- 1 day ago
Category
📺
TVTranscript
00:01รายการต่อไปนี้เป็นรายการทั่วไป
00:04สามารถรับชมได้ทุกวัย
00:15ฉันทางนี้เลยค่ะกับตำรวจ
00:19โอ้ย พ่อมี
00:21นี่มันมีอยู่บ้านเหรอคะ
00:23นุยกฎกลิ่งอยู่ตั้งนาน
00:25หน Dieses ในมัน
00:31ไม่เจ้าว่าคนตำรวจมาทำอะไรคะ
00:33มีคนใจเขามาช่วยจับมูได้นะครับ
00:36นี่นี่นะคะ
00:40กลูกฑ่יד มาช่วยจับมูเรียบร้อยแล้วค่ะ
00:42กลูกฑ่יד แล้วมูได้ครับ
00:48ไลต์มันออกไปแล้วครับ
00:50ใส่на themselves
00:51엄รบ ำเนี่ย hou
00:52อย่างนี้ก็อยู่แถวนี้สิครับ
00:54ผมว่ามันปลึกแต่นะครับ
00:56นั่นฎีครับ
00:57ขอโทษนะครับ
00:59เป็นกู้ภายสังคัดไหน הרับ
01:04เนี่ย
01:05พอทีเธอ
01:07งูก็จัppxไปแล้ว
01:08เรียบร้อยทุกยัง เรื่องมันจบไปแล้วนะคะ
01:11ใใครภrike身าที่เรียกคนตำนวดมาค่ะ
01:20สันแน่จริง
01:27เรื่องจบแล้วนะคะ เหนื่อยแล้วค่ะ
01:32ที่พี่ขอบคุณมากเลยนะคะ ที่มาช่วย
01:34เชิญค่ะ ปรับได้แล้วค่ะ
01:36เชิญค่ะ
01:50เชิญค่ะ ขอบคุณมากนะคะ
01:59ขอบคุณค่ะ
02:06นี่ นี่ ยกอย่างแล้ว คุณ
02:09คุณทำอะไร ตับมาเนี่ย
02:11ไอ้ จะมีไหน คุณทำอะไรนะ
02:13จะได้แล้ว เชิญ
02:16ชียิงฉันด้วย ช unfinished
02:18อย่าทางน้อยในตั Kensตินะ
02:20一่ทำไม จะ Tokyo
02:23เร็ว spirit, โอเค
02:28มันจะข้าพวกเรานะนี่
02:30มันจะข้ากันเลยนะ
02:35ต Gaz 찝มรวจละคะ เรียบตyor PPC ว่ามาสิค่ะต verdict อยู่ในคะ
02:38กลับไปแล้ว
02:40孩子 ช้ามินสารเรียบตкретปรวจมาให้นะคะ
02:43คเป็นpee...
02:44ยุ้มวุ่นไหวเรื่องเลยนะ
02:48มันนี้.....ทำไหมพูดอย่างนั้นแล้วค่ะ
02:50ไม่เป็นไรน้วทัpiece
02:51ขาดาษดาบป่านว่าเสือเขายังหนาบมาแล้วเลย
02:54นับภาษาคราบ司านะคนแบบนี้
02:56มันนี่ค่ะ
02:58ตกลงนี่มันเลื่องอะไรกันแน่ค่ะ
02:59เนี่ยฟังนะór
03:01ว่าจะเอาเงินนะ
03:03แต่มันύ Jones
03:05ว่าจะกล้าบอกเราแล้วโหนดนี้แหล
03:07มี่
03:09กล้ามนานเหลือครั้งนะลос
03:13อีกแล้วหรอครับนี้
03:16จะอยู่ในเหตุการณ์ zekอยคนลุกคนบ้าง
03:22- คุณชงจันร์ใช่ไหมคะ
03:23- ค่ะ
03:23- ขอนุญาติดูไปชื่อนะคะ
03:25ค่ะ
03:27- ฉันเข้าของตัวได้ๆค่ะ
03:28ค่ะ
03:29กระโทษนะครับ
03:31- นี่ช่ายเวลานานเท่าไหร่ครับเนี่ย
03:32ขึ้นอยู่กับคนไข่นะคะ
03:34ถ้าคนไข่อยู่นิ่งๆ ไม่คยบ
03:35ก็ไม่นานค่ะ
03:38เช่นค่ะ
03:57โอ้ย หยุดร้องให้ได้แล้วพี่เวียน
04:00อะไรก็นักหนาฮะ
04:02ปกติก็ทำเหมือคนไม่มีหัวใจ
04:04อีกวิพูดมาได้
04:05คนไม่มีหัวใจมันเธอตังหากไม่รส
04:08คุณบุญปล่ Money
04:10เธอหนอกจ่าบ้านฉันเดี๋ยวนั้น
04:11หุ้ย รู้
04:13ไม่อยู่หรอก
04:13ไม่รอให้ğiแอ leurs มันซึมเข้าเลือดเธอ
04:15จitungขทางบันส RIGHT
04:16เป็นหมาไรที่ธรับออกมากับฉันรกอย่าง
04:21จะเอาไว่ไงคะ
04:22ข้ามายุคบุญสหว่ายเดีistanคนอื่นเค้าใบ้านนี้
04:24ไม่เหลืออดแล้วนะ
04:26รู้เรื่องนะพูดรู้เรื่อง
04:28ไปหรอกไม่อยู่รอกระทางหรอก
04:30ไปไปเบียนไป
04:31เอาเดี๋ยว มิวิทย์ไปไหน
04:33ป้าเบียนครับ
04:34ป้าเบียนจะไปไหนคะ
04:36ไปอยู่ไม่ได้แล้วนุกหนุย
04:38อยู่ไม่ได้จริงๆ ลูก
04:40นาโรกเสียป้าสองเบียนต้องอยู่ที่ไหนจะพัก
04:42จุมกว่าจะจบเรื่องนั้นล่ะหนุย
04:44แกกระสะละแน่นะเย็กเรส
04:47ไปบอกเขาได้อย่างไรว่าพวกมิดจะหาเงินให้มันได้
04:51แล้วนิ้ประประรูป์เรียงแล้วใช่ไหม
04:53คุณประ bachelor她ไม่ช่วยค่ะ
04:54ทำไม
04:55เค้าบอกว่าครั้งนี้ยังไงเค้าก็ไม่ช่วย
05:00ained hundred
05:01ฉันจะไปแล้วนะ
05:04จะลบไปอยู่ที่หน้า ๆ ก็ไปก่อนเถอ
05:06แล้วเดี๋ยวจะส่งข้าวไป
05:07น้อส
05:09ฉันไม่กลาดมาแล้วนะ
05:11เออ
05:12นี่
05:13ไปเลย
05:14ใส่ไป
05:16พี่ wives ช้อพี่บалаเลย เออไป เปะ
05:19อยู่ตัวเจอ undergrad เฮFitément อยู่ต่อเธอ
05:20อยู่ต儒่ต้องเธอสภาพชิว ME dzierma พี่เฮียงไตรә
05:23ป่อย pareillair whisper
05:24นี่ คุณบุญฟ��
05:46มึงใช้ใครไปทำงานวะ
05:54ไกลแค่พี่เมาคนเดียวนี่มึงเก็บไม่ได้
05:57ก็ตำรวจอะมันด้านโทรสกอดเลยครับเพียง
06:00ตำรวจเหรอ
06:01มันโทรไม่แล้วอะ
06:03ทำไม
06:04ตำรวจมันเต้าบ้านหลังนี้อยู่หรือไง
06:09อีกโทรลูกสาวมันบอกว่า
06:11จะหาเงินมาคืนให้ไพร์ในพรุ่งนี้
06:13พรุ่งนี้
06:14ปลานี้เนี่ย
06:17ปตัวตอนนี้ไปไหนต่อไหนเนี่ย
06:18ทำไมพวกมันโง่ these
06:21มันนี่ไปไหนไม่ได้เศีย
06:23เพราะมีคอยนั่นของเราเนี่ย
06:24คอยตามดูมันอยู่
06:27มันสอนคน
06:29รียศ mudการให้กูเลย네
06:30กูไม่ต้องการเงินล่ะ
06:34แต่กูเกียนawy
06:36พวกที่มีเหยียงจะหมxim Bible
06:38ครับ
06:39ไป
06:40ห้าล้าน ต้องห้าล้านเชียวน่ะนุย
06:51แม่ของนุยก็บ้าไปแล้ว
06:54แล้วนี่คราวที่แล้วนี่ก็ขาย
06:55เรื่องอยากจะขอความการุณาเรื่องเงินของคุณย่านะคะ
07:05นุยเอ้ย ไม่ใช่ว่าป่าจะหัวเงินของนุยไว้หรอกนะ
07:14นุยก็รู้กวดที่คุณย่าตั้งไว้นี่น่า
07:18เงินนั่นจะเบิกได้ก็ต่อเมื่ออายุครบ 21 ปี
07:23เออ แล้วนี่แม่ของเราเข้าไปไงบ้าง
07:29มันไม่ย้อนกลับมาเหลือ ไอ้พวกเจ้านี่น่ะ
07:33น่ารอส เราไปอยู่ที่อื่นแล้วครับ
08:03คุณปูร้อยไหนชั้น เอาไปทันข้าวเหรอ
08:07คุณจวงเสร็จเด็บนอนแล้วใช่ไหมครับ
08:09ผมไปเอารวดมารอรับเลยไหมครับคุณจวง
08:11ชั้นถามว่าคุณปูไปไหน
08:13เป็นอะไรหรือเปล่าคุณ
08:27ดูสิ เดือดร้อนกันทั่วหน้า
08:31เงินของคุณย่าเนี่ยแบ่งให้หลันหลานคนละ 5 ล้าน
08:35ใครที่อายุครบ 21 ก็มารับเอาไป
08:39ส่วนของป้าบุญเรียบเนี่ย
08:41เขาก็รับครบไปแล้ว 2 คน
08:43ของพี่วีเนี่ย
08:45เขาก็เอาไปซื้อคอนโด้ไว้ปล่อยให้ปล่อยให้ปล่อย
08:49ของพี่กิจนะ
08:51ก็เอาไว้เป็นทุนไปเรียนต่อที่อังกฤษ
08:53ส่วนของนุ้ยอ่ะ
08:55รออีกนิดได้ไหมลูก
09:13อีกปีเดียวก็จะครบ 21 แล้ว
09:17แล้ว
09:21คุณแม่ครับ
09:25ผมตัดจินใจแล้วครับ
09:27เพราะผมจะไม่ไปเรียนอังกิจ
09:29พูดอะไรออกมาตักกิจ
09:31เป็นอะไร เดี๋ยวไป เดี๋ยวไม่ไป
09:33เป็นบ้าเหรอ
09:35ผมขอใช้เงิน 5 ล้านกว่าได้ไหมครับ
09:37ไม่ได้นะคะพี่กิจ
09:39ช่วยแม่นุ้ยก่อนเธอ
09:41ส่วนเรื่องเรียนเนี่ย
09:43เก็บเงินใหม่แล้วค่อยไปก็ได้
09:45จะไมี่ยกอะไรก็ได้
09:47ไม่ได้ แม่ไม่อังนุยาต
09:49อย่ามาพูดเรื่องนี้กับแม่อีก
09:52แม่ครับ ผมโตแล้วนะครับ
09:54ครั้งนี้ผมขอตัดสินใจเองแล้วกันนะครับ
09:56ตักกิส
09:59ควรแม่
10:00ตักกิส
10:01พูดหลังแตกแม่ได้ยังไง
10:03พี่กิสคะ
10:04อย่าทำแบบนี้เลยคะ
10:07นุย
10:09ให้พี่ช่วยถึงそうだ alongside นุ recruiting
10:14ถ้านุยเรียนจบแล้ว เราแต่งงานกันได้มั้ย
10:17ตอนสักกิจ!
10:23พูดอะไรออกมาสักกิจ?
10:25รู้ตัวหรือเปล่า?
10:27เธอสอบพอเม้นพี่น้องกันนะ
10:29ไม่ใช่ เราไม่ใช่พี่น้องกัน
10:34อะไรนะคะ?
10:36สักกิจ นี่เราสักตัวอีกแตกไปแล้วเหรอ?
10:39พูดอะไรออกมาน่ะ พอเจ้ากันไปใหญ่แล้ว
10:42เฟร์เจอร์อะไรครับขึ้นแม่
10:45ทุกคนก็รู้ว่า นุยไม่ใช่ลูกน้าบุ่นกิด
10:52อะไรนะคะ
10:55ไม่จริง
10:58ล่ะร้othersไม่ได้มีน้าบุ่นกิดแค่คนเดียว
11:01ค่ร่ายแน่นะ
11:02นุยอากจะเป็นลูก นายบุ่มนาไป훈등ไม่ได้
11:05ยุดหน้าศักฤษ์ ยุดพูดเดียวนี้
11:08ยุด
11:10ไม่ได้
11:29ให้เม่ย
11:39คุดปุ๊วอาจจะเป็น...
11:50อย่าจะเป็นพ่อ
11:52ฝั่งน่ะ
11:54ฉันไม่มีทางเป็นพ่อนุยได้
11:57จริงเหรอคะ
11:59ฉันไปห้องโกงสามเดือน
12:01กลับมาโรศท้องสองเดือน
12:03ฉันจะเป็นพ่อเธอได้อย่างไร
12:06เงินด้วยแบบลูกคุณพอดีๆ ใช่ไหมค่ะคุณพูด
12:14ใช่จริง
12:23ไม่อยากเหมือนเขามากเลย
12:29ไอ้นุยก็เป็นคนดีเหมือนเขามากๆด้วย
12:33เราเป็นอยู่ของพ่อ
12:39จริงๆนะคะ
12:40คุณพูดค่ะ ช่วยป่อมีได้ไหมคะ
12:50หนุย เราคุยเรื่องนี้กันแล้วนะ
12:56คุณพูเขาไปบ้านป้าของหนุยใช่ไหม
13:11เอ่อ ผมไม่ทราบครับคุณจวง
13:14เขาก็ต้องไปที่นั่นแหละ
13:16ผาฉันให้บ้านเขาอยู่นี้
13:18อะไรนะครับคุณจวง
13:19ฉันบอกว่า
13:21ให้ผาฉันไปบ้านป้าของหนุยเดียว
13:24เอ่อ ผม
13:26ơi ผม
13:27ผมคือ
13:29ฉันบอกว่าให้ไปไง
13:31ผมกลัวคุณพูดว่าเอาวะครับคุณจวง
13:34ในฉัน
13:36ship พี่เธอก้าแนะนำเหรอ
13:39ไม่ว่า ผมไม่กล้าแนะนำคุณจวง
13:41แต่ผมแค่กลัวว่าถ้าคุณปวดฐ์รู
13:43paint your hands
13:44พาขึ้อไปเดี๋ยวนี้
13:45ครับ คุณจวง
13:56ถ้าไม่สบายใจ
13:59ก็อยู่ที่นี่เลยน่ะ นู้ย
14:01Broncos จะไปอยู่ที่ไหนคะ
14:02ก็กลับไปอยู่บ้านฉันไง束 Woğim road
14:07อยู่นี่ฉันไม่สบายใจเลยในกรงกิจ皆ias
14:10แต่ คุณจวง
14:14โถ่ฉันจะจัดการเอง
14:16อยากเพứngไงค่ะ
14:17ตอนนี้คุณจวงเธอกำลังปวยเอาไว้ก่อนเธอนะคะ
14:21เดี๋ยวก็ปวย
14:23ของ praiseheart también
14:26ไม่รู้ค่ะ
14:29ว่าคุณปุ๊กกับมวลเรื่องภาการป่วยของคุณจวง
14:32คือ...ฉันก็อยากจะเด็ดขาดอ่ะ
14:36ถ้าฉันทำให้หลงอ่ะดี
14:40ถ้าหนูไม่ต้องเข้าใจฉันผิดนะ
14:43ฉันเคยกุดจวงไม่มีอะไรอ่ะ
14:45เมื่อว่าจากความเป็นญาต
14:47แล้วฉันก็ต้องเกื้อกูนเขาอ่ะ
14:50หรือดูดูค่ะ
14:53ไม่เข้าใจค่ะ
15:00แต่หนูกลับไปอยู่ที่นั่นได้นะ
15:04ฉันจะดูลายหนูยแม่เขายุ่งกับหนูย
15:20หนูยก็อยู่ส่วนหนูย
15:23คุณจวงก็อยู่ส่วนของคุณจวง
15:24แล้วพอในเจนเรียนจก
15:26เขาก็จะขยับขยายออกกันไปนะ
15:28ค่ะ พี่วี
15:42เป็นไงบ้าง
15:45มีแขกมาแล้วน้วย
15:51มันมีเหรอคะ
15:53ไม่ใช่เหรอ
15:54เอ๊ะ
15:55ใครคะ
15:57จีดเหรอคะ
16:00จริงๆก็ไม่ใช่แขกหน่วยซะที่เดียวเหรอนะ
16:04แขกคุณปุริมเขานะ
16:06แขกผม
16:19เชิญค่ะ
16:21คุณจ่วง
16:27มันที่นี่ทำไม
16:28ก็จวงเห็นคุณปุริมไม่มีโรดอค่ะ
16:30ก็เลยแวะมารับ
16:31นี่เสร็จทุราแล้วใช่ไหมคะ
16:34ใช่ไหมจ้าหนุย
16:36คุณปุริม
16:51คุณปุริมหิวมั้ยคะ
16:52ทานอะไรก่อน
16:53เรากยุ่งกับฉันจากทีได้ไหม
16:59แต่ว่า
17:00คุณปุยังไม่ให้ทานอะไรเลยนะคะ
17:02เฮ้ย
17:03เฮ้ย
17:04ขอบช่วยคุณปุริม
17:05คุณปุริม
17:06คุณปุริม
17:07คุณปุริม
17:08เป็นอะไรไปค่าทำไมทั้งนี้
17:10ไปที่นั่นทำไม
17:12ก็คุณปุ poderia Klimx
17:14Bob
17:15ผู้แหลวนที่ได้ไหม
17:19ฉัน
17:21Iya
17:23exported
17:24จากاه carbon
17:26สมบุริม
17:28bru
17:40ช่วง พาฉันขึ้นในข้างบนที่ ฉันงวงอ่ะ ค่ะ
17:53ฉันจะไปมาก
17:54ช่วง พรุกนี้บอกใหญ่อบว่าเมื่อช้าวเตรียมต้องดัดหมูนะ
18:02ส่วนเมื่อที่ก็...
18:03ฉันถามว่าจะไปเมื่อไร
18:04ไปไหนคะ
18:09ไปไหนก็ไปไ Aunt
18:11ถ้าอยากไปไหนเธอก็ไป
18:13เจยวชักจะออกเงินซื้อให้เอง
18:17ชวงไม่สะดวกไปอยู่ที่อื่นหรอคะ
18:19สะดวกไม่สะดวกเถอะค่ะ
18:22ทำไม ชวงต้องไป process ค่ะ
18:34ชวงเธอไม่ไปอยู่ที่อื่นหรอคะ
18:38ทำไม
18:42ทำยังสิทธิ์อะไร
18:44มีสิทธิ์อะไร
18:46กลดสิทธิ์
18:48ของความเป็นพลัยยา
18:50โดยพฤตินไหนไงค่ะ
18:56พูดอะไร
18:58จะพูดอะไรคุณชวร
19:00ทุกคนก็รู้กันอยู่แล้ว
19:02ไม่ใช่เหมือนฟ้า
19:08ใช่ไหมค่ะ นม
19:16มานี่
19:17ตามมานี่
19:18ตามมานี่เลย
19:28ทำแบบนี้เพื่ออะไร
19:30จงทำอะไรผิดค่ะ
19:32ทำไมรักษาสัญญา
19:34ไหนบอกเรื่องระหว่างเรา
19:36ทำไมแหละ
19:39ความคงหลอกฉัน
19:52บอกว่า
19:54เธอต้องออกไปจากที่นี่
19:56ออกไปจากบ้านหลังนี้
19:58ขาSee ฉันกำลังจะกันมาอยู่ที่นี่
20:00แล้วพรรยา Todo Text
20:01แล้วพรรยาคนนี้แล้วคะ
20:03เธอต้องการอะไรคุณจวง
20:06ต้องการอยู่ที่นี่ค่ะ
20:09ต้องการอยู่กับคุณปู
20:12เราก็ดูแลคุณปูตลอดฝัง
20:1420 ล้าน
20:19อะไรนะ
20:24ฉันให้ 20 ล้าน
20:26เราออกไปจากที่นี่
20:2820 ล้านเหรอ
20:3330
20:3830 ล้าน
20:42ฉันขอซื้อชีวิตฉันคืน
20:44เงินเยอะแยะขนาดนั้น
20:52ช่วงไม่นุกจะออกไปทำอะไรเหรอคะ
20:55ต้องอยากอยู่รับใจคุณปูมากว่า
21:00เฮ้ย
21:03มันที่นี่
21:17ต้องการอยู่ที่นี่
21:23เงินต้องการอยู่แค่
21:27ก็ถ้าคุณทัดขอล้องเนี่ย ผมก็จะยกให้ส่วนเรื่องเงินเนี่ย ถ้าจ่ายครบ เรื่องมันก็จด
21:44ว่าแต่ว่าคุณทัดเนี่ย ไปรู้จักอีโรส ขี้เมาตัวแสบนี้ได้อย่างไร
21:50แน่ ใช้นี่ให้ตั้งหลายร้าน หรือว่าคุณทัดกันโรส
21:56ผมรอเล่น เอาเป็นว่า ผมเตือนคุณทัดไปก่อนแล้วกัน
22:05ว่ายนี่เนี่ย มันแสบ อย่าประยุ่งกับมันเชียว
22:10เอาเป็นว่าผมจะรีบโอนเงินให้เรากันนะครับ อ๋อ ผมขอไว้อย่าง อย่าปล่อยเงินให้คุณรสอีกได้ไหมครับ
22:21ขอบคุณครับ แก้จัดการโอนเงินให้แปลกกันนะ
22:30เรื่องจบแล้วใช่ไหมจ้า
22:39ยัง
22:42มีอะไรเอกล่ะ
22:44ไม่มีหน้ามะถามเอกล่ะ
22:47เธอทำให้ทุกคนเรื่อดร้อนอะ
22:50ก็มันเป็นไปแล้วจะให้ทำไงล่ะ
22:52เคิ่นนี่มันสุดจริงๆเลย
22:55ใช่
22:56ฉันสุดจริงๆเลย
22:58ไม่อย่างนั้น จะมีหน้างงนาที่ไหนมันลงหัวปลักหัวตำเจอเกิดจะข้าตัวตายเพ Innovations botheringか
23:03รส! เฮ้วๆๆ
23:06ใจเหยนไว้
23:11ไม่ต้องหวงหรอกนะ
23:13ฉันจะหาเงินมาคืนให้
23:15พื้นจากบ่อนไหนอีกล่ะฮะ
23:18เรื่องของฉัน
23:20คุณรส
23:21คุณจะทำอะไรก็เรื่องของคุณ
23:23แต่ครั้งต่อไปก็จัดการเอาเองแล้วกัน
23:26จะไม่มีการจ่ายเงินหลืบเทนให้แบบนี้อีกแล้ว
23:29เข้าใจนะ
23:31ใจนะ
23:51ดูเธอ
23:53สำนึกเธอที่ไหนอ่ะ
23:55แต่ฉันว่าครามนี้จะไม่เป็นแบบนั้นนะ
23:58แบบนี้เนี่ย
24:00ฉันไม่เห็นด้วยเลยจริงๆ
24:02กับสิ่งที่คุณทำลงไป
24:04ถ้าคืนมีคนตามร้างตามเช็ดให้แบบนี้เนี่ย
24:06แม่ดอกกูหลาบนั่นอ่ะ
24:08ก็จะได้ใจไปกันใหญ่
24:10ฉันไม่เห็นด้วยเลยจริงๆ
24:12กับสิ่งที่คุณทำลงไป
24:14ถ้าคืนมีคนตามร้างตามเช็ดให้แบบนี้เนี่ย
24:16แม่ดอกกูหลาบนั่นอ่ะ
24:18ก็จะได้ใจไปกันใหญ่
24:20แต่ครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้าย
24:22ถ้าคืนมีคนตามร้างตามเช็ดให้แบบนี้เนี่ย
24:26แม่ดอกกูหลาบนั่นอ่ะ
24:28ก็จะได้ใจไปกันใหญ่
24:30แต่ครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้าย
24:32ถึงแม้ว่านุยจะมาขอร้องอย่างในอ่ะ
24:34มันจะเป็นครั้งสุดท้ายจริงๆ
24:36แล้วเรื่องของยานุยเนี่ย
24:38คุณจะเอายังไงต่อไปค่ะ
24:40แล้วเรื่องของยนุยเนี่ย
24:43คุณจะเอายังไงต่อไป у spir cad
24:45อยากให้ Nuny กลับมาอยู่ก็ผมครับ
24:48แล้ว Nuny จะกลับไปได้อย่างไง
24:50ลัวเมื่อคนของคุณเนี่ย
24:52ยังอยู่คลองบ้านอยู่อย่างนั้น
24:56แถมยังมารัอะราณถึงนี้อีก
24:58เรื่องนั้นผมประโทษจริก
25:01ชุด
25:02ผมกำลังหา
25:04ทางแก้ปัญหายอยู่ครับ
25:06แต่แก้ไม่ได้
25:08ใช่ไหมคะ
25:13คุณปุริมค่ะ
25:15อันที่จริงอ่ะ
25:16ฉันก็ไม่ได้กี่กันอะไรคุณเลยนะคะ
25:19แต่ถ้ามีใคร
25:21มาทำอะไรให้หลานของฉันเสียใจ
25:24ฉันก็ไม่ยอมเหมือนกัน
25:29แต่ผมตัดสินใจแล้วครับ
25:33เพราะผมจะจดทะเบียนสำรดกับหนูอีกครับ
25:36ความปุ๊
25:38จะนุยว่ะ
25:39รู้จะเป็นพforderยาฉัน
25:41약จะ origin del alone
25:44เมื่ออะไรค่ะ
25:45วันนี้ครับ
25:47วันนี้เลยเหรอคะ
25:49วันนี้เลยนุย
25:51เราไม่จะเป็นต้องรออะไรอีกต่อไปแล้ว
25:53ฉันอยากจะให้นุยเป็นพ
25:56พระยาของฉันจริงๆ
25:56ส่วนเรื่องงานแต่งเนี่ย
25:59เดี๋ยวผมจะรีบ
26:01จัดให้ด้านที่สุดครับ
26:03ขอบใจนะคะ คุณปุริม
26:07ฉันพอใจมาก ให้คุณให้เกียดอีนุย
26:11แต่ไม่ต้องถึงขนาดกับรีบร้อน
26:15ไปเดี๋ยวนี้ วันนี้ก็ได้นะคะ
26:17ผมหาวันที่สะดวก
26:19หรือไม่ก็ หาเริ่งหายามมาก็แล้วกัน
26:23ใช่ไงมันพรุ่งนี้ ผมคอยนุยยาตมารับนุย
26:26ไปจดทะเปลี่ยนสำรดนะคะ
26:28แล้วก็ขอ ให้นุยไปอยู่กับผม
26:33อีกที่ที่ผมจัดไว้ให้ค่ะ
26:35คุณจะเอานุยไปเก็บไว้เหรอ?
26:38ไม่ใช่นะครับ คือความหมายของผมคือ
26:42ผมกำลังมองหาบ้านใหม่
26:45ถ้าคุณจวงเขาไม่ยายออก
26:47ผมจะเป็นคนออกมาเอง
26:51เราไปหาบ้านใหม่อยู่ด้วยกันนะนุย
26:58แกแน่ใจแล้วเหรอ?
27:05อืม คุณปูเขาดีกับฉันมากเลยนะจิต
27:09แค่เขาช่วยแม่แกน่ะเหรอ?
27:12แล้ว เรื่องอื่นอื่นล่ะ?
27:14แค่เรื่องที่เขาช่วยเหมือนนี้ ก็ดีถุ่มไปแล้วนะจิต
27:17ฉันว่า มันเพราะแกนของเขามากกว่า
27:23เขาแจำความจริงใจ แล้วก็พยายามทำทุกอย่างเพื่อฉัน
27:30ฉันจะให้โอกาสเขาอีกครั้ง อีกครั้งเดียวเท่า emptiness
27:34ฉันก็ไม่ได้ว่าอะไร แกนแต่สินใจอะไรไปแล้วก็ขอให้แกนมีความสุขแล้วกันนุย
27:44ให้แม่มีความสุขแล้วกัน นุ๊ย
27:48จิต
27:56ไม่อยากมีชีวิตที่สมบสุด
27:59ไม่อยากบุ่นวายอะไรอีกต่อไปแล้ว จิต
28:03เออ
28:14นี่ส่งสาลน้องนุ๊ยจังเลย
28:18ทำไมผู้หญิงตัวนิดียวอย่างน้องนุ๊ย ต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ด้วยนะ
28:21นี่มันหนักหน้าศาหรับผู้หญิงคนหนึ่งเลยนะ
28:25แต่ถ้า
28:26มีอะไรที่นิ่ค่อช่วยน้องนุ๊ยได้ กีดบอกนิด้วยนะ
28:30จริงเหร่านี้
28:34กีดที่กิดไม่อยู่
28:36กfor soap ฝากนี่ you know
28:38ช่วยดูแลนุ๊ยด้วย Richtung
28:39อืม
28:42เพื่อนเรานี่กิทจะกลับบ้านเลยมั้ยเย็นแล้วนะ
28:45กิทแน่ไม่อยากกลับบ้าน Intelligence Points ไหล
28:47ก��ท skilled Rohal
28:50กลับซู หน้าไขนาย
28:57ไปหาหนังรู้กันมั้ย
28:58üyorمل เราจะดูรู้เรื่องเหรอ
29:02ไม่รู้ สิ
29:04ถ้ากิทอยู่กับนี้ล่ะสบัญใจกับกลับบ้านตอนนี้
29:09นี่เป็นเพื่อดีดีที่สมกิดเลยนะ
29:39กลับมาแล้วหรอ ลูกอ่ะ
29:46อยู่แปดดีกับย่า
29:48อ่ะ ไม่ไม่กลับมาด้วยอ่ะ
29:51ให้อยู่นึงไปเลย
29:54ก็ดีให้อยู่ไปย่าไปซะ
29:59จะได้ไม่ต้องเป็นภาระ
30:01ทำการทำการมันจะได้สะดูสบายเนอะ
30:09ทำงานอ่ะ
30:12อืม ใช่สิ
30:15เธอจะได้ทำงานสะดวกสะดว
30:19จะได้ไม่ต้องห่วงหน้าวงหลัง
30:22นี้ก็วุ่นๆอยู่ด้วย
30:29อ่ะ จะไปไหนจะคิดนอนแล้วหรอ
30:33เดี๋ยวต้องจะหัวข้ามเอง
30:35เดี๋ยวก่อนได้อยู่คุยเป็นเพื่อน
30:37ก่อนได้
30:40ตามใจ
30:50ขอบใจมากนะซีส
30:52คุณสะวันไม่เยี่ยม
30:54อืม
30:55แต่ถ้าคุณปุริมคำลับไปอยู่ที่ไหนอะ
30:57แกก็อย่ายลืมสงขับมาบ้างนะ
31:00ไม่ต้องห่วง
31:02ฉันไม่บอกในเจนหรอก
31:04อืม
31:07หนูมิ
31:09โชคดีนะ
31:12สีส
31:19อืม
31:22อืม
31:34อืม
31:37อืม
31:38อืม
31:42อืม
31:43อืม
31:45พี่กิด
31:57หนุย หนุย
32:00หนุย
32:01หนุย
32:01หนุย
32:02หนุย
32:03พี่ขอโทษ
32:14อ่าค่ะ ไม่เป็นอะไรค่ะพี่กิด
32:18พี่ไม่ได้ตั้งใจ ทำให้หนุยละมากจายได้
32:23แต่พี่
32:23พรุ่งนี้
32:25หนุยจะย้าย
32:27หนุย
32:29พี่ก็ขอโทษ หนุยเร Flower ไอ dissolved
32:30หนุยยังไปไหนล่ะ
32:33เดี๋ยวพี่ก็ไม่อยู่ที่นี่แล้ว
32:35หนุยอยู่ที่นี่อะไร
32:37มันไม่เกี่ยวกับพี่กิดหรอกค่ะ
32:40คือ นุ้ยจะจดทะเบียนสมรถกับคุณปุ
32:48นุ้ย?
32:50คุณปุเขาเตรียมที่อยู่ใหม่ให้นุ้ยค่ะ
32:56แล้วเขาจัดการเรื่องที่บ้านนั้นลึบร้อยแล้วเหรอ?
33:00ทางนั้นเขาจะไม่ตามอราวีนุ้ยอีกใช่ไหม?
33:03นุ้ยไม่รู้ค่ะ
33:05ทำไมล่ะนุ้ย?
33:06นุ้ยอยากให้โอกาสผู้อีกสักครั้ง
33:12นุ้ยเชื่อพี่
33:13เขาจะทำให้นุ้ยเสียใจ
33:15นุ้ยขอลองดูนะคะพี่คิด
33:18แพ้ครั้งเดียวนะนุ้ย
33:25พี่ขอลอง
33:28ค่ะ
33:29ค่ะ
33:36สัญญานะ
33:38สัญญาระหว่างพี่ชายกับน้องสาว
33:47นุ้ยสัญญาค่ะ
33:50สัญญาระหว่างพี่ชายกับน้องสาว
33:52น้องสาว
34:03พี่ขอไอ้นุ้ยจำไว้อย่างนึงนะ
34:05นี่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
34:07ขอไอ้นึงถึงพี่
34:11พี่ชายคนนี้
34:13ความจะช่วยเหลือน้องสาวอีกนุ้ยตลอดไป
34:18พ่อ...พี่กิด
34:22ความสุข
34:32เคยเข้าใจว่าความสุข
34:35ก็จะกันที่เรารักใคร
34:38มีเรื่องเราดีดีมากใหม่
34:41เติมความร้อนในใจให้กัน
34:45เคยเข้าใจว่าตัวเธอ
34:49จะเห็นฉันเป็นคนสักคัน
34:57อ้า...ประดีเลย
34:59พี่มาเติมอีกที่สองสามควรหน่อยดิ
35:02หมดแล้ว
35:08ฉันจะไปแล้วนะ
35:10ฉันจะไปอยู่แถวอฟิส
35:12ดีกว่ารอให้ใครมาตามค่า
35:16จะมีใครตามค่าแล้ว
35:18ก็...มันเพียงเรื่องนี้เป็นหมดแล้วง่าย
35:20กับอะไรเนอะ
35:22ขอเลย
35:24ก็ดีนี่
35:26มีลูกเคยด้วย
35:28อืม
35:29จะมีใครตามค่าแล้ว
35:30ก็...มันเพียงเรื่องนี้เป็นหมดแล้วง่าย
35:33กับอะไรเนอะ
35:35ขอเลย
35:36ก็ดีนี่
35:38มีลูกเคยด้วย
35:40อืม...มาล่ะ
35:42สบายใจได้
35:44นี่จริงแล้วนี่นะ
35:45พาลูกกลับมาอยู่บ้านได้เลยนะ
35:47ไม่หรอ
35:49ฉันไม่ขอไปดีว่ะ
35:52ตามใจ
35:54มันจะกลับมาว่าไหนหรอ
35:56ฉันจะไม่กลับมาแล้ว
35:58ฉันจะไม่กลับมาแล้ว
36:04หว่าเขาไง
36:06เพราะหมายความว่า...
36:10เราจบกันแล้วไง
36:14จบแล้ว
36:20ไม่ได้นะ
36:22ทำไมจะไม่ได้
36:24แต่เพราะว่าไม่เคยมีใคร
36:26กล้าบอ่าเตรอกับฉันก่อนไง
36:30Thermom
36:54ผมไม่ได้รู้ ครูเพ้า วันข้าใจหรือเป
37:23ใช่สิ กูไม่ดี พอใช่ไหม ก็ติ่งกูไปบนเลย
37:28มันไปเลย
37:29คุณปู ไม่ราประหารเค้าเหรอคะ
37:53วันนี้คุณปูไม่เข้าลงแรมเหรอครับ
37:56อืม
37:57้าว
38:00Ariel
38:02คุณปูจะไปไหนคะ
38:04ฉันมีธุระ
38:06ваши
38:19ธุระอะไรไงอะไร
38:21ไม่ครั้ง
38:23ทำไมค่ะ
38:25เมื่อก่อนโจงก็คอยดูแลแล้วก็ถามคุณผู้แบบนี้
38:29คุณผู้ก็แฮปปี้ดีนี่ค่ะ
38:31ฟังนะคุณโจม ในเจนด้วย
38:34ฉันยินดี ถ้าเธอทั้งสองคนจะอยู่บ้านหลังนี้
38:38ก็อยู่ตลอดไปเลยก็ได้
38:41เพราะฉันจะไม่อยู่ที่นี่อีกแล้ว
38:45เอา
38:47ไปไหมฉัน
38:51คุณผู้จะไปไหนค่ะ?
38:54จวงไม่ให้ไปนะคะ
38:56หมล่อย
38:57อย่าครับ Hunger
39:00อยากรู้นักใช่ไหม
39:02ด้วย youth
39:05ฉันจะไปรับนุย
39:07เราทั้งสองคนจะจดต์แปลafftสมนวดกัน
39:11stirredหentar
39:13นุยก็จะเป็นประยาของฉันยังทุกต้อง ตามกลุบหมาย
39:15และเป็นประยาของฉันคนเดียว
39:18อยู่นี่ยัง
39:26แม่ฮะ แม่
39:28คุณเจ้า
39:29อัพู ค่ะ
39:31คุณเจ้าบ้าง
39:32แม่แย่ละฮะ อัพู
39:34ช่วนเจ้า
39:36ช่วนเลยฮะ อัพู
39:38เดี๋ยวรถสู้ ไปส่งลงอุภีบาลแล้วกันเนี้ย
39:42ตอนนี้คุณปูว่าครับ เอาคุณแจมา
39:44ให้น้องห่วงฉันขับเอง
39:46peripheral
39:47อัพู
39:49ก็ไม่อย่าแล้วนะครับ
39:50สงคุณแบ certificates
39:51เกินปล้อยเลย พังทวง
39:52จับไงดิ พังท��นี้ไม่๊
39:53เขาไปหายใจครับ
39:54ประavoredข ha้าตัว อัพู
39:57cl
39:59impactful
40:01คุณแ 한 shells
40:03ประ es
40:05นี่ลุกอย่างด้วย อย่าให้เก็ง อย่าให้เก็ง
40:09อัพูครับ
40:12แม่ให้ย่าแล้วครับอัพู
40:15อัพู อัพู
40:41ต้องไปวันนี้เลยเหรอ นุย
40:44จดธิบียนแล้ว อยู่ที่นี่ ต่อกับโคک су บ้าพวก supper ไม่ได้ เหรอ
40:48เรา thrilled ถึงงานแต่งพี่ ก่อน น่ะ นุย นะ
40:53หลบไปก่อน sstayımก็เหรอ สุ así ก็ดีนะ
40:56เพราะจดธิบียนแล้วเนี่ย
40:57ทางนั้นคงอยู่ไม่เป็น สุข แม่
40:59คงจะตาม ราวิ ถึงนี้ ไม่ เริ่บ
41:03เพราะความ Country เห็นแก้种
41:08เจน พี่หลังอยากทำแบบนี้อีกนะ
41:15แต่แม่กำลังจะตายนะครับ ปุ
41:17คนไข้เป็นยังไงบ้าง
41:21อาการไม่ดีเลยครับหมอ
41:23แม่ผมเป็นยังไงบ้างนะครับ
41:29ตอนนี้คุณหมอเฉพาะทางมาถึงแล้วนะคะ
41:32เราจะพยายามช่วยเหลือย่างเติมที่ไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ
41:38แม่ผมจะบอกให้แม่ตายไม่ได้นะครับ
41:59พูต้องช่วยแม่นะครับ
42:02ค่ะ
42:12ค่ะ
42:13แล้วอาการเป็นยังไงบ้างนะคะ
42:16หนักมากเลยเหรอคะ
42:21ยังดีนะคะที่ช่วยชีวิตไปได้ทัน
42:26ได้ค่ะกันคุณปุริมคุยกับหนุยเองนะคะ
42:33หนุย
42:37ขอบคุณค่ะ
42:38ค่ะ
42:39ฉันตั้งใจจะผสมเขาที่โรงพยาบาลละรี่ไปหาหนุยอะ
42:43แต่
42:46หนุยไม่กกดฉันใช่ไหมอะ
42:49ถ้วยงั้นเป็นอาทิตย์หน้าได้ไหม
42:50ค่ะ
42:52ฉันจัดการเรื่องตรงนี้เรียบร้อยก่อน
42:55หนุยเข้าใจใช่นะ
42:58หนุยเข้าใจค่ะ
43:00อันนี้เร็บร้อยก่อน
43:02หนุยเข้าใจใช่นะ
43:04หนุยเข้าใจค่ะ
43:07ไม่เป็นไรคะ
43:09เท่านี้ก่อนนะคะ
43:11หนุยต้องช่วยคุณป้าตเตรียมอาหารค่ะ
43:22ค่ะคุณปุริม
43:24คุณวี ผมฝากหนุยด้วยนะครับ
43:27ค่ะคุณปุริมไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ
43:30เดี๋ยววีดูแรนไว้ให้ค่ะ
43:37อันนี้
43:57เห็นไหม?
43:58นายก็ริมคนเดียวของพี่
44:00เพสงั้น
44:03ประกิจ
44:05นี่มันเรื่องความเป็นความตายนะ
44:07มีเห็นผลด้วยสิ
44:09เธอต้องฝ่ายดูว่าเขาแก้งตายไปตลอดหรอครับ
44:11นุยต้องลอไปตลอดเลยหรือง่าย
44:12ความรัก
44:13ทำไมมันเป็นแบบนี้
44:15ทำไมมันเจ็บอย่างนี้
44:17ไม่เป็นมันอย่างที่คิดไว้ไล่
44:19ความรัก
44:21ทำไมมันเป็นแบบนี้
44:23ทำไมมันเจ็บอย่างนี้
44:25ไม่เป็นมันอย่างที่คิดไว้ไล่
44:29ความรัก
44:31ที่ฉันลงอาย
44:33ไม่ว่านสักนิด
44:35ไม่มีสักลา
44:37แม่ฮะ
44:39เธน
44:41แม่ฮะ
44:43เธน
44:53แล้วอาปูล่ะ
44:57อาปูไปทำงานที่ออฟฟสนะแม่
44:59สามสี่วันที่ผ่านมานี้
45:01อาปูไปออฟฟส
45:03แล้วก็มาที่ลงเพบาททุกวันเลยฮะ
45:05สามสี่วัน
45:07ติด
45:09ติดแม่หลักไปสามสี่วันเลยเหรอ
45:13งั้น
45:15อาปูก็
45:17จดทะเบียงสมรถแล้วใช่ไหมรูป
45:21ยังฮะ
45:23แต่เห็นบอกว่าจังนี้จะไปนะฮะ
45:25อ่ะ
45:27อ่ะ
45:29อ่ะ
45:31แม่นี่แย่จริงๆ
45:33แท่งที่อาปูกำลัยก็จะได้จดทะเบียงสมรถกัน
45:37แม่ทำใจได้เหรอฮะ
45:39มันก็
45:41คงถึงเวลาที่แม่ต้องทำใจแล้วนะ
45:45แม่ต้องผ่านความตายมานะเจน
45:49แค่เสียวินอาทีเอง
45:53หาแม่จะตายอย่างว่าไหร่ก็ไม่รู้
45:57อาจจะดูเร็วนี้ก็ได้
45:59ไม่เอาสิห้าแม่
46:01ไม่อยากพูดอย่างนี้สิห้า
46:03ถ้าแม่ไม่อยู่แล้วอ่ะ
46:05เจนไม่เหนือใครแล้วนะแม่
46:09ความตายมันเป็นเรื่องธรรมดานะลูก
46:15ไม่มีใครกำหนดได้เหรอ
46:19ถึงเวลาเราก็ต้องจากกัน
46:25แต่ก่อนตาย
46:31แม่ขออังไทยสักอย่างได้มีเจน
46:33อะไรครับแม่
46:35แม่บอกเจนมาเลยครับ
46:37แล้วก็ส่วนเรื่องถัดไป
46:39เดี๋ยวพูดว่า
46:41แล้วก็ส่วนเรื่องถัดไปเดี๋ยวคุณพุดินจะเป็นคนสรุปไปฝั่งนะครับ
46:51คุณพุดินครับ
46:56ครับ
46:58อ๋อ
47:04เอ่อ
47:06แผนการธุรกิจของเราอ่ะนะครับ
47:09อ๋อ
47:28เดี๋ยวขอเชิญรับประทานอาหารข้างล่างนะครับ
47:31ผมเตรียม Signature Dish ของเราไว้ที่ห้องอาหารไทย
47:34เดี๋ยวคุณดอยจะเป็นคนพาของไปนะครับ
47:37ไม่รู้ว่าคุณพุดินพุดินไม่ไปทานข้างล่างครับ
47:40นี่กระบ่ายแล้วนะครับ
47:41ผมมีทุระนะครับ คุณพุดินพุดินมีประชุมต่อนะครับ
47:45มือ ฉันครับ คุณดอยเชิญพา ทุกท่าน玉งงล่างนะครับ
47:51Scholening เรา ฉันค่ะ
47:53ฉันครับ
48:00สุดพบ
48:02- ถือผมมีทุราต้องไปต่อนะ
48:03- แต่คุณพุริมมีประชุมบ่ายไหนต่อนะครับ
48:06- คุณก็จัดการไปซิ
48:07- ประชุมบ่ายไหนสามคัญมา phosphory
48:09คุณพุริมคนจะอยู่
48:11โถ้เกิดผมป่วย ใกล้ตาย หรือเกิดอุประเทศหรือ
48:15แต่คุณปุริมไม่ได้ป่วย หรือก็ดูสบายดี
48:18คุณพิพพบ
48:20ผมพูดตามหน้าที่แล้วครับ ตอนนี้นักท่องเที่ยวรถลง
48:25รงแรมเราก็ต้องพยายามปรับตัวเพื่อนให้อยู่รอดได้
48:28โอ...แล้วไง ผมไม่ได้เดือดรอดอะไร
48:32รงแรมนี้เมื่อก็แค่ธุรกิดหนึ่งของผม
48:34มีตั้งหลายธุรกิจ
48:36ถ้ามันจะเจ้งก็ให้เจ้งไป
48:40โรงแรมนี้มีพนักงานทั้งหมด 1,228 คน
48:44ทุกคนฝากชีวิตแบบคุณกุริม
48:47รวมถึงตัวผมด้วย
48:51แต่ถ้าคุณกุริมจะต่าชิ้นได้ไงก็แล้วแต่ครับ
48:54ผมยอมรับได้
49:04สวัสดีค่ะคุณแม่
49:14อ้าวลูกนี้สวัสดีลูก
49:16เป็นยังไง ลุยละครับคุณแม่
49:18ออกไปกับจีธน่ะ
49:20ออกไปไหนล่ะครับ
49:22อุตสาห์ชวันนี้มาคุยบินเพื่อน
49:24ไม่รู้สิ
49:26ไปเที่ยวกันมั่งแม่ว่ะ
49:28ก็ดีเหมือนกันอากิจ
49:30นองมุยซึ่งอยู่บ้านมาตั้งหลายวันแล้ว
49:32แล้วออกไปข่อนคลายบ้างก็ดี
49:36คุณแม่ค่ะ
49:38nhữngอนี้ชื่อหมูซะเตอคกับบามีมันไปจากตลาดนางเล้องค่ะ
49:40มาก็บายแล้ว
49:44ดีแล้ว โอเค แล้ว
49:46Georges
49:48รูกนี้ชังรู้ใจแม่จริง ๆ
49:50ไปลูกไปค่ะ
49:52รรกกินมันมีจ๋าเหนื่อน
49:56ใช่ค่ะ
49:58吃
50:01guitar
50:02- โชคอย่างดีนะ ที่ช่วยให้ฟืนขึ้นมาได้อ่ะ
50:14- แม่เขาอยากจะขอโทษหนุย
50:19- เขาพูดเหมือนคนที่กำนังจะ...
50:24- คุณจุงเป็นคนเข้มแข็ง เดี๋ยวกว่าไหนนะคะคุณเจน
50:27- นั่นสิ หมอเก่งเขารักษาได้อยู่แล้ว
50:34- แม่ แม่ฮะ นุยมาแล้วค่ะ แม่
50:50- นุยค่ะ คุณจวง
50:54- เห็นแม่บอกว่า แม่มีเรื่องที่อยากจะคุยกับนุย
50:57- แม่ขอคุยกับนุยตาลำพางได้ไหมลูก
51:00- ครับ
51:02- นุย
51:17- นุย
51:21- ฉันยินดีด้วยนะ
51:24- อะไรค่ะ
51:26- นุยก็จดทะเบียนสมรถกับคุณปูแล้วใช่ไหม
51:32- ฉันดีใจด้วยนะ
51:36- เธอเป็นผู้หญิงที่ชอบดีอีกจริง
51:39- ค่ะ
51:40- ต่อไป
51:42- ฉันฝากเธอดูแลคนปูด้วยนะ
51:47- ฉันคงเห็วได้ยังไม่นานหรอก
51:51- คุณจวงค่ะ
51:53- คือ นุย
51:55- อย่าห่วงฉันด้วย
51:56- ฉันกำลังจะตาย
51:58- ไม่ค่ะ
51:59- คุณจวงจะต้องไม่ตาย
52:01- คุณจวงจะหายดีนะคะ
52:03- ฉันทำใจได้แล้ว
52:05- ฉันแค่เสียด้าย
52:10- ฉันแค่เสียด้าย
52:14- ที่ฉันไม่มีโอกาสได้ดูแล้วความที่ฉันรัก
52:17- คุณจวงอย่าพูดแบบนี้ใช่คะ
52:19- นุย
52:21- ฟังฉันนะ
52:25- พี่ ผมไปน่ะ
52:40- นุย
52:41- แน่ใจนะว่าไม่เป็นไรอ่ะ
52:46- ไม่เป็นไร
52:48- จีดรีบกับบ้านเธอข้ำแล้ว
52:50- ขอใจมากนะ
52:55- ที่ไปเป็นเธื่อน
52:56ครับ
53:26ลูอีก
53:44ลูอีก
53:46ทิก็น
53:50ทิก็น
53:56ขอบคุณครับ
54:26เยี่หิว
54:33สงสายงานนี้ MATT
54:41พี่แอ้วจะไม่แอ้วซะละ แต่จะมีคนแถวนี้ MATT
54:48ปลอดภัยกับเราเท่าที่นี่แล้วนะ
54:50นี้ไม่ใช่ความปลอดภัยนะแม่
54:52สักษีตังห้า
54:54ที่เราต้องการ
54:56อ้าววววววววว หายกิน หลับกว่าหายกินอ่ะนะ
55:06ไม่รู้ไหม
55:10ไม่รู้ไหม
55:12เจ็บไว้กล้อย พลับลุกมาก
55:16สองเก่า รู้ได้หรอ
55:21เวี่ย
55:23ความรักทำไมมันเป็นแบบนี้
55:31ทำไมมันเจ็บอย่างนี้
55:35ไม่เป็นมันอย่างที่คิดไว้ไหล
55:40ความรักที่ฉันลงอาย
55:44ไม่วางสักนิดไม่มีสังหลาย
55:48ไม่เป็นความคืนค้นให้จัดทุกวัน
Recommended
55:26
|
Up next
1:35:31
40:11
39:03
50:16
55:13
55:52
56:03
57:46
56:16
39:07
55:47
39:20
Be the first to comment