00:27:26แค่กำจัดอีชานไปให้พ้นทางซะ แล้วก็แต่งงานกับคุณ
00:27:34ครั้งแรกที่ผมเห็นคุณกับอากัสตยา
00:27:37ผมก็เริ่มมีข้อสงสัย แล้วก็วันนี้ผลตรวจก็ยืนยันว่าผมคิดถูกต้องแล้ว
00:27:44ฉันคิดว่าเค้าเป็นของควันจากจากกระวารมาตลอด
00:27:51ทำไมเขาทำแบบนี้
00:27:54โดnioโด iteration çek ל�料มีความรักฉันตกลุมรักใครบางคน
00:27:59เขาคือคุณหมออีชานทันดัน
00:28:02ฉันจะยังไม่บอกครับโกรด หรยาที่คุณยังไม่ยินยอมหรอกเนอะ
00:28:05จะทิ้งเค้าหรือเปล่าล่ะ
00:28:07ถ้ามีคนขอคุณแต่งงาน
00:28:09คุณจะยอมรับแล้วว่าแผนชีวิตรว่ากับเขาหรือเปล่าหรอ
00:28:12เขาประหยัดเงินข้าวแวนมั่นโดยใช้ปากกา
00:28:15วาดแวนที่นิ้วของเธอแบบว่า
00:28:18มหาสจันมาก
00:28:19สุดยอดเลย
00:28:21แล้ว
00:28:22ทำไมเขาถึงทำแบบนี้กับอิชาลล่ะ
00:28:27มีเหตุผลนานทิธิ์ท่านแบบนั้น
00:28:30ปากกี้
00:28:30หยุดก่อนนะปากกี้
00:28:32ผมรู้ว่าคุณกำลังโกฎอยู่
00:28:34มีคำถามเป็นแสลายคำถามที่อยากถามเขาเน่ะ
00:28:37แต่ต้องเขาใจด้วยว่าคุณไปถามเขาตอนนี้ไม่ได้
00:28:39คุณต้องรอก่อน
00:28:41อย่างที่บอกผลตรวจมันไม่เป็นทางกัน
00:28:43ผมใช้มันพิสุดกับสารไม่ได้
00:28:45ว่าอากัสตยาเป็นอาจยากร
00:28:48แบบนี้ไง
00:28:50ถึงขอให้คุณช่วย
00:28:51คุณสามารถรองให้สอบสวนได้
00:28:53ถ้าคุณยอมทำแบบนั้น
00:28:55ผมจะไปขอต่อสารให้ตรวจอีชาลใหม่อย่างเป็นทางกัน
00:29:00เราถูกจะสู่ได้ว่าอากัสติ yayรรย ран course เป็นอาทยากรและพยามค่าอีชาล
00:29:05คุณถูกกล่าวหาว่าเป็นคนร้ายที่ค่าอีชาล
00:29:09คุณสามารถร้องขอให้สืบส่วนได้เนอะ
00:29:12พูดได้เลยว่ามันน่ะสงสัยมาก
00:29:16มีแค่คุณที่เปล่อยเผยความจริงได้เนהו Bom ผมที่
00:29:23คุณจะช่วยมั้ย
00:29:27คุณแค่ต้องเซ็นชื่อในเอกสาร เท่านั้น
00:29:42ผมไปเอาเอกสารก่อนเนอะ โอเค
00:29:53เนี่ย!
00:29:56รับเก่น...
00:30:00รับเก่น...
00:30:01โรค ตัวปลอด
00:30:09พอร์เก่น...
00:30:12เป็นโรกทรลไมปก็ดู
00:30:18คุณแค่ต้องก็จะสิ่งที่จะออกมาแน่
00:30:21ที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดท้าย
00:30:51ที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่ส
00:31:21บากกี้
00:31:30บากกี้คุณไปยืนทำอะไรตรงนั้นเนี่ย
00:31:33คุณจะเอาอะไรอย่างนั้นเหรอ
00:31:46เออ ไม่มีอะไรเหรอ
00:31:48คุณโอเคใช่ไหม
00:31:49เออ ใช่ๆฉันไปเข้าห้องน้ำมาเนี่ย
00:31:52พอกลับมาก็เห็นคุณละเมิร์พูดอะไรก็ไม่รู้อยู่คนเดียว
00:31:56ฉันก็เลยพยายามฟังว่าคุณพูดอะไร
00:31:59ผมละเมِร์อย่างั้นเหรอ
00:32:01แล้วผมพูดว่าอารายร่ะ
00:32:05ผมเรียนช่วยคุณตอนหลับหรือเปล่าละเนี่ย
00:32:10ปากี้ orient the phosphorus
00:32:18ก็คุณ คุณละเมอพูดออกมาตอนหลับ
00:32:26ฉันก็ไม่เข้าใจว่าคุณกำนังพูดเรื่องอะไรกันแน่นะ
00:32:30เพียงจัง ทำไมคุณยังไม่เปลี่ยดชุดอีกล่ะ
00:32:36นอนทั้งชุดนี้เลยหรือไง อ่ะ
00:32:38จะเปลี่ยนเดียวนี้แหละ
00:32:41รีบไปเปลี่ยนเลย ผมม่วกมาก ผมขอนอนก่อนนะ
00:32:45คุณก็รีบนอนล่ะ ฝันดี
00:32:49ไหนคุณบอกว่าจะให้เวลาฉันไม่ใช่หรือค่ะ
00:33:08ฉันก็ให้ไปหาแสนแล้วไงล่ะ
00:33:14เดี๋ยวจะหามาให้อีก
00:33:16แต่ว่าขอเวลาให้ฉันหาเงินก่อนจะได้ไหม
00:33:20ขอเวลาสักสิบวันค่ะ
00:33:23ให้เวลาแค่สองวัน ถ้าฉันไม่ได้เงินภายในสองวันแล้วก็
00:33:31เธอรู้ใช่ไหมว่าฉันจะทำอะไรกับเธอ
00:33:35ฉันไม่อยากให้เธอเป็นอะไรไป
00:33:38ก่อนที่ฉันจะได้เงินของฉันคืน
00:33:41แล้วคุณจะทำอะไรฉัน
00:33:45ถ้าเธอหาเงินมาคืนไม่ได้
00:33:47ถึงตอนนั้นเธอก็จะรู้เอง
00:33:51เมืองจำได้ไหมว่า
00:34:19บากกี้ยังจำได้มั้ยว่าเราเคยวางแผนขับรถไปที่ชิมลา
00:34:26มันสนุกมากเลย จุจุเมื่อเช้าผมก็ได้ถึงมันขึ้นมา ไปกันอีกรอบไหม
00:34:33เดี๋ยวผมไปประชมนั่นลงทุนก่อนนะ แล้วเรามาวางแผนเดินทานด้วยกันแน่นอนเลย
00:34:40มีอีกเรื่องที่ผมอยากจะบอกคุณนะ
00:34:44บากี้ผมรู้นะ มันไม่ง่ายที่คุณจะยอมรับผมเป็นสามีของคุณ
00:34:52แต่ว่าที่สถานิตำร котมารวจเมื่อว่าคนปกป้องผม เรียบผมว่าสามี
00:34:58ผมมีความสưởngบ้างมาก ในใจของผม ก็รู้สึกสงบปิดepsหน้า
00:35:05คุณไม่ต้องรีบร้อน เราจะเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดตลอดไปเลย
00:35:10มันจะไม่มีวันเปล่นแปลงนะ
00:35:12คุณอยากใช้เวลา
00:35:14ก็ได้เลยนะ
00:35:17แล้วแต่คุณเลย
00:35:19เออแต่ว่าผมดีใจที่คุณ
00:35:25คุณเริ่มสัมผัสได้ถึงความพักของเราแล้วนะ
00:35:34ผมมีความสุขมากจริงๆเลย
00:35:38ตื่นเต้นจัง
00:36:02ปากกี้ปากกี้ทำอะไร
00:36:04เดี๋ยวมือเริ่มหมดนะ
00:36:06ขอเธนอร์
00:36:18รู้ไหมคุณย่าเคยบอกว่า
00:36:20สีแดงเป็นสยรักษ์ของการแต่งงาน
00:36:24แต่สายตาที่เป็นห่วงผมที่สอนอเมื่อวานนี้
00:36:30เป็นสยรักษ์ของความรักที่คุณมีให้ผม
00:36:32มันคือสินที่ผมปราฐนา
00:36:34ผมรู้ว่าความรักของคุณอยู่ในฐานหน้าของเพื่อน
00:36:38ผมมั่นใจว่าในไม่ช้า
00:36:40เราจะเป็นคู่สามีพรยาที่รักกันมาก
00:36:42ความรักกันมาก
00:36:44โอเคไม่ต้องการคือเลย
00:36:46และตวของความรักของความรักษ์
00:36:48ครับความรักษ์
00:36:50ความรักโธฟะ
00:36:58โและตัวที่ประดับ
00:37:00ใคร ่าพุงโลก
00:37:02ดีวันดีวันมีปลับ
00:37:04ขนาดไหม
00:37:08ความรักษ์
00:37:10คุณกำลังไปทำงานสายแล้วนะ
00:37:16ดีไปเร็ว
00:37:40ช้าครับ
00:37:42นายครับ รองพบกันกับโทรมาครับ
00:37:48ท่านอยากจะพบกับนายครับ
00:38:06คุณไม่ต้องทำเป็นแสดงเหมือนรู้เรื่องอีกแล้วล่ะปากี้
00:38:09รายงานอย่างเป็นทางการจะออกในหนึ่งชั่วโมง
00:38:13ผมจะรีบบอกถ้ารายงานออกแล้ว
00:38:28อากสยาก
00:38:30ปีนี้จัดงานชลองโหลีให้ยิ่งใหญ่ไปเลยนะ
00:38:33เพราะเป็นปีแรกที่ปากี้ได้ชลองกับเรา
00:38:37แน่นอนครับย่อ
00:38:39ปีนี้จะเป็นโหลีปีแรก
00:38:41ที่สวยที่สุดในชีวิตเธอเลยนะครับ
00:38:43ก็แหล่ะ
00:38:45ก็เพราะว่าเธอเข้ามาเติมเต็ม
00:38:49และทำให้ชีวิตผมมีสีสัน
00:38:51เดี๋ยวผมไปสมคุ้นก่อนและค่อยไปประชุมดีรึเปล่าหรือหรือปากี้
00:39:01อ่ะ
00:39:03โอ้ แบบน่ะ
00:39:09ข้อความยุค
00:39:17เออ ผมขอโทษนะปากี้
00:39:19พอดีมีงานด่วนเข้ามานะ
00:39:21พอดีมีงานด่วนเข้ามาน่ะ
00:39:23งั้นคุณกินเข้าเช้าและค่อยออกไป
00:39:25ว่าเจอกันตอนบายก็แล้วกันนะ
00:39:27บายครับย่อ
00:39:29บายหลานรัก
00:39:51ปากี้จะรีบไปไหนจ๊ะ
00:39:53กินข้าวเช้าแล้วค่อยไปสิ
00:39:55เออ เออ เออ ที่จริงหนูสายแล้วล่ะค่ะ
00:39:57หนูขอตัวก่อนนะคะ บาย
00:39:59โอเค บาย
00:40:03ทำไมอากัสตยาถึงเปลี่ยนแผนไวขนาดนั้นเหรอ
00:40:09แท็กซี่
00:40:11รีบตามรักกันนั้นไปเร็ว
00:40:13รีบขับตามให้ทันเลยนะ
00:40:21เว้า
00:40:45Growth
00:40:47คุณพี่หญิงจะไปไหนครับ
00:41:04พี่ชายที่ดีใช้สถันพยาบาลวุธแรนหรือเปล่าคะ
00:41:08ไม่ใช่ครับ ลองดูชื่อที่ป้าย
00:41:10มีชื่อเขียนอยู่นะครับ
00:41:12เอ่อ โทษทีค่ะ ฉันไม่ทำได้อ่าน
00:41:13ไม่เป็นไรครับ คุณก็แค่ตรงไปจากที่นี่
00:41:16แล้วก็เหลือซัยครับ แล้วก็ไปที่ตึกที่สามทางขวามือครับ
00:41:19เออ เออ คือistry จริงฉันไม่มีทั้งสากรรจำทางเลย白คะ
00:41:23คุณช่วยบอกทางไมค่ะ
00:41:24อ๋อ ได้ครับ
00:41:25ช่วยบอกเทเขาเลยได้ไหมคะ
00:41:27ฉันหิวน้ำ ขอดื่มน้ำก่อนนะ
00:41:29จักลงครับ
00:41:38อารุณสวัสดGI ครับ
00:41:46เท่าเรื่องนี้หลุดออกไปแล้วก็ฉันต้องตายแน่แน่
00:41:59ช่วยฉันด้วยนะคะ
00:42:01ทำไมคุณต้องกลัวด้วย
00:42:03ผมอยู่ทั้งคนไม่ต้องกลัวอะไรเท่านั้น
00:42:07ตำรวยคนนั้นทำอะไรคุณไม่ได้อยู่แล้ว
00:42:09เขาอยากทำอะไรก็ให้ทำไป
00:42:16ปากกี้
00:42:38ปากกี้
00:42:41ฉันเกลียดคุณได้ยินไหม
00:42:46เห็นฉันงอได้ยังไง ทำไมต้องหลอกันด้วยนะ
00:42:50ฉันไม่งอให้คนหลอกอีกแล้วหรือ
00:42:53ฉันรู้ความจริงหมดแล้ว
00:42:55แล้วจะเปิดเผยความจริงทั้งหมดให้ทุกคนได้รู้
00:42:57ว่าคุณเป็นคุณยังไงกันแน่
00:42:59คุณพูดถึงเรื่องอะไรปากี้
00:43:01ได้ปลด ขอแล้ว
00:43:02จะกอหกฉันไปถึงไหน
00:43:04แล้วกอหกสักทีสิ
00:43:06ฟัสเต미
00:43:08ทำไมคุณทำหน้าเหมือนไม่รู้เรื่องอะไรแหละ
00:43:11เบekoความจริง มะเผินเด้ว ๆ
00:43:13คุณผิดยาอะไรให้อีกชานก็ถึงได้มีฟืนแบบเนี่ย
00:43:18ฉ..ฉ..ฉ..ฉ.. ฉ..ฉ.. School し.. ฉ..ฉ..ฉันไม่เหยจจะเชื่อนเลย'S
00:43:20ตัวจริงของคุณจะเป็นแบบนี้
00:43:25ฉันรู้จักคุณมาตั้งหลายปีเลย
00:43:29ฉันคิดว่าคุณเป็นเพื่อนของฉัน
00:43:31ถ้าตอนนี้ก็ไม่เคยรู้สึกแบบนั้นกับใครอีกเลย
00:43:36ถือว่าเป็นความผิดกลัดครั้งยิ่ง ๆ ของฉันที่มองคุณ
00:43:39ไม่ออกเลย
00:43:41จริงๆ
00:43:41อะไร
00:43:47บากี้ผมไม่เข้าจริงๆว่า
00:43:49คุณกำลังพูดถึงเรื่องอะไรอยู่กันแน่
00:43:52ใครเป็นคนเอาความคิดสกปกแบบนี้ใส่หัวคุณเนี่ย
00:43:58บากี้ลืมตาขึ้นสิ
00:43:59ลืมตาขึ้นมามองหน้าผม โดว โดวของคุณไง
00:44:03คุณสงสัยผมนะยังไง
00:44:07ผมนี่นะ จะหลอคุณได้
00:44:09คุณพูดอะไรของคุณเนี่ย ปากกี้
00:44:12บอกคำจริงมา
00:44:15ทำไมคุณถึงต้องทำได้อีกชาญด้วย
00:44:18คุณทำแบบนี้ทำไม
00:44:20ทำไมต้องทำแบบนี้กับฉันด้วย
00:44:24ทำไมคุณทำแบบนี้กับฉัน โดว ๆ ทำไม
00:44:27คุณทำไมสันเป็นต้นเหตุ จะทำอีชาติเป็นแบบนี้
00:44:31จะเป็นของทำอีชาติต้องเจ็บตัวด
00:44:33ฉันไม่คิดเลยว่าคุณจะเป็นแบบนี้
00:44:38ปากกี่ฟังนะ
00:44:44ถ้ามีใครมาพูดกับผมแบบนี้ ผมจะไม่รู้สึกอะไรเลย
00:44:51แต่นี่คุณมีคนพูด
00:44:53บากกี่ตอนนี้คุณกำลังกล่าหา ผมอยู่
00:44:57คุณ
00:45:00จะให้ผมลืมลงนะยังไง
00:45:02ผมไม่มีทางลืมนะ
00:45:05ฟังให้ดีนะ
00:45:06ฉันไม่ได้มาที่นี่เพื่อมาฟังคุณพล้าม เรื่องไห้สาระ
00:45:09คำถามที่ฉันถามคุณไป
00:45:12โฉลต้องการคำตอบจากคุณเดียวนี้เลย
00:45:15ทำไมกันฉันต้องทำรึ Poland สิ่งบอกเรื่องพวกนี่ด้วย
00:45:18คุณรู้ไหมตอนที่สราวสสิ่งบอกเรื่องพวกนี้กับฉัน
00:45:23ฉันพัฒิเศษเขาตั้นทีเลย
00:45:25ฉันไม่เชื่อแล้วที่เขาพูดเลยสักนิดเดียว
00:45:28ฉันบอกเขาว่า ไม่ ๆ โดรของฉันไม่มีทางทำแบบนั้นแน่นอน
00:45:32เขาไม่ได้ทำเด็ดขาดเลย
00:45:34แต่ว่าคุณทำลายความเชื่อใจของฉันไปหม่อนลายโดร
00:45:40ฉันไม่รู้
00:45:41ฉันไม่รู้ ฉันไม่รู้ว่าฉันเชื่อใจคุณแบบนี้เป็นได้ยังไง
00:45:45คุณทำแบบนี้กับฉันได้ยังไง
00:45:47ผมเข้าใจแล้วปากี้
00:45:51คุณเชื่อที่สรวัสซึงพูด
00:45:54มากกว่าเพื่อสนิทของคุณอย่างผมอีก
00:45:57คุณเชื่อใจเขา
00:45:59แต่ไม่เชื่อโด้ๆของคุณเลย
00:46:01ผมคิดมาตลอดว่า ใครจะทิ้งผมไปก็ช่าง
00:46:04แต่เมื่อไรก็ตามที่ผมมีปัญหา
00:46:07คุณจะคอยอยู่เคียงข้างผม
00:46:09เพราะว่าผมคิดผิดแล้ว
00:46:13ที่ผมเชื่อใจคุณ
00:46:15เป็นความผิดพลาดของผมเอง
00:46:17ฉันคอยสนับสนุนคุณมาตลอด
00:46:20ฉันสนับสนุนคุณตลอดเชื่อใจคุณมากด้วย
00:46:24มันเป็นความผิดพลาดของฉันเองแหละ
00:46:26การเชื่อใจคุณเป็นความผิดพลาดที่ร้ายแรงที่สุดในชีวิตฉัน
00:46:30ว่าแต่คุณจะโกหกฉันไปถึงเมื่อไหร่เนี่ย ฮะ
00:46:35ฉันอ่านรายงานหมดแล้ว สรวัสสิงให้ดูเรียบร้อยแล้วด้วย
00:46:39ไม่สิที่คุณพูดกับพยาบาลคนนั้นอีก ฉันก็ยิ่ง
00:46:43ยิ่งมั่นใจไปอีก ว่าลางสังหอนของสรวัสสิงถูกต้องแน่นอน
00:46:48คุณหลอกลวงฉัน คุนนั้นแหละที่เป็นอัตยากรตัวจริง
00:46:53เดี๋ยว เดี๋ยวก่อนนะ
00:47:00บอกความจริงฉันมาให้หมดเลย
00:47:03ทำไมคุดทินอย่าค่าอิชชัน
00:47:05บอกมาสิ!บอกมา!
00:47:06อย่างเงียบสิ ตอบฉันมาเร็วนี่!
00:47:07ตอบมา!
00:47:12ส่วนเธอ
00:47:15เธอ..เธอร่วมมือกับเขาใช่ไหม?
00:47:17research
00:47:18บอกมา บอกความจริง m выглядит
00:47:21จะบอกดี ๆ หรือให้ฉันแจ้งความจับเธอ
00:47:23อากัสตยา สั่งให้เธอให้ยาอะไรอีดชาน
00:47:29เห้อ เขาสั่งให้เธอสิ่นยาอะไรให้กับอีดชานเหรอ
00:47:35ฉันถามเนี่ยไม่ได้ยินเลยอย่างง่ายทำไมไม่ต่อฉันมาแล้ว
00:47:41อักษัตยาไรจรรย์
00:48:00หมดเวลาของคุณแล้ว
00:48:05คราวนี้แผนคุณล่มไม่เป็นท่า
00:48:12คุณชอบทำตัวเป็นพระเจ้า
00:48:14ก็ไม่ช่วยอะไร
00:48:16ไปเลยมะ
00:48:17ผมมีหมายจับมาด้วยนะเนี่ย
00:48:41ปันดีคุณตัวไป
00:48:42ก็ได้ครับไม่จับก็ได้
00:48:43ไปเร็ว
00:48:44ปันดีคุณตัวไป
00:48:45ก็ได้ครับไม่จับก็ได้
00:48:46ไปเร็ว
00:48:48ปันดีคุณตัวไป
00:48:51ก็ได้ครับไม่จับก็ได้
00:48:53ไปเร็ว
00:48:54ปันดีคุณตัวไป
00:48:55ปันดีคุณตัวไป
00:48:56ปันดีคุณตัวไป
00:48:57เป็นตัวไป
00:49:13ฉันค้นจันทั่วแล้วก็ยังหาส้อยของฉันไม่เจอเลย มันหายไปจากห้องได้ยังไง
00:49:24ฉันต้องโทรแจ้งตำรวจ
00:49:34แม้ค้ะ แม้กำวลมากไปหรือเปล่า มันก็อยู่ในห้องแน่แล้วค่ะ ลองหาดูดีๆ ไม่ต้องกำวล
00:49:41Memphis ไม่จำเป็น ต้องแจ้งกำรวจให้เป็นเรื่องใหญ่นะคะ
00:49:44dra whilie
00:49:45ฉัน จ่ำได้แม่นว่าเก็บไซน่เอาไว้ที่ไหนเนอะ ฉันถามคนใช้แล้ว
00:49:49ไม่มีใครรู้เห็นสักคนเลย ใครก็ตามที่เอาไป แม้แตกล่ากลับมาคโมยอีก
00:49:57ฉันไม่เอาไว้แน่
00:49:59ยัง ยัง ยัง ยัง ยังยังไงเหล่าคะ
00:50:05ใน ในห้องของฉัน
00:50:10ติดเครื่องวงจร ปิดเอาไว้นะสิ
00:50:17ยังชัยนี่ไม่หมดเลย
00:50:19ทีนี้จะทำยังไงดี
00:50:30โทษ พระเจ้า
00:50:32แม้ค่าคือ
00:50:33นี่อรัน น่ะ
00:50:34และในขณะนี้เราอยู่นะ ประฐานที่เกิดเท่ครับ
00:50:41ดูสิครับ นักข่าวมากันเพียบเลยนะครับ
00:50:45อย่างนี้ล่ะ ปันเด้
00:50:47เขาเป็นบุคสำคัญนี่
00:50:49ทำเรื่องชาวแบบนี้ก็ยังเท่
00:50:51มีสไตล์
00:50:52เขาควรได้รับการต้องรับแบบเท่ๆ อย่างนี้ละ
00:50:59คุณยายไปนี้เร็ว
00:51:01มีอะไรน ot เลยต้องโกรล่ะต์บ้านเชีย hal
00:51:04พวก
00:51:16คุณยายดูสิ
00:51:19คุณดูเรื่องนี้อยู่แล้วรึเปล่าคะ
00:51:20ปรับหน่อยคะ
00:51:22โชคงถูก
00:51:24ปร restrictions
00:51:25проблема
00:51:25กันไม่เชื่อ ha ha ha ha ha ha ha ha ha ha ?
00:51:41plants80 from 80%
00:51:51กลับอยู่
00:51:55คุณเพราะ
00:52:04ชนยามากินข้าวเร็วเข้าได้ค่ะแม่
00:52:09ถ้าแม่รู้เรื่องนี้
00:52:15มีหวังความดันคุ้งปรีดแน่
00:52:18ฉันต้องคุยกับพี่ปากี้ก่อน
00:52:25อีกชนยาบาล
00:52:32ชนุกปราคกลงประสวนส์
00:52:34คุณอ้ายค่ะ ข้อเกอบขาของสามีคุณจริงไหมครับ
00:52:39คุณดูรุ่นนี้รียมรายสุดสอบด้วยครับ
00:52:42ได้เสียวบาลต้องสุดสอบได้ละ
00:52:45อัตสดอบด้วยครับ
00:52:48- คุณนายช่วยตอบด้วยนะครับ คุณนายช่วยพูดอะไรหน่อยครับคุณนาย
00:53:06- ตอบถามถามด้วย นี่ ตอบถามด้วยนะครับ
00:53:18- ท่านครับ ในรายงานระบบว่าอีชานได้รับยาผิดประเภทนะครับ ซึ่งอยู่ในการดูแลของอากัศัยรายจันคนนี้นะครับ
00:53:28- รู้ใช่ไหมว่ากำลังทำอะไรอยู่ ถ้าหาว่าเกิดข้อผิดพลาด มันจะกลายเป็นเรื่องใหญ่ในจะต้องรับผิดชอบ
00:53:39- ท่านครับ ผมเป็นจรที่ตำรวจ ต้องมีหน้าที่จับคนร้ายเปลือเผยความจริง ไม่ใช่ปัญหาของผม แต่เป็นของอากัศัยรายจันตังหาบ
00:53:50- งั้นก็ดี สอบถามวันไป เดี๋ยวผมมา
00:53:54- อากัศัยรายจัน!
00:53:59- นายจะข้าเขาทำไม ฮะ เขาไปทำอะไรนาย
00:54:03- ชุบัม
00:54:04- นายจะข้าเขาทำไม
00:54:07- ชุบัม ใจเย็น ผมเป็นจรที่ตำรวจ ต้องมีหน้าที่จับคนร้ายเปลือเผยความจริง ไม่ใช่ปัญหาของผม แต่เป็นของอากัศัยรายจันตังหาบ
00:54:32- อากัศัยรายจันตังหาบ
00:54:34- อากัศัยรายจันตังหลายครั้ง
00:54:36- อากัศัยรายจันตังหลายจันตังหลายจัดปากี นี่มัน...มันเกิดอะไรขึ้น ?
00:54:44อักษยา
00:54:49ปากี นี่มัน...มัน...มันเกิดอะไรขึ้น
00:55:00รู้ไหมว่า ย่าพยายามโทรหาหนูตั้งหลายครั้ง
00:55:04แต่ก็โทรไม่ติดเลย
00:55:05ย่ารู้ข่าวจากทีวี
00:55:10ก็มาที่นี่พร้อมกับทนายเขา
00:55:14ส่วนคุณ พาอักษยามาที่นี่ทำใหม่คะ
00:55:21สารวัสครับ การทดสอบไม่สามารถทำได้
00:55:24ถ้าไม่มีการร้องเรียน ใครให้อำนาจคุณก็ไปทดสอบคนใครที่สูญการแพทย์อักษยาไร่จันกันนะครับ
00:55:31คุณนาย ปากี ไร่จัน
00:55:38พระยาของเขายืนคำร้องด้วยตัวเอง
00:55:43การร้องเรียน แล้วก็ใบภนุยอด
00:55:58หนูเป็นคนที่ยื่นร้องเรียนอากษยาอย่างนั้นเหรอ
00:56:12ย่าไม่...ย่าไม่อยาก...ไม่อยากเชื่อ
00:56:24ครับท่าน ผมอ่านรายงานแล้วจะแจ้งไปนะครับ
00:56:39จริง รายงานแล้ว
00:56:44นี่ครับ
00:57:09อักษยาไร่จัน
00:57:24อักษยาไร่จัน
00:57:27คุณรายจัน ผมขอโทษที่คุณได้รับความยุ่งยากจากพระแหน่ของผม
00:57:42ผมยอมรับคำขอโทษครับท่าน
00:57:57ท่าน กำลังพูดเรื่องอะไรเนี่ยฮะ
00:58:00ผู้ชายคนนี้พยายามค่าอีชานะครับท่าน
00:58:02พอได้แล้วซึ่ง
00:58:04แนกเรากลายเป็นตัวตลกแล้ว
00:58:06ในดังงานไม่ได้ระบุอะไรเลย
00:58:13ไม่มีระบุด้วยว่าอีชาญได้รับยาผิด
00:58:32เปือมรับความержาว
00:58:35เป็นเปลเด้อยยัยไงเนี่ย
00:58:37see oh my god
00:58:41เป็นไปได้ยึงงายเนี่ย
00:58:44ท่านรายงานเป็นของป่ลอม
00:58:47ขอ υพกรปรียรายงาน
00:58:48บอกมา เป็นคนทำใช่ไหม
00:58:51นี่ พูดสี่ himself
00:58:52บอกมา เป็นคนทำใช่ไหม
00:58:54เขาเป็นคนทำครับ
00:58:55ให้เกี่ bert � zinc
00:58:56เขานะ เป็นคนมีชื่อเสียงนะ
00:58:59มีกับพรีนั่นสม
00:59:00เสร็จ!
00:59:11ท่านดูแลหมาบ้าตัวนี้ให้ดีๆด้วยนะครับ
00:59:14เดี๋ยวไปก่ายใครเข้าจะแย่
00:59:16ทําตัวดีๆด้วยน่ะซึ่ง
00:59:22ใช่ทำไม? ตลกเหลือ? ไป!
00:59:25รายงานนี้ไม่ได้ระบุยา เหมือนฉบับที่สระวัตร์เอามาให้ดูนิ
00:59:34ว้าว! ว้าว! คุณนายปากกี่ร้ายจัน
00:59:47คุณทำผมผิดหวังมากที่หลงเชื่อคุณไว้ใจคุณ
00:59:51ผมลืมไปได้ยังไงว่า คุณเป็นเมียเขา
00:59:56คุณบอกแผงการผม จะช่วยสามีตัวเอง
01:00:03ทําไม สระวัตร
01:00:05อย่าบังอาจ อย่าบังอาจ
01:00:14เมื่อไรที่คุณคุยกับพระยาผม ช่วยลบตา และลดเสียงด้วย
01:00:20งั้นเหรอ? คุณคงคิดว่า ตัวเองเป็นศรรวัตร
01:00:24แล้วจะพูดอะไรก็ได้ ที่ผมเงียบจนถึงตอนนี้
01:00:26เพราะว่าผมขอรบกฎหมาย
01:00:28อ่ะใช่ สินที่คุณทำกับผมวันนี้
01:00:33ผมสามารถทําให้คุณ โดนพักงานได้สบายสบายเลย
01:00:36ท่านคงได้ยินเรื่องที่สรวัตรสิงพูด
01:00:50แต่ท่านก็คงรู้ว่า เรื่องที่เขาพูดเนี่ย มัน ร้ายสระมากแค่ไหน
01:00:57ผมจะบอกท่านว่า ทำไมเขาถึง สนใจคดีผม แถมกัดผมไม่ปล่อยแบบนี้
01:01:05ไม่ต้องกลัว ผมอยู่นี่ทั้งคน ไม่มีใครทำอะไรคุณได้เนี่ย ไม่ต้องกลัวนะ
01:01:24ถึงเวลาต้องบอกความจริงกับทุกคนแล้วล่ะ
01:01:30คุณกำลังพูดถึงความจริงเรื่องอะไรเหรอ
01:01:35ความจริงที่คุณสงสัยผมโดยที่ไม่รู้ตัว
01:01:38วายะ ธุรศัพท์
01:01:42ผมจะโชว์ให้เห็นว่าคนที่คุณเรียกว่า สรวัสผู้สื่อสัตว์
01:01:54เคยส่งข้อความไม่สุภาพมาหา ลูกน้องของผม
01:01:59เดี๋ยวผมอ่านให้ฟังเองนะครับ อยู่ไหน ทำไมยังไม่มาอีก
01:02:07รู้ใช่ไหมว่าขัดคืนจนที่ต้องเจออะไรบ้าง
01:02:13ผมอ่านข้อความที่ส่งมาไม่ได้แล้วนะครับ อ่านเองอ่านเลย
01:02:21ลูกน้องบอกผมเรื่องนี้ ก่อนที่ผมจะร้องเรียน เรื่องที่เขาทำกับลูกน้องของผม
01:02:33พอเขารู้เรื่องทั้งหมด เคยัดข้อหาให้ผมก่อนเลยนะครับ
01:02:43คุณเป็นคนที่เจ้าเล่ และเร็วซามต่ำช้ากว่าที่ผมคิดไว้เยอะเลย
01:02:50ท่านต้องเชื่อผม ผู้ชายคนนี้ทำได้ทุกอย่าง
01:02:55เพื่อให้ตัวเองไม่มีความผิด
01:02:58และนี่ไม่ใช่เบอร์ของผม เชื่อสิ
01:03:04งั้นเรามาพิสูยกัน
01:03:07สักครู่นะครับ
01:03:16เสียงเรียกเข้ามาจากที่ไหนนะ
01:03:19เสียงอยู่แถวนี้ โต๊ะของใคร
01:03:40จนที่ผู้สื่อสัตรของคุณ ตายจริง
01:03:44อากัสตยาไรจรร พระเจ้า ทำไมฉันถึงง่วขนาดนี้
01:03:51งานนี้คุณกับพยาบาลรวมหัวกันเหล่ะ
01:03:55ไม่อยากจะเชื่อเลย
01:04:00ท่านครับ มือถือนี่ใครก็เอามาสายรินชักผมได้
01:04:04รื่องใหญ่กว่านั้นคืออะไร
01:04:06ถ้าไม่เชื่อก็เช็คดูได้เลย เช็คเลยครับ
01:04:09จะมีการตั้งขณะกรรมการสอบสวน
01:04:12จังกว่าจะมีคำสั่งเปลี่ยนแปลงจากผม
01:04:14ครับท่าน
01:04:16ผมจะบอกท่านว่าเขามีจัดนาที่ไม่บริสุด
01:04:19เขาทำแบบนี้กับผู้หญิงทุกคน
01:04:22และเขาก็ทำกับผู้ช่วยของผมด้วยครับท่าน
01:04:27ผู้ช่วยของผม
01:04:31นาตชา เธอทำงานกับผม
01:04:33หน้าแปลที่เธอหายไปตั้งแต่เดือนที่แล้ว
01:04:36ผมคิดว่าเขานี่แล้ว
01:04:37ที่ทำให้เธอหายไป
01:04:39บอกผมมา
01:04:42เธออยู่ไหน
01:04:44อยู่ไหน
01:04:46ที่ทำงานของผมแจ้งความคนหายไว้เมื่อสัปดาห์ก่อน
01:04:50คำสื่อสุดท้ายของผม
01:04:52ผู้หญิงในที่ทำงานของผม
01:04:54เป็นเหมือนสมาชิกในครอบก้า
01:04:58หากเกิดารู้ gasolineกับนาตชา
01:04:59หรือพระ Mengarn หญิง
01:05:00คนได้โรย ตาม
01:05:02ผมสาบาน
01:05:03ไม่เอาคุณไว้เน่
01:05:08black
01:05:08ท่านครับ
01:05:10มี testing work
01:05:12เรื่องบ้าอะไรเนี่ย
01:05:14ท่านต้องเชื่อผมนะ มันไม่ใช่เรื่องจริงเลย
01:05:17ท่าน เขารวนล้นฟ้า ใช้ชาตินี้ก็ไม่หมด
01:05:20เขาจะทำอะไรก็ได้
01:05:21พอ! ฉันกลดตัวเอง
01:05:23ที่บ้าเชื่อแล้วที่คุณ กลูกขึ้นมากอหกฉันทั้งหมดเลย
01:05:31ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับฉัน
01:05:33ที่ต้องมาสงสายสามีของตัวเองก็เพราะคุณ
01:05:36คุณพูดพล่ามเรื่องอะไรออกมาตั้งเยอะแยะ
01:05:38แต่มาแสดงให้เห็นว่า คุณเป็นคนแบบไหนกันแน่
01:05:43คุณคุกคามสาวน้อยที่น่าสงสาร คุณสะกดรอยตามเธอ
01:05:47ปากี้ได้โปดเชื่อผมเน่ะ
01:05:48หยุด ขอแล้ว หยุด หยุดเธอ
01:05:57พระคุณจะถึงได้สงสัยเพื่อน...
01:05:59เพื่อนที่ดีที่สุดของเช่น
01:06:05ปากี้ฟัง ฟังก่อน
01:06:06ฟังก่อน พอ สารวัสสิ่ง
01:06:09จะมีการตั้งขณะกรรมการสอบสวน
01:06:11จังกว่าจะมีคำสั่งเปลี่ยนแปลงจากผม ออกไปได้แล้ว
01:06:15แต่ว่าท่าน ผมบอกให้คุณออกไปเดียวเน่
01:06:30ครับ
01:06:36โอเค Boston
01:06:40คือบคุณ
01:06:42แคดต Sci
01:06:47จิกรีกรียิน
01:07:13ผมติด gps ว่าในแวนวงนี้
01:07:16ผมจะรู้ทุกการเคลื่อนไหวของคุณปากยี
01:07:21คุณไปที่ไหนไปเจอใคร
01:07:25ผมรู้หมด
01:07:46คุณปากยีไปพื้นที่หลังเอลวีแล้วนะ
01:07:55เดี๋ยวฉันส่งตำแหน่งไปให้นาย
01:07:58นายรีบไปเลย
01:07:59ถ่ายวิดีออาไว้ด้วย
01:08:00ว่าเธอไปเจอใครคุยอะไรกันบ้าง
01:08:16นายรีบไปที่ไหน
01:08:46เอาไปใส่ในลิ้นชักของสารสซึ่ง
01:08:48เข้าใจแล้วครับ
01:09:16ทำไมถึงกล่าวหาสามีของตัวเองคะ
01:09:20ฟังนะ
01:09:26สารวัสซึ่งบังคับพรยาผม
01:09:31ให้ทำเรื่องพวกนี้
01:09:32เขาสร้างหลักฐานเท็ดเพื่อมาหลอกเธอ
01:09:38เธอไม่ได้ทำอะไรผิดเลย
01:09:40ปากี้บริสุดครับ
01:09:46ไม่มีอะไรแล้วปล่อยเราไปถึงนะ
01:09:53ไปกัน
01:09:54ไปครับพรยา
01:09:55หลบน้อยการุ่นนาให้เราไปด้วย
01:09:57คือฉัน
01:10:00มันจะดีกว่าถ้านหนูไม่พูดอะไร
01:10:04อากัส 大ยาทำเพื่อนหนูตั้งมากมาย
01:10:06ดูแลหนูดีขนาดไหน
01:10:08ทำไมหนูไม่คิดน่าคิดหลัง
01:10:10ก่อนที่จะลากอากัส 大ยามาประจานย์
01:10:12ต่อหน้าผู้คนแบบนี้
01:10:13หนูปล่อยให้คำพูดของสิ่งมีอิทธิพลมากเกินไป
01:10:18หนูขอโทษนะค่ะคุณย่า
01:10:20หนูรู้ว่าสิ่งที่หนูทำได้ทำร้ายคุณย่าแล้วก็อากัสตยา
01:10:24หนูไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่
01:10:26ถ้าได้เชื่อคำพูดของสรวัสคนนั้น
01:10:28หนูผิดเองค่ะ
01:10:30หนูไม่ใช่เด็กเด็กแล้ว
01:10:31เขาพูดอะไรก็ต้องเชื่อ
01:10:34คุณย่า คุณย่า ขอร้อง
01:10:36พอเธอครับ ได้ปลวด
01:10:42มากลับผมนะ
01:10:44มาเร็ว มา
01:10:46จะพาปากีไปไหน อากัสตยา
01:10:48คุณยากกลับบ้านไปก่อนนะครับ แล้วก็เจอกันที่บ้านแล้วกัน
01:11:00มากลับผม
01:11:02ขอบคุณพระเจ้า หนูเป็นห่วงพี่มากเลยค่ะ
01:11:07ค่ะ โอเค
01:11:17เข..เข..เขาโทรมาทำไมกัน
01:11:22เธอตัดสาย ถ้าเธอจะเบี้ยวนี่ไม่ยอมจ่าย
01:11:25คงต้องแสดงเป็นตัวอย่างเธอไม่ยอมจ่ายนะนะ
01:11:28ว่าจะต้องโดนอะไรบ้าง
01:11:32รูปพวกนี้
01:11:38รูปพวกนี้มันมาจากไหนกัน
01:11:42ฉันส่งรูปให้แค่ชาววันคุณเดียวนี่
01:11:47ใครแฮกรูปพวกนี้มาจากมือถือของเขา
01:11:53มีเวลาให้หนึ่งชั่วมง
01:11:55ถ้าเธอหาเงินมาคืนฉันไม่ได้
01:11:57รูปพวกนี้จะถูกส่งต่อไปทั่วโลกเลย
01:11:59รูปพวกนี้จะถูกส่งต่อไปทั่วโลกเลย
01:12:03รีบโรด
01:12:05อย่าทำแบบนั้น
01:12:07ฉันจะรีบหาเงินทั้งหมดมาคืน
01:12:09ตามสัญญาที่ฉันเคยให้ไว้
01:12:13แล้วฉัน...แล้วฉันจะไปหาเงินมาจากไหน
01:12:15บอก...บอกไปแล้วด้วยว่าจะคืน
01:12:25พี่...ขอให้พี่ช่วยดิกว่า
01:12:37ไม่ ๆ ฉันจะพูดเรื่องนี้กับพี่ไม่ได้
01:12:43ทำยังไงดีล่ะ
01:13:08ส้อยมังคลที่คอของปากี
01:13:13แต่มสีแดงชาติเธอคงแต่งงานแล้ว
01:13:22ถ้าคุณยังสงสัยผมอยู่เนี่ย
01:13:24คุณสามารถเรียกหมอที่รักษาอีชานมาฐานได้เลยว่า
01:13:28เขาได้รับการักษาที่ถูกต้องรู้ว่าผิดกันแน่
01:13:32ผมยอมรับว่าผมผิดนะที่ไม่ได้บอกคุณก่อน
01:13:35ตอนที่ผมย้ายอีชานมาไว้ที่เนี่ยนะ
01:13:38เป็นความผิดผมเองผมไม่ได้บอกคุณผมยอมรับ
01:13:43ลองคิดดูที่ผมทำไปเพื่อใคร
01:13:45เพื่อผมเหรอ ไม่
01:13:47เพื่อคุณ
01:13:48ผมก็แค่อยากให้คุณมีความสุข
01:13:51ผมรู้ว่าคุณสายใจเขามาก
01:13:53คนที่อยากให้เขาหายไวไวเหมือนกัน
01:13:55เพื่อที่ผมจะได้เห็นรอยยิ้มของคุณอีกครั้งเน่ะ
01:13:57ผมอยากเห็นรอยยิ้มนั้นปากี
01:13:59ฉัน ปากกี้ ผมพูดจริงน่ะ
01:14:06ปากกี้ อย่าไปเชื่อ ผู้ชายคนนี้มันบ้า เขาเสร็จแสง
01:14:10คุณช่วยผมด้วยนะปากกี้
01:14:15ขอโทษนะโดโด ฉันขอโทษจริง ๆ
01:14:18ฉันทำผิดพลาดครั้งยิ่งใหญ่เลย
01:14:20ฉันรู้สึกผิดมากเลยคุณยกโทษให้ฉัน
01:14:23ขอโทษนะ คุณเป็นอะไรไปปากกี้
01:14:29ขอโทษผมอยู่นั่นแหละ หะ
01:14:34ขอบคุณจักรวานคุณดีกว่านะ
01:14:36เขาทำให้ผมไม่เคยโกล่ดคุณได้เลย
01:14:38ไม่เคยเลย
01:14:42ตราบได้ที่เราสองคนอย่างอยู่ด้วยกัน
01:14:45คุณไม่จำเป็นเท่ากับวนอะไรทั้งนั้นเลยนะปากกี้
01:14:53ถ้าคุณอยาก
01:14:59อยู่เป็นเพื่อนอิชาสภักก็ได้นะ
01:15:01แต่ช่วยปรับอารมณ์คุณหน่อยนะ
01:15:06ฉันอยากกลับบ้านแล้ว
01:15:08ปากกี้ ได้ประวัดอย่าไป
01:15:10ผู้ชายก็เนี้ยโกหกคุณ
01:15:16ก็ได้ งั้น
01:15:18คุณไปรอผมข้างนอกก่อนแล้วกันนะ
01:15:20ตรงนี้
01:15:22ช่วยปรดเรา
01:15:23มีทัลล่ะ
01:15:24เริ่ม CPR
01:15:25ตรงนี้
01:15:26ได้เลย
01:15:27หวนจริง
01:15:29อละ
01:15:34อละ
01:15:40ฉันด้วย
01:15:44ไม่หยุด
01:15:45พอ พอได้แล้ว
01:16:00ตอนนี้ฉันอยากให้ผู้ชายที่นอนอยู่ตรงนี้
01:16:04อยู่ในโคม่ไปตลอดเลย
01:16:06เป็นควารพิชาบของนายนายุค
01:16:08ห้ามให้พ้นจากโคม่เด็ดคอด
01:16:15เธอมากับฉัน
01:16:27ไปคุยกับหมอเรื่องอย่าที่ให้ข้าวกัน
01:16:45เธอมากัน
01:16:59คุยสวัสดิ
01:17:29เจ้าไหม
01:17:59สวัสดีที่เธอ
01:18:29เป็นอะไรไป ทำไม
01:18:33ทำหน้าหละห้อยแบบนั้นละ
01:18:35มาเร็ว กลับบ้าลากับเธอนะ ไป
01:18:38ไม่ ๆ ๆ ๆ ๆ
01:18:40ฉันคงไม่กล้าคลับไปกับคุณหลักเนี้ย
01:18:45ฉันจะเพ tapaเชิญหน้ากับคุณย่าได้ยังไง
01:18:48ไม่กล้าไปพอปเทอหรอก
01:18:50ทำไม่ด้วยจริง ๆ อะ
01:18:51บากี่... ผมจะอยู่กับคุณนะ
01:18:56คุณใช้เวลามากแค่ไหนก็ได้ โอเค
01:18:59แต่นั่นเป็นบ้านคุณ อย่างง่ายตอนกลังคืนก็ต้องกลับบ้านจริงไหม
01:19:04ทำไมร่ะโดโด
01:19:06คุณยังคุยกับฉันด้วยความรักเลยนะ
01:19:10คุณจะดูด่าหรือว่าตะกรใส่หน้าฉันก็ได้นะ
01:19:14ฉันทำผิดอย่างไม่น่าให้อพาย
01:19:17ฉันควรจะถูกลงโทศไม่ใช่เหรอคะ
01:19:20ก็...
01:19:21ผมทำแบบนั้นไม่ได้
01:19:25ผมดูดาลคุณไม่ได้
01:19:26เทอค้อกใส่คุณไม่ได้
01:19:28แมตรกษทยุกฎails คุณไม่ได้
01:19:31ผมรู้สึกแยกมากก็จริง
01:19:33ตอนที่...
01:19:34คุณสงสัยผม บากเวลาคุณมีเรื้มอะไร
01:19:37ก็บอกผมมาตามตรงก็ด้านี่น่า
01:19:39จริงหรือเปล่าแล้ว ฮะ
01:19:41ผมยังอยู่ตรงนี้
01:19:42ในฐาณาเพื่อที่ได้ที่สิตของคุณ
01:19:44ถ้าเปลี่ยนเป็นผม
01:19:45คุณจะคุยกับคุณตามตรงเลย คุณจะไม่สงสัยคุณไปก่อนเนี่ย
01:19:51ผมรู้ว่าคุณไม่ได้อยากแต่งงาน แต่คุณก็รู้ว่าผมไม่เคยบังคับคุณเลย
01:19:56ไม่เคยเรียกร้องจากคุณด้วยซ้ำไปจริงหรือเปล่าล่ะ
01:20:00ผมยังเป็นเพื่อสดิทย์ของคุณอยู่เนอะ แค่นี้ก็พอแล้ว
01:20:03ผมไม่ต้องการอะไรอีกต่อไปแล้วล่ะ
01:20:07พอแล้วโดโด ไม่ใช่แบบนั้นหรอกนะ ฉัน ฉันเป็นคนผิดเอง ไม่รู้ว่าฉันคิดอะไรอยู่ถึงได้ง่อไปขนาดนั้นนะ ฉันขอโทษนะโดโด ฉันขอโทษจริงๆนะ ฉันขอโทษ
01:20:22คุณย่ามากบอกผมว่า เริ่มต้นงานต่างๆ ในช่วงเทศการณ์เนี่ย จะยิ่งเป็นมงคลนะ นี่ก็ใกล้เทศการณ์หูลีแล้ว ผมว่าเรามา เริ่มต้นความสัมพันของเราทั้งคู่ดีหรือเปล่าล่ะ
01:20:52ทำไมแล้ว แปลกใจทำไม ตอนแต่เธอแต่งานกับอากัสตยาก็วางแผนยัดเข้าเข้าคุกแล้วสิ
01:21:16ตอนรับในดอกไม้ก็เหมาะกับเธอแล้วนี่ อ่ะ ปากี้รู้สึกแย่มากพอแล้ว จะยุ่งกับเธอเลย ผมขอร้อง
01:21:27ฉันกำลังพูดแทนเธออยู่นะ แต่เธอตำหนิฉันนี่ยนนะ อ่ะ พอได้แล้ว
01:21:35อากัสตยา ฉันไม่อยากแสดงความเกรี้ยวกราช ตอนหน้าคนอื่น
01:21:41แทนที่จะรับความหวังดีของครอบทั่ว ผู้หญิงคนนี้แส่งทับเป็นนอบน้อมกับทุกคนนะ
01:21:49พวกฉันฉันกลางเป็นแบบนี้เหรอ ถ้าชอบแบบนี้ งั้นเหรอ ถ้าชอบเป็นยังไงกัน
01:21:55หรือว่ามีความลับอะไรบางอย่างเกี่ยวกับเธอที่เรายังไม่รู้ อย่างนั้น
01:22:09ไม่จำเป็นต้องพูดอะไรอีกแล้ว เธอพูดมากเท่าไหร่ยิ่งสร้างความอับอายให้เราเท่านั้น
01:22:27ดีจังเลย เรื่องเช้าโชว์เกิดจากผู้หญิงคนนี้ แต่กลายเป็นว่าหนูทำให้อับอายเหรอ
01:22:34พูดเตินใครในบ้านนี้ไม่ได้จริงๆ
01:22:41กัสตยา ครับ
01:22:43หลานเหนื่อยมาทั้งวันแล้วขึ้นไปพักเธอจ้ะ
01:22:46ครับคุณยา
01:22:57นาเวลี รีบร้อนจะออกไปไหนเหรอ
01:23:02เออ ไม่มีอะไรค่ะ หนูนัดดูหนังกับเพื่อน หนังใกล้ฉายแล้วด้วย หนูไปนะคะ
01:23:09ขอโทยค่ะ
01:23:20คุณยาค่ะ
01:23:27หนูผิดเองล่ะค่ะ
01:23:30อักษตยาดูแลอิทธานก็เป็นอย่างดี
01:23:33หนูโง่เองที่เชื่อคำพูดของสรวัสซิงนะคะ
01:23:37อยากโกรดหนูเลยนะคะ คุณยาด้วยโปรด
01:23:40คุณยา คุณยาค่ะ คุณยา
01:23:44อิทธานหายไปไหน เธอเป็นคนดูแลเขา แต่เขาหายไปไหน
01:23:59คุณจะรู้ได้ยังไง ก็คุณพาฉันไปดูยาที่ต้องฉีดให้เขานี่คะ
01:24:02ยังยืนเสนอหน้าอยู่อีก รีบไปหาสิ
01:24:04เขายังคงไม่ค่อยมีสติ ของไปได้ไม่ไกลนัก
01:24:07ถ้าเธอไปทางน้วน เดี๋ยวฉันจะไปทางนี้เอง
01:24:10คุณยา คุณยาหนูขอโทษค่ะ ดิบโปรดให้อภัยหนูด้วยนะคะ
01:24:39ถ้าคุณยายังไม่หายโกรดหนู หนูกลับบ้านก็ได้ค่ะ
01:24:43หนูรู้สึกผิดมากจริงๆค่ะ
01:24:47หนูและอายใจกับสิ่งที่หนูทำไปค่ะ คุณยาค่ะ
01:24:53อุกคุณยาพรับสารีวนไปวนมาแบบนี้ก็ไม่หายโกรดแล้วนะคะ
01:24:57ป...ป่า...ป่ากี...
01:25:01ไม่ว่ายังไงก็ต้องคุยกับป่ากีให้ได้
01:25:13อุกคุณยาพรับสารีวนไปวนมาแบบนี้ก็ไม่หายโกรดแล้วนะคะ
01:25:21คุณยาค่ะ คุณ...คุณยาสะดาจจะว่าอะไรหนูก็ได้
01:25:27ก็ได้ขอแค่ยกทดให้หนูเธอเรียบโรด
01:25:30ป่ากี...หนูโชคดีแค่ไหนรู้ไหม
01:25:34ผู้หญิงหลายคนใช้เวลาทั้งชีวิตเพื่อหาสามีที่เป็นเพื่อนของพวกเธอด้วย
01:25:41แต่ว่าหนู...ได้แต่งงานกับคนที่เป็น...เพื่อนสนิทคนแรก
01:25:49และเป็นพันรยาของเขา
01:25:52อากัสตยา...ทุกคนจะได้รู้ฉมน่าที่แท้จริงของแก
01:26:07หลานทั้งสองจะต้องอยู่ด้วยกันไปชั่วชีวิต
01:26:10บางกรณีอาต้องแยกย้ายกันไป
01:26:13แต่ความสัมพันของทั้งคู่ยังคงอยู่
01:26:17หนูควรที่จะสนับสนุนอากัสตยา
01:26:20ดูแลเขาให้ดี
01:26:22เหมือนที่เขาดูแลหนู
01:26:25หนูสัญญาค่ะคุณย่า
01:26:31หนูจะทำหน้าที่พรยาให้ดีเท่าที่จะทำได้ค่ะ
01:26:35คุณย่าจะไม่ต้องบนหนูอีกเลยค่ะหนูสัญญา
01:26:39แล้ว
01:26:42ใกล้เทศกันโฮลีแล้ว
01:26:45หนูอยากจัดงานที่พิเศษที่สุดให้กับทุกคนค่ะ
01:26:48คุณย่าจะได้รู้สึกว่า
01:26:50หลานของคุณย่ารับผิดชอบในหน้าที่
01:26:54ในฐานสภัยของครอบกรัวอะไรจารย์ไงคะ
01:26:57ได้เลยครับ
01:27:12โดโดเป็นอะไร
01:27:22ไปโดนอะไรมาเหรอ
01:27:23ไม่ ปากี้มันเป็นไร
01:27:25ปากี้
01:27:27ปากี้
01:27:29ปากี้ผมไม่เป็นอะไรเลย
01:27:31ไม่เป็นอะไรมากใช่ไหม
01:27:33ไม่เป็นอะไรมาก
01:27:34ไม่เป็นอะไรเลยนะ
01:27:36ที่จริงฉันจะไปซื้อของสำหรับงานโฮลีนะ
01:27:40พอเสร็จแล้วว่าจะกลับบ้านไปหาแม่กับชนยาสักหน่อย
01:27:44คิดว่าควรบอกคุณก่อน
01:27:46ขออนุญาตผมงั้นเหรอ
01:27:48ไม่แค่
01:27:49อยากขอคุณก่อนที่จะทำอะไร
01:27:52โอเค
01:27:54เจอกัน
01:27:56นาย
Be the first to comment