00:00Yarasaların Sırrı
00:07Geceydi, ahşap balkonda sessizce oturuyordum.
00:13Gökyüzü karanlık ama yıldızlar pırıl pırıldı.
00:18Birden fark ettim ki, balkonun ahşap kenarlarında minik yarasalar vardı.
00:25Hepsi oraya yuva yapmış, sanki sessizce beni izliyordu.
00:35Yavaşça ayağa kalktım. Küçücük yavrular annelerinin kanatları arasında uyuyordu.
00:44O an çok etkilendim. Çünkü yarasalar karanlığın içinde bile sevgiyle birbirlerine sarılmışlardı.
00:53Ama gece ilerledikçe hava değişti.
00:59Rüzgar birden şiddetli esmeye başladı.
01:02Ağaçlar eğildi, balkon gıcırdadı.
01:06Ve o an bir şey oldu.
01:09Kuvvetli bir rüzgarla bütün yavrular balkona savruldu.
01:14Korkuyla yerimden fırladım.
01:20Minik bedenleri görünce kalbim sıkıştı.
01:24Üzüntüyle gözlerim doldu.
01:28Sabah olunca onları temizlemek istedim.
01:31Ama balkonu açtığımda bir de ne göreyim, hiçbir yavru kalmamıştı.
01:40Yarasalar gece boyunca yavrularını tek tek toplamışlardı.
01:48Hiçbirini geride bırakmamışlardı.
01:52Meğer onlar yavrularını asla bırakmaz.
01:56Ne olursa olsun taşır, korurmuş.
02:00Ve o günden sonra bir daha o balkona hiç yuva yapmadılar.
02:07Çünkü yarasalar bir kez tehlike hissettikleri yere geri dönmezmiş.
02:15Onlar için güvenli alan, sevgiyi koruyabildikleri yermiş.
02:20O günden sonra her gece balkona çıktığımda gökyüzünü de sessizce süzülen gölgeler gördüm.
02:31Ay ışığında uçuşan o minik kanatlar sanki bana bir şey söylüyordu.
02:38Karanlıktan korkma.
02:40Çünkü biz karanlıkta bile yolumuzu buluruz.
02:46Yarasalar gecenin görünmeyen kahramanlarıydı.
02:50Onlar çiçeklerin tozlaşmasına yardım eder, zararlı böcekleri yakalar ve her biri doğanın dengesini korurdu.
03:01Artık balkona her çıktığımda onların sesini duymasam da varlıklarını hissediyordum.
03:10Karanlık gökyüzüne bakıp gülümsedim.
03:13Ne güzel bir dünya, her canlı kendi görevini sevgiyle yapıyor.