Skip to playerSkip to main content
Thippy
  • 1 week ago

Category

📺
TV
Transcript
00:00ทุกคนในใจ
00:18ไม่ต้องคนในใจ
00:21ไม่ใช่เงินเคยฟัน
00:25เป็นเพียงคนที่ฉันต้องมาชิดไล
00:31อยู่กันไปวันนึงก็รักกัน
00:36มันเป็นจริงไม่เคยได้
00:39ลงเลยตอนสุดท้ายคงต้องยากกัน
00:45ไม่รู้สึกว่ารักทะลายตอนไหน
00:53ลูกก็หวังที่ใจทั้งใจมีแปลกเธอ
00:59กำรักเธอที่ใจฉันคว่ายคว่า
01:03อยู่ใกล้แค่ตามหาสมมา
01:07ฉันชอบดิที่รู้ตัวเองเมื่อรักเธอ
01:13วันที่ไม่สายกันไป
01:17เธอคนเดียวทั้งหัวใจ
01:23ควรที่ตายจากเราไป
01:37เขาไม่ได้หายไปไหน
01:39เขากลายไปเป็นดวงดาวอยู่บนทองฟ้า
01:43ทําพระเจ้าควรสวย
01:47อย่า
01:49นี่ผมเอง ผมไปกับพบไง
01:51ผมไม่ทำให้คุณหรอก
01:53มีนมันใจได้เลยนะ
01:55ว่าผมกันที่ราออน
01:57เราไม่ได้มีอะไรเกินไหนกันให้นอน
01:59ให้พ่อสติเกอร์ไปให้เจ้าเองมันนี่
02:01โอ๊ย พ่อ พ่อ พ่อ
02:03โลกเวท โลกกรรมนะคะ
02:05กรรมนั้น
02:07โอ๊ย เร็วบ้า เร็ว conferm
02:09ช้า สิ
02:11เข것อะไรเละขนาดนี้เนี่ย
02:13โอ๊ย
02:15นี่ก็ช้าเรา
02:17ช้ UKB
02:19เร็วเอาลงสนามแข่งได้แล้ว
02:21พวกเวีนน่ะ
02:22ก็กินเข้าไปสิเล่า
02:24กินเข้าไป ปาติเข้าไป
02:26ดีเท่าไหร่แล้วที่เส้นเลือด 그런데เม่งไม่แตก
02:29ปากนั้น
02:31ฉันคุ้นที่กลัวไงพ่อ
02:33ฉันอยากรู้นัก ถ้าพ่อเส้นเลือนในสมอง แตงนอนเป็นผักให้ออกซิเตน
02:37อีบพวกคุณคุณท่านๆ หน้าไหน จะมาดูแลบ้าง
02:42รอตรงนี้แหละ เดี๋ยวฉันไปจ่ายเงิน แล้วก็รอรับยาให้
02:51เฮ้ย...
02:53ถ้าไม่ออกไปเจอคุณคุณท่านๆ
02:55แกจะอยู่ดี มีสุขสบายแบบนี้ แล้วไม่ยืนบนพ่อชอดๆๆ แบบนี้หรือว่า
03:00ไอ้ลูกมันเกิดเก้า
03:16มีอะไรคะ คุณหมอ แต่ตาดูไม่เป็นมิดเลย
03:22ไม่มีอะไรเหรอค่ะ แค่อยากทักทายตามภาษาคนรู้จัก
03:26ว่าทำไมพี่รันตาย คุณถึงไม่ไปงานสบเลยสักวัน
03:34แล้วทำไมฉันต้องไปด้วย
03:36ก็เห็นว่าสนิทกัน
03:38กลัวอะไรเหรอ ทำไมถึงไม่ไป
03:41ฉันไม่ได้กลัวอะไร
03:43แล้วเอามาจากไหนว่าฉันสนิทกับสรัน
03:46แค่มันติดหนี้พ่อฉัน
03:48ไม่ได้หมายความว่าฉันจะต้องสนิทกับมันซะหน่อย
03:50ก็ฉันจะต้องสนิทกับมันซะน่อย
03:52เหรอ
03:53ไม่สนิท
03:55แล้วทำไมวันที่พี่รันตาย
03:58คุณถึงได้มาที่โรงพยาบาลล่ะ
04:02คนไม่สนิทเนี่ย
04:03เขามาแสดงความเสียใจ
04:06กับยาติคนตายถึงโรงพยาบาลเลยเหรอ
04:10อันที่จริง
04:12ถ้าแค่อยากแสดงความเสียใจ
04:14รอไปงานสบก็ได้
04:16ไม่ต้องมาถึงหน้าห้องเก็บสบดึก ๆ ดื่น ๆ เลย
04:20จริงไหม
04:22หรือว่ามีเรื่องอะไรถึงได้มา
04:40อะไรบ่ะเนี่ย แค่ไปรับยาแค่นี่
04:44ไปนานขนาดนี้นี่
04:46อันที่จริงฉันไม่ได้อยากแสดงความเสียใจกำลังออนหรอกนะ
05:06แต่ฉันกลัวว่ามันจะมาออกออนแฟนฉัน
05:10ฉันเลยต้องมาดูด้วยตัวเอง
05:12ส่วนพี่ชายของมันที่หัวใจวายตายเนี่ย
05:17ฉันไม่ได้สนใจสักนิด
05:19ตายจะได้ก็ดี
05:21คนอย่างมัน ถ้าไม่เล่นพันหนันจนเป็นนี่เป็นศิล
05:26นังน้องส่าวตัวดีของมันก็คงไม่ต้องมาแต่งงานกับแบนฉันพล้างนี่
05:30ถุดเล่น
05:31เธอ
05:33พี่รันเขาไม่ได้หัวใจวายตาย
05:35แต่เขาโดนคนชั่ววางยาตั้งหาง
05:51เหรอ แล้วเธอมาบอกฉันทำไม
05:54ทำไมไม่ไปบอกตำลวดนู
05:56คนเรานี่กลำตัวเองไม่ท้นหรอกนะ
05:59คนที่มันทำกลำชั่ว
06:02สักวันมันต้องถูกลงโทษ
06:06อะไรกันนี่ คุณหมอ
06:08จะเปิดิดข้อสสอนทำมากกันเห odpownt
06:11มีทั้งแต่ในห้องตรวดแล้ว
06:17มีอะไรกันเหรออย่างกี้
06:21ไม่มีอะไรแล้วพ่อ กลับกัน 헤ก
06:24แน่ใจว่าไม่มี
06:26ไม่ใช่ว่ากลัวพ่อเธอรู้เรื่องเกี่ยวกับสาเหตุการ์ทตายของพี่ลันฬ์เหรอ Hana
06:35พูดarenthลากไรว่าเห้ว
06:38พี่นาที่รักษาคุณไข่ลักษาไป อย่ามาล่ำเส้นหน้า
06:43ถ้ารุกสาวกohaninaan ไม่มาล่ำเส้น Посาวที่ฉันรัก
06:46คิดว่าฉันอยากเซว Patrolนาด้วยนักหรอ
06:51แล้วใครอยากเสียวนากับมึงว่าหมอ
06:54ไปพ่อ
07:10เย่
07:14อร่อยลงมาก ไปนะ
07:17กินเซ็ตมาก
07:18กินให้อิ่มกันเลยนะต๊ะ
07:20หรือถ้ากินไม่หมดก็เอากลับบ้านได้
07:22ไม่ต้องเหลืออะไรไว้
07:27ไม่แบ่งวันหน่อยเหรอพี่อร์
07:29ไม่อ่ะ
07:31ทำไมอ่ะ
07:32เดี๋ยวพ่อคุณเอกกลับมาไม่มีอะไรกินนะ
07:35เขาไม่กินแล้วแหละ
07:38งง ถ้าไม่กินแล้ว
07:40จะให้หนูอีซื้อมาทำไมตั้งเยอะแยะ
07:42กินข้ามวันยังไม่หมดเลยเนี่ย
07:44สงสัยน้ำจิ้มที่มีมันไม่แซบมั้ง
07:50เอา
07:51น้ำจิ้มเน่ะไม่แซบ
07:54โอ้โหพ อ่อย
07:55นี่ ดูนี่เลย
07:59อืม น้ำจิ้มเลยอย่างเด็จเลย
08:06น้ำปะน้องดูนะ
08:07จิ้มอรก
08:14- หนูร้างจ้าเสร็จเหรอค่ะพี่อร์น ขอบใจมากนะหนูอุสามาช่วย ไม่เป็นไรเลยค่ะ หนูได้กินหมวกเทธาอร่อยอร่อย
08:30- แต่ปล่อยให้เธอภาพหล้างได้ยังไงเหล่า แล้ว อันนี้กลับข้าวคุณเองเหรอค่ะ
08:35- ใช่ ไม่รู้เค้ากินอะไรหรือยัง แต่ก็เตรียมไว้ก่อน
08:39- โอเคค่ะ งั้นแต่หนูกับก่อนดีกว่า ไปก่อนนะคะ จ้ะ สวัสดีค่ะ
08:54- อ้าว คุณเอง มาพอดีเลย
08:56- ทำไมวันนี้กลับบ้านดึกจัง
08:58- อ๋อ หนูครึ่งล้างท้วยชามกับกธาที่กินหมู่ย่างเสร็จนะคะ
09:01ขอบคุณเองมากเลยนะคะ วันนี้ลูกลุงป้าป้าเลยได้กินหมวกกธากันอิ่มแปล่เลย
09:06- มูกระธะ? มูกระธะอะไร?
09:09- อ่าว ก็มูกระธะที่คุณเองซื้อมาต้ sam patron
09:13- เห็นพี่ออนบอกว่าคุณเองไม่กินแล้ว เพราะว่าน้ำจิ้มไม่แซบพอ
09:16- ก็เร็วออกมาเล้ยคนงานหมดเลยค่ะ
09:17- หมดเลย
09:19- ได้ค่ะ พี่ออนบอกว่าถ้ากินไม่หมด ดุ์ก็ให้เอากับบ้านไปเลย
09:24สุดท้ายก็กินหมดเพราะว่าน้ำจิ้มอรamentsสุดๆ Bey們ค่ะ
09:27สุดค่ะ
09:29อ๋อ ส่วนกับค่าของคุณเอก เราเห็นพี่ออนเข้าข้อฝ่าชีไปให้ที่โตว่าค่ะ
09:33เราคุณเอกยังไม่ได้กินอะไรเข้ามา
09:35นั้น หนูขอตัวก่อนนะคะ
09:37สวัสดีค่ะ
09:44แต่บูกธะหมดก็ไม่เป็นไร
09:47อย่างน้อยก็เตรียมค่าไว้ให้
09:50คุณ ทำเกินไปหรือเปล่าเนี่ย
09:56ให้กินข้าวคุณทําปาเนี่ยนะ
10:02โอ้ย
10:04ดูพี่กินข้าวมาก่อนก็ดี
10:08เอาวะ ดีกว่าทนหิว
10:20ที่นังหมอคนนั้นมันพูดหมายความว่ายังไง
10:34แก้ไปเกี่ยวอะไรกับการตายของไอ้สลันฮะ
10:37ว่าเกี่ยว
10:39ที่นังหมอคนนั้นมันพูดหมายความว่ายังไง
10:41แก้ไปเกี่ยวไงกับการตายของไอ้ posición หลั่นฮะ
10:49บอกไหน
10:51บอกไหน
10:56ฉันจะไม่รู้ได้ไงหล่ะ
10:57อยู่ อยู่ ก็มาโนโนหอะไรไม่รู้
10:59แล้วโย่งหาฉัน
11:01บ้าบอก希อแต่
11:02กายไม่เคยมีปัญหาอะไรกับมัน
11:04และมันจะมาโน่หาเลือกใส่ล้าแกะแบบนี้ทำไม
11:09ก็...มันเป็นเพื่อน่ уกออนไง
11:10พี่ชาย 거는ออนตาย มันก็คงอยากหาสนามรùมส Hue
11:15สนามรùมเมื่องก็
11:18แล้วฉันจะqua不認ร้อ
11:22ดิพออย่ามามองฉันแบบนี้นะ
11:25ฉันไม่รู้เรื่องด้วย จะหจับฉันไปสาบาลที่ไหนกับไป
11:34อันที่จริง ถ้าแค่อยากแสดงความเสียใจ รอไปงานสบก็ได้
11:50ไม่ต้องมาถึงหน้าห้องเก็บสบ ดึกๆ ดื่นๆ เลย
11:54จริงไหม
11:56หรือว่ามีเรื่องอะไรถึงได้มา
12:00พี่รันเขาไม่ได้หัวใจวายตาย
12:03แต่เขาโดนคนชั่วหวางอย่างฐาน
12:06คนเราหี่กรรมตัวเองไม่พ้นหรอกนะ
12:08คนที่มันทำกรรมชั่ว สักวันมันต้องถูกลงโทษ
12:18นังหมอนัน มันชักจะรู้มากเกินไปแล้ว
12:33คุณ ไปประตูให้ผมหน่อย
12:39ล็อกห้องแบบนี้แล้วผมจะเข้าไปนอนได้ไง
12:47คุณ ได้ยินผมไว้เนี่ย เปิดประตูให้ผมหน่อย
12:51คุณกลับไปนอนบ้านคุณปะ
12:54ฉันที่เกิดรู้ไปเปิดประตู
12:57คุณ แต่นี่มันดึงแล้วนะ
13:03คุณโกฎผมเหรอ
13:06โกฎที่มีนามาหาผมหนึ่งที่นี่ใช่ไหม
13:10โกฎเหรอ โกฎได้เหรอ
13:13ฉันมีสิทธิ์อะไรไปโกฎ
13:15ในเมื่อผู้หญิงคนนั้นคือคนที่คุณรัก
13:17ส่วนฉัน
13:19มันก็เป็นแค่คนที่ต้ำแต่งงาน
13:21แล้วก็มีลูกให้คุณ
13:23เพื่อล้างนีเท่านั้น
13:31คุณกลับไปเธอ
13:33ฉันอยากอยู่คนเดียว
13:38ก็ได้
13:45เธอ ใส่วนใคร
13:47เยอะ งาน
14:15YOUR
14:17ขอคุณ คุณทำแบบนี้อีกแล้ว x 18
14:21คุณก็ใจอ่อนเปิดประตุให้ผมอีกแล้วเหมือนกัน
14:25ซึ่ง บอกว่าจะกลับบ้าน ไม่ใช่เหรอ
14:28อืม ผม也 frig่ band ก็จะกลับบ้าน
14:30ผมแค่พวกัดว่าก็ได้เฉ гарพ of you
14:36คุณ ผมเจ็บนะ
14:38ก็เจ็บนะสิ พี่งigonันฉลับคุณทำไหม
14:41อืม เดี๋ยวนี้เรียนรู้เร็ว
14:45พอผมบอกว่าถ้าคุณจะตบผม ผมจะจูบ
14:48คุณก็เลยเปลี่ยนมาเป็นทุบหลังผมทาน
14:52คุณคิดหรอก
14:54ว่าคุณทุบหลังผมแล้วผมจะไม่กล้าจูบคุณ
14:58อย่านะคุณกับผม
15:01ปล่อย
15:03อย่า
15:11อืม ผมขอโทษ
15:26ผมขอโทษ
15:41ที่ไม่สามารถให้คุณเชื่อใจผมได้
15:45แต่ผมขอ
15:49ขอให้คุณเชื่อว่าผมเป็นห่วงคุณจริงๆ
15:53ฉันรู้แล้ว
15:55แต่คุณปล่อยฉันก่อนได้ไหม
16:08คุณก็บอกว่าผมว่าก่อนสิ
16:10ว่าคุณเชื่อเรื่องที่ผมเป็นห่วงคุณ
16:17อืม
16:19อย่างนั้น คือนี้ผมก็นอนที่นี่ได้แล้วใช่ไหม
16:27อืม นอนได้แล้ว
16:34กันดีกว่า
16:36เปล่าว่าหนอนให้ว่างนะ
16:49ลอดสิ
16:56กันดีกันดีกับแก่ 고�Lab
17:02ตรงนี้จะคลับขบติกัน
17:08กันอย่างในไม่มีใคร
17:11สนุ่นตรงกับ glimpse แมวก็กลับกลัว
17:15คุณ
17:25ไหนว่านอนข้างล่างไง ทำไมขึ้นมานอนบันเตียงได้
17:29ก็...พื้นห้องคุณมันแข็งอะ
17:32แล้วผมไม่มีพระหวมด้วย แอร์คุณหนาว
17:35ข้ออ้างของคุณฉวยโอกาสชัดๆ
17:39เออๆๆๆ
17:41ไม่รับสายเอาคุณ โทรมาแต่ช้าน่าจะมีเรื่องดวนนะ
17:53ว่างไงตาร
17:55อ้อน วันนี้แก้ว่างไหม ออกมาเจอชั้นที่ร้านอาหารเลยสิ
18:01ได้สิ กี่โมง
18:05หาโลแก้ ฉันอยู่หน้าร้านแล้ว
18:11อ๋อ ได้ ได้ แต่ฉันเข้าไป
18:15อ๋อ ได้ ได้ แต่ฉันเข้าไป
18:19อ๋อ คุณ
18:33เป็นอะไรหรือเปล่าคะ
18:34เป็นอะไร
18:36อ๋อ
18:38อ๋อ
18:44ตาร
18:46มีอะไรหรอ
18:47คุณเขาเป็นลมน่ะ
18:49แกมียาด้วยไหม
18:51ฉันไม่มีอ่ะ
18:53แต่เดี๋ยวฉันไปถามพระรักงานให้
18:55พาเขาเข้าไปนั่งในร้านก่อนไหม แอเย็นๆ
18:57ไม่เป็นไรครับ ไม่เป็นไรครับ
19:00ผมไหวแล้ว ขอบคุณครับ
19:02ครับ
19:10ถ้าไม่มีอะไรแล้ว
19:11เข้าไปในร้านเถอะ
19:12ฉันสั่งน้ำไปรอแกแล้ว
19:23ทำได้ยังไง ไม่กลัวหรือไง
19:25ไม่กลัวหรอก
19:26ตาต่อตา ฝันต่อฝัน
19:32แกไม่น่าทำแบบนั้นเลยตาน
19:34ฉันรู้นะว่าแกโกรธ
19:36แต่อย่าลืมสี่ถ้ามีนากลับกันนั้นเรืองรู้แล้วไหวตัวทัน
19:38ถ้ามีนากับก็นันเรืองรู้และไหวตัวทัน
19:41สุดท้ายก็จักฟ้าน้icaid centreเหลือสินะ
19:43ใช่ที่ไหน
19:45ฉันเชื่อว่าเรารับ которойเราต้องจınก Canadians
19:50แต่ที่ฉันความวงคือแกนะ
19:52ถ้าสองคนนั้นไหวตัวทัน
19:54แกจะไม่ปลอดภัยนะ
19:57ฉันไม่เป็นอะไรหรอก
19:59แกก็คิดมากไปได้
20:01ฉันไม่ได้คิดมากนะ ตาร
20:05แต่ฉันไม่อยากให้แกประมาถ
20:06แกดูสิว่าฉันเสียคนที่ฉันรับไปกี่คนแล้ว
20:09ทั้งพี่อาม ทั้งพี่รัน
20:14เอาน่า อย่างน้อยแล้วก็ได้ความคืบหน้ามาหนึ่งอย่างแล้ว
20:18ว่านังมีนานนั่น เกี่ยวข้อมกับการตายของพี่สารันแน่ๆ
20:23ไม่งั้นหน้านางคงไม่น่าสิบกินไก่ต้มแบบนั้นหรอก
20:27แต่กำนันเรืองนี่สิ ดูไม่ออก
20:31เล่นละคร หรือว่าไม่รู้เรื่องจริงๆ
20:34เป็นเรื่องจริง ๆ อย่างที่คุณเอก
20:38คุณ
20:40คุณอะไรของแก
20:42คุณเอกเหรอ
20:43ไม่ใช่
20:44คุณเอกที่ไหนกัน
20:59ฉันต้องทำทุกวิถีทาง พันลากคอขนชั่วพวกนั้นเข้าคุกให้ได้
21:04พี่หรันต้องไม่ตายฟรี
21:18ฉันไปก่อนนะ วันนี้น่าจะมีเครษต่อถึงมืดมืดเลย
21:22กลับบ้านมืดก็ดูรสดูคนดีๆ ไม่ต้องห่วงกันมากเลย ไปนะ
21:36อืม
21:52หาโลค่ะ
22:00ฉันกำลังจะกลับแล้วค่ะ
22:02ลุย
22:06อืม
22:08หมอน้ำตาร์นี้นะ กำลังตกอยู่ในต่อลาย
22:10ค่ะ
22:12และทำไมคุณคิดว่ามอน้ำตาร์ตกอยู่ในต่อลาย
22:16ฉันก็แค่ไม่สบายใจ
22:30ไม่สบายใจ เพราะกำนัน
22:34อ้อน ทำไมแก่ไม่มีสติแบบนี้
22:40กำนัน...กก Milk XDDD เรื่องเหรอ
22:44กกำนันเรื่องมีอะไร
22:46เปล่าค่ะ ไม่มีอะไร
22:49ขอโทษที เพราะดีฉันกำลังคล้อ ๆ ก็เลยพูดผิดไป
22:53วันนี้ฉันไม่เจอตานมา
22:56แล้ mentoring woollen ท่าทางแบบแบบ ๆ ก็เลยแค่ไม่สบายใจ겠어요
22:58ไม่มีอะไรเหรอคุณ
23:00ผมว่าช่วงนี้คุณน่าจะคิดเครียด
23:02ก็คงอย่างนั้น
23:28ตรงนี้
23:33โอ่นเนอะ โอ่น
23:35แกทําฉันหล่อนมาแล้วเนี่ย
23:58คุณอีกครับ ไม่ตามดูคุณหมอเรียบร้อยนะครับ
24:04ตามดูทุกเวียกล้าว ไม่เกิดอายแน่นอน หวังใจได้ครับ
24:07ฝากดูแลหมอนน้ำตาลดีๆด้วย ถ้าเป็นไปได้ ไปส่วงถึงที่บ้าน
24:11และแกก็ดูแลตัวเองด้วยล่ะ อย่าให้เจ็บแบบคราวที่แล้วอีก
24:15ได้เลยครับ คุณเอก สวัสดีครับ
24:18อืม
24:28วิ่ย
24:30เป็นอะไรคะ ทำหน้าอย่างกับเผ็นผี
24:38ผีที่ไหนจะสวยแบบนี้ละครับ
24:44ฉันว่าเรากลับบ้านกันดีกว่า ค่ะ
24:48บ้านไหนล่ะ
24:51ก็บ้านคุณไง หรือคุณจะไปบ้านฉัน
24:55บ้านผมบ้านคุณอะไร
24:58ตอนนี้มีแต่บ้านของพวกเรา
25:01บ้านพวกเราอะไร
25:03อย่ามาเงรวม
25:05ฉันไม่หนนะ ouch
25:07Daddy
25:08ก็ตอนนี้ผมรู้สึกว่าตัวเองมีบ้านสองหลัง shortly
25:16โอ้ย
25:17ใช่ที่ไหน
25:19บ้านคุณก็คือบ้านคุณ
25:21บ้านฉันก็คือบ้านฉัน
25:23แล้วบ้านที่ฉันชวนกลับวันนี้
25:25ก็คือบ้านของคุณ ไม่ใช่บ้านของฉัน
25:28แล้ววันนี้คุณไม่กลับไปนอนที่บ้านไร้ของคุณแล้วเหรอ
25:33ก็อยากอยู่ค่ะ
25:35แต่ว่าตลาดมันปิดหมดแล้ว
25:37ฉันไปซื้อวะทุดิบไม่ได้
25:39กลัวว่า
25:41คนบางคนจะได้กินข้าวครุกน้ำปลาพริกเหมือนเมื่อคืน
25:53ผมกินได้หมดแหละถ้าคุณเตรียม อะไรก็อร่อยทั้งนั้นแหละ
26:09กลับแล้วเหรอคะคุณหมอ
26:10ใช่ค่ะ วันนี้หน่อยหน่อยนะคะพี่
26:13ค่ะ
26:40มีอะไรหรือเปล่าคะ
26:43อ๋อ ผมไม่รอพบหมอน้ำตาลครับ
26:44อ๋อ คุณหมอกลับไปแล้วค่ะ ถ้าจะตัวต้องมาพรุ่งนี้นะคะ
26:46harator
26:49อ๋อ มีอะไรหรือเปล่าคะ
26:52อ๋อ ผมไม่รอพบหมอน้ำตาลครับ
26:53อ๋อ ชุดหมอกลับไปแล้วค่ะ
26:54ถ้าจะตัวตั้งมาพรุ่งนี้นะคะ
26:56โอ๊ย ผมไม่ได้ปล่อยหรือครับ
26:58คุณหมอกลับไปแล้วเครียม
27:01คุณหมอกลับไปแล้วค่ะ ถ้าจะตรวจต้องมาพรุ่งนี้นะคะ
27:04อ่อย ผมไม่ได้ปลồiหรอครับ
27:06คุณหมอกลับแล้วเหรอคะ
27:07กลับไปแล้วค่ะ
27:08กลับไปเมื่อกี้เอง
27:10ขอบคουνครับ
27:11คุณหมอ
27:31ทุกคน
27:50โฮมีเองไหน ให้มีเอง
27:52อ้าว คุณหมอ
27:56โฮมีไหนของเขาวะเนี้ย
28:01เป็นไรมั้ยพี่
28:05โทษทีครับ โทษทีผมรีบ
28:07เป็นไงพี่
28:09ไม่ต้องมายุ่ง
28:10เขา
28:12อะไรของเขาวะเนี่ย
28:31โทษทุกัน
28:35หมอ
28:37หมอ
28:39หมอ
28:46หมอ
28:48หมอ
28:49ไปทามของวันสิ
28:51หมอ
28:52หมอ
28:53ช่วยโดยครับ
28:55หมอ
28:56หมอ
28:57ไม่เป็นไรนะครับ
28:59จุด้วย!
29:01ป๋อ!
29:03ป๋อ! ป๋อรับใจดีไว้แล้วก็ป๋อ!
29:06ป๋อ!
29:07ป๋อยาบนะครับ ป๋อยาบนะ
29:09จุด้วย! จุด้วย!
29:30ตาน!
29:35แกมาได้ยังไง?
29:37ออน...
29:39ฉันไปอยู่กับพี่รันก่อนนะ
29:42ฉันขอโทษนะ
29:45ที่ทำตามสัญญาว่าจะอยู่กับแกไม่ได้
29:49ฉันจะคิดถึงแก
29:52ฉันรักแกมากนะออน
29:56แกใหม่ความว่ายังไงอ่ะ
30:01คุณ!
30:04ตาน!
30:16คุณ!
30:18ฉันฝั่นถึงตานด้วย
30:22ตานมาหาฉันที่บ้าน
30:25แล้วบอกกับฉันว่า
30:27จะไปอยู่กับพี่รันก่อน
30:31ฉันไม่โอเคเลยอ่ะ
30:33เท่ารอศัพท์
30:35เท่ารอศัพท์อยู่ไหนนิ
30:36คุณ!
30:39จะเย็นเย็น
30:41ดังสติก่อนนะ
30:47หมอตานเขา
30:49หมอตานเขาเสียแล้ว
30:58ไม่
30:59ไม่
31:01ไม่
31:02ไม่
31:03ไม่จริงใช่ไหม
31:04บอกสิว่ามันไม่จริง
31:10ตาน
31:12ตาน
31:24ไม่จริงอ่ะ
31:33ทำไมลงไปแบบนี้ด้วยอ่ะ
31:35ช่วยอ่ะ
31:39สิ
31:45ที่เม็นจริงๆ จะไม่เหลือใครอยู่แล้ว
31:50สิ
31:51อืม
32:14อืม
32:15อืม
32:16ข้าโหดทิ้งทรัพย์หมอสาว มีแทงดักขาที่ทำงาน
32:35ถ้าลูกสาวกันนั้นไม่มารำเส้นคนที่ฉันรัก คิดว่าฉันอยากเศวนาด้วยนักหรอก
32:41ไม่ใครอยากเศวนากับมึงว่าหมอ
32:43fu มีแทงว่าหมอ
32:44เฮ้ย นี่น้ำหมอคนนั้นได้ว่า
32:49ไอ้มีร์...
32:50ไอ้มีร์..มีร์มาดูขาวนี่ไว้ construc
32:53มีร์ มีร์ลูกมาดูขาวนี่เร็วเนี้ย
32:56確か
33:04ห่ายหัวไปไหนกัchnetเตóc์เช้าเนี่ย
33:13อย่าให้พ่อฉันรู้เด็ดขาดว่าฉันเรียกกันกลับมา
33:17ครับคุณมีนา
33:31บอนทำบุญไปให้นะพี่รัน
33:34พี่อ่าม
33:35ตัน
33:43นุ่อน
33:49keeping
34:05ographyเวลา
34:07ย่าเสียใจแล้วก็ต้องขอโทษด้วยนะ
34:26ที่ไม่ได้มางานสบพี่ชายแล้วก็เพื่อนของหนูอ่อน
34:30ทั้งๆที่ความจริงแล้วย่าควรจะอยู่ด้วย
34:37ไม่เป็นไรเหรอค่ะ
34:40คุณเอกบอกตลอดว่าคุณยาเป็นห่วงแค่นี้อ่อนก็ขอบคุณมากๆ แล้วค่ะ
34:56แม่ว่าเอกไปทำบุญบ้างก็ดีนะ
34:58ดูก็รู้ว่านิราอ่อนเป็นตัวการกินนี้
35:02ตั้งแต่ชิตตะอามตาย
35:05จนประถึงพี่ชายของมันและเพื่อนของมัน
35:08แม่หรอกลัวเกิด
35:10คุณแม่ครับ
35:12คุณแม่อยากพูดแบบนี้นะครับ
35:14ถ้าอ่อนมาได้ยินคงดูไม่ดีแน่
35:16ได้ยินก็ได้ยินไปสิ
35:18ก็แม่พูดเรื่องจริง
35:20คุณแม่
35:21นี่เอกดูแม่เหรอ
35:23ผมไม่อยากคุณแม่เป็นคนใจร้ายนะครับ
35:25อ่อนแล้วก็สูญเสียมากๆ พอแล้ว
35:27สูญเสียหม้ามาคส deserves ลองเอาใจเขา bobUh porskill me
35:31ลองก็แค่เป็นห่วงเ�x แม่ผิดตรงไหน
35:34คุณแม่ไม่เราเป็นห่วงผมนะครับ
35:37ถ้าคุณแม่คิดว่าบรวงของออนเขาเป็นการกินี่
35:40คุณแม่คิดผิด
35:42เพราะต่อจากนี้ออนจะไม่สูญเสียใครอีกแล้ว
35:45โดยเฉพาะผม คนที่คุณแม่เป็นห่วงหน้า
35:57ไม่ต้องเป็นห่วงนะคุณ
36:07ผมจะหาคนผิดมารับโทษให้ได้
36:10แกไม่เจอใครที่น่าสงสัย
36:15ก่อนไปเจอกว่าพวกหมอต่างๆถูกแทงบ้างเหลือ
36:17เอาจริงๆครับ
36:19ตอนนั้นน่ำเน้งก็ไม่ทางสังเกติเหมือนกันนะครับ
36:21พอข้าดคุณหมอเนี่ย
36:23เม้งก็รีบตามคุณหมอไปครับ
36:25จนเห็นคุณหมอถูก
36:27อะไร
36:31เม้งดึกได้แล้วครับ
36:33คือวันนั้นอ่ะ
36:34เม้งชนกับผู้ชายคนหนึ่งนึงเข้าครับ
36:36ทางทางที่ผู้ชายคนนั้นควรจะเจ็บ
36:41แต่เขากลับรีบลุกขึ้นครับ
36:43แล้วแกจังอะไรเกี่ยวกับผู้ชายคนนี้ได้บ้างไหม
36:47รอยสักครับ
36:49ผู้ชายคนนั้นมีรอยสักที่หลังมือครับ
36:51รอยสักที่หลังมือ
36:53รอยสักที่หลังมือ
36:56เฮ้ยโลกพี่
37:00ไหนไงพี่
37:01ก็จะมายุ่ง
37:05ไกลแน่ใจใช่ไหม มันจะเป็นรอยสัก
37:07แน่ใจเขาเป็นรอยสักครับ
37:09รอยสักรูปอะไร
37:10นุกครับ
37:11ใช่ครับ
37:13รอยสักรูปนุกครับ
37:17ไม่...
37:18ใช้จังที Testing 아니
37:23- ออน. ถ้าเป็นอย่างที่ออนเล่ามาการตายของตาร์ก็นั่นจะเขียวข้องกับมีนาแน่ ๆ เพราะว่าตาร์ไปพูดแบบนั้น
37:40มีนาคงระแวงว่าตาร์จะรู้ความจริง จนอาจจะทำเรื่องเร็วร้ายแบบนี้
37:44ออนเองก็ต้องระวังตัวให้มากขึ้นนะ
37:47ออนไม่เป็นไรหรอกชิ้น
37:51ตับได้ที่ออนยังไม่อยากกับคุณเอก
37:55มีนาคงไม่กล้าทำอะไร?
37:58ก็วางใจขนาดนั้นไม่ได้เนี่ย
38:01ออนต้องไม่บอกเรื่องที่ตาร์พูดเมื่อมีนา และกำนันเรียงให้คุณเอกรูนะ
38:05เพราะว่าสองคนั้นคuyuเคยรักกัน
38:07ถ้ามีนารู้ว่า tenganเรียงงานolewn LA
38:10ต้องไม่ป《ออน ไว้แน่》
38:16ชิ visãoว่าออนยายกลับไปอยู่ בתกลั
38:17ก่อนก笑 되어กว่า
38:19จังกว่าจะตับคนล้ายได้ อย่างน้อยก็ไม่อยู่ตัวคนเดียวแบบที่บ้านหลังนี้
38:24ไม่ได้หรอกชิน ที่นี้ไม่มีคนดูแล
38:28อีกอย่าง ออนก็ต้องเริ่มคิดถึงทิตทางของได้แล้วว่าจะไปยังไงต่อ
38:34เพราะอีกไม่นานออนก็ต้องอยากกับคุณเอกแล้ว
38:38ยังไงออนก็ต้องพยายามหาทางให้คนงานมีงานทำต่อไปได้
38:43แล้วก็ต้องหาเงินมาคืนของยาด้วย
39:13อีก ทำไมมานั่งอยู่ตรงนี้ลูก
39:21นี่มันเย็นมากแล้วนะ
39:25ทำไมไม่áisไปหาหนูออนที่บ้านราย
39:29ได้อย่างไรกัน
39:31นี่ ที่ย้าให้หนูออนไปนอนที่บ้านราย
39:35เพราะเขาจะคิดว่าจะอน ridicul
39:38เพราะเข้าจ่ายคิดว่าเองจะไปนอนเป็นเพื่อนหนูออนรู้ไหม
40:08เฮ้ คิดว่าหนูเป็นคุณเองแล้วสิทธา หน้าพี่ออนออกชัดเลยว่าเฟล
40:24บ้า พี่ไม่ได้ทำหน้าแบบนั้นซักหน่อย
40:29คุณเองให้หนูมานอนเป็นเพื่อนพี่ออนนะคะ
40:31แล้วเขาบอกหรือเปล่าว่าเพราะอะไร
40:34ไม่ได้บอกค่ะ พูดแค่ว่าจะไปนอนที่บ้านน้วน
40:37ว่าแต่พี่ออนกับคุณเอกไม่ได้ทะเละอะไรกันใช่ไหมคะ
40:42เปล่า เขาคงอยากจะรักษาระยะห่างมั้ง อีกไม่นานก็ต้องอยากแล้ว
40:50อะไรนะ ย่าเหรอ
40:53ค่ะพูณย่า
40:56ที่มานั่งซึมๆ อยู่อย่างนี้ ย่าน่ะ เข้าใจผิดนะ
41:02คิดว่าเอกไปทะเละอะไรกับเยมีนานนั่นมา
41:07ที่แค หนักออน cầnเป JEG crust
41:12แต่ก็แปลกนะ ตัวของเองๆก็อยากย่านอยู่แล้ว
41:17แล้วใครบอกว่าผมไม่อยากย่าน่ะครับ
41:20ผมก็แค่...
41:23แค่...
41:24แค่คิดว่านีโรออน เขายังไม่ได้ทําตามที่เขาเซ็นสัญญาเอาไว้เลยครับ
41:29เอา ก็ในสัญญาเองนะ
41:32เป็นคนระบูเองไม่ใช่เหรอลูก
41:34ว่าถ้าผ่ายใน 3 เดือนแล้วหนูออน ยังไม่ตั้งท้อง ก็ต้องอย่า
41:39นี่ก็ถ色ว่าบนรุคค่อตกลงในสัญญา แล้วไม่ใช่เหล Filipino
41:44เน ginkieตนะ
41:46คือผม
41:51อากงไหนครับ อ os
41:53อากงยังไม่กลับมาเกิดใหม่
41:56ผมกลัวว่าคุณย่าจะผิดหวังนะครับ
41:59أ๋อพร้อคุณ วกลัวว่าย่าจะผิดหวัง
42:04ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร นั้นเอาอย่างนี้ก็ได้ลูก
42:07นั้นขอต่อสัญญาเขาสิ
42:09อย่าว่าคนอย่างหนูออนไม่ใช่คนที่เข้าใจอะไรยากหรอกนะ
42:24ชีวิตของคนเรามันไม่มีอะไรแน่นอนเลยนะลูก
42:31ดูคนรอบตัวเราสิ
42:34เริ่มจากตะอาม
42:36พี่และเพื่อนของหนูออน
42:40ทุกคนร้วนแต่จากไปก่อนไวอันกวรทั้งนั้น
42:45เพราะฉะนั้นแล้ว
42:48ถ้าเอกคิดยังไง
42:50รู้สึกยังไง
42:53ก็พูดออกมา
42:56บอกให้เขาได้รู้
42:59เพื่อที่ตัวของเอกเอง
43:02จะได้ไม่ต้องมานั่งเสียใจภายหลังเลยลูก
43:06นะ
43:08ถ้าเป็นง่ายแบบมันก็ดีสิครับคุณยาก
43:22ถ้าเป็นง่ายแบบมันก็ดีสิครับคุณยาก
43:24ฮะ
43:26ฮะ
43:28ฮะ
43:30ฮะ
43:32ฮะ
43:34ฮะ
43:36ฮะ
43:38ฮะ
43:40ฮะ
43:42ฮะ
43:44ฮะ
43:46ฮะ
43:48จากนั้นก็ไปที่บนโตจัง
43:48lateral
43:49แน่ใจนะ
43:49คุณยากยากและพกทิ Huh
43:52จะถ нейเป็นของ
43:53ถ้าว่าหนูออนท้องขึ้นมาแล้วก็
43:55ก็ต้องทำตัวตามสัญญาที่หลบุไว้นะ
43:58ออนพอจะให้โอกาสชินได้ดูแลออน
44:01ต่อได้ไหม
44:02ออนกำลังตั้งท้องลูกคุณเอง
44:03ที่มันพาเพื่อนควนนี้มาบ้านบร้ายบ่อย
44:06ก็คงจะเตรียมหาเยี่ยกคนใหม่
44:08ไว้ดูแลตัวเองหลังยาก
44:36อืม อืม อืม อืม