- 14 hours ago
ดูละคร ย้อนหลัง
Category
😹
FunTranscript
00:00รายการต่อไปนี้เหมาะสันหรับผู้ชมที่มีอายุ 13 ปีขึ้นไป
00:03อาจมีภาพเสียงหรือเนื้อหาที่ต้องใช้วิจารณบาลในการรับชม
00:07ผู้ชมที่มีอายุน้อยกว่า 13 ปีควรได้รับคำแนะนำ
00:19หรือผมคิดไว้ให้ใจรง
00:30อายุวันโนสุขังพระรัง
01:00น้ำบบขอให้ผมมาพบอะไร
01:17เรื่อง
01:18น้ำบบท้องได้สองเดินกว่าแล้ว
01:21คุณขันอะไรอ่ะ
01:25ก็น้ำบบขอบวดเตรียมเบียดไม่ใช่เหรอ
01:28สึกออกมางานแต่งก็คงไม่มีใครเหต้ horsepower
01:33น้ำบบบขอที่พ Lil Han
01:40enzymes
01:40น้ำบบ unterstützen
01:42ก็มีแฟนอยู่ตลอด
01:44อยู่ดีๆ จะมามั่วส่วนถามเป็นลูกผมได้ยังไง
01:48มันใช่เหรอ
01:49ก้านกับน้ำบบ เขาเข้งคัดเรื่องแบบนี้
01:52ก้านไม่เคยแต่ต้องน้ำบบ
01:53ถ้าหาก้านสืกอบบมาแล้วรู้ที่หลังว่า
01:57ลูกรู้ที่ลังว่าหนับอบท้องมาก่อนเขาต้องมีปัญหากันfor
02:01น้ายชั่ง
02:03ทำไมมึงรู้ดีเรื่องไต้เขمرขัดของเพื่อนมึงในจังเลยวะหา
02:08ไอ้ปลันppo
02:10มึงไปข่มคืนผู้หญิงที่ก็รับนวนสacytom
02:13ถ้ายามเขายังมีหมือคู่ healthcareมันด้วย
02:16มึงยังมีความビ้คนอื่นจ adjustable
02:19มึงไม่รู้อะไร
02:21มึงก็เงิดพูดพูดอ่ะ
02:23อยากพูดถึงผู้หญิงในทางลบ
02:25ทุ๊ย
02:27ไอ้สุภาพบุหลุดด้วย
02:29ตกลงมึงกลัวว่าเพื่อนของมึงเนี่ยจะมารับเดนของกู
02:33ต้องมาเลี้ยงรูปของกูสังงั้น
02:35ฮึ่งปันรัดมึง
02:37ทำไม
02:41เพื่อเห็นแก่ชีวิตขอบควรของน้ำอบกับพะ
02:44ไม่ใช่สิ
02:46ต้องเดี๋ยวพาก้านใช่ไหม
02:48กูขออวยพรให้
02:50ทั้งคู่อยู่กันยังมีความสุขไม่ขัดแยงกัน
02:55กูขอทำบุญนะ
03:01บทกระเป๋ากูเนี่ยมีเท่านี้
03:03มึงช่วยเอาเงินนี่น่ะ
03:05ไปให้น้ำอบ
03:06เป็นค่ากำจัดเด็กที่ไม่พึงประสงค์
03:09ออกจากท้องก่อนแต่งงาน
03:11กูช่วยมึงได้เท่านี้
03:20ที่ก็หลายไป
03:22ขอบความสามารถ
03:23見 steal
03:24อดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
03:32สา...ทุ
04:02พี่แปน...แอบมาที่ฐานถึงโลพิก่าเนอะ
04:14เอ็งสิชงเก่งจริงเลยไม่ต้องไปที่ฐานที่ถึงพี่เขาหรอก
04:21พี่เขาเนี่ย ทําคุศลถึงขั้นบวดไปโน้นแล้ว
04:24ปาลนี้เนี่ยนะ ถึงจวรร์ชั้นดาววะดึงแล้วมัน
04:27คนจากโลกสวอมriteปีนี้ ได้ indicative
04:29ฉันไม่ต้องให้คิดถึงพี่เค้าช сист์แบบเพิ่ง
04:33เอาชีวิตเธอให้ 돌าก่อนว่า
04:37จะอธิษันอะไร ทำไมจริงจังนsweise
04:40แล้วจะอยากรู้ที่ทำไม
04:42นิดหน่อยนะ
04:45อยากรู้ทุกเรื่อง
04:48ขอให้ทุกคนมีความofuse
04:52ขอให้ความยุ่งยาก
04:54หรือโลกไฟไข้เจ็บ
04:56ไฟอันตรายทั้งหลาย
04:58อย่าได้มาแพล่วผ่านข้อพอของข้าประเจ้า
05:00ขอให้คนเรียว
05:02มันแพ้ให้ไฟตัวเองไปให้หมด
05:04เชื่อ
05:10ออกประก้ามาด้วย
05:12ขอให้ชาติพันของข้าประเจ้า
05:22ที่ต้องถูกปัดชีวิตออกไปจากท้องแม่ๆ
05:26พวกที่ไม่ตั้งใจ
05:28จงไปเกิดใหม่
05:30แล้วก็โอ้โหเสียให้กับข้าประเจ้าด้วย
05:32อย่าได้จองเวนจองกรรมกันอีกเลย
05:36ปล่อยปลาไม่จ้า
05:38แป้ง แป้ง
05:40ปล่อยปลาเธอเดี๋ยวเค้ากันดีกว่า
05:42เองมาปล่อยปลาหน้าวัด
05:44แต่ทีบ้านตัวเองเนี่ย
05:46ตกปลาเย็งๆเลยนะ
05:48แกที่รวนจะพ้นเค้าไหมล่ะ
05:50ไหนนะ
05:54อันนี้ของเจ้หวานสิบ เขมสิบรวมเป็น 20 ทุงจ้ะ
06:02อันนี้ของเจ้หวานสิบ เขมสิบรวมเป็น 20 ทุงจ้ะ
06:16อันนี้ของเจ้จ่ายสดงดเชื่อเบือดถวงจ้ะ
06:22ขอพระคุณเป็นอย่างสูงเลยจ้ะ
06:24จ้ะ
06:26ฉันไปนะจ้ะ
06:28สวัสดีจ้ะ
06:30เชื่อสวัสดีจ้ะ
06:32แป้งล่ำคนสวย
06:34อื้อ
06:36สวัสดีจ้ะ
06:38แป้งล่ำคนสวย
06:40แป้งจ้ะ
06:42อุ้ย
06:44ตกใจเลยอ่ะ
06:46แนะ
06:47สถานที่อะไรเอ่ย
06:49มีพระนอน
06:51อ้อย
06:53วัดโพ
06:55ผิด
06:56ย้อ
06:57โหแป้ง
06:59ทำไมยอมง่ายจังเลยอ่ะ
07:01คิ้ฮะเกิดถ่าย
07:08วัดที่พรากานบวด ชื่ WASD อะไร น่ะ
07:11แล้วตอนientes คร Aim
07:15พรากานต้องนอนใช่ไหม
07:15นี่ไปรามปาพ้าท่านเขาทำไม
07:17เอา ก็เดี๋ยวอีกไม่นานเนี่ย
07:19พรากาน ก็ศึกมา
07:20ศึกมา ก็แต่งอานกับน้ำค์
07:22ซึ่ง...ก็คงอีกจะไม่นานเนอะ
07:26แล้วไง
07:27เอา
07:28ผมก็จะได้หลุดมณติ turkey ที่ถูกใสไล้ป้ายสีเรื่องน้ําอบไง
07:32เช้าบ้านเนี้ยนะ ก็ชอบหาว่าผมเนี่ย ...
07:35ไปจีดพี่สาวแป้ง
07:38ทำให้แป้งเนี่ย เวลาเจอหน้าผม
07:40รู้สึก งุดหลิตตลอดเวลาเลยใช่ไหม
07:44ประหลัดใช่ว่าล่ะข้รเอามุ่งุดหลิตหรอ
07:45อ่ะ
07:55เป gateway mö นเท่าไม่ 750 อนving it
07:57จริงน่ะ จีบผู้หญิงทั้งบ้าน ไม่กลัวบาบครัวกรรรม
08:01จีบพี่สนเกิดเรื่องแล้ว ยังจะกล้าจีบน้องอีก
08:05บางบ้านเนี่ย ผมจีบทั้งแม่ทั้งลูกเลยนะ
08:09นี่ยังจะกล้าอวดอีกเหรอ
08:11กำ
08:13บ้อย
08:26เขาว่ายังไงบ้าง
08:28มันจะพูดยังไงก็ช่างมันเธอ
08:30แต่
08:33มันบอกว่ามันมีเงินทั้งหมดแค่นี้สำหรับ
08:39ให้ไปเอาออก
08:42เธอร์
09:01เขาคงกลัวพ่อตาของเขามาก
09:04กำนันบูลดูกมาก
09:06เขาคงกลัวกำนันบูลค่าเขาตาย
09:09แต่ลึกๆในใจของเขาเนี่ย
09:11ก็คงยังมีความเป็นของลูกของเขาบ้าง
09:13หรือ
09:15สงสารแม่ของลูกของเขาบ้าง
09:18น้ำบก
09:20มันข่มขึ้นน้ำบกนะ
09:24ผู้ชายแบบนี้
09:25จะนับว่าเป็นพ่อของลูกไม่ได้
09:29กดหมายเขาก็อนุญาต
09:31ว่าให้เอาเด็กที่เกิดจากการถูกข่มขึ้นออกได้ไม่ผิด
09:34ดอกได้ ไม่ผิด
09:36และควรทำก่อนอายุคัน 12 สัปดาห์
09:48ไปให้ผล
09:50อะไรนะ
09:51พี่นั่นแหละไปให้ผล
09:53พี่หยุดใส่ร้ายประหลัดขาจรเขาสักที
09:55ใส่ร้ายเหรอ
09:56ทุกคนก็เหมือนแป้งล่ำกันหมดอ่ะ
09:58ทุกคนเชื่อมัน
10:00เป็นท่านของมัน
10:04ทุกคนเอาแต่ใส่ร้ายประหลัดขาจร
10:06เป็นคนเร็วร้าย
10:08ว่าเขาเป็นยักษ์เป็นมาน
10:10แล้วก็เอาแต่
10:12ลุ่มลุ่ง ยกยอบปอบัน
10:14ให้พี่การเป็นแทวดาอยู่คนเดียวอ่ะ
10:16แล้วสิ่งที่พี่ใส่ร้ายป้ายสี
10:18เขาเนี่ย
10:20มันเร็วเกินไป
10:22มันเร็วเกินกว่าที่ฉันจะเชื่อว่าเป็นความจริง
10:24เขาเป็นประหลัดนะพี่
10:26aha ได้ยินไหม เข้าเป็นคลาชสถาน
10:29เขาทำงานดูแลประชาชน
10:32ไม่มีวันหรอก มันไม่มีวันที่เขาจะ
10:35เป็นคนที่ไม่มีสีลธรมขนาดนั้นน่ะ
10:39น้ำมบ
10:40มันขืนใจน้ำมบน่ะ
10:42ผู้ชายที่ทำzur้ายผู้หญิงได้ขนาดนี้
10:45มันจะมีสีลธรม simplify
10:49พี่ไปเลยนะ ไปด้วยพล
10:52ถ้าเจ็ดกลับให้ฉันเห็นหน้าอีกนะ
10:56แล้วอย่าเอาเรื่องนี้ไปบอกใคร
10:58แม้แต่ผิดการ
11:02แค่ยังอัน
11:06ท่านจะข้าแก่เอง
11:10ในชั้งผม
11:14ไปสิ!
11:17ไป!
11:26ไปสุดการดี!
11:52ติดนี้!
11:54ฉันจะเจอเมื่อว่า
12:24แฮบิ์เบิร์ดีจ๊ะ แปลงรำ
12:31ใครว่าฉันเกิดวันนี้
12:34อ้าว ไม่ได้เกิดวันนี้เหรอ
12:37โอ้ แย่จังเลย
12:39งั้น ก็ถือเฉาว่า เป็นวันที่ผมอยากให้แล้วคัน
12:44แล้ว นี่มันทองเหรอ
12:48นี่ เห็นไหม
12:52นี่ไม่ใช่ ซ้อย I love you หรือว่า L-O-V-E กีกีกรอกพัสตินะ
12:58ผมเนี่ย ให้ซ้อยพัสติผู้หญิงมามากมาย นับไม่ท่วน
13:03แต่แปลงเนี่ย จะเป็นคนแรก
13:05ที่ได้ซ้อยทองจากผม คนเดียวเท่านั้น
13:11ผมใส่ให้
13:12เฮ้ หยุดเลย อย่าเข้ามา
13:14เอ้า ทำไมอ่ะ
13:16ฉันไม่ต้องการปลอกพอจากครัวชาวบ้าน
13:18บ้าแล้ว
13:20แปลงพูดอย่างนี้ได้ยังไง
13:22ผมไม่เคยมีเมียสักหน่อย
13:24ฉันบอกว่าไม่เอา
13:26พูดมันเรื่องไงวะ
13:28แปลง
13:30แปลงอยากได้อะไรก็บอกผมนะ
13:32ถ้าผมหาให้ได้ผมจะหาให้แปลง
13:34แล้วให้แปลงรู้ไว้เลย
13:36ว่าผมรักแปลงจริง
13:38รักจริงหวังแต่ง
13:40ได้
13:43งั้นปลัดก็ไปเลิกกับพี่เกซอนลูกสเปลี่่ามาก่อน
13:46บ้า...
13:47นี่
13:49ผมจะไปเลอกกันเขาได้ังไง
13:50ผมไม่ได้เป็นอะไรกับเขา soaked low
13:53แต่ทุกคนเห็นว่าเป็น
13:55คนอื่นแล้วคิดไปเอง
13:58งั้นปลัดก็ต้องทำให้ทุกคนคิดว่าเลิกให้ได้
14:00ต้องเลิกให้ชาวบ้านรับรู้
14:02ฉันถึงจะยอมลักหัวใจทองคําของปลัด
14:04วิฟิ
14:10ในวันหวันพี่ก้านท่านบอกว่า ห้ามพี่แป้งทำอะไรตามลำพังไง
14:24คา ก็สัญญากับหลัวพี่เป็นหมั่นเป็นหมอด้วยสิ
14:29แต่ทำไงได้วะ ก็ให้ประหลัดมันเศร้าซีค่าเอง
14:32ยัง diagonค์ดมาจะถึงที่ ใครก็ช่วยไม่ได้
14:36ใครจะถึงที่นะ
14:38ไม่คราก็มันเลยวะ
14:43ปละ satisf Huracan ไปถึงวีกวอนเถอะล่ะเกิน
14:48สงสัยจะมาจากฮาดวอนหนาภาร์
14:51ฮาดวอนหนาภาร์...ที่มีขื่นเยอะเยอะ 생각新鮮
14:56เมื่อทาเลที่ไหนเนี่ยมันไม่มีขื่นบ้างวะ
14:59รอดูไปก่อน ว่ามันเน็ตรวจากาจามจริงหร earthquakes
15:02ถ้ามันกล้าด พวกกรรมนั้นน่าจะลงมือให้พวกเราจับกันได้สะที
15:08ถ้าอย่างนั้น เราบอกพ่ออันไหม
15:10เฮ้ย อย่าเพิ่งบอกก่อนดีวะ
15:13รอให้ท้างพวกมันเนี่ยเคลื่อนไว้ก่อน
15:16เดี๋ยว ๆ แล้วจะเกอร์ป่า ๆ
15:32คุณประหลัดแข็งแรงจังเลยนะคะ
15:52พอดีช่วงนี้กินเลี้ยงบ่อยนะครับ
15:57ชาวบ้านเขาชอบเลี้ยงอาหารเย็น แต่จะดื่มอีก
16:01ผมรู้สึกว่ากล้ามเนื้องผมมันเร็ว ๆ ก็เลยต้อง fit หน้อย
16:10แต่ผู้ชายแข็งแรงที่ไหน
16:14จะมามองผู้หญิงง่อนแอด จริงไหมคะ
16:20โอเค สอน
16:22เราก็ต้องคิดว่าเราแข็งแรงสิครับ
16:25เพราะพอเราคิดว่าเราไม่ไหว
16:27อีกน่อนมันไม่ไหวจริง ๆ ขึ้นมาก็แย่เลยนะครับ
16:30คุณประหลัดหาว่าเกศรแก้ทำเหรอคะ
16:39คือ...ไม่ใช่อย่างนั้นครับ
16:44ผมหมายความว่าเราต้องอย่ายอมแพ้ต่อลูกภัยไข้เจ็บ
16:49เราต้องสู้มันครับ
16:51เกศรสู้แล้วนะคะ
16:54สู้จนไม่ไหวแล้ว
16:56คุณประหลัดจะให้เกศรสู้ไปถึงไหน
17:00อย่าลองให้นะ
17:06แกซอนอยากแข็งแรง
17:23แกซอนอยากไปไหนมากไหนกับคุณประหลัด
17:26แกซอนไม่ได้อยากอยู่ในบ้าน
17:30อยู่แต่บางเตียง
17:31แล้วก็กินยากกินยากกินยาก
17:35แต่มันทำไมได้
17:38แกซอนส่วนไม่ไหวเองจริง
17:42แก็เย็นเย็นกับท่านแกซอนนะฮะ
17:44คุณเหนื่อยแล้ว
17:46เดี๋ยวคุณพาคุณไปพักดีกว่า
17:48พิสงค์นะ ไป
17:55แกซอนไม่ไหวค่ะคุณประหลัด
17:58เดี๋ยวคุณประหลัด
18:13ถึงเตียงแล้วนะครับ
18:17นี่
18:22ถ้าเราเหนื่อยไม่มีแรง
18:25เราต้องนอนเยอะเยอะนะครับ
18:27คุณประหลัดจะไปไหนคะ
18:31เดี๋ยวผมจะไปออกกำลังกายต่อนะ
18:33ผมยังไม่เสร็จ
18:34มันสำคัญมากเลยเหรอ
18:38ที่ต้องออกกำลังกายที่ครบ
18:40คุณประหลัดรักแต่ตัวเอง
18:46คุณประหลัดไม่สนใจเกศร
18:49ไม่รักเกศรเลย
18:50คุณเกศร
18:55มันไปกันใหญ่แล้วนะ
18:57คุณประหลัดหมุมแต่ความหลอของตัวเอง
19:01คุณตัวเองคุณรู้คิดรถเกศรหน้าเปลือ
19:04หน้าลำคาญคุณไม่รู้เรื่อง
19:08คุณประหลัดต้องคิดแบบนี้แน่ ๆ เลย
19:12ประหลัดจะไปอยู่ที่อื่น
19:35ครับกำนัน
19:36ทำไม
19:37ข้อผมยิ่งอยู่เนี่ย ยิ่งทำให้อาการของน้องหนักขึ้น
19:40กำนันไม่สังเกตเห็นเหรอครับ
19:42มันเหมือนเขาเรียกล้องกับผมเนี่ย
19:45ผมก็ลงให้แล้ว
19:47แล้วเขาก็เรียกล้องหนักกว่าเดิม
19:49ผมก็ทำให้ แต่มันไม่ถูกใจเขาสักทีนะครับ
19:52ประหลัดไม่สงสารน้องหรอ?
19:55น้องป่วยนะ
19:57ครับ
19:58ผมทั้งรักทั้งสงสารและก็เอ็นดู
20:01แต่น้องเขาไม่เห็นใจผมบ้างเลยไงครับ
20:03บ้างเลยไงไงครับ
20:07แต่ผมยอมแลกทุกอย่างที่ผมมี
20:10เพื่อ คุณปราติ รักเกสอน
20:12ปราติคอยดู
20:14เลือกตั้งข้างหน้า
20:16นอกจากเสียรอง
20:17จะได้เป็นซอ�ซอ명ทุกี้ใหม่แล้ว
20:19ตําแน่งหน้าที่ในกระส supreme ของปราติ
20:22ก็จะได้เลื่อนขึ้น
20:23ปราติเลือกเราได้เลย
20:25ก็จะเลือกคมไหม
20:29ขอบคุณพervationนานมากนะgun
20:31แต่ผมอืดอัดลาทนอยู่ที่นี่
20:33ถ้าจะระเบิดออกมาแล้วอะครับ
20:35แต่ถ้ามันเกิดระเบิดออกมาเนี่ย
20:37มันก็คงไม่เป็นผลดีกับใคร
20:39ผมขอเธอนะครับ
20:41ผมขอออกไปสูตรอากาศที่อื่น
20:45ออกเวลาผมน้อยครับ
20:47ขออกอันเลย
20:49บ้านพลักคุมก็ไม่หรูหละสะดวกสบายเหมือนบ้านกำนันหลอกนะคุณประหลัด
21:07แต่สำหรับผมเนี่ย
21:09ผมว่าผมสะดวกนะครับ
21:11เพราะว่าผมจัดพัฒนาอบรมอาชีพให้กับชาวบ้าน
21:14ที่หอประชุมของโรงเรียนนี้แห่งเดียวเลย
21:17ก็ดีเหมือนกันนะครับ
21:19เพราะมันประหยัดเวลาที่ผมเดินทางมาจากบ้านกำนันนะครับ
21:21คนรับใช้อะไรก็ไม่มีนะ
21:23อยากจะได้อะไรต้องทำเองหมดเลยนะ
21:25ไม่ต้องห่วงเหรอครับ
21:27ผมยินดีจ้างครับ
21:29สักรีดเนี่ยเดี๋ยวให้พัฒนลงเขานอกเวลางาน
21:31สวนกินข้าวเดี๋ยวผมไปหากินที่ตลาดได้ครับ
21:33นั้นก็ตามใจ
21:35ทีนี้นี่อะไรเพิ่มเติมก็ไปหาผมได้ที่บ้างหักคุณใหญ่นะครับ
21:47คุณใหญ่ครับ
21:49ผมฝากบอกทุกคนด้วยนะครับ
21:51พ์ว่าผมย้ายออกจากบ้านจำนัดมาอยู่ที่นี่แล้ว
21:53เพื่อใครเขามีทุระจะได้ตามตัวผมถูกครับ
21:56ได้ๆ
21:58ขอบคุณมาครับ
21:59แต่ไม่เป็นไรสำหรับนะ
22:06อ้อ
22:10ดรงกลุ้มน้ำแข็งใสก็ดีนะ
22:12พี่น้ำหอมกับพี่zilüสมนึกหน้าจะชอบ
22:15พี่น้ำหอมเขากร baz b
22:18พี่ส่운데เค har pe
22:32ได้ๆคุณ พอหลัดอยาก ช่วยผมยากนะครับ
22:34อะไร
22:38คุณพากล вперف realization by my friend
22:42คุณประหาบกับลูกสาว กำนั่นบูนย์ ไม่ใช่หรือ หรือ
22:47เลือกแน้ว
22:48เลือกกัน
22:49ใช่คำว่าเลือกกันกับลูกสาว กำนั่นเลยหรือ
22:52ไidanthrough
22:53ผมistic
22:58คนทุกสาวไม่มีใน อย่างตันราย Stunden
23:02ไม่มีใครกล้าไปขวางข้าง
23:05มีเผ Alliance พี่เธ้า อยากจะเข้า หาเข้าทั้งนั้น
23:07มีผมคนเนื้ึง ที่จะค่อย ๆ ถอยหfood ห Alto ห้าง นำ深 passieren
23:13ไม่เชื่อหูชัยรุlever
23:20สวัสดีครับ
23:22คุณแป้งร่าม
23:24มากินเฮ้าด้วยono
23:27ผมไม่ได้มากินที่สองคน
23:29ผมมีคู่ชัยมากินเป็นเพื่อนด้วย
23:31ผมรู้ว่าแป้งออกมาเมื่ะท èx id
23:33ป rapidement Par Sai ค่ะ
23:34แป้งต้องกลับไปกินข้าวกับพ่อ
23:37ต้องเอาขนมกลับไปกินที่บ้านครับ
23:41อย่างนั้นเนี่ยก็อยากไปกินข้าม้านผู้ใหญ่พรiji ใช่มั้ยคุ้ませboard
23:51รอให้ทuzzhangผู้ใหญ่เขาช่วนก่อนจะดีไหมหร่ะครับ
23:54เย้งงั้น enacted คือฝากคุไปบอกผู้ใหญ่ด้วยเลย
23:58ว่าผมไม่อยากไปกินข้าวที่บ้าน
24:00เพราะว่ามีเรื่องของกำนันบูรณ์ใหญ่จะปรึกสาหลายเรื่องเลยครับ
24:05เสร็จยังค่ะพี่ รอนานแล้วเนี่ย
24:09คุณแม่ค้าค่า
24:11นี่เขาสั่งอะไรก็ตั้งค่ะเนี่ย
24:14ทั้งหมดเนี่ยมาเก็บกันที่ผมนะคะ
24:17ขนมที่ลูกของผู้ใหญ่เข็ม
24:20เดี๋ยวผมเลี้ยงเอง
24:21นะคะ
24:22มันดูเอาจริงมากเลยนะ
24:31หรือว่ามันจะรับพี่แพ่อย่างจริง
24:33เฮ้ย
24:34นี่เห็นมน
24:35ใครเทียกยาก
24:36มันก็แค่ต้องออกชนะให้ได้ก็แค่นั่นแหละ
24:41มันจะมากินข้าวบ้านเราด้วยนะ
24:46เอาจริงนะ
24:48มันมาเมื่อนไหล
24:49ไอ้มือปุยมันต้องประกดตัวแน่
24:52ถ้าแบบนั้น
24:55พี่แป้งก็ต้องเอามันมาด้วย
24:57พามันไปที่รับตาคน
24:59ที่รถมัน
25:00รับลองหรือว่า
25:02พี่แป้งนี้ต้องถูกยิงอีกคนแน่
25:04นี่
25:05น่าลองว่ะ
25:08สบรู้ สบยิง
25:10เออ
25:13แต่หลุ่มพี่การบอกว่า
25:16ค่า รู้แล้วนะ
25:17ไอ้น้ำมน มีรอดชองน้ำกะทีด้วยว่ะ
25:22ค่าชอบ ชอบ
25:24เออ
25:25ชอบ
25:26ชอบ
25:27พวกแกสองคนพูดอะไรถึงลงที่การ
25:29เธอ
25:32เป็นคอหอยลูกระเดือกเช่านะ
25:34ทำไม
25:35พี่การบอกว่าอะไร
25:38ได้ยินด้วย
25:41หลวงพี่การบอกว่าอย่าปล speeds
25:43ทุกคนก็ได้ยิน
25:45ใช่
25:46โก หก
25:49อัป پ ม โท นะ
25:50ส บ ป ・ inspector ถ
25:52เป็นคำสอนศุทธรายของพระพูดเจ้าเชียลานะ
25:55ม optimize ว่ากโก หกกันได้ไง
25:57อืม! คำผู้สุดท้ายของร่องพี่กาลบอบไว้เนี่ย เหมือนกับที่พัฒธเจ้าตัดวัยเปี๊บเลย
26:04สุดยอดไปเลยหรูเพียงของเรา
26:07ในโลกนี้ไม่มีใครดีวิเศษเท่ากับพี่กาลอีกแล้วสำหรับพวกแกอ่ะ
26:12และมันคือความจริง แต่ใครเห็นกงจักเป็นดอกบัว
26:17เห็นผิดเป็นชอบ ทำตัวเป็นบัวใต้น้ำ
26:20สั่งสอนยังไงเนี่ย ก็ไม่มีวันรวงตาเห็นทํา
26:24ไม่สามารถโพบมาเป็งบันเหนือน้ำกับเขา
26:27รังแต่จะเป็นอาหารของเต่าปลา
26:30เป็นบัวเนาใต้โคลตนตลอดไป ตามใจ
26:34ไป
26:50อันนี้เขาออกจากบ้านเรา เพราะจะไปอยู่บ้านมานั้นเหรอ
27:12ค่ะ เช้าบ้านเขาพูดกันให้ทั่ว
27:16หรือว่าบนักขจรซื้อขนมนับแข็งใส่ให้บ้านผู้ใหญ่เข็มตั้ง 10 ถูก
27:21ที่กับบ้านเราไม่เคยได้กินอะไรจากเงินเขาเลย
27:25มีแต่กรับไหนที่คอยเลี้ยงดูปูเสือเขา
27:29ทำไมปลับถึงทำแบบนั้น
27:32เพราะอะไร
27:34จำเรียงพูดได้หรอ
27:36ก็พูดนะสิ
27:39ไม่อยากพูดอ่ะ
27:45กลัวว่ามันจะไปสะเทือนใจใครบังคนไหว
27:49อ้าว
27:57อีกจำเรียง
27:59นี่
28:02ได้กลายหมายถึงฉันเหรอ
28:04อ้าว
28:07พูดมาสิ
28:10พูดมาเลย
28:12พูดมา
28:13ก็เพราะคุณเกสอดเป็นแบบนี้ไง
28:15ผู้ชายเนี่ยเขาจะมาทนไหว
28:18ปลับเขาไม่ใช่พ่อของคุณนะ
28:21พี่จะรักแล้วว่าทนคุณได้ทุกอย่าง
28:23พี่ทางจำเรียง
28:28โอเค
28:30ผัดดูสารรูปตัวเองสะเบ้งนะ
28:33ไม่สวยเลยเอากัดใจอีก
28:35ห้องคุณนำนิดกระจบ
28:37กาด 2 สะบ้างนะ
28:39ว่าคนที่ร่างกายมีแต่ว่าความกะปกกะเบี้ย
28:42แผนยังนี้สายแย่อีก
28:44ใครที่ไหนจะมาละ
28:46แผนที่จะทำตัวอ่อนหวาน
28:48น่ารัก
28:49พูดจาสนุกสนานบันเติมน่ะ
28:52เคยปังไง
28:53ที่คุณจำไม่ได้เหรอ
28:56ก็เวลาที่ปลับอยู่กันนักแป้งล่ำเนี่ย
28:58ก็อยู่กับนักแป้งล่ำเนี่ย
29:00คุณปลัดเขาหัวล้อดจนเห็นฟันครบทุกซี่
29:03ไม่เหมือนอยู่กับคุณ
29:05เขาได้แต่นั่งทอนหายใจ
29:08แก...แก...
29:24แกทอน...แกทอนกันเลยลูก
29:26รูกแกทอน
29:30ลูก... advert!
29:34คุณปลัดซิคะ
29:35กินข้าวสินเดียยงไม่มีคุณปลัด
29:37ก็อันราวาณแล้วลุ่งไปแบบนี้ค่ะ
29:39เอ๊ะซอง
29:40ไอ่เพื่อthem เอ่วลายหอบบ้อย
29:43โอ้ย แอ้เพือ월ไปตาย₈ númeroค่ะ
29:46précis dela rob แอ้เพือsome он
29:48露 nowhere will they die
29:50هذه בפ่ Que thieves
29:54พี่สอนลูก พี่สอน
29:58เก่ยสอน
30:02อย่างไร ประหลัดช่วยหน่อยนะครับ ปีนิก์ขายค่าไม่ได้ราคายจริงๆ ค่ะ
30:05ป้ายเดี๋ยวผมจัดงานให้ค่ะ
30:07คุณประหลัด
30:13คุณมาทำอะไรที่นี่คะ ช่างเมียง
30:15คุณเกสอนหัวใจว่าย อยู่ที่โรงพยาบาลภาคต
30:19ตอนนี้อยู่ในที่ผู้กล่อยขั้นมุขิด คุณต้องยิ่งไปดูมีเพียง
30:23โกโฟก
30:25ฉันไม่ได้โกโฟก
30:26พี่เธอจะมาบอกฉันทำไมค่ะ
30:28ฉันไม่ใช่หมอ บอกไปก็รักษาเขาไม่ได้
30:32ถ้าคุณไม่ไปให้คุณเกสอนเห็นหน้า
30:35คุณเกสอนอาจจะตายวันนี้หรือพวกนี้ก็ได้นะ
30:40อย่างนี้ เดี๋ยววันหยุด
30:43ฉันจะไปแล้วกันโรงพยาบาลอะไร
30:46ถ้าจะต้องให้เราวันหยุด
30:49อาจจะไม่ทันก็ได้นะประหลัด
30:51จำเรียง เธอนี่มันพูดจากโป้ปต์หมดเท็ดใส่สีตีไข่ไปเรื่อย
30:57ถ้ากำนัญกูดปรัด ตัดขาดจากปรัด
31:01แล้วปรัดฉันไม่สิ
31:05อืม ตากบอกอำนันด้วยนะ
31:10ว่าฉันลาภายไม่ได้ เอาไว้เดี๋ยววันสาวนี้ฉันไปนะ
31:14ก็ไปตอนนี้แล้วสิ
31:16นี่ก็เย็นแล้ว เลือกงานแล้วไม่ใช่เหรอ
31:19พลัษ
31:21ทั่งคณะกำرتารมักดโลงศีเขampedลอยู่นะ
31:27เห็นหรือย่างล่ะ
31:29นอกเวลาร Gi vaccการเนี่ย ฉันก็ยังทำงานอยู่
31:34แต่ไ нееเกสอนเนี่ย kita میںเป็นอะไรมากหรอ
31:37เพราะคราวที่แล้วก็บอกว่าหนัก แต่สุดท้ายเนี่ย ก็ไม่เป็นอะไรทุกที
31:43เรื่องต่ากท้องของชาวบาท
31:45มันสำคัญกว่าเรื่องงองแง ของผู้หญิงหน้ารำคาญบางคนสะอิจำเรียง
31:59ใหม่ขอปูน
32:06ขอบคุณครับ
32:08อ้าวไป
32:10เฮ้ย เฮ้ย เดี๋ยวเดี๋ยว หนู หนู
32:13นี่ เดี๋ยวพี่จะจ้างไปส่งจดบายนิดนึด รู้จักแป้งล่ำลูกสาวของผู้หญิงไหม
32:21รู้จักครับ อื้ย ดีเลย อ่ะ นี่ เอาไปให้แป้งล่ำนะ ห้ามให้ใครเห็นเด็กขาดที่สำคัญต้องส่งให้ถึงมือ รู้ไหม
32:33ครับผม อ่ะ นี่ เอาไป 10 บาท ครับ
32:41ปราช มัวทำอะไรอยู่ล่ะ อ่ะ ไม่มีอะไรเหรอครับ ทั้งพวกโรงสีก็รอยอยู่นะ อืม ใจเย็นเย็นนะครับ ผู้ใหญ่
32:51ผมเคยทำโรงสีมาก่อน รับรองว่า คุยกันลื่นแน่เลยครับ อ่ะ นี่ มาไป เชื่อนครับ
32:57พี่แป้งล่ำอยู่ไหม
33:12ฉันจะไปรู้อะไรกับมันเหรอ
33:15ไปเลยไป อืม วิ้งเลนจนเหนือสกแบบนี้มันเม็นสาบ อืม สกระโปกอ่ะ ไปไปไปไป
33:30แป้งล่ำนี่ชอบก่อน ครบค่ะสมาคมอะไรกับเด็กกับโปโลแบบนี้ก็ไม่รู้
33:37อืม
33:59ผมมีข่าวดีมาบอ
34:01คือผมเลิกครบค้าสมาคมกับกำนันบูรณ์แล้ว
34:04เรื่องที่เช้าบ้านหาว่า我不知道
34:07prata Pi
34:10ตอนนี้ผมออกมาอยู่กับครูใหญ่ไช่
34:12ที่บ้านพักครู หลังลงเรียน
34:14เรื่องเก่าๆ ก็ให้มาแล้วไปนะครับ
34:16ußen ขอเริ่มต้นชีวิตใหม่ Write company
34:19ผมอยากอกป้ aquapแป้งล่ำมาก
34:21เมื่อไหร่ผมจะมีโอกาสได้น dav照 heaven
34:23ไปกินข้าวที่นคอนทะทม
34:26ผมอยากพาแป้งล่ำไปไหว่ให้พระประน Hostisting kalian
34:29เพื่อเป็นสิหลิมงคลแกชีวิตใหม่ของเรา
34:32แสงราบวางไหม
34:34วันหยุดนี้
34:36ผมจะพาไปกินข้ามูแดงอร่อยๆ
34:39ช่วยตอบจดไม่ผมด้วยนะครับ
34:41รักจริง หวังแต่ง
34:43พลัดขจอร
34:59สนักเพื่อเพื่อเป็นสิหลิมงับมัน
35:01ชอร์ไมโดน
35:17ตรงนี้
35:20ของranอร่อยๆ
35:22ช่วยตอบจดไม่คงด้วยนะครับ
35:25รักจริงๆ วังแต่แต่
35:27ตลาหลัดจอร์
35:40คลูชัยบอกให้ฉันไปก่อน 2 ทุ่ม
35:42เด็กๆ จะได้ไม่ต้องกลับบ้านดึง
35:44อ้าว
35:45นี่มัน 2 ทุ่มกว่าแล้วนี่
35:47โดนบนแน่เลย
35:48ไปที่ไต้
35:57อ้าว
36:27คนอย่างคุณ มันพูดี ๆ ไม่รู้เรื่อง
36:33น้ำโอบ
36:35พูดคำนัน
36:43รุงนึกว่าหนูไปพ้นจากร้านเกสอนแล้ว
36:47จะทำให้ห่างจากพลักษณ์จรได้
36:50แต่ที่จริง กลับเป็นโอกาสให้หนูได้ใกล้คิดกันรับหลังทุกคน
36:57ทำไมหนูถึงทอรายศ
36:59แล้วทำร้ายเกสอนได้ขนาดนี้
37:02ทางจริงจริง จิดใจหนูมันทำด้วยอร่อย
37:07อย่าทำอะไรหนูเลยนะตะลุง
37:11ที่แท่
37:13ปลักษณ์จรยอมออกมาสุกหัวนอนในบ้านพัดสั่ว ๆ แบบนี้
37:18ก็เพราะมันสะดวกที่จะใช้เป็นห้องมั่วสวาน
37:24กับบางanstรา ถึงพัดสั่วร้อย
37:30แค่ Module Until X
37:32ให้เทียมครูเรื่อง인가
37:36มันคงอยากได้โทยดหมาย
37:38เป็นปรักษันหารุะไง
37:40托พ่อไม่รู้เรื่องอะไรและฉันรู้
37:42ไม่มีใครรู้shirtอะไรเลย
37:43อย่าทำอะไรพ่อนะ
37:44อย่าทำอะไรพ่อเลยจะรู้
37:47ไงช่างก่างไปควดliche เป็น
37:51เจ้าเบาที่เด้
37:53แต่ทำไม
37:55พวกหยืงที่เขาจะต่ายงาดด้วย
37:57คุณทําตัวแบบนี่
38:01นู้
38:02นู้
38:05รวมโอป
38:06รุงเห็นหนูมาตั้งแต่แล้วแล้ว
38:09คิดเหมือนลูกเหมือนหล่าง
38:12พ่อแม่หนูก็เหมือนพี่น้องรุง
38:19รีบถอนตัวสะ
38:21ก่อนที่ทุกสิ่งทุกอย่างมันจะสายเกินไป
38:36พ่อแม่นี้
39:03เกินห้องคุมใจ
39:07แค่เคียงให้เขามาเคียงชิดไกล
39:11ได้ไหมให้ใจเราพร้องรับนิวัน
39:17รับผมคิดไว้ไปตามเส้นทาง
39:20ขอผมช่วยเปล่า
39:24ชบ
39:25ถ้าแม่จะรีบสึกแล้วก็ไปแต่งมาสะ
39:28พอน้องอบคู่หมายของนิชั่น
39:31เพียงมาพวกผ่านกับลูก เกรร่วงให้ผมไปเลิ้บ
39:36นี่กำ farewell กำถังจะรอให้ผม
39:38ลับอุปกาลับ�ี้ เรียงดูผู้หญิงอมโลกไปทั้งชีวิท funkมนี้やใช่
39:41เหรอครับ
39:43คุณปdelาษ ถ้าคุณปdelาษรักจริงหวางแป fica
39:46โปรดขับรถหรูของปdelาษไปลับแป้งที่ลิมน้ำถ้าวัน
39:50แล้วจะไปไหนก็ไปกัน
39:52คืَนี้ล่ะ
39:54ผมจะมอบหัวใจทองคําแท้ให้กับคุณแป้งลำ
40:24โลกนี้มีแค่เราเจิดได้ไหม
40:27คู่กันตลอดไป รักไปตลอดกัน
Recommended
39:25
|
Up next
54:54
55:52
46:51
55:13
40:33
46:40
1:32:33
53:43
1:39:30
54:39
39:03
43:17
47:13
Be the first to comment