Skip to playerSkip to main content
  • 1 day ago
ดูละครอินเดีย ดูซีรีย์อินเดีย ย้อนหลัง

Category

😹
Fun
Transcript
00:00:00รายการต่อไปนี้เป็นรายการทั่วไป สามารถรับชมได้ทุกว่าย
00:00:07รับคุณเธอมีจริงช่วยไหม
00:00:12หมายความว่า
00:00:17หมายความว่า
00:00:22หมายความว่า
00:00:30ตลอดเวลามานี้
00:00:35อากสติยากก็ตามพี่ตลอด
00:00:42เขาสกดดอยตามพี่มาตลอดเลย
00:01:00ประวังด้าหลัง
00:01:04แล้วคุณรู้ได้ยังไงว่าชุดของฉันติดไฟน่ะ
00:01:08เดี๋ยวที่ออฟิสทำกาแฟหกใส่อ่ะนะ
00:01:11คุณมาทำอะไรที่ลองพยาบาลครับ
00:01:26ผมจะมาคุยกับหมอเรื่องปากกี่อ่ะนะ
00:01:32ไม่ใช่แค่ที่บ้าน
00:01:34ไม่ใช่แค่ที่บ้าน
00:01:36แต่เขาสกดรอยตามพี่ถูกที่
00:01:38ไม่ว่าพี่จะไปที่ไหน
00:01:40ไม่แน่นะ
00:01:44เขาอาจกำลังมองพี่
00:01:46ให้ไปที่ไหน
00:01:48ทำอะไร
00:01:50ไปเจอใคร
00:01:52อากศยา
00:02:06รู้หมดทุกอย่างเลย
00:02:08นี่ก็แสดงว่า
00:02:10เรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้น
00:02:12เรื่องแย่ๆทุกอย่าง
00:02:14มันก็เป็นเพราะเขาทั้งหมดเลย
00:02:16ผมไม่รู้ทำให้คุณยังดูไม่ออก อากษยรายจรรรงหลงรักคุณ
00:02:21จนยอมทำได้ทุกอย่างเพื่อคุณเลย แต่คุณรักอีชาร ซึ่งเป็นเรื่องที่เขาไม่มีทางทนได้
00:02:27อุปรศัครที่ใหญ่ที่สุดระหว่างเขากับคุณก็คืออีชาร
00:02:31เขาจะกำจัดอีชารเพื่อครอบ polsk ของคุณ คุณใหม่เป็นเจ้าของคุณ
00:02:35โดโด ฉันมีความรัก ฉันตกลุ่มรักแล้ว เขาคือคุณหมออีชานแทนด้อน
00:02:44ผมไม่เห็นด้วยกับคนคนนี้ ผมไม่ชอบเขา
00:02:47ปากกี่ ปากกี่ วิดีโอนั่нของปรอม ผมไม่ได้เสพย้า
00:02:53ถ้าใครสักคนทําให้ผมไม่เชื่อใจเนี่ย ผมจะไม่มีวันเชื่อใจเขาอีกเลย
00:02:58ถ้าอยู่อยู่ มีคนขอคุณแต่งงานเนี่ย คุณก็จะแต่งด้วยเลย ไม่คิดอะไรหน่อย
00:03:05รึงไงเนี่ยฮะ เขาประหยัดเงินข้าแหวนมั่น แล้วก็ว่ารูปแหวนลงบนนิ้ว
00:03:10ด้วยประกาษ์มาร์คเกิร แทน มัน Amazing เนอะ
00:03:17คนอย่างอีชาณไม่มีทางให้แหวนแบบที่ผมให้ได้
00:03:21แหวนี้มาจากคุณย่อน ให้อีชชาณแต่อีชชาณเอาไป
00:03:42อากัสติยา อากัสติยาไม่เคยชอบอีชชาณแม่แต่นิดเดียว
00:03:47เค้าแสดงออกช่อเจนว่ะเกียดอีชชาณมาโดยตลอดเลย
00:03:53เพราะอย่างนี้ เข้าเลยไม่ต้องการให้ฉันแต่งงานกับอีชชาณ
00:03:56ผมรู้ทุกคนอย่างเห็นปาก היאได้ขุดเจ้าบ่าวนะครับ
00:03:59แต่อย่าเพิ่งผิดหวังนะครับ programming กับผมก็ไม่ได้ๆสวยเหมือนกัน
00:04:03หมายความว่า......
00:04:06คุณตำรวจสิงพูดถูกแล้ว
00:04:10เขาพูดถูก มาโดยตลอด
00:04:12อากสยาก็คือคนที่ทำให้อีชาญเป็นแบบนี้
00:04:18อากสยาทำได้อีชาญในวันนั้น
00:04:23อีชาญ!
00:04:25อีชาญ!
00:04:27เติดสิ!
00:04:32ที่ฉันติดคุก
00:04:33ฉันติดคุกเพราะอากสยาด้วยเหมือนกัน
00:04:42และอีชาญก็โดนใส่รายเรื่องค้าอวยวะทั้งหมดนี้
00:04:49เพราะอากสยาด
00:04:51สร้างเรื่องมาใส่รายอีชาญหมดเลย
00:04:55ปกติคนไค่อีชาญ
00:04:58มักไม่ค่อยรอดชีวิต
00:05:00เขาจะพาอวัยวะออกมา
00:05:02ถ้าเห็นว่าผู้ป่วยใกล้ตายแล้ว
00:05:04คุณรู้ได้ยังไง
00:05:05ผมมีลาขาวของผมครับ
00:05:07รายงานก็บอกชัดเจดว่า
00:05:11อีชชาลถูกวางยา
00:05:15ที่ทำให้เขาเป็นอำมะพาศ
00:05:17เขาจึงเดินไม่ได้ พูดไม่ได้ แขนขาเขาก็ขยับไม่ได้เลย
00:05:23รายงานของสิ่งเป็นเรื่องจริง
00:05:25รายงานของสิ่งเป็นเรื่องจริง
00:05:27อากสิยาเป็นคนเปลี่ยนรายงาน เพราะเขาไม่ต้องการให้...
00:05:30เขาไม่ต้องการให้อีชชาลหายป่วย
00:05:33เพราะถ้าอีชชาลหายดี อากสิยาจะถูกเปิดป้อง
00:05:36เขาเลยไม่ต้องการให้อีชาญหายไง ทินแท้ก็เป็นอย่างนี้
00:05:51เขาโดนรับบันทุกทัพครับ หากคุณต้องการบ่่งชี้ตัว
00:05:58มีพ่อคำลังไป ไปคุยกับอากัศตยาได้งานแต่งแล้วคะ
00:06:06แล้วสุดท้ายพ่อก็ไม่ได้กลับมาอีกเลย
00:06:11อธิทธานเลย แล้วผมสัญญาว่ามันจะเป็นจริง
00:06:14ฉันที่ถึงพ่อมากเลยโด๊ะโด๊ะ
00:06:16ดูสิ
00:06:25มีคนพบคุลุงวัสติ อยู่ริมแม่น้ำ ย่านชาญเมือง
00:06:29คนละเมืองดีที่เจอ เข้าทรงอาหาผม เข้าน้ำบัดผม ในกระปากังเกงคุลุง
00:06:34พ่อบอกอากัศตยาว่า ไว้น้ำเข้าฝั่งทั้งทั้งที่พ่อไว้น้ำไม่เป็นเลย
00:06:42อย่าลืมอย่างนึงนะว่า เรื่องนี้น่ะ รู้กันแค่เราจะต้องไม่มีใครรู้เรื่องนี้เด็ดคัด
00:06:49ที่พ่อ ที่พ่อเป็นแบบนี้ก็เพราะอากัศตยา
00:06:54พี่มันใจวันที่พ่อไปหาอากัศตยา ต้องมีอะไรเกิดขึ้นแน่
00:07:00แล้วอากัศตยา ก็กูเรื่องบอกว่าพ่อตาย เพื่อกลบเกิดเรื่องบางอย่างที่เขาทำ
00:07:06แล้วเขาก็พ่อกลับมา เพราะยิงนี้พ่อถึงได้กลัวเขามาก
00:07:12ทำไมอากัศตยา ต้องทำแบบนี้ทำไม ทำไมเขาต้องทำแบบนี้ด้วย
00:07:24เขาทำตัวชั่วดายแบบนี้ เพราะฉันหาใจพี่หละ
00:07:29พี่ปากี พี่ปากี ตั้งสติก่อนนะพี่นะ
00:07:32ฉันเห็นนายเป็นเพื่อนรักฉัน ฉันเชื่อใจนายจนไม่สงสัยอะไรเลย
00:07:40แต่นายกลับทรยศหักหลังฉันมาตลอดเวลา
00:07:46นายเกล้าทำมาเป็นเพื่อที่ดีที่สุดของฉัน
00:07:56ichte chan
00:07:58คุณ แล้วฉัน
00:08:00ก็เชื่อใจนายเหมือนคนโง่
00:08:03ฉันเชื่อใจนายมากที่สุด
00:08:06นายหลอกรวงฉันทุกเรื่องมาตลอด
00:08:12และฉันก็ไม่รู้เลย
00:08:13ไม่รู้อะไรสักนิด
00:08:15ฉันไม่เคยดูเลยว่า
00:08:17นายหล่องรักฉัน
00:08:18ฉันไม่เคยสงสัยอะไรเลยสักนิดเดียว
00:08:22ก็รอบตัวของฉัน
00:08:25จะต้องมาบ่าเจ็บ
00:08:27เป็นอันตรายก็เป็นเพราะฉันคนเดียว
00:08:29เป็นความผิดของฉัน
00:08:31ของฉันคนเดียว
00:08:34ทั้ง...pection ชา และพ่อ
00:08:36ต้องเกือบมาตายพร้อชันคนเดียว
00:08:40มันเป็นแบบนี้ได้ยังไง
00:08:43เป็น11 ให้นั้นยังไง
00:08:44พี่ใจเย็นก่อนนะพี่ ...อย่าคิดมากไปเลย
00:08:46ใจเย็น ...ใจเย็น
00:08:47ใจเย็น pulse horror Nuevo
00:08:49จะให้ใจเย็นได้ยังไง
00:08:51พี่ไม่รู้จะây่นได้ยังไง
00:08:52กับทุกอยากที่เกิดขึ้นในชีวิต
00:08:54จะให้ใจเย็นยังไง
00:08:56ชีวิตพี่ตอนนี้เหมือนละคอนัมๆ
00:09:03พี่เคยรู้สึกภูมิใจมาก
00:09:10และรู้สึกว่าตัวเองเป็นคนชั้งโชคดี
00:09:13เพราะพี่เป็นลูกรักของจากวาศ
00:09:16พี่เป็นลูกรักของจากวาศ
00:09:19แต่ไม่ใช่
00:09:22ไม่ใช่เลย
00:09:24พี่ไม่ได้เป็นลูกรักของจักกรวาน
00:09:28ไม่ได้เป็นเพราะว่าทุกอย่างในชีวิตที่ผ่านมา
00:09:32ที่แทมมาถูกวางแผนจากอักษยา
00:09:35อักษยาเป็นคนจัดการไม่ใช่จักกรวาน
00:09:41แสดงว่า...
00:09:42ชีวิตที่ผ่านมา...
00:09:44ที่ผ่านมาทั้งหมดอักษยาควบคุมอยู่
00:09:47พี่ดูแล้วแล้วว่า Hejtการทุกอย่างที่เกิดขึ้น
00:09:53อากศัยภัยภัยภัยภัยภัยภัยภัยภัยภัยภัยภัยภัยภัยภัยภัยภัยภัยภัยภัยภัยภัยภัยภัยภัยภัยภัยภัยภัยภัยภัยภัยภัยภัยภัยภัยภัยภัยภัยภัยภัยภัยภัยภัยภัยภัยภัยภัยภัยภัยภัยภัยภัยภัยภัย�
00:10:23เขาต้องกาดอะไรที่มาทำแบบนี่
00:10:26เขาอยากจะทำตัวเป็นคนคอยช่วยเหลือพี่
00:10:34พี่ก็หนึกมาตลอดน้ํามอย
00:10:37ว่าพี่นึกรับทั้งโชคดีแล้วก็
00:10:39นึกว่าพี่นึกโชคดีที่สุดในลอง
00:10:44แต่มันไม่ใช่แล้ว
00:10:46พี่ไม่ได้โชคดี
00:10:48พี่โชคไม่ดีตัง Hans
00:10:50พี่เป็นคนโชคไม่ดี เป็นคนโชคไม่ดีที่สุดในลองนี้เลย
00:10:58ฉันเคยพูดมาตลอดว่าปากกี้เป็นคนโชคดี ถ้าคงหาใครที่ดีกว่าอากัสตยาไม่ได้แล้วล่ะ
00:11:06สมัยนี้จะหาคนมีน้ำใจทั้งยากเย็น
00:11:10ใช่ไหมคะ คุณพูดถูกแล้วนะคะ อากัสตยาจะเป็นคู่ชีวิตที่ดีของปากกี้
00:11:20ซ้ายตาของคุณดูไม่ผิดค่า
00:11:26ผมเนี่ยแล้วดูผิดมาโดยตลอดเลย
00:11:30คุณลุง
00:11:40ผมรู้ว่าผมเป็นคนโปรดนะครับ ขอบคุณนะครับ
00:11:46ผมแค่อยากทำให้ปากี้ใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ ยังมีความสุขที่สวยครับ แล้วก็มีความสุขทุกวันด้วย
00:11:54เอาเลยจ้า เชื่อสิ เธอสองคนจะมีความสุขแน่นอน เพราะเธอสองคนคอยเป็นห่วงกันเนอะ
00:12:03ใช่ครับ
00:12:12พี่ครับ พี่อยากคิดมากสิ เชื่อสิ ทุกอย่างมันจะไม่เป็นไร
00:12:17พ่อขาดูแผลสิ แต่ว่าหนูเก่งที่สุดค่ะ
00:12:22โหโห ลูกรักของพ่อว่าแต่ใครบอกลูกแบบนั้นอะแห Spring
00:12:25เป็นเด็กที่มีจิตใจดีมาก มาก มาก ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
00:12:31และคนที่จิตใจดีก็มักจะเป็นคนพิเศษนะ ivatดังนั้นอย่าคิดว่าคนใจดีคือคนอ่อนแอสิ
00:12:37แต่ว่ามันคือความเข้มแข็งที่สุดตั้งหาก
00:12:43อักษัยยายังตอบคำถามพี่ไม่ได้
00:13:13แล้วก็...
00:13:15พี่ก็จะไม่ยอมให้เขารู้เด็ดขาดว่าพี่รู้ความจริง
00:13:28มุฮิก...
00:13:30กล้องวงจรปิดทุกตัวที่อากัสตรยาติดตั้งว่าในบ้านหลังนี้
00:13:35เอาไปตั้งว่าที่เดิม...
00:13:37เอาไปตั้งที่เดิม เหมือนตอนแรกให้หมดเลยนะน้องพี่
00:13:40น้องแล้วอย่าเล่าเรื่องนี้ให้ใครฟังนะโอเค
00:13:43ห้ามบอกใครเด็ดขาดนะ
00:13:45ได้พี่ปากี ผมไม่บอก
00:13:48ผม...ผมนึกออกแล้ว
00:13:50พี่เก็บเครื่องนี้ไว้เนอะ
00:13:52มันจะช่วยให้พี่รู้ได้แบบเมื่อกี้ว่ามีกล้องอยู่หรือเปล่า
00:13:54ทำอะไรที่พี่ต้องการจะเช็ค
00:13:56ก็โทรบอกผมเดี๋ยวผมจะอธิบายให้พี่ฟังเอง
00:13:58โอเค ขอบใจนะโมหิตแล้วฟังนะ
00:14:00ใช่
00:14:02ถ้าอากศัยยาติดกล้องไว้หลายตัว
00:14:04มือถือพี่
00:14:06ก็คงแหกมาดูกล้องได้เหมือนกัน
00:14:08โอเค ขอบใจนะโมหิตแล้วฟังนะ
00:14:10ใช่
00:14:12ถ้าอากศัยยาติดกล้องไว้หลายตัว
00:14:14มือถือพี่
00:14:16ข้อคงแหกมาดูกล้องได้เหมือนกัน
00:14:18นี่
00:14:20ช่วยเช็คมือถือพี่แล้ว
00:14:22ว่าอากศัยยาแหกเข้ามาหรือยัง
00:14:24ดูอะไรได้หรือเปล่านะ
00:14:26ว่าอากศัยยาแหกเข้ามาหรือยัง
00:14:28ดูอะไรได้หรือเปล่านะ
00:14:52ไม่พี่ปากี เขาไม่ได้แหกครับ
00:14:54ขอบใจนะ
00:14:56จากทุกอย่างที่เกิดขึ้น
00:15:00พี่คงจะหลอนเป็นหมดแล้ว
00:15:11ทานิยา
00:15:15ทานิยา
00:15:17ที่
00:15:19ทานิยาหายตัวไป
00:15:21หรือจะเป็นเพราะเข้าอีก
00:15:24อากศัยยาทำใช่ไหม
00:15:27อาจจะใช่ก็ได้
00:15:29เธออาจจะรู้เรื่องอะไรของเขา
00:15:31เธอรู้เรื่องของเขา
00:15:33แล้วเขาก็ทำให้เธอหายตัวไปเลย
00:15:36อาจจะทำอะไรที่ร้ายแรงมากกว่านั้น
00:15:39คนที่ทำเรื่องชั่วร้ายได้ขนาดนี้น่ะ
00:15:42ไม่มีอะไรที่ทำไม่ได้หรอก
00:15:47ใช่
00:15:49อาจจะใช่
00:15:50ไม่นะ
00:15:51เราจะต้องตามหาทานิยานะ Heart
00:16:05เราจะต้องตามหาเธอนะ ขอรอ
00:16:08โอเค พี่ปากิ
00:16:09อักษยาเป็นใครกันแน่
00:16:15เขาเป็นคนยังไงกันแน่
00:16:18เขาทำลายคนรอบข้างพี่ไปทีละคน
00:16:22แต่หลังจากวันนี้นะ
00:16:27พี่จะไม่ยอมเขาอีกแล้ว
00:16:31พี่จะไม่ยอมเขาอีก
00:16:34เขาจะต้องฉดใช้ในความผิดที่เขาเป็นคนธรรม
00:16:38พี่ปากิ พี่ปากิ
00:16:48พี่อย่าเพิ่งทำอะไรเพราะว่าโมโหเลยนะ
00:16:51ไม่รู้มีอะไร
00:17:03เธอไม่รับสายเลย
00:17:05เหลือครับ
00:17:07เดี๋ยวผมลองโทรดู
00:17:09ไม่ได้อยู่ที่บ้าน
00:17:27แสดงว่าออกมาแล้วสินะ
00:17:28ปากิ ก็เป็นแบบนี้แหละ
00:17:30ชอบชักช้า
00:17:33นี่เราจะเสียเวลานั่งรอกันเหล่ะ
00:17:35คุณมูน่าปากิเพิ่งออกไปเดี๋ยวก็มาแล้ว
00:17:41แล้วค่ะ
00:17:42ชนฉันกล่างนี่อย่างไงกันนะคะ
00:17:45ฉันยังไม่ค่อยเข้าใจเลย
00:17:46มันสำคัญมากนักเรื่องไงคะเนี่ย
00:17:49กินค่าพร้อมหน้า
00:17:51แล้วตกลังปากิอยู่ที่ไหน
00:17:59อีกสองนาที
00:18:07แล้วนายรู้ได้อย่างไร
00:18:09เมื่อกี้คุณเปลมาเพิ่งบอกว่าติดต่อมือถือปากิไม่ได้มิ
00:18:19คุณน่า
00:18:23สมัยนี่เข้าส่งข้อความกันแล้วนะครับ
00:18:25มีอะไรก็ส่งข้อความ
00:18:27เธอเพิ่งบอกผมเดี๋ยวนี้
00:18:29เราจะรอจะได้กินข้าวพร้อมน่า
00:18:31มีอะไรก็ส่งข้อความ
00:18:34เธอเพิ่งบอกผมเดี๋ยวนี้
00:18:36เราจะรอจะได้กินข้าวพร้อมน่า
00:19:01ุ่ง
00:19:05หริ � gentlemen
00:19:07ทุกขวามส่งของเหร söz
00:19:13SCHUTUBA
00:19:15ทุก整理
00:19:16หรือไม่anor
00:19:17sticker
00:19:19ชุบ Bros
00:19:21ส๋วด
00:19:24estro
00:19:25โมน
00:19:26จริ่ง
00:19:27หนี
00:19:28แบบทุกนา�
00:19:29เรื่องที่เกิดขึ้นกับอีชาน มันเรวร้ายมากเลย
00:19:35เพราะเกิดเรื่องแบบนี้ ทุกคนในบ้านก็เลย
00:19:39ก็เลยเป็นทุกกันบด ฉันขอโทษจริงๆ
00:19:42แต่คนที่ทำเรื่องทั้งหมดนี้นะ
00:19:48ฉันรู้แล้วว่าคนๆนั้นคือใคร
00:19:51และฉันขอสัญญากับเธอนะ
00:19:53ว่าเขาจะได้รับโทษอย่างสาสม
00:19:56และฉันจะไม่ให้อภัยเขาเด็ดขาดเลย
00:19:59ปะกี่เดี๋ยว ช่วยบอกได้ไหมว่าคือใคร
00:20:03ไม่ๆ ชูบามโทษทีนะ
00:20:06ฉันยัง ฉันบอกอะไรนายไม่ได้นะตอนนี้
00:20:09แต่ขอด้อง เธอต้องดูแลอีชานให้ดีๆนะ
00:20:13แล้วฉันจะหาทางจัดการ
00:20:16คนๆนั้นให้ได้
00:20:19กับสิ่งที่เขาทำ
00:20:26รับเจ้า
00:20:46พี่ค่ะ ทำไมถึงไปนานจังเลยล่ะ
00:21:08ปากกี้ ทุกคนรอลูกตั้งนานนะ
00:21:14ว่าไปทำอะไรอยู่แล้วจ้ะ
00:21:17ทุกคนรอลูกแต่นายเหมือน journée
00:21:42โอ้ อ่ะโรคไปดูหน่อย ไฦล์ไว้เป็นอะไร
00:21:49โอเค พักกี้ยุไหน
00:22:05ปักกี้ยุไหน
00:22:07พี่แขกี้ยุไหน เดี๊พักกี้ยุไหน m Lösung
00:22:11ปากกี้อยู่ในบ้านเนี่ย
00:22:21ไม่เจอ ไม่รู้พี่หายไปไหน
00:22:24เสียงมาจากไหนอ่ะ
00:22:29เจอหรือยังอ่ะ
00:22:30กี้สภัย
00:22:31ปากกี้คุณหายไปไหนน่ะ
00:22:41ปากกี้เมื่อกี้ร้องทำไม
00:22:58ทุกคนตกใจกันหมดน่ะ เป็นอะไรไหม
00:23:01คือที่ฉันร้องก็เพราะว่า
00:23:05ฉันทำไม่ได้นะคะ
00:23:11คุณพูดอะไรเน่ะ ทำอะไรไม่ได้
00:23:14ก็ไปซ่อมไฟไ醒ไงแล้วคะ
00:23:16คือว่ามันมืดมากนะคะ
00:23:19ฉันก็เลยเดินชนเข้าของ
00:23:21เพราะฉันมองไม่เห็น
00:23:22บ้าแล้วเหรอ
00:23:24ไม่เห็นต้องไปทำเอง
00:23:25บอกผมสิ
00:23:26พอเรียกคนไหม
00:23:27ให้เข้าไปซ่อมแทงก็ได้
00:23:31บางครั้งจะทำอะไรให้สำเร็จ
00:23:33มันก็ต้องลองเสียงบ้างนะคะ
00:23:36ละ ชัง ละ ฝังเน sharing
00:23:39ข้าวได้แล้ว ทุกคนรอคนอยู่ตั้งนานเนี่ย
00:23:49นี่ลูก ไม่เป็นไรแน่นะ
00:23:52นี่ รีบไปกินข้าวกันเธอ
00:24:10นี่ดรามากควรจบได้แล้วนะ
00:24:12เพราะฉันหิวมากแล้ว
00:24:15ไปเธอจ้า
00:24:17คุณลุงถ้าผมได้วันน่ะสัมภาพวีทราบเมื่อไหร่
00:24:24ผมจะรีบแจ้งให้ทราบเลยนะครับ คุณลุง
00:24:26ตอนนี้
00:24:31ดูแลตัวเองให้ดีด้วยล่ะ
00:24:34อย่าคิดทำอะไรที่จะทำให้เดือดร้อนได้นะ คุณลุง
00:24:38บ้าง
00:24:43คุณลุงถ้าคุณลุงถ้าคุณไป
00:24:47ผมจะรรค่องไป
00:24:51ผมจะรรค่ะ
00:24:53มันชื่อถึง
00:24:54éfось
00:25:04นายไม่ต้องเป็นห่วงฉันหรับ
00:25:17ฉันอยู่นี่
00:25:18ถ้าฉันอยู่
00:25:20พอฉันไม่เป็นอะไรแน่น่อย
00:25:21รับรองได้
00:25:34นายไม่เป็นอะไรแน่นอย
00:26:04ตอนนี้พี่อยู่ในห้องนะ
00:26:12บอกมาสิว่าจะหากล้องเจอได้ยังไง
00:26:14อันดับแรกให้ถอดแหวนออกก่อน
00:26:16วางไว้ใกล้ๆ
00:26:17เพราะมันจะรบกวนสัญญาณ
00:26:19แล้วไปเอาอุปกรณ์ที่ผมให้
00:26:21แล้วพี่ก็เดินไปทุกๆมุมของห้อง
00:26:24ขยับอุปกรณ์ไปด้วยนะ
00:26:26ให้มันจับสัญญาณ
00:26:27ถ้าขึ้นสีฟ้าให้พี่รีบโทรบอกผมเลย
00:26:30โอเค ขอบใจนะ
00:26:34นี่มันคืออะไร
00:27:04มันใช่กล้องหรือเปล่า
00:27:09ปากกี้
00:27:12ปากกี้
00:27:31หาอะไรที่พื้นอย่างนั้นเหรอ
00:27:34คือเอ่ม
00:27:37แหวนอ่ะคือฉันไม่รู้ฉันวางแหวนไว้ที่ไหน
00:27:40ฉันหาไม่เจอ
00:27:42เดี๋ยวผมช่วยคุณหานะ
00:27:43ช่วยทีนะ
00:27:44ไหนดูสิ
00:27:46ทำหล่นเท่านี้เหรอ
00:27:48ใช่ฉันคิดว่าน่าจะแถวนี้แหละ
00:27:51ให้ตายอยู่นี่ไง
00:27:56มันก็อยู่บนเตียงไง
00:27:57ไม่ได้หลดไปที่พื้นสั้นหน่อยนี่
00:27:59คุณมาตรงนั้นอ่ะ
00:28:01ดูสิ
00:28:11เวลาคุณใส่แหวน
00:28:15ผมรู้สึกว่าผมได้อยู่ข้างข้างคุณเลย
00:28:17อย่าถอนนะ
00:28:27แล้วก็อย่าลืมอีกแล้ว
00:28:43ผมไปอาบน้ำ
00:28:47เกลา
00:28:53ฉันคงจะแกล้อีกไม่นานหรอกนะอากัสตยา
00:28:55ถึงเวลาแล้วล่ะ
00:28:57ที่ฉันจะเอากล้องออกจากห้องนี้
00:28:59แต่ฉันจะต้องรู้ให้ได้ว่า
00:29:01มันมีอะไรอยู่ในฉันวางนั้น
00:29:17ฉันต้องรู้สึกว่า
00:29:19ฉันต้องรู้สึกว่า
00:29:47คุณอยู่ไหน
00:29:49ฉันมาแล้ว
00:29:51คุณอยู่ไหน
00:29:57ฉันมาแล้ว
00:29:59คุณได้มาตามที่ฉันนัดไว้ไหม
00:30:01ฉันไม่ได้บอกอะไรกับอากัสตยาเหรอ
00:30:03ฉันไม่รู้ว่าฉันจะ
00:30:07อดทนทำได้อีกนานแค่ไหน
00:30:15ฉันไม่รู้ว่าฉันจะ
00:30:21อดทนทำได้อีกนานแค่ไหนค่ะ
00:30:23ฉันไม่ได้บอกอะไรกับอากัศตยาเหรอ
00:30:27ฉันไม่รู้ว่าฉันจะอดทนทำได้อีกนานแค่ไหนค่ะ
00:30:53อีก金เตอร์
00:31:20อิธต่อ
00:31:21ในที่สุดตอนนี้เราก็ได้มาเจอกันสักที
00:31:26แต่มันถึงเวลาแล้ว
00:31:31ที่เราจะต้องเปลี่ยนแปลงเรื่องนี้ให้ได้
00:31:35สิ่งที่อากศัยยาทำกับคุณ
00:31:39และกับครอบครัวของฉัน
00:31:41มันเหลวรายสิ้นดี
00:31:43มันเหลวรายมากมาก
00:31:46เรื่องที่อากศัยยาทำ
00:31:49ฉันจะทำให้เขาต้องมารับโทษให้ได้
00:32:19ปากี้ผมไม่อยากเชื่อว่าผมออกมาได้ยังไงกันแต่ว่าที่หน้าประหลาดใจก็คือ
00:32:33ทั้งหมดนี้เป็นเพราะเพื่อนรักของคุณ
00:32:36นี่คุณรักอากัศตยาได้ยังไง
00:32:41ขอบคุณพระเช้าที่คุณปลอดภัยนะอีชาน
00:32:45ฉัน...ฉันบอกไม่ถูกเลยว่า
00:32:50ฉันรู้สึกผิดขนาดไหน
00:32:53เรื่องที่เกิดขึ้นกับคุณนะ
00:32:56ทั้งหมดมันเป็นเพราะฉัน
00:32:58สิ่งที่เกิดขึ้นกับชีวิตของคุณ
00:33:02ฉันขอโทษนะอีชาน
00:33:05ฉันขอโทษจริงๆ
00:33:06ฉันไม่รู้เลยว่าอากัศตยาจะทำกันได้
00:33:10ไม่ปากี้ไม่
00:33:11มันไม่ใช่ความผิดของคุณนะ
00:33:14ผมไม่ได้เป็นเหยือเพียงคนเดียว
00:33:18คุณก็ด้วย
00:33:19ว่าแต่
00:33:21ทั้งหมดที่เกิดขึ้น
00:33:24แต่คุณดีขึ้น
00:33:25จนออกจากลง پริยาบาลได้ยังไงนะคะ
00:33:27คุณจะมานั้นได้ไหม
00:33:31วันที่คุณไปหาผมที่ลงพริยาบาลกับเขา
00:33:34ตอนนั้นผมเริ่มดีขึ้นแล้ว
00:33:41ผมคิดจะหนี แต่ว่า...ไม่ทัน
00:33:46ครั้งนั้น อากัสตยาก็วางแผนให้ผมอยู่ในโคมานับแต่นั้น
00:33:52แต่ว่า...
00:33:53ฟังนะ...ไม่ต้องกลัวคะ
00:33:56ยาที่ฉันฉีดให้ ไม่ได้ทำให้หมดสติ
00:34:00แต่ว่าฉันฉีดน้ำเกลือให้คุณ
00:34:03คุณจะไม่เป็นไรคะ
00:34:05ฉันขอโทษจริง ๆ นะคะ
00:34:07ที่ฉันเคยทำตามที่อากัสตยาสั่ง
00:34:09แต่ว่าไม่มีอีกแล้วค่ะ ฉันมานี่เพื่อช่วยคุณให้คุณออกไปให้ได้
00:34:15แต่คุณต้องเก็บเรื่องนี้ไว้นะคะ อีกอย่างคุณต้องแกล้งทำเป็นหมดสติ
00:34:20ไม่งั้นเรามีปัญหาแน่นอนค่ะ อากัสตยาบอกยุคว่าถ้าคุณอาการโคม่าเมื่อไร
00:34:26เขาถึงจะส่งคุณกลับบ้าน
00:34:31ยุคคือใครนะคะ
00:34:33ยุคเป็นมือขวาของ อากะสยา อากต์สยาเป็นคนวางแผนให้ยุคลับผิดแท่งเขาทั้งหมด
00:34:41เมื่อวันแต่งงานยุคเป็นคนทำร้ายผมเอง
00:34:50มือขวาของ อากะสยาเหรอ
00:34:52ผมก็เลยทําตามที่พยาบาลบอก ผมถูกทรงกลับบ้านแล้วก็ร่าให้ชุบาลฟังทุกอย่างเลย
00:34:57พ่อยังไม่รู้เรื่อง
00:35:00เขาคิดว่าผมเนี่ย
00:35:01ยังอยู่ในโคมมา
00:35:03ประกี้ผมเองก็อยากบอก
00:35:06คุณทุกอย่างนะ
00:35:06แต่ว่า
00:35:07ผมแค่รอให้ถึงเวลาก่อนนะ
00:35:09วันที่คุณโทรหาชุบาม
00:35:11ผมไม่รู้ว่าทำไม
00:35:12แต่ในใจผมคิดว่า
00:35:13คุณควรจะรู้ความจริงแล้ว
00:35:15แล้วผมก็มั่นใจว่า
00:35:16คุณกำลังไปหาอากัศยา
00:35:18ผมก็เลยมาที่นี่
00:35:19อ้าว
00:35:24โอ้โลกไปดูหน่อย ไฟเป็นอะไร
00:35:30ปกี้ผมเอง
00:35:33ผมไม่อยากให้คุณจัดการกับคนอย่างกัสยา
00:35:36โดยที่ไม่มีแผนใด ๆ
00:35:38อย่าพอเชิญหน้าเขา
00:35:40คุณเจ้าเล่อย่างเขานะ
00:35:42หาเขาอ้างออกตัวรอดได้อยู่แล้วล่ะ
00:35:50คุณทำถูกแล้วคะ
00:35:52ที่คุณมาหยุดฉันนะ
00:35:54เพราะว่าฉันตั้งจะจับพระเชิญหน้ากับเขาเต็มที่แล้ว
00:36:00ฉันม่อหูจนไม่คิดอะไรแล้วแล้วค่ะ
00:36:04ฉันควบคุมตัวเองไม่ได้ แต่ว่า...
00:36:07แต่ว่าดีแล้วที่คุณมาหยุดฉันไว้
00:36:11จำได้ไหม ตอนนั้นที่คุณจะเปิดปรงอากัสตยานะ
00:36:15แล้วอากัสตยา...อากัสตยาเขาก็ใส่ร้ายคุณ
00:36:20หาว่าคุณข้าอวยาวะเทือน แล้ว...ди zamًlift เขาดูว่าคุณ...
00:36:27อากษธยา ต้องทำอะไรอีกเนี่ย ถ้ารู้ว่าคุณหายแล้ว
00:36:35อากษธยามั่นใจมาก ว่าจะไม่มีใครรู้ทันเขา
00:36:40แต่ฉันจะเปิดโปรงเขาเอง
00:36:43โลคนี้ต้องรู้ว่าเขาทำอะไรลงไป
00:36:49คุณชายไม่เตรียมน้ำให้
00:37:19ใช้ไม่ได้เลย
00:37:21บากกี้เลยต้องลงไปดื่มน้ำข้างล่าง
00:37:24บากกี้ตอนนี้ห้ามให้อากศยารู้เรื่องนี้เด็กขาดนะ
00:37:36อันดับแรกแล้วต้องมีหลักฐานเพราะให้เขยอมสารภาพทุกอย่างออกมาก่อน
00:37:40แล้ว...
00:37:43ช่วงนี้คุณใช้มือถือเครื่องนี้
00:37:46เมื่อถือของคุณอาจจะโดนแห็กเราใช้คุยกันไม่ได้
00:37:50ขอบคุณนะอีชาน
00:37:53ถ้าคุณตำรวจสิงอยู่ที่นี่
00:37:55เขาคงช่วยเราได้มากเลย
00:37:57แต่อากศยาต้องเล่นงานเขาแน่
00:38:00แต่ว่าตอนนี้เราก็ต้องพยายามทำกันเองแล้วนะ
00:38:03แต่ถ้าคุณยังเป็น...เป็นพนยา
00:38:06คือว่า...เป็นพนยาเขาคุณจะกล้าทำเหรอ
00:38:10สถานการณ์ทุกอย่างมันบังคับ
00:38:12ให้ฉันจำเป็นต้องแต่งงานกับเขานะคะ
00:38:17แต่อากัสตายยากับฉันยังเหมือนเดิม
00:38:21เรายังเป็นแค่เพื่อนที่ดีต่อกันเท่านั้น
00:38:30เอา Allison
00:38:33แต่เขาก็ทำให้ฉันเสียความรู้สึกมาก
00:38:37เขาทワระยดความเป็นเพื่อนกับฉัน
00:38:40และตอนนี้
00:38:42ฉันยินยิจะทำทุกอย่างเพื่อแก้แคด
00:38:45ทุกอย่างเลย
00:38:47ต่อให้ฉันต้องกล่งทำเป็นเหมือนเดิม
00:38:51เพื่อให้เขาตายใจฉันก็ยอม
00:39:00ฉันไม่อยากพูดแบบนี้เลยแต่ว่า
00:39:05ฉันไม่รู้อีกว่าต่อไป
00:39:09ยังมีใครให้ฉันเชื่อใจได้อีก
00:39:12คุณว่าไงค่อีชาน
00:39:16อากัสตายหยากเขาใกล้เป็นคนดีตลอดเวลาที่ผ่านมา
00:39:20ไม่รู้ว่าคุณย่าจะรู้เรื่องนี้ไหมนะ
00:39:23ผมเองก็ไม่รู้ว่าจะว่ายังไงนะปากี
00:39:25แต่ถึงตอนนี้คุณยังไม่อยากเชื่อใจใคร
00:39:27แต่ว่าคุณก็ไม่จำเป็น
00:39:29ต้องสู้คนเดียวนี่เนอะ
00:39:30ค่ะ
00:39:33ปัญหาทุกๆอย่างที่อากัสตัยยาเคยทำกับพวกเรา
00:39:38ฉันรับรองว่า
00:39:40อากัสตัยยาจะต้องชดใช้ในสิ่งที่เขาทำอย่างแน่นอน
00:39:59ทรักเกอร์บอกว่าปากีอยู่ห้องกินข้าวนี่
00:40:04แล้วเป็นไหนล่ะ
00:40:29อ้าห Todo
00:40:31นายเนี่ย
00:40:33ฉันมาอาบกินชокโอก MX Бы casa
00:40:36อ้าไหม
00:40:36คนนี่เหมือนเด็กเลยนะ
00:40:39อาบย่องมากลางดึก
00:40:40ลงมากินช็อกโกะแลตแบบนี้
00:40:42นายรู้ได้ยังไงว่าฉันอยู่ที่นี่
00:40:48ผมรู้ว่าคุณต้องหิวนะ
00:40:50และอาบมากินอะไรแบบนี้
00:40:52ใช่มั้ยล่ะ
00:40:53เอางี้
00:40:56พรุ่งนี้ผมจะไปหมอนช็อกโกะแลตมา
00:40:58ลิมะ
00:41:28โมหิตส่งมาก
00:41:31พี่เจออะไรในห้องหรือยัง
00:41:46เจอหนี้บนชั้นวางของ
00:41:49มันคือ...
00:41:58พี่...นั่นมันเครื่องสแกนตา
00:42:04เขาอาจจะเก็บของสำคัญก็เลยติดเครื่องนี้เอาไว้
00:42:07เอาอย่างนี้นะ...จะทำไงก็ได้นะ
00:42:10ที่จะถ่ายรูปตาของอากัศัยา
00:42:12ถ้าได้รูปตามาอาจจะช่วยได้บ้าง
00:42:18โดโด ฉันบอกนายแล้วนะ
00:42:21วันนายไม่เห็นยอมถ่ายเซลฟี่กับฉันบ้างเลย
00:42:24ฉันไม่มีรูปถ่ายคู่กับนายไปอ่วนเพื่อนเท่าไหร่เลยนะ
00:42:26อีกว่า ไม่ดีเลย มาเซลฟี่กัน
00:42:28นี่ผมเป็นผู้ชาที่แย่มากเลยนะ
00:42:31ถ้าอยาก qualifying ก็บอกฉันมาตรงตรงก็ได้
00:42:34และฉันจะชมให้ไง
00:42:36นี่โดดO
00:42:37ไหนน่ารักออกจากตายไป
00:42:38ไม่ได้แย่อะไรเลยซักนิดเดียว
00:42:40ว่าไง เซลฟี่กันได้และอยัง
00:42:42ก็ได้
00:42:48ทำไมถ่ายใกล้จ HERE
00:42:50จะใช้เฟิดเตอร์ มันต้องถ่ายชัดๆนะ
00:42:54โอเค
00:42:56อืม ได้ยังก็แปลกดีนะ เพราะขอถ่ายซิลฟี่กันก่อนนอนแบบนี้
00:43:04มันก็นอนนะ อนิยาตไหมครับ
00:43:07นอนล่ะ กุดไหน
00:43:12ฝันดี ผมนอนล่ะนะ
00:43:16ขอให้นอนหลับฝันดีนะอากัสตยา
00:43:23เพราะนับตั้งแต่รุ่มนี้ ชีวิตของนายจะโดนพายุกระนําแน่
00:43:31ปากกี้
00:43:34ปากกี้
00:43:36ปากกี้
00:43:38เป็นอะไร
00:43:39ร้อทำไม
00:43:41ไม่เป็นอะไรแล้วนะ
00:43:43ว่าไงเป็นอะไร
00:43:45บอกสิ
00:43:53ไปสรภาพความผิดกับตังรวัดซะ
00:43:59ให้เวลาเจaining 72 ชั่วโมง
00:44:08ไปสรภาพความผิดกับตังรวดซะ
00:44:13ให้เวลา 72 ชั่วโมง
00:44:22คุณดูสิว่านี่อะไร
00:44:24ใครมาเขียนเอาไว้
00:44:38ที่ข้า ไม่ต้องการตัว
00:44:52ตัวที่เวลา
00:44:54เวลา 10 นี้
00:44:59ตัวที่เวลา
00:45:01เวลา 11 นี้
00:45:03ชนื่นท้อน
00:45:05เดี๋ยวนะ ลายมือนี้ผมคุ้นมากเลย
00:45:26ผมเคยเห็นลายมือนี้ที่ไหนกันนะ
00:45:32ลายมือใคร เดี๋ยวนะ
00:45:35โดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
00:46:05คนสมัยเนี่ย คี่อิจชากันมากเลย
00:46:09คุณน่าจะรู้
00:46:10อาจจะเป็นคู่แข่งบริษัทที่
00:46:13จะปั่นหัวผมเนี่ย
00:46:15รอเล่นมังอย่าคิดมากเลย
00:46:17ผม...เออ...
00:46:18อากัสตยาปากี
00:46:19เกิดอะไรขึ้น
00:46:20ได้ยินร้องลั่นเลย
00:46:21ดูสิคะ
00:46:22คุณยอด พาปากีไปก่อนครับ
00:46:24นี่...นี่...นี่มันอะไรกันนี่
00:46:26ผมบอกให้พาปากีไปก่อนไงคุณยอด
00:46:28ปากี...ปากีมา...มาเร็วเข้า
00:46:35ท่าบาบาบา ที่สุดสน! ท่าบาบา ที่สุดสน!
00:46:40ท่าบา ที่สุดสน! ท่าบาบาล!
00:46:51ยุค!
00:46:56อัปกี... ไม่ต้องตกใจนะจ๊ะ
00:47:00ว่าแต่ใครที่ทำแบบนี้
00:47:07ทำไม
00:47:10ไม่เข้าใจคนสมัยนี้จริง ๆ
00:47:14นี่เรายังปลอดภัยในบ้านหลังนี้อยู่ใช่ไหม
00:47:17นายบอกมาซิ
00:47:20นายไปทำอะไร บอกมาว่อนี้ว่านายไปทำอะไรมา
00:47:23isso cuff aging
00:47:24ขอรองวันนี้ให้ทุกคนอยู่บ้านเรา
00:47:27ห้ามคุยกับใคร
00:47:29มีคนแกล่งผม
00:47:31มันทำอะไรไม่ได้ HR. และคนที่แกล่งผมเนอะ
00:47:34ผมหาเจอนะ
00:47:35รับร้องได้เลย
00:47:36โอ้ reconoc หาเจองั้นหรอ
00:47:38มีคนข้าไปในห้องขนาดนั้น
00:47:39นายยังนอนหลัมไม่รู้เรื่องเลยสักเน Sunny
00:47:41grundшงเชี้ยให้มันได้อะไรขึ้นมา
00:47:44ถ้านายไปทำอะไรผิดมาจริง
00:47:46ก็บอกมาต้องตรงเลยเส้น
00:47:48for t. Mona นี่ไม่ใช่เวลาที่จะมาถล้อกันนะ
00:47:51แม่นั่นแหละ ต้องเป็นคนที่ไม่ต้องพูดอะไร
00:47:54มีคนเข้ามาในบ้านนะคะ มาเขียนข้อความค่มคู่เนี่ย
00:48:00แล้วถ้าอากัสยาเมื่อได้ทำ เขาจะเจอจนขนาดนี้ได้ยังไงคะ
00:48:08อากัสยา นี่ นี่จะไปไหนอ่ะหะ
00:48:21โอเคเวลา ว่าขนาดนี้ ออกดล้อยสิ
00:48:40แกทะเบลา
00:49:10ทางที่สุดครับ
00:49:40สวัสดีที่สวัสดี
00:50:10สวัสดี
00:50:40สวัสดี
00:50:42สวัสดี
00:50:44สวัสดี
00:50:46สวัสดี
00:50:48สวัสดี
00:50:50สวัสดี
00:50:52สวัสดี
00:50:54สวัสดี
00:50:56สวัสดี
00:50:58สวัสดี
00:51:00สวัสดี
00:51:02สวัสดี
00:51:04สวัสดี
00:51:06สวัสดี
00:51:08สวัสดี
00:51:10สวัสดี
00:51:12สวัสดี
00:51:14สวัสดี
00:51:16สวัสดี
00:51:18สวัสดี
00:51:20ที่นายทำมาจนถึงทุกๆ วันนี้
00:51:22ที่นายทำไว้ทั้งหมด
00:51:24ได้เวลาแล้ว
00:51:26ที่ฉันจะเอา خื่นสักที
00:51:28บอสวัสบอกจมๆ
00:51:31บอส บอก ๆ
00:51:33ถ้าไม่ใครผมต้องเห็นแล้ว ในกล้องไม่เจอไรเข้าเหมือนเลยครับบอส
00:51:36Bənслฟังฉันให้ดีนะ
00:51:39ไม่ต้องแก้ตัวอะไรทั้งนั้น
00:51:41เพื่อความสุดของปากี่
00:51:42ฉันยอมทั่นทุกอย่างมันนานแล้ว
00:51:45ฟังนะยุค
00:51:47ถ้าปากิได้รับอันตราย แม้แต่นิดเดียว
00:51:50เเตhakeาอะไรв้อยมั้ย
00:51:53หาให้เจอว่าเป็นใคร
00:51:54ครับบอส
00:52:00ที่สุดที่สุดท้าย
00:52:30ยุค
00:52:32ดึงภาพจากกล้องวังจารณ์ปิดทุกมุมของบ้านเดี๋ยวนี้
00:52:36ได้เลยครับบอส
00:52:38ได้ครับ
00:52:52คุณครับเข้ามาแล้ว
00:52:54วิชาญฉันขอสิบห้านาที
00:52:55แต่เขานัดไว้เวลันนี้
00:52:57ฉันบอกว่ายุ่งไงกำลังติดงานดูนิดหน่อยนะ
00:52:59แต่เขายินยันนะครับ
00:53:01ใครล่ะ
00:53:07โฮ
00:53:09คุณลุง
00:53:11เข้ามาเลยครับ
00:53:13วิชาญตอนนี้ถ้าใครมาเนี่ยบอกให้รอไปก่อนนะ
00:53:15ได้ครับ
00:53:17ขอบใจ
00:53:19คุณลุง
00:53:21ว่าไง
00:53:23ลุงขอโทษนะที่รับกวน
00:53:25ที่มาหาระหว่างทำงาน
00:53:27ถ้าทางจะยุ่ง
00:53:29แต่ลุงมีเรื่องจะบอกเธอน่ะ
00:53:31ลุงได้เตรียมเอกสารสำหรับจะยื่นวิศาตามที่เธอบอกหมดแล้ว
00:53:37อากัสยา
00:53:39อากัสยายายังมีอยู่อีกเรื่องนึงครับ
00:53:43อากัสยายายังมีอยู่อีกเรื่องนึงครับ
00:53:48เชิญครับ
00:53:49เชิญ
00:53:51อากัสยาเรื่องที่เกิดขึ้นกับลุงนะ
00:53:55ทาง ทาง ทางมันไปเธอหน้า
00:53:57แต่ว่าเรื่องที่ลุงจะขอเธอก็คือ
00:54:01เรื่องลูกของลุงนะ
00:54:04ปากีกับชาญญาต
00:54:06เพราะเขาไม่รู้เรื่อง
00:54:08เธออย่าทำอะไรพวกเขาเลยนะ
00:54:12ลุงไม่เคยเล่าให้ใครฟังเลยจริงๆ สักคนก็ไม่เคยเลย
00:54:18แล้วถ้าลุงเคยทำอะไรผิดไปแล้วก็เธอ...เธอ...เธอโทษลุงได้เลยนะ
00:54:23แต่อักษยา...ชนยากับปากี้นะ...เว้นทั้งคู่ไว้ถึงนะ
00:54:42คุณลุงพูดอะไรกันนี่? ถ้าผมอยู่ปากี้กับชนยาต้องปลอดภายครับ
00:54:51ลุงกับผม...คือครอบครัวนะ
00:54:57ไม่ต้องเป็นห่วงไปเลยนะครับ
00:55:00ปากี้...ดูสิ!เมื่อกี้ไม่รู้ท่านพูดอะไร
00:55:05ไม่คนลุงไม่ป้าจัยผมเลยนะครับเนี่ย
00:55:08ท่านบอกว่าตอนไปลอนดอน ถ้าคงห่วงชนยากกับคุณมากเลย
00:55:13ผม ผมก็งง คุณช่วยอธิบายท่านทีสิ ขอร้องช่วยไหนนะ
00:55:17พ่อคะ จะเป็นห่วงทำไมกันแล้วคะ
00:55:20นี่พ่อมาทำไมเหรอคะ
00:55:26เอ่อ คืนนี้จะลูก พ่ออยากมาหาลูก
00:55:33เอ่อ เอ่อ ทำงานเธอลูกพอดีพ่อไปถ่ายรูปทำวีซ่า ก็เลยแวะมานี่
00:55:45มีอะไรโทรหาผมได้เหลือนะครับ
00:55:47ฉันดูออกหมดแล้วล่ะ
00:56:01ว่านายตีหน้าซื้อทำเป็นหวังดีนะอากัสตยา
00:56:05ไม่รู้ว่าพ่อกำลังทุกทรมานจากอะไร
00:56:08ปากี้
00:56:10คุณเพิ่งหายตกใจนะปากี้
00:56:14ทำงานทำไมพระพอที่บ้านซื้อ
00:56:16เอ่อ ใช่ ที่แรกฉันก็คิดว่าจะอยู่บ้านนะ
00:56:19แต่ว่าฉันไม่ชอบนั่งเฉยๆนะ
00:56:24มันทำให้ฉันนึก
00:56:25นึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นบนไปมา
00:56:28แล้วฉันก็จะกลัวอีก
00:56:30เหละ
00:56:35ปากี้
00:56:36ไม่ต้องกลัวอะไรเท่านั้นนะ
00:56:38ผมอยู่ด้วยตลอดเวลา
00:56:41ไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับคุณได้หรอก
00:56:45ผมสัญญานะปากี้
00:56:47คนที่ทำแบบนั้น
00:56:48ผมตามตัวเขาได้นะ
00:56:50ฉันไม่ได้เป็นห่วงตัวเอง
00:56:52ฉันเป็นห่วงนายนะ
00:56:54นายจะต้องไม่เป็นอะไรนะ อากัสตยา
00:56:56นายต้องดูแหลตัวเองนะ
00:56:58ฉันเป็นห่วงนายมากเลยนะ
00:56:59ฉันขอร้อง
00:57:00นายจะต้องจับตัวการที่ทำให้ได้เร็วๆนะ
00:57:02ครับ
00:57:04ได้
00:57:20งานก้าดื่มให้หมดเลยนะ
00:57:27โด้ๆๆ
00:57:34บากกีไม่เป็นอะไร
00:57:39ไม่ใช่เรื่องใหญ่ผมเปลี่ยนเสื้อได้นะ
00:57:42รู้มึงว่าผมเป็นเสื้อสำรองที่ Office
00:57:45ผมจะไปเปลี่ยน squared
00:57:50ทุกคนทีมนันวัตกรรมคืบหน้าไปมากเลยในคราวนี้
00:58:07สิ่งค่าตัวใหม่ที่จะล้อนชอีกสองเดือนคือ
00:58:10Time Device สำหรับทะหาร ตำรวจ และเพื่อราศาความปล่อยภัยส่วนตัว
00:58:15วิชาร เปิด Presentation ได้เลย
00:58:20ฮิ่มมากเลย
00:58:23ฮิ่มมากเลย
00:58:26นั้นคนน่ะ
00:58:31แกความปล่อย
00:58:35ิ่มมากเลย
00:58:38เยี่ยมมากเลย
00:58:40อย่ง dank ทเท่านี้
00:58:43หนอังมีบัน
00:58:45ขน้องเพื่อให้มี อย่างนี้
00:58:48ที่สุดที่สุดที่สุด
00:59:18นี่มัน อากสยานี่มันคืออะไร
00:59:33นี่มันรูปฉันนี่ ก็ดอะไรขึ้น
00:59:36ไปสรภาพความผิดกับตำรวจสะ
00:59:45ให้เวลา 72 ชั่วโมง
00:59:47นี่อะไร
00:59:53ทำอะไรกับพรีเซ็นเทชั่นเนี่ย
00:59:57คือ
00:59:58นี่พนยาเขา
01:00:02ใช่
01:00:03เขาทำอะไรเหรอ
01:00:05นี่ใคร
01:00:06ที่มาคู่เขานะ
01:00:08หมายความว่าไงไม่มีใครรู้เรื่อง
01:00:23ฝายพรีเซ็นเตชั่นผมกลายเป็นรูปพรยา
01:00:25คุณไม่รู้เรื่องนะยังไง
01:00:27ไม่น่าเชื่อเลย
01:00:28ผมไม่เคยรอเล่นกับงานนะ
01:00:32แล้วเราประพออยู่ไหน
01:00:33ตามเราประพอกับผู้หน้ามา
01:00:35ที่นี่
01:00:36เดี๋ยวนิ
01:00:37อากัสตยานี่มันคืออะไรกันแน่
01:00:43ทำไมถึงมีรูปของฉันนี่มันอะไรกันนะ
01:00:46แล้วรูปบางรูปนะ
01:00:47มันคือบ้านของฉัน
01:00:49หรือว่ามันจะมีกล่อง
01:00:51ในบ้านของฉันเหรออากัสตยา
01:00:53ไหนไม่รู้เหรอ
01:00:55ที่มาทำแบบนี้มันคืออาชยากรรมนะ
01:00:57จังตามตัวจับได้เลย
01:00:58แถมยังถือว่าบุกลกบ้านของฉันด้วย
01:01:01คนที่ทำแบบนี้น่ะ มีจิตใจที่ชั่วช้า ทั้งชั่วช้าและเหลวสาม
01:01:09ไอ้คนชั่วแบบนี้น่ะ คุณจะติดครูกจนตายในนั้น คุณจะต้องหาให้เจอนะ ว่าใครเป็นคนทำ
01:01:16ด้าสิ
01:01:32ตอนนี้ ฉันจะต้องกอปปี้วิดีโอพวกนี้ จากแหลบท็อป ลงทํารายสก่อน
01:01:38teriOR
01:01:48นี่ 건ชะดาษ comic
01:01:55พี่ช่วยว่า เราจะทำให้
01:02:02เราจะทำให้��วว่า เราจะทำให้
01:02:13ข้าวแบบนี้ ไม่ชลาดนักเหรอ
01:02:35เข้าไปที่ออฟฟิส แอบดูแลพบทับผม
01:02:38แล้วผมจะรู้ไม่ทันเลยฟินะ
01:02:40อยากเปิดโปรงผมมากนักเหละ อยากให้ปากีรู้เรื่องนักใช่ไหม
01:02:48ฉลาดมากใช่ไหม
01:02:51ลุงไม่ได้ทำอะไรเลย นี่เธอพูดเรื่องอะไร ลุงไม่เข้าใจจริงๆ
01:02:56นี่ ลุงแค่จะ จะไปหาลูกสาวลุง ลุงแค่เป็นห่วงลูก
01:03:03ลุงไม่ได้ทำอะไร ยิ่งหลับทับอะไร ลุงไม่รู้เรื่องเลยจริงๆ ลุงไม่รู้เลย
01:03:08ไม่ต้องมาทำแมติหน้าสื่อตาใสให้ผมดูหรอกหน้า
01:03:11นี่ รุงแอบเข้าไปใน véritable inscrever
01:03:14เฮ находится ไปข้าว Range정 บอร์ อะไร
01:03:16ด้วยว่าผมไม่รู้ הכ här
01:03:17เปล่า เปล่า
01:03:18Hubble
01:03:19จะแก้แค้นผมเหรอ
01:03:21ไหนพูดมาซิ
01:03:21จะแก้แค้นผมใช่ไหม
01:03:23ไม่ ไม่ ไม่
01:03:25رุงไม่น่าทำแบบนี้เลย
01:03:27หรือไม่ควรทำให้ อากศายลายจันส swallowed
01:03:28ยังไกรวสเลย
01:03:29รุงทำเหมือนผิดแล้ว
01:03:30ลุ่งทำผิดอย่างมากดู
01:03:32ไม่ ๆ ๆ ลุ่งไม่ ลุ่งไม่ได้ทำอะไร
01:03:37ฮะโล อีชาน
01:03:38อากัสเตยาเขาไม่ได้สงสัยอะไรฉัน
01:03:41ใช่ แล้วตอนนี้คุณแทรคเขาได้แล้วใช่ไหมคะ
01:03:45เพราะว่าฉันติดเครื่องแทรคเกอร์ให้แล้วนะคะ
01:04:00ตอนนี้เห็นไหมว่าเขาอยู่ที่ไหน
01:04:04เห็นปากีตอนนี้ผมเห็นเขาแล้วล่ะ
01:04:09คุณไม่ต้องเป็นห่วงไปนะ
01:04:11แต่ว่าคุณลุ่งทะลอกกับเขาอยู่
01:04:13ไม่รู้ว่าเรื่องอะไรเหมือนกัน
01:04:14เขาอยู่ที่ตลาดนะ
01:04:16แต่ว่าคุณลุ่งดุหวาดกรวมาก ๆ เลย
01:04:18ผมอยากจะไปช่วยคุณลุ่งจริง ๆ เลย
01:04:20คุณพูดอะไร
01:04:21คุณพ่อ อากัสเตยา
01:04:24ถ้าอากัสตยาทำอะไรพ่อของฉัน ฉันจะไม่ยอมปล่อยเขาแน่ แบบหนึ่งนะ เดี๋ยวฉันรีบไป
01:04:31ไม่ๆ ปากกี้อย่านะ คุณอย่าเพิ่งมาตอนนี้เลย เราต้องวางแผนก่อนนะปากกี้
01:04:36คุณไม่ต้องห่วงนะ เดี๋ยวๆผมจากการเอง
01:04:39ผมจากการเอง แต่ปากกี้ขอร้องคุณอย่ามาเด็กขาด
01:04:42ถ้าอยู่ของคุณมาให้นี่เธอต้องรู้แน่ว่าคุณทำอะไรอยู่นะ 知 tiene
01:04:45แล้วถ้าเขาเกิดทำอะไรพ่อฉันขังมาล่ะ
01:04:48คุณก็รู้นะ
01:05:01กันไม่ต้องมานะ ผมทำเองนะ คุณไม่ต้องไป
01:05:05เอา อาลโห บาคกี้
01:05:29รถเป็นอะไรเหรอคะ
01:05:32พอดีฉันรีบนะคะ ตกลงรถเป็นอะไรกันแน่แล้วคะ
01:05:35คุณครับ รถผมเสีย ต้องซ้อมก่อน
01:05:41เทคซี่
01:05:42นี่ เทคซี่หายไปไหนกันหมดเนี่ย
01:05:55รู้ยัง
01:05:58ว่าคนอย่างผม ทำได้หมดทุกอย่างเลย
01:06:01ลุง
01:06:03อยากตายมากนักใช่ไหม
01:06:06เติดโปรมผมเลย
01:06:07และผมจะช่วยให้ลุง ตายสมใจ
01:06:09ลุง ลุง ลุง
01:06:13ลุง หายใจไม่ออกเลย
01:06:15ลุงจะบอกความจริงกับทุกคน
01:06:19ลุง ลุง ลุง
01:06:25ลุง หายใจไม่ออกเลย
01:06:28ลุงจะบอกความจริงกับทุกคน
01:06:35พอค่ะ
01:06:36เรามาปล่อยลุงนะ ปล่อย
01:06:38พอค่ะ
01:06:39พอค่ะ
01:07:08เตอร์
01:07:11ที่สมกัน
01:07:14ก็ต้องจากที่แล่ ปล่อย
01:07:17ที่พอด้วย
01:07:20ชอบค่ะ
01:07:22เฮ้า
01:07:24ค่ะ
01:07:26มันนยินไง
01:07:29ค่ะ
01:07:33ผมก็กล้อง
01:07:35ที่สุดที่สุดที่สุดที่สุด
01:08:05ที่สุดที่สุดที่สุดที่สุด
01:08:35ที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่สุดที่ส
01:09:05นั่นเธอรรม
01:09:09ขยาดที่สุด
01:09:12นั่นเธอรับ
01:09:13ข้อธิร์
01:09:20ๆนะ
01:09:26ใส่เธอร์
01:09:30นั่นเธอร์
01:09:32อีกไม่งานหลบอักษัตยา
01:09:57ทุกสิ่งอย่างที่แกทำ
01:09:59จะต้องถูกเปิดเผยให้โลกรู้
01:10:01ขอบคุณพระเป็นเจ้าจริงๆเลย
01:10:21ที่ไม่พระเชิญหน้ากับเขา
01:10:24แต่กระดาษที่โยนเป็นนั่นมันคืออะไรกัน
01:10:26เขียนอะไรเอาไว้กันแน่นะ
01:10:29หมายความว่าไม่ใช่ลุงที่ส่วนจัดหมายคุมขูฉัน
01:10:32แต่ว่าเป็นคนอื่น
01:10:36ใครกันอีกนะที่รู้เรื่องนี้ของฉัน
01:10:39โอ้...โอ้...
01:10:42โอ้...
01:10:44โอ้...
01:10:45โอ้...
01:10:48โอ้...
01:10:52โอ้...
01:10:54โอ้...
01:10:57โอ้...
01:10:58โอ้...
01:10:59โอ้...
01:11:00โอ้...
01:11:27ย้าเทนิสหรืวฑูเทชุด ชอนทีดูเปรภาสเงทพ
01:11:45เปร่มมา เปร่มมา เปร่มมา
01:11:48เหรอ เป็นอะไรค่ะเกิดอะไรขึ้นนั้งพับก่อนไหม
01:11:51เกิดอะไรขึ้นกลับคุณค่ะ
01:11:53ผมแค่รู้สึกว่าอากาศมันร้อนมากๆนะ
01:11:56แล้วนี่คุณเก็บกระเป๋าของอiance แหละยัง
01:11:57เก็บเข้าของคุณทุกอย่างแล้วใช่ไหม
01:11:59นั่งพักสักสองนาจจะดีไหม
01:12:00- ไม่ ไม่มีเวลามานั่งคิดอะไรอีกแล้ว
01:12:02เร็ว! ไม่มีเวลาแล้ว!
01:12:03เดี๋ยว! grande pier down!
01:12:04เราจะบอกันพ ovat พุ้งนี้นะ생 spell
01:12:06브�ระเป๋าให้แข้ามาอยู่ที่ไหนล่ะ
01:12:08กรเป๋าờiกรเป๋า เป๋าได้ทางอยู่ที่ไหนก็แล้ว
01:12:09เดี๋ยว! Неมีเวลาแล้ว!
01:12:11เราต้องเก็บของแล้ว ต้องรีบเลย!
01:12:14こ- molten cried! แข็มหน่อยไปนั่นอยู่ที่ไหน
01:12:17ที่มันวัยใหญ่ ๆ why what où?
01:12:19ไปเอามันมาเร็วเข้าเลย เราต้องเก็บของแล้ว
01:12:23เราต้องเตรียมตัวให้วายเลยนะ แล้วเราต้องไปกันอีวนี้เลย
01:12:27ไปมาเข้าใจผมหน่อยสิ
01:12:28ปักกี้ ดูพ่อสิ
01:12:30พ่อค่ะ
01:12:32พ่อค่ะ
01:12:49สมีเกิดอะไรขึ้น ทำไมร้องไห้แบบนี้ ฉันไม่เข้าใจอะไรเลย
01:13:02ฉันเริ่มจะกลัวแล้วนะ บากกี้ เขาจะไม่ยอมบอกอะไรเลย
01:13:07บอกมาเธอนี่เหมือนอะไร
01:13:09แม้คะ ไม่มีอะไรเหรอคะ พ่อ พ่อคงแค่เครียดนะคะ
01:13:16พ่อน่าจะแค่รู้สึกอ่อนเพียจจากการพักผ่อนน้อยก็เท่านั้นเองนะคะ
01:13:21หมองก็บอกแล้วว่า พ่อจะต้องใช้เวลาพักฟื้นนะคะ
01:13:24ไม่ต้องกังวนไปนะคะ ทุกอย่างจะโอเคค่ะ
01:13:27ช่วยพาพ่อเข้าไปในห้องทีนะคะ
01:13:29มาเธอ มากับฉันเถอะค่ะ
01:13:31คุณเป็นความดันสูงนี่ ไปพักผ่อนกันเธอนะคะ
01:13:35คุณค่ะไปเธอไปพักผ่อนนะ
01:13:37นี่
01:13:45คุณต้องดูแลตัวเองให้ดีๆหน่อยแล้ว
01:13:50เข้าใจที่ฉันพูดใช่ไหม
01:13:52ทำไมพ่อเขาเป็นแบบนี้
01:13:55บ่อยจัง
01:13:56บ่อยๆเข้า
01:13:57ฉันเองก็เริ่มเครียดแล้วนะพี่
01:13:58ก็ได้เลยขึ้นกับพ่อกันนะ
01:14:00นั่นสี่ชะนัย
01:14:09พ่ออาจจะแค่เครียดมากๆ
01:14:14แต่เขาจะต้องดีขึ้นอย่างแน่นอน
01:14:16ไม่ต้องเป็นห่วงนะ
01:14:17ทุกอย่างมันจะต้องดีขึ้น
01:14:18ไปสิ
01:14:19ไปดูพ่อสักหน่อยก็ดีนะ
01:14:29นายเป็นคนทางไปพ่อฉัน
01:14:31รู้สึกกรวGSในทุกขณas
01:14:32ที่เขากําลังหายใจแบบนี้
01:14:34ถึงคราวของนายแล้วนะ
01:14:36ที่จะต้องใช้ชีวิต
01:14:38ภายใต้เหงาของความหวาดกรวจ
01:14:43อ่ะ...พี่ข้า
01:15:12ทำไมพี่ดูเครียดจังเลยล่ะ
01:15:15มีปัญหาที่ออฟฟิสใช่ไหม
01:15:18คนที่พุ่งเป้ามาที่ครอบครัวของเรา
01:15:22และคุมขูเราแบบนี้คือใคร
01:15:27นี่พี่จัดการเรื่องนี้แล้วหรือยัง
01:15:35นาเวลีจะเย็นเย็นอากัสตายาประสถานิตำรวจแล้วล่ะ
01:15:38อีกไม่นานเราจะรู้ว่าใครอยู่เมื้องหลังเรื่องนี้กันแน่
01:15:41ใช่ไหมอากัสตายา
01:15:46นายไปสถานิตำรวจแล้วใช่ไหม
01:15:51นาย...นายได้ไปมาหรือเปล่านี่
01:15:53ฉันคิดว่านายตรงดิงไปสถานิตำรวจหลังจากเสร็จงานแล้วนะ
01:16:05อากัสตายา กินอะไรหน่อยสิ
01:16:08เขาไม่ทานอะไรเลยค่ะคุณยาก
01:16:16มัวทำอะไรอยู่เนี่ย
01:16:18มัวทำอะไรอยู่เนี่ย
01:16:20จะให้เกิดเรื่องก่อนหรือไง
01:16:21ก็ถึงจะจัดกัน
01:16:22ผมได้ดูวิดีโอที่อออฟฟิสหมดแล้ว
01:16:24ไม่มีใครที่น่าสงสายเลยครับบอส
01:16:26ไม่มี
01:16:28ening
01:16:29มัวทำอะไรอยู่เนี่ย
01:16:30จะให้เกิดเรื่องก่อนหรือไง
01:16:32ก็ถึงจะจัดการ
01:16:34ผมได้ดูวิดีโอที่อออาร์ฟิสหมดแล้ว
01:16:36ไม่มีใครที่น่าสงสายเลยครับบอส
01:16:38ไม่มี
01:16:40มาไปเพียงแค่
01:16:43ข้อแกตุงวงздงวงของแกเท่านั้นนั้นแล
01:16:45คนที่แハ็กบันได้
01:16:46ก็จะสามารถเข้าถึงข้อมูลน Sca구 นั่นได้
01:16:48ถูกมั้ย
01:16:49ตล 550 lorsqueมูลก่อนไป
01:16:50นี่
01:16:51ก็คิดของปากีกำนังตดอยู่ในอัตราลาย รู้ไหม
01:16:54อีกหน้า boî้ ซ้าย rainbow lgmsee
01:16:57ต้องไม่ได้ออกจากกรุก
01:17:00และกล้องที่บ้านเป็นไงบ้าง
01:17:01แก้ได้ติดมันไปไหร่อยัง
01:17:03ติดเรียบรอยแล้วครับ Boss
01:17:06และอีกเรื่องหนึ่ง
01:17:12โดโด
01:17:15นายยังเคลียดอยู่แล้วเนี่ย
01:17:16โดโด
01:17:17เอาหน้า ชั้งมันเถอะ
01:17:19เดี๋ยวนี้สิ
01:17:21ฉันเอาไอซ์ครีมมาให้นาย
01:17:22และตอนนี้นายจะต้องกินมานะ
01:17:25เพราะว่านายยังไม่ได้กินอะไรเลย
01:17:27จนนายลูกออกไปจากโต๊ะ
01:17:29บากี้ผมขอละผมไม่อยากกิน
01:17:31orton
01:17:32ują hart
01:17:33อืม ฉันคงจะรู้สึกดีนะ
01:17:36ถ้านายได้กินมันบ้างล่ะ
01:17:37แต่ไม่เป็นไร
01:17:42โอเค我 myślę
01:17:44แต่ผมกินก็ต่อเมื่อ
01:17:47คุณป้อนผมนะ
01:17:51อืม อร่อยมากเลย
01:18:03โอเค อีกนิดนะ
01:18:21น่อยกินไอส์คลีมนี่หมดเลย
01:18:35ไปร้างมือ เดี๋ยวมานะ
01:18:51อย่าต้องékดไป
01:19:06น لهดีกคนี้
01:19:12ก็จะทำร้ายหนายเลยสัตว์
01:19:30ฉันไม่เคยแม้แต่จะคิดจะทำร้ายนายเลยสักครั้งเดียว อากัสตยา
01:19:43แต่ฉันต้องฝืนใจมาก ๆ เลยเพื่อที่จะให้บทเรียนกับนาย
01:19:48ตอนนี้นายรู้หรือยังว่าการหายใจไม่ออกมันเป็นยังไงนายรู้สึกบ้างหรือยังละ
01:19:56ที่ต้องแบกรับความเจ็บปวดนี้ที่ทำไว้กับผู้อื่น
01:20:03โดโดโดโดโดโดโดโดโดโดโดแบบอะไรกับนาย
01:20:06โดโดโ...
01:20:11โดโดโ...
01:20:14นายเป็นอะไรไปอ่ะโดโดโดโดโดโดโ
01:20:31เกิดขึ้นอะไรกับนาย คุณย่า คุณย่าช่วยด้วยค่ะ
01:20:34เดี๋ยว ๆ ไม่เป็นใดนะ ฉันอยู่ตรงนี้แล้ว
01:20:43เขาอาจจะกินอะไรบางอย่างที่ทำให้แพ้
01:20:59ซึ่งทำให้หายใจไม่ออก
01:21:01แต่ไม่มีอะไรต้องเป็นห่วงแล้วนะครับ
01:21:03เขาจะหายดีแน่นอน แค่ต้องพักซักหน่อย ขอตัวก่อนนะครับ
01:21:08ขอบคุณครับหมอ
01:21:11แพ้งั้นเหรอ อากัสตายา แต่คนย่าคะ เขายังไม่ได้กินอะไรเลยนะคะ
01:21:18นายไม่รู้สึกหิวเลยด้วยซ้ำ แล้ว อะไรทำให้นายแพ้กันล่ะ
01:21:27ไอสักครีมเหรอ
01:21:30อากัสตายา นายเพิ่งจะกินไอสักครีมไปนี่น่ะ
01:21:34อากัสตายา นายเพิ่งจะกินไอสักครีมไปนี่น่ะ
01:21:39ฉันเป็นคนป้อนให้นายเอง จะเป็นไปได้ไหมที่จะ...
01:21:43คนที่จะต้องเล่นงานเรา จะวางยาใส่ไอสักครีมให้เรา
01:21:46จะทำยังไงดีแล้วเนี่ย
01:21:51ฉันเองฉันต้องขอโทษหน้àจริง ๆ นะ อากัสตายา Kungguide, ็ไม่รู้มาก่อนว่า
01:21:53ไม้กันทั่นในอาหาร ก็ไม่ปลอดไพฟอีกแล้ว
01:21:53คลَย์กันนะ ที่กล้าทํากับนี้นะ
01:21:59อากัสตายา ฉันเป็นคนป้อนไอสักครีมให้นายเอง กับมือเลย
01:22:05เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นกับหน้ายเลยนะ
01:22:07บากี่..
01:22:08จะเหย่นๆนะ
01:22:10มันไม่ใช่ความผิดของเธอเลย
01:22:13แต่ย่าก็ไม่เข้าใจหรอกน่ะ
01:22:15ว่า..
01:22:16ใครที่ทำแบบนี้กับหลัวน..
01:22:19ตั้งแต่..
01:22:20การโผ segurกระจกนั่น
01:22:23แล้วก็..
01:22:24เรื่องที่เกิดขึ้นกับเธอ打airesที่ออฟิซ์นั่นอีก
01:22:27และตอนนี้..
01:22:28คนที่..
01:22:29คนที่ทำเป็นใครกันแน่นะ
01:22:32มัน..
01:22:33เหม็นต้องการอะไรกันแล้ว
01:22:39จะเป็นยังไงถ้าปากก 10 ได้กินอัสเกคีย์ม นั่นไปด้วย
01:22:42ส凌ศตรูของฉันคงจะ ลงเออด้วยการค่าปากกกกกกกกินให้ตายสินะ
01:22:47jogadleThisabhats aya
01:22:48เพื่อนไปได้
01:22:49ฉันอยากให้ไหนอยู่ในสายตาฉันตลอดเวลา
01:22:52ฉันไม่รู้ว่าใครที่จ่องจะ...
01:22:54จะ...จะทำ Р้ายหนายอีก
01:22:55แต่ฉันจะหายได้ว่ามันคือใคร
01:22:57บากี้ ผมมีความสุขมากที่ได้กินไอสโครีมที่คุณป้อน
01:23:01เพราะว่าถ้าเป็นคุณที่กินมันเข้าไป และเกิดอะไรขึ้นกับคุณ
01:23:05ผมทมไม่ได้ที่จะต้องเห็นคุณเจ็บปวด
01:23:08นี่ หยุดร้องได้แล้ว
01:23:10ผมดีขึ้นแล้วหรอก
01:23:13พักผลก่อนเถอะนะ
01:23:27ขอบใจแล้วนะ ว่าต้องทำอะไรบ้าง
01:23:40ครับบอส
01:23:42อากัสไตยา
01:23:56นี่ใครเหรอ
01:24:00บากี้ผมจะไม่ยอมให้เกิดความเสียงขึ้นกับเราอีกแล้ว
01:24:04จนกว่าจะแก้ปัญหานี้ได้เนี่ย
01:24:10สองคนนั้นจะคิด écειและคุณเองนะปากี้
01:24:17ไม่ ไม่นะอากัสญา
01:24:19ฉันไม่อยากได้บอสดีกariatหรอก
01:24:21ฉันดูแลตัวเองได้นะ
01:24:22นา นายเอาไปเองก็ได้นะ
01:24:25ทั้งลายใหม่ความว่า
01:24:26นายเองก็ต้องการดุกาส sterifik
01:24:28แต่ ฉันไม่ต้องก็ได้
01:24:31ปากี้ห้ามปฏิเศษ
01:24:32คำสั่งของผมคือที่สุดคุณตบรอดพัย
01:24:34ผมจะไม่ให้คนมาทำร้ายคุณ
01:24:37หืม
01:24:38ปากี
01:24:40ที่อากัสตยาพูดก็ถูกนะ
01:24:44เขาอยู่กับเธอตลอดเวลาไม่ได้
01:24:46และต่อให้เขาอยู่กับเธอก็จริง
01:24:49แต่ยาก็ไม่มั่นใจนักหรอกนะ
01:24:51ว่าเธอจะปลอดภัย
01:24:55ฉันก็อยู่ในบ้านหลังนี้เหมือนกัน
01:24:57แต่เขาไม่เห็นไม่ใครพูดถึงความปลอดภัยของฉันเลย
01:25:00โมน่ะ เธอเคยถูกควมคู่อย่างนั้นเหรอ
01:25:03คนที่ถูกคมคู่ ตั้งหากที่ต้องการความปลอดってไพร
01:25:08แต่เธอเอาแต่คิดถึงตัวเองอยู่ใช่ไหมละ
01:25:12ไม่ต้องหวง ฉันจัดให้ดูแลความปลอดไพรทั่วทั้งบ้านแล้ว
01:25:18ปากีคุณว่าคนจะเออไปซื้อของให้คนลุงใช่หรือเปล่าificación
01:25:22เอาองิมมก Speed น้อกิ Jahr
01:25:29จะให้คนอื่นมาซื้อของแทนให้ได้ยังไงแล้วคะ
01:25:32เขาเป็นพ่อของฉันน่ะ และฉันรู้ว่าเขาชอบอะไร
01:25:35แล้วจะให้ใครซื้อแทนได้ยังไงล่ะ
01:25:37ไม่ล่ะ ฉันจะออกไปซื้อของเอง
01:25:40แต่เราไปด้วยกันได้นี่น่ะ อ้อนแล้วก็
01:25:43ไม่ควรมีใครที่จะทำให้เราต้องกลัวไปหรอกนะ
01:25:47และตอนนี้เราก็มี Body Guard แล้วนี่ ไปกันเถอะ
01:25:50คนนี่ดื่ดจริง ๆเลย
01:25:52ผมจะไปกับคุณด้วย
01:25:53ฉันจะไปเอากระเป๋านะ
01:26:22มันมันมันมันกลับกรรรม
Be the first to comment
Add your comment

Recommended