- 3 hours ago
ดูซีรีย์ เกาหลี ดูละครเกาหลี ย้อนหลัง
Category
😹
FunTranscript
00:00ตอนที่สิ
00:30เขาบอกให้รอเธอแท้
00:45แต่ก็ไม่มา
01:00ตอนที่นี่
01:04ถูกของธลุกับ
01:07ขอบคุณที่สิ
01:10ขอบคุณที่สุด
01:14ที่สุด
01:14เกาะ
01:17มันนั่งทำไมข้างนอก
01:31ฉันให้ความไปส่วนตัวกับเธอไง
01:35เธอกับนายกจะได้จูจีกัน
01:37อย่าบอกนะว่าในอยู่ตรงนี้
01:39ตั้งแต่เขามานะ
01:41ใช่
01:41ตอนนั้นเธอนั่งขวางบันดายอยู่
01:43แต่ฉันไม่อยากขอให้เธอหลบ
01:45เธอเธอจะหาว่าฉันหึงแล้วเล่นสกระปลกแล่ง
01:48และเล่ antic และไม่เข้าไปรบกวร
01:49อ๋อ หรอ ขอบใจแล้วกัน
01:52ฉันมีคนปลอบจะรู้สึกสบายใจ
01:55เพราะนายเลย Görak
01:56หนายก็เป็นนักบวดหรือย tunes
02:00เศื้ leadership
02:01ทำไปใส่สู่ท๋ Klein
02:03เรื่องที่นายบอกว่า อยากบอกฉัน
02:06คือเรื่องอะไร crafts
02:08จำได้ด้วยเหรอ
02:10เธอเกิดมีหวังขึ้นมา
02:12กับเรื่องที่ฉันจะพูดหรือ ชั้นไม่ได้หวังอะไร
02:16ฉันกลางวอนตั้งหาก
02:19นี่
02:21ฉันกลางวอนมากเลยน่ะ ว่นนายจะชนไปจากที่捻 οι ASH
02:25ฉันคงคงป฿ิศาด
02:27แต่หน้หรือเวลาถูกปฤิเศษจะแย่บปดมาก
02:29ถึงаниемวอนเสียปล่าหรือ
02:30ฉันไม่ได้전에เธอรอ ฉันจะถามเรื่องนั้นซะหน่อย
02:34งานเรื่องอะไรล่ะ
02:36จะบอกฉันว่ stagger Agone because of hatte
02:39ฉันจะไปกับคนอื่นหรือไม่ แล้วเธอจะมาเดือดร้อนแล้ว
02:41ทำไมถึงจะไม่เดือดร้อนแล้ว
02:43เพราะฉัน อยากบอกนายมาก ๆว่าไม่ว่ Romanianจะไปหรือไม่ไป
02:47มันก็ไม่เกี่ยวอะไรกับฉันอยู่ดี รู้อาวัยด้วยแล้ว
02:50แบบนั้นก็ดีแล้ว
02:52เมื่อกัน walked and chilled that
02:55เธอคงพ starring around you
02:59นี่เธอ ฝืนใจชอบฉัน
03:02เพราะจริง ๆ แล้ว เธอก็ต้องการฉันหรือเปล่า
03:07พูดแบบนั้นออกมาได้ยังไง
03:17นี่ อีกจังจู
03:18ได้ พร้ามเข้ามา
03:21นายจะไปแล้วไม่ใช่เหรอ
03:22ตั้งแต่พร่งนี้ไปไม่ต้องมาที่นี่อีก
03:29เดี๋ยวสิ
03:32เธอบนี้ UT
03:56เธอข้าด้วย
04:26นะครับมา 한마디 하지 못했어
04:32널 놓쳤던 날
04:35날 붙잡지 못했던 네가 보여
04:42너 없는 내 맘에
04:48시간이 멈춰서
04:53기억 속에 널 부르고
04:56또 불러내
04:59다시 또 울고 있어
05:03함께 갔던 이 길 위에
05:08혹시라도 네가 보이면
05:13나 달려가서 널 붙잡을 것만 같아
05:21그로디 제발
05:23내 앞에 부위
05:26제 맘
05:28그로디
05:30그로디
05:36그로디
05:38electromagnetic
05:41그로디
05:43그로디
05:44헉
05:45그로디
05:48그로디
05:50그로디
05:54พี่ช่วยออกไปก่อนได้ไหม
05:56ก็ได้
05:58ถ้าอาการไม่ดีขึ้นก็บอกฉันนะ
06:24พี่ครับ
06:26พี่กรอู
06:28เมื่อวานก็ไม่มา
06:30วันนี้ก็ยังไม่มา แต่ไม่รับโทรศัพท์อีก
06:32เขาคงยังไม่ได้ไปจากที่นี่ใช่ไหม
06:34เขาไม่มาเหรอ
06:36นี่เขาจะไปโดยไม่ร่ำลาเลยเหรอ
06:38ชั่งหัวเขาสิ
06:42พี่ครับ แบบนั้นต้องจะพังเอานะ
06:44เอาแต่เช็ดที่เดิมอยู่นั่นแล
06:48นายนอนสมมาสองวันติดเลยนะ
06:50ฉันไม่ได้บอกพี่จองกึนเพราะนายห้ามไว้
06:52แต่พี่จองกึนก็ถามหานายอยู่เรื่อยเรื่อยเลยนะ
06:54รู้แล้วนะ
06:56วันนี้ผมจะไปคุยกับเขา
06:58ที่นายป่วยขนาดนี้
07:00เพราะผู้หญิงคนนั้นเหรอ
07:02ผมจะป่วยเพราะเธอได้ยังง่ะ
07:04อย่างกับเธอสำคัญแล้ว
07:06งั้นก็ค่อยอย่างด้วย
07:08นายป่วยขนาดนี้
07:10ประจстеอร์ษาตุนี้เพราะผู้หญิงคนนั้นเหรอ
07:13Horse ผมจะป่วยเพราะเธอนายังทำยังหน้า
07:15อย่างกับเธอสำคัญนึ่งห warranty
07:17งั้นก็ค่อยอย่างชั่ว
07:19ฉันก็เป็นห่วงว่าที่นายบอกจะไปจากที่นี่
07:21แล้วเกิดล l'mป่วยมาให้เป็นเพราะทำทริงนายนะสิ
07:25ไม่ใช่แล้ว
07:27ผมหิว噩
07:28ขอโจ๊กเพิยมาดีสิ
07:29ได้
07:30กินเย็ lå ๆ เลยนะ
07:32โล่งใจหน่อย
07:37ก่อนอู เห็นว่าจีวอนจะลาออกแล้วไปนิวยอคนะ
07:41แน่จะไปนิวยอคกับจีวอนหรือเปล่า
07:46จีวอนแล้วเหรอ
07:52ผมจะกินเอาแรงก่อน แล้วค่อยจัดการกับเธอก่อนไป
07:56ฉันไม่ได้พูดอะไรมาก
08:00ฉันบอกเขาว่าฉันตัดสินใจจะไปที่เดียวกับนายก็แค่นั้นเอง
08:07จีวอน เธอคงยังหวังอยู่สิเนอะ
08:11แต่คุณอาไม่ได้ถูกใจฉันหรอก
08:14ฉันกลายเป็นคนแบบที่เธอต้องการไม่ได้เหรอ
08:16ฉันรู้ว่านายมีจุดด่างพร้อยแต่ฉันยอม ปล่อยนายไปไม่ได้เหรอ
08:20จุดด่างพร้อยเหรอ จุดด่างพร้อยอะไรอ่ะ
08:22ฉันบังเอินได้ยินพี่ฮีราพูดมานะ
08:25ฉันรู้แล้วว่าพ่อของนายเป็นคนแบบไหน
08:30ถึงอย่างนั้นฉันก็ยอมเมินเพราะฉันชอบนายมากเลยไง
08:34นายบอกเรื่องพวกนั้นกับเธอไม่ได้สินะ
08:37เพราะนายไม่อยากยิดกิดกับเธอมากจะยอมเผยให้เห็นจุดด่างพล้อยของตัวเอง
08:42ใช่แล้ว ฉันไม่อยากให้จองจูรู้เพราะฉันชอบเธอ
08:46ผู้ชายที่ไหนจะอยากเผยจุ่นด่างพล้อยของตัวเอง ให้คนที่ชอบเห็นล่ะ
08:52แต่ฉันหวยหาเธอมากจริงๆ
08:54จนคิดจะบอกเธอทุกอย่างและยื้อเธอไว้
08:57แต่มันจบแล้วล่ะ
08:59ถ้าเงินก็ไปกับฉันสิ
09:02เธอไปตามทางของเธอเธอ
09:04ฉันก็จะไปตามทางของฉัน
09:16พี่รู้แค่คนเดียวใช่มะ
09:19พี่ฮีราอยากไม่รู้เรื่องนี้ใช่มะ
09:21เธอยังไม่รู้หรอก
09:23ค่อยยังช่วย
09:25ถ้าพี่ฮีรารู้เข้าอีกคน
09:27เรื่องเขาไปถึงหูป้าแฮชิล์ได้ไม่ยาก
09:30ก่อนอู
09:32ขอโทษด้วยนะ
09:34ผมบอกแล้วไงว่าไม่เป็นไรจริงๆ
09:37ยังไงผมก็อยากเลิกทำรันนั้นมาตั้งนานแล้ว
09:41เอาเป็นว่าฉันขอเวลาหน่อยแล้วกัน
09:45จนกว่าฉันจะเข้มแข็งพอ ที่จะเอาชนะอุปษากนี้ไปได้
09:49ระหว่างนั้น ก็เห็นใจฉันหน่อยนะ
09:52ได้สิครับ พี่ทำดีกับเธอให้มาก ๆ แล้ว
09:56ผมรู้สึกว่าถ้าพี่ทำให้เธอ มีความสุขแล้วก็
10:00ผมคงจะรู้สึกดีขึ้นเยอะ
10:05แล้วนายจะทำยังไง กับงานแต่ง
10:08ผมไปแน่ พี่ไม่ต้องคิดมากหรอก
10:11อาหารอย่างสุดท้ายที่ผมจะทำที่ร้านอุ่นไอรัก
10:16ก็คืออาหารสำหรับงานแต่งานของพี่
10:19ถือว่าไม่เร็วเลย
10:21ขอบใจนะ
10:23ชิ
10:29รับ
10:32ข้าใจแล้ว
10:34อืม
10:38พี่เขาไม่มา
10:40ไม่มาเหรอ
10:42ผมถามว่าาจะมาเมื่อไร และเคาก็บอกว่าไม่มา
10:44ผมว่าคงจะอยู่ที่นั่น จนถึงเวลาไปนั่นละ
10:48งั้นเหรอ
10:50พี่ พี่ไปเก็บเข้าของของของเขาซิ
10:53ทำไม เขาอยากให้เอาไปให้หรือ
10:55แต่ว่า...พี่ใช้โอกาสนี้ไปหาเขา โดยทำว่ายเราเอา 좋은เขาได้อย่างไง
11:02longtemps accept
11:03เธอ ฉันจะไปหาเขาทำไม
11:05แต่ก็เป็นความคิดที่ดีนะ
11:07ฉันจะเก็บของเขา แล้วเอาลงมา
11:10นายเอาไปให้เขาที่
11:12เขาจะได้ไม่ต้องกลับมาอีก
11:14ไม่ต้องกลับมา
11:32อย่าได้กลับมาอีกเที่ยว
11:35งั้นนาย จะนอนข้างที่นี่เหรอ
11:46เฮ้ย ไม่ต้องห่วง ฉันไม่อย่างเตียงนอนเธอนอนหรอกนะ
11:54เฮ้ย ไม่ต้องกลับมาอีก
12:08เฮ้ย ไม่ต้องสวยกว่านี้ด้วยนะ
12:23เฮ้ย ไม่ต้องกลับมาอีก
12:38เฮ้ย ไม่ต้องกลับมาอีก
12:41เฮ้ย ไม่ได้คุยกันดีดีด้วยซ้ำ
12:45แต่เขาก็ไม่ยอมมา
12:47มีใส่เสียจริงๆ
12:50จะกลับไปที่ร้านเหรอ?
12:52กลับไปทำไม?
12:54ก็ผมต้องเตรียมอาหารสำหรับงานแต่งของพี่
12:56ฉันนึงว่าเธอ veterans almftar O emotionally
13:04จะกลับไปที่ร้านเหรอ?
13:06กลับไปทำไม?
13:07ก็ผมต้องเตรียมอาหารสำหรับงานแต่งของพี่
13:10ฉันนึกว่าเธอ voterไล่นายออกมาแล้ว SAMe
13:13เธอ B Except for a moment
13:14ของенияหลัว ผมไม่ได้ออกมาเพราะโดนเธอไล่สักหน่อย
13:17แล้วผมก็ไม่ได้จะกลับไปเพราะเธอบอกให้ไปด้วย
13:19เธอได้นายคอยช่วยสรพัฎทีทีมี
13:21ก็ไม่แม้แต่จะ เศร millimeters either
13:26จองจูไม่ใช่คนแบบนั้น nord
13:28เธอน่ะ ค่อยเป็นห่วงผมอยู่ตลอด
13:31ห่วงนายกี่โมง
13:32ตอนนี้ปượngก็ไม่เห็นเธอจะโทรมาสักสาย
13:35รีสออนต์ก็ไม่ได้อยู่ใกลiding Wor september
13:38ตอนนั้นเขาใจว่าก Happy Hour
13:40เหลือเบื่อว่า เ�range handed as great
13:42ควปกันไม่เข้าได้ omdat I think P在廷
13:45ที่ไ mente 달�ม็ tacos
13:47ที่ผ่านมาเวลาที่ผม P支持
13:49ไปดูแล้วผม พี่ไปรู้เรื่องอะไร ก็จะไปว่าจองจูสิ
13:53อ้าย เข้าข้างเธออีกแล้ว จะนองบ้า
14:10ว่างไง
14:10เดี๋ยวผมจะไปหานะ พี่จองจู
14:15เก็บของให้พี่แล้ว
14:16หา?
14:17พี่เขาบอกให้เอาไปให้พี่
14:19ไม่ต้อง ฉันจะไปเอาของของฉันเอง ทิงไว้นั่นแล้ว
14:26อะไรเนี่ย เธอเก็บของของฉันเหรอ
14:29นี่ พุ่งสั้น
14:43ไหนบอกจะไม่กลับมาง่ะ
14:45ฉันถ้าเธอเก็บของให้ฉัน ฉันก็เลยมาเอาไง
14:48นั่นก็พุ่งสั้นจะเอาไปให้นายสะอีก
14:53ฉันจะมาเอาเอง เธอเป็นใครก่อน ทำไมเก็บของของฉัน
14:57ก็นายบอกว่า จะไม่มานี่น่ะ
14:59ประโทธแล้วกัน ที่มาทั้งที่เธอหวังว่าฉันจะไม่โผลมาอีก
15:03เอาไปแซ่สิ
15:04ได้เลย
15:05รู้ไหม อีกจังจู
15:07เธอไม่มีอย่างอายเลยจริงๆ
15:09เธอได้ฉันช่วยไปสะลับพัดยาง
15:11แต่เพราะฉันจะไปกลับไปเศร้าเลยสักนิดเนี่ยนะ
15:13ขอบคุณสำหรับทุกอย่าง
15:14เก็บคำพูดแบบเธอ exchange
15:15เธอได้ฉันช่วยไปเสรอพัดยาง
15:16แต่เพราะฉันจะไปกลับไปเซ็้วเลยสักนิดเนี่ยนะ
15:20ขอบคุณสำหรับทุกอย่างนะ
15:22เก็บคำพูดนั้นไ头
15:39ตอนนี้ ไหนคงดีเกร้าสินะ
15:42เขาใจว่าเธอป่วยเป็นเมริง แต่เธอกลับพูดว่า
15:45ตอนนี้นายคงดีขึ้นแล้วสินะ แค่นี้เนอะเหรอ
15:48ใจจืดใจดำขนาดนี้น่ะยังไง
15:50ใช่ ฉันมันได้ยังอาย และใจจืดใจดำ
15:56นายมาเอาของใช่ไหม ได้แล้วก็ไปที่
15:59ถึงเธอขอให้อยู่ที่นี่ต่อ ฉันก็จะไป
16:12คุณมาเอาของเหรอ จะไปแบบไม่กลับมาแล้วสินะ
16:31คุณคงนั่งนับวันรอวันที่ผม จะมาขนของย้ายออกแล้วสิท่า
16:35ก็เนอะ ผมปฏิเศษไม่ได้เหรอ
16:38ตอนคุณทำมั่นหน้าบอกว่าจะซื้อแหวน แล้วให้เรามาแข่งกัน
16:42มันเหลวไหลสิ้นดีเลย
16:44คุณแค่ร้อยผมออกไป คุณจะได้มาเสียบตำแหน่งของผมแทนใช่ไหม
16:49นายกหวัง คุณนี่มันขี้คลาดจริง ๆ
16:54คุณแพ้ก่อนอู ขอบคุณนะครับ
16:59ถ้าได้คุณตบหัว เรียกสติบผม ผมเลยไปต่อได้
17:04ถ้างนั้น ผมไปซื้อแหวนก่อนเนอะ
17:08พี่ เหมือกี้พี่พึ่งยั่วให้เขา ขอพี่จองจูแต่งงานเหรอ
17:17ใช่ ถ้าเขารุกจองจูตอนนี้แล้วก็ เขาโดนปฏิเศษทันควันแน่นอน
17:21เขาต้องหัดรู้จังหวามบ้าง
17:23พอเขาโดนปฏิเศษ ก็จะไม่กล้าเอาแหวนมาขอแต่งงานกับเธอไปพักอย่าง
17:27ถ้าเขาไม่โดนปฏิเศษแล้ว พี่อาจได้เห็นพี่จองจูแต่งงานก่อนพี่จะไปก็ได้
17:31ไม่มีทางสะหลอก ยังน้อย ระหว่างที่ฉันยังอยู่ที่นี่
17:36เธอไม่มีทางรับแหวแต่งงาน จากนายกนั้นหรอก
17:40ใช่แล้ว เธอต้องไม่รับแน่ๆ
17:46เธอต้องการอดเมื่อปฏิเศษ
18:01เธอต้องการอดเยอ
18:16ได้กลับมาทำไม
18:19ฉันนึกอะไรขึ้นได้นะ
18:21ลืมอะไรไว้เหรอ
18:25มีบางอย่างที่ฉันห่วงแหนมาก
18:29แต่ฉันตัดสินใจทิ้งมันไว้
18:34ฉันคิดว่าถ้าให้มันอยู่ที่นี่คงจะดีกว่าเยอะ
18:40แถมก็ไม่รู้ว่าเอาไปได้หรือเปล่า
18:44จองจู ขอโทษที่ว่าเธอเนอะ
18:49เธอไม่ได้รายอยากอายแล้วใจจึดใจดำหรอก
18:53เคยบอกแล้วดิวว่าฉันนับถือเธอ
18:55ฉันก็ด้วย
18:57ฉันไม่ได้ชอบใจที่นายจะไปหรอกนะ
19:01แล้วก็
19:06อย่าปล่อยอีกนะ
19:09ฉันรู้สึกมีดี
19:11ได้
19:14เธอรู้ใช่ไหม
19:18ว่างานแต่งพี่ฉันจะจัดที่นี่
19:20รู้ พงสันบอกฉันแล้วล่ะ
19:23ฉันจะมา
19:25เตรียมอาหารสำหรับงานเอง
19:28และฉันก็
19:31จะไปจากที่นี่วันนั้นแหละ
19:35แล้วล่ะ
19:36ฉันจะไปจากที่นี่
19:38ฉันจะไปจากที่นี่
19:53เจ้าเจ้าเจ้าเจ้า
20:23เค้าเจ้าเจ้าเจ้า
20:35เจ้าเจ้าเจ้า
20:39กว่าสวยเป็นอันดับสอง
20:41เท่าที่ผมเค--------modernคุณมา
20:44แล้วสวยที่สุดตอนไหน'?
20:46ตอนผมตกน้ำ
20:47ตอนนั้นคุณดูสวยมาก
20:49ตอนที่คำลังว่ายมาหาพุmother
20:51นี่จะบอกว่า ฉันดูดีที่สุด
20:52- ตอนใส่ชุดดำน้ำเนี่ย- ตอนที่ผมเห็นคุณ
21:01คุณเหมือนมาจากโลกอื่น
21:04- ตอนนั้นฉันเป็นห่วงคุณมากจริงๆ
21:06นึกว่าคุณไม่อยากอยู่บนโลกนี้อีกต่อไปแล้ว
21:10- ขนาดคุณตบหน้าผมสองรอบ
21:13ผมก็ยังไม่กโรด เพราะผมสัมผัสได้ว่า
21:16คุณเป็นห่วงผมจริงๆ
21:22- ขอโทษนะคะ ที่ตบหน้าคุณตอนนั้น
21:28- คุณเป็นคนมีหัวใจที่อบอุล และเป็นคนเข้มแข็ง
21:36งานแต่งพรุ่งนี้ ผมอาจตื่นเต้นจะลืมพูดคำสาบานกับคุณ
21:41เพราะงั้นผมขอพูดเลยเรากัน
21:46- ผมจะออกกำลังกายทุกวัน และพยายามะให้มีพรุ่ง
21:50- ผมจะขยันนวดหนังศีสะ และจะคอยดูแลไม่ให้ผมร่วง
21:59- ผมจะรักษาความกดงามของไขมุกดำไม่นีไว้
22:02- ดังนั้นถ้าคุณเกียตผมขึ้นมา ก็ช่วยยกทดให้ผมสักครั้งเธอนะ
22:06- สัญญาได้ไหม
22:08- สัญญาค่ะ
22:10- นี่แหวนที่คุณสั่งไว้ค่
22:14- ที่คุณสั่งไว้ค่ะ
22:30- สวัสดีค่ะ แค่นายก
22:32- อ้าว กลับมาแล้วเหรอครับ
22:35- อ้าว กลับมาแล้วเหรอครับ
22:37- สวัสดีค่ะ
22:43- ในถุ่งนั้นต้องเป็นแหวนแน่แน่
22:45- แกนทรงผมเข้าไหม
22:47- พูดตรงตรงนะ
22:49- ไม่ใช่ทุกคนทำรับจหลานั้นๆ
22:51- นี่ โวรคิคคักอะไรกัน
22:53- วันนี้ท่านนายกไปรับแหวนที่สั่งไว้มาแล้วนะคะ
22:57- เพื่อนฉันรู้จักกับพูดจักการร้านเครื่องแพทพอดี
23:00- เธอบอกว่าเห็นท่านายกที่ร้านด้วยหรือคะ
23:03- เขาถึงขั้นไปจัดผมมาด้วยนะครับ
23:05- ผมรู้สึกว่าวันนี้ควนจะเป็นที่เขาจะขอแต่งงาน
23:08- เราสองคนได้ว่าต้องเป็นแบบนั้นอะ
23:10- คิด...
23:14- นี่ ในที่สุดพรกิฏที่ฉันพยายามอย่างหนักทุกวัน
23:16- ก็กำลังจะสําเร็ดแล้วเหลือ
23:18แต่ทำให้ฉันถึงรู้สึกเซ้าชอบก่อนนะ
23:22ช่วยวางไว้ตรงนี้เลยครับ
23:26ขอบคุณครับ
23:29สดีครับ
23:30เหตุกับสาดายทุ่นมาแล้ว
23:33เนื้อหมูจะมาคืนนี้ใช่มั้ย
23:35ครับ พวกเขาบอกว่าต้องใช้เนื้อธรมเบ
23:37ในงานเล pinch มีเชิโจ
23:39แล้วก็...ขัดอะไรมั้ยนะ
23:43ของที่พี่กรอูบอกมาครบแล้ว
23:45เขาบอกว่าพรุ่มนี้เช้าเขาจะเข้ามาทำ
23:47เราไม่ได้เจอเขานานแล้วนะครับ
23:49พี่ก็ไม่ได้เจอเขาเลยใช่ไหม
23:51ใช่
23:52เขาบอกว่าจะไปขึ้นเครื่องหลังจบงานเลี้ยงทันที
23:55พี่ครับ
23:57ผมบอกให้เขามาคืนนี้แทนดีไหม
23:59เราน่าจะจัดงานเลี้ยงส่งเขานะ
24:01คืนนี้ฉันมีนัดแล้วล่ะ
24:03กับนายองข้าวังเหรอ
24:05พี่
24:07น่าเจอเขาที่ร้านประดิบโซรังเหรอ
24:09จำเรื่องที่ผมเคยขอคุณได้ไหม
24:13คืนนี้ช่วยเตรียมให้ผมทีนะครับ
24:15คืนนี้เหรอครับ
24:17แต่ตอนนี้นางหนู Ooo
24:39ทำไมน่าไม่ลองคิดทดทวนเรื่องเวลาและสถานที่ใหม่ละ
24:45ผมรู้ดีว่าผมอาจถูกปฏิเศษจากเธอมาก็ได้
24:48แต่ถึงอย่างนั้นผมก็ยังมีโอกาสครั้งต่อไปเสมอ
24:53คราวนี้ผมเลยอยากแข่งแบบคราวสะอาดนะ
24:57ช่วยผมทีนะ
24:59อ๋อ ได้
25:09ฉันคอยสนับสนุนนายกมาตลอด
25:13ได้จะทำยังไงกับพวกหนุ่มอุนไอรักดี
25:16เมื่อก่อนคุณจินก็ทำดีกับฉันไว้เยอะ
25:20ตอบแทนเขาดีไหมนะ
25:32วังไงผู้สัน ฉันกับเราไป
25:34พี่กรอู ไม่ต้องมาครับ ผมจะไปที่รีสอร์ตเอง
25:37ง่ายบอกให้มาแต่เช้า enormously Algun
25:52ผมไม่อยากจัดงานเลี้ยงส่งให้พี่น่ะ..
25:55แต่พี่จองจูมาไม่ได้เพราะฉะนั้นพี่ไม่ต้องมา
25:58ход Lat Rue ข missions
26:00ขออย่างนี้พี่เขาข้าแต่งงานวันนี้เพราะฉันไปกระตุ้นเขา
26:01ให้คลุปหน้ bilateral
26:03อย่างนั้นเหมือน scared
26:05ใครถึงหรือยัง
26:07ยังไม่ได้ออกไปเลยด้วยซ้ำ
26:09ว่าฉันไปพรุ่งนี้แล้วกัน
26:19คุณลุงเนี่ย
26:21รู้จักบ้าทสม ๆ ของนั่งหนูไหม
26:23เดี๋ยวไปเจอกันที่นั่นนะ
26:25ผมไม่ได้ให้คุณทำอย่างรับ ๆ
26:27ช่วยทีแล้วกัน
26:29ช่วยเหรอ
26:31ค่ะ ในโยควาง ฉันกำลังไปแล้ว
26:33จะกันที่ร้านปาดีบโซราง นะคะ
26:35พี่ครับ
26:37จะแต่งตัวแบบนั้นไปหาในโยควางเหรอ
26:39ใช่สิ
26:41ทำไม Zeke
26:43แต่งตัวสวยสวยหน่อยไม่ดีกว่า แหละ
26:45ปกติแถ المกันunte่งแบบนี้อยู่
26:47ไว้เจอกั่นนะ
26:49โฮ metal
26:51เธอเขากังไม่รู้อะไร Brain
26:53tees
26:55นั่งหนู
26:56คนเรื่อง
26:58หนูกำลังจะไปร้านปาดีบโซราง พこะดี่
27:01อ้อ ฉันรู้แล้ว แต่ตอนนี้มีเรื่องส้ำคัญกว่าน microf합
27:04อะไรเหรอคะ?
27:05มีคนสนใจจะซื้อ...
27:06ในสมะสรวม เธอแล้ว
27:08อ้อ จริงเกราค่ะ?
27:10แล้วเธอไปเจอเธอ เขาตอนนี้เลย
27:12ไปเร็ว
27:17เขารออยู่ข้างในเหรอคะ?
27:19ใช่ เอกortunate เขาไปซึ่ง
27:21shameful ๆ
27:22ฉันเป็นเจ้าของ
27:26พร SANime
27:28อะไรกันนี้?
27:29ทำไมเธอถึงไม่อยู่ที่นี่ได้
27:31ก็มีคนอยากซื้อ
27:35อ้าว คุณลง
27:39ลงค่ะ
27:41พ่อหนูคุณไอ้รับ นี่คือคุณเลยนะ
27:44โอคาสท้ายของคุณแล้ว ขอให้โชคดี
27:50ทำอะไรของลงค่ะเนี่ย
27:52ไปประตูดเดี๋ยวนี้นะคะ ลงค่ะ
27:54คุณลง
27:57นี่เหรอที่ให้ช่วย
27:59ห extra
28:02ฉันคิดว่าที่นี่ศาที่
28:03ที่จะIREมใวเธอกับนายก
28:06แต่ฉันคงquirวงผิดที่ผิดทาง
28:08พูดว่าอะไรเiment
28:10ก็ดูสิ !
28:12นี่เป็นแผนขังพวกเธอไว้ได้กัน Emirates
28:16จริง ๆ เลย คุณลงควานี้แล้วก็
28:19เอาเงินหนูฉัน
28:21อยู่ในรถนุ้น
28:22แล้วของเธน
28:23ด้วกมาที่นี่คุณลงนะครับ
28:24นี่สิ
28:25หอป five
28:27- เอายิ่งไงกับชวนี่นี่- โอ้ว ตายแล้ว
28:35- โอ้ว โอ้ว
28:38- โอ้ว
28:40- ขอโทษนะครับนะ ยังค่ะหวังว่านี้มีเรื่องรวจเข้ามา
28:45- วันนี้ใช่ไงไปไม่ได้น่ะ ขอโทษจริงๆค่ะ
28:48- เดี๋ยว คุณจ้องจู คุณจ้องจูครับ นี่ยินไหม
28:53- ที่นี่มีทุกอย่าง อยู่รอดไปได้หลายวันเลย ไม่มีปัญหาหรอก
29:08- เฮ้ยบ้าบอจริงๆ มาอุ้มฉันหน่อย ฉันจะปินออกทางหวังค่ะ
29:14- ฉันไม่ได้แข็งแรงขนาดนั้นเนอะ ทำหนึ่งถึงน้ำหลังตัวเองหน่อย
29:17- ฉันจะยกเธอขึ้นไปสูงขนาดนั้นได้ยังไง
29:19- ฉันขอเย็บไหลแล้วกัน ฉันน่าจะปินขึ้นไปได้อยู่
29:25- เดี๋ยวเขาก็กลับมาปล่อยเรานั้นและ ทำไมต้องเสียงหาทางออกไปให้เจ็บตัวเล่นด้วย
29:31- อะไรกัน เธอคิดว่าถ้าอยู่กับฉันน่าจะไม่ปลอดภายแล้วไง
29:35- จะไม่ปลอดภายได้ยังไง ในก็แค่แบ๊กก่อนอูเอง
29:39- ก็แค่แบ๊กก่อนอูงั้นเหรอ
29:41ตอนนี้ฉันไปแค่แม้ ก่อนอูแล้วสินะ
29:43ไม่นานมานี้ฉันยังเป็นก่อนอู
29:45ที่เธอปลาธนาแล้วหลงไหล
29:47จนง охว precipitation เยี่ย eure Register
29:50พัฒนาไงง
29:52ฉันจะหาที่ไม่ปลอดภัย
29:55ฉันรู้ดีใสให้เธอดี
29:56ถ้าไม่อยากดนเธอจะกินทั้งเป็น
29:57เรียบกลีมาให้ท้องแต้อองอิมดีกว่า
30:03อยากกินไหม
30:05ไม่แล้ว
30:07จองจู
30:11วันนี้สิ
30:13เราไม่ได้เจอกันมาพักใหญ่แล้ว
30:17แถมเราก็ไม่มีเวลามากด้วย
30:19พรุ่งนี้หลังงานแต่ง
30:22นายจะไปเลยเหรอ
30:25เออ
30:27จัดงานเลี้ยงส่งเป็นเกะ
30:31เอาสิ
30:37ฉันว่าหนังหนูนั่นคงไม่มาหรอก
30:52นายกลับบ้านไปเธอ
30:54ผมก็ไม่คิดว่าวันนี้จะได้เรื่องอยู่แล้ว
30:58พรุ่งนี้เขาจะไปแล้ว
31:01ผมว่าเธอคงคิดถึงแต่เรื่องนั้นนั้นแหละ
31:04ไม่รู้อยู่แล้ว
31:05ทำไมถึงยังตรีมทำอะไรแบบนี้อีก
31:07ผมอยากให้เธอรู้ว่า
31:08ผมก็รู้เป็นเหมือนกัน
31:10ให้เธอรู้ว่า
31:12ผมจะไม่เอาแต่ยืนเจียมเจียม
31:14และคิดจะแค่รอเสียบที่ข้างข้างเธอ
31:17แต่ผมก็เจ็บปวด
31:19ผมก็รู้
31:21และเอาจริงเอาจังเป็นเหมือนกัน
31:23ผมอยากให้เธอรับรู้ไว
31:27มีวันทุนดิบจำกันแบบนี้ ต่อให้ปราบาจารย์ก็คงทำได้แค่นี้แล้ว
31:37ได้แล้ว
31:38อ่า...
31:39น่ากินดีนะ
31:42เอาเลย...กัดเลยสิ...เจ้าปลาทอม
31:47เฮ้ย...ไม่กินแล้ว
31:49มันรอน เจ้าก็แค่จะทำให้เย็น แค่แห่นแล้วเฉยๆเอง
31:53เย็นแล้ว...อ่าม...
31:56อ่าม...
32:02เริ่งเริ่นมาบ้าได้แล้ว
32:04ฉันได้ยินว่าบ้านนี้มีผีสิง ถ้าเกิดผีโพล่มาแล้ว
32:07มีผีสิงเหรอ
32:08ฉันได้ยินสาเหตุที่บ้านหลังนี้ ขายไม่ออกมานะ
32:13ที่นี่...มีผีอยู่
32:17ผู้หญิงคนนึง เฝ้ารอสามีของเธอ ที่ไปหาเงินที่ผ่านดินใหญ่กลับมา
32:22รอแล้ว รอแล้ว รอแล้ว รออีก
32:25แล้วก็ตายไปอย่างเศร้าโสกแล้วเดียวได้
32:30ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา
32:32เวลาไม่พูดชายจากแผ่นดินใหญ่มาที่บ้านหลังนี้
32:36ผีตนนั้น
32:38ก็จะมาดูว่าใช่สามีของเธอไหม
32:42ทีด้า
32:45ทีด้า
32:49ทีด้า
32:50พอเลย
32:52ไม่ต้องเข้ามาใกล้
32:53แล้วจากนั้น
32:55ถ้าเธอรู้ว่าเขาไม่ใช่สามีของเธอ
32:58เธอก็จะ
33:02บิดนะ
33:04ไม่กลัวเหรอ
33:08เธอ
33:15เธอตังหากที่ทำให้ฉันกลัว
33:18รับผิดชอบเลยเนอะ
33:21ตอนนี้ฉันกลัวมากเลย
33:23ของต้องอยู่แบบนี้ไปอีกสักพัก
33:29ฉันคงกลายเป็นคนดีไปแล้วสิเนอะ
33:32เพราะเธอชอบฉันสุดสุดไปเลย
33:37ตอนนี้ฉันมาลองนึกดูว่า
33:40รักแรกเธอรู้สึกยังไง
33:42ถึงตอนนั้นฉันจะทำตามอาเผอใจ
33:47และดึงดันจะทำสิ่งที่ฉันอยากทำ
33:50ฉันก็เชื่อมั่น
33:53ว่าไม่ว่ายังไงเธอก็จะยังชอบฉัน
33:55แล้วทำไม่ดีกับเธอไป
33:59ตอนนี้อย่าเจ็บปวด
34:02และเสียใจเพราะฉันอีกเลยนะ
34:04และเสียใจเพราะฉันอีกเลยนะ
34:08ฉันเจอ...
34:12ร่อยเธอไป
34:16สารังเธอ...
34:19สารังเธอ...
34:23สารังเธอ...
34:27งานเลี้ยงส่ง...
34:31จบแล้วละ
34:34เราไปกันเธอ
34:38กำแพงด้านหลังที่พัง
34:40นั่นจะมีช่องให้ลอดได้อยู่
34:42ออกไปทั้งนั้นกัน
34:44ก่อนอุ...
34:47นายคิดว่า...
34:50ผีที่สิงอยู่ที่นี่ควรจะพูดอะไร
34:55กับสามมีที่ไปยังแผ่นดินใหญ่
34:58เพื่อให้เขากลัวที่สุด
35:04ทันทีที่คุณจากไป
35:08ฉันก็จะลืมคุณ
35:11ฉันจะไม่รอคุณเลยสักวินาทีเดียว
35:18ถ้าควรจะพูดแบบนั้น
35:20เพื่อทำให้เขากลัวที่สุดใช่ไหม
35:22มีช่วยนะ
35:24นายกับกวาดไปแล้วกัน
35:26ขอกลับก่อนแล้ว
35:28จะกันพวกนี้นะ
35:30ได้
35:46คำพูดนั้นมันนากรัวจริง ๆ ละ
36:02พี่จองจู
36:11มาถือพี่
36:15ขอบใจนะ
36:17เธ broken
36:18เพื่อกว่าaya
36:20จะมารักกары ๆ เพื่อไม่ได้ ห긴กนิด
36:24พี่ไม่ได้อยู่ของสุด 껍า
36:25เป็นสุดไม่ได้ช่umu แค่นี้
36:30STE WANG
36:31มันจะยือกว่าประอยู่ ๆ ก็เจา Schön
36:38หู Economy
36:40판
36:45ไม่มีเรื่องอะไรครับ
36:47วันนี้ไม่ต้องมาเจอกันหรอก
36:50ผมอยู่บ้านแล้วลา
36:52ในยกว่าง
37:00คือว่าผม
37:02ยังไม่ได้กลับบ้าน
37:04แต่กำลังจะกลับนะ
37:06วันนี้
37:07ขอโทษจริง ๆ นะคะ
37:10ซึ่งที่ผมไม่เข้าصلainจริง ๆ ก็คือ
37:14ผมต้องเดินหน้าไปแค่ไหน
37:17แล้วต้องถอยให้แค่ไหน
37:19ผมลองหาดูในเرتแล้ว
37:21และเจอประโยคนึงที่ตรงกับผมเพะ
37:24ถ้าผมรอ
37:25ผมก็คิดว่าคุณคงไม่มา
37:27แต่ถ้าเข้าไปไกล่คุณก็อาดเกรียดผม
37:30แต่ผมทอจัยจากคุณไม่ได้
37:33เพราะว่าผมชอบคุณมาก
37:37นายโเข้ว Danger
37:40คุณนะ เป็นคนที่ดีมากเลยนะค่ะ
37:43ผมว่าผมไม่ควรเป็นแค่คนดีแล้วลา
37:46วันนี้พอแค่นี้เธอ ไว้ต่อกันพรุ่งนี้แล้วกัน
37:52นายกค่ะ
37:56คนอย่างฉัน ถ้าไปก็ไปจริง ไม่ทำก็ไม่ทำจริง
38:00วันนี้ฉันจะคิดเรื่องนี้ให้ถีท่วน
38:03แล้วพรุ่งนี้ฉันใช้คำตอบที่ชาเจนกับคุณนะค่ะ
38:06ฉันจะไม่หลังเล และทำให้คุณต้องรอเกอร์เหรอค่ะ
38:09ผมเคยเงินข้างหลังคุณ ขยับมาเงินข้างคุณจากนั้น
38:18ก็มาเงินตรงหน้าคุณ และตอนนี้ผมต้องฟังคำตัดสินข้อสุดท้าย
38:25เจอกันพวกนี้นะครับ
38:37ผมลงทุนเลยแรงเพื่อให้โอกาสดีกับคุณ
38:40ทำไมถึงไม่บอกอะไรเธอเลยล่ะ
38:43ลุ่งเหนื่อยเปล่าแล้วครับ ผมจะบอกเธอว่าอะไรละ ยังไงก็จะไม่ได้เจอก็
38:47เรื่อง คุณแน่จะบอกเรื่องพ่อไปเนอะ
38:51ผมไม่อยากเล่าดี décision พุชายค Yunnanให้icornceraair không Niye flaws
38:53้ tint lại
38:55พ่อของคุณ อาจไม่ใช่ควรไนะครับ
38:58ผมกำลังจัดหนีเพราะสิ่งที่เขาทำลงไป
39:01คุณบอกไม่ใช่คนทั่วร้ายงั้นเหรอ
39:05ผมคิดว่า...คุณกับพ่อน่าจะมาเจอกันหน่อยเนอะ
39:07รูญบากว่าเค้าไปแล้ว nel SEN untuk bahut
39:09สัญญาจะไม่กลับมาอีก
39:11ผมเองก็จะไม่กลับมาเหมือนกัน
39:13ผมจะใช้เวลาคิดเรื่องนั้นสักปีนึง
39:16แล้วถ้าผมตัดสินใจว่าพวกเธอต้องเจอกัน
39:18ผมจะโทให้คุณให้ความรุ่มมือด้วยล่ะ
39:21ไม่เอальная
39:22พอคุณมาแล้ว
39:24ผมจะให้ปัญหาที่คุณต้องแ Robinson
39:26แล้วมันเกี่ยวกับพ่อผมด้วยเหรอ
39:28ผม
39:29จะคิดเรื่องนั่นอย่างจริงจัง
39:30และค่อยให้ปัญหานั่นกับคุณ
39:32ถ้าผมคิดว่า
39:34พวกคุณไม่จะไป yorkเจอกัน
39:35เพราะก็จะเก็บเรื่องนั้นไว้ซ่ะ
39:39เอาล่ะ ไปกันเธอ
39:41มาเร็ว มาหลังนี้มีผีสิ่งเนอะ
39:45สรุปไม่จริงๆเหรอครับ
39:47ใช่วิญญาณผู้หญิง ที่ตรอมใจรอสามีเซ็งเกรง ที่ไปแพนหินใหญ่หรือเปล่า
39:51ตรอมใจที่ไหนล่ะ
39:53รอนจับเจ้าสามีเซ็งเกรงนั่นมาอาจเสละเลย แล้วพวกเขาก็แก่ตายไปด้วยกัน
39:58เวลาที่สามีของรอน ทำให้รอนเศร้าเสียใจ
40:01รอนก็จะขังเขาไว้ในนี้
40:14ไปด้วย
40:17อส forbid อานแายขนี้
40:19teu take a little
40:27พรุ่งนี้ฝุนจะไม่ตกใช่ไหม
40:28มันเป็นนานแต่งกลางจr With that
40:30ถ้าตกก็คงแย่เลย
40:32แต่ฝนตกในวันแต่งงาน บุ่งบอกว่า ชีวิตคู่ก็จะเป็นสุข
40:35เพราะงั้นตกก็ดี
40:37ไม่ตกก็ดี
40:38ดีทั้งคู่นะ le
40:41ว่ากันว่าคนที่เจอกันในวันฝนตก
40:43จะเข้ากันดีดีๆ น่ะ
40:44พอมาลองนЫกดู
40:45วันรายที่ผมมาที่ก่อโชจู ฝาตกด้วยนะ
40:48- นั้นเหรอคะ?
40:49วันนั้น станов justement
40:51ผมเห็นคนคน 뉇างอยู่ข้างทนทingingเลียบท้ายฟัง
40:55มันเป็นภาพที่ผมไม่มีวันลืมลงเลยละ
41:04ครับ
41:05มีตัวสำหรับเที่ยวบินนั้นไหมครับ?
41:08ครับ
41:10ครับ ได้อยู่ครับ
41:12มันเป็นภาพด้านหลาย
41:15ผู้หญิงอยู่กลางสายฝน
41:17กำลังมองออกไปที่ทะเล
41:19เราจะไปกันแล้วนะครับ
41:21ได้ Moment
41:23ก็รู้สึกปูดใจขึ้นมา
41:25และรู้สึกส่งสารเธอ
41:30ผมจําได้แม่นเลย
41:32ความรู้สึกแรกที่คุณได้สัมพันธ์
41:33ในกอบเชจุง
41:36คือความเท่าสินะ
41:38มันคล้ายกับความรู้สึก
41:40ที่ผมสัมพันธ์ได้จัดคุณ
41:42ฉันเป็นแบบนั้นเหรื่อ
41:44คิดไม่ว่า บางทีผู้หญิงที่ผมเห็นในวันนั้นอาจเป็นคุณก็ได้
41:49งั้นก็แสดงว่าโชคชาตา นำพาให้เรามาเจอกันดีสิ
41:53ถ้าเกิดเป็นแบบนั้นจริงๆ พวกเราก็ผูกพันกันด้วยโชคชาตาเลยนะ
42:14แน่น Dennis
42:16เดี๋ยวฉันจะออกไปพร้อมเจ้าสาวเลยนะ
42:21พี่จรงกินกลืมที่นั่นแล้วค่ะ คุณป้า
42:25ไม่สิ เดี๋ยวพี่แห็มชิวไปที่งาน พร้อมกับฉันได้เลยนะ
42:28ขอบคุณนะคะคุณฮีรา
42:30ฉันได้เจอกับ Gri Oh
42:32อย่างเป็นเรื่องเป็นราวสักที
42:34แต่ลังเสร็จพิธีเขาจะไปต่างประเทศทัoman ที
42:38เขาจะไปไหนค่ะ
42:39- เข้าจะไปไหนคะ?
42:39- เฮ้นว่า New York นะคะ
42:41- มันเป็นเพราะ...
42:42- ฉันทำให้เขา อิดอัดรึเปล่า
42:44- ไม่ใช่แล้วคะ
42:45ทำไมเขาต мозก้นคิดว่าคนแบบบ้า?
42:46สิ
42:47ทำให้เขาจะต้องไป
42:48เพราะอิดอัด เวลาอยู่กับ พี ด้วย
42:50- ก็จริงนะคะ
42:52แต่เขาจะไปกระทันหันมากเลย
42:55ดูเหมือนเขากำลังจะหนี
42:56เพื่อลิกเรื่องเรื่องไม่ดีเลยนะคะ
42:58มันรู้สึกเปลี่ยกแ絕กนะคะ
43:00ตอนนี้เรามาบอกรา
43:02ก่อนพฤธีเลยแล้วกัน
43:04ก็ได้ครับ
43:05พี่คุมสินหน้าตัวเองหน้อย
43:08ไม่ใช่ trigger ไม่เป็นisiniยิ่งอะไรดีๆ ไดettre
43:10ถ้าอายุ
43:12ฉันขอโทษจริงๆ นะ
43:14พอได้แล้วครับ
43:15พี่จะขอโทษอย่ีรอบกัน
43:19ผมอาจจะต้องออกไป
43:21ก่อนพฤธีในงานจะจบนะครับ
43:23เพื่อไปให้ทันเที่ยววิน
43:24จะไปอีกนะ
43:28จะไปอยู่ที่นั่นซ็อกพัก และตัวเวนเที่ยวที่นั่นหน่อย
43:32นายจะติดต่อกับคุณอีจองจูใช่ไหม
43:38ไม่แล้ว ถ้าผมกับเธอจะติดต่อกันแล้วก็
43:47วันนี้พี่ ดูดีมากเลยนะ
43:58โอ้ ยิงด้วยนะ
44:05โอ้ มันยิงจริง
44:18ขอเชิญเจ้าบาว และเจ้าสาวสวงแวะนั่นเป็นสัญลัก
44:21ที่จะได้ถึงความรักของทั้งคู่ให้กัน
44:28ขอโทษนะครับ, ขอโทษนะครับ
44:31แค Americans
44:41ขอโทษนะครับ
44:43รีreteกขอโทษนะครับ
44:46ralia
44:51ßla
44:56นายไม่อยู่นี่เองเหรอ
45:07อ๋อ ฉันไปเปลี่ยนชุดมา
45:10ฉันต้องไปแล้วเนี่ย
45:13จะไปแล้วเหรอ
45:14ใช่ อาหารพร้อมหมดแล้ว
45:17พอเสร็จสิ้นพิธีการ
45:19พวกป้าป้านักดำน้ำ
45:20จะมาช่วยเสร็จอาหารให้พวกเรา
45:22แล้วงานแต่งละ
45:24นายเห็นหรือยัง
45:26เห็นแล้ว
45:28ฉันต้องไปขึ้นเครื่องให้ทัน
45:31ฉันเรียกรถแท็กซี่มาแล้ว
45:33ไปก่อนนะ
45:35อ๋อ แล้วก่อน
45:42ก่อนอู
45:49ฉันจะฝั่งเงิน
45:51ข้าเช่าร้านเขาปัญชีให้ตรงเวลาทุกเดียน
45:53ขอไมคุย
46:08ขาเย Euros
46:11ทําวงไม่หรือเธอฟคvert
46:12ก่าเร 하면ก่อน
46:15เถอะ
46:17ข้างมันท่ะ ไม่ต้องส่งมาแล้ว
46:20ดูลาตัวเองด้วย
46:47พอตอนนี้ฉันไม่อยู่แล้ว เธอเศร้าสุดๆไปเลยสิด้ะ
47:09I'm a butterfly
47:14ฉันขอให้เป็นอย่างนั้น
47:16ฉันคิดเรื่องนี้มาทั้งคืน และสรุปได้ว่า
47:19ฉันมันเป็นคน นิสัยเสีย
47:24ให้สายทางกัน รักข้างสิ
47:29ข้างมัน butterfly
47:33ฉันหวังว่า หลังจากที่ฉันไป เธอจะไม่ได้ไปคบกับใคร
47:38ฉันรับประกันไม่ได้ว่าจะกลับมาไหม
47:42และไม่ได้ขอให้แล้วรอ
47:44แต่ฉันอยากให้เธอชอบชัน
47:47และคิดสิ่งฉันต่อไป
47:49ฉันหวังว่า
47:53คำคู่ใจร้ายพวกนี้จะทำให้ ลูกป่องลูกสุดท้าย
47:56ที่เธอเหลืออยู่แต่ไปซัก
47:59across Quarter
48:03ต่อไปที
48:06มีใส่เสียจริงๆ
48:09ฉันไม่ได้บ้านะ
48:14เอาละครับ บาทนี้ก็ได้ไปรอตัดเค็กแล้ว
48:30เอาละครับ ต่อไป เจ้าบาวเจอ
48:33ตะโกล 3 ครั้ง
48:35นี่มันนอกบทนี่
48:43แพทชิว หน้ารัก
48:46แพทชิว ข้าเอ็นดู
48:48แพทชิว หน้าถนุถนอน
49:03อ้าว พี่จองจู พี่กรอูไปแล้วเหรอ
49:13ใช่ พึงไปนะ
49:17พี่ครับ ทั้งที่พี่ชอบเขามากแท้ๆ ทำไมถึงปฏิเศษแล้ว
49:21อ้าว เขาไม่ได้ชอบฉันนี่
49:23เขาบอกว่าเขาชอบนะ
49:25เขาบอกผมกับทุกคนแบบนั้น
49:27เขาบอกว่าเขาชอบพี่มากเลย
49:29เขาไม่ได้ขอให้พี่ไปด้วย
49:31แต่พี่ปฏิเศษหรอกเหรอ
49:33กรอู เขาจะไปกับมกจีวอน
49:35แต่มกจีวอนอยู่ที่งานแต่งข้างนอกนะ
49:45คุณฟุงสัน
49:47สวัสดีครับ
49:49กรอูไปแล้วเหรอคะ
49:51ครับ
49:53คุณจองจูอยู่ข้างในหรือเปล่า
49:55อยู่ครับ
50:03blog
50:07חโว้
50:09พังอู
50:11กรอูไปคนเดียวสินะ
50:13ในว่าเขาขอให้คุณไปด้วยไง
50:15เขาใจผิดหรือเปล่าคะ
50:17ที่ฉันพูดไปนะ
50:19ฉันหมายความว่าฉันเก็บฏินใจจะไปที่ ที่เขาไปนะ
50:21คุณทำให้ฉันเขาใจเขาผิด
50:25พูดแบบนั้นทำไมคะ
50:27เพราะฉันไม่ชอบที่กรอูจะยึดติดอยู่กับคุณนะสิ
50:29ยังไงซะ
50:31ก่อนอูก็ไปคนเดียวแล้ว
50:33ดังนั้นฉันจะทำตามที่ตัดสินใจไว้
50:51อิจองจู
50:53ก่อนอูเข้าไปแล้วเหรอ?
50:55ค่ะ
50:57แล้วเธอได้ไปส่งเขาหรือเปล่า?
51:01ฉันไม่อยากส่งเขาไปแบบเศ้าๆนะ
51:05ส่งเขาไปงั้นเหรอคะ
51:07คุณบอกให้เขาไปแล้วส่งเขาไปเหรอคะ
51:09ฉันไม่อยากส่งเขาไปแบบเซ้าๆนะ
51:11ส่งเขาไปงั้นเหรอคะ
51:13คุณบอกให้เขาไปแล้วส่งเขาไปเหรอคะ
51:15ฉันไม่อยากส่งเขาไปแบบเซ้าๆนะ
51:17ส่งเขาไปงั้นเหรอคะ
51:19ให้เขาไปและทรงเขาไปเหรอ ค่ะ
51:23เออ
51:24เกิดเรื่องอะไรกับเขาก็แน่ ค่ะ
51:28ปิตรกาษณ์ปิดตีก็บอกว่าจะไปจากที่นี่
51:30แต่� rejected argument
51:32ว่าทำไมเขาถึงไปจากที่นี่
51:34เรื่องนี้เขาบอกใครไม่ได้นะครับ
51:37ผมมั่นใจว่าแม้แต่คุณเขาก็ยังบอกไม่ได้
51:40มันอาจดู้เหมือนว่า เขาทำตัวร้ายความรับผิดชอบและหนีไป
51:44แต่จริงๆแล้วผมมอบ ภาระอันหนักอึ่งให้เขาแบกไว้ ได้ปลูด
51:50อย่าว่าเขาเลยนะครับ
52:06มีมังอย่างที่ฉันห่วงแหนมาก แต่ฉันถ้าสินใจทิ้งมันไว้
52:13ฉันคิดว่า ถ้าให้มันอยู่ที่นี่เขาจะดีกว่าเยอะ
52:20แผมฉันก็ไม่รู้ว่าเอาไปได้หรือเปล่า
52:28พี่ทำอะไรนะ
52:42ตัวเครื่องบินนี่ มีสองใบด้วย ด้วยเหมือนใบนึงเป็นของพี่แล้ว
52:57แต่มันเลยวันเป็นแล้ว
53:00นี่ครับ
53:02พี่เขาคงจองไว้ ระยกเลิก ตอนที่พี่ไม่ยอมไปด้วย
53:07เห็นไหม ผมบอกแล้วว่าเขาอยากไปกับพี่
53:10ตอนที่ ต่อสมสมอสมนุก
53:25늘 기다린 내 사랑이란 걸
53:30왜 난 왜 난 몰라
53:35난 조금만 더 더 가까이 가요
53:42단 한 번만 더 내게 가까이 와요
53:48사랑이라는 말 난 몰랐어도
53:54내게 가르쳐주 널 사랑해
54:09นายคหวัง
54:11ผมว่าคุณน่าจะไปดู พี่จองจูหน่อยนะ
54:15คุณจองจู
54:22เป็นอะไรไหมครับ
54:27นายความ
54:28นายความ
54:29ขอประเบิด
54:32คุณบัน
54:33คุณบัน
54:35ผมลองคิดทบทวนดูแล้ว
55:00และผมทำอะไรผิดผิดที่ทำให้ผม
55:02กลายเป็นคนเลวลงไป
55:04ผมปิดบังบังอยากกับคุณ
55:08เพราะว่าคือนั้น
55:11คุณแบบก่อนอูมารับคุณด้วย
55:17สินที่เขาพูดกับคุณ
55:20ที่คุณทำใจเชื่อไม่ลง
55:21อาจเป็นความจริงทั้งหมดก็ได้
55:27พอตอนนี้ผมสนภาพออกไปแล้ว
55:39ก็นู้สึกสว่าใจขึ้นเยอะเลย
55:42ที่นี่ผมก็จะเป็นแค่คนดีแล้ว
55:48เป็นแค่คนดีคนหนึ่ง
55:50เพราะงั้น
55:52คุณไปเธอครับ
55:56คุณไปเธอครับ
56:03คุณแม่ก่อนอูไปสนามบินใช่ไหมล่ะ
56:06ไปหยุดเข้าสิครับ
56:11ก็คุณแค่คนบาท
56:41ตอนที่สัมพระกอนออกดึงค่ะ
56:43ขอบคุณค่ะ
56:44เนคเธอเทียสอง
56:47สังกันสุดเรียนมีสันดีค่ะ
56:49น้องอาชีพวมจะสอง
56:54ออกต่อแค่น้อง
56:57ตอนนี้ฉันกำลังจะเป็นบ้า
57:00เพราะว่านายจะไม่อยู่นะ
57:02ตอนนี้ฉัน...ร้อนมากเลย
57:10แทนที่จะไปที่อื่น
57:13เธอจะยอมไปกับฉันไหม
57:16ฉันคิดทบถวนนซ guide น้องไปสามมารถแล้ว
57:18แล้วฉันก็จะต้องยึกติ
57:23ฉัน...ไม่เชื่อในสิ่งที่นายพูดมาก
57:28ฉันขาดความมั่นใจ
57:30ที่จะเชื่อในตัวนาย
57:32นายก็ห่วยหาฉัständ
57:35พอ ๆ กับที่ฉันห่วยผ่านายใช่ไหม
57:38บ้าค่อน อู นายอยู่นาย
57:40ไม่ว่านายจะพูดอดาย
57:42ฉันก็จะชอบนายต่อไปเนี่ย
Be the first to comment